zondag 30 april 2017

San5Jr!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'A hand upon my forehead, the joking and the laugh. Waking up in your arms, a place to call my own. Words of reassurance but only if they're true.Just some simple kindness, no vengeance from the gods. To share what I've been given some kids eventually. And be for them what I've had, a father like my dad. This is all I ever wanted from life, this is all I ever wanted from life. This is all I ever wanted from life'
Uut Life-ning van Snow Patrol

Morgen is het vijf jaar geleden dat mijn leven pas echt begon. Ik had er ruim veertig jaar voor nodig om tot die bijzondere ontdekking van de hemel te komen. Ik weet het maar al te goed, ben soms een laatbloeier pur sang. Geen sneeuwklokje die als het amper lente is zijn gezicht al laat zien. Bij mij moet echt de sneeuw voor de zon zijn verdwenen als je begrijpt wat ik uberhaupt bedoel, niet de puntjes op de i en toch ook wel weer.
Wist ik veel dat ergens in april 2012 later allang was begonnen. Dat onze eerste echte ontmoeting op 7 april in notabene mien stamkroeggie zoveel voor mij zou gaan betekenen. San is mijn leven geworden. De weg er naar toe is er één geworden van veel vallen, opstaan en weer doorgaan. Weet nog de eerste keer dat ik haar zag, zij gaf mij een sleutel en opende zo mijn roodzwarte hart waarvan ik dacht dat ie eeuwig gesloten zou blijven. Had zelfs de muren erom heen gebouwd. Het voelde bijzonder veilig. Flink wat teksten roepen vanaf een ivoren toren, was de koning en de hofnar tegelijk in mijn eigen gecreëerde wereld.
Maar zij opende mijn ogen. Ik verdwaalde in fucking Beerze, what's in a name, terwijl ik de weg zo goed kende. Had alles uitgestippeld. De route naar mijn geluk leek er één van drijvend zand te worden terwijl ik donders goed wist waar de paaltjes zich bevonden. Maar Cupido schoot raak en trof mij recht in het hart. Ik wist niks van haar, wist niet eens hoe ze heette....wist niet of zij mij wel had gezien. Ondanks de ruim twee meter had ze mij makkelijk over het hoofd kunnen zien. Zij was een godin, zij was de absolute ster op die bekroonde camping met dat gekke konijn. Zij was zo anders, zij leek niet van hier te zijn en toch ook wel weer. Zij deed iets met mij. Pakte ineens boter uit de koelkast terwijl die bij ons altijd boven in de kelder stond. Smeerde leverpastei op de boterham terwijl ik dat helemaal niet lekker vond. Ging ineens niet meer op mijn vaste plek zitten, begon Van Morisson te draaien en Brown Eyed Girl was steevast wat ik vond in de muziekcomputer. Zag ineens niet meer de bodem van mijn lege glas. Het vulde zich telkens met al die vochtige heerlijkheden wat ze blijven brouwen daar in het Oosten. Ze luisterde naar de naam Sanneke Rosemarie Harmeijer. Wauw, een mooie donkere wijze uit het Oosten. Sprak met boven, vroeg raad aan the King. Wenste dat hij nog even hier kon zijn. Maar met de muziek van Pink Floyd in mijn oren kwam ik toch een heel eind. Kreeg reactie en de hemel brak open, begon te lopen als een waanzinnige op die loopband en zag mensen naar boven lopen die een verkoelende duik namen. Zij in het zwembad en ik in de zevende hemel. Riep hulptroepen in. Eric heeft veel deuren voor mij geopend. Kocht een mooie Chablis en een andere Erik liet ik de glazen vullen. Zij dronk van mijn Grand Cru. 's avonds kwam ik als herboren thuis. Rendementen uit het verleden boden geen garanties meer voor de toekomst. Ik maakte op 7 april 2012 mijn toekomst en rekende voorgoed af met het verleden. Morgen, voor vijf jaar terug begon mijn leven.
Terwijl wij elkaar nog moesten ontdekken werd onze verliefheid ernstig op de proef gesteld. Iedereen had er een mening over en we werden nauwlettend gevolgd. Sommigen gaven ons een maand, anderen weer vier weken. Maar niemand gaf ons vijf jaar. Ach en dat lustrum tikken wij morgen gewoon aan. Tuurlijk, wie de bal kaatst kan 'm terug verwachten. Nu kunnen wij erom lachen maar het had niet veel gescheeld of ik had vandaag gewoon achter de tikgeit gezeten in hometown Mariënberg en wederom een ode aan bacchus gebracht in plaats van aan de eeuwige liefde. Bredero zei het al eens: het kan verkeren.....Gelukkig wel!
Wij hadden de wind soms flink tegen. Onze liefde heeft aardig wat bakens in de zee moeten overwinnen. Het ging niet allemaal van een leien dakje. Teveel ziekenhuizen van binnen gezien, Teveel leuke mensen zijn ons ontvallen. Vaak hard gelachen maar ook even zo vaak ontzettend moeten huilen. Te vaak ging het niet zoals het eigenlijk moest. Te vaak de deksel op de kop. Alles ging soms met 150 kilometer per uur terwijl je hier in Nederland eigenlijk maar 130 mag. Alles ging anders dan we dachten en steevast werd er op ons gelet. De eeuwige vrijgezel met de liefde van zijn leven. Ach, de storm ging ook vaak liggen. We draaiden vaak de sleutel in het slot en wisten de ontwetende wereld bij ons binnen buiten te houden. En zo hoorden wij de zee altijd ruisen....Het mooiste geluid op dat van San na. Het heeft ons veel gebracht. Moos werd uit de bloemkool gehaald en Mouna werd gedropt door de ooievaar. Het geluk werd soms compleet verstoord maar onze liefde is zo ontzettend sterk en nu zit hier de grootste pessimist als de kleinste optimist aan onze tafel. Dat is eigenlijk alles wat ik van het leven verlangde. Draai nog vaak Van Morrison, kijk nog vaak naar dingen die anders zijn....Word elke dag vrolijk als ik naar haar kijk. Amsterdam kreeg eindelijk zijn Johan Cruijff Arena en ik mijn House of the Rising San. Sommige cirkels blijven gewoon rond. Mijn leven is niet 180 maar 360 graden ten goede gekeerd door een heel lief klein en bijzonder meisje wat al vijf jaar in mijn hart huist.
Vandaag, morgen, maar ook over vijf, tien jaar en 50 jaar zeg ik uit de grond van mijn hart dat het klopt.
Joah, mag wel zo.....San, ik hou zoveel ontzettend veel van jou. Ben nog elke dag aan het tellen hoeveel eigenlijk maar ik raak telkens de tel kwijt. Liefje, Jij, Moos en Mouna zijn alles what i ever wanted from life.
Ik ben verloren in de liefde van mijn leven
Ik ben verloren in de armen van de nacht
Zoveel gekregen zonder veel te geven
Ik verdwaal niet meer in het duister van de stad

Overwonnen zijn nu mijn grote angsten
Overwonnen overhandig ik mijn hart
Zonder angst, zonder problemen
In jouw handen bevindt zich nu mijn lot

Jij bent het leven
Jij bent de liefde
De liefde van mijn leven




zondag 23 april 2017

MindF*ck!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'De zon is lekker vierkant, de ruit toevallig rond. Met koorts dan ben je beter en ziek zijn is gezond. Links is lekker rechts en hier toevallig daar. Ik word morgen tachtig en mijn oma zeven jaar. Raar is leuk, gewoon dat is zo saai. Keer het om, geef de boel een draai. Raar is leuk, gewoon dat is zo saai. Aap niet na, je bent geen papagaai' 
Uut 'Leuk is Raar' van het Klein Orkest.

Moos was helaas niet de reden dat ik de slaap niet kon vatten. Het jochie was vannacht namelijk een dagje uit logeren bij Opa en Oma en hield daar de boel mooi wakker. Mouna was na het laatste flesje begonnen aan een indrukwekkende wereldreis in haar eigen dromenland zonder grenzen. Wellicht was ze weer aan het verdwalen en bracht mooie San haar liefdevol terug naar luilekkerland. Even later krulde haar vingers door mijn weelderige borstharen. Niet alleen de haren op mijn hoofd gingen hierdoor recht overeind staan. Bachhus zou eigenlijk afgelopen nacht mijn andere metgezel worden maar de Bierproeverij bij Henry's ging helaas niet door. Het rondje Texel werd een enkeltje bank en ik pikte uit het verre zuiden een mooie Witte Trappist uit de koelkast. Parkeerde mijn voetje onder de tafel en bedacht mij bij het inschenken in het vochtige La Trappe glas dat ik toch niemand de laatste weken een trap na had gegeven.....Groef in mijn brein maar naast De Dijk kon ik geen andere Groef vinden en luisterde gewoon naar Huub en zijn consorten. Toch hoorde ik uit betrouwbare bronnen in de krochten van het Hardenbergse nachtleven dat iemand keer op keer verkondigt dat hij mij niet mag. Neuh, niet echt. Ach lieve mallerd toch.....Ga je druk maken over andere zaken die er 2 x 3 kwartier echt toe doen. Maak je in godsnaam niet druk over die beste stuurlui die gewoon aan de wal blijven staan. Spiegeltje, Spiegeltje aan de wand wie is hier nou de slimste in het land?....Steek je hand gewoon eerst in je eigen boezem. Haal die balk uit je eigen ogen en verwijder dan mijn splinter die je blijkbaar behoorlijk dwars zit. Tis maar voetbal hè, je gaat er niet dood aan hè. Geef je zus desnoods een kus. Heb vaker met het bijltje gehakt! Ik maak het niet persoonlijk maar geef de feiten gewoon netjes weer. Als het goed is hoor je het maar als het wat minder gaat moet je ook niet vreemd opkijken dat wij dat melden. Tuurlijk ben ik niet het geweten van de club, althans dat had ik het wel geweten....Als ik zou schrijven wat sommige andere mensen uitkramen aan de zijnlijn en na wat biertjes dan had je een punt. Dubbel en dwars....Als ik dat zou toevertrouwen aan het papier dan had je mij vol op de snufferd mogen stampen plus een schop tegen mijn achterste.....Nu is alleen een hand voldoende!
Ik vraag mij wel 10x per dag af of ik misschien iets niet iets anders had moeten formuleren voordat ik het over mijn lippen laat komen of uit mijn hersenloze brein laat vloeien. Achter elke zin, achter elke woord zit bij mij een gedachte achter! Maar als je aan mijn dierbaren kom, dan kom je aan mij. Kom vooral niet aan mijn gezin, mijn vrienden, mijn familie, mijn buren of aan mijn cluppie. Als je één van mijn eeuwige liefdes ten gronde wil richten, waar je dan en pas op! Als je wat hebt zeg het gewoon tegen mij, ik wil zelf nog even bukken als je mij het recht in mijn gezicht wil zeggen. Ook al heb ik een grote brede rug, even omlopen naar de voorkant zou ik appreciëren. 
Ach, wat lul ik nou. Hier wilde ik het helemaal niet over hebben. Blijkbaar zat het mij toch hoog en bezondig ik mij bijna aan hetzelfde principe...Lekker boeiend. Ik schrijf deze blog elke zondag al tientallen jaren om wat ballast uit mijn hersenloze brein te lozen. Het boeit mij niet en toch houd het mij gevangen....
Want wat mij echt wakker hield gisteravond was wel het programma MindF*ck. Nou ja, eigenlijk twee programma's. Ik snapte er werkelijk geen sikkepit van. 
Dat andere was Help, mijn man is klusser. Niet dat ik het wekelijks kijk. Neuh, dat niet echt. Ik zie het bijna nooit maar werd er door verschillende media er zo op geattendeerd dat ik vanwege het missen van mooie biertjes uut Texel tijd over had op deze zaterdagavond. Koefnoen had ik al eens gezien, dus schakelde wij over op onze Ziggo Go App!  
Maar eerst Mindf*ck. Dat programma bezorgt mij soms slapeloze nachten. Vannacht ook weer. Ik wordt er  niet goed van als ik dingen niet verklaren. Heb het met voetbal maar ook met zaken die mijn verstand te boven gaan. Wat dat betreft lijkt het wel het scheppingsverhaal. Je zou denken, het moet wel waar zijn. Ruim tweeduizend jaar geleden waren er nog geen bladen als de Privé of de Story, of roddelrubrieken als SBS6 Shownieuws en RTL Boulevard. Waren mensen als Evert Santegoeds en Tom Tates nog niet geboren. Mensen als Johannes, Lucas en zo schreven toch geen fantasieverhalen op? Dat je van water wijn maakte en met een paar vissen en een paar broden van Bakker Battjes heel Hardenberg voorzag van eten. Neuh, dat gebeurt pas weer in Oktober als ik mij niet vergis. Destijds liepen bij de volgelingen van de Messias toch geen mensen als Victor Mids. Ja, je had Judas, dat was ook geen vrolijke meneer hoor en Petrus hoorde vaak hanen kraaien....Maar als ik Victor Mids zie gaan bij mij werkelijk alle alarmbellen af. De illusionist Mids maakte mij gisteravond ook weer gek in miene kop! Ik weet nu hoe voetbaltrainers zich moeten voelen, dat iets uit je handen glipt. De illussies die Mids ons voorschotelt tijdens drie kwartier Mindf*ck is griezelig en eng tegelijk. Hoe hij het klaarspeelt, zeg het maar....? Had ik ook met Hans Kazan. Stond er met mijn snufferd bovenop maar hij wist een horloge van iemands pols te ontfutselen, een ring van iemands vinger en zeg het maar.....Van eeder, van die bijbel en zo, uut de tied zeg maar, bestaan er geen beelden maar van Mids kun je gewoon terugkijken. Hij liet Sanne Hans ook  perplex staan. Liet haar telefoon verdwijnen in een theater en die zat vervolgens verstopt in een stoel 9 op rij 11.....Heb het vannacht nog ff teruggekeken....maar kwam er niet achter! Je moet het wel geloven want het staat op beeld. 
Net zoals Help, mijn man is klusser. Mees, een ondankbare hond maar vermomd als liefhebbende echtgenoot van Femke met drie kinderen. Als je inmiddels niet wat meer achtergrondinformatie had gekregen had je gevreesd dat Mees zijn eigen vrouw in de badkuip had gemetseld en die vervolgens aangeboden op Marktplaats compleet met afvoer. RTL4 spint er garen bij als jij het mij vraagt. Blijkt nu dat Mees autistisch is. Hij moest dus wel wat hebben want hij had ze echt niet alle 24 in een kistje bier zitten. De reacties op Twitter, Facebook zijn ook niet mals. Iedereen krijgt er van langs, Mees zelf, Femke en de programmamakers....Het is sowieso ongelofelijke televisie....Het zal allemaal wel waar zijn, want het staat op beeld en de waarheid ergens in het midden van die dingen. Maar wat dreef zo'n vrouw er toe om haar Mees op TV te laten zien in zo'n programma terwijl ze wist dat Mees niet tegen prikkels kan? Ze weet toch hoe haar man kan reageren....Mag je dan achteraf wel of niet zeuren en klagen! Alles draait bij de commercielen toch om de kijkcijfers! Bezint eer gij begint....Of was het een laatste roep om aandacht. Hallo....!!
Ik weet het allemaar soms niet meer. Leuk is Raar zong het Klein Orkest ooit maar is Raar altijd wel Leuk.....??  
Fijne zondag, Joah mag wel zo......Ik wil mij de kop er niet meer over breken, ik pak er wel een goed en dik sprookjesboek bij..... Kop d'r veur!
Illusie is een schijnbare werkelijkheid of een onjuist idee van de werkelijkheid. Het beeld dat iemand van de werkelijkheid heeft is gebaseerd op diens waarnemingen via de zintuigen en verwerking van deze signalen in de hersenen. Ilussies zijn dus gebaseerd op foutieve waarnemingen van reële externe prikkels. 
Duzz.....! Joah, mag wel zo of had ik dit al gezegd....?? 

 

zondag 16 april 2017

Passion!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Kan ik iets voor je doen? Misschien een lied een gedicht. Dat je wanhoop benoemt. En je last iets verlicht? Waar je droevig van wordt. Maar toch huilend om lacht. Dat je dagen verkort. Dat je nachten verzacht. Is er iets wat ik doen kan. Wat troost in je verdriet? Want straks moet je weer verder. Ook al wil je nog niet'
Uut 'Kan ik iets voor je doen' van De Dijk.

Pasen, het feest van de opstanding. Van het leven dat de dood overwint, van de bevrijding van de mens, van verzoening. Pasen schijnt het hart van het christelijke geloof te zijn. Dus dat moet kloppen. Het belangrijkste moment op de kalender van christenen. Het licht van een kaars is een belangrijk symbool, het vertelt dat het nooit zo donker kan worden of er zal licht zijn. Ede Staal snapte het dus. Dat het geweld van vandaag de dag nooit zo wreed kan of er zal vrede zijn. Pasen is dus een feest van hoop, misschien wel van uitgestelde hoop. Maar je moet ergens in geloven....Zeker in deze hardvochtige tijd. Hoor het hem nog zo zingen, vorige week in Hengelo.
Tja, ik weet het stichtelijke woorden deze mooie zondagmorgen, notabene eerste paasdag. Dus volgt er zeker nog eentje, wat ik je brom. Je broer is toch dominee? Kijk zulke teksten zet je wel aan het denken dat mensen denken omdat je broer hemelpiloot je zelf ook wat hebt te vertellen. Mensen snappen het niet, jouw oudste broer is predikant en je andere broers doen dingen in communicatie, de ander kokkerelt meesterlijk en jij verkoopt zaken in de relationele sfeer. Verkoop geen gebakken lucht maar doen mijn broers dat dan wel....neuh, ik denk het niet. Maar als je neef later toch je nicht blijkt te zijn wie heeft er dan gelijk? Zet je de wijzers van de klok dan anders. Begin je een uur eerder om een half uur later klaar te zijn.....?
Neuh, vele mensen hangen aan de lippen van mien grote breur. Nou ja, niet letterlijk dan....Een andere vorm van liposuctie maar dan compleet anders. Als zoveel mensen het geloven dan moet er toch wel iets van waar zijn. Als ruim drie miljoen Nederlanders 's avonds afstemmen op een doordeweekse witte donderdag naar de EO en The Passion van het begin tot het einde kijken zal ik het toch wel mis hebben..? Is de evolutietheorie van Darwin en al die andere mannen dan onzin....? De oerknal. Er was eens en bam daar liepen Eva en Adam nog met kleren aan in het paradijs. Las gisteren dat een slang van 2,5 meter zich bijna had gewurgd om een meisje van 9 jaar.....Zij overleefde het en de slang gleed rustig terug na 'another day at the office' het Australisch oerwoud in. Was het paradijs er niet geweest had de slang dan rustig teruggelopen de bush bush in op zijn nieuwe Adidasjes of Reeboks? Had hij dan zijn stiel als schoenenpoetser weer rustig opgepakt terwijl de duizendpoot werkloos toe zat te kijken......Ben ik te goedgelovig of een roepende in de woestijn en zie ik weer water branden? Terwijl ik naar een andere Passion zat te kijken, namelijk Ajax - Schalke, keek ik zo af en toe opzij. Natuurlijk in de eerste plaats omdat het mooiste van deze schepping al bijna vijf jaar in mijn hart en huis huist. Sanneke, in al haar pure schoonheid, ik heb zoveel respect voor haar gekregen. Ik had het al vijfhonderd mijl zo lang....maar zij maakte een echte lijdensweg mee de laatste 8/9 weken. En ik weet zeker als zij haar eigen kruis weer moest kiezen uit een berg vol met kruisen dat ze diezelfde kruis weer zou pakken. Met Mouna gaat het steeds beter, het meisje lacht soms haar tranen weg. 
De vele bezoekjes aan de chiropracter in Staphorst werpen langzaam haar vruchtjes af. We zijn er nog niet want ze kan soms nog urenlang huilen.....Maar de controle is er. De Passie die San had voor haar herstel is niet te geloven, zo liefdevol en met zoveel geduld. Het heeft er wel toe geleid dat San helaas eventjes een pas op de plek moet maken. Na zoveel passie te hebben gegeven....Nu Mouna aan de betere hand is moet San in de recovery, vooral even aan haarzelf denken en vooral nog niet aan Jobbing hoe graag zij dat ook zou willen. . Emotioneel en lichamelijk heeft de zorg voor Mouna haar tol ge-eist bij San. Daarom schoot ik zo vol bij het nummer van De Dijk dat ik even live meekreeg terwijl Ajax en Schalke 04 bijkwamen van een enerverende 1e helft met een bakkie thee. Ze zag mijn tranen niet, maar wat Huub zong dacht ik letterlijk in mijn hersenloze brein. Je wilt zoveel voor haar doen. Maar het is geen gebroken been, niet een gestoken teen of een griepje waar je even wat paracatemol tegenaan gooit, onder de wol kruipt en twee dagen later sta je weer op! Rol die steen weg, Fris en Fruitig en kun je weer de hele wereld aan. Tja, dat kon iemand....ooit. Althans als je mijn broer en zo moet geloven!
Ineens denkt iedereen dat alles weer koek en ei is met ons meisje. Maar we zijn op de goede weg....Ze doet het fantastisch maar soms winnen de tranen het nog van haar opgewektheid. Ik heb het zowel over Mouna als over San. Hoop dat die kloten instanties het ook willen (in)zien. Jemig, die hebben werkelijk geen passie voor hun werk. Denken dat iedereen de boel wil flessen. Geloven zeker ook niet het verhaal over het begin alleen maar over het einde. Hebben vast geen broers die piloten van de hemel zijn....The Passion, je denkt toch elke keer dat het verhaal een andere wending krijgt. Dat die Yuri van Gelder moet hangen in plaats van Jezus. Nooit geweten dat het Jezus van Bartheliem was in plaats van Nazareth. Wat kon ie goed Fries zingen, het kon dus Friezen of dooien. Volgend jaar the Passion in Limburg en muziek van Rowwen Hèze of misschien wel in Emmen en dat Daniël Lohues Jezus vertolkt....En die opgestapte commisaris van de Koning als Judas. Moi zegt tegen zijn volgelingen en Joah, het mag wel zo als hij aan het kruis bungelt. Je verwachtte eigenlijk een Fries Elfstedenkruisje maar het vroor niet. En die Judas dan, ik vertrouwde hem voor geen 1 meter en vijftien centimeter. The Passion was net een film, ik vond het boek eigenlijk beter....Hele discussies over Zwarte Piet maar een zwarte Jezus was geen onderwerp van discussie. Raar, ik had toch vrouwtje Simons bij Pauw verwacht om een nieuwe nationale discussie te ontmantelen. Of dat die Dwight aan het kruis zong, ik wou dat ik jou was.....Wat kreeg die Veldhuis of Kemper, ik kan ze niet uit elkaar halen veel kritiek op de sociale media. Ach ik genoot van mijn andere geloof, wat een passie had het Ajax van Bosz. Eindelijk predikten ze het Nederlandse voetbal in al haar glorie.....Ik geloofde weer in mijn Ajax.....Voetbal.
Maar het meest genoot ik weer van mijn eigen gezin. Van Moos, van Mouna maar vooral van mijn Sanneke. Ik geloof heilig en onvoorwaardelijk in mijn mooie vriendin.....Haar Passion is werkelijk niet te geloven, ik weet niet of ik al die weken het zo had kunnen doen.....! Shoes of Lightning....De accu van San was bijna ten einde raad, het waakvlammetje brandde nog.....Maar zij is zo sterk....Wat een geweldige vrouw heb ik toch. Wat geloof ik in haar en wat blijft ze mooi. Duzz, ja....mien breur is dominee maar ik preek het liefst voor mijn eigen parochie....Voor het zingen de kerk uit, al twee keer gebeurd en kijk eens wat het opleverde. De hemel op aarde, mijn eigen paradijs. How I wish for the flame that never dies. Like a candle and its flame bring back the light. Put on your shoes of lightning. Put them on !!! Let them run !!!
Joah, mag wel zo....Fijne paasdagen, mijn paasontbijt wacht. Ik kan er niets aan doen.....

zondag 9 april 2017

KibbelingCup!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Iederiene kan wat 'e kan. Die iene kan schilderen de ander is brandweerman. Iederiene döt wat 'e döt. Die ien kan verkopen as 'n timmerman die nooit mis slöt. Loat mij mar lekker dit doen. Dan ben ik bliede man. Loat mij mar lekker dit doen omdat ik niet anders kan. Dit is mien heden, mien toekomst, mien verleden. Loat mij mar lekker dit doen wordt der zowat gelukkig van. We hebben allemoale 'n doel veur 't oog mar de weg naar geluk löp niet per se omhoog. Altied wat te wensen. Dat moet ok, dat moet ok ja. Mar ik ken de grenzen en daor zeg ik, ach ja, toe mar.....'
Uut 'Loat mij mar lekker dit doen' van Daniël Lohues

Het nummer kwam weer eens heel anders binnen. Maar het nestelde zich wederom in mijn hersenloze brein. Gisteravond, gezeten, gesetteld maar rustig op het rode pluche van het Rabotheater in Hengelo.
Vaderland, waterland. Vaderland, zonder vader. Nu ik aan jou denk, zover weg. Waar het regent in het water. Mijn gedachten gingen terug naar eerder die dag. In hometown Mariënberg stond ik op zaterdag in een indrukwekkende lange stoet. Bracht mijn laatste eerbetoon en respect aan een liefhebbende vader van iemand anders. Op de één of andere manier raakte het mij bijzonder. Grote mannen stonden daar gebukt onder immens groot verdriet. Ineens was hij er niet meer, veel te jong. Amper 66 jaar. Dacht aan mijn eigen pa, gistermorgen en gisteravond. Hield de hand vast van San terwijl Frank Boeijen zong. Alweer bijna 12 jaar geleden dat The King ging hemelen. Onze vader die in de hemelen zijt. Had er destijds volop vrede mee. Hij leefde al een beetje in de late herfst van zijn blessuretijd. Keek regelmatig toen op de klok maar hij bleef maar doorspelen en vele avonden lang voerden wij mooie gesprekken. Soms over niets, soms over van alles! Hij was 74, misschien ook te vroeg maar geen dag te laat als ik er nu zo aan terugdenk. Maar deze beste man was amper aan de tweede helft van zijn leven begonnen, hij had zich nog niet boven moeten of mogen melden. Tuurlijk heb ik daar niets over te zeggen maar als ik de regie had mogen voeren was het vast anders gelopen. Maar ja, wie ben ik. Een korrel zand in een woeste storm. Reizen houdt je in beweging maar nu bleef je stil staan. Nu bleef je stil staan bij het verleden. Een grote vrachtwagen stond geruisloos stil voor de kerk, zijn laatste kilometer gereden. De ruiter was van zijn paard gevallen. Pa was ook zo'n chauffeur. Hij keek vaak naar boven waar zijn hulp vandaan leek te komen. Hoe vaak kijken chauffeurs in hun leven naar boven tot dat ze voor een laatste keer achterom kijken, soms een laatste groet als afscheid, soms zijn ze plotsklap weg. Terwijl jij ze nog zoveel wilde vragen zijn zij al gearriveerd als een reiziger op hun eindbestemming. Hebben ze die vrachtwagen of de OAD-bus geparkeerd en de tachograafschijf ingeleverd bij Petrus. Ik weet zeker dat hij van mij geen hand krijgt. Eerder een linkse directe. Samen met zijn baas heeft die klotegast hier al teveel mooie mensen weggeplukt van moeder Aarde. Ach, hij doet ook alleen zijn werk maar. Don't shoot the messenger. Maar als ik Petrus was zou ik op zoek gaan naar ander werk. Hier haal je toch geen voldoening uit? Als je even naar beneden kijkt zie je een tranendal van jewelste. Daar worden hele grote mannen heel klein. Allemaal aangericht door jullie dagelijkse gang van zaken....Niet leuk! Liep gistermorgen daarom een beetje verdwaasd weg. De kerk en al haar beslommeringen hadden mij weer eens teveel vragen meegegeven en te weinig antwoorden. In vredesnaam, waarom kan het niet anders. Kan er niks mee als mensen van een kansel roepen dat het zo is, dat het zo gaat. Hoezo, terug naar de vader. Amahoela. Misschien ben ik de laatste tijd wel meer emotioneler dan normaal gesproken. Kinderen laten je beseffen dat leven niet zo vanzelfsprekend is. Maar Moos en Mouna zullen mij, ons, ook een keertje moeten gaan missen. Als ik Petrus zie zeg ik er wel wat van, daar mag je mij op vertrouwen. Geloof mij maar op mijn woord. Wilde het wel even gezegd hebben. Vorige week wilde ik wel maar had geen zin. Soms is het beter om niet je vingers te laten dansen boven het toetsenbord. Uit mij komt soms veel onzin en hier zo zittend achter mijn tikgeit nog veel meer. Gek is dat. Had het willen hebben over een andere man. Theun. Je weet wel, Theun de visboer. Niet over The King en zo. Maar Theun is ook wel een beetje onze koning. De koning van de vis in Hardenberg. Wat heeft Theun een mooie zaak. Ik verlekker mij er iedere keer als ik er kom en Moos drukt zijn neus ook telkens tegen de vitrine aan. Papa, dat is geen slang hè maar een paling....Ja, jongen. Lijkt wel de Albert Cuyp. De verse vis lacht je toe als een klein kind in een snoepwinkel. Bij Theun stap je voor even in een andere wereld. Geen Petrus te bekennen. De deur gaat ook gewoon open en dicht. Bij Theun is het goed toeven. Een gezinszak met overheerlijke kibbeling is zo gescoord. Maar ook voor een Tonijnsteak, visbami of supermalse verse haring ben je bij hem aan het juiste adres. Het lijkt soms wel of je dan even rondzweeft in de goede en juiste hemel. Hier stap je weer vrolijk naar buiten en de volgende keer stap je gewoon weer naar binnen. Kein problem, hier staat niet zo'n klotegast bij de poort. De kibbelingcup komt Teun en zijn personeel toe. Als zelfs de buuf er voor blijft zitten bij ons aan de tafel dan weet je dat het visje een mooie reis gaat maken. Er gaat niets boven Groni...euh, de vis van Theun de Jong!
Zijn overbuurman is ook al zo'n goede gast. Het is sowieso een smaakvol straatje daar die zijtak van de grote voorstraat. De Smederijstraat, oude ambachten komen tot heerlijke wasdom. Wat Teun voor mij is, is het Kaaskeldertje voor Moos. Hier wordt ik wel Blij van! Zag Gerwin en André laatst nog gearmd lopen. Daar hoefde geen tandarts aan te pas komen, Petrus wil ik graag de tanden uit de mond slaan maar van liefdevolle mensen blijf je gewoon van af. Punt! Daarvan komen alleen maar mooie dingen. Daar tover je geen betonschaar uit je broek voor maar toon je alleen maar liefde. Niet iedereen is zo geaard zoals je zelfs gebekt wilt zijn. Leven en laten leven.....Werd toch Blij gisteren van een dag die verdrietig begon maar zag de zon weer schijnen. Soms regent het dagen in je hoofd....maar de lucht klaart op, geloof mij maar, en dan zie je straks boven de zon weer aan de hemel staan.
Mijn land, jouw land. Ons land, Vaderland.
Graag wat meer vis, kaas, muziek en liefde. Graag wat minder Petrus, wat minder van die grote eikels.
Stem anders ff op Theun via www.kibbelingcup.nl 
Joah, mag wel zo. Fijne zondag!