maandag 27 december 2021

#Titel Onbekend, Tik maar Wat!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'And it's been a long December and there's reason to believe
maybe next year will be better than the last.

I can't remember all the times I tried to tell myself,
to hold on to these moments as they pass.

And it's one more day up in the canyon,
and it's one more night in Hardenberg.

It's been so long since I've seen the ocean,
I guess I should'

Uut 'A Long December' van The Counting Crows.

Moi, ben ik weer.
Kon de slaap niet meer vatten nadat ik rond de klok van één uur even mocht plassen. 
Schijnt één van de vele bijwerkingen te zijn nu ik met rasse schreden de 50 jaar nader.
Vanaf komende zaterdag (1 januari), volgend jaar pas - maar toch, begin ik aan de tweede helft van mijn loopbaan hier op aarde.
Een mooie carrière ligt reeds achter mij en nog voldoende uitdagingen in het verschiet. 
Ben ja..pas op de helft maar ik verwacht niet dat ik tot het eind in het veld zal blijven staan. 
Als de tussenstand zich op een veilige marge van 3-1 bevind zal ik rond de 80e minuut wel worden gewisseld. Story of my life, ingeruild voor een verse kracht!
Eerder mag, hoeft van mij niet. Mag ook vlak voor tijd zijn hoor, zeg maar die legendarische 88e minuut of zo...Je snapt dat ik al lang niet meer over voetballen heb, desondanks (nog) altijd een groot deel van mijn leven. Sommige hobbies verlies je nooit, op andere zaken verlies je abrupt de grip. 
Heb volgens mij niet de genen van mien Moe. Dat mensje is al 90 en tikt, ben ik bang voor - haha, de honderd jaar gewoon aan. Tis al enkele familieleden van haar gelukt. Dus, waarom zij niet. Ze is er eigenwies genoeg voor...Het mag van mij, graag zelfs, begrijp mij niet verkeerd. Met terugwerkende kracht stijgt ze weer op mijn ladder. Je hebt zo je voorkeuren....Als je zelf de keuze niet mag maken.
Ach, ik zit hier mooi dom voor mij uit te kieken. Eerder dacht ik, als ik soms de slaap niet kon vatten, dat ik de enige zo'n beetje was die slaapdronken 's nachts de klok wel vooruit kon kijken. 
Maar ik zit ondertussen 'live' te kijken naar de Top2000, genoeg nachtbrakers derhalve. Interessant gegeven...
Wat doen mensen rond de klok van vijf uur? Onderweg naar het werk, onderweg naar boven of gewoon onderweg (n)ergens naar toe? Zeg het maar, wat doe ik eigenlijk hier...?
Nou, een etiket van een bierflesje opnieuw lezen. Oudste breur en van beroep hemelpiloot attendeerde mij er gisteren op tijdens het gezellige gourmetten bij Moe thuus. 
Aan al het Goede komt een IJnde......Was getekend: Brouwerij 't IJ uut Amsterdam.
IJndejaars Feestbier, 9%. Buurman gaf 'm een 4,25. Nou, dan weet je het wel, dat is een goeie.
Hapte net in een biefstukje, mooi gebakken door Moos die het gourmetten hartstikke leuk vond, toen Henry het verhaalde. Het zusje van Moos gaf er al snel de brui aan en Mouna verzorgde verder de avond het Turkse brood, de meloentjes en verdere garnituur aan de aanwezige gasten. Max. 4 hè, dus we hadden links en rechts wat mensen thuisgelaten. Graag of helemaal niet!
Leef met je kop omhoog staat er ook te lezen, zie ik net. Ze brouwen dit bier om het jaar (feestelijk) af te sluiten. 
Dat doen ze sapdrinkenderwijs prima, de heren brouwers in Amsterdam. Biertjes van deze brouwerij zijn over het algemeen toch goed te pruimen. Wat ik oe brom!
Nu denken jullie misschien, zeker diegenen die wat later zijn ingeschakeld, dan al die mensen die mij al wat langer kennen, een halve eeuw of zo, dat ik niet veel anders doe dan bieren drinken en er vervolgens dom over lullen. 
Nou ja, zit wel een kern van enige waarheid in maar het is verder ook te bezopen voor woorden. 
De opmerking van breur bleef beetje ronddwarrelen als flarden mist in een vroege ochtendzon tijdens een wandeling langs het strand van JD.
Aan al het Goede komt zeker een einde. Hoe kijk ik terug op 2021. Was voor jaar was 2021 eigenlijk? 
2021 was niet slecht maar ook niet goed. 2021 was niet lelijk maar ook niet bepaald mooi. 2021 was niet droog maar ook niet kletsnat. Zou 2021 in mijn ogen een voldoende krijgen met een kus van de juffrouw? Ik denk dat 2021 net met de hakken over een - sloot jaar - zal zijn. Net een 5,6...Net met droge schoenen door naar de volgende ronde, door naar het volgende jaar. Waarvan Akte!
Mensen die mij een beetje volgen weten dat ik het jaar vaak afsluit met de Counting Crows, de tellende kraaien zou Moos zeggen maar die snurkt zich nog een eind de nacht in. Die meldt zich pas tegen zeven uur, hou dat vol jongen. Zo krijgen je ouders ook nog de nachtrust die ze zo verdienen al kan ik deze nacht alweer van het lijstje afstrepen. Missie weer niet geslaagd. Lekker belangrijk, dat zijn jullie allebei...2022 heb ik zekers wat achterstallig slaap in te halen. 
Ach, je moet maar denken. De maker van dit mooie jochie heeft tevens een hersenloos brein wat niet vaak ophoudt met nadenken en gelooft opnieuw dat volgend jaar weer beter zal zijn dan het afgelopen jaar wat nog amper een weekje duurt....Hoe vaak heb ik dat wel niet gedacht? Haha....Blijven proberen.
Tja, jarig zijn op Nieuwjaarsdag. Hoe kun je het plannen, hoe kun je het bedenken? Ik zou er al eerder zijn maar besloot, in al mijn wijsheid, om later te vertrekken uit de baarmoeder richting mijn geboortekanaal. Iets met de weg kwijt...?
Zag wat laat, denk ik dan, licht aan het eind van de tunnel terwijl ik een hekel heb aan te laat komen, kom eerder te vroeg. Is dat ook zo'n bijwerking van het feit dat ik straks de hand kan schudden van Abraham en zeker weten vaker die van mien kleine jongen...??
Als je alles, pak 'm beet, 10 jaar eerder wist had ik het dan anders gedaan....Of wellicht 20 jaar? 
Ik weet het niet, soms weet je het allemaal niet zo zeker meer. Zo'n twijfelaar ligt niet altijd super.
Heb geleerd om niet meer zover vooruit te kijken...Je kunt lullen wat je wilt, maar morgen kan het alweer anders zijn. Denk je dat je rechts moet, blijkt het achteraf toch links te zijn. Halloo...
Maar tweede kerstdag, gisteren duzz, was wel een feestje en ondermeer het IJndejaars bier van 't IJ hielp daar grandioos aan mee.
Het moet wel van beide kanten komen. Mijn schoonmoeder zei altijd, als je er bint mut d'r ook weh...
Met andere woorden, als je thuis bent moet je er zijn en niet ergens anders. 
Moet ik tevens vaak aan denken. Woorden van haar maar ook woorden van een ander. 
Zou zo maar een nummer kunnen zijn van Acda en de Munnik maar toch echt gebezigd door mij. 
Soms kun je beter slapen en dromen van een mooiere wereld. Mouna had gisternacht zo'n nare droom, vond ze niet zo leuk, papa! Het ene schilderij wat hangt in haar kamer moest even van de muur. 
Ach, liefie toch. Gistermorgen had ze het schilderij keurig achter de kast verstopt.
Waar droomt zo'n meisje van vier dan van hè. Deze nacht lag ze naast mijn bed op een matrasje. Lekker te dromen....
Vast en zeker te dromen van het kleine schilderijtje van haar Oma wat hier beneden huist in onze woonkamer. De droom van mien schoonmoe, gezien de huidige regels vandaag in strijd met de wetgeving, maar een kniesoor die daar op let. Net zoals de tekst op onze WC waar ik net weer ff zat simpel te wezen. 
Elke dag valt iets te vieren. Zo is het maar net. Je kunt blijven hangen, je kunt blijven mopperen en dat vind ik ook heerlijk om te doen. Maar je kunt ook zeggen. Wij parkeren 2021 in de hoek en rijden verder met 2022 in de hoogste versnelling. Start me Up van The Stones...
Die kwam er altijd achteraan...Eerst Adam van de tellende kraaien en iets na twaalven pakte Mick en Keith het stokje over....Veel vroeger was dat trouwens New Years Day van U2 maar later kwam ik er achter dat de tekst niet strookte met wat ik ervan wilde maken...Start me up ook niet maar bekt wel lekker bij het verhaal wat ik misschien wilde vertellen. 
Tis geen luxe, rond de klok van zes uur zitten met een leeg flesje bier....En dat het etiket belangrijker is dan de uiteindelijke inhoud.
Van de buitenkant leek het altijd zo geweldig, terwijl aan het binnenkant de inhoud uiteindelijk anders bleek te zijn dan je dacht en waar je na het drinken alleen maar een kater en pien in 't dak aan over hebt gehouden. Gelukkig hebben wij de foto's en de herinneringen nog, die vervagen niet.  
Want waar een deur dichtgaat gaat er blijkbaar ook weer één open...Ik ken de one-liners en dooddoeners...
Laat 2022 maar gauw beginnen, ben wel klaar met 2021.  
Ga verder met de Top2000 luisteren en vooral kijken. Wat was het kereltje trots dat hij gistermorgen bijna een uur lang op TV te zien was. Nog genoemd door die lieve Jeroen Kijk in de Vegte zaten Moos en Mouna ruim drie kwartier te zwaaien achter Jan-Willem Roodbeen. 
Niet aan alles komt een eind, gelukkig niet....We beginnen pas, we beginnen nu pas echt. 
Fijne 3e kerstdag, zondag was gisteren.
Alvast een goed uiteinde en een vrolijk, sportief, gelukkig maar vooral gezond 2022 vanaf deze plek!
Nog even genieten van het feit dat ik nog maar 49 jaar jong ben...Ik ga slapen, ben al te lang wakker. 
Joah, mag wel zo....





zondag 19 december 2021

#Laatste Vat OpgeDronken!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Je krijgt niet altijd wat je verdient. Maar de wereld is zoals je haar wilt zien.
Drink het zonlicht, loop over water. Verdwaal in verleden, geloof in later.
En maak de wereld mooier.
Bouw een kathedraal van woorden, leef tot op de bodem.
Verklaar de liefde aan de oorlog.
Geloof in een hemel op aarde, geloof in alles wat je niet kunt verklaren.
Ga dwars door de angst heen, die je vast wilt houden.
En als er niemand meer is, ben ik de engel op je schouder.
Want een deel van jou, is een deel van mij....Lorelei'
Uut 'Lorelei' van Stef Bos.

Moi, ben ik weer.
Soms heb je een kind van vier nodig om anders tegen deze wereld aan te kijken. 
Misschien wel een stuk mooier, beter in ieder geval wat ik je brom!
Ik had gistermorgen een gesprekje op niveau. Zowel figuurlijk als letterlijk. 
Zat op de rand van ons bed, Mouna stond voor mij te draaien met haar mooie billetjes. 
Voor haar ben ik de wereld. Geloven is vertrouwen hebben. Zij denkt dat haar Papa de wereld een stukje mooier kan maken, voorlopig geef ik Mouna het voordeel van mijn eeuwige twijfel. 
Ik mocht bij absentie van, haar staart in orde maken. Op z'n Papa's...Ik kan het namelijk (nog) niet zo goed.
De knipjes had ze zelf al gedaan, toch mocht ik (wederom) bij de gratie van Mouna het straks nog even beter doen indien mogelijk, natuurlijk. De knipjes zaten nog niet helemaal op haar plek. Waar is de borstel?
Het staartje ging in ieder geval goed. Ondertussen had ze het over school en hoe de laatste dag was gegaan. Best wel interessant, je hoort dingen anders. Zij heeft best al een mening. Soms hoor je haar juffen praten. Grappig. Mouna let wel op in de klas, zij wel...haha.
Ze laat zich echt niet de hagelslag van de boterham van bakker Battjes van het brood eten...
Enfin, ze kreeg het over Jezus en dat de baby met Kerst was geboren in een stal in Bethlehem. "In een bakske vol met stro..", vroeg ik lachend aan Mouna. Euh, néé Papa, gewoon in de stal hoor. 
Wat bedoel je, Papa? Grapje van Papa, Mouna. Ieder jaar als Jezus voor de zoveelste keer ter wereld komt moet ik altijd denken aan een liedje van Urbanus.
'Jezeke is geboren, Halleluja Halloo. Jezeke is geboren in een bakske vol met stro....'
En dat er binnen de kortste keren een bak met volk langs kwam in die stal. Herders, een os en een ezel, die wijzen uit het Oosten en volkomen automatisch flitst in mien gedachten dan 'Kroamschudd'n in Mariaparochie' langs in mijn hersenlozen brein. Het leuke, grappige korte kerstfilmpje van Herman Finkers in het Twents. 
Spiekerjozef, de felicitatiedienst en die eenzame vrome herder tussen al z'n witte schaapjes op het droge!
Dat vertelde ik Mouna maar niet. Geloven is vertrouwen hebben en dat je vertrouwen nooit mag beschamen. 
Zeker niet van een meisje wat bijna 5 mag worden. Zou er een moord voor doen!
Gek genoeg hoorde ik hetzelfde gisteravond...euh sorry gistermiddag in mien stamkroeg. Ik was er toevallig in de buurt en in het kader van nu wij er toch zijn (ver)pakte ik samen met Robert drie kwartier in een anderhalf uur nog ff vrolijk mee.
17.00 uur ging de deur al dicht hè en stonden wij buiten aan de verkeerde kant van het sleutelgat te kieken. Dacht nog even om de harde worst er tussen te steken met het paste wederom niet.
Gelukkig is er nieuwe lading worst met truffelsmaak onderweg uut Spanje of Frankrijk. Waarvoor dank Jan, in de Kelder van Jan is nog zat van dat nat. Waarvan Akte!
Maar een succesvolle ondernemer uut het dorp sprak ook over het feit dat geloven een vorm van vertrouwen is. 
Voor iedereen die gelooft een vliegtuig...vertelde hij ook. Word het hier nog druk op Vinkelands Airport... Op het voormalig braakliggend terrein van melkboer Vinke zie ik nog niet honderden Boeings van het type 31-666 zo snel staan. 
Dat land mag eerst nog wel vrijgemaakt worden van allerlei bodemschatten. Je weet nooit wat er in die grond allemaal zit. Nog meer verhalen voor later....wat ik je brom. Maar skip die eindeloze discussies over Lelystad Airport want als voor iedereen die gelooft in Mariënberg een vliegtuig klaar staat gaat het nog ontzettend druk worden in mijn vertrouwde geboortedorp. Mag het inchecken nu alvast beginnen....
Kroegbaas Eric zag de bui al hangen. Hij haalde gistermiddag noodgedwongen twee weken iets verder naar voren. Hij was er dit jaar vroeg bij maar wij maakten met de andere aanwezige stamgasten alvast de laatste vaten van het jaar op. De kroeg is verder dit jaar hermetisch gesloten!
Een jarenlange traditie die in Mariënberg van vader op zoon werd overgedragen. Op Oudjaarsdag dronk je steevast je laatste borrel in de kroeg. Ali zette dan verse oliebollen op het schap, je hapte in een bitterbal, je dronk een biertje of wat en mijmerde met z'n allen over het afgelopen jaar....
Vragend aan Jan en later Eric, zit er nog iene in....? Is het vat al leeg? De tap bleef stromen maar op de laatste dag van het jaar maakte je het nooit laat want thuis stonden de lange tafels al te wachten om het jaar feestelijk uit te luiden. Inderdaad, Eric zag de bui al hangen. De oliebollen van Ali miste maar verder kwam hij langs met bitterballen, tapte er nog eentje in....en nog één. Op 1 been kun je niet lopen. Schudde spreekwoordelijk het vat nog eens op om de laatste biertjes uit het alsmaar leger wordende fust te persen. Kan ik betalen? Kom volgend jaar maar weer terug....Ek jaar hetzelfde liedje, op de laatste dag van het jaar kan ik nooit betalen bij Binnenmars. De traditie van Oudjaarsdag bij Café Mans viel vroeg dit jaar, zaterdag 18 december reeds terwijl wij echt nog twee weken op het afgelaste vuurwerk moeten wachten. Vanaf deze nacht is Nederland (weer) op slot en gooien ze de sleutel heel diep in de put. Spijkers zoeken op laag water, Spiekerjozef...hellup! Volgens de heren in Den Haag kan het niet anders....Tja, zeg het maar! Wie het weet mag het zeggen. Elke dag valt toch iets te vieren...??
Omikron gooit roet in het spreekwoordelijk eten. Het zou sowieso al een klotenkerst en jaarwisseling gaan worden dit jaar. Jezeke wel in een bakske vol met stro maar verder is alles anders dit jaar. 
Een kerst zonder de franje en warmte van familie dicht bij je. Geen mooie flessen wijn, geen foute kersttruien en uren zitten genieten en elkaar mooie verhalen vertellen, luisteren naar kerstmuziek, All You Need is Love kijken maar dan foutloos geparkeerd met Hazes senior op de bank. Last Christmas, Lekker dan! George Micheal kwam er ook pas later achter....dat Shirley Charles werd!
The Good, The Bad and The Ugly. Ik moest er smakeloos om lachen als het niet zo grappig was geweest. Rutte had Japie van Dissel ingehuurd op deze zaterdagavond. Jemig, hoop niet dat Jaap van Dissel kleinkinderen heeft. Als hij zijn kleindkinderen voor begint te lezen dan zie je hem de hele avond en nacht niet weer beneden bij zijn vrouw. Jaap zou het toch kort en bondig houden? Kort was het zeker niet en bondig,...euh, laat maar. Ik dacht die lult door tot aan kerst. Hij leek wel een beetje op de kerstman en ineens zag ik kabouter Plop in die beste man verschijnen. Kon hem niet serieus nemen. Miste alleen nog dat rare hoofddeksel en Urbanus begon wederom een liedje in mijn hoofd te spelen.
Kolder in miene kop. Tuurlijk, van Dissel doet ook maar zijn stinkende best net als Hugo en Mark maar ik geloof nog eerder in Sinterklaas dit jaar dan ik het vertrouwen terug krijg in deze heren...
Na 3 volledige volzinnen van Jaap wist ik niet meer wat hij naar toe wilde...Ja, naar het einde van deze crisis. Naar licht aan het eind van die steeds langer wordende tunnel zonder enige hoop!
Hoop sterft as leste hè en geloven is vertrouwen hebben. Ai, ik deed mijn best om alles te geloven maar ik prikte weer door de luchtballon heen. Het voor houden van een worst en dat al bijna twee jaar lang.
De geschiedenis herhaalde zich. Hoe vaak is mij geen worst voorgehouden. Ben er klaar mee. Hugo leek er ook klaar mee te zijn, hij leek wel murw geslagen. 8 tellen gekregen. Schopte zijn schoenen uit.
Als Jaap altijd zo lang aan het woord is snap ik waarom wij hier in Nederland zo radeloos dik achterlopen en zo'n beetje het slechtste jongetje van de Europese klas zijn. De wereld loopt op zijn eind, wat ik oe brom. 
Niels en Jeroen van Even tot Hier fileerden tegen de klok van tien uur alles weer zeer verhelderend. Kunnen zij de volgende persco's niet doen? Ze zijn duidelijk, kort en bondig, leggen vaak in één minuut in een wel heel simpel liedje een best wel ingewikkeld onderwerp keurig in Jip en Janneke taal uit zodat iedereen snapt waar dit land ondertussen naar onderweg is. Naar de verdoemenis! Wat jammer dat ze pas weer in mei 2022 te zien zijn. Mis ze nu al op de zaterdagavond. 
Het eerbetoon gisteravond aan wereldkampioen Dick Jaspers, de driebander. Ie weet wel, biljarten met een keu. Keus genoeg. Werelds.
Dick werd wereldkampioen met maar 3 banden dan zien ze Max Verstappen nog niet zo 1-2-3 doen...Schitterend! 
Het was een leuke afsluiter van een smaakvolle avond. Buurman kwam langs, buurvrouw ook...
Dacht dat ik voldoende Tripels had meegenomen maar geloven is vertrouwen hebben...in later!
De koelkast was echt leeg. Gelukkig vond ik nog een gewone pretkegel in de kelder. 
Het was niet meer voor de dorst...gelukkig maar!
Verdwaal in het verleden, geloof in later. Zag door de bomen gelukkig Stefke en niet Urbanus. 
Geloof in een hemel op aarde, geloof in alles wat je niet kunt verklaren....
Hoorde gisteravond Mouna zachtjes zingen. Over dat Jezus geboren was en de herders het grote nieuws vertelden. Dat er drie wijzen langskwamen. Ene Jaap, ene Mark en ene Hugo. Echt niet!
Je verzint het niet. Geloven is vertrouwen hebben. Ons geloof wordt zwaar op de proef gesteld. 
Stef nam het zingen van Mouna over....hij zong over zijn mooie dochter, Lorelei. 
Ik nam maar even aan dat Stef ook over Mouna zong....Mijn lieve dochter. De Triples hadden hun werk goed gedaan...haha.
En toen kwam het licht in de ochtend. De zon die viel door het raam. En jij, jij lag in mijn armen.
En ik zong jouw naam. Geloven is inderdaad vertrouwen hebben. 
Je viel op een dag uit de hemel, je maakte je los van de lucht.
Daalde neer aan de voet van de berg, door de toekomst wakker geschud. 
Mouna wilde geen engel meer zijn, ze wilde weten wat het is om kwetsbaar te zijn....Meisje toch!
Het staartje was gelukt. De knipjes deed ik opnieuw. Ze kwam op mij zitten, gaf mij een kusje. 
Ik had mij niet geschoren maar dat gaf nu even niet....Kreeg desondanks een lief kusje op de mond. 
Want ze was klaar voor een nieuwe dag! Hou van jou, papa! Ik van jou, lieverd!. 
Mouna en ik op het grote bed. Ik hield haar nog even vast. Zij vond het goed want papa was nog altijd de wereld voor haar. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Alvast gelukkige kerstdagen!





zondag 12 december 2021

#Worden Wat Je Wil!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'That you don't hold back on the love, the love that you need to. 
When kindness is what you give, it always surrounds you. 
A bright light to guide you through a storm, safe arms to hold and keep you warm.
And folding endlessly around you. When kindness is what you give, it always surrounds you. 
You've had more than your share of hard times. 
But somehow you're always there to see me through mine.
Every word, every call, every time that you came through. 
It's already well on it's way back to you.
No, you won't have to ask, but there is enough to last.
Enough to keep you strong and that's the way it is, you get back what you give. 
It's been left unsaid too long.'
Uut Don't Hold Back van Ilse DeLange 

Moi, ben ik weer. 
Werd vanmorgen wakker in het bed van Moos. Het kereltje was gisteren ons bed ingekropen, lekker dicht tegen Mama aan. Gaf hem gisteren en vandaag geen ongelijk. Dat lag bijzonder lekker. 
Telde weer eens mijn zegeningen. Wat een bevoorrecht mens ik eigenlijk ben...
Dat doet de toekomst niks aan af. Koester je verleden werd mij door iemand verteld terwijl ik een mooie Madam van Maallust uut Veenhuizen aan het drinken was. 
Deze Mooie Madam verwarmt ieders hart las ik op het fraaie etiket.
Gulzig tikte ik het speciaalbiertje uit Drenthe achterover in aangepast tempo. 
Een dubbel gevoel als je het mij vraagt, vroegen ze niet maar toch....Houden van is ook loslaten.
Ik hield het glas vast, de mooie Madam smaakte niet te zoet, het biertje was in balans, de karamel ook met de volle moutsmaak. Een iets bittere afdronk had dit krachtig donkere biertje. Mmmmm...
De Maallust 1818 zal ook niet lang meer gekurkt blijven ben ik bang. De geest is reeds na een jaar al uit de fles, 2045 zal hoogstwaarschijnlijk 2022 worden, zal ie dan op dronk zijn? Moet wel....
Het verwachte zilver wordt nu dus papier, pluk vanmiddag wel even wat lelietjes-van-Dalen, alles draait om de eenvoud! Koester je verleden!
1818, de generaal onder de Maallust-biertjes. Een prachtige Quadruppel, 10% op de teller. Verwarmt het lichaam op de donkerste dagen van het jaar, vernoemd naar het oprichtingsjaar van de Maatschappij van Weldadigheid. Het jaar, 1818, dat voor Veenhuizen alles veranderde. Wat voor mij 2021 zal worden...Waarvan Akte!
Kon gisteren de slaap niet vatten. Lag in een bekend maar toch onbekend bed. Lag onder een dekbed van computermannetjes steevast twee beenlengtes te kort, toch had ik het niet koud.
Enkel warme herinneringen. Keek de kamer eens rond van Moos. Zag een grote wereldkaart hangen aan de muur. Als een mooi en groot geloof, mijn gedachten vlogen namelijk, spreekwoordelijk dan, alle kanten op. Had ik nu maar airmiles, tikte het saldo mooi de plus in. 
Staatsieportret van de Koning zelf hing er ook. Foto van een mooie dag en dat de zee destijds maar door ruisde zonder twijfel. Dat de afdrukken in het zand voor eeuwig zouden blijven (be)staan en niet door de onrustige zee mee terug werd genomen de woelige baren op....
Moos kent de grote wereld alleen nog maar van zijn kaart aan de muur of uit de grote atlas, die open lag bij het Midden-Oosten. 
Hij kan er veel over vertellen. Kent bijna alle vlaggen, weet er meer te benoemen dan ik ooit zal kunnen. Ik luisterde zo twee voor twaalf nog even naar wat muziek en las het laatste nieuws. 
Wordt ie vanmiddag wereldkampioen? Wij zullen vanmiddag maximaal voor Verstappen staan te juichen als het lukt. De koplamp op het nachtkastje van Moos knipperde twee keer, als het aan deze lichtbron ligt komt het straks allemaal goed in Abu Dhabi. Wat een kekke lamp heeft het kereltje toch...
Gedachten schoten alle kanten op, van donker naar het licht en weer terug via een omweg. 
Ineens popte een nummer van Kinderen voor Kinderen op in mijn telefoon, klein erfenisje van de vroege vooravond toen ons huis veranderde in een volle discotheek met Mouna (Penny) de Jager als danseres, Toppop maar dan zonder Adje Visser. 
Langzaam veranderde mijn muzieksmaak op de JBL Speaker. Van jaren tachtig naar de Zero's. 
Van popmuziek naar muziek van de Gooise nachtegaaltjes....met rollede r. Maar gek genoeg raakte mij het nummer wel. Dit jaar het thema van de kinderboekenweek, over beroepen. En dat je kunt worden wat je wil. 
Worden wat je wil. Hoe toeval de kamer van Moos kwam binnenwaaien, ik had het raam toch dichtgedaan? Zit je daar klokslag, ergens rond middernacht, in het bed van je zoon te luisteren naar Kinderen voor Kinderen terwijl je heel volwassen met andere dingen bezig dacht te zijn....
Duzz niet, of toch wel? Ik wist het antwoord niet, de zoveelste Quadruppel had mijn emmer van geluk al lang doen overstromen. If you can't beat them, Join them. 
Jij kan worden, worden wat je wil. Waarmee maak jij 't verschil? 
Zoveel dingen die je later kunt doen. Vanaf nu tot aan je pensioen. 
Jij kan worden, worden wat je wil. Waarmee maak jij 't verschil? 
Wat vind je leuk en wat is jouw talent? 
Je bent echt iets geworden, als je bent wie je bent.....
Oho..Oho...want jij kan worden, worden wat je wil. 
Toen ik vanmorgen het nummer nog eens op zocht zag ik dat het geschreven is door Mark Haayema, ooit werkzaam als creatieve meneer op de Beerze Bulten. Hoezo cirkels rond.....?? 
Kon een glimlach niet onderdrukken. Nummer 150, nu liggend in het bed van zijn zoon luisterend naar Kinderen voor Kinderen na een biertje of wat te hebben genuttigd. Zoetemelk won ooit de tour in bed, nou ik haal zo de finish niet hoor, wat ik je brom en Parijs is nog ver!
Net alsof het zo moest zijn. Had gisteravond nog lopen dansen met Mouna. Nou ja, iets wat er op leek. 
Mouna vond het al lang prima. Het was weer ouderwets gezellig nadat de boodschap(pen) eindelijk boven tafel waren gekomen. Onze Lieke of Sanne Wevers....Mouna komt eraan, dames!
Want Mouna kan al bijna de spagaat....Elke dag staat zij te oefenen. Onze huiskamer is één grote mat waarop ze haar oefeningen doet. Kijkt iedere dag zo'n turnfilm op Netflix. De handstand gaat iedere dag meer de lucht in. Ik schat dat ze op mijn 50e verjaardag geen hulp meer nodig heeft. Zij staat!
Wat zal zij worden? Waar Moos vrijgezel wil blijven (gezeur over de was en zo...) wil zij drie kinderen....De namen heeft ze ook al, haar zoontje gaat bijvoorbeeld Moos heten en de hond gaat ze Alfred noemen. Waarom dit in één adem door haar wordt genoemd is mij een volkomen raadsel...??
Zij heeft haar leventje al een beetje uitgestippeld, redelijk op orde, misschien met potlood maar wat zij in haar hoofd heeft gaat echt niet in haar mooie kontje zitten. Appeltje niet ver van de boom gevalletje....Heeft haar lieve moeder ook! 
Die weet ook eindelijk wat ze worden wil. Je bent echt iets geworden als je bent wie je bent...!
Daarom raakt muziek mij ook elke keer.
Plus en Plus is dus Ilse DeLange en zeker geen min. 
Je wordt sinds sinterklaas weer overspoeld met al die Kerstcommercials....De ene is beter geslaagd dan de andere. 
Die van de Aldi met dat zelfsturende winkelkarretje snap ik niet zo, net zo min die reclame van de Lidl met mien grote held Acda. Hij moet ook vreten, ik snap 'm wel...maar toch?
Die Frank Lammers doet al jaren niets anders bij de Jumbo. Iedereen kan worden wat ie wil maar er moet wel brood op de plank komen. Zo simpel is het wel! Geld speelt jammer genoeg een grote rol bij beslissingen die je soms wilt en soms moet nemen....
Van de Plus kan mij wel bekoren maar vooral omdat ik het meisje uut Almelo weer hoor zingen.
Lang geleden dat zij op mijn lijstje stond. Maar met Don't Hold Back kwam ze weer aardig in de Plus. 
Ik blijf het een leuk mens vinden, zij is net die Mooie Madam van Maallust, ik word altijd warm van haar. Niet op een verkeerde manier hoor, zij doet iets met je....Heb ik met meer mensen die het verschil maken omdat ze allemaal zijn geworden wat ze misschien wel helemaal niet wilden. Maar toch!
Ach, de kerst maakt mij altijd wat melancholiek. Beetje terugkijken, beetje de film vooruitspoelen. 
Liep gisteren met Mouna door de stad. Het was mistig, beetje regenkoud. Niet guur wel lekker....
Kerstboompjes stonden te shinen en er kwam kerstmuziek uit de boxjes terwijl ik op weg was naar de slager en de poelier. Mouna had leuke verhaaltjes te vertellen, de boodschap was blijkbaar volledig langs haar heen gegaan. Komt wel. Het lijkt zo simpel maar bij slagerij Hoff kreeg ik het ultieme kerstgevoel. Stond zo'n wit tentje voor de zaak geparkeerd. Lief meisje die ons vrolijk toelachte. Ze heette Renique las ik later op Facebook. Rode kerstmuts op. Ze had het niet koud want ze gaf warmte af achter een zwartgedekte tafel met twee grote soepketels er op gedrappeerd. 
Wilt u mosterdsoep of snert..., meneer? 
Snert alsjeblieft. Lust een hond worst? Mmmmm. Lekker heur. Voordat je heerlijk vlees kwam halen bij Gert-Jan Hoff en zijn altijd goedgemutste personeel zat je even lekker wat soep weg te lepelen....
Mouna at ook lekker mee, onze kinderen houden van stamppot, bruine bonensoep en erwtensoep (Snert dus!). Ze (vr)at al de worst op. Ik vond zo de hond in het alsmaar leger wordende kopje snert...euh pot. 
Wat dat betreft lijkt Mouna wel op mij. Ze eet bij onze gezellige Happies en Snappies steevast de worst als eerste op en gisteren vonden de kippenvleugeltjes en Smokey wings van Rademakers ook snel haar mondje waar ze tevens niet op gevallen is. Koester je verleden....Doe ik, schoonpa! 
Gek genoeg was het gisteren een prachtig mooie dag omdat het glas nooit leger werd dan halfvol!
Ondertussen weet ik zelf niet wat ik worden wil. Soms wil ik Ilse DeLange zijn, soms een dichter!
Dan weer Frank Boeijen en als ik Jelle zie zweven droom ik soms dat niet Dorgelo heette maar van der Sar! Ben ik eigenlijk geworden wat ik wilde worden...weet het niet? Een vader net als mijn Pa? 
Zie mij dan weer zitten achter het huus net als Lohues. Beetje pielen op de gitaar, liedjes zingen en oe niet zo druk maken over zaken die je toch niet kunt sturen....Soms trap je op de rem, soms flink op het gaspedaal. Hij was onderweg naar Idaho 2021 terwijl hij alweer een week thuus was zag ik op Twitter. 
Maar ik snapte z'n boodschap wel. De tekst van Gao'j met? in mien achterhoofd. Ik parkeerde hem ergens in de bovenkamer. 
Onderweg naar later....met de worst van Hoff, de kip van Rademaker, de muziek van Mouna in het bed van Moos. 
Het leven heeft soms vreemde kostgangers als je tenminste weet wat je later worden wil. 
Deed het licht maar uut, was nog effe zoeken naar het knopje van Moos zijn koplamp, maar in mijn hoofd smeulde het vuurtje nog effe door....
Viel in slaap in een te kort bed op een kamer van een jongen van bijna negen die snel volwassen zal gaan worden. Voor even terug met mijn gedachten aan de Clemmestraat, spreekwoordelijk dan...
Waar ik voor aan de straat lag en niet aan de achterkant. Hoorde ik tevens andere geluiden....
Misschien is Moos daarom wel zo vroeg wakker als wij nog heerlijk liggen te slapen.
Wakker in een vreemde wereld. Hij had aardig wat vragen, wij redelijk wat ingestudeerde antwoorden.....
Omdat wij uiteindelijk, vroeg of laat, graag allemaal dat willen worden wat we misschien al lang zijn....
Fijne kerst
Fijne zondag.
When kindness is what you give, it always surrounds you...
Joah, mag wel zo....










zondag 5 december 2021

#GodOnlyKnows!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'But I still believe. I still believe. Through the cold and the heat.
Through the pain and through the tears.
Through the crowds and through the cheers.
Oh, I still believe.
I'll march the road, I'll climb this hill down on my knees if I have to.
I'll take my place up on this stage.
I'll wait 'til the end of time for you like everybody else.
I'm out on my own walkin' the streets. Look at the faces that I meet.
I feel like I like I want to go home. What do I feel, what do I know?
But I still believe, I still believe. Through the shame and through the grief.
Through the heartache, throuhg the years, through the waiting, throuhg the years. 
I still believe...
Uut 'I Still Believe' van The Call (niet in mijn top2000 lijstje, hoe dan??)

Moi, ben ik weer!
Alles komt goed. Ja, bijna alles komt goed!
Gelukkig vond babypiet Ozosnel, stapte de Hoofdpiet uiteindelijk niet op en vonden ze toch nog de sleutel van de pakjeskamer.
Pakjesavond kan vanmiddag doorgaan, gelukkig maar. 
Mouna sprong een gaatje in de lucht vanmorgen, Moos gaf haar een HighFive en ik had weer de tranen in mijn ogen.
Ondanks het feit dat ik een beetje voorkennis had kwamen de waterlanders wederom...Ouwe dwaas!
Gisteravond had ik namelijk ook al gekeken, notabene zonder de kinderen. Mouna lag al een verdieping hoger te ronken na vrijdagavond het grootste deel van de nacht in de weer te zijn geweest met toiletbezoek van het boven- en onderkantje. Moos had de koptelefoon op en luisterde naar zijn eigen versie van de top2000 en niet naar wat Dieuwertje had te vertellen. Weer een ander iemand had Oma op bezoek...
Moos had voornamelijk baggermuziek op staan, hoorde ik door de koptelefoon heen.
Hij lachte zich wel een breuk, niet Jan maar hij kon er wel wat van. Dus ik keek alleen naar het Sinterklaasjournaal. Heerlijke TV....Nostalgie, jeugdsentiment!
Gelukkig kwam alles op de laatste dag toch nog goed. Sprookjes bestaan (nog) en ze leefden nog lang en gelukkig. Benieuwd wat ze vanmiddag van de kadootjes gaan vinden nu de sleutel is gevonden? Moos kan straks voor zijn naam DJ zetten want hij krijgt zijn eigen muziekset. Gaaf man, best wel jaloers. Ik moet het doen met de Ipad of mijn eigen telefoon. Ben bang dat ik 'm van de zomer ook nog wel eens ga gebruiken als we achter het huis een feestje geven....Beetje plaatjes mixen en deze in het luchtledige gooien. 
Want iedereen heeft baat bij muziek. Heb gewoon zin in de zomer. Dit jaar sla ik liever de herfst, de winter en de lente over....
Nou ja, wie weet krijg ik vanmiddag wel een transporteer- of tijdmachine en bevind ik mij morgen gewoon op een warme zomerdag ergens langs een rustig kabbelend riviertje, speciaalbiertje in de hand, een worstje en kaasje in de koelbox en de kinderen spelend met de jongens van de buren.
Wie weet.
Ik ga toch maar overstag. Verstand komt met de maanden...zeg maar.
Heb gisteravond voor het eerst de thuistest maar gedaan. Vroeg of laat moet iedereen eraan geloven. If you can't beat them, join them. Of iets van die gelijke strekking. 
Eigenlijk vind ik het klinkklare onzin. Als je niet snottert, je niet ziek voelt of geen koorts heb etc. etc. vind ik het eigenlijk onzin om je thuis te laten testen...
Maar ik wil tevens geen spelbreker zijn. Gisteren hebben ze notabene bij mij de 3e vaccinatie in mijn bovenarm gejast. 
Elk nadeel had nu een keer zijn voordeel. Je hebt een immuunziekte of je hebt het niet. 
Uitnodiging lag al enkele maanden in Mijn-UMCG omgeving te wachten maar pas sinds kort heeft de priklocatie hier in Hardenberg weer haar deuren her-opend, En, ach ik dacht...Nu het op loopafstand is rij ik er maar ff langs. Gelukkig geen prikangst en wat ik de laatste jaren allemaal voor troep binnen heb gekregen kan zo'n simpel prikje er ook nog wel bij. Deze was met een chip, werd mij verteld, dus ik ben vanaf nu redelijk lokaliseerbaar...haha, Grapje natuurlijk. Meest van de tijd huis ik gewoon aan de Voermanstraat. Ik hoef niet meer zo nodig er op uit, die tijd heb ik gehad. Ik zit het liefste, als de kroegen en kathedralen toch niet open zijn, thuis. Sommigen hebben andere behoeftes, prima. Ikke niet. Luister dan veel naar muziek, vooral vergeten muziek. Wat komt straks die DJ-set van Moos goed van pas. Wordt nog vechten wie er straks als eerste op mag, haha. Denk dat ik het verlies, als mijn kinderen maar blijven winnen voelt het niet aan als een nederlaag. Als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Maar goed, dwaal weer eens ernstig af. Ik had over de thuistest. Kreeg er eentje die speciaal voor mannen zoals ik ben was ontwikkeld in een speciale lab van de brouwerij. 
De Thuis-Covid-Test. Kost wat, maar dan heb je ook wat....
Volgende week komen ze pas via de school van Moos maar ik bezondigde mij gisteravond reeds aan de speciale thuistest voor mannen. 
De instructie was simpel. Pak een flesje bier en probeer eraan te ruiken. Als je het heerlijke bier kunt ruiken, drink deze dan en kijk vervolgens of je het tevens kunt proeven. 
Als je kunt proeven en ruiken dan heb je naar alle waarschijnlijkheid geen Covid!
Maar je wilt toch zeker zijn. Niet een ander besmetten. Je doet het niet alleen voor jezelf, jullie kennen ondertussen de beweegredenen wel. Dus ik deed de test nogmaals, nam een nieuw flesje en volgde keurig de instructies op het etiket. Maar de twijfel won het telkens van mijn niet gespeelde angst.
Tja, vanmiddag moet pakjesavond wel door kunnen gaan, dus ik testte mij nogmaals....Iemand moet het voortouw nemen. Ik wil niet langer aan de zijlijn staan. Op de barricaden staan. 
Uiteindelijk heb ik de test, volgens mij, ik heb ze niet allemaal geteld hoor een keer of zeven, 8 gedaan. Je zou van de hele situatie er bijna alcoholist van gaan worden...haha.
En godzijdank, ze waren allemaal negatief.  Maar deze ochtend twijfelde ik toch, mocht uitslapen van de kinderen tot net geen acht uur, maar ik stond op met barstende koppijn. Pien in 't dak. 
Of de bouwvakkers van hiernaast stonden ook in het weekend te hameren en te zagen...Jemig. niet te filmen. Ben ik gewoon weer aan het twijfelen geslagen. Hebben ze toch gelijk...? Heb de gebruiksaanwijzing nog eens gelezen. 
Bij twijfel herhaal de test totdat u zeker bent van het feit dat u geen Covid onder de leden hebt. 
Heb net de flesjes (half negen in de ochtend...??) al geselecteerd in de koelkast. Keurig op rij voor het geval je het straks niet allemaal meer helder ziet...Je moet ook aan alles denken, looproute al uitgestippeld. Hoe kom ik zonder kleerscheuren van de keuken naar de stoel en vice versa.....Ben bang dat het wederom niet bij 1 thuistest zal blijven als je begrijpt wat ik bedoel. 
Want straks heb ik virus toch opgelopen, je doet het niet alleen voor jezelf hè. Mijn moeder en mijn schoonouders zijn er vanmiddag ook. Die wil je niet infecteren met het virus. Ik hou mij keurig aan alle regels en maatregelen al vind ik sommigen sterk maar dan ook sterk overdreven, echter in mij woont geen spelbreker.....Ach, aan deze speciale test voor mannen kan ik wel wennen. Heb straks een eigen DJ in huis, hij slingert vanavond vast en zeker kneiterds van hits de zwangere ruimte in. Alle remmen los en op elk potje past een dekseltje....Wat ik oe brom!
Muziek. Ik heb tig lijstjes van zogenaamde Facebook-vrienden gezien. Wat ben ik een arsenaal aan nummers vergeten, maar dat terzijde. Maar volgens mij wordt die Top2000 flink gemanipuleerd.
Ik word zo langzamerhand een top2000 Wappie. Ik vertrouw het voor geen meter meer want hoe kan het in godsnaam dat Queen weer op 1 staat. Hoe dan....? In vredesnaam, hoe dan?
Het zijn net Duitsers die Freddie en consorten. Wat er ook gebeurt, na twee keer 45 minuten stappen de Duitsers met der Sieg in de bus nach Hause en zo staat Queen ook weer voor de 18e keer op 1. 
Het is godsgeklaagd. Ik eis een hertelling. Dit is doorgestoken kaart...Hier, hier moeten ze onderzoek naar doen. Ik ben ondertussen er wel van overtuigd dat prikken helpt maar tegen dit onrecht is voorlopig geen medicijn tegen te krijgen. Kom op zeg...!!
Want ik heb slechts, welgeteld, bij één van mijn zgn. Gezichtboek friends het nummer van Queen zien staan. 
Bij al die, nou - ik denk bijna 100 lijstjes - stond dat Bohemian geval er niet tussen hooooor.
Tuurlijk maakt Edwin in Lutten zich niet Al-te-Na, noem verder geen namen, wil geen problemen. Prima kerel bovendien maar verder was er niemand van mijn vrienden die Queen op zijn of haar lijstje had gezet. 
Ik baalde als een stekker maar ook van het feit dat ik bij voormalig mede-collega keepert De Bauert uut Ommen The Call zag staan. I still Believe... Ben ik gewoon glad vergeten om op mijn eigen lijstje te zetten....Ik voelde mij er gewoon slecht over. Mag je best weten...Ziek van!
Hoe dan! Die zette ik steevast als één van de eersten op mijn voorlopige lijst. Dit jaar ook weer, zelfde principe, heel veel artiesten en muziek op de lijst. En dan maar strepen....strepen.
Deze lijst was heel anders dan voorgaande jaren. De hardvochtige tijd vroeg om hard snijden in mijn lijst der lijsten. Oude klassiekers kwamen terug maar sommigen die ik grijs heb gedraaid vervlogen naar betere tijden. Tijden van weleer, toen je nog dacht dat je toekomst mooi gekleurd was. Had ik beter moeten weten? Nu draait diezelfde regenboog een compleet andere kant op. Regen na zonneschijn. Van die dingen duzz. 
Het is gewoon niet te doen. 35 nummers selecteren en uiteindelijk staat dat stomme Queen weer op 1. 
Ik hoor dat nummer bijna nooit op Radio 2, nogmaals hoe dan...?? 
Als ze zich nu daar eens druk over gingen maken in Den Haag maar dat zal ze vast geen barst interesseren, het land is in complete verwarring! En het wordt er allemaal niet beter op.
Zag zoveel mooie lijstjes de revue passeren en steeds kreeg ik een opdonder van jewelste...Shit, die staat ook niet mijn lijst en die ook niet en...shit! die ben ik ook vergeten....Hoe dan??
Geen The Call maar ook geen Bertolf, Heroes del Silencio, Van Morrison (deed mij heel zeer), A balladeer, Van Dik Hout, Japan ,David Sylvian, Herbert Gronemeyer, Die Toten Hosen, Supertramp, Metallica, Anouk, Ilse deLange, The Jayhawks, Rosemary Sons, The Brandos, The The, Boudewijn, Miss Montreal, Toto, James Taylor, Marvin Gaye, Douwe Bob, Klein Orkest, Harrie Jekkers, Johan, 16Down, Scritti Politti, The Waterboys, John Lennon, Traveling Wilburys, Tom Petty, Blof, AC/DC, Bob Dylan, CCR, Iron Maiden, Buffalo Tom, Matchbox 20, The Cult, Queen (toch wel maar wel met ander nummer), Talk Talk, The Talking Heads, Bruce Springsteen, Genesis, Editors, Novastar, Alan Parsons Project, Gary Moore, Tears For Fears, Simon and Garfunkel, Icehouse, INXS, Crowded House, A Flock of Seagulls, Bob Marley, Smashing Pumkins, Sting, ABBA, A-Ha, Mr. Mister, Cockney Rebel & Steve Harley, The Sweet, Fischer-Z, Ramses Shaffey, The Scene, Clouseau, Madness, Wim Sonneveld, Elvis Presley, Elvis Costello, Paul Carrack, Doe Maar, Marillion, Kayak, Tim Hardin, Mike & The Mechanics....etc, etc. etc. 

En zo, zo kon ik nog wel ff doorgaan. Deze week nachtenlang muziek gedraaid op mijn oortjes en op de JBL-speakers, als ik ging douchen, of zat te kakken, eten aan het maken was of een happie en snappie zat voor te bereiden...
Muziek luisteren. Lijstjes controleren, kieken wat die er op heeft staan. Ontzettend trots wezen op echte vrienden die muziek tevens hoog in het vaandel hebben staan. Ik moest toch wat tijdens al die zelftesten....Het onaangename met het aangename ver-enigen. Lekker nuchter ook...Hik!
Gek hè, het deed mij gewoon pijn al die afvallers, die hierboven staan vermeld, en dan ben ik nog ruim een kwart vergeten die mijn lijst ook niet hebben gehaald. Gek hè, dat muziek zoveel met een mens kan doen. Het is als water voor mijn ziel, ik heb het gewoon nodig. Volgend jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen...De Top2000 viel mij zwaar dit jaar. Niks aan gelogen, waarvan akte!
Gelukkig hielpen de vele zelftesten mij van het negatieve zelfbeeld af, met positiviteit kom je zo veel verder. Ja, volgend jaar ergens.... Pantarei. Niets blijft, alles stroomt. 
Potverdomme. God Only Knows....Was het maar vast zomer! Ik kom de herfst, winter en lente wel door hoor. Maak je geen zorgen. We hebben straks een DJ in huis, hoop dat de appel niet ver van de boom valt en hij mijn verzoekjes op waarde kan schatten en vooral leert waarderen. Luister eens naar je Pa, jongen.
Het eerste verzoekje vanmiddag. I still Believe van the Call of toch Pink Floyd, of Lohues met Skik....of toch Van the Man!
Daar ga ik al weer. Keuzestress, dat blijft. Dat gelukkig wel. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....









zondag 28 november 2021

#KouKleum 9,0%!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'A hand upon my forehead, the joking and the laugh.
Waking up in your arms, a place to call my own.
Word of reassurance but only if they're true
Just some simple kindness, no vengeance from the gods. 
This is all I ever wanted from life......
To share what I've been given, some kids eventually
And be for them what I've had, a father like my dad.
This is all I ever wanted from life, This is all I ever wanted from life.
Tja....Das war Einmal'
Uut 'Life-ning' van Snow Patrol

Moi, ben ik weer! 
De leukste stemming van het jaar is gisteren weer geopend. De opmaat naar de 23e editie van de Top2000 van NPO Radio 2. 
Reed over de Hardenbergerweg toen om klokslag half twaalf de stembus open ging, naar een vrouw die op mij wacht. Sorry, Lohues kwam net langs met een prachtig mooie dag!
Keuzestress, bedacht ik mij ineens in de auto van Leen....want welke 35 liedjes komen op de uiteindelijke lijst? 
Werd er koud van, de auto warmde maar langzaam op. Ben de laatste tijd toch een soort van #KouKleum! aan het worden. Ik krijg het niet zo snel meer ergens warm van. Vaak een extra jas aan.
Geen korte armen maar blousjes met lange mouwen. Brrr...Last van de doorbloeding? Neuh dat niet.
Het bloed pompt nog als een waanzinnige rond richting mijn hart, dus dat klopt. Regelmatig gewoon koude voeten ondanks het feit dat ik gisteren met Noorse gebreide sokken op Moscou stond te blauwbekken. Waarvan Akte!
Hoogstwaarschijnlijk voor de laatste keer dit jaar, sowieso inpandig te zijn geweest op de thuishaven van Banthum maar ik denk dat het vertrouwde Westerpark voor het verdere verloop van 2021 tevens een brug te ver is. Een virus waait rond....
Verwacht dat het almachtige apparaat, de KNVB, morgen de stekker voortijdig uit het amateurvoetbal trekt. De (voetbal)schoenen kunnen onder de kerstboom. Zo is er geen bal meer aan. Na 17.00 uur niet meer trainen door de week? wie verzint dat nou weer? Denk dat die knuppels in Den Haag zelf weinig in het verleden hebben gesport, laat staan gevoetbald. Die weten zo langzamerhand van gekkigheid ook niet meer wat ze moeten, de draad al maanden volledig kwiet. Wat ik oe brom!
Niet tijdig anticiperen maar kut met hele grote peren....
Ach, het zal mij allemaal worst zijn. Sommigen hebben daar ondertussen ook tabak van en roken we met z'n allen een zware pijp. Niets krijg ik meer in de brand, laat staan een sigaar. Tja, eentje uit eigen doos. Liet George Kooymans gisteren zingen. Hold Me Now. Dreaming 'bout the future and drinkin' on the past. Thinkin' bout the things that been forgotten. Tryin' to remember and tryin' to forget. That my life is empty without you. Close your eyes now little girl. Cause tomorrow hides a whole different world. Hold me now, you gotta guide me through the night. Hold me now, make my ice-cold blood turn warm. George had het blijkbaar ook koud toen ie voorbij kwam op Spotify. 
Kreeg het er koud van, dronk een laatste slok van mijn KouKleum, Seizoen 21/22. Het winterbier van Brouwerij Avereest. 9,0% op de teller. De strenge winter houdt dus nog even aan....Dacht aan vorige winters, een winter in Hamburg en een concert van Snow Patrol in de O2 Arena vlak naast het Volksparkstadion wat in '88 nog van ons was....
Pantarei. Alles stroomt, niets blijft, alleen vage herinneringen maar die avond dat van Basten ons naar de finale schoot blijft zekers op mijn netvlies hangen. Daar kreeg ik het ook koud van en warm tegelijkertijd. Tis net een medaille, die heeft ook twee kanten. Winst en verlies liggen soms dichterbij elkaar dan je in eerste instantie denkt. Gelukkig speelden we gelijk. 
Net zoals zo vele dingen die ik in mijn bijna halve eeuw Alfred zijn zal blijven koesteren. 
Wat ik eigenlijk wil zeggen. Mijn top2000 van dit jaar zal er behoorlijk anders uit zien, denk ik....
Moet 'm nog invullen hoor. Blind vul ik er zo 20 in die elk jaar de revue passeren, maar ik ben er niet meer zo zeker van. Zit veel in de afscheid modus. We hebben dit jaar helaas veel mensen moeten uitzwaaien....Sommigen die imiddels wachten op een vroegtijdig afscheid en je weet dat er meer ingrijpende zaken op stapel staan. Gevalletje voorkennis. Het voedt mijn gemoedstoestand. Misschien daarom dat ik het de laatste tijd zo koud heb. Het was lekker warm bij Bert en Ina, het haardvuur knetterde. Bert gooide nog een blokkie op het vuur en ik nam een slok van mijn Bokkie. Brand dubbel....Alles gaat vroeg of laat in de fik. Maar het was even fijn praten met vrienden aan het kanaal.
Zat gisteren op het vinkentouw, koptelefoontje in...De verdieping, een etage hoger, moest gewoon blijven slapen. Vooral niet wakker worden, zat namelijk in mijn eigen wereld. Alles wat ik ooit van het leven wilde lag boven te snurken. Gary Lightbody zong het destijds in Hamburg, ik had niet als een kip zonder kop (Chasing Cars) achter iemand aangelopen. Ik had de jackpot gewonnen, dacht ik! Dertig jaar lang + de bonusjaren elke maand een vast gegeven. Maar deze auto stopte gewoon en samen reden we ins blaue hinein. Ludwig vond het een mooi stukkie van mij, wat ik destijds schreef in juli 2018. Ludwig de Groot van het tankstation, hier in Hardenberg. Van Gasoline Station. Dit jaar moesten wij hem op 22 april laten gaan. Mooie man, beste kerel. Gesneden uit het zuiverste hout. Waarom moeten de meeste goeien altijd het eerst gaan? De hemel zit ondertussen vol met zulke mensen als Ludwig.....
Ik denk eigenlijk elke keer aan hem als ik langs de AVIA rij. Stukje weemoed, stukje dankbaarheid. 
Toen ik nog niet wist wat ik nu allemaal weet. Tanken was maar bijzaak, besef ik mij nu pas achteraf. 
Je kwam even voor dat praatje, beetje dom lullen over een gezamenlijke hobby. Namelijk muziek. 
Iedereen heeft of had baat bij muziek. Denk dat hij boven zijn lijstje al klaar heeft liggen. 
Door al het gedonder dit jaar heb ik het misschien wel vaker koud dan normaal gesproken....
Ben gewoon een koukleum, als mijn voeten onder een bepaalde temperatuur dalen kan ik stoken wat ik wil maar krijg ik het echt niet meer warm. Via zijn bandje, Random Five, kwam ik op de Facebookpagina van zijn grote broer. 
Wim (en Diny) de Groot plaatsen een mooi verzoek. Kreeg er koud van maar op de manier zoals ik het graag zie. Koud krijgen, kippenvel overal op je behaarde armen maar dat je hart wel in brand staat. 
Wim schreef: Een jaar geleden hoort Ludwig (58) dat hij dood gaat. Bang is hij niet, nuchter accepteert hij zijn lot. "Ik vind het heel erg voor mijn nabestaanden, maar helaas wordt niet iedereen 85!'
Ludwig ten voeten uit. De twee maanden die hij krijgt van de arts worden er bijna vijf...
Bij zijn muzikale afscheid in april speelt zijn band Random Five het toepasselijke en door hem in het repertoire ingebrachte (Don't Fear) the Reaper. Het werd een ontroerende en indrukwekkende vertolking verhaalde Wim. Kan ik mij iets bij voorstellen, op de begrafenis van een (muzikale) vriend, zoiets te mogen spelen. Wauw, knap dat je het dan kunt. Iedereen heeft baat bij muziek....Krijg er nu zelfs kippenvel van en het moet nog licht worden. Moos slingert er ondertussen een nummer van Flemming in, de appel valt niet ver van de boom. Hij weet ook wel waar Abraham de mosterd haalt. Soms heeft ie bagger muziek maar gelukkig niet altijd.....wat is baggermuziek, papa? Hij moet lachen. We zitten niet altijd op dezelfde golflengte maar die kerel op Erica kan hij net als zijn vader bijzonder goed pruimen. Leuk hoe zo'n jochie muziek ontdekt. Hij komt soms met nummers op de proppen die mij verbazen. Stukje opvoeding hè. Sorry, dwaal af. Ik dirigeer hem naar de kamer voor de TV. Vertel je nog even dat ik ook een eigen playlist heb op Spotify, papa. Trots op dat mannetje. Hij google't zich soms zelf, weet nu dat ik Derfla heet van voren en Olegrod van achteren. Dan ben ik dus Soom Olegrod, zoon van. Haha. Hij is niet dom! Vaak druk in zijn hoofd maar op een zondagmorgen als deze de rust zelve en voor de duvel niet bang. Lief voor zijn zusje die trouwens in de Kinderen voor Kinderen fase zit. Krijg er koud van, opnieuw, als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Sorry, dwaal af. Gedachten gaan soms alle kanten op en negen van de tien keer eindig je altijd op een plek die je van te voren niet bedacht had. Met mooie en mindere mooie vooruitzichten!
Maar Wim en Diny hebben een mooi plan bedacht. Als een soort van eerbetoon aan Ludwig, hun kleine broertje en lieve zwager, willen ze dat wij allemaal gaan stemmen op (Don't Fear) the Reaper van the Blue Öyster Cult in de top2000 om zo dit verschrikkelijke mooie nummer in de lift te krijgen. 
Dat ie stopt op verdieping Hemel en Ludwig 'm nog even kan spelen op zijn gitaar in Café Paradijs. 
Ludwig, die goedlachse pomphouder van AVIA Hardenberg die iedereen 'Geluk hè' toewenste. 
Wim en Diny beschrijven hem vooral als die lieve man, (bonus)vader en opa. Broer, oom, vriend en ik als muzikale gast. Een fijne man waar het mooi praten mee was. 
Het eerste nummer staat al op mijn lijstje, niet met potlood maar met onuitwisbare inkt!
Net zoals nummers van de Golden Earring. Denk Hold me Now waar Kooymans de longen uit zijn lijf schreeuwt want ALS die ziekte niet was gekomen hadden ze nog steeds op dat podium gestaan. 
Leven is soms niet eerlijk. Hij is er nog maar wel onderweg naar de uitgang. Kloten (Kooy)man!
Eddie Vedder zal tevens op de lijst staan en Procol Harem met hun Whiter shades of Pale. 
Laat mijn lijstje altijd afhangen van mijn gemoedstoestand op het moment. Jammer genoeg is deze dit jaar compleet anders dan al die voorgaande jaren. Dronk het laatste slokje uit mijn Koukleum 9,0%! 
Dat kunnen ze wel, bier brouwen bij Brouwerij Avereest. Deze editie is ook weer goed te doen!
Biertje, wat muziek on the side en de bovenkamer die het huidige leven probeert te snappen. 
Het mooiste meisje van de klas komt buurten....Maak je zo een boterham met appelstroop, Papa - met liefde schat! Nummer van Snow Patrol stond op haar geboortekaartje in een vrije vertaling. Ben geen Jan Rot maar ik vond 'm wel kunnen en bovendien geslaagd, natuurlijk met bronvermelding. Moos had een tekst van Acda en de Munnik. Ben bang dat een tekst van de heren nog wel voorbij komt als ik uiteindelijk afscheid moet nemen. Ben benieuwd...of ik nu wel mee mag, haha. 
Top2000 is tevens een vorm van terugkijken, wat ging er goed en wat kan er beter! De balans opmaken en maar hopen dat ie positief uitvalt. Dat je niet onder water komt te staan. 
De hulptroepen zijn nooit ver weg maar je moet het eerst wel eens worden met jezelf en dat is soms nog een hele opgave. Daarom slinger ik de muziek maar weer aan. Drink een Koukleum 9,0% op Ludwig en al die anderen die er niet meer zijn.....Er gaan er veel te veel vandaag de dag. Sommigen wil je eeuwig aan boord houden maar flikkeren alsnog van bak- of stuurboord. Kiezen het ruime sop...
Handle with Care....Dat nummer zongen ze ook, de heren van Random Five. Ook zo'n tekst met een diepere laag en betekenis. Ach, zelfs in een nummer van Kabouter Plop kun je wat van je gading vinden. Als je maar blijft zoeken vind je achter elke deur wel wat. Afscheid nemen is een heel rouwproces!
Las het ergens gisteren...Lees veel te veel de laatste tijd. Op zoek naar antwoorden, maar enkele hoofdstukken moeten nog geschreven worden. Weet wel ongeveer hoe het boek zal eindigen als wij 'm sluiten. One Shot Away from Paradise....haha die Barry van Hay toch!
Wordt nog een hele bevalling om 35 nummers op papier te krijgen maar als eerbetoon aan Ludwig zal (Don't) Fear the Reaper zeker niet op het lijstje ontbreken. Geluk hè daarboven, als je Wish You Were Here wilt zingen als je zo'n oude grijze kerel in een OAD-bus tegen het lijf loopt maak je echt mijn dag. Het is met die ouwe van mij ook altijd goed (bij)tanken....Is net zo'n oude diesel. 
Nu die andere 34 nummers nog. Handle With Care.
In the encore of life, there's no end of the show. The music won't stop and memories won't fade.
Though our times will come, but our songs will stay. 
Been beat up and batterend around. Amen!
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo!



zondag 21 november 2021

#Wakker In Een Vreemde Wereld!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Moet hebben gedroomd, moet hebben geslapen, moet hebben gewandeld.
In een droom dat ik sliep. En alles was simpel en iedereen aardig.
Moet hebben geslapen tot iemand me riep.
Opstaan en snel, geen tijd te verliezen.
Een foute beweging is mogelijk fataal.
Het is hard tegen hard, tanden of kiezen. 
Dood aan het middel of dood aan de kwaal en ik werd: 
Wakker in een vreemde wereld, wat gebeurt hier allemaal...?
Wakker in een vreemde wereld, met vrouwen van ijzer en mannen van staal!
Uut 'Wakker in een Vreemde Wereld' van De Dijk.

Moi, ben ik weer.
Werd inderdaad wakker in een vreemde wereld terwijl ik nog niet eens sliep. 
Was in mijn gedachten wel reeds onderweg naar boven na mijn zoveelste Tripel langs memory lane te hebben genuttigd. De moed zakte mij niet in de schoenen, integendeel, eerder wat verdiepingen hoger begon het allemaal wat troebeler te worden.
Geen her-gisting op fles maar blijkbaar ergens in mijn vage brein leek het brouwproces zich te gaan voltrekken in omgekeerde volgorde....
Begon te puzzelen, stukjes op zijn plek te leggen. Hoorde live 'Onderuit' in de Paradiso'89 versie. Die solo op de sax hè, door merg en been. 
Kippenvel. Huub zong verder. 'Hou me Vast'. Deed mij denken een bijzonder mooi stel. Vrijdag vierden ze het feit dat zij samen al 27 jaar op de teller hebben staan. Ik was er destijds bij, 1994, in de toenmalige Bonte Wever in Slagharen. Zag het gebeuren. Liefde ontluiken...Hartstikke mooi. 
'Hoe de tijd ook raast, we komen er door heen. Als jij het niet meer weet, jij bent niet alleen. Hou me vast. Hou me vast.' 
Tuurlijk, niet alles ging over rozen. Ze hebben flink wat voor de kiezen gehad maar hun liefde was sterk genoeg. Twee schatten van kinderen. Robert die mij 's nachts wilde bellen toen Lian was geboren. 
Stiekum beetje mijn vierde broer, het aangenomen vijfde kind van mien Moe. Ach, ze zijn ook de buren van haar. Dat schept een band. Weet nog precies hoe het ging, 19 november 1994. 
Soms is geluk niet te filmen. Gearchiveerd in mijn bovenkamer. Speel de film regelmatig nog eens af. Hoe het ook kan gaan tussen twee mensen die 100% zonder enige twijfel voor elkaar hebben gekozen zonder dubbele agenda's. Afspraken gemaakt met onuitwisbare inkt. Hoe de tijd ook raast.....
Mooi Irma en Robert, geluk in tuk! Op naar de volgende 27 jaar. Dikke kus voor jullie....Hou d'r van en hou van jullie alle vier. 19 november blijft een prachtig mooie dag. Elk joar weer...
Net zoals gisteren, prachtige bieren soldaat gemaakt met een oude buurman die ondertussen een vriend is geworden. Mooie gesprekken. Serieus maar ook dom ouwehoeren met lekker stukkies vlees en zo van slagerij Hoff. Dat was inderdaad een mooie bier-spijs combinatie. Het is allemaal niet zo moeilijk. 
We begonnen met Arend, niet mien breur, maar een mooi goudblond biertje uit Herzele (B). Op advies van Eric, de eigenaar van Olivier Wijnhandel & Slijterij in het smakelijkste straatje van Hardenberg, was Dulle Teve ons tweede biertje van de avond. Wederom een Belg van hoge gisting. Gebrouwen door brouwerij De Dolle Brouwers in Esen. De naam is een vriendelijk, West-Vlaamse, bedoelde omschrijving van een vrouw met een krachtige persoonlijkheid die haar wil doorzet. 
Toen ze dit bier voor het eerst aan het brouwen waren hadden ze nog geen naam. De brouwmeester werd tijdens het brouwproces een paar keer hinderlijk gebeld door zijn vrouw die hem maande om zo spoedig naar huis te komen. Het is 'Dulle Teve' zei hij met een vette knipoog naar zijn collega-brouwer. Die vond meteen dat dat de naam van het nieuwe bier moest zijn. Vond ik grappig gisteravond en eigenlijk nu ook nog wel...haha. Als je diepere bodem maar wilt zien...of zoiets!
Om er geen dronkemansverhaal van te maken meld ik desondanks toch nog even dat Hemelvuur van brouwerij Bliksem uut Breda onze 3e biertje op de helft was. Gevolgd door een hele fijne Tripel uit Oud-Beersel, namelijk Bersalis. Die kreeg wel een heel hoog cijfer van GJ in de Untapped App,
Hij is zuinig met het uitdelen van hoge waarderingen....als hij je ratet boven de 4 ben je sapbrouwerigwijs goed bezig, zeg maar! De Zeezuiper van de Schelde Brouwerij uit Meer (B) leek de laatste van de avond te worden. Maar in de koelkast van mijn dromen vond ik nog een mooie Tripel van dichtbij, die keek mij zo lief aan, liep als ware de Samsung koelkast uit en t(r)ippelde zo naar de buurman toe. Wie ben ik dan...om te zeggen. Snap je?
Buurman & Buurman zijn de moeilijkste niet, zekers gisteravond niet. De Scheerse Tripel van de Mommeriete, hier even verderop in Gramsbergen is een aanbeveling zeker waard en deze pretkegel vond ook met gemak ons dorstig keeltje....Heerlijk. Het was genieten op de vierkante meter. 
Wat mooie bieren, wat fijne hapjes en mooie gesprekken. Soms heb je dat even nodig. We speelden nog wat muziek. Klassiekers kwamen langs. Natuurlijk Eddie, Sting en wat andere lui die er ooit toe deden toen de gulden nog van hout was en je voor een Mars niet iemand hoefde te......euh..rijmt op grijpen!
De aanbevelingen van Eric van de slijterij waren meer dan prima! Kom er niet vaak, heb zo mijn adresjes maar hij stuurt je zekers niet met een kluitje in het riet! 
En toch, toch werd ik gisteravond terwijl ik niet eens sliep Wakker in een Vreemde Wereld. 
Het raakte mij. Ik lees zulke verhalen vaker, helaas. Maar nu kwam het dichtbij. Zat even wat te scrollen op Facebook. FF wat laatste nieuws tot mij laten komen, vandaag zou ik toch de helft alweer zijn vergeten. Want Tripels met een laag alcoholpercentage zijn nog niet uitgevonden.....Misschien een ideetje...Laat maar, echt niet! Tripels moeten de boodschap overbrengen en dat bracht het verhaal van deze lieve en mooie dame ook. Was ineens weer compleet nuchter. Dit gaat je toch niet menen...??
Maar het stond er echt. Als een grap geschreven en misschien daardoor kwam het verhaal nog intenser binnen. Werd echt wakker in een vreemde wereld, wat gebeurt hier allemaal...??
Ik ken haar niet, althans niet persoonlijk, wel een paar keer gesproken. Onlangs nog met haar gemaild.
Net als San is ze getint en daar schijnt het probleem te zitten van zulke mensen die denken en vinden dat ze er iets van mogen zeggen. Alles over één kam scheren maar toch een stukje opvoeding hebben gemist en aardig wat hersencellen kwijt zijn geraakt in de loop van de jaren. Als ze die nou eens gaan zoeken....zijn ze lichtjaren bezig. Min en Min is dan Plus...
Het kwam ernstig dichtbij, ik noem haar voor het gemak maar even, mevrouw H. Vuur, maar zij is nog lang niet opgebrand. Vriendin van Mandy, de wederhelft van mijn bierdrinkende buurman, die ook perplex stond toen hij het relaas las van de vrouw van mister HHC en moeder van twee prachtige kinderen. Anno 2021 speelt dit blijkbaar nog altijd. 
Ik deel graag haar verhaal omdat ik echt wakker werd in een vreemde wereld

'Hoe werkt dat eigenlijk als je 'terug moet gaan naar je eigen land'? Ik kreeg vandaag rond 11.00 uur dat advies van een man op de Floralaan bij de spoorwegovergang bij Hardenberg'85 in een zwarte Volkswagen. Ik vermoed dat hij een reisbureau werkt en dat hij mij daarom tipte over deze reis. 
Ik ben alleen niet zo goed op de hoogte van de huidige corona-maatregelen en weet niet wat qua reizen mogelijk is, maar misschien heeft hij nog een toelichting? Hij kwam namelijk over als een zeer wijs man. Met toeteren en vinger wijzen naar zijn hoofd wees hij mij op zijn interpretatie van een verkeersregel, hoe attent. En zelfs de moeite nemen om daarna zijn raam open te draaien en aan te geven dat ik moet oprotten naar mijn eigen land. Och en wat hartverwarmend om te zien dat je vriendin/zus oid naast je in de auto ook heerlijk kan lachen om jouw opmerking. Jullie zijn een prachtig stel. Mocht u dit lezen: bedankt voor de tip en succes verder met uw reisadviezen. 
Ps: delen mag, wie weet dat de reisadviseur zijn bedankje ontvangt... 
Ps2: mocht ik in elkaar worden geslagen of niet meer thuis komen van een wandeling, heeft hij mij waarschijnlijk een zetje naar het 'eigen land', alweer een goede daad dus....
Was getekend: Mevr. H. Vuur! 

Respect mevrouw H. Vuur hoe je dit hebt omschreven. Het was heerlijk warm in huis maar kreeg het spontaan koud. GJ ook....Wist even ook niet wat te zeggen. Jemig......
We zaten behoorlijk aan ons theewater maar allebei ineens weer zo nuchter als we konden zijn. 
We konden zelfs wel naar huis rijden, al was ik thuis en moest GJ nog enkele huizen verder....
Gelukkig waren er hartverwarmende reacties....
Moest gelijk denken aan het interview wat ik die middag las in nieuwe HELDEN met de 27-jarige sprintkanon Dai Dai N'tab die behoorlijk snel gaat op de 500 en 1000 meter en die vast en zekers hoge ogen gaat gooien op het Olympisch schaatstoernooi. 
Dat hij als donkere jongen ook vaak met, soms onbedoeld, racisme te maken heeft gehad. 
Het raakte, want ook mijn eigen San, heeft daar mee te maken gehad. Ik vind het allemaal zo raar. 
Ik zie San niet als een donker of getint persoon, Dai Dai ook niet en mevrouw H. Vuur zekers niet. 
Mijn brein werkt soms gek. Zie alleen twee prachtige vrouwen waar je je ogen net even iets langer op laat leunen. Geen dertien in een dozijn. Blijven op je netvlies branden.....Wat een vrouw niet kan doen!
Maar toch is het niet altijd zo. Dat heb ik als nuchtere blanke man niet altijd door gehad en nog steeds... 
San vertelde het mij al eens hoe het zit, Dai Dai ook, gisteren bij het lezen van zijn verhaal in HELDEN en mevrouw H. Vuur opende gisteravond mijn ogen weer eens. Jammer genoeg!
Tuurlijk heb ik mij ook wel eens schuldig gemaakt aan grappig bedoelde opmerkingen, wie zonder zonde is werpe de eerste steen. Maar ik kijk niet zo....Iemand is voor mij niet zwart, geel of blank...Beter of minder als je een kleurtje hebt. Schaamde mij gisteravond gewoon. 
Kon er slecht van slapen. Het bleef een beetje hameren in mijn hoofd. De brouwers waren bezig maar ook mijn paar overgebleven hersencellen waren overuren aan het maken. 
Ik word al maanden wakker in een vreemde wereld maar gisteravond sliep ik niet eens....en toch werd ik wakker geschud. Hoe dan...??
Fijne zondag. Als wij maar lang genoeg zulke zaken blijven delen en niet normaal blijven vinden worden wij One Fine Day niet meer wakker in een vreemde wereld. Hoop doet leven.
Want hoop sterft toch als laatste...? Laten wij de wereld een stuk mooier kleuren....
Zo Zwart-Wit is het toch allemaal niet.
Denk liever in de kleur van je hart....Toevallig het laatste nummer gisternacht toen ik daadwerkelijk mijn ogen dicht deed. Zij weet het! 
Joah, mag wel zo...


zondag 14 november 2021

#MannenWeekend Dorgelo!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Misschien was het even wennen voor ons om jou te kennen.
Soms moeilijk te lezen want je schrijft in je hoofd.
Verschil je in de kern misschien in alles wat ik ben.
Maar wat meer kan ik je geven dan alles wat ik hier heb.
Voor de allerliefste, en tegelijk mijn grootste les
Want je beseft pas wanneer je zelf hebt
Hoeveel een ouder aan je denkt. 
En ik zie je lopen, op je eigen manier.
Eigen schoonheid en stijl, maar schroom niet.
Om te vragen als je 't even niet meer weet
Want weet, voor altijd, ik ben hier. 
Kansen en verlies, ze liggen in hetzelfde laatje, welke pak je bij de hand?
Zoek niet langer lief, want ik sta naast je. 
Zoek niet verder, je bent al thuis. 
Vergeet de regen, vergeet de wind tegen.
Zoek niet langer lief, je bent al thuis!
Uut 'Al Thuis' van Diggy Dex.

Moi, ben ik weer!
Werd vanmorgen wakker in Apeldoorn. Thuis bij van der Valk. 
Ons eerste echte #mannenweekend, wij alleen samen met zijn tweetjes. Moos en ik!
Wat een baas die zoon van mij. Geweldig. Ik ken 'm al ruim acht jaar toch ontdekte ik weer dingen die ik nog niet wist. Ben nog steeds aan het wennen maar zelfs dat wennen went. Hartstikke mooi...
'Hallo mevrouw, mag ik een willekeurig drankje bestellen'
Haha, geen cola zero, fanta of 7-up. Neuh, doe mij maar een willekeurig drankje...Euh, hoe dan??
Het lieve meisje van de bediening knipperde niet eens met haar ogen, Business as usual. Noteerde keurig Moos zijn bestelling in haar telefoon en het wachten kon beginnen. 
Nam een slok van mijn Brand Weizzen. Heel benieuwd wat er nu kwam. Ik dacht aan een cola of fanta. 
Moos vond het de normaalste zaak van de wereld. Keek eens om zich heen, herkende een tafel verder het stel van het zwembad die middag. Hallo, ja...ik herken jullie wel. We hebben samen gezwommen. 
Er ontstond een leuk gesprek. Wildvreemden voor mij maar Moos wist wie ze waren. Schitterend!
Achter het bewegende dienblad liep het lachende meisje ons tegemoet. Ze zette een Ice Tea neer...
'Helemaal geweldig, net wat ik wilde. Dank je wel. Iets met perzik. Wauw'
Broerlief stuurde mij 's morgens een tekst door van Diggy Dex. 'Zegt dit lied genoeg', een nummer die Koen Jansen, zo heet ie in het dagelijkse normale leven, voor zijn grote broer schreef. 
Ik snapte de strekking van het verhaal waar breur Hattem mee kwam en wat ie wilde zeggen. Mooi!
Diggy Dex is een taalkunstenaar pur sang. Voor enkele weken terug hoorde ik van hem waarover het nummer 'Al Thuis' nou precies over gaat. Het schepte een band en niet veel later las ik een interview met hem. Sinds een jaar of zeven schrijft hij veel meer persoonlijkere teksten. 
Over zijn vader, die inmiddels overleden is aan darmkanker, maar ook over zijn zoontje.
Zijn oudste zoontje, Bow van 11. Hoogbegaafd en ze wisten net dat hij in een autismespectrum zit. 
Zat niet lekker op zijn oude school en toen hij 8,9 jaar was stuurden ze hem naar een andere school omdat hij op de oude niet lekker uit de verf kwam. Het eerste jaar was hij ongelukkig want hij miste zijn vriendjes.
Diggy en zijn vriendin hadden er maar moeilijk mee, deden ze het wel goed? Koen hoorde ooit dat je als ouder net zo gelukkig bent als je ongelukkigste kind. Dat klopte helemaal. Het gaat nu beter met hem maar Koen zag zijn zoontje wel worstelen en schreef daar het bovenstaande nummer over. 
Het raakte mij vannacht toen ik even wakker was en naast mij Moos zich net omdraaide in zijn Ajax-shirt. Mooi ventje is het toch en wat hadden wij een topdag gisteren samen beleefd. Straks zo ontbijten, daar kijkt hij ook al weken naar uit. Ontbijten bij van der Valk is wel een dingetje hoor....
Van de week dacht ik nog met al die beperkingen als hij er nog maar naar Toe Kan!
Gelukkig wel, hier éénmaal binnen merk je niks van de wereld buiten Apeldoorn. Hier razen aan de andere kant van het hotel alleen de auto's over de A50 van A naar beter.....Verder nie!
Dit weekend besefte ik ook weer dat Moos gewoon, soms, best wel vaak anders naar de wereld kijkt. 
Op soms een hele bijzondere manier. Misschien wel beter....Je weet het niet!
Heel veel mensen wroeten de laatste tijd in zijn hoofd. Denk dat zijn bovenkamer net een flipperkast is, die je vroeger had staan bij de Pallegarste....Het balletje schoot alle kanten op. Ging nooit dezelfde weg. Het was maar afwachten als je weer aan de trekveer van de flipperkast trok waar het houten balletje nu weer terecht kwam. Dat is Moos ten voeten uit, je weet ook nooit als je bijvoorbeeld aan zijn vinger trekt welke kant hij op beweegt. Geen dertien in een dozijn, geen eenheidsworst. Je weet nooit waar het schip strandt. 
Iedereen vind wat van hem. We zijn nog druk doende om alles uit te zoeken welke etiketje of stickervel wij op hem kunnen plakken. Het is soms behoorlijk druk daarboven, hij zingt vaak over de A28 maar denk dat het regelmatig file in zijn kleine brein is. Dat het voortdurend vast staat en hij vaak niet weet wanneer deze oplost. Vertragend verkeer, langzaam rijdend. Hij staat altijd aan. Trapt niet vaak op de rem maar eerder op het gaspedaal, als dat uberhaupt mogelijk is.
Dit weekend hoefde hij ook niks. Alles mocht, niks hoefde. Dat is vaak het probleem. 
Thuis of op school moet ie van alles. Moet ie meelopen in de rij. Als er iets is wat hij niet wil is meelopen in een bepaalde rij. Althans dat denk ik, het is geen onwil maar zijn brein werkt nu éénmaal anders. De kinderarts vertelde dat mooi...Weet niet meer hoe het uitlegde maar ik snapte 'm wel. 
Misschien kwam daarom het nummer van Diggy Dex, zo liggend in de Hotel Spring Box van Swiss Sense, zo binnen nu Apeldoorn langzaam ontwaakt. 
Maak me best wel zorgen. Ik heb voorkennis, weet ondertussen dat er een flinke storm aankomt. 
Dat het opnieuw zal gaan waaien in zijn hoofd, hoop niet dat hij vastloopt. Keuzestress of iets dergelijks krijgt. Hij wil het zo goed doen voor iedereen. Voor mij, voor zijn moeder, voor zijn zusje, voor zijn opa en oma's, ja eigenlijk voor iedereen. Maar doordat hij het zo goed wil doen draaft ie soms door. Loopt ie tegen muren op en ziet ie niet de deur die gewoon in de muur wagenwijd open stond. 
Daarom die vergelijking met de flipperkast. Als Moos het balletje is weet je nooit tegen welk obstakel hij ditmaal aan zal beuken. Auw!
Wij maken allerlei keuzes voor hem. Zijn het de juiste....? Sommigen worden voor ons gemaakt en daar hebben wij met te dealen. Vaak hebben wij een flinke vinger in de pap maar soms ook niet!
Wat zal hij er van gaan vinden. Ik weet het niet. Moeilijk....Hij eet nu een Bifi-worstje. 
Had ie even zin in. Pak maar jongen, thuis had 'm niet gekregen, kon het ongeopend terug in de kast. 
Toch gaat die kast open. 
Vorige keer was ik hier met zijn moeder. Nu hadden wij het lang beloofde #mannenweekend!
Tuurlijk was ie van de week druk. Samen met zijn vriendje voor het eerst Sint Maarten alleen lopen zonder zijn papa of mama. Stoer hoor...en dan samen met mij naar Van der Valk! 
Zonder zusje en Mama. Zonder de vrouwen, die hebben altijd wat te zeuren. Stoere mannenpraat. 
Hij mocht zijn nieuwe kleren aan bij het avondeten. Niemand die hier wat aan hem merkte!
Hier was eerder regel dan uitzondering. Als je hem maar laat lopen loopt ie echt niet in zeven sloten tegelijkertijd. Hij heeft tijd nodig, als zijn omgeving relaxt is, is hij dat ook. 
Dat vergeten wij wel eens. Hij hoeft gelukkig niet naar een andere school. Hij heeft er naar zijn zin en de Marsweijde vult zijn behoefte perfect in. Het is wel hard werken en dan vooral voor al zijn juffen. Het kost wat tijd maar het betaalt zich wel uit. Ik hoor 'm nu chips eten, pringels...haha. 
Hij denkt dat ik het niet door heb maar ik hoor het kraken....Geweldig. Wil dat het weekend niet snel ophoudt. Ach, het duurt nog even. Hij is wakker, heeft mooie onzinverhaaltjes....Samen gisteren naar Max gekeken en naar Oranje. Ben je niet boos, Papa. Je schreeuwt nu helemaal niet....
Als je bij Mariënberg achter de goal staat zeg je altijd tegen de scheidsrechter dat ie geen gehaktbal krijgt als ie niet beter gaat fluiten. Deze hoort mij niet, Moos. 
Knuppels onze Oranje-spelers. Moos lacht, jij vloekte net ook Pa. Klopt, mag niet hè. 
Nee, maar ik snap het wel. Ze stonden voor met 0-2 en nu ineens is het weer 2-2. Dat is niet goed hè.
Je denkt dat hij niet kijkt, dat ie Brawl Stars speelt of naar een of andere You-Tuber luistert....
Hij is niet gek, om de drommel niet. Wat draadjes en golfjes zijn anders bij hem aangesloten. 
Wat het is? Het zal wel iets zijn. Iets van Dorgeloosheid....Zeg het maar?
Hoop dat hij zich door de komende storm(en) slaat. Dat hij de regen en de wind tegen snel kan vergeten. Dat hij ziet dat het zo ook kan. Hij heeft dingen snel door maar het veroorzaakt soms kortsluiting in zijn hoofd. Hoop dat het koppie niet teveel op die flipperkast gaat lijken. 
We hadden leuke gesprekken dit weekend. Over school, over meisjes, over dat ene meisje waar ik alleen de voorletter van mocht zeggen. Meisje A. duzz. Over Oma, die gisteren jarig was...
Over die andere Oma die misschien wel 100 wordt. Over tomatensoep met ballen. 
Dat ik best wel geluk heb gehad, dat mama een mooi meisje is. Klopt Moos. Papa knijpt bijna nog elke dag in zijn armen. Waarom Papa? Doet toch zeer?
Wat is Tequilla, Papa? Zit daar alcohol in, niet zo'n klein beetje ook. Vertelde hem dat ik daar een keertje goed 'dronken' van ben geweest bij Zak in Duitsland en dat Opa het allemaal niet zo leuk vond.
Hij mocht een alcoholvrije cocktail bestellen. Wil je een biertje van de tap of een flesje uit de koelkast? 
Samen eten van mijn tonijn. Lekker Papa, is dat Wasabi? Hij at zijn ballen met zijn vork want ork, ork soep eet je met een....
Er hing liefde in de lucht tussen ons. Moos die, toen ik even moest plassen, met een ander stel aan de praat was toen ik terugkwam bij onze tafel. De man was fan van PEC, oh...die staan onderaan hè. Hoe dan? Hij kijkt nooit naar Studio Sport...
Hoe hij gisteren aan zijn Opa en Oma onze kamer liet zien. Oog voor details. 
Kom je nog even in bed papa, gaan we straks samen in het grote bad. Wat dacht jij dan....?
Nu mag ie alles nog even. Hoe laat moet Max racen, papa? Vanavond pas Moos. Gaan we samen kijken. 
Druk in zijn hoofd maar dit weekend even niet. Straks zijn pilletje niet vergeten maar hij was de rust zelve. Had goede opmerkingen. Humor. Deze houden wij er in. Zo'n #mannenweekend!
Twee Dorgelo's, eentje die het leven nog moet gaan snappen en eentje die steeds minder van het leven gaat snappen. Gelukkig heeft de helft van ons die voorkennis nog niet....
Samen kunnen wij de hele wereld aan. Vooral als we samen op stap zijn. 
Ik duik het grote bed in. Want het mooiste jochie van deze aardkloot ligt te wachten op mij. 
Mooi toch. Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien. Hoe moeilijk het soms ook is.
Deze houden wij er in.
Huub zong het van de week, toen Hedon nog niet op slot ging voor enkele weken
Hij zei: Wanhoop niet, wanhoop niet. Straks is het allemaal weer anders. En misschien, misschien wel beter dan ooit. Dus wanhoop niet - wanhoop nooit. Nu zit je stil, straks ben je niet meer te houden. Zo gaat het leven voor wie er alles van wil. 
Wilde niet gaan. Maar ben blij dat ik wel stond te dansen en te schreeuwen bij de Dijk. 
Wederom, iedereen heeft baat bij muziek. Wij wel....
Is dat Snelle, papa....Neuh, Moos dit is Diggy Dex. Mooi papa, vond dat nummer over de zon ook leuk. 
en dat we niet moeten treuren.....Moos, wij hebben een rapper/zanger gevonden die wij allebei leuk vinden. Dat is de winst dit weekend. Laten we nu maar die bon gaan pakken.....
Fijne Zondag. Mijn knappe lieve zoon....
Joah, mag wel zo. 


zondag 7 november 2021

#Stef!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Op een dag ben je grijs en je wordt wat je verzwijgt.
Ik heb lang genoeg gewacht, was verdwaald in dat wat was.
Tijd om te gaan leven.
Kijk, ik laat mezelf vallen in het weergaloze niets.
Ik rij met losse handen door de straten op een fiets.
En ik ga met windkracht zeven zonder jas aan door de regen.
Drink het water van de hemel, de smaak van het vergeten.
Tijd om te gaan leven.
Ik geef mezelf de bloemen en ik dans door de seizoenen.
Ik zie de leegte in de ogen van degene die niet dromen.
Ik zie twee namen in een boom, ik kan ze bijna niet meer lezen.
En deze woorden zijn de sporen van een uitgewist verleden.
Het wordt tijd om te gaan leven.'
Uut 'Tijd om te gaan leven' van woordenkunstenaar Stef Bos!

Moi, ben ik weer!
Het spotlicht riep hem. Gelukkig wel. 
Veel heeft hij niet nodig. Een kruk, een piano, zijn woorden en wat liedjes. 
Stef is een zanger, zonder meer. Door Bos zie ik de hoge bomen weer staan, vind ik het begroeide pad terug. Misschien niet eens waar ik naar op zoek was, maar toch.
Terug naar de kern.
Terug naar wat ooit was. Tijd om te gaan leven. Zie de waanzin in de wereld. De zon breekt door de wolken en het licht valt naar beneden. Het wordt tijd om te gaan leven. 
Bos, woordenkunstenaar pur sang, raakte mij afgelopen woensdag in ons theater de Voorveghter.
Maar niet zoals anders, niet recht in het hart. Misschien stelde ik mij ook niet volledig open. Onwennig, zou dat het zijn? (Nog) niet bekend met de situatie. Tja, het is ook niet niks. Twee jaar mocht ik er niet zitten. Was ik een persona non grata. Waren wij niet welkom. Het vertrouwde theater bleef dicht, had te maken met invloeden van buitenaf. Het gordijn ging niet open, het doek bleef dicht. 
Het was toch één van de vele voordelen die wij hadden toen wij hier in december 2019 kwamen wonen.
Op kruipafstand van mijn geliefde theater huizen. 
Je kan hier thuis bijna de speld horen vallen op het podium daar, zoals bij Bos deze week!
Een zanger zonder meer. De hand op mijn knie van broer bij het nummer Papa die gewoon door alle stormen en jaren heen een hele andere betekenis heeft gekregen.
Op de radio neem ik het voor kennisgeving aan, maar als ik Stef het op een afstandje hoor zingen kruipt het gevoel alle kanten op. Stukje dankbaarheid vooral. Dankbaar dat ik zo'n papa bijna 34 jaar heb mogen vasthouden toen wij hem op een verlate vrijdagmiddag moesten loslaten. Dat is ook houden van. Loslaten...
Je wilt soms niet maar je wordt voor die keuze gesteld. Verliest het verstand van een gebroken hart. Gek genoeg schoot ik pas vol op het einde. Waarom? Zeg het maar. 
Maar in die omhelzing van Jan Maarten Veurink, directeur van ons theater, met Stef Bos zat zoveel meer. Ze pakten elkaar even stevig vast. Twee mannen zo stil. Geef een zakdoek, vertel het niemand. Een stuwmeer van tranen, verdringt de tijd. Blij dat je er weer bent, vriend. Mooi dat het allemaal weer kan. Blij dat het spotlicht weer op jou kan schijnen. Kom, kom laten we gaan dansen. Tot het niet meer gaat, tot de dageraad. Die omhelzing raakte mij, hier hadden ze op gewacht. Naar verlangd.
Hier hebben wij bijna twee jaar met elkaar op moeten wachten. Woon je eindelijk dichtbij was het theater verder weg dan ooit. 
Want wat hebben wij een uniek theater. Bijna geen artiest uitgezonderd, ze mogen allemaal hier graag naar toe komen, naar het nuchtere Hardenberg waar de Vecht meandert door alle stromen heen. 
Of het nou Youp, Bert, Daniël, Frank of Stef is. De Voorveghter is een warm bad aan de badhuisweg!
Niet gek dat Lohues hier altijd zijn nieuwe tour aftrapt. Het is gewoon goed hier. De woorden van Stef aan de mensen van het Hardenbergs theater waren gemeend. Ik herinner mij nog de gesprekken onderin de bar met hem. Stef zoals Bos is! Open, eerlijk...In de kern die jongen uit Veenendaal. 
Tussen de liefde en de leegte. Het was een gemis. Ik heb geestelijke voeding nodig, ik had honger na bijna twee jaar geen woorden van Stef, Frank of Daniël achter mijn verstandskiezen geslikt te hebben. Maar Stef roerde weer als vanouds in de potten en pannen. Hij bereidde een fantastisch feestmaal.
Het was genieten op de vierkante meter. Moet een Italiaanse schrijver gaan lezen, ene Luigi Pirandello. Een schrijver die reeds stierf voor de tweede wereldoorloog maar als ik de verhalen van ons Stefke mag geloven zal ik zijn boeken verslinden net zoals de pizza's van Gianluca in Dedemsvaart. 
Maar dichterbij moet ik tevens het boek 'Een nieuwe Fiets' van Dirk Jan Roeleven op de kop tikken. 
Denk wel dat ie ligt bij Heijink of de Bruna. Een luikje ging open, ik herinnerde mij ineens dat ze samen bij Matthijs zaten in de wereld draait door en die draait ook door ook al staat die voor mij al weken stil. Maar dat terzijde!
Keek vanmorgen ff de uitzending terug. Een bevlogen Bos die vertelde over het boek van Dirk Jan. 
Over het gevecht met jezelf. Terug komen uit geslagen positie. Het sprak breur aan. Die heeft flink moeten afzien. Niet dat hij de mist in ging, de bocht hierdoor niet zag. Integendeel....
In de klim zat een mooie metafoor. Sport verbroedert! Waar je ook voor vlucht, wat je ook ontwijkt, er is geen weg terug, je kunt alleen nog maar vooruit. Amen, breur!
Maar als je bijna aan de top bent is terugkijken soms niet verkeerd. Naar beneden kijken en in het dal de afgelegde weg zien liggen. De spoken in de mist. Tja, Pa komt ook altijd buurten als ik door de bergen rij of naar beneden glij met mijn ski's. Als je een lagere versnelling neemt zie je pas echt hoe mooi je eigen omgeving ook al weer is. Heb ik ook zo'n engel op mijn schouder die ondanks alles in mij blijft geloven? Voortdurend onderweg zijn en mijzelf naar boven zingen...euh in mijn geval naar boven schrijven. 
Ja, ik heb de Voorveghter wel gemist met haar artiesten. Een Hertog Jan na afloop. Praten met mensen die er toe doen. FF een kort praatje met Veurink. Karsten Berends, de man van het geluid, die volgens mij gewoon slaapt achter op het podium. Hij is er altijd. Geweldig. Dat maakt ook de Voorveghter.
Bos gaf een geweldige aftrap voor hopelijk een lang en mooi theaterseizoen met ondermeer Harrie, Daniël, The Music of Sting & The Police, Frank Boeijen, Her Majesty en Youpie.
We worden nu toch niet meer teruggefloten....?
Stef hield zelfs rekening met het feit dat Ajax die avond voetbalde in Dortmund. Een laatste groet en de voetballiefhebbende broers haasten zich snel honderd meter verder. We konden nog een groot gedeelte van Ajax zien. De tweede helft. We zagen de ballen van Tadic. Elk nadeel heeft zijn voordeel. 
Een biertje thuis, een truffelworst en een bunkerkaasje. Nog even wat gesprekken op niveau...
Aangezwengeld door Bos, Stef Bos. Stef is een mooie man. Zag gisteren ook een mooi jochie met dezelfde naam, amper een week oud. Nieuw geluk. Kan er uren naar kijken, daar lag het geluk in de armen van Venevrouw met papa Willems op het vinkentouw die nu al glanrijk voor zijn vader-examen is geslaagd. Geniet. Tijd om te leven. Stef inderdaad, het wordt tijd om te gaan leven. 
Ik kon 's avonds maar moeilijk de slaap vatten. Ajax zat in mijn hoofd maar ook een Bos vol bomen....
Kon zagen wat ik wilde maar het Bos werd maar niet kleiner, ik zag de hoge bomen staan langs het tuinpad van mijn vader. Flarden mist in mijn hoofd en ik praatte met mensen die er niet meer waren...
Midden in de week drinken zette echt geen zoden aan de dijk. Tja, ik....dan, binnenkort dan. 
Om half twee kwam Moos al overgevend de kamer binnen. Hij trok een spoor van kots vanaf onze kamer, de overloop en via de badkamer belandde hij boven de wc-pot. De stamppot retour in stukkies. 
Lig je dan 's nachts met zijn tweeën de vloer schoon te maken. Dweilen met de kraan open...Verbroedering alom. 
Niet veel later was het weer alle hens aan dek. Gelukkig vond hij nu wel bijna op tijd het toilet. 
Arm jochie, wat was hij ziek. Zo ineens, zonder aanwijsbare reden. 
Een woensdagavond- en nacht om niet snel te vergeten. En de volgende dag maar proberen wakker te blijven. 
Jij krijgt mijn woorden klein. Was ik maar een dichter, dan kon ik dichter bij je zijn. Was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt. Dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd.
Want ik heb jou lief. Gek hè en ik laat het soms op de vreemdste manieren blijken.
Ik heb je lief.....ik heb je liever. Liever dan mijn leven, dan om het even wat. 
Ik heb je lief.....ik heb je liever, liever liefste elke dag. 
Tuurlijk, ik was niet eerlijk. Bos raakte mij wel. Maar anders....omdat nu elke dag voorlopig anders is. 
Keek naar buiten door het keukenraam, zag alle kleuren van de regenboog of toch alleen maar donkere wolken... Het licht was nog aan. Als je eerder bent vertrokken heb je gewoon een voorsprong van lichtjaren?
Slechts een kruk, een piano, wat woorden en zijn liedjes.
Op zoek naar de sleutel voor een kleurrijke toekomst. 
(sorry Henk M., ff wat woordjes van jou gejat....)
Volg het pad van Bos maar via de de hoge bomen langs het tuinpad van mijn vader!
Papa, ik lijk steeds meer op jou.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....



zondag 31 oktober 2021

#Mascotte!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'You will remember when this is blown over. And everything's all by the way. 
When i grow older I will be there at your side.
To remind you how I still love you. I still love you.
Love of my life, can't you see?
Bring it back, bring it back. Don't take it away from me.
Because you don't know, what it means to me.
Uut 'Love of my Life' van Queen

Moi, ben ik weer!
Liep gistermorgen al vroeg door donker Hardenberg!
Neefje Boris had mij uit mijn slaap gehouden, hij lag tussen ons in maar rolde steevast mijn kant op. 
Ik riep zachtjes: PEC Olle....PEC Olle maar hij bleef liggen waar ie lag. Verroerde geen vin. Grappig!
Droomde vast van mooie dingen, van zijn nichtje Mouna of misschien wel van brandweer Sam, die als een soort van 'moderne genotstaaf' dienst deed als tijdelijk nachtlampje.
Of ging mijn fantasie weer eens de verkeerde kant op...Zeg het maar!
Guitig kereltje...Altijd goed te pas. Zo'n mannetje er bij had makkelijk gekund.
De mannen waren in de meerderheid deze ochtend, nu dolven de vrouwen het onderspit! Nog wel.
Boris was een nachtje aan het logeren, de vorige keer was ie zo ziek als een hond geweest en had zijn moeder hem weer moeten ophalen al wilde ie dat helemaal niet.
Daarom losten wij nu onze belofte in. Die kraak je niet, die maak je waar. 
Maar ome Alfred was door deze drie turven hoge Boris al een paar uurtjes klaar wakker, was ondertussen maar aan het dagdromen geslagen. Soms komen dromen uit.....toch?
Had het (wereld)nieuws reeds tot mij genomen, veel van hetzelfde. Ben je tegenwoordig snel klaar mee.
We blijven elkaar maar de tent uitvechten. Wij heeft er nou gelijk? Gelijk krijgen is nog niet gelijk hebben.
Trok de wandelschoenen aan, gekocht in Oostenrijk. Daar liep ik er mee in de bergen, dicht bij mijn eigen vader, voelde alles nog goed. Hier kuier ik er mee over heuvels en is ie verder weg dan ooit. De zin van het leven ook.
Alles lijkt verder weg nu we weer terug bij af zijn. Trok gisteren onkruid er uit maar de volgende dag groeide het alweer tussen de stenen door. Onbegonnen werk en niet echt groene vingers. Soms zeul je jaren lang met bagage die je niet wilt afgeven aan de balie laat staan controleren door de douane.
Maar goed, dwaal weer eens af. Sorry, ik was toch al enkele uren wakker....
Maar liep dus al mooi vroeg door donker Hardenberg, het was net zeven uur geweest, oude tijd!
Dit keer geen muziek in mijn oortjes. Oorverdovend stil. Alleen een krantenbezorger passeerde mij maar ik wist al lang wat er in die kranten stond. Hij bezorgt alleen maar slecht nieuws de laatste tijd.
Een langsrijdende vrachtwagen haalde mij definitief uit mijn gedachten. Kon ze toch niet ordenen.
Ook onderweg naar later. Mascotte stond er op de wagen. Zal straks ook iets zijn van vroeger. 
Pantarei. Alles stroomt, niets blijft. Althans niet als je zelf had mogen kiezen. 
Moest meteen denken aan de reclame van toen.
Mascotte rolt beter, plakt beter, brandt beter. Mascotte 3x beter
Toen het nog mocht. Toen de gulden nog van hout was. Roken was net zo gewoon als het feit dat iedereen nu tegenwoordig op zijn telefoon zit. Figuurlijk dan, anders hou je de beeldschermpjes niet heel.
Niet iedereen is maar 55 kilo schoon aan de haak. Alles wordt steeds mooier maar je wordt geacht om je handen thuis te houden. Net zoals gisteren. Vaders, hou uw dochters thuis. De rokjes op het Oktoberfest van de voetbal konden blijkbaar niet korter...
Arme Papa's, weten ze vandaag hoe weinig stof hun dochters gisteren om hun bevallige lijfjes hadden. Geweldig, je wordt ouder Papa...Je gaat je zorgen maken om misschien wel niks. Je denkt met je oude gedachten van 20 jaar terug. Niet doen!
Misschien is de wereld wel veranderd en ben jij stil blijven staan. Wie weet!
Maar Mascotte bracht mij aan het denken. De vrachtwagen reed de Vechtbrug over, steeds verder weg. 
Zal het merk over tig jaar nog bestaan als de overheid zich steeds meer met dingen gaat bemoeien...??
Is straks de rook om onze hoofden verdwenen. Ben je een parasiet als je nu nog rookt......?
Hoe dingen soms lopen. Waar je 10 jaar geleden nog niet aan gedacht zou hebben kan morgen compleet anders zijn. Over 100 jaar zijn wij het allemaal vergeten, lachen wij er boven om en nemen wij een afzakkertje bij Café de Wereld aan de Hemelpoort nummer 666.
Ook Mascotte zal straks iets van vroeger zijn. Net als andere dingen die ik in rook zie opgaan....
Vind het maar 3x niks! 
Een mascotte is ook een voorwerp waarvan de eigenaar denkt dat het geluk brengt. Niet dus!
Liep door, langzaam ontwaakte de stad. Bij de Appie kwam de eerste vrachtwagen zijn vracht lossen. Misschien had ie Basmatirijst bij zich, dat vak was gisteren compleet leeg. Straks maar ff kijken, meteen maar een truffelworstje ophalen bij Jan. In het land der blinden is éénoog Koning!
Gelukkig zien wij het leven nog, het leven is mooi maar je moet het wel willen zien.
Bij de poortweg nummer 6 in het UMCG Groningen verrichten ze soms wonderen...Ze heten dan geen Jezus maar hebben er wel voor doorgeleerd....
Leren, dat doet Moos ook dagelijks. We kregen deze week een hilarische foto van juf Wendy doorgestuurd.
Moos was bezig met zijn stamboom, oefening van school. Denk dat ie op het internet foto's heeft lopen zoeken van zijn Opa en Oma's, van ons - van mijn broers, van zijn zusje....
Maar dat de stamboom bij hem zou stoppen, althans dat denkt ie...Hij wordt toch vrijgezel.
Hoe komt ie er op....? Vroeger noemde hij dat Vrij-geselig....Scheelt wel een hoop gedoe. Het leek hem maar niks, meisjes hebben altijd wat te zeuren daarom leek het hem handiger om vrijgezel te blijven en daar voor door te leren. 
Kon ie doen wat ie wilde, hoefde hij nergens rekening mee te houden was zijn relaas toen ik 'm vroeg of hij echt vrijgezel wilde blijven. Meisjes zijn toch leuk...? Ja Papa, maar niet altijd. Dat klopt, jongen, als een bus soms. Ik liep door....de wandelschoenen hadden er zin in. Ik trapte opnieuw onkruid terug de grond in. Wie hield ik nou voor de gek....? Waar had ik de roltrap naar de maan ook alweer gelaten. Chaos boven en in mijn hoofd. Wat je vindt was je niet naar op zoek en wat je vond liep je misschien niet naar te zoeken.
Gisteren bij mijn Moe in de kelder vond ik naast droge worst ook nog een Straffe Hendrik en een mooie Tripel van het Kasteel. Euh, Oma....kreeg ze na al die jaren en in de herfst van haar carrière eindelijk eens verstand van bier?
Want deze had ik niet gehaald. Zal vast wel in één van die pakketjes hebben gezeten toen ze onlangs de 90 jaar aantikte...
Vroeger haalde ze namelijk in plaats van Grolsch een kistje Heineken op wat diezelfde dag weer linea recta retour ging naar Zuidema waar nu Sietse de scepter zwaait. Dat paardezeik drinken wij niet....
Ach, tijden zijn veranderd. Doe niet zo moeilijk meer....Heeft me zelfs al eens een leuke nacht gekost!
Nam een mooie Karmeliet om een leuke dag mee te eindigen. Moos wilde een nachtje bij Oma logeren die volgens hem 100 jaar wordt, zullen we samen bij Oma slapen, Papa? Hij was vanmorgen al bezig met haar feestje, wie er allemaal moest komen, hoe wij de tuin gingen versieren en wat er voor vlees op de BBQ kwam te liggen.
Haalde hij wel speciale biertje voor mij op of...euh wacht die blikjes met die grappige cartoons er op.
Voor het gemak sliep ik dus ook maar bij Moe. Kon ik een biertje of tig extra drinken in de 3e helft op de voetbal tijdens het gezellige Oktoberfest wat eindigde met goede gesprekken bij de buurman en vrouw....Buurman & Buurman maar dan toch weer anders.
Het was vandaag en gisteren iets met 3....3e helft, 3x beter maar ook 3x niks....
1 + 1 is niet altijd twee...misschien wel 3 als je begrijpt wat ik misschien helemaal niet bedoel!
Niet mokken...gewoon door. Het rolt niet, het plakt niet en het brandt niet....
Haalde gisteren Ede Staal van stal, nooit bang voor het donker geweest. Zonder reden begon vannacht ineens Freddie te zingen....en gisteren Melissa, bring me some water!
Waar hangen die camera's, toeval bestond toch niet?
Las vannacht Chantal in bed. Die van Janzen wel te verstaan in Mezza, het magazine voor een goed weekend. Met Chantal mag ik altijd mee thuiskomen...die vinden wij leuk, is niet zo gemaakt!
Mooi interview. Heeft het ook niet altijd makkelijk. De buitenkant vertelt soms andere dingen wat je aan de binnenkant niet ziet. Freddie was klaar met zingen, ik met lezen en vanmorgen lag ze nog op mijn buik....Net als Moos in slaap gevallen met een goed boek, nou ja...ik met Chantal dus.
De appel valt soms niet ver van de boom. Maar vrijgezel worden ligt niet in mijn straatje, Moos!
Denk ook niet voor jou. Je weet het pas als ze naast je blijft staan. 
Dank je wel voor een leuke dag. Jij met je grappige opmerkingen en voorbereidingen voor het feest van morgen. Toffe Peer ben je toch! Je hebt het pilletje wel gevonden...
Fijne zondag. Nu de klok maar een uur terugzetten...Kon de klok nog maar lichtjaren terug.
Joah, mag wel zo....