zondag 28 mei 2017

Escape Room!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Questions to embrace, feelings that you face. In this holy land, the desert made of quicksand. Streets that lead you there, places of your fear. Some force pulls you in, the shadow world. By the time I made the great escape. I was falling, falling, falling from heaven. In every picture that I drew I saw. You falling, falling, falling from heaven.'
Uut 'The Great Escape' van Ilse DeLange

Bevond mij gisteravond in een tweestrijd en wij kwamen er maar niet uit. Bevond mij namelijk in een heuse Escape Room, gewoon op een verlaten industrieterrein hier om de hoek. Beslissingen nemen op een lege maag wierpen helaas niet de broodnodige vruchten af. Achteraf wisten wij dat we in de eerste kamer te lang op het verkeerde spoor zaten te ouwehoeren. Zoeken naar die bekende onbekende speld in de hooiberg. Het lukte ons niet om die binnen het uur te vinden. De tijd werkte tegen ons, de hardvochtige tijd was ongenadig en klokte ons af op precies zestig minuten. Een leuke ervaring, het wiskundige knobbeltje in onze heldere breinen kwam maar niet tot absolute wasdom. Andersom denken, de clou vinden in louter cryptische omschrijvingen. The Great Escape bleef achterwege en Ilse zong niet eens zachtjes! Het was net het echte leven. Wij bevonden ons in een donkere kamer, het zwaard van damocles hing losjes boven onze hoofden die overuren aan het draaien was. Je hoorde hersentjes kraken. Dat was niet makkelijk laat staan simpel. 
De echte werkelijkheid was een uur buiten de vier gesloten muren te vinden. We konden niet ontsnappen, we verloren terwijl we eigenlijk niets te verliezen hadden. Escape Room Hardenberg werd een bijzonder leuk begin van een nog leukere avond. De club van zes was weer op pad, nou ja....op de fiets en we hadden skik, de banden vol met wind en Joah, eigenlijk niets te klagen....ik zou hoast zeggen, Joah het mag wel zo....
Het is niet moeilijk. Een paar mooie mensen bij elkaar. Een goed glas wijn en bier, lekker eten en mooie gesprekken over van alles. Natuurlijk over het leven, natuurlijk over onze dierbaren, natuurlijk over de voetbal, natuurlijk over van alles en ook over van alles en vooral niets. Vrienden voor het leven. Het is echt niet moeilijk. We kunnen makkelijk ontsnappen en toch baalden wij van het feit dat het ons niet was gelukt om de sleutel te vinden. Maar is die tegenwoordig wel te vinden? We verloren deze week toch weer zoveel. We verloren opnieuw onze onschuld. Manchester was nu de brandhaard van deze rare waanzinnige wereld. IS gooit de wereld dicht, gooit de sleutel weg, geeft een bijna onbreekbare code en wij zoeken ons wezenloos naar de sleutel. Naar een oplossing en ondertussen kost het onschuldige mensenlevens. Teveel levens en nu is zelfs een achtjarig meisje het gezicht van deze bijzondere laffe aanslag. Hoop dat die opgeblazen terrorist hele lelijke, vieze en stinkende maagden tegenkomt in zijn zelfbenoemde hemel. Hij maakte hier op aarde een kleine hel van. Welk geloof rechtvaardigt al deze onzin? Wij kunnen niet ontsnappen. Eigenlijk zitten wij allemaal vast in de verkeerde kamers van ons bestaan. Verdoen wij teveel tijd in kamers waar we vergeten om te zoeken naar echte ontsnappingsroutes. Wij breken onze knappe knoppen over verkeerde formules. We zitten te vaak in de pitsstraat de boel op te lappen maar we weten dat het vroeg of laat het toch weer te heet onder de voeten wordt. Dat maakte mij tweestrijd van gisteren er niet beter op. Zonder hulp van mijn vrienden zat ik nu nog vast in de Escape Room, zo eerlijk ben ik ook wel weer. Ik kan het niet alleen. Was nooit in mijn eentje op alle heldere ingevingen gekomen, ik ben niet Roomser dan dat de Paus ooit zal zijn. Toch droeg ik mijn steentje bij, terwijl andere grote keien vonden. Nou en....? Ik weet dat wij het samen moeten doen. Dat we samen de klussen wel kunnen klaren. Echter, ze snappen het in de grote mensenwereld het nog steeds niet. Samen ben je niet alleen. Tuurlijk verloor Ajax omdat er soms betere schakers zijn maar trots blijft overheersen. Het deed  mij weinig omdat ik een kamer verder mijn overwinningen vredig lagen te slapen. Ze zijn gelukkig nog geen acht....Samen nog niet eens vijf jaar, maar als ooit IS besluit om hier oorlog te maken moeten ze wel onze code eerst breken. Daar breken ze echt wel hun hoofd over en anders hakken wij er die wel af. Escape Room, soms wil je niet ontsnappen en het liefst de sleutel weggooien. Ach, het leven is mooi maar je moet het wel willen blijven zien.
Zag het gistermorgen nog. Cas B. en Mouna D. deden het licht aan.....!
Wat mooi om geluk op de vierkante meter te zien. Cas, is soms afgeleid van Casper en soms weer van Lucas. Weet niet waar 41 de mosterd deze keer vandaan heeft getoverd maar ik gok op het eerste geplante zaadje. Dan betekent Cas dus schatbewaarder. Casper was één van de drie wijzen die uit het Oosten kwamen. Samen met Balthasar en die dikke Melchior kwamen ze kroamschudden in Bethlehem. Bij Jozef en Maria in de stal. Kieken naar het kindeke Jezus in dat warme stro. Cas is echt wel een wies jochie, dat zag ik gisteren meteen toen wij elkaar de handjes schudden. Hij kneep een half oogje dicht, tis goed buurman.....Ik ben Cas, geen Henk hè. Maakte een grapje Cas....dat weet ik Buurman. Ik hoorde 'm niet maar ik zag het hem wel denken. Mooi, Cas is net een paar dagen op deze aardkloot maar heeft nu al de sleutel in handen voor een beter leven. Wij blijven hopen en ik denk niet tegen beter weten in. Neuh, zolang er nog jongens worden geboren zoals Cas is en dat hij van zijn ouders mag worden zoals hij graag wil zijn zie ik het allemaal bijzonder positief in. Cas B. zag ik gisteren live, een mooi concert, niet aan zee maar gewoon hier op onze camping van de Kouwenborchjes. Cas B. en natuurlijk mijn Mouna D. maken dat ik niet wil ontsnappen uit mijn eigen Escape Room. Ik weet waar wij de sleutel hebben liggen, daar hoef ik mijn hoofd niet over te breken. Hoop dat iedereen dat eens gaat beseffen. Manchester is niet de laatste halte van de IS-trein...neuh, ze denderen door als een TGV, helaas niet als de boemel naar Almelo. Maar toch geloof ik erin dat de wijsheid hier zich bevindt in het Oosten. Waarom, omdat Cas B., Mouna D. en Moos D. dat zeggen......Ga koffie drinken met mijn eigen dierbaren. Gisteravond ontsnapten wij uit de Escape Room en hadden een meer dan geweldige avond. Het is niet moeilijk als je maar met elkaar aan tafel komt, praat, lacht, huilt en met z'n allen de neus in dezelfde richting hebt staan. Kop d'r Veur!
Welkom Cas B., binnenkort maar een barbecue doen.....? Je vader draait het vlees, wij halen de biertjes zelf uit de koelkast. Komt allemaal goed, wij ontspringen de dans wel. Wat denk jij ervan....?
Joah,  mag wel zo.....

zondag 21 mei 2017

Blij!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Trust your intuition. It's just like going fishin'. You cast your line and hope you get a bite.  I'm gonna watch you shine. Gonna watch you grow. Gonna paint a sign.So you always know as long as one and one is two. Ooh ooh. There could never be a father, Love his daughter more than I love you.'
Uut Father & Daughter van Paul Simon.


Ik word er zo blij van nadat ik eerst mijn hoofd heb gebroken over het feit dat ik word niet met een t moet. Duzz niet, ik loop er toch niet mee te koop. Ik laad mijn auto ook niet vol met boodschappen want dat vind ik geen probleem. Daar hoeft overal geen t achter, liever een handrem. Maar ik word niet boos als het wel gebeurt hoor.....
Maar ik word zo blij van Mouna. Zo blij van mijn lieve kleine meisje, mijn mooie dochtertje die gisteren alweer de vier maanden aantikte met haar kleine handjes die steeds, iedere dag, meer aan het ontdekken zijn. Ze schaterde het gisteren werkelijk uit. Hoe gekker haar grote broer deed hoe leuker ze het vond, de tranen biggelden mij over de wangen van pure vreugde. Wat een geweldig team zijn Moos en Mouna. Onoverwinnelijk. Moos is de perfecte grote broer die zo ontzettend gek is met zijn zusje. Bijna niet te filmen.
Hoe anders was het nog enkele weken terug. Toen stond haar het huilen nader dan het lachen. Nou ja, nader....ze wist niet eens wat lachen was. We deden het telkens voor, tot in de lieve treure, maar de tranen wonnen het iedere keer met groots gemak. Niet leuk! We lachten wel maar toch een beetje als die boer met kiespijn. Maar nu keert zich alles weer ten goedde, met dubbel d!
Vergeten zijn al die weken dat wij bijna radeloos zochten naar een oplossing. De vele ritjes Staphorst naar meneer de Chiropracter heeft zijn vruchten dan eindelijk afgeworpen. Onze Mouna heeft de wolken eigenhandig verdreven en we zien de zon weer schijnen. Wat ben ik blij voor ons meisje. Hoe blij kun je zijn.

Nou, heel blij. Net zoals ik blij ben voor al die Feyenoord fans bij mijn cluppie. Het is zo aandoenlijk. Ze lopen weer trots en fier met zo'n roodwit shirt op ons Westerpark. Stappen met het nodige zelfvertrouwen rond en oreren over het feestje van vorige week ook tegen mensen die het eigenlijk niet horen willen. Hoe mooi de Coolsingel wel niet is. Je wordt er blij van, dat is trouwens wel met een t, maar dat geheel terzijde! 
Ik word dan blij van zo'n fanatieke Feyenoord fan die net papa is geworden. De timing kon bijna niet beter, of slechter....tis maar hoe je het bekijkt. Natuurlijk wilde hij na 18 jaar ook afgelopen maandag op de Coolsingel staan om samen met tig euh honderdduizenden Feyenoorders het kampioensfeestje vieren. Maar zijn zoon kwam een dagje eerder vrolijk ter wereld. Baby's zijn niet te sturen. Zijn geen Dirkie Kuyt die met een hattrick Feyenoord naar de Coolsingel stuurde. Neuh, baby Mason zorgde ervoor dat papa Wibo thuis kon blijven....maarre Wibo haalde zijn schouders op. De geboorte van Mason was toch wel ietsiepietsie belangrijker dan de zoveelste landstitel van zijn Favo-cluppie. Word ik weer blij van zonder t! Mag die gast wel. Je hebt soms iets met bepaalde mensen, hij is er één van. Mooi dat wij samen ouder worden. Dat wij allebei rendementen uit een ver verleden niet meer de boventoon laten voeren in ons huidige heden. Werd gisteren sowieso weer blij op het Westerpark. Werd na weken weer eens blij van mijn cluppie. Een perfecte dag op een eveneens weer perfect sportpark. Ik voelde mij er weer thuis....Gek genoeg! Het is niet moeilijk. Het bandje Settled Down speelde Simon & Garfunkel, jongens van amper twintig die gewoon uit de oude doos zaten te spelen. Want CCR kwam ook al voorbij. Bad Moon Rising, maar er was niks slecht aan dat ze The Boxer speelde. Las vanmorgen de tekst, nooit geweten dat het daar over ging. Werd blij van het nummer, minder blij van de tekst trouwens....maar ik heb het altijd al een mooi nummer gevonden. Achter mij werd er een Opa ook bijzonder blij van. De opgestoken hand sprak tevens boekdelen, wij kunnen goed met elkaar. Moos werd tevens blij van Mariënberg, hij rende en sprong zich een ongeluk. Adidasjes uit, Adidasjes aan. Springkussen in , Springkussen uit! Hij spotte Ome Gerard al meteen en Ome Gerard maakte hem weer blij. Doordat Moos zo blij werd was ik het ook. Genoot weer van gesprekken over het spelletje. Ach, dat had Hans toch wel goed gedaan. Want als ie wel succes had geboekt dit seizoen hadden wij hier gisteren niet gezeten. Kijk, elk nadeel heeft weer zijn voordeel. Net zoals onze nieuwe auto. Vorige week belandde hij nog in de sloot voor ons huis, over twee weken zetten wij 'm op transport en crossen wij weg in onze nieuwe bolide. Elk nadeel heeft zijn voordeel, worden wij blij van. Tuurlijk is het maar een auto, maar toch! Ik word blij van zoveel dingen...Ik word blij van kleine dingen. Wordt blij als wij knuffelend op de bank belanden zoals gisteravond. Hoogtepunten genoeg! Ik word blij als San een biertje meeneemt van de Berghoeve Brouwerij die goed samen gaat met een Bunkerkaasje van het Kaaskeldertje. Kriebels, een mooiweerbock....Prachtige teksten uit goddeloos 'n Ham. Ik lijk die hardloper wel uit Nederland. Die Churandy Martina....Ik word er zo blij van, man! Heerlijk. Ik word blij van mijn oortjes die luisteren naar Spotify. Ik word blij van deze zondag die Moos en ik opende met onze eigen schriftlezing. Een sprookje.....Wat staat daar Papa, en ik lees het voor. Ik word er zo blij van. Maar ik word zo blij van onze Mouna. Het lachebekje....Ze had er even een lange aanloop voor nodig maar nu giert ze het weer uit van het lachen. Moos doet gek en wij voelen ons zo blij......Gek hè
Blij zijn is leuk! Joah, mag wel zo....Zo blij dat je hier bent, Blij dat je hier bent lieve Mouna!


zondag 14 mei 2017

Hunkering!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Water, ik wil water. Water, breng meej water, breng meej thoes. 
't Licht wuurd greun, 't licht wurd roei en iederien stiet stil. En ik geaf gas en ik rem af, ik staj heer al ongemerkt. Water, ik wil water. Breng meej terug nar hoes, zo vlug als 't giet. Water, ik wil water!'
Uut 'Water' van Rowwen Hèze

Hunkering!
Volgens de Dikke van Dale praat je dan over Begeerte, Dorst, Hevig Verlangen, Smart. Iets wat je ooit hebt gekend en waar je weer naar terug verlangt!
Er zit ook iets in van honger, ergens ernstig naar hunkeren. In het Engels vertaalt men het naar hunger of longing. Such unfulfillabel longing of ze waren filled met such longing. Het is ook een soort verslaving, dat je ergens naar (blijft) hunkeren. Dat je iets zoekt wat je uiteindelijk toch niet kunt vinden. Ik moest daar deze week ineens aan denken toen ik reed in een stad die niet de mijne was. Vind grote steden prachtig, prachtig om te zien, prachtig om er rond te lopen maar ik hunker er niet naar. Ik vind mijn hunkering hier in het Oosten van het land, gewoon op het 't Platteland. Noem het simpel, noem het wat je wilt. Hier huist mijn hart, mijn gevoel, hier huist mijn geluk, hier huist mijn wereld die begint bij onze voordeur. Hier les ik mijn dorst, mijn begeerte en mijn smart! Daarover later meer.....Ik dwaal weer eens af.
Want nooit geweten dat een stad ook kan hunkeren. Moest er van de week zijn voor het werk. Was op weg naar de Ahoy in Rotterdam. Reed langs bekende gebouwen die ik ken van het nieuws of van de geschiedenislessen van meneer Scholten. Leek net of ik weer in zijn klas zat, links bij het raam. Zoog alle kennis op als een spons. Rotterdam hunkert! Wat ik je brom. Na ruim achttien jaar hunkert de stad naar een nieuwe landstitel van Feyenoord. Je voelde het aan alles. Gek, je voelt de langzaam opbouwende spanning als je langs de Kuip rijdt. Hier staat wat te gebeuren. De gunfactor is er. Ik ben Ajacied, misschien wel bekend, maar ik kan er hartstikke goed mee leven als vanmiddag Feyenoord zich (terecht) kroont tot kampioen. Je voelde het dus. Er hingen links en rechts vlaggen van Feyenoord. Veel vluchtige voorbijgangers hadden zich iets van Feyenoord aangetrokken, als je begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk ging het in Ahoy over de handel in relatiegeschenken, handjes schudden, een nieuwerwetse manier van netwerken. Promz Live 2.0. Maar toch kwam elke keer, hoe kan het ook anders, het onderwerp op Feyenoord. Via een jij vraagbaak of U-bocht keerde het F-woord terug in de vele gesprekken. Het hing als ware over Ahoy heen.
Hunkering!
Kende het wel, maar het was in de vergetelheid geraakt. Dat heb je soms. Tuurlijk ken ik het, heb het elke dag. Ik verlang elke dag terug naar San en mijn lieve kinderen. Het bordje hangt er al maanden, denk ik - weet het eigenlijk helemaal niet zeker, San kan half het interieur veranderen en pas na dagen valt het mij dan op. Het zegt eigenlijk ook niets, zo'n bordje aan de muur bij ons achter, maar toch ook wel weer. Bliede daj d'r bint. Even voor mijn lezers buiten de landsgrenzen van Overijssel, blijkbaar houdt de wereld na de IJssel niet op. Blij dat je er bent! Het is zo'n uitdrukking van hier dat onderkoeld zegt dat ze het best wel leuk vinden....dat je er weer bent. Zo zijn we hier in het Oosten, wij kunnen met enkele zinnetjes zoveel meer willen zeggen. Joah, mag wel  zo....is er ook één. Een lijfspreuk gestolen van iemand hier dertig kilometer verderop. Hij vindt het vast niet erg.
Hunkering!
HHC hunkerde na lijfsbehoud. Bij Mariënberg hunkerden wij ook en gelukkig konden wij gisteren het boek definitief sluiten. Dat was ook zo'n hunkering. Weet niet welke sportieve hunkering meer uitdaging had....
Hunkering!
Ach, je hebt ze in alle soorten en maten. Soms hunkert een auto naar wat verkoeling. En willen ze water, heel veel water. Ik had het gisteren nog. Tuurlijk zoiets overkomt mij weer, Handige Harrie. Zeg het vaak tegen Moos. Wij hadden je Harrie moeten noemen, Handige Harrie. Moos krijgt net als ik dingen voor elkaar wat een ander kind niet lukt, als je begrijpt wat ik bedoel. Wij hadden 'm ook Kees kunnen noemen, Smeerkees. Ook daarin lijkt Moos wel wat op zijn createur de Moos. Gisteren was ik het middelpunt van de handigheid. Gekunstelheid op de vierkante meter.
Kwam terug van een klusje voor de krant uit Ommen. Was al eerder vertrokken bij de voetbal. Wilde de mislukte hunkering van ons vlaggenschip niet langer aanzien. Was er weer eens klaar mee. Onderweg hadden wij via de apparatuur van tegenwoordig besloten dat even wat eten bij Henry's echt geen slecht idee was op de verlate zaterdagmiddag. De avond zat al ongeduldig te wachten.
Zette de Touran op de parkeerplaats. Liet 'm ff stationair lopen, ben niet van Groen links, maar één minuutje kon toch wel. Trok de handrem aan! Het loopt hier een beetje af, dus ik zeg altijd tegen mensen als ze langskomen, heb je 'm in de versnelling staan want anders ff de handrem goed aantrekken.
Moos begroette mij al in de deuropening. San dook naar boven, Mouna was wakker. Nog effe een schone luier, Moos zijn adidasjes aan en we konden gaan. Op naar de spareribs en kipnuggets. Had er zin aan. Effe een lekker biertje scoren bij Henry's, wat dito gezelligheid en lekker eten. Ik heb er niet voor niets vorige week week over verhaald. Het duurde wat langer dan gedacht, milieubewust als ik ben....Laat ik de auto maar even uitzetten. Stoot ik straks wel wat anders uit.....
Maar Moos kwam al snel binnengewandeld. 'Papa, waar is de auto toch.....? Huh....? Meteen dacht ik, oei...dat is niet goed. Een dief is snel maar zo snel nou ook weer niet overdag. Dus moest het wel iets anders zijn. Dat een auto ook kon hunkeren....neuh, dat had ik niet gedacht. Ik rende naar buiten en mijn eerste vloek werd waarheid. Onze auto was zelfstandig achteruit gewandeld het water in. Het rustig kabbelende water had een vriend op bezoek gekregen. Onze auto was keurig in het water beland. Na een tweede vloek stuurde ik Moos naar binnen, vertel Mama maar dat papa vanaf nu Handige Harrie gaat heten. Ik trok mijn schoenen en sokken uit, krulde mijn broekspijpen op en ging als Jezus het water in....Brrr best koud nog wel, maar het was verstandig om de sleutel uit het contact te halen en de auto uit te zetten. Het hoefde geen hoovercraft te worden. Ik controleerde of ik wel de handrem had aangetrokken, dat bleef wel het geval te zijn maar blijkbaar niet goed genoeg of het handremmetje had zijn eigen hunkering kracht bijgezet. De politie was snel ter plaatse. Maar liefst twee Volkwagen Tourans kwamen polshoogte nemen. Het leek wel Cars. Motoragent 1 kwam ook gezellig buurten. Moos mocht bij oom agent in de wagen. Kreeg de pet op die hem ook wonderwel paste. Sten kwam naar buiten en ook zijn ouders. Ineens was het druk in de Marslanden. Ineens hadden wij dertig kinderen rondom ons lopen en fietsen....Moest denken aan dat verhaal van Jezus, het water en laat de kinderen maar tot mij komen. Had me 's morgens geschoren anders ik had die baard nog gehad. Tegenover ons werd de flat ook wakker. Handrem vergeten? De een pierde een peuk, een ander nam er een stoel bij en ging zitten kijken. Tja, we werden wereldnieuws in de Wijk. Handige Harrie was de nieuwste roddel. Takel kwam, Autax. Vriendelijke oude man die de Touran weer op het droge zette. Het was best een mooie dag met geringe waterschade. Ach, zo maak je wat mee. Je hunkert er wat aan af op zo'n dag die ik anders had voorgesteld. Net als vorige week zondag, hoop niet voor al mijn Feyenoord vrienden dat we weer op herhaling gaan. Denk het niet. De Hunkering is daarvoor veel te groot. Fijne zondag, fijne moederdag, Fijne dag van de Hunkering. Joah, mag wel zo....

zondag 7 mei 2017

Heerlijk Hardenberg!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'We got a supermarket and a church, for anyone who's got the urge. There's a nightclub and a school out there. Faith, a devil and a god, but more important, there's a bar. We've got neighbours with new cars. Not that us folks would drive real far. My town, my little town.My little town, my town, this is my town.'
Uut 'My Town' van Racoon

Gek gevoel. Liep gisteren in de Marslanden. Handen diep weggestopt in de zakken van mijn winterjas. Het rook er een beetje naar gier....Vertrouwde lucht! Een late boer was even verderop bezig met zijn overtollige shit op het land te deponeren nu het nog kon. Volgend jaar staan er namelijk stenen huizen. Marslanden III wordt dan uit de vruchtbare grond gestampt. Dacht nog, in welke maand klaagt een boer het minst? Februari is het antwoord maar snap je zoiets ook.....? Net zoals een olijke tweeling die ruim twee maanden oud zijn en dus niet allebei al 2 x 4,5 weken luiers volpruttelen, van die onzin. Je kunt er niks mee en toch ook wel weer, als je begrijpt wat er bedoeld wordt. Het gekke gevoel is dat ik mij thuisvoel in de Marslanden, beter gezegd in Hardenberg. Stad Hardenberg. Heb eerder wel eens geklaagd over dit stadje aan de Vecht waar ons huis toevalig resideert. Had het best wel vaak over Ommen, vaker dan dat ik Hardenberg in de mond nam. Mijn ode aan Ommen werd weer verkeerd begrepen. Een duik in het verleden, memory lane. Een boulevard of broken dreams, van dat geouwehoer duzz....Maar ben van Hardenberg gaan houden. Wordt namelijk blij als ik lees op Twitter dat HHC en Hardenberg gewonnen hebben met 3-1. Steek vrolijk een hand op als ik blije HHC'ers zie fietsen met een oranje sjaal. Het kan dus nog steeds. Net zoals ik blij ben voor al mijn vrienden die voor dat cluppie in Rotterdam zijn. Vandaag beleven ze hun finest hour. Niets is mooier dan dat ene woord, Feyenoord. Ik gun het die Bolksies, Buitenhuisjes, Nieuwenhuisjes, Kerkdijkjes, Hofsinkjes, ik gun het Bob, ik gun het mien schoonva en the King upstairs, gun het eigenlijk iedereen met een roodwit hart dat eindelijk na al die jaren Dirk Kuyt vanmiddag rond de klok van vijf uur met die grote schaal boven zijn blonde kop met krulletjes uitzinnig van vreugde zal zijn. Gun het die sympathieke Giovanni en niet omdat hij ooit inpandig was op het Westerpark. Wordt er gewoon blij van. Net zoals ik blij wordt van mijn stad Hardenberg en het natte en droge gedeelte. Waarom moet de gemeenteraad trouwens morgenavond beslissen of Peter Snijders nog een nieuwe termijn krijgt van zes jaar? Hoe lang duurt eigenlijk zo'n proeftijd? Snijders heeft zich allang bewezen een uitstekend bestuurder te zijn. Ik ben bijzonder fier met zo'n burgervader. Sympathieke kerel die dicht bij zijn burgers staat. Met zo'n burgemeester mogen wij onze handen dichtknijpen. Kunnen wij mee weglopen als we hem trouwens bij kunnen houden. Nu gaan een paar wijze heren en dito dames beslissen of hij wel of niet mag blijven. Laat gewoon die kurk van de champagne knallen, doe de handen op elkaar en besluit gewoon unaniem dat de komende 6 jaar Peter Snijders onze man in dat lelijke gebouw blijft, mijn stem heeft hij sowieso. Maar terug naar het natte en droge gedeelte. Wij zijn op de goede weg. Hardenberg gaat het begrijpen dat een goede Horeca die andere kurk is waarop een bruisende stad drijft. Hier in stad Hardenberg hebben wij bevlogen ondernemers die gastvrijheid hoog in het vaandel hebben staan. Wij komen er graag. De laatste weken hebben wij, lijkt het wel, een snelle culinaire ronde van Hardenberg gedaan. Niet zoals gisteravond hier met duizelwekkende snelheden op de fiets maar gewoon met de benenwagen. 
Overal is het genieten, je kunt niet alles met elkaar vergelijken, bij de één is het peren en een ander verkoopt weer appels. Maar de spareribs bij Henry's zijn om je vingers bij af te likken met een mooi speciaalbiertje vooral als je gezelschap bestaat uit de buren van 41 en 39. Henry's hebben wij in onze armen gesloten. Maar wat dacht je van Docks? Afgelopen zondag nog een heerlijk Tapas-menu van vier gangen geconsumeerd. Jan is een op en top gastheer, je voelt je er echt thuis met het uitzicht op de Vecht en het knusse haventje. Ik was verrast, nooit verwacht in gelovig Hardenberg dat de zondag zo'n mooie avond is om uit te gaan. Tuurlijk vierden wij de liefde met ons tweeën maar het was geweldig lekker. Genieten op de vierkante meter maar ook om ons heen waren de mensen gezellig. Om warm van te krijgen....de heaters hielpen trouwens ook wel maar je snapt de boodschap. Het maakt ons eerlijk gezegd niet uit waar wij neerstrijken met ons gezinnetje. Ik word overal blij van....Churandy Martina zou trouwens een fantastische ambassadeur zijn voor Hardenberg bedenk ik mij net. Wordt er blij van man....haha. Ja, wij worden blij van al die eterij in Hardenberg. Het ontbijt bij de Koffiepot, een aanrader of die broodjes mmmm.... Maar net zo vaak zitten wij bij Markzicht, Gerwin snapt waar Abraham de mosterd haalt. De Rheezerbelten, zowel de bistro als op zijn tijd een pannenkoek met het Rheezer Stoofpotje. De lounge van de Bokkepruik, Jaap kokkerelt er lekker op los. Het nieuwe Blij waar Gerwin en André een flinke vinger in de koffie hebben. Ach, hoeveel stappen heb ik wel niet gezet bij Den Herdenbergher en de Troubadour. Kom er nog steeds graag een biertje drinken.....Of een goeie Steak soldaat maken. Ik weet zeker dat Herman en Greta straks weer een toptent tevoorschijn toveren aan die eerder genoemde Vecht. Maar ook Sevens sla ik niet graag over, helemaal als daar een toffe band speelt. Bij Ons, de pizza's en shoarmaschotels van Ewald of de de authentieke italiaanse gerechten van Cucina 39. Maar ook het verre Oosten komt via Kota Radja binnen handbereik en wat je dacht van Sushi en Jannemans. Ach, nu ik alles probeer op te sommen vergeet ik er zeker nog een paar leuke eettentjes. Wij zijn best wel verwend hier in Hardenberg. Zelfs de markt begint af en toe te bruisen. Als je nu een schot lost heb je wel de kans om iemand te raken op bijvoorbeeld een zondag. De ijsjes van Toscana, een wandeling waard. Komt er straks nog een Mexciaans restaurant bij, de Twee (hete) paprika's (Dos Pimientos)....En dan wel gewoon proberen om op gewicht te blijven. Wij klagen maar eigenlijk hebben wij niks te klagen. Net zoals afgelopen donderdagavond bij Amused Food & Wine. Waar ooit de Griek en de Pierewaaijer huisde heeft zich een nieuwe sterrentent gevestigd. Wij mochten even komen proeven. Waarom, tja....een keer geluk gehad op Facebook. Genoten met een grote G. Wauw, wat een verfijnde smaken en mooie presentaties op het bord. Ik voel nog steeds die krokante kalfswang tegen mijn eigen wang een perfect match aangaan met die langzaam gegaarde varkensprocureur....Liefde op het eerste gezicht. Want liefde gaat echt wel door de maag. Wat ontzettend lekker. Mooie wijnen die perfect kleurde bij de proeverij van een mooie avond. Om stil van te worden.....
Heerlijk Hardenberg, het is geen ode geworden maar even een kleine opsomming wat Hardenberg op (vr)eterij gebied allemaal te bieden heeft. Hardenberg proeft, maar proef jij en u ook eens van al dat heerlijks wat Hardenberg te bieden heeft. In 1362 kregen ze stadsrechten. Maar ze hebben sinds jaren ook het recht verworven op verdomd lekker eten. Joah, ik begin mij hier echt thuis te voelen. Ik wil  hier nooit meer weg. Mijn hart kleurt nog niet oranje maar mijn maag knort nu al weer doordat ik gedachten een kleine Hardenbergse proeverij deed. ....
Handige Harrie niet slim met een lege maag, smakelijk zondag dan maar. Joah, mag wel zo.......