#Café (F)later!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Out on the road today, I saw a Deadhead sticker on a Cadillac.
A little voice inside my head said: 'Don't look back, you can never look back.'
I thought I knew what love was, what did I know?
Those days are gone forever, I should just let them go but...
I can see you, your brown skin shining in the sun. 
You got the top pulled down and the radio on, baby.
I can tell you, my love for you will still be strong.
After the boys of summer have gone...'
Uut 'The Boys of Summer' van Don Henley

Moi, ben ik weer. 
Terug in JD, terug in Julianadorp, terug aan de kust.
Julianadorp is net als fietsen, je hebt zo weer de smaak te pakken, ook na ruim drie jaar.
Veel is er niet veranderd. De zee ligt net als de onstuimige duinen er nog steeds geweldig mooi bij.
Ok, in het huisje van mien ex-schoonouders staat er een andere bloemetjesstoel, zeg maar, de struiken zijn wat groter gegroeid, andere tegels voor maar Flint komt je nog steeds kwispelend en enthousiast begroeten.
Hey, ben je er weer, lang niet gezien? Of kunnen honden niet praten...?
In het dorp is de Vomar een Albert Heijn geworden en kun je nu, als je wilt, pizza's halen bij Domino's.
Wij zijn nu met zijn drieën hier in plaats van met z'n vieren maar dat is al drie jaar het geval.
Daar ben je inmiddels aan gewend, alhoewel dat went nooit kan ik je vertellen. 
Je hebt er maar mee te doen. Maar de eerste dag in JD was top, leuk en gezellig. 
Kilometers straten, pleinen, scholen, bruggen, plantsoenen etc. zijn vernoemd naar Juliana, onze koningin uit de vorige eeuw, maar van alle dorpen in Nederland is er maar één die de naam van Juliana draagt, namelijk Julianadorp.
De overlevering vertelt dat met de komst van een karkje bij het buurtschap rond het Loopuytpark de tijd rijp was om officieel een dorp te stichten. Zo kwamen ze op het idee om het dorp te vernoemen naar het pasgeboren kroonprinsesje, Juliana der Nederlanden. Dat was rond 30 april in het jaar 1909.
Koningin Wilhelmina (je weet wel die van de pepermunt) gaf het voorstel haar zegen en sindsdien heet het hier dus Julianadorp, zegge en schrijven 8 oktober 1909. 
Als 10-jarig meisje bracht Juliana een bezoekje aan 'haar dorp' en vijftig jaar later nog eens.
Dat was in 1969. Je ziet dat ik niet alleen slenter langs het strand maar ook de annalen er nog wel eens op na sla. Zo las ik tevens dat buiten Nederland er nog een plaats is die zo heet. Op het eiland Curacao, hier hemelsbreed 7.840,78 kilometer ver vandaan. Opletten duzz, als je Julianadorp intikt op buienradar dat je wel het Noordhollandse Julianadorp kiest anders kan het qua weer vies tegen gaan vallen.
Verwacht je kortebroekenweer maar gaat het zachtjes kraken dat het vriest. Gelukkig hebben wij daar deze week geen last van. Stralende zon...Mooi man!
Gisteravond nog even op het strand geweest. De omgekeerde richting, iedereen kwam van het strand af, wij gingen er juist naar toe. Samen met de vele honden en dito paarden maakten wij bal op het strand van JD. Wij zetten hier vlak bij opgang Drooghe Weert, loopafstand.
Moos en Mouna wilden alleen even met hun 'pootjes' in de zee. Nou ja, daar kwam weinig goeds van.
Mouna ging 'all the way' en Moos had alleen het shirt nog droog. Ach, het ligt nu nog te drogen in de zon. JD is wakker, wij ook net. Moos was het eerst wakker, Mouna en ik pas later...
We wijten het aan de zilte zeelucht. Rustig opstarten derhalve aan de Callantsogervaart in huisje nr. 7.
Er liggen veel (mooie) herinneringen in JD, ik zoek ze nu alleen samen met de kinderen weer eens op. 
Niet alles heur, de Duutsers hebben er gelukkig ook al veel begraven.
Straks misschien even naar Palendorp, doe ik ze wel alvast de zwemkleding aan. Met die twee weet je het maar nooit. Vnd naar 't Juffertje. Daar kwamen we vaak maar toen altijd in Corona-tijd, hebben ze de lekkerste spareribs van Juliandorp en omstreken. Skuumkoppe on the Side. Mmmmm...
Gisteren al even een Goudkoppe, Springtij, Zeebries Blond en Tuunwal Tripel (eilandbier) van de Texelse Bierbrouwerij gehad. Dat is JD ook, Texels bier! Ik reken het goed.
Wij vermaken hier ons wel. Zat gisteren mooi achter het huussie. Kinderen waren met de tuinslang bezig, bijna had ik ook een nat pak al had ik de korte broek an. Ging nog net goed, ben er deze week wel bang voor dat het een keer mis gaat. Heerlijk toch! The Boys of Summer kwamen langs in de Eagles-versie. Ik rekende het weer goed, Don Henley zong het gewoon. Haha, moest lachen om de tekst. Zo kan het ook...D'r een potje van maken.
Waar ik iets minder om moest lachen deze week was het aangekondigde afscheid van Henk en Herman! Tuurlijk, geen man laat staan een vrouw overboord, maar toch! 
Weer een soort van ijkpunt in mijn leven die het ruime sop verkiest. Jemig! Potverdikkemei.
'Iconisch café Flater ziet kroegbazen vertrekken' was de kop boven het artikel in de Stentor. 
Tuurlijk, snap ze wel. Ze bint ook geen vieftig meer maar toch. Je had gehoopt dat ze tot St. Juttemis of in ieder geval tot St. Schladming biertjes zouden blijven tappen aan de markt in Ommen. 
37(!) jaar hebben ze Flater bestierd, eerst nog met Frieda en Bertus en later dus met z'n tweeën. 
Mooie tijd beleefd. Ik daar wel veel Flaters begaan....haha, straks is iets van (F)later in mijn geheugen.
De naam verwijst naar de Belgische stripheld Guust Flater, veel gelezen in mijn jeugd. Stond volgens mij ook elke week in de Eppo, als ik mij niet vergis. De vader van Henk vond het niet zo'n goede naam, hij zag het woord Flater als blunder maar het tegendeel heeft zijn zoon en Herman in al die jaren wel bewezen. Alhoewel, ik heb er blunders genoeg geslagen bij Flater en velen met mij. Waarvan Akte!
Wat dat betreft kunnen 'de stamgasten' van weleer er ook wel een strip van gaan maken. Kijken of Toon van Driel zin heeft om een Ommense versie van zijn leuke strip 'De Stamgasten' te maken....
Elke vrijdagmiddag/avond was het raak. Kwam zo'n beetje twintig tot dertig mannen en vrouwen samen om de voorbije week te bespreken onder het genot van een hapje en een drankje. Vooral dat laatste. 
Iconische figuren zijn daar de revue gepasseerd. Sommigen zijn al niet meer onder ons. Rob en Herman bijvoorbeeld kijken vanaf boven mee. Wat een geweldige tijd met deze gasten gehad. Olijk duo. Machtig mooi. Niet zacht rusten hè.
Ach, namen noemen is altijd gevaarlijk. Je vergeet zo een paar mooie mensen die ook Flater maakten tot wat Flater was. Een mooi café waar iedereen welkom was. Wilde je in pak komen, was dat ook akkoord. Las het verhaal met een grote glimlach. Je kunt over Henk en Herman niet één maar wel meerdere boeken schrijven. Er was altijd leven in de brouwerij. Nooit ging een weekend stilletjes voorbij. Eerst kwamen wij er alleen zondagmiddag, later werd dat dus ook zaterdagavond en vrijdagmiddag/avond. Tja, met de kennis van nu hadden wij dat gewoon veel eerder moeten doen!
Vriendschappen voor het leven. Mooie kerels zoals Jan (2x), Mans en Richard. Lieve meisjes zoals natuurlijk Jet maar ook Anneke, Martine en Jolanda. Kijk, ik vergeet alweer namen....Zoals Jack of Eric en de rest van het bonte gezelschap.
Laat ik maar stoppen met noemen van namen. Enerzijds ben ik slecht in namen, anderzijds vergeet je er zo een paar. Altijd weer. Iedereen kent of kende Café Flater. Nu wordt het binnenkort iets van later. 
Aan het eind van het jaar zwaaien Henk en Herman af. Ik gaf laatstgenoemde schijnbaar altijd een kus op zijn kale schedel als ik flink beneveld de toko verliet om huiswaarts te keren richting Mariënberg of Beerzerveld, was maar net waar de Taxi het eerst naar toe ging. Althnas, dat vertelde Herman zijn vrouw, zijn eerste nog. Ik was het alweer vergeten....Dansen op de bar, hangen aan de ski's. Kerstavonden, oud- en nieuw. De wintersportvakanties naar Oostenrijk, eigen kok mee (Johan). Wat er gebeurde in Oostenrijk ligt nog steeds verscholen onder meters sneeuw. Rosie in de parasoltent! Geweldig...
Ik kon er eerst geen kloten van maar nu kom ik fraai een berg af. Ach, ik kom er nog wel eens. Buurten in Ommen, is een soort van thuiskomen. Altijd even een praatje, ouwe jongens krentenbrood. 
Snap ze wel. Het is mooi geweest. Geen negen tot vijf baan. Neuh, werken in de Horeca moet je leuk vinden en het wordt steeds minder leuk gemaakt met allerlei regeltjes. Moeder overheid.
Ze werden ooit de 'Nachtburgemeesters' van Ommen genoemd, Herman en Henk. Willem (Lampie) gaf hen die geuzennaam. Zijn ze nooit meer vanaf gekomen. Ach, dat wilden ze ook niet, denk ik.
Ze hebben een flinke steen verlegd in de altijd kabbelende Vecht! Herman en Henk, mooie gasten waar wij als vrolijke stamgasten graag kwamen. Wij (Wim, Jan, Bert, Luuk en ik),  vaak rechts en links wat aangevuld met tijdelijke en/of vaste vriendinnen of langszwevende vriendjes....
Als de keien in Ommen maar eens konden praten. Er is heel veel gebeurd, ook veel wat het daglicht niet kon verdragen maar ik denk met weemoed terug aan het nachtleven in Ommen en vooral Café Flater.
De vader van Henk had toch een beetje gelijk maar het was niet zijn zoon die blunders beging maar de stamgasten die Flaters van jewelste hebben geslagen....Of hoe je het ook wilt bekijken...Boeiend.
Geweldige tijd, onbezonnen ook. Veel gezien, veel gezwegen, dat ook! Heerlijk. 
Kus nog graag een keer die schedel van Herman en drink nog graag een keer een borrel met Henk!
Over vroeger praten, over eerder. Met recht zijn Henk en Herman de nachtburgemeesters van Ommen.
Dat blijven ze ook nog wel een tijdje. Lampie sloeg, zoals zo vaak, de spijker op de juiste kop!
Deze kop gaat onder de douche. Op naar palendorp of Schoorl of Bergen aan zee. Zeg het maar, we kunnen alle kanten op met zijn drieeën. Het leven vieren ook al doen wij dat al jaren minus 1.
Is dat tevens een Flater of iets van (F)later? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend.
Daar dacht ik vroeger bij Café Flater niet zo over na. Dacht überhaupt destijds niet na over het feit dat ik One Fine Day papa zou zijn en tig jaar later in een huisje van mijn ex-schoonouders deze teksten zou schrijven. Als je alles eens wist van te voren was je spekkoper eerste klas! 
Henk en Herman, al het personeel bij Flater en het overige gespuis nogmaals van harte bedankt voor dik tien jaar goed te passe weh bij Café Flater...We zullen het nooit, maar dan ook nooit meer vergeten. Jullie waren geweldig! Het einde van een gigantisch mooi tijdperk is nabij. Vul nog één keer die glazen, gooi ze nog eens vol en we drinken tot diep in de nacht....niets kan ons nog stoppen!
Echt geen Flater, jullie hebben mij door de puber- en vroegvolwassentijd geholpen tot gisteren aan toe.
Straks resten slechts alleen nog de verhalen, verhalen die er wel toe doen. 
Joah, mag wel zo. Fijne zondag. 

#DobroJutro! (Goedemorgen!)

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Maar de dag komt dichterbij dat ze wegvliegt zonder mij.
En dat ze zegt: 'Om twee uur thuis, pa, dat beloof ik.'
Nou met een knuppel op de fiets want om twee uur nog steeds niets.
En m'n hoofd draait overuren tot ik stik, m'n vriend.
Oh, laat me maar blind zijn, blind zijn voor de tijd.
Tijd vliegt, zij vliegt
Samen met de tijd aan me voorbij, aan me voorbij.'
Uut 'Laat Mij Maar Blind Zijn' van Racoon.

Moi, ben ik weer. 
Zat gisteren te luisteren naar 'The Sound of Silence' zoals ik 'm liefst luister/hoor.
Niet in de uitvoering van Simon & Garfunkel maar die van Disturbed.
Lekker rauw, gewoon achter het huis, laat in de nacht, donker, zittend op het stoeltje, op standje burenruzie met een mooi biertje on the side. Moos kwam er toevallig ook bij zitten, we waren de tijd kats vergeten. De klok hing dan wel binnen maar tikte buiten een stuk minder snel. Ach, hij heeft vakantie. 
'Wat doe je, Papa'. Nou, niks, eigenlijk helemaal niks, Moos. Beetje wispelturig voor mij uit zitten te kijken al zag ik eigenlijk niet zo veel, neuh.
Tuurlijk, het was donker zo rond de klok van twaalven maar ook in mijn hoofd stonden de peertjes aardig zacht afgesteld. Dimlicht. Heerlijk, een paar keer in het jaar zit ik in zo'n heerlijke mood.
Het was een warme dag geweest. De hitte bleef als een wollen deken lang hangen over Hardenberg.
Binnen was het aangenamer dan buiten. We hadden niet veel uitgespookt. Alles op het rustige gemak.
Samen probeerden wij even later de bliksemstralen te vangen in de camera's van onze telefoons. 
We hadden te maken met een sluimer- of sluitertijd en het licht was weer eens sneller dan het geluid.
Althans dat wist Moos mij te vertellen. Nog een stukje worst, Papa. Ja, doe maar...
Bekeek de foto's eens, geen bliksem te zien alleen wat donkere wolken en een verdwaalde ster. 
Hoorde iemand thuis komen en even verderop vertrok iemand met de brommert. 
De foto's gingen linea recta in de prullenbak. De storm komt blijkbaar later.
Op Spotify kwamen de heren van de Counting Crows langs - August and Everything After, Live at Town Hall. Geweldig. Adam zong over een regenkoning, Mr. Jones en perfecte blauwe gebouwen maar hier geen regen (wel voorspeld), geen Mr. Jones en zekers geen blauwe gebouwen. 
Ze waren donker en zwart want ook in de laatste flat op de 4e verdieping ging het licht uit.
Welterusten, slaap lekker. 
Het geluid van de stilte kwam binnen. Wij gingen ook maar een treetje hoger....Het was al zondag ja!
Tijd om te slapen al was de slaap nog niet gearriveerd. 
Mountje lag in haar eigen bed. Waar zou ze over dromen? De dag dat ze wegvliegt komt steeds dichterbij. Van mij mag de kerosine op de bon. Kreeg kippevel. 
Vanmorgen toen ik wakker werd lag ze wel naast me. Ik had haar niet gehoord, vast nog even weggedommeld in één van mijn kortstondige dromen. Mooi de weg kwiet.
Iemand wenste mij vanmorgen goedemorgen maar niet in mijn eigen taal. Hoe dan? 
Neuh, ik had het bijna dertig jaar niet meer gehoord: Dobro Jutro....
Toen was het Joegoslavisch wat zou het nu zijn? Servisch, Bosnisch, Kroatisch of Sloveens. 
Na de dood van Tito werd Joegoslavië een hele grote puzzel die moeilijk was te leggen. 
Ken nog steeds wat woorden in het Joegoslavisch. Tuurlijk Pivo, Dwa Pivo (twee bier). 
Ach, je hebt er niks aan. Maar was ik nou aan het dromen of had iemand de stilte doorbroken met Dobro Jutro? Het was een goede morgen want Mouna lag naast me en Moos was in aantocht, hij maakte reeds aanstalten. Aan het rommelen geslagen op zijn kamer, dan duurt het nooit meer zo lang.
Had de kinderen gisteren een extra dagje. De moeder was naar de Zwarte Cross.
Zag op TV Gelderland dat het behoorlijk warm was op de cross. Iedereen had wel schik. Mooi toch! Mannen van ijzer en vrouwen van staal. 
Wij hier ook. Op het gemak. De vakantie ingeluid bij Sevens. Ze wilden daar al een keer een hapje eten.
Nou, van het één kwam het ander. Dus Papa, hier zit je dus wel eens een Skuumkoppe te drinken?
Klopt Moos! Leuk ja...Haha, 11 jaar. Kroegtijger in wording. Heb je nog alle tijd voor jongen...
Het was altijd traditie om uit eten te gaan als de kinderen vakantie hadden gekregen. Wat dat betreft kwam het goed uit, zo hou je het onbewust toch in stand. Ben sowieso van die dingen. Waarvan Akte!
Maar hoe ik nou vanmorgen wakker werd met Dobro Jutro weet ik nog steeds niet!
Er was iemand tegen mij aan het praten maar wie? Mouna was het niet, ze praat al een aardig woordje over de grens maar dat is meestal engels en geen Oostblok-achtige talen. 
Ach, misschien had ik gisteravond weer wat gelezen over de toestand in de wereld en dat mijn heldere brein het allemaal nog aan het verwerken was. Mijn harde schijf was tevens gecrasht en was ondertussen voorzichtig aan het opstarten, dat kon het natuurlijk ook zijn.
Allebei zijn ze even klaar met school. Moos en Mouna. Moos had maandag al zijn laatste dag. Mouna sprong vrijdag de school uit. Urlaub. 
Moos kreeg nog een mooi gedicht mee van zijn juffen. 
'Daar sta je dan. Klaar om uit te vliegen. De wereld aan je voeten, kansen voor het grijpen, mensen te ontmoeten.
En of je links- of rechtsaf slaat, fladdert, vliegt of graag wil dansen. Volg de weg die bij je past, creëer je eigen mooie kansen.
Want jij bent jij met jouw talent. Wij hebben gezien hoe mooi je bent, jij bent uniek en speciaal. Een prachtig kind met een verhaal.
Jij hebt de wereld iets te geven, laat je zien. Groei en ontdek, geniet zonder mate van het leven. 
We laten je los, we laten je gaan. Want wij geloven en vertrouwen dat jij je weg gaat vinden. Echt.
Wij geloven in jou.'
In die twee jaar dat Moos op de Oase zat heeft ie echt wel stappen gemaakt. Giant Steps are what you take, hij danste nog net niet op de Moon. Maar jochie is zekers gegroeid. Het was een goeie stap die wij twee jaar geleden hebben gemaakt om van school te wisselen. Nu gaat ie gewoon weer regulier....
Maakt allemaal ook geen bal uit. Iedereen doet het op of zijn of haar eigen manier....Ik heb mij er ook nooit druk over gemaakt en Moos nog minder! Het is inderdaad een prachtig kind met een mooi verhaal. Tis een bijzonder kind, vrij vertaald naar John C. Kievit. 
Hij heeft altijd wel wat te melden. Heet Dorgelo van achteren, Brugman had tevens gekund! 
En Mouna dan, die komt er ook nog achteraan...Ik ben er wel een beetje bang voor! 
Bang in de goede zin van het woord. She Wrapped mij zo eenvoudig simpel round om haar vinger....
En gisteren had ik dat dus met Sting en the Police en kwam Racoon ook nog even buurten. 
In elk nummer zit wel een zin of zinnen die de boodschap over brengen maar ik hou er zo van...
Even achter het huus, niks geen zinnen verzetten maar keurig parkeren in de daarvoor bestemde vakken. 
Ik hou d'r van. Hou er van om langs het kanaal in Banthum te zitten en mooi dom te ouwehoeren met collega's. Soms over niks en soms over van alles. Lekker een Boerenschnitzel eten en weten dat Binnenmars zowel in Banthum als in Mainbarg de keuken goed voor elkaar heeft. 
Het is niet altijd moeilijk maar makkelijk is soms zo verrekte moeilijk. 
Tuurlijk, Gerrie draait daar niet meer de ballen en Ali bakt de biefstukken niet meer bruin. 
Alles stroomt, niets blijft. Alhoewel, toch blijven er wel dingen steevast hetzelfde maar wordt het soms in andere vormen gegoten...Als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Niet bevangen door de warmte maar helemaal helder ben ik er gisteren ook niet uit gekomen. 
Nu hebben wij de deuren en ramen los...euh, sorry open. De wind waait er lekker door heen.
Vandaag niet tropisch, zit vnd ook niet achter het huus. Dat moet je niet te vaak doen. 
Je hoort van alles, je ziet van alles en als ik mijn ogen sluit speelt de film automatisch verder....
Multicolor van Son Mieux kwam misschien wel op het juiste moment. Tja, zo kan het ook! 
Dobro Jutro! Goedemorgen! Kopje thee zetten, lekker met de kinderen achter het huus. 
Wat wil je op de boterham? Ok, leverpastei en jij Mouna....heb je nog boterhamworst, Papa? Doe dan maar kaas. 
Het is gelukkig licht, de zon nog voor het huis. The Sound of Silence staat in de wachtrij. 
Nu weer van Simon & Garfunkel. Denk ook Bridge over dat troebele water en Mrs. Robinson. 
Of de kinderen moeten de volgorde weer compleet veranderen....Mag ook, eerst ontbijten en dan mooi even onder de pomp door lopen. Lekker man. 
Dobro Jutro! (Goedemorgen). Volgende week zitten wij in JD, terug naar Julianadorp. 
Je zou haast zeggen dat alles dan weer op zijn of haar pootjes terecht komt.
Nou, heb ik nieuws voor jou jongen. Blijf lekker dromen....
Wij kijken naar verschillende sterren en donkere wolken en soms zien we bliksem ontstaan.
En soms, heel soms, denk je dat het echt Dobro Jutro is.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Engels Meisje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Een oceaan om in te schuilen, nooit alleen meer hoeven zijn.
Ik heb gesmeekt niet meer te huilen, alsjeblieft.
Het leven jaagt geen angst meer aan, ik heb al zo ver moeten kruipen.
Het laatste stuk zal ook wel gaan tot ik ga staan.
Een oceaan om in te vluchten, nooit jaloers te hoeven zijn.
Liefde om je hart te luchten, een oceaan alleen van mij.
Een oceaan om te verzuipen, een dag of wat een held te zijn.
Laat die ander nu maar kruipen, een oceaan vol tranen is van mij.
Alleen van mij.'
Uut 'Oceaan' van Racoon. 

Moi, ben ik weer. 
Muzikaal gezien stuitert het bij mij soms alle kanten op, van links naar rechts, van voor naar achteren.
Naast alle pilletjes, poedertjes, drankjes en zalfjes is muziek nog steeds mijn beste medicijn gebleken. Waarvan Akte.
Knap er altijd van op, fris en fruitig, schop onder de kont, lekker man! 
Luister graag naar muziek, mag tevens graag kijken naar live-optredens.
Vind vaak dingen goed als het maar met liefde en passie wordt gebracht. 
Zaterdag is dan meestal de uitgelezen avond er voor. 
Regelmatig met de kinderen en ook vaak zonder! 
Hoe leuk, gisteren beelden van CAS (Concert at Sea) en o.a. Flemming trad op!
Stond Mouna daar te dansen en mee te zingen met 'Automatisch' en 'Amsterdam', kan ik van genieten! Draag mij dan maar weg, gelukkig zat ik in de bloemetjesstoel.
Flemming is te pruimen, leuke gast ook!
Moos kwam los bij Thomas en Paul en zong, warempel als het niet waar is, mee bij Chic en Nile Rodgers en hij wist dat Iris van Blöf een cover was. Cover at Sea. Geweldig! Jochie is niet van gisteren.
Stukje Racoon verder. Binnenkort in het Bostheather hier in Ommen. Volgens mij op de laatste dag van augustus. Pakte nog even Oceaan mee met de kabbelende zee op de achtergrond. Mooi hoor. Kwam weer binnen. Weer hoorde ik iets anders...Lieve Anne, voor jou, voor mij.
Genieten. Lekker thuis, lekker knus. Biertje on the Side. Bracht Mouna vervolgens naar boven. Was laat genoeg, of nie! Verhaaltje ging over de tuinslang en dat het aapje nat werd. Mooi. T'rusten lieverd.
Schakelde later over op Nederland 2. Hoogtepunten van North Sea Jazz Festival 2024, live vanuit Rotterdam. Mag ik ook nog een weekend heen met grote breur. Afspraak staat als sinds de dag dat ik vijftig werd, toch maar een keer een datum prikken. Had mooi afgelopen weekend gekund. Potverdikkemei. Gemiste kans.
Rondkuieren op dit zeer gewaardeerde internationale festival. Tis niet alleen maar Jazz hè. Anouk en bijvoorbeeld Sting traden er dit weekend ook op.
Maar ik kwam er in bij een zeer mooie zangeres, genaamd Raye! Ik was meteen op slag verliefd. 
Het hele plaatje klopte. Muzikaal stond ze als een huis en ze was ook nog een leuke verschijning. Een onvervalste plus-plus situatie.
Bladerde later even door de grootste digitale encyclopedie op deze wereld en zag meteen dat zij veel te jong voor mij was, of ik überhaupt in haar buurt zou komen? Whisful Thinking! Gemeentepils hè.
Jemig, geboren in oktober 1997. Had de glazen al mooi vol, ik had haar wel ouder geschat. In mijn eigen voordeel hè - gebeurt wel vaker.
Rachel Agatha Keen heet ze voluit, beter bekend onder haar artiestennaam Raye. Wat een stem en wat een mooi mens. Alles in de juiste proporties. Ze zong een cover van James Brown. It's a Man's World.
Geweldig. Ze toverde ons huisje hier aan de Voermanstraat even om tot een New Yorkse jazzbar. 
Ze heeft veel weg van Amy Winehouse. Ook een geplaagd leven door hartscheur, verslavingen en misbruik met een stem die je bij de keel grijpt. Kon nog net wat gemeentepils doorheen...Gelukkig maar.
Hier stond een vrouw met een boodschap, met een missie, die niet simpelweg van zingen houdt maar die zingen nodig heeft om wat te duiden. Allerlei emoties moesten uit dat fraaie lichaam van haar...Poeh, kippevel.
Ze verkropte niks. Neuh, alle emoties kwamen er uit als een heuse kanonskogel. Rauw en puur. Auw.
Ze pakte mij in, wikkelde mij in een soort van Engels krantenpapier waar eerder de Fish and Chips in werden verpakt. Geweldig! De hele zaal stond tjokvol. Vorig jaar verscheen een succesvol album van haar. 
'My 21st Century Blues' en het leverde haar maar liefst zes BRIT Awards op. Volgens Wikipedia een recordwinst. Wie ben ik dan om dat tegen te spreken? Ze moet nog 27 worden, gevaarlijke leeftijd hè.
Nam een slok van mijn Vreemdeling, nieuw biertje van Maallust. Variant op een Engelse IPA, gewoon gebrouwen in Veenhuizen (Drenthe), gekregen van Jan. Paste perfect om deze dame enig tegengewicht te bieden. Jemig, wat een mooi mens.
Kerel, kerel...De ogen in de zak zitten, echt wel! Ze wordt vaak vergeleken met Amy Winehouse.
Niet in stemklank maar in haar eveneens getergde bestaan dat een uitweg zoekt in haar stem en performance op het podium. Ze noemt zichzelf een drama-queen. Niet iedereen trekt zulke artiesten las ik ergens, nou ik kon het gisteren allemaal behoorlijk trekken en vooral pruimen. Lekker hoor! 
Zo stuiter ik qua muziek alle kanten op! Tuurlijk ben ik schatplichtig aan mijn Nederlandse muzikale helden maar ik mag graag even buurten buiten onze landsgrenzen. Misschien volgend jaar gewoon met breur Hattem een weekendje NSJ boeken in het Rotterdamse. Twee vliegen in één klap. Hotel New York? 
Ach ja, je hebt er verder niks aan. Hier dacht ik vanmorgen aan toen Moos en Mouna, afzonderlijk van elkaar, bij mij in de twijfelaar schoten. Dicht tegen mij aan.
Moos ligt er nog. Mouna stiefdelde vrolijk met mij naar beneden. Ze zit nu in de bloemtjesstoel.
Lekker rustig wakker worden. Zo even een broodje in de oven, eerst tegen grote beer aanliggen.
Morgen heeft Moos zijn laatste dag dag voordat ie afzwaait van zijn lagere school leventje.
Uit met de pret. Na de zomer gaat hij verder met groeien op het Greijdanus. Havo-VWO. Hij heeft er zin aan. Klaar met deze school. Moest gisteren lachen om een supergave opmerking, niet van Moos maar van een andere toffe gozert. Ik heb nog nooit gepoept op school maar ik heb er inmiddels wel schijt aan. Heerlijk. 
Of iets in die strekking, dat vind ik bijzonder grappig. Sowieso een mooi joch!
Is Moos ook. Tuurlijk, ben behoorlijk bevoordeeld. Maar toch. Sowieso trots op mijn kinderen. 
Gisteren ook weer. Ze moesten/mochten mee naar een feestje (bleek uiteindelijk een BBQ te zijn) waar Papa en Oma sowieso voor waren uitgenodigd. Soort van herdenkingsfeestje. Jan had anders gisteren zijn verjaardag gevierd. Nu keek ie van boven mee, rij bijna dagelijks langs zijn oude garage. Altied even de blik naar links of rechts en soms schichtig naar boven. Zit ie daar samen te lachen met allen die te vroeg vertrokken vanaf deze aardkloot. Rust vrolijk door.
Kijk op zulke gelegenheden graag naar Mouna en Moos. Trots. Hoe ze zich als jonge kinderen zo volwassen gedragen. Zich keurig voorstellen, meteen praat voor tien hebben en gewoon blijven zoals ze zijn. Hoe ze alles lusten van de BBQ. Vooraf zekers niet volgepropt met instructies. Doe dit, doe dat, zus en zo. Neuh. Het gaat zoals het gaat en daar sta ik vaak verwonderd van te kijken. Is dat mijn eigen vlees en bloed? Blijkbaar doen wij het nog niet zo slecht. Geen borstklopperij, toch gedragen zij zich meestal voorbeeldig. Sorry!
Mouna gaat ook over, nu naar groep 4. Ze dartelt mooi tussen de bedrijfjes door...Geniet er van!
Mijn meisje. Zeven. Bezig om Lieke Wevers te worden of de nieuwe presentatrice van het Jeugdjournaal. 
Hoe mensen op onze kinderen reageren. Lijkt zo simpel maar ik zie het soms ook wel eens anders...
Ouders dan in geen velden of wegen te bekennen.
Nooit in zeven sloten tegelijk en ook niet net met de hakken er over maar ze meanderen wel vakkundig als een soort van kronkelige rivier door hun jonge levens heen. Prachtig! 
Moe wilde naar huus anders waren wij nog even gebleven. Op momenten als gisteren snap ik veel maar nog lang niet alles. Denk vaak hoe het ook anders had gekund, zekers met de kennis van nu. Denk steeds vaker: had gemoeten! Maar is dat wel zo? Is het niet puur eigenbelang? 
Waarom word ik anders op slag verliefd op een meisje van TV die ik tot gisteren nog nooit had gezien.
Op iemand die zingt of haar leven er anders van af hangt. Denk eerder dat ik verliefd werd op het moment. Alles bij de hand op slechts enkele vierkante meters.
Mijn kinderen, mijn natje en droogje en de TV waar de zon blijkbaar altijd schijnt.
Lekker anoniem op een natte zaterdagavond met ondertussen een dubbel van Westmalle in het glas.
Het leven is helaas geen zaterdagavond of zondagmorgen. 
Dan is het allemaal wat rooskleuriger....Aan de andere kant moet ik ook niet zeuren!
Ik kan tenminste nog ergens over zeuren! Dacht vannacht ook weer ineens aan dat rode autootje...zag 'm gisteren in een muur geparkeerd voor de eeuwigheid. Mooi, zo zijn blijven Tante Dinie en Roos leven.
Zoals Lohues dacht dat er vroeger alleen Hunebedden waren te vinden in Drenthe en dreuge worst iets typisch Drents was. 
Later kwam ie er achter dat Hunebedden ook in andere provincieën en landen waren te vinden en dat dat net zo het geval was met z'n dreuge worst! Die waren ook lekker in Spanje en Frankrijk. Mooi toch.
Dat duzz. Je gaat het pas zien als je het doorhebt want Raye zingt niet meer op TV, tis weer Flemming geworden! Ik reken het goed. Kinderen op de eerste plek, ik waggel er wel achteraan. 
Steeds dichter bij mijn uiteindelijke doel. Zal de handschoenen weer eens aantrekken, of beter nog, oppakken. Er liggen hier nog een paar van Gerard.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Zieke Geest!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dus...laat me alles zien, dan doe ik dat ook
En...haal me even uit mijn hoofd.
Geef me het leven, ook al doet het pijn.
Geef me de klootzak die je soms moet zijn.
Deel al je zorgen, ook al zijn ze klein.
Kom maar dichterbij.
Geef me het leven, hef je glas omhoog.
Proost op de liefde waarin ik geloof.
Geef me maar alles, wat het ook zal zijn.
Kom maar dichterbij...'
Geef me het Leven van Miss Montreal.

Moi, ben ik weer! 
Voor een zieke geest in een gezond lichaam*
Dronk dit bier uit Edegem (België) in het nuchtere Hardenberg maar moest denken aan onze Tweede Kamer. Wat een aanfluiting! 
Een kleuterklas was er deze week nog heilig bij.
Kinderen kun je tenminste nog iets aan het verstand peuteren. 
Een juf, of voor mijn part meester, kan je bestraffend toespreken en jouw neus weer de juiste richting op laten duwen. Neus omhoeg. Plaatsvervangende schaamte.
Moet dit zooitje ons land besturen? Wat een zieke geesten daar, zekers niet positief.
Jemig, hebben wij deze gasten met z'n allen de kamer ingestemd..?? Deur dicht en sleutel weggooien, alsjeblieft!
Nam maar een slok van mijn biertje 'Zieke Geest', het biertje uit België wat is ontstaan in samenwerking met een goede kompel des huizes (Lees: brouwerij Vleesmeesters) en stand-up comedian Philippe Geubels. Je weet wel, die heeft zijn humor graag droog maar blijkbaar zijn bier iets minder..Waarvan Akte!
Hij vroeg aan de brouwerij om zijn biertje iets minder bitter te maken: 'iets gelak nen tripel...'
Ze dachten daar tevens gelijk aan, aan een tripel mits dat redelijk gelijk een tripel is...
Snappen jullie het nog? Neuh, je moet het bier gewoon drinken en er niet over lullen Dorgelo.
Ik dronk dus zijn zieke geest! Uit de fles...
Schijnbaar is het toch een tripel geworden of iets gelijkaardig. Eentje van 8% waarbij uitsluitend, zo vermeld het etiket, Belgische Hop is gebruikt. Zacht bier met een mooie moutigheid. 
Op het einde volgt er een subtiele, licht hoppige afdronk. Klopt!
Ze gaan er tevens vanuit bij deze brouwerij dat mijn zieke geest genoeg gezond verstand heeft om te weten dat het drinken van dit bier u geen gezond lichaam gaat bezorgen! Daarom dat * aan het begin.
Moeten wij een paar flesjes van dit heerlijke spul naar de Tweede Kamer sturen of zijn ze er inmiddels zelf achter dat al dat gekibbel zo ouderwets uit de mode is? Staat ze niet! Laten ze PVD het land gaan besturen in plaats van elkaar de vlooien af te vangen. Heb nooit zoveel met de politiek gehad, vind je het gek? 
Zo krijg ik het ook niet, jemig wat een stel kleuters bij elkaar. Dan lees ik liever het fantasieverhaal van Mouna. Zo vader, zo dochter. Ze toverde van de week zo'n mooi Kriebelbeestje-verhaal uit haar hoge hoedje, petje af! Wat een fantasie. Ze had het over een lieveheersbeestje die een leuke meneer op Terschelling ontmoette. Toevallig heette die grote meneer Alfred en hij verjaagde de Heks die het lieveheersbeestje pijn wilde doen. Ze is zeven hè maar al een stuk volwassener dan al die Heksen en Wolven in de Tweede Kamer! Lijkt wel een heel slecht sprookje...
Trots! Net als op Moos. Sorry, ga ik weer in de verheerlijkstand omtrent mijn eigen kroost. 
Wat appte het jochie gisteren toch gevat! Deed ie al toen ik mij vorige week op Terschelling bevond. 
Behoorlijk grappig en ad-rem. Gisteravond deed ie het weer. Terwijl ik Robert zo'n beetje een blauw oog sloeg en een scheve schouder liet aanleunen appte Moos vanuit de kantine/restaurant/weet ik veel van de Kleine Belties de ene voltreffer na de andere. Hij appte zoals ik elke week zo'n beetje twitter over de voetbal. Ik vond het lachen, iets met een appel die niet ver van de boom valt...
Niks geen zieke geest aan. Ja, dan positief bedoeld. Anders tegen deze wereld aankijken. Moos kan het, Mouna dus ook. Was ik maar de meneer die het lieveheersbeestje hielp en de Heks verjoeg!
Mijn geest is niet ziek, mijn brein wel behoorlijk troebel en ik mis zo af en toe nog wel eens een afslag. 
Lekker boeiend. Normale mensen zijn er al genoeg. De meeste gekken zitten niet opgesloten maar lopen vrij rond. Iedereen heeft wel een steek of twee los zitten, ik iets meer maar in Den Haag hebben ze voorlopig de gehele bedrading los liggen. Jemig. Alle knappe knoppen die handig met de handen zijn inmiddels verplicht afgereisd naar het Westen om de boel daar eens behoorlijk te resetten. Veule wille en succes. 
Dat laatste hebben jullie meer nodig dan het eerste...vrees ik met grote vrezen.
Gisteravond weer ouderwets stuk gegaan. Jemig, wat een wedstrijd tegen die Turken!
Eind goed, al goed! Maar ik heb weer genoeg gescholden voor de eerste twintig jaar....
Welke zieke geest dit EK-verloop heeft bedacht is niet goed bij zijn hoofd en kan zomaar de nieuwe minister-president van ons kromme koude kikkerlandje worden, wat ik oe brom.
En toch was het ook weer genieten met een grote G. Voor avonden als deze kijk je naar het voetbal, ga je stuk maar laat je je ook weer lijmen door diezelfde elf voetballers in het veld. 
Je haat ze en tegelijkertijd hou je ook van ze. Ziek toch! Het is maar een spelletje was gisteren niet aan de orde. Ik nam een potige buurman van die luu uut Enter en nog iene...Kop d'r veur.
En ondertussen appte Moos weer een filmpje hoe hij aan het kijken was. Op momenten als deze mis ik hem nog meer als hij hier niet inpandig is. Hij heeft dezelfde humor, wij snappen elkaar! Zelfde bloedgroep.
Snap niet alles! Toch wil ik dit leven niet missen. Nam graag afscheid van alle gekkigheid maar kan er toch ook niet zonder! Sanne raakte mij vrijdagochtend. Ik was op tijd, lekker vroeg aan de Kruiwiel.
Zij was 'live' bij Jan-Willem en Jeroen. Mooi hoe zij verhaalde over haar nieuwe single. Puur, rauw.
Het deed niet pijn toch riep ik even 'auw', snap je...Mooi mens! Tof wijf! Niks geen opsmuk.
Wat je ziet is wat je krijgt. Hoorde haar alleen maar wellicht begrijpen jullie mij. 
Dat hoeft niet altijd hè, sprak gisteren iemand die helemaal (nou ja, een beetje) los ging over mijn geschrijverij. Hij snapte mij soms niet! Dat hoeft niet, vertelde ik. Je wilt toch iets kwijt....
Ja, klopt maar waarom wil je het dan ook houden....?!?! Haha, nam nog een slok van mijn zieke geest.
Dat vond ik weer lachen. Een slok nemen van mijn zieke geest. Dit was mijn flesje uit België.
Een slok nemen van mijn zieke geest bracht dat de de boodschap over, vroeg ik mij af?
Heb de laatste tijd toch veel mensen die mij niet altijd snappen, houden zo. 
Ik snap mijzelf ook niet zo en dat heeft niks te maken met overmatig drankmisbruik. 
Neuh, als ik volkomen nuchter ben draait mijn bovenpan ook overuren....Sta pas uit als ik slaap!
Die appel valt tevens niet ver van de boom. Moos heeft dat ook en Mouna, zij het in mindere mate...
Gisteravond zag ik mijn voormalige buurvrouw ook als een moatie....HighFiven, door het dolle heen, kom eens hier!
Best wel ziek hoe je 'moods' binnen een paar minuten weer om kunnen slaan. Toch die Wout hè. Zere schouder, Robert? Sorry.
Die kan er geen kloten van en ineens is ie éénoog in het land der blinden. 
Zag gisteravond, toen ik uit de trein stapte, iemand lopen met een shirt waarop DrunkFries stond genoteerd. Dekte aardig de lading. Moos moest lachen, tuurlijk appte ik hem vannacht de foto. Hij zag het pas vanmorgen (tuurlijk). Hij vond het lachen, hoe gaat ie nou, Papa.....
Dat dus! Vertelde hem over het Zeeuws Spek van slagerij Hoff. Dat ik het lauwwarm meekreeg omdat dit fijne Hardenbergse Spek net uit de oven was gehaald. Nog even buiten de koelkast houden vertelde het lieve meisje uit de losse pols. Straks kan Therèse er ook weer van alles mee....
Maar ik had een beter idee. Een fijne boterham van bakkerij Nollen besmeerde ik met knoflookboter en wat aioli, sneed het spek in dunne plakkies, een beste lik grove Zwolse mosterd ging over het vlees. 
Lekker man! Genieten...Gewoon op een zaterdagmiddag hè. Had de was al gedaan, drie keer zelfs. 
Huis weer aan de kant. Alles gezogen daar waar mogelijk, boven en onder gedweild, badkamer weer spic en span en de WC ook. En dan zo'n bruine boterham met spek gewoon uut Hardenberg. Waarom ze dat Zeeuws Spek noemen is mij een raadsel. Noem het toch gewoon Anbargs Spek.....
Kon gisteren de slaap niet vatten. Was helemaal niet zo laat terug uit Mainbarg, NS Arriveerde op tijd.
Fietste langs Sevens. Hè, daar zit Freek en René was er ook. Nog iene dan...?
Frank had mevr. Neymar over de vloer. Jan was goed te passe en Marjanne ook. Leuke lui.
Maakte ff een selfie, zag net best wel veel selfies met van alles en iedereen zodat ze zelfs in Valkenburg wisten dat ik ff een tussenstop had gemaakt bij de mooiste en gezelligste kroeg van Hardenberg. 
Niks geen zieke geesten. De dresscode was niet een keer zwart maar fel oranje, deed mij zeer aan de ogen. Mooi toch! 
Thuus kwam het bed niet buurten. Neuh, moest nog even een tour door Frankrijk maken...en dom voor mij uitkieken. De treurbuis had skik. Soort van adrenaline terwijl ze Alina in haar paspoort heeft staan.
Niks geen gehamster. Die lag uitgeteld op de bank, waar Mouna 'm donderdagmorgen had laten liggen.
Brengt hij ons het geluk, die XXL-hamster van de Appie? Je zou het haast denken. 
Het was een rare week. Zo ben je met zes mooie mensen op Terschelling en zo zit je weer alleen achter je kommetje met Griekse yoghurt en je vers kopje gemberthee. Miste ze deze week vooral bij het ontbijt. Toch de start van je dag. 
Ardje, Fero, Robert, Irma, Therèse en Harold. Ben net zo'n snelhechter joh, je gaat je hechten hè.
Al snel wordt iets wat leuk is standaard. Zat nog even te mijmeren over 4 dagen op Terschelling!
In mijn gedachten zat ik weer bij dat fijne Mexicaanse Steakhouse 'Léon El Rojo' met zo'n lekker stukje vlees voor mijn neus. Perfecte afsluiting bij deze Rode Leeuw afgelopen zondag! Gisteren was ie trouwens weer Oranje...nu moesten ze ff flink doorbakken, anders graag zo rood mogelijk!
Ze schijnen daar de lekkerste spare-ribs van het eiland te hebben. Althans, volgens Perry van het leuke cafeetje De Zeevaart. Zoon van Alma, de vriendin van Fero. Koos voor een lapje Entrecote dus er staat nog wat op het verlanglijstje, een goed excuus om de boot nog eens te nemen naar TS. Misschien willen Moos en Mouna ook wel mee deze keer. Die houden ook wel van Spare-ribs en een bult gezelligheid! 
Toch komt niet alles dichterbij. Het lukt mij maar niet om alles dichterbij te laten komen....
Laat mensen toe in mijn zieke geest. Deuren wagenwijd open, kom maar binnen. Kijk maar ff rond of er iets van jouw gading bij zit. Vaak lopen ze ook linea recta de deur weer uit. 
Soms blijft er eentje hangen maar na lang wikken en wegen zie ik nog net de getatoeëerde (3x woordwaarde) kuiten aan de roodzwart gekleurde horizon verdwijnen. Terug bij af.
Misschien ben ik niet duidelijk genoeg. Snappen ze niet dat ik niet altijd de geest heb en de fles nog vol. Snap je...Blijkbaar niet, anders vraag je er niet na. 
Tik van de (koffie) molen gehad. Wat een lekkere cranberry's taartjes. Wel meerdere. Ging er vanmorgen in zonder doel voor ogen, dan scoor ik meestal niet en blijft het ergens hangen tussen Harlingen en West-Terschelling. Vaak wel meer dan iets...Terug naar Terschelling. 
Een zieke geest is niet altijd gezond voor het overige deel van het lichaam. 
Breng het flesje maar naar de glasbak, niet vandaag (zondag hè) maar morgen...
Ga er namelijk bijzonder dom van lullen. Sorry, het is vandaag ook weer niet gelukt om iets zinnigs uit mijn troebele brein te laten ontsnappen.
Wat dat betreft kan ik ook zo plaatsnemen in onze Tweede Kamer, daar hoef je volgens mij niet voor doorgeleerd te hebben. Lekker overzichtelijk....kan ik mooi naar hartelust appen en Twitteren (X-en). 
Dat moesten ze eens verbieden. Let eens op als iemand achter dat spreekgestoelte staat in plaats van te scrollen op de digitale snelwegen. Je mag er binnenkort weer 130. Ze moeten net als op alle scholen, als de Tweede Kamer binnen komen lopen, die wijze telefoon inleveren....Gewoon luisteren naar de juf of meester, gewoon horen wat een ander zegt en niet dom bliev'n kieken op dat ding. 
Dan wordt het ook geen kleuterklas meer, misschien studeren ze dan wel cum laude af! 
Durf te dromen!
Wat een zieke geesten!
Iemand worst bij die zieke geest?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...