zondag 27 december 2015

Als De Zon Schijnt.....

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'It is the evening of the day. I sit and watch the children play. Smiling faces I can see, but not for me. I sit and watch as tears go by. My riches can't buy everything. I want to hear the children sing. All I ever hear is the sound of rain falling on the ground. I sit and watch as tears go by. It is the evening of the day. I sit and watch the children play. Doin' things I used to do, they think they are new. I sit and watch as tears go by. Mm mm mm..' 
Uut 'As Tears Go By' van The Rolling Stones (Nr. 1367 in de lijst der lijsten....)

Had mij het gisteravond al voorgenomen, net nadat Moos was gaan slapen. Het eerste nummer wat ik morgenvroeg hoor in de top2000 daar open ik mijn wekelijkse bloggie mee. Drukte vanmorgen half slapend de TV aan. Voordat Moos, die ik net tussen ons in had gelegd en alweer het hoogste woord voerde, Sam de Brandweerman ging kijken gevolgd door natuurlijk Thomas de Trein, keek ik eerst effe op het themakanaal 999 van Ziggo wat er stond te spelen in het Top2000 café. Gerard Ekdom draaide een nummer van the Rolling Stones. Het kon mijn goedkeuring wegdragen, As Tears Go By....Nummer 1367 even na achten. Ik had verwacht, eerlijk gezegd, deze morgen nummers van Metallica (Nr. 1384), Saybia (1389) of Kiss (1398), Sure Know Something hierboven te mogen neerkalken. Allemaal platen die Eredivisie waardig zijn en ver voor acht uur op de rol stonden. Maar Moos had zin aan slapen en ronkte vrolijk een eind de morgen in. Gisteren kwam hij namelijk nog op het onchristelijke tijdstip van zes uur en een paar minuten. Alhoewel deze ochtend daar tevens een prachtig nummer stond geprogrammeerd, namelijk Monday, Monday van the Mamas & The Papas (nr 1404). Ik had het nu niet erg gevonden.....Wakker te worden met deze evergreen uut 1966. Bijna vieftig jaar oud. Ik was toen deze plaat uitkwam op vinly nog niet eens geboren. Toch blijft het mooie muziek, zoals zoveel platen in de top2000 mijn oren doen toeteren van geluk. Nu eentje van meneer Tom Jones....Green Green Grass of Home...toevallig ook uut 1966 op nummer 1358. Ik zag 'm dit jaar nog op Retropop, het was een klein mannetje maar we stonden ook wel tweehonderd meter van het podium verwijderd....Ik had de bril wel op maar toch.
Neuh, mijn eigen kleine mannetje,hoeveel turven hoog zou ie zijn....? Misschien toch binnenkort een bezoekje brengen aan het veenmuseum, dicht bij Erica. Want de troubadour die daar huist staat deze jaargang er ook in met 4 platen, eigenlijk 7 te weinig. Maar ja, niet iedereen kan mijn muzieksmaak pruimen. Daarom is zo'n top2000 ook maar een momentopname en wordt vaak bepaald door gebeurtenissen die plaatsvinden in de weken voorafgaande aan de stemronde. Daarom staat John Lennon nu op één, maar daar had voor mijn part ook vader Abraham mogen staan met zijn blauwe smurfen. Alles is beter dan dat grijsgedraaide nummer van Queen, dat geloof ik inmiddels wel.....U weet het, ben niet zo fan van Queen. Toch zing ik elke morgen een nummer van deze heren uut Engeland. Somebody to Love, dat mannetje wat nu op de bank zit met zijn lieve moeder kent dat nummer bijna uit zijn hoofd net zoals Oh Denneboom en voor hem is Sinterbaas niet vertrokken naar Spanje want hij zingt nog regelmatig Bonne, Bonne.....
As Tears Go By.....Joah, het mag wel zo. Kreeg gisteren nog een plaatje van deze tekst doorgestuurd door de buren van 41. Het hangt ergens aan de Wielewaal bij mijn oud-trainert....Jan, de Breuk, wie kent 'm niet. Hij heeft deze tekst hangen in zijn verbouwde kroegje. Mooi, we keken net naar een show van André van Duin na een geweldige kerstdiner bij mijn brother Henry, de andere broers waren er ook en onze Moe natuurlijk. Het kan de drank zijn geweest maar ik moest lachen om onze volkskomiek die al ruim veertig jaar ons pleziert met zijn typetjes. Ron Brandstander als de ideale aangever....Het is humor waar je niet bij na hoeft te denken maar blijkbaar had ik er ontzettend veel behoefte aan....As Tears Go By....Hij zong op het laatst zijn nummer 'Als de Zon Schijnt'.....O wat is het leven fijn als de zon schijnt..de allergrootste pessimist wordt een veelgevraagde humorist. Heel de wereld is een bloemtapijt en de buurvrouw een mooie meid. 
(Euh, die laatste zin klopt niet want mijn buurvrouwen zijn per definitie gewoon mooie meiden....) maar je snapt de strekking van het verhaal....O wat is het leven fijn als de zon schijnt. Het was net of ik gisteravond op tweede kerstdag een beetje André van Duin nodig had....Meligheid, domme humor en een nummer als de zon schijnt.....De tekst is niet hoogstaand maar dekt wel de lading. Het leven is gewoon fijn als de zon schijnt. Dan is de wereld toch een stukje mooier.....Moos had het gisteren ook over de zon....Hij dacht dat de zon scheen maar in onze auto kon Moos buiten de zon niet vinden....De zon was dit jaar vaak wel te vinden maar soms ook niet. De Top2000 is voor mij ook altijd een tijd van terug- en vooruitkijken. Hoogtepunten genoeg, San zei bijvoorbeeld ja op mijn vraag die al tijden in mijn hoofd rondspookte....Witte Wiev'n werden verdreven uut  miene kop, de zon straalde en ik ook....Veel hoogtepunten in kleine dingen van geluk. Maar helaas had 2015 ook zijn donkere kanten.....Ik hoef ze hier niet meer allemaal op te noemen, u kent ze vast nog wel. Deze week nog namen wij afscheid nadat wij twaalf weken ons ergens op hadden verheugd. In een ziekenhuis met raar behang aan de muur, wij alleen met zijn tweeën. De volgende keer komen wij daar uit met beter nieuws. Daar zijn wij van overtuigd.....Eind 2016 moet het dan maar gebeuren.....Ach, André van Duin en mijn familie op tweede kerstdag deed mij beseffen waar het om draait. Lekker eten en goed gezelschap, een kus van Moos en eentje dito met veel liefde van San. Hollandse garnaaltjes, tonijn en roma-tomaatjes die 24 uur in de oven hebben gestaan gevolgd door Steak tartare met op een toastje ganzeleverpaté, fazant, visbouillon, zalm gerookt op eikenhout, mooie plakjes rosbief met aardappelgratin en zoete uien en een dessert waar je niet alleen U maar ook amen tegen zei.....Met de Mannen, jongens en Moos een mooie sigaar (Een Olifantje, Oud-Kampen) roken, een knapperende vuurkorf en een glaasje Laphroaig Single Islay (Whisky) die ons warm hield en wat domme mannenpraat net zoals de humor van André later.......As Tears Go By en Als de zon maar blijft schijnen, blijf ik mijn lijfspreuk herhalen....Joah, het mag wel zo....Maken wij ons op voor de nieuwe nummer 1 - Imagine - ik wou dat ik het kon voorstellen hoe 2016 eruit gaat zien. Ik hou van alles vast vooral mijn hart, maar ik ben geen pessimist maar een man die blijft leven voor zijn San en Moos, voor zijn familie, vrienden, collega's en kennissen....I Sit and watch as tears goes by....Ik zie de zon al, hoor de lach van Moos, voel de warme hand van San, doe de oordopjes uut....Nr. 1353 komt langs om 10.12 uur The Road Ahead is empty, It's paved with Miles of the Unknown.....Gelukkig maar....Goed uiteinde, tot volgend joar......




zondag 20 december 2015

Het Nieuwe Slaapliedje Stellen We Nog Even Uit.....

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Just yesterday morning they let me know you were gone. The plans they made put an end to you. I walked out this morning and I wrote down this song. I just can't remember who to send it to. I've seen fire and I've seen rain. I've seen sunny days that I thought would never end. I've seen lonely times when I could not find a friend. But I always thought that I'd see you again.'
Uut 'Fire and Rain' van James Taylor.

Getverdamme, stond van de week de wereld weer stil. Voor ons dan, overal draaide ie door maar voor Sanneke en mij stond de grote boze wereld donderdagmiddag weer beweegloos stil. De wijzers tikte maar het werd geen minuut later zelfs niet eerder...Kon dat toch maar eens. Klokken terugzetten, een minuut eerder, weken, ja soms jaren terugzetten in de tijd. Hele en halve plannen waren er al gemaakt. Welke kamer kiezen wij uit voor ons projectje Truus, overtuigd dat we waren dat Moos een zusje zou krijgen. De naam was al geschreven met onuitwisbare inkt in onze beide gedachten. Al een paar keer dachten wij dat het raak was, dat mijn zaadje wortel had geschoten. Maar nu waren wij inmiddels ruim 11 weken onderweg. San was weer zwanger, er groeide weer een wondertje in de mooie buik van mijn lieffie. Voor enkele weken terug hadden wij het hartje al horen en zien kloppen bij de eerste intake. Daar groeide het gestaag. Er zat al van alles aan. San hield mij bijna dagelijks op de hoogte wat er nu weer aan onze Truusje zat. Kleine armpjes, beentjes, voetjes....Ik zag plaatjes hoe het daar binnen er uit zou moeten zien. Pas bij de eerste echo drong het echt tot mij door: Ik wordt Papa....en lieve San weer Mama. Want ik zag iets tastbaars en ik voelde mij weer zoals dat moment toen Moos bij San in de buik zat. Jij loopt anders naar buiten, met je hoofd in de wolken en veel wereldleed kan je dan soms gestolen worden. Links en rechts vertelden wij het grote nieuws. Aan onze ouders bijvoorbeeld. Pa was er niet dus stuurde ik hem boven een rooksignaal. Hij snapte het, was trots op zijn jongste zoon. De familie stelde wij ook op de hoogte en onze vrienden tijdens een lekker etentje. We keken elkaar telkens aan, verliefd en onze liefde werd alsmaar groter en uitgebreider nu de tweede spruit op komst was. Geen moment eraan gedacht dat soms dingen niet zo gaan zoals ze misschien moeten gaan. Er was eerst twijfel, zou het goed gaan. Maar week 4 werd week 5....en elke dag stiefelden wij mooi door. Maar eens bellen met de verloskundige op het Wilhelminaplein. We wisten het niet precies, hoe ver wij al waren. San deed iets goeds voor Moeders voor Moeders en elke maandagmorgen zette ik de kratten buiten om andere moeders te helpen ook moeder te worden. Tot donderdag 17 december aanbrak....Nietsvermoedend gingen wij op voor onze eerste echte officiële echo....Hadden net de buren die toevallig ook onze vrienden zijn het grote wereldnieuws verteld. Misschien haalden wij een bruiloft niet, de daad valt wel te plannen maar de bevruchting gelukkig nog steeds niet...en zeker bij mij niet...Ik haalde San thuis op, al bijna vier weken was ze zo misselijk wat wij ons als mannen zijnde niet voor kunnen stellen. Voor het eerst had ze zich ziek gemeld op het werk...Ondanks het feit dat wij wisten dat zo zwanger waren als je maar kon zijn is het toch ook elke keer weer spannend. Het hartje horen kloppen, het zien op de monitor.....De liefdevol blik van San, die ik dito weer terug glimlach. Het geluk op enkele vierkante meters. Ik wist mij het nog zo goed te herinneren, al die keren dat wij het hartje zagen kloppen van Moos op de monitor in Ommen....De koude gel op de buik van San. Zo ging het ook afgelopen donderdag. Maar wij hoorden geen hartje kloppen, we zagen geen hartje schuddebuiken van plezier. Ik hoorde alleen een klok tikken die voor mij al stil begon te staan...We keken elkaar eens aan, dachten misschien allebei hetzelfde maar durfde het alleen nog niet hardop uit te spreken. Het inwendige onderzoek leverde ook geen hartkloppingen op. Het bleef ijzingwekkend stil in dat kleine kamertje. Ons Truusje leefde niet meer, overleden in de buik na acht, negen weken....Althans dat dacht die lieve mevrouw die ons de niet zo leuke boodschap mocht brengen. Wat even een vluchtige echo had moeten worden nam een iets andere vlucht. Het hartje van ons Truusje klopte niet meer.... We kregen nog wat informatie mee, alle lof voor die mevrouw die wellicht ook liever beter nieuws aan ons had medegedeeld. Na enkele weken terug in dezelfde ruimte nog het hartje te hebben zien kloppen was het nu stil. Oorverdovend al drong het wel snel tot ons door, we waren niet langer zwanger. Truusje zat er nog wel in de buik van San maar reageerde nergens meer op. Zij had gevochten, voor het waard was, maar zij was helaas 1 op de 10 die de streep niet haalde na pak 'm beet 40 weken...Zij was net op weg maar liep al een doodlopende weg in. Einde oefening....De goedbedoelde dooddoeners kwamen niet veel later toen wij het nieuws (weer) wereldkundig maakten. Het klopte allemaal en wij zijn ook wel zo helder en nuchter om dat te beseffen. Gelukkig hebben jullie Moos al, gewoon opnieuw proberen....die en die hebben ook een miskraam gehad....Beter nu dan over dertig weken of bij de geboorte. Die intrieste verhalen ken ik ook maar al te goed. Te vaak en te veel meegemaakt in mijn directe omgeving en doet mij nog steeds pijn....Dat een mooie zwangerschap zo gitzwart wordt afgesloten....Kijk, we waren maar 11 weken onderweg.....Maar wij waren wel al 11 weken zwanger...Aan Truusje zat ook al van alles aan ook al was ze nog maar zo klein....amper 7 of 8 centimeter....Maar wel een klein mensje in wording. Dus stond daarom donderdag onze wereld eventjes stil. Dat mag toch....? Ofnie....? Het is misschien appels met peren vergelijken....Maar ook na 11 weken heb je gewoon verdriet....Het vreemde is dat Truusje nog in de buik van San huist. Ze slaapt en wordt nooit meer wakker. Het staat in schril contrast met wat wij allemaal dit jaar en de laatste jaren hebben meegemaakt, ik weet het.....Ik wou dat er nog meer klein grut zou rondlopen in Vroomshoop, Ommen en Bergentheim bijvoorbeeld. Het is keihard als je een jongetje roerloos ziet liggen in een rieten mandje...Dan gaat het alle verstand te boven. Het lijkt mij onmenselijk om je eigen kind ter verliezen na 5, 10 of 29 jaar.....Dat hakt er allemaal veel meer in. Ik weet het allemaal. Maar het hakte donderdag en de laatste dagen wel een beetje hoor en sneed in mijn ziel. Maar ik geniet nu van Moos die samen met San appeltjes aan het schillen is, niet voor zijn eigen dorst maar voor een grote appeltaart met havermout en rozijnen. Moos hebben we en die willen wij ook niet kwijt en ook al is Projectje Truus gecrasht voordat het amper het levenslicht kon laten zien.....Wij geven niet op....Het vreemde is dat net als de dood bij mijn Pa nu op de radio een nummer kwam die de lading wel dekte...Bij Pa was het Blof, met een mooie dag....voor de dood. Nu was het Don't give up van Peter Gabriël en Kate Bush. Dat doen wij ook niet.....Maar het is toch een verdriet, ons verdriet, misschien klein verdriet en zijn tienduizenden Ollanders ons reeds voorgegaan of wel miljoenen over de hele wereld. Maar wij waren nu die ene zwangerschap op de 10 zwangerschappen waar het toch nog mis ging......Dooddoeners....Ik dacht eens na over het woord, moeten wij toch iets anders voor gaan verzinnen...Want het dekt niet de lading, niet eens half. 
Hey lieve Truus, sorry dat je niet geboren mocht worden. Wij gaan snel probreren een nieuwe Truus van jou te maken....Dat beloof ik zo helpe mij San in haar almachtige schoonheid... Goede kerstdagen, wij spreken elkaar zondag weer......

zondag 13 december 2015

Ik Ben De GeBruiksAanwijzing Kwijt.....

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Are you hanging up a stocking on the wall. Is the time that every Santa has a ball. Does he ride a red-nosed reindeer. Does he turn up on his sleigh. Do the fairies keep him sober for a day. So here it is Merry Xmas. Everybody's having fun. Look to the future now. It's only just begun. Are you waiting for the family to arrive. Are you sure you've got the room to spare inside. Does your granny always tell you that the old songs are the best. Then she's up and rockin' rollin' with the best. What will your daddy do when he sees your mummy kissing Santa Claus' 
Uut 'Merry X-Mas Everybody' van Slade

Jezeke is geboren in een bakske vol met stro....Halleluja, hallo...Jezeke is geboren in een bakske vol met stro...Je verwacht het niet. Je zet iets aan op Spotify. The Best Christmas Songs Ever....of whatever. Dan verwacht je niet onze vriend uut België met zijn Herman Finkers Parodie. Kroamschudden maar dan op zijn Vlaams. Maar goed, het is nog altijd 100x beter dan op deze zondagochtend Mariah Carey met haar uitgemolken All i Want For Christmas is You....Kijk daar ging het eigenlijk gisteren ook al mis. De Warming-up muziek van ons aller eerste Elftal.....Als die Glijert van een Carey voorbij galmt met deze verschrikkelijke Evergreen dan slaat het je op de benen of andere onderdelen van het lichaam. Tuurlijk, snap ik volkomen dat het niet lag aan onze hardwerkende jongens in het veld. Het was gewoon een behoorlijke foute muziekkeuze.....Mijn muziek is niet de muziek van de heren spelers in het veld. Dat mag, dat kan....Geen enkel probleem mee maar als je vervolgens voetbalt als een natte Telegraaf ben je natuurlijk wel bij mij aan het verkeerde adres. Want kerstmuziek is natuurlijk Slade, is Sir Paul McCartney, is ofcourse John Lennon, The Pretenders, André Hazes, Youpie met zijn Flappie, U2, Bryan Adams en voor mijn part Band Aid en Wham met de destijds nog in de kast zittende George Micheal. Maar alsjeblieft niet die natte dweil van een Carey, dan sta je als club natuurlijk al achter met 1-0. Al kwamen wij wel eerst voor....Dat dan wel weer...Nee, ik verwacht dat Hans P. zijn huiswerk vannacht heeft gedaan en de onderste kerstboom boven haalt....Daar ging het natuurlijk volkomen mis...Die muts van een Mariah Carey, die heeft maar twee sterke punten en zelfs daar ben ik niet in geinteresseerd (met puntjes op de i). Kijk, heb je op het Sportpark ervaren jongens lopen. Die wel wat klappen van de zweep kennen. Bel ff, app desnoods ff...Zeg, Alfred wij zijn bezig met wat kersige muziek voor om de heupjes wat los te krijgen. Grote kans dat je dan zo van mij een halve top2000 opgelepeld had gekregen. Bertje M. had daar nog zeker Mud erbij gegooid. Harold de L. nog een nummer uut de gouden jaren Tachtig. Zelfs jullie medeleidert Robert B. had zich kunnen bemoeien met de muziekkeuze en had wat Venice, Matchbox 20 of zo opgeduikeld uit zijn archief. Maar de Technische leiding zag ik zelf met de handen in de zakjes licht swingend op de verneukerige muziek van die Carey uut Amerika...1 van de 2 zong zelfs zachtjes mee...Getverdamme!! .Daar zit een hele grote zee tussen, dat is niet voor niets....Sommige muziek moet gewoon blijven in de United States of America. Je ziet zo'n Barack toch ook niet in zijn Oval Office die Carey in de CD-speler stoppen, ze past er niet eens in maar dat geheel terzijde. Die gooit er wat verfijnde Gospel in, of wat Oleta Adams of die mooie donkere mevrouw die nu al bijna de tachtig jaar aantikt....Ach, hoe heet ze nu ook alweer....ik vraag een hulplijn, terwijl Moos slurpt aan zijn tweede Smoothie krijg ik het verlossende antwoord van lieve en mooie San: Aretha Franklin. 
Daar lag ik vannacht aan te denken. Zo rond de klok van half drie. Een kater miauwde buiten, het was een krolse rode kater met een zwarte staart. Ik stak een hand op en gooide hem de gebruiksaanwijzing toe. Kerst voor Dummies, kerst voor beginners....Ik snap het niet. Dat heet ook een stukje voorbereiding. De juiste muziek. Had ik vroeger al een discussie over met wijlen Eg Waayman, hij vond dat er marsmuziek moest opstaan.....Over Eg niets dan goed. Het duurde even maar wij kregen het toch voor elkaar dat er andere muziek over het Westerpark schalde. 
Vannacht gooide ik Slade de Hardenbergse nacht in. Merry X-mas Everybody. Hadden ze die maar gedraaid, daar wordt je ongemeen vrolijk van. Maar de gebruiksaanwijzing is niet altijd aanwezig. Jammer genoeg, ach wij draaien tot nu toe een lekker seizoen. Toch zit mij die gelijke spelen tegen Lemele en gisteren dus tegen Zelos nog altijd een beetje dwars. Het is net als je op de WC zit als je weet dat het er zit maar er niet uit wil geraken. Als je zit maar toch beter had blijven kunnen staan. Als ik alleen maar gezeik zie druk ik toch de grote knop in. Weet zo'n WC veel dat ik niet een grote boodschap heb gedaan maar alleen een kleine....Toch een beetje tegen de draad in. Van de WC heb ik ook geen gebruiksaanwijzing, net zoals zoveel dingen meer in het leven. Lekker toch. Jullie merken het al, had niet zo veel vandaag. Alles gaat eigenlijk wel op rolletjes. Als maar niet die Mariah Carey uit de boxen knalt, niet op het Westerpark en zekers niet in ons huus.....Dat vind ik zo Mainstreet. Dan moet ik het afkappen....Sorry Hoor, maar Carey kan echt niet meer....Die gaat regelrecht in de Jiskefet. Maar Bing Crosby blijft natuurlijk altijd welkom en straks druk ik nog een keer Slade aan. Want Slade blijft toch wel één van mijn favorieten.... 
 

zaterdag 12 december 2015

Nieuwe traditie in Zelhem: Opblaasbare Brancards.....!



Mariënberg met Kater de Winterstop in!
(Roodzwart verliest weer met gelijkspel)

De balans opmakend na de eerste helft van de competitie scoren wij als Mariënberg zijnde
een dikke voldoende. Want, reken maar uit:
13 wedstrijden gespeeld. 7 winstpartijen, 3x gelijk en 3x verloren.
Toch gaan wij met een dikke kater de winterstop in. De laatste competitiewedstrijd van afgelopen zaterdag tegen het sympathieke Zelos uut Zelhem had gewoon gewonnen moeten worden.
Punt. Dikke….dikke uitroepteken! Zelos was al lange blij dat ze zonder al te veel kleurscheuren de afstand hadden overbrugd tussen de Achterhoek en het mooie pittoreske dorpje wat luistert naar de naam Mariënberg. Trainer Jan Lorsé is niet te benijden, hij moest putten voor een volwaardige selectie uit de A1-junioren en het 2e elftal. Misschien dat het team van Hans Pullen dit vooraf had meegekregen want de Westerparkbewoners dachten het klusje tegen de nummer tien op halve kracht te kunnen klaren….Maar niet echt. Mariënberg begon nog wel sterk en scoorde in de 25e minuut verdiend de 1-0. Rolf Hofsink ontsnapte aan de buitenspelval en bood Roy Doek een niet te missen kans. Kat in bakkie….De Konijnenpootjes konden al in de pan en de Grolsch uit de koelkast, hier kon een 1’tje worden genoteerd op het toto-formulier….Hier arriveerde de 8e zege van het seizoen. Bij een vrije trap keek men elkaar nog eens aan…..De drie punten blijven hoe dan ook op het Westerpark. Maar ja, we zagen wel 10 roodzwarte spelers en een keeper in smetteloos wit.
Maar niet die dekselse Dirk Koehorst uut het mooie dorpje Zelhem. Hij stond frank en oh zo vrij….
Hij kon een vrije trap ongehinderd en ongedekt tegendraads binnenkoppen…..
En ineens stond het 1-1. Hierna volgde een zeer sterke periode van onze gasten. Mariënberg voetbalde tegen een onzichtbare tegenstander. Teveel spelers zaten nou niet bepaald lekker in de wedstrijd. Ik wou dat ik de glazen halfvol had maar ze bleken toch halfleeg te zijn.
In de rust predikte mister Positivo zalvende woorden….Ze krijgen nu onderuit de zak en straks staat er een herboren Mariënberg en warempel ik geloofde het ook….
Appte nog ff naar huis, doe maar nummer 31 en 26…Want 3-1 zou het worden en de eerste 13 wedstrijden zou worden afgesloten met in totaal 26 punten…..Netties.
Wat zeg je lief, jij dus Mihoen, ik ga voor Nasi. Na rust leek er geen vuiltje aan de lucht. De wolken pakten zich wel samen maar die gingen pas lekken tegen de klok van vijven….Zelos kon niet meer de arbeidsethos van voor de rust op de mat brengen en Mariënberg drukte de ploeg van Lorsé tegen haar eigen zestien aan. Echter bleef het spel net boven ANP, het was niet best. Een frommelgoal leverde een kwartier voor tijd de bevrijdende 2-1 op. Bertin Veurink profiteerde van niet goed wegwerken door de doelman van de Zelhemmers….Zijn schot kuste het net.
Ok, slecht voetballen, toch winnen……Geen probleem. Je hoorde ons niet klagen.
Maar de thuisploeg verzuimde om Zelos het nekschot te geven…..Waar de één  net zijn nekkraag had afgedaan vatte wij Zelos niet bij de nek…euh kraag. We hielden ze in de wedstrijd. De blessuretijd brak aan, het werd al donker. Zelos pompte nog één keer de bal naar voren (wist je trouwens dat er oppompbare brancards zijn, maar dat geheel terzijde….) , via een kluts belandde de bal weer bij die vervelende Dirk Koehorst, hij schoof de 2-2 binnen. Misschien onverdiend, het is maar hoe je het bekijkt.
Mariënberg mag zichzelf in de spiegel kijken….Want Zelos was zwaar geblesseerd afgereisd naar het Westerpark maar mocht zich de morele winnaar noemen……Wij zien DZSV en Quick’20 verder uitlopen en gaan met een kater de korte winterstop in. Dat is gewoon een feit….
Kerstrapport is dik in orde…..Maar Mariënberg spande zich niet overdreven in om een kus van de juffrouw te ontvangen. Het derde gelijkspel, alleen die van tegen koploper DSZV konden wij meeleven. Zowel tegen Lemele als tegen Zelos afgelopen zaterdag verloren wij in totaal 4 punten.
Dit gezegd te hebbende zien wij u graag allemaal terug aan de andere kant van 2015.
Wij hervatten de competitie ergens eind januari in Nijverdal tegen het DES van Harry Warmelink.
Dan moet het DES te beter gaan .……Nogmaals de eerste seizoenshelft was naar behoren maar het had beter gemogen en het had beter gekund.
Fijne kerstdagen alvast….Wij gaan Protossen, voor sommigen de belangrijkste bijzaak naast voetballen. (AD)

woensdag 9 december 2015

Papklok luiden, traditie in Zelhem. Winnen toch nie?

Voorbeschouwing Mariënberg – z.s.v. Zelos 
(Zaterdag 12 december, sportpark Het Westerpark in Mariënberg)

Komende zaterdag zijn wij gastheer voor Zaterdag SportVereniging Zelhem en Omstreken.
(kortweg Zelos duzz). Graag neem ik u mee naar een nieuwe editie van:

(her)ontdek je voetbalplekje, 2e jaargang, nummer 43: (Leest u gezellig mee…..)

Zelhem is een dorpje in de Nederlandse gemeente Bronckhorst, provincie Gelderland - ie weet wel doar in de Achterhoek. Lange tijd was Zelhem een zelfstandige gemeente, maar vanaf 1 januari 2005
(ze weten het nog als de dag van gisteren) werd Salehem bij de gemeentelijke herindeling samengevoegd met de nabij gemeenten Hummelo en Keppel, Steenderen, Hengelo (niet die in Overijssel) en Vorden. Zelhem noemt zich ook wel eens ‘Het Groene Hart van de Achterhoek’ toch speelt Zelos gewoon in het Oranje/Wit? ’s Avonds wordt nog altijd, precies om 21.00 uur, de papklok geluid.
De wat….? Ja, de Papklok, een oude traditie. Daar houden ze wel van. Want bij Zelos gaan ze tevens weer een oude traditie in ere herstellen. Het (vr)etten van stamppotten, dat doen ze op zaterdag 19 december met de A-junioren en de voltallige senioren…Laat het jullie vast smaken. Waarvan Akte!
De Papklok was in vroeger tijden de klok die men ’s avonds luidde om het sluiten van de stadspoort aan te kondigen. Dit was voor mensen die op het land werkten het teken dat het werk erop zat. (vroeger schreven ze dus best wel wat overuren, wat ik jullie brom). Zodra de papklok luidde ging men naar huis om een bord warme pap te eten, vandaar de naam. Tja, ik had nog veel meer kunnen vertellen over Zelhem, dat Zelhem het grootste dorp in de gemeente Bronckhorst is of dat de Lambertikerk nog steeds het middelpunt van Zelhem vormt. Maar dat misschien volgend jaar.
Wij concentreren ons nu eerst op Zelos. Het grote en onbekende Zelos… Groot zijn ze zeker met bijna 700 leden. Dat noopte het bestuur onlangs om de samenwerking te zoeken met de collega’s van vv Zelhem. Zelos groeit namelijk uit haar jasje en niet alle elftallen kunnen meer trainen en spelen op de groene velden van sportpark Pluimerskamp.Met een ferme handdruk en ondertekenen van enkele papieren in eetcafé De Groes werd hier vast en zeker op geproost en is de samenwerking een vaststaand feit. Zsv Zelos werd opgericht in 1963. Om precies te zijn, 11 mei. Jan Beumer, Wim Nusselder en Jan Scheffer namen het initiatief om Zelos geboren te laten worden.
De KNVB, daar heb je ze weer, gaf eerst geen toestemming aangezien de bestuursleden niet meerderjarig waren. Maar Joop Heijink stak de helpende hand toe en liet op de KNVB-burelen vast zijn paspoort zien dat hij niet minderjarig was. Meteen in het eerste seizoen dat Zelos meedeed aan de competitie werd het ongeslagen kampioen. Ze hebben een mooie historie die gasten van Zelos. Een heugelijk feit valt te noteren in 1984. Het damesvoetbal doet haar intrede, wegens gebrek aan fatsoenlijke omkleedruimte voor de voetballende vrouwen wordt een oude GSM bus aangeschaft die later zou uitbranden, teveel haarspray? Trainert bij onze gasten van zaterdag is Jan Lorsé.
Zelos is voor de 35-jarige Jan zijn eerste club als hoofdtrainer. Vooral als voetballer was Jan geen onbekende in de Achterhoek. Hij was een begenadigd spits. Speelde in de jeugd bij de Graafschap en werd gescout door het grote PSV, die trouwens overwintert in de Champions League. Dat is Ajax de laatste jaren niet gelukt, dus een compliment aan onze PSV Fans op het altijd gezellige Westerpark is wel op zijn plek. Ze hebben lang genoeg gebivakkeerd in het donker. Onder Dick Advocaat wist Jan niet door te breken en  verhuisde hij naar Top Oss en speelde hierna jarenlang bij Babberich. Een grote naam in het amateurvoetbal. Iedereen had Zelos bij de eerste zes verwacht, voorlopig staan de Zelhemmers op de 10e plek. Echter maakt de hoofdzuster van de Zelosse Ziekenboeg overuren zo viel zaterdag 27 november te lezen in de Achterhoek editie van de Gelderlander (zeg maar de Gelderlandse Stentor/Tubantia).
Diep van binnen weet je, verhaalt Lorsé, dat Zelos moeilijk te kloppen is als iedereen aan boord is.
Maar Lorsé kent vele blessuregevallen. Ik telde er zeker 5 in het stukkie... Nou, wij missen ook enkele basisspelers maar ik moet afsluiten…Het papier is op of mijn teksten zijn te lang.
Dat kan ook. Ik gok op een ouderwetse 3-1 zege. Onze achtste overwinning en de tiende keer dat wij ongeslagen blijven. Aftrap is om half drie (14.30 uur).
Laat ons juichen. Succes mannen en Veule wille. (AD)

zondag 6 december 2015

Een Kikker Is Groen, Punt-Uitroepteken!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'A long December, and there's reason to believe maybe this year will be better than the last. I can't remember the last thing that you said as you were leavin'. Now the days go by so fast. And it's one more day up in the canyon. And it's one more night in Hollywood. If you think that I could be forgiven....I wish you would'. Drove up to Hillside Manor sometime after two a.m. And talked a little while about the year. I guess the winter makes you laugh a little slower, Makes you talk a little lower about the things you could not show her.'
Uut 'A Long December' van The Counting Crows

Er was eens een klein manneke die werd geboren ergens achterin maart. We schrijven het jaar 2013. Hij werd ook in doeken gewikkeld net zoals het ooit zou zijn gebeurd ruim tweeduizend jaar geleden. Destijds noemde ze het kind Jezus wij gewoon Moos. Wij hebben het bewijs nu (wel) aan tafel zitten. Speelt met zijn gisteren gekregen Sinterklaaskadootjes....Hij zegt alweer, dank je wel Sinterbaas. Ik, wij rekenen het goed. Hier geen paniek. Hier kwam nog gewoon Zwarte Piet langs de deur. Klopte vriendelijk aan en liep als een speer de hoek om. Moos zag 'm helaas net niet...Ik ben er nog even achteraan gelopen, maar Zwarte Piet was al verdwenen in de nacht. Kijk ieder nadeel heeft zijn voordeel. Wat straks als de Pieten wit zijn, dan moeten ze Usain Bolt zijn om zich uit de voeten te maken. Nog steeds blijf ik de hele pietendiscussie een brug te ver vinden maar ik vind zo veel discussies de laatste tijd onzin. Gisteren moest ik even mijn geheugen opfrissen. De euro van Arend brande in mijn jas. Kon wel in de kerkbuil doen maar ja, dan moet je er wel komen...haha. Maar gistermorgen was ik wel inpanding in een huis van God maar ik denk niet dat hij de hypotheek betaald, maar dat terzijde. Het aloude kerstverhaal wordt de komende weken weer veelvuldig opgevoerd. Hoe was het ook al weer....Het staat ergens in Lucas, vers 2 werd mij verteld maar je broer is dominee die zal het ook wel weten....Toch gek dat mensen vaak denken dat ik het allemaal (nog) wel weet aangezien mien oudste breur het zwarte schaap van de familie is. Onze hemelpiloot, ik moet altijd lachen als ik het zo vertel. Snappen ze even niet, het zwarte schaap......maar hij is toch de goede herder. Dat is Sinterklaas ook maar die mag volgens sommige mensen toch alleen nog maar witte schapen houden. De staf wijst gekruld de gebaande paden. Ik weet het niet altijd..... Maar ik weet het natuurlijk nog wel. Jozef die stond te timmeren en Maria die de afwas deed. Gisteren zag ik een horloge en zilveren ringen om de handen van Maria hangen, vond ik gek. Zij zal nu wel de vaatwasser aanzetten in plaats van Dreft in de wasbak te spuiten en met een borstel van schoongeboend schapenhaar de vaat doen. Ineens was zij onbevlekt ontvangen en hoppakee negen maanden later was daar Jezus. Het kindeke....Ik heb dit verhaal toch altijd wel een bijzonder bij elkaar gezocht verhaal gevonden. Eerst als klein jochie toen ik nog niet zo bekend was met de bijtjes en de bloemetjes slikten ik de preken voor zoete koek. Was het Weegink in die tijd met die baret op zijn hoofd. Ik telde de ramen en wachtte het moment af dat de pepermunt doorkwam. Ja Ja, wel die Wilhelmina. De protestanse cocaine voor de gereformeerde junk. Heerlijk....
Zo langzamerhand is het discussies voeren verheven tot kunst die in het Rijksmuseum moet komen te hangen. Merkte het gisteren weer...De tegenstanders worden het nooit eens met mensen die voor zijn en andersom. Was het nog maar tweeduizend jaar terug. Toen mensen nog onbevlekt werden ontvangen, je op een ezel naar de Ikea kon van Bethlehem. Een herberg nog een stal bleek te zijn en de goede herders tussen de schapen stonden en de wijzen uit het Oosten kwamen. Nog geen controle aan de grens en Kroamschudden in Mariaparochie zo onschuldig leek. Ik groef weer in mijn geheugen...Kreeg bijbelles op een zaterdagmorgen en ging terug naar die zondag dat ik twee zinnen op moest zeggen en de dominee mij aankeek. Wie preekt er langer jij of ik....Ok, de dominee won op punten want de twee zinnen kwamen er uit als gods woord die ging in een vrome ouderling. Ik kijk naar Moos, het levende bewijs van zijn bestaan. Hij zingt over mijn cluppie en ondertussen grijpt zijn kikker weer een balletje van het spel. Het groene kikkertje weet de meeste balletjes op te slurpen...Het rode kikkertje laat hij links liggen...Een kikker is toch groen, niemand wordt onbevlekt ontvangen en wijn maak je van druiven en niet van water dat weet Moos al en hij is nog niet eens drie...Het spel wat hij nu speelt is pas vanaf +3, het is een bijzonder kind. Nooit gedacht dat de woorden van John C. Kievit mijn waarheid zou worden. Jij krijgt een kus van mij en nog één. Ik had ooit iets met Jezus maar ik heb zoveel meer met Moos en Guus. Moos bij mij aan de keukentafel en Guus boven op de kast uit het speakertje. Weet niet waar ik heen wilde met mijn gedachtengangen van deze morgen. Iets met een A Long December en dat er redenen zijn dat het volgend jaar toch weer anders wordt. Sinds enkele weken snap ik het leven even niet meer...Nog steeds is daar de pijn van een groot gemis van zo'n mooie spring in 't veld. Zag gisteren mensen op de televisie die in mijn ogen er al lang niet meer hadden mogen en moeten zijn. Gisteren ging het weer over Jezus die werd geboren....Ruim tweeduizend jaar geleden, had hij de boel niet kunnen veranderen of zijn pa...of wie dan ook. Wij zijn zo slim allemaal maar waarom moeten er dan nog altijd mensen sterven die nog in ons midden hadden moeten zijn. A Long December begon al in November. Ik kan veel wensen maar die ene wens die ik van de week had komt niet meer uit....Ik zal niet meer vloeken in dit stukkie lieve Moe. Ik geloofde ooit in Sinterklaas en Jezus tegelijk. Maar gisteravond vond ik mijn geloof in die eerste weer terug omdat Moos erin gelooft dat Sinterbaas een lieve meneer is met witte baard en zwarte Piet zijn eeuwige metgezel. Wie ben ik om niet in mijn zoon te geloven, in Moos we trust....Nou ja, ik in ieder geval wel....Joah, mag wel zo....Fijne zondag ondanks alles.

zaterdag 5 december 2015

0523 verslaat 053 met 1-3! Marge van 2 hè



Mariënberg in pover duel langs Drienerlo
(Goals wel van absolute schoonheid)

Je vergeet soms wel eens dat ons 1e elftal inmiddels aan een indrukwekkende serie bezig is.
Eentje die na volgende week in ieder geval stopt voor enkele weken aangezien de winterstop
zich aandient. Misschien voor het elftal van trainer Hans Pullen komt de noodzakelijke
onderbreking op een verkeerd moment.
Aan de andere kant kunnen kleine pijntjes van diverse basisspelers na de thuiswedstrijd tegen Zelos wel rustig herstellen en kunnen geblesseerde spelers langzaam weer met de bal gaan trainen.
Want Mariënberg is reeds negen duels ongeslagen. 7 winstpartijen en 2 gelijke spelen.
Drienerlo werd tevens aan de zegekar gebonden. Het ging niet gepaard met fantastisch voetbal maar een kniesoor die daar op let, de 1-3 zege was een wapenfeit waardoor je vrolijk afgelopen zaterdag Enschede verliet.
Het was koud en winderig op het sportcomplex van de Universiteit. Aan de kant stond de plaaggeest van het vorige seizoen, Gabi Maduro, langs de zijlijn. Hij bediende nu de knopjes van de muziekinstallatie in plaats van onze verdedigers het lastig te maken.
Hij had nog wel een mooi gedicht voor de selectie gemaakt waarin vlagger Wim Doek een hoofdrol vertolkte, nogmaals dank voor het geweldige proza…..Deze wordt zeker ingelijst.
Dan de wedstrijd. Pullen begon met dezelfde elf als vorige week tegen Lemele.
De kater huisde lang op het Westerpark maar de vlag hing niet halfstok, er zijn ergere dingen op deze aardkloot, maar voetbal is toch best wel heel belangrijk 2 x 3 kwartier.
De wedstrijd, nu wel. In de eerste twintig minuten gebeurde niet veel. Al had Drienerlo wel meteen op een 1-0 voorsprong kunnen komen. Gelukkig ging de bal langs de goede kant van de paal.
Een mooie pass van Ruud Woelderink werd door Rolf Hofsink na een klein half uurtje gepromoveerd tot doelpunt. Rolf toucheerde het leder ineens uit de lucht en wist ‘m langs de voorzitter van Drienerlo te schieten, 0-1.
Verder viel er niet veel te noteren en gingen wij aan de koffie met pepernoten.
Na rust had Mariënberg snel op de 0-2  kunnen komen. Met meer geluk dan wijsheid (wel leuk op de UT, waarvan akte) , voorkwam de preses van Drienerlo opnieuw een grotere achterstand.
Op het bekeken lobje van Rolf Hofsink na een wereldpass van Arjan Breukelman had de beste man echter geen verweer en de 0-2 hing tegen de touwen.
Roy Doek verzuimde vervolgens om de veilige 0-3 aan te tekenen, weer lag die dekselse keeper succes in de weg.
Mariënberg maakte het zichzelf weer lastig, de geschiedenis herhaalde zich. Niet alleen die van vorige week maar ook van de laatste ontmoeting in Enschede tussen Drienerlo en Mariënberg.
Onoplettenheid in de roodzwarte defensie bezorgde Drienerlo de aanslutingstreffer, 1-2.
Even was er paniek echter was Jochem Mjyer nergens te bekennen. Roy Lotterman bracht twintig minuten voor tijd weer rust in het elftal. Hij schoot net buiten de zestien met zijn linkerbeen heel fraai de 1-3 tegen het bollende net….De marge was weer twee….
Verder hield Jelle Brinks knap de zeker lijkende 2-3 magistraal tegen…..
Na negentig koude minuten met wel drie mooie goals vond scheidsrechter Compagner het genoeg geweest. Hij floot af. Mariënberg haalde weer eens de geliefde eindstand van 1-3 binnen.
Dat stemt zeer tevreden. Mariënberg nestelt zich in top drie. Volgende week de laatste wedstrijd van 2015. Thuis wacht het onbekende Zelos uut Zelhem. Wij struinen deze week het internet maar weer eens af voor een nieuwe editie van (her)ontdek je voetbalplekje…Dus jullie zijn reeds gewaarschuwd.
Ik gok nu al op het tiende achtereenvolgende duel wat niet verloren zal gaan. Ik gok zelfs op de achtste overwinning. Durf te dromen……Die gaat zaterdag weer komen.
(AD)
Opstelling: Jelle Brinks, Patrick Drenthen, Ruud Buitenhuis, Michael Zweers, Ruud Woelderink, Niek Noeverman, Bertin Veurink (75. Stefan Lok), Roy Doek, Roy Lotterman (88. Jarnick Lotterman), Arjan Breukelman, Rolf Hofsink (80. Edwin Hofsink)
Man v/d Wedstrijd : Roy Lotterman! 


woensdag 2 december 2015

Gaan Wij Pepernoten Raken.....?!?!?!?



Voorbeschouwing Drienerlo – Mariënberg
(Zaterdag 5 december 2015, Sportcentrum Universiteit Twente in Enschede)

‘School's out for summer. School's out forever. My School's been blown to pieces.
No more pencils. No more books. No more teacher's dirty looks
Out for summer. Out 'til fall, we might not go back at all
.’
Uut School’s Out van Alice Cooper.

Zaterdag reizen wij af naar Enschede waar op Universiteit Twente de studenten van Drienerlo wachten.
Uit de laatste drie wedstrijden wisten ze maar 1 puntje te halen.
Vorige week ging men het schip in tegen Juliana’32, met een 5-3 nederlaag keerden ze terug uit Hengelo op de campus….of niet natuurlijk!
Want vorig seizoen bleven de heren ook vrij lang hangen op het altijd gezellige Westerpark in Mariënberg, ’s avonds bereikten ons destijds foto’s van afgeknipte stropdassen en een groenwitte stropdas die ondermeer om de kale schedel van onze vlaggert zat geknoopt.
Maar Drienerlo feest vooral na afloop. De eerste twee helften nemen ze altijd bloedserieus.
Dat verwacht de sympathieke trainer Frank Eulderink namelijk ook van zijn manschappen.
Néé, tijdens de negentig minuten spelen ze niet voor Sinterklaas. Daar kunnen wij over meepraten.
Want aan de laatste uitbeurt in Enschede op de Universiteit bewaren wij nou niet bepaald goede herinneringen, tijd om de geschiedenis te gaan herschrijven. Waarvan Akte!
Voorlopig vinden wij Drienerlo terug op de zesde plek met zestien punten uit 11 wedstrijden.
5 keer gewonnen, 5 keer verloren en tegen Kloosterhaar werd de enige remise geteld van deze competitie. Vooralsnog weten wij niet wat de kracht dit jaar is van Drienerlo…??
Het ene jaar hoeft niet het andere schooljaar te zijn…..
Ze verloren van DZSV maar goed wie wint er tegenwoordig nou nog van de koploper?
Ze wisten wel op 31 oktober te winnen van het sterke Quick’20 wat resideert op de tweede plek.
Drienerlo, je kan van ze winnen maar je kan dus ook van ze verliezen….Aan deze woorden heb je geen drol, had ik vroeger maar beter mijn gedachten erbij gehad op school dan had ik nou iets zinnigs kunnen schrijven.
Dan maar naar mijn eigen cluppie. Mainbarg, wij doen het prima….3e stek na elf wedstrijden.
Al acht wedstrijden op rij ongeslagen.  Naast 6 winstpartijen speelden wij in deze indrukwekkende serie twee keer gelijk. Het ene gelijkspel behaalden wij tegen koploper DZSV en vorige week won Lemele een punt op het Westerpark. Een onnodig gelijkspel wat ik oe brom…..
Dat leverde zo links en rechts flink wat irritaties op. Het deed wenkbrauwen fronsen en ik zeg u, sommigen hebben dan behoorlijke fronsende wenkbrauwen om bange van te worden….
Natuurlijk hadden wij niet gelijk moeten spelen tegen de heren uut Lemele, maar als men weigert om soms de vlag te strijken dan heb ie een zure middag tegen de blauwwitte gasten die normaal gesproken bivakkeren op sportpark ’t Zandeinde.
Sommige mensen kunnen zich beter inspannen tijdens het Lemels feest……HaHa…
Lach wel maar van harte gaat het allemaal niet.
Aan de andere kant, je moet er gewoon voor zorgen dat je er altijd één meer maakt dan je tegenstander. Nu scoorde Lemele niet, maar jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel ….
Kortom, vorige week hebben wij reeds voor Sinterklaas gespeeld en schoven wij vele mensen de zwarte piet toe….Die Goedheiligman gaat na zaterdag richting Spanje en neemt zijn gekleurde pieten weer mee. Laten wij nou gewoon komende zaterdag drie punten in onze zak meenemen, gewoon omdat het kan en gewoon omdat het mag. Niet uitpakken maar inpakken die handel….!!
Ik zet ouderwets in op een 1-3 zege. Veule wille en Succes Heren in Enschede.
Hoop toch van ganser harte dat die Gabi Maduro ondertussen zijn Papiertje/Diploma/Master
(of hoe heet zoiets tegenwoordig) op deze Universiteit reeds binnen heeft en zaterdag gewoon vertoeft in PrayingHouse in plaats van op Veld 1.
Want tegen ons raakt hij altijd best veel pepernoten……Biddinghuizen graag!
(AD)