The B.B.(Q) King Of Beerze!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Bobby was a kid from round the town. Kicks pumped up and head held down.
Underwater more than he was up. He dreamed submarines in bottle green.
Imaginary flight machines but in blue jeans flares he bubbled like a 7UP.
Everybody wants to know you, when you're the only one to know. Shoot it 'till you feel alive then play one more show.
Plug into the buzz and shake it 'till it turns around. (and you can't stop feeling)
The Paul Smith suits and the elevator boots astound. (and you can't help healing)
They want you and you want to go with their lips on fire and head unscrewed.
But it's time to whip another change and hit one more town.'
Uut 'Elevator Boots' van de Counting Crows.

Moi, ben ik weer!
Dat zei Adam Duritz, de excentrieke zanger van de Counting Crows, halverwege deze maand ook trouwens.
Zeven jaar lang hoorde je niet veel van hem of van zijn band. Jammer genoeg!
We moesten het doen met het materiaal wat ze daarvoor ooit hadden uitgebracht. 
Niet verkeerd hoor, begrijp me niet verkeerd, maar toch. Het werden zeven magere jaren wat betreft nieuwe muziek van de tellende kraaien.
Want 'Somewhere Under Wonderland' uit 2014 was het laatste wapenfeit van de heren. Waarvan Akte!
Acda en de Munnik zette mij destijds, ergens in '98 op het juiste spoor.
Had ze wel eens eerder gehoord en je danste inderdaad lekker weg op Mr. Jones in de kroegen en discotheken van Ommen, maar verder dook ik er niet echt verder in.
De Vecht kabbelde voort....en je deed ergens een plas.
Totdat Thomas Acda zong over ene Elisabeth en dat ze maar moest blijven slapen.
Slaap zacht, Elisabeth.
Bij een concert verhaalde Thomas dat het origineel eigenlijk van de Counting Crows was en dat hij nog wel veel meer (wereld)bands kende...Jawel, dank je wel!
Hij het nummer had vertaald en oorspronkelijk 'Goodnight Elisabeth' heette en van het meer dan te gekke album 'Recovering the Satellites' uit '96 afkomstig was. 
De rest is history....Werd fan, aandachtig volger dus. Paar mooie concerten van de heren gezien. 
Bij prinses Juliana en Bernhard in de tuin op Soestdijk en bijvoorbeeld in Amsterdam.
Moest van de week zekers drie keer kijken of het wel daadwerkelijk Adam Duritz was....
Zijn kenmerkende baard was door een meer dan enthousiaste en overijverige Barbier gekuist, de grote bakkenbaarden waren tevens als sneeuw voor de zon verdwenen. Hij had weer wat haar op zijn kruin maar zijn dreadlocks had ie ook allemaal afgeschoren. WTF!
Zijn lange afwezigheid en zeven jaar van creatieve onderbreking had Duritz een mate van persoonlijke tevredenheid gebracht. Had een vriendin gevonden, maandenlang op een boerderij van een goede vriend in Engeland gewoond.
Allemaal mooi natuurlijk...Gelukkig zijn en zo....met je nieuwe relatie, allemaal prima. Maar niet meer schrijven...?? Hallo...?? Adam kwam er achter dat er misschien iets belangrijker was dan schrijven van liedjes...Hallo, dacht het niet hè. 
Mooi dat je je zelf wilde zien, je niet langer wilde verschuilen achter een baard of dreadlocks...
Allemaal prima maar zeven jaar geen letter op papier noteren, dat kan niet hè.
Zo zijn we niet getrouwd, Adam. Wat ik oe brom!
Gelukkig huurde hij niet lang daarna een piano in Engeland en begon weer muziek te schrijven.
Hij begon met een nummer over het jagen op konijnen op die boerderij waar hij verbleef.
Nou ja, prima toch! Volgens kenners doet het denken aan die plaat uut '96, prima...al lang blij dat ie weer zingt en schrijft, Duritz. Herstellen van de satellieten...of iets van gelijke strekking!
Elevator Boots is de eerste single, hoorde 'm afgelopen zondag voor het eerst op Radio 2,
Hey, Counting Crows...maar geen nummer wat een belletje deed rinkelen...
Het zou toch niet? Jawel, nieuwe muziek. Je mag de baard gewoon weer laten staan hoor, als je maar niet de pen opnieuw in de Vecht sodemietert....Of hoe die rivier bij jou in Amerika ook mag heten.
Je hoeft niet altijd pijn te lijden om tot mooie nummers te komen. Knoop dat in je oren!
Kijk maar naar Bertolf, onze zangert gewoon uit Zwolle. Ondanks het feit dat hij een trotse papa en liefhebbende echtgenoot is heeft hij gewoon een prima plaat afgeleverd, misschien wel zijn beste tot nu toe. Je hoeft jezelf niet altijd terug te vinden in de bodem van een fles.
Ik hoor allerlei te gekke invloeden van de grote artiesten der aarde maar ik hoor toch vooral Bertolf die mij nu toezingt vanuit zijn eigen achtertuin.
Want hij nam 'Happy in Hindsight' gewoon in zijn tuinhuis op, mag ie vaker doen.
Bauke Bakker op de potten en deksels, prima in orde. Word ik blij van...domweg gelukkig, gek hè. Sterk spul dat Fisherman Friends.
Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan...
Het gaat allemaal weer de goede kant op. Hoor de vogeltjes fluiten, de zon doet prima zijn werk, de rest van de familie slaapt nog en ik zit lekker te luisteren naar die dekselse Lentink met zijn vrolijke nootjes en dito stem wetende dat hij fraai met zijn blauwe vingers zat te tokkelen op zijn gitaren, lekker knus in zijn eigen backyard.
De één jaagt op konijnen bij een boerderij, een ander gaat naar zijn tuinhuis en een derde persoon is gewoon de absolute Koning van de Beerze Bulten.
Hij kwam, hij zag en hij overwon. Heeft allemaal niks met muziek te maken maar meer met eten, nou ja...beter gezegd met de edele kunst van het barbecuen. 
Denk dat Jeroen niet kan zingen, althans ik hoef het niet te horen....Schrijven zal ie wel kunnen, vooral het schrijven van rekeningen en zo... maar een nummer in elkaar flansen..?
Neuh, ik denk het niet. 
Dankelman bleef niet als Duritz rondkuieren op de boerderij, zat ook niet te tokkelen ala Lentink in een tuinhuisje..
Neuh, al jong zat bij deze goedlachse ondernemer de handelsgeest in het roodzwarte bloed. 
Denk dat Jeroen al vroeg groots dacht, far away de bunders over.
Dat hij, zittend op een grote Beerzer bult, de grote zandvlakte eens overzag en dacht: 'Later als ik groot ben wil ik mijn eigen sokken, mijn eigen springkussens, bieropeners en beanies....warme mutsen duzz....', van die dingen...
Respect voor Jeroen Dankelman, de BBQ-Chef in hoogst eigen persoon maar voor mij de enige echte,  The B.B.(Q) King Of Beerze!
De echte had natuurlijk zijn geliefde Lucille, zijn gitaar duzz maar Jeroen heeft zijn Webertjes en Green Eggs. 
Hij heeft zijn BBQ-imperium van de grond zelf opgebouwd. Respect voor deze kleine grote eindbaas!
Dankelman deed het wel mooi ff. Had op een gegeven moment wel drie of vier banen tegelijk.
Werkt(e) in Vriezenveen, bracht 's morgens nog ff de krant van Wakker Beerze rond, stond zaterdag mooi vrolijk te wezen bij een winkel in goddeloos 'n Ham en was dus ondertussen ook nog eens voorzichtig bezig om bij mensen thuis een kant en klare en geheel verzorgde BBQ te verzorgen. 
Het heeft hem geen zoden aan de dijk gezet. Vanuit zijn boerderij annex grote gaarkeuken in het pittoreske Beerze bouwde hij gestaag aan zijn grote droom.
Tussen de bulten van Beerze door zag hij elke dag een beetje meer de zon opkomen tegen zijn gladde wordende kruin aan...
Altied goed te passe. Mooie kerel. Hoge gunfactor. 
Zie zijn wagentjes en imposante koelwagens regelmatig rijden. 
In gedachten zie ik hem zo zitten, op een grote zandbult in Beerze deze selfmade man.
De chef van zijn eigen gecreeërde koninkrijk zwaaiend met zijn scepter gemaakt van een vergulde BBQ-tang. 
Gisteren droeg ik warempel zijn oranje sokken. Gekregen van de oude buurtjes nadat wij onlangs met Koningsdag een meer dan voortreffelijk warm- en koud buffet zaten op te peuzelen ter ere van Koning Pils maar de echte (BBQ) Koning huist toch echt in het mooie Beerze. 
Je kunt het ook mooi zien al die bedrijvigheid bij de BBQ-Chef mocht je eens in Beerze moeten zijn, je mag er toch maar dertig...
Dus mooi op het gemak toeren langs deze Koning en dom voor oe uitkieken.
Vroeger dronk hij nog wel eens een bakkie koffie bij mijn mooie koningin, nu mogen wij wel bij hem op audiëntie.
Als ik Maxima was dan wist ik het wel, met gierende banden naar deze kant van Nederland. 
Want het BBQ-walhalla ligt ten oosten van de Iessel, gewoon in downtown Beerze.
Alles gaat weer mooi in het perspectief. De zon doet goede zaken. Hardenberg bruist ook voorzichtig weer een beetje, zag ik gisteren toen ik even met Mouna door het centrum liep langs volle terrassen. 
Goed te passe-mensen die naar deze vrijheid hebben gesnakt. Het bier ging als gods woord weer ouderwets in een ouderling in even zo veel dorstige kelen. Zoals het hoort!
Wordt tijd voor een eigen Stadsbrouwerij hier in Hardenberg of nie, wat dachten jullie daar van?
Iets met de kracht van gewoon doen. Zo'n beetje elk zelfrespecterend dorp of stad brouwt tegenwoordig zijn of haar eigen bier. Als zelf Banthum al de koe bij de horens heeft gevat en in navolging van ondermeer Gramsbergen, Ommen, Den Ham, Dedemsvaart, Dalfsen, Slagharen, de Krim etc. bier brouwen tot voorbeeldige kunst heeft verheven, waar blijft Hardenberg dan...??
Wie pakt de handschoen op. Wie vermengt water, hop en gerst en nog wat andere ingrediënten tot een mooie Tripel of donkere Weizen? 
Buurman Benno of toch ene Henry Bouwhuis?
Geheimzinnigheid troef bij deze (voormalige) eigenaar van Henry's in de Marslanden. 
Kan mooi vertellen over allerlei smaken van bier. Hij is zelfs biersommelier, dan weet je wel wat over het aloude gerstenat te verhalen.
Hij stopt met Henry's...Geen spareribs en dikke frieten meer na dit weekend.
Maar wat dan? Gaat hij op de Markt een pand betrekken met koperen brouwketels en zo...?
Gaat hij de uitdaging aan? Bier brouwen...Een echt Anbargs Biertje op de markt brengen.
In het kader van #DTV, durf te vragen. Waarom niet?
Zitten we straks op de Markt of aan de Vecht met zo'n biertje wat even verderop het levenslicht zag?
Als het met de Anbarger Stroppe kan waarom dan niet met het levenselixer van vele (bier)liefhebbers. 
Mijn zegen heb je of een ieder ander die het nobele idee opvat en 'm bij de horens vat!
Ach, je komt zo 's avonds wat aan het filosoferen.....Van bier drinken wordt je echt niet minder van hoor, je gaat nadenken over de diepere zaken in het leven. Waar draait het eigenlijk allemaal om...?
Juist ja, BBQ'en met een mooi glas bier, goede muziek en dito vrienden! 
Vol gas naar de zomer. Vol gas deze waanzin naar de eeuwige jachtvelden helpen met z'n allen.
Altijd lekker met een lekker stukje vlees, een fijne Tripel en muziek van Adam of Bertolf on the side!
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....

#Alles Draait Weer!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Into the great wide open under them skies of blue.
Out in the great wide open, A rebel without a clue...'
Uut 'Into the great wide open' van Tom Petty and z'n Heartbreakers.

Moi, ben ik weer. 
Pinksteren.
Uitéénstorting van de heilige geest, toch? 
Biester weer hebben wij er dit weekend trouwens bij en zo'n gek en raar liedjesfestijn.
Of heeft dat (weer) niks met elkaar te maken, deze drie zaken?
En is alles gewoon heel toevallig?
Hoe dan ook, het had in ieder geval weinig om het lijf. 
Man, Man, Man, het lijkt wel of dat ze steeds minder aantrekken op dat podium. 
Trek eens wat aan joh, het is nog geen hoogzomer!
Je verwarde Nederland vast met Ibiza...
Veel liedjes hebben al weinig om het lijf, de kleding nog minder. Was vast het sluitstuk van de immense begroting. 
Oh ja, wat trekken wij aan...? Sowieso zo min mogelijk en veel van hetzelfde. 
Rotterdam werd Snotterdam, wat ik oe brom. 
De windmachine stond mooi te blazen en je moet tegenwoordig goed ventileren hè...
Koud hoor in zo'n vol Ahoy!
Het lijntje met Italië is zo gelegd, snoof die zangert van de Heavy Pizza's nou echt live op TV wat witte poeder zo zijn neus hoppakee naar binnen?
Oh shit, er stond een camera continue op onze neuzen te snoozen.....Foutje, bedankt!
Was ie blijkbaar ff vergeten. 
Hij kwam wel als winnaar uit de bus, ieder nadeel heeft zo'n zijn voordeel. 
We keken ook maar vonden het eerder een XXL, en internationale uitvoering, van Oranje TV. 
Mooi dom ouwehoeren, twitter een beetje in de gaten houden en lekker vrolijk appen met de buren van iets verderop. Ach, zo kom je een zaterdagavond wel door. Gezelligheid op gepaste afstand.
Nog wel! De uitgang lijkt gevonden te zijn....Houden zo!
Lekkere biertjes van de Schenckerij, kaasje en worst van Jan. Gin van Gall. 
Het hoeft altijd niet zo moeilijk. Kan je liedje een hele mooie boodschap bevatten maar je weet toch dat het op zo'n songfestival het niet over muziek of de inhoud gaat. 
Ach, je kunt het ook positief bekijken. Was het songfestival de poulefase van het EK geweest hielden wij wel mooi Spanje, Duitsland en Engeland onder ons....Overleefden wij de poule des doods met groots gemak. Douze points!
Als je begrijpt wat ik bedoel. Zo kun je het ook (misschien) bekijken.
When de morning is gekomen, gelukkig zong Jan Smit iets van Shocking Blue in plaats van één zijn onnavolgbare hits. 
Dat zou pas een schok zijn geweest. Aan de andere kant, Nederland heeft zich weer op de kaart gezet. 
De live-registratie en de presentatie was dik en dik voldoende. Mooie keur aan mensen en diversiteit. 
Ze deden het allemaal prima. Chantal en Edsie zagen er betoverend uit, Jan keurig gepakt in een strak maar geen Volendams kostuum maar Nikkie stal de absolute show deze week.
Een dikke vinger naar al die pesters uit haar jeugd, hopelijk niet die Duitse Finger....
Lekker puh!
Man, Man, Man...Je zou later maar tegen je kinderen moeten zeggen.
Jawohl, deinen Mama heeft ook nog ooit op het songfestival gestaan. Oh ja, Mama....Ja, deinen Mama liep de hele avond in een opgestoken vinger pak. Fuck You!
Duitsers weten toch nooit zo goed waar Abraham de senf haalt, de plank volledig misgeslagen.
Duitsers en humor, haha! Ach, alles geht vorbei of je het nou gelooft of niet. Alle zegen komt van boven of ze gaan weer terug naar boven. 
Carnaval kwam laat of vroeg dit jaar, tis maar net hoe je het bekijkt. 
Ik moet mij daar sowieso nog goed over inlezen om straks niet beslagen ten ijs te komen. 
Kennen jullie die Delfts blauwe KLM huisjes trouwens? 
Klopt, iets heel anders...
Kwam er enkele weken terug pas achter dat er in die huisjes gewoon drank zit...!!
We hebben gewoon een halve slijterij in huis, waarvan akte! Jolijt....GTP over.
Dacht al die jaren dat het gewone huisjes waren die je kreeg als je weer een intercontinale vlucht achter de spreekwoordelijke kiezen had. 
Want mijn schoonvader vloog ooit de hele wereld over. De trotse opa van Moos en Mouna. 
Hij was Phileas Fogg in hoogsteigen persoon. Je weet wel die kerel die de hoofdrol speelt in het boek van Jules Verne, die in 80 dagen de hele wereld over ging. 
Fogg ging onderweg uit Londen, Herman's vertrekpunt was al die jaren Olst.
Hij kwam altijd weer thuus van zijn verre reizen bij zijn vrouw en lieve dochters, waarvan de oudste ik mijn vrouw mag noemen. Mijn lieve mooierd met haar teruggevonden bos krullen. 
Phileas ging op weg met vriend Passepartout. Mien schoonva met de Oom van San.
Fogg ging naar India, Hong Kong en naar Amerika. 
Soms per zeilschip, dan weer met de (stoom)trein, olifant of boot. Onderweg kreeg hij tegengas van ene Fix, een detective die denkt dat hij de bank heeft beroofd. Wel wordt zijn hart gestolen door een beeldschone Indiase Prinses Auda etc. etc., misschien hebben jullie het boek wel eens gelezen.
Komt Fogg op tijd weer terug, binnen die 80 dagen, in Londen?
Herman lukte het altijd wel om op tijd terug te zijn in Olst, onder de rook van Deventer. 
Had ie weer zo'n huisje op de kop getikt. Die kreeg je namelijk als je vloog met de KLM. 
Herman zag het namelijk niet zitten om op een olifant zoals Fogg te zitten...Kan bovendien geen kerosine in en ze zijn niet zo snel als een KLM 747 vliegtuig. Ach, Jules Verne zoog wel eens vaker wat uit zijn duim....
Maar goed, ik kwam er achter dat er gewoon Jenever in die huisjes zitten. Wij hebben een drankvoorraad van dat klare spul tot St. Juttemis, we kunnen nog wel 80 dagen om de wereld reizen.
Zonder drank komen wij voorlopig niet te zitten, haha.
Het eerste huisje werd in 1952 aan passagiers uitgereikt. Tot 1994 was de productie wat onregelmatig.
Heb jij de huisjes besteld? Nee, jij dan...Oh, waar bestelden ze ook altijd weer. Die inkopers bij de KLM waren niet altijd bij de pinken, daarom misschien de heilige koe!
Bij het 75-jarige bestaan van de KLM in 1994 werden er ineens 15 nieuwe huisjes besteld zodat ze op het getal van 75 kwamen en sindsdien loopt de uitgifte gelijk met het verjaren van de vliegmaatschappij. Boeiend!
Eerst vulde het gerenommeerde distilleerdij Rynbende en Henkes de huisjes met jenever, in de jaren 80 nam Bols het over, hik! Skol! Glaasje op, laat je vliegen...
Alleen mensen die vliegen in de World Business Class krijgen zo'n huisje Tax-Free mee.
Een kleine miljoen van die huisjes worden jaarlijks uitgereikt en wij hebben er dus aardig wat in huis staan. 
Dacht al, waarom krijg ik de laatste tijd zo vaak zin aan jenever....daarom dus.
Net dat ik eerder dacht dat ik werd afgeluisterd....haha. Je gaat soms van alles denken...als het niet loopt zoals het vroeger wel liep. 
Totdat alles weer op zijn pootjes terecht kwam. Je moet soms wat onnodige vlieguren maken om ergens te geraken. 
Maar over die Jenever en zo, klopte dus wel.
Het zijn altijd replica's van beroemde huisjes en gebouwen uit Nederland. 
Wij hebben, met andere woorden, half Nederland in de badkamer, keuken en bijvoorbeeld de WC staan. 
Als je anoniem wilt drinken tijdens het plassen kan dat dus bij ons. Tja, we wonen leuk!
De eight miles high club is trouwens wel een paar deurtjes verder....
Maar ik vind het interessant om zoiets te weten, weetjes waar je misschien niks aan hebt.
Geen songfestival mee wint maar dat deed onze vriend Jeangu dan ook niet.
Het huisje uit 1972 een replica bijvoorbeeld was van de Rode Hoed aan de Keizersgracht 104 in Amsterdam. 
Ik vind dat grappige informatie. Kan altijd een keer te pas komen bij een quizvraag bij Twee voor twaalf of zo. Verder heb je er niet veel aan. Hoe heette de zanger van Talk Talk ook al weer....?
Van die dingen duzz...Zinloze feitjes, i love it!
Maar Herman heeft best veel van die blauwe huisjes. Is dus behoorlijk vaak op reis geweest. 
Afstanden gemaakt! Heeft een groot deel van zijn werkzame leven in zo'n blauwe vogel gezeten, misschien wel vaker als zo'n piloot en mede hierdoor de schaapjes op het droge heeft. 
Een goed voorbeeld. Ik cross sinds een week slecht een half uurtje door Duitsland, onderweg naar zo min mogelijk bekeuringen....Into The Great Wide Open. Bij Itterbeck rechtsaf.
Was nog niet eens begonnen of ik had de eerste prent al op de deurmat liggen. Zo'n half uurtje door het land van de Pruisen vliegen is peanuts vergeleken met een retourtje Pakistan of India....Staan ze ook niet zo vaak te controleren, wat ik oe brom!
Ik maak nu wel de reis naar verre oorden maar dan meer digitaal...Als je begrijpt wat ik bedoel. 
Tik dan wel geen huisjes op de kop maar leer verder van alles. Ik geef hem van katoen, geborduurd of gewoven. Je zeg het maar!
Heb een nieuwe bestemming gevonden. Bezig om het makke schaap uut het water te trekken zodat hij over tig jaar droge poten heeft en geen handdoekjes meer nodig heeft voor het bloeden. 
En anders beginnen wij gewoon een slijterij aan huus! Huisje 72 is sowieso voor mij dan...Skol. Proost!
Lohues ervaarde het gisteren al in zijn column, een vreemde tevredenheid. Hier idem dito!
Het gevoel als er een probleem is, wat voor probleem dan ook, het altijd goed kan zijn om er gewoon eens voor op de knieën te gaan om goed te kijken wat er nu werkelijk aan de hand is. 
Daniël had zijn wasmachine kapot wel te verstaan, sommigen de goed-wies-knop en ik keek eens goed naar het songfestival en de KLM-huisjes bij ons in de keuken deze week, niet eens op mijn knieën.
Alles draait weer.....
Ach, toe maar.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

 

B.U.B. & Heilige Huisjes!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Je kan doen of je van niks weet, je kan doen of je niks ziet.
Maar de wereld is veranderd, of je dat nou wou of niet.
Je kan vluchten voor de feiten, je houdt jezelf voor de gek.
Met je rug tegen de toekomst en het verleden op je nek. 
Je kan er niks van zeggen, je kan zwijgen tot je graf.
Of je doet alsof je neus bloedt maar de kop is er al af.
Omdat jij er bovenop zit merk je weinig van het lek.
Met je rug tegen de toekomst en het verleden op je nek.
Het water stijgt, de aarde laait.
De wereld hijgt, de armoe zaait.
En de wind draait, de wind draait...
Uut 'De Wind Draait' van De Dijk (al 40 jaar op de planken)

Moi, ben ik weer.
Zit je hier, aan de kust in Julianadorp, voor een behouden Hemelvaart lekker vroom te wezen met je eigen gecreëerde drie-eenheid in het kwadraat.
Maandag was gisteren nog een dag later vertrokken. 
Onderweg in oen gedachten richting Ootmarsum, want morgen giet het dan eindelijk gebeuren in de Siepelstad.
Vorige week al even sfeer geproeft, we waren (wederom) toevallig in de buurt.
'm kieken bij Othmar en geluncht bij gasterij Oatmössche.
De Bierspa en het naastgelegen hotel is reeds in aanbouw werd ons smakelijk medegedeeld.
Altijd handig om te weten, je weet nooit hoe laat het soms kan worden in de toekomst.
Zo kom je niet of juist wel thuis van of na een koude kermis, wat ik oe brom! De geseling zekers waard.
Kiek al uut naar de rondleiding door Ootmarsum van GJ en René, zal de loopschoenen vast aantrekken. 
Zat ondertussen bij Oatmössche weg te dromen bij de mobiele tapwand, acht tapkranen binnen handbereik. Schijnt het walhalla te zijn voor de echte bierliefhebber. Staan er maar twee van in Nederland en één dus in de directe nabijheid van mijn nieuwe werkgever.
Ach, je kunt het minder treffen met het 'Reinheitsgebot', of nie dan?
Alles mag weer, niets hoeft. Het credo van mien Pa als hij met de gele OAD-bus vele landsgrenzen passeerde. Nou ja, niets hoeft...?? Dacht het wel, gas op de lolly!
Maar goed, dwaal weer eens af. Sorry, De Egmondse Sancti Adalberti Pastorale vlakte mijn troebele en vage geheugen een beetje af...het klokt ook zo lekker weg en ik hoef voorlopig nog niet te verkassen...
Wij begonnen onze zgn. Hemelvaart-trip woensdagavond aan de keukentafel in het huussie van mijn (schoon)ouders met een overheerlijke en verantwoordde 'happie & snappie'.
Naast de stukkies worst en kaas, stokbrood met smeersels, olijven etc. ook KPD's,  te weten: Komkommer, Puntpaprika en (pitloze) Druiven.
Moos mocht een cola (zero natuurlijk) en Mouna ging op de biologische tour (een appelsappie van Schulp uut de Polder). San aan een mooie droge witte wijn, ditmaal volgens mij een Chileense.  
Misschien wel een omfietswijntje van Klei of eentje uut de Grote Hamersma. Je weet het niet!
Je zou denken dat ik mij in JD ging laven aan bier van Texel, een mooie Skuumkoppe of Stormbock van dezelfde brouwer, je zit niet voor niets op steenworpafstand. Maar toch, niets van dit alles...
Jammer genoeg zijn de biermakers op dit verrekte leuke eiland ook al ingelijfd door zo'n grote jongen. In dit geval Heineken. Jammer, de ziel gaat er langzaam uit en wordt zo'n kleine brouwerij uiteindelijk weer opgeslokt door het grote kapitaal, gezwicht voor een paar centen al blijft zo'n Skuumkoppe natuurlijk een prima biertje. Waarvan Akte!
Het logo hebben ze inmiddels al veranderd, kijk daar begint het al....
Maar een kordate vrouw bracht mij deze week eigenlijk aan de Strop...euh Strob. 
Bier uut Banthum, jaja...het is echt zo. Bier gewoon bij ons om de hoek. Geloof jij het?
Ben al verzot op bieren uut ondermeer Avereest, Slagharen, Gramsbergen en uut het Vechtdal (Dalfsen en zo...)
Maar er is een nieuw Kid in Town, ik hoor het Don Henley of Glen Frey het nog zo zingen....
De nieuwe ster aan het firmament? Ene Broekroelofs, Roy Broeklofs..beter gezegd!
Weet niet of het familie is van...Je weet wel van die tekstvaste stadion-omroeper met fijne humor op sportpark Moscou van de club VKV (vijf kilometer verderop) maar het zou zo maar kunnen zijn. 
Vast wel ergens familie, de appels vallen daar nooit ver van de boom langs het kanaal. Wat ik oe brom!
Dacht dat er eerder nooit veel viel te halen uut Banthum. Ja, drie broodnodige punten!
Maar verder? Ja, wat dom geouwehoer in de 3e helft. Worst en Biefstuk bij Tele Hendriks, een biertje bij Veenlust getapt door een rasechte Mainbarger en zo af en toe flink wat gezelligheid bij mien lieve, herstel, onze lieve vrienden Bert en Ina. Oké, oké...en soms een goed gesprek bij Henk, schuin aan de overkant...
Zit wel vaak binnen bij een Buutenhuus maar je wordt er nooit slechter van, van die vakbroeder!
Maar eigenlijk waren Ina en Bert indirect de reden of oorzaak er van dat ik mij dit weekend bezondigde aan Bier uut Banthum (B.U.B.), hier gewoon in het mooie Julianadorp slechts enkele meters verwijderd van het strand. Het is hier goed toeven bijna 200 kilometer verderop (TKV).
Vorige week zaten wij dus nog aan het kanaal bij mien Moat (Maat) en zijn vrouw.
Gezelligheid troef, lang niet gezien. Wel gesproken maar geen fysiek contact. Je snapt wel wat ik misschien bedoel. Dat corona-gedoe is killing voor je sociale contacten, daar is geen vaccinatie tegen bestand. 
Kortom, de uitnodiging werd dankbaar aanvaard. 
We wilden na ruim een jaar geen huisbezoeken niet met lege handen aan komen.
Duzz, op naar het Streekhuus van Henriette van Veldhuisen, ook eentje uit Bergentheim trouwens.
Dat moest wel een band scheppen. Je wilt iedere ondernemer, zo goed en kwaad als het gaat, te vriend(in) houden. dus wij gaan ook wel eens vreemd. Niet altijd naar onze geijkte adresjes alhoewel kaas van Jan (van het Kaaskeldertje) wel mee deze kant is opgegaan, maar dat geheel terzijde. 
Neuh, we wilden eens weer wat halen bij Henriette, de vrouw van Tom, plus een biertje en wat snaaierij voor Bert en Ina.
Henriette liep langs mij heen toen ik de biertjes aandachtig aan het bekieken was bij het Streekhuus aan de Voorstraat.
(tuurlijk voor de vorm, ik wist allang waar Abraham de mosterd haalt, maar toch...)
'Ken je deze al, komt uut Banthum, moet ik natuurlijk wel in mijn winkel hebben liggen...Komt van Brouwerij Broekroelofs, gewoon uut Banthum hè...of had ik dat al gezegd?'
Tuurlijk geloofde ik Henriette op haar blonde krullen maar ik geef geen bier uut handen als ik niet weet of het uberhaupt wel smaakt. Straks is het bocht met puntjes op de u en zal Bert wel denken: "Nou moat, ie geeft ook zomaar wat weg wat ie zelf niet vind te zoepen...Duzz, iets van die strekking....'
Ik tikte daarom een mooi flesje Kiek Uut op de kop voor Bert en nam voor mijzelf een Strob Naan en een Strob Breur mee voor onze proeverij tijdens deze Hemelvaart....Het zou een behouden Hemelvaart gaan worden,  maar dat wist ik toen nog niet. 
Niet met champagne maar wel met de dito cijfers....Goede wijn, in dit geval bier, behoeft geen krans!
Het werd geen 3-1'tje, ditmaal geen punten voor Mainbarg of Banthum of een gelijkspel tussen beide kemphanen. Neuh, niks van dat. Geen Battle of the Farmers of een onvervalste streekderby.
Bij het drinken van lekkere biertjes zijn er nooit geen verliezers alleen maar winnaars.
Want winnaars hebben een plan, verliezers alleen maar excuses.
Geen Bennie die zich niet Al Te Na maakte of een Bertus die in de Brand vloog, dat doet ie trouwens ook niet....Hij blijft altijd de rust zelve, mooie kerels doar op Moscou....Nooit een slot op de deure!
Het was wel grappig..Naan met een groen etiket en Breur heeft een rood-zwart etiket.
Maar dat zag ik pas achteraf. 
Alsof het zo had moeten zijn. Roodzwart VS Groenwit!
Maar Brouwerij Roelofs won gewoon met 2-0 van Roodzwart VS GroenWit. 
Dik verdiend en op eerlijk gebrouwen punten...Dat verzin je niet. Bier uut Banthum!
Een nieuwe Green Pride dient zich aan. Hier wil je wel voor supporteren....dat bier van Roelofs.
Gewoon om trots op te zijn.
Wat een lekkere biertjes, gewoon om de hoek hè. Het toegankelijke en frisse blonde Naantje en het wat buiten de lijntjes lopende biertje wat ze Breur hebben genoemd. Rood van kleur met geroosterde mouten fruitige hoppen. 
Alsof Roy en Sharon de hamer op de blauwe spiekerboxe hadden geslagen. 
Het leek wel een beetje Banthum VS Mainbarg. Wat ga je voetbal missen hè, dat je zelfs bij het drinken van onvervalst bier al moet denken aan deze voetbalklassieker van de gemeente Hardenberg.
En ze hebben nog drie biertjes meer in het assortiment. (3-1 hè)
Fumaka, bier met karakter. Fris en hoppig biertje. Wij zeggen hier rondom Mainbarg en omstreken en duzz ook in Bergentheim, veur mekare...iemand die ons Nedersakisch dialect niet verstaat komt al snel met, misschien wel, Fumaka op de proppen. Zo heet het biertje, logisch toch?
Verder Ranjo, een stoer biertje eveneens met karakter en barley wine.
En last but not least. Van Eigen Grond. Een biertje wat jaarlijks terugkomt met hop uut de eigen tuin.
We hebben nog wat te proeven. Mooi dat er naast veule onzin toch iets mooi en zinnigs uit het altijd gezellige Bergentheim komt.
Hulde aan mensen zoals een Roy Broekroelofs die naast zijn gewone werk zijn passie voor bier en voornamelijk het brouwen van bier omzet in mooie daden. 
Weet niet of hij kan voetballen maar bierbrouwen kan hij als de beste. Hoofdklasse-niveau waardig!
Deze twee (Breur en Naan), smaken naar meer. 
Je kunt het trouwens ook kopen bij de boerderijwinkel van de Helena Hoeve aan de Hardenbergerweg, vlak voor of na de bocht, is maar net van welke kant je aan komt rijden....
Trouwens, geen familie van de 'Ik Geloof in Mij' zangert Rutger van Barneveld, ik hoor in zijn tweede versie het kwartje ook niet vallen maar dat terzijde...
Ik kwam uut Mainbarg en moest dus stoppen vlak voor de bocht. Gezellig heur. 
Leuk winkeltje, geen poespas gewoon (h)eerlijke producten daar. Zoals vlees van de Jager uut Kloosterhaar (Slager hè) en IJs van Hoeve Bosman uit de Krim. Kakelverse eitjes en meer van dat spul.
Bezoekje zekers waard en ze verkopen daar ook die lekkere biertjes Strob van Brouwerij Broekroelofs. 
Hoe een compleet mislukt bierpakketje van een Moat, niet Bert, tot zoiets moois kan leiden. 
De brouwerij stallen ze trouwens binnenkort tevens bij de Helena Hoeve. Koeien uit de stal en hoppakee water, hop en gerst er voor in retour. Dit gaat een succes worden, ik voel het aan mijn water. 
Las hun verhaal op de site en kreeg via een collega van Roy nog wat inside informatie...
Mooi, hij betrekt ook zijn kinderen in de passie voor het brouwen. 
Jong geleerd is oud gedaan. 
De naam Strob komt van de eerste twee letters van zijn twee kinderen en natuurlijk de B van Broekroelofs...en ook alle biertjes verwijzen (deels) naar zijn kroost, proost!
Zijn vrouw doet de administratie, papierwerk en verdere rompslomp zodat Roy zich volledig kan concentreren op het (brouw)proces, niet geheel onbelangrijk. 
Een vakman moet je niet uit zijn concentratie halen als hij met iets meesterlijk bezig is.
Een mooi brouwteam dit leuke stel derhalve, de biertjes van dit echtpaar gingen dan ook vanzelfsprekend en spreekwoordelijk maar dan ook daadwerkelijk als Gods woord in een Noord-Hollandse vrome ouderling op een bijna verlaten strand van Julianadorp tegen het denkbeeldige schip aan. 
Op een behouden hemelvaart. In de hemel is geen bier daarom......Juist Ja!
Had nog een heel epistel willen verhalen over KLM-huisjes en iets met Heilige Huisjes maar onderweg splitsen helaas éénmaal - andermaal onze wegen, misschien later meer...Ze staan nog wel op de foto.
Echter, ze hebben voor de 3e keer de eindstreep niet gehaald. Waarvan Akte!
En ik heb onlangs bij die KLM-Huisjes nog wel de ontdekking van de eeuw gedaan!
Maar ja, je moet soms ook ergens een eind aan breien. Ben al vaak te lang van stof.
Over goede wijn euh...over een goed en lekker biertje kan ik soms hele zinnen voltikken en avonden over oreren met het juiste praatvolk aan tafel. 
Na een paar van die pretkegels worden het halve woorden en dito zinnen....
Niets is een mens vreemd, nuchter deze wereld zien kan altijd nog!
Het is toch soms te bezopen voor woorden wat er allemaal tegenwoordig de revue passeert.
Heb mijn punt, voor nu, wel gemaakt, denk ik en anders...Lekker boeiend!
Helaas geen onvervalste kanaalderby dit jaar maar wel een puike overwinning dankzij de bieren van Strob, het heldere gerstenat van Roy en Sharon...Iets waar Banthum trots op kan zijn!
Werd het toch nog een beetje Banthum VS Mainbarg, hoeft geen ambulance met loeiende sirene aan te pas te komen als je het mij vraagt.
De punten houden we lekker in de knip en het bier van Strob mooi koud in de koelkast.
We zien het volgend seizoen wel weer. Gok dan op Strob uut de tap op Moscou?
Goed getapt uut een RoodZwart Hart!
Dan is prognose weer 3-1. Nu gaat Strob er voorlopig met de overwinning van door.
Gefeliciteerd!
Fijne zondag.
Joah, mag wel zo
Morgen weer sloerig an die arbeit. Zin an!

#Ministerie Van Rare Loopjes!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'If life seems jolly rotten, there's something you've forgotten.
And that's to laugh and smile and dance and sing
When you're feeling in the dumps, don't be silly chumps
Just purse your lips and whistle, that's the thing
And...
Always look on the bright side of life (Come on)
Always look on the right side of life
...I mean, what have you got to lose? 
You know, you come from nothing. You're going back to nothing
What have you lost? Nothing.
So...
Always look on the bright side of life!'
Uut 'Always look on the bright side of life' van Monty Python's Flying Circus

Moi, ben ik weer!
Kwam ie net, nog half slapend de trap afgestommeld. 
Tussen twee gapen door vroeg Moos of hij nog ergens mee kon helpen want het is Moederdag Papa...
Gisteren had hij zijn hoofd flink de andere kant op staan, hier zeggen we: de kop verkeerd, maar vandaag heeft ie wel goede zin. Hij pakt liever kado's uit dan dat hij ze inpakt ook al zijn ze voor een ander.
Groot gelijk heeft ie. Zusje Mouna zaagt van hetzelfde hout dikke planken, wat ik je brom!
Mooi, FishermanFriends momentje hoor....op dat grote bed van ons.
Kan ook door de zon komen dat mijn ene oog iets begon te tranen. Lekker belangrijk.
Ze zitten nog bij San op bed. 
Hoor ze boven keuvelen en jonge mensen issues bespreken, iemand kukelt uit bed en de haan heeft niet eens gekraaid. 
Hardenberg moet nog wakker worden geschud, ze slapen hier wel vaker wat langer door...als je begrijpt wat ik misschien bedoel. Ze kunnen niet alles onder het tapijt blijven moffelen...dus.
De rust zal boven zo wel wederkeren en zitten wij straks, een verdieping lager, midden in het geroezemoes en verdere interessante kinderdiscussies. Waarvan Akte!
Vrijdag zaten wij volop in de tulpen trouwens. 
Het tulpenfestival. Voor het eerst reden wij een kleine honderd kilometer langs bloeiende bollenvelden waar de mooiste tulpen stonden te schijnen. United Colors....
De NoordOostPolder als één kleurrijk palet, een schilder Buitenshuis zou verf tekort komen als hij het moest samenvatten op één doek.
Henk is gelukkig weer GTP - By the Way, mooi zo en houen zo!
Percelen vol met bloeiende tulpen, frisgroene akkers en fruitige boomgaarden en even buiten Marknesse dieprode en net geplukte tomaten. 
Toerist in eigen land. Rustig en op het gemak kuierend langs de route die voor ons begon in Nagele.
Bij Renne Streekproducten aan de drukke Domineesweg, de snelweg naar de hemel...?
Maar het genieten begon. Het leek wel een aards paradijs, welkom in Utopia. 
Moos en Mouna kregen van het lieve meisje in de Foodtruck twee tassen met van alles...
Kleurplaten, stickers, kleurpotloodjes, het Bollie de Berenroute Doeboek, een zaklampje, een verrekijker, een grote zak biochips, snoepjes, zaadjes om te planten, een gratis ijsje en nog veel meer wetenswaardigheden. Ze weten nu alles van en over de tulp. 
Dat ons nationale product eigenlijk oorspronkelijk uut Turkije komt. Dat een tulp vroeger niet te betalen was, dat alleen de allerijksten de tulpenbollen konden betalen.
Het was echt leuk en gezellig. Niks geen drukte, voet van het gaspedaal en rustig schakelen...
Voor mij was het ook een soort van voetbalmemory lane...Kwam weer langs en door plaatsen waar wij vroeger, in de vorige eeuw, om de week voetbalden. 
's morgens met de bus richting de polder. Het was jarenlang gemeengoed op het Westerpark. 
Je wist niet anders. 
Nagele, Espel (daar kwam Pieter Bijl vandaan, oh ja..), Creil, Ens, Bant, Marknesse (zijn ze nog steeds roodzwart gekleurd, haha), Tollebeek, Luttelgeest.
Luttelgeest, daar zat Robert een wedstrijd ziek bij de kachel, en waar wij maar één keer voor het vijandelijke doel verschenen en Tony de enige goal van de wedstrijd scoorde. De bal er bij mij een keer niet in wou, meer geluk dan wijsheid. Lag niet aan mijn kwaliteiten. Mooie herinneringen liggen daar...
Sportvereniging TONEGO Luttelgeest, Tot Ons Nut En Genoegen Opgericht. Prachtig toch. 
Ik herinnerde mij, al rijdend door de NoordoostPolder, alleen het sportpark van SVM nog, van Marknesse duzz. Daar had ik nog vage beelden van hangen op mijn wazige netvlies. 
Aan al die andere passerende sportvelden had ik helaas geen herinnering meer aan of viel het kwartje gewoon niet hoe ik ook bleef graven in mijn geheugen. 
Net zoals je op een dag kunt blijven graven naar een naam...Wel beeld, geen actieve herinnering.
Leek wel onze minister-president. Zo langzamerhand varen de heren van Monty Python's Flying Circus ons land binnen en met het ministerie van rare loopjes zwalkend voorop, zwabberend op het dek. 
Zag ik het schip nu daadwerkelijk binnenvaren toen wij op Urk nog even een visje aten...??
Schitterende humor. The Ministry of Silly Walks...eigenlijk bezopen voor woorden maar zo zittend op Urk uitkijkend op de onrustige zee moest ik er ineens weer aan denken. 
Moos liep op het kleine strandje een beetje raar op een soort van evenwichtsbalk en Mouna deed haar 'Silly' dansje....
Het loopt steeds gekker daar!
Moos lag dubbel van het lachen toen van de week San hem het filmpje liet zien.
John Cleese speelt een Minister, die met zijn rare passen een boekwinkel uitloopt, en met silly passen arriveert bij zijn werk. 
'The Ministery of Silly Walks'. Zijn collega's lopen al net zo raar....
Als hij éénmaal binnen is presenteert ene Mr. Putey een walk in progress, een loopje in ontwikkeling. 
Maar het loopje is niet raar genoeg dat het voorlopig nog niet in aanmerking komt voor een subsidie omdat het budget ook klein is. Het loopje moet (nog) gekker, Mr. Putey moet terug naar de tekentafel. 
Ondertussen komt Miss Twolumps (twee klontjes), de secretaresse van de Minister, de kamer binnen om koffie te brengen met een dusdanig raar loopje dat er geen koffie meer in de kopjes zit als deze uiteindelijk op tafel staan. Geweldig, daar heb ik nog steeds wel een actieve herinnering aan. 
Engelse humor en tegenwoordig niet eens meer zover van de waarheid verwijderd!
Sorry, dwaal weer af. Hebben meer mensen last van als ze op Urk zijn, schijnt...
Gaan ze rare dingen doen.
Door de prachtige Tulpenroute in de Noordoostpolder voor het eerst dus op Urk geweest.
Twee vliegen in één klap.
Gelukkig was het vrijdag want op zondag schijnt er geen klap aan te zijn. 
Had meteen het gevoel op een eiland te zijn, blijft apart wat zo'n vissersdorp met je doet.
Het Urker vissersmonument aan de kust maakte tevens indruk.
De vis werd en wordt duur betaald op Urk. Het kunstwerk stelt een vissersvrouw voor die nog één keer achterom kijkt naar de zee vanwaar haar geliefde(n) had(den) moeten komen.
Want vele Urkers hebben de visserij met hun leven moeten bekopen, zijn nooit teruggekeerd op Urk. 
...En de zee was niet meer (Openbaring 21, vers 1 tot 7).
Op de marmeren platen staan de namen van de mannen die op zee bleven en omkwamen in de golven en bijna elk jaar komen daar nog namen bij.
Om stil bij te staan. 
Wat wij afgelopen week ook deden op 4 mei. Moos hield zich keurig stil maar na die twee minuten schoten wij alle drie in de lach omdat Moos vroeg of ze bij de Bijenkorf daar op de Dam ook kussentjes verkopen....
Vrij vertaald naar Herman Finkers...Hij las onlangs zijn boek, de cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door, in bijna één adem uit.
Het jochie citeert regelmatig Finkeriaanse zinsnedes uit het boek. Goh, van wie is hij toch ook alweer een zoon? Een bijzonder kind....dat is ie en dat blijft ie..
Hij zag Finkers het ook zelf zeggen, dat filmpje moest hij natuurlijk ook zien. Wederom lag hij weer dubbel van het lachen....Verkoopt u ook kussentjes....Hij legde meteen de associatie met de Bijenkorf en het stukkie van Finkers over de V&D en dat de Bijenkorf hier recht tegenover was....
Wat een kerel hè die André van Duin. Was hij maar Minister....voor mijn part President van de Silly Walks, want hij heeft wel het charisma en de kracht om dit verdeeld Nederland weer in de juiste pas te laten lopen. 
Zoals Stef Bos het verhaalde: 'In elk land en in elke tijd zijn er mensen die boven hun tijd uitstijgen.
Die niet deel zijn van een voor of een tegen, die boven elke twijfel verheven zijn.'
Amen!
Van Duin kan een verhaal vertellen, gisteren en vandaag. Alles in de eenvoud.
Maar wel zo dat iedereen het snapt. Iets terugbrengen zoals het was. Geen opsmuk of moeilijk gedoe!
Begonnen als bandartiest met zijn rare bewegingen en dansjes....al heel lang geleden.
Maar ik wilde dat hij vandaag de dag aan de knoppen zat en gisteren daarmee al was begonnen.
Je bent hier vrij. Vrij met de oorlog als het negatief, van de kleurenfoto van de vrede.
Hollands Glorie....Vrijheid is niet iets vanzelfsprekend maar niet iedereen wil het snappen.
Wij liepen tussen kleurrijke en bloeiende tulpen en aten een visje op Urk.
We lachten om de kussentjes van de Bijenkorf en waren twee minuten stil. 
We deden niets bijzonders, we deden gek en we deden raar en vandaag en morgen weer....
Het ministerie van de rare loopjes. Ik ben voor....en zekers niet tegen!
Van Duin als Minister-President, Finkers als Vice-Minister en bijvoorbeeld John Cleese iets met Buitenlandse betrekkingen.
Wedden dat het dan wel gaat lopen....Zo raar is het toch niet?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

'n Mainbarger In Ootmarsum!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ten Oosten van de Iessel is 'n ei gien lege dop.
In het land van de wiezen komp de zunne op.
Gien mense kek joe an op de klank van joen woorden
Van Silvolde in 't Zuuden tot an Delfziel in het Noorden.
Standsverschil is uut de mode, daor schöt gien mense wat met op.
Bovendien is daor gien tied veur, we hebben wel wat anders an de kop!
Van Zwolle tot an Emmen, van Nordhorn tot an Berlien.
Gao mar 's oostwaarts in joen gedachten of met 'n vliegmachien
Dan uuteindelijk a'j aal mar deurgaon
Kom je bij 't begun weer terecht, opzich
En dan zie'j dat de halve wereld (gewoon) Ten Oosten van de Iessel ligt.'
Uut 'Ten Oosten van de Iessel' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer.
Reed van de week goed te passe in een fraai glooiend landschap, hoezo Nederland is vlak?
Kwam net terug van een behoorlijk warm bad, al was ik nog bijzonder droog achter de oren!
Mijn gedachten gingen plots terug naar een mooie man die ooit was, God hebbe nog altied zijn ziel. 
Hij stierf in de zomer van 2010 maar was daarvoor een grootheid in de Belgische promotionele wereld.
Enkele jaren daarvoor hadden wij hem geparkeerd in het mooie Ootmarsum in een rustiek hotel samen met zijn vrouw. 
Midden in het pittoreske centrum als ik mij niet vergis, nu liepen wij eens over andere kasseien.
Volgens mij aten wij 's avonds vlak bij de Rooms-Katholieke kerk, je vind er in Twente dan altijd wel een uitspanning naast waar het goed en culinair toeven is. 
Hij bezocht destijds onze open dag toen ik nog werkzaam was voor een pennengigant in Banthum, je weet misschien wel, daar aan het spoor nog altijd wel zonder station. 
Bert kwam superlatieven te kort om de omgeving van Ootmarsum te duiden. De voormalige zaakvoerder van OSU uit België. Hij werd op slag verliefd op het mooie Twente van ondermeer mien collega GJ.
Alfred, jullie wonen hier mooi schoon in het vlakke land. Mijn vlakke land, waar de enige bergen de daken en torenspitsen van hemelhoge kerken waren, althans dat dacht ik.
Kende het Dinkeland toen nog niet zo goed en zeker het Springendal in Twente niet, ik als zelfverklaarde nuchtere Sallander.
Thuus bij Bert, in het Belgische Kortrijk, dronk ik voor het eerst plat water en wijn bij de lunch.
Achteraf had ik het beter bij het eerste kunnen houden. 
Het was namelijk vlak na een natte Pasen, wijn na bier gaf mij in het Parkhotel onnodig plezier maar funest voor de handel, wat ik je brom!
Bert Catry, een instituut! Als broekie in de promowereld keek ik echt wel tegen hem op. 
Hij was nooit kort van lont, dat kon ook nie, hij kwam ja...uut Kortrijk! Snap je 'm....
Geweldige opmerking gisteren van Lohues dat hij ooit eens kort van lont was, met andere woorden een kort lontje had toen hij iemand ontmoette bij de bagageband op Schiphol na een zeer vermoeiende reis uut de Verenigde Staten. Hij zou desondanks wel met haar trouwen, Acda en de Munnk op de bruiloft vragen maar het kwam er allemaal niet van. Ach, ik vond het geweldig om hem gisteren weer te lezen. 
Ten Oosten van de Iessel kijken wij toch anders tegen deze wereld aan....Waarvan Akte!
Maar Bert vond het hier geweldig mooi. Hij vertrouwde mij dat later toe in dat mooie zachte taaltje van hem dat, als ik de kans had, ik hier moest gaan wonen cq gaan werken....Nederland is echt niet vlak hoor, Gij moet uw land beter gaan ontdekken waarde vriend. Ga wandelen in het Springendal, drink een pint bij de kerk, sla een kruis en bezoek de talrijke musea in Ootmarsum en omstreken. 
Tja, ten Oosten van de Iessel. Inderdaad heer Catry, u had gelijk...
Gek hè, daar moest ik afgelopen vrijdag aan denken toen ik uit Ootmarsum vertrok en via Nutter, Vasse en via de Knoefbakker euh...de Kruidentuin terug richting Salland toerde met de handtekening op zak. 
Wat is het dan, nostalgie? Iets met cirkels rond....? Wetende dat je weer op de goede weg zit...?
De weg naar Rome via het Twentse land loopt..?
Ja, de handtekening onder een nieuw contract. De inkt was, zeg maar, nog spreekwoordelijk nat na het vrolijke natje en droogje. 
Want halverwege mei is deze oud-Mainbarger wekelijks inpandig in Siepelstad, een Anbarger in Ootmarsum. Iets anders dan een Englishman in New York. Of toch niet..?
Hier zien wij het toch anders, of niet dan. Zin aan deze nieuwe uitdaging, dankbaar voor het vertrouwen van René Velthuis, mien nieuwe baas. Een gezellige kennismaking volgde aan de Tijinkskamp 2a.
Een warm welkom, dompelde mij in het warme bad!
Ik nam gebak mee van Dorgelo, volgende week huizen ze ook hier in Hardenberg, maar ik haalde het wereldberoemde hazelnootgebak nog even uut hometown Dedemsvaart.
Viel in goede aarde. Tis van Dorgelo, dat proef je zo. Ik hoop dat ze dat straks ook zeggen: Tis d'r iene van Dorgelo, dat zie je zo. Ze maken al 175 jaar dit gebak, ik ben er mee opgegroeid. 
Ben bang, dat ik het nog wel eens mee zal moeten nemen. Doe het met plezier. 
Wordt nog een Dorgelo hofleverancier. Vanaf volgende week zitten ze aan de Bruchterweg.
Lekker heur, dat gebak van Dorgelo. Dat proef je zo...
Met een groene pretkegel maakten wij vervolgens de overeenkomst wereldkundig. 
Onmeunig veel reacties gehad op het feit dat ik aan de slag mag bij Pro-Merchandise.
Via Facebook, LinkedIn, Instagram, Whatsapp en heel veel telefoontjes en berichtjes.
Doet een mens goed en nu is het zaak om het te laten zien. D'r an met de lippe!
Moet wel wat doen aan sommige uitspraken van mij, of de klemtoon nog op de juiste puntjes leggen...
Gelukkig willen onder andere Bas en Marieke mij wel helpen met de Twentse tongval.
Een Mainbarger in Ootmarsum hè, het Sallands moet zich langzamerhand vermengen met het Twents.
Of ik ga er gewoon eens een keertje eten en iene drinken (Othmar) bij Gasterij Oatmössche op het Commanderieplein als ik de juiste uitspraak niet snel genoeg onder de knie krijg...haha
Ach, die afspraak stond toch al meer dan een jaar op de planning. Qua werkplek ben ik nu al bijna bij de Bron(nen), of nie GJ, Mandy en San? Casa Rilassa here we come!
Ik heb er zin an. Nog effe maximaal resetten, ondermeer slenteren langs de kust en de spreekwoordelijke accu opladen. De stekker er 100% in.....Sta te springen in het dal! 
Joah, mag wel zo! Eind goed, al goed! 
Treinen, Treinen, Treinen....Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Voorlopig hoef ik mij niet meer voor te stellen bij onze kinderen. Ze weten nu wel weer wie hun lieve papa is. Althans dat mag ik hopen...
Ik word, zonder t, ondertussen regelmatig gesignaleerd op het schoolplein. Word aangesproken als de papa van Mouna en van Moos. Ja, dat klopt! Hallo..., mooi weer hè. Oh, mondkapje moet op de smoel op het plein? Ok, wist ik niet. Jemig, maar goed, ik hou mij aan de regels. 
Kwam hier niet zo vaak. Heb je al lang kinderen? Haha...gebrabbel op de vroege morgen. Blikken van herkenning, vergeet de namen sowieso maar weet wel wie hun kinderen zijn. Zal andersom ook wel zo zijn. Je kent ouders via hun kinderen, zou bij mijn god niet weten hoe ze heten of waar ze wonen. 
Daarvoor hebben wij ook onze kinderen. Die houden je wel op de hoogte....Geheugensteuntjes noem ik ze wel eens gekscherend.
Maar in plaats van Wijnen, Wijnen, Wijnen....(sorry, ik hou het amper 5 minuutjes vol als wij een keer langs deze campingzender zappen en dat was dan eigenlijk alleen maar voor ik geloof in mij....Ik trek die Meilandjes gewoon slecht....sorry, ook voor de lange zinnen in deze aanhalingstekens...)
gingen wij met zijn drieën treinen, treinen, treinen....Ik vond het wel een goed idee afgelopen woensdag. Zo out of the blue, nu wij er toch zijn!
Mama aan het werk, zij wel...en wij met Erik Hulzebosch vanaf perron 2 richting Mariënberg. 
Lohues stond vast nog op het spoor in Emmen, je kunt niet alles hebben...
Opa en Oma waren thuus in Diepenveen, euh Olst maar we spoorden naar de koekstad aan de Iessel, Deventer duzz op de eerste dag dat de terrassen open waren....
Zoals gezegd, elk nadeel had wederom zijn voordeel. 
Waar zouden we zijn zonder de trein? Nou, zonder vertraging en werkzaamheden aan en rond het spoor, een stuk eerder op de plaats van bestemming kan ik jullie vertellen. 
Wij gingen ook weer eens een dagje met de trein hoor. Niet mijn favoriete vervoersmiddel. 
Dat was vroeger al net zo, met de boemel naar Almelo, en vandaag de dag is het er niet veel beter op geworden. 
Maar ja, de kids wilden dit al een hele tijd. Wie ben ik dan....?? Jullie Papa, duzz.
Het was een hele toer, vroeger de tienertoer, nu met 2 railrunners en een OV-chipknip via Blauwnet en de gele NS naar Ten Oosten van de Iessel. 
Maar eerst ff een tussenstop bij Oma in Mainbarg. We waren namelijk iets te vroeg vertrokken.
Altijd bang om ergens te laat te arriveren....(Arriva hè)
Bij Oma aan de pruttelkoffie zag ik dat reizen via Zwolle niet handig was. Vanaf Dalfsen konden we overstappen in de bus tot aan Olst. Werkzaamheden aan het spoor, dus weinig sporen die kant op.
Tja, dat schoot niet op. Je wilt treinen niet bussen, bussen, bussen en het is trouwens Bussum (driepoot hè, maar dat terzijde). Ik snapte 'm ook pas na drie keer lezen.
Dan maar via Almelo. Ik kende het spoor. Vier jaar van mijn leven daar deels op doorgebracht. 
Toen een oude Boemel met flink wat stinkende diesel mij elke dag van de week naar de Horecaschool in Almelo bracht, Castello College. We gebruiken nog regelmatig het kelnersmes om te wijnen, wijnen...nou ja, u snapt het wel. Het enige wat zo'n beetje is blijven hangen van vier jaar treinen naar Almelo. Het mes sneed vaak aan twee kanten...ontkurken die hap, geest uit de fles...haha.
Ik boemelde vaak, dommelde vaak in. Zag ik halte Geerdijk en dacht bijna thuis te zijn maar tufte de trein weer richting Vroomshoop en had ik dus zitten slapen in Mariënberg. 
Soms wekte een conducteur mij maar meestal lieten ze mij slapen, slapen, slapen....
Dat vertelde ik Moos, Mouna was nog onder de indruk van het feit dat ze in de trein zat....
Hij moest lachen. Papa, jij was niet altijd even slim hè. En bedankt, Moos! haha....Maar hij had wel een punt, met terugwerkende kracht wou ik dat ik vroeger wat meer had opgelet....Tja!
Kijk Moos, daar haalt Oma altijd de nieuwe aardappels bij Japie, Jaap Wolters....Jappels, Papa...Dat bint Jappels...Ik rekende het goed.
Hij lachte, de opmaat voor een prachtig mooie dag. 
Wij reden Geerdijk voorbij, die halte is jammer genoeg al jaren uit de vaart. Panterei slaat ook toe bij de NS, euh Blauwtrein of Arriva....ze arriveren allemaal wel eens te laat...
Want bij de Geerdijk stapte altijd zo'n mooie dame in. Stapt ze nu een halte eerder in? 
Ze stoppen nog wel in Vroomshoop en Daarlerveen. In het Vriezenveen van Rob stopte ie ook. 
Autobedrijf Drenth zit daar niet meer, is verhuisd naar de rand van Vriezenveen. Niet waar Randrock is maar jullie snappen het wel, gaat ook niet weer door komende week...helaas, jammer. 2022 dan maar.
Het wapen van Vriezenveen is tevens kopje onder, althans ik zag het niet meer op de gevel staan. 
We kwamen aan in het Almelo van Finkers, we hingen er niet met de beentjes van St. Hildegard uut de trein. Vakantie hè. Via Wierden, Rijssen, Holten en Colmschate stond Opa ons op te wachten in Deventer. Snel naar Oma, jongens...en Max natuurlijk. 
Alexander was er ook, niet de Koning, die blijft zijn broekzakken maar vullen. Wij zien ook liever Maxima, eerlijk is eerlijk....Al was het maar even tot hier!
In de zonnige tuin van Opa en Oma smaakten de boterhammen nog eens stukje beter. 
Alles op het gemak. Met wat vertraging aangekomen, ach hardlopers zijn....
Achter één van de vele bomen deed nu niet eens Max zijn plas maar klaterde het witte goud.
Op het gemak zie je dingen toch anders. Als je wat minder snel gaat scheelt dat ook in bekeuringen...
Je komt er sowieso wel...Denk daar toch eens aan...knuppel!
Ik heb de tijd gehad om even op de rem te trappen. Mede mogelijk gemaakt door. 
Toch gek, hoe je via een omweg en via een glooiend landschap iemand uit het verleden in het heden plant. 
Er gaan mooie dingen bloeien, niet alleen hier in de vensterbank door de moestuinmaatjes van de AH.
Neuh, als je maar genoeg zaait ga je ook, One Fine Day, oogsten. 
Ik glimlach tevreden, ik ben tevreden. Ik lach verlegen, wat zie ik je graag. In het verleden, nog niet lang geleden. Hoopte ik zo op een dag als vandaag. Of als die van deze week of gisteren. 
Tja, gisteren waren wij ook al 9 jaar bij elkaar. Op de dag van de arbeid, notabene haha.
Het is hard werken, grapje, als de liefde maar blijft winnen. 
Het zal hard werken worden in Siepelstad en ver daarbuiten maar ik heb er steeds meer zin an....
Als je begrijpt wat ik misschien bedoel....Want met San gaat het gewoon vanzelf. 
Maar al negen jaar onderweg met de liefde van mijn leven. Nog lang niet met elkaar uitgetoerd.
We beginnen pas!
Samen komen wij overal, hebben al vele dichtslaande deuren opnieuw geopend. 
Wij vinden samen altijd de sleutel al lijkt ie soms goed verstopt. Wij geloven in elkaar. 
De reden dat wij altijd door kunnen gaan....In voor- en tegenspoed!
Samen de berg over al trappen andere mensen net voor de top alsnog op de rem. 
Wij weten gewoon dat de halve wereld Ten Oosten van de Iessel ligt. 
Misschien nog niet aan onze voeten, maar wij wandelen stug door op onze uitgestippelde route.
Kop d'r veur. In het land van de wiezen kump ook vandaag de zunne weer op...
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...