zondag 17 maart 2024

#DrieTand & QuaDraat!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Zoek je ooit iemand om veel van te houden.
Die zijn arm om je heen legt als het laat wordt en koud.
Als je feestje voorbij is en jij kan niet verder.
één die weet waar een dame, want dan ben jij, van houdt.
Zoek je ooit iemand anders dan al die mannen
Die rondom je dringen met hun opschepperij
Met hun klefferige praat en platvoerse plannen.
Kijk daar doorheen want dan zie je mij
Ik zit meestal alleen en een beetje opzij.
Neem toch die jongen met uitstaande oren.
Met uitstaande oren en een droevige blik.
Want die kunnen goed luisteren, want die kunnen goed horen.
Neem toch zo'n jongen, zo'n jongen als ik.'
Uut 'Zoek Je Ooit Iemand' van Huub van der Lubbe.

Moi, ben ik weer! 
Op zoek naar een vorm van duidelijkheid belandde ik vannacht in een rare droom van Ja-knikkers!
Had Finkers bij de kop en Lohues. Tourde weer eens rond in het hoge Noorden. Op zoek naar later.
Blijkbaar kwam ik uit in Schoonebeek, of all places! Weet niet wat ik er had te zoeken. 
Vooruit, dan maar.
Was namelijk onderweg naar Rome. De Tom-Tom vertoonde kuren, eentje uit de oudheid!
Ditmaal waren we, voor ons doen, vroeg naar boven vertrokken. 
Verhuisde Mouna naar haar eigen bed en Moos mocht, zoals afgesproken, in het bed liggen waar ooit de Magic Happens. Ik toverde een glimlach op mijn verongelijkte gezicht. The Master Bedroom! Haha..
Victor Mids was gisteren wederom niet te volgen. We keken samen naar MindFuck! Gezellig!
Hoe dan? Youp van 't Hek wil vandaag Hans Kazan of Hansje Klok om raad vragen, ik laat het er maar bij. Niet alles is te verklaren. Flappie was weer eens verdwenen en het was gewoon 2024. De hond in de pot vinden. 
Gisteren genoten ondanks het feit dat wij verloren van de Blauwen. We liepen er weer één mis.
Ditmaal kon mij het niet veel schelen. Keek verder dan mijn neus lang was. 
We sjokten mooi die anderhalve kilometer vrolijk terug naar huis. Mama had een feestje.
Iets met vrouwen van ijzer en Jannes en Ewin van Staal! Een bonusdagje met mijn eigen kroost.
Moos praatte honderduit. Wilde drie kwartier in een half uur proppen. Met z'n gedachten al een eeuwigheid verder. Mouna leek wel Pippi Langkous met haar twee eigenwijze staartjes, het stond haar goed! Ze vulde de boel aan als Moos eventjes stilviel. 
Wie mis je soms, Papa? 
Ik hoorde mijzelf antwoorden. Verrassend genoeg vertelde ik dat ik Huub miste...en niet haar of Pa.
Dat zou meer voor de hand liggen maar hij heeft nog steeds last van die Jicht-aanval. 
Is dat de zanger van de Frank Boeijen Groep? Bijna goed, jongen! Huub was van de Dijk.
Vrijdag hadden wij een gezellige VriMiBo in Mariënberg van ons Dijk-cluppie perfect georganiseerd door Robert en Irma. Lekkere hapjes, mooie biertjes en idem dito praterij. Fijn.
Over de zin en soms de onzin van het leven. Veel passeerde de revue. Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien. Sommige zijn onderweg naar het eeuwige later, anderen houden hier getrouw de wacht. Zusse is er ook al niet meer. Moest aan Appie denken.
Ik hou d'r van. Het is zo simpel gegeven. Paar leuke mensen aan een tafel, wat geestrijk vocht en happie/snappie. Wat zal ik opzetten, vroeg Irma? Doe maar iets van de Dijk, we heten niet voor niets het Dijk-cluppie. Memory Lane. Veel nummers van de Dijk! Liefje, hier ben ik weer. Mijn van straat geredde roos. Mijmerde even een hunebed of tien verder. 
's Avonds thuis ging ik op zoek naar Huub. Waar ben je dan? Kwam hem tegen op Spotify. Moi..
Luisterde veel naar zijn eigen werk. Mooie teksten geschoeid op bijzondere leest. Het nummer Zoek je Ooit Iemand raakte me. Pakte mij in als duurzaam kadopapier. Komen ze ooit nog terug? 
Gaan ze over 3 jaar bijvoorbeeld 10x de Ziggo Dome uitverkopen? Nog éénmaal dansen op de vulkaan? 
Nog éénmaal en compleet (uit)schreeuwend dat een man niet weet wat ie mist als ze er niet is. 
Van de pot gerukt, even zakken vullen. Mag van mij hoor als ze maar niet het licht uitdoen...
Na Twee voor Twaalf terug te hebben gekeken zocht ik filmpjes van Huub op! Veelal zonder baard. 
Huub met baard, zoals Harold het ook zei, kan ik nog niet aan wennen. Lijkt ie ineens op die oude Klaas uut Spanje.
Al speelt hij nu wel de hoofdrol van Don Quichot in de musical 'De Man van La Mancha', gebaseerd op het wereldberoemde boek van Miguel de Cervantes. Deze Spanjaard was mij onbekend! 
En zo keuvelden wij er mooi op los. Heerlijk, kan vaak zo genieten van Moos en Mouna. 
Ze hebben het zelf niet altijd door. Wat is er Papa? Vuiltje in mijn ogen. Zijn bijzondere kinderen en dat zijn ze. Vrij vertaald naar John C. Kievit, als je begrijpt wat ik gewoon bedoel. 
Je hebt wel vaak over je kinderen hè. Tja, ik heb ze nu éénmaal. Kan ze niet terugbrengen naar waar ze vandaan kwamen of naar de statiegeld machine. Zoveel geld heeft dat ding trouwens niet in de Appie Heijn. 
Die van mij zijn onbetaalbaar. Van u toch ook? Hoe ze gisteravond zaten te genieten van de spareribs van Hoff. 
Lekker man! Ketjap Honing marinade. Had ze 's morgens opgehaald. Drie strengen....Het vlees viel bijna van de botten af. Lekkere Franse Frietjes er bij, had ik ook 's morgens keurig in lange stukjes gesneden ondertussen de stem van Huub die door het huis schalde. De ene buuf was thuis, de andere niet! Ze waren al wakker dus ik hoefde ze niet meer wakker te schudden. Sorry!
We hadden allemaal onze favoriete drankjes open getrokken. Ik zelf begon met een Leffe Bruin! Mocht de hele avond nog hè. Deze is lekker donker, vult mooi het glas en is niet zo hoog in de alcoholpercentage's. Dacht terug aan vorige week toen buurman & buurman een mooie bierproeverij hier hadden aan de Voermanstraat. Klinkt gewoon beter hè, eigenlijk is het gewoon ordinair bierdrinken maar zo lijkt het net of je culinair en sapdrinkende wijze goed bezig bent. Ahum...
Dankzij Jan van het Kaaskeldertje kwam ie vroeg langs in de proeverij. 
Ik wilde 'm als laatst bewaren. De buitengewone Quadruppel van de perfecte verbinding tussen de Brouwerij de Stalen Piepe (Slagharen/De Krim) en Brouwerij Strob van Roy (Banthum).
Van een Quadruppel ben ik gewend dat ie minimaal 10% alcohol bevat of hoger, normaal gesproken een mooie afsluiter in ons drankgelag. 
Maar Jan vertelde dat deze 'maar' 8% alcohol bevatte. Dus kwam 'Quadraat' als tweede biertje langs in onze zelfbenoemde Proeverij. We ervoeren de samenwerking tussen deze twee fijne brouwerijen. 
Ze hebben bier brouwen tot mooie kunst verheven. Lokaal, dus sowieso een voorsprong op mijn smaakpapillen. Wat je van dichtbij haalt is soms zo verrekte lekker. Zoals de Spareribs van Hoff en de worst van het Kaaskeldertje, wat dan wel weer uut Spanje komt, maar toch. Jullie snappen mij wel. 
Buurman GJ is nooit zo geutig met zijn cijfers in de bier-app Untappd. Hij gaf deze een 4. 
Nou, dan mag ie er zijn zo'n biertje. Je mag er dan wezen. Je proefde de passie die beide brouwerijen er in hadden gestopt. Lekker man. 
De Krimse Boys (DKB) en die The Green Prider (Banthum). Roy geeft ook zelf bierproeverijen met allerlei hapjes. Ik voel een uitje aankomen. Dat is toch een goed idee...Met zo'n liefhebber de avond doorkomen en ondertussen proeven van mooie gerstenatjes hier uit de buurt. Ik ben voor....
Buitengewone Quadruppel van Strob en de Stalen Piepe. Wij gaven 'm een dikke duim.
Net zoals de Drietand van Brouwerij de Vlindert uut Heemse. Ook gehaald bij Jan. In de kelder is nog zat van dat nat wat ik oe brom. 
Een Belgische Tripel. Vader en Zoon die vanaf 2023 iets meer commerciëler bier zijn gaan brouwen in Heemse. Hier even verderop, mooi toch! Op kruupafstand. Altijd handig op de terugweg!
Staan zij ook op het bierfestival straks in Juni op het Wilhelminaplein? In het kader van #dtv.
Via Instagram kunnen wij een afspraak maken om eens bij deze brouwers langs te gaan. 
Waarom niet? Buurman? Ze spreken zelf over een knusse brouwerij. Hoe mooi wil je het hebben. Buurman, wat dacht je er van? NOU? 
Een fruitige Tripel die Drietand die net als Quadraat een 4 kreeg in de Untappd app van GJ. 
Tja, ik ben vaak achterstallig, ook van het onderhouden van mijn bier-app en afspraken. Moet er nog zo'n beetje 483 inchecken. Ik vergeet het altijd. Heb al zoveel bieren mogen proeven, alles voor de goede zaak hè. Iemand moet het doen...
Maar lees nergens mijn bevindingen terug. Dat kan ook anders. Ik gun mij zelf de tijd er niet voor terwijl ik die vaak genoeg heb als de kinderen er niet zijn. Dan heb ik niet veel om handen.
Tja, mag de groene aanslag op mijn tegels wel eens kuisen en het onkruid wieden. Uitstelgedrag.
Neuh, wij maken hier in de regio fijne biertjes. 
Want ook die van bijvoorbeeld brouwerij Avereest en de Vechtdal Brouwerij zijn bijzonder goed te doen. Het water loopt mij alweer in de mond. 
Hoe je via Huub toch weer bij mooie biertjes uitkomt. 
Vooral bij zijn solo-werk kun je een mooie Tripel drinken. Laten rijpen, zijn muziek kwam vrijdagavond met terugwerkende kracht binnen nadat Astrid mij 2x12 vragen had gesteld. 
Ik wist er ditmaal veel. Zij nam een wijntje met haar vriendin, de vrouw van Jonnie Boer.
Ook nog zo'n afspraak die staat maar eerst een bank beroven. Alles wat lekker is wordt duurder...
Over onkruid gesproken. Ben het ditmaal eens met de column van Youpie.
Vaste kost. Om toch vanmorgen wat zinnigs te melden. Dat het niet alleen draait om wijn en spijs. 
Hij had het over die bangalijstjes die nu weer een Utrechts Studentencorps heeft gedeeld. 
'Dit middeleeuws nieuws uit de ballenbak is jaarlijks terugkerend onkruid. Niet te wieden'
Groeit tegen de klippen op. Laten wij die corpsballetjes terugpakken met dezelfde middelen.
Maak de namen van die corps-studentjes maar openbaar compleet met foto's en hun bedprestaties.
Hij wilde de ruimte van zijn column er voor vrij maken. Mooi man.
Ik zeg, kom op Utrechtse meiden...Toon ballen en maak de namen bekend van die schofterige studenten die denken dat ze alles kunnen maken en als alles uitkomt zich proberen te verschuilen achter hun rijke papa's met hun te dure advocaten. Pak dat tuig maar lekker aan....Drinken we naderhand een mooie Quadruppel of Tripel als we deze etterbakken aan dezelfde schandpaal hebben genageld als ze hebben gedaan met al die onschuldige en lieve meisjes. Het zou je dochter maar zijn die open en publiekelijk te kakken worden gezet door die puisterige jochies zonder echte ballen maar met een stijf lid in het midden. 
Een koekje van eigen deeg. Youp zegt: Dames, kom maar op met die namen. Ze zijn nog lang niet genoeg gestraft. Ze mochten niet mee op het jaarlijkse ski-reisje van die studenten. Zielig hè.
Nagel ze aan de schandpaal, genadeloos. Youp for President. Het mag volgende week in zijn column zodat heel Nederland kan zien hoe die stoere jochies nu in het echt eruit zien!
Bangalijstjes zijn toch niet meer van deze tijd! Alhoewel, Tinder geeft soms ook voer voor discussie. 
Fijn weekend. Ik ga ontbijten met de kinderen. Ze hebben de stokbrood al in de oven....
Drinkt een koe melk of toch optimel?
Fijn weekend. Joah, mag wel zo....


zondag 10 maart 2024

#VerHeuGen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'It's so quiet in the city, well living inside isn't easy.
I'll be drinking at my own front door, there's nowhere to feel safe.
My home is an arena, what is it that we're fighting for?
No looking past the looking glass and you will meet at last.'
Uut 'Through the Looking Glass' van Di-rect.

Moi, ben ik weer! 
'Alfred, oen kinderen bint er ook bij...'
Pierde mij gisteren weer eens ouderwets op. Allerlei onzin kwam tussen mijn kaken vandaan.
Had weinig met zinnen te maken. 
We voetbalden bijna een uur lang tegen tien man maar wisten geen deuk in een pakje boter te schieten.
Ze deden wel hun best, daarover hoor je mij niet, echter pakten ze het niet echt slim aan. 
Achteraf is het mooi wonen hè. 
Stond schuin achter de goal, ons vaste plekkie, maakte mij druk om eigenlijk niks. 
Tis maar voetbal hè, maar soms, heel soms, schijnbaar 2 x 45 minuten, is er niks belangrijkers op deze aardkloot. Wat ik oe brom. Ach, we verloren niet, dat had ook nog gekund. Met 10 man waren die jongens van de Balk soms nog gevaarlijker dan mijn eigen cluppie met 11 voetballers. Het kan verkeren...Splinters ook.
Bredero wist het ook niet laat staan degene die er blijkbaar verstand van hebben.
Een paar uur eerder liep ik mij minder druk te maken, zat dan ook en aan de koffie.
Moos moest basketballen in Hengelo tegen de Twente Buzzards. Mouna was ook mee.
Soort van familie-uitje. Krijg steeds meer grip op het spelletje. Begin de regels een beetje te snappen.
Maar dan moeten de lieve jonge meisjes en jongens scheidsrechters wel fluiten zoals het hoort anders begrijp ik er nog steeds geen snars van. Moos heeft er ontzettend veel schik in. Mooi hoe je een proces in wording van een afstandje mee mag maken. Hoe de heren en meisje basketballers vorig jaar begonnen op een warme donderdagavond.
Ieder voor zich, sommigen konden nog geen bal vasthouden laat staan twee. 
En nu, nu begint steeds meer en steeds vaker een team zich te vormen. Een team in ontwikkeling. 
Arthur heeft er de schwung in. 
Het vele oefenen werpt haar vruchten af. Mooi om te zien. Het is nog steeds niet mijn sport maar ik leer elke week een stukje meer....En het mooiste is, Moos wordt fanatieker met de week. 
Iemand zei gisteren: verheug mij nu al op volgende week. Het bleef een beetje in mijn hoofd spoken.
Verheugen! Ik hoor het niet vaak. Verheugen.....
Het behagen, bevallen, plezieren, verblijden, vergenoegen, opfleuren, verrassen.
Ergens reikhalzend naar uitzien, naar uitkijken, iemand vreugde brengen, zinnen, blij maken, blijdschap ervaren.
Zat vannacht op mijn telefoon nadat buurman het pand via de achterdeur had verlaten. 
Was weer gezellig. We keken en luisterden naar muziek. Veel uit het Kennedy Center uut het verre Amerika. 
Muziek van Led Zeppelin door de dames van Heart. Eddie Vedder die U2 een hommage bracht, Sting deed het voor Bruce (The Rising) en jaren later deed Bruce hetzelfde voor Gordon Summer (Sting duzz) met een nummer die ik niet kende van The Police-frontman. I Hung My Head. Lekker.
Billy Joël werd in het spreekwoordelijke zonnetje gezet door o.a. Lionel Richie en Garth Brooks! 
We YouTubten maar door, tot wij door the Looking Glass de morgen hier achter het huis bijna zagen arriveren...De maan kneep een oogje dicht en hield collega zon nog even over de Vecht.
Kennedy Center Honors, mocht je een avondje niks hebben te doen een luisterrijke tip! Soort van Netflixen maar dan compleet anders...
Buurman kwam er mee. Gaaf man. Foo Fighters, The Eagles. Kings of Leon die even een Don Henley avant la lettre eruit gooiden. Sommige artiesten doesn't ring a bell maar onder het genot van speciale pretkegels bleef het genieten op de vierkante meter. Moos deed af en toe een duit in het spreekwoordelijke zakje. 
Met z'n petje 'Wie Döt mij Wat' op en zijn net gekochte mondharmonica gaf hij af en toe een solo weg.
Heerlijk. Genoot er van. Op zulke avonden kun je je alleen maar verheugen en dat het soms zo uitpakt is een mooie sigaar uit eigen doos! Ik scrolde nog verder op YouTube, terwijl Buurman appte dat hij droog was overgekomen. YouTube, zit daar anders nooit op!
Een RTV-Oost opname van Venice, kippevel. Family Tree. En bleef maar doorzappen met de neefjes Lennon. Niet de Daltons maar wel Jolly Jumpert.
Oudje van Skik met de Dijk, Huub die op zijn beste Amsterdams Drents probeerde te zingen. Barry Hay die het lekker plat aan elkaar lulde. De hele oude voorloper van de vrienden van Amstel Live nu..
Lekker man. Moos bracht nog een biertje. Ik bleef mij maar verheugen, ervoer een mooie mate van blijdschap. Het werd steeds vroeger laat. Het was ver na twaalven maar ik wilde dit gevoel op één of andere manier nog even vasthouden. Geluksmomenten, het is soms zo simpel. Slaap kon wachten.
De Kennedy Center Honors zijn prijzen die het Kennedy Center uitreikt aan kunstenaars die met hun werk een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de cultuur van de VS. Bij de jaarlijkse uitreikingen worden liedjes van de groep of artiest vertolkt door andere bekende muzikanten. De eerste ceremonie werd in 1978 gehouden. Een mooi geboortejaar volgens de heer buurman 41.
Heb niet zoveel met Amerika maar dit kon ik wel snappen en waarderen. In Nederland is dit ook ooit geprobeerd. Een zachte dood is het gestorven. Rust zacht. Wij kunnen dat niet zo goed, mensen eren en waarderen als ze nog onder ons zijn. Jammer, gemiste kans.
Verheug mij op nog zoveel meer dingen. Een pizza eten bij het nieuwe tentje Arte Bianca hier in de Voorstraat. 3x vallen en wij zijn er. 
Kok Tommaso die een vleugje Rome naar het nuchtere Hardenberg brengt. Alle wegen hè...
Bij hem geen ananas op de pizza. Hou d'r van. Ben geen Italiaan maar ik ben die mening ook toegedaan. Liep er vorige week zondag nog langs. Hadden de stofjas nog aan in plaats van de koksbuis.
Niet van alles op die pizza pleuren zoals ik dat, eerlijk is eerlijk, thuis ook vaak doe. 
Less is More. Benieuwd hoe ze smaken. Blijdschap ervaren. Het water liep mij in de mond toen ik donderdag het artikel in de krant las. 
Alleen die naam al. Tommaso Castorani, dat bekt toch lekker. Net even anders als Jan met de korte achternaam. Ik gun hem en zijn vriendin/gastvrouw Anusha Schuldink alle geluk van de wereld. 
Pizza is meer dan een lapje deeg wat je zomaar in een hete oven schuift. Het is kunst! Een art. Een manier van leven en eten beleven. Je wanen in Rome terwijl je huist in dit Vechtstadje.
Verheug mij nu al op het Koningsfeest in Mariënberg. Zaterdag 27 april. 
Na jaren maken wij ook in Beerzerveld, Mariënberg en Beerze de Koning en Koningin lekker nat!
Op het vertrouwde Westerpark barst er 's morgens vanaf 12 uur een mooi feest los. 
Kan niet anders. Ik zie er reikhalzend naar uit, weet niet eens of ik die dag de kinderen heb maar maakt ook niet uit. Links of rechtsom maken wij er met z'n allen een mooi feestje van. Toch veertig jaar daar rondgekuierd op mijn dooie gemak, nu is er eindelijk weer wat leven in de brouwerij. 
8 juni ook. Het bierfestival in Hardenberg. Zijn toch zaken om naar uit te kijken. Kijkglaasjes mooi vol maar dan wel met mooie en speciale bieren. Ik hou nu al van de organisatie die deze draad hebben opgepakt. Verheug mij op zondagavonden, verheug mij op simpele dingen. Blijdschap ervaren...
Verheug me op de volgende basketbalwedstrijd, verheug mij op de uitwedstrijd tegen Hardenberg'85 terwijl het voor ons om de hoek is. Zijn de kinderen er weer bij. Mama heeft een feestje van Wim en Herman. Vieftig joar oud ijzer en staal. Gefeliciteerd Heren. Mooi op fietsje door de tunnel naar de andere kant van Hardenberg tuffen. Banden vol met wind. 
Mooi dom ouwehoeren. Bijna alle dagen druk mee. Was gisteren druk met schelden op de voetbal en toch blijf ik van mijn cluppie houden. In voor- en vooral tegenspoed. Dan moet je je rug rechten.
Verheug mij ook op mijn eerste homerun. Door het zappen belandde ik tevens in een groot honkbalstadion ergens in het verre Amerika, de treurbuis bracht 'm ineens dichtbij. Hallo...
De zangert stond op het eerste honk en wilde alsmaar verder, het publiek scandeerde zijn naam. 
Hij zong Home of the Brave, niet die van Toto maar klonk wel lekker. 
Typisch Amerikaans. Veteranen schuifelden het stadion binnen. Patriottisme ten top! Beetje over de top.
Goodnight Saigon. The give us Bob Hope....
Keek al door the looking glass, dat laatste stukje glas zuig ik morgen wel op, bedacht ik mij. Wel oppassen dat Mountje er niet in stapt bedacht ik mij vannacht nog een keer.
In gedachten wilde ik al homerun appen maar was een dag te vroeg. Kalm an. Zorg nog eerst maar dat je op het eerste honk komt. Parels zijn voor de zwijnen.
Een homerun bij honkbal is wanneer een slagman de bal zodanig slaat, dat hij in dezelfde beurt alle vier de honken kan passeren en zodoende zelf een punt kan scoren. Ook eventuele spelers die al op de honken staan kunnen in deze situatie scoren. Als alle honken bezet zijn als de slagman een homerun slaat, dan spreekt men van een 'grand slam'. 
Net als basketbal moet ik mij nog even in de regels van honkbal inlezen. Lekker boeiend.
Maar laat ik nou niet op de zaken vooruit lopen, eerst maar het eerste honk bezetten. Stap voor stap.
Lohues had er gisteren nog over. Moos regelde de muziek in de auto. Joost Klein was er weer eens op, geen gelul en geen gebak van Krul maar van Nollen hier op de hoek. Daar lag Klein ook al. Moos nam geen halve maatregen en slingerde via de telefoon Spotify in de auto aan. Lohues mag altijd. 
Maar goed. Niet te hard van stapel willen lopen. Maar verheugen is al een mooi. Het gazon is geknipt!
De lente mag komen. Genoeg winter gehad. Ergens reikhalzend naar uitzien. Wat God laat groeien zal ik niet snoeien maar je kunt ook niet altijd zes gooien. Lekker aanklooien.
Wellicht naar de dag van morgen want dan komt dat andere ook steeds dichterbij....
Blijdschap ervaren. Deed vannacht een plas en kwam terug in de kamer. Moos gaapte niet eens.
Zag het tafereel. Zag mijn domein, mijn vaste honk. Stukje muziek, beetje pils en wat nootjes...
Negeerde maar even die klote-jicht! Huub probeerde nog steeds Drents te zingen....Giet oe niet lukken net zoals wij andersom ook niet slagen. Drie wijd, 1 uit. 
Ging zitten. Keek naar Moos, hij had de mondharmonica alweer in de hand en warempel, het klonk ook nog, nog niet als een klok, daar keken wij gisteren maar niet naar....Want dan hadden we al lang twee uur in bed moeten liggen. Hij ligt nu nog lekker te ronken. Mouna en ik zijn al wakker....elkaar verhaaltjes vertellen. Wat verheug ik mij op haar verdere leven. Wat wordt ze, een prinses?
Wat dat betreft ben ik alle vier honken al gepasseerd. Heb wat moois op aarde gezet al zeg ik hetzelf, de slingers hangen er al. 
Het giet zoals het giet. Kieken hoe hoog straks de factuur van het olijke duo H&J is. 
Of willen ze mij een stukkie sponsoren...haha. Beetje korting voor al dat mooie geproat.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...


zondag 3 maart 2024

#NOU, Mooi Man!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Zolang de oostenwind blef weijen, zullen de blaadern blieben vallen.
Zolang de boer zal blieben zeijen, zal de meulen blieben dreijen.
Zolang de zunne mar blef schienen, kommen bloemen uut de knop.
En as de kippen blieben leggen, kommen der kuukens uut de dop.
Zolang het vuur zal blieben branden, schieten vonken naor de sterren.
Zolang de zee rolt op de stranden en der wark komp uut de handen.
Zolang de kinder blieben zingen en alles giet zoals het moet.
En as de liefde mar blef winnen, komp 't allemaol wel goed'
Uut 'As de liefde mar blef winnen' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer! 
Alvast een mededeling van huishoudelijke aard. 
Kan zijn (wilde zeggen weh..) dat ik vandaag wat meer tik- en taalfoutjes bezig. 
Jicht heeft mij namelijk bij de hand genomen. Lange tijd heb ik 'm buiten de deur weten te houden.
Maar dat euvel meld zich vaak 's nachts. Donderdagnacht kwam ie mijn bed binnengeslopen en helaas niet lieve Mouna. Die komt zo lief op kousevoetjes aangesneld, heel zachtjes gaat ze dan naast mij liggen. Heerlijk, hou d'r van. 
Jicht niet! Klootzak. Die komt met flink wat bombarie binnen vallen. Gelukkig slaap ik niet meer zo best de laatste jaren. Gevalletje overgehouden aan scheiding tussen tafel en voornamelijk het bed. 
Was vrijdagochtend al vroeg bezig om een spiegel op te bouwen. Om de Jicht voor te zijn, een halt toe te roepen. Had blijkbaar een vooruitziende blik gehad want ik had net vorige week een herhaalrecept opgehaald bij de Apotheek. Zij stond niet achter de balie. Helaas. Tja, je kunt niet alles hebben. 
Zelf voor doktertje spelen. Ik mag er eigenlijk maar drie op een dag. Nou, dat zullen we nog wel eens zien.
Als ik last heb slik ik zo een paar pilletjes meer. Ik dacht op voorsprong te staan maar halverwege de vrijdag kwam Jicht langszij. Maakte gelijk. Schot voor open doel. Het knopen van de vuilniszak ging al niet soepeltjes meer en het oude papier woog ineens zwaar. Misschien een beetje stom maar nam wel een biertje tijdens onze wekelijkse vrimibo. Ik had de pretkegel ook kunnen laten staan. Maar wilde mij niet laten kennen. Nog één? Ja, Doe Maar. Panenka, 1974. Finale van 1980.
Dacht dat ik sterker was dan Jicht! Niet dus. 's Avonds werd het van kwaad tot erger.
Dikke hand, behoorlijk rood en vurig, gigantisch warm en bijzonder pijnlijk. Kon bijna het mes niet vasthouden. 
Moos oogde bezorgd. Moet ik je helpen papa, krijg je de broek nog wel dicht na het plassen. Jawel, met pijn en moeite maar dat vertelde ik maar niet. Meestal komt Jicht bij mij tot uiting (niet lex) in de grote teen of knie. Nog niet vaak bij de hand gehad dat ie zich daar openbaarde. Lam handje.
Maar kop d'r veur. Moos deed de deur los, ik veegde de billen maar af met links. Dat is nog een hele sinecure. Bleef pilletjes slikken. In de pauze bij Lohues nog eentje. Junkie XL. 
Het leek er verdacht veel op dat mijn pillen inname haar vruchten begon af te werpen. 
's nachts weinig tot geen last. Moos lag nog even op mijn andere hand. Ik rekende het goed!
Wat een avond hadden we gehad. Zaterdagmorgen koffie drinken bij Moe, de hand hield zich rustig. Zou het...??
Maar 's middags in het pittoreske Almelo begon de hand alweer te zeuren. Kom op zeg. Dronk veel water. 
Nam nog eens een pilletje in de rust, het was gelijk, maar ik wilde winnen. Zowel zegevieren over Heracles alsmede over FC Jicht! Dat ging mij lukken, was mijn volle overtuiging. Winnen van Heracles lukte, Jicht was een tegenstander van een iets ander kaliber. Misschien was het niet zo slim om in Almelo een Heineken na/op de goede afloop te nemen. Sowieso is Heineken geen goede optie maar gisteren al helemaal niet! Waarvan Akte. 
Toen ik thuus kwam had ik de wedstrijd met Jicht al kansloos verloren. Weer gingen de medicijnen er in als gods woord in een vrome ouderling. Je kent 't wel. Slikken met die hap! 
En koelen. De ijsblokjes kwamen gretig uit de ijskast. Hier had Moos bij moeten zijn. Hij had mij wel willen verplegen en anders dat lieve zustertje Mouna. Maar ik was op mijzelf aangewezen. 
Was een keer niet eigenwijs en bleef maar water drinken zonder gerst of andere troep er in.
Moest tevens nog een verslagje tikken. Werd een kort stukkie. Ging niet al te best. Kreeg al commentaar, normaal vinden ze het te lang nu kreeg ik een appie...Kort stukkie, of nie? Had Rolf niet wat meer credits verdiend? Onze topscoordert van de Mainbarg! Had geen zin om het uit te leggen en gaf ze maar gelijk. Wilde dit keer niet gaan voor mijn eigen gelijk. Deed een schietgebedje naar de Jichthemel. 
Wie weet was er nog iemand wakker en lagen ze niet al op één oor. Zingen is twee keer bidden hè.
Ik hou nog een slag om de arm maar volgens mij is de missie gelukt. Ik kan weer normaal tikken op deze tikgeit. Net nog even een Diclofenac'je genomen. Ondertussen wel een rare stoelgang gekregen, slik derhalve geen maagbeschermers. Het pure spul hè zonder een suiker...haha. Vandaag ook maar ff houden aan gemeentepils, wij betalen er genoeg voor aan al die belastingen. Jemig de pemig, elk jaar zetten ze er weer een flink bedrag boven op. Is mijn huus al dat WOZ-geld waard? Zal wel....
Wat een dom geouwehoer hè over Jicht. Schijnt dat je het krijgt als het (te) goed met je gaat...
Nou, daar zijn de meningen over verdeeld. Zo goed gaat het niet altijd, de situatie is bekend. Probeer er iets van te maken. Dat lukt de/het ene week(end) nou beter dan een andere week.....
Dit weekend lukte het eigenlijk wonderwel ook al ik had die zeer vervelende Jicht op bezoek. Opzouten...
Vrijdag 1 maart. Ik keek er al zo lang naar uit. Onze mannenavond, vader-zoon uitje! 
Daniël Lohues trad hier achter het huus op in theater de Voorveghter. Hij had er al twee avonden gestaan met succes en afgelopen vrijdag waren wij inpandig. Moos en ik. In het rode pluche.
Moos had zijn beste kleren aangetrokken. Wat hou ik toch van dat jochie. Volgt zijn eigen koers! 
Weet niet of dat de weg naar Rome is maar voorlopig reken ik alles goed. 
Wat hadden wij er zin in. Eerst even een hapje eten. Hij mocht kiezen uit een paar restaurants in het Hardenbergse op loopafstand. Papa wilde natuurlijk een biertje drinken en hij natuurlijk cola. 
Het werd den Herdenbergher. Top man. We hadden gereserveerd dus ze wisten dat wij kwamen.
Een lief mooi meisje liet ons kiezen uit enkele tafels. Moos koos. Keuze nog genoeg, later werd dat minder. Zat de toko mooi vol van André, niet Visscher maar Eggengoor. 
Het geroezemoes van een stampvol café, lekker hoor. Ik voelde mij niet alleen want Moos was er bij. 
Wat een kereltje. In zijn kekke colbertje en met opdondertje aan. 'Wat zie jij er mooi uit', zei onze gastvrouw. Of niet dan! 
'Ja mevrouw, wij gaan naar Daniël Lohues'. Tja, dat was het enige minpuntje aan die avond. 
Mevrouw wist namelijk niet wie Daniël Lohues was, een cabaretier? Nou ja, achteraf gezien had ze enigszins een klein beetje gelijk. Humor heeft die Lohues wel. Ik brak wel ff mijn klomp. Ik schatte haar, denk ik, op een jaar of dertig en zij wist niet wie mijn grote muzikale held was. Ik probeerde nog iets van: Op fietse, ken je dat niet. Banden vol met wind. Zij keek naar ons alsof het in Keulen aan het donderen was. Joah, mag wel zo...Duzz nie.
Verder prima hoor, goed toeven bij de toko van André. Moos koos wat ik eigenlijk wilde eten dus nam ik geen Noorse garnalen als voorgerecht en gegrilde Rib-Eye als hoofd. Eet het bijna nooit maar ik ging voor de verse rundercarpaccio en varkenshaas ingerold in buikspek met brie als main-course.
Grimbergen Dubbel on the side. Rustig beginnen en in mijn achterhoofd zeurde dat stemmetje, zo versla je je Jicht niet, kom je nog op grotere achterstand te staan. Jaja, kop houden...Jij weet het altijd beter hé.
Wat genieten. Wat heeft Moos leuke praat. Wat gezellig. Ik voelde mij de Koning te rijk. Wat trots op mijn kleine Koninkrijkje...Want onze prinses was thuis. Moos zegt op de juiste momenten de juiste dingen. Hij bestelde zelf het nagerecht. Hij ging voor het Grand Dessert en ik nam genoegen met de Créme Brulee. Die kok van den Herdenbergher kan wel koken hoor....Je kunt er mooie bieren drinken maar ook geweldig goed eten. Varkenshaasje was lekker mals, maar goed ook want veel kracht zetten met het mes lukte mij niet meer. Het mes gleed gewillig door het varkentje, dat waste ik nog prima! 
Na een kleine twee uur waren wij uitgegeten en klaar voor het uiteindelijke hoofdgerecht. 
Nog efkes langs huus, pilletje nr. zoveel van die dag er in. Grimbergen had niet geholpen, ja van de drup naar de regen. Eigenwies hè. Luister eens naar mensen die er verstand van hebben. 
Ik had mijn eigen plan vrijdagavond. Moos ook! 
Daniël Lohues is als goede wijn. Hij wordt beter met de jaren. Grand Cru. 53 is ie...bijna leeftijdsgenoot! 
Maar ik heb het idee dat hij lichtjaren verder is dan ik ooit zal zijn. 
Hoe hij naar het leven kijkt en ook doet. Tja, daar kan ik alleen maar van dromen. 
Stiekum wil ik dat misschien ook wel. Beetje wandelen door het Bargeres, toeren in z'n Amerikaan en even op de fiets naar het dorp voor een boodschap. 
Iedereen heeft een beetje Lohues nodig, denk ik wel eens. En een stukkie André van Duin, snufje Ilse deLange, lepeltje Finkers, handjevol van mien Moe, paar procentjes Jochem Myer en misschien wel een vleugje JC. Je mag zelf bepalen of die laatste dan Jezus Christus moet zijn of Johan Cruijff. 
De keuze is aan u. 
Wat was ie verhelderend goed. Lohues. Handen in z'n zakken en de wereld proberen een beetje mooier te kleuren althans voor die paar uurtjes. 
Hij kijkt, observeert, denkt er over na tijdens het koken en 's avonds gaat hij zitten. Pen in de hand en de gitaar in de andere of achter de piano.
Zijn nieuwe lp heet 'Nou'. Mooi man! Hij speelde er flink wat nummers van maar ook flink wat andere nummers. Hij begon met een prachtige mooie dag en dat was het. Het werd iig een bijzondere mooie avond. Ik weet niet wat het is maar Lohues doet iets met mij. Woorden, zinnen gaan zich nestelen in mijn hoofd. Dan hoef ik even geen medicijn, Lohues is dan de dokter. Hij maakt 't beter. Mij beter.
Je voelt je anders als je uit de zaal van de Voorveghter loopt. Gek hè. Lohues en ook een Stef Bos doen dat met jou. Ik denk niet veel na, ben maar een simpele boer en toch....komt zo'n spiegel even langs.
Je kunt niet altijd zes gooien. Mensen hebben altijd wel wat wat ze verknooien....
Je gaat nummers ook weer anders luisteren. Ineens viel mij het Pastoorse Bos op toen Lohues 'Op Fietse' als één van zijn laatste nummers zong. Hij zingt Allennig maar hij is het niet! 
Hij heeft geen vrouw meer nodig. Teveel gedoe! Hij praat er geweldig over....Kan daar ver met hem in meegaan, misschien wel tot aan de priarie's in Amerika aan toe. Maar als er twee vrouwen bij oe komen zitten op het dakterras van een hotel dan wil je toch wel graag naar huis. Hier kom ik weg. 
Ik zou één van de vrouwen proberen mee te nemen. Hij niet, zijn gitaar is hem heilig! 
Hier kom ik weg kwam ook anders binnen. Dacht even aan mien aangetrouwde neef Jan. Kwam binnen! Speelden ze op z'n crematie. Toen hield ik het niet droog, nu weer niet! Kon ook weh dat ik jankte om mijn hand. Klappen lukte niet, Moos deed het extra voor mij. Ach, wat supermooi. 
Moos en ik die samen met Daniël aan het zingen waren. Althans zo voelde het, uit volle borst. Wie döt ons wat vandage....Ik heb de banden vol met wind. Ik heb toch helemaal niets te klagen. Stiet nou ook op de pet van Moos. Mooi man. 
Niks te klagen. Neuh, heb ik ook nie! Alles dut het nog. Denk ik....Binnenkort maar een keer testen. Straks warkt het niet meer, dat zou toch een bak weh. Heb je iemand die je graag ziet en vice-versa is oen apparatuur uitgeschakeld, verroest of zo! Dat mut nie.
As de liefde mar blef winnen, dan komt alles goed! Zo is het. 
Zet z'n plaat maar weer ff op. Groentesoep maar ff niet met worst deze keer. 
Varkensvlees schijnt ook niet zo goed te weh...Zouden vegatariërs ook zo af en toe last hebben van Jicht?
Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. 
Moos stond na vijf jaar weer met Daniël op de foto. Toen allebei met hoed en nu hadden ze allebei hun colbertje aan. Toeval bestaat al lang niet meer....
Mien twee helden samen op de foto en ik had er enigszins zelf de hand in. 
Nu weer ff een pilletje.
Fijn weekend.
Joah, mag wel zo.







zondag 25 februari 2024

#Missen Als KiesPijn!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Je heurt wel 's van die verhalen dat vlees ongezond veur joe is.
Doar kan ik wel inkommen, ik eet nou al veul vaker vis.
Vlees is niet best veur joen hart want joen aders slibben dicht.
Dat komp deur al die hormonen, ze zeggen dat 't daor an ligt.
't Skient ok dat die beesten veul hebben te verduren.
Veuls te kleine hokken en veuls te lange uren.
En da'j dus als protest de slager veurbij moet lopen
Nou alsjeblieft nee dank je wel, ik moet ze gewoon wel kopen.
Dreuge worst, dreuge worst 'k zol niet weten wat ik zunder mos
Dreuge worst, dreuge worst.
Zit ik in 't café en krieg ik me toch 'n trek
Ik zie ze daor al hangen, netties in zo'n rek.
Dreuge worst!'
Uut 'Dreuge Worst' van Skik (Daniël Lohues)

Moi, ben ik weer!
Ik heb 'm zondagmorgens wel eens vaker bij de kop! 
Vaak vlak voordat ik opsta. 
Mien Pa, in de goede zin van het woord. Begrijp me niet verkeerd.
Komt ie even buurten in mijn hersenloze brein.
Doet hij lachend de deur open. Kan van de hemelpoort zijn of gewoon bij 'm thuus! 
Hoe ist met joe dan? Vanmorgen vroeg ie of de dreuge (droge) worst had gesmaakt...?
'Vond Moos het ook lekker? Man, man wat kan die jochie lekker en smaakvol kauwen..
Wat een kereltje. Mooi man. Zag 'm wel lopen in Daarle langs het voetbalveld met z'n droge worst met kruidnagel in de hand. En later in de auto met Gerard, zaten jullie er alle drie mooi op te kauwen...Ik wou dat ik er bij was, jongen..'
Had je gisteren niks te doen, of zo...? Hou je ons wel eens vaker in de gaten, moest je niet op pad? 
Pa lachte, je moest eens weten, jongen. Wist het wel, maar toch! 
Meer tussen hemel en aarde...
Gisteren scheen zo af en toe de zon in Daarle tussen de regen- en hagelbuien door! 
De moat van mien Pa woonde er ook, Maneschijn. Gisteren was er Zonneschijn ipv Maneschijn.
Want onze eerste zege in 2024. Hulde! Met maar liefst 1-6 begroetten wij deze als ware wij kampioenen.
In de rust gaf ik Moos een tientje, koop maar wat drinken of zo...Wil het geld wel terug!
Kwam ie aanlopen met een hele droge (dreuge) worst. Ik moest lachen, kon een glimlach niet onderdrukken. Typisch Moos. Net weer even anders dan anders....
Maar het jochie heeft smaak. Deze dreuge worst was goed te doen. Zaten we daar op een bankje een halve worst soldaat te maken. De andere helft ging terug in de auto, die zouden we zaterdagavond opeten. Zo gezegd maar niet zo gedaan, je snapt het al. Die worst was, nog voordat het avond werd, al op. Prijs de dag niet voordat het....Jullie kennen het! 
Harold moest een stukkie en Robert natuurlijk ook. Vrijgevig als ie is...Tja, dat laatste stukje was zonde om te laten liggen. Denk dat dat zijn gedachte was. Het was ook nog eens een worst met een verhaal. Geen doorsnee worst! 
Worst van Dreug! De reis naar een echte prijs. 
Dat er tijd voor verandering is. Dat de boeren die varkens houden een eerlijke prijs krijgen voor hun zeugen. Zodat de boer zich nog meer kan richten op verduurzaming en op een betere voedselketen en wij kunnen genieten van echt goed en (h)eerlijk vlees. 
Een boer iets verderop in Daarle (Brummelhuis) leverde ook de varkens voor deze worsten daarom verkochten ze het op sportpark N' Kadiek. 
Je proefde de ambacht. Gerard nam nog een extra worst mee voor Moos, hij hoorde al van Moos dat hij de worst helemaal had opgegeten. 'Die is voor vanavond, Moos! Moos knikte, dat komt goed, Gerard! 
Gerard had tevens een WVO'tje meegenomen. Een worstje voor onderweg!
Ik hou d'r van! Moos maakt reuzensprongen het afgelopen jaar. Gaat straks gewoon naar een reguliere school. Richting Havo/VWO. Komt vast doordat hij, zo af en toe, een worstje eet...Wat ik oe brom!
Varkens bint ook geen domme dieren, om de drommel niet! Trots op mien vakkeboertje!
Niet alles hoeven wij te snappen, als sommigen maar weten waar je het over hebt of denkt over te hebben.
Ik hou d'r niet van. Op een dag ineens de koning te zijn als je onderdanen opeens allemaal de neuzen in dezelfde richting hebben staan maar meestal je de hofnar bent als je van gekkigheid niet meer weet wat je je moet doen om je mensen in het juiste gareel te krijgen. Verschil tussen harde en slappe worst is soms maar een fractie van verschil, soms van enkele seconden in een vermakelijk duel.
Gisteravond aten wij het worstje van Gerard voor een kwart op! We hadden al genoeg lopen te kauwen die dag.
We zongen allebei uit volle borst een nummer van Lohues, wat een Skik hadden we. 
Dreuge worst, dreuge worst, 'k zol niet waten wat ik zunder mos. Schitterend! Tranen met mooie tuiten.
Komende vrijdagavond zitten wij allebei in het pluche bij de troubadour uut Erica, hier gewoon achter het huus in theater de Voorveghter. Wat heb ik er een zin an. Nemen wij een stukkie worst voor Daniël mee? Mooi kerel! Moos mag 'm ook graag. Benieuwd wat hij heeft te melden. Wij hebben de mazzel dat wij er bij mogen zijn! 
Daar had ie het gisteren ook over in zijn column. Mazzel. Hij is een vrij man! Hoeft niet meer verliefd te worden, hij is het al op het leven. Hij is een Drent, wij hier Sallanders en dat vinden wij allebei helemaal prima.
Zijn nieuwe plaat heet 'Nou', nou kom maar door...zou ik zeggen. Fijn luisteren met een kop groentesoep en een plakkie worst on the side, halverwege maart is het zover liet hij weten. Mooi man.
Wat ik minder prima vind is dat hij er nu echt mee stopt!
Wie? Nou....onze tandarts Ger Rangel uut Banthum. Ben ik niet blij mee. 
Ik kon hem missen als kiespijn, kwam er niet graag en toch ook wel weer...als je begrijpt wat ik bedoel.
De dag dat je wist dat die zou komen, of zoiets! 
Sloeg van de week de Toren open (dat is het plaatselijke huis-aan-huis krantje) en daar zat ie.
Hangt de tandartsstoel aan de wilgen.
Mien tandarts en later werd het onze tandarts. Ik kom er al sinds mijn zestiende. 
Ben geen held op sokken maar bij de tandarts kwam ik niet graag. Nog steeds niet maar sinds ik kinderen heb laat ik er niks meer van merken. Moos en Mouna vinden het echt een uitje mede door het enthousiasme van Ger en zijn altijd goedgemutste team. Bij hen was het altijd lente nooit herfst of winter. Snap je.
Angst is maar voor even, spiet is veur altied....Zoiets was het altied wel als ik aan de Pijlweg de auto parkeerde. Voor de halfjaarlijkse controle of als ik terug mocht komen als ik een gaatje had of er een kies moest worden getrokken. 
Ik vond het een zeer fijne tandarts. Hele gesprekken hebben we gevoerd, als ik de mond niet open had.
Bij Mouna telde hij tandjes en Moos had een waslijst aan vragen. Hij nam er de tijd voor. 
Goh, hij begon in 1983 aan de van Roijensweg in Banthum. En nu, nu ruim veertig jaar later bergt hij zijn tandartsspullen op. Het is mooi geweest. Wat nu? 
We moeten nog een afspraak maken voor onze halfjaarlijkse controle. Doen wij normaal altijd meteen, waarom dat de laatste keer niet is gebeurd is mij een raadsel. Maakt ook niet uit. Alles is sowieso anders nu!
Maar Ger bekijkt onze gebitten niet meer! Nu gaat er weer een ander naar mijn rariteitenkabinet kijken en weet ik nu al wat ik krijg te horen....Dat ziet er niet best uit. Ger verpakte het allemaal anders. 
Je hebt zo je voorkeuren. Dat is net als met dreuge worst. De één appricieer je gewoon wat meer dan de ander! Er was in mijn leven maar 1 tandarts en dat was Ger Rangel. Fijne kerel! 
Ik lachte altijd wel als een boer met kiespijn maar had regelmatig geen skik bij hem in de stoel en toch nam ik hem niks kwalijk. Hij deed gewoon zijn werk. 
Helaas kan ik niet bij zijn afscheid zijn komende vrijdag. Andere verplichtingen hè. 
Maar ik kwam er, ondanks ik er niet graag kwam, toch graag. Gek hè. Dat doen tandartsen blijkbaar met je. Altijd even de kiezen op elkaar, verstand op nul en gaan met die banaan. 
Moos wist het ook al. Onze tandarts stopt. Dat vind ik wel jammer hoor. Weet niet eens wie zijn opvolger wordt. Maar zo'n eentje als Ger Rangel krijgen wij nooit meer! Dat staat vast! Nu al.
Hij was één van de laatste der Mohikanen. Ger, bedankt voor het feit dat je ruim 35 jaar mijn tandarts wilde zijn. Het ga je goed met alles wat je doet. Ga maar lekker genieten samen met je vrouw Karin.
Bedankt Ger! Hoop wel dat mijn angst voor de tandarts niet meer terugkomt....Jij hielp mij er vanaf.
Wat een mooie tijd hebben we toch samen beleefd. Jij vindt het mooi geweest. Snap het wel! Weer een eenzijdig afscheid van iemand die ik graag zag.
De boog kan niet altijd gespannen staan laat staan je boor en je tandentrekgeval. 
Aju! Ik ga hem missen, niet als kiespijn trouwens!
Nog even over sloopmelk hebben. Wat irriteer ik mij mateloos aan die reclamespotjes....
Zal wel een kern van waarheid in zitten maar hoe Wakker Dier dit ook weer brengt. 
Misselijkmakend. 
Lijkt wel of al die hardwerkende boeren criminelen zijn! Getverdamme.....
De helft van Nederland, die tevens niet nadenkt en amper weet hoe een koe eruit ziet, denkt automatisch dat het ook zo is. Kijken niet verder dan hun neus lang is....helaas.
Ik hou niet van melk. Drink het nooit wel yoghurt en optimel. Bij een omeletje gaat er ook redelijk wat melk in. Maar gisteren ineens dacht ik aan sloopmelk. Hij gaat toch in je hoofd nestelen....Vervelend!
Maakte mij kwaad toen ik de eitjes klutste. Het is op feiten gebaseerd. Het klopt, maar ze vertellen niet het hele verhaal. Alleen maar wat de koe schaadt, niet wat hem baat.
Ok, de koe geeft meer melk maar de omstandigheden waarin dit tegenwoordig gebeurt is ook dag en nacht verschil met eerder toen de koe maar 4000 liter melk produceerde. 
Ik kom van het platteland. Dat gaat er nooit meer uit bij mij. Daarom stuit zo'n reclame mij compleet tegen de borst! Iedereen probeert zijn boterham te verdienen en de gros van onze boeren op de meest (h)eerlijke en duurzame manier. Die houden van hun dieren, van hun koeien. Geloof mij nu maar!
Mien Ome Jan vernoemt ze zelfs naar zijn zussen. Martha 86 geeft behoorlijk wat melk maar ze krijgt ook voldoende te eten en is in goede handen bij mijn familie. 
Wakker Dier mag van mij wel aan een verlate winterslaap beginnen en dan niet zo snel meer wakker worden. 
Het eerlijke verhaal vertellen is voor veel mensen (te) moeilijk. Aan elk verhaal kleeft wel een (iets) mindere boodschap. De goed nieuws show is allang van de TV verbannen wegens grensoverschrijdend gedrag. Hou de kerk alsjeblieft in 't midden. Ach, wat zeur ik....?
Ben zo benieuwd hoe de wereld er over, pak 'm beet, 10 jaar uit ziet?
Hoeveel koeien lopen er dan nog in de weilanden, eten wij dan nog dreuge worst met kruidnagel van varkens of komt het dan allemaal allang van natuurlijke producten? 
Moeten wij illegaal aan onze worst en biefstuk komen? Werken dealers op bestelling! Mag het een onsje meer zijn? 
Wie is dan mijn tandarts? Loopt Moos dan nog langs een voetbalveld. In plaats van worst dan met zijn liefje? Turnt Mouna dan nog haar flikflakken en halve salto's en moet ik jongens aan de deur weigeren...Dat nooit, kom maar binnen hoor. Ik hou je in de gaten. Vertrouw er op dat het goed komt!
Dreuge worst, net als mijn kinderen, zou ik niet weten wat ik zunder mos!
Volgende week Lohues, na de tied biertje drinken met Wim uut de Clemme met onze zonen.
Dan is de angst en spiet allang verdwenen.
Joah, mag wel zo.
Fijn weekend.



zondag 18 februari 2024

#Vrouwe InFluEnZa!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ga maar staan dan, blijf niet langer binnen.
Je moet weer beginnen. Ach, je weet het, weet het, weet het.
Kijk me aan dan, alles ligt open.
Je mag weer hopen op iets beters, beters, beters.
En je weet het, je hebt al zoveel verloren.
Maar de weg ligt voor je, kilometers, meters, meters.
Je bent vrij om elke kleur te bekennen, het is tijd dat ze zien wie je bent.
Dus doe het dan, praat er niet meer over, maar doe het dan.
Twijfel nou niet langer, maar doe het dan.
En ik doe het dan.
Ik breng je tot het randje, maar doe het dan.
Ik geef je nog een zetje, maar doe het dan.'
Uut 'Doe Het Dan' van Bløf 

Moi, ben ik weer!
Nou, het was mij het weekje wel.
Mouna kwam zondag al niet fit naar de Voermanstraat met Moos in haar kielzog.
Maan- en dinsdag was zij goed ziek. Arm lief meisje. 
Dicht tegen jou aan, zo warm als een houten kacheltje. Kom maar lief.
Die dagen konden wij, Moos en ik, het nog enigszins binnen de perken houden. 
Ik slikte al strepsils en paracetamol uit voorzorg, toch gingen wij tevens de bietenbrug op!
Compleet met pek en veren.
Dinsdagavond lagen wij, afzonderlijk van elkaar, er ook helemaal af. Uitgeteld tegen de touwen. acht tellen.
Jemig. Van het ene op het andere moment greep influenza om haar heen. 
Ze moet wel vrouwelijk zijn, onzijdig sowieso niet en zeker geen mannengriepje want ze sloeg genadeloos toe en liet de meters van de temperatuurstaafje vol in het rood gaan. 
Ik klappertandde als een malle, wilde er mee stoppen maar ik had weinig te kiezen. 
Influenza nam de regie van mijn lichaam over, history repeating!
Dinsdag leek wel of ik buiten sliep in Fins Lapland. 2 paar Noorse sokken maar nog kreeg ik de voeten niet warm. Joggingbroek en hoodie an. Een nacht later was ik beland in een subtropisch zwemparadijs of zoiets. Ik had het warm joh, zweette als een otter en 's nachts om vier uur kon ik voor de tweede keer mijn beddengoed vervangen. Wildwaterbaan in de springbox. Hoe dan? De ene nacht zo koud, de andere zo verrekte heet....Dat moet vrouwenwerk zijn! Zweven als jenever en laten vallen als een steen.
Temperaturen boven de 40 graden en maar pillen slikken. Junkie XL. Van die witte hè, niet van die blauwe!
Gelukkig heb ik daar (nog) geen last van. Ik weet het trouwens ook niet, geen vergelijkingsmateriaal voorhanden. Hij hoeft niet zo vaak meer paraat te staan. 
Mien kleine jongen kijkt derhalve al maanden werkloos toe. Het word eens tied dat hij weer eens een keertje aan het werk gaat. Naar buiten met die handel, stijve nek oplopen en een verkouden neus.
Zakdoekjes volsnotteren. Laat je zien Kerel!
Zal 'm eens aanmelden bij het UWV. Moet ie verplicht 4x per maand solliciteren, laat 'm maar werken voor z'n geld. Moeten wij ook. Er op uit. Je moet wel offertes etc. uitbrengen als je jezelf aan de vrouw wilt brengen, of niet dan! Wat een gedoe! 
Moos hield gelijke trend met zijn papa. Bij hem zakte het donderdag ook richting normale waarden.
Alleen Mama ontsprong de dans. Zeker het sterkere geslacht, wat ik oe brom. Vrouw van ijzer en wij geen mannen van staal? 
Vrijdag bleef Moos nog een dagje thuis van school, uitzieken! 
Ik had mij fris gedoucht en geschoren, klaar voor Friday on my Mind! Schoentjes uit bij Ellen.
Laafde mij 's middags maar niet aan de wekelijkse VriMiBo, ff pas op de plaats. 's Avonds ook geen gekkigheid! Wel 2 voor twaalf. Mijn lieve collega's lieten mij niet in de steek en maakten het vaatje zonder mij ook wel soldaat! Gezellig was het ook zonder de gebruikelijke biertjes! Was niet aan maar stond zekers ook niet uit! Wij hebben altied wel wat te bepraten over televisies en zo....Je kent het wel. 
Net zoals gisteren. Beleefde het spelletje anders. Was nog niet in mijn natuurlijke habitat! Niet in mijn normale hum, als je begrijpt wat ik bedoel. Was er met de kop niet helemaal bij...
Had er ook niet veel fiducie in. Mariënberg is al maanden ziek, zwak en misselijk! 
Daar re(a)geert Vrouwe Influenza als een heuse knetterbiele.....Slaat werkelijk alles om haar heen! 
Ik voelde mij al niet lekker en naarmate ik dichterbij het Westerpark kwam bekroop mij het gevoel dat de wond nog wel even zou blijven stinken! De laatste tijd teveel zachte heelmeesters in Mariënberg en omstreken en die maken nu éénmaal stinkende wonden zonder dat ze het zelf beseffen. Met alleen Pappen en Nathouden blijf je geen 4e klasser.  Ik had er weinig vertrouwen in. Overkomt mij niet zo vaak. 
Als stukkiesschrijvert van de roodzwarte club moet ik toch altijd enige mate van positiviteit blijven behouden. Altijd het licht aan het eind van de tunnel blijven zien. De jongens en heren voetballers niet affikken want een week later moeten ze weer tot volslagen ontbranding komen....
Ben al niet meer zo kritisch, al vinden sommigen dat wel. Je had mij vroeger eens moeten lezen, spaarde ik niet veel mensen incluis ondergetekende. Toen kon je nog wat zeggen, waren we een paar dagen niet on speaking terms maar richting de zaterdag werd er altijd weer nieuw leven in voetbalvriendschappen geblazen. We moesten het toch samen doen. 
Maar gisteren voelde ik mij niet goed, niet senang genoeg! Was een stuk minder Dorgeloos....
Tuurlijk, naweeën van het feit dat ik er enkele dagen compleet af had gelegen. Nog pien in 't dak maar kon mijn ei niet kwijt. Ja, ja...voetbal doet wat met je. Bij mij wel. Gek hè.
De gesprekjes voor de tijd in de bestuurskamer gingen deels langs mij heen. Het ouwe jongens krentenbrood niveau werd ruimschoots gehaald maar het was net of ik er niet was. 
Als je er bent moet je er ook zijn. Ben wel eens vaker afwezig....
Maar blijkbaar had ik mij om niks zorgen gemaakt. Het liep wel weer bij ons vlaggenschip!
Een half elftal aan afwezigen maar ze gingen met z'n allen als de brandweer! Niet met altijd goed voetbal maar het leek weer ergens op! Er werd niet gescoord! Rome is ook niet op 1 dag gebouwd. We kregen ook eens geen doelpunt tegen. De winst van gistermiddag, wat ik oe brom.
Voelde mij nog niet kiplekker maar kreeg er wel weer zin aan. Was bewust met de auto gegaan. Dan bleef het aantal pretkegels tevens binnen de perken!
Was op tijd thuis. Keek eens in de spiegel die niet meer scheef hangt. Waar had ik mij nou zo druk over lopen te maken? Toch nog eens temperaturen, het is een uitgang hè, geen ingang wegens verbouwing achterom! 
Of van de week onbewust toch een klap van de molen gehad? Ik had ontzettend raar gedroomd van al die hallucinaties, wel of niet gecreeërd door al die verhogingen. Ga ik bijzonder slecht op!
Niet veel van deze zaterdagen gehad dat ik mij zorgen maakte over iets waar ik zelf weinig invloed op heb. Altijd geleerd dat je dan niet druk moet maken. Je verandert er toch niets aan.
Fietste niet naar Bergentheim maar haalde wel een patatje bij Rian. Voor het eerst besteld via het internet! Makkelijk ja. 
Zat op een zaterdagavond om zes uur (18.00) uur al gewoon thuis. Verslagje reeds getikt en wat nu? 
Het duurde nog even voordat ondermeer CCR en the Bee Gees begonnen te spelen...
Vrouwe InFluEnZa doet wat met je hè. Raar mens, snap haar niet zo....Waarom ik wel en zij niet!
Flink aan mijn theewater maar anders, nog steeds zweten! 
Ben misschien wel toe aan de nieuwe plaat van Lohues, zal eind deze maand wel af zijn.
Inspiratie deze zondag ver te zoeken. 
Irene Schouten deed mij gisteravond nog even juichen. Wilde al naar bed. Ach, die tien minuutjes deden het 'm ook niet meer. Ze viel in de eerste ronde op de massastart maar won uiteindelijk toch nog de wedstrijd. Het vuur moet blijven branden, de hoop mag niet vergaan. 
Ze snapte er zelf ook niet zoveel van. Mooi hoe zij zich haar zelf weer terugvond na een moeilijk sportief jaar. Daar heb ik wel iets mee....Tuurlijk, leuke verschijning maar als je niet kunt schaatsen heb je helemaal niets te zoeken op het ijs! Dus zie je mij niet snel op een ijsbaan.
Zij had het niet koud en ik vond het tijd om naar bed te gaan. 
Nu onder de pomp. Straks boterham met pindakaas. Vnd een goulashsoepje!
Ook wel eens lekker zo'n weekend waar je nergens druk over hoeft te maken.
Not my cup of tea, parkeer Vrouw InFluEnza straks buiten de deur. Dit is niet mijn droomvrouw.
Zij voedt niet mijn gedachten...Dit wordt 'm nie.
Had ook een keer kunnen overslaan net zoals ik eerder wel eens deed. 
Doe het dan!
Fijn weekend. Joah, mag wel zo...

zondag 11 februari 2024

#Een Hollander in Bremen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'You turn me on, You lift me up like the sweetest cup I'd share with you.
You lift me up, don't you ever stop, I'm here with you.
Now it's all or nothing 'cause you say you'll follow through'.
You follow me, and I, I, I follow you.
What you gonna do when things go wrong, what you gonna do when it all cracks up?
What you gonna do when the love burns down, what you gonna do when the flames go up?
Who is gonna come and turn the tide, what's it gonna take to make a dream survive?
Who's got the touch to calm the storm inside, who's gonna save you?
Alive and kicking, stay until you love is, alive and kicking.
Stay until you love is, until your love is, alive.'
Uut 'Alive and Kicking' van de Simpele Zielen.

Moi, ben ik weer.
Ben een kind van de jaren tachtig, muzikaal gezien dan. 
Gemaakt in '71, geboren op de eerste dag van '72. 
Tot wasdom gekomen in de zogenaamde Eighties.
Oudere broers die mij Pink Floyd, Supertramp, The Who en Boudewijn de Groot als voeding meegaven toen ik nog een beetje in de luiers/steigers stond. 
Zo'n beetje vanaf mijn 8e begon ik zelf muziek te ontdekken. Bedankte de breurs voor bewezen diensten, ga nu wat meer zelf de wereld ontdekken vertelde ik hen. Veule wille d'r mee was het antwoord en ik op zoek naar antwoorden. Nog steeds...
U2, Simple Minds, Talk Talk, Talking Heads, Howard Jones, Scritti Politti, Toto, Golden Earring, Killing Joke, Duran Duran, The Cult, The Cure, Mr. Mister, The Police en bijv. Bryan Adams en zoveel meer bandjes en artiesten. Japan, The The, The Dolphin Brothers, Van Halen...
Maar ook veel Nederpop. Het Goede Doel, De Dijk, Toontje Lager, Kadanz, Frank Boeijen Groep, beetje Doe Maar.
Frank Boeijen maakte in 1987 één van zijn beste platen ooit zoals U2 dat deed met the Joshua Tree.
Welkom in Utopia. Met terugwerkende kracht staat er geen enkel slecht nummer op. Misschien denken jullie daar anders over, als je hem überhaupt kunt verstaan, het zal mij een zorg zijn. Lekker boeiend.
Vanaf die LP kwam ook 'De Wind Nam Hem Mee', het liedje kwam vrijdagavond terloops ter sprake toen wij een vrolijke discussie hadden over welk nummer je op je begrafenis/crematie gedraaid wilt hebben. Kwam eerst met een nummer van Pink Floyd maar later dacht ik aan deze, past beter....tekstueel gezien ook. 
'Kijk naar de maan, kijk naar mij. Kijk hoe klein wij zijn, zandkorrels in de wind. Schreeuw tegen de maan, schreeuw je hart uit. Ik hou je vast in de wind. De wind nam hem mee. Hij komt nooit meer...'
Henry had iets met 10.000 Reasons (Bless the Lord), Herman wilde het begin (12 minuten) van Bach's Matthäus Passion en Gert koos, verrassend genoeg, Never git Drunk no More van the Dropkick Murphys. Snapte ze allemaal wel. De beweegredenen. Moe wilde iets van een psalm horen. De titel ben ik ff vergeten, het zijn er maar 150, zal er vast wel één tussen staan die ik herken en trouwens voor Henry is het zijn dagelijks werk. De hemelpiloot weet vast wel welk nummer Moe wil horen als zij uut de tied is.
Trouwens, ze wil geen poespas, Moe wil geen Guus Meeuwis of Mieke T. op haar begrafenis. Dat snap ik ook wel weer....Waarheen, alsjeblieft zeg! Die weg kennen wij inmiddels wel....
Het moet wel een beetje gezellig blijven op haar laatste feestje als je begrijpt wat ik bedoel...
Als je al bijna 93 bent mag je dankbaar zijn! Een moeder van een collega tikte gisteren zelfs de 100 jaar aan, ga er maar aan staan. Knap hoor en dat in redelijke gezondheid, net als mien Moe.
Tja, de ontknoping, de apotheose van de NPO radio 2 Top 80's miste ik helaas door het bezoek aan Bremen dit weekend. Vrijdag halve dag op 't werk en toen als de brandweer richting de Pruis. Op naar de één na oudste broer in Bremen. Gert vierde deze week zijn 63e verjaardag, we deden het met z'n allen afgelopen weekend het nog even dunnetjes over met behoorlijk wat spijzen en heerlijke dranken. 
Het leven moet gevierd worden, zelfs in Duitsland. Bremen is sowieso een wat minder achtige Duitse stad dan de meeste grote steden. Een Vrije Hanzestad. Meer vrijgevochten. Waarvan Akte! De 10e stad bij onze Oosterburen. Al ademde de stad dit weekend veel Werder Bremen uit. De club uit de Bundesliga bestaat 125 jaar en dat was te merken. Veel winkels waren versierd met vooral groen en wit, de clubkleuren.
Gert woont vlakbij het Weserstadion. De stad leek wel zwanger van Werder. Overal plukjes supporters die in de Kneipe of gewoon op straat met een Becks in de handen liepen. Goed gemutst. Gutentag, 3 zu eins Heute? Naarmate het half vier werd kwamen er steeds meer Werder supporters bij. Af en toe een verdwaalde supporter van Heidenheim, de tegenstander. Geen haat en nijd. Neuh, de stemming was goed. Net als bij ons. Lekker slenteren door Bremen. Hallo zeggen tegen de Bremer Musikanten.
Mooi met de S-bahn naar het Zentrum. Moe in de rolstoel, hoefde ze niet te lopen en konden wij haar mooi drukken. Oppassen voor de rails dat ze niet als Opa Flodder er tussen vast kwam te zitten want je weet nooit of de metro een rem heeft! Zal niet over treinen beginnen. Was gezellig, leuk man. Moe had al haar vier zonen binnen handbereik. Kon zomaar eens de laatste keer zijn. Denk het niet, ze is behoorlijk eigenwies en tevens van plan om honderd te worden. Veule wille d'r mee. Wij helpen het jou hopen, tied genoeg nog om een mooie psalm uit te zoeken. 
Maar goed. Ik miste het laatste deel van de NPO Radio 2 Top 80's. De hele week was het genieten.
Las later in Bremen dat The Cure met A Forest op 1 was beland. Helemaal prima! Ik reken het goed.
Maandagmorgen begonnen wij met the Waterboys 'A Girl called Johnny'. Was genieten op de vierkante meter. Veel (jeugd)herinneringen passeerden de revue toen de gulden nog van hout was, twix nog gewoon raider heette en dat sex nog vies was. Haha, zou er nu een moord voor doen voor een ouderwetse schoonmaakbeurt. Las ook in Bremen dat Van Agt was gestorven. Ook jaren '80 materiaal als ik mij niet vergis. Dat was nog eens een premier, kon Mark nog een puntje aan zuigen! 
's Avonds in ons appartement in Findorff (Bremen) las ik dat het een gevalletje gezamenlijke euthanasie was. Hoe mooi wil je het hebben. Hij stierf samen met zijn echtgenote Eugenie. Een andere manier om uit het leven stappen als je lichaam de brui er aan heeft gegeven. Ik vind het bijzonder!
De man die ooit voor abortus en zulke zaken was werd milder aan het eind van zijn leven hier en koos om zo naar boven te gaan. Ik vind het prachtig. 's Morgens raakte een gedicht van **EvenEpibreren mij daarom vol in het hart van dichter/schrijver Bert Sloots.
Hij noemt zichzelf chronisch positief en een onvoltooid tevreden dichter en schrijver. Ik reken het goed.
'Tot de dood ons bindt'. Scheiden maar dan compleet anders....samen blijven!
'Tot de dood ons bindt'.
Liefde is.....dat je zo van elkaar bent gaan houden dat je niet om elkaar wilt rouwen.
Dat je je beide, zelfs niet door de dood, laat scheiden.
Dat wat in liefde is begonnen tot in de eeuwigheid blijft verbonden.
Hand in hand, zij aan zij....
Amen. Oud-premier Dries van Agt en zijn vrouw Eugenie zijn samen, hand in hand gestorven.
Ik vind dat mooi. Kan ik half beneveld 's morgen in een onbekend bed in Bremen de krant lezen maar raakt mij zoiets toch, hoe mooi wil je het hebben. Of gewoon minder drinken op zo'n vrijdagavond.
Dat hadden die lui van Peta, denk ik, ook gedaan. Te bezopen voor woorden wat dierenrechtenorganisatie Peta Nederland nu weer had uitgevogeld.
Jemig de pemig, dacht eerst dat ik onzin-nieuws van de Speld aan het lezen was....
Dit was toch niet waar, dit ging je toch niet menen? Blijkbaar dus wel, geen speld tussen te krijgen.
Alle dieren in draaimolens etc. mochten van hen niet meer hun rondjes draaien tot plezier, nut en vermaak van veelal jonge kinderen. 
Het is niet langer meer van deze tijd om dieren voor ons vermaak te exploiteren. Pretparken en kermissen bedoelen het misschien niet zo maar kinderen kunnen wel eens het gevoel krijgen dat door die draaimolens het normaal is om dieren puur voor ons eigen plezier te gebruiken. Dat zij dieren gaan zien als een vervoersmiddel of whatever. Mijn spreekwoordelijke klomp brak toen ik ontdekte dat het echt serieus nieuws was. Hallloooo.....
Moet ik dan ook alle knuffelberen van Moos en Mouna weggooien omdat knuffelen met beren tevens niet meer van deze tijd is. Dat een echte beer niet graag met je knuffelt. Mag mastruberen ook niet meer, ik vraag dit natuurlijk voor een vriend? Moet ik nu de WC-eend uit de badkamer verwijderen? Mag ik niet meer op het zebra-pad oversteken?
1 april viel vroeg dit jaar, reeds in februari. 
Hoe serieus moet je zulke organisaties dan nog nemen? Dit gaat echt mijn verstand ten boven....
De wereld loopt op haar einde. Deze onzin had je gelukkig niet in de jaren tachtig! 
Al dat nieuwerwetse gedoe. De clip van China Girl van David Bowie kan anno 2024 ook vast niet meer.
Wat ik oe brom. Uitbuiting van het zand of weet ik wat....De branding was nog nooit zo mooi geweest!
Wilde als jochie van tien dat ik Bowie was daar half naakt liggend met zo'n schone dame in de onstuimige zee. Zin aan chinees krijgen. Allemaal herinneringen of ik zat weer eens te dagdromen. Deed ik deze week veel met de muziek uit de jaren tachtig! Het was mooi in Bremen. Familie is zo belangrijk. Ik sloeg mede daarom een avondje Voorveghter er voor over....Ik heb wel wat gemist en toch ook weer niet! Je was er niet bij, de basis van elk geloof. 
Springlevend, Alive and Kicking! Ook zo'n jaren tachtig nummer! 
Met terugwerkende kracht krijgt het album 'Once Upon A Time' de credits die het midden jaren tachtig niet kreeg. Het was geen 'Sparkle in the Rain' uut '83 en zekers niet 'New Gold Dream'  uut 1982.
Met de kennis van nu weten wij wel beter. Het was een stadionalbum, het geluid van de jaren tachtig. Veel bas, veel drums, bombastisch, synthesizers....Hoog lalala- en meezinggehalte....
Ik hou d'r van. Mis ik nu wel eens. Dat gevoel wat je toen had in de jaren tachtig zie ik nu verdomd weinig meer van terug. De wereld verandert veel te snel en niet altijd naar het goede! 
Gelukkig kunnen wij nog lachen om acties van bijvoorbeeld Peta en respect hebben voor de zelfgekozen dood van Van Agt en zijn vrouw.
Ik was even een Hollander in Bremen, zag ons land van de andere kant! 
Het stemde niet naar tevredenheid maar ik werd er ook niet meteen sikkeneurig van! Neuh...
Fijne zondag. Met de kinderen straks naar Piepenplas. Even optochtje bekijken, drie keer een rondje om de kerk in Vilsteren. Kijken welke onzin ze nu allemaal weer hebben. Tijdens carnaval mag dat hè, de  draak steken met de realiteit. Oordeel een dwaas niet op zijn zotheden maar vrolijk wordt je er gelukkig wel van. Alaaaaaaf.
Zoals ze het in Bremen plegen te zeggen. Trinken ist Wichtig! 
Bremen verloor trouwens wel met 1-2 van Heidenheim. Tja, nicht alles klappt!
Gelukkig hebben ze nog genoeg Becks liggen an die Weser.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...


zondag 4 februari 2024

#Principe!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Wat een idee, wat een plan, oh verdomme man.
Waarom ben ik zo nerveus...
Ga naar binnen, ga toch zitten en wat drinken dan.
Misschien vindt ze je wel leuk.
En jij haar, dus elkaar en je kan een beetje lachen daar.
Er is altijd een keus, ze kijkt je aan, de sfeer wordt plots zo serieus.
Het is al laat toch, wat doen we hier nog.
Het is al laat toch, wil jij je bier nog?
Kom dan gaan we naar mijn huis.'
Uut 'Het is al laat toch' van Racoon. 

Moi, ben ik weer! 
Vannacht begon een film in mijn hoofd te spelen, soort van Netflix serie.
Een parodie op 'You Fool Me Once', zit ondertussen in deel 5,  nog 3 te gaan.
Goeie tip Henk!
Is het een goed teken dat ik weer zit te netflixen? Denk het wel. Mooie vrouw trouwens die Maya.
FF niks. Heb de kop weer eens vol. Teveel gedachten schreeuwen in mijn brein om aandacht!
Van de week maar geld gegeven voor de hersenstichting aan de collectant die langs kwam, kan er weer even tegen...de bovenkamer weer afgestoft. Wazig blijft het sowieso.
Maar dat terzijde. Mijn hoofd zit vol goede gedachten, begrijp me niet verkeerd.
Alhoewel ik feitelijk en in principe nog steeds door elkaar blijf halen. 
Liet net een gedachte vallen toen ik de trap afliep. Viel in duizend stukjes uit elkaar.
Deed niet eens moeite om ze op te rapen laat staan er weer een puzzel van te maken. Geen zin an.
Stoffer en blik doen soms wonderen. Buitenzinnen. Dat woordje deed gisteren iets met me. 
Stond op een schilderij in het Vechtgenotenhuis Ommen.
Uitgesproken woorden van binnen naar buiten.
Binnen zijn de zinnen die ik amper kan horen door de storm die loeit.
Om de onzin te verstoren voor het bij mij is. Buitenzinnen! 
Kanker. Mag voor iedereen een deurtje verder komen binnen vallen. Maar ik gun het trouwens mijn buurvouw ook niet, niet die van links maar ook die niet van rechts! Gun het eigenlijk niemand, nou ja bijna niemand!
Toch krijgt 1 op de 2 Nederlanders er mee te maken, vroeg of laat! 
Zit je niet op te wachten. Kun je van alles willen maar kanker maakt alles anders. 
Gisteren was het Wereldkankerdag. Raar woord. Ik blijf het een raar woord vinden. 
Mien Pa had kanker. Alvleesklierkanker. Had destijds nog een dik jaar te leven, klopte wel zo ongeveer.
Hij ging op tijd hemelen voordat de kanker hem naar de keel greep. Hij piepte er op een mooie vrijdagmiddag tussenuit. Later....Het was goed zo. We hadden er allemaal vrede mee. 
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Zijn tijd was gekomen, kanker had voor 'm gekozen!
Koester elkaar. 
De deuren van het Vechtgenotenhuis stonden open, staan zij eigenlijk altijd wel, maar gisteren was er een open dag. Mijn lieve vriendin Irma is daar één van de coördinatoren. Zinvol werk!
Niks geen deadlines, geen verkooppraatjes. Hier gaat het om jij en ik. Om mensen. 
Hier komen mensen naar toe als je noodgedwongen moet leren leven met kanker en/of je iemand hebt verloren aan kanker. Een luisterend oor, een warm bad! Kontakt met lotgenoten, activiteiten ondernemen. Praten, ervaringen delen in een vertrouwde omgeving. Koffie?
Moest even wachten bij de kapper en zag het berichtje van Irma op LinkedIn. 
Voel je welkom om langs te komen. Ik was er nog nooit geweest. Kanker hou ik liever buiten de deur.
Hou de deur voor iedereen open maar kanker mag van mij verdrinken in de Vecht. Opzouten! Kom je echt niet redden...
Fietste terug van de kapper, belletje van Robert. Heb je nog wat te doen? Neuh, moet ik tegels sjouwen?
Neuh, ga je mee naar de open dag van het Vechtgenotenhuis. Toeval? Toeval bestaat echt niet!
Yep, even boodschappen doen. Kom d'r an. Kan ik daarna mooi snert eten bij Moe.
Weet niet wat het is. Was net of je een andere wereld binnen liep. Eentje van: tis goed zo...Ga zitten.
Je mag er zijn. Had de kleren aan maar leek wel een warm bad. Koffie, ja lekker. Koekje, lekker.
Hier hing geen klok, tijd was even onbelangrijk en haastige spoed zelden goed!
Las later het verhaal van Anita in de krant. Hoe zij slechts 2% kans had om er nu nog te zijn.
Maar voorlopig staat zij op voorsprong en weet kanker nog steeds niet gelijk te maken laat staan te winnen. Lekker puh....
Koester elkaar. Dat was bijna de tweede zin die Irma uitsprak nadat ze ons welkom had geheten.
Ze was onder de indruk van de woorden van Caroline van der Plas die over de ziekte van haar man Jan had en wat de diagnose destijds met hem deed. Dat hij aangaf nadat ie hoorde dat hij kanker had er 2 werelden waren. De buitenwereld en de binnenwereld. De wereld in jezelf die een ander (buitenwereld) soms maar moeilijk kan begrijpen.
Alleen daarom al is het Vechtgenotenhuis zo belangrijk. Herkenbaar voor bijna iedereen!
In principe en feitelijk. Dacht dat het alleen voor ouderen was maar blijkbaar mag ik er ook komen!
Hoeft nog niet hoor, als je begrijpt wat ik bedoel. Praten helpt, het zet dingen in het juiste perspectief.
Ik praat ook vaak, vooral tegen vrienden en collega's. Soms teveel, thuis zeggen de muren niet zoveel terug hé. Van de week vroeg iemand nog, heb je geen hulp nodig! Neuh, ik heb mensen die er toe doen!
Jullie onderschatten jullie zelf soms heel erg. Wat jullie allemaal tegen mij menen te moeten zeggen komt aan...Jullie tikken soms verrekte goed die spieker op z'n kop! Thuis analyseer ik de boel en probeer altijd het goede te bewaren en er iets mee te doen! Lukt steeds vaker.
Zondag praat ik tegen deze beste tikgeit. Hij luistert, oordeelt nooit en schrijft op wat ik 'm zeg. 
Soms, heel soms laat ie weten er niet mee eens te zijn en delete hij zo een hele zwik zinnen. 
Waarom doe je dat? Lees het zelf eens terug. Dat ga je toch niet menen? Ik zit soms wel eens een minuutje of wat naar een zin te staren. Gaat ie op backspace, gaat de zin niet naar buiten toe maar naar binnen waar niemand het lichtknopje weet te vinden. Deel veel maar niet alles.
Buitenzinnen. Ik hanteer in principe de 3 D's : Dansen, Drinken en Zingen. Feitelijk klopt het niet, weet ik ook wel! Maar gisteren klopte het weer eens als een zwerende vinger! 
Gisteren had ik de tikgeit niet nodig. Was ook te laat thuis maar met een duidelijke goede reden. 
De 3 D's. Dansen, Drinken, Dorgelo....Zingen laat ik maar achterwege, kan geen toon houden!
Gisteren was zo'n dag. Iemand kwam over uit Prayinghouse, de polder. De ander uut Bruchterveld!
Twee oud-Mainbargers. We raakten aan de praat en we stopten pas toen wij afscheid van elkaar namen. 
Gerard was er ook bij en Bert en Robert. Tuurlijk de pretkegels gingen er in als gods woord in die vrome ouderling. Het werd steeds vroeger laat. Buitenzinnen. Aan een half woord genoeg! Mooi.
Keek eens naar voren, keek eens opzij. Schonk Robert nog eens bij. Morgen allebei pien in de harsens maar het leven is zoveel mooier als je snapt hoe het allemaal in elkaar steekt! 
Niet iedereen snapt het, het ontbreekt mij de laatste tijd ook om het allemaal te willen uitleggen. 
Als je het snapt dan snap je het! Ok, we hadden verloren, alweer! De appel blijft zuur....
We zitten in het verkeerde rijtje. Rechts in plaats van links. Maar dacht ook aan buitenzinnen!
Voetbal, tuurlijk is het 2 x 3 kwartier gigantisch belangrijk maar dat biertje met jou en met jou en met jou in de 3e helft is zoveel malen belangrijker. Goed goan en iets met koffie kloar!
Waarom zo vaak naar je moeder? Waarom volgende week naar Bremen in plaats van naar de Voorveghter. Nou, omdat je je gelukkig mag prijzen dat je haar nog hebt en hem ook! 
De deur op een kier, slechts enkele woorden waaien buitenzinnen naar hier. Waar opgevangen woorden me raken. Van buiten....niet van binnen. 
Gek hoe ik op de gekste momenten denk aan 3 D's en aan haar! Niet buitenzinnen....Neuh!
Een bezoekje aan het Vechtgenotenhuis maakt je klein, nietig. Beseffend dat leven eindig is.
Vroeg of laat. Dat ze daar nog niet iets voor hebben uitgevonden. Of kan dat gewoon niet....?
Op dagen als gisteren wil ik dat het leven nooit stopt! Vandaag denk ik daar al weer iets anders over.
Pien in 't dak. De 3 D's iets te letterlijk genomen. Maar het was het meer dan waard. Ajax gelijk, Mainbarg verloren maar wij wonnen gisteren wel onze wedstrijd. Al ver voor de laatste fluit konden wij de zege aan onze kar binden. Lekker man!
In principe zijn we rijk en feitelijk klopt het ook gewoon! Snap ik het alsnog, haha.
Dank! Nu ga ik buitenzinnen mij storten op het wedstrijdverslag, door (on)voorziene omstandigheden was ik daar gisteren niet aan toe gekomen. Overkomt mij niet vaak.
Maar soms, soms bevestigen uitzonderingen de regel! Het leven vieren was gisteren prioriteit nr. 1
Vandaag maar weer eens de jacht openen. Die knuppel die ooit heeft bedacht dat de jacht mooier is dan de vangst moet de kogel krijgen, wat ik oe brom....
Zet ff Venice op. Family Tree. Moe Thuus, koffie kloar?
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...