#Leste Mooie Dag Van 't Joar! ....misschien!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Kijk een pretpark in de regen mag er wezen,
als het gaat om eenzaamheid.
En wat dacht je van lekke band, wind tegen,
en geen fietspomp op de Afsluitdijk.
Dat is allemaal eenzaam en heel erg alleen, 
dan wil je weg maar waar kun je heen?
Dat heet hier gezellig en iedereen doet mee,
niets is zo eenzaam als een stampvol café'
Uut 'Stampvol Café' van De Dijk. 

Moi, ben ik weer! 
Eigenlijk moet je helemaal niet kieken naar zo'n reünie-concert van Acda en de Munnik.
Deed het gisteravond toch, behoorlijk hardleers. Sorry! Ga ik van oreren.
Ging er zelfs eens goed voor zitten. Borrelnootjes en een speciaalbiertje.
En toch, toch ga je gaandeweg zo'n optreden teveel in de mooie herinneringen zitten. Terugkieken naar eerder, hoe alles ooit was! 
Als het vuur gedoofd is dan komen de wolven, gooi je je tas ver de vijver in!
Ik blijf maar verder fietsen want ik wul aal wieder, ik wul alles zien, de leste mooie dag van 't joar misschien, alhoewel 't met de winterdag ok donders mooi kan wezen...
Stukkie tekst uut 'Op Fietse' van Skik, dat hadden jullie misschien al begrepen. Niets is mij vreemd.
Kwam gisteren even langs gepeddeld op nr. 311 van de top2000, dan weet je het wel. Neem je toch ff mee, dat verstilde momentje. Waarvan Akte!
Oudjaarsdag 2023, de leste mooie dag van 't joar, misschien. Nou, weet het wel zeker. 
Het is de leste dag van het joar. Morgen word ik tweeenvieftig, 52 jaar.
Toevallig schrijf ik vandaag ook mien 52e bloggie van het jaar dat bijna voorbij is. 
Als je ze allemaal hebt gelezen, proficiat! Ikke nie, lees ze niet allemaal terug, ik geloof het allemaal wel. Probeer alleen de (taal)foutjes hier en daar wat te filteren, lukt niet altied. Lekker boeiend.
Leste dag! Kijk je misschien toch ff terug op het jaar dat bijna was en blik je alvast voorzichtig vooruit. 
Nou, het was wederom een kutjaar, alhoewel ik ook donders veel skik (schik) heb gehad. 
Eerlijk is eerlijk! Het glas halfvol hè. Sommige snappen mij niet, ik ook vaak niet! Ondanks het feit dat het kut was, was het ook weer een bijzonder mooi jaar. Iets met slingers, kop d'r veur, verder fietsen...
Neuh, er is niemand dood hè. Zij huppelt nog vrolijk rond op deze aardkloot, al huppelen wij niet meer samen. 
Voel mij soms net zo'n Kangoeroe (juiste spelling), ik spring mij een ongeluk maar vind voorlopig nog niets tastbaars in mijn ruime buidel. Er huppelt wel eens ééntje per ongeluk de buidel in maar die wipt er ook net zo makkelijk en vrolijk weer uut, als je begrijpt wat ik misschien bedoel? Jemig, wat typ ik weer ontzettend plat! Sorry, voor de mensen links van de Iessel. Hopelijk zijn jullie de droad nog niet kwiet....Ik zoek de verbinding. Als je Rome als doel houdt kom je vanzelf een keertje weer thuis. Trust me, zelfs als je Nedersaskisch lult.
Ik doe wel vaak mijn best om die paar lezers, die ik schijnbaar nog heb, te verliezen. Gebruik niet vaak een bindmiddel want er valt soms geen touw aan mij vast te knopen. Dat klopt halverwege!
Was ik ook niet van plan...Ik bungel mij liever ergens anders aan vast, als je begrijpt wat ik wellicht bedoel. Moos en Mouna zijn al twee redenen om het niet te doen!
Als ik wou dat jullie het allemaal snapten aan de andere kant van deze laptop had ik het misschien wel duidelijker opgeschreven. Goh, die Palmkes brengen ook wel de boodschap over, je gaat er sowieso dom van lullen. 
Wat ik zeg, er is niemand dood. Sommige mensen die ik ken verloren dit jaar of reeds eerder hun geliefde partner, man of vrouw, door magere Hein! Dat is pas echt kut!
Wij zien elkaar nog graag, moeten wij ook wel. Moos en Mouna zijn het levende bewijs dat er ooit liefde was en nog steeds is. Voor die twee houden wij de schijn op! Gekheid natuurlijk! 
Gelukkig vechten wij elkaar de tent niet uit! Snap er nog steeds geen kloten van, ik zie het ook niet!
Maar ja, ik heb niet voor niets een bril voor ver af. Dichtbij zie ik het nog wel helder allemaal! Snap je! 
Jemig, ik lul deze ochtend echt krom. Tis maar goed dat het de leste van het jaor is....
Afsluiten die handel. Blijft lastig omdat je elke dag er weer mee te maken hebt, links- of rechtsom.
Misschien zijn Acda en de Munnik wel mede debet aan mijn gemoedstoestand van deze ochtend!
Herinneringen in overvloed en negen van de tien keer heeft dat/had dat te maken met ontzettend mooie vrouwen....Smaak heb ik/had ik wel, ook in de vorige eeuw al.
Vrouwen die allemaal uit mijn buidel vielen of mij gewoon verlieten.....(haha) en ik maar springen!
Vroeger, toen op elk potje nog een dekseltje paste. Deze terminologie is ondertussen ook behoorlijk 'woke' geworden. Vind je nie? Mag dat nog wel? Nooit aan gedacht dat het ook zo kon zijn. Dacht altijd dat ik het potje was en ik naarstig op zoek moest naar zo'n passend dekseltje....Hoe wrong kun je zijn (Novastar)? 
Dat waren dan bijvoorbeeld Ooms en Tantes die jou deze wereldwijsheden vertelden, en nu? 
Ach ja, denk veel in top2000 termen en stampvol café's deze week! 
In het top2000 café van de top2000 van NPO Radio 2 moest ik ineens denken aan het nummer Stampvol café van De Dijk, natuurlijk geschreven door Huub van der Lubbe.
In mijn herinnering was de tekst een stukje positiever. Maar in een stampvol café ben ik wel even weg uit de realiteit. Drink ik een glas, lul raak voor een knaak en ben ik goed te pas!
Ik hou van gerstenat, vooral als dat met zorg gebrouwen is en van een goed stukkie muziek!
Zekers als dat gepaard gaat met het feit dat je twee kinderen ook inpandig zijn op 't zelfde moment! 
Wat een ontzettend leuk uitje hadden we 3e kerstdag. Kan iedereen een bezoekje aan het top2000 café aanraden. Het is net of je even voor een uurtje (volgens Moos 50 minuten) in een andere wereld stapt. 
Een wereld die speciaal gemaakt is voor het eind van het jaar! Normaal gesproken is dat café er helemaal niet, staat Monica niet achter de bar en draait, in ons geval Gijs, niet de plaatjes....
Het is een soort Fata Morgana voor een dikke week! Denk dat daarom de #IronMaidenMan er zo graag is. Weet niet of hij ze alle 24 in een kistje bier heeft zitten, maar is dat überhaupt belangrijk? 
Ik mocht hem ontmoeten, hij was er ook in ons uurtje! Je vraagt je toch daadwerkelijk af, hoe komt hij aan al die kaartjes? Heeft hij 72 laptops thuis, teveel vrienden, connecties of zo, hoe dan...??
Denk dat hij met zijn slaapzak wordt afgeleverd op 1e kerstdag bij Beeld & Geluid en pas na de laatste gong van Bohemian Rhapsody weer zijn boeltje oppakt. Tot volgend jaar. Hij woont gewoon een week in het top2000 Café, wat ik oe brom. Of hij kent Emmely de Wilt, Jan-Willem of Jeroen Kijk in de Vegte net iets te goed!
Hey Papa, die ken ik! Mouna zwaait naar Jan-Willem Roodbeen die geduldig achter zijn DJ-kit staat te wachten voordat wij met z'n allen in de naastgelegen Top2000 Feesttent de Intro-rally kunnen gaan spelen. De man met baard voegt zich ook snel bij z'n partner in crime. Geweldig, ze zijn in het echt net zo leuk als op de radio. Niks geen kapsones, net zoals Gijs. Vrijheid, blijheid. Mooi man. 
Moos en Mouna zwaaien elk jaar via Zoom naar Jan-Willem en Jeroen (die met baard). Ze zijn zelfs al een paar keer op TV geweest en zelfs genoemd door Jeroen op de radio. Stukje opvoeding!
Ik hoor ze net weer gezamenlijk keuvelen. Jan-Willem is weer beter, mooi man! Hij was een paar dagen ziek, geen stem meer. Die heb je wel nodig als DJ. Jeroen moest het daarom in zijn eentje doen maar op de leste mooie dag van 't jaar zijn ze weer samen, zoals het hoort! Niet alle duo's gaan uut elkaar. Sommige komen ook weer samen, vroeg of laat. 
3e kerstdag was Jan-Willem er nog wel. Sten en Moos waren fanatiek met het invullen, Moos had vooral moeite met het lezen van het handschrift van zijn vader. Wat staat daar, Papa? 
'Eyes without a Face van Billy Idol'. Nooit van gehoord....Het zegt jullie waarschijnlijk allemaal niets.
27 december was echt een schot in de roos. Zelfs de NS en Arriva werkten mee, geen vertraging en/of ruis op de lijn. Iedereen was goed te passe. We waren met z'n zessen! 
De zoon van de Breuk, Martijn, en Gertjan, mien oude buurman en kameroad, maakten het vrolijke zestal compleet.
Hartstikke mooi. Zo'n dag maakt het feest wel compleet, een verlate tienertoer a la lettre.
De kinderen met zo'n railrunner ticket en wij gewoon voor het volle pond! 
Tuurlijk, het stelt geen reet voor. Je bent een uurtje in zo'n stampvol café. Je drinkt wat biertjes, luistert 2x naar Madness en trouwens ook twee keer naar Ilse (tevens met de Common Linnets), je playbackt wat met Mouna, zet haar op de tafel, legt uit waar Herman van Veen over zingt (Hilversum 3) en hoopt op dat wonder (Miracle) van meisje DeLange! 
Het is zo simpel, maar zo geweldig! Probeer elke dag het beste er van te maken als de kinderen er zijn en dan is zo'n dagje uit wel het absolute summum. De absolute krenten in de spreekwoordelijke pap.
Want hoe goed het ook allemaal gaat nu het 'verdict' al ruim twee jaar geleden is uitgesproken blijft er in mien achterhoofd steeds maar wat knagen. Baal er (nog) steeds van dat ik Mouna en Moos niet het 'normale' gezinsleven kan geven. Want altijd moet er wat geregeld worden. De beschikbaarheid tijdens de kerstdagen waren anderhalf maand geleden reeds ingevuld. Ook de dienstregeling rondom de verjaardag van Mouna (21 januari) is al in kannen en kruiken! Allemaal keurig genoteerd in de gezamenlijke digitale agenda. Vind het nog steeds niks...! Kan iedereen wel zeggen, je moet doorfietsen, mooie leste dag van 't jaar misschien maar ik kan slecht banden plakken....laat staan een ketting er fatsoenlijk op leggen.
Tevens niet door het feit dat ik mij soms zo'n huppelende kangoeroe voel, maar vooral dat Mouna en Moos niet om deze situatie hebben gevraagd. Je kunt al die leuke dingen niet delen met je wederhelft. 
Tuurlijk, er is niemand dood. Ik kan het nog steeds delen met haar via draadjes en golven....
Maar toch, het voelt compleet anders....Of is dat te Woke van mij gedacht? Moet alles maar kunnen...??
Nogmaals het was een gigantisch mooi kutjaar. Begrijp mij niet verkeerd, alsjeblieft niet!
Ben ook niet zielig. Heb nog een dak boven mijn hoofd en een lege bankrekening! 
Kortom, geen man overboord. Toch heb ik liever weer een vrouw in mijn buidel, word moe van al dat gehuppel en gespring. 
Gewoon om iets wat vroeger zo gewoon leek te zijn weer naar dit heden te halen. Hoe moeilijk kan het zijn. 
Ietsie wat meer Acda en een beetje de Munnik. Tuurlijk ik preek lichtelijk voor eigen parochie, samen is niet alleen als je begrijpt wat ik bedoel! Wil weer mooie momentjes met iemand kunnen delen....
Weten dat je in dezelfde kamer vertoeft op het moment dat ik er ook ben.
Wat Elton nu bijvoorbeeld zingt op nummer 150 (ik verzin het niet, alleen zij snapt het en misschien ook niet, soit) met Your Song. 'How wonderful life is while you're in the world.'
Van die dingen, duzz...
Ach, wij vergeten liever allemaal de minder leuke dingen. Je moet verder fietsen en als het niet zo hard waait gaat het bijna vanzelf, denken jullie....
Zelfs onze zeurvitter vergeet gemakshalve in zijn jaaroverzicht/terugblik dat wij dit jaar na zo'n beetje 23 seizoenen weer eens gedegradeerd zijn. Van de 3e naar de 4e klasse! Sportief gezien een dieptepunt als je het mij vraagt. Neuh, vooruitkijken is zoveel beter, krijg je veel meer energie van. 
Misschien heeft ie nog gelijk ook....Gas op de lolly! Oh néé, wij zijn gasloos geworden maar wel de kelder vol met water. Pas als het bier op is gaan wij ons zorgen maken op het Westerpark. Maar dat terzijde. 
Lijkt wel of wij tegenslagen, wind tegen, kutjaren etc. niet meer mogen benoemen!
Altijd maar moeten blijven lachen op foto's wat er ook gebeurt....
Altijd maar goed te passe op alle sociale media kanalen moeten zijn, je mag niet uit koers varen en zeker niet als het eerste het schip verlaten al was je notabene de kapitein.
Wat ik zeg, het was een fantastisch kutjaar, ontzettend veel schik gehad maar ik baal ervan dat ik altijd zelf die slingers moet blijven ophangen. 
Een liedje van ene Spinvis draait daarom al een week door mien kop!
Snap er niks van, heb volgens mij nog nooit 1 nummer van hem gehoord. Te ver gezocht, al die teksten van deze zangert Spinvis, bij leven genaamd Erik de Jong. 
Was zo'n item bij the Untold Stories....want ik heb heel veel zaken dit jaar niet eens verteld!
Ben een open boek maar deel niet alles, heb ik constant iemand aan de deur staan. Gaat het wel goed?
'Kom terug' was het bewuste liedje. Je mag zelf invullen wat ik er mee bedoel...Het zou je verbazen!
Ben niet altijd de huppelende Kangoeroe....
Maar een passage uit de tekst raakte me. Kon ik nog maar terug naar de tijd voor of tijdens Acda en de Munnik maar op mijn fiets zit helaas geen terugtrap-functie! Ik moet altijd maar verder, vooruit, naar de leste mooie dag van het jaar misschien...Deur het bulzand, altied maar door, nooit lekke band maar altijd de banden vol met wind. Zat liever eens wat vaker in een stampvol café, even weg uit de waan van de dag. Maar krijg je er naderhand alleen maar koppijn en narigheid van. 
'Drink de tranen op je hand, zwijg er van. Erf de ogen van je kind. Kijk er door. Koester je geheime hart, tot het eind. Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, kom terug!'
Nogmaals een ontzettend mooi kutjaar gehad, op naar de volgende....
Mouna is wakker, Moos zal spoedig volgen, is ie al. Leste mooie dag van 't jaor beleef ik gelukkig met mijn gemankeerde mooie gezinnetje. Samen is niet alleen.
Fijne zondag. Tot volgend joar.
Sluit af met nr. 144....(iets van U2). Zo is het maar net, misschien had ik al het gevonden maar wipte het net weer uut mijn buidel, iets te enthousiast gesprongen. Vast en zeker. Viel er vandaag een touw aan vast te knopen? Knoop de eindjes maar weer aan elkaar.
Joah, mag wel zo....

#Net Zoals Het Altijd Was!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Je moeten der van haoln, dat is wat ik doe.
Bekend terrein, vrumd genog.
Hoe 't rök en vuuld, hoe het lek en klinkt.
Elke straote ken ik, elke bocht.
Jij woont hier ver vandaan, zeggen ze elders in het land. 
Dan zeg ik, insgelijks, u ook, a'j't zien van dizze kant. 
Hier kom ik weg, veur mien hiele leben.
Ben 'k met dizze horizon verweben
Hier kom ik weg,  hier stiet ons huus.
Bliekbar kom ik doar altied weer terecht.
Hier kom ik weg.'
Uut 'Hier Kom Ik Weg' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer. 
Het is weer niet gelukt. Uitslapen. 
Gistermorgen ook al niet. Dacht, even wat schade inhalen maar blijkbaar ligt mijn oor er niet op!
Al vroeg knalde vanmorgen muziek uit mien JBL-speaker, net als gisteren (sorry buurvrouwen).
Had 'm mee genomen naar boven, droeg ik toch nog wat mee de trap op. 
Vanmorgen The Band, Paul Simon, Dire Straits, J.J. Cale, Traveling Wilburys...Laat 't apparaat het zelf een beetje bepalen. Hij heeft er voor doorgeleerd. Had wat nummers opgezocht en dan zoekt hij er zelf wat andere, vergelijkbare nummers bij. Ach, ik vind het niet verkeerd. Nu Wild West End van Mark Knopfler...Lekker hoor!
Bright Side Of the Road van Van The Man, beter dan Brown Eyed Girl waar ik vroeger zo gek van was, net zoals het altijd was in de versie van Danny Vera (Like it Always Was).
Gistermogen was het andere koek. Beetje meer rock, beetje meer kam je haar met een gitaar muziek. Haarbangen op de vierkante meter! Koppien in 't dak!
WhiteSnake, Mötley Crue en Def Leppard.
Hoe? Kijk vrijdagavonds vaak naar rock-documentaires op RTL Z! Mooi onderuit gezakt. 
Vorige week was het David Coverdale met z'n Whitesnake en Adje VandenBerg en van de week dus Def Leppard en Mötley Crue, je weet wel met die drummert die ooit wat had met Pamela, Misschien de video gezien?
De verhalen achter de band, achter hun nummers. Hoe vaak het kwartje de juiste kant op viel. 
Net zoals the Untold Stories van de Top2000. Lekker man! Doet die Blokhuis goed.
Hoe zo'n songwriter een leuk optrekje heeft overgehouden aan al die muziek die ze schreef voor bijvoorbeeld Tina Turner of die helaas overleden Robbie Robertson van The Band die een mooi verhaal had over The Night They Drove Old Dixie Down. Tevens deden ze even Jamaica aan. 
Bob Marley eren. Hoe Redemption Song ontstond. Dan komt de tekst toch ff anders binnen....
Zo gek zag Bob de wereld niet! Liefde is overal. 
Zo kwam begin deze week Lohues ff keihard binnen. Hoe vaak heb ik het nummer van Daniël al niet gehoord. Minimaal honderd keer maar ik denk ondertussen wel een duuzend keer....Hier kom ik weg!
Lohues voert hier nog wel eens het woord! Ik haal veel uit zijn teksten, soms moed, andere keer inspiratie dan weer troost. 
Hij zingt in het Nedersaksisch, de taal die wij hier aan deze kant van de Iessel zo graag spreken...
Tuurlijk, hij is een Drent, wij bint hier Sallanders in de kop van Overijssel. Voel ik mij een Vechtdaller of een mens die gewoon op de juiste plek is geboren? Het pittoreske Mariënberg. Denk het laatste. 
Daar kom ik weg. De groentesoep met worst en dat het leven hier net zo goed helpt als drinken tegen de dorst. Merkte het gisteren weer in al haar eenvoud. Ben wat dat betreft behoorlijk simpel. 
Soms, meestal, heb ik niet zo veel nodig. Een paar mensen zonder wie het niks is. Bekend gedrag, vreemd genoeg. Ik vertaal even een stukkie tekst van Lohues zodat mensen aan de andere kant van de Iessel het ook begrijpen, althans dat hoop ik maar. Want de wijde wereld is er wel via draad en golven en waar ik vaak naar groener gras heb gezocht. Ik wil altijd wel naar de verste verten...(mooi hè om zo het buitenland te omschrijven) maar dat het gevoel zich weer omdraait zodra ik daar ben. 
Ruimte smoort de drukte, stilte geeft rust. Ben mij er niet alle dagen van bewust hoe graag ik hier mag zijn. Dat dus. Simpel hè.
Had het gisteravond bij Café Mans, had het donderdagavond bij de Bootsman tijdens het smakelijke etentje van het werk. Iedereen was aan het woord, de één meer dan een ander, maar het was zinvol!
Een paar mensen zonder wie het niks is. Net zoals het altijd was. 
Had gistermorgen na de heerlijke 'takkeherrie' van WhiteSnake en Def Leppard iets rustigere muziek op staan, even aan de buurvrouwen denken hè. Vera met Just Like It Always Was en dus Lohues....
Op een crematie van de week kwam Lohues ff keihard binnen...Jemig! Ik had net de eerste zakdoek van mien Moe volgejankt...De laatste twee jaar komen sommige gebeurtenissen als deze nu éénmaal wat meer binnen! Gek hè.
Is het dat je ondertussen aan de verkeerde kant van de vijftig zit? Dat je meer met je eigen vergankelijkheid bezig bent, de donkere dagen voor Kerst? Dat je alles sinds een paar jaar anders beleefd? Hoe het anders had kunnen zijn als ze was gebleven hoe ze ooit was....
Moe pakte mijn hand vast, dat maakte er alles niet beter op. Een vrouw van 92 die je probeert te troosten. Mut niet gekker worden. Waren het de tranen om Jan die er niet meer was of gewoon om het feit dat je simpelweg dingen mist die eerder zo vertrouwd waren....Net zoals het altijd was? 
Voelde mij gisteren ook behoorlijk melancholisch, had wat alcholisch nodig....! Geintje...
Luisterde van de week weer eens goed naar de tekst van Lohues en na meer van zijn nuchtere uitspraken. 
Zijn column in DVHN was ook weer top! Kerst is niet meer zo Kerst ooit was. Dat klopt als een zwerende vinger.
Hij had tevens weemoed naar eerder, nostalgie. Naar dikke plakken rollade en zo....
Vandaag is het trouwens Beenham met mosterdsaus dankzij Gerard! Niet alles verandert, sommige dingen blijven gewoon zoals kippensoep straks bij Moe. Lekker man!
Vroeger luisterde ik altijd geboeid naar de kerstverhalen. Ik vond het mooi, eerst was het allemaal behoorlijk mis. Liepen mensen langs elkaar heen maar uiteindelijk kwam alles goed en vierde iedereen samen kerst. Tja, toen was je nog 10, elf of twaalf. Nu is het sprookje allang niet meer! Uitééngespat als een zeepbel, heb zelfs geen heks op de bank zitten of een long blond animal! Neuh, niks van dit alles. 
Een tekening van Mouna ligt er en het schapenkleed waar ik gisteren onder lag....Ik reken het goed!
Cocaine van J.J. Cale, blijft ook zo'n oud en vertrouwd nummer! Vele snappen mijn muzieksmaak niet.
Lekker boeiend, ook niet belangrijk! 
Genoot om gisteren even weer bij mijn stamkroeg te zijn. Niet te lang, was gisteren keurig om acht uur thuis. Maaltijdsalade meegenomen van de Appie, die had het voltallige winkelend publiek links laten liggen. 
Verder behoorlijk wat lege schappen. Je kon er vrijdag en gisteren over de koppen lopen...
Greep weer mis naast vele dingen. Toch niet veel geleerd van vorig jaar toen er ook niet meer alles was. Gelukkig neemt Gert Graved Lach en Scampi's mee vanuit Duitsland. 
Moest, gek genoeg ook denken aan Zweden. Misschien wel door Winter vol Liefde waar zo'n Ollander Guido via dit programma een date zoekt! Waar hij woont is het uitermate dun bevolkt, ik snap 'm wel. Je vind daar eerder een mooie Eland dan een leuke vrouw! Niet geschoten is altijd mis.
Maar dacht ook aan een Fika-momentje. Jan, mijn collega, wist wel wat het was! Ikke nie.
Ik moest het even opzoeken. Fika is een oeroud Zweeds gebruik. Een soort van koffiepauze deluxe waarbij je samen met vrienden, familie of collega's een lekker bakkie doet met iets zoets er bij. 
Het kaneelbroodje is daarvan een goed voorbeeld. Fika is net zo Zweeds als IKEA en Volvo. 
Is daar in het hoge noorden onlosmakelijk verbonden met de cultuur. Lekker hoor.
Zag mij al zitten aan zo'n Zweeds meertje op zo'n Sandhamn Murders eilandje. Zonnetje op halve kracht, goeie koffie, kanelbullar en leuk gezelschap. Hoe is met joe dan? 
Was niet in een delirium beland maar zat gewoon op de barkruk in Café Mans te dagdromen omdat Grondman alweer over Hercules tegen Ajax had. Zat met mijn ogen open te mijmeren over Fika-momentjes en goed volk uit bijvoorbeeld Drenthe. Lohues begon te zingen en alles kwam goed in dit kerstverhaal, editie 2023. 
Het leven is net muziek. Soms heb je zin aan Fool for your Loving van de Witte Slang (Whitesnake) of Love Bites van Def Leppard en/of de heren van Heroes del Silencio met hun Entre Dos Tierras. 
Helden van de stilte waar Loheus het weer vaker over hef. 
Een andere keer zijn het The Doobie Brothers met Listen to the Music of Take The Long Way Home van Supertramp en/of Learning To Fly van Tom Petty. Muziek die deze ochtend door de JBL Speaker schalt (nogmaals buurvrouwen, van harte sorry!) Echt nie!
Ik hou van zulke momentjes. Niks geen Fika of Café Mans aan...
Het leven is een raar feest, soms, je moet sowieso zelf de kerstboom optuigen....
Ik heb er nog altijd de ballen verstand van. Mouna hangt ze er wel in....
Moos vertelde afgelopen vrijdagochtend het kerstverhaal in een bomvolle kerk! 
Flashback naar die ouwe van mij. Stond ook zo vaak op het podium, achteloos bijna...
Preken voor een knaak en vaak raak.
Moos deed het toch maar even voor dik driehonderd man. Hoe trots kun je zijn....!?!
Even was het net zoals het altijd was of nog had kunnen zijn of wellicht hoorde te zijn....
Als Moos het woord heeft geloof ik het allemaal ook nog. Mag ik dit jaar de ezel zijn? 
Veel is er niet veranderd in al die jaren. We zijn allemaal onderweg naar later, de één op een ezel, de ander dus nog steeds met zijn brevet van onvermogen! 
Hier kom ik weg, weet niet waar ik morgen heen gaan. 3e kerstdag sowieso naar Hilversum. 
Maar ben dan ook bliede als ik 's avonds weer de Iessel over ben. Thuus! Hier kom ik weg.
Zo maar ff langs de Vecht wandelen, het is droog volgens mij. Nog wel
Het water probeert steeds meer hogerop te komen. Pakt ook zo zijn momentje. Lukt het mij?
Nu Higher and Higher Live (D. Vera - origineel J. Wilson)
We gaan weer naar kam je haar met gitaar muziek. Lekker man!
Fijne vreetzame dagen, fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....

#Snuf De Hond!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ich kann nicht mehr sehen, Trau' nicht mehr meinen Augen.
Kann kaum noch glauben, Gefühle ha'm sich gedreht.
Ich bin viel zu träge Um aufzugeben.
Es wär' auch zu früh weil immer was geht.
Wir waren verschworen, wären füreinander gestorben
Haben den Regen gebogen, Uns Vertrauen geliehen.
Wir haben versucht auf der Schussfahrt zu wenden.
Nichts war zu spät Aber vieles zu früh.'
Uut 'Der Weg' van Herbert Grönemeyer. 

Moi, ben ik weer! 
Ik word oud. Nou ja, beter gezegd: Begin dingen te vergeten.
Gisteravond een verjaardag. Overkomt mij anders nooit! Had 'm niet genoteerd in de agenda.
Eigen schuld! Potverdikkemei, ik laat mij niet snel wat biertjes, dom geouwehoer, een avond met leuke mensen die een steen hebben verlegd en lekkere hapjes op een borrelplank ontzeggen.
Tja, ik had Mouna al in haar nachtoutfit gehesen, Moos in de waakstand staan en voor mijzelf al een Skuumkoppe ontkurkt. Noorse sokken reeds aan en de benen op Opa's poef genesteld! Kortom, wie deed mij nog wat vandage...? Een appie dus, komen jullie nog?
Even tot hier! Was niet de eerste keer die dag dat ik wat was vergeten of het even niet zo snel meer wist.
Hoe zat het ook alweer? Was ie nou geboren in Bethlehem en kwamen ze niet uit Nazareth gestiefeld op de ezel en gingen de herders na het kraambezoek niet naar Jeruzalem om een broodje schoap te eten? 
Weet wel dat na ruim tweeduizend jaar niet veel veranderd is in de AirBnB business en het toerisme in Beerze, Bethlehem en omstreken.
Nog steeds prijken er bordjes 'uitverkocht' en 'vol' op leuke huisjes en moet men noodgedwongen uitwijken naar een stal. 
Alhoewel. Tijden veranderen. Want Jozef en Maria zaten nu met het pas geboren kindeke Jezus in een heuse Vechtglamping Lodge. Wel lag de baby nog in een bakse vol met stro. Leek Maria verdacht veel op de zwem- en fitnessjuf van de BB en herkende ik SpiekerJozef dit keer niet! Je wilt altijd de man achter het masker weten hè. Als herinnering voor later. Heb ik ook met Sinterklaas. Piet herken je tegenwoordig al van kilometers afstand. Elk nadeel heeft zijn voordeel. 
De kerstwandeling op de Beerze Bulten was er wederom eentje voor de spreekwoordelijke boeken! 
De organisatie overtrof haarzelf. Deze editie was nog mooier dan die van 2022. Echt waar! 
Niet alleen ik was betoverend maar Moos en Mouna ook! Het was echt genieten, gezellig bovendien!
De aanpassingen die wellicht waren gedaan na de evaluatie van de vorige keer hadden haar vruchten afgeworpen. Het begon meteen al goed. Het SamenKomPlein was een schot in de roos. Wellicht onbedoeld. Hulde voor diegene die het bedacht.
Kerstliedjes werden gezongen door Aart en een mooie mevrouw, die mag wel naar het ESF. 
Dit nachtegaaltje was vast ontdekt door een Beerzer uitvoering van Cornald Maas. 5 sterren! 
Ach, zo tegen het eind van het jaar zoek ik steeds vaker naar een warm nest, als je begrijpt wat ik misschien bedoel.
We hadden sowieso al wat meters in de benen. Vrijdagavond liepen wij namelijk de Midnightwalk in stad Hardenberg. 
Ook dik in orde. We werden weggeschoten, net als ruim tweeduizend andere wandelaars, door Erik Volkers. Zijn enthousiasme werkt nog steeds aanstekelijk, gewoon blijven Doen! 
Wat ook scheelt, Mouna en Moos waren gtp! Dan ben ik het meestal ook. We kwamen langs mooi verlichte straten. Bezochten de molen in Heemse en het politiebureau. Leuk kijkje achter de schermen.
Moos die naast een andere boef zat. Prachtig! Mouna die danste langs de oevers van de Vecht! 
Geluk in optima forma. Dat was ik ook even vergeten, vergeten dat ik soms best gelukkig mag zijn al vraagt de situatie vaak om een andere gemoedstoestand!
Maar Beerze spande dit weekend de kroon en dan moet de Betoverende Kerstwandeling in het Winterwonderland van De Wolventuin straks nog volgen met Bob, Babet & Wolfie in het pittoreske Stegeren. 
Soms weet je van gekkigheid niet wat je moet doen om je niet te vervelen, nu trekken wij, voor de 3e keer in successie dit weekend, opnieuw de benenwagen aan. 
Nu al zin in. 
Maar zoals gezegd. Beerze was wederom feeëriek. Sprookjesachtig! Praat niet voor eigen parochie, heb er geen aandelen liggen maar Beerze ligt zekers niet ver van mijn geboortegrond. Alles waar Mariënberg en omgeving op prijkt is bij mij al snel goed. Kom je uut Mariëberg heb je al een dikke roodzwarte streep voor. Wat ik oe brom! Kun je nog zo'n eikel zijn! Valt de appel niet ver van de boom.
Maar Beerze was mooi! Trots op de Broederband, op de band die zo'n wandeling onbewust schept. 
Je komt elke keer weer in aanraking met andere mensen. Hoe is het met joe dan? Hey, dat is lang geleden. Zag een dochter van een oude zondagsmeester. Die had mij vast meteen kunnen vertellen hoe het kerstverhaal nou precies in elkaar stak. In Beerze gaven ze er leuke twist aan! 
Soms met een knipoog en soms gewoon hoe het moet zijn gegaan in het jaar nul, geen flauwekul!
We kwamen langs de werkplaats van Spiekerjozef, langs de plaatselijke fanfare. Moest denken aan bloasmuziek van Gé Reinders. De route was verlicht door duizenden lichtjes. De bewoonde wereld was even ver weg. Je stapte een ander tijdperk binnen. Beerze werd vanzelfsprekend Bethlehem. 
We moesten ons inschrijven, we kwamen uit Nazereth (Mariënberg). Jim, de hermandad van Bethlehem, wilde ons bij de ingang tegenhouden. Heel het dorp zat vol. Geen plek meer te krijgen.
Het was snel gegaan op booking.com met de faam van 5-sterren kampeerverblijf de Beerze Bulten.
Volgens Jim had het geen zin meer om een plek in de herberg te vinden. Hij had zelfs een hoogzwangere vrouw en haar man op een ezel al naar een plek in een warme stal moeten wijzen. Mensonterend.
Wat ik zeg, zoveel is er niet veranderd. Nog steeds slapen mensen buiten die op zoek zijn naar een plek in een herberg, laat staan een dak boven hun hoofd. Maar Moos liet zich niet foppen. Hij was op dreef gisteravond. Terwijl Jim de agent de ingang blokkeerde bedacht hij een list. Wat een boef!
'Meneer, Meneer was is dat....? Jim draaide zich om en Moos maakte van de gelegenheid gebruik om te vluchten. Je moet er bij zijn geweest, er zijn trouwens getuigen. Ik wilde net zeggen, Moos hou je even stil en laat Jim even zijn toneelstukje opvoeren. Toen de acteur in Moos wakker werd. Jim was meteen de draad kwijt, wist even niet meer wat hij moest zeggen! Prachtig!
Ga dan allemaal maar naar binnen. Schitterend! Hoe bedenkt hij het allemaal....? Niet altijd een vader-zoon gevalletje. Ik was er niet op gekomen....en zo haalde het verleden de toekomst deze avond wel eens vaker in. Hij zag schapen grazen in Bethlehem. Kreeg ineens zin aan een broodje shoarma. Smakelijk!
Even later kwamen wij zgn. herders tegen. Die gingen straks nog even naar Jeruzalem. Nu waren ze onderweg naar de baby-shower in Bethlehem van lui die uit Nazereth kwamen en hier waren gestrand.
Ik vond het geweldig. Om 11 uur wilden ze een broodje eten in Hardenberg bij Jeruzalem met whiskeysaus. Twee van de drie Wijzen uut het Oosten was zelfs familie van mij. Kon ook niet anders. Zoals de troubadour met haar gitaar een achternichtje was....en mien neef speelde niet eens voor boer. Hij is het gewoon! Trots op de boer, ook mien achterland! We namen een kijkje bij het huis van de kerstman!
Bultje was er ook. Broodjes bakken. Het lieve kerstelfje gaf je een lollie....Ze sloeg mij over! Toch bleef ze lief. 
Het bleef sprookjesachtig in Beerze. Een geweldige kerstwandeling. Betoverend. Hulde voor een ieder die er aan mee heeft gewerkt. Volgend jaar weer....! Wij zijn weer van de partij. 
Tja, familie. Een andere (grote) neef (aangetrouwd) is niet meer. Jan Nabers is gaan hemelen! 
Hoop dat hij zijn lieve dochter daarboven inmiddels weer in de armen heeft kunnen sluiten. 
Niemand wil je eigenlijk missen. Zeker deze twee niet. Maar Lampie zei het deze week al. 
In het leven zijn sowieso twee dingen zeker. Dat je belasting moet betalen en dat je, vroeg of laat, dood gaat. Het is iets onvermijdelijks. Maar leuk is anders. 
Moe belde mij op het werk. Ze had niet wat leuks te vertellen, dat heeft ze namelijk meestal wel. 
Jan is overleden. Potverdikkemei. Ik zei, geloof ik, Kut! Dat zei ik gisteravond ook. Schonk mijzelf net een flesje Karmeliet in en Moos was bezig met een glas cola. Kut, Papa! Dat heb je al lang niet meer gezien....!?!?!
Waar haalt ie het vandaan...? Het duurde een split second, hoorde ik het nou goed? Een moment later lag ik in een stuip van het lachen. Ja Moos, klopt jongen...Dat heeft Papa inderdaad al lang niet meer gezien. Althans niet in levende lijve....Schitterend. Ik hou van deze humor. 10 jaar hè. Die jongen krijgt meer mee dan je denkt....Wat adrem, Moos Adrem Dorgelo....MAD. Iets met appels, Prachtig!
Maar wat niet prachtig is is dat Jan er niet meer is. Hij was er klaar mee. Net iets teveel het witte behang van diverse ziekenhuizen gezien! Snap het wel. Soms is het over en sluiten. De liefde blijft, ook als je er niet meer bent. Liefde gaat in je gedachten huizen, die kun je dan elke dag vatten als je wilt. 
Hij ging er vandoor met mien oudste nicht. De dochter van ome Mans en Tante Dinie. 
Ik was er kind aan huis. Ik vond Jan eerst niet zo leuk hoor, hij pakte Ineke van mij af. 
Later werd ie een soort van grote vriend. Mooie kerel. Aan alle reacties op sociale media merk ik dat Jan tevens een steen heeft verlegd hier in Hardenberg en omgeving. Daar aan de Bruchterweg stond zijn huis, voelde hij zich thuis! Vaak geweest. Mocht ik samen met Gerwin, mien neef die er tevens al niet meer is, auto poetsen etc.
De ene Volkswagen na de andere Audi ontdoen van stof. Ronddwarrelen in het magazijn en opruimen. Soep van Jan z'n Moe, weet nog dat de vader van Jan zo'n zware stem had. Nu heeft Wim die. Appels hè.
Was er van de week even. Was net of hij zo weer plat ging proaten. Dat deed ie graag. Dialect geeft onze emoties gewoon het beste weer. In het plat kan ik mij ook het beste uitdrukken. Verbinding! 
Jan reageerde ook in het plat als ik weer iets had geschreven. Soms moest ik mij best doen om het te ontcijferen. Ik lees dingen soms anders, laat staan tussen de regels. 
Jan was ruim twintig jaar ook Ster Videotheek. Menig filmpje gehuurd, nooit die van de bovenste plank. Toen zag ik die ook al niet veel....(je snapt 'm misschien). Wel veel Michelle Pfeiffer gehuurd! Klinkt zo wel heel raar...Mooie herinneringen in ieder geval, ook aan Michelle. Ik koester ze met de kennis van nu! 
Snuf de Hond. Die boeken had Jan allemaal, ik mocht ze lezen. Geweldig! Net als Arendsoog en Witte Veder. Ome Mans had zo'n omnibus. Bleek het later toch van Jan Nabers te zijn. Dacht ook al, wat moet Ome Mans met Arendsoog? Bij hem was het eerder Dik Trom. Stond wel bij Tante Dinie in de kast. Omnibus, de eerste drie delen van een mooie serie. Arendsoog, Witte Veder en het derde deel was Arendsoog en het geheim van de Mosquitovallei...(blijkt, nu ik het nakijk, het raadsel van de Mosquitovallei te zijn in plaats van het geheim). Ach ja, een kleinigheid hou je altijd.
Kreeg van de week een paar foto's van Gerrieke toegestuurd. Juno en ik. Juno was mijn Snuf de Hond. De hond van Ome Mans en Tante Dinie. Deed alles met Juno, we dronken zelfs uit hetzelfde glas. Scheelde afwas.
Was ook op de bruiloft van Jan en Ineke in 1978. Pa reed de trouwauto. Was destijds de allernieuwste Audi 80. Kwam zo uit de showroom aan de Bruchterweg. Spik en Span. Een grijze als ik mij niet vergis. Foto's maken voor in de tuin bij Ome Mans. De soep van Jan, vast geleerd van z'n Moe. 
Jan kon lekker koken! Hij was graag in de keuken bezig! Kloppen aan de badkamerdeur bij Tante Dinie. Tante Dinie, doe eens open. Ik ben het, Ome Mans. Kanis & Gunnik! Ineke drinkt het nog steeds. Ik hou d'r van. Het lijkt net of vroeger alles beter was. Nichts war zu spät aber viels zu früh!
Het is zo'n weekend. We kochten een basketbal ipv een voetbal. Dacht aan eerder, luisterde naar Herbert en naar Die Toten Hosen. Naar Marianne Rosenberg en zelfs Udo Jürgens. Greichisher Wein aber bitte mit Sahne. Las een stukje Snuf de Hond van Piet Jongeling. Las wat over Jan en Paul Nowee, de schrijvers van Arendsoog, op het internet. Zocht zelfs op Audi 80 en naar Jetta's. 
Leek wel op een film, gehuurd bij Jan, die ik aan het afspelen was maar dan in mijn hoofd.
Vergeet veel, zelfs verjaardagen, maar ik vergeet nooit wat was.....Soms komt later te vroeg!
Maar in mijn hoofd blijft het altijd eerder. Je onthoudt tenslotte de mooie dingen, niet de minder leuke..
Ik zette vannacht Grönemeyer uit, het was laat genoeg. Kuste Mouna en Moos maar niet wakker.
Droomde over een weg waar ik reed in een Audi 80. Pa zat aan het stuur. Tante Dinie zat achterin en Ome Mans en Jan en Roos. Echter de auto was niet grijs maar rood en ze hadden allemaal diamanten aan hun schoenen. Dood zijn jullie pas als ik jullie echt ben vergeten. Tot die tijd bleven jullie leven in al mijn herinneringen en blijft het rode autootje gewoon aan de Bruchterweg staan. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo. 

#Fortuin!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When you're a little out of touch, I'm a little out of sight,
We've been walking this road for quite some time as I stumble in to fear.
I stand my ground and draw a line, I'm tired of being the one who runs and hides.
Know I'll be here, by your side.
Let it out, can you try?   
To feel it, feel it? I'll be here, by your side.
Let me in and I will try
To feel a little more, a little more than before.
And tonight, if you're a little down then so am I. Side by side, we'll make it to the morning light.
It's alright, if you're a little down then so am I
Side by side, side by side. We'll make it to the morning light'
Uut 'Tonight' van Son Mieux.

Moi, ben ik weer. 
Het fortuin is sinds een dikke week culinair gearriveerd in de Fortuinstraat, hier iets verderop in het centrum van Hardenberg. 
De definitie van Fortuin is rijkdom, misschien wel een grote hoeveelheid aan geld. Dat heb ik niet.
Ik denk eerder aan een grote hoeveelheid aan geluk, het vermogen aan mazzel en wellicht voorspoed!
Synoniemen voor Fortuin zijn o.a. een buitenkans, meevaller, mazzel, voltreffer, weelde, welzijn, zaligheid en zwijn. 
Fortuin is ook de firma Fortuin uit Dokkum, je weet wel van Bonifatius, dat heilig boontje die in Dokkum zijn Waterloo vond.
Al sinds 1892 maakt deze pepermuntjes gigant het overbekende Wilhelmina Pepermunt. Enerzijds ter ere van haar 50-jarige bestaan en anderzijds het feit dat koningin Wilhelmina 12 jaar was geworden. 
Een soort van eerbetoon in de vorm van een pepermuntje. Hoe simpel. Het legde het bedrijf geen windeieren.
Ze werden in 1896 Hofleverancier bij Koninklijk besluit. Dat is ook een vorm van Fortuin.
Tuurlijk kregen wij bij de rekening deze lekkere pepermuntjes gepresenteerd! Een zoethoudertje voor de nacht. Zuig maar lekker op Wilhelmina.
Want Fortuin is sinds 1 december ook Brasserie Fortuin van het lieve horecastel Debbie en Mara.
Vrijdagavond was het weer eens zover. De Club van Zes..euh, herstel de club van vijf gingen weer eens op culinair avontuur. We wilden naar Zwolle maar kwamen uiteindelijk terecht in Hardenberg. 
De benenwagen parkeerde wij in de Fortuinstraat. Waar ooit Jan en Lidy begonnen bestieren nu Debbie en Mara brasserie Fortuin. Wat een gelukzaligheid.
Debbie zwaait de scepter in de keuken tussen haar potten en pannen en Mara (mooie naam trouwens) staat achter de toog en is het vrolijke visitekaartje voor. Die twee maak je de kachel niet aan. 
Ik hoor jullie denken, jemig wat een loftuigingen voor deze twee meiden. Klopt!
Komt ook door het feit dat het te lang geleden was dat de club van Vijf. Trouwens, moet nu ineens denken aan die populaire kinderboekenserie van Enid Blyton. Maar dat gaat over vier kinderen en een hond. Dat klopt dus niet helemaal, wij zijn 2 meiden en 3 jongens. Soms ben ik wel een trouwe viervoeter maar dat snapt niet iedereen, geloof ik. Ik had tot st. juttemis aan je voeten willen blijven liggen. Sorry, dwaal af. 
Het was (te lang dus) geleden dat wij samen uit eten waren geweest. met de club van vijf. We hadden elkaar veel te vertellen. Even niet alleen over koetjes en kalfjes maar ook ff de diepte en/of hoogte in. Tis maar hoe je het ziet.
Brasserie Fortuin werd de plek waar het allemaal moest gebeuren. We zijn weer een mooie horecatent rijker in het Hardenbergse. Binnenkort de Kade maar eens van binnen bekijken, die is ook net geopend waar ooit de Pierewaaier (heb je Jan en Leidy weer) zat. 
Wat een geweldige plek. Moos had al even de boel voorverkend, hij at 's middags met zijn mama een broodje. Boneless Ribs. Lekker Papa, zou ik nemen als ik je was. Maar ja, eigenwijs hè.
Ze hebben de boel warm ingericht. Leuke plekkies, heerlijk ongedwongen. Knus, je voelt je er meteen thuis. Hier is nagedacht over details. Beroemde mensen aan de wand. Zag mijn heroe(s) David Bowie en Cassius Clay. Brigitte Bardot en Marlon Brando. Alleen the Brandos ontbraken nog....
Maar gisteren spraken buurman & buurman nog eens het genoten menu door. Wat was het lekker. 
Debbie kan koken, dat staat buiten kijf. We begonnen met o.a. zalmtartaar, champignons op toast en een romige paddenstoelensoep dat ging allemaal gepaard met de nodige alcoholische versnaperingen en veel gespreksstof. Spraakwater leek het wel, puntjes op de i werden gezet en plannen voor de nabije toekomst gemaakt. Dat hadden we gemist. Elkaar even in de vijf ogen aankijken, laat staan tien!
Er werd geproost op het leven. Een knipoog naar boven naar die mensen die er niet meer waren....
Ze zijn niet dood. Dood ben je pas als wij jou vergeten zijn. Dat gebeurt niet....Ze wijzen soms, soms stiekum, de weg voor mij of misschien wel voor ons allemaal. Je loopt langs hun tuinpaden, als je begrijpt wat ik bedoel. Aart was er ook met zijn lieve Irene. Ik vond vrijdag iedereen lief! 
Die hebben een leuk huisje in Spanje, misschien wel daarom hahaha Gekheid natuurlijk...Aart is oud-straatgenoot hè.
Hij is van bakker Jan net zoals Henk en Wim en de rest van de kinderen waaronder Theo...
Mooi volk net zoals bij Fortuin, wat een rijkdom allemaal. Dat is niet in euro's uit te drukken, wel in guldens. Toen Twix nog Raider heette en Mama op je wachtte met een kopje thee en speculaas. 
Het hoofdgerecht was tevens niet te versmaden. Mooie bordjes, (h)eerlijke smaken. 
Robert had de tip van Moos goed in zijn oren geknoopt en ging dus voor de Boneless Ribs, geen gedoe met kluiven. Ina nam de biefstuk (medium gebakken) en wij (Irma, Bert en ondergetekende) voor de Varkenshaas, de specialiteit van Debbie. Mmmmmmm, malse varkenshaas, mooi rosé gebakken, ingelegd met brie en krokante spek. Dat varkentje waste wij met gemak en smaak. Frieten d'r bij en smullen maar. Dat ging wederom gepaard met de nodige huiswijntjes en speciale biertjes! Het werd steeds vroeger laat. We namen het er van, het was te lang geleden dat wij bij elkaar hadden gezeten. De banden vol met wind, wie deed ons wat vandaag?
Vuurwerk werd vierwerk, wie verzint zoiets....?? Wat een Woke, wat een Nederland. Het moet vierwerk worden ipv vuurwerk want vuurwerk levert teveel negatieve associaties op. Jongens, Jongens, laat alsjeblieft de Höftekerk in het midden van de stad staan. Bezint eer Gij begint! Pluk de dag.
De dames en Robert gingen nog even op voor het toetje....Lekker hoor. Apfelstrudel op zijn Oostenrijks en Affogato. Dat is vanille roomijs overgoten met warme espresso. Weer iets geleerd.
Bert en ik gingen alweer voor een dubbele natte van brouwerij het IJ uut Amsterdam. 
Nat werd het sowieso. We bleven nog even vrolijk hangen. De dames hadden geen haast en Irma en Ina ook niet dus 1 + 1 werd simpel drie. Wat een weelde. Club mag uitgebreid worden...Waarvan Akte!
Als je lekker wilt eten is Brasserie Fortuin een absolute aanrader, tuurlijk namen wij bij het afscheid een pepermuntje met de kop van oud-vorstin Wilhelmina er op! 
Ik sjokte heerlijk mismoedig door de Voorstraat richting huis. Dit was een avond met een kop en een goede staart. Kun je weer een weekend of twee op teren! 
Fortuin, is dat ook niet Pim? Jawel, maar Pim schrijf je met een griekse Y (Fortuyn), misschien kwam hij daarom zo graag in Italië. Pim had vooruitziende gaven....Wat zal hij er boven allemaal van vinden....?
Of is deze flamboyante man begonnen aan zijn eigen Fortuin, dat hij boven gelukkiger is dan hij beneden ooit was?
Wat een zooitje hier, daarom moet je je eigen fortuin gewoon blijven koesteren en bewaken.
Ik geniet van avonden als deze. Even uit de sleur van alledag. Niet de kop vol met vragen maar flink wat antwoorden krijgen. De ene keer gaat het die kant op, de andere keer weer een andere! 
Als je maar thuis komt eten en anders duik je het het Hardenberger Horecaleven in. Je treft daar maar weinig misperen. Aan de kade van de rivier, zondagsmensen wandelen hier...De kade is het volgende station. Wellicht niet met de club van vijf, weet niet wie er nu aan de beurt is...Denk ik, maar kunnen ook de badkamerslopers van 2a zijn, de buren van mien Moe! 
Straks nog ff naar mien Moe toe. Heeft ze koffie gezet in plaats van thee maar wel met een speculaasje, sommige dingen veranderen nooit (gelukkig niet), wat een gelukzaligheid dat mien Moe er nog is (92 hè)
Geliefd bij de Kapperij, wat praten bijv. Wilma en Hester toch altijd lief over mien Moe. 
Moe is, als ik dat zo hoor, altijd goed te pas als ze haar haar doen bij de Kapperij aan het kanaal.
Ik eigenlijk ook, ik vind het wel prettig als iemand een klein half uurtje aan mien haar zit. 
Gewoon in de kappersstoel, ie kunt even geen kant op! Schort voor en je hoeft niet eens te koken.
Ze zitten ook niet aan je theewater en je praat flink raak voor een knaak. Wilma is Kloosterhaarse en Hester komt uut goddeloos 'n Ham. Moe komt er al ruim dertig jaar, ooit begonnen bij Betsie in Kloosternarigheid. 
Volgend jaar komen ze naar ons toe. De heren van Kloosternarigheid. Dan heb ik het weer over voetbal. Daar kun je ook een mooie boom over opzetten. Wij kunnen er momenteel werkelijk geen kloten van...
Gisteren weer verloren. Nu van Westernarigheid. Jemig, wij maken voorlopig niemand de kachel an.
Gelukkig is er winterstop, kunnen ze zich weer laven aan Protos. Vinden sommigen heel belangrijk. 
Ik vind het 3x niks, ik kijk soms wel als ik tijd heb en ik werkelijk niks anders te doen heb. 
Het weekend kan voor mij niet stuk. Als het zo begint als wij dat deden op vrijdagavond staat ie gewoon het hele weekend aan. Net als de top2000. Dezelfde top tien als vorig jaar....?!?!
Dat kan toch niet! Er is met de stemmen gesjoemeld, dat kan toch niet anders....???
Ik zag alweer allerlei complottheorieën langskomen op X (voormalig Twitter). Jemig, wat maken wij ons druk over helemaal niets. Queen op 1 voor de 20ste keer. Nou en, ik begon er net aan te wennen dat de gong de opmaat is voor weer een nieuw jaar! Iemand vond dat de top tien veel te wit was...Huh? 
Geen donkere meneer of mevrouw bij de eerste tien laat staan een zangeres. Het was geen afspiegeling van de huidige maatschappij. Wat is die eigenlijk? Dat het Rode Kruis in verdikkemei welvarend Nederland eerste hulp moet bieden.....Wat is dan fortuin? Wij hebben gebrek aan iets....Maar we hebben het zelf niet door. Gaan wij ons druk maken over het feit dat de top 10 van de top 2000 een behoorlijke witte lijst is. Het gaat over muziek, niet over zwart of wit of als je nu man of vrouw bent of allebei!
Ik had Ilse er ook wel tussen willen zien of die meiden van Fleetwood Mac. 
Maar als wij ons nog druk kunnen maken over futiliteiten als deze dan gaat het nog wel redelijk goed in Nederland. Er is altijd wel wat, zo werd ik alleen wakker terwijl de wind nog flink woeide om het huis. 
Want dan kruip ik het liefste knus tegen iemand aan. Lepeltje Lepeltje...Vorkje prikken.
Dat ga ik volgend jaar ook anders doen. De beer van Mouna maar naast mij. Of een lieve Beerin, dat lijkt mij nog beter. Het fortuin weer opzoeken, niet in geld maar in geluk. Verliezen in geluk!
Son Mieux raakte mij deze week met hun single Tonight. Over het herstellen van een relatie, schroevendraaier en hamer bij de hand. Het is niet wat jullie denken maar ik probeer over mijn eigen schaduw heen te kijken. Schijnt een modeverschijnsel te zijn. Dus, ik moet nog op zoek naar een Kersttrui. Je merkt het al, het weekend begon te nat in mijn hoofd! Het brein is opgedroogd, nu buiten nog. Fijn weekend. Ga douchen....
Joah, mag wel zo.

#Lekker Goor!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'The things you say in your innocent way, remind me how it should be.
Your love I can trace in a wide open space. Oh, your beautiful face I've seen.
It's the way you walk and the way that you talk to me.
You're God's gift to my world, the prettiest girl.
And I feel like I live a dream. The silence I fear, preach to the morning sun.
So just hold me now. I'll stay here all night, 'Cause 1..
Don't feel so alone when you are, holding me tight love'
Uut 'Hold Me' van Douwe Bob en Anouk.

Moi, ben ik weer. 
De parkeervakken in mijn hoofd zitten een beetje vol. 
Niet alle artiesten hebben dit jaar keurig binnen de lijntjes gekleurd, het is net als op de voetbal. 
Als iedereen nou gewoon zijn of haar auto binnen de lijnen parkeert kunnen er zo een stuk of 20 meer staan. Waarvan Akte!
Vooral zaterdagochtend is het dikke drama. Sommige hebben er schijt aan, doen gewoon wat ze willen.
Maar dat terzijde, ik parkeer mijn ongenoegen over de voetbal wel even, hebben jullie verder niks aan. 
Want het is lichtelijke stress in mijn troebele brein hierboven. De hele tijd slingert de DJ van dienst weer een ander nummer aan. Deze is leuk, of deze dan? Hiervan is de tekst geweldig, weet je nog? Hier zit zo'n lekkere gitaarsolo in en met dit nummer heb je haar ten huwelijk gevraagd, weet je nog? 
Ja..Ja....Hou maar op! Zet die koptelefoon maar op! Silent Disco Please....
De Top2000 neem ik uiterst serieus. Vind ik belangrijk, gek hè. Ik vind mijn lijst een afspiegeling van wie ik graag wil zijn...
Maar niet altijd kan zijn! Een soort van momentopname maar tevens een songbook of life, met welke 35 nummers ga ik het jaar 2024 in! Ok, ik weet het, Queen eindigt altijd op nr. 1, ga de strijd al niet meer aan, daar ben ik zo langzamerhand wel klaar mee. Zoals zo vele discussies....Let it Be!
Aan deze kant van de vijftig wil ik niet meer op elke slak die voorbij waggelt zout leggen.
Heb genoeg shit aan mien kop! Wil weer gelukkig worden. Ben het nu ook hoor maar toch anders!
Vul er blind zo 25 in. Die komen elk jaar terug, zonder twijfel! Zijn ook nummers die afvallen gedurende het jaar, te veel herinneringen aan die nu, in de taal van de huidige tijd, gaan schuren. 
Grove korrel, geen fijn schuurpapier. 
Moos heeft zijn lijstje al klaar. Geweldig! Stukje opvoeding. Hou d'r van. Vorig jaar had ie er al over. 
Mag ik ook een lijstje maken? Ja hoor, gisteren hoorde hij Stefan Stasse op de radio zeggen dat de stemweek aan was. Gisteravond zat ie achter de computer. Papa, welk e-mail adres mag ik gebruiken?
Waarvoor? Nou, mijn top2000 lijstje. Niet mee geholpen, totaal geen invloed op uitgeoefend!
Mooi hoor. Sommige nummers nog nooit van gehoord maar hij had er ook een paar old time favorites tussen zitten. Kippenvel! Trots! 
Hij is veel met muziek bezig als hij bij mij thuis is. Blij dat ik het doorgeefluik mag zijn! Heeft ie erover dat ie een drumstel wil. De nieuwe Cesar in huis? Lekker stel die twee, dat sowieso.
Hij scrollt ook regelmatig mijn speellijst door. Wie is Chris Stapleton? AC/DC is dat nou hardrock?
Wie is Brian Ferry, is die van de veerboot? Een spaanse moslim groet zijn God? Moet dat niet Allah zijn. Papa? Dolly Parton, die is oud zeg......en ineens, ja hoooooor daar hebben wij de Counting Crows.
Vanmiddag maar eens voor gaan zitten. Wat ik zeg, maak het mij dit jaar niet zo moeilijk!
De wereld staat in brand en ik maak mij zorgen over zo'n top2000 lijstje, één van de vele belangrijkste bijzaken in het leven. Net zoals de voetbal!
Gisteren mochten wij naar Goor. Een noodgedwongen gezinsuitje. Mijn opties van een oogje in het zeil houden waren als sneeuw voor de zon verdwenen. Mama kon niet, Moe had een feestje van Lummy.
Had tuurlijk de voetbal over kunnen slaan. Dat had gekund, ja...Doe ik niet zo snel. Paar bruggen te ver.
Als het even kan wil ik graag bij dat 'getrap in een emmer zijn' want dat was het helaas gisteren!
Jemig, wat doe ik hier dacht ik regelmatig gisteren.....Had ook warm en droog bij bijvoorbeeld MonkeyTown kunnen zitten. Moos en Mouna in de ballenbak en ik mij digitaal buigen over de grote vragen des levens.
Moet nu Promised You a Miracle of toch New Gold Dream van The Simple Minds er in? 
Dat formeren van 35 nummers valt nog niet mee, wat ik oe brom. Kun je 37 zetels hebben vergaard maar als vervolgens iedereen wat anders wil ben je nog ver(der) van huis verwijderd! We moeten naar Rome....
Deze stemming is al zo klip en klaar als een klontje suiker! Maar nu Nederland eindelijk eens rechtsaf wil hebben wij te maken met gigantisch veel spookrijders. Ze rijden allemaal aan de verkeerde kant van de weg, althans als je het van deze kant bekijkt! Of ben ik de enige spookrijder in het land der blinden waar éénoog nog steeds de absolute koning is. Skik staat er in en natuurlijk Lohues, nummer van Frank en eentje van de Dijk. Wordt het dit jaar Dansen op de Vulkaan in plaats van Niemand in de Stad? 
Ben mij niet altijd bewust wat ik de spreekwoordelijke ether ingooi....Wordt nog wel eens verkeerd begrepen. Denken mensen dat ik er dit mee bedoel terwijl het toch echt dat was....Snap je?
Soms gaan tweets van mij behoorlijk viraal. Zoals gisteren, ik mag, geheel onbezoldigd, vrijuit twitteren voor mijn geliefde cluppie. Het wel en wee op de vaderlandse voetbalvelden volg ik op de voet. Nou ja, probeer een poging te doen. Mis vaak de helft van de goals en/of wie de beslissende pass gaf omdat ik krom voorovergebogen op de telefoon nog het laatste wapenfeitje de digitale snelweg probeer op te slingeren, soms met gevaar voor eigen leven. Kritisch ben ik al lang niet meer, dat was voordat ik 50 werd. Wat heb je er aan....? Een roepende in de roodzwarte woestijn, ze halen hun schouders op, doen een plas en staan volgende week net zo gezellig weer langs de lijn. Vooral niet druk maken, wordt je moe van.
Twitter heet nu X, aan deze kant van de Iessel twitteren wij nog altijd. Moet de boel nog updaten....
Blijkbaar verdwijnt dan het vogeltje en komt X in de plaats er voor terug. Het zal wel. Snap er soms de ballen niet van. Wel van het feit als Mouna moet poepen, zoals gisteren!
Waar gaat dat heen, hoor ik jullie denken? Nou als Mouna moet poepen dan moet ze ook poepen! Tis een Dorgelo hè.
We waren dus in Goor bij onze gastheer GFC Goor. Mooi hoor, 116 jaar. Goorsche Football Club! 
Nostalgie waaierde over het sportpark Heeckeren, vooral in de bestuurskamer. Oude vergeelde foto's aan de wand en relikwieën van eerder. Ik hou d'r van. Dat heeft de club gemaakt tot wat het nu is. 
Mooi volk daor. Tongval van veel oh's....Weer heel anders dan ons Sallandse dialect. Waar kom ie weg...?
Van hier duzz. Het was ongeveer de 87e minuut. Mariënberg was ouderwets aan het martelen en ploeteren. De scheids was de gebeten hond maar deed niet zoveel verkeerd. Neuh, heel veel jongens zaten gewoon niet lekker in de wedstrijd, misten blijkbaar de warmte van de bus en zien dan wel de speld in de ogen van de scheids maar vergeten gemakshalve ff de eigen balk! Als je verliest ligt het vaak aan anderen...Dat dus.
Het was dweilen met de kraan open. We stonden achter met 1-0. 'Niet zo goed' had 1x vaker gescoord dan 'niet zo best'! Het was echt 4e klasse voetbal. Maar wij houden er zo van!!
Ik hou dan de buitenwereld op zo'n moment buiten Goor digitaal op de hoogte. Naarmate het eindsignaal steeds dichterbij ging klinken twitterde ik steeds vaker....Scoren we nog? Maar Mouna moest dus poepen!
In plaats van de Samsung vast te houden hield ik redelijk ongeduldig het Goorsche toiletpapier in mijn handen..
Ben je al klaar? Nog niet, Papa....
Blijkbaar had ik het ook getwitterd. Het thuisfront op de hoogte gesteld dat er 'even' geen live-verslag voorhanden was omdat ik tijdelijk wit goors toiletpapier tussen mijn vingers had.
'Even geen live verslag, dochter moet poepen...' Het is gisteren en vanmorgen ook nog aardig viraal gegaan....Opmerkingen als: De charme van het amateurvoetbal. Shit, net in de spannende slotfase. De verslaggever van dienst heeft even andere verplichtingen haha. Dit zijn toch fantastische mededelingen. Ik hou van dit soort verslagen etc. etc.
Denk er niet altijd bij na, wat ik hier 's morgens neerkalk en wat ik links en rechts op de digitale snelweg gooi. Dat besef daalt vaak naderhand zo de Goorsche WC-pot in.
Maar dat was niet lekker Goor hoor...Mouna poept als een meisje, altijd keurig netjes...!
Hebben ze al gescoord? Néé, jij dan...? 
Ondanks het 1-0 verlies, onnodig - dat terzijde - was het super gezellig met z'n drieën.
Je komt niet elke dag in Goor waar ooit mijn Pa altijd de bus parkeerde na twee weken Joegoslavië.
Aftanken en op naar huus an. Naar z'n Martha. Even een dag op krachten komen en maandags ging ie weer voor twee weken richting het land van Tito en de zijnen....
Joegoslavië is niet meer net zoals mien Pa. Gisteren een kleine trip down Memory Lane. Even kieken bij de voormalige OAD-vestiging in Goor. Moet echt eens naar dat museum in Holten.
Heb 'm vaak mogen ophalen uit Goor. Toen zat eettentje De Specht er nog niet....Had ie anders vast wel geweten want mien Pa hield van lekker eten op zijn tijd! Hij had zoals zovele chauffeurs of mensen die langs de weg zitten zijn vaste adresjes. Hij at altijd bij de Groene Jager in Bathmen zijn frikandelletje....
Die afslag kon ik ook wel dromen als ik met hem meeging naar een beurs of zo...
We konden Bathmen niet voorbij rijden om de afslag gewoon te nemen, met ketchup? Bij Jan en Gepke....Daar kwamen veel OAD-chauffeurs even een snackje doen! Ik teken het café zo uit...
Tuurlijk had ik de kinderen allerlei dingen beloofd om ze mee te lokken naar de voetbal in Goor.
Papa's pleziertje moesten zij ook leuk vinden en blijven vinden....Terugweg maar via Almelo langs de grote M of Burger King, zit BK wel eens in Almelo? Want volgens Moos hadden ze bij BK een nieuwe burger. Hij wilde ook wel via Hengelo rijden, daar zat de dichtstbijzijnde KFC. Dat is om, Moos!
Maar niks van dat alles. De trainert van GFC, de Goorsche Alex Ferguson, verhaalde dat Cafétaria De Specht ook een goed alternatief zou kunnen zijn! 
Het zijn ondermeer mijn kinderen, met andere woorden: ze hebben een eigen sterke mening. Discussie dus.
Moos wilde via Almelo, Mouna naar Rian...het werd dus De Specht! Als verkenner liep ik een beetje op de zaken vooruit. Ik had al geplast en voelde mij sterk in mijn zelfbedachte argumenten....Ronald, eat your heart out. Je moet de juiste snaren weten te raken bij Omtzigt en de zijnen. Het zijn soms net kinderen.
Ze hebben ook burgers, Moos was om....Je mag alles kiezen, Mouna...Mouna tevens om. Ze kiest toch vaak hetzelfde als ze kindermenu's op het menu hebben staan. Dat hadden ze. Gelukkig wel.
Maar Lekker Goor! Mocht je een keer in de buurt van Goor zijn....De Specht is een absolute aanrader.
Vooroorlogse prijzen, bijna Duits. Gezellig zaakje, leuke mensen aan het werk, echt Twents...
Hier ook veel oooooh's maar top voor elkaar. Moos had een Big Nick Menu, op advies van de serveerster ging ik voor de Spareribs en Mouna koos dus voor het kindermenu! Top.
Lekkere patat, gewoon met ketchup hè. Weet niet, was gewoon goed voor elkaar. Mensen die s(ch)ik hebben in hun werk. Dat merk je. Hing een goede sfeer. Met elkaar en met de gasten aan het keuvelen waren. Eigenaren die niet moeilijk doen. Niks Goors aan. Gewoon lekker! Gewoon op Enter drukken en dan kom je er vanzelf. 
Uitstekende kwaliteit-prijsverhouding. 
Verhaal had vandaag niet veel om het lijf. Weet het....De draad kan niet altijd gespannen zijn! 
Als de kinderen er zijn is het glas sowieso halfvol in plaats van halfleeg. Zie ik veel minder beren.
Moet nog wel 35 nummers uitpoepen, zal twitteren en/of X'en als ik er uit ben!
Zal vast beginnen met Wish You Were Here van Pink Floyd en Black van Pearl Jam te noteren.
Die staan altijd meteen op het papiertje. Vaste opstelling, net als The Unforgettable Fire van U2.
Laat ik Snow Patrol voor de lieve vrede vallen? Chasing Cars....? 
Ben zo'n hond geworden....Brown Eyed Girl van Van Morrison of toch maar Long Blond Animal van de Golden Earring. Dat dekt momenteel meer de lading. Kies toch eens!
Hoe je in Goor zit te poepen totdat je een ons weegt.....Lekker Goor....euh Lekker Hoor!
Kijken wat Klaas voor de kinderen heeft gebracht. Vast geen closetpapier....
Poep aan je schoen!
Fijn weekend. Joah, mag wel zo.