zondag 25 maart 2018

Moos Staat Op! Evers Gaat (Uit)Slapen....

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Never be lonely, lost in the night. Just run from the darkness, lookin' for the light. 'Cause it's a long, hard road. That leads to a brighter day, hey...Don't let your heart grow cold. Just reach out and call His name, His name... Yah Mo B there, Yah Mo B there. Yah will B there. You can count on it brother. 'Cause we're all just finding our way. Travelin' through time. People got to keep pushin' on. No matter how many dreams slip away. Yah will b there....'
Uut 'Yah Mo B There' van James Ingram en Michael McDonald

Moos Staat Op! Vanmorgen alweer voor het vijfde achtereenvolgende jaar. Waar Edwin Evers na 21 jaar straks gaat (uit)slapen heeft Moos het ritme van onze bekendste Hardenberger al vijf jaar te pakken.  
Ons guitige en bijzondere zoontje was gisteren nog maar vier en vandaag steekt hij vol trots vijf vingers in de lucht. Cool man. Meestal begint zijn werkdag rond de klok van zes uur, zo af en toe meldt hij zich al eerder en soms vergeet hij de wekker gewoon, slaapt Moos er dwars door heen.
Moos is een vroege vogel al kwam hij op 25 maart 2013 pas halverwege de avond in ons rijke leven. 
Dat treuzelen is gebleven, Moos lijkt soms doof voor aansporingen van hogerhand ondanks het feit dat hij afgelopen maandag buisjes in zijn oren kreeg. We vragen ons af of de dokter wel bij kennis was en niet een beetje van dat verdovende spul van Moos had gesnoven. In het kader van durf te vragen.....Je weet het niet! Je weet het nooit!
Moos vijf jaar, vorige week kroop ie bij wijze van spreken en nu raast hij met zijn net gekregen Big Wheel Scooter door de kamer met gevaar voor Mouna haar leven. Hij ontweek haar zojuist nog maar net. Als hij éénmaal op de snelweg zit kijkt hij niet meer achterom. Oogkleppen op! Vooruit papa, kan dat ding niet harder? Waar zit de rem, bam boem!
Tja, het is net zo stoer als Max Verstappen. Moos heeft een blauwe helm, vindt ie helemaal geweldig. Moos zag Max rijden terwijl hij de slaap uit zijn ogen wreef. Hey Max Verstappen....
Vanmiddag komt het bezoek en mag hij zijn Blaze en Cars Taart aansnijden die hij gisteren zelf ophaalde bij de warme bakker. Gistermiddag toen hij nog vier was zongen wij uit volle borst met Daniël Lohues mee in de auto op de terugweg van de voetbal. Zal hij dat ook blijven doen nu hij vijf is? Of wordt dat straks door hem als werk voor vierjarigen bestempeld!
Het is een mannetje hoor. Stef Stuntpiloot, de eerste botsing met de poef is nu een feit. Straks een verkwikkend bad en naar buiten, kan hij mooi scheuren door de wijk. 
Moos is de weg aan het vinden, hij reist door zijn eigen tijd. Vijf jaar onderweg, trekt zich soms niks aan van mensen die het allerbeste met hem voor hebben. Bij Moos geen dertien in het dozijn. Eerder veertien dan twaalf als u begrijpt wat ik bedoel! Ik hoop dat wij hem kunnen behoeden voor wat er allemaal nog gaat komen. Wij weten al dingen waar hij nu nog amper het besef voor heeft. Allerlei mensen incluis wij die over zijn toekomst aan het beslissen zijn. Logisch, het is nog maar een kuiken wat langzaamaan kip aan het worden is. Straks legt hij het eerste ei en volgen meerdere eieren, wat ik je brom! Misschien moet hij straks wel tijdelijk afscheid nemen van vriendjes om later beter, anders, terug te keren. Het kan verkeren, ik hoor het Bredero zo zeggen. Hij loopt ver voor in zijn ontwikkeling maar niet alle onderdelen in zijn kleine lichaampje haken voldoende aan. Nuchter als wij zijn maken wij ons zorgen maar ook weer niet teveel. Wij reizen tevens in onze eigen tijd en soms moet je even uit de auto om uit te rusten, ff pas op plaats maken. Beetje rekken ,beetje strekken...kopje koffie, plaspauze van die dingen.
Moos, lieve grote kleine jongen. Gefeliciteerd met je vijfde verjaardag. Wat houden papa en mama van jou en jouw kleine zusje is apetrots op haar grote sterke broer die zo ontzettend lief voor haar is. 
Het is gewoon een bijzonder kind en dat is ie...vrij vertaald naar John C. Kievit. Jij bent onze Moos!
Vijf jaar kleur je als ons rijke leven. High Five!
Tja, Evers....Laura zette de radio wat harder toen onze plaatsgenoot Evers zijn afscheid aankondigde even voor de klok van negen uur. Het was net of heel Nederland even op de rem trapte, even geen telefoon aannam en de offerte nog even niet werd verstuurd. Wat zeg je me nou, Edwin. Jij gaat stoppen. Euh...?!?! Na 21 jaar hangt hij aan het eind van het jaar zijn populaire ochtendshow aan de wilgen. Na 21 jaar wil hij zich nog eens omdraaien rond de klok van vier uur nachts. 's Avonds nog even een pilsje nemen en niet om acht uur al verhuizen naar een etage hoger. De jas begon te knellen die altijd als gegoten zat. Hij wil andere dingen doen, meer muziek gaan maken. Hij sprak mooie woorden, recht uit het hart. Vooral op beurzen heb ik het vaak over Edwin Evers. Waar kom jij vandaag, waar is je bedrijf gevestigd. Hardenberg....Hardenberg? 
Alles wat blijkbaar achter de Iessel ligt is onbekend en vooral onbemind in andere delen van het land. Terwijl de wereld na de Iessel niet ophoudt maar juist begint. Evers bleef niet voor niets hier gewoon wonen. Waar ze nog met de voeten in de klei staan. Waar een indiaan nog gewoon het Casino in Enschede bezoekt omdat hij aan Winnetou is. Waar Sinterklaas gewoon zijn zwarte pieten meeneemt op zijn boot. 
Maar ik zeg vaak, Hardenberg waar Edwin Evers woont....Ok, maar dan nog weten ze niet 538 (euh 1 2 3) nog niet waar wij huizen aan de grens met Duitsland. Als ik vervolgens Ponypark Slagharen roep, oh daar ergens in Drenthe of is het Overijssel...Laat maar! 
Evers, ik heb wel eens bij hem in de rij gestaan bij bakker Battjes. Kijk, dat schept toch een warme band. Ik steek per ongeluk wel eens een hand op als hij langsfietst of hij zijn auto ergens parkeert. Hij een fanatieke HHC'er, ik kleur toch voor de club uut Mariënberg. Maar wij mogen trots zijn op Evers, hij heeft Hardenberg toch mooi op de kaart gezet. De kracht van gewoon doen! En dat 21 jaar lang. Hij begon bij de KRO, ik zie nog de mensen lachen bij de stoplichten eind '98 in Oldenzaal. Als hij Prins Bernhard imiteerde of de broertjes de Boer. Het is gewoon ontzettend knap dat hij 21 jaar op dit niveau acteerde. Petje af!
Daar kan Giel nog een puntje aan zuigen.....
Ben d'r eigenlijk voor vandaag wel klaar mee. Ga feestvieren....Want Moos Herman Freek is 5 jaar.
Hieper de Piep, lang zal hij leven....in de Gloria.... en nu Ranja en paaseitjes. 

Fijne zondag. Joah, mag wel zo!





zondag 18 maart 2018

Een Goede Ruiter!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Into the great wide open. Under them skies of blue. Out in the great wide open. A rebel without a clue. The future was wide open.....'
Uut 'Into The Great Wide Open' van Tom Petty and the Heartbreakers.

Was de laatste weken er al vaker langsgereden. Bijna achteloos, druk in gedachten, bezig om overtollige ballast te lozen. Gisteren reed ik er weer. Op weg naar Enschede. Een wedstrijdje meepikken van mien geliefde cluppie...ff voor de duidelijkheid: Mariënberg hè. Daar hoeven geen rode pepers in de reet, bij ons geen naderend degradatieleed. Neuh...alhoewel, gisteren enkele rode pepers ook bij het roodzwarte hart niet hadden misstaan. Maar dat geheel terzijde. Een teleurstellend & onnodig gelijkspel. Ter hoogte van de Stenendijk lachte hij mij weer vriendelijk toe. Wat een goeie kop heeft ie eigenlijk...bedacht ik mij ineens, luisterend naar A28 van Lohues op de N36, het kan verkeren. Je kunt niet altijd op de snelweg zitten, soms moet je even op de rem trappen. Neem je een andere afslag om toch elders te arriveren. Zelfs de TomTom weet niet altijd de juiste weg te vinden.
Maarre mien oude schoolmoat van vrogger is de politiek ingegaan. Sinds een dik half jaar mag hij zich raadslid noemen in de gemeente Ommen. Wie? Richard de Ruiter...Mooie kerel. Ben niet van zijn partij, eerder dacht ik dat bij hen Veel Vrije Dagen kreeg maar dat was wederom zo'n loze politieke belofte. Maar op een wapperend spandoek strakgespannen aan een aluminium frame lachte hij mij toe. Een baardje van net geen drie dagen geschoren....Gewoon zoals hij is. Geen opsmuk, gewoon Richard en de Ruiter van achteren. Hebben ze een goeie aan en als volksvertegenwoordiger voor Beerzerveld en omstreken zal hij op de welbekende barricaden gaan staan daar waar hij kan. Tuurlijk, de politiek is een schaakspel, soms moet je snel schakelen, soms moet je een Koning of Toren verzetten om verder te komen. Ik zou het niet kunnen, te eigengereid en te eigenwijs voor. Maar Richard heeft er feeling voor en een goede kop! Hij is eerlijk, vertrouwd en nuchter. Wars van enige (ster)allures, hij zit er echt op het rode pluche voor een ander. Voor de gegoedde burger van de gemeente Ommen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen stem ik nooit op een partij maar altijd op een persoon. Zo stemde ik ooit op Petter van het GPV. Jammer genoeg zetelt Richard niet in Hardenberg maar bij de buren van Ommen. Ommen en Hardenberg zijn uit elkaar, een gelukkig huwelijk strandde vorig jaar met de haven in zicht. Bestuurlijk en organisatorisch niet echt handig, maar ja nood brak wet en de scheiding ging niet zonder slag of stoot. Maar ik zou blind stemmen op Richard als hij hier in de raad zou kunnen  komen! Hij wil niet scoren maar gaat meer voor de inhoud....
Heb mijn keuze voor woensdag nog niet gemaakt. Maar ik denk dat ik lokaal stem, dus niet voor een Hardenbergse variant van een landelijke politieke partij met van die lange tentakels uit Den Haag. Waar dat stadje aan de Vecht slechts een vlekje op de landkaart is.
Lees straks nog wel even vluchtig de Toren door. Stond zo'n overzichtje in als ik mij niet vergis met de diverse standpunten. Kieken wie bij ons een Goede Kop heeft....Vind ik gek genoeg belangrijk. Zoals een kok een buikje moet hebben en een warme bakker meel op zijn hoofd. Heb al een lichtelijke voorkeur.
Betaald parkeren, wat doen we op zondag en hoe gaan we verder om met enkele hekele punten.
It's a dirty job but someone's gotta do it....Veule wille allemoal.
De stemming sloeg gek genoeg gistermorgen ff om in pure nostalgie. Kwam te zitten aan de bar bij Veenlust in Bergentheim. Bekende kroeg, nog wel eens een boom opgezet onder het genot van een goudgele rakker.Toen zat Olsman er ook al.
Tony liep altijd naar de kerk toe, voor het zingen de kerk uut kreeg bij onze voormalige spits van het eerste zo een hele andere dimensie. Ik ging vaak brommers kiek'n bij Ophof, net de andere kant op. Met de vlam in de pijp lagen wij daar in de dertig tonnen diesel....Niet eens ver van huis waar soms Oma op bezoek was. Schitterende tijd. Ja, mijn oma is op bezoek...Mooi voor jou, had ik toch geen boodschap aan terwijl ik bezig was met mijn vergelijkend warenonderzoek totdat ik nattigheid rook....Hahaha was ik niet meer in mijn sas. Bar-Dancing Flash aan het kanaal. Nu staan er nieuwbouwwoningen maar vroeger stond daar zo'n ouderwetse bruine kroeg waar gedanst werd tot in de laatste uurtjes. Om half één thuis zijn, terwijl wij om vijf voor half één nog een frikandel naar binnen stonden te werken maar klokslag half één liepen wij het ouderlijk huis wel binnen. Hoe wij dat toen ooit deden....?? Ik vraag het mij nog af....
Mooie stapverhalen uit een mooie tied. Toen Twix nog Raider heette, meters bier en wij die betaalden met 25 gulden...?? Had je wel mooi veertien biertjes voor....Kom daar nu nog maar eens om. Een kleine 12 euro voor 14 biertjes. Elk nadeel had toen zo zijn voordeel.
De stemming sloeg afgelopen woensdag trouwens om in pure vreugde en blijdschap...Wauw! Hoorde Ramses en Bob Marley zachtjes zingen.Maar daarover misschien volgende week meer.
Voor nu, fijne zondag, geniet er van.....






zondag 11 maart 2018

KaasMemory!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Sometimes when this place gets kind of empty. Sound of their breath fades with the light. I think about the loveless fascination. Under the Milky Way tonight.Lower the curtain down on Memphis. Lower the curtain down all right. I got no time for private consultation. Under the Milky Way tonight.'
Uut 'Under the Milky Way Tonight' van The Church

Komt het door het tikken van de klok?  Het feit dat je elke nacht weer een dag ouder wordt! Of komt het simpelweg dat het lichaam steeds meer begint te haperen dat je je soms geheel vrijwillig terug laat werpen als iets van vroeger komt buurten in het tegenwoordige heden.....?
Zeg het maar, ik had het deze week enkele keren dat mijn gedachten teruggingen naar vroeger. Moos heeft het ook al over vroeger, toen hij twee of drie jaar was, maar die herinneringen van mij gaan wel iets verder!
Had het bijvoorbeeld met bovenstaand nummer. Under the Milky Way, bracht mij terug naar de jaren tachtig. Naar Flash, naar Ommen. Naar de Herberg van Hans, naar mensen van eerder die je nu nog maar sporadisch ziet. Is het erg....? Neuh, soms mis ik wel dingen. Soms lees ik nog mensen van eerder. Bijvoorbeeld Lampie uut Ommen. Willem Lampe. Mooie kerel. Hij beschrijft het leven zoals maar weinige Ommenaren het willen zien. Lampie. Ooit was ik zijn lijdend onder- en voorwerp toen ik nog dacht dat ik de hemel kon bestormen, de vecht in tweeën kon splijten, in de jaren dat 16Down werd gedraaid in de kroegen en The Church voor mij de ideale verbinding leek. Mijn kerk was namelijk de kroeg. Hier belijdde ik mijn geloof. De hosti werd een tosti en de wijn een mooi getapt biertje en Henk Smit mien dominee. San had Arrow Classic Rock opgezet en ik werd er onbewust vrolijk van na wederom een heftige week die begon in Rotterdam. Ja, ik mag onder het mes. 12 juni gaan ze mijn rechteroog aan de binnenkant van het gezonde verstand bekijken. Hoera, als voorbereiding mag ik ruim zes weken aan de Prednison en de Steroïden. Kom maar door met die Plofkop....!Maar ja, wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Het is niet anders...Je probeert zoveel mogelijk het normale leven op te pakken. Maar mijn lichaam lijkt de laatste tijd overal de brui aan te geven, ik zie de donkere bui al hangen. Het is even niet leuk maar ja, je moet door....niet iedereen kan dat op waarde schatten.Van de week mocht ik even huizen bij d'Olde Stee in Lutten. Kreeg ik ook zo'n Flashback naar eerder. In kroegen als deze was ik vaak te vinden met leuke mensen zowel voor als achter het schap. Johan zette Skik op en ondanks ik de eigenaren niet kende bleken wij toch veel meer raakvlakken te hebben dan wij vooraf hadden kunnen bedenken. Mooie gesprekken over eerder, gezamenlijke kennissen....en meer van dat gedoe. Werd er vrolijk van, liep er zowaar recht van in plaats van dat kromme gedoe! Was het een interview, in ieder geval mooi een uurtje wat geouwehoerderij.
Geniet met volle teugen. Mouna die de makreel en kibbelingen van Theun de Jong afgelopen zaterdag naar binnen lepelde alsof het melk was. Moos die bij het Kaaskeldertje van Jan alle kaas aan het proeven is terwijl wij maar roepen dat het zo wel genoeg is geweest en Jan alleen maar kan lachen om die kaasboef. Van Jan kreeg Moos nu KaasMemory, hij kent ze bijna al allemaal uit zijn kleine hoofdje. Kleine bourgondiërs hebben wij samen op de wereld gezet. Levensgenieters pur sang! Gisteren zaten ze keurig aan tafel en aten wij van het mooie plankje was San ons voorschotelde....Fijn stukkie muziek op de radio.
Tja, je moet zelf de slingers ophangen zeggen ze wel eens. Normaal gesproken hadden wij gisteren in Amsterdam gestaan, kieken en vooral luisteren naar Blof. Maar ja, dat ruggie geeft nog steeds weinig sjoeggie en vier uur staan op steenworp afstand van de Johan Cruijff Arena leek ons geen goed idee! Neef Guus en zijn lieve Iris namen de honneurs waar. Was er toch nog een Dorgelo inpandig! Van maan- tot vrijdag kunnen wij niet uit onze neus vreten en moet er tevens gewerkt worden. Daarom gaat zo'n ontbijtje van de Koffiepot erin als koek. Wat een lieve mensen daar....en wat hebben wij lekker ontbeten met zijn vieren. Lekker omeletje en wentelteefje er bij. Zo kneuterig, maar zo waardevol. De krenten in de pap! Dat ik maar niet vergeet hoe het voelt! 
Zet The Church op en 16Down, Johan, Skik, Fatal Flowers, het oude Racoon, Shiver en ondertussen op Vechtdal Centraal wat schrijverij lezen van Lampie.....Under the Milky Way Tonight
Hij op de fiets en ik kuierend van en naar het station in Ommen. Het spoor ligt er nog steeds, dus de weg raken wij nooit kwiet misschien ooit wat anders maar daar komen wij ook wel uit....
Fijne zondag, Joah mag wel zo!

zondag 4 maart 2018

Het Oog Van Rotterdam!

Hallo Lieve Vriendinnenen en Vrienden, 

'Risin' up, straight to the top. Had the guts, got the glory. Went the distance, now I'm not gonna stop. Just a man and his will to survive. It's the eye of the tiger, it's the dream of the fight. Risin' up to the challenge of our rival. And the last known survivor stalks his prey in the night. And he's watchin' us all with the eye of the tiger'
Uut 'The Eye of The Tiger' van Survivor

Toeval? 
Ben d'r niet zo van. Ik heb wel zoiets dat niks toevallig gebeurt....maar toch?
Gisteren popte er een herinnering van zes jaar geleden op. Een foto van het Centraal station in Rotterdam. Nu een prachtig gebouw geworden, een pareltje, architechtonisch prima dik in orde. Willem-Alexander heropende dit bouwkundig wonder op 13 maart 2014, als je even verder loopt zit je zo op de Coolsingel!
Destijds was het een bouwval en liepen Breur (Erik H.) en ik er 's morgens vluchtig door heen onderweg naar perron nultien. Wij hadden een trein te halen die ons weer terug bracht over de welbekende Iessel na een geweldig optreden van Snow Patrol in Ahoy. 's middags wachtte in Moscou namelijk Banthum. Kiek, daar wil je als rechtgeaardde Mainbarger gewoon bij zijn. Waarvan Akte!  
Wat hadden wij een schitterende vrijdagavond gehad in hartje Rotterdam. We belanden per toeval in een volksbuurt, een mooi cafeetje waar het goed toeven was. Voor- en na het concert maakten wij daar vrienden voor welgeteld één avond. Ik zag er veel, de ogen waren toen nog dikke terecht! 
Ok, wij dronken er Amstel maar het smaakte naar meer. Je weet wel van die roodzwarte kleedjes op de tafel. De buurvrouw van even verderop met een peuk tussen de lippen en een citroenbrandewijntje op het schap. Tussen het rochelen deur mooie gesprekken in onvervalst plat Rotterdams. Wij leerden vliegensvlug en Erik was vaak de vertaler. Om twee uur 's nachts nadat Open Your Eyes zo'n beetje Shut Your Eyes werd wist de buurvrouw van even verderop dat Joah, mag wel zo toebehoorde aan een fijnzinnige Troubadour uut het Oosten van het land. Haar aan het verstand brengen dat Mariënberg niet in Drenthe lag was een Erasmusbrug te ver. Waarom begin ik hier toch over. Nou, in hetzelfde weekend ga ik weer richting Rotterdam. Precies zes jaar later....Toeval....? 
Zeg het maar. Nu blijft Erik achter bij Marieke en hun mooie kids. Heb veel aan Erik te danken zonder dat hij het zelf misschien beseft. Op de terugreis in de trein maakte hij connectie met ene Sanneke Harmeijer, zijn mooie en betoverende collega na lichtelijk aandringen van ondergetekende. Het sprookje kwam goed, er was eens en ze bleef ook nog eens. Erik gaf toch het startschot, ik moest zelf hard lopen maar hij schoot mij als ware de goede kant op! Het kan verkeren. Vanmiddag vergezelt Sanneke mij naar de stad waar ik ooit zes jaar geleden ook was in hetzelfde weekend. Helaas nu niet voor een luisterrijk concert. Wel ga ik mijn ogen sluiten en weer openen....Maar kijkt ipv Gary Lightbody een specialist van het OogZiekenhuis Rotterdam mij diep in de ogen. Vooral die op rechts...Is het toeval dat Snow Patrol deze maand weer met nieuw werk komt?
Toeval....Aan mien leuter. Ik weet het niet! Vanmiddag reizen wij af om het onaagename maar ff met het aangename te verenigen. FF een hotel pakken, 'm bij die grote Toekan huizen. Mag wel even zo. Toch best enkele heftige maanden achter de rug. Niet alleen mijn gezondheid baarde ons kleine en soms wat grote zorgen maar het ging ook niet allemaal even prettig met onze kids en San. 
Bij ons geen dertien in een dozijn. Het leven is mooi maar wij moeten wel flink ons best doen om het zo ook te blijven zien. Vaak de wind tegen, moeilijk tegen die bult op maar in de iene gaat het nog net. Gelukkig kunnen wij schakelen....Dat loopt nog wel gesmeerd.
Toeval....? Een ongeluk komt nooit alleen...Wat ik heb is Chronisch, met andere woorden...Ik kom er niet zo maar van af, het Kwelt zou de moe van Lohues zeggen. 
Morgenvroeg, na zes jaar, ben ik weer inpandig in Rotterdam maar schreeuw ik niet uit volle borst Ahoy!
Neuh, nou juicht ze de laatste tied ook niet errug hard meer in Rotterdam. Misschien kuieren wij nog even over de Coolsingel. Heb ik als 020-adept geen problemen mee, hoop jullie ook nie. Of blijven wij lekker knus thuus in het hotel....
Wilde vandaag er namelijk geen boos stukkie van maken. Sprak van de week iemand. Hij dacht dat ik mij een beetje kwaad maakte vorige week en die weken ervoor. Ach, je moet mij niet altijd te serieus nemen. Tuurlijk heb ik overal wel een mening over maar ik schrijf ze op en verder giet het goed heur....InofUit mijn comfortzone zijn twee aparte dingen. Het is voor mij een manier om wat ballast te lozen. Waar ik mij over verwonder maar verder is het met mij goed kersen eten heur.....
Ik hoop dat de heren dokteren en specialisten morgen in vorm bint. Dat ze niet de voorhoede van die club uit Rotterdam-Zuid bint. Volgens mij huizen wij net aan de andere kant. Ver weg van de Kuip, alhoewel wij de badkuip in de hotelkamer nog wel ff vol laten lopen. Zo vaak blijven Moos en Mouna niet achter in Hardenberg. De herinnering op Facebook, wat gisteren ff het heden inhaalde na zes jaar. Wat is er toch veel veranderd in amper zes jaar. Ontzettend veel water door de Vecht gestroomd. Ik kijk er tevreden op terug, zowel met mien linker als mede met mien rechteroog wat nog steeds zoveel vragen oproept elke keer als ze mij in de ogen kijken. Dat gedoe met die Slijmvlies Pemfigiod maakt het er ook niet beter op....
Ach. Ik ga het maar ff aan de binnenkant van mien ogen bekijken. Als ik het allemaal niet meer weet komt Clown Bassie om de hoek kijken en gaan wij genieten. Shut your Eyes om ze later te openen. Van kleine dingen....van een flesje wijn op bed, genieten van elkaar wat voor mij precies in dit weekend zes jaar geleden begon.
Toeval....Dacht het niet, je moet het lot wel een beetje op de goede weg helpen. Hoop dat ze daar in Rotterdam morgen net zo over denken. Hoop dat iemand boven of beneden ook eens een oogje dichtknijpt...of twee!
Ik ben gewoon een man maar wel eentje die graag al zijn ongemakken wil zien te overleven. 
The Eye of the Tiger.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo......