#Stukje Paradijs!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Back when I was feeling broken, I focused on a prayer.
You came deep as any ocean, did something out there hear?
All the complexities and games, no one wins, but somehow, they're still played.
All the missing crooked hearts, they may die, but in us they live on.
When hurricanes and cyclones raged, when wind turned dirt to dust.
When floods they came or tides they raised, ever closer became us.
I believe.
And I believe 'cause I can see
Our future days, days of you and me.'
Uut 'Future Days' van Pearl Jam/Eddie Vedder.

Moi, ben ik weer.
We waren elkaar uit het oog verloren.
Lang hadden wij elkaar niet meer gezien.
Die fijne knuffel gisteravond sprak boekdelen, we hielden elkaar net even wat langer vast. 
Die liefdevolle hand van haar zachtjes wrijvend over mijn rug. Mooi.
Fluisterend: 'Ik heb je gemist, ik jou ook....'
Zag haar vorig jaar voor het laatst aan het eind van een warme zomer. Weet nog dat wij met tranen in onze ogen afscheid van elkaar namen, welgeteld drie jaargetijden zaten ons vervolgens dwars.
De herfst kwam, de winter ging en de lente diende zich aan.
Op de dag dat de zomer officieel begon (21 juni) was ik weer gelukkig in en met haar.
Moi, ben je d'r weer?
Goed te passe. Yep, en jij. Joah, mag wel zo. De banden vol met wind, dat idee. Snap je?
Het Bostheater Ommen en ik zijn gewoon goed met elkaar. Soort vrienden voor het leven!
Stiekum ben ik gewoon onwijs verliefd op haar. Godallemachtig wat is ze prachtig!
Als er een hemel is dan is het Bostheater zekers het voorportaal er van. Hier voel ik mij thuis, schiet de stress pardoes naar de sterren boven en gaat mijn immense lichaam volslagen in ruststand. Zen!
We hadden elkaar gewoon gemist. Dat merkte je aan alles. De magie van het Bostheater.
Zij betovert je gewoon, althans mij wel. Hier is de boze wereld voor even een stukje heel ver weg!
Hier kan je niks gebeuren. Hier zijn we vrolijk en gezellig met elkaar. Ard en ik hadden daarbij ook nog eens geluk.
We mochten op pad met 3 mooie vrouwen, geen één uitgezonderd! Nou Moe.
Kane was ook wel te pruimen, Dinand is toch een zangert? Ik vraag dit voor een goede vriend!
Een goed verstaander heeft aan een half woord genoeg. Maar het was zo'n avond met een kop en een staart. Zo'n dag waar ik bijzonder vrolijk van werd. Ok, het werd laat vannacht....Het klokje gaf half drie aan. Lekker boeiend. Wilde niet slapen, wilde nog even dit vasthouden. Kon de wereld altijd maar zo zijn. Vanmorgen werd ik wakker. Het was stil in het huis. Daar kan ik maar moeilijk aan wennen...
Tuurlijk, vanochtend was het even niet verkeerd. Ik hoefde niks, draaide mij nog eens om.
Hamertje tik speelde en speelt zich nog steeds af in mijn bovenkamer maar ik mis wel het geluid van mijn kinderen. Ik wil er niet aan wennen en ik ga er niet aan wennen...Never, nooit nie. En toch, toch werd ik wakker met een glimlach. Ik had haar eindelijk weer eens gezien, gekust en in gedachten nog veel meer verboden dingen met haar gedaan.
Keek naar boven, geen wolkje aan de lucht! Zag Petrus lopen, op zoek naar liefhebbers voor zijn paradijs. Maar hij kreeg niemand mee. Iedereen vertelde hem dat ie maar even moest wachten.
Want de ruim 2500 bezoekers waren reeds inpandig in de hemel. Ik stel mij wel eens voor hoe de hemel van mijn ouders er uit zal zien. Ik denk ongeveer zo als gisteravond, zoals het Bostheater zich waande...
Iedereen is op zulke avonden goed te passe hè. Geweldig! Een glimlach kost niets maar is zo kostbaar.
Het begint al op de parkeerplaats. De ene vrijwilliger heeft nog een grotere grijns dan die andere...
Niks geen competitievervalsing. Dit is echt. Trots staat op hun voorhoofden geschreven...
Tegen de 100 vrijwilligers houden deze bijzondere locatie in leven. Want als je éénmaal boven bent blijven ze lachen, al die lieve mensen in het roze gehuld! De glimlach is niet op de bon in Ommen!
Fantastisch. Ik hou gewoon van haar....Ik wil haar en ik wil haar nooit meer kwijt. Want als je ooit bij mij weggaat mag ik dan met je mee....(vrij vertaald naar Acda en de Munnik). Zoiets dus.
Maar er zijn kapers op de kust. Want naast onze drie knappe vrouwen, die wij van huis hadden meegenomen, liep er nog zoveel meer mooi spul rond. God bestaat echt, denk ik dan op zulke momenten. Want dat het allemaal groeit zonder steeltje? Bijzonder! Wat mag ik graag om mij heen kijken, wat een mooie vrouwen kuieren hier rond op dit stukje specifieke aarde.
Je merkt, ik heb gisteren teveel aan het gerstenat gezeten. Klopt! Het vocht had niet zo'n lange weg af te leggen om mij enigszins beneveld te laten worden. Ik hou d'r van! Zo'n avond mag niet stoppen.
We rekten het links en rechts nog wat. De terugrit met enkel jaren tachtig nummers. Ard maakte zelfs een omweggetje om meer nummers ten tonele te laten komen....We waren net 5 van die opgeschoten pubers maar iedereen was gewoon 50+, alhoewel ik ze gisteren allemaal maximaal 48 vond!
Ach, een kniesoor die daar een oordeel over velt. Wat ben ik weer blij dat het Bostheater terug in mijn leven is. Je hebt haar nodig, dat merk je aan alles. Wat een mooie gesprekken herbergt het bostheater iedere keer weer. Je blaast in zoveel 'oude' vriendschappen nieuw leven. Na dik 10 jaar rondgeslenterd te hebben in het nachtleven van Ommen werpt op zulke avonden deze voorkennis haar vruchten af. Mooi man....
Gelukkig man vandaag. Kijken hoe lang ik het dit keer volhou. Komt goed, denk ik....dan maar.
De week begon toch al zo goed, mooi en fijn. Dat had alles te maken met die twee schatten van mij.
Nadat ik het bloggie van vorige week af had en de laptop dicht had geklapt werd ik door hen naar boven gedirigeerd. Douchen en scheren, Papa en dan even boven blijven....
Ze maakten een ontbijtje voor mij. Zo lief en schattig. Hun kadootje, kippenvel. Een armbandje van 24 karaats goud. Althans zo voelt het! Met hun namen er op. Mijn ogen tranen, sterk spul hè.
Every day I love you More. Ja, Bart van Racoon ie hebt helemaal geliek. Ik hou elke dag weer een stukje meer van ze. Zelfs als ze niet inpandig zijn, misschien dan nog wel meer en ik probeer Petrus gewoon de voet dwars te zetten of in ieder geval die deur dicht te houden...Bel maar aan. Zo af en toe maak ik er mijn eigen paradijs wel van. Wat ik oe brom!
Dat was zondag. Maandag kwam het huus van mien Moe (en Va natuurlijk) echt uut de tied.
Na bijna zeventig jaar is er geen Dorgelo meer in de Clemmestraat te vinden. Het huis op nr. 2 heeft nieuwe eigenaren. Thijs en Kim! De handtekening was nog niet eens droog of de eerste tussenmuur lag al tegen de grond. Geveld en uitgeteld. Gisteren keek ik even rond. Zelfs de keuken van Moe was al vertrokken naar elders!
Toch een momentje hoor. Gisteren reed ik voor het eerst de Clemmestraat in zonder dat ik de oprit bij Moe opreed. Snap je. Het huus is niet meer van ons. De Clemmestraat blijft voor altijd het mooiste straatje in Mainbarg maar is niet meer van ons, niet meer van de Dorgelo's. Het is goed zo! Veule Wille Thijs en Kim.
Maak er maar een puik huisje van. Het was ruim 53 jaar mijn thuis, ik kwam er altijd graag!
Nu woont het huisje aan de Clemme in mijn gedachten met al die fijne en warme herinneringen....
Goh, dat Fisherman Friends blijft sterk spul hè. Tranen van geluk, maak oe niet bange..
Moet ook eens stoppen met al die puntjes....Schijnt ook zo'n handelsmerk van mij te zijn. Althans dat vertelde iemand mij. Wordt je per punt betaald, dat zou mooi weh...........haha. Waar mensen zich al druk over kunnen maken. Punten, komma's.
Dinsdag prima dagje, wat gebeurde er toen? Weet ik niet. Woensdag startte voor Mouna de Avond4Daagse. Geweldig evenement. Niks aan veranderen, moet blijven zoals het is.
Geweldig. Mountje en haar wonderslofjes. Donderdag Moos en ik naar de braderie in Banthum.
Vrijdag hadden we een geweldige bruiloft van Annet en Berend.  Wederom in Banthum. Alles klopte, ze keken niet op een euro meer of minder. Schilderachtige taferelen. Anton Pieck setting. Ik keek in Banthum vergezichten voor mij uit. De boer ploegde nog voort op het land en de watersproeiers stonden aan. Dit was ook een stukje paradijs met Annet en Berend als nieuwerwetse Adam en Eva. Zag gelukkig geen appels hangen, die komen pas na de zomer. Zag ook geen slang, behalve die tuinslang. Als je toch moet trouwen dan graag zoals mijn oude buurtjes het vrijdagvond deden. Grand Cru! Chapeau. Met als kers op de taart het liedje van zijn oude studentenvereniging uit Groningen. Op de melodie van Land van Maas en Waal van Boudewijn bezongen ze Berend toe. In een paar minuten kwam je heel wat meer te weten over Berend, hartstikke grappig! Geen Vinicat deze keer, maar echte mannen van de gestampte wortel en zo....
Op het feestje werd ik meerdere keren bestempeld als de vader van Mouna! Dat klopt!
Hoorde mooie verhalen over mijn meisje van beider families. Dat maakte mij weer trots!
De appel valt niet ver van haar boom-theorie. Doe niet alles goed maar deze afslag was weer geslaagd!
Hou me Vast. Good-old Huub komt voorbij. Kwam eerder ook altijd langs in het Bostheater.
Keken die vrouwen van ons hem regelrecht in het kruis. Nu zagen wij Dinand op een afstandje.
Ook prima, niks mis mee...Zoals het met dat hele Bostheater gewoon niks mis mee is...
Je ziet iemand lopen van de LPO, ik noem 'm altijd Gerrit! Lieve Zwanet: ie vond mien dochter altied wel leuk. Nog steeds hoor haha....Ik opteer ook weer na gisteravond dat vrouwen vlaggetjes gaan dragen. De kleur rood als ze bezet zijn, getrouwd of gelukkig met die ander of vallen op vrouwen, dat kan hè. Ik weet er alles van uit eigen ervaring. Je moet alles een keer mee hebben gemaakt. Nou ja, dat portie hadden ze wel aan Fikkie mogen laten.
De kleur Oranje als ze twijfelen, en/of ze net uit een relatie zijn gestapt, de twijfelaars zeg maar....Kan ik meestal wel iets mee. Nog een laatste zetje richting later....
En natuurlijk de kleur Groen als ze weer in de markt zijn. Knollen voor citroenen willen verkopen!
Als ze eventueel belang hebben met een gesprekje met ondergetekende. Draait meestal op niets uit..
Ok, ik zie er niet uit. Beetje kilo's teveel (wandel mij een ongeluk), ik kan ontzettend slap ouwehoeren, stink gelukkig niet uit mijn mond en hoor vaak (of ze met het menen is een ander feit) dat ik goed kan zoenen. Als zich de kans voordoet. Ik moet net als die zangert Dinand eerst ontzettend veel lullen om uberhaupt (met puntjes) met kansen te komen. Hij kan dan geweldig zingen, dat voordeel heb ik weer niet.
Maar elk nadeel, je weet het! Afmaken die hap, Dorgelo!
Enfin, ik vind het allemaal prima zo deze morgen. Gisteren was ik voor mijn gevoel echt weer even thuis.
Voelde mij welkom in dit stukje paradijs op Ommer aarde. De ene deur sloot deze week voorgoed maar voor mijn gevoel gaan er de komende tijd genoeg deuren weer open....Als je het maar wilt zien!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.
(trouwens, zie nu net op de foto dat ze Heineken schenken in het paradijs. Ach, een kleinigheid hou je altijd. Dronk ik daarom de hele avond Weizen van Brand?)
De vraag stellen is 'm al beantwoorden. Toch dat onbewuste hè