zondag 29 november 2015

Wedstrijdverslag Mariënberg - Lemele (1-1)



Mariënberg verliest met gelijkspel!
(Lemele houdt Roodzwart op 1-1)

Je kunt iedereen de schuld geven maar Mariënberg verloor afgelopen zaterdag twee punten en kon niet tevreden zijn met de puntendeling.
Lemele won een punt en was de morele winnaar na het 1-1 gelijke spel op het Westerpark.
Maar de roodzwarten kunnen alleen kwaad op zichzelf zijn. Het verzuimde in zowel de eerste als tweede helft om Lemele op de slachtbank te leggen.
Na afloop was iedereen een beetje geïrriteerd en dat mag ook, emotie is geen mens vreemd.
De kater is een dag later nog voelbaar, misschien is het wel goed dat ik zondagmorgen achter de tikgeit zit in plaats van gisteravond. Het glas halfleeg/halfvol principe….
Lemele was niet naar Mariënberg afgereisd om de schoonheidsprijs af te dwingen. Dat geeft ook niet. Echter is het een feit dat wij beter spelen tegen voetballende ploegen dan dat wij zelf het spel moeten maken….Maar iedereen was ervan overtuigd dat de klus tegen Lemele geklaard kon worden en dat de drie punten op het Westerpark zouden blijven.
Echter als je wilt winnen moet je doelpunten maken, altijd één meer dan de tegenstander
Wij scoorden welgeteld twee keer, 1x in het goede doel en 1x in het verkeerde.
Roy Doek zette Mariënberg in het eerste bedrijf op voorsprong, Patrick Drenthen verschalkte diep in de tweede helft onbewust en ongewild zijn eigen keeper.
Alleen in de eerste helft kon Lemele twee wapenfeit overleggen, een kopbal op de paal en een verdekt schot op de lat. Echter waren de kansen voor de thuisploeg niet op één hand te tellen.
Ik overdrijf niet als er minimaal 8 mogelijkheden door de supporters werden genoteerd.
Naast doelgerichtheid ontbrak zo af en toe ook een beetje het geluk.
Laten wij het zo maar zeggen, enkele spelers speelden nou niet hun beste duel.
De man die misschien het verschil had kunnen maken zat geblesseerd op de bank en is zeker tot de winterstop uitgeschakeld.
Een onnodig gelijkspel, voetballen tegen twaalf man blijft lastig en daar bedoel ik niet de man op de fluit mee…..Waarvan Akte!
(AD)
Opstelling: Jelle Brinks, Ruud Woelderink, Micheal Zweers, Ruud Buitenhuis, Patrick Drenthen, Niek Noeverman (75. Kevin Bolks), Bertin Veurink, Arjan Breukelman, Roy Doek, Roy Lotterman en Rolf Hofsink.
Man v/d Wedstrijd : Roy Doek

Diamonds On the Soles of Her Shoes.....

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan. En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan. Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, dan nog zou ik niet weten. Waarom toch, dit gevoel voor altijd is. Zo hard, De uren na de klap dreunde zo na. Dat niets nog, te bevatten en begrijpen was, het was,Zo hard, Dat alles wat we dachten, ons alleen maar leegte bracht. Zo moe en zo verslagen waren wij, nu de stilte bij ons was in plaats van jij. Zo stil, hoewel ik je nog iedere dag mis. En waar je nu ook zijn mag, Echt het is me helder, dat stilte nu jouw vriend geworden is.'
Uut 'Zo Stil' van Blof.

Het was zo stil in ons en we hadden nergens woorden voor. En ja, de wereld draaide maar door. Toch stond deze onbeweeglijk stil. De wijzers van de klok wilden niet vooruit maar terug naar Yesterday. Ik wilde dat ik de tijd maar een paar weekjes terug kon draaien. Ik heb de schroevendraaier in mijn hand, maar ik ben niet zo technisch en nu staat het klokje op onze vensterbank helemaal stil. Net als ik, net als wij, stukgeslagen door het nog steeds niet kunnen bevatten van de verstilde werkelijkheid. Rutger had afgelopen vrijdag daar niet mogen staan, hij had niet een overvolle zaal op de Larikshof met alleen maar lieve mensen mogen toespreken uit de grond van zijn hart, uit zijn onbeschrijflijke liefde voor zijn Roos die naast hem lag. Ik keek naar buiten, de wind nam net een blad mee op zijn zoektocht naar elders, opgaand in het hier en nu. Ik zocht naar woorden terwijl ik de hand van Sanneke koesterde in mijn vingers maar vond niks....Ik vind er alles van maar het brengt die vrolijke spring in 't veld er niet mee terug. Het leven liet weer eens zien dat het soms zo oneerlijk is, zo hard dat het pijn doet dat je het wilt uitschreeuwen maar dat alleen de tranen in je ogen je laten spreken. Na vorige week zondag droom ik elke nacht dezelfde droom. Hoe vreemd het ook klinkt maar ik droom van een rood autootje....Een klein rood autootje wat de laatste maanden tufte door de Marslanden...Nu niet met mijn tante Dinie achter het stuur die bijna half op de weg de auto parkeerde maar een vrolijke spruit met een zonnebril op de neus waar ze beide raampjes voor open moest hebben....Wat was ze trots op het rode autootje van haar Oma, van mien Tante Dinie. Beide zijn niet meer hier....Met Tante Dinie had ik alle vrede dat ze haar plekje verruilde hier op aarde en opsteeg naar haar paradijs. Terug naar Ome Mans vertellend over Appie en al die andere mensen....Natuurlijk miste ik haar, een belangrijke schakel in mijn leven...Wat heb ik veel van Tante Dinie en Ome Mans opgestoken. Ik was misschien wel de zoon die Ome Mans nooit had, samen met Tante Dinie zette hij twee mooie dochters op deze wereld....Ome Mans en Appie. Hij was de enige die mij zo mocht noemen....Dat rode autootje, wat heb ik het vaak verteld dat zo Tante Dinie nog een beetje bij mij was hier in de Marslanden.....Dat ik moest glimlachen als ik langs het huis van Roselie en Rutger liep en dat rode autootje op de oprit zag staan. Bij het laatste ballonnenfestival steeg een bijna identieke rode autootje nog op boven Hardenberg. Roselie was destijds op vakantie met Rutger in Kroatie...Wij appten haar een foto van het rode autootje...Met de tekst, iets in de trant van : het autootje wil terug naar Tante Dinie. Roos moest er om lachen en stuurde een berichtje terug, hou het autootje tegen....Ik probeerde het touw nog vast te pakken maar het rode autootje had de vaart erin en verkoos het blauwe luchtruim in plaats van stil te staan op de grond. Die droom komt nu elke nacht voorbij. Een autootje die opstijgt, een rood autootje en ik probeer het touw vast te pakken maar hoe hoog ik ook spring het touw van de auto glipt mij telkens door de vingers en rijdt Tante Dinie en Roos bij mij weg. Was het voor de zomer nog lachen.....Nu kijk ik naar de foto en moet huilen dat het verleden weer eens het heden inhaalt. Nu zijn de beide eigenaressen van het rode autootje er niet meer en kreeg ik een brok in mijn keel toen ik vrijdag het autootje zag staan. Het autootje wat Tante Dinie nog een beetje bij mij hield. Mij liet mijmeren over vroeger....Maar had Roselie al een vroeger....Zij had nog zo'n grote toekomst voor zich. Maar vorige week stopte abrupt haar toekomst, haar leven met Rutger en nog steeds krijg ik het touw niet te pakken van het rode autootje. Ik zie alleen na vrijdag nog de zolen van haar schoenen. Blinkende zolen want zij had diamanten hangen aan haar schoenen. Wat omschreef Rutger het prachtig, rauw, teder en helder. Met een lach en een traan. Diep respect voor hem....Hoe hij daar stond, pratend over zijn geliefde Roos. Elk woord kwam binnen maar terwijl hij daar stond vervloekte ik alles en iedereen. Waarom! Waarom? Rutger die een beter mens werd door haar....Ik onderschrijf zijn woorden, want ik ben ook veel beter mens geworden door mijn engel op het witte paard. Wat San voor mij is was en is Roos voor Rutger...en Godverdomme....waarom kwam magere Hein langs met zijn kut-tentakels.......Vannacht droomde ik weer over het rode autootje en dacht dat ik het touw had te pakken maar nu zat naast Roos tante Dinie en wat hadden ze een schik...Ze keken allebei naar mij en ik keek terug, ik lachte....en klapte in mijn handen, mijn handen stuk...Het was gelukt, ik had het touw te pakken....maar Godverdomme door het klappen in mijn handen verloor ik weer het touw...Ik hoorde de lach van Roos en ik hoorde Tante Dinie lachen...en het rode autootje steeg verder en verder naar boven....Zelfs Tante Dinie had diamanten onder haar zolen zitten, de vrouw die niet hield van opsmuk had voor haar kleindochter diamanten aangetrokken, zo is Tante Dinie die de goede genen doorgaf aan Ineke en Jan en Ineke gaven ze door aan hun kinderen....De hele week wezenloos voor je uit zitten te staren...Verdoofd, de woorden wel horen maar ze kwamen niet binnen. Verlamd, maar toch kunnen lopen....Iedereen lag uitgeteld in de hoek. We kregen acht tellen maar helaas stond niet iedereen meer op. Murw gebeukt door het noodlot. Alles gereed voor een prachtige toekomst samen....Ik kijk op mijn telefoon en de foto van het rode autootje licht op. Ja Roselie had diamanten onder de zolen van haar schoenen zitten, hoe mooier kun je iemand omschrijven....Hoe mooi kun je met een nummer iemand de laatste eer bewijzen. Ik kende het nummer niet van Paul Simon, maar wat is het een prachtig nummer en wat zal het nummer voor eeuwig en altijd van Roos zijn....en van Rutger. Respect voor Rutger hoe hij Roselie omschreef....en wat kwam het nummer binnen, elk woord hamerde in miene kop. Ik keek naar buiten, gaf mijn moeder een troostende schouder en mijn tranen kwamen terecht op het gezicht van San en daarbuiten waaide meer blaadjes de lucht in....Néé, ik was niet goed te passe. Rode autootjes mogen de lucht niet in. Maar het is me echt helder nu, dat stilte nu je vriend geworden is. Zelfs Jossie kan je niet meer met een touw vastmaken aan zijn trekhaak, je ligt bij het water zonder gevaar maar lieve Roos je blijft voor altijd in mijn en onze gedachten. Je hebt namelijk een onuitwisbare indruk bij mij achtergelaten...Je hield tante Dinie nog even in leven voor mij en nu houden wij jou levend.....en het is zo stil in mij, ik heb nergens woorden voor en de wereld draait maar door. Was het maar gisteren, was het maar vorige week....reed jij nog maar in je rode autootje rond.......

https://www.youtube.com/watch?v=-I_T3XvzPaM



dinsdag 24 november 2015

Lemele Is Als Wuivend Riet.....Buigt Wel, Knakt Nooit!!

Voorbeschouwing Mariënberg – Sportclub Lemele
(Zaterdag 28  november, sportpark het Westerpark in Mariënberg)

We're gathered here on hallowed ground. With voices raised, heads bowed down. 
We're gathered here on hallowed ground. To sing this soul away’
Uut  ‘Hallowed Ground ‘ van The Brandos.    

Komende zaterdag keert Sportclub Lemele terug op gewijde grond in Mariënberg.
De groene grassprieten op het prachtige Westerpark zullen weer gaan kietelen onder de noppen van de blauwwitte spelers. De zoete geur van de overwinning op DKB’44 komt kriebelend de neusgaatjes in. Hier langs het kanaal proefde de mannen van trainer Klaas Mijnheer het zoet van het verdiende kampioenschap in de 4e klasse D. Het licht ging ’s nachts pas laat uit op sportpark ’t Zandeinde, de thuishaven van derdeklasser Lemele, wisten enkele ooggetuigen de volgende dag redelijk nuchter te melden. De kater huisde een etmaal later in beide dorpen. In het ene dorp van de gemiste kansen, het andere dorp had zich veel te veel gelaafd aan het gerstenat.
Dinsdag 12 mei gaat never nooit meer uit het collectieve geheugen van Lemele, in het jaar dat de club aan de voet van de Lemelerberg haar vijftigjarige jubileum vierde werd één van de absolute sportieve hoogtepunten uit de historie flink luister bijgezet. Na zeven jaar ballen in de 4e klasse was promotie eindelijk een feit! Ruim duizend, sommigen telden wel dertienhonderd man publiek, was de bewuste dinsdagavond inpandig op de grens tussen Beerzerveld en Mariënberg.  Twee ploegen stijf van de zenuwen en Mariënberg die garen spinde bij de ongemeen spannende ontknoping in de 4e klasse.
Een penningmeester die lachte, een bar-vrijwilliger die vrolijk biertjes bleef tappen en tientallen vrijwilligers die weer eens lieten zien dat Wij, Mariënberg duzz…, binnen 48 uur een perfecte gastheer kunnen spelen. DKB kwam in de voorbereiding reeds buurten op het Westerpark, nu wonnen ze wel maar wat hadden ze dat graag op 12 mei jl. gedaan. Lemele is na ruim een half jaar afwezigheid komende zaterdag weer ‘back’ op de plek waar hun avontuur in de 3e klasse gestalte kreeg. Na tien wedstrijden vinden wij onze gasten op de 9e plek. Lemele is als wuivend riet, het buigt wel maar knakt nooit. Regelmatig leek Lemele deze competitie-jaargang verslagen….Maar worstelen is ook een kunst en ondanks een beste tegenwind kwam de ploeg steeds weer boven drijven. Je hebt pas van Lemele gewonnen als je het sportpark van hen af bent of als Lemele je terrein eindelijk heeft verlaten, wat ik oe brom! Het overkwam Juliana’32 de laatste wedstrijd. Een veilige voorsprong van 2-0 werd in de slotfase teniet gedaan door een Lemele wat niet snel de handdoek gooit. Vier gelijke spelen werden zo op bijna identieke wijze bij elkaar gesprokkeld. Lemele begon sterk aan de competitie en verraste vriend en vijand. Pas in het zevende duel werd voor het eerst verloren. Quick’20 stak een stokje voor de dadendrang en won met 2-0. Hierna was Lemele het even kwijt gezien de nederlagen tegen DZSV en Achilles Enschede. Wij kruisten de degens in competitieverband de degens voor het laatst in het seizoen 2003/2004 met elkaar. Het seizoen waar wij destijds promoveerden van de 3e naar de 2e klasse. Waar de opmars van de Westerparkbewoners begon onder de Breuk, toen Twix nog onder de naam Raider werd verkocht en Zaal Dijk ’s avonds wekelijks werd bezwangerd door vele jongens en meisjes uut Mainbarg en omstreken….Op 27 september 2003 wonnen wij thuis met 2-0. De return werd tevens een prooi voor de roodzwarten. Wij schrijven 10 april 2004 en Lemele wederom met 0-2 werd verslagen.
Kieken wat het wordt. Voorlopig zijn wij al zeven wedstrijden ongeslagen….6 winstpartijen en maar één gelijkspel. Weer het getal zeven wat als roodzwarte draad door dit verhaal is geweven….Kortom!
Tijd om er een eind aan te breien. Veel zinnigs is er niet verteld. Laten we maar gaan voetballen, ik vind het maar niks zo’n vrije zaterdag. Ik gok op een ouderwetse 3-1 zege, maar met 2-0 maak je van mij ook al een tevreden man. Op naar overwinning nummer zeven van deze competitie. Joah, mag wel zo.
Veule wille en succes mannen!
(AD)





zondag 22 november 2015

De Kwis In Hardenberg

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ze zeggen vaak 't leben is veul beter in de spotlight van 't sterrendom. Mar hier op 't dorp stao'j ok zo wel in de aandacht. Daor huu'j niet veur op de tv te kommen. Gien dorpsgenoot huuft close up in de Story. Je kriegen hier belangstelling genog. Iederiene wet alles van 'n ander. En zo niet dan wordt dat gauw eben onderzocht. Elke starveling hier, iederien hef z'n eigen verhaal. Elke tante, buurvrouw of winkelier wet waor iederien de mosterd haalt. Wa'j weer laat in huus, of te vrog met alles. Hoe de wind ok weijt. Op 'n dorp is iederiene 'n beroemdheid. Je kunnen der boeken over schrieben. Verhaaln, zo mooi verzin ie ze ja nooit. Mar zo weten wij ok allemaol hiel goed hier. Beroemd weden is soms helemaol niet mooi.'
Uut 'Op Een Dorp is Iederiene 'n beroemdhei' van Daniël Lohues

Las ergens dat Hardenberg in 1362 stadsrechten kreeg. Maar wie was vandaag de dag daar nou nog bij? Ja, het schijnt dat ene Jan van Arkel daar een grote bijdrage aan heeft geleverd. U was er niet bij en ik zeker niet, de basis van elk geloof.... En ik geloof het ook niet zo dat Hardenberg een stad is. Ik vind het meer een dorp, een rustig dorpje wat elke dag de slaap uut zijn ogen wrijft en opstiet langs de uiterwaarden van de Vecht. De heerlijke geuren van bakker Olsman komt oe tegemoet als je op Fietse het centrum instuurt. Hier steekt bijna iedereen nog vrolijk noar elkaar de hand op. Moi, Hoi....Hoe is het dan? Mut HHC vanmiddag nog voetballen, weet nie...Mainbarg in ieder geval wel. Op de Markt zetten ze nog met liefde een mooi getapt biertje voor je neer en krieg ie gratis er en knipoog bij, ie voelt oe welkom bij deze gastvrije kerel. Deze kerl lup geen stage bij zijn eigen bedrijf maar mag gewoon weh zoals hij graag wil weh...Hier steekt een bedrijf als A. Th. De Boer geen christelijke stokje veur...Terug noar de middeleeuwen, angst regeert blijkbaar in Drachten, een stad wat nooit geen dorp zal worden want hier hef elke starveling nog zijn eigen verhaal. Hier in Anbarg en eerder in Mainbarg ben je gewoon wie je bent met al oen eigenaardigheden. Het maakt mij geen flikker uut wat ie doet in oen vrije tied. Het giet mij altijd um wie je bent en wat je met oen leven doet. En hier over de Vechte bint ze daar goed mee bezig. Ik woon hier nou bijna twee joar maar schud af en toe al de hand met onze Burgemeester. Ook zo'n mooie Vechtdal-ambassadeur. Dut gewoon normaal, hij is Bennie maar dan weer anders. Peter, van achteren Snijders, dut geen duit in zijn eigen zakje. In Hardenberg wisselt ze Burgervaders niet zo snel in als stroomopwaarts iets verder....Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. De kracht van gewoon doen zou je bijna zeggen... Neuh, Hardenberg is geen stad als Parijs of Brussel. Hardenberg is nog veilig, hier is terreurdreiging nul komma nul...Hier hoeft geen dorpsgenoot, behalve een paar van die snobbige bralapen maar die heb je altijd overal in het wild, in de spotlights. Zelfs Edwin Evers parkeert zijn Q8 wel eens bij ons op de stoep. Hij steekt gewoon zijn hand op, kunnen sommige voormalige normale mensen nog eens een voorbeeld aannemen....Wij bint ook gewoon mensen die 's morgens op de pot zit en elke maand netjes onze hypotheek betaalt. Neuh, laatst lopend langs de Vechte en deur het centrum en zittend bij een andere uitspanning nam ik een bockbiertje en wist ik het zeker. Hardenberg hef misschien in 1362 rechten gekregen om zich een stad te noemen maar ik vind het net een dorp. Ik weet woar de buurman de mosterd haalt, gewoon bij de Jumbo en ik weet woar mien buurvrouw wel eens lekker eet, gewoon bij Jaap in de Bokkepruik. Sommige mensen komt gewoon van 't platteland maar denkt dat ze in de grote stand ineens op stand mut wonen en het gepeupel links kunt loaten liggen....Ik mut dan lachen, beeld oe nou niet zoveel in. Ie bint naakt geboren en ie gaat ook een keer weer de grond in. Het giet erom wat je in de tussentied doet. Wij doen het hier in Anbarg, maar ik voel me hier wel thuus. Net zo'n dorp als Mainbarg alleen staat er hier wat meer Telmannen en Binnenmarsen, de karken kun je hier ook niet op 1 hand tellen....Maar hier kun je vrij rondlopen, hier niet op elke hoek zo'n man met een geweer die oe nors ankek....Gelukkig niet. Ik hoef voorlopig geen stadsrechten, laat zoveel mogelijk steden maar dorpen weh. Komt die gekke jungs met die rare ideeën ook niet langs....Ze geleuft ergens in maar volgens mij snapt ze er geen kloten van. Denk ie nou echt dat boven 72 maagden op oe wacht....Dacht het nie, Herman Brood is er al een poar joar...Nou, neem maar van mij an die leeft echt niet elke dag op brood en water maar plant zijn eigen zaadjes wel in de vruchtbare aarde. En dan komt Armand er ook nog eens an....Nou, dan ben ik niet te min meer heur. Het blef nou altijd en eeuwig mistig doarboven. Ik geniet van Hardenberg, ik hoef niet naar Parijs of Brussel, tis mij eerst te ver rijden en bovendien kan ik hier gewoon plat proaten en mooi dom ouwehoeren met 39 en bijvoorbeeld 41 over wat zij allemoal doar onze eigen ramen kunt zien als KPN een storing hef. Gelukkig hebben wij Ziggo, is ook van alles met mis heur maar gisteren konden wij wel Ik Vertrek en bijvoorbeeld de Kwis zien....Ik heb gelachen op mien eerste vrije zaterdagavond in weken. Lekker met zijn beiden op de bank, wetend dat dat kleine mannetje boven zijn eigen droomwereld aan de binnenkant van zijn ogen beleefde. Hij droomde vast over Sinterbaas en Arte Piet, pepernoten en zijn kado wat hij had gekregen van Bertus of Jan Heuver, ook gewone mensen met een mooi bedrijf die een band voor het leven hebben met hun noeste werkers. Een onderneming met een sterk profiel in een grote stad maar wat net zo makkelijk in een dorp als bijvoorbeeld Den Ham zou kunnen huizen. Maar die vrije zaterdagavond deed mij beseffen dat ik toch vaker soms naar een storingvrije TV mut kieken. Ik Vertrek was weer hilarisch maar ook de Kwis bezorgde mij een onbezorgde avond. Nu was al dat domme geweld buuten onze deur in het mooie dorpje Hardenberg ver te zoeken. Ik zocht en vond de lach in deze rare week. De Kwis was geweldig en deed Kopspijkers van Jack Spijkerman alle eer aan. Ik kurkte nog een fles los, Sanneke lief maakte een toastje met kaastapenade veur mie kloar, mijn vingers vonden de warme handen van dat lieve wieffie, boven kuchte een ventje van bijna 3 joar. Inderdaad, kan er boeken over schriev'n. Over mien liefde veur heur en veur Moos en over mien dorp en over mien nieuwe dorp en mooie mensen die ik hier heb ontmoet maar ik kiek toch altied ff om de hoek van ons huus als er niet zo'n halve gare stiet. Want ie hebt ze lopen in grote steden maar ik hoop toch niet dat ze zich eens vergist in een stad dus loat Hardenberg maar mooi een dorp blieven. Peter gooi morgen die stadsrechten maar weg in het lelijkste gemeentehuus van ons land. Doe die stropdas maar in de ban, Evers draagt 'm ook nie....Blief oen hand opsteken naar oen dorpsbewoners, haal een brood bij Olsman en drink een Bockie bij Gerwin. Loat Hardenberg alsjeblieft een dorp blieven want op een dorp is iederiene een beroemheid wat ik oe brom! Joah, mag wel zo....Fijne Zondag.



zondag 15 november 2015

Bonjour Een Bakkie Patat!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Kon je met een liedje maar de honger laten stoppen. De armoe doen verdwijnen, voor eens en voor altijd. Kon je door een liedje maar de wapens laten droppen. De zon weer laten schijnen, dan deed ik dat geheid. Kon je met een liedje maar het wereldleed oplossen. Een eind maken aan oorlog, aan haat en geweld. Dat je met een liedje weer woestijnen kon bebossen. dat de oceaan weer schoon werd, de ozonlaag hersteld. Dat zou mooi zijn. Dat zou mooi zijn. Dat werd een prachtig lied met een prachtcouplet, en een prachtrefrein. Maar zo mooi maak ik ze niet. Kon je met een liedje maar Godswonderen verrichten. De lammen laten lopen, de blinden laten zien. Kon je met een liedje maar, voor altijd vrede stichten. En al die kerken slopen, dan maakte ik er tien.'
Uut 'Dat Zou Mooi Zijn' van De Dijk!

Parijs is nog ver, zei ooit eeuwige tweede Joop Zoetemelk. Maar Parijs is ook zo dichtbij. Feelgood muziek  nu op de radio. What a wonderful world van Louis Armstrong, the Great Satchmo. Was het maar zo simpel dat je met een liedje de wereld kon veranderen. De herfst doet buiten een goede poging om mijn en onze gemoedstoestand weer te geven. Vrijdagavond lagen wij op tijd in bed. Ons aller Oranje kon mij niet boeien overzees ergens in Wales, we knipten het lichtje uit. De slaap overviel ons na een heftig weekje waar Moos temperaturen wist te halen net onder de 41 graden. Het jochie ziek, waterige oogjes en zoekend naar de comfortzone die Mama en Papa heten. Korte nachten en lange dagen. Je kent het wel, ach...allemaal lekker boeiend. Maar zaterdagmorgen toen mijn waterhuishouding een lekje alla tweede kamer vond in mijn immense lichaam zag ik de Ipad oplichten, er knipperde iets. Meestal geen goed nieuws. Zag het staan op nu.nl of de NOS-site maar welke nieuwsbron ik ook aanklikte zelfs de Televraag sprak eens heldere taal zonder vetbruine chocoladeletters.....Het is misschien raar, het verbaasde mij niet en het raakte mij niet meer echt tot in mijn ziel. Parijs was ineens heel dichtbij, trok het dekbed wat dichter naar mij toe. Controleerde of San sliep en luisterde op de babyfoon de rustige ademhaling van Moos minutenlang in stilte. Laat ze nog maar even dromen, misschien droomde San wel van Barry Atsma (sorry schat, kon het niet laten...haha) en Moos van Sinterklaas en zwarte Piet....Geniet er nog maar ff van lieve zoon, over tig jaar komt ie niet meer met de boot maar gewoon met het vliegtuig en moest ie eerst langs de douane en vele papieren tekenen....
De boze wereld had weer eens van zich laten horen. Ze zijn al opgerukt tot aan Parijs, het verleden wat het heden gaat inhalen. Alleen nu wordt het spelletje zo veel harder gespeeld. Het geloof is schijnbaar niet overal hetzelfde...De zwarte kousenkerk steekt er schril bij af, bij deze barbaren die het geloof interpreren als hun eigen waarheid is niets maar ook werkelijk niets te gek...Hele volksstammen moeten worden uitgeroeid om ooit Europa ook tot hun heiligdom te maken. Parijs kwam ernstig dichtbij...Even verderop in Meppel meende ruim 200 tegenstanders van Zwarte Piet op een kinderfeestje weer hun statement te moeten maken. Pietje Paniek, afgeschminkt onze Jochem Myjer, had 's morgens nog een laatste oproep gedaan om het niet te doen. Laat kinderen nog even geloven dat die ouwe man uit Spanje komt met een boot en gratis kadootjes meeneemt. Maar bussen vol mensen met een bepaalde mening waren een mening toegedaan dat ook een eeuwenoud kinderfeestje verstiert moest worden. Zelfs de vriendin van Sinterklaas, Dieuwertje, gaat onzin uitkramen. De wereld is in de war. Een oud staatshoofd, ene Winston Churchill voorspelde het al in de jaren veertig. Rotzooi komt er sowieso en de man die Engeland en ons bevrijdde van de bezetters had gelijk. We hebben er ruim zestig jaar op moeten wachten maar de narigheid is gearriveerd in volle glorie. Parijs komt heel dichtbij maar ik hou alles wat met de Eiffeltoren te maken heeft nog buiten de deur. Geniet van de kleine dingen en mijd angstvallig mannen met baarden, schrik zelfs van mijzelf als ik in de spiegel kijk....Maar zie ook de grote glimlach die achter de zwartgrijze beharing steekt. Ik verschuil mij nergens achter maar een masker is wel ff fijn....Een kleurtje meer of minder doet het 'm echt niet! Neuh, ik geniet op dagen zoals deze dan van de kleine dingen....Zingend in de auto, een patatje eten bij Moe met Moos en ff dom ouwehoeren met een voormalige voorzitter bij Binnenmars. 
Ik was er bang voor, ze stoppen niet bij de grens maar ze gaan vele grenzen over. Het ontoelaatbare is allang gestorven. Ik maak vele aanslagen op de toetsen maar voorlopig kunnen wij met z'n allen de aanslagen buitenshuis niet stoppen. Spierballentaal is vereist maar wie wil de held spelen en wij gaat in de hoek schuilen als de nieuwe lafaard. Ik weet het niet...Zet muziek op waar ik vrolijk van wordt...Muziek die mij brengt in de wondere wereld van Louis Armstrong en ik hoop dat wij ooit liedjes uit gaan vinden die daadwerkelijk het geweld stoppen....Want is het zo langzamerhand oog om oog, tand om tand geworden. Wil diegene die al ruim tweeduizend jaar slaapt nu opstaan of voor altijd en eeuwig zijn geloof loslaten...Dank oe! Joah, mag wel zo.....Een Godswonder is zo langzamerhand nodig! Ik zou zeggen kom maar door.......



zaterdag 14 november 2015

Kerstrapport 1e Elftal Mariënberg Nu Al Dik Voldoende!



Mariënberg pas laat langs Blauw Wit.
(Roodzwart stelt in slotfase orde op zaken)

De uitslag doet misschien anders vermoeden, maar de zege (2-4) van de roodzwarten op
Blauw Wit Holten kreeg pas laat in de slotfase gestalte en ging niet zonder slag of stoot!
De tweede helft verliep moeizaam, een beter spelend Blauw Wit die echter met twee fouten Mariënberg onbewust in het zadel hielp….Maar het moet ook gezegd worden, in het eerste bedrijf had Mariënberg meer afstand moeten nemen van de sympathieke gastheer Blauw Wit.
Vooral in het eerste half uur verzuimde de ploeg van trainer Hans Pullen om door te drukken.Enkele goede kansen werden om zeep geholpen en doelman William Kolkman voorkwam tevens veel onheil voor zijn met blessures geplaagde ploeg. Op het hobbelige veld van sportpark ’t Vletgoor floot de uitstekend leidende scheidsrechter Jaap Huisman uit ….ja gewoon uut Holten iets over half drie voor het begin van wedstrijd. De eerste pegel van Hofsink vloog Kolkman binnen enkele minuten rakelings om de oren en tevens net aan de verkeerde kant van de paal, althans voor roodzwart dan.  Blauw Wit zuchtte even later nogmaals. Want een mooie aanval werd helaas niet tot doelpunt gepromoveerd. Roy Doek snelde langs de zijlijn en wist Roy Lotterman te vinden ter hoogte van de elfmeter stip echter lag Kolkman de 0-1 in de weg. Aan de andere kant ontsnapte Mariënberg nadat wij ouderwets voor de goal probeerde uit te verdedigen…Met een ultieme sliding wist Jelle Brinks nader onheil te voorkomen.Na dik een kwartier was het wel raak. Rolf Hofsink stuurde André Plaggenmars de diepte in en die wist Kolkman eindelijk te verschalken, 0-1.Na de vroege voorsprong had Mariënberg het betere van het spel maar vergaten de Westerparkbewoners om de thuisploeg op de slachtbank te leggen. Blauw Wit kreeg geheel terecht een penalty na hands in de zestien. Aanvoerder Edwin Bolink stuurde Brinks de verkeerde kant op en beide ploegen kwamen op gelijke hoogte. Hierna ontsnapte Blauw Wit andermaal, de bal lag bijna over de doellijn maar het laatste zetje kon Plaggenmars niet meer geven. Vlak voor rust toonde de niet geheel fitte Brinks zijn ongekende kwaliteiten. Katachtig reageerde hij op een 100% kans van Blauw Wit. In de rust was het koffiedik kijken bij Anita in de bestuurskamer. Het kon nog alle kanten op. Na de onderbreking kwam de ploeg van de jonge oefenmeester Bram Freie beter uit de kleedkamer. Het speelde fris van de lever en wist brutaal Mariënberg achter uit te drukken…
De roodzwarten hadden het moeilijk, vocht wel maar had moeite om boven te komen.
Echter hielp de uitblinkende doelman William Kolkman Mariënberg in de juiste richting.
Hij wierp bij een spelhervatting zomaar de bal in de voeten van een Mariënberg speler, nu was het Andre Plaggenmars die Rolf Hofsink vond in de zestien die simpel de 1-2 binnen tikte…
Lang konden wij niet genieten van de gratis verkregen voorsprong. Goaltjesdief Thomas Nijkamp sloot een indrukwekkende solo af met een prima schot net buiten de zestien meter, hij liet Brinks kansloos, 2-2….En wij konden weer opnieuw beginnen. Er brak een fase aan waar het billenknijpen was, het spel was niet goed maar de inzet bleef boven ANP. Weer hielp Blauw Wit ons op de goede weg. Een verdediger verspeelde de bal aan Rolf Hofsink die vanaf twintig meter een prachtige schot uit zijn gouden rechtervoet haalde….18 karaats, Kolkman dook nog wel maar zwevend in de lucht boog hij reeds het hoofd en nam zijn pet voor de spits uit Mariënberg af. Nog dik zes minuten. De ingevallen Kevin Bolks had de wedstrijd definitief in het slot kunnen gooien maar Kolkman was nu wel weer bij de les. Dus bleef het spannend tot aan het einde.Misschien hadden wij ook een strafschop verdiend, maar de bal werd niet op de stip gelegd…Blauw Wit dirigeerde alles naar voren maar gelukkig besliste een andere invaller, Niek Noeverman, uiteindelijk de strijd tussen Blauw Wit en Rood Zwart. In zijn uithaal zat veel gram, wel een kilo of acht. Hij pikte zijn goaltje mee en bezorgde Mariënberg de 2-4 zege.Uit de laatste zeven wedstrijden haalde Mariënberg 19 punten en staat samen met Quick uut Oldenzaal op een gedeelde tweede plek, maar vier puntjes achter koploper DZSV.
Joah, mag wel zo…Wat ik oe brom, waarvan Akte.
(AD)
Opstelling : Jelle Brinks, Ruud Woelderink, Michael Zweers, Ruud Buitenhuis, Patrick Drenthen, Bertin Veurink (67. Kevin Bolks), Arjan Breukelman, Roy Doek, Roy Lotterman (89. Jarnick Lotterman), Rolf Hofsink, André Plaggenmars (83. Niek Noeverman).
Man van de Wedstrijd : Rolf Hofsink…2 doelpunten en 1 assist….