#De Wind Voert Het Woord!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Brieven van een eiland en voor mij een zee van tijd.
Door niemand werden wij begrepen, wij waren te vroeg oud.
Ik denk aan brieven die ik toen schreef zoals deze aan jou.
Twaalf jaar te laat, van eb naar vloed.
Van slecht naar goed, naar foto's van toen.
Dit is een brief aan een vriendin ook al besta je misschien niet.
Misschien wel een brief in een fles die ergens aanspoelt heel ver weg.
Dit strand zonder jou blijft gewoon zand als in een woestijn.
Dit eiland, dat wordt zo klein, zou ik de laatste zijn?
Die gaat van eb naar vloed, van slecht naar goed.
Naar foto's van toen, een brief van een eiland. 
Hoop dat jij 'm krijgt, op tijd.'
Uut 'Brieven van een Eiland' van Frank Boeijen. 

Moi, ben ik weer! 
Twaalf jaar na dato. 
Terschelling (TS), de wind voert (er nog steeds) het woord! 
Dit verbazingwekkende mooie eiland stond aan de wieg van onze Moos. 
Onder de Brandaris werd ie min of meer tot leven gewekt.
Opstaan jongen, geen tijd te verliezen.
Bij onze lieve gastvrouw Ellen vonden wij tweeën als een nieuwerwetse Jozef en Maria een tijdelijke herberg. Oerol als startschot, geen drogenkontrolle en met schapen op de dijk! 
Hier werd ie, min of meer, in elkaar gespiekerd! Niet met hout en spijkers op laag water. Neuh...watervaste lijm.
Wij hoefden (dachten we) nooit meer te zoeken.
We hadden elkaar gevonden en TerSchelling (Te Samen) zou onze gemeenschappelijke basis worden.
Alles wat in hoop verankerd ligt werd een speelbal van veranderd getij en op de golven dansten wij.
Zette vrijdag voet aan wal. Twee uur lang hadden wij op zee gedobberd. Geklaverjast, tuurlijk nat gegaan! De dames hadden buiten op dek de haren uitgewaaierd. Mooie foto!
Van Harlingen naar West-Terschelling. Samen met honderden andere eilandbezoekers...
Als een zwerm bijen spuugde de veerboot haar gasten uit. Snel verspreidde iedereen zich over het eiland. Binnen no-time was iedereen vertrokken. Meteen als een vis in het water, gelukkig niet uit de kom. Thuiskomen, je krijgt als ware een deken van rust aangereikt. Pak aan kerel, sluit je ogen, kijk anders en laat de wind het woord voeren, ook twaalf jaar na dato nog. 
Hier kijken ze niet op de klok maar hebben ze de tijd. Het is anders. Je voelt je meteen goed!
Een verdwaalde meeuw scheert over het water kon ook een parkela zijn. Op de fiets naar ons huisje. 
Je groet de Brandaris, je peddelt wederom achter een kontje aan op weg naar later. 
Je ruikt de zee, je proeft de zilte lucht. Geen Oerol dit keer, we maken er nu ons eigen feestje van.
Het Dijk-cluppie is inpandig op Terschelling minus twee (drie). Geen Ram(p)Stein maar wel jammer. 
Maar je kunt niet altijd zes gooien, TS is ook een beetje van hen. Hier liggen mooie herinneringen voor een ieder van ons die de weg wisten en weten te plaveien naar een gelukkiger einde....
Make it a Memory zingen Danny en Jacqueline van Krezip net. Tja, die hebben we ook gemist. 
Je kunt niet alles hebben. Soms moet je kiezen, heb je geen keus en weet je niet alle ballen te raken...
Hooghouden lukt sowieso niet maar nadat ik 's morgen om half acht bij Robert en Irma in de auto stapte predikte ik het principe van mien Pa. Ie hebt vakantie jongen, rust in de kop, alles mag - niks hoeft!
Wij zijn er nu twee dagen, nog twee te gaan. Mooi man! Terschelling is prachtig!
Uniek ook. Als domme Ollander uut de kop van Overijssel voel ik mij hier thuus. Wat ik zeg, kijk weinig op de klok. Wij laten ons voeren door de wind die lieve woordjes prevelt....De klok loopt trouwens uit de tied in het huisje, een teken aan de wand?
Het strand. Irma wilde het strand zien, wij ook maar we waren nog even die nuchtere lui. Nog even de kat uit de boom kijken. Op naar kaap Hoorn. Met z'n allen op de fiets als een fraaie tandem. 
Feronique en Ard kennen het eiland op hun duimpje. Komen er minimaal 1 keer per jaar. Tis een beetje hun eiland geworden die ze graag met ons delen. Samen is zoveel leuker...
Het strand hier is anders dan bijvoorbeeld aan de kust. Ander publiek, minder Duitsers.
Hoorde de zee ruisen. Het mooiste geluid op dat van jou na.,. Dacht aan foto's van een mooie dag. Aan foto's van toen.
Zag een oude PTT-tas staan op het strand in mijn troebele gedachten. Stenen kruikje met Schylger Jutters-Bitter er naast plus twee mooie verliefde mensen. Hij had zijn hand op haar buik en zij gaf een verlegen glimlach terug. Eventjes was ik twaalf jaar terug. Dacht de herinneringen te hebben begraven maar iemand had een kuil gegraven, niet voor een ander maar blijkbaar voor mij. Oké.
Van dezelfde CD zong Boeijen over brieven van een eiland bezorgd door die oude PTT-tas!
Ik had het niet zo snel in de gaten, dacht er inmiddels blind voor te zijn maar als een oude camera flitsen beelden van eerder aan mijn netvlies voorbij. Kom Alfred, kom...even een groepsselfie! Laat het verleden slapen. 
Terug in het heden. Brieven van een eiland. Was de postzegel nog geldig, voldoende gefrankeerd?
Gooide mijn fles maar in het water. Hopelijk stond de wind niet verkeerd....'s avonds laat zocht ik de tekst nog eens op. Van eb naar vloed, van slecht naar goed. Die volgorde mag ook...Ik reken alles goed.
Zag een jonge vader als een gek over het strand rennen. Wij moedigen hem aan. 
Had pas later in de gaten dat hij een vlieger probeerde te vangen die zijn zoon had los gelaten. 
De wind gaf 'm flink wat snelheid mee. Hij flikkerde nog bijna over een duin maar gelukkig voor hem wist hij de vlieger tot inkeer te brengen. Luid gejuich natuurlijk. Mooi.
Het deerde de drieteenstrandloper niet. Het kekke vogeltje wat zich vaak ophoudt aan de rand van het strand als de golven schuim maken. Later zag ik deze vogel terug op een mooie Schoemrakker Brandaan van de Terschellinger Bierbrouwerij. Een koperkleurig bier van hoge gisting met een volle moutsmaak. Licht bittere afdronk met een vleugje citrus. Schijn persoonlijk goed te zijn gekeurd door Sint Brandaan, beschermheilige van de zeevaarders. Die zagen wij 's avonds ook in overvloed bij strandtent Kaap Hoorn. Een bruiloft op klompen, je voelde je er meteen thuis hè. Thuis ebde sowieso wat verder weg, geen vloed te bekennen.
Zag een mooie vrouw zitten met een Flair of Linda in de handen. Alleen. Wachtte zij op haar vriend? Zocht ze naar haarzelf (ik had haar al gevonden) of, of had ze net haar relatie be-eindigd? Ze nam een slok van haar wijntje en ik zocht naar een vlaggetje, vorm van herkenningspunt. Ze stiefelde even later weg, het duinpad op! Nu wist ik het nog steeds niet...Ach, lekker belangrijk!
Dat doe ik graag, zitten op een terras en mensen kijken. Afvragen wat ze hier doen, zijn ze hier net als ons bezig met het heerlijke niks of zit er een diepere laag aan hun bezoek aan dit fantastische eiland. 
Thuiskomen, zekers bij ons huisje van Piet. Zo heet ie niet maar Piet van de Kunne woonde hier eerder aan de Lies, nr. 57. Nu voeren vrolijke Edwin en zijn vrouw Klasien de scepter. Jemig wat een luxe.
Fero had het huisje gehuurd via-via-via...de plaatselijke VVV duzz! 
Elke slaapkamer heeft haar eigen badkamer. Alles blinkt, aan alles is gedacht. Gigantisch mooie keuken waar Robert en Thérese in de potjes en pannetjes roerde, we aten met smaak alles op! 
Geweldig. In veel vakantiehuisjes mogen vertoeven maar dit slaat bijna alles. Koning, keizer, admiraal.
Ze hebben nog meer vakantiehuizen met pracht en praal. Bos Vakantiehuizen, een absolute aanrader.
We zitten veel op de fiets. Gisteren ondermeer naar het wad gefietst en de Streken bezocht na wat getouwtrek!
De Streken is een eerbetoon aan Joop Mulder, de grondlegger van Oerol. Hij overleed op 10 januari in 2021. Zijn gedachtengoed zal sowieso blijven voortbestaan. Zijn uitspraak: 'Als je niet bang wordt van je dromen zijn ze niet groot genoeg.' Zou dat het zijn, lig ik daarom 's nachts zo vaak wakker?
De streken van de meester! Mooi landschapskunstwerk gemaakt door Marc van Vliet bij Oosterend.
Niet alleen iets met eb en vloed maar waar je op bijzondere wijze het waddenlandschap kunt beleven.
Iconisch kunstwerk. Alles stroomt, niets blijft. Kwam er zelfs op de foto met een leuke vent! 
Omdenken! Leuk gezelschap anyway. Potverdikkemei, van verschillende ouders maar we hadden wel breurs en zusters kunnen zijn. Hetzelfde roodzwarte bloed. 
Het giet allemaal vanzelf. De wind voert soms niet eens het woord. Keek gisteren even jaloers naar deze stellen. Allemaal al 25 jaar of meer met elkaar onderweg. Je moet blijven dromen....
Als ik opschiet kan ik het ook nog halen. Misschien is TS wel het juiste vertrekpunt! 
Je moet eerst iets afsluiten voordat je een nieuw deurtje kunt openen. Bij mij werkt het soms allemaal wat trager, Sorry! Niet bij Harold en Thérese, wat een tandem. Ze kunnen zelf synchroon fietsen. Knap heur en dat na ruim veertig jaar liefde. Die andere twee duo's zijn ook mooi onderweg richting dit jubileum. Ard & Feronique en Robert & Irma. Zij doen het meer op aangedreven accu's maar de elektriciteit is er gewoon zonder spanning. Mooi om mensen gelukkig te zien. Dat wordt ik ook weer....
Ben het al. Met Moos en Mouna natuurlijk en ik passeerde gisteren zowaar een hooiberg. 
Zag de speld er nog niet uitsteken maar ik had de bril niet op! Dan zie ik alles wat minder scherp!
Het is zo'n weekend. Alles mag, niks hoeft. Gisteren heerlijk gegeten bij de Zonneweelde hier in Hoorn. Op fiets er naar toe. Wie deed ons gisteren en vandage wat. De banden vol met wind...
Leuk tentje, gezellige en attente bediening. Mooie blik op de keuken zonder klok want tijd zat.
Toetje na, voorafje hadden we thuis al gedaan. Lekker heur. Hou d'r van als ik mensen zie genieten...
Zie ik graag, dan maar doof.  Zag van alles maar sloeg niet veel op! Al genoeg getankt!
's Avonds tussen de buien bij Duitsland-Denemarken door Hitster gespeeld! Fanatiek hoor. 
Muziekkennis aanspreken en ondertussen mooi nuilen. Gezellig in Lies zonder Klaas wel met Pullen bier, witte wijn en cola/beerenburg. Zelfs Robert is om. Kerl, kerl, ken oe al bijna veertig jaar en nog steeds weet jij mij te verbazen. Mooi man. Vriendschap is zo belangrijk. Dat merk ik dit weekend ook weer...
Het is soms een aai over je bol, het biertje wat voor je neer wordt gezet, het bakje troost.
Het leven is soms niet makkelijk maar hier op TS een stuk minder moeilijk, wat ik oe brom.
Als ik geld genoeg had kocht ik een huis en emigreerde ik hier naar toe. Ver weg van alles. 
Hier gaat alles op z'n gemak. Tuurlijk, je bent inpandig als toerist. Hebt even maling aan de tijd en morgen is pas de volgende dag. Op TS zijn we allemaal op ons best, opvliegers daargelaten.
Zie weer die papa rennen. Ren Lenny Ren! Zie zoveel. Zag die oude postzak van de PTT eenzaam op het strand staan. Flesje jutters-bitter. Twee werden één en nu weer andersom.
Foto's van vroeger toen niet alleen de wind het woord voerde. Toen er liefde in de lucht hing. Toen de postbode nog ging van gleuf naar gleuf. 
Niks van dat alles op TS. TeSamen! 
Flessenpost maar de fles is leeg. Als wij vnd nog gemeentepils willen drinken moeten wij naar pinda's van de Spar. Doen we toch, mooi op de fiets. 
Geniet. Geniet van het mooie gezelschap en vergezichten. Geniet van mijn IJwit bij de ZandZee Bar.
Echt iets voor jou. Klopt wel. Het leven soms niet al te serieus nemen. Zie van alles en soms teveel. 
Zag een drieteenstrandloper waggelen, vloed verdrijft de eb weer! De zee komt terug van haar reis.
Spoelt de PTT-zak weg met haar brieven van een eiland. Het flesje drijft met de wind mee. 
Tied voor een punt en weer een uitroepteken! Giet allemaal niet zo snel maar dit weekend hielp wel een handje mee. De wind voert nog steeds het woord! Gedachten aan wat ooit was verdwijnen nooit helemaal als sneeuw voor de zon maar steeds vaker een beetje meer...
Een juttters-bitter om acht uur 's morgens is misschien niet het medicijn maar wel lekker!
We gaan nog even genieten op Terschelling. Vandaag weer op de fiets, zekers twee op de tandem. Mooi olijk duo.
Waarheen? Zeg het maar....
Laten zij het tempo maar bepalen dan arriveren wij nooit te laat op onze plek van bestemming.
Fijne zondag vanaf Terschelling. Samen is nooit alleen. Ons eiland, in het hart gesloten, ook die van jullie? Laaiend vuur met vlammen, meters hoog. Wij zeggen: Joah, mag wel zo.

#Hou Me Vast Langs De Rivier!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When I think of heaven, deliver me in a black-winged bird.
I think of flying down in your sea of pens and feathers.
And all other instruments of faith and sex and God.
In the belly of a black-winged bird. 
Don't try to feed me, cause I've been here before.
And I deserve a little more.
And I belong in the service of the queen and I belong anywhere but in between.
She's been crying and I've been thinking.
And I am the Rain King! 
Uut 'Rain King' van The Counting Crows.

Moi, ben ik weer! 
Een week met een lach en een traan. 
Grote lach en een dikke traan! 
Alles houdt met elkaar verband.
Talloze onzichtbare radartjes werken nauwgezet samen.
Dat kan niet anders, er is (veel) meer tussen hemel en aarde dan wij normale zielen voor mogelijk kunnen houden laat staan denken. 
Van heel veel hebben wij helemaal geen weet. Gelukkig maar, laat mij maar de grote onwetende zijn.
Wil niet alles weten of dat ik straks links of rechts moet. De toekomst begint morgen wel opnieuw.
Huub begon vanmorgen te zingen in mijn hoofd: 'Als jij het niet meer weet in het donker van je hoofd. Ze laten weinig heel van waar je in gelooft. Hoe de tijd ook raast, we moeten er doorheen. Als jij het niet meer weet, je bent niet alleen. Hou me Vast' 
Was net bezig met wakker worden. Moest plassen, terug in bed. Nog even ogen dicht. Lukte niet echt...
Joggingbroek aan, naar beneden. Ging niet hardlopen eerder grasduinen in mijn hoofd. Laptop aan.
Had in bed wat mensen bij de kop gehad. Henk, Karin, Moos, Mouna, Bart. Laat het los zou Henk zeggen, geeft rust en anders abknallen.
Deed een poging. Keek naar de zon buiten maar moest denken aan het Noorderlicht!
Gisteren blijkbaar teveel Omroep Noos gekeken. Jemig, kijk bijna nooit Noos TV. Soms bij mijn moeder als de koffie nog niet op tafel staat. Moe kijkt elke dag. Slow-TV met het laatste nieuws uit deze regio. Lekker rustgevend, op zondag hemelse muziek er bij.
Gisteren volgden ze Henk Meppelink, ruim 27 uur live. Je kon via zo'n GPS-tracker zien waar deze oud-Mainbarger liep toch mistte ik hem hier in Hardenberg. Op een haar, maar toch. Hij was de Amalia brug reeds gepasseerd terwijl ik er nog niet was op de fiets. Op naar Diffelen dan maar, op naar de Distelbelt. Scheuren over de Hardenbergerweg. Ik wilde hem even aanmoedigen. Ik ontmoette deze klasbak uiteindelijk bij de Klashorst in Diffelen, alsof het zo moest zijn! Snap je...
Want onze Henk uut Grambergen liep gisteren en die dag er voor eventjes 200 kilometer hard. 
200(!!) kilometer langs de Vecht zonder slaap. Henk raakte acht jaar geleden zijn vrouw kwijt aan die K.Kanker!
Roelie en Henk zagen in rivieren de metafoor voor het leven. De Vecht meandert ook, veel kronkelende bochten, dan weer hoog water, dan weer laag water. Henk: 'Je kunt elkaar kwijtraken in het leven maar uiteindelijk ontmoet je elkaar weer bij de monding van de rivier...' Maar meneer Kanker dacht daar anders over en haalde Roelie acht jaar geleden uit Henk zijn leven. Harteloos, mag die gozert absoluut niet! Ontiggelijke klootzak. Opzouten!
Het nummer Following the River van The Rolling Stones was het nummer van Henk en Roelie, werd ook als laatste lied gedraaid op de begrafenis van Roelie. 
Als Henk pas gemaaid gras ruikt of klaprozen moet ie aan haar denken. Henk loopt hard, heel veel en heel vaak. Maar een kleine 500 kilometer(!) in de maand. Op één van die duurloopjes bedacht Henk het ingenieuze idee om van de bron in Darfeld (Duitsland) tot aan de monding bij Genne, tussen Zwolle en Hasselt, te gaan hardlopen voor een goed doel. Ik bedenk mij ook wel eens wat, maar nooit om 200 kilometer te gaan hardlopen aan één stuk. Ik ga al stuk bij het idee alleen al. Snap je. 
Henk koos om geld op te halen voor het Vechtgenotenhuis in Ommen. Hij heeft al veel geld ingezameld voor het KWF maar wilde iets doen voor wat wat zichtbaar in de regio is. Kanker slaat bijna geen deur over, belt overal aan. In het Vechtgenotenhuis kunnen mensen met kanker en hun familie terecht voor een luisterend oor of voor hulp bij verwerking. Ik ontmoette Henk onderweg dus eventjes nadat ie er al ruim 140 kilometer op had zitten. Hij kwam redelijk monter en opgewekt aangelopen....
Hey Alfred, mooi man. Jij hier..? Hoe is het? Dat ie nog tijd had voor een praatje. Wat een klasbak!
Hij was onderweg van A naar B(eter). Tuurlijk met Bé Snijders als metgezel, mijn oude gymleraar van de Mavo. Wat grijzer geworden, zijn snor ook maar nog steeds de Bé die ik kende van tig jaar geleden.
Samen met Bernd Edelijn waren ze 27 uur lang de steun- en toeverlaat van Henk. Ze kwamen gisteravond rond de klok van half zeven ook samen over de finish met enkele kleinkinderen van Henk. 
Kippevel! Janken joh. Nog nooit zo lang gekeken naar Noos TV, ouwe lullen TV maar nu zat ik er zelf uren naar te kijken. Even een glimpje EK en dan weer Henk volgen op zijn barre tocht! Straks zit dat logo van Noos TV gebrand op mien treurbuis. Hoe leg ik dat dan weer uit...?
Geweldig. Op een verlaten stil landweggetje stonden ze Henk op te wachten, soort van niemandsland.
Passerende fietsers hadden blijkbaar geen flauw benul dat hier een man liep die vrijdagmiddag om 15.00 aan zijn monstertocht was begonnen. Niet efkes 5 kilometer op de Dijk lopen het weekend tegemoet. Neuh, 200 lange en bijna ontelbare kilometers. Hij wilde minimaal € 5000,- ophalen. Ben bang dat het een veelvoud van dit bedrag zal zijn. Allerlei acties werden op touw gezet rondom deze klasbak! Saamhorigheid ten top. Verbroedering.
Respect. Hoe hij met mij het praatje aanknoopte, heb jij niet iets beters te doen dacht ik nog, dan even met mij ff te keuvelen en te ouwehoeren. Het tekent Henk. Henk is uniek in zijn soort. Wilde hem eigenlijk even vasthouden, was dat gek? Drie kerels op een fietspadje langs de Vecht die elkaar even willen knuffelen....Is dat raar soms, ik vraag dit natuurlijk voor een vriend.
Hou Me Vast. Hoe de tijd ook raast, we komen er door heen. Huub zong het maar Henk voegde de daad bij het woord. Hij is begonnen aan het tweede deel van zijn leven, hij heeft een schat van een nieuwe vriendin maar zonder het eerste deel was dit leven er niet verhaalde Henk. Mooi man...
Met deze actie wilde hij zijn overleden vrouw eren.....Nou, dat is gelukt Henk en met jouw tweehonderd kilometer in de benen zijn we wederom een stapje dichterbij het doel gekomen dat, One Fine Day, Kanker de wereld wordt uitgebonjourd. Het zal ooit gebeuren. Wanneer? Dat weet niemand??
Maar knappe koppen zat dunkt mij....
Schrok van de week ook. Het hield mij wakker. Lees nooit zo vaak de advertenties in de Toren maar woensdag dus wel. Was vroeg wakker, had tijd over en de krant viel al in de bus. Hoorde 'm klepperen...
Een meisje wat ik kende uit een (ver) verleden was niet meer! Dood. Deze lieve en leuke jonge meid van eerder was een mooie moeder geworden en toch kon je haar niet meer vast houden...PVD!
Ze was niet alleen maar zo voelde het blijkbaar wel. Belde haar tante. Had haar nichtje jaren niet meer gezien. Kreeg tekst en uitleg. Het deed mij, gek genoeg, heel wat! Liep er de hele dag mee rond. Soort van, hoe gek het ook klinkt, een soort van wake-up call. Trap onder mijn eigen kont. Get a life...
Zij was niet dertien in een dozijn. Anders, alternatief(?). Ze had iets, ze intrigeerde mij. Niks geen Mainbargs an en toch dronk ze gewoon bier. Snap je, ze stak haar hoofd boven het maaiveld uit. Had maling aan de goegemeente. Ze wilde mij ooit aan de boeken van Tolkien (Lord of the Rings) en volgens mij Harry Potter krijgen. Stond ze aan de deur in Mariënberg in haar lange zwarte jas. Dit moet je lezen, Alfred. Ik kreeg er geen sjoegge op. Worstelde mij door de hoofdstukken. Hoe graag ik het ook wilde maar dit was niet mijn genre. Gaf haar de boeken terug...Kwam haar later nog wel eens tegen op een feestje, vaak was daar muziek bij. Altijd even een praatje...Zo gaat dat! Daar was die dikke traan...
Wat ik zeg, had haar al jaren niet meer gezien en ik zie haar ook nooit meer. Heb dus weinig referentiekader met haar, maar je mag toch wel treuren om iemand die er niet meer is. Toch? 
Als jij het niet meer weet in de rimram van de tijd. De bodem veel te heet, alle richting kwijt!
Maar ze wist het blijkbaar niet meer. Rust zacht, lieverd!
Sorry voor de zware kost deze ochtend, was niet de bedoeling maar het leven is niet altijd zonneschijn.
Gaat niet altijd over rozen. Maar als wij elkaar maar blijven vasthouden op de juiste momenten!
Verder mooie week gehad hoor, begrijp mij niet verkeerd. Breur werd 21 juni zestig....Het leven vieren.
Een verrassingsfeestje werd er voor hem georganiseerd door zijn vrouw en kinderen. 
Tuurlijk waren wij aanwezig. Iets eerder weg van het werk om op tijd het glas te heffen in Hattem!
Voetbal kijken met Moos en Mouna. Ze hadden op vaderdag een NL borrelplankje gemaakt.
Papa blij. Trots ook! Vrijdag keek ik ouderwets in de kroeg bij Eric B., dat stamkroegje waar eerder Aly B. de biefstukken bakten. 
De zon gaat weer schijnen. Keek van de week nog naar het Noorderlicht. Niet in Noorwegen maar gewoon thuis op de bank. Ze traden op in Hedon. 'Come Back Home' heet hun debuutalbum. 
Kreeg de tip van een meer dan trotse vader. Kom maar thuis. Tja, dat had je meer mensen gegund...
Elkaar lekker vasthouden. Knuffelen en nooit meer loslaten. Soms moet je dingen loslaten maar niet alles en ook niet altijd.  
Bij Noorderlicht dacht ik altijd aan iets met donker, licht, koud en vooral Scandinavië. 
De Vikingen verklaarden dit natuurfenomeen als de glinsterende wapenuitrusting van mythologische strijdgodinnen. Klinkt goed hè. Een Finse legende heeft het over een vos die door sneeuw rent en met zijn staart vonken en kleuren maakt. Volgens de Denen is het een zwanenwedstrijd. En de Sami en Inuit (wie...? die duzz...) zien er onze voorouders in. Mooi, ik zie mijn vader ook vaak zitten op zo'n wolk.
Wetenschappelijk gezien ontstaat Noorderlicht door uitbarstingen van de zon waarbij grote hoeveelheden geladen deeltjes in het heelal geslingerd worden. Dit worden zonnestormen genoemd. Het Noorderlicht bevindt zich 100 tot 150 kilometer boven ons en kan verschillende kleuren hebben. 
Wat je er ook van denkt. Je moet iets vasthouden, wat jij er zelf van denkt, is prima. Het Noorderlicht, Poollicht of Aurora Borealis (zoals het officieel heet) is een visueel spektakel wat ik nog nooit heb gezien. Je moet iets te wensen over hebben..
Maar Noorderlicht is dus ook een band van o.a. Hardenbergse makelij. Betere naam dan Aurora Borealis. Succes heeft meerdere vaders hé. Lekker hoor! Gisteravond ff hun debuutalbum geluisterd. 
Ze komen uit Zwolle. Zangeres Noortje, gitarist Bart (de zoon) en pianist Lucas. Ze kennen elkaar van de studie aan het ArtEZ Conservatorium in Zwolle. Met hun concert in Hedon studeerden ze af. Geslaagd! Cum Laude?
Leuke muziek. One of these Days, Stuck in the moment and Come Back Home! 
Thomas en Paul kenden elkaar toch ook van één of andere studie, heeft ze geen windeieren gelegd!
Net als Henk ben ik ook in de tweede helft aanbeland. Hardlopen staat niet op het lijstje. 
Wandelen wel. Gisteren mijn nieuwe schoenen aangetrokken. (nog) geen blaren, laten we het zo houden.
Eventjes langs de Vecht gewandeld, de voetstappen van Henk lagen er nog. Probeerde er in te stappen. Mick Jagger begon te zingen, dat ik de rivier maar moet blijven volgen...
Volgde gisteren Henk op de voet. Stond zachtjes te juichen en huilen tegelijkertijd toen hij onder het doek van Prins Sport liep. 
Op deze voetballoze zaterdag liep ik onder een blauwe wolkendeken opgeruimd naar buiten. 
Liep langs het water, alles stroomt - niets blijft....Kop leeg. Straks mijn kinderen vasthouden...
Hoop dat ze bij ons langs komen als ze problemen hebben. Want jullie zijn niet alleen...
Wij zijn geen zonnekoning- of koningin maar weten wel het lichtknopje te vinden als het donker in jullie hoofd is en anders blijf gewoon je eigen pad bewandelen of doe zoals Henk het altijd deed met Roelie en nu met haar in gedachten doet : Following the River...stapje voor stapje.
Straks houden wij elkaar even lekker vast! 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#SokkenLa Kapot?

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Momentan ist richtig, momentan ist gut.
Nichts ist wirklich wichtig, Nach der Ebbe kommt die Flut.
Am Strand des Lebens, Ohne Grund, ohne Verstand.
Ist nichts vergebens, Ich bau' die Traume auf den Sand.
Und es ist, es ist OK, alles auf dem Weg.
Und es ist Sonnenzeit, unbeschwert und frei.
Und der Mensch heisst Mensch, wel er vergisst, weil er verdrängt.
Und weil er schwärmt un stählt, weil er wärmt, wenn er erzählt.
Und weil er lacht, weil er lebt, Du fehlst.'
Uut 'Mensch' van Herbert Grönemeyer

Moi, ben ik weer.
Werd gisteren aangesproken in de stad door iemand die mijn stukjes blijkbaar leest.
Vage kennis, kende hem wel maar kon 'm ff niet plaatsen. Heb ik vaker...Sorry.
'Hey Alfred, waar ga je het morgen over hebben, weet je het al?
Ali B., de noten van de Jumbo, Rost van Tonningen of toch de Avondvierdaagse...?'
Laat ik voorop stellen dat er in mijn leven maar één Ali B. is!
Dat is al 52 jaar Aly Binnenmars, die dut geen vlieg kwaad. Bakte jarenlang de lekkerste biefstukken van Mariënberg en omgeving. Ik ken heur al mien hele leven, dat begon al toen ik als jochie van amper een paar turven hoog samen met mien vader in het grote mensencafé mocht komen. Later kwam ik er als jongvolwassene vaak alleen. Wel met vrienden hoor en daar ontmoette ik ondermeer de moeder van mijn kinderen.
Ken ook een Eric B., Tony B., Harry B. en eerder hoorde daar Jan B. ook nog bij, maar die tapt al een behoorlijke tijd boven de biertjes, keurig twee vingers. Kerels van de gestampte pot, niks mis mee. Zal de kaartclub 'Klavertje Vijf' bij Jan B. aan de tap zitten? Donders verzaken, nat goan en niet speulen ook al heb je de Boer en de Nel in handen...?
Neuh, heb nooit zoveel met die andere Ali B. gehad. Bleef zitten in het Gelredome toen iedereen voor hem ging staan terwijl hij samen met Marco B. 'wat zou je doen' zong. Eigenwijs? Of voorkennis? 
Ik was daarentegen wel weer de enige die ging staan toen Ilse DeL. haar gouden keeltje openzette.
Met haar op het podium krijg je mij wel in beweging. Dat blijf ik een mooi mens(ch) vinden. 
Had graag schoenen bij haar willen kopen. Walking in Memphis euh Almelo zonder zo'n witte haarband, als je maar scoort vind ik het allemaal prima, Memphis.
Schijnt dat Ali B. ook een broer heeft. Die wilde in plaats van vingers en zo iets met tandenborstels doen.
Heet Oral B., die broer van, misschien ken je hem of heb je vanmorgen met hem in de mond het gebit weer schoon gepoetst. Hij komt er toch niet mee weg?
De noten van de Jumbo. Ze schijnen de lekkerste cocktailnoten te hebben, althans dat blijkt uit een test van het AD. Een dikke 9 krijgt ie. Kom niet vaak bij de Jumbo, alleen voor de vuilniszakken....
Heeft niks te maken met Frits hoor of met een potje meer of minder. Neuh, ben gewoon niet zo Jumbo-fähig. Wilde dat woord er toch eens ingooien, vind ik zo'n lekker klinken....Fähig!
Toch de laatste dagen wat meer Duitsachtig georiënteerd. Komt natuurlijk door dat EK, vandaag begint het voor ons. Mien moat en zijn geslaagde zoon (8,8 voor Engels, Good zo Tobi) rijdt nu as we speak op de Deutsche Autobahn. Fahren, Fahren. Fahren auf die Autobahn. Dat Volksparkstadion is van ons hè.
Net als in '88. Jemig, hoe kun je een nummer nog meer verkrachten meneer M. Schuitemaker....
Het werkt wel, Mouna zong het gisteren uit volle borst. Ze weet dat ik het een k..nummer vind. Daarom juist... haha. Heerlijk die humor van mijn kinderen. Wat een toppers. Ze liepen vier dagen Avond4daagse Hardenberg alsof het peanuts (borrelnoten) waren. Zonder pijntjes, vijf kilometer met gemak. 
Ze lopen natuurlijk wel eens vaker achter hun vader aan. Nooit sjokkend, ik heb de pas er vaak in en dan moeten ze wel de brommert aanzetten om mij bij te houden. Dan hoor ik halverwege. Papa, kan het ook iets zachter...Oh ja, ff rekening houden met de kinderen. Dat doe ik graag anders krijg ik straks de rekening wel gepresenteerd. Vaderdag hè. Moet straks verplicht een half uur naar boven, nemen ze hier beneden de boel ff over. Mocht niet in de plastic zak in de koelkast kijken en zekers niet in de tas die onder de stoel van Opa ligt. Ben benieuwd. Kon mijn nieuwsgierigheid bedwingen.....
Ben sowieso ff de Sjaak. Kan niet anders. De appel valt niet ver van de boom. Ze hebben vast een boodschap verwerkt in hun kadootjes. Laat dat maar aan Moos en Mouna over...Mooi!
Snap niet hoe die halve bekende, weet nog steeds zijn naam niet, bij Rost van Tonningen kwam!
Weet veel van de oorlog maar heb niks met dat enge NSB-mens. Schijnt dat er weer iemand uiterlijke kenmerken van haar vertoond en in het verleden uitspraken heeft gebezigd die redelijk in de buurt van haar gedachtengoed kwamen. Ergerlijk. Ik vind er alles van. Faber is ook een merk alcoholvrije wijn....Ooit proberen te drinken tijdens de zwangerschap van San. Getverdamme, dan maar gewoon Spa Rood hoor....Ok, speciaal bier dan maar.
Alhoewel, ik heb blijkbaar ook condooms in mijn sokkenla liggen. Daar doe ik momenteel ook niet veel mee. Kan ze vanmiddag opblazen en ze oranje laten kleuren door Mouna, hebben wij mooie ballonnen hangen maar verder.....?
Moos vond ze gisteren. Hij had gaten in zijn eigen sokken en ik was net met Mouna eventjes bij Oma voor de heggenschaar van Robert. Papa, ik dacht eerst dat het snoepjes waren maar zag Durex staan.
Dan appt ie hè. Maar Papa, je kan ze toch niet gebruiken. Oh? Zijn ze al over datum.
Neuh, dat niet. Je hebt toch geen meisje nu. Tja, dat klopt. Ok, hoe lang zijn ze nog goed? 
Tot september'24. Je kan ze dus nog gebruiken moet je wel opschieten....haha. Hoe dan?
Ik vind dat behoorlijk grappig! Oma vond dat ook. Bewaar jij die dingen in de sokkenla?, vroeg mijn moeder. Blijkbaar... Die ondingen raak ik altijd kwijt en op het moment dat ik ze nodig ben loop ik mij een ongeluk te zoeken. Nooit voorbereid. Ben er ook niet zo mee bezig. Ben geen Ali B. maar Alfred D.
Dat dus. Ga het niet hebben over Ali B., hij snapt er nog steeds geen kloten van! 
De borrelnoten van de Jumbo, misschien een keer een zakje meenemen als ik de zakken op heb.
Rost? Die kan aan mijn reet roesten....Ik volg het wel op een afstandje in mijn eigen pluche.
De Avondvierdaagse dan maar. Ja, dat was leuk, gezellig en maakte mij trots. 
Mocht woensdagavond meelopen als papa van. Leuk joh. Gezellig ook. Vier meiden.
Mouna, Mera-lyn, Vera en Mirthe. We gingen door Baalder en Baalderveld. Memory Lane leek het wel.
Ooit een meisje 's avonds weggebracht met de taxi. De volgende dag zou ik bij haar op de koffie komen. Mooi niet, uur rondgetourd door Baalderveld. De weg niet weer kunnen vinden. Dus achteraf wel op de koffie. Meisje niet blij met mij. Ga maar in de rij staan...
Ik stam (nog) uit de tijd dat er destijds geen mobiele telefoons etc. waren. Daar kwamen wij destijds wel vandaan, De Stam. Zocht mij een ongeluk....
Condooms in de sokkenla maar stuurde mijn Opel Vectra alle kanten op behalve de goede!
Dat idee bekroop mij woensdagavond ook weer. Ben op plekken geweest waar ik niet eens het bestaan van wist. Hardenberg is mooi maar je moet het ff zien. Zag een ander Baalder- en Baalderveld. 
Weet nu ook waar de Boerderij staat. Wel handig als ik eens een bandje daar wil bezoeken...
Kende natuurlijk de liedjes niet uit mijn hoofd. Daar boven in de bergen, natuurlijk, maar ik kende 'm in een andere versie en niet geschikt voor zevenjarigen...We hebben een cluppie en dat heet...ging er bij de vier meisjes weer niet in....Schitterend!
Moos liep in een andere groep. Bij de ravitaillering (ook zo'n mooi woord) zagen wij elkaar even. 
Hij aan een dorstlesser van het één of ander, ik aan de koffie. Hoe gaat ie? Geweldig, Papa.
Wij ravitailleerden er mooi op los. Snap je. We waren niet aan het wielrennen maar aan de wandel.
Gisteren heb ik ze opgewacht op de Markt! Geweldig! Defilé. Dolenthousiast waren ze. 
Die paar spatjes regen trotseerden ze man- en vrouwmoedig. Hartstikke mooi, later bij Blij nog even wat gedronken. Happie Snappie...Mooi. We deden het met z'n drieën, net als met klaverjassen mis je er dan wel één. Ik heb die condooms niet voor niks in de sokkenla liggen en nog tot september houdbaar....
Melk gaat ook over de datum, net als Youp, blijkbaar ook kapotjes van de Durex. 
Heten ze daarom kapotjes, dat het stuk kan gaan als je er te lang mee wacht om ze te gebruiken?
Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend die nog steeds Fahrt, Fahrt, Fahrt auf die Autobahn. 
Mooi evenement die Hardenbergse Avondvierdaagse. Eerste keer dat wij meeliepen....Volgend jaar weer! Fantastisch hoeveel vrijwilligers er helpen om dit tot een groot succes te maken, maar ook het enthousiasme van de scholen. Je bent buiten werktijd nog wel even vier avonden bezig om alles in goede banen te leiden. Hulde aan de teamcaptain(s)....Gelukkig hebben wij de foto's nog! 
Ik vond het gezellig. Loop graag, moet ik nog meer gaan doen. Heb andere wandelschoenen gekocht. 
Goedkoop is duurkoop! Ik had ooit geweldige schoenen, gekocht in Oostenrijk. Achteraf onze laatste vakantie samen. Heb ze gedragen totdat ze echt op waren. De laatste herinnering ging in die grijze bak.
De opvolger gaf mij alleen maar blaren. Heb ze een nacht in een emmer met water gedaan, deed ik vroeger ook met mijn voetbalschoenen. Hielp voor geen meter, had elke keer zere voeten na het lopen.
Gisteren nieuwe gekocht. Nu wel kwaliteit, hoop ik. Misschien straks even inlopen als de kinderen nog skik hebben om langs de Vecht te lopen...
Kunnen ze ook meteen mijn geknipte heggie bewonderen. Ik was, naast de buurman op de hoek, de enige die zijn heg nog niet in de zomerstand had gekort. Er klaagde niemand maar ik voelde wel een bepaalde groepsdruk. Zag mensen cq. buren kijken naar mijn verwilderde heg en dito onkruid! 
Het leken wel paddenstoelen. Ze schoten uit de grond. Gisteren maar de heggenschaar geleend van moat Robert. Snoeien....Nu mijn eigen gazonnetje nog. Heb al schoon beddengoed, condooms in de sokkenla (volgens Moos dan, of heeft ie ze weer verstopt..? haha..). Dat zie ik zo voor mij, humor heeft ie sowieso. Heeft ie niet van een vreemde, had ik bij mijn Pa ook gedaan. Alhoewel, die had ze niet eens nodig. Martha hield de kerk wel in 't midden toen geluk nog heel gewoon was.
Lig ik daar klaar voor de strijd, zoek ik mij een ongeluk naar een stukje plastic om de wereldbevolking niet groter te maken dan dat ie al is....Zie het zo voor mij. Slap geouwehoer! Sorry! 
Ben een beetje in tijdnood. Een kat in het nauw maakt rare sprongen dan....
Ze zijn laat deze morgen. Slapen hun Avond4daagse roes uit. Blijkbaar, of ze zijn vaderdag-plannen aan het bekokstoven, dat kan ook! 
Genieten. Vanmiddag ook vast en zeker. Samen met onze XXL Hamster voetbal kijken. 
Heb er zin aan. Ze blijven nog een nachtje. Gezellig! Hoor gestommel. De jongste is wakker, denk ik.
Stiefelt zo wel de trap af. Zijn mooie mensjes....
Luisterde gisteren naar Herbert. Niet meester Herbert, alhoewel....Herbert Grönemeyer is wel een meester in het maken van muziek die een snaar of twee raakt. Althans bij mijn persoontje. 
Der Weg is prachtig van hem, net zoals Männer of Bochum. Ik mag soms graag naar Duitse muziek luisteren. Niet verder vertellen. Je ontkomt er nu niet aan met dat EK bij onze Oosterburen. 
Die Toten Hosen. Wereldband uut Düsseldorf und umgebung. Tage wie Diese heerlijk nummer.
Propaganda, Alphaville of Matthias Reim. Verdammt Ich lieb Dich....Tja. Kraftwerk! Der Udo!
Mensch, durf te leven! Hij beschrijft hierin het verlies van zijn vrouw en broer maar kijkt ook naar het positieve. Doorgaan, geef je niet gewonnen want dan verlies je wedstrijd. 
Zie het leven niet als een wedstrijd, niet eentje van twee helften. De ene helft gehad en de start van de tweede was behoorlijk beroerd! Sta op achterstand net als die Italianen gisteren. 1-3?
Zat gisteren te luisteren, Moos op de achtergrond. Bij 'der Weg' veerde hij op.
Heeft Guus dat ook niet gezongen, klopt Jongen! Trots, weer trots. Hij is momenteel van Joost.
Friesenjung staat hier vaak op! Teksten die kloppen wel. Mooi dat ze zo met muziek bezig zijn...
Nu mag André ook en Wolter, Chefs Special, Armin...zelfs de Dikdakkers mogen! 
Alles voor een succesvol EK! Het gevoel komt langzaam maar zeker. Was eerst teveel 'in betrieb' met de roodzwarten van Mariënberg. Wir haben es geschaft! Kom op, Oranje. Nu jullie nog....
Sowieso Blij met deze Twee, gelukkig kon ik toen ook geen condooms vinden.
Een geluk bij een niet zo groot ongeluk, haha....Blij met mijn twee paar mooie sokken.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Blijven Zitten!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

't is nie alle dagen feest en daorumme zing ik um 't hardst.
Ik heb dit zowat nooit, ik schrik der zölf 't hardste van.
Ik ben zo bliede, ik ben zo bliede man.
Zo bliede as 't mar wezen kan. 
't is zowat te mooi, gien wolkie an de lucht te zien.
Anders bennen der wolken zat mar nou zie ik der echt gien iene....'
Uut 'Ik ben zo bliede' van Skik

Moi, ben ik weer.
Allereerst mijn excuses aan de organisatie van het bierfestival, hier in Hardenberg. 
Had mij niet afgemeld als rechtgeaardde liefhebber, andere verplichtingen. Sorry. Leuk feestje gehad?
Ik bleef maar zitten op de voetbal. Het werd steeds vroeger laat! 
Na het bitter van al die nederlagen dit seizoen wilde ik gisteren ook het zoet proeven van een klinkende zege. Eind Goed, Al Goed! Weg was het chagrijn, welkom terug waterlanders. We blijven 4e klasser.
Als sneeuw voor de zon verdween alles, geen wolkje aan de lucht te zien. 
Was laat thuis, moest toen nog een wedstrijdverslagje in elkaar flansen. Je kent het wel...
Veel appies beantwoorden, reacties lezen op X en Facebook etc. etc. 
Hele administratie hoor op zo'n zaterdagavond als je je doel eens hebt gehaald. 
Ik bleef maar zitten. Kijken naar foto's. Foto's van een mooie dag. Het vlaggenschip in optima forma. Maar ook foto's van vroeger. Lachende oud-klasgenoten, niemand bleef er zitten de laatste jaren.
Wat waren wij een mooie klas. Een hecht team. Negen meiden, drie jongens.
Jammer genoeg waren er maar twee van de negen meiden inpandig op de reünie van mijn basisschool de Hoekstee afgelopen vrijdag, die 100 jaar bestond. De beide Jolanda's. Nu gingen wij niet zitten in het fietsenhok.
Kusjes en zo geven. Neuh joh, we zijn nu volwassen. Dat doen we niet meer....
Ina zit helaas al boven, dat wisten we. Waar de anderen waren? Vergeten, niet op de hoogte? Geen zin?
Jeanette zat te zweten op een warm eiland vertelde haar broertje. Maar had graag verder even gekeuveld met Arjan, Heleen, Dinette, Ageeth of Brenda. Ach, het was sowieso gezellig op mijn oude schoolplein waar de boze wereld buiten het hek speelde.
Als je je ogen sloot was je weer even terug, eind jaren zeventig/begin jaren tachtig, op je oude fijne en vertrouwde basisschool.
Zag mij zitten in gedachten bij Juf Westrik te stoeien met het woordje 'vis', kreeg 'm maar niet goed op papier. Liet 'm maar zwemmen. Uit de kom. Vond ze niet zo leuk....Mijn eerste standje.
Een klas verder had meester Gerrit ter Horst alle moeite om ons te vertellen dat Gerjo een jaartje moest blijven zitten, dat het beter was zo. Hij was er wel, gave kerel. Hij nam telkens maar spraakwater want iedereen wilde iets van hem weten. Hoe gaat het nu met jou, woon je nog in Hulsen? 
Het ei van columbus bij Meester Herbert in klas vijf of zes. Raak de tel kwijt. Grijze baard, blik even naar boven. Vertrouwde plek. Fijne tijd gehad op school. Tussendoor fietsen bij Donder-Japie!
Daar stond het stencil-apparaat, aan de andere kant de kamer waar ik elke week logopedie-les had.
Veel was nog hetzelfde, tuurlijk likje verf en zo. De kapstokken waren tevens verhuisd maar ik zag mij er nog lopen. Voetballen op het oude sportveld, knikkeren in de zandbak. Kattekwaad uithalen met de openbaren. Op krukken lopen met zijn drieën. Jolanda B., Heleen H. en ik. Foto's van vroeger. 
Soms verlang ik wel eens naar die tijd terug. Kinderen willen groot zijn, nou dat gaat vlug. Robbie de Nijs kwam buurten in mijn hoofd vrijdagavond. Langzaam borrelde de tekst op:
'Hier heb ik nog een foto van heel lang geleden, maar als ik blijf kijken dan wordt het weer heden...'
Nu dronk ik er een biertje waar ik eerst ranja mocht met een koekje. 
Mooie tijd, leuk begin van het weekend. Is Henry (breur) er niet? Je lijkt er wel op. Liepen hier ook allemaal van die zusters rond? Leerde hij hier voor casanova....? Was dat een vak of is dat gewoon puur ambacht? Vraag dit natuurlijk voor een vriend, op dit moment wel handig om te weten....
Bleef buiten even op het bankje zitten. Even zes jaar snel de revue laten passeren. Praten met die en die....Zag mijn nichtjes! Zag dat er in oude vriendschappen weer nieuw leven werd geblazen.
De stemming was goed. Opperbest! Die van mij was deze week heel apart. Hele week in een andere stemming gezeten. Niet voor de Europese verkiezingen. Heb niet zoveel met Brussel in die zin...
Maar maakte mij bijzonder druk voor gisteren, zaterdag moest het dan gebeuren in Ommen.
Daar ook alvast mijn excuses voor. Ik heb de laatste weken vaak gehad over dat stomme spelletje voetbal. Interesseert jullie blijkbaar geen bal? Mij wel. Wat kan dat getrap in een emmer jouw leven op zijn kop zetten. Zo'n 69'er in hoogsteigen persoon. Ik was in mineur...Emotie schoot alle kanten op.
Het zou ons toch niet gebeuren. Degraderen naar de absolute kelder van het amateurvoetbal? 
Het begon afgelopen zondag al. Bleef zitten, onbestemd gevoel. Er borrelde iets op in maag en het waren niet de noten. Neuh, een knoop. Bleef maar rondjes draaien. Slecht slapen, nog slechter dan normaal gesproken! Hoe dan? Kom op zeg, verman oe....Oud wijf!
Kom donderdagavond nooit meer op de voetbal. Was er eerder niet weg te slaan. 
Ach, je wordt ouder, je krijgt kinderen. Ander leven. Nu bijna weer terug bij af....
Maar moest even het gras ruiken, beetje slenteren op het Westerpark. Bakkie koffie in de hand.
Even naar de jongens kijken. Stonden de ogen niet krang in de kop? Konden ze de ballen nog raken?
Praatje met Theo en Arjan P. Later nog even met trainert Arjan B. gesproken. Gaf me rust. 
Arjan haalde een beetje de angel er uit. Hij verzekerde mij dat het goed kwam. Komt goed, Dorgelo.
Maak oe nou maar niet naar. Ok!
De jongens waren klaar voor de finale. Net zo voetballen als tegen Kloosternarigheid.
Kop d'r veur. D'r op en d'r over. Legde mijn lot in handen van Bolks en ging er zelfs even voor zitten.
Op sportpark Westbroek van onze vrienden van FC Ommen vond de apotheose van het seizoen plaatst.
Kleine duizend man bevolkten het hoofdveld van het voormalige OZC. 
Vreugdevuren bij opkomst. Het blauw van SC  Lemele en het rood van Mariënberg. 
Je zag even geen hand voor ogen. Maar we gingen als de brandweer, het vlaggenschip ging in volle vaart vooruit. Binnen het half uur hadden we orde op zaken gesteld. 0-3 voor.....Lemele hapte naar adem. 
Man, man wat een luxe. De blik van Gerard zei voldoende. Hij ging eens rustig zitten, toch maar staan.
Wat een week, wat een rollercoaster. Achtbaan van allerlei emoties. Alles kwam vliegensvlug voorbij. 
Eind goed, al goed! Onze Mariënberg jeugd die maar onophoudelijk bleef juichen en aanmoedigen. 
Geweldig. Wat een lekker sfeertje hing er in Ommen. Wist ik wel, foto's van vroeger hè.
Veel gezeten en gelegen in Ommen. Ommen is als een warm bad en sportpark Westbroek is dat na gisteren zeer zeker weer. Lopen alleen maar mooie mensen rond en die er niet meer lopen hou ik in mijn gedachten of zag ik gisteren op zo'n roze wolk zitten. Veel mensen gesproken....Moi.
Mooie gesprekken. Jouw verleden maakt het heden! Foto's van vroeger maar als ik lang genoeg blijf kijken wordt het weer heden. Boudewijn zong en Skik. Lou Reed kwam met zijn Perfect Day! 
Tranen in de ogen, niet van de rook maar van ontlading. Potverdomme! Ik liep leeg.....Knuppel!
Sta je daar, 52 jaar, te janken op het hoofdveld van FC Ommen. Tranen van opluchting? 
Alles vergeten. Neuh, dat niet! Maar vandaag telde dat even niet! De Koning te rijk en Queen speelde.
Onze aanvoerder die in onze kantine even het woord nam. Wat een klasbak! 
Weer die waterlanders, nu weer. Sentimentele draak, je lijkt wel een oud wijf! 
Hij bedankte ons, supporters, alles en iedereen. Ook die lui die niet in de kantine zaten op 't moment.
Het was een k..seizoen geweest met veel downs en weinig ups maar Dennis vatte in een paar zinnen even het seizoen perfect samen. Eind goed, al goed! Top kerel! 
Ach ja, het blijven wel jouw voetballers. Jouw mannen van de gestampte pot! 
Ik bleef staan ipv zitten. Nu even wat ouwe jongens krentenbrood met de heren van vroeger!
Heb ik ook veel foto's van. Trots op mien cluppie, trots op Arjan B., Arjan P. en Theo de L. 
Ze gooiden wat dingetjes om, gaven de ploeg weer vertrouwen en ze lieten pvd zien dat ze echt wel kunnen voetballen. Ze bewaarden het beste voor het laatst. Mooie goals, vooral in die 0-2 van Wesley,  voorbereid door Collin, zat alles van die verbazingwekkende wederopstandig in. Niet gaan voor eigen succes zoals een spits misschien betaamt maar het samen willen en kunnen doen! Mijn roodzwarte hart pompte als nooit tevoren. Hiervoor offer je je vrije zaterdagmiddag op en Dennis sprak wijze boekdelen...Super man!
Het boek van dit seizoen sluiten we. Archiveren, ergens neerleggen waar we 'm later niet meer kunnen vinden. Gelukkig hebben wij de uitzinnige foto's nog. Die zijn over pak 'm beet 10 jaar goud waard!
Draaide gisteravond muziek. Mijmeren over eerder, over nu en over wat er morgen komen gaat.
De hamster keek mij eens aan. Ben je wel goed? Ja, wij hebben sinds woensdag die grote XXL-hamster van de Appie hier thuis staan. Gewonnen door Moos en Mouna. Geweldig! 
Wat een feest toen wij het beest gingen ophalen. Ze wisten van niks, pas in de winkel vertelde ik het hun. Die gezichten joh, geweldig. Kippevel! Geen foto's van maar ik heb de polaroids in mijn troebele brein. Zo enthousiast. Patrick, de supermarktmanager, maakte er een foto van. Voor later die foto...
Hamsteren maar dan compleet anders. Hamster keek 's avonds met ons mee naar de Fakert!
Hand in hand keek Mouna met Hamster televisie. Ik bleef zitten maar je kon mij wegdragen.
Zij 's morgens cornflakes en Hamster een boterham met kaas. Mmmm, lekker zei ie. 
Ja ja, kaas van Jan niet van Albert! Wat een beest. Gisteren ging hij, bij gebrek aan beter, mee naar Moe. Koffiedrinken. Hij vermaakte zich goed bij het mensje van bijna 93. Hij bleef mooi zitten...
Zat gisteravond te praten tegen dat beest. Je zag 'm loeren die Hamster, spoor je wel? 
Gelukkig wel weer....Het was een behoorlijke rare week maar Eind Goed, Al Goed! 
Nu juichen voor Oranje ipv Roodzwart. Kieken wat het wordt. Blijf lekker zitten....Ga het zien!
Volgend jaar ook op de 2e editie van het Bierfestival in Hardenberg. Ga er van uit dat wij nu een keer klaar zijn met het spelen van nacompetitie-wedstrijden. Op de Tabbert volgend seizoen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#FestivalKriebels!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There is no pain you are receding, a distant ship smoke on the horizon.
You are only coming through in waves, your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child, I caught a fleeting glimpse out of the corner of my eye.
I turned to look but it was gone, i cannot put my finger on it now.
The child is grown, the dream is gone. 
I have become comfortably numb.'
Uut 'Comfortably Numb' van Pink Floyd. 

Moi, ben ik weer! 
Gisteravond, net een half uurtje thuis van (wederom) een geweldige dag. 
Gewonnen met de voetbal, we zitten in de finale. Mooi man!
Kinderen zijn dit weekend hier, waren mee naar Random Live. Allemaal fijne bandjes.
#Festivalkriebels
Ik heb ze al heel lang maar de appel valt gelukkig niet ver van de boom. Hier in ons tijdelijk paradijs.
Zij houden er ook van, Moos en Mouna. We denken Eva voor het gemak maar even bij.
Glaasje ranja, beetje luisteren naar muziek, oordopjes in en een hamburgertje van de plaat. Af en toe kwamen ze even kijken of Papa nog redelijk nuchter was. De tuinslang roerde zich gelukkig niet!
Giet mooi kinderen...Papa heeft een goede dag.  Het meeste gerstenat valt dusdanig in goede aarde...
En weg zijn ze weer. Voetjes in het zand, spelen met de jongens van GJ & Mandy!
Mooie afsluiter van de zaterdag die toch al niet kapot kon.
Kwam dus thuis. Mocht nog even een verhaaltje tikken over de strijd tegen HTC uut Zwolle.
Wij harkten een keurige 2-0 zege bij elkaar. We schoffelden naar hartelust tegen de Tuinders, ze kregen weinig poten aan onze roodzwarte trappers. Lekker wat volk op het Westerpark. 
Allemaal lieve mensen, sommigen kwamen zelfs uit PrayingHouse. Zag de snor al van ver...!
Dochterlief ook mee, mooi duo! The Brandos gingen zachtjes spelen in mijn hoofd! Kriskras...
Zat achter mijn laptop, ff snel het verslagje schrijven dan mocht Mouna naar bed, wilde ze niet maar moeten is soms ook wat, lieverd. Tis al laat. Zij overleefde notabene half gebakken het Random Live Festival.
Ze belandde ongevraagd in de heg. 
Meestal is Papa dat met een slok teveel op, wat zat er toch in die ranja? Had een onverlaat er stiekum wat Beerenburg of Wodka doorheen geflikkerd? Lollig doen anno 2024? Zeg het maar..?
Neuh, bij het scheiden van de spreekwoordelijke markt nog ff wat troubles in Paradise.
Bar & Booz speelden net één van haar geweldige laatste nummers, bijna tied om naar huis te gaan.
Lag Mouna ineens in de heg. Wel of niet geduwd? Dat is de vraag. Maakt ook niet veel uut, ze lag er wel in en dat lag niet in de planning. Neuh...
Beste schaafplek op haar lieve kleine buikje. Dat deed flink wat pijn, snapte ik helemaal. Aaaaaaah
Zo zielig. Op naar de EHBO, die waren ook langzaam het kamp aan het opbreken maar hadden meteen tijd voor het lieve meisje. Top! Veel konden ze niet, even wat desinfecteren (schoonmaken, ok) en een gaasje en wat verband er op. Zo komen wij steevast bij de eerste hulp. Zijn we goed in! 
Mouna vond ineens het festival niet meer zo leuk, ze kreeg andere kriebels. Weg van hier, Papa! 
Dus misten wij the afterparty met Tenessee Aces. We zaten al op de fiets richting huis. Ard stuurde de foto. Leuk....
Thuis kwam de EHBO kist tevoorschijn na eerst onder de douche te zijn geweest. Alles met beleid.
Met een nieuwe handdoek afdrogen, dan schuurt het niet zo. Droogt trouwens ook voor geen meter maar dan maar ff met de föhn er op. Alles met beleid hè. Later Vaseline erop gesmeerd. Gaasje er op.
IJsje uit de koelkast, lekker bij Papa zitten, stiekum van Papa's pizza smullen. Tja, papa had nog niet gegeten. Toen ik een hamburgertje wilde halen was de stroom even op. Tja, dan kun je niet bakken.
Vandaag ga ik weer allerlei kanten op. Wilde verhalen dat ik bezig was met het stukkie over de voetbal.
2-0 winst. Moest ik even gieten in een paar stichtelijke woorden. Trots op mien cluppie.
Ze hebben de geest weer, zekers niet uut de fles laat staan uit groene pretkegels...
Moos regelde de muziek op mijn oortjes. Eerst Joost, hij kon het weten...maar toen ging Moos echt zijn best doen. Hij weet waar ik van hou. Muzikaal gezien dan. Hey Papa, dit lijkt wel Skik. Ze zingen ook in het dialect. 
Iets met Hendrik Jan en Bökkers, komen ze uit Zweden of zö met die puntjes op de o...
Kreeg dit nummer een paar weken terug aangereikt van Jan. Moet je eens luisteren, Dorgelo!
Draai het wel eens in de Volvo op weg naar goddeloos 'n Ham. Was gisteren behoorlijk toepasselijk. 
'Dit is mien leaven, dit is mien volk. Dit is de wereld die ik ken. 
Dit is mien leaven, dit is mien volk. Ik wil ook nergens anders hen. 
Dit is de diesel in mien tank. Kan hier tenminste zeggen wat 'k denk.'
Dat duzz. In het dialect, Nedersaksisch komt het nog wat meer binnen. Vooral op dagen als gisteren.
Dit staat in je speellijst, Papa. Ken ik die ook? Liet hem 'Annie uut de Bochte' en 'Iederene hef een Reden' horen. Hij snapte niet alles, wat is een buul met wiet? Is dat een joint, Papa....? Ja, zoiets.
Soms kan een kind van elf jaar ook al teveel weten, of niet dan? 
Maar Hendrik Jan bracht de boodschap over. Gewoon simpele tekst op een doodnormale zaterdag maar vrat wel in op de goede manier, als je begrijpt wat ik bedoel. 
Ik wil het misschien wel anders, graag zelfs, maar als zij er zijn (M&M) kan mij verder weinig gestolen worden. Ze zijn de wereld voor mij, door hen voel ik mij soms Adam in het voormalig paradijs....
Geen sissende tuinslangen, neuh Gardena is niet echt mijn merk. En van appels eten krijg ik uitslag.
Mooie dag gisteren en om een lang verhaal kort te maken en anders knopen sommigen mensen er geen touw meer aan vast. Genoten met een grote U. Miste wel mien moat maar dat terzijde...!
Random Live, 5e editie, was er weer één voor de boeken. Je kunt redetwisten over de locatie, de vorige had iets meer feeërieks, maar geef het de tijd dan groeit alles wat beter en mooier...Trust me!
Met de bands was niks mis. Kende er 3 van de vier. Alleen Capt. Kirk was nieuw voor mij en toch ook weer niet als ik zag wie er op het podium stonden. Slecht in namen derhalve maar wel herkenning. 
Verder Bar & Booz (o.a. van on the cover), Tap Another Tune uut Slanting Ditch and Creebles (Kriebels) uut Daarle en omstreken. 
Beetje bekend geworden door sportclub Daarle. Ze waren daar lovend over, leuk bandje Alfred. 
Moet je horen. Werd al uitgenodigd op hun 60-jarig feestje waar ze voor enkele weken terug reeds de pannen van het dak speelden. Tja, soms moet je uitnodigingen overslaan anders komt de firma op leven en dood te vaak om de hoek kijken (credits: De Dijk).
Maar het zou maar jouw collega zijn. Wat een strot heeft die zangeres. Karlien Bosch. Is zij ook de naamgeefster van het leuke festival 'n Bos Food & Drinks in Daarle? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. Ook al een paar keer geweest. We houden van festivals hè. Die leuke kerel van haar stond rechts, voor de kijkers links. Ik vergistte mij al, kan gebeuren hè.
Mandy kwam even buurten, collega hè. Sommigen hebben ook altijd geluk. Mooi & Mooi bij elkaar!
Alle bandjes waren goed te doen. Miste jammer genoeg door de voetbal de aftrap van de organisatie zelf. Random Five, in nieuwe bezetting met ook een zangeres en de gitaren op volle oorlogssterkte. 
Zie jullie binnenkort vast nog wel eens. Maar Creebles, ik krijg er de kriebels van....
Vooral toen ze ff Comfortably Numb van Pink Floyd speelde. Kippenvel! Zat net naar boven te kieken en warempel, naast Ludwig zat mien Va op zo'n wolk bijzonder Groot te weh (te zijn...)
Als ik denk, denk ik vaak in het taaltje van hier. Sorry, kan niet anders. Dan houd ik alles dicht bij het gevoel. Neuh, naast voetballen hebben ze in Daarle ook verstand van een mooi stukkie muziek maken.
Daarle speelt 5e klasse maar de band Creebles scoort zeker punten op muzikaal gebied. 
Ach, Random Live is sowieso een lekker knus festivalletje. Geen moeilijk gedoe. Bier koud, hamburgers warm (als de stroom het dut) en mooi dom ouwehoeren. Je komt nog eens iemand tegen. 
Hey, was dat niet die meid die altijd bier tapte bij Celebration samen met die andere Erna, of stond ik er nou voor...? Dat kan ook. Met mijn lengte ben je bijna altijd de Sjaak bij concerten. Wordt er weer op je schouders getikt, nooit door mijn toekomstige ex maar altijd door lui die liever de band zien dan mijn grote rug. 
Tja, het kan verkeren. Bredero was er niet maar zat wel ergens op het vinkentouw.
Het was gezellig, mooi dom voor je uitkijken en grappig doen. Combinatie die ik graag nastreef. 
Kinderen die lekker aan het spelen waren, soms even kwamen luisteren. Moos die weer nummers herkenden. Trots hè. De appel blijft maar niet ver van de bomen vallen....Ik hou d'r van. 
Festivalkriebels. Daar hou ik van, krijg ik iig geen knoop van in mijn maag. Als een bandje skik heeft aan het maken van muziek heb je mij al half, laat staan driekwart te pakken. Ik hou van live-muziek.
Dan mag het van alles zijn. Van Bach tot klassiek, van rock naar Nederpop. Maar het liefst iets er tussen in. Comfortably Numb kwam ff binnen. Genoot met ogen dicht al had ik ze open....Snap je!
We stonden mooi vooraan bij Creebles. Postbode en Postbode ook. Ik kon ze niet uit elkaar halen...
Ina kende ze. Stond blijkbaar geen maat op! Mooi weer, tot net iets voor acht uur toen ik Mouna uit de heg mocht halen. Dat was maar een klein smetje op het feest en het feit dat ik zonder hamburger naar huis mocht!
Ach, een kleinigheid hou je altijd. Wij staan op de drempel van lijfsbehoud, dat maakte ook wel mijn dag gisteren. We waren daarom ook iets wat verspätet op onze afspraak op Random Live. Kein Drogencontrolle.
Het eerste uurtje lieten wij noodgewongen verstek gaan. Tja, voetbal hè, de belangrijkste bijzaak in het leven. Moos dacht dat wij met de 2-0 voorsprong het Westerpark wel konden verlaten. Dat gaan ze niet meer weggeven hoor. Hij kreeg gelijk, zoals zo vaak. Kereltje is niet van gisteren, net als Mouna. 
Dat worden straks echte volwassen mensen hoor. Ben ik niet bang voor, als er maar geen heg in de buurt is. Nu papa alleen nog. 
Zo hou je altijd wat. Koester dagen als gisteren. Tage wie diese....Heb nu net die Toten Hosen op de speakers staan. Schalt door het huis, nou ja - in mijn oortjes - , Mouna is wakker en vroeg vriendelijk of ik de dopjes in kon doen. Ze kijkt weer eens de zoveelste paardenfilm op Netflix, als je één paard hebt gezien heb je ze toch allemaal gezien. Zo'n goede ruiter ben ik nooit geweest, ik spoor meestal het verkeerde paard aan. Neuh, helder licht ben ik niet of nooit geweest. 
Wilde gisteren Kimchi halen, nieuwerwetse vorm van Atjar Tjampoer, gefermeteerde chinese kool.
Zag ik donderdagavond langskomen bij de Augurkenkoning. Maar wat er in mijn koelkast ligt niks van dat Kimchi gedoe. Wel genoeg witte wijn. Op de toekomst voorbereid....Nu nog effe Kimchi halen.
Je merkt wel. Het was zo'n dag dat er van alles gebeurde maar gelukkig ben ik niet aangenaam gevoelloos geworden. Zekers niet Comfortably Numb. Merkte gisteren, niet alleen aan mijn thee-water, dat alles nog aardig doet aan mijn lichaam. Het heg-indicent gooide even wat roet/kimchi in het eten...
Maar je moet ook nog wat te dromen hebben. Dat doen wij zaterdag 8 juni ook weer....Dan komt onze droom of zekers ons doel van dit seizoen ten volle uiting op een mooi sportpark in Ommen!
Dan knalt er hopelijk een ander nummer over het zwangere sportpark van de plaatselijke FC....
Kriebels (Creebles) en Festivals. Festivalkriebels, zal mijn taak als broeder eens opnemen. 
Mouna vraagt om verzorging. De schaafwond valt gelukkig mee, ze laat zich gewoon graag in de watten leggen. Niks is een meisje van zeven jaar vreemd en ik hou er van. Volslagen gevoelloos zal ik nooit worden. Kom maar door Pink Floyd.....Volgend jaar helaas niet noar Daarle, toch...toch?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...