#BBQ Vol Met Liefde!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Welcome to your life, there's no turning back.
Even while we sleep, we will find you.
Acting on your best behaviour, turn your back on mother nature.
Everybody wants to rule the world.
I can't stand this indecision, married with a lack of vision.
Everybody wants to rule the world.
Say that you'll never never never never need it.
One headline why believe it? 
Everybody wants to rule the world. 
All for freedom and for pleasure, nothing ever lasts for ever.
Everybody wants to rule the world!'
Uut 'Everybody Wants To Rule The World' van Tears For Fears.

Moi, ben ik weer!
Two Down, One to Go....
Zondagochtend.
Ben laat, voor mijn doen dan.
Hoorde net de klokken van de Stephanus-kerk negen keer slaan. Jemig, 09.00 uur alweer.
Een uurtje terug sloegen ze namelijk nog maar acht keer.
Normaal gesproken hoor ik de klokken wel maar niet meer liggend in mijn twijfelaar en ben ik al lang beneden!
Waarvan Akte!
Maar sinds twee weken bestier ik een soort van B&B vol liefde hier in het centrum van Stad Hardenberg met slechts twee gasten die maar niet willen vertrekken. Wat een geluk!
Eentje komt zelfs elke morgen zachtjes op haar kousevoetjes heel stilletjes de springbox binnen geslopen aan de linkerkant. Kruipt dan heel dicht tegen mij aan, geeft mij een kusje op de wang, draait zich om en slaapt dan vrolijk wat uurtjes verder. Ik mag dan echt niet uit mijn bed, ik reken het goed! 
Hoef toch nergens heen, het werkt wacht nog minimaal een week en ik vind het prima zo!
Ik kan er wel aan wennen. Twee van die lieverds hier standaard, 24/7, in B&B Casa Dorgelo!
Zo weer ontbijt maken. Sinaasappels persen, eitjes koken. Toen ze hier net waren stonden we al voor zeven uur naast onze bedden maar gaandeweg de dagen hebben ze ontdekt incluis ondergetekende dat je best wat langer mag blijven liggen in de beddestee. Moos spant meestal de kroon maar Mouna kan er ook wat van!
Lekker slapen, ze liggen de dag er voor er ook niet altijd op tijd in.
Ik hou d'r wel van. Geen standaard vakantie maar wat gaat er wel normaal de laatste tijd, u weet er misschien alles van.
Geniet volop, zij het met aanpassingen, in Smartphonië & Rondhausen. Tuurlijk, had liever op een warm (max. 25 graden) eiland, ergens heel ver weg, met deze beide leukerds gezeten of in een mooie Europese stad (natuurlijk wel met zwembad) maar dat trek ik voorlopig ff niet!
Geen suikeroom meer voorhanden! Moet letterlijk en figuurlijk op de kleintjes letten.
Een fijn Greekend heb ik sowieso (leuk Mandy, haha)
En toch, toch moet ik elke dag zelf de slingers blijven ophangen. 
Blijf het niks vinden. Dat alleen zijn met mijn twee schatten van kinderen. Het is het net niet....
Hoe lief, leuk en gezellig Moos en Mouna ook zijn. 
Ben wel een beetje klaar met al die kinderlijke driehoeksgesprekken. De problematiek van Mouna over het niet zien van haar talrijke vriendinnetjes of de talloze vragen van Moos over onderwerpen die mij niet boeien. Had het zelfs laatst over Frank Boeijen. Ik bedoel maar!
Wil ook wel weer eens volwasssen gesprekken. Beetje dom tegen iemand aanlullen die minimaal dertig plus is. Desnoods over het WK Voetbal van onze dames. Uit eten bijvoorbeeld met z'n vieren, in ieder geval een beetje gelijk verdeeld. Twee kinderen en twee volwassenen. 
Tja, dat was afgelopen donderdagavond wel even het geval bij de Rheezerbelten, de pannenkoeken smaakten weer uit de kunst maar kon met stroop smeren wat ik wilde. Wat stuk is lijm ik niet meer recht. Hoe krom ik ook alles vind.  
Aan de ene kant was het gezellig, de kinderen vonden het heel fijn dat ze Mama weer even zagen. Aan de andere kant, waar ik zat, vond ik het eigenlijk niks. Na een dik uur stonden we weer buiten en gingen ieders onze eigen wegen. Ik met Moos en Mouna naar onze tijdelijke B & B vol Liefde en zij blijkbaar naar dat andere huis vol liefde!
Neuh, heb wel eens betere vakanties gehad. Vermaak mij uitstekend hoor, maar het is het allemaal net niet. Zie foto's van gezinnen elders. Omtzichtig en andere streken! Dat had ik ook wel graag gewild!
Moos die begint over onze laatste vakantie in Oostenrijk. Dat was mooi hè Papa, ja inderdaad....
Soort van stilte voor de storm, bedenk ik mij achteraf. Tja, achteraf is mooi wonen. 
Kinderen snappen veel maar willen eigenlijk net zo'n vakantie als hun vriendjes en vriendinnetjes nu ook hebben. Het lukt helaas ff niet! Baal er ontzettend van. 
Daar zit (nog) steeds de pijn voor mij. Dat we geen vier-eenheid meer zijn, geen gelukkig gezin meer! We waren er zo goed in! 
Blijkbaar heb ik er alleen problemen mee, moet ik niet zo zeuren. Trek alleen geen volle zalen!
Verhaaltje gaat voorlopig nog niet de kant op die ik vanmorgen, toen Mouna bij mij in bed kroop, in gedachten had!
Komkommertijd hè, zekers geen kommer en kwel! Sorry!
Maar de laatste weken heb ik niet veel van mij af kunnen praten, heb steeds met twee kinderen te maken die bij elkaar opgeteld nog niet eens de achttien aantikken. Kun je nagaan, heb de film Barbie gelukkig nog buiten weten te houden. Leeftijdscategorie is namelijk vanaf negen jaar. Daar heb ik mij mooi uitgeluld maar Mouna zag tal van andere films bij de Bios waar wel voor Alle Leeftijden op de poster stond vermeld. Gezien de weersverwachtingen voor komende week vrees ik het ergste. 
If you can't beat them, join them!
Ach, verder geen (liefdes)perikelen in mijn B&B vol liefde!
Al 3 weken volg ik, sorry, het wel en wee van Nederlandse B&B eigenaren in het buitenland!
Soort van Guilty Pleasure. Vorig jaar mee begonnen. Het bevalt mij uitstekend als Mouna eindelijk slaapt. Meestal kijk ik uitge(s)teld, want vooral de laatste dagen valt het lieve meisje niet meer automatisch in slaap. Zit ik vaak hele gesprekken aan het rand van het bed te voeren.....Zakdoekjes bij de hand. Meisjes van zes hebben het tegenwoordig niet meer zo makkelijk hoor. De TV op pauze.
Als ik dan uiteindelijk beneden kom zegt Moos vaak: "Ja Papa, Vrouwen hè...."
Als de mannen dan 's avonds eindelijk het rijk alleen hebben schenken wij ons die dikverdiende borrel in! En kijk ik naar de zomerhit van RTL 4. 
Cupido rijdt al maanden mijn huisje voorbij maar is tevens niet te vinden bij de B&B vol Liefde eigenaren in den vreemde. Want waar is Cupido trouwens? Broertje van....? Waar ik ook al tientallen jaren niet meer in geloof. Dates hunkeren naar liefde, ze komen allemaal vol verwachting naar het onbekende maar vertrekken bijna allemaal weer linea recta bij de Nederlandse eigenaren van de bed and breakfasts over de grens. 
Vorig jaar had je nog een Harm die Astrid, wel met heel veel vijven en zessen, het hof maakte in Oostenrijk. Harm kwam niet van een koude kermis thuis. Integendeel. Hij heeft Astrid al ten huwelijk gevraagd. Harm die kan er wat van! 
Oostenrijk kan ook het begin van iets zijn in plaats van het einde! Wat ik oe brom. 
Maar ik vind het fantastische TV, gewoon die denkknop boven uit en simpel dom voor je uitkijken. 
Kan ik soms heel goed. Laat mij glas nog eens volschenken door Moos, hij heeft er kijk op!
Al dat ongemak. Heerlijk! Je verbaasd je elke keer. Het lijkt bijna gespeeld, dit kan toch niet echt zijn!
Bestaan er überhaupt zulke mensen op deze aardkloot? Blijkbaar wel! 
Tikkertje spelen boven in een Franse toren, die Walter spoort echt niet! Ga eens graven bij zijn huis, denk dat vele cursisten die nog steeds spoorloos zijn onder de grond wel te vinden zijn. Hannibal.
Als iemand mij nu een moeilijke vraag stelt zeg ik dat ik verkouden ben en morgen op de vraag terug komt. Hij komt er nog mee weg ook....
Voor wie het programma niet kent, praat ik nu een compleet andere taal. Zal er ook niet lang over uitweiden, ontbijt wacht en ongeduldige B&B gasten. Maar ik vind het schitterend. Het ongemak druipt er van af....Heerlijke TV!
Ze hebben allemaal een tik van de molen gehad, behalve Debbie in Spanje dan (leuk mens)
Maar Marian in Portugal, Walter en Petri (Frankrijk), Joy op zijn berg in Spanje, Martijn in het verre Thailand (water naar de zee dragen...), Bram (Zweden) en Leendert in België.
Ingrid vertrekt binnenkort bij Walter, kan niet anders, kom anders ff een bakkie doen in mijn B&B vol met liefde. Mijn twee gasten zijn er nog maar een week en vliegen dan uit voor minimaal 3 weken. 
Ik ben lekker nuchter, overdag dan....Ahum (haha).
Ik noem het vaak BBQ vol met liefde.
Babylonische spraakverwarring? Of iets met vader en de wens van een bepaalde gedachte.
BBQ vol met liefde is vaak de opmaat van de zomeravond.
Hierna nog even de Avondetappe (tot vorige week) meepakken en vervolgens de KRO-NCRV detective Silent Witness. Zo weet ik mijn avonden wel te slijten, even geen kinderpraat. Eentje nog dan? 
Dat 24/7 aanstaan in je eentje is nog geen sinecure, wat ik oe brom! 
Wie weet stuurt Cupido mij vandaag of morgen wel een potentiële kandidaat naar mijn B&B vol liefde.
Weet door B&B Vol Liefde hoe het in ieder geval niet moet! 
Duzz...
Oh ja, je vraagt het je vast niet af.
Maar Moos verzorgde vandaag de muziek. Kent dit nummer van Tears for Fears helemaal uit zijn hoofd. Dat doen wij tevens veel, als Mouna eindelijk slaapt, met zijn tweeën luisteren naar (goede) muziek. Jan Smit opzetten kan altijd nog! (als de morgen is gekomen...)
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Smaak van Vroeger!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There has to be an invisible sun.
It gives it's heat to everyone.
There has to be an invisible sun.
That gives us hope when the whole day's done'
Uut 'Invisible Sun' van The Police.

Moi, ben ik weer!
One Down, Two to Go...
Zondagochtend.
Ik hoor gestommel op zolder, open half mijn ogen en zie vaag hoe Moos nieuwsgierig poolshoogte gaat nemen. Hij stiefelt voorzichtig de trap op, is ook vast wakker geworden door het feit dat zijn lieve kleine zusje aan haar ontdekkingsreis op de bovenste verdieping is begonnen. 
Paspoort op zak, de douane sliep vast nog op dit godvergeten uur, ze had vast en zeker vrije doortocht naar Playa Del Zooi. Het verdrag van Schengen of hoe die pipo ook mag heten geldt hier zelfs binnenshuis. Europa dringt steeds vaker Nederland ongevraagd binnen!
Ze smokkelt (gelukkig) geen drugs of andere geestverruimende middelen. Hooguit dropjes en gummibeertjes. Dat zien de hoeders van deze wet oogluikend toe. Wat ik oe brom! Maar aan de stem van Moos te horen heeft Mouna in deze korte tijd er toch weer een spektakel van chaos van weten te maken. Ik draai mij nog eens om, wil mij nog bevinden in dromenland, absoluut geen zin om te verhuizen naar een andere bestemming. Costa Upstairs of het populaire Jan Warboel daarboven!
Want het gaat niet om de bestemming maar de reis ergens naar toe, dat is het ultieme doel. Althans dat zeggen ze....Dus, wees niet ongerust over de hobbels in de weg maar vier de reis! Niet iedereen die ronddoolt, is verdwaald.
Hahaha...Lach als een boer met kiespijn, het mag nog. Als klimaatoloog pur sang, Fransje Timmermans, aan de macht komt is Nederland echt reddeloos verloren. Mag je als nuchtere boer aan deze kant van Nederland ook niet meer naar de tandarts. Waarvan Akte! Ik volg alles wel, zij het een beetje aan de zijlijn. Hoef niet zonodig in te vallen. Sta liever als reserve paraat.
Het kabinet staat vooralsnog onafgebroken in de kamer die trouwens bezaaid is met Barbie's. 
Mouna vond blijkbaar deze morgen waar ze naar zocht! Het IKEA-krat met al die Barbie's en toebehoren. Google heeft vast meegekeken want als ik het AD digitaal opensla lacht actrice Margot Robbie (die Barbie speelt) mij reeds vrolijk toe met de kekke zonnebril op haar blonde haren en dat de film nu in de bioscoop draait.
Ja, Ja..weet ik. Mouna heeft er mij al meerdere keren op attent gemaakt als wij langs onze plaatselijke Bios rijden. Kijk Papa....She's Everything, He's Just Ken!
Reclame op de TV doet de rest. Ben bang dat ik mierzoet één van deze weken nog mag verhuizen naar het pluche van een bioscoopstoel, hier achter het huis. Want Moos is Ken en Mouna speelt Barbie met verve en donkere lokken. Vind haar versie stukken beter. Mooi meisje...ook al heeft ze pardoes het zandkasteel, per ongeluk natuurlijk, uit haar kleine handen laten vallen. Naast de troep is de zolder tevens veranderd in een kleintje Sahara met de nodige Fata Morgana's. Straks ga ik op reis naar boven met de stofzuiger als metgezel. Geen Miele op de Piele maar gewoon echt stofzuigen, ben de wanhoop gelukkig nog niet dichtbij. Zo hoef je niet op vakantie, avontuur genoeg in dit huis derhalve.
Want ene Paulo Coelho zei ooit: Als je denkt dat avontuur en reizen gevaarlijk is, denk dan eens aan thuisblijven. Dat is pas dodelijk!
Heb nog geen woestijnslang gezien maar hij kan zich verborgen houden onder het stof! 
Neem de woorden maar ter harte. Ach, klaag niet! Zo blijf je in beweging, reizen houdt je in beweging.
We nemen straks gewoon met zijn drieën een Bounty, hebben wij toch dat stukje paradijs op aarde gevonden. Afgelopen vrijdag maakten Moos en ik nog een reis door de tijd. 
Mouna had nog een dagje school en naderhand een kinderfeestje van haar vriendinnetje. Moos had al urlaub. 
We moesten haar pas om 16.00 uur ophalen bij MonkeyTown, niet in Gramsbergen maar gewoon in Rheeze. Ken de weg, Barbie's genoeg onder de rook van Hardenberg. Maar dat terzijde!
Moos wilde graag naar Zwolle. Beetje slenteren, beetje winkelen (Pindakaaswinkel) en ik, ik op zoek naar Bier van de gebroeders Allema. Onder andere Moeders Mooiste, Broers Bier en bijvoorbeeld een Goed Huwelijk!
Het laatstgenoemde biertje smaakte mij in ieder geval beter dan mijn eigen gestrandde huwelijk!
Fris Bitter, mooi Dubbel Bier! Het bracht de boodschap over. Nam nog een slok, kauwde ondertussen op de worst van Jan. Lekker dubbel, als ik het maar snap! Geen dubbele betekenis, laat staan een dubbele agenda. Ik vond het een Goed Huwelijk maar ja, wie ben ik! Biertjes van Allema zijn top!
Appte Broerlief uut Hattem. Nog tips voor een dagje Zwolle? Kreeg redelijk wat opties!
Vooral waar je lekker kon lunchen. De liefde van de Dorgelo's gaat vooral door onze magen....Heerlijk!
Maarre hij verhaalde ook dat je tegenwoordig boven op de grote kerk kon wandelen. 
Moos proefde eerst ontelbare soorten pindakaas. De man achter de toonbank had er schik van!
Het kereltje voor hem raakte namelijk enthousiaster en enthousiaster....Hij mocht een potje pindakaas meenemen, hij koos uiteindelijk voor de smaak knoflook met gebakken ui. Potje is deze morgen al halverwege leeg, er past toch wel een dekseltje op? Behoud voor de pindakaas. Net zoals dunne plakkies snijden het effect heeft dat de worst ook niet zo snel opraakt...Tegen beter weten in!
Maar goed. Moos en ik bezochten de Grote kerk midden in Zwolle. Wat een pracht en praal. 
We gingen voor de experience Panorama Hanze in het Academiehuis (de kerk dus). 
Panorama Hanze is een interactieve presentatie over de geschiedenis van Zwolle (Suelle) en het ontstaan van de Hanze (steden). Je beleeft het Zwolse verhaal vanuit een unieke invalshoek, we stonden letterlijk in een 360 graden projectie en we werden ondergedompeld in het verhaal van Zwolle. 
Prachtig. Koptelefoon op en genieten maar. Een vrouw stelde zich voor als Suelle (Zwolle) en nam ons mee op haar reis door de tijd. Geweldig! Het Hanze verleden, heden en toekomst werden aan elkaar verbonden. Prachtig! Sowieso elke inwoner van Zwolle moet dit zien! Maar ook als geschiedenis je interesseert. Er werden weer een paar zaadjes geplant. Vader en Zoon vinden geschiedenis allebei leuk, want vroeger is soms zoveel beter dan wat het nu is, wat ik oe brom! 
Moos en ik gingen aan boord van een kogge en wij voerden over woeste zeeën en maakten binnen enkele minuten een reis door verschillende eeuwen. Hoe Suelle Zwolle werd! Schitterend!
Absolute aanrader. Hierna mochten wij het hogerop proberen. We klommen via een kleine driehonderd treden de weg naar boven. Ineens stonden wij bijna veertig meter boven Zwolle. We zagen de Sassenpoort, de Peperbus, het ei van de Fundatie, Moos zag Hornbach....(haha). We schreeuwden Herman wakker in Hattem, we zagen de IJsselbrug tevens in de verte. Onbezorgd genieten van het uitzicht. Kijk Papa, DAVO....McDonalds...(haha). We stonden oog in oog met Michaël, de beschermengel van Zwolle. Wat kon ons gebeuren? Moos knoopte praatjes aan met de vrijwilligers....Net zoals ie dat deed met die mevrouw beneden in de kerk. Hij pakt ze allemaal in. Schitterend. Nu zijn papa nog! Waarvan Akte. 
Zwolle had ons veel te vertellen. Net alsof je zelf (even) onderdeel uitmaakte van de geschiedenis van Zwolle. Indrukwekkend! We voelden ons veilig want de beschermengel was bij ons.
Gewoon een leuk uitje. Mannen onder elkaar. Samen biertjes uitzoeken van Allema! Denkend aan Buurman & Buurman. Mooi dom ouwehoeren! Gezellig zitten op de oude Vismarkt. Gekke mensen spotten en meer van dat alles. Slenteren langs heden en verleden! Moos op de praatstoel, ik lopend en luisterend er naast. Genieten van kleine dingen! Zou Jonnie er nog zijn...? Niet van Flodder maar van de Librije. Zullen we daar eten, Papa? (haha) Heb jij de flappentapper bij je. Als we nu reserveren kunnen wij er volgend jaar misschien terecht! Lijkt mij wel leuk, Moos! Het werd uiteindelijk, op verzoek, de Mac bij het PEC Zwolle stadion! Misschien niet 3-sterren waardig maar wel gezellig! 
Smaken van vroeger proeven! Zoals ik ooit op stap was met mijn vader in diverse steden. Beograd, Sarajevo, Split, Wenen, Dubrovnik. Slenteren langs winkels en markten, de geschiedenis ervaren. 
Lopend in Zwolle kwam vroeger veel eerder terug dan ik werkelijk dacht. Mooi.
's Avonds de dag afgesloten in stijl. Mouna opgehaald! We waren weer compleet, toch miste er één!
Mosselen eten! Een echte smaak van eerder terughalen naar het heden! 
Samen de mosselen schoonmaken. Al voorzichtig grapjes maken. Mouna snapte het niet, Moos wel!
Mooi. Dom ouwehoeren! Het voordeel van Mosselen koken is ook dat er altijd witte wijn overblijft!
Driekwart fles heb je niet nodig. Mosselen hebben maar een slokje wijn nodig, ik de rest!
Stokbrood bakken, sausjes maken....verse frietjes. Net zoals vroeger thuis!
Grote pan op de tafel in het midden van de kamer en met z'n allen er om heen. Mosselen eten!
At het vaak in België en ooit in Cadzand (Zeeland) in strandtent 't Zand! 
Met toen nog de mooiste vrouw op deze aardkloot. Dan smaken mosselen echt op haar best! 
Ziltig! Alsof je de zee proeft, alsof je haar proeft! Nu maakten wij alleen maar geintjes waar een mossel nou eigenlijk op lijkt! Mouna snapte het nog steeds niet! Wij wel....
Wat was het gezellig en lekker! Met z'n drieën aan tafel. Appel/Peren Sap en een mooie Sauvignon Blanc on the side. Echt omfietswijn! Vakantie vieren in eigen huis. We dachten de zee en Zeeland er maar bij, we beleefden ons eigen 360-graden animatie. Moos verzorgde de muziek. We haalden het zand van zolder, slippers aan....Het leek net alsof wij op vakantie waren met z'n vieren. Happy Family, shirtje van Racoon aan (veels te groot), kruipend in het zand, mijmeren over hoe het ooit was. 
Geluk duurt nooit lang....want de woorden van de Braziliaanse schrijver Paulo Coelho kwam ongevraagd langs aan Playa Del Voermanstraat: 'Als je denkt dat avontuur en reizen gevaarlijk is, denk dan eens aan thuisblijven, dat is pas dodelijk!
Want de storm stak ineens op na het mosselen eten. Vanaf zee waaide het ineens windkracht tien!
Mouna viel genadeloos van de boot (schapenkleed) op de woeste golven (het harde laminaat).
Het huilen stond haar nader dan het lachen. Ik zette de fles wijn weer even in de ijskast. 
Wie weet, misschien mochten wij straks nog even naar de Eerste Hulp in het Verre Hardenberg!
Dat zou toch een avontuur zijn (haha, not!). Moos merkte ook dat het ernst was, hij dacht wat Frank kan (neefje Frank is dokter, red. ), kan ik ook en misschien wel beter. Hij dacht eerste hulp te bieden om aan de pols van Mouna te zitten. Auw, ai...dat was misschien niet zo'n goed idee. Huilen zonder pet!
Mouna was afgedraaid. Na de laatste schooldag en het aansluitende feestje maar ze had ook pijn aan haar onderarm. Toch maar even bellen naar het ziekenhuis. Echter, half Nederland is momenteel op vakantie in Hardenberg en omstreken. Stond in de wacht, was nummer 19 en na een half uur (hoera) gepromoveerd naar nummer 15, dat schoot mooi op. Niet dus. 49 weken weten ze amper waar Twente, het roze Vechtdal en Overijssel liggen maar wel allemaal achter de Iessel vakantie willen vieren! Hoe dan?
Google vertelde mij vervolgens dat het mee moest vallen met de arm van Mouna. De arm werd niet dik, geen blauwe plekken en ze kon haar vingers nog bewegen en een vuist maken. Schakelde ervaringsdeskundigen in, de dochter van Robert bijvoorbeeld had zelfs twee keer de pols gebroken na een val van een springkussen....Dokter Robert bracht soelaas en zuster Irene ook. Mama kwam tevens in beeld nadat ze haar voicemail had afgeluisterd!
Na 3 kwartier wachten (inmiddels nummer 11 in de wachtrij) besloot ik het nog even aan te kijken. IJsblokjes in de theedoek. Koelen was het devies. Ze kroop op schoot bij mij, dat helpt altijd. Knuffelen. 
Schonk mij zelf nog eens wat wijn in. Elk nadeel had zijn voordeel. Vanavond hoefde ik niet meer op reis, bestemming was bekend alleen het doel nog niet! Gelukkig verdween 's morgens alle zorgen als sneeuw voor de zon. Wat ik al dacht. Geen Eerste Hulp bij Ongelukken. We waren Finkers-Blij! Fles wel leeg.
Last-minute besloten wij er een leuke dag van te maken. Regen buiten maar binnen scheen de zon! Iets met een onzichtbare zon. 
We maakten ons eigen 360 graden geschiedenis. Nog altijd met zijn drieën. 
Maar liggend op het strand, op de full colour deken van Araco, droomde ik over verre bestemmingen dichtbij huis. Nu eerst maar het Sahara-zand boven op zolder dirigeren naar de stofzuigerzak. 
Werk aan de winkel derhalve terwijl ik nog twee weken vakantie heb. One Down, Two to Go!
Voor de kinderen begint het nu pas! Ik heb al een stuk verleden!
Ik geloof in het leven en de reis er naar toe. Verdwaald in een herinnering!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Maestro!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Een opkomende zon, een doodgewone dag begon.
Het deed me meestal niks, vogels zongen wat.
Lente kroop door het platteland, dingen waar ik geen oog voor had.
De mist trok omhoog. Het grijs werd groen.
En zo werd het nooit meer als toen.
Als iedereen is wist hoe simpel het soms is. 
Ineens kom je terug in het licht, verander je blik. 
En je wereld verandert mee.
Het kost je verder niks, een lach op je gezicht. 
De meeste mensen lachen terug, 't is achter de rug.
En je voelt je niet meer alleen. 
Als iedereen is wist wat simpel geluk is.'
Uut 'Simpel Geluk' van de 3J's.

Moi, ben ik weer!
Voor even dacht ik vannacht dat daar het langverwachte moment U was na bijna twee jaar martelen.
Op een stil en verlaten perron in Mariënberg begon om klokslag 01.19 uur ineens een lieve vrouwenstem spontaan tegen mij te praten. Hallo? Nope....Het was wederom meisje Fata Morgana.
Haar naam vergeet ik helaas niet zo snel.
Ze bleek helaas nog aan het werk te zijn en praatte via een omroepinstallatie ergens in Nederland tegen deze verdwaalde man. Was ik een keer op tijd vertrokken lukte het de Nederlandse Spoorwegen zelfs niet om de laatste trein op dit godverlaten uur op tijd te laten vertrekken. Hoe dan..?
Hoe moeilijk kan het zijn? Ach die 5 minuten deden het ook niet meer! De avond/nacht bleef leuk! Maar toch! Als je op tijd wilt zijn moet je eerder vertrekken, logisch dunkt mij. Maar logica was sowieso ver te zoeken. 
Was allang blij dat ik éénoog bleek te zijn in het land der blinden! Zo'n beetje heel de trein sliep.
De avond had blijkbaar een te zware wissel getrokken op menigeen, dat merkte ik meteen aan mijn water toen ik de volle Blauwnet betrad. Hallo...!
Je had er bij moeten zijn, de basis van elk geloof, maar echt - Het Maestro Concert smaakt zekers naar meer. 
En zo, zo kom je nog eens in Beerzerveld. Het legde mij in ieder geval geen windeieren. 
In Beerzerveld is Kenia gewoon naast de deur. In Beerzerveld maak je nog eens wat mee....Duik je zomaar de struiken in. Ontvang je een mooi zomerpakket!
Een doekje voor het bloeden, bij elkaar opgetelde dames en in het rond kwakende kikkers!
Geweldig, je had er bij kunnen zijn...Maar ja!
15 juli, sinds twee jaar heb ik die dag niets meer te doen. Mijn lief verjaarde eerder altijd weer een jaar op deze datum. 
Tja, nu nog steeds maar ze is mijn lief niet meer! Hoef ik geen blokjes kaas meer af te snijden, garnalen te pellen of witte wijnen te ontkurken. Wist op zulke dagen mijn plek, het aanrecht en de keuken!
Dus nu alle tijd voor andere bezigheden. Vorig jaar met buurman naar de Mommeriete gefietst en nu, dit jaar, met een andere buurman naar HCR Beerzerveld, beter bekend als Café Geert met Jeroentje achter de tap, gepeddeld. 
Voor enkele weken terug verhaalde Herman Hutten over het Maestro-concert van de Broederband bij onze stamkroeg Café Mans, ie weet wel: Binnenmars. Dat ligt weer in Mariënberg. 
De Broederband, onze trotse muziekvereniging uit de dorpen Beerze-Beerzerveld en Mariënberg. 
Mijn nichtjes bliezen en blazen daar al tientallen jaren hun deuntjes mee. Net zoals mijn tante ooit speelde bij toneelvereniging Vorie-Vana. Het schept een band. Ik vergeet nooit mijn roots en als het kan ben ik inpandig als ze ergens optreden of Lohues moet hier achter op het podium staan. 
Maestro is een tv-programma waar bekende Nederlanders de strijd met elkaar aangaan om zich binnen acht weken tijd tot een soort van dirigent te ontwikkelen. Frits Sissing is de presentator. Misschien wel eens gezien. 
Het lijkt zo simpel, beetje zwaaien met zo'n stokje (baton) maar dan valt nog vies tegen. Dat bleek gisteravond ook maar weer eens. Oefening baart kunst. 3 min of meer bekende dorpsgenoten hadden er wel schik van....De één wat meer dan de ander! Ok, het was ook wel warm binnen, maar toch!
Herman Hutten dus (Beerzerveld), Eduard Bouwhuis (Mariënberg) en Leonard Koningswijk (Beerze).
Laatstgenoemde was de grote onbekende voor mij. Wie bent u? Raadpleegde de Mainbargse Yvonne Coldeweijer van het roodzwarte Juice-kanaal en ontdekte dat Koningswijk de nieuwe baron en voormalig jonkheer Roëll was. 
Deze Leonard, geboren in Den Haag en getogen op een Gooische Matras, woont sinds enkele jaren op landgoed Beerze. Kijk, dan ben je sap cider-drinkende wijze goed bezig! Dan heb je het wel goed gedaan in je leven. Troubadour Herman Potgieter praatte de avond lekker gladjes aan elkaar. 
Hoe hij als musicerende jongere uut Kloosterhaar (Kloojo) altijd opkeek naar het grote Broederband. Dat het vroeger alleen zaak was om deze band te verslaan in de strijd om de Gemeentevlag van Hardenberg! Mooi toch!
Waar een klein dorp bijzonder groot in kan zijn. Eerder, maar nu nog steeds, was de Broederband een fijne club muzikanten die het spelen op verschillende instrumenten tot kunst hebben verheven. 
Ik vond het leuk en gezellig. Ze speelden niet van die klassieke stukken maar lekkere, goed in het oor liggende, popnummers van nu en uut de jaren zeventig en tachtig. Lekker man! Mien Sinterklaas achter de pauken en trommels. 
Achter de drums zat een achternichtje van mij. Succes kent ineens meerdere vaders hè. 
Ze speelde Smoke on the Water van Deep Purple alsof ze nog met de heren zelf had geknikkerd in het casino van Monte Carlo. De bandleden zagen namelijk daar ooit water branden na iets te veel van het goede te hebben geconsumeerd. Geen tel uit de pas. Respect voor de dochter van neef Gernand en Margreet. Want Yara is sinds haar geboorte al blind. Ze doet alles op gevoel en haar gehoor! Super! Wat zal mijn moeder trots zijn, Yara heeft een speciaal plekje in haar hart. Nu al zin om het haar te vertellen! Wat is ze groot geworden, het was lang geleden dat ik haar had gezien. Zo vaak kom ik niet meer aan de Zwarteweg, zo af en toe nog eens voor een bakkie bij Jan van de Bokse en Tante Hennie. Moos wil dan graag de koeien zien en vooral de koeien die Ome Jan naar zijn Oma Martha heeft vernoemd. 
Waar staat Martha 82, Ome Jan? Geweldig! Ik vind dat humor. 
Jammer was dat het concert niet buiten plaats kon vinden. Het weer heb je niet in de hand en konden alle stoelen weer linea-recta naar binnen toe in de grote kleine zaal van Café Geert! 
Zwaaien met zo'n stokkie (baton) is niet zo gemakkelijk, dat heb je niet zomaar in de vingers. 
Hutten werd 3e, Bouwhuis met getrimde baard belandde op plek 2 en Maestro werd Koningswijk!
Hij mocht de gouden Baton in ontvangst nemen! Het bleef gezellig! Het was niet Nix.
Wat zeg ik, dat had ik niet verwacht. Ik had verwacht thuis te zijn tegen de klok van pak 'm beet 11 uur maar mede dankzij de NS werd het dus half twee dat ik eindelijk mijn twijfelaar kon opzoeken. 
Het was veel en veels te gezellig! Wat een gekkigheid daar in Beerzerveld. Tuurlijk kom ik er wel eens, wel op 1 hand te tellen, maar overal hebben ze bier en een stoel om op te zitten. Ook in Beerzerveld.
Nog eentje werd steeds vaker, nog iene dan en je bleef maar plakken aan je café-stoel! 
Ik had maar 1 doel voor ogen, de laatste trein halen. Tuurlijk, ik kon altijd slapen bij Moe maar wilde de volgende dag fit zijn. Straks komen Moos en Mouna hier 3 weken vakantie vieren aan de Voermanstraat. Misschien kunnen wij wel naar Kenia of Beerzerveld? Ik heb er mij gisteravond namelijk kostelijk vermaakt! Krom van het lachen, de ene lachsalvo volgde de andere op! 
Hoe simpel geluk kan zijn! Dat nummer stond gisternacht nog aan op Spotify maar dekte wel volkomen de lading van gisteravond. Geen moeilijk gedoe! Gewoon het leven vieren met mensen die er toe doen!
Dat is hartstikke leuk. Denken dat je op tijd thuis zult zijn. Een soort van 'moetje', je drinkt er bijna elke week bier mee, even kieken dan, maar gewoon op de kop (spreekwoordelijk dan) thuis komen! 
En dan niet kunnen slapen hè. Schapen tellen maar ben Den Haag niet hè. Als daar 1 schaap over de dam volgt zo'n beetje het hele kabinet. Chris en Gerard zetten die net van buiten naar binnen!
Neuh, De Broederband blies een mooie avond in leven. Ik zeg Maestro 2024, gewoon doen!
Oswi..euh Jeroen is dan ook weer beschikbaar. Jan Hagedoorn voor Beerze en mien Moe kan ook vast wel zo'n stokkie vast houden. Doet zij mee voor Mariënberg. Je moet wel een beetje diversiteit op de mat leggen anno 2023. Vrouwen kunnen mannen dirigeren waarom dan niet een geheel orkest! Ik voel een uitdaging aankomen....Nou Moe.
Maar de echte Maestro dit weekend was wel Jelle Brinks. Keeper van beroep! 
Hij dirigeerde ruim zeventien seizoenen lang het elftal van voetbalvereniging Mariënberg!
Hij hangt zijn fijnbesnaarde baton aan de wilgen. Potverdikkemei! Jelle stopt, doet zijn keepershandschoenen niet meer aan. Althans niet voor ons vlaggeschip. Er is meer in het leven dan voetbal, juist...De Broederband bijvoorbeeld. Maar Jelle blies al die jaren flink wat genot in ons supportersleven. Alaaf.
Had zweven tot kunst verheven! Wat een klasbak, wat een Maestro. Voordat ie achttien werd had de leerling zijn meester allang verslagen! Hij stuurde het elftal aan zoals een dirigent zijn orkest!
Geen valse noot te bekennen, het was de toon die de roodzwarte muziek maakte! Fantastisch. 
Tijdens het concert, toen Koningswijk een nummer van James Brown (I feel good) dirigeerde, voelde ik mij ook geweldig. Er stroomden foto's binnen van Jelle in actie! Gerrit was bijzonder attent.
Brinks was een Maestro. Ieder seizoen verdiende hij de gouden baton! Lang droomde ik dat het eigenlijk mijn zoon had moeten zijn! Haha...toen de gulden nog van hout was! Maar vanaf zijn zesde kwam ie binnen springen met tweelingbroer Daan in mijn team. Toen had je ook al leuke moeders maar Bert was mij reeds lichtjaren voor. Zeg maar, het verhaal van mijn leven! Nooit op tijd, de trein was steevast vertrokken en nu hebben ze altied vertraging. Hoe dan...? 
Maar wat een ontzettende klasbak was het! Jelle Brinks. Hij verstond zijn vak wel! 
Ik draaide gisteren The Keeper van The Brandos maar Jelle hield wel de meeste ballen vast! 
Daar had ik nog wel eens problemen mee. Stompte vaak in het luchtledige....Ach, gelukkig hebben wij de foto's nog! Wat heb ik genoten van Brinksie...Geniet meestal wel van de elf jongens in het veld maar je hebt zo je voorkeuren. Altijd al een zwak voor keepers gehad. Ik was er zelf ooit één hè. 
Meteen vanaf de effies, ga jij maar lekker op het doel staan. Voetballen kun je niet echt hè, nou ja keepen ook niet! Ach, ik hield wel eens een bal tegen en ik heb het eerste gehaald. Mij maak je niets wijs! Er zijn meerdere wegen die naar ergens leiden...
Maar Jelle en eerder daarvoor een Appie of Jan Timmerman waren poortwachters die je uit het fijnste hout snijdt. Waar je kostbare instrumenten van maakt. Nooit tweede viool, altijd eerste! 
Tijdens Maestro van de Broederband moest ik aan onze absolute Maestro van de voetbal denken! 
Zo jammer dat je stopt, maar ik snap het wel! Thijs maakt zich vast niet Al-te-na....Die kan ook ballen tegenhouden, het elftal dirigeren en naar zijn hand zetten. de zestienmeter tot niet begaanbaar gebied verklaren. Jelle en veel van die kornuiten die samen met hem in de effies begonnen zijn allemaal van die getapte jongens van de gestampte pot geworden. Je spreekt ze niet elke week maar als je ze ziet is er altijd die vorm van (h)erkenning! Twee zielen, 1 gedachte! 
De onbekende Koningswijk werd de eerste Maestro van de Broederband maar Brinks was ruim zeventien seizoenen lang de absolute Maestro van onze club! Of niet dan!
Beerze, Mariënberg en/of Beerzerveld is zo gek nog niet! Moet eens vaker die kant op! 
Fijn weekend. Ga nog ff wat slaap inhalen voordat ik 3 weken compleet aan sta.....
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah. Mijn twee kleine Maestro's die hun gekke papa alle kanten op kunnen dirigeren behalve als de trein weer eens vertraging heeft komen zo station Dorgelo binnenrijden. Als die mevrouw maar niet spontaan begint te praten. 
Joah, mag wel zo!

#NottingHardenberg!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'She, may be the face I can't forget, a trace of pleasure or regret.
May be my treasure or the price I have to pay.
She may be the song that summer sings, may be the chill that autumn brings.
May be a hundred different things within the measure of the day.
She may be the beauty or the beast, may be the famine or the feast.
May turn each day into a heaven or a hell.
She may be the mirror of my dreams, a smile reflected in a steam.
She may not be what she may seem inside her shell.'
Uut 'She' van Elvis Costello (Nummertje op de Soundtrack van Notting Hill)

Moi, ben ik weer! 
Val maar weer eens meteen met de deur in huis.
Heb 'm trouwens net wagenwijd open gezet om die 33 graden van gisteren enigszins een beetje naar buiten te bonjouren voordat de kinderen wakker zijn. Want vooral Mouna vindt het niet fijn als 's morgens de deur open staat.
Schiet ze gelijk en onder flink protest onder de warme schapendeken, koud Papa! 
Enfin, heb een paar heftige weken achter de rug, een zelf gecreëerde eigen schuld-dikke bult situatie. Volledig te danken aan mijn sullige onhandige- en incomplete dommigheid! Heb mijn hoofd er niet altijd bij. De communicatie met boven en enkele andere afdelingen beneden aan mijn grote lichaam loopt niet altijd geheel vlekkeloos. Mijn hart staat vaak uit, geeft niet altijd thuis en anders wel mijn lieve kleine jongen! Ben vrij hoor.
Ze werken dan wel bij één bedrijf. De firma twee meter punt zes komma vier, maar staan nooit even bij elkaar te kletsen bij het koffieapparaat, zeg maar! Allemaal van die éénlingen, eigengereidde BV'tjes on the side. Een totaal niet op elkaar ingespeeld team. Het huidige Ajax, zeg maar!
Maar dat terzijde. Enfin. Ruimt Steijn de rommel op?
Het gedoe, wat ik Tinderen en daten noem, heeft de laatste tijd op een laag pitje gestaan. 
Had er niet veel skik van. Neuh, zelf niet lekker in het velletje - zeg maar vel - en ik vond het allemaal wel dikke prima. Vond en vind het voornamelijk ontzettend gedoe en veel van hetzelfde. 
Zoek gewoon een leuk iemand, verder niet! Schijnbaar vind je makkelijker iemand met één oog in het land der blinden of die speld dan een fijn iemand waar het gewoon leuk mee is!
Speelt The Clash ook nog eens Should I Stay or Should I Go, ik snapte vooral de ironie van het nummer toen ik iets behoorlijks stoms aan het doen was! Althans dat realiseerde ik mij pas achteraf toen het kwaad al was geschied. Heb ik weer....Kop d'r bij, jongen!
Het was dit keer niet eens Bachhus die mij de das omdeed maar drie dingen die ik schijnbaar tegelijk wilde doen! 
Ben er echt niet voor in de wieg gelegd, leuk doen tegen vrouwen waar ik niet eens aardig tegen wil zijn. Zoals Eg ooit zei: Ik doe het niet voor mijzelf. Hij destijds voor de voetbal, ik eigenlijk voor Moos en Mouna. Ik gun hun vooral een nog leukere papa die blij wordt van het feit dat iemand hem ook de nodige (vrouwelijke) aandacht geeft. Snappen jullie het een beetje? Na twee jaar zit de klad er nog steeds aardig in, als je begrijpt wat ik misschien bedoel! Niet mijn keuze maar je hebt er wel mee te dealen. De pot verwijt allang niet meer de ketel. 
Maar goed, dwaal weer eens ernstig af. Ik zat na weken weer eens op die Tinder-app! 
Swipen naar links is geen belangstelling, Swipen naar rechts is dat je iemand leuk vind of begint te vinden. Je hebt meestal alleen nog maar het plaatje compleet.
Normaal gesproken Swipe ik zo'n beetje 11 van de tien keer naar links. Niet dat ik zo hoge standaard heb maar het trekt mij niet zo...Kan het niet uitleggen maar iets moet mij meteen pakken. Niet arrogant bedoeld hoor. Ik vind niet zo snel iemand leuk, echt leuk! Wat zegt een foto überhaupt? Hebben jullie misschien ook wel weer gelijk. Maar al 51 hè, ongelooflijke haast zal ik maar zeggen...hahaha Not!
In het begin maakte ik ook al de fout. Zat ik iedereen te liken, terwijl dat niet echt het geval was. 
Kwam ik tevens van een koude kermis thuis. Maar na enkele weken niet op Tinderen te zijn geweest was het bij mij helaas niet als fietsen. Met andere woorden, dat je iets niet verleert! 
Ik was dat hele digitale daten wel ff verleerd! Doordat ik een tijdje niet op Tinderen was geweest stonden er behoorlijk wat dames in de spreekwoordelijke wachtrij. De ene na de andere passeerde vrolijk de revue. Ik dacht ze allemaal naar links te swipen, naar de uitgang! 
Ai, niets was minder waard. Ik likete iedereen dus. Niet alleen de mindere goden, maar ook te mooi, te jong, te onbereikbaar, te eredivisiewaardig, te ver weg etc. Overal waar te voor staat is niet goed, behalve Tevreden en Ted de Braak. Maar snorremans was nergens te bekennnen, die swipe ik trouwens meteen naar links. Echter swipete ik nu alles naar rechts! Dat was niet handig. Niet echt! Neuh...
De enige die ik wel leuk vond, door de APK kwam, swipete ik dus naar links....Naar de eeuwige jachtvelden. Heb ik zo een potiëntele kandidaat de mist in laten gaan....? 
Maar de laatste weken heb ik veel schade moeten herstellen. Tuurlijk, het gros van de vrouwen reageerde gelukkig never-nooit-meer op mijn like, gelukkig maar! Dat was ook niet de bedoeling trouwens. 
Ik weet eigenlijk niet wie ik allemaal heb geliket en die ook nog mijn stukkies lezen. Sorry, Sorry....
Niet dat ik geen belangstelling had, nou ja, eigenlijk ook (weer) niet! Of toch ook wel weer, weet ik veel! Jemig, wat een gedoe zeg. 
Dat hele tinder- en date gedoe. Echt waar, geef mijn portie andermaal maar weer aan Fikkie. 
Maar, helaas, niet alle vrouwen lieten het er bij zitten. Sommigen antwoorden serieus op mijn likes!
Dan ben ik ook nog zo netjes om één en ander uit leggen. Nou, waar ik in godsnaam mee bezig was? 
Snapte ik dat Tinder wel? Hoe kon ik zo achteloos met haar gevoelens om gaan? Zo ver woonde ze toch niet van Hardenberg? Kreeg bergen kritiek en wat niet meer zij over mijn persoontje heen! Daar lusten de honden geen brood van. Vrouwen die boos zijn, zijn niet zo lief. Wat ik oe brom!
Kreeg zelfs een melding aan de broek! In teveel blauwe damesogen was ik een persona non grata! 
En ik weet niet eens meer hoeveel vrouwen ik onbedoeld heb geliket voordat mijn hersenloze brein wakker werd! Met andere woorden: Het werd een hele 'Clash' de laatste weken tussen de vrouwen op Tinder en mij. Een strijd die ik bij voorbaat al aan het verliezen was! Het kabinet viel, gelukkig krabbelde ik wel met veel pijn en moeite weer op. Overleefde ternauwernood de motie van wantrouwen! Gelukkig bijna zomerreces! 
Grappig om aan je zoon van tien uit te leggen wat het daadwerkelijk betekent als het kabinet valt.
Kunnen ze dan niet weer opstaan? Logica pur sang. Ze mogen van mij blijven liggen, Moos. 
Snap het Papa. Jij vind die Rutte al jaren niks hè. Ik hoor je wel eens klagen over hem! Haha, ze horen meer dan je denkt. Ze onthouden ook best veel! Wie is dan wel een goede Minister-president, Papa? Tja, zeg het maar. Zou jij dat willen doen, Papa? Pas niet in de bankjes, Moos. Te lange benen!
Should I Stay or Should I Go! Ik moest er ook wel weer om lachen....Nogmaals, ben niet in de wieg gelegd voor dat daten en zoeken naar iemand die mij net zo leuk gaat vinden als ik haar!
Die andere is mij, bij wijze van spreken, aan komen waaien, dat beviel mij stukken beter....
Ach, ik trek geen volle zalen maar laat ze op één of andere manier nou ook weer niet bepaald leeglopen. Tis maar net hoe je alles bekijkt. Maar Tinder en ik waren de laatste weken echt geen gelukkig huwelijk. Vaker met het bijltje gehakt! Spaanders genoeg derhalve.
De digitale snelweg is vooralsnog niet de mijne. Rij liever over zo'n echte en mooie zoab alsfaltweg. Onderweg naar iemand toe. Onderweg naar later. Dan wil ik alle kanten op. Links, rechts of gewoon rechtdoor. Maakt mij niet uut, soms kun je met mij alle kanten op. Behalve de goede. Tinder mislukkingen wat dat betreft zat! 
Notting Hardenberg, of beter gezegd, voorlopig nog Nothing in Hardenberg!
Bleef afgelopen donderdagavond hangen in de film Notting Hill. Een film uut alweer 1999. Pak de paling maar in. 
Volgens mij al flink wat keren gezien maar ik kan die mooie lach en dito oogopslag van Julia Roberts maar niet weerstaan. 
Bleef hangen op de bank. Ze speelt een actrice maar ook de girl next door met verve. Ik heb iets met schilderen en de jaren negentig, dus bleef ik kijken. Had toch niks te doen, net weer een vrouw beledigd op Tinder. Althans dat vond zij dan. Ik vond het wel meevallen. Ben het toch vaak snel met mijzelf eens.
Ja, sorry, verkeerde kant opgezwaaid euh geswiped....(wat een oen ben je toch, jij ook nog een fijne dag, uut dat ding. Gewoon ik Hugh zijn en jij Julia?). Niet alleen haar naam is mooi.....
Noem mij een stuk oud verdriet, een natte dweil of whatever. Ik ga gewoon goed op zulke films. 
Duik vervolgens met een goed gevoel het bed in. Het schone bed, fris dekbedje. Een ongelukje van Mouna die nacht er voor noopte mij tot enige actie. 
Ik heb iets met dat soort vrouwen. Had ik ook met Michelle Pfeiffer en Hale Berry! 
Die eerste oogopslag. Meteen verkocht! Zo onbereikbaar als de neten, maar toch! 
Zulke kom je niet tegen op Tinder. Neuh, die zijn allang onder de pannen bij type's als een Hugh Grant of de Brad Pitts van deze wereld.  
Lucky Birds! Ach, liet mij mooi gaan. De film Nothing Hill toverde één van die zeldzame glimlachen rondom mij mond. Die lach van haar, van Julia. De TV was net breed genoeg. Ze straalde van oor tot oor. Je kon mij donderdagavond wegdragen, ik was geworden tot één natte dweil...Teiltje?
Dat nummer van Elvis Costello, She! Oh, kippenvel. The Clash was even mijlenver weg! 
Tuurlijk ken ik 'm ook in de Franse uitvoering van die Charles Azenour of vour of hoe heet die chansonier ook alweer, geen zin om het op te zoeken. Vind Franse nummers goed te doen, zeker nu de Tour de France weer op Radio 1 te beluisteren is. Geen idee waar de Brels, Bruels en/of Clercs over zingen. Kan over sleutels of het vlakke land zijn maar als Elvis Costello het zingt snap ik het tenminste nog en kan ik het redelijk volgen. Rock the Casbah komt langs, ik verzin het niet! Maar dat terzijde.
Gewoon leuke film. Zo kom ik mijn 'eenzame' avonden wel door. 
Moet je altijd schrijven? Dat vroeg iemand mij van de week. Ik hoef niks, maar ik leg het mij wel min of meer op. Ook een soort van therapie hè! Maar ik wil het voornamelijk luchtig houden, lukt niet altijd merk ik wel aan sommige reacties van jullie. Nogmaals dank daarvoor! Dat tussen de zinnen doorlezen lukt mij ook niet altijd! Soms is het wat het is! Kan het niet mooier of leuker maken dan het is!
Mis gewoon een Julia Roberts in mijn leven. Ze hoeft niet zo knap te zijn maar wel getooid met zo'n mooie glimlach. Ik heb echt wel een paar mooie dames naar rechts geswiped maar voorlopig laten ze mij nog links liggen. Vind zelf deze laatste zin wel goed gelukt! Haha, laat maar...
Ben hartstikke blij als de kinderen er zijn! Je maakt wat mee, de helft schrijf ik niet eens op!
Gisteren lagen wij ook weer dubbel. En gisteravond dansten Moos en ik op muziek van The Counting Crows achter het huus! Ik een beetje aan mijn theewater en Moos aan de appel/perensap van 't werk. 
Hoe mooi kan soms het leven zijn! Moos een beetje verhalen over de achtergrond van nummers!
Hoe ze ooit zijn gemaakt en waarom? Frank Boeijen kwam daarom langs met ZwartWit! Had ie iets over gelezen. Mama's Gun met lookin' for Moses. Dat Moos eigenlijk van Mozes stamt. Mama's Jasje uit België. We vlogen zo'n beetje heel Europa over in vogelvlucht. Herbert kwam langs met Der Weg. Reinhard Mey met Gute Nacht Freunde maar we sliepen nog lange niet! Met Bruce waren wij ineens in Amerika en even later met Bowie en ahum...euh Spandau Ballet in het Verenigd Koninkrijk. Het werd later en vanzelf zondagmorgen. 
Net zoals ik woensdagavond nog niet wilde slapen met Mouna toen zij bij mij was en Moos op kamp was! Ze swipete niet naar links of rechts maar eiste wel volledig haar Papa-tijd op tot de laatste seconde. 
Ik heb het idee dat ik niks mis als die twee bij mij zijn! Maar voor mij zijn 's avonds de cirkels niet vaak rond. Knaagt er iets in dat achterhoofd van mij, maar wat precies, dat weet ik niet! 
Dan swipe ik ook nog eens de verkeerde kant op en haal mij van alles op de hals! 
Regeren is vooruitzien! Het kabinet is hier niet gevallen, staat nog mooi recht overeind in de kamer. Gek genoeg herinnert mij dat niet aan haar! She deed dat ook niet! Eerder wenste het nummer mij donderdagavond iets van vooruitgesneld succes. Denk ik....Een soort van voorbode.
Dat ik gewoon moet blijven proberen, steeds weer opnieuw. Niks mooiers as dat! Behind Blue Eyes (The Who), welke lijst heb ik vanmorgen aangeklikt? Nu komt London Calling. Hoe dan? 
Wellicht beetje teveel The Clash geluisterd. Zal Golden Brown ook nog wel voorbij snellen! 
Als je maar naar de juiste kant swiped......De juiste richting kiest! Misschien heb ik haar al wel gezien of ontmoet. Je weet het niet! Tijd zal het leren, wat voor jou de goede tijd is kan voor haar net te vroeg komen of te laat. Ik lul ook maar raak voor een knaak. Net meldde zich nog iemand op Tinder die mij terug heeft geliket, zal haar vriendelijk vertellen dat wat mij betreft de deur reeds dicht zit! 
Inderdaad Roxy Music/Bryan Ferry - More Than This!
Genoeg frisse wind om mijn hoofd, de rook is weer verdwenen. Dank u! 
En neem deze flauwekul van vandaag wel met een korreltje zout, alsjeblieft....haha!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo! 

#Dansen Op Het Plafond?!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Man, what in the world is happening down here in the hall? 
I wouldn't have a clue, let's go check this thing out. 
What is happening here? Something's going on that's not quite clear.
Somebody turn on the lights. We're gonna have a party, it's starting tonight.
Oh, what a feeling. When we're dancing on the ceiling.'
Uut 'Dancing on the Ceiling' van Lionel Richie. 

Moi, ben ik weer!
Vroeger, eerder dansten wij samen op de vulkaan!
Toen Huub nog van der Lubbe was, onze dames hem nog in het kruis keken en hij officieel in dienst was bij firma de Dijk! 
Ooit was de Besthemerberg (officieel Besthmenerberg) een vuurspuwende berg waar wij met z'n allen tesamen kwamen om te getuigen van ons grote geloof. Amen!
De warme opening in het groteske oppervlak van ons zelfbenoemde planeet. Op deze plek kwam gesmolten gesteente (magma) als lava, gas en tefra ongezouten naar buiten. Menig uitbarsting en eruptie vond hier plaats. We wisten niet beter! Elk jaar kwam Huub zijn zegeningen tellen en predikte hij voornamelijk liefde en geduld. Toen de gulden nog van hout was, twix raider heette en de sex gewoon nog vies was. In excelsis deo!
De Besthemerberg was de mantel der liefde waar Huub in het liefdevolle Bostheater elk jaar de aardkorst naar boven liet komen. Een actieve vulkaan die tot uitbarsting kwam, in volle glorie tot ongekende wasdom wist te beklijven. Je wist niet beter! Zo was het leven. Je werd geboren, je deed ondertussen een plas en One Fine Day ging je dood! Dood in haar armen, misschien wel in een T-shirt van haar! Wist jij veel. 
Je wist gewoon niet beter! Huub als de nieuwerwetse versie van Martin Luther King! Het bidden voor bruune bonen werd ieder seizoen in ere hersteld. Het leven was niet zo moeilijk. Je hield van haar en je werd samen oud en gelukkig! Ach ja, ik geloofde ooit dat iemand van water wijn kon maken....
De armen te eten gaf, met slechts vijf vissen en drie boden of net andersom, de hele wereld van zijn natje en droogje voorzag. Maar niks is zoals het lijkt! Een nieuwe tijd brak aan. 
Dansen op de vulkaan werd iets van eerder, later was allang begonnen. Een nieuwe tijd, nog steeds snap ik er weinig van! Ik danste veelvuldig hier op de vulkaan maar langzaam verdween ze uit het beeld!
De pot verweet de ketel, Jezus ging met de VUT en niemand die nog wist hoe hij ooit van water wijn maakte laat staan een speciaalbiertje kon produceren van pak 'm beet 9%. 
Lag vannacht in mijn tijdelijke twijfelaar hier aan de voet van de Besthemerberg. Liefde maakte allang niet meer een smal bed breed. Draaide mij maar niet om, de nacht ervoor was ik nog genadeloos uit bed gesmakt met een klap van zeven op de schaal van Richter! Wennen doe ik niet zo snel. 
Wilde wel wennen maar nooit aan jou! Dacht gek genoeg gisteren niet aan haar! Neuh, toen plaatsgenoot Edwin één van zijn laatste nummers inzette moest ik aan mijn lieve kleine meisje denken!
Evers wist, gek genoeg, Huub naar de eeuwige jachtvelden te schieten. Hij schoot niet met scherp maar gebruikte wel de juiste munitie. Soms heb je kogels nodig om iets uit je geheugen te bannen! 
De drank maakte een voorzichtig begin en Evers en consorten deden de rest! Lekker man!
Evers is net als een mooie Karmeliet of Tripel. Hij stelt nooit teleur. Je weet wat je aan hem hebt! 
Neuh, Moos was er dit jaar niet bij! Papa moest zelf de aardappels afgieten deze keer....
Het lukte, deels dan! Deed het met verve maar dat was iets uit de jaren negentig, misschien volgend jaar. Ze komen terug. Ze willen hier elk jaar dansen op de vulkaan! Ik snap ze wel!
Het lommerrijke Bostheater ademt een bepaalde sfeer uit die moeilijk in woorden is te vatten. 
's Morgens liep ik er al even rond. Sprak met enkele vrijwilligers die met het theater getrouwd lijken te zijn! Een hart van Steen. Zij wel! Ik loop er graag rond als het er stil is. De wind die dan het woord voert! Eeuwenoude bomen die een verhaal willen vertellen maar het simpelweg niet op papier lijken te krijgen of niet willen. Laat het aan je verbeelding over. 
Dansen op de vulkaan lijkt Dansen op het plafond te worden! Bijna hetzelfde maar toch anders!
Dik twee en half uur voerde Edwin zijn man- en vrouwschappen aan! Tessa met haar hele boomgaard en de rest! Niks met Bobbie of Ernst te maken...Neuh! 
De jaren tachtig lieten zij in bijna drie uur de revue passeren. Gaaf man! Grappig het feit dat Evers een shirt aan had van Guns 'n Roses maar daar geen enkele nummer van speelde. Vind ik humor. Net als Maxime Blondie op haar shirt had staan maar zelfs Debbie Harry bleef in de kast zitten! Toch een icoon uut deze tied. Wel roodzwarte laarzen, kijk dan heb je sowieso een flinke streep voor! 
De Edwin Evers Band speelde als één van haar laatste nummers Dancing on the Ceiling van Lionel Richie. Die kerel uit Amerika! Hoor dan liever Rowwen Hèze, maar die waren vorige week al komen buurten! Keek naar boven, het bleef droog maar ik traande wel!
Goh, wat genoot zij vrijdagavond. Wat een mooi meisje ben jij toch! Prachtig in al haar eenvoud!
Het levende bewijs dat er ooit iets van liefde tussen ons was! Zij is ook zo'n vulkaantje. 
Rustig totdat ze ineens explodeert. Uitbarst en al haar lava laat stromen over ons. Geweldig! 
Godallemachtig wat genoot ik van haar afgelopen vrijdagavond in een bomvolle Gramsberger sporthal. 
Er waren heel veel, voornamelijk meisjes, aan het turnen maar ik sloeg alleen acht op haar! Neem je mij toch niet kwalijk. Ze is het mooiste op deze aardkloot.
Ze had het dansje al weken geoefend en zij voerde het perfect uit! 
Zij danste op haar eigen vulkaan kats tegen het plafond aan! Die lag hoog maar zij bereikte het slechts in enkele treden. Moos zat naast mij, stil op het moment dat het uur U daar was! Voor even waren wij dat vrolijke gezinnetje van weleer. Straks ging ieder weer haar of zijn eigen weg, onderweg naar later!
Mouna stond vrijdagavond in het middelpunt van de belangstelling en tal andere meisjes en jongens. 
Hij kan het wel! Laat ze maar lullen, Moos snapt er soms meer van dan wij allemaal denken!
Sportief heb ik niet zoveel raakvlakken met gymnasatiek. Alleen eigenlijk met voetbal. Maar werd vrijdagavond verliefd op het turnen, gewoon hartstikke smoor op gymnastiekvereniging Gramsbergen. Wat een mooie saamhorigheid! 
Tis net voetbal, er stond niemand vrij en de bal was rond. Wat een geoliede machine! 
Kreeg kippenvel. Tuurlijk omdat Mouna de show stal maar iedereen steelde iets wat even niet van hun was. Respect voor GV Gramsbergen. Er stond een mooie show! Van de kleuters tot aan de jong volwassenen. Ik doe het ze niet na. Ze dansten met z'n allen op de Gramsberger vulkaan! Huub zou niet alleen trots zijn. Het dak (plafond) ging er bijna spreekwoordelijk af. Zat niet op hete kolen, het biertje op de Besthemerberg kon nog wel even wachten. Ik liet er één tappen bij de Binder! 
Daar moest ik dus gisteravond aan denken. De beelden kwamen weer langs in mijn hersenloze brein! 
Ik aaide Jan over zijn kale bol, kuste mien moat Robert, petje af voor Bert! 
Dit weekend miste ik mijzelf niet eens! Zo'n weekend met vrienden werkt helend en we zijn maar net over de helft. Morgen pas naar huis, vandaag nog varen over de Vecht. Ommen vanaf het water zien! 
Misschien nog wel even de keel nat maken. Deden wij gisteren ook al. We maakten van de nood een deugd. Hemelwater kwam namelijk uit de grijze wolken. De zon deed het ff niet, we hadden de storingsdienst al gebeld. Na de koffie met gebak wachten wij maar geduldig bij Charlie's Pub! Vervelend wark. Charlie, zoon van! Hij snapt hoe de wereld in elkaar steekt. Naast de toko waar Lub ooit fietsen verkocht en repareerde vond hij op de 1e verdieping zijn huis en dacht, ach nu wij er toch zijn, kunnen wij beneden ook wel een café beginnen. Hij werkte tien jaar bij Flater nadat wij daar de deur voor het laatst in het slot hadden gegooid! Charlie, een mooi eerbetoon aan zijn veel te vroeg overleden oom. 
Kwam terecht in de wondere wereld van Whisky's. We liepen niet op eieren. Vroeger haalde ik met Ome Mans eieren bij zijn Oma op de Beerzerhaar. Dertig stuks. Tante Dinie had er veel nodig voor haar befaamde Cake. 
Terwijl de dames de (kleding)winkels met een bezoek vereerden zaten wij een balletje te stoten of een pijlte te gooien. Ik genoot van de volle kast met tig Whisky's, een soort snoepwinkel, dansen op de vulkaan maar dan anders! Tot aan het plafond stonden tig Whisky's keurig op alfabetische volgorde. Pa en Ma Grimme vertelde mij met liefde over het elixer waar je, als je er teveel van drinkt, dubbel van gaat zien. Ik mocht even een drip proeven, amper 2 cc. Kom later nog wel eens terug voor een Dram!
Leuk zaakje dat Charlie's Pub in Ommen! Vroeger had je Charlie Brown maar doe mij deze groene versie maar. Er hing zelfs een shirt van Mainbarg. Kijk, dan ben je gewoon goed bezig! 
Nam een IPA, net als Ard, van Guinness. Verrassend lekker. Net als die Brugse zot en zo.....
Genoot van het simpele. Van het heffen van een glas op iemands gezondheid! Niets is vanzelfsprekend. 
Wees blij dat je er nog bent! Soms gaat iets stuk al voordat het amper in de knop zit! Doodzonde.
Het leven is niet meer zo simpel als je eerst dacht! Het is gek, denk op raarste momenten aan mijn kinderen. Toen Edwin het over plafonds en zo had zag ik Mouna weer staan op de evenwichtsbalk. 
Ze viel er niet af, daar kon haar papa niet meer zeggen. Ben al te vaak van die balk gedonderd!
Kan dan ook geen arabier of flikflak, dan kan ik Roelof Vasse bellen, kom maar langs. Je hebt weer een afspraak te pakken. Neuh....Die bel ik echt als laatste als je begrijpt wat ik bedoel.
Ze danste gewoon op de vulkaan tegen het plafond aan. 
Want als ze danst, val ik stil en ik vergeet heel de wereld om me heen!
Als Mouna danst met een lach op haar gezicht, ze zwaait en straalt erbij!
Haar zo te zien maakt mij zo ontzettend blij. Ze zwaait, we stralen allebei. 
Voor even, denk ik, dat alles is zoals het ooit was! Maar even later, zwaai ik nog een keer! 
Zwaai ik af, terug naar het huisje 334 op de Besthemerberg en ben ik weer terug in mijn eigen wereld!
Daarom blijven dansen op de vulkaan tegen het witte plafond aan! 
Veel anders kan ik niet, veel anders wil ik niet! Zelf voor een taxi bellen ben ik de beroerdste niet! Maar niet echt voor in de wieg gelegd. 
Neuh, een taxi voor mijn ogen! Mijn prinses ben jij! 
Liep gisternacht niet alleen spreekwoordelijk van de (Besthemer)berg af! 
Zo ff kijken of iedereen wel echt vertrokken is? 
Huub werd Edwin! De vulkaan het Plafond! 
Resumé?
Zeg het maar! Wat is dromen, is het hopen, streven, willen weten of vergeten te leven?
Of het een teken is of van geen enkele betekenis!
Ieder jaar dansten wij op de vulkaan. Nu Huub met pensioen is gaan wij 1 weekend in het jaar maar het plafond witten. Bert weet vast een zeker het juiste Ral-nummer! Ik denk 1972!
Kleurt het niet, dan brengt het vast de boodschap wel over.
Ga douchen....en naar het plafond kijken op de Besthemerberg.  
De vulkaan is voorlopig weer rustig! Ze is er toch niet! 
Pas dan weet een man wat ie mist! De hele wereld, soms dan!
Slainte! Ga op zoek naar mijn engelbewaarder....haha! 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....