'A hand upon my forehead, the joking and the laugh. Waking up in your arms, a place to call my own. Words of reassurance but only if they're true.Just some simple kindness, no vengeance from the gods. To share what I've been given some kids eventually. And be for them what I've had, a father like my dad. This is all I ever wanted from life, this is all I ever wanted from life. This is all I ever wanted from life'
Uut Life-ning van Snow Patrol
Morgen is het vijf jaar geleden dat mijn leven pas echt begon. Ik had er ruim veertig jaar voor nodig om tot die bijzondere ontdekking van de hemel te komen. Ik weet het maar al te goed, ben soms een laatbloeier pur sang. Geen sneeuwklokje die als het amper lente is zijn gezicht al laat zien. Bij mij moet echt de sneeuw voor de zon zijn verdwenen als je begrijpt wat ik uberhaupt bedoel, niet de puntjes op de i en toch ook wel weer.
Wist ik veel dat ergens in april 2012 later allang was begonnen. Dat onze eerste echte ontmoeting op 7 april in notabene mien stamkroeggie zoveel voor mij zou gaan betekenen. San is mijn leven geworden. De weg er naar toe is er één geworden van veel vallen, opstaan en weer doorgaan. Weet nog de eerste keer dat ik haar zag, zij gaf mij een sleutel en opende zo mijn roodzwarte hart waarvan ik dacht dat ie eeuwig gesloten zou blijven. Had zelfs de muren erom heen gebouwd. Het voelde bijzonder veilig. Flink wat teksten roepen vanaf een ivoren toren, was de koning en de hofnar tegelijk in mijn eigen gecreëerde wereld.
Maar zij opende mijn ogen. Ik verdwaalde in fucking Beerze, what's in a name, terwijl ik de weg zo goed kende. Had alles uitgestippeld. De route naar mijn geluk leek er één van drijvend zand te worden terwijl ik donders goed wist waar de paaltjes zich bevonden. Maar Cupido schoot raak en trof mij recht in het hart. Ik wist niks van haar, wist niet eens hoe ze heette....wist niet of zij mij wel had gezien. Ondanks de ruim twee meter had ze mij makkelijk over het hoofd kunnen zien. Zij was een godin, zij was de absolute ster op die bekroonde camping met dat gekke konijn. Zij was zo anders, zij leek niet van hier te zijn en toch ook wel weer. Zij deed iets met mij. Pakte ineens boter uit de koelkast terwijl die bij ons altijd boven in de kelder stond. Smeerde leverpastei op de boterham terwijl ik dat helemaal niet lekker vond. Ging ineens niet meer op mijn vaste plek zitten, begon Van Morisson te draaien en Brown Eyed Girl was steevast wat ik vond in de muziekcomputer. Zag ineens niet meer de bodem van mijn lege glas. Het vulde zich telkens met al die vochtige heerlijkheden wat ze blijven brouwen daar in het Oosten. Ze luisterde naar de naam Sanneke Rosemarie Harmeijer. Wauw, een mooie donkere wijze uit het Oosten. Sprak met boven, vroeg raad aan the King. Wenste dat hij nog even hier kon zijn. Maar met de muziek van Pink Floyd in mijn oren kwam ik toch een heel eind. Kreeg reactie en de hemel brak open, begon te lopen als een waanzinnige op die loopband en zag mensen naar boven lopen die een verkoelende duik namen. Zij in het zwembad en ik in de zevende hemel. Riep hulptroepen in. Eric heeft veel deuren voor mij geopend. Kocht een mooie Chablis en een andere Erik liet ik de glazen vullen. Zij dronk van mijn Grand Cru. 's avonds kwam ik als herboren thuis. Rendementen uit het verleden boden geen garanties meer voor de toekomst. Ik maakte op 7 april 2012 mijn toekomst en rekende voorgoed af met het verleden. Morgen, voor vijf jaar terug begon mijn leven.
Terwijl wij elkaar nog moesten ontdekken werd onze verliefheid ernstig op de proef gesteld. Iedereen had er een mening over en we werden nauwlettend gevolgd. Sommigen gaven ons een maand, anderen weer vier weken. Maar niemand gaf ons vijf jaar. Ach en dat lustrum tikken wij morgen gewoon aan. Tuurlijk, wie de bal kaatst kan 'm terug verwachten. Nu kunnen wij erom lachen maar het had niet veel gescheeld of ik had vandaag gewoon achter de tikgeit gezeten in hometown Mariënberg en wederom een ode aan bacchus gebracht in plaats van aan de eeuwige liefde. Bredero zei het al eens: het kan verkeren.....Gelukkig wel!
Wij hadden de wind soms flink tegen. Onze liefde heeft aardig wat bakens in de zee moeten overwinnen. Het ging niet allemaal van een leien dakje. Teveel ziekenhuizen van binnen gezien, Teveel leuke mensen zijn ons ontvallen. Vaak hard gelachen maar ook even zo vaak ontzettend moeten huilen. Te vaak ging het niet zoals het eigenlijk moest. Te vaak de deksel op de kop. Alles ging soms met 150 kilometer per uur terwijl je hier in Nederland eigenlijk maar 130 mag. Alles ging anders dan we dachten en steevast werd er op ons gelet. De eeuwige vrijgezel met de liefde van zijn leven. Ach, de storm ging ook vaak liggen. We draaiden vaak de sleutel in het slot en wisten de ontwetende wereld bij ons binnen buiten te houden. En zo hoorden wij de zee altijd ruisen....Het mooiste geluid op dat van San na. Het heeft ons veel gebracht. Moos werd uit de bloemkool gehaald en Mouna werd gedropt door de ooievaar. Het geluk werd soms compleet verstoord maar onze liefde is zo ontzettend sterk en nu zit hier de grootste pessimist als de kleinste optimist aan onze tafel. Dat is eigenlijk alles wat ik van het leven verlangde. Draai nog vaak Van Morrison, kijk nog vaak naar dingen die anders zijn....Word elke dag vrolijk als ik naar haar kijk. Amsterdam kreeg eindelijk zijn Johan Cruijff Arena en ik mijn House of the Rising San. Sommige cirkels blijven gewoon rond. Mijn leven is niet 180 maar 360 graden ten goede gekeerd door een heel lief klein en bijzonder meisje wat al vijf jaar in mijn hart huist.
Vandaag, morgen, maar ook over vijf, tien jaar en 50 jaar zeg ik uit de grond van mijn hart dat het klopt.
Joah, mag wel zo.....San, ik hou zoveel ontzettend veel van jou. Ben nog elke dag aan het tellen hoeveel eigenlijk maar ik raak telkens de tel kwijt. Liefje, Jij, Moos en Mouna zijn alles what i ever wanted from life.
Ik ben verloren in de liefde van mijn leven
Ik ben verloren in de armen van de nacht
Zoveel gekregen zonder veel te geven
Ik verdwaal niet meer in het duister van de stad
Overwonnen zijn nu mijn grote angsten
Overwonnen overhandig ik mijn hart
Zonder angst, zonder problemen
In jouw handen bevindt zich nu mijn lot
Jij bent het leven
Jij bent de liefde
De liefde van mijn leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten