#WilleKeurig!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dagen dwalen in gevoel, twijfels over wat je zoekt.
Soms wat verloren, dat geeft toch niet.
Besluit je om weer terug te gaan, dan schuif ik graag je stoel weer aan.
Weet dat er niets is veranderd hier.
Iemand die naar je kijkt of even bij je blijft.
Midden in de mist om te vragen wat er is.
Ik beloof, ik laat de lichten aan.
Dan voelt het donker niet zo zwaar.
Ik hoop dat je jezelf weet terug te vinden.
Ik geloof dat soms de dingen gaan, zoals ze in de sterren staan.
Misschien moet al het mooie nog beginnen...
Ik laat een lichtje branden, ik laat een lichtje branden voor jou.'
Uut 'Lichtje Branden' van Suzan en Freek.

Moi, ben ik weer!
We strooiden haar as niet uit, dat kan nou éénmaal niet.
Want onze Moe ligt gewoon op begraafplaats Beerzerhof aan de Beerzerhaar, op steenworp afstand waar ze ooit is geboren (Zwarteweg). Ze ligt er mooi rustig en tevreden bij in haar kist, denk ik! 
Of is ze al naar boven vertrokken? Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend.
Martha van de Bokse is sowieso weer samen met Freek van Poljans uut Rheeze! Dat geloof ik wel.
Maar we 'strooiden' haar 93-jarige leven afgelopen vrijdag wel min of meer uit op Bovenveld in aardig wat containers, die stonden er toch, schoten geen wortel.
Bovenveld is de ROVA-locatie waar wij hier in deze regio ons afval naar toe brengen. 
'No More Waste' Mooi voor Elkaar! Samen werken wij aan een mooie en schone leefomgeving.
Mooie slogans bedacht op de tekentafel, we veegden gewoon het straatje schoon van Moe.
Het huis van Moe aan de Clemme is leeg! De ziel was er al langer uit. 
We brachten de laatste 'spullen' van Moe naar Bovenveld.
Welgeteld drie ritjes met de aanhangwagen van Jan over die beruchte N36.
De kringloop had niet zoveel belang bij de spulletjes van Moe. Veel spul wat al jaren uut de tied is, althans dat vonden ze. Daar zaten de mensen van nu niet meer op te wachten? Nou Moe?
Blijkbaar. Vroeger maakten ze nog echt eikenhouten meubels. Jemig, zware troep! 
Wat gooien wij veel weg. Niet echt duurzaam, als je het mij vraagt! Moe had echt niet zoveel weggegooid...Dat is nog goed ja, dat kan vast iemand nog goed gebruiken. Gelukkig was zij er niet bij. Dan had de helft Bovenveld niet gehaald en was het huus nog halfvol geweest.
Dat merkten wij met terugwerkende kracht...Haha. Moe was niet zo van het weggooien. Mooi.
Voelde regelmatig enige lichte tegenwerking toen wij haar spullen in de daarvoor bestemde containers wilde gooiden. Keek regelmatig naar boven of ze misschien afkeurend zat te kieken op één of andere wolk. Hoorde haar al zachtjes fluisteren. 'Freek, moet je nou eens kieken wat onze jongens allemaal weggooien, dat deden wij vroeger niet...' Maar Moe, het wordt steeds vroeger laat!
We deden het allemaal wel met respect. Haar stoel, waar ze jaren in zat, kreeg een speciale preek bij het afscheid. Niet Henry maar ik nam ditmaal de honneurs maar waar. Gevalletje Appel/Boom.
'Nou Moe, daar ga je dan....' Ik had het gevoel dat we nu haar echt loslieten. Mochten loslaten...
Op notabene Bovenveld, of all places! Toe maar Moe, ga dan...kiek dan.
Liep gisteren nog even door haar lege huis! Voelde er niks meer bij. Het tijdperk Dorgelo aan de Clemme is ten einde gekomen. De Johan Clemmestraat, nr. 2, behoort straks toe aan anderen...
Veel herinneringen liggen op Bovenveld, de meubels en de kasten, maar de mooiste herinneringen liggen, gelukkig, goed opgeslagen in mijn hersenloze brein en in velen van jullie.
'Is Oma nu in de hemel', vroeg Mouna van de week. Denk het wel lieverd, ik geloof het tenminste wel. 
Ze is nog niet dood. Ok, ze is overleden maar dood gaat ze pas als wij haar zijn vergeten. 
Ik heb nieuws voor jullie, vergeten doen wij haar nooit daarvoor heeft ze teveel geleefd....
Haar geest waaiert nog mooi rond op deze aardkloot. Borrelnootjes uit haar oude tapas-schaaltje.
Tapas? Wat bint dat? Wij noemt dat hapjes, jongen. Ja Moe.....Ie hebt geliek. Stil nou maar...
Vrijdagavond draaiden wij toch even Elvis Presley, Wooden Heart uit het speellijstje 'Moe Thuus'.
Naast alle psalmen en kerkelijke liedjes toch één van haar favoriete nummers. Iets met een cirkel wat nooit echt rond of af zal zijn. Het was een mooi einde van de dag.
Muziek. Ik had of heb nooit echt veel met de muziek van Suzan & Freek gehad. 
Ahum, stiekum toch wel een beetje. Ik zet het niet af, is dat het juiste excuus? 
Toch kwam de tekst van 'Lichtje Branden' als een mokerslag bij mij binnen deze week!
Poeh, ik kende het niet. Tuurlijk niet! Maar de tekst greep mij bij de keel. Soms heb je dat!
Komt ineens iets binnen! De deurbel doet nog steeds niet maar toch, ze kwam binnen zonder kloppen...
Wat en als! Waarom en waarom niet. Ik had er nog een goed en stichtelijk gesprek over met oudste broer in de auto! Soms hebben wij van die gesprekken. Toch hetzelfde bloed hè en op de dag waarna je nooit meer kind zult zijn.
Het leven heeft soms een rare willekeur. Wie bepaalt toch alles? Wie wijst de ander die doodlopende weg in. Ben je, potverdikkemei, 32 jaar. Wordt je aan het eind van het jaar voor het eerst vader en weet je sinds vorige week dat je leven eindig is. Dat je moet leren leven in maanden en niet meer in jaren!
Ik vind daar iets van. Sorry, kan ik slecht tegen! Oneerlijk ook.
Waarom? Moe was 93. Prachtig! Mien Pa was 74, ook prima! Maar deze Freek is nog maar 32!
Die spulletjes van hem moeten nog niet naar Bovenveld of dat zijn as ergens wordt uitgestrooid. 
Later als ik dood ben van Stef Bos komt binnen. Hoe dan? Wie trekt er deze zondag weer aan de touwtjes. Ok, Spotify staat op willekeur. Maar toch? Later als ik dood ben wil ik de vader worden die ik door mijn onvermogen nooit heb kunnen zijn. Lichtdoorgever...Wegbereider en een engel op een schouder. Een vader die er altijd is ook als hij verdwijnt.
Als muziek raakt, dan is het goed. Dan mag het zelfs geheime zender muziek zijn.
Muziek is ook willekeur, random....Zocht vannacht naar een goede vertaling. 
Lukraak is het ook of toeval. Daar hebben we 'm weer. Toeval. Toeval bestaat al lang niet meer!
Random Live wel. Het blijft een prachtig festivalletje in het Hardenbergse...Live-Muziek, Mmmmmm.
Dit keer wel iets anders beleefd. Beetje vanaf de zijlijn. Niet midden in het feestgedruis. Kon Wieke, of die fraaie zangeres van Creebles of Jasper maar even kort in de ogen kijken. De kinderen hadden andere plannen. Ook prima, het was meer hun dag. Ik rekende het goed. Vaker rondgehangen rondom het beachvolleybalveld, zand lopen happen dan het feit dat ik bijv. Tennessee Aces kon horen en zien spelen....
Halverwege Random Live waren wij al thuus, mooi achter het huis verder geluisterd via Noos FM. 
Het was sowieso een prachtige dag! Omdat we samen waren...Dat telt meer!
Maar Random Live was weer top voor elkaar. Koud bier, malse hamburgers en overal vrolijke mensen.
Iedereen gtp, lekker weer! De zon brandde er mooi op los. Vond de schaduw ditmaal niet erg. 
Stond er sowieso vaak. Bekenden genoeg maar die stonden allemaal te bakken in de zon. Keuzes hè.
Geen stress, die is de komende weken wel inpandig! Rustig blijven is het devies, proberen kan altijd.
Mooi weekend, geen hemelvaart derhalve. Ik hoef niet zo nodig, als je begrijpt wat ik bedoel!
Tuurlijk. Lekker makkelijk, ben je van alle problemen af maar laat je wel flink wat zorgen achter...
Besefte ik gisteren weer toen ik Coen Verbraak in gesprek zag met journaliste Suzanne Bosman. 
Tja, ga je toch anders Over Leven denken...Dat zappen heeft soms geen enkel zin laat staan nut. 
Dan liever kieken naar Thijs Kemperink. Oaverdrieven ku'j het beste met nen boot. Geweldige show.
Thijs komt uit Albergen, vanuit ons gezien is dat achter Almelo. Mooie kerel. 
Hij was op Hemelvaartsdag te zien bij RTV Oost. Ik keek 'm ff terug met een mooie Tripel. 
Kemperink duikt met humor en Twentse nuchterheid in de ziel van deze streek. Hij onderzoekt op een mooie nuchtere manier het leven op het platteland. De kracht van roddels in dorpen. Voorin het dorp leef je nog, achterin ben je dood. Je kent het vast wel. Hij vertelt een waargebeurd verhaal over z'n Oma. Hij ontmoet onderweg Gerrit, die meer weet dan hij zegt. Zijn liefde voor Twente komt regelmatig boven water, deze show is een soort van ode aan onze regio. Vol herkenning, nostalgie en mooie droge humor. Zo gaat het hier....
Hij heeft het over Arie Boomsma, de Moonsisters....Geweldig. Ie kunt beter een krat Grolsch kopen zegt ie. 1 flesje kapot houwen...en de rest (23 stuks) opzoepen. Dat flesje onder oen kussen stoppen en reken maar dat ie dan sloapen kunt in plaats van die dure groene steentjes te kopen als je even niet kunt pitten.
Zijn relaas over Sinterklaas, hij snapt het en Kemperink legt ff haarfijn de essentie van het kinderfeest uit. Kippevel. Hij bekijkt het allemaal met de nuchterheid van hier maar zijn boodschap komt wel over. Amen. Zo gek zien wij het allemaal nog niet aan deze kant van de Iessel, een ei is hier nog steeds geen lege dop. 
Wel kuieren maar niet praten. Heerlijke humor. Regelmatig vroeg Moos wat er was omdat ik zo lachtte in mijn bloemetjesstoel, de stoel van Oma haalde Hardenberg niet maar Bovenveld wel. Past hier niet. 
Kemperink was mooi. Even niks aan de kop. Niet bezig zijn met Hemelvaart of een naderende uitvaart.
We hadden daarvoor even gegeten bij Jannemans! Mouna at bij de buren, wij ook....iets verderop dan.
Mooi buut'n. Jannemans heeft het altijd goed voor elkaar, ze vielen weer van het bot af en de hamburger (dubbel loaded) van Moos ging er in als gods woord in een ouderling! Leffe d'r bij. Kind kan de was doen!
Leven is niet zo moeilijk als de willekeur maar achterwege blijft! 
Lichtje laten branden, peertje mag ook! De volgende keer steek ik er ook één voor jou aan...Oké?
Weet je, ik kan goed stoelen aanschuiven......Alleen de stoel van mien Moe niet, die kieperde ik gezamenlijk met mien breur in de daarvoor bestemde container net als al die zware kasten van heur...
Kan er ook niemand meer uitkomen. Aan die willekeur kan ik ook maar moeilijk wennen.
Jij wel, zij niet!
Het giet zo als het giet....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...