zondag 29 oktober 2017

Herfst!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De klokke löp mooi deur, tenminste dat dacht ik. Soms stied de tied eben stille as ik denk aan joe.
Dat huuft op zich om mij niet zo mar gebeurt wel af en toe. 
Aal minder stiet de tied stille um joe. De meeste dagen vliegen veurbij zomaar woarns naortoe. 
Uut 'Soms stied de tied eben Stille' van Daniël Lohues

Net als gisteren miezert het vanmorgen een beetje. Van dat natte weer waar je langzaam zonder dat je het merkt nat van wordt. Had het gisteren bij de voetbal, de achterkant van de broek helemaal bevochtigd nadat mien cluppie weer eens had gewonnen.
Merkte het pas toen ik mien jas uittrok in de kantine en plaatsnam achter een mooi Bockbiertje. Bij Mainbarg gaan ze tevens met de tijd mee, ze hebben naast de standaardpils ook speciale biertjes!
De herfst heeft zijn intrede gedaan. Gisteren vond ik het eigenlijk de eerste herfstdag. De wind waaide om ons huis, vroeg donker, neerslachtige bomen die een boodschap vertellen, 's avonds lekker tegen elkaar aankruipen, gordijnen dicht, de denkbeeldige open haard aan en de verwarming een tikje hoger!
Het boek met de stamppotten lachte mij toe, bladerde het eens door en kreeg zin aan de herfst.
Kreeg zin om die bockbiersoep te gaan maken, Snert en Bruine Bonensoep van Moe, Boerenkool met worst van Hoff, Stamppot rauwe andijvie met uitgebakken spekkies. Na de koffie een glaasje Grand Marnier.
Stormbock van Texel, uut Twente of gewoon van Hertog Jan. Smaken veranderen in de loop van de tijd.
Vond eerder die Bock van Grolsch te zoet, nu weet ik 'm op waarde te schatten. Vanmiddag nog maar eentje ontkurken, anders ligt ie toch zinloos in de koelkast.
Gek hoe nummers soms een andere lading krijgen. Gisteren in de auto op weg naar mien thuus kwam ie min of meer gevraagd langs.
Moos wil altijd Daniël Lohues luisteren als wij samen in de auto zitten. Meestal op weg naar de voetbal of op weg naar huus. Wilde hij eerst beginnen met nummer 2 van Moi, nu moet ie eerst op 1.
Loat mij mar lekker dit doen voordat zijn lievelingsnummer Maak Joe Woar tot ons komt!
Gedachtenloos, wel de blik op de weg, tuurde ik over de Hardenbergerweg. We hadden weer eens een goed gesprek op niveau. Wat bepraat je zoal met een vierjarig jochie...? Dat als hij goed luistert mensen blij met hem zijn, wel of geen kipnuggets halen bij Henry. Van die dingen....Toch waar het leven om draait bij een iemand die net komt kieken. Soms wilde ik dat wij die gedachtengangen meer zouden omarmen.
Wel of geen kignuggets, dat zijn toch de levensvragen van de toekomst!
We hadden het nog even over de snoepjes van Ome Gert (Gerard, red.), dat ome Henry toch een andere foto moest nemen zo leek hij verduveld veel op Ome Herman. Ik dacht onbewust aan het getal 666 wat tijdens het rad van fortuin zomaar ineens op het scherm van onze roodzwarte club tevoorschijn werd getoverd. Ik wou dat ik het verzonnen had maar het is gewoon waar.....
Soms stiet de tied eben stille. Moos hield zijn mond en ik ook....Dacht altijd dat Daniël zong over een verloren liefde maar hij kwam nu pas binnen. Net of het kwartje viel. Kon ook gaan over iemand die je onderweg verliest op weg naar oen eindbestemming.
De Herfst maakt mij altijd wat melancholisch zonder dat het zwaarmoedig wordt. De winterkost ligt mij niet zwaar op de maag. Neuh, zo moet je dat niet zien. Kan genieten van de herfst, niet allen van die biertjes, maaltijdsoepjes en stamppotten en zo maar ook van mien eigen gedachtengangen.
Je bent in de herst en winter wat meer op jezelf aangewezen. De deuren van de buren gaan eerder dicht, de familie sluit de gordijnen wat sneller.
In de zomer wip je eerder over de schutting heen en pak je sneller een biertje of wijntje als 's avonds de zon wat langer bij je blijft.
Nu kruipen wij vaker ons holletje in. Helemaal niet verkeerd, maar ik wordt er wat melancholisch van.
Had ik ook met het nummer van Lohues. Ineens viel alles op zijn plek. Het miezerde buiten maar binnen in onze auto kwam de warmte binnen. Een gesprek over kignuggets maakte plaats voor weer een verstild vader-zoon momentje. Moos weet soms wanneer hij zijn mond moet houden. Papa, wat is nou veurbij en wat zijn Honderdtachtig volle maonen. Tuurlijk leg ik hem dat uit op niveau Jip en Janneke en komt Takkie ook even buurten. Moet de laatste tijd weer veel denken aan mien eigen verwekker. Zal wel met de herfst en zo te maken hebben. En ja, soms stiet de tied eben stille als ik aan jou denk. Wat gisteravond ook zo. Bij mij ging vannacht de klok niet een uur terug maar lichtjaren.
Ben ik ook zo geweest zoals Moos nu is? Kroop ik ook soms dicht tegen jou aan en vertelde ik hoe trots ik op jou was. Hoe jij boven in de bergen de bus over die smalle weggetjes manoeuvreerde.
Hoe jij de dingen deed die jij deed. Jij was er niet altijd maar onbewust was jij er elke dag.
Potverdikkemei 45 jaren jong maar eigenlijk ben ik nog maar een kuiken. Het leek allemaal zo makkelijk toen ik als kind tegen jou opkeek. Alles ien keer zunder joe daon dan be'j der, zo zeggen ze, vaak wel deur. Maar klopt dat wel?
Gek dat bij de donkere dagen bij mij boven het licht aangaat. Ik speur met mien zaklampje naar dingen van eerder. Vind altijd wel wat. Hij rent nu door de kamer, maakt zijn zusje aan het lachen. En net moesten wij alle vier ontzettend lachen om iets, ja waarom eigenlijk ook al weer....Ach, al minder stied de tied stille um joe. de meeste dagen vliegen voorbij. Nu wilde ik dat soms onze tijd wat stil bleef staan. Nog even genieten van alles. Hij gaat al naar school, zij kruipt als een tijgerin en San wordt met de dag mooier.
De klok ging vannacht achteruit maar die van mij gaat alleen maar vooruit ook al staat ie soms even stil.
Joah, mag wel zo. Fijne zondag!

zondag 15 oktober 2017

Het Kalf, De Put & Anne!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Anne, de wereld is niet mooi. Maar jij kan haar een beetje mooier kleuren.
Anne, je hebt nog heel wat voor de boeg. Maak je geen zorgen, daarvoor is het nog te vroeg, veel te vroeg. 

De wijzers van de klok gaan snel. Dat merk je later wel, Anne. 
Van de pot naar de w.c. gaat een, twee, huppekee, Anne. 
Je hebt net je bromtol uitgepakt of je bent alweer een jaar ouder.
Voor ik goeiemorgen zeg, ben jij op je brommer weg, Anne.'

Uut 'Anne' van Herman van Veen

Snappen jullie het...?
Of ben jij ook, net als ik, één van die bijna 17 miljoen Nederlanders die er werkelijk niks van snapt, zelfs geen sikkepit....?!?!?!
Dit gaat alle gezond verstand te boven. Hoe mag zo'n man in godsnaam vrij rondlopen...? 
Deze verschrikking, dit verschrikkelijke beest had nog gewoon ergens 25 hoog in een vochtige cel moeten zitten op lauw water en oud brood. Zich overdag stierlijk moeten vervelen met het maken van houten wasknijpers of weet ik veel. 
Als je iemand vermoord, bruut verkracht, mishandeld of als je je handen niet af kunt houden van kleine kinderen.... Als je iets doet wat een normaal mens gewoon niet zou doen verlies je als individu alle recht op een bijzonder leven aangezien je dat van iemand anders reeds volledig hebt afgepakt!
Maar hier in Nederland willen wij blijkbaar altijd roomser zijn dan die paus ooit zal zijn! 
Ik snap het niet! Michael P. verkrachtte in 2010 twee minderjarige meisjes, toonde geen enkel berouw. Was er zelf trots op en vertelde de rechter dat voor hem een droom was uitgekomen. Een droom? een ware nachtmerrie zou je bedoelen. Ach, ik vertel u niks nieuws. De laatste week stak de ene gruweldaad na de andere op. Net alsof deze Michael zelf nooit baby of kind is geweest. Dat hij meteen werd geboren als vies en waanzinning beest....Hoe je het wendt of ook honderd keer keert hij werd gewoon beloond voor het feit dat hij niet wilde meewerken aan een psychiatrisch onderzoek. Dan kom je zo goed als zeker niet in aanmerking voor TBS. De rechter veroordeelde hem eerst voor zestien jaar. Dit beest moest voor hele lang tijd achter de tralies. Niet ff participeren in onze samenleving. Maar nog geen jaar later werd zijn straf verlaagd van 16 naar 11 jaar. Ach, ik vertel u nog steeds geen nieuws, helaas niet!
Waar ging het mis bij die mensen van het Openbaar Ministerie en zo'n rechter? Ik hoop niet dat er meerdere rechters aan te pas zijn gekomen. Eentje op zo'n gek en vreemd dwaalspoor is al erg genoeg. In hoger beroep om voor zo'n lul te pleiten. Hoe kom je 's avonds thuis bij vrouw en kids. Schat, hoe was het op je werk. Ach, ging wel...even ervoor gezorgd dat een straf flink werd ingekort, heb de rechter flink te kakken gezet. Wat zeg je lieverd, ja doe nog maar een schepje jus op de nieuwe aardappels.....??? 
Je verzint het niet! Zo'n Lul de Behanger mag nooit meer vrij komen. Nederland in optima forma, Nederland op zijn smalst. Laat ik dan maar een domme boer uit het Oosten zijn, maar ik met mijn boerenverstand dacht: Zijn jullie nou zo slim of ik zo dom? 
Voor mensen als die PanHuis moet er toch een soort van Alcatrez zijn? Een van de wereld afgesloten eiland in bijvoorbeeld de Biesbosch of voor mijn part heel ver weg op de Noordzee. Waar alleen Clint Eastwood mag ontsnappen.
Afgeschermd van deze lieve wereld. Muren twee keer zo dik als de klaagmuur. In het water levensgevaarlijke krokodillen en haaien zodat als ze willen vluchten hen een zeer pijnvolle dood wacht.
Dat ze 1x in de week een pakketje van de voedselbank ontvangen en dat ze verder aan zichzelf zijn overgeleverd. Al die moordenaars, verkrachters, pedofielen weet ik veel. Een enkeltje Hel op een eiland waar je zelfs je ergste vijand nog niet naar toe wil verbannen. 
Als je een ander iets verschrikkelijks aan doet verlies je meteen bij welke gratie ook alle recht op een mooi en onbekommerd leven. 
Het is toch niet te filmen. Hij mocht en deed alles wat God verboden had. Als je alle verhalen voor de helft mag geloven had hij nog 150% teveel vrijheid. 
Tuurlijk delft men straks in Den Haag genadeloos de bodemloze put. Gaat iedereen wijzen naar elkaar. 
Ons rechtsysteem moet op de kop. Je wordt harder bestraft als je ff wat te hard op de snelweg rijdt, maar mensen als die Michael P. behandelen wij met alle egards. Werkelijk niet te filmen. 
Je zou maar de Papa van Anne zijn. Stiekum bij haar geboorte het nummer van Van Veen hebben gedraaid. Dat jouw dochter de wereld een beetje mooier kleurde. Je zou maar de vriend zijn. Een verregende selfie als laatste tastbare bewijsheid van jullie mooie liefde. Je zou maar de oom zijn. Je zou maar de buurvrouw zijn, of dat meisje van de Appie die haar altijd een onsje oude kaas afsneed. 
Nederland is weer een illusie armer. Met de neus op de feiten gedrukt! Zo gaat dat hier....
Snappen jullie het. Ik ook niet! Dingen als deze zullen we nooit, maar dan ook nooit gaan snappen.
Rust zacht Anne, alles wat recht zou moeten zijn bleek weer eens gigantisch krom te zijn. 
Met jou, lieve Anne als grootste slachtoffer. 
Dikke kus van een vader die ooit hoopt dat zijn dochter gewoon 's middags op haar fiets kan stappen om bij Oma een kopje thee te drinken.

zondag 8 oktober 2017

Oranje!

Hallo Lieve Vriendinnen, 

'Samen zijn we sterk. Eendracht maakt machtig. Hoe een klein land groot kan zijn. Is dat niet prachtig
Straks als het rood wit blauw. Voor ons wordt gehesen. Dan zijn wij een groot gezin. Met goud zijn wij geprezen. Nederland Oh Nederland. Jij bent een kampioen. Wij houden van Oranje. Om zijn daden en zijn doen'.

Uut 'Wij Houden van Oranje' van André Hazes

Jeanine had gewoon mijn nummer. Denk gezien de alfabetische volgorde dat ik bijna bovenaan haar lijstje stond. Maar nu die Hennis-Plasschaert de pijp aan Klaas Dijkhoff heeft gegeven ben ik er niet meer zo zeker van. Jeanine wist dat ze mij kon bellen als mijn land daarom vroeg. Buitengewoon dienstplichtig maar strijdbaar voor elke vierkante meter. Je kunt bij wijze van spreken met mij het gras opvreten. Toen de dienstplicht nog bestond was ik te lang voor het leger. Welgeteld 6 centimeter komma 4. Dus niet afgekeurd, geen S5 of zo, niet principeel tegen het leger, niet het feit dat groene onderbroeken mij rode billen zouden gaan bezorgen. Neuh, niets van dat alles. Want het is crisis natuurlijk, het is oorlog wat ik je brom.
Ik ga er van uit dat Klaas mij vanmiddag nog mailt. Morgen vallen wij Zweden binnen en natuurlijk Luxemburg. De IKEA moet er ook aan geloven, elke zweeds gehaktballetje wordt door ons geconfisqueerd. Met of zonder vlees het maakt mij echt niet uit, we zetten ze allemaal op transport. Elke Volvo-rijder moet verplicht zijn paspoort inleveren. Van de Benelux halen wij alle lux(e) af. Dat zal ze leren. Potverdikkemei, waren wij eerst Blind. Halverwege zetten wij er een Advocaat op maar verliezen wij de zaak alsnog! Dat mag toch niet! Wat een wanvertoning. Niet alleen in Wit-Rusland maar ook daarvoor in Solna. Ik zeg Bertje Maalderink voor bondscoach. Zweden won Dick van Luxemburg en Advocaat kunnen wij na gisteravond ook niet meer serieus nemen. Het is een clown geworden, Dickie herinneren wij straks als die man van de verkeerde wissels en van die 8-0 wat hij maar een stomme vraag vond.
Gelukkig hoeft Johan Cruijff dit allemaal niet meer mee te maken. Soms ben je blij dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Ik weet zeker dat hij zich zou omdraaien in zijn graf. Dickie vond wisselen voor maar zekers tijdens de wedstrijd allemaal niet zo nodig. Blijf die bal maar achteruit spelen. Notabene Cillessen was de speler met het meeste balbezit maar hij is GVD Keeper....Die moeten de bal niet aan de voeten hebben.
André zong ook al niet meer. Zelfs het mooie Oranje pakje wat Moos vol trots droeg in 2014 kan de volgende zomer in de kast blijven liggen. We hadden het al helemaal bedacht. In 2018 zou Mouna het pakkie gaan dragen. Dat mooie Oranje voetbalshirtje met nummer 14 achterop. Maar 11 waardeloze voetballers en kleedkamers vol reserves verpesten wederom een mooi voetbalfeestje. 
Waarom, Waarom....Omdat wij er geen bal meer van kunnen! Hoogmoed kwam voor de val....
Want ooit waren wij de besten. Ooit hielden wij nog van Oranje. Zeven dagen vasten voor Marco van Basten, die goal van Van Persie. Sar op de goal....
Het absolute hoogtepunt maakte ik als jochie van zestien jaar mee. Het EK van 88. Het volksparkstadion was van ons hè. Het elftal van Rinus Michels, de generaal. Het was het begin van talloze Oranjefeesten. Alle menschen werden brüder! Toen Nederland nog Holland was....
Het Nederlandse elftal speelde haar eerste interland op 30 april 1905. Een vriendschappelijk duel tegen België. Het duel der Lage Landen. Die lachen zich nu rot om die 'Ollanders'....
Mijn eerste Oranje herinnering moet ongeveer stammen uit 1978. Ik was vier en een half. Althans ik moet voor de buis hebben gezeten toen Rensenbrink op de paal schoot en wij weer geen Wereldkampioen werden. Er brak enkele jaren aan dat het niet lekker ging met ons Oranje. Pas in 1988 waren wij er bij op een eindtoernooi. De eerste echte kennismaking was voor mij een Van Dik Houtje....Meteen het hoogtepunt, meteen de hoogmis. Stil in Mij werd de eerste hit voor Buitenhuis en consorten maar ook meteen hun allergrootste hit. Voorlopig is de Europese titel van '88 mijn ultieme Oranje hoogtepunt. 
Pas in '98 kwamen de successen terug....Bergkamp, Bergkamp, Bergkamp, Bergkamp, Bergkamp....
2008 was in het begin ook nog leuk met knappe overwinningen op Italië en Frankrijk. Maar 2010 was natuurlijk helemaal te gek in Zuid-Afrika....We haalden zelfs de finale (die kwartfinale tegen Brazilië met Sneijdertje, Sneijdertje....), nu vervloeken wij die Frank Snoeks maar hij gaf ook geweldig commentaar tijdens deze historische wedstrijd. Don't shoot the messenger. 
Die kans van Arjen Robben, was dat niet een nationaal trauma. Die bal had er gewoon in gemoeten. Nog elke keer als ik die kans zie denk ik dat ie er nu wel ingaat. Iker Casillas redde met de punt van zijn lange teen. Wat als...als....Het EK in 2012 werd een regelrechte flop maar in 2014 bracht meneer van Gaal weer elan terug in het Oranje elftal. Tim Krul als Penaltykiller, wat een meesterzet van Van Gaal. 
We haalden net niet de finale, Argentinië dwarsboomde ons pas na strafschoppen.
Het verval zette zich toen in. Hiddink dacht de klus te kunnen klaren op zijn boerenfluitjes, Blind zag het ook niet zitten en Advocaat dacht: wat zij kunnen kan ik beter....Ja, het nog meer verprutsen. 
We hadden beter moeten weten. Ooit liet hij zich foppen doordat hij dacht dat een jochie van zeven jaar de bal op een dak van een flat kon schieten.
Neuh, ik hou allang niet meer van Oranje. Wel heel lang gedaan hoor....Maar gisteren mij 2 x 3 kwartier lopen ergeren. Het was gewoon lachwekkend, jammer voor Robben hoor maar hij had ook beter moeten weten. Het interview met Dickie na afloop. Dickie, Dickie, Dickie.....wat zat er in godsnaam in je thee?
Oranje is flets geworden. Het Wilhelmus zingt zelfs niet iedereen meer mee. Buma For President! Snoeks ging vrolijk mee in de tenenkrommende strijd. Buitenspel bij een ingooi....?? Ik wou dat ik gisteravond bij Jannes was in het Gelredome die komt gewoon van het platteland en verkoopt het stadion van Vites wel gewoon uit!
Misschien moeten wij het vuile werk wel gewoon laten opknappen door 11 Polen....Waarom niet!
Lekker goedkoop en die willen nog wel de schouders er onder zetten. 
Natuurlijk hebben die lieve Zweden en Luxemburgers geen schuld, die treffen geen enkele blaam.
Wel moeten ze bij Toivonen nog altijd onder de knie de enkels afbreken maar verder hoor je mij er niet over....
Want waar maken wij ons toch druk over. Er zijn belangrijke dingen in de wereld die onze aandacht vragen. 
Het ga je goed Eberhard van der Laan. Je was niet mijn burgemeester maar kloten dat jij je karwei niet mocht afmaken. Je hoopt van alles maar ik denk niet dat het goed gaat of komt met meisje Faber. Dan valt Oranje toch in het niet bij berichten als deze. Je zou maar de vriend of de ouders van dit lieve en leuke 25-jarige meisje zijn. Ik moet er niet aan denken....Mooier wordt het niet!
En op onze kneuterige manier balen wij van het feit dat Mouna volgend jaar het Oranje pakje van Moos niet kan aantrekken...Of misschien doen wij het wel gewoon voor Max, Daphne of Tom du Moulin. 
Dat kan ook, het nieuwe Oranje 2.0!
Joah, mag wel zo....Fijne Zondag!

zondag 1 oktober 2017

Puzzelstukje(s)

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Albert's always sincere; he's a sensitive type. His intentions are clear, he wanna be well liked. Well, if everything is nothing, then are we anything?Is it better to be better than to be anything?
And Albert's visions blooming uncontrolled. All his wings are slowly sinking. Einstein's down on the beach standing in the sand. 'Cause everything he believes in is shattered. What you fear in the night in the day comes to call anyway. And we all get burned as one more sun comes sliding down the sky. One more shadow leans against the wall.'

Uut 'Einstein on the Beach' van The Counting Crows

Soms vallen puzzelstukjes ineens op zijn plek. Zit je rustig aan het strand, zonnetje op half vier, je hoort de zee ruisen die nooit moe wordt en pats, boem, schuiven ontbrekende stukjes in elkaar. Waar anderen een dwangmatige klok zien kregen wij de afgelopen weken alle tijd van de wereld. Het uurwerk ging namelijk af en slingerden wij een eind richting Engeland! De plons hoorden wij vaag...Wie dut ons wat vandage...?
Niet alleen Lohues hadden wij mee genomen over de vertrouwde Iessel vanuut het wijze Oosten. Zaterdagmorgen liepen Moos en ik in alle vroegte de duinen van Callantsoog op. Opa en Oma wezen ons reeds de weg. Bij de eerste blik van de nog onstuimige zee kwamen ondermeer Chris Rea, Don Henley, The Beach Boys, Joe Cocker en meer van die artiesten buurten in mijn kop. Moos deed een Dafne Schippertje en in rap tempo maakten zijn voetjes, maat 31, kennis met het zoute water. Vrij gemaakt!
Toerist in eigen land. Hoe simpel kan het zijn. Wat heeft Nederland veel te bieden als je verder kijkt dan je neus lang is. Ik wist het wel, wij weten het volgens mij allemaal. Toch nemen wij vaak het vliegtuig naar de zon terwijl het zo simpel is. Paal 6, Woest of de Jongens in Bergen aan Zee. Moest aan Youp denken maar wij wilden allebei wel naar de zee nadat we bergen aan werk hadden verzet. 
Uitwaaien op onze manier. Een dikke week helemaal niks. De wijze woorden van mien Pa alle eer aan doen. Niks moet, alles mag! Rust in optima forma. Goed gezelschap. Wij hadden leuke buren die ook nog eens familie bleken te zijn. Hoe simpel kan het zijn! 
Genoten in en rondom Callantsoog. Ondanks vele witte nummerborden voelde ik mij geen vreemde eend in de bijt, al zagen wij enkele lelijke....Je kunt niet alles hebben!
Onze vakantie was top, genoten van ieder uur al zien sommigen mensen dat weer anders. Lekker belangrijk! Geef mij San, Moos en Mouna en de hele wereld kan mij gestolen worden. Een dief van mijn eigen portomonnee al had ik die deze week niet veel nodig. De warme hand huisde niet ver. Mooi dat het zo kan. Leek wel of the King was getransformeerd in een licht grijzende man die ook Merceds reed. Je hebt soms van die puzzelstukjes die ineens vallen op plekken waar je zelf nog niet aan had gedacht. Niets is mij vreemd. Albert Frederik moet zo af en toe zijn meerdere erkennen ook al wordt ik meestal Alfred genoemd!
Een kus voor de meester en zeker eentje voor de lieve juf. Tien met een griffel omdat het gewoon is zoals het is. 45 jaar geluk verpakt in prachtige foto's van een  mooie dag, van een mooie bijna halve eeuw liefde.
Niet in verwachting en toch weer een soort van ouders geworden. Wij werden verblijd met de eretitel van Peetouders. Van een mooi, lief en heerlijk ventje. Boris, kleine man, die echt wel toveren kan. Wij mogen Peter en Meter toevoegen aan onze initialen. Sinds deze week gepromoveerd tot peetouders van Boris Monsma, zoon van Lies en Martijn. Tuurlijk, gaan we voor je zorgen mochten helaas niet alle puzzelstukjes op zijn plek vallen. Gaan wij niet vanuit maar toch....Je weet het niet. Rendementen uit het verleden bieden helaas geen garanties voor de toekomst. 
's Avonds toch ff een schietgebedje vanaf het strand afgevuurd. Zijn we daar ook weer van verzekerd.
Tja, Noord-Holland. Ik snap het zusje van Mandy wel....Waren wij daar, was zij vertrokken naar het warme zuiden...Haha. Neuh, zonder gekheid wat is het daar mooi wonen. Wij reden nog even door Juliandorp, jullie stad achter de duinen maar vlak bij de zee die maar niet moe wil worden, Uitslover!
Snap jullie heel goed. Wat smaakt een Weizen toch bijzonder aan het strand. Of een Skuumkoppe van een eiland even verderop. Niks moet, alles mag. Terwijl iemand een kuil groef voor een ander genoten wij van de najaarszon. Heerlijk achter de duinen, licht briesje om je hoofd. Alles ver weg, de wereld kwam hier niet binnen. Geen sores aan je lijf, geen polonaise in je hoofd. Vrij van alles. Ik kon helder denken al vertroebelde de alcohol regelmatig mijn gedachtengangen en vreemde hersenkronkels. Mouna die haar eerste zandhapje at, Moos die kennismaakte met een zee waar Bliksem gewoon badschuim in had gekieperd!
Schoorl, Bergen, Bergen aan Zee, Grote Keeten, Juliandorp, stukje Den Helder, Groet, Callantsoog.
's Avonds toen de nacht bijna het stokje wilde overnemen en Koos Konijn al lang sliep stond ik even te genieten achter ons huisje. Je kon de zee horen, niet stormen maar rustig was hij ook weer niet. De onrust viel van zijn gezicht af te lezen maar bereikte nooit het vaste land. De wereld bleef buiten ook al stond ik niet binnen!
Genoten met een grote G. Ik vond er de rust en iets in mij zegt dat het niet de laatste keer was dat ik stond te dansen aan zee. Wij hebben het hier goed, bijzonder goed. Maar mooi is het ook zeker aan de andere kant van het land. Oost West, In Callantsoog is het ook Best!
Je komt er zelfs nog mensen tegen, bekenden van eerder, van vroeger uit!
Grappig, Fenny liep er en ik vertelde San over haar mooie dochters. In de AH kwam de boodschap pas echt over. Zo ben je in de duinen en zo gaat het over Dijkstra.
Een paar dagen later kwam het mooie Ommen buurten in Schoorl.Terwijl ik een parkeerkaartje uit de meter wilde trekken kwam eerst de herkenning om de hoek kijken. Een gedeeld niet al te nuchter verleden haalde het heden in, gewoon in downtown Schoorl, of all places!
Hey Sander, hoe is het? Wat een lieve moeder heb je toch....Ook al was er geen koe te bekennen de praterij ging er wel over. Lang niet gezien en toch was het vertrouwd. Dat doet Ommen met je, jullie weten waar ik het over heb. Afspraak is afspraak, toen wist ik nog niet dat wij die een dag later al zouden inlossen. Want hoe vaak maak je wel geen afspraken die je vervolgens niet noteert in je agenda en lekker laat verwateren......Maar op de terugweg via de afsluitdijk kwamen wij er toch langs. In Steenwijk gingen wij buurten bij de Heren van de Rechter. San nam witte wijn en Boudewijn bracht 'm. Ken je die mop van Paola, de koningin van België. Grapje van de man die ik The King noem. Hij maakte er niet veel in de bus, nam zijn werk bijzonder serieus, maar deze was er dan ook één voor 's avonds als hij zijn publiek had bestudeerd. Moet ik 'm nog invullen of weten jullie reeds de clou van het verhaal? Ik ben nooit sterk in moppen vertellen geweest....Boeiend! Maar Steenwijk. Prachtig plaatsje, ik voelde mij er direct weer thuis. Was ooit bij de opening geweest. Met een volle bus feestgangers vanuit Ommen vertrokken. Maar een tip van de sluier, ben je in de buurt van Steenwijk ga alsjeblieft naar de Heren van de Rechter op de Markt! Zelfs een stukkie omrijden loont zich absoluut tot de genomen moeite!
Wat hebben wij daar fantastisch lekker geluncht! Mmmmm....De koks verstaan daar hun vak. Een hernieuwde kennismaking met de vrouw van Sander. Weer de herkenning, ik dacht al....
Wat was Ommen toch een fijne periode uit mijn bezopen leven haha....Mooi om in het oude gebouw, waar ooit echt recht werd gesproken, inpandig te kunnen zijn. Weer een bewijs voor ons als je de klok thuislaat je alle tijd van de wereld hebt. Tuurlijk kan het niet zo elke week zijn, maar toch....Jullie begrijpen het wel.
We hadden een Fortunatilijke (geen schrijffout) uurtje in de voormalige Vestigingstad. Wierp tevens een blik op de kaart, hier komen wij zekers terug. Een afspraak die staat! Vast en zeker.
Dat weet ik nog niet zo net van één van onze laatste stuiptrekkingen in de vakantie die vanavond om klokslag twaalf zijn einde krijgt.
De voetbal werd drie kwartier voor de aftrap in Hengelo toch nog afgelast. Een kunstgrasveld waarop niet gespeeld (!?!) kon worden. De middenstip kwam zelfs naar boven, was Magic John aan het toveren geslagen....?
Ik kwam op het onzinnige idee om dan maar niet te gaan buurten in Banthum of in Kloosterhaar maar Moos nog een mooie middag te bezorgen. De sluis van de hemel bleef ondertussen open staan, de regen kletterde gestaag op de Hardenbergse keien. Toch besloten wij een bezoek te brengen aan de Wolventuin in Stegeren, zeg maar Ommen. Niet wetende dat half Duitsland zich hier tevens had genesteld! Tuurlijk, wij hadden verwacht dat het druk zou zijn. Maar zo druk...? Het leek bij binnenkomst wel of Scapino zijn halve voorraad onverkoopbare schoenen bij de deur had gedeponeerd. Niet netjes maar alles op 86 bulten. Een onbegaanbare weg die bezaaid was met kinderschoenen. Het was eerst puin ruimen om de kinderwagen en Mouna vrij baan te geven. Nadat wij een bandje hadden bemachtigd die ons toegang tot het kinderparadijs verschafte kregen wij een enkeltje hel althans zo voelde het bij mij. Een kleine honderd kinderen schreeuwden of hun laatste uur was geslagen....De akoestiek was ver te zoeken. Begrijp me goed, ze hebben er een super mooie speeltuin van gemaakt. Echt waar...Maar misschien waren wij net on the wrong place, the wrong time. Iets van die strekking. Ik zag wel 40, 45 kleine OberBahnSturmFuhrers die allemaal alsnog een verloren oorlog koste wat koste wilde winnen. Ze deden het zonder wapens maar met (scheld)konnades waar je uberhaupt u tegen wilde zeggen. Alle Menschen werden even geen Bruder...
(sorry voor het ontbreken van de puntjes op de u). Welk Alt-nummer zal hier bij horen....? Ik heb nog vakantie hè en wil mij hier niet druk om maken. Boeiend! Maar het vakantiegevoel was gisteren ff ver te zoeken, en vinden ho maar...Speld en Hooiberg!
De speeltuin voor kinderen tot 5 jaar werd gewoon bezocht door tig kinderen die rond de 10 jaar waren. Wat ik je brom. Wilde ook niet als politieagent spelen, vakantie.....Toezicht was er tevens niet. Een echte leider, een soort generaal of iets dergelijks had niet misstaan in deze loopgraven vol ontluisterende kakofonie.
Jemig, ik luisterde nog liever 5 jaar naar Efteling muziek op het Centraal Station dan een uurtje als een mak schaap in deze Wolventuin. Toch hadden ze de boel verder goed voor elkaar. Aangeklede koffie en de menukaart zag er ook lekker uit. Maar in de volslagen chaos ontbrak het aan leiderschap. Het leek wel verdeeld Europa, de Haagse politiek. Ieder riep maar wat en niemand die echt luisterde of werd gehoord. 
Ligt het toch aan een goede akoestiek? Zo zie je maar weer, langzaam kwam de echte wereld weer een beetje buurten in mijn hoofd. Ik proefde langzaam weer van het werkzame leven. Morgen mag ik weer, het is geen moeten, het is mogen. Omdat het werk mij bevalt. Net als vakantie. Wij werken te lang maar vakantie duurt tevens te kort! Iets in die volgorde.
Vanmiddag nog even de boel de boel laten. Nog één keer van het goede leven proeven tijdens Hardenberg proeft. De Hardenbergse Horeca laten de laatste puzzelstukjes in elkaar vallen. Net zoals Moos vanmorgen een puzzel van 99(!) stukjes op zijn plek liet vallen. Hij is nog maar 4 jaar hè, een bijzonder kind. Net als Mouna. Optimaal genoten van mijn, onze kroost! Zoals gezegd, vele puzzelstukjes vielen op zijn of haar plek! De zee ruist maar door, zonder twijfel....Het mooiste geluid op dat van jou na. 
Vakantie 2017 zit er helaas weer op, gelukkig hebben wij de foto's nog. 
Joah, het mag wel zo. Fijne zondag!