zondag 23 december 2018

Wildthout, Edwin Evers Dank Oe Wel!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ik roek 't a, ik veul 't a. Kan 't zowat preuvn in miene moond. Ik bin al oawer de Iessel hen. Kom temet op oale groond. En ik zing veur oe, al heur ie mie nie. Ik zing oe zachies toe, dan bin iej bie mie. Ik rie noe rap verdan, op hoes op an veur Kesmis. 't water löp mie in de moond. Bin oawer de Iessel, temet op oale grond. K zing veur oe, al heur ie mie nie. Zing oe zachies toe. Ik roek't a wa: rollade en ragout.Op hoes op an veur Kesmis'
Uut 'Op Hoes op an veur Kesmis' van Enorm

Daniël Lohues zei het gisteren mooi in zijn wekelijkse column in het Dagblad van het Noorden.
Kerstmis'18.
Dat hij vroeger heilig geloofde in de geboorte van Jezus en zo, dat Hij de verlosser was. Mirre, wierook en goud. De karke vol en dat alle dorpsgenoten uut volle borst meezongen. Soms klonk het net of iedereen het meende. Later geloofde Lohues het allemaal niet meer zo. Dat die openbaring wel een teleurstelling op zich was. Dat het zo mooi zou zijn om het vandaag de dag het nog net zo te ervaren als toen. Niet gestoord door de harde werkelijkheid. Toch gelooft de troubadour uut Erica nog wel in Kerstmis. Je kunt het vieren, dus bestaat het. Hij slaat de Spieker op de juiste Jozef. Het wonder van Kerstmis bestaat gewoon, een eenzaam persoon zich iets minder eenzaam laten voelen. Vergeving en de warme mantel van de liefde bij de hand.
Want soms lijkt het wel alsof de wereld in - en inslecht is. Maar net als Lohues blijf ik ook zeker weten dat dat niet zo is. Er zijn nog altijd meer goeie dan slechte mensen. Ie hebt geliek Daniël, laten wij dat feit maar vieren dit jaar en volgend joar. Zalig Kerstfeest, ie ok doar op Erica. Het giet oe goed! Joah, mag wel zo...
Gisteren genoten in het meervoudige kwadraat. Wat heb ik toch een fantastische vrouw. Had ik jullie dat al eens verteld....? Dat is wel de mooiste uitkomst van mien zelfbedachte rekensom. Onderaan de streep was het weer een opmerkelijk jaar die wij met zijn tweeën bijzonder culinair afsloten. In een andere krant, De Stentor wel te verstaan, werden ze ergens vorig jaar als meer dan uitstekend beoordeeld.
Het water liep mij destijds met deze fijne recensie al in de mond. Gisteravond pakten wij de koe bij de horens.
Door allerlei perikelen was het er nog niet eerder van gekomen. Teveel bezoeken in teveel ziekenhuizen, verhuistoestanden, nieuwbouwplannen, drukke agenda's, te druk met dingen waarbij de leukere zaken van het leven er soms letterlijk bij inschoten. Maar nu wij sinds een dikke maand tijdelijk gesetteld zijn in Mariënberg bij Moe, de kunst van het overheerlijke fysiek lichamelijk samen zijn voor doven- en slechthorenden langzaam onder de knie beginnen te krijgen, als je begrijpt wat ik misschien bedoel was een avondje samen uit onze eerste doelstelling. Een missie die slaagde....
Charme Hotel Wildthout Hotel en Restaurant duzz. Een keuze die ons geen windeieren zou gaan leggen.
Wauw, wat kwamen daar mooie uitmuntende smaken bijéén op onze bordjes. Investeren in de keukenbrigade loont. Chefkok Dylan van Echten leerde het vak in de Bokkepruik bij Jaap Istha. Zijn sous-chef roerde ondermeer in de potten en pannen bij de Librije in Zwolle waar ook onze vriendelijke gastheer Eelco Snellink twaalf jaar lang werkte. Gewoon uut Slagharen hè, hij kende natuurlijk vorst John. Wie niet? De bediening was top! Het liep als een trein, ze arriveerden steeds op tijd maar nooit te vroeg. Een geoliëde machine, je voelde je er meteen thuis. Niet de geijkte zinnetjes. Lekker losjes maar ook weer stijlvol.
Mooie verhalen bij de passende wijnen uit ondermeer Italië, Frankrijk en Chili. Ze schonken niet met de knip op de hand, neuh het mocht wat kosten. We begonnen met een amuse van zuurkool. Mmmmm.
Hierna passeerden coquilles, hollandse garnaaltjes, bospaddenstoelensoep, kabeljauw met kreeftensaus, wildzwijn in combi met hertenragout, melkchocoladebavarois en ijs de revue. Met allerlei frutsels en verschillende bereidingen.....Oh, Oh.....Water loopt mij weer in de mond. De helft van al het lekkers ben ik ondertussen vergeten. Want lekker was het. San bleef maar mooi en halverwege de avond had ik blauwe plekken van het knijpen. Het is echt waar, ze is gewoon de mijne. De uren vlogen in sneltreinvaart voorbij. Geen moment vielen onze gesprekken stil, niet gestoord door Moos of Mouna, we konden onze verhalen eens afmaken. Mijmeren over nieuwe plannen, het huis wat ergens achterin 2019 af zal zijn. Koffie van Hesselink, Tia Maria voor San en ik logenstrafte compleet de woorden van mijn Uroloog met een Grand Marnier. Plassen ging 's nachts nog als een malle. Lekker puh! Wildthout is een absolute aanrader.....
Het werd steeds vroeger laat. De trein bracht ons thuus en het afwateren bij Erik aan de bar was een leuke afsluiter. Vroeger kwam langs, ook kerst van eerder. Soms leek het wel of ik 21 jaar terug in de tijd ging.
In de tijd dat Edwin Evers begon aan zijn ochtendshow bij 3FM, rond '98 dat ik bij het stoplicht in Oldenzaal veel mensen om dezelfde grappen zag lachen in auto's. Wat een kerel en wat kunnen wij trots zijn dat hij al die jaren gewoon Edwin Evers is gebleven. Ik ben maar een vage kennis. Hij sprak mooie woorden. Dat zijn moeder elke morgen om zes uur de radio of tv aanzette om te horen of te zien of haar zoon wel veilig in Hilversum was aangekomen. Prachtig toch! Dat hij nu wel wil genieten van het uitzicht, auto aan de kant en mooi dom uitkieken. Bijna de hele vrijdag de uitzending gevolgd. Zelfs het eerste uur van onze kerstborrel mocht Edwin Evers vollullen. Evers is als de Kerst van Lohues eerder. De wereld is niet in- en inslecht. Evers bracht 's morgen een lach op je gezicht. Afgelopen vrijdag kwam daar een traan bij.
Peter Heerschop die wel vaker de wereld een optater gaf gaf  mij het laatste zetje. Hij schudde aan de boom en niet altijd vielen de rijpe appels er bij bosjes neer. Evers keert terug naar zijn kerst van eerder. Wij sluiten hier het jaar af in gepaste vrijheid. Zet de Counting Crows maar op, ook zo'n traditie geworden. A Long December en elk jaar geloof ik dat het volgende jaar beter wordt dan het jaar daarvoor. Bij mij wordt iedere jaar Jezus geboren, Moos denkt dat hij de Koning is en waarom ook niet! De kerstgedachte ten voeten uit.
Volgens het kleine ventje ging hij gisteravond om één uur pas naar bed. Ach ja, de basis van elk geloof, je was er niet bij. Is Jezus 2018 jaar geleden geboren....? Bevlekte God Maria heel onbevangen....?
Sloeg Jozef wel op de juiste spiekers....? Kwamen de wijzen wel uit het Oosten of waren ze stomtoevallig all inclusive op vakantie in een luxe resort in downtown Bethlehem....?
In de kerstgedachte van Lohues is dat wel zo, de woorden die Evers 21 jaar lang predikte zijn inmiddels heilig verklaard.
Weet wel dat genieten niet alleen iets van vroeger is. Eten bij Wildthout bijvoorbeeld. Dat is iets van nu...!
Genieten op onze eigen vierkante meter. Samen ben je niet alleen......als ik vorig kerst wist wat wij allemaal weer voor de kiezen zouden krijgen dit jaar had ik dan vriendelijk bedankt voor de eer....???
Neuh, denk het niet. Zoals Lohues ook wel eens eerder verhaalde. Iedereen hef zien eigen kruus te dragen....als ie alle kruuzen op een bult zou gooien pakt iedereen toch wel weer zijn eigen er tussen uut...
Ikke wel....Weet niet wat het is. Geleuven doe ik al lange niet meer maar met Kerst kom ik toch altijd iets dichter bij de kern met rollade en ragout. Op Hoes Op an veur Kesmis....
Fijne feestdagen, tot volgend joar. Joah, mag wel zo....Bedankt Allemoal.





zondag 16 december 2018

Take An Aspirin!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Guess who just got back today? Them wild-eyed boys that had been away. Haven't changed, haven't much to say. But man, I still think them cats are great. They were asking if you were around. How you was, where you could be found. I told them you were living downtow. Driving all the old men crazy. The Boys Are Back in Town. The Boys Are Back in Town, The Boys Are Back in Town.....
You know the chick that used to dance a lot. Every night she'd be on the floor shaking what she'd got. Man when I tell you she was cool, she was red hot. I mean she was steaming.
Spread the world around. The Boys Are Back In Town.'
Uut 'The Boys Are Back In Town' van Thin Lizzy

Ik krijg soms behoorlijk hoofdpijn van deze wereld, vind steeds vaker steeds minder leuk worden.
Van allerlei zaken die anno 2018 schijnbaar niet meer mogen, niet meer kunnen. Van al die betutteling.
Je wordt zo langzamerhand verketterd, je beland ongevraagd op de brandstapel als je bijvoorbeeld een verkeerde grap maakt....
Zelfs Radio 10-dj Gerard Ekdom was notabene deze week mikpunt van regelrechte witlofliefhebbers incluis geitenwollensokken met heel weinig gevoel voor humor. De voormalige radio2-dj kreeg namelijk ontzettend veel kritiek op sociale media nadat hij in een filmpje voor zijn zender ter promotie van de Top 4000 de loftrompet had gestoken over enkele nummers waarin het woord 'love' veelvuldig voorkomt.
Als je Ekdom een beetje kent weet je dat hij is van de (flauwe) woordgrappen. Ik luister graag naar hem, hij brengt sjeu in Radioland met uitjes. In het gewraakte filmpje gooide hij bij elk nummer een stukje witlof op de grond om zo zijn woorden enige kracht bij te zetten. Aan het eind van het filmpje kiept hij de hele kist om en zegt hij dat alle kijkers de 'groenten' van Radio10 moet hebben.
Het was voer voor tig kinderachtige Mede-landers om hier genadeloos op los te gaan......Die hadden zeg maar weinig lof voor Ekdom's actie die werkelijk geen vlieg kwaad doet net als onze afscheidnemende Edwin Evers. Mannen van de gestampte pot, of mogen wij groenten ook niet meer stampen. Gaan ze dan 'auw' zeggen. Dat mag trouwens ook niet meer... geen vlieg kwaad doen of zo geil zijn als een beer, iemand blij maken met een dode mus, aan een dood paard trekken of de koe bij de horens vatten. Als het aan dierenorganisatie PETA ligt komt daar tevens een verbod op....???? Die halve garen vinden dat op deze wijze dierenmishandeling wordt verheerlijkt....Euh...?? Maar soms ben je gewoon zo geil als een beer, wat moet het dan zijn zo geil als....bosje rode siepels in Augustus....?? Bredero zei het ooit, het kan verkeren. Het wordt steeds drukker op die snelwegen. Volgens PETA komt er een positievere relatie tussen mensen en dieren als wij diervriendelijke spreekwoorden gaan gebruiken. Nou breekt werkelijk mijn klomp. Sorry, klomp, mag dat straks ook niet meer? Of zo blauw als een tientje?? Moet dat een 10 euro biljet worden....De betutteling in Nederland is niet meer te stoppen, het wordt er allemaal niet gezelliger op. Vele mensen slikken tegenwoordig vele woorden maar in. Bang om in een hoek gezet te worden.
We vechten ons op sociale media bijkans de tent uit omtrent non-issues, zaken die er allemaal niet meer tot doen. Roomser dan de Paus ooit zal zijn....
Krijg buikpijn met braakneigingen als ik kranten opensla, berichten lees op de sociale media of een serieus TV-programma kijk waar totale nitswitzen het hoogste woord voeren over onderwerpen die mij totaal niet interesseren maar wel het gesprek bij het koffieapparaat zijn de volgende morgen.
De hang naar eerder, naar vroeger knaagt steeds meer aan mijn hersenloze geweten. Terug naar de tijd van onbezorgheid en dat Zwarte Piet nog mocht, dat Jos Brink Sandra Reemer nog Kroepoekje kon en mocht noemen. Gisteren met weemoed gekeken naar het programma van Linda de Mol, Oh wat een jaar...
1988 was het jaar. Tuurlijk staat dat voor altijd in ons collectieve geheugen gegrift. We werden Europees Kampioen in Duitsland. Onze Yvonne haalde 3x goud op de Olympische Spelen, Goud hè. We zagen er qua kleding niet uit maar we waren wel gelukkig en konden alles nog zeggen. Als je iets te grote mond had kreeg je een stomp voor je kanis en hield je je enkele weken weer gedeisd in Flash of Celebration waar destijds een blonde Edwin Evers de ene knijterd van een hit na de andere de bezwangerde dansvloer opstiefelde.
Ik had het vrijdagavond op de Markt in Hardenberg. Ik werd bijzonder Blij van Take an Aspirin. Een band die eind jaren tachtig spontaan werd opgericht om de LSD van de Havo (Jan van Arkel) op te vrolijken. LSD staat niet voor één of andere vage drug maar voor de Laatste School Dag. Ik zat een trapje lager, namelijk op de Mavo, beetje slim te wezen in het kwadraat. Wij hadden Richard Lenters en zijn schoolmaat die op de gitaar Let It Be van The Beatles tokkelden. Zeg maar het baas boven baas principe. Aan de Burgemeester Schuitestraat werd Take an Aspirin opgericht. Een Aspirine heb ik vandaag  de dag wel vaker nodig, ik ga meestal voor het zwaardere spul, Paracetamol 500 mg, gewoon meteen twee in de mik.
Maar eind jaren tachtig, begin van de negentiger jaren werd Take an Aspirin een behoorlijk populair bandje.
Ze traden overal op, de Kameraderie bijvoorbeeld en vaak bij Den Herdenbergher.....
Na bijna 25 jaar waren ze terug. The Boys waren Back in Town en het was genieten op de vierkante meter!
Een bijzondere reünie tijdens de drukbezochte Midnight Walk in Hardenberg. Nog één keer trokken de acht heren spreekwoordelijk de muzikale gashendel vol open. De hang naar vroeger was er meteen. De bakvissen van weleer ook. Schitterend. Ik zag vele bekende gezichten, hier liep links en rechts uitgaanspubliek rond die nu met kinderen en al kwamen kijken naar Neem een Aspirine.
Gerrit Kampman trommelde de oude muzikanten op, de rest van de band was meteen enthousiast. Geweldig om te zien. Dochters die vol trots hun papa filmden met de allernieuwste smartphone. Mama die de dansschoenen aanhad en spontaan weer helemaal verliefd werd op haar kerel die vervolgens zijn vingers liet dansen over de zwartwitte toetsen in zijn wit gestreken sporthemd.....Heerlijk. Nostalige waaierde vanzelfsprekend binnen. Ik vertelde San alles wat ik wist over die tijd. Dat ze vaak optraden, van die dingen. Een Oma die buiten gebiologeerd stond te kijken en door haar kleinkinderen even laten op een stoel in de enthousiaste menigte werd gezet. Swingen Oma....
De broer van Edwin die vond dat Piet Kampman maar moest regelen dat ze een keertje kwamen optreden bij HHC Hardenberg op de Boshoek. San die voor haar 40e verjaardag nog een leuk bandje zoekt....
Van die dingen. In oude vriendschappen werd nieuw leven geblazen. Ik werd er zo blij van. De loftrompet steken over the good old times. Niemand die zeurde dat er een lamp knapte, een stengel van een bloem knakte of dat de T-shirts van de heren nog zo lekker strak zaten.
Genoot met volle teugen. Leen Jan van de Berg op de drums, Albert Pol dus op de toetsen en die wellicht 's nachts genadeloos is besprongen door zijn vrouw (je weet het niet, fantasie sloeg op hol), Marc Petstra en Jeroen Bron op de gitaren, Raymond van Wezel op de bas en de broers (ja ja, tweelingen Ramina) Gerrit en Piet Kampman samen met zanger nummer drie Henri Vrieling achter de microfoons. Het was geweldig. Ik genoot volop, lekkere muziek. Tuurlijk begonnen ze met Led Zeppelins The Boys Are Back in Town en daarna volgde meteen Midnight Blue van Lou Gramm...Mijn avond kon al niet meer stuk. De wereld is niet meer te lijmen met welke secondenlijm je het ook probeert maar alsjeblieft zulke avonden zijn de kers op de slagroomtaart. Veel nummers van De Dijk kwamen langs, tuurlijk Skik en dat hadden ze. Iets vertelde mij dat het vast en zeker niet bij één keer blijft want mijn gezelschap vond dat ze echt goed speelden. Ik ook hoor...Meerstemmige samenzang. Het plezier spatte er van af bij de heren van Take An Aspirin.
Gerrit had veel weg van Bryan Ferry in zijn beste dagen. Ineens herkende ik Piet als een kruising tussen Nick en Simon met dito stem. Some Guys kunnen alles, hebben alles. Wauw! Gerrit maakt dieren beter, Piet mensen soepeler. Het was zeker niet trekken aan een dood paard. Neuh, allemaal waren ze fysiek tip top in orde.....Een stel jonge honden die de vijftig zien naderen. Hulde!
Nu ligt er sneeuw, ook zoiets wat vroeger in mijn beleving veel vaker voorkwam. Misschien het is wel te wit voor sommige mensen. Moet het meer een kleurtje krijgen. Vroeger had je weinig tot geen zorgen, nu wordt je onrustig wakker omdat Moos om 07.00 uur nog ligt te ronken....Bang dat hij wat over heeft gehouden nadat hij onder Studio Sport met een harde knal uit zijn bed flikkerde.....
Ik heb nu Midnight Blue op staan, in gedachten slaat die kleine Henri Vrieling de maat op de Tamboerijn en straks Mag het Licht uit van De Dijk, bracht some sweet memories terug. Back to School maar dan anders...Niet veel verder dan bij Blij, boven de kroeg bij de Hema ging ooit op een zondagavond daar zowel figuurlijk als letterlijk het licht uit toen mijn wereld er nog heel anders uit zag. De woorden van Thomas Acda logenstraffen....hahahahaha
Vandaag heb ik geen paracetamol of aspirine nodig. Speel op Spotify de setlist van Take An Aspirin nog eens af. Geen enkele betutteling. Niemand die mij hier zegt wat ik moet doen of wat ik van de wereld denkt te moeten vinden. Zo vrij als een vogel.
The Boys Are Back in Town, in de jaren tachtig en negentig had je niet zo veel nodig en zeker geen medicijnen om je goed te blijven voelen....
Te veel woorden, te veel zinnen, te veel worden draaien in mijn kop. Te veel woorden, te veel muren, te veel uren tikken langzaam op. Te veel mensen, te veel draaien, te veel mensen draaien er omheen. Te veel mensen, te veel zinnen, te veel woorden voor een mens alleen. Mag het licht uit als ik jou in mijn armen sluit.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....Tot een volgende keer TAA!







zondag 2 december 2018

KeuzeStress!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'But what really helps a lot is the knowledge that it's nothing but the time it takes. You gave me meals for thought and Robin is laughing break. How quickly will he re-enter the listst? Don't correct me if i'm wrong. I'm sure that grudge exists, especially his. And that mine will make a brilliant song!'
Uut Robin II van a Balladeer

Vannacht reed de Top2000 stembus door mijn hoofd. De bus sloeg linksaf waar ik normaal gesproken recht door was gegaan. De rotonde nam ie vervolgens driekwart, ik zei maar niks. Even later parkeerde hij mijn troebele gedachten vakkundig tussen de daarvoor bestemde lijnen. Een chauffeur die zijn vak verstond, vast en zeker een gewaardeerde collega van mijn vader, wat ik je brom! Wouter van der Goes en Frank van 't Hof stapten uit, klopten fris en uitgeslapen aan op mijn gerimpelde voorhoofd maar ik was al een tijdje wakker en schrok er niet meer van. Was onderweg naar de wc. Plassen gaat gelukkig weer als een malle, verander mijn naam maar in Alfred Kärcher. Want wat een druk zit er momenteel achter mijn zeikerige stralen. Spuit bijkans het glazuur van de Sphinx pot. Tuurlijk zat zondagnacht alles weer potdicht. Kon weer niet pissen. Nu mocht ik mij vervoegen bij de huisarts en begon al het gezeik weer van voren af aan. Een katheter inbrengen lukte natuurlijk niet zo hulpeloos liggend op de behandeltafel. Ze was flink aan het pielen maar het buisje wilde maar niet verder mien kleine jongen in. Stoplicht stond op rood en sprong niet op groen! Blijkbaar last van eigenzinnige tunnelvisie, zag geen licht meer aan het eind van de tunnel....Een zwart gat! Het was Alinde, de dokter, nog nooit mislukt maar ja...lachte ik met een boer met nu even meer dan alleen maar kiespijn, voor alles moet er een eerste keer zijn terwijl ik mijn lichaam ondertussen aan het vervloeken was. Waarom werk je niet eens mee...? Moet je weer uitgaan waar gewoon aan een betere optie zou zijn geweest. Ach ja, door al dat gepiel was alles zo opgerekt dat het weer begon te stromen en 's middags bij de Uroloog en de zalvende handen van de zusters werkte het watermanagement weer naar behoren. Maandag 10 december gaat de camera het verder bekijken. Maarre Wouter en Frank kwamen hier niet voor, wilden niet naar mijn gezeik luisteren, ze vroegen natuurlijk naar mijn stemadvies. Wat moest er volgens mij allemaal in de Top2000 staan en welke plaat moest Nederland horen net voor dat moment 2018 vaarwel wordt gekust en een nieuw begin aanstaande is. Vanaf gisteren, vanaf 1 december mogen wij weer, stemmen op je favoriete platen.
Dat is niet te doen. Het is net als kiezen tussen je twee kinderen, of wie je favoriete neefje of nichtje is of welke voetballer in het vlaggenschip van Mariënberg je het liefst als zoon zou willen zien. Die keuze is trouwens een stuk makkelijker want het zal sowieso een ballenvanger zijn in plaats van een keurige voetballer. Maar ja, wie dan....?? Jelle - Thijs - Appie - Eric - Chris etc., heb ze allemaal even lief en zo wordt de keuze toch weer een stuk moeilijker.
De keuzestress is weer gearriveerd zo begin december. Plaatjes kiezen voor de Top2000. In mijn hoofd al heel wat lijstjes gemaakt en meestal wijkt de lijst van dit jaar niet zo veel af als die van het vorige jaar, denk ik...Tuurlijk zullen mijn muzikale helden uit Nederland passeren, Boeijen en Lohues stuur ik blindelings de basis in. Pink Floyd, iets van U2, Pearl Jam, The Eagles, The Beatles, Racoon, Joe Jackson, The Brandos. Vergeten muziek van Rosemary's Sons, Killing Joke, nog meer jaren tachtig shit!
Maar ook a Balladeer....a wie? A Balladeer nog zo'n bandje die nooit de credits hebben gekregen wat ze wel verdienden. Hebben juweeltjes gemaakt als Swim with Sam, Fortune Teller, Wishes Horses, Superman can't move his legs, Mob Wife met Sarah Bettens. Vooral het album Panama uit 2006 is 24 karaats goud. Copper Shades, Winterschläfer, Swim with Sam, Fortune Teller, Sirens, Hamburg, Herbst en Robin II. Geweldige muziek. Onnederlands goed maar Marinus de Goederen en consorten kwamen gewoon uut Amsterdam, je weet wel de hoofdstad van ons rare landje.
Tegenwoordig is a Balladeer alleen nog maar Marinus maar in zijn eentje kan hij ook een zaal betoveren.
Helaas kon ik laatst niet naar Hengelo of Zwolle waar hij een concert gaf. Je moet soms keuzes maken.
Swim with Sam staat al jaren in de Top2000, blijft een geweldig nummer maar vanmorgen staat a Balladeer op shuffle in Spotify. Jammer dat bandjes zoals deze nooit echt zijn doorgebroken. Net als Rosemary's Sons, muzikale gasten uit Breda. Hebben tevens mooie muziek gemaakt maar niet voor de massa. De CD's liggen inmiddels op Bovenveld, hebben de verhuizing niet overleefd maar Spotify en YouTube is natuurlijk gewillig. Ik vind de Top2000 dan ook een uitgelezen mogelijkheid om nummers als deze in mijn lijstje te zetten.
Tuurlijk ontbreken Acda en de Munnik en Snow Patrol niet. Nummers die de geboorte van onze kinderen wereldkundig maakten. Het jochie wat nu voor het eerst verliefd is op een meisje. Moet nog zes worden hè maar zijn eerste liefdesbriefje heeft hij reeds geschreven. Puck heet ze, ze zit in zijn klas en bij hem op Tennis. Hij aard niet naar zijn vader, die was er volgens mij niet zo snel bij. Waarbij.....Ja, die Aardbei!
Nu zitten ze samen naast elkaar naar een filmpje te kijken. Mouna en Moos.
Misschien wel naar muziekclips van a Balladeer, Fortune Teller of Swim with Sam. Kan maar zo, Moos heeft tevens oor voor kwaliteitsmuziek. Vind K3 ook wel mooi maar meer omdat zijn zusje daarop zo leuk kan dansen. Hij verkiest Lohues boven een of ander technodeuntje....
Keuzestress in December! Kan er ook nog wel bij....Stress genoeg! Maar stress om de Top2000 blijft leuk.
Wie weet inspireer ik nog wel enkele vrienden van mij. Tip, luister eens naar a Balladeer. Begin dan met Panama, het album uit 2006....
Ga ik Crosby, Stills, Nash & Young toevoegen en het vroegere werk van The Simple Minds, misschien wel guilty pleasures als Spandau Ballet en Wham. Vleugje Duran Duran, Metallica, De Dijk, The Sweet, Stef Bos, Blof....Nog meer tachtig jaren muziek. Hall & Oates, Simon & Garfunkel, Bob Dylan, Foo Fighters, David Sylvian, The The, Manic Street Preacher, Big Country, Van Dik Hout, Supertramp, Stones, Normaal, Del Amitri, Klein Orkest, Guus, Boudewijn......Aaaaaaaaaaaaaah
Jemig, schiet nu alweer in de muzikale stress. Krijg makkelijk die Top2000 vol. Een avondje doordraaien op denkbeeldige platenspelers....Ga eerst nu maar voor een Swim with Sam....euh Sanneke.
Fijne zondag
Joah, mag wel zo......