#Anbargse Festivals!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'So hard to find my way, now that I'm all on my own.
I saw you just the other day, My, how you have grown.
Cast my memory back there, Lord.
Sometimes I'm overcome thinking 'bout it.
Making love in the green grass behind the stadium with you.
My brown-eyed girl. You, my brown-eyed girl. 
Do you remember when we used to sing?'
Uut 'Brown Eyed Girl' van Van Morrison.

Moi, ben ik weer!
Als je niks hebt met festivals, paarden, amazones, speciaalbiertjes, fonteintjes en hope and dreams kun je beter vandaag het bloggie een keertje overslaan. 
Word de laatste tijd toch wat minder begrepen, met alle verstrekkende gevolgen van dien! haha.
Ok, ik praat soms in halve en onbegrepen zinnen. Maar mijn stukkies gaan vaak een eigen leven leiden.
Gaan een kant op die ik eigenlijk niet eens bedoelde of voor ogen had. Waarvan Akte!
Een enkele keer verschaf ik links en rechts wat duidelijkheid, zo ben ik (soms).
Werd van de week opvallend vaak aangesproken door (soms) volslagen onbekenden.
Alfred en/of Dorgelo, ga je hier wat over schrijven? Lees oe elke week, mooi man, ik ken oen breur (de hemelpiloot neem ik aan?, ja die ja...), wie was dat, Papa?
Tja, Moos en Mouna, als jullie het weten, weet ik het ook. Goeie vraag. Zette mijn hersenloze brein aan het werk maar hij bleef het antwoord tevens schuldig. Lekker boeiend! 
Ach, ik moet niet alles (meer) willen schrijven en toch ook wel weer. Zo ben ik, nu éénmaal. 
Schrijf echt niet alles op. Je wilt (soms) niet weten wat er allemaal naast mij op de stoel beland. 
Soms tranen, vaak van geluk - enkele keer van verdriet, maar ook hele lappen teksten die nooit het daglicht zullen gaan zien. Dus, dat dus.
Allerlei woorden door elkaar die het zondags moeten afleggen tegen woorden die volgens mij wel hout snijden. 's morgens spreekt er mij niemand tegen, dan zijn wij (Alfred en ik) het snel eens. Lijk wel Geert! Heerlijk lijkt mij dat om met werkelijk niemand te hoeven overleggen...Paradijs?
Neuh wat er soms echt speelt hou ik wel voor mijzelf. Hebben jullie niks aan, kunnen jullie ook niks mee en eerlijk gezegd, ik vind het prima zo. Vooral laten leven.
Schrijf nu al ruim dertig jaar allerlei shit van mij af. Bevalt mij nog steeds goed en ik vind het natuurlijk hartstikke leuk als jullie er (soms) iets van vinden. Doe ik het toch niet voor de kat haar....nou ja! Vooral geen stront aan de knikker!
Ok, dat gezegd hebbende. Over tot de orde van de dag. Waar gaat het vandaag over....?
Oh ja, ik gaf het al aan in mijn eerste zinnen. Nooit terugkieken hè, wordt het vaker niet beter van.
Hardenberg (Anbarg) geraakt uit de puberteit. Word langzaam volwassen. Ik klaag vaak over ons mooie stadje aan de Vecht maar je moet ook kunnen en willen genieten als de kans zich voordoet. 
De markt, het plein wat jarenlang het zorgenkindje was althans als ik de geleerden mag geloven. 
's Avonds en zomers kon je er een kanon afschieten en dan raakte je nog niemand, bij wijze van!
Ommen puilt uit als de zon schijnt maar in Hardenberg moest je echt mensen de markt opschoppen als je volk wilde zien. Afgezien van 1x in het jaar. Dan stond het vol met ruim 10.000 man (Pleinfestijn)
Maar ze hebben lang gewikt en gewogen en het laatste half jaar is er veel werk verricht! 
Lag de markt helemaal overhoop. Allemaal hekken er om heen, veel afgravingen, veel nieuwe stenen (wat een gedoe hè over die AZC'ers die wilden helpen maar weer niet mochten van de inspectie) dan waren die borden in het dialect beter te pruimen door al die veilige landers....
Tis wat, het is niet goed of het deugt niet! Wij zijn een deugvolk aan het worden met al die honderden regeltjes. Laat mensen toch. Wij hebben toch allemaal wel eens krom gelegen om iets mooiers te verkrijgen? Neuh, wij hebben liever dat wij elkaar nog meer de tent uit gaan vechten!
Focus, Alfred. Hou je bij je verhaal, anders haken er weer zoveel mensen af. Lekker boeiend!
Gisteren en vrijdagavond waren wij op de nieuwe Markt 2.0
Net op tied kloar want het was warm hè. De nieuwe kleurrijke fonteintjes en sproeiers (moet je 's avonds eens kijken als het donker is) vonden gretig aftrek door voornamelijk spelende kinderen. Plezier.
Keek eens rond terwijl Mouna en Moos natte voeten en dito pak haalden. De markt begint een beetje te leven ja. Allemaal terrassen en lachende mensen. Bij Bakker Bart, dat nieuwe koffietentje Barista, om de hoek bij Blij, Brasserie de Markt en Puur Zuid. Het gaat eindelijk ergens op lijken. Nu nog een paar tentjes met terrassen er tussen en je bent spekkoper als Stad Hardenberg! Tuurlijk, het duurde best lang maar de eerste indruk was prima in orde. Het is nog niet helemaal af en ik, niet verder vertellen, had iets meer groen verwacht maar je moet een gegeven paard niet in de bek kijken. Ik zeg, top voor elkaar en nu doorpakken.
Er zijn nog wel wat heikele punten die aandacht behoeven. Voorbeeld? Fietsers - centrum - drukte - gaat nu nog altijd goed - komt een dag dat het verschrikkelijk fout gaat - iets met kalf en put dempen....
Kalf, néé een Paard. Daar wilde ik het ook over hebben. 
Die moet je niet in de bek kijken en als er één over de dam is dan volgen er meer, of nie...!
Gistermorgen stonden Moos en ik al voor dag en dauw naast ons bed. Mouna had haar eerste paardrij-wedstrijd, of hoe noem je zoiets? Om 08.08 uur klonk reeds het startschot.
Ze was er al dagen mee bezig. Een hele andere wereld. Allemaal van die paardenmeisjes en dito ouders, voelde mij een soort van indringer. Niet mijn wereld, nog niet! Ben bang dat ik er vaker mag komen...Mag Loetje dan nog wel? 
Prima. Wat een skik heeft ze er van. Die pretoogjes. Onbetaalbaar. Hoe kaarsrecht ze zit op het paard. Snoepie heet ze, het is een zij. In mijn gedachten speelden zich allerlei nummers over paarden af. De DJ van dienst slingerde uit mijn hersenloze brein klassiekers van Gino, The Rolling Stones en America deze vroege wereld in. Zwanger van geluk. Wat lach je? Dat vroeg mijn ex die zich had opgezadeld met de voorbereidingen. Baas boven baas hè. 
Borstelen, kammen, invlechten etc. etc...Het is net als met basketbal, de ballen verstand er van.
Afwenden in arbeidsstap, halthouden, van hand veranderen, grote volte, gebroken lijn van 10 meter en weer afwenden...Mouna Wende wat van zich af. Zag trouwens geen meisje Snijders maar ik wendde ook vaak mijn blik af. Wilde het misschien niet zien. Ben nu al bij Hans, Specsavers, Pearle en die nieuwe zaak van Greving&Greving geweest maar het zicht blijft hetzelfde. Ik zie het niet, nog steeds niet!
Voor mij blijft ze gewoon mijn Brown-Eyed Girl (Vrouw inmiddels) maar ik zal het allemaal wel anders zien. Misschien wil ik het ook wel niet anders zien! Hebben we het nog steeds over paardrijden...?
Ja, denk het wel. Alleen zitten wij allebei op een ander spoor. Aansporen helpt niet, zelfs de zweep er over niet. Gaat het nog steeds over paarden? Yep, over mijn (nacht) merries....Deze leg ik maar niet uit. Want ik ben er nog niet over uit, of het verstandig is om voortdurend naar links te swipen...
Ik wil gewoon een 10 voor lichaamshouding en zit, tempo, handhouding en teugelhulpen en eigenlijk een tien met een griffel voor de algemene indruk! Ik had de jury wel omgekocht in dit geval.
Mouna scoorde ruim voldoende na haar eerste wedstrijd. Ze had te maken met een eigenwijze Snoepie die ook nog jeuk had aan haar ene poot...(sorry, been) en Mouna moest daarom de teugels strak houden. Arm meisje, 8 jaar en je moet een vrouw van ruim 26 jaar in toom houden. Twee eigenwiezen bij elkaar op een vroege zaterdagmorgen. 
Heerlijk. 's middags was al die heerlijkheid zelfs zo eigenwijs als Snoepie 's morgens was. Lekker dan maar geen jeuk.
Het 3e Anbargse Festival in korte tijd was aanstaande. Had mij er best op verheugd. Speciaalbier hè.
Vorig jaar kon ik nie, hadden we nog na-competitie in Ommen. Nu kon ik wel, kinderen bij mij dus ze konden mooi mee. Zij op de springkussen of hamburgertje halen bij Erik Hakkers en ik lekker genieten van mooie bieren. Tja, ik had weer buiten de waard gerekend! Mouna zette haar bokkepruik op. 
Had ze ook op tijdens de 4e editie van het Random Live Festival voor enkele weken terug. Kon ik na amper twee uur alweer linea recta naar huis. Kein problem, ben de beroerdste niet!
2e Pinksterdag was ze wel in haar element. Het festival van Hope and Dreams was en werd een regelrecht succes. Mountje gtp? Moos is dat vaak wel, eten en drinken, dan vind ie het al vaak goed en als daarbij nog een fijn stukkie muziek bij komt kijken, dan gaat de duim meestal lachend de lucht in.
Maar het speciaalbierfestival Hardenberg werd er ook eentje die ik zelfs binnen een uur moest afwerken!
Jemig, leek wel zo'n goedkope hoer. Ik jastte de teveel gekochte muntjes er als een malle en halve alcoholist doorheen. Misschien had ik ook wel teveel gekocht. Nu gingen ze op aan de pulled porc en hamburgers van Erik + de Nacho's en Enchilada's van Jerrink Catering en verhuur. Ook lekker hoor....
Maar ik had het mij allemaal anders voorgesteld. Lekker rustig zitten op het Wilhelminaplein en langzaam alle zeven geweldige brouwerijen één voor één proeven. 5 van de 7 aanwezige brouwerijen kende ik al, lees: Hun bieren. Nr. 8, Davo uut Deventer, had zich 's morgens afgemeld. Ik moet nog altijd lachen aan de eerste keer dat ik daar bier haalde. Wat een Jopen had die mevrouw, hè Papa. Had ze het warm? Dat ze in bikini voor haar raam stond....Geweldig! Jopen, hij pikt hier en daar nog wel iets op....
Jopen is dat bier uit Haarlem hè. Niet dat je mij verkeerd begrijpt, dat ik het over andere Jopen had.
Sorry. Dwaal af. Daarom ging ik eerst maar voor de twee onbekende brouwerijen. Stadsbrouwerij Vollenhove en Brouwerij Tanklokaal uut Holten (OAD hè). Lekker hoor...Begon rustig met een Tripel, tja, zat in tijdnood. Tuurlijk de potige buurman van Brouw Noabers uut Enter. Wij kent mekaar van eerder. Goed volk. Hij brengt de boodschap over. Dat doen die bieren gewoon! Ga vaak voor het zwaardere spul. Praat je toch over 8+, als je begrijpt wat ik bedoel. Nam er nog één van Brouwerij Allema uit Zwolle, de rest liet ik links liggen want die bieren ken ik al uit den treure...Positief bedoeld hè. Wij wonen hier mooi.
Brouwerij Avereest, Brouwerij de Stalen Piepe en natuurlijk de Mommeriete....
Na een klein uurtje was het geduld van mevrouw volkomen op! Met de benenwagen terug naar huis.
Gelukkig dichtbij. Als je denkt dat ik teveel gedronken heb, het waren proefglaasjes van 15 cl hè.
Ik had amper een halve liter op. Duzz...Anders moet ik mij weer verantwoorden. Logenstrafte derhalve wel de slogan van Brouwerij Brouw Noabers. Voor elke levensgenieter een halve liter! Mooi man! Dit festival was ook weer top, kan als geslaagd in de boeken. Kijk uit naar editie nr. 3, misschien dan maar zonder dochterlief, haha. Hebben wij 't mooi aan de tied.
Mooi was ook de opbrengst van het enige festival wat ik wel tot het einde mocht meemaken van dochterlief...haha. Geintje natuurlijk. Zij had er naar de zin omdat er allerlei klasgenootjes van haar tevens inpandig waren en dat het gewoon top voor elkaar was. Gezelligheid. Vera was er natuurlijk want haar tante Gini Pullen was min of meer de aanstichtster van dit nieuwe leuke en kekke festivalletje.
Tig jaar geleden, denk wel twintig jaar terug, begon Gini in Uganda haar kinderhuis. Ze noemde het heel toepasselijk Home of Hope and Dreams. Gini gaf en geeft kinderen daar weer een toekomst. 
De hoop op een beter leven en misschien dat ze ook ooit paard kunnen rijden of nukkig kunnen zijn op één of ander festival. Tel je zegeningen. Het was een mooie pinksterdag! Annie MG zou trots zijn geweest op wat daar aan de Vecht is ontstaan. De Troubadour die deze dag 70% van haar omzet aan het goede doel schonk. En zoveel sponsoren deden een flinke duit in het daarvoor bestemde zakje.
Festival van Hope and Dreams. Hopen en dromen dat het goed komt.
Met de opbrengst van € 22.526,92 komen ze weer een stukkie dichter bij de ultieme droom van Gini die ze nog steeds heeft en koestert ondanks alle tegenslagen en shit van de laatste jaren. Ze blijft geloven dat er ook in Uganda een betere wereld tevoorschijn kan worden getoverd. Ik help mee met hopen en zekers dromen. Hoop sterft as leste hè.
Het was een mooie dag. Vol met leuke en gezellige mensen. Mouna gtp! dat scheelt alweer een slok op een hele borrel. Allerlei artiesten die belangenloos optraden. Lokaal talent. Mooi man! 
De bekendste zoon van de voormalige Prodigal Sons kwam het hele gebeuren muzikaal afsluiten. 
Erwin Nyhoff verandert niet hè. Altied GTP! Mooie Gast. Komt gewoon uut zo'n gehucht tussen Ommen en Dalfsen hè. Totaal geen sterallures of kapsones, nog steeds dat lange hoar, al wordt ie wat grijzer...
Speelde van alles. Mooie covers. Tik van de pet voor Van The Man, tja...blijft gewoon een prachtig nummer dat hele Brown Eyed Girl. Daar hoef ik toch geen afscheid van te nemen? Jammer genoeg speelde hij niet You Still Think van de Prodigal Sons of iets van zijn geweldige LP 'Take Your Time' maar wel een paar lekkere rocknummers. Lekker man! Geluk kan soms zo simpel zijn. Gitaartje, goeie stem en gaan met die banaan. Iedereen gtp! Anbarg op zijn mooist en best. Niet alle Anbargse Festivals waren de afgelopen weken half aan mij besteed. Jammer dan! Als ik moet kiezen, kies je tuurlijk voor je kinderen. Onvoorwaardelijk.
3x vallen en dan ben ik ook alweer thuis hè. Thuis heb ik ook muziek, thuis heb ik ook lekker eten en de koelkast vol met heerlijke speciaalbiertjes en ranja.
Weet het niet zeker, volgens mij heb ik alles behandeld uit de eerste twee zinnen! Ben soms buiten zinnen en soms hou ik mij wijselijk stil. Had ik gisteren ook beter kunnen doen, had mij beter kunnen afwenden, halthouden en met mijn linkerhand haar rechts kunnen groeten. Hallo...Ik kan het niet alleen.
Het kwart van ons eerder geluk zit nu op het eiland waar wij ooit, lang geleden, onder de Brandaris liefdevol samen Moos tot leven hebben gewekt tijdens het festival der festivals. Oerol.
De wind voerde destijds het woord! Nu alleen de herinnering. Ik had al lang van hand moeten wisselen. En vooral afwenden in arbeidspas. Hoor wel wat jullie er dit keer van vinden.....haha.
Ik weet nog heel goed wat wij altijd samen zongen. Want samen is niet alleen.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo.....