#Euh...Doctorandus Vijfje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De longen bijna leeg, de benen stram.
Een bocht, hij kan het bijna niet geloven.
Zo wordt het jongetje een man.
Want hier duwt ie zijn ware aard naar boven.
Zijn tranen, een verhaal over kilometerpalen.
Over afzien en de waanzin, de moraal, die zit er ook in.
Over koersen, het beleven, over leeg en alles geven.
Voor de schoonheid van het dal, voor de top maar bovenal.
Deze tranen zijn gewoon, de tranen van een vader, van een vader voor zijn zoon.
Ik kijk om de tijd heeft stilgestaan en ik zie mijzelf gaan.
Kom maar bij je vader in het wiel, waar de wind niet met je speelt.
Maar jij wel met de gedachte dat er boven zoveel moois nog op je staat te wachten.
Dus kom maar bij je vader in het wiel, kom maar bij je vader.'
Uut 'In Het Wiel' van Leo Alkemade/Sluipschutters.

Moi, ben ik weer. 
Heb het advies uiteindelijk maar opgevolgd.
Vele bezorgde mensen (lezers) vertrouwden mij het goedbedoeld toe. 
'Zoek hulp, jongen. Zo gaat het niet langer. Alleen red je het niet! Dit is niet meer normaal...Of vind je zelf van wel?'
Eerst schop je nog wat tegen de bierkaai aan...Waar bemoeien ze zich toch mee? Etc. etc.
Maar gaandeweg het seizoen denk je zelf ook, dat moet volgend jaar toch anders. Zo red ik het anders nie. Trok aan de bel, zocht hulp. Reisde stad en land af en ik vond 'm uiteindelijk in een uitgestrekt en verlaten bos. Door de bomen zag ik 'm staan. Moi. 
Doctorandus Vijfje (Drs. Vijfje). Hij leefde nog en was bereid om mij te helpen. Mijn dank is vooralsnog groot.
Deze voetbalombudsman, eentje van het zuivere soort, moest mij van het nijpende probleem afhelpen.
Vele wandelsessies in het Beerzer Bos volgden. Gewoon op afspraak! Koffie mee voor halverwege.
Drs. Vijfje wilde er verder geen halszaak van maken, ik mocht het ook niet aan de grote klok hangen.  
Straks kwam half voetballend Nederland bij hem op audiëntie. Dat wilde ie nie.
Hij balde nu voornamelijk in de luwte, pakte sporadisch nog zijn oude stiel op. Alleen voor de echte probleemgevallen zette hij zijn 'vijfje' nog op. Ik was zo'n geval. Hopeloos in de ogen van velen.
Zonder het halve balletje op zijn hoofd is hij gewoon Maarten Spanjer, met het deksel onmiskend Drs. Vijfje, zijn alter-ego, zijn personage uit het fantastische voetbalprogramma Voetbal '80 van weleer. Kent u het nog? De verstokte liefhebber vast wel. Prachtige TV.
Gisteren had ik mijn vuurdoop. Ging ik de opgedane theorie toepassen in de praktijk.
Bezoek weer eens een voetbalwedstrijd was zijn advies. Alfred, jij bent er klaar voor.
Doe het voorzichtig, niet eerst een wedstrijd bezoeken van je eigen cluppie, dat komt wellicht nog iets te vroeg, maar bijvoorbeeld van die club VKV (vijf kilometer verderop). Daar ligt je roodzwarte hart niet.
Bouw het op. Gaat het de eerste helft goed, dan blijf je ook gewoon de tweede en eventueel maak je dan de 3e helft ook nog even mee. Niet teveel van die pretkegels drinken, hou je bovenkamer nuchter.
Blijf wel rondkuieren rond het veld zoals je altijd doet bij uitduels.
Tart het lot niet. Handen op je rug. Spreek mensen aan, begin nietszeggende gesprekjes dan kom je er langzaam weer in. Je kunt het....Vertrouw op je betere ik! 
Ik sliep die vrijdagavond meer dan prima. Voor Banthum en Anbarg'85 stond er veel op het spel.
Ik merkte daar in mijn dromen niets van. Sliep als een roos, werd net voor acht uur wakker. 
Dat is vrij laat voor mijn doen. Dat was enkele weken terug wel anders, stond ik om vijf uur al klaarwakker naast mijn twijfelaar. We moesten destijds winnen om nacompetitie te ontlopen....Spanning.
Had er toen een hard hoofd in. De onvervalste kanaalderby winnen, dat was ons jaren niet meer gelukt.
Maar gistermorgen voelde ik mij prinsheerlijk. Wilma deed de rest. Masseerde mijn hoofd en knipte mijn weinige haren weer in model. Ik keek eens in de spiegel en terug. Hallo. Kom er graag! Leuke gesprekken al was het niet allemaal koetjes en kalfjes dit keer, even kommer en kwel. Getverdamme! De wereld blijft hard voor sommige mensen. Niet leuk. Nog niet eens vieftig maar de gezondheid van haar lieve man kwakkelt behoorlijk! Positief blijven maar het blijft een hard gelag. Sterkte!
Klein Orkest kon er dit keer ook geen snars aan veranderen. 
's Middags werd ik opgehaald door Henk. Samen gingen wij naar zijn cluppie. Die mocht ballen op sportpark 't Hoge Holt van de plaatselijke SV Gramsbergen tegen het elftal van onze oud-collega Harold Muis (Anbarg'85 duzz). Dit was mijn eerste serieuze test na de vele bos- en heidesessies met Drs. Vijfje. 
Ik had 'm nog even aan de app. Hij stuurde nog wat tips en trucs. Denk hier aan, let daar op!
Het werkte. Ik had totaal geen stress, niet 3x naar de wc. Helemaal geen spanning in mijn lijf of barstende koppijn. Heerlijk. Ik betrad het mooie sportpark van Henk Reins en co. zonder enige zorg.
Ze hadden de boel goed voor elkaar. Zelfs een iets te enthousiaste suppoost die snel in mijn irritatie-zone belandde schudde ik toch maar vriendelijk de hand want blijkbaar liep ik ergens waar ik niet mocht lopen op dat moment. Oh, waren daar die dranghekken voor. Ok. Sorry. Ik bood mijn excuses aan na ampel beraad. Alfred 3.0, vorige week had ik mijn stijve kop gevolgd.
Drs. Vijfje zou trots zijn geweest als ie het tafereel had gezien. Je maakt stappen, Dorgelo.
De zeurvitter, die normaal bij Grolsch werkt, schonk ons voor de tweede keer koffie in. Kijk, dat vind ik weer grappig. Laat maar. Kan ook mij liggen. Maar wel een goeie gast die Joost Seinen. Hij kan het weten. Sprak met Cor, met Jan (Mulder), tevens mooie gasten, en zo vele mensen meer. Gtp? Blijft het droog? mag en na een komma, lekker boeiend!!
De eerste helft ging prima. Nog steeds geen onrust in mijn lijf. Gescoord werd er niet. Anbarg'85 leek de beste papieren te hebben. Zelfs na rust was dat zo. Ze maakten keurig de 1-0. De club VKV probeerde het wel maar had 't niet vandaag. Echter twintig minuten voor tijd leek het beste weg te vloeien bij de blauwen. Enkele sterkhouders moesten moegestreden naar de kant. Het begin van het einde voor Muis en consorten.
Banthum maakte de gelijkmaker. FF niet opletten. Maar het deed mij weinig tot niets....Was ik verlost van al die stress? Ik schreeuwde niet eens, de gehaktballen waren sowieso te lekker, bleef kuieren langs het veld. Het leek in de 89e minuut op een verlenging uit te draaien en nog steeds was ik okselfris....geen klotsende oksels en ik stond al bijna 90 minuten aan een voetbalveld wortel te schieten. Nou Moe, ik zeg oe. Voorzichtig was ik Drs. Vijfje al eeuwig dankbaar...
Mocht ook wel, hij noteerde wel een flink uurtarief en de bodem van de kist kwam langzaam in zicht!
Maar reken nooit buiten de zoon van Henk hè. Niemand had er een stuiver meer voor gegeven maar als een duveltje uut een doosje schoot hij in blessuretijd de 2-1 tegen de touwen. Een kwartje hè.
Volgend seizoen even niet meer die klassieker, niet meer de kanaalderby tussen Mainbarg en Banthum.
Misschien maar beter ook, heb ik ook geen terugval. Ik tartte wel enigszins het lot want 's avonds ging ik voor wedstrijd nummer twee op dezelfde dag. Oranje tegen de Finnen....Ik was wederom de rust zelve. Stond naar mij zelf te kijken, ben ik dit wel? Of ben ik echt aan het veranderen....??
Deed zelfs drie kwartier over een mooie Weizen van Grolsch. Joost mocht het weten. Lag in de bloemetjesstoel...Niet veel uit te voeren.
Tuurlijk, Nederland kwam snel op een 0-2 voorsprong. Kortom, niks geen stront aan de knikker....
Er werd een speler van Finland gewisseld. Komt daar de term UitFinder vandaan? Een Fin die het veld uitloopt? En de speler die er voor hem inkwam, is dat dan InFinity? Ik vraag dit voor een goede vriend.
Tuurlijk, je kunt ook doorslaan in de rustheid zelve spelen maar het voelde goed. Maakte mij zelfs niet druk over de makkelijk gegeven gele kaarten. Koeman wisselde ze zelfs allebei. 
Wijsheid komt met de jaren. Doctorandus Vijfje had mij vooralsnog genezen van mijn voetbalstress.
Nu komt ergens in september de ultieme test als ik een wedstrijd ga bezoeken van mijn eigen cluppie...
Maarten, euh..., Drs. Vijfje is nu met vakantie. Denk dat ik voor die tijd nog 1x met hem de rode route ga lopen in het Beerzer bos. Hij wil dan ook het miskende talent meenemen en Feyenoord-suppoost Crooswijk. Een mooie rol in de jaren tachtig van Ton van Duinhoven....Heerlijk.
Kennen jullie dat nog? Voetbal '80? Ik was amper acht toen het begon....Maar ik moest daar gisteren aan denken. Gek hè. Doctorandus Vijfje met zo'n halve voetbal op z'n kop als petje, geweldig!
Maar euh...kennen jullie het radio-programma 'Weeshuis van de hits' ook nog? Nu we toch bezig zijn...met al die oude meuk?
Of praat ik nu ineens wel een andere taal? Een radioprogramma van de KRO. Gepresenteerd door Peter van Bruggen en het fictieve weesjongetje Morrison. Hij bracht vergeten parels weer voor het voetlicht.
Er waren volgens van Bruggen songs die als hit werden geboren maar later door hun Papa en Mama in de steek werden gelaten. Uit de kelder van het weeshuis bracht hij ze weer ten gehore. Schitterend.
Moest daar van de week aan denken toen iemand op de radio wel heel veel keren euh...euh...euh zei.
Want in het programma was ook het spelletje 'Zeg 's euh...' een vast onderdeel. 
Het motto was: 'Vijf seconden stil zijn is fataal en euh...zeggen helemaal' Ken je het nog?
Ach ja, je hebt er niks aan maar de hang naar vroeger komt steeds vaker te sprake nu ze weer over elkaar heenvallen en stuiteren in die kleuterklas daar in het Haagse. Niet te filmen.
Zat gisteren aan de bar bij Café Mans, hoe nu verder? Tja, goeie vraag! Schnitzel graag.
Heeft Drs. Vijfje misschien de oplossing? Of ie reeds gevlogen naar Timboektoe....
Ook leuk, ik lees de Donald Duck nog alleen maar bij de kapper. Daar heb je altijd een eind aan een goed (strip)verhaal. Leven ze nog vaak lang en gelukkig. Maar die lui in den Haag hebben er weinig kaas van gegeten. Je verlangt weer terug naar mensen als Den Uyl, Van Agt of Hans Wiegel.
Hoe kijken zulke mensen naar die rotzooi beneden? Regeren is een vak, dat blijkt.
Van de week vroeg iemand mij hoe het wees zijn beviel. Vond ik een rare vraagstelling. 
Hij heet dan ook Arie! en later moest ik dus denken aan het weeshuis van de hits! 
Zo voel ik mij niet. Ben nog steeds de jongste zoon van Freek en Martha. Dat blijf ik ook....
Vanmorgen had ik mijn eigen zoon al op de app. Trots wat hij vertelde....Mooie verhaaltjes.
Niks is een man vreemd. Trots zijn op je zoon is toch heel gewoon. 
De tranen ook. De tranen van trots. Het filmpje van Arne en Pa Slot. Zonen van de club!
Vanaf hun vakantieadres lieten ze in een filmpje zien dat ze blij zijn dat Banthum volgend seizoen 3e klasse speelt. Ben ik dat ook? Ik vond het prima....Volgend jaar even geen kanaalderby! Goed zo...
Ik appte Drs. Vijfje. Hij appte terug: Misschien wel beter ook, zo'n derby is nog net een brug te ver in jouw herstel. Je bent op de goede weg maar je moet nooit overvragen...
Het is gewoon beter om volgend seizoen te ballen tegen clubs als Bruchterveld, Anbarg'85, Avereest en bijvoorbeeld OWZ'24.
Hopelijk voor jou spelen ze dan hun thuisduel op de Polderhoek in plaats van op de Dubbeltreffer. 
Sibculo trek je misschien dan ook nog niet, sla dan ff een keertje over. Uit voorzorg. Ga dan met je nieuwe lief een weekendje naar een hutje op de hei in een verlaten en uitgestrekt gebied. 
Ga je vanzelf door de bomen het bos weer zien. Ik groet u, nederige vriend. Was getekend, Drs. Vijfje.
Voor al uw voetbalproblemen. Kieken wie er volgend jaar weer mogen acteren in de buurtbuscompetitie. Heb er nu alweer zin aan...
Fijne zondag. Ik ga wandelen, kop vrij maken....Niet met een halve bal op mijn hoofd maar een simpel petje! Daar is maar één Drs. Vijfje.
Simpele man ben ik hè.
Joah, mag wel zo....

#WilleKeurig!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dagen dwalen in gevoel, twijfels over wat je zoekt.
Soms wat verloren, dat geeft toch niet.
Besluit je om weer terug te gaan, dan schuif ik graag je stoel weer aan.
Weet dat er niets is veranderd hier.
Iemand die naar je kijkt of even bij je blijft.
Midden in de mist om te vragen wat er is.
Ik beloof, ik laat de lichten aan.
Dan voelt het donker niet zo zwaar.
Ik hoop dat je jezelf weet terug te vinden.
Ik geloof dat soms de dingen gaan, zoals ze in de sterren staan.
Misschien moet al het mooie nog beginnen...
Ik laat een lichtje branden, ik laat een lichtje branden voor jou.'
Uut 'Lichtje Branden' van Suzan en Freek.

Moi, ben ik weer!
We strooiden haar as niet uit, dat kan nou éénmaal niet.
Want onze Moe ligt gewoon op begraafplaats Beerzerhof aan de Beerzerhaar, op steenworp afstand waar ze ooit is geboren (Zwarteweg). Ze ligt er mooi rustig en tevreden bij in haar kist, denk ik! 
Of is ze al naar boven vertrokken? Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend.
Martha van de Bokse is sowieso weer samen met Freek van Poljans uut Rheeze! Dat geloof ik wel.
Maar we 'strooiden' haar 93-jarige leven afgelopen vrijdag wel min of meer uit op Bovenveld in aardig wat containers, die stonden er toch, schoten geen wortel.
Bovenveld is de ROVA-locatie waar wij hier in deze regio ons afval naar toe brengen. 
'No More Waste' Mooi voor Elkaar! Samen werken wij aan een mooie en schone leefomgeving.
Mooie slogans bedacht op de tekentafel, we veegden gewoon het straatje schoon van Moe.
Het huis van Moe aan de Clemme is leeg! De ziel was er al langer uit. 
We brachten de laatste 'spullen' van Moe naar Bovenveld.
Welgeteld drie ritjes met de aanhangwagen van Jan over die beruchte N36.
De kringloop had niet zoveel belang bij de spulletjes van Moe. Veel spul wat al jaren uut de tied is, althans dat vonden ze. Daar zaten de mensen van nu niet meer op te wachten? Nou Moe?
Blijkbaar. Vroeger maakten ze nog echt eikenhouten meubels. Jemig, zware troep! 
Wat gooien wij veel weg. Niet echt duurzaam, als je het mij vraagt! Moe had echt niet zoveel weggegooid...Dat is nog goed ja, dat kan vast iemand nog goed gebruiken. Gelukkig was zij er niet bij. Dan had de helft Bovenveld niet gehaald en was het huus nog halfvol geweest.
Dat merkten wij met terugwerkende kracht...Haha. Moe was niet zo van het weggooien. Mooi.
Voelde regelmatig enige lichte tegenwerking toen wij haar spullen in de daarvoor bestemde containers wilde gooiden. Keek regelmatig naar boven of ze misschien afkeurend zat te kieken op één of andere wolk. Hoorde haar al zachtjes fluisteren. 'Freek, moet je nou eens kieken wat onze jongens allemaal weggooien, dat deden wij vroeger niet...' Maar Moe, het wordt steeds vroeger laat!
We deden het allemaal wel met respect. Haar stoel, waar ze jaren in zat, kreeg een speciale preek bij het afscheid. Niet Henry maar ik nam ditmaal de honneurs maar waar. Gevalletje Appel/Boom.
'Nou Moe, daar ga je dan....' Ik had het gevoel dat we nu haar echt loslieten. Mochten loslaten...
Op notabene Bovenveld, of all places! Toe maar Moe, ga dan...kiek dan.
Liep gisteren nog even door haar lege huis! Voelde er niks meer bij. Het tijdperk Dorgelo aan de Clemme is ten einde gekomen. De Johan Clemmestraat, nr. 2, behoort straks toe aan anderen...
Veel herinneringen liggen op Bovenveld, de meubels en de kasten, maar de mooiste herinneringen liggen, gelukkig, goed opgeslagen in mijn hersenloze brein en in velen van jullie.
'Is Oma nu in de hemel', vroeg Mouna van de week. Denk het wel lieverd, ik geloof het tenminste wel. 
Ze is nog niet dood. Ok, ze is overleden maar dood gaat ze pas als wij haar zijn vergeten. 
Ik heb nieuws voor jullie, vergeten doen wij haar nooit daarvoor heeft ze teveel geleefd....
Haar geest waaiert nog mooi rond op deze aardkloot. Borrelnootjes uit haar oude tapas-schaaltje.
Tapas? Wat bint dat? Wij noemt dat hapjes, jongen. Ja Moe.....Ie hebt geliek. Stil nou maar...
Vrijdagavond draaiden wij toch even Elvis Presley, Wooden Heart uit het speellijstje 'Moe Thuus'.
Naast alle psalmen en kerkelijke liedjes toch één van haar favoriete nummers. Iets met een cirkel wat nooit echt rond of af zal zijn. Het was een mooi einde van de dag.
Muziek. Ik had of heb nooit echt veel met de muziek van Suzan & Freek gehad. 
Ahum, stiekum toch wel een beetje. Ik zet het niet af, is dat het juiste excuus? 
Toch kwam de tekst van 'Lichtje Branden' als een mokerslag bij mij binnen deze week!
Poeh, ik kende het niet. Tuurlijk niet! Maar de tekst greep mij bij de keel. Soms heb je dat!
Komt ineens iets binnen! De deurbel doet nog steeds niet maar toch, ze kwam binnen zonder kloppen...
Wat en als! Waarom en waarom niet. Ik had er nog een goed en stichtelijk gesprek over met oudste broer in de auto! Soms hebben wij van die gesprekken. Toch hetzelfde bloed hè en op de dag waarna je nooit meer kind zult zijn.
Het leven heeft soms een rare willekeur. Wie bepaalt toch alles? Wie wijst de ander die doodlopende weg in. Ben je, potverdikkemei, 32 jaar. Wordt je aan het eind van het jaar voor het eerst vader en weet je sinds vorige week dat je leven eindig is. Dat je moet leren leven in maanden en niet meer in jaren!
Ik vind daar iets van. Sorry, kan ik slecht tegen! Oneerlijk ook.
Waarom? Moe was 93. Prachtig! Mien Pa was 74, ook prima! Maar deze Freek is nog maar 32!
Die spulletjes van hem moeten nog niet naar Bovenveld of dat zijn as ergens wordt uitgestrooid. 
Later als ik dood ben van Stef Bos komt binnen. Hoe dan? Wie trekt er deze zondag weer aan de touwtjes. Ok, Spotify staat op willekeur. Maar toch? Later als ik dood ben wil ik de vader worden die ik door mijn onvermogen nooit heb kunnen zijn. Lichtdoorgever...Wegbereider en een engel op een schouder. Een vader die er altijd is ook als hij verdwijnt.
Als muziek raakt, dan is het goed. Dan mag het zelfs geheime zender muziek zijn.
Muziek is ook willekeur, random....Zocht vannacht naar een goede vertaling. 
Lukraak is het ook of toeval. Daar hebben we 'm weer. Toeval. Toeval bestaat al lang niet meer!
Random Live wel. Het blijft een prachtig festivalletje in het Hardenbergse...Live-Muziek, Mmmmmm.
Dit keer wel iets anders beleefd. Beetje vanaf de zijlijn. Niet midden in het feestgedruis. Kon Wieke, of die fraaie zangeres van Creebles of Jasper maar even kort in de ogen kijken. De kinderen hadden andere plannen. Ook prima, het was meer hun dag. Ik rekende het goed. Vaker rondgehangen rondom het beachvolleybalveld, zand lopen happen dan het feit dat ik bijv. Tennessee Aces kon horen en zien spelen....
Halverwege Random Live waren wij al thuus, mooi achter het huis verder geluisterd via Noos FM. 
Het was sowieso een prachtige dag! Omdat we samen waren...Dat telt meer!
Maar Random Live was weer top voor elkaar. Koud bier, malse hamburgers en overal vrolijke mensen.
Iedereen gtp, lekker weer! De zon brandde er mooi op los. Vond de schaduw ditmaal niet erg. 
Stond er sowieso vaak. Bekenden genoeg maar die stonden allemaal te bakken in de zon. Keuzes hè.
Geen stress, die is de komende weken wel inpandig! Rustig blijven is het devies, proberen kan altijd.
Mooi weekend, geen hemelvaart derhalve. Ik hoef niet zo nodig, als je begrijpt wat ik bedoel!
Tuurlijk. Lekker makkelijk, ben je van alle problemen af maar laat je wel flink wat zorgen achter...
Besefte ik gisteren weer toen ik Coen Verbraak in gesprek zag met journaliste Suzanne Bosman. 
Tja, ga je toch anders Over Leven denken...Dat zappen heeft soms geen enkel zin laat staan nut. 
Dan liever kieken naar Thijs Kemperink. Oaverdrieven ku'j het beste met nen boot. Geweldige show.
Thijs komt uit Albergen, vanuit ons gezien is dat achter Almelo. Mooie kerel. 
Hij was op Hemelvaartsdag te zien bij RTV Oost. Ik keek 'm ff terug met een mooie Tripel. 
Kemperink duikt met humor en Twentse nuchterheid in de ziel van deze streek. Hij onderzoekt op een mooie nuchtere manier het leven op het platteland. De kracht van roddels in dorpen. Voorin het dorp leef je nog, achterin ben je dood. Je kent het vast wel. Hij vertelt een waargebeurd verhaal over z'n Oma. Hij ontmoet onderweg Gerrit, die meer weet dan hij zegt. Zijn liefde voor Twente komt regelmatig boven water, deze show is een soort van ode aan onze regio. Vol herkenning, nostalgie en mooie droge humor. Zo gaat het hier....
Hij heeft het over Arie Boomsma, de Moonsisters....Geweldig. Ie kunt beter een krat Grolsch kopen zegt ie. 1 flesje kapot houwen...en de rest (23 stuks) opzoepen. Dat flesje onder oen kussen stoppen en reken maar dat ie dan sloapen kunt in plaats van die dure groene steentjes te kopen als je even niet kunt pitten.
Zijn relaas over Sinterklaas, hij snapt het en Kemperink legt ff haarfijn de essentie van het kinderfeest uit. Kippevel. Hij bekijkt het allemaal met de nuchterheid van hier maar zijn boodschap komt wel over. Amen. Zo gek zien wij het allemaal nog niet aan deze kant van de Iessel, een ei is hier nog steeds geen lege dop. 
Wel kuieren maar niet praten. Heerlijke humor. Regelmatig vroeg Moos wat er was omdat ik zo lachtte in mijn bloemetjesstoel, de stoel van Oma haalde Hardenberg niet maar Bovenveld wel. Past hier niet. 
Kemperink was mooi. Even niks aan de kop. Niet bezig zijn met Hemelvaart of een naderende uitvaart.
We hadden daarvoor even gegeten bij Jannemans! Mouna at bij de buren, wij ook....iets verderop dan.
Mooi buut'n. Jannemans heeft het altijd goed voor elkaar, ze vielen weer van het bot af en de hamburger (dubbel loaded) van Moos ging er in als gods woord in een ouderling! Leffe d'r bij. Kind kan de was doen!
Leven is niet zo moeilijk als de willekeur maar achterwege blijft! 
Lichtje laten branden, peertje mag ook! De volgende keer steek ik er ook één voor jou aan...Oké?
Weet je, ik kan goed stoelen aanschuiven......Alleen de stoel van mien Moe niet, die kieperde ik gezamenlijk met mien breur in de daarvoor bestemde container net als al die zware kasten van heur...
Kan er ook niemand meer uitkomen. Aan die willekeur kan ik ook maar moeilijk wennen.
Jij wel, zij niet!
Het giet zo als het giet....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Kop d'r Veur!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I have been running, I've been running my whole life.
Like a river, flowing quicker as the days rolled into nights.
I've been waiting. Oh, I've been waiting all this time.
Never noticed, you were always right by my side.
This is the only place I need to be right now.
This is the only place for me now.
Yours is the only face I need so see right now.
Yours is the only face I see now.
Can we hold this for a moment? Something to remember love.8
Cause when it's only us, It's only love.
It's only love now.'
Uut 'It's Only Love' van Son Mieux.

Moi, ben ik weer!
Schrok wakker net. 'Papa, ben je wakker.'
Droomde ik nog?
Hoorde ik nou Mouna tegen mij aan keuvelen....?
Néé, ze was het echt. Ik was het alweer vergeten dat Mouna gisteren spontaan bij mij bleef 'hangen'.
Ik had gisteren een bijzondere leuke date met mijn lieve acht-jarige dochter.
Ik hou van zulke onverwachte momenten.
Van alles in de planning (not) maar liet alle gedachten subiet varen toen zij vroeg of ze mocht blijven slapen...
Tja, alles wordt minder behalve het vergeten maar ik wist het weer. Gelukkig wel. 
We wilden even wat drinken in Hardenberg maar het was al tegen sluitingstijd en bijv. Blij en de Koffiepot waren niet meer zo lang open....Sevens dan? 
Of zullen wij even naar Erik (Café Mans) gaan met de trein? Ja, gezellig!
Zo gezegd, zo gedaan. Nog geen vijf minuten later stapten wij de Daniël Lohues in, onderweg naar Mariënberg, naar mijn/ons stamkroegje. Al lopend bestelde ik een railrunner...
Samen zitten aan de bar, mooi ouwehoeren met de stamgasten, net zo één die ik vroeger ook was!
Later samen aan de hoge tafel wat gegeten, heel knus. Gaan we weer naar huis, Papa? 
Als je met een vrouw op pad bent ben je nooit te laat hè. Terug gingen we met de trein vanuit Almelo, de Witte Wiev'n. Alle treinen in deze regio hebben namen hè, blijft bijzonder. Gek volk hier.
Later thuis thee gedronken met speculaasjes, nog snel de Appie in geweest. Even wat lekkers gekocht. Mouna vind naturel nu éénmaal lekkerder dan paprika. Ik reken het gewoon goed! 
Nu zijn we samen wakker. Zij kijkt iets met paarden op You-Tube, eet crackers en een between!
Ik zit achter de tikgeit met een koud glas water.
Ik hou van zulke onverwachte momentjes. Net zoals vrijdagavond. Eventjes naar een kinderfeestje na de VriMiBo op het werk. Hoeveel K's deze keer? Nou Henk, zeg het maar....? 
Cas werd acht, de collega van Mouna in groep 4C van de Marsweijde. Een belangrijk man want Cas is ook klassenvertegenwoordiger bij de kinderraad, laatst had ie nog mooi relaas over de opstekerbal in de klas. Doet ie goed. Hij neemt zijn taak wel serieus. Zouden meer vertegenwoordigers in het land moeten doen in plaats van elkaar de tent uitvechten. Waarvan Akte!
Cas kan ook goed voetballen en keepen doet ie tevens niet onverdienstelijk. Heeft ook leuke ouders. 
Daar kun je regelmatig een goede boom mee opzetten, als de vrouw des huizes niet wat anders heeft (haha).
Vrijdagavond was ook haar zusje en broerlief tevens van de partij + aanhang. Hartstikke gezellig. 
Dacht rond de klok van zeven uur wel thuis te zijn na het werk. Rekende even buiten de bierkaai.
Het meeste volk vertrok rond een christelijke tijd, wij dus niet. We speelden Hitster. Bier werd speciaal bier en later met steeds meer %. De vrolijkheid werd er niet minder om. Uit welk jaartal kwam dit nummer toch. Nuchter denken was niet meer aan mij besteed. Hoezo Van Dik Hout uit 1985? 
Hoezo? Dorgelo, kom op zeg! Er werd (terecht) regelmatig aan mijn muziekkennis getwijfeld, logisch. Zat er vaker naast die avond.....Jemig, alles wordt minder behalve het vergeten....mixen van jaartallen.
De tijd gaat gewoon veel te snel. Wat ik altijd mooi vind aan Hister dat je teruggaat naar die mooie tijd. 
Weet je nog, toen was ik zwanger van Moos. Oh ja, toen ging Herman naar Mexico en had ik verkering met die en die.....De Bijlmerramp vond die avond plaats, dat moet 1998 zijn geweest. Joe Cocker met één van zijn vele covers stamde uut 1973. Jemig, is dat nummer al zo oud? De jongens vs. tegen de meisjes....We trokken nog een biertje open, gezelligheid troef. Geheime zender, blikkendag, LPG's en geen WiFi. Samen is veel leuker dan alleen....Net als gisteravond. Mooie verhalen kwamen langs. Van alles passeerde de revue. Van The Fields naar De Breukelmannetjes, via Dorgelo's en die lange vriendin van Mandy aan toe. De jaren negentig! Bands waarvan wij het bestaan niet meer wisten alleen de namen. Top.
Samen. Toch was ik gisteren van plan om alleen (jaja...) naar Gramsbergen te treinen om The Roots in het bostheater van Gramsbergen te gaan zien. Waarom niet? Zelfs slingers ophangen. Hou wel van een stukkie goede muziek maar ja, toen kwam Mouna op mijn pad en werd alles anders. Gelukkig was het toch klotenweer in het Gramsberger apenbos gisteravond en werd de voorstelling afgelast. Elk nadeel heeft zijn voordeel, ze halen 'm vast nog wel een keer in deze show. 
Moest gisteren, toen wij éénmaal samen op de bank zaten, aan een vraag van de Norm Peterson van Café Mans denken toen ik keek naar het gekregen kadootje van onze hoofdtrainert. 
'Is ie niet te jong?' Onze trainert is nog maar 24 jaar. Neuh, denk het niet! Als je goed genoeg bent ben je oud genoeg zei ooit onze nr. 14. Ik geloof heilig in zijn woorden. Iets met profetische waarde. Hij had wel meer van die gevleugelde uitspraken. Ik slik ze als zoete broodjes, nog steeds. 
Van de week overleed George Wendt op 76-jarige leeftijd. De acteur die van 1982 tot 1993 Norm Peterson speelde in Cheers. Hij was één van mijn favoriete karakters. Lekker zittend op zijn vaste plek aan de bar en achter een getapt biertje de wereld rondom ons heen een beetje van commentaar voorzien. 
Heerlijk! Daarom kom ik ook zo graag bij Café Mans. Cheers op zijn Nederlands. Erik als bartender Sam. Zijn personeel als serveersters Diana en Carla. Maar wie is bij Café Mans postbode Cliff of Frasier, de psychiater? De vaste stamgasten bij Café Mans zijn sowieso uniek. Zonder uitzondering.
Ik was er ooit ook zo één. Misschien heb ik ook wel het meest met Norm. 
Zijn uitspraak was altijd, als ie binnenkwam 'Afternoon Everybody' en liep straight naar zijn plekkie.
Sorry, dwaal weer af. 'Is ie niet te jong'....
Vind ik niet. Zijn eerste jaar als hoodftrainert op eigen benen sloot onze Wouter prima af. 
Ga er maar aan staan. Mainbarg is voor een beginnende trainert geen 'makkelijk cluppie'. Wis en waarachtig niet. 
Handhaving in de 4e klasse. Hij hield mooi zijn kop d'r veur! Iedereen vind er wat van op het Westerpark. Maar als ze het eenmaal hebben gevonden? Terugbrengen, ho maar....zoek het liever zelf uit!
Denk dat Wouters dit jaar aardig wat vlieguren heeft gemaakt. Van kamikaze piloot naar een rustig en kalme lijnvlucht piloot. Deed hij het voor die ene supporter goed, vond die andere supporter het weer niks.
Wij zijn op het Westerpark behoorlijk kritisch. Het deugt vaker niet dan wel....Wij schromen ook niet om de trainert dat onomwonden te vertellen in de veelal beschonken 3e helft. Gelukkig staat/stond Wouter open voor kritiek. Hij ging er in met open vizier! Geen hoogmoed voor de val. Neuh. Hij kon geen enkele week met zijn favoriete elf starten. Elke zaterdag was er wel wat. Pietje ziek, Jantje geblesseerd, Wimpie zijn Oma was jarig of Klaasje was op wintersport....Hij hield vast aan zijn visie. Leuke gast, nog steeds!
Geen dubbele bodems bij hem. Wel schouders uit de kom, blinde darm-ontstekingen en de rest aan de diarree of slecht te passe....
Het was zo'n seizoen. Het liep steevast anders dan je dacht. En dan al die randzaken die soms gewoon kloten waren geregeld. Mensen bij de club die er niks van snapten en soms nog steeds nie. Tja, daar wordt niet over gerept in het handboek van jouw eerste klus als eindverantwoordelijke. Dat moet je allemaal zelf maar uitzoeken, allerlei zaken die je ongevraagd op je bordje krijgt....Daarom was het zo mooi om te zien dat al die emoties er op de laatste competitiewedstrijd, notabene in de laatste minuut van het seizoen, tegen Banthum er allemaal genadeloos uitkwamen. 
Job ging op de brommer er vandoor en parkeerde zijn bolide met bal en al in de vijandelijke goal achter die keepert van de club VKV. Eerst zag ik het niet, te druk met mijn eigen emoties en blijdschap. 
Later zag ik het filmpje wel 10x terug op Instagram en de samenvatting van het duel op YouTube eveneens honderd keer. Van harte nagenieten, heet dat....Mooi man, kippevel!
Wie snelde daar toch als een hazewindhond door het beeld nadat Job de bevrijdende 1-2 had gescoord. 
Een man met een rood/zwarte polo aan in een trainingsbroek gehesen met slechte knieën. Het was onze trainert. Hij rende nog harder dan de (wissel)spelers. Hij dook als een jonge god op Job, zo blij met het doelpunt wat automatisch handhaving in de 4e klasse betekende. Mooi om te zien. Zelfs Banthum sprak er ditmaal geen schande van maar vond het alleen maar mooi om zoiets te zien. Ze gunden het ons wel. Mooi. Een trainert en zijn spontane blijdschap, dat moment zei alles over het voorbije seizoen! Samen is niet alleen! En je wist als je naar vriendjes keek, hier staat het nieuwe Oranje. Wat hebben wij dit jaar samen veel beleefd. Hij was zo groen als gras maar dit seizoen logenstrafte hij de woorden van All Stars en de rest compleet. Fijn man. 
Ok, hij is 24 jaar maar met zijn voetbalknowhow is niks mis mee....Hij weet soms al meer dan iemand van 53 die al ruim dertig jaar onzin (blijft) verkondigen en denkt verstand van het spelletje te hebben. Of van die notabelen die al sinds st. Juttemis lid zijn maar er nog steeds geen bal van snappen. 
Tuurlijk, het was geen best seizoen! Maar eind goed, al goed. Volgend jaar proberen wij het gewoon weer opnieuw! Nooit stoppen met proberen. Kop d'r Veur! De banden vol met wind.
Ach, het was een kleinigheidje, die hou je. 33 van die fotolijstjes even in elkaar flansen. Voor iedereen rondom het eerste elftal, er zal ook wel eentje onderweg zijn naar Zweden. Ik kreeg er ook één. Symbolisch hè. Nogmaals dank. Dit is ook onze trainert!
Toch deed het mij wel wat. Een stukje waardering. Samen maken we Mariënberg. 
We zijn het niet vaak met elkaar eens. In de 3e helft vechten wij allemaal om het hoogste woord.
Maar in dat sprintje van de trainer, dik vijftig meter op 17 mei 2025, zat echt alles in! Ontlading in zijn puurste vorm. 
Prachtig! 'Is ie niet te jong....? Neuh, Wouter snapt als geen ander dat er meer draait in het leven dan alleen dat stomme spelletje wat wij steevast op de zaterdag denken te moeten spelen!
Ik wil er zo langzamerhand wat meer afstand van gaan nemen. Wordt te oud voor deze shit (haha)
Maar sommigen leren het nooit! Zijn ze vijftig, zestig, zeventig of voor mijn part tachtig. 
Ervaring komt met de jaren, zeggen ze. Die vlieger gaat niet altijd op! Soms heb je het gewoon...
Soms al op je 24e. Het tekent onze trainert dat ie komt met zo'n lief kadootje! Gekke vent.
Of mijn dochter bijvoorbeeld, die heeft het al op haar 8ste...
Papa, mag ik bij je blijven. Tuurlijk schat. De appel valt gelukkig wel eens ver van de boom.
Tof peertje is ze!
Want als zij het moet hebben van haar vader, nou....dan leert ze het nooit!
We waren groen als gras, groen als gras. We waren groen als gras, dat pas gemaaid was.
Groen als Gras! Samen, dan ben je nooit alleen. Kop d'r Veur!
Dit was het seizoen '24/'25
Enne, zaterdag blijft toch wel de mooiste dag in de week!
En elke dag is een nieuw begin, en elke dag is een avontuur.
Ja elke dag ben ik blij van binnen omdat we samen zijn, als we maar samen roodzwart zijn.
Joah, mag wel zo.
Fijne zondag! 

 

#Donders Mooi!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet.
Ik denk, ik denk wat jij niet denkt.
Maar wat ook de verschillen zijn
Wij zijn voor elkaar bestemd.
Ben jij schip dan word ik anker
Ben jij storm dan word ik stil 
Ben jij verte dan word ik hier
Ben jij hemel dan word ik aarde 
Ben jij vroeger dan word ik later
Ben jij mij dan word ik een ander
En ik hou van het verschil
Ik hou van ons verschil
Ik hou van het verschil'
Uut 'Het Verschil' van Stef Bos.

Moi, ben ik weer.
Papa, Donders Mooi! Wat een prachtig mooie dag hè, vind je ook niet? 
Vanuit het niets, dat heeft ie vaker, zei Moos gisteravond weer wat stichtelijke woorden om deze wonderlijke zaterdag, de 17de mei van het jaar 2025, te duiden en samen te vatten. Hij had gelijk.
Hij verrast mij vaker zo. Zit ie 's avonds rustig aan tafel, ik half slapend in mijn bloemetjesstoel en opeens begint ie dan te vertellen, soms lichtelijk te preken. Mien breur, de hemelpiloot, in mini-formaat.
Appel valt niet ver van de boom. Gevalletje toffe peer. Hij leest toch vaker het grote boek dan zijn schepper! Ik vind het niet verkeerd, laat hem daarin maar begaan. Zoek het uit, jongen. Ga er voor!
Jij en je zevensmijlslaarzen.
Vrijdag viel hij nog bijna van de bank toen hij hoorde dat ze bij Twee voor Twaalf niet wisten hoe het tweede bijbelboek heette. Hoe dan, Papa? Die twee deelnemers dachten het Nieuwe Testament, dat is Exodus! Hallo....
Klopt jongen. Die wijsheid heb ik ook nog in pacht. Sommige dingen verleer je nooit...Al vergeet ik steeds meer, dat dus niet.
Moe was ook bijbelvast. Henry heeft er voor (door)geleerd maar moest vaak in Moe zijn meerdere erkennen. Ach ja, 93 jaar ervaring en altijd trouw aan de kerk en de leer geweest. 
Daar steek je wel wat van op. Gaat je niet in de koude kleren zitten. Vorig jaar verhaalde Moe eens over Job. We kregen het zondags over voetbal en dat ene Job Wolters had gescoord. Familie van Donder Japie? Volgens mij niet Moe. Misschien een achterneefje? Kan weh...Volgens mij was zijn moeder ooit zeurvitter van MaBeCo, onze gymnastiekvereniging in Mariënberg en Beerzerveld. Koffie? 
Nu met terugwerkende kracht had Moe het met mij vaak over bijbelboeken en de bijbehorende hoofdpersonen de laatste maanden voor haar dood, besef ik mij nu. Ze wist dat ik een voorliefde had voor het boek Esther. Daar komt God niet in voor...
Was ze onbewust bezig om nog wat kerkelijk voer mee te geven aan haar jongste op het eind van haar leven. Ik wist dat toen (nog) niet. Dacht dat ze 100 zou worden net als vele met mij, ze vond het mooi met 93. Wij ook, Moe! Met de kennis van nu...Het is goed zo! Mis oe wel, maar goed zo. Kallum an.
Gisteravond dacht ik met weemoed terug aan wat ze had te vertellen over Job, over het boek in de bijbel. Wie Job was? Waarom ouders hun kinderen Job noemen. Over de tegenslagen die Job overwon. 
Over het spelletje wat de duivel met Job speelde. De weddenschap die hij afsloot met God. Hoe Job op de proef werd gesteld en alles hem werd afgenomen....Maar de duivel verloor uiteindelijk de weddenschap. Job hield zich, ondanks alles, zijn geloof in God. Hij bleek beresterk te zijn.
Moe vond dat daar veel hoop uitsprak. Het komt goed jongen, het komt altijd goed. Wat er ook gebeurt.
Heb er maar vertrouwen in. Vestig je hoop ergens op! Geloof het nou maar. Ik had het over de voetbal, mijn stokpaardje.
Moe, denk ik, allang niet meer. Meer over het andere leven. Maar ze had gelijk. Wij overwonnen aardig wat tegenslagen dit seizoen.
Goed was het niet maar Job had de brommert van huis meegenomen. Hij tufte deze competitie-jaargang regelmatig op de groene akkers rond achter de vijandelijke linies. Van het Westerpark tot sportpark Moscou aan toe....Donders Mooi! Mooie vent ben ie.
We dachten bij de 1-1 gelijke stand, bijna 90 minuten gespeeld, dat wij wederom in de herkansing moesten. Dat wij voor het tweede jaar achter elkaar ons via de na-competitie veilig te moeten spelen. 
Tuurlijk. Nivootje van 3x niks, 4e klasse D, waar hebben wij het over. Maar op de zaterdag spelen wij echt Champions League hoor...(haha), de belangrijkste bijzaak in het leven. 
Had al twee weken een zere buik en echt niet goed te passe. Potverdikkemei, dat euvel zou nog minimaal twee lange weken aan blijven houden op deze manier en met deze tussenstand. Dat stomme voetbal ook altijd. 
Komt goed, jongen? Nou Moe, ik geloofde er niet meer in. 
Nog 1x werd onze Job de diepte ingestuurd. Hij stapte pijlsnel op z'n brommert, een kreidler of een zundapp(?), lekker belangrijk. Job gaf een dot gas, hij schakelde nog eens bij en scheurde als een hazewindhond langs zijn directe tegenstanders. Zijn schuiver was de doelman van Banthum te machtig, 1-2 en bijna einde wedstrijd. Lekker man!
Ineens was mijn buikpijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Na enkele minuten blessuretijd, die wel uren leken te duren, was ik sinds weken weer ineens gtp? Het doemdenken had plaats gemaakt voor vreugde! Knuppels werden weer voetballers.
Jemig, wat kan zo'n simpel spelletje toch zoveel emoties en allerlei ander ongemak oproepen! Getverdamme.
Dat moet echt anders in de toekomst. Niet goed voor je roodzwarte hart en je lichaam bovendien. 
Moet echt eens in de spiegel kijken en niet langer elke dag meer 'aanstaan' voor dat stomme spelletje. 
Omarmde Wouter en natuurlijk een dikke knuffel met Gerard. Wij snappen het. Het huilen stond ons nader dan het lachen maar dit waren tranen van geluk en vooral van opluchting. Poeh, Echt wel....Moe had weer eens geliek. 
Zo slecht zag zij het leven niet. Ook nu ze er niet meer is blijft zij wijze woorden prediken....
Net als Moos, net als mien breur, net als een vriendin van mij en al die andere lieve en leuke gasten!
En ik, ik schrijf nog altijd met woorden de verwarring van mij af. Op papier kan ik even die held zijn, die ik eigenlijk nooit ben. En ik weet als geen ander hoe mooi de weemoed soms kan zijn. 
Want dat wat nooit gebeurd is, gaat ook niet voorbij. Eindeloze stroom gedachten, de schoonheid van het onverwachte. Brieven die nooit zijn geschreven aan de liefde van je leven (dank Stef Bos)
Maar echt, voetbal. 11 mensen die achter een bal aan rennen en aan de andere kant nog eens 11 van die gasten die het spelletje ook helmaal het einde vinden. Nou Moe, kom er maar in. Waarom?
Voelde mij gisteren echt zo'n voetbalouder. Je gaat je voor je zelf schamen als je jezelf een terug kunt zien. Doe maar niet, liever niet.
Wat ik allemaal uitkraam tijdens zo'n wedstrijd. Lusten de honden geen brood van! 
Wat is dat toch? Onverwerkte emotie? Onmacht? Wil je eigenlijk zelf nog tegen zo'n bal trappen?
Voetbalouders al gezien op Netflix? Prachtig. Donders mooi zou Moos zeggen. Hij keek half mee....
Papa, die ene meneer lijkt wel op jou? Pats, Boem! Op je plek gezet door je eigen zoon. 
Ach, eigenlijk heeft hij wel een beetje gelijk. Ik gedraag mij niet altijd aan of langs het veld.
Ilse Warringa heeft er een mooie serie van gemaakt. Zes afleveringen. Tuurlijk worden de karakters aardig uitvergroot maar het is niet ver beneden de waarheid. Zelf ben ik ook 16 jaar jeugdleider geweest, de ouders van toen waren destijds nog beschaafd. Je had er wel eens een uitzondering tussen zitten maar dat losten wij keurig op! Vonden wij...ahum.
Ouders langs de zijlijn. Schijnt bij veel voetbalclubs een aardig probleem aan het worden te zijn...
De serie Voetbalouders laat keurig zien waar het aan schort op de diverse voetbalvelden. 
Ouders die eigenlijk de kinderen zijn en de kinderen die zich eigenlijk volwassen gedragen.
De ouders gedragen zich vooral kinderachtig en hebben gigantische oogkleppen op, alles voor het gepamperde zoontje of dochter! Verschillende maatschappelijke boodschappen komen langs...Heerlijk, foute humor. Laat dat maar aan Ilse en co over. Het schuurt...
Als je hebt gevoetbald herken je veel situaties...Ik vond het wel heel grappig, tuurlijk, soms over de top en soms stierlijk overdreven, of toch niet? Zeg het maar.
Het is maar een spelletje, toch? Nou, echt niet! Ilse kreeg de inspiratie door het feit dat haar beide kinderen al 15 jaar op de voetbal zitten. Zag tevens neefje Jelle nog even voorbij komen als figurant. 
Mooi man. Tevens komt er fijne muziek langs. JOS Days van the Nits, Boudewijn, Lohues en Bertolf. Je moet de romantiek er ook een beetje van inzien. 
Ongekookte spaghetti en 'ik heb last van mijn voorste kruisband hè'....
Ongekookte spaghettti, dat waren wij gisteren ook. Geweldig. Hield weer van Mainbarg.
1 zo'n sliertje breekt makkelijk maar 500 gram van die ongekookte slierten bij elkaar breek je niet meer zo makkelijk. Samen kom je verder, toch is het wel fijn dat je Job en z'n brommert achter de hand hebt...
Papa, Donders Mooi hè.
Ja, Moos dat was het! 
Vanmiddag maak ik mij niet meer zo druk, denk ik! 
Kan ik mij ook 'uit' zetten? Altijd 'aan' staan is ook niet alles.
Heb de laatste twee weken gelezen dat het zekers mogelijk is, als je maar wil.
Laat ik dat eens proberen. Wie weet lukt het. Allennig mut ook kunnen.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....

#ComfortZone!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Light up, light up as if you have a choice.
Even if you cannot hear my voice, I'll be right beside your dear.
Louder, louder and we'll run for our lives.
I can hardly speak I understand, why you can't raise your voice to say.
To think I might not see those eyes makes it so hard not to cry.
And as we say our long goodbyes, I nearly do.
Slower, slower, we don't have time for that.
All I want is to find an easier way to get out of our little heads.
Have heart, my dear we're bound to be afraid.
Even if it's just for a few days making up for all this mess.'
Uut 'Run' van Snow Patrol

Moi, ben ik weer. 
Lag vanmorgen wat langer in bed. 
Luisterde naar het gekwaak van wat eenden en zwanen hier aan de Vecht. 
De vogeltjes zongen vervolgens een aria van Bach, kan ook Mozart zijn geweest. 
Het klonk vrolijk, blijkbaar hebben ze zin aan de dag. Ik rekende het goed.
Ik weet het, het is misschien een beetje mosterd na de maaltijd, vanmiddag trouwens
wel mosterdsoep van Hoff. Kippesoep op de zondag lukt helaas nog niet!
Dat kon er maar één. Mien eerste moederdag zonder mien moe. Blijft toch even wennen.
Gisteren alleen voor de mama van Moos en Mouna een tasje van Jan opgehaald. 
Vorige week liepen Moos en ik weer mee met de dodenherdenking in Mariënberg. 
Indrukwekkend. Trots op mien dorpje hoe ze het elk jaar weer doen. Met zoveel respect!
Een dikke pluim voor het 4 mei comité Mariënberg-Beerzerveld-Beerze. 
Opdat we nooit vergeten, ik zie dat bij ons nog niet zo snel gebeuren. De opkomst was geweldig!
Vind het nog steeds bijzonder dat ik voor enkele jaren terug de teksten mocht verzorgen op de herdenkingsborden bij beide monumenten. Die bij het station en aan de Nieuweweg.
'Mooi' om te zien dat alledrie de scholen onderdeel blijven uitmaken van deze jaarlijkse herdenking. 
Zo belangrijk! Ik vind daar echt iets van, die twee minuten stil zijn, één met onze gedachten. 
Dat mag door niks of niemand verstoord worden. Schrok, zoals ieder jaar weer, van de leeftijden van de gevallen slachtoffers in onze drie dorpen. Jemig. Het leven gelaten voor onze vrijheid. 
De wreedheid destijds van de bezetter. Welke keus had jij gemaakt? Moos kreeg het op de terugweg weer over Oma en wat ze hem allemaal had verteld over de tweede wereldoorlog. Zo belangrijk. Oma leeft gewoon verder in onze gedachten. Dacht dat het mij niet zoveel zou doen, ben gewoon een ouwe draak. 
Mien eerste moederdag zonder mijn moe. Ze lacht mij nou toe op de foto. Lief mens! 
Is Jonnie al bij al jullie geweest? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. Hou van oe.
Vanmiddag mosterdsoep dus op het menu. Volkorenbrood met zeeuws spek en een grove lik mosterd.
Het had zo'n mooi weekend kunnen zijn. Stond, naast het feit dat het moederdag is, ook op met het idee dat wij er nog niet zijn. Potverdikkemei, wat kan voetbal toch zeer doen. Pien in oen roodzwart hart.
Niet de bal tegen je hoofd aangeschoten krijgen. Neuh, maar gewoon niet kunnen pieken op het moment u. Bij een overwinning gisteren waren wij veilig geweest. Hadden we ons al gehandhaafd. 
Nu komt het aan op de allerlaatste wedstrijd. Je verzint het niet. Gek hè, dat zo'n stom spelletje je gehele gemoedstoestand kan beheersen. Was gisteren niet blij maar ook niet echt boos! Blijkbaar zat er niet meer in. Dat kan, accepteren? Neuh, dat nooit. 
Of je worst lust? Nu komt het aan om onze rug te rechten tijdens de onvervalste kanaalderby!
Tegen onze vrienden van de club VKV (vijf kilometer verderop). Zijn het echt onze vrienden...? 
Ze gaan het vast niet op een akkoordje gooien. Geen matchfixing hier aan het kanaal.
Als we winnen zijn we zeker van handhaving want onze concurrenten moeten tegen elkaar ballen....
Zelfs bij een gelijkspel kunnen we nog droge voeten houden maar dan mag er maar één van die twee winnen, gelijkspelen moeten ze dan niet....want dan zijn we nog alsnog de klos. Reken er maar niet op, dat is trouwens nooit mijn sterkste punt geweest. Gewoon kop d'r veur en winnen van Banthum, potverdikkemei.
Mien Moe had anders vast vandaag gezegd, maak oe toch niet zo druk...jongen. Daar is meer in het leven dan voetbal. 
Nou ja, wat dan Moe? Knuppels bint het. Ik wil het ook niet, mij er zo druk over maken....
Toch doe ik het elke keer weer. Mainbarger in hart en nieren hè. Ajax hoeft voor mij dan geen kampioen te worden als wij maar in de 4e klasse blijven. Nivootje van drie keer niks, dat weet ik ook wel, stelt allemaal niet zoveel voor maar het is toch een stukje ontspanning op de zaterdagmiddag. NOT!
Ik snap er ook niet zoveel van. Gisteravond was ik niet echt mijzelf, zat steeds met die wedstrijd in mijn hoofd. Mijn schone zuster vierde alvast haar 60ste verjaardag. Met de hapjes was weer niks mee, breur had zich weer uitgesloofd in de keuken. Steak tartaar, asperges, geitenkaas, Spaanse ham, mooie kazen, aardbeien in slagroom met champagne etc. etc. Lekker joh. 
Vrijdagavond was het al net zo. Ging een keertje uit mijn comfortzone. Ja, ja...ik was inpandig bij een vrijgezel-(lige) avond. Rond de zestig (vrijgezelle) mensen in de Proatkoele aan de Tottenhamstraat, nummer 78, in Dedemsvaart op de rand van Lutten. 
Buuf Jannie appte mij vorige week met de link. Zin om mee te gaan? Wat denk je zelf, lust een hond worst. Ik dacht het niet, niks voor mij. Maar begin deze week dacht ik, waarom ook niet!
Al die datingapps schieten ook geen wortel. Heb de kinderen dit weekend niet en Twee voor Twaalf kan ik ook terugkieken. Ik appte Jannie, ga je nog heen? Ja...Nou, ik ga mee. Even kieken hoe de vlag er vrijdagmiddag bij hangt, OK? Hangt die goed dan ga ik mee....Samen uit, samen thuis? Kein problem. Als jij het nog gezellig hebt ga ik wel vast in de auto liggen. Wij kiekt wel....
Ging er heen zonder al teveel verwachtingen. Eerlijk is eerlijk, ze hadden het leuk georganiseerd. 
Praattafels en om de tien minuten kreeg je met andere vrijgezellen te maken. Hoi, moi. 
Ik had geluk, ik had er één van 65 die al gestopt was met werken, van alles mankeerde en binnen twee minuten haar doopceel had gelicht. Hadden we nog 8 minuten over om over koetjes en kalfjes te praten...Sorry, moet even naar de wc. Ook geen vieftig meer hè. Liegen....
De verhouding was ook een beetje zoek. Ik schat 60% man, 40% vrouw. Ervaringsdeskundige Theo wist mij te vertellen dat het normaal gesproken andersom was, soms wel 70/30. Goh, had ik weer...de verkeerde avond uitgekozen.
Frank was helemaal uit Hasselt gekomen en gaf mij wat tips. Praatpartner nummer 3 kwam uit Balkbrug. Ze hield wel van sterke mannen waar pit in zat, niet van die mietjes.
Ok, 6 minuten nog op de klok! Vrouwen die echt plat proaten is ook niet echt mien ding. Gek hè. Lust er zelf wel brood van.
Had met Ina wel een leuke klik, kan ook niet anders met zo'n naam. Ze had een tattoo van de versnelling van een motor op haar linkerarm. 1 naar beneden en zes naar boven....Oké.
Ben slecht in namen hè en moest ook niet zo kritisch weh. Die ene uut Dedemsvaart was ook wel leuk. 
Ging dit jaar naar het zuiden van Frankrijk op vakantie. Wat doe jij dan? Nog niks geboekt...Néé, wat doe je voor werk? Dom voor mij uitkieken. Iets met relatiegeschenken. Ie weet wel pennen en zo....Sommige verhaaltjes hadden niet veel om het lijf. Geen kadopapier derhalve.
Na een uurtje keuvelen met elkaar slingerde DJ Henk Stoeten de ene knijterd na de andere hit de zwangere dansvloer op. Ging het volume omhoog. Er mocht gedanst worden....Hiep hiep hoera...
Ik bestelde nog een biertje aan de bar. Ben niet zo'n danser. Zag een bekende, zoon van oude vrienden van mien Va en Moe. Ging daar maar een leuk gesprek mee aan. Herinneringen ophalen uit de oude doos, die andere liet ik links liggen. Had het wel gezien. Jannie na een uurtje gelukkig ook. Wat dacht je er van....? Naar huus? 
Ja, laten we maar doen. Gaan jullie nu al weg? Theo vroeg het en die ene blonde ook? 
Shit. Toch te vroeg het pand verlaten? Neuh, had genoeg tekst en uitleg gegeven in de Proatkoele. Graag of helemaal niet, hahaha.
Dat ene meisje (vrouw) die ik wel leuk vond had tevens al vroegtijdig het strijdtoneel verlaten. Wandelt blijkbaar een ander liefdespad. Met haar wilde ik wel kuieren...zij niet?
Een ervaring rijker, een illusie armer. Ach, niet echt hoor. Ik vond het wel lachen dat ik er toch heen ben gegaan ondanks al mijn scepsics. Je moet wat. Verbaasde mijzelf. Thuus twee voor twaalf kieken kan altijd nog. Wanhoop tevens niet....Straks is het allemaal weer anders en misschien wel beter dan ooit.
De leukste van de avond was toch wel Marieke. Maar ja, haar vent stond achter de verkoop van de drankkaarten en haar dochter liet mij vrolijk binnen. Zij was één van de twee organisatoren van deze avond met allemaal gelijkgestemden. Het enige voordeel van zo'n avond? Je hoeft je niet af te vragen of ze ergens naar op zoek zijn? Toch maar weer een app aanslingeren? Sta toch vaak voor aap.
Dacht nog wel, wat had Moe hiervan gevonden als ik haar dat vandaag had verteld....?
Dat is toch niks voor oe? Kun je je weer beter druk gaan maken over de voetbal. Zijn ze al veilig?
Néé Moe. Ze gaan toch niet weer die bietenbrug op? Haha, ik hoor het haar zo zeggen.
Kiek 'm of de koffie er al deur is. De kopjes staat al kloar....Heb gisteren koeken meegenomen van Sietse. Gevulde, dat vind je toch lekker? Komt Henry en Irene nog? Weet ik niet Moe. Mis een beetje deze gesprekjes. 
Met Moe kon ik tien minuten praten over nikszeggende onderwerpen. Die gave hadden we gewoon.
Die tied ging mij nooit te snel. Veur ons allebei niet. Mooi dom ouwehoeren. Mis dat wel. Merkte vrijdag wel dat mijn interesse snel vervaagd als ik het niet interessant genoeg vind. Misschien ben ik toch te kritisch. Ik swipe teveel naar links, ben wellicht wel kieskeurig. Jij moet niet altijd naar de buitenkant kijken. Doe ik ook niet, denk ik. Ik trek zelf ook geen volle zaken. Maar dat liefdespad bewandelen is nog een hele klim hoor....
Ach, nooit stoppen met proberen. Kiek volgende week wel weer rond, op een 'normaal' feestje. 
Misschien hebben ze dan wel vlaggetjes boven de kop hangen. Rood is gevarenzone en misschien is groen wel doorrijden naar het volgende station.  En anders zelf de slingers ophangen....Goeie tip van de 65-jarige haha...
Of gewoon de stoute schoenen aantrekken en de volgende keer op het bevrijdingsfeest aan die leuke blonde dame vragen of ze koffie lust en bijv. Snow Patrol leuk vind.
Fijne moederdag moe.
Fijne zondag. 
Ik ga lopen tot de zon komt....tot ie straalt.
Joah, mag wel zo...

#Op Pad!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Some may say, I'm wishing my days away.
No way and if it's the price I pay.
Some say, tomorrow's another day.
You stay, I may as well play.
Giant steps are what you take, walking on the moon.
I hope my leg don't break, walking on the moon.
We could walk forever, walking on the moon.
We could be together, walking on, walking on the moon.'
Uut 'Walking on the Moon' van The Police.

Moi, ben ik weer! 
Ooit kuierde ene Neil Armstrong als eerste mens op de maan rond. 
Zette als een heuse baby, die voor het eerst probeert te lopen, zijn eerste voetstapjes.
Wandelen op de maan.
Het was juli 1969 en hij sprak de legendarische woorden: 'Tis wel rustig hier....'
Tuurlijk niet, hij dacht het misschien maar hij zei destijds op 21 juli het volgende, vooraf ingestudeerde zinnetje:
'That's one small step for man, but a giant leap for mankind.'
Het schijnt dat ruim 450 miljoen mensen tegelijkertijd over de hele wereld keken naar deze beelden van de Apollo 11-missie. Later werd ie een beroemde wielrenner, of was dat nou Lance?
Ben zo slecht in namen. Gisteravond ook weer, ik vind daar iets van.....Niet mijn sterkste punt!
We waren weer samen op pad. Moos en ik. Mouna ging bootjes kijken met de buurtjes.
Wij samen naar de voetbal...
Giant steps are what you take....Job is geen astronaut maar hij wandelde wel met zevenmijlslaarzen op die akker van Aadorp rond. Hij benutte alle ruimte om de linksback van ASV'57 dol te draaien....
Ren je rot! Steevast dook hij weer achter de achterste linies op van onze vrienden van Aadorp.
Job zette flinke stappen en hij verschalkte een kwartier voor tijd de vijandelijke keeper. 
Potverdikkemei. Wij wonnen gewoon met 0-1 en hebben alles weer in eigen hand. Handhaving, wij komt d'r an.
Giant Steps Are What You Take. Prachtig mooie dag. Dat was het....De hele verdere middag en avond een beetje verdoofd. Net alsof ik voor het eerst iemand op de maan heb zien lopen...Dat gevoel.
Onwerkelijk. Was het dan toch in scené gezet? Je moet niet alles geloven. Meestal geloof je teveel.
Zette van de week de app 'Polarsteps' op mijn telefoon. Zo kan ik een lieve vriendin van mij volgen op haar indrukwekkende wandeltocht door Portugal en Spanje.
Een tracker a la lettre. Wat een systeem. Hier in Hardenberg kan ik elke voetstap van haar volgen.
Hoe dan? Nou ja, dat ze ooit op die maan zijn geland heeft er veel mee te maken, denk ik...Techniek staat voor niets hè. Ze weten ondertussen alles van je, zelfs de kleur van je onderbroek.
Haar kerel was gisteravond nog ff bij ons. We hadden niet voor niks cola gekocht, Beerenburg hebben we sowieso genoeg. De fles die mijn Moe nog in de kelder had staan is nog niet eens aangepakt. 
Sonnema hè, de enige Fries die wel spoort in ons huus. Maar dat geheel terzijde. 
Of komt dat spul uut Groningen? Heb geen zin om het op te zoeken, of de fles ter hand te nemen...
Volgens mij is het idd Groningen en staat de oude fabriek pal tegenover de drie gezusters, moet haast wel. Nooit student geweest dus ging er bij mij veel boven de pet en zeker boven Groningen.
Sorry. Ben weer met tig dingen tegelijk bezig in mijn hersenloze brein. Moet ik mee stoppen...
Kop raakt overvol. Kan beter op Pad gaan, wandelen of zo. Hoofd vrij maken.
Die vriendin inspireert mij wel. Laat mij anders kijken, zet mij aan het denken...
Zij doet wat ik misschien niet durf. Er op uit, wandelen...Per dag een kleine dertig kilometer lopen.
Ik ga weg, ik ga lopen, ik ga lopen tot de zon komt. Ik ga weg, tot de zon me achterhaalt.
Lopen tot de zon komt, tot ie straalt. Nou ik straal hoor, van oor tot oor. Wat een simpel derbystarretje, maatje 5, niet allemaal met je kan doen. Zag vannacht drie sterren aan de hemel staan, zou het Jonnie zijn? Kan bijna niet anders. Hoop dat ie een keer komt koken voor Pa en Ma. Die houden daar wel van. 
Sorry, Polarsteps! daar wilde ik naar toe wandelen...nam weer een afslag of twee teveel.
Dan moet ik gelijk denken aan muziek van The Police. Aan Sting, Andy en Stewart. Walking on the Moon. Heerlijke muziek. Ze kwamen deze week ook een paar keer langs in de top 1000 van de jaren zeventig op Veronica. Heb ze ooit nog eens live gezien in Amsterdam met Robert.
Geweldige week. Wat een heerlijke muziek. De muziek ging vaak een stukje harder. Herkenning. Ik kende veel van die muziek. Oudere broers hè. Ik reken het goed! 
'Alfred, doe 'm eens wat harder. 18 minuten Shine On Your Crazy Diamonds op standje burenruzie. Kippevel. Bij Simple Man of Free Bird van Lynryd Skynyrd ging dat Sonos-boxje ook op de knalstand.
Bij de heren van The Allman Brothers Band natuurlijk helemaal....Ramblin' Man en Midnight Rider! Kam je haar met een gitaar! 
Niet iedereen heeft er oren voor, nou wij wel. Kerels van boven de vieftig vinden er wel wat van....
Lekker man. Terug naar onze jeugd. Toen de gulden nog van hout was.
Mijn/onze vriendin wandelt 16 dagen lang het pad Camino Porto - Santiago de Compostela. 
Ruim 265(!) kilometers. Dat is wat anders dan die ca. 7  kilometer die ik vaak zondags slenter.
In haar eentje, wat ik al zei: Je moet het maar durven. Zij heeft ballen genoeg, ik hou ze alleen maar hoog. Snap ie...kwestie van keuzes maken en kiezen voor jezelf.
Ze loopt van Porto (Portugal) naar Santiago de Compostella in Spanje.
Misschien wel om de apostel Jacobus te vereren in de kathedraal van Santiago. Daar ontdekte men in de negende eeuw de graftombe van deze beste man. Hierdoor is Compostella samen met Jeruzalem en Rome de belangrijkste pelgrimsoorden voor ondermeer talrijke christenen, vertelt Wiki mij.
Onze vriendin wandelt de 'Camino' alleen maar ontmoet bijzondere mensen op haar wandeltocht. 
Elke dag lees ik haar verhaal, vind het bijzonder inspirerend. Ik vind dat ze wandelt in de essentie van het leven. Ze komt binnen. Haar woorden vooral. Absolute vrijheid. Haar tocht gaat langs de kust, groene binnenlanden, over heuvels en door schattige dorpjes en steden. Langs gigantische golven die tegen de rotsen in de zee klotsen. De zilte lucht aan de kust snuift ze op. Houten vlonderpaden over het strand die haar route markeren.
De inwoners van Portugal en Spanje die huizen aan deze route kijken niet gek meer op als ze deze pelgrims langs zien lopen getooid met rugzakken en stevige wandelschoenen. Een schelp aan hun kleding of rugzak laat zien dat ze de 'camino' aan het lopen zijn. Dat kun je niet onder de pet houden...
Wat heeft onze vriendin al mooie ontmoetingen gehad met de rest van de wereld. Allemaal aan het wandelen....Genieten van je vrijheid, zo belangrijk. Alleen met jezelf en toch samen zijn. Dat gevoel.
Op pad. Je moet het maar durven. Ik stiefel vaak langs de Vecht, vaak om even de kop leeg te maken.
Toeval of niet, donderdag hadden ze het ook over wandelen bij Jinek. Kwam er al zappend in....
Wandelen schijnt een soort van gratis therapie te zijn. Kan het alleen maar be-amen, alleen ik doe het te weinig. Heb geen stok achter de deur of iemand die mij op straat schopt, lopen kerel! Tot over een uur.
Want lopen verandert je leven. Het verbetert je geheugen (nou, dat alleen al zou mij flink helpen). Vermindert stress en er komen stofjes vrij die je gelukkig maken. Kortom, zeggen de experts, het is dé weg naar ultiem geluk. Bij Jinek zaten wat mensen over lopen, wandelen en kuieren te praten omdat de verfilming van het boek The Salt Path nu te zien is. Moest gelijk denken aan onze vriendin! 
Grappig toch! Maar ga naar buiten, ik moet ook vaker mijn wandelschoenen aantrekken....Heb negen van de tien keer wat anders te doen. Not! Verschuil mij vaak achter de kinderen maar die kunnen zich best een uurtje alleen vermaken....Laatst ging Mouna zelf mee op haar skeelers maar vond ze het na 3 kilometer wel welletjes terwijl ik net op stoom kwam...Oortjes in, heerlijk man. Ze zijn er nu ook....Denk dat het morgenochtend wordt. Absolute vrijheid. Maar ik vind bijzonder wat zij allemaal schrijft. Je gaat anders tegen het leven aankijken...Die verhalen die ze allemaal opslaat in haar rugzak maar vooral in haar geheugen. Herinneringen voor later. Komt vast geen stof op.
Ik geef je het te doen. Stap voor stap komt ze dichterbij, als je begrijpt wat ik misschien bedoel...
Benieuwd wat ze vandaag allemaal weer heeft beleefd, met wie ze heeft gesproken, welke taal ze nu weer sprak. Giant Steps Are What You Take! Nog veule wille lieverd....
Ze geeft links en rechts ook nog wat mooie boodschappen mee en prachtige teksten. Fijn....Kallum an!
Wij houden hier de boel wel recht! 
Merk dat ik goed te passe ben door verschillende omstandigheden. Wat ik zeg, kijk uit naar haar belevenissen weer vnd. Werd weer eens vrolijk van dat stomme spelletje, 2 x 11 mensen die achter een bal aanrennen. Leuke gesprekken, kinderen goed te pas. Heerlijke conservaties, mooie opmerkingen, onverwachte invalshoeken. Er komen allerlei stofjes bij mij los, maakt mij nieuwsgierig naar morgen.
Wat gaat er dan weer gebeuren. Mag het licht uit vraagt Huub, voor mij mag ie nu nog wel even aanblijven. Licht doet het nu nog.
Zit te typen terwijl de zon door 't raam loert. Kom maar, je hoeft vandaag niet veel te schijnen maar zachtjes op de rug is altijd goed! 
Verder nog iets te melden...Genoeg, maar niet iets waar jullie op zitten te wachten. Oh ja, hou je van stevige en goede (rock)muziek uit die eerder gememoreerde jaren zeventig, beetje zestig en tachtig er ook bij, kom dan ff buurten op Stoeterock, editie nummer drie bij onze vriendelijke buren in Banthum.
17 mei schudt dat kanaaldorp weer ouderwets op haar grondvesten. Drie geweldig live-bands komen spelen op het terrein waar ooit de NOH-bakkerij stond te bakken in de zon. Wieke Rocks, The Zac Schulze Gang (UK) en The Metal Studs. Het begint rond de koffie (20.00 uur) maar die is dan al lang op hoor. Bier genoeg derhalve en andere sapjes.
De vorige twee edities was ik ook inpandig. Mooi man, gezelligheid. Ouwe jongens krentenbrood.
Ben gewoon een beetje verliefd op die zangeres van Wieke Rocks. Hou van Mooiheid in al haar Eenvoud. Een stem als verfijnd schuurpapier, als zij Janis zingt kun je mij wegdragen...Sommige vrouwen hebben dat hè, geven je net dat beetje extra. Laten je voelen dat je naast alles ook nog gewoon een fijne kerel bent. Sommige vrouwen doen dat nog steeds. Ook al wonen ze niet (meer) hier, ze resideren wel in dat logge lichaam....Halloooo, kontakt.
Muziek. Ik vind er echt wat van. Als zij het zingt van Wieke Rocks geloof ik het wel, loop ik in gedachten te wandelen en te grasduinen door de klassiekers van eerder, liefst in zeven sloten tegelijk.
Elk nummer brengt mij ergens naar toe zonder dat ik daarvoor de benenwagen hoef te gebruiken. Snap je?
Die lui van Zac Schulze uut Engeland moet je eens gehoord hebben. De nieuwe Blues en Rock-sensatie.
En dan die gasten van The Metal Studs. Allemaal van die oude rotten in het vak die hun sporen al lang verdiend hebben. Ze spelen covers van Van Halen, Foreigner, Rainbow, Ozzy, WhiteSnake, Black Sabbath en o.a. Journey. Moddervette riffs, dampende gitaren, beukende bassen en een fijn Hammond-orgeltje. Wij zijn die dag al in Banthum voor het spelen van de zoveelste kanaalderby tussen Banthum en Mainbarg. Als het goed is zijn wij dan klaar met voetballen en kunnen dan mooi blijven hangen in dat dorp VKV (vijf kilometer verderop). Even wat eten bij onze voormalige spits (Veenlust) om zo een goede bodem te leggen voor al dat gerstenat. Dan wandel je vervolgens door vele jaren pophistorie onder genot van gelijkgestemden....Voel je je ook vrij...Ik moet meer op pad gaan, meer naar buiten toe, meer er op uit....Kinderen kunnen ook wel mee op de fiets of even alleen zijn. Kunnen ze vast wennen aan het idee...
Zo kom je nog ergens, zo zie je nog iets....Onderweg naar later! 
Loopse ze!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Mooi Feestje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Net a'j denken dat 't aflopen is
Bliekbar kommen dan de engelen.
Net a'j denken: 'k heb de goeie afslag mist
Vaak nog net op tied, geleuf 't of niet.
Geluk of 'n wonder
Geluk van 'n wonder
Geluk is 'n wonder.'
Uut 'Geluk of 'n wonder' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer!
Tel je zegeningen.
Met een bak bier en een fijn stukkie muziek komen goede gesprekken vanzelf op gang.
Dat bewees de 2e editie van het Koningsfeest Mariënberg-Beerze-Beerzerveld maar weer eens!
Kan wederom als geslaagd in de boeken. Puik voor elkaar, organisatie top! 
Tuurlijk, dat zeggen wij dan, nuchter als we hier zijn in het Oosten, alles staat of valt wel met mooi weer maar dan nog kun je een grandioos kutfeest hebben.
Nou, dat was dus niet het geval. Alles klopte deze zaterdag op het Westerpark, de thuishaven van mien cluppie. Nu werd er niet eens verloren alleen maar gewonnen!
Twee kerels met tranen in de ogen. Allebei recent hun lieve Moe verloren.
Twee zielen, één gedachte. Aan een half woord genoeg. Zo is het en niet anders....
Geluk of 'n wonder. Ik moest gisteren aan de teksten van Lohues denken. Gebeurt mij vaker. 
Klopt. Niets is een man vreemd, zeker deze niet. U kent mij.
Zoo, wat 'n kleuren ja. Mooi, maar toch ook een maar. Wilde dat zij nou hier was om dit ook te zien.
Of kijkt ze nu ook naar dezelfde lucht misschien. Ooit, zien we samen dit. Want ik weet hoe 't zit.
En ook zij weet heel goed hoe de sterren staan. En dat wij ooit stief naast elkaar, zachtjes zeggen gaan: Oh kijk dan....
Ik geloof er wel in. Gisteren hadden wij in in ieder geval de goede afslag niet gemist!
Neuh, alles kwam een beetje samen op dat stukje veld waar ik al bijna 50 jaar wekelijks rond loop te kuieren. Ruim 50 joar! Moet eens stoppen met proberen....
Zelfs de zwartste, diepe duisternis kent ook een grote angst. Voor een vonk van helder licht is het donker het bangst. 
Daar hou ik mij maar aan vast. Wijze woorden van die kerel op Erica. 
Wat een geweldige plaat heeft hij gemaakt. Ik heb 'm al honderd keer op repeat gehad!
Steeds hoor je weer andere teksten en invalshoeken....Bij mij komen de engelen nog niet om de hoek kijken maar je hebt zo'n gevoel dat het niet lang meer kan gaan duren. Snap je....?
En als je het niet snapt ook dikke prima. Je gaat het pas zien als je het door hebt!
Ik dacht dat ik het gisteren het een beetje door had, dat ik begon te snappen hoe het leven, mijn leven in elkaar steekt. Deze morgen ben ik er weer iets minder zeker van. De nuchterheid verdrijft langzaam het troebele in mijn geheugen. Boven zweven er geen engelen maar ruist er wel wat door het struikgewas.
Heb nou jeugdsentiment op de oortjes. Live in the City of Diamonds van The Simple Minds...
Lekker man. Live opgenomen in Amsterdam, dat verklaart die diamanten blijkbaar! Had namelijk ook Antwerpen kunnen zijn, maar dat terzijde. Simpele ziel dat ik er ben...
Nu Book of Brilliant Things en net New Gold Dream! Ik reken het goed!
Live-muziek, ik hou er van. Maakt mij niet gauw uit wat....Als het maar met liefde voor het voetlicht wordt gebracht heb je me vaak al. 
Gistermorgen stonden er twee bandjes te knallen in de Voorstraat. Paar oude kornuiten naast het standbeeld van de Klepperman en vier leuke en lieve jonge meisjes voor de Chinees.
Zij zongen een nummer van CCR toen wij voorbij liepen. Lekker man. Sta je toch even stil. 
Koningsdag blijft toch één van de leukere feestjes van het jaar, zeker als het weer het op de heupen heeft en Moos en Mouna inpandig zijn. Ze wilden graag met Papa mee naar het Westerpark! 
Ik rekende het goed. Het werd zo'n dag met een kop en een staart! Een prachtig mooie dag zou Lohues zeggen. Ik voelde mij Alive and Kicking, klopt inderdaad Jimmie Kerr....Ie hebt ook geliek!
Mooie schot voor de boeg! Gisteren werd er niet gescoord op het Westerpark, dat moet wel de komende weken gebeuren en ver daarbuiten. Het liefst op de velden van Aadorp en Banthum en tussendoor nog ff in Mariënberg, als je begrijpt wat ik bedoel. Dat kan het voetbaltechnisch ook een mooi feestje gaan worden...
Poeh, tuurlijk werd er gisteren gepraat over voetbal. Je bent niet voor niks op de thuishaven van Mainbarg. Gaan wij het redden, spelen wij ons zeker? Of hebben wij nog een paar engelen nodig...
Geluk of 'n wonder. Wat wordt het? Ik geloof in onze jongens en in het team. Ik zeg dat wij het gaan redden, misschien tegen beter weten in....Maar je moet wat. Vaak nog net op tied, geloof het of niet...
Ach, gisteren maakte ik mij nergens druk om. Niet om mijn vrouwloze bestaan, niet om de wereld en zeker niet om alle beren op de weg. Die schopten wij eigenhandig in het kanaal. Goed zo Mouna.
De terugweg naar de trein vanaf het Westerpark was ook weer eentje voor de boeken!
Mooie gesprekken met Moos en Mouna. Die zitten voorlopig nog nergens mee maar hebben zo ook hun eigen probleempjes hoor, vlak dat niet uit...Blij dat ik thuis was, samen hadden we een super dagje ter ere van Koning Willem-Alexander en onze Maxima...Lang leve de Koning en zijn Koningin!
Ik ben geen Thorbecke, geen republikein in de dop. Neuh, ik vind het prima. Ik maak mij er niet zo druk om. Leven en laten leven en gewoon gelukkig zijn. Ingrid en Henri knap stel en mooi alternatief.
Live-muziek, dat was gisteren ook in Mainbarg goed voor elkaar. Wij hadden zelfs twee geweldige live bands. The Spaltenbridge Band trapte af op een zwanger Westerpark. Ok, je moet er van houden. 
Maar dat deden we. Een lekkere blues-rock coverband die oude klanken deed herleven. De jaren zestig en zeventig kwamen buurten in 2025. Lekker man. Status Quo, The Rolling Stones en o.a. CCR.
Leuke jonge gasten maar die net zo goed geboren hadden kunnen zijn in de vroege jaren zestig.
Rauwe blues riffs en aanstekelijke rocknummers. De ene na de andere klassieker vloog over het Westerpark. Lekker man! 
Tussendoor bekte Veltink een mooi eind in de microfoon, eindstanden van het volleybal etc. gaf ie door. Mooie kerel, ach...gisteren vond ik iedereen lief. Ja,je weet nooit of de engelen komen hè.
Er kwamen er maar liefst zes na de Spaltenbridge. Zes lieve engeltjes uut een naburig kanaaldorp!
Er is nog veel hoop als dit bandje daar is gebrouwen. Niks geen zwarte gat. In de diepste duisternis kwam een vonk van helder licht, geluk of 'n wonder? Daar waren de Rockaholics....goei'ndag.
Vier jonge gasten en twee leuke meiden, idem dito! Werd op slag verliefd, het mocht niet toch deed ik het. Wat een energie heeft die zangeres zeg. Corine spatte van het podium af en kreeg al snel het doorgaans stugge volk op het Westerpark mee. Ach, er zaten al wat bakkies bier in de meeste gasten en we waren allemaal gtp! Hoopte dat de moeder van Corine nog steeds single is, je weet nooit --- hebben we alvast een leuke band op de bruiloft --- Je moet durven dromen, soms groots hè of gewoon minder drinken. Vooral dat laatste, ga je ook rustiger van dromen. haha...
Vanmorgen dacht ik er al weer anders over.
Sprak wel de vader van de zanger/toetsenist Joris (of Kevin). Hoe trots kun je zijn. Het klonk als een klok.
Ze gingen van jong naar oud met hun nummers. Lekker man! Nomie op de bas, Moos dacht even dat het Nena was maar het was toch echt een Vroomshoopse dame die 99 luftballons zong.
Verder Sander, Kevin (of Joris) en Rogier op drums en gitaren. Het enthousiasme was groot, echt een aanrader als je een leuk bandje wilt boeken met dito muziek. Ze speelden van alles. Ben altijd zo slecht in onthouden. Maar duty calls, tijd om naar huis te gaan. Er moesten een paar naar bed, waaronder ik!
Mooi Feestje dat Koningsgebeuren op het Westerpark in Mariënberg/Beerzerveld! 
Dikke pluim voor de achtkoppige organisatie. Eer van het vele werk! Engelen bint jullie...
Volgend jaar is dat lintje voor jullie, dat kan niet anders. Mooi man.
Om het bacchanaal aan (drank)misbruik enigszins te duiden schrok ik, ondanks mijn lang vervlogen nuchterheid, van de 13 portretten die ik op het station van Hardenberg vervolgens tegenkwam.
Wat doen al die mooie vrouwen op de foto's, Papa? Ik vertelde ze maar niet dat al die 13 vrouwen dood waren, niet meer als engelen langs zouden komen. Las er van de week iets over, over deze tentoonstelling. Dan krijgt het woord ten toon stelling wel een heel andere lading. 
Ik maakte mij er van af met een grapje. Vooral Moos kan met zoiets in zijn hoofd gaan slapen en vervolgens allerlei vragen over stellen. Dat mag, maar dan moet ik zelf ook helder zijn van geest wat betreft mijn antwoorden. 
FEMICIDE
Kennen jullie dat? Ik eerst ook niet omdat ik gelukkig niet met het feit etc. bekend was. 
Op het stationsplein (vind ik wel een hele grote naam voor een paar klinkers, maar goed) staan 13 levensgrote portretten van vrouwen die er niet meer zijn. Allemaal omgebracht door hun (ex-)partners.
Nabestaanden vertellen op de bilboards hun verhalen. Schrijnend, hartverscheurend!
Ik las dat er elke 8 dagen in Nederland een vrouw wordt vermoord. Vaak door haar (ex-) partner, allemaal omdat ze uit hun relatie zijn gestapt of wilde stappen. 6 op de 10 vrouwen!
Schrok. Ze willen dat deze vrouwen/slachtoffers een gezicht krijgen. Dat we bewust worden...
Alarmeren en informeren. Dat je signalen in je omgeving gaan opvallen als het misschien gaande is. 
En dat wij het zo kunnen voorkomen en om tijdig aan de bel te trekken. Met het vreselijke incident in ons achterhoofd wat er laatst gebeurde bij de kinderopvang hier in Hardenberg. Daar werd ook een lieve vrouw en moeder doodgestoken door haar ex omdat hij niet kon verkroppen dat zij van hem was gevlucht. Kippevel, maar dan op de verkeerde manier. 
Dan had je gewild dat er engelen om de hoek waren komen vliegen om ze te helpen...
Ik kan niet vliegen maar landen wel. Ik wil vandaag of misschien volgende week nog even echt kijken naar deze 13 foto's. Tot 8 mei kan het nog. Staan de foto's er nog. 
Het is een rondreizende tentoonstelling. Ik vind het goed van de Gemeente Hardenberg dat ze hier aandacht aan besteden. Ik heb vaak wat te zeuren op ze maar ik vind het een prima initiatief van de gemeente dat ze hier aandacht aan schenken...dat mag ook worden gezegd! 
Tel je zegeningen. 
Let there be love zingt Jim nu. Ik reken het goed!
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Geloof Jij Het?

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Through the window of my eyes, I can see the rainy day.
Sittin' in the chair of my cool room, looking for a way to be the one who I am.
It's useless to cry for the things I once have know
Thinkin' it will come back and reach my home.
It's like a distant, like a distant face.
It's like a shadow on my wall.
Something that...That I can't touch, a heavenly past that calls
The shelter of my mind hides my love and my tear.
But I keep on looking for a reason which is not here.'
Uut 'Window of my Eyes' van Cuby and the Blizzards. 

Moi, ben ik weer.
Alles goed? 
Wonderbaarlijk, onverklaarbaar, verbazingwekkend, verwonderlijk, curieus, buitengewoon of opmerkenswaardig. 
Merkwaardig wel misschien. Ik heb het gezegd. 
Op witte donderdag hadden wij, gek genoeg, onze VriMibo in plaats van die goede ouderwetse vrijdag. 
Wij liekt wel ambtenaren ja, daar kwam het weer eens ter sprake.
Mooie pannenkoek!
....en we hadden het niet eens over Marco van Basten.
Ik dacht dat het ging over ChatGTP: Praten over het feit dat je goed te passe bint!
Nou, niet echt dus. Ik ben veel te ouderwets voor al dat nieuwe gedoe....
Maar de juiste spelling is ChatGPT, geloven jullie het allemaal? 
De P en T moesten omgedraaid. Komt dat zo nauw dan...?
Of zijn jullie ook nog zo onwetend over het feit dat ik ook ooit zo was?
Schijnbaar denkt die app op de telefoon van Moos het allemaal wel te weten....
Je toetst wat in, een vraag of zoiets en enkele seconden later rolt er een antwoord uit. 
Als je het er niet mee eens bent kun je het ChatGPT nog eens vragen, net zolang totdat het antwoord bevredigend genoeg voor je is. Kind kan de was doen. Moos is er verrekte handig mee. Wat wil je weten Papa? We vroegen die kerel van ChatGPT van alles...Grappig. Moe was ook op dat ding nog steeds uut de tied en Freek was ooit een bekende inwoner van Mariënberg geweest.
Vanmorgen dacht ik, hij weet vast ook wel hoe het met mijn liefdesleven afloopt of hoe het begint? 
Ben er weer eens flauw van al die datingsapps, geloof jij het überhaupt nog?
En wat denk je: 'er is geen actuele informatie beschikbaar over een nieuwe relatie van Alfred Dorgelo.'
Nou Moe...Geen antwoord waar ik op zat te wachten. Vroeg ChatGPT met iets beters te komen....
Wat dacht je er zelf van? Die vraag kreeg ik eerder ook bij de huisarts....Weet ik veel, jij hebt er voor doorgeleerd. Ik nie...Maar die app van ChatGPT had het er moeilijk mee....Hij wist het blijkbaar ook nie! 
Hij kon wel vinden, uit openbare beschikbare informatie, dat ik ooit een kind verwachtte met een vrouw.
Dat was in 2018. Kan kloppen, in 2019 was daar Mouna. Niet duzz, Moos corrigeerde mij net op tijd. Mouna komt uit 2017, Papa. Kiek, hij weet niet alles zo'n ChatGPT. Recent had ik met verdriet te maken gehad en enkele jaren daarvoor een scheiding en dat deze relatie inmiddels tot het verleden behoorde...Dat had ie dan wel weer goed.
Rare pannenkoek die ChatGPT. Maar tegenwoordig gebruikt iedereen zo'n beetje deze nieuwe tool!
Laatst mien breur nog op de vraag wat er allemaal bij kwam kieken voor het verkopen van het huis van je moeder. Je kunt met ChatGPT je bruiloft bespreken, daar wist ie van alles over te vertellen maar over mijn toekomstige bruid bleef ie angstvallig stil, deed ie het zwijgen er toe. Wat MAF(s).
Moet ik daar volgend seizoen misschien maar aan mee doen? Dat vond ie helemaal niet zo'n slecht idee...
Grapjas. Als ik maar geen tweede Olof werd en/of ik Femke een leuke vrouw vond?
Lust een hond worst? Married at first Sight. Geloof jij het? We worden allemaal voorgelogen...
Benieuwd of OutsidetheHouse al is afgehaakt? Denk het wel, hahaha...Mooi man!
Mijn stukkies wekken soms enige wrevel op. Zo af en toe word ik wel eens aangesproken op hier besproken issues. Sommigen hebben dan weer tissues nodig. Verdriet slijt. Sorry, gisteren weer Even tot Hier gekeken, dan pik je soms wat op waar je verder mee kunt in de nabije toekomst.
Sorry, wilde het over een mooie pannenkoek hebben. Die heb ik gisteren zeker genuttigd in leuk en fijn gezelschap. Ging natuurlijk voor de Pannenkoek van de maand met het witte goud!
Ik kreeg de gevraagde asperges. Niet op de traditionele manier. En toch ook wel weer...
Helaas niet van aspergeboerderij Het Nijenhuis in Diffelen maar van Ernie van der Kolk uut Dalfsen.
Dat is ook een beste kerel. Je kunt niet alles hebben, of nie Bert. Sesamstraat.
In mijn heerlijk gebakken pannenkoek zaten asperges en beenham verstopt vergezeld met een salade van eieren en bieslook. Mmmmmm...lekker hoor. 
Ja, Mouna en Moos en ik waren uitgenodigd door onze lieve buurtjes. Nogmaals dank!
Was hartstikke gezellig. Want Mouna logenstraft elke keer de woorden van mijn ex-schoonmoeder. 
Die zei ooit over mijn Dorgeloosheid. 'Als je er bent moet je er ook zijn. As ie er bint mut d'r ook weh.' In het plat klinkt het beter en dekt iets meer de lading. Waarvan akte.
Maar Mouna is net zo. Zij is er dan wel maar ook weer niet. Als zij hier huist aan de Voermanstraat is ze binnen enkele luttele seconden bij Lauren, haar lieve en mooie buurmeisje. Of andersom.
Zo mooi. Gisteren was zij daar ook weer de hele dag of bij ons. Ze komen te pas of te onpas binnendrentelen. Dan met skeelers aan, dan weer huppakee op de fiets of ze gaan een ijsje halen. Je moet echt een uitje plannen, bijvoorbeeld naar het Boomkroonpad in Drouwen/Borger om ze allebei even te zien in levende lijfjes. Geweldig! Zelfs tijdens het pannenkoek eten bij de Rheezerbelten in Rheeze waren ze meer buiten dan binnen om te spelen in de speeltuin. Die twee hebben elkaar echt gevonden...Zij hadden niet eens door dat ik door Grolloo reed op de terugweg. Waar Harry Muskee ooit woonde....Moos had er wel oog voor, hij keek door het autoraam naar het dorp terwijl ik vertelde over deze blueslegende. Windows of my eyes in retro-perspectief.
Ik vroeg ChatGPT gisteren nog: Weet je waar Mouna is....Hij antwoordde: Wat dacht je zelf...? Bij Lauren natuurlijk. Zij verhuist straks helaas een deurtje verder, naar de Marslanden....Mooi huus hoor. Vroeg ChatGPT hoe het dan zal gaan. Mouna fietst dan wel naar de Marslanden of Lauren vice-versa naar ons was zijn reactie. Ok. Prima.
Over die relatie had ie wel een zinnig antwoord te melden. Ik snap het ook wel, ik zit iets meer complexer in elkaar. Geloof jij het zelf? 
Het is altijd gezellig bij de Rheezerbelten. Margé is altijd GTP, goed te passe. Daar hoef je ChatGPT niet een vraag over te stellen. De pannenkoeken bint ook altijd uit de kunst. Echte kunstwerkjes op het bord. Je kunt kiezen voor de Rheezer Pannenkoek of eentje met stoofvlees. De meisjes gingen voor de Pannenkoeken Clown op het mooie Vechtdal Servies. Kwaliteit, niks Merkwaardigs an. Moos had geen zin in een pannenkoek en koos voor de spare-ribs. Gelukkig was zijn maag eerder vol dan zijn guitige oogjes. Kon ik nog even mee smullen. Lekker man. Goed tentje, leuk tentje. Gezellig. Lente-Bock van Gulpener. Goed te doen. Toetjesmaag was wel aanwezig. Lekker joh. 
De Bistro daarachter is helemaal top! Culinair genieten. Maar dat hoefde ik Berend en Annet niet uit te leggen. Dat wisten ze al. ChatGPT? Neuh, uit eigen ervaring. Binnenkort mogen wij daar ook zitten met ons merkwaardige team. Bijzonder! Heb er nu al zin in. Je laten verwennen.
Gelukkig kan ChatGPT onze smaakpapillen nog niet vervangen....Geloof jij het? 
Die dag zal ook nog wel komen, ben ik bang voor. Niks is wat het lijkt! 
Lohues zingt er nu ook net over. Die ie daar vroeger al over had met Skik!
Skik hebben wij altijd nog. Je moet alleen zelf de slingers ophangen. Zalig Pasen. 
Onderzoek leerde dat vele mensen niet eens meer weten wat er toen zo'n tweeduizend jaren geleden allemaal gebeurde rond deze tijd! Zullen zij dat nu ChatGPT vragen of ouderwets eens de bijbel er bij halen. Lees eens een goed boek!
Dat Jezus goede vrijdag aan het kruis werd gehangen en enkele dagen later weer op stond uit de dood. 
Als klein kind luisterde ik altijd geboeid naar die verhalen in de kerk! Toen wist je niet beter...
Ging je naar de dokter omdat je zelf echt niet wist wat je mankeerde....Nu denken wij het allemaal beter te weten. Vechten wij elkaar de tent uit omdat feestvieren iets van eerder was. 
Kinderen slapen nog. Beetje laat in bed gisteren. De 'oude' buurman kwam even op bezoek. 
Mooie biertjes drinken, happie en snappie en dom ouwehoeren. Was weer als vanouds.
Dezelde humor. Chateau Promenade en van Koot en de Bie. Niet iedereen snapt deze humor. 
Lekker houden zo. Niet alles hoeft te worden verklaard. Mooie pannenkoeken zijn we dan.....
Kinderen hadden skik. Zeven dagen vasten voor Marco van Basten. Hij heeft niet overal verstand van maar voetballen kon ie wel net als Jopie Druijff. 
Merkwaardig. Knap dat je tot hier bent gekomen. Heb alles binnen handbereik. Mijn kinderen zijn thuis, straks naar de buren van Oma. Mooi, nieuwe traditie geboren? 
Zoonlief van Irma en Robert was deze week jarig, op dezelfde dag dat mien Pa ook altijd jarig was. 
17 april. Tobi is 17 en al 1e elftal speler. Pa was anders 94 geworden. Viert hij dat nu boven, samen met mien Moe? Eten ze vandaag ook asperges. Is er boven een aspergeboerderij? Moos vroeg dat zich af.
Moet je boven ook ademen, of hoeft dat niet meer? Weet ChatGPT dat niet? Gelukkig weten wij niet alles. Gelukkig weet ik niet of zij morgen voor de deur staat. Of volgende week of dat ze haar ei gewoon niet kwijt kan bij mij. Teveel PFas...weet jij veel? 
Weet wel dat Pa en Ma boven zijn. Het goed hebben. Dat geloof ik wel. Ik geloof dat het zo is!
Ook al geloof ik niet meer, dat geloof ik wel weer. Zou ik mooi vinden...Dat ze elkaar weer terug hebben gevonden na bijna twintig jaar. Zoek en gij zult vinden....Gek hè.
Ik geloof dat ik het ook wel zal gaan vinden. Misschien niet morgen of volgende maand!
ChatGPT kon mij het niet vertellen. Ik weet wel beter....
Zalig Pasen. Eet maar lekker veel eitjes met of zonder PFas. Laat je vooral niet gek maken. 
We gaan allemaal, one fine day, met de neus omhoeg. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.... 

#Het Witte Goud!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Met m'n hoofd onder water ziet niemand de tranen.
Gedachten vertragen en ik laat ze gaan.
Met m'n hoofd onder water kom ik even op adem 
En zie ik ons samen, voel ik hoe het was.
Ik doe gewoon of er niets veranderd is.'
Uut 'Hoofd onder Water' van IOS.

Moi, ben ik weer!
'Mis ie heur...?'
Hester nam mijn haar onder handen en ondertussen vroeg ze naar een update over mien Moe.
Ach, best wel.
Vrijdagavond moest ik nog aan haar denken. Zag het witte goud langskomen op TV. Ze werden gestoken.
Asperges, dat was ons dingetje. Tientallen jaren lang.
Al sinds mijn Va uut de tied was nam ik onbewust enkele van z'n (kern)taken over.
Regelmatig een bosje bloemen kopen en mooie stukkies vlees bij de slager.
Maar ook twee kilo asperges halen bij Het Nijenhuis in Diffelen. Meestal AA-kwaliteit! Van die dikke...
Het is gek, denk elke dag wel aan haar hoor maar met een goed gevoel, soort van weemoed....
Hoe het was, soms doe ik of er gewoon niets veranderd is. Het is goed zo.
Laatst belden Moos en ik haar nog vanuit de auto, 'Moe Thuus', ze pakte niet op!
Stiekum hadden wij het allebei wel een beetje verwacht. Hallo, met Martha Dorgelo.
We moesten lachen...en de rest van het autoritje vertelden wij elkaar mooie verhalen over Oma, mien moe! Dat vind ik zo bijzonder. Hoe mijn kinderen hun Oma herinneren, alleen maar mooie dingen...
Ging ik daarom nogmaals knippen bij haar lieve kapsters van de Kapperij? 
Ik weet het niet. Ben er iene die graag dingen wil vasthouden zoals ze ooit bedoeld waren....
Met pasen of moederdag was aperges gewoon ons ding. Haalde ik ze zaterdag op en bracht ze bij Moe.
Zij zorgde verder voor het witte goud. Eerst schilde ze nog allemaal zelf. De schillen gebruikte ze vervolgens voor de soep. We waren van de traditionele asperges, met ham en hardgekookte eieren. Hollandaise sausje er bij en gekookte aardappelen. Lekker man....Dat soepje altijd als opwarmertje. 
Later maakten de kinderen ook deel van het ritueel uit. Later liet ik ze schillen in Diffelen en nam ik de schillen mee in een plastic tasje. Lagen ze gewikkeld in een theedoek in de koelkast. Af en toe een stukkie zalm er bij, gebakken op de huid. Dat mis ik dit jaar wel hoor, bedacht ik mij vrijdagavond opeens en gistermorgen bij de kapster toen Hester er naar vroeg. 
Mag er graag komen bij Het Nijenhuis in Diffelen. Vroeger verkochten ze het witte goud gewoon uut het schuurtje. De moeder van Jan vroeg vaak hoe het met mien moe was. Nu staat er een complete streekwinkel waar je niet zonder lege maag heen moet. 
Dan zijn de impulsaankopen niet van de blauwe lucht. Waarvan Akte. Ooit begonnen in 1986.
Ze zijn meegegaan met de tijd. Ie kunt er nu koffie drinken met een wafel en aardbeien op het terras. Of je kunt een rondleiding boeken, hoe dat witte goud ondermeer elk jaar de grond uut wipt, je kunt zelfs een kamer boeken in hun luxe B&B. Jan Nijhuis, z'n familie en personeel houden niet zo van stilzitten.
Mooi man, ik vind het knap wat ze er van gemaakt hebben. 
Kortom, mis ik heur? Elke dag wel. Soms een beetje, soms iets meer. Gek hè...
Als ik asperges zie moet ik aan haar denken. Net als ze mien haar knippen aan het kanaal. 
Tis dan net of ze nog een klein beetje bij mij is...Stom hè. Even Hester of Wilma over haar horen praten! Dat vind ik gewoon fijn. 
Laat mij maar dat lekker zo doen. Wie weet ga ik straks echt met mijn hoofd onder water. 
Ze hebt nou zo'n Japanese Head Spa bij de kapperij. Hester liet het mij zien. Kun je mooi met Robert even ontspannen. Robert is een beste kerel, maar ik lig er liever met iemand anders. Met wie is nog even de vraag...haha. Zal wel een vrouwpersoon zijn.
Het is ontspannen twee punt nul. Je hoofdhuid en mijn weinige haar een extra boost te geven. Een luxe behandeling gecombineerd met een diepe hoofdhuidmassage, aromatherapie en reinigende verzorging om stress te verminderen, de doorbloeding te stimuleren en je haar gezond en glanzend te maken...Nou moe. 
Drie kwartier een fijn stukkie muziek. Geen gepraat. Ook wel eens fijn voor zo'n kapster. Zou mien Moe dit ook anders gedaan hebben? Dat nieuwerwetse gedoe. Denk het wel, ze was wel in voor iets nieuws, alhoewel de Asperges altijd traditioneel zijn gebleven...
Gelukkig ben ik 1e paasdag wel te vinden aan de Clemme. Vind ik mooi...Dat loopje blijf ik nog wel even houden. Niet meer op 2 maar op 2a. Wel gewoon koffie uit haar blauwe kopjes, geen DE snelfilter meer maar goeie Italiaanse bonen. Robert en Irma zijn halve barista's geworden.....lekker.
Het is fijn om aan mien Moe te denken, om met anderen over haar te praten. Hoe Mouna het laatst over haar kippensoep had. Prachtig! Ze wordt gemist maar op een goede manier....Ze komt met stukkies.
Het is gewoon fijn om naar dezelfde lucht te kieken. Het Noorderlicht wellicht. 
Kiek dan, zie dan. Halve hemel vol met Noorderlicht. Paars, groen en lila....Yep, de plaat van Daniël Lohues is uut. Het was al een goede vrijdag. Heerlijke plaat, 12 parels. Mooi man, heb je weer mooi gedaan. Ik luuster graag naar oe. Hij staat hier op repeat, nu alweer voor de zoveelste keer.
Laatst zei iemand mij dat ik best wel veel met (mijn) geloof bezig ben. Ik geloof gewoon dat mien Moe weer boven bij mijn Va is. Ze hebben bijna twintig jaar op elkar moeten wachten....Dat is best lang.
Maar beide geloofden ze dat ze, one fine day, elkaar weer zouden zien. Dat is toch een mooie gedachte.
Beter dan te geloven dat ze in het zwarte zand liggen te wroeten op de Beerzerhaar. Neuh, dat vind ik het feit dat ze boven gezellig samen zitten te keuvelen een veel mooiere gedachte. Jullie toch ook?
Misschien hebben ze de tafel al wel gedekt. Sinaasappelen uitgeperst en eitjes gebakken. 
Denk dat ze vanmiddag asperges op het menu hebben staan. Hoop dat Moe nog weet hoe ze eventueel de saus uit de schift moet halen. Pa zal gisteren wel twee kilo hebben opgehaald. Red ie oe er met, Martha?
Lust een hond worst, Papa! Tuurlijk, laat Moe maar knooien in haar keuken. Zijn ze boven ook met de tied meegegaan? Of kookt ze daar nog op gas, of hoeft dat niet meer....? of gebakken lucht?
Of eten ze er visje bij? Denk dat daarboven het brood en de vis nooit opraakt. Maken ze nog altijd van water wijn....? Zijn er boven ook grenzen of hoeven ze Venebrugge niet te passeren om het elders voor een betere prijs te halen? Betalen ze boven ook met euro's of gewoon ouderwets met florijnen....
Had mijn hoofd beter onder water kunnen houden. Ik geloof gewoon in zulke dingen!
Daar had Lohues gisteren een punt. De één gelooft er heilig in. De ander ziet het als een prachtig, tweeduizend jaar oud verhaal vol symboliek. Maar samen, apart van elkaar, vinden wij het inspirerend en zijn we dankbaar voor de diepte en spiritualiteit. Sommigen vinden het allemaal maar onzin.
Die vinden alles wat met religie te maken maar belachelijk. Ik niet, ik haal er soms troost uit en geloof gewoon waar ik mij fijn bij voel. Geloof wel meer, ik geloof soms dingen niet ook al heb ik ze al ettelijke keren gezien. Ik geloof dat ze anders is. Misschien steekt zij ook wel haar kop onder water, in ieder geval in het zand! Dan heb je zekers zo'n HeadSpa nodig.....Zand in de motor wil je niet!
Tja, zei Lohues als je het nou wel of niet gelooft. Het is en het blijft een uniek en indrukwekkend verhaal wat die Johannes en al die andere predikers ooit hebben opgeschreven....Je was er niet bij, de basis van elk geloof maar toch! We moeten gewoon lief voor elkaar zijn. Dat is de alles overheersende boodschap. 
Lief doen, aardig doen. Topverhaal toch? Lohues knalt ook weer door het huus....Mooie kerel! 
Als hij het zegt geloof ik het wel of als ik mien breur hoor preken. Dan denk ik. Ja, als je het zo stelt zit er wel wat in. Maar ik geleuf op mijn eigen manier. Ik geloof dat mien Moe het nou goed hef. 
Dat het goed is zo maar wie maakt nou mijn asperges klaar en wie strijkt nou mijn sporthemden.
Heerlijk. Ze noemde een overhemd of blouse altijd een sporthemd. Ik heb de strijkplank inmiddels boven gevonden, nu nog de strijkbout. Kan nooit ver weg zijn. Toch...? Appels vallen ook niet ver van bomen. 
Ik mis haar maar tegelijk ook minder. Ik mag graag aan haar denken. Toch heb ik niet zoiets van: Was jij maar hier. Neuh, het is goed zo. Tijd van komen en een tijd van gaan hè. Ik ken mien plek!
Goh, dat een land vol asperges langs de N34 je doet denken aan oen Moe. Nog steeds geen kippensoep gehad. Potato-Potatho. Maakt geen verschil, of het nou een groentezaak was of een tandartsenpraktijk.
Wij zijn er wel gekomen! Merkwaardig.
Gisteren dacht ik ook: Kein Alcohol ist auch keine Lösung. Nam nog een mooie tripel, ging zitten en mijmeren in de stoel over asperges en Die Toten Hosen uit Düsseldorf. 
Draaide Then Jericho en The Alarm met Rain in the Summertime en Newtown Jericho. 
Platen die ik had op vinyl. Stomme kloot. Liggen nu te verstoffen onder zand op Bovenveld. Iets te veel weggegooid, gelukkig is het nog te vinden op ondermeer Spotify maar toch....Soms iets beter nadenken.
Ja, dat haar van mij. Word minder bovenop. Dunner ook....Hester hield mij de spiegel voor....Ai.
Moest vrijdag mijn paspoort verlengen. Was niet veel veranderd als ik beide pasfoto's vergeleek waar tien jaar tussen zat. De man die ik toen was, nog ontwetend wat er allemaal zou gaan gebeuren....
Zelfde oogopslag, niet lachen hè - mag niet van de overheid. Alleen de haargrens is iets opgeschoven richting boven. Alles stroomt, het haar blijft ook niet! Geen alcohol is ook niet de oplossing....
Was het gisteren snel eens met de Punk-heren uut Duitsland. Soms komt er nog wel iets goed uit de Pruis. Toch hou ik meer van Nederland. Vooral als de asperges weer uit de grond schieten, Lohues een nieuwe plaat uitbrengt en de zon 's morgens steeds sneller richting de hemel klimt. Dit land, Nederland.
In de file naar kantoor tussen de molens en de dijken. En altijd iets te zeiken. Maar wanneer Oranje scoort of als ik het Wilhelmus hoor, wil ik nergens anders zijn....Is toch Ook Schitterend!
Want als het erom gaat, weet ik dat wij schouder aan schouder staan. Komt het beste in je boven.
Hoe je het wendt of keert, ik kom altijd weer terug naar de Clemme. Omdat daar nu éénmaal de beste gesprekken boven tafel komen en misschien daar straks ook wel asperges op het menu staan. 
Met ei en ham. 
Je moet ergens in blijven geloven. Sowieso lekker eten.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....