#Drie-ÉénHeid!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vriendinnen, 

'We have the chance, to turn the pages over.
We can write what we want to write.
We gotta make ends meet, before we get much older.
We're all someone's daughter, we're all somenone's son.
How long can we look at each oter, down the barrel of a gun?
You're the voice, try and understand it.
Make a noise and make it clear.
We're not gonna sit in silence, we're not gonna live with fear.'
Uut 'You Are The Voice' van John Farnham

Moi, ben ik weer!
Op avonden als deze mis ik het intieme van een dorp!
Het karakter, de saamhorigheid. Het paard en de boerenwagen.
Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Om daar onderdeel van uit te maken...
Sommige lui zie je alleen maar op zo'n vijfjaarlijks feest, waar ze de rest van de tijd uithangen is één groot vraagteken? Maar op avonden als deze zijn ze behoorlijk 'Alive'. 
De teksten van Eddie Vedder knalden door een hoogzwangere feesttent op het oude sportveld heen. 
Waar ooit de OAD-bus van mien Va wortel stond te schieten schudde nu drie dorpen op haar grondvesten dankzij de geweldige live-band The Green Monkeys uut juist ja....euh Gramsbergen.
De lichtstad. Eindhoven de Gekste! Telstar for King!
Leuk feestje hoor. Dat oranjefeest in Beerzerveld, Beerze en Mariënberg. 
Het episch centrum stond nu geparkeerd in downtown Beerzerveld. Ik rekende het goed! 
Nu huist er ene Bolks vroeger waren wij daar nog inpandig op 28.
Weet je wel wie ik ben?, ja hoor...ie hebt twee mooie dochters. De Ster (Wim) bevestigde ons relaas!
Mooi man. Genieten! Vorige week begaf mijn rug het en moest ik noodgedwongen het feestje van de voetbal overslaan maar dat wilde ik dit weekend voorkomen. Genezen is beter dan...
Tis nog niet top! Maar wat pilletjes in de mik doen soms wonderen.....en hoop.
Genoot van de week van ons vijfjaarlijks Oranjefeest. Ik kan al bijna 15 jaar vertrokken zijn. 
Maar Mainbarg verlaat mij nooit. Ik kom er altijd weer terug. Voelt ook als thuiskomen....
Eerst ff op de koffie bij Therese en Harold. Gezamenlijke passie voor The War on Drugs. Lekker man.
Bouwvakkers die de kunst van het zingen verstaan. Thinking of a Place, geweldig nummer. 
Moet ik altijd aan de hand van Floortje denken.....hoe zij wegreed in een oneindig landschap! Kippevel.
Super. Sorry, jullie snappen er ook helemaal niks meer van. Denk ik...Tja, ik wordt wel eens vaker verkeerd begrepen. 
Oen Moe is toch uut de tied? Ja....Hoe kan ze dan haar 94e verjaardag vieren? 
Dat deed ze vrijdag wel. Wonderen bestaan nog. Niet hier maar boven. Ik geloof er niet in en toch ook wel weer.....
Niks is een mens vreemd, zeker ikke nie. Ik geloof daar in. Ik geloof dat ze vrijdag een mooi stuk hazelnootgebak aten van banketbakkerij Dorgelo. Het naar de zin hadden, 's middags al op tied aan de wijn en bowl zaten. Laat mij maar...Wij bent oe nog lang niet vergeten. Ie bint pas dood als wij jou zijn vergeten. Wen er maar aan....
Ik fantaseer er graag op los. Zo maak ik de wereld een beetje mooier. Althans ik doe een poging, elke week weer.
Lukt niet altijd en soms slaag ik met vlag en wimpel. Vorige week werd ik ook niet altijd goed begrepen.
Het ging niet om mij, maar om hun. Nog steeds. Gisteren hoorde ik weer van die gruwelijke verhalen over mensen die ik ken en bijzonder lief zijn. Waarom? Dat hoeft toch allemaal niet zo....Flikker op meneer K. Ga op een andere planeet de boel verstieren. Ontiggelijke klootzak!
Blijkbaar hoort het er bij. Blijkbaar bestaat het leven niet alleen uit feestvieren en Alive zijn! 
Ik had 'm gisteren goed staan. Wist nog wel dat ik de laatste trein van 01.18 uur moest halen.
Dat is gelukt. Zat met een grote glimlach in de trein! Nou weer vijf jaar wachten op het volgende Oranjefeest. Duurt lang.
Maar dat bandje knalde de pan uut. The Green Monkeys! Ooit mocht ik ze interviewen rond 2016/2017. Weet het niet meer precies. Wordt ouder hè, ga je dingen vergeten behalve het vergeten dat wordt alleen maar meer.
Deden ze mee aan the Clash of the Coverbands. Moesten ze naar Amsterdam, spelen in poptempel Paradiso. Voelde ik ze aan de tand in hun oefenruimte boven RRS in Ane. Vier jonge gasten, vastbesloten om het te gaan maken in deze muziekscene. Is ze aardig gelukt! 
Leuke gasten die zalen plat kunnen spelen! Destijds speelden ze twee nummers speciaal voor mij en de fotograaf. Geweldig. Voelde toen al dat het goed zat! Ik heb er de ballen verstand van....beetje dan.
Maar ik weet wel of het muzikaal lekker klinkt. Gisteren ook weer....ze speelden van alles. Pearl Jam duzz maar ook zo'n klassieker van John Farnham. You're The Voice. De voormalig zangert van the Little River Band....Het is zo'n typische jaren tachtig plaat. Bevlogen gebracht door Neil Altena en consorten. Nu aan het kanaal.
Lekker man! Toen ik op het perron zat te wachten op de laatste trein hoorde je in de verte nog de muziek uit de tent. De wind stond gunstig. In Hardenberg hoorde ik ze niet meer maar toch speelde de band nog even door in mijn hersenloze brein. Lekker man! Mooie apen uut Gramsbergen en volgens mij komt die drummert uut goddenloos 'n Ham, als ik mij niet vergis. Ik volg ze al een kleine tien jaar. 
In de krochten van het internet kun je een paar stukkies tegenkomen die ik schreef over deze groene apen. Ze doen niet moeilijk, zijn wars van (ster)allures. Gewoon vier goeie gasten. Amen!
Een perfecte afsluiting van een mooi feestje wat ik zo links en rechts hoorde. Vanavond sluit grote breur, je weet die hemelpiloot, het hele gebeuren af met een preek in een gezamenlijke kerkdienst. 
Hij zal dan wat stichtelijke woorden bezigen in het Nedersaksisch. Ben helaas verhinderd, BBQ van de straat vanmiddag maar anders was het zekers goed voor mij geweest om eens mijn oor luister te leggen bij deze predikant. Tis familie hè....geen koud bloed. We zien elkaar wel wat minder nu Moe sinds kerstavond uut de tied is. Dat giet zo....Dat moet je wel bijhouden, eind september komen wij bij elkaar. 
Tuurlijk, onder het genot van een drankje en wat culinaire eterij....Laat dat maar aan de Dorgelo's over.
Krijgen wij vast de zegen van boven mee. Van onze Moe en Va. Zit ze daar boven te genieten van hun kroost hier beneden. Vast en zeker, ik geloof daar in. Die (stam)boom blijft verder groeien. Frank stiet ondertussen op knappen en Andrea komt er ook aan, tevens Ann in Duitsland. Mooi toch. De familieboom blijft maar groeien. Er vallen bladeren af maar er komt elk jaar ook weer nieuwe takken aan.
Zo probeerde ik gisteravond de stamboom van de familie van der Veen eens te ontrafelen....
Dat is nog een heel mysterie hoor. Het middenveld van ons eerste elftal bestiet als het allemaal lukt uit vier Van der Veens. Bint broers en neven van elkaar. Ie houdt ze bijna niet uut mekare....
Allemaal dezelfde humor. Tuurlijk, dom ouwehoeren maar ik hou er zo van. Leo ken ik nog uit mien tijd bij Smithy's Palace Coevorden. De terugritten naar huus, legendarisch. Maar goed dat de slimme telefoon toen nog niet bestond. We haalden stunts uit die je nu de kop kunnen kosten...wat ik oe brom!
Maar lekker zeuren met de familie van Leo, met Jeroen (met bril) en Gerrit (die vandaag jarig is) en natuurlijk de schone wederhelften. Mooie vrouwen, zonder uitzondering....Eentje bracht mij soms nog wel eens thuis. Ach, zo waren er gisteravond allemaal van die dwarsverbanden. Geen Tinder nodig maar 1 op 1 gesprekken zonder kop en staart. In een dorp is iedereen een bekendheid. Van dat gedoe! Een spits van weleer die nou in Lemele bouwt aan zijn droom maar ook weer 'm terug was op oale grond! Van die dingen, hetzelfde gevoel. Mooi knooien met z'n Pa. Vind ik mooi. Wij snapt elkaar.
Woensdag reden Moos, Mouna en ik de lichtroute. Je rook de saamhorigheid en zag het ontstaan, iedereen in de straat klonterde bij elkaar onder een party-tent (feesttent). Dronk een pretkegel en legde een mooi stukje vlees op de hete kolen. Op momenten als deze mis ik het dorpse karakter hoor. Had ik dan toch niet het huis van mien Moe moeten kopen....?? Gisteren ook weer. Moos en ik waren al vroeg inpandig. De optocht zou om 09.00 uur starten. Ach, de stoet zette zich pas vanaf half tien in beweging. Alles op het gemak hè.
Rome is ook niet in 1 dag gebouwd. Prachtig! Kallum an. Rustig. Trots op mien dorp, trots op de drie-éénheid die Mariënberg, Beerzerveld en Beerze al zo lang met elkaar uitstralen naar de buitenwereld. Tuurlijk, wij hebt wel eens mot met elkaar. Mainbargers die niet in Beerzerveld wilt wonen of vice-versa. Maar als het puntje bij het juiste paaltje komt staan wij elkaar half. Daar precies middenin maakt onze club al meer dan 80 jaar furore. Prachtig. Dat verzin je niet.
Daar zijn we allemaal één. Drie dorpen maar één gedachte. Het leven vieren, Alive zijn!
Hoe is het met Eddie Vedder? Het was een vraag die ik gisteren veel stelde. Hoe ist dan? 
Hoe is het met jou, hoe is met jouw vrouw. Oké...In oude vriendschappen werd nieuw leven geblazen. 
Je zag van alles, maar alles werd mooier naarmate de avond jonger werd en de nacht haar aflostte...
Wist niet zeker of ik het gisteravond zou redden met al mijn fysieke en tijdelijk ongemak maar ik had dit voor geen goud willen missen. Het waren geen diepzinnige gesprekken maar gewoon onderwerpen die je aankaart met lui uit een gezellig dorp! Niks hoeft, alles mag! Biertje?
Hier hield Moe en eerder Va ook zo van. Weken waren ze bezig met de straatversieringen. Bij tante Geertje werden de vlaggen genaaid en uit het bovenraam getransporteerd richting de straat. 
Jarenlang lag er een monnik boven bij ons in de schuur. Een relikwie van een eerder Oranjefeest!
Toen wij woensdag door de Clemme reden overviel mij dat gevoel van eerder. Kinderen hadden het ook door, keken rechts naar het huis waar ooit hun Oma woonde. Toch anders, Papa hè. 
De jongste zei het treffend: hier hield Oma ook zo van, gezelligheid. Klopt Mouna....
Tuurlijk hielden wij even stil in de Clemme. Even eruit, even bijkletsen met deze en gene.
Oud-buurtgenoten. Feest der herkenning. Dat was en is het Oranjefeest voor mij. Even weer terug naar eerder. Wat ik al zei, sommmigen lui zie je soms vijf jaar niet maar op het Oranjefeest zijn er ineens weer. 
Moi en om dan weer voor vijf jaar in de vergetelheid te schieten. Ik vind dat mooi, ik vind daar wat van. Drie-éénheid. Dat zijn Mouna, Moos en ik ook al jaren. We blijven het leven vieren met z'n drieën.
Ze houden waar ik van hou. Zoals vrijdagavond. Samen naar Guus Meeuwis. Ik doe een moord voor zulke avonden. Gewoon het samen zijn. Dat mis ik het ook meest, het gezinsleven. Dat loopt toch vaak een stukje mank. Ik wilde het niet, zij misschien ook niet maar kon niet anders. Soms loopt het leven anders dan je van te voren had gedacht. Guus had daar vrijdagavond in een bomvol Bostheater ook zo'n nummer over. Ik keek om mij heen, leuke meiden genoeg maar miste wederom die vlaggetjes....
Ben soms een held op sokken. Op het moment U durf ik dan weer niet! Wat is er mis met een blauwtje lopen. Zou best goed staan bij het roodzwart....Papa, wie was die vrouw waar je mee praatte?
Lang verhaal Moos, wil je de korte versie horen. Papa heeft die avond stom gedaan, omdat Papa zonodig aan zijn standaarden en idealen wilde vasthouden. Beetje errug eigenwijs en kop d'r veur!
Ok, snap het niet! Néé, Moos...ik ook niet! Papa deed vroeger wel eens meer dingen waar ie soms een uur later alweer dikke spijt van had. Maar toegeven, ho maar....Met de kennis van nu had ik zoveel meer leuke avonden kunnen hebben. Naast iemand wakker kunnen worden maar ik wachtte het ontbijt niet vaak af. Je eet toch altijd 's morgens Yoghurt....haha. Toen nog niet Moos, toen vond ik boterham met kaas en een kopje thee het summum. Water is voor kikkers, thee is voor flikkers...Dat hoorde ik gisteren aan de zijlijn van iemand die vorige week nog Arjan Nabers heette....Ach, als het hondje maar een naam heeft. 
Sorry, het is weer zo'n weekend die je niet elke week moet hebben. Tuurlijk, vrijdag was ik de chauffeur en niet Cindy dus kwamen wij vrij nuchter thuis van Guus. Maar gisteren was dat niet het geval...
Jemig. Het gerstenat vloeide rijkelijk maar wat was het gezellig. Hier moeten wij weer vijf jaar op teren. Pas in 2030 is het volgende Oranjefeest. De versieringen kunnen weer in de tas, de wagens in de schuur en na de preek van mien breur vanavond kunnen ze de tent nu ook letterlijk afbreken.
Het dak ging er gisteren bijna af met The Green Monkeys, de aap kwam vervolgens niet uit de mouw.
Ik hou van onze drie-éénheid en van onze drie dorpen. Van Beerze en Beerzerveld maar stiekum van Mainbarg het meest. Tja, je hebt zo je voorkeuren. De volgende keer vertel ik jou echt de waarheid!
Denk ik, hoop ik! Als ik mijn ballen weer terug heb gevonden....Blunders genoeg begaan.
Fijn weekend. Nu knalt net John Farnham door het huis! Sorry buuf. Het is niet mijn stem!
Ik heb gewoon een hekel aan gemekker meer aan Skik! 
Joah, mag wel zo...

#Klein Bier!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ken je dat? We rennen maar we lopen vast.
En we zwemmen maar we drijven af.
Wordt het ooit weer hoe het was?
Hé, herken je dat? Verlangen naar een vergezicht.
Geloven in wat voor ons ligt er is zoveel meer dan dit.
Durf je dat? Vertrouwen op een stille kracht.
Op een vuur dat diep van binnen brand en weten dat het kan.
Dus kom en pak nu maar m'n hand, dan wagen we die eerste stap.
Adem in en zet je schrap, we tellen samen af.
Want het kan niet altijd donker zijn.
En je weet ook dit gaat ooit voorbij.
Dus hou vol, hou vol, hou vast.
Ook al staat je wereld op z'n kop.
Er komt echt een dag dat 't weer klopt.
Hou vol, hou vol, hou vast.'
Uut 'Hou Vol' van IOS.

Moi, ben ik weer!
Stond, gisteren na Studio Sport, in de badkamer.
Een laatste plas voor het slapen gaan en tanden poetsen.
Zodat ik met een schone mond mijn dromen in kon gaan. Je weet nooit wie er langswipt!
Een frisse adem is dan wel net zo netjes. Daar mag het nooit aan liggen! 
Had het raam open, een paar huizen verder werd het nummer 'Black' van Pearl Jam ingezet! 
Blijkbaar een feestje achter het huis, gelukkig hadden ze wat betreft de muziek smaak.
Toeval? Geloof er niet meer zo in. Alles hangt enigszins vast aan golven en draden...
Iemand zit er boven (of beneden) aan die knuppel en bepaalt onze koers hier op aarde.
Black staat steevast in mijn top 10 van de top2000. Geweldig nummer! 
Die stem van Eddie. Dat schuurt zo lekker. Nummer gaat ondermeer over afscheid nemen. Gisteren was mijn dag behoorlijk zwart, meer zwart dan rood. Het had roodzwart moeten zijn maar vooral mijn lichaam en iets minder de geest wilde niet meewerken om feestelijk stil te staan bij 80 jaar Mariënberg. 
Sla niet graag een feestje over. Weken had ik er naar uit gekeken. De kinderen had ik kunnen parkeren bij Mandy en GJ. Die zijn daar nog, die vinden dat leuk. Uit logeren! Zag ze gisteren zelf pizza's maken en ze hadden skik. De lach en die blik in hun ogen vertelden mij genoeg! Haal ze straks op. Mooi.
Vond mij van de week 'aardig zielig'. Had blaren op allebei mijn hakken, iets te voortvarend van start gegaan met mijn nieuwe wandelschoenen en ook qua afstand. Compeed d'r bij. Verder zat mijn linker-enkel vast en was lekker rood en dik aangelopen. Jicht? Dat zat ook al in mijn rechter-elleboog. Stootkuur Prednison. Mmm. Wandelende apotheek. Vrijdag kwam daar nog ff die klotenrug bij!
Zaterdag (gisteren) was het nog slimmer. Oefeningen van Piet haalde ik maar weer tevoorschijn en flink diclofenac slikken. Tegen de pijn en voor de jicht. Hopend op een klein wonder dat ik 's avonds wel kon acteren op het Westerpark. Jouw club wordt maar 1x 80, toch? Daar moest ik bij zijn. Adel verplicht! Nou, echt niet!
Oh oh, wat vond ik mij zelf zielig. Mijn lichaam protesteerde weer op allerlei manieren...Net nu. PVD!
Maar dit was klein bier! Alles viel in het niet bij het andere nieuws, dat was pas echt kut!
Wat zat ik te zeuren? Ok, lopen ging ff niet zo soepel en begon weer aardig op Quasimodo te lijken. Nou én? 
Waar maakte ik mij druk over? Het andere nieuws sloeg in een bom en ik krijg het maar niet uit mijn kop. Waarom? en waarom zij en waarom hun? Waarom? Zeg het mij, wat hebben ze misdaan? 
Dat meisje van 17, afgeslacht in een berm. Mien moat en mien oud-trainert hebben ongewenst bezoek gekregen. Meneer K. is op visite en die kunnen ze voorlopig nog niet de deur uitwerken. Minne gast die K., ik vind hem een regelrechte klootzak! En dan dat kereltje uit onze selectie. Viel bijna vier meter van boven op z'n hoofd. Ligt nu in het UMCG in Groningen. Je hoopt alleen maar.
Voor Lisa is het helaas te laat! Voor die drie mensen met een roodzwart hart nog niet! 
Dat is helaas geen klein bier. Dat is donders kloten! Zat hier gisteravond in de stoel, wilde nog wel ff naar het feestje toe maar mijn geest en mijn lichaam kregen het niet voor elkaar. Ze stapten uit het overleg!
Red oe d'r mee. Ze gaven de pijp aan Maarten. Ze hadden geen zin. Onbestuurbaar. Ik leek wel Nederland in mijn eentje!
Wat een rotzooi. Het voelde niet goed! Appte met mien grote vriend van de Beerzerhaar. 
Zelfde gevoel! De reünie 's middags op de voetbal haalde ik nog wel met pijn en moeite...
Maar ik was er wel maar ook weer niet! Snap je. Verdoofd. Het was over toen ik ook nog de onheilstijdingen hoorde van J. en J.  Van A. wist ik het al een dag. Helaas. Nu wel ff vloeken, dus GVD ipv PVD. Sorry!
Las digitaal de discussies over Lisa. Lood om oud ijzer! Wat een asociale media is het dan!
De bottleneck is dat wij gewoon met onze poten van meisjes af moeten blijven, hoe laat het ook is!
Er is nooit, nooit een tijd voor dit soort geweld! 
Gisteren fietste hier zo'n klein meisje van acht weg. Dag Papa, tot straks! 
Ineens bekroop mij een bijzonder slecht gevoel. In een mensenleven staat acht niet zover af van 17.
Wat is nu tien jaar op een mensenleven? 
Moet ik jou niet even brengen met de auto? Néé hoor, ben geen vijf meer....Papa.
Ja, maar....Je weet niet welke beren er allemaal langs jouw weg kunnen passeren. 
Ik zie ze alleen maar broodjes smeren, Papa. Maak je niet zo druk, komt goed. Dat zei ze niet hoor, maar ik denk wel eens vaker behoorlijk krom! 
Belde vrijdag met mien moat en gisterenmiddag na de reünie met de Breuk! 
Even hun stem horen. Allebei positief, de hoop nog lang niet opgegeven! Hoop sterft as leste hè.
Ze staan nu op achterstand maar ze zijn vastberaden om deze wedstrijd te winnen van tegenstander K.
Ik was kwaad op mijzelf. Dat ik mij zo druk maakte over mijn eigen 'kleine bier' maar dat deze mensen aardig wat voor de kiezen hadden gekregen en de komende tijd nog krijgen!
Donderdag zag ik hem nog ballen op een veld in Reutum en een dag later ligt ie te vechten voor zijn kansen in Groningen!
Dan maakt die verkeerde pass niet meer uit of dat hij donderdag die ene kans miste. Neuh, nu hoop je alleen maar dat alles goed komt. Dan mag ie straks nog legio kansen missen. Het is maar voetbal hè, meer dan voetbal! Leven is geen wedstrijd.
Tuurlijk, iedereen heeft zijn of haar eigen leed. 
Rug is nog steeds kloten. De blarenpleisters zitten op de hakken en de enkel is niet minder dik geworden sinds gisteren! Ach, lekker boeiend. Daar haal ik morgen ook wel mee, snap je.
Sorry voor vandaag. Misschien beetje zware kost voor de zondag. Het ligt nu éénmaal op mijn maag!
Dit is mijn uitlaatklep. Praten hielp gisteren veel. Gedeelde smart! 
Toen ik terugreed vanaf het Westerpark speelde IOS (Is Ook Schitterend) bij het muziekcafé Hou Vol!
Tekst kwam ff binnen met al die mooie mensen in mijn zeurende achterhoofd! Traantje!
Ben geen dokter, ben geen arts of chirurg. Ik heb de ballen verstand d'r van. Kan alleen maar hopen.
Hopen dat het goed komt. Hou vol, hou vast! Kun je dat zeggen, verstand op nul, niet denken aan alle mogelijke beren op de weg! Mouna fietst langs alle obstakels, heeft geen idee van het feit wat er allemaal kan gebeuren onderweg. Misschien wel beter ook! Wij hebben als volwassenen teveel kennis in de wereld van nu. We moeten leven in het nu, vandaag is iedereen er nog die ik gisteren ook lief en leuk vond! Niemand weet wat ons morgen te wachten staat. Misschien maar beter ook!
De wereld staat nu op de kop en hoop echt dat het op een dag weer klopt! Dat hopen we maar!
Dat je weer onbezonnen leuke dingen kunt doen met elkaar! Met iedereen die je lief is!
Mouna fietste uiteindelijk toch terug. Papa, breng me maar....Misschien net zo handig! Met alle liefde.
Ja, dat denk ik ook Mouna. Mag ik voorin, tuurlijk lieverd! Veilig naast mij. Naast je grote knuffelbeer!
Voorlopig ziet zij alleen (speelgoed)beren op haar weg. Gelukkig maar! En die ene grote die volgens haar alles weet. Duzz...
Als het moet haal ik haar straks ook 's nachts om vier uur op en rij ik al die klotenberen onderweg gewoon omver! Pats Boem!
Het is dan toch donker, niemand die het ziet. Alles voor het leven hè!
Ze zijn mijn hele wereld, Moos en Mouna! En nog tig anderen....
Nogmaals sorry! Ik had wat andere zaken voor het voetlicht willen brengen! Maar ik heb de kop er niet naar staan. Dat heb je soms. 
Over bijvoorbeeld waar je naast de horeca in Hardenberg ook lekker kunt eten of over al die leuke oud-voetballers gisteren bij de reünie. Misschien is het gemoed volgende week wel weer anders.....
Tijd zat toch?
Nu stond de klok even stil. Eerst maar weer een pilletje in de mik!
Lijk ondertussen wel Junkie XL.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#RoodZwart 80 Jaar!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dit is mijn club, mijn ideaal.
Dit is de mooiste club van allemaal.
Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet.
Het kan dooien, het kan vriezen, 
We kunnen winnen of verliezen.
Maar een beet're club dan deze is er niet.'
Uut 'Dit is mijn Club' van Kees Prins (Jiskefet)

Moi, ben ik weer.
Afgelopen vrijdag, 15 augustus, bestonden wij dan officieel 80 jaar.
Mien roodzwarte cluppie, opgericht enkele maanden na de oorlog in Mariënberg.
's Avonds heb ik er nog een mooie Quadruppel op gedronken als besluit! 
Weet niet of elk lid er stil bij heeft gestaan. Het is natuurlijk wel een uniek feit!
Zelf maak ik al ruim 47 jaar deel uit van het meubilair. 
Van vader Freek op zijn vier zonen, van grote broers op het kleinste breurtje!
Vroeger was er niet zoveel vertier in de dorpen Beerze, Beerzerveld en Mariënberg. 
Nog steeds niet, maar dat terzijde. 
Je kon kiezen uit gymnastiek (turnen) en/of de voetbal. 
Maar het is eigenlijk nooit echt een keus geweest. Je ging gewoon, net als al jouw vriendjes. 
Ik was zes jaar toen ik samen met Dickie elke week naar de voetbal fietste.
In de Effies (F-pupillen) begonnen we. Amper 6 jaar. Mooie tijden. Een jaar daarvoor hadden we net ons nieuwe sportpark betrokken. Het Westerpark. Nog steeds onze vertrouwde thuishaven!
Ligt mooi verscholen tussen Beerzerveld en Mariënberg in. 
Nog steeds zijn er veel jongens van het eerste uur lid. Dat is mooi, schept een band voor het leven!
Voetbal, je kunt er niet mee en vooral niet zonder. 
Komend weekend hebben wij een feestje. Vrijdag- en zaterdag maken wij 80 jaar Mainbarg nat!
Voetbalvereniging Mariënberg, een huwelijk met pieken en dalen!
Toch zou ik haar voor geen goud willen missen. De zaterdag blijft gewoon de mooiste dag van de week.
Nog steeds verliefd.
Gisteren trapte ons eerste elftal het nieuwe seizoen '25/'26 af met een oefenduel tegen onze vrienden van de club VKV (Banthum).
Zegt nog niks, we hebben net 2 x anderhalf uur training in de benen en waren verre van compleet!
We misten nogal wat dragende basisspelers. En voor het eerst na ruim 25 jaar is Mister Mariënberg, Rolf Hofsink, er niet meer bij. Dat is een gemis hoor. Zal even wennen zijn!
Gisteren was het ook weer thuiskomen. 'Er is niet veel veranderd, Papa' , verhaalde Moos. 
Ja, dat klopt. Dat moet ook niet! De bloembakken stonden wel in volle bloei. 
Grolsch nog steeds aan de tap!
Ach, de kop is d'r af en nou moet de kop d'r weer veur de komende maanden! Wat ik oe brom.
Er is nog veel werk aan de winkel om dit seizoen niet beslagen ten ijs te komen. 
Komt goed! Heb er maar vertrouwen in. Ik hef het glas op jouw gezondheid, 80 jaar!
Dat haalt niet iedereen! Wij wel. Drie dorpen, één club! Goed getapt uit een roodzwart hart!
Heb me wel voorgenomen om mij dit seizoen niet meer zo druk te maken....
Lukte gisteren al aardig. Rustig langs de zijlijn staan, mij vooral niet ergeren aan beslissingen van...
Kansje gemist, volgende keer beter. Nog een dot van een kans, succes de volgende keer. Blijven proberen.
Wil geen slapeloze nachten meer van soms dat ontieggelijke stomme cluppie....en spelletje!
Kijken of het lukt? Denk het wel, het is maar een spelletje hè. 11 tegen 11, kan niemand vrij staan!
Het doel blijft hetzelfde. Skik hebben, geen schik maar skik. De bande vol met wind!
Ik geloof al bijna vijftig jaar in Mainbarg! Genoeg beproevingen lagen en liggen er misschien nog op de loer maar ik hou de kop er gewoon voor. Ik ben en blijf een Mainbarger, in al mien roodzwarte hart en nieren. Zaterdag is ondermeer de reünie. Ook zo'n moment, zie je al die oud-voetballers die nu ergens elders wonen weer. Soms wonen ze in de polder, soms aan de andere kant van de wereld! 
Vind ik mooi. Mannen van de gestampte pot die eerder je zaterdag konden maken of breken! 
Kreeg je een gulden van ze om een zakje patat te kopen, je was koning keizer admiraal tegelijkertijd.
Nu zie ik ook van die jochies achter de goal bij Thijs staan. Dat blijft, dat gevoel gaat niet weg!
Mooi. Ik hou van deze club! We kunnen winnen of verliezen maar een betere club dan deze is er niet!
Heb de liefde ook een beetje over kunnen brengen op mijn kinderen! Top! Stukje opvoeding hè.
Mouna komt soms wel een beetje in gewetensnood. Want al haar vriendjes in de klas zijn voor HHC Hardenberg.
Papa, mag ik soms ook voor Oranjezwart zijn. Tuurlijk schat! Want de kinderen vragen soms wel eens of ik nu voor Mariënberg of voor HHC ben? De Effies van nu spelen wel eens tegen elkaar. 
Dan ga ik, gaan we natuurlijk kijken. Hopen dat David het wint van Goliath. Dat lukt soms! 
Gisteren waren ze er ook bij. 's morgens hadden we de boerenmarkten in Oud-Banthum en Vilsteren afgelopen en een ijsje bij Ekkelenkamp gehaald om lichtelijk te compenseren en na afloop gaan we eten bij Eric, Ok?
Voor wat, hoort wat! Zo krijg ik ze wel mee naar mijn eeuwige liefde.
Na bijna 3 weken zijn ze weer inpandig. Moos en Mouna. Jemig, wat kun je je kinderen missen zeg.
Elk nadeel, nou ja....drie weken had dit nadeel alleen maar nadelen, geen enkel voordeel!
Alleen via draad en golven had ik contact met mijn kroost! Fijn, maar is toch anders. Niet echt!
Woensdag kon ik ze weer aanraken, knuffelen, kusjes geven en luisteren naar hun leuke verhalen. 
Tis officieel niet mijn weekend maar gelukkig kunnen wij normaal overleggen, dat is zo fijn!
Geen ruzie tussen mijn ex en ik. Neuh, verre van dat! Gelukkig maar, alles voor de kinderen hè.
Dat gaat goed. Het is geen wedstrijd hè, we winnen altijd en verliezen nooit. Spelen soms wel gelijk!
Straks nog maar even op pad! Even wat leuks doen. Richting Drenthe? Het land van Daniël.
Oh ja, we speelden gisteren gelijk tegen Bergentheim met 1-1. Wens ze veel succes in de 3e klasse.
Dit seizoen komen wij elkaar niet tegen. Dus niet twee keer de onvervalste kanaalderby!
Alleen maar beter, kan ik er mij ook niet zo druk over maken! Rustig an, kalmte moet mij dit jaar redden.
Heanig An! zeggen wij dan hier.
Kijken jullie ook naar Woeste Grond? Mag ik graag naar kijken deze weken net zoals B&B vol liefde!
De perikelen rondom boerderij De Weuste! Veel (h)erkenning in deze serie omtrent het boerenleven!
Tuurlijk, niet alles is echt en sommige zaken worden wel heel erg overdreven voor het voetlicht gebracht. Jammer is ook dat niet alle acteurs plat kunt proaten. Maar ja, als je in Amsterdam geboren en getogen bent dan is dat dialect van hier geen sinecure. En in elk dorp praten ze ook nog weer eens anders....
Ga er maar aan staan. Kun je wel uit de Hoofdstad komen maar dan sta je gewoon met 2-0 achter!
Als je éénmaal de Iessel over bent is het leven gewoon compleet anders. Dat snap je of dat snap je niet....Hier rijdt geen TGV maar een ouderwetse boemel op diesel.
Niet iedereen snapt het dus! Maar ik kijk er graag na, kopje thee - speculaasje...
Kom d'r in dan kun je er uut kieken! Dat is wel zo'n beetje de draad van het verhaal! 
Heerlijk soms, de uitdrukkingen in de serie. Alleen hier snappen wij eigenlijk wat er nu echt mee wordt bedoeld. Woorden van hier. Zelfs de kinderen kijken soms raar op, dat zeg je toch niet zo, Papa? 
Grappig. Net zoals B&B vol liefde. Ik kan daar zo van genieten! Dat mijn kinderen ook proberen om het Nedersaskische te praten. Vind ik eigenlijk best wel belangrijk. Ze praten keurig ABN, in ieder geval beter dan hun vader. Maar ik vind het niet verkeerd dat ze de taal van hier kunnen praten en begrijpen.
Dat soms één enkele uitdrukking hetzelfde zegt als hele volzinnen in het Algemeen Beschaafd Nederlands! Bekakt....Hou op, poepen bedoel je. 
Dat nuchtere, daar hou ik van! Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg.
Dat ze zeggen: Papa, als je over Oma hebt dan praat je wel vaak in het plat. Gek hè.
Moedertaal. Daarom, is het dialect wat ze proberen te acteren in Woeste Grond soms zo tenenkrommend!
Ach, je kunt je wel over alles druk gaan maken. Hebben we geen invloed op! Loat goaan. 
Maar dat Amsterdammers onze taal willen spreken, dat moet toch vertrouwen geven voor de toekomst! Of niet dan?
Te vaak en teveel wordt er naar de Randstad gekeken maar de wijzen komen toch echt uit het Oosten!
Kind 1 is wakker, kan haar shirt niet vinden. Kind 2 ligt nog te dromen van later.
Yep, die bint van mij.
Wij gaan sinaasappels uitpersen, crackers met aardbeienjam en een bakkie yoghurt!
Lekker achter het huis. Vandaag niet veel stichtelijks te melden. 
Het is niet elke zondag feest! 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Heanig An en Rap Een Beetje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I am going nowhere and I'm going fast.
I should find a place to go and rest.
I should find a place to lay my head tonight.
Every morning, there's another start
Every morning hits so hard.
Guess I'm running scared, guess I'm running on empty.
Mister, can you help me? 'Cause it seems I've been led astray
I keep searching for an answer, for a way.
Won't you help me.
You gotta slow down, brother.
Slow down if you can't go on.
Slow down, brother.'
Uut 'Slow Down' van Douwe Bob.  

Moi, ben ik weer. 
Wat za'k d'r is van maak'n....?
Hendrik-Jan Bökkers zingt mij toe vanuut het JBL-boxje. Kold Bloed.
'En d'r ben altied wel meisies en zie bint allemoal woest knap moar d'r is d'r geen iene die zo mooi is als ie.' Toeval? 
Was met de taal van hier (dialect) bezig en zette net de kop boven deze blog, ze houden jou gewoon in de gaten. Ze weten boven, tussen de golven en draden door, wat je hier beneden aan het uitspoken bent. Echt wel.
Toch grappig. Lohues zou zingen ...zo mooi is als Joe en ik zou er zelf van maken: zo mooi is als Oe. 
Snap je? 
Ie-Joe-Oe, wij bedoelen allemaal hetzelfde maar zeggen/schrijven het alleen anders. 
Als de boodschap maar overkomt, Tussen Erica-Hardenberg-Heino zitten niet zoveel kilometers. 
Maar toch. In Anbarg praten ze ook weer anders als in Mainbarg! Raar toch, ik vind het mooi....
Dat NederSaksische....Oen moedertaal!
Want tijdens de verbouwing op de Markt stonden daar grote gele borden met allemaal teksten in het dialect. Om de bevolking te informeren over de voortgang.
Toen dacht ik nog: Snapt iedereen dat wel, niet iedereen hier in Hardenberg is het dialect nog machtig? 
Voorbeeldje: Wi-j goat vergruun'n! A'j kalmpjes langs kuiert ku'j zien wat of ut wördt...
Of alle winkeliers bint goed te bereik'n, ee'mpies deurstapp'n. Prachtig toch!
Ook het feit dat de markt bijna klaar was maar dat ze na de zomervakantie nog even wat laatste dingen moesten doen werd met zo'n groot geel dialectbord aangegeven. 
Met andere woorden, maakt oe geen zorgen. Alles komt goed! Reken er maar op. Heerlijk!
Blijkbaar is daar toch, links en rechts, wat commentaar op gekomen. Zeuren kan iedereen hè. Die knop weten wij allemaal te vinden.
Misschien dat niet iedereen het snapte. Niet iedereen snapt het plat. Vooral als je niet van het platteland komt.
In de zomer worden wij in deze contreien namelijk overstelpt door tienduizenden toeristen. Zag het gisteren nog op één van de Hardenbergse campings, het ziet momenteel zwart van het volk.
Onbekende lui die dagelijks onze centra teisteren. De meesten bint niet van hier. Maar van harte welkom hoor. Er kan altijd een bord bij zou mien Moe zeggen.
Dan kun je natuurlijk niet met een soort van 'half fietsverbod' aankomen met daarop teksten als Heanig An en Rap Een Beetje...
Snapt ze dan niet! Zeg Johan, wat staat daar nu geschreven? Ik kan het niet lezen? Je leest het wel maar begrijpt het niet. Iets met fietsen, rustig aan doen maar wat nou precies?
Neuh, onze gemeente Hardenberg heeft nu, om het fietsgeweld in het centrum enigszins tegen te gaan, grote gele spandoeken geplaatst met SLOW ZONE. Geen ABN maar gewoon Engels, zodat iedereen het snapt! Toch? Hardenberg denkt groot.
Of willen ze meteen al een specifieke doelgroep aanspreken? 
Want ondernemers in Hardenberg zijn die halsbrekende toeren van fatbikes behoorlijk zat!
Daar zitten nu éénmaal niet de Jannen en Henken van deze wereld op! Ja ja, ik chargeer, een beetje dan.
Priemende zwarte letters op gele doeken moet ons een stukkie bewustwording laten genereren.
Ze willen het gastvrije karakter behouden, iedereen is welkom maar doe het wel kallum an. 
De pijlen worden vooral gericht op de fatbikes. Die hebben 9 van de tien keer niet veel te zoeken in het centrum. Zijn geen potiëntele klanten maar verdoen hun tijd wel om als gekken door de stad te racen met alle gevaren van dien. 
Eens!
Jaren terug heb ik al eens geschreven dat ik altijd blij ben dat ik weer veilig thuis als ik met de kinderen de stad in ga....De elektrische fietsen scheuren als brommers langs je heen. Als je niet goed om je heen kijkt kust zo'n elektrisch aangedreven fietser zo je voorhoofd! Niet grappig! Dat het altijd nog goed gaat. Ik had meer slachtoffers verwacht op de Eerste Hulp van ons Saxenburgh.
Ik heb al eens Mouna nog net voor z'n moordend tempo fietsende ouwe vandage weg kunnen halen.
Excuses, ho maar....Je mag hier toch fietsen is dan het enige excuus. En vut bint ze...Nou Moe!
Nu openen ze de jacht op fatbikes. Ik vind het een goede zaak. In begrijpelijke taal. Hoop wel dat de fietser op zo'n elektrische fiets zich ook een beetje aangesproken voelt. Als ze SLOW ZONE niet snappen, Heanig An mag ook en Rap een Beetje Graag! 
Gastvrij en veilig winkelen voor Iedereen. Ik ben benieuwd. Het is soms hartstikke druk in de stad!
Hopelijk snapt iedereen het nu een beetje. Maar de eerste die mijn kinderen aanrijdt kan nog steeds een klap voor zijn of haar kanis verwachten. Voorkomen is beter dan genezen. Dus gewoon kallum an bij Jan en Theun om de hoek. Dat hoeft niet met dertig kilometer per uur. Verstaan wij elkaar? Begrijpen wij mekaar?
Gewoon Heanig An in de stad en Rap een Beetje. Mooie tweestrijdigheid. Net als Kapotmaakbaarheid!
Ach, zo heeft iedere stad haar problemen. Problemen? Poar nemen!
Op naar Zwolle dus. Vrijdagavond was ik uitgenodigd door grote breur uut Hattem. 
Alfred, zin aan een hapje en een drankje? Lust een hond worst? 
Rik, mien collega, zette mij af bij de bioscoop. Hij moest toch die kant op, Blauwvinger hè.
Liep over de brug naar het stadsstrand van Zwolle. Ligt hier al een tijdje, ik zag het voor het eerst!
Daar zat ie hoor. Grote breur Herman, niet ergens op een terras in Frankrijk maar wel in de zon!
Blue Bayou (onderdeel van Bennie's). Gaaf man. Met je voeten in het zand. Ze hebben daar een lekker eigen blond biertje (aanrader). De fine en fleur van Zwolle komt daar samen voor goede gesprekken en vooral ontspanning. Oase van rust. Zo moet een weekend beginnen. We namen er wat bitterballen bij.
Mooi uitkijken over het zwarte water. Zo kende ik Zwolle nog niet. Kom meestal niet verder dan de Belgische keizer of halverwege als ik via het centrum richting Hedon kachel. 
Mooie gesprekken met breur. Tuurlijk ff over Moe. Die rust mooi in vrede! Moeten ze hier beneden ook doen. Ik zie het nog niet gebeuren. Iemand droomde deze week op Facebook dat ie op een dag wakker zou worden en de oorlog was verdwenen. Nou, er is altijd wel iemand die deze terugvindt. Waar oe.
Na enkele biertjes op het strand trokken wij naar de binnenstad. DAVO werd rustplek nummer twee!
Dat blijven bijzondere lekkere bieren! Vooral de Tripel! Waarvan Akte! Herman had de route van deze avond in zijn hoofd, ikke niet! Heerlijk. Je nergens druk over hoeven te maken. Problemen, poar nemen! 
Herman heeft lang gewoond in Zwolle. Eerst vlak bij het station, later op de Nieuwe Markt voordat ze naar de Assendorperstraat gingen. Mooie dingen daar mee gemaakt, gelukkig was de nachtwinkel 's nachts open. We hadden nooit genoeg maar 's morgens lag er alleen de kater nog wortel te schieten. 
Nu wonen ze alweer dik twintig jaar in Hattem. Je weet wel, waar Anton Pieck woonde of schilderde. Even de IJssel over! Mooi stadje. Maar nou waren wij in Zwolle. Het was er druk. 
Hier geen SLOW ZONE, hier fietsen ze jou ook wel van de sokken. Ach, wij liepen rechts. Vond ik wel weer grappig met breur....Hij is meer links georiënteerd. Toch schept dat geen problemen!
Als je er niet over hebt kun je d'r ook geen problemen over maken. Snap ie....poar nemen.
Wij hadden sowieso praat zat! We belanden uiteindelijk op de Nieuwe Markt. Schuin tegenover waar Herman en Simone jarenlang hebben gewoond. 27B
Meneer Jan. Leuk eettentje. Onderdeel van Café de Hetebrij! 
Daar kwam ik vroeger veel vaker met Herman, zaten wij daar op het terras in de zon!
Of als het kouder was gewoon binnen. Elles zwaait daar de scepter. Miss Overijssel van 1993.
Mooie vrouw hoor. Leuke kerel ook. Freek heet ie, dan heb je sowieso een streepje voor. Goed volk!
We gingen lekker op het terras zitten. Zagen leuke bordjes voorbij komen. Wij gingen voor de dungesneden Lamshaas, kip Saté en mooi saignant gebakken biefstuk. Dat zie je niet vaak meer, dat er gewoon biefstuk op de kaart staat. Meestal verzinnen ze er de meest exotische namen bij maar niet bij Meneer Jan. Niet moeilijk doen. Gelukkig maar. Kom gewoon uit een dorp hè. Keek wel bijna twee uur tegen het achterhoofd van Wennemars aan, ach....problemen, poar nemen! Nu jaren later is die Elles een mooie vrouw gebleven...Hallo?
Niks geen Hetebrij. Daar spin je garen bij en breien natuurlijk! Het was genieten in Zwolle.
Winie kwam nog even buurten. Leuk mens. Ik vond vrijdagavond iedereen weer leuk, lief een aardig!
Het was zo'n dag! Wel nam ik een trein later met een AH Coffee to GO. Leuke gesprekken in de trein maar ditmaal geen gestrandde reizigers. Het echtpaar was op een cruise geweest langs Noorse Fjorden en het meisje naar Allicante. Liep wel op een kruk dus ik stelde mijn plek beschikbaar voor haar. 
Weinig zwartrijders deze keer! De conductrice had een makkie! 
Heanig An! Dat deed ik vrijdag en gisteren. Een onverwachts bezoek aan de Klimberg, zong het hoogste lied! Fijne BBQ met lieve mensen die er toe doen. De rosé stiet weer in de koelkast.
Wij hebben het hier mooi voor elkaar in het Vechtdal. Campings met genoeg sterren, waar we trots op mogen zijn. Hier gaat de tijd soms wat langzamer....dus waarom moet je dan zo hard fietsen?
Ziet een haas meer dan een schildpad?
Dacht het niet! Wij zien allemaal hetzelfde maar sluiten nu éénmaal soms de ogen voor de leugentjes om bestwil. We draaien vaak om de hete brij heen. Benoemen niet de minnen maar wel de plussen!
Kallum an doen! Kom je vaak het verst mee....
Iedereen vind iets van de spandoeken in de stad! Heerlijk dat commentaar, we blijven wel Anbargers hè.
Het is niet goed of het deugt niet! Ik hoop dat die zwarte teksten op die gele borden wat effect sorteren.
Zou mooi weh! De kracht van gewoon doen! Heanig an en Rap een Beetje.
Op Fietse deur 't centrum, ik heb de banden vol met wind. Wie dut mie wat vandage....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#B(eerzerveld) & B(eerze) vol Liefde!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There is a bird up in a tree seting up high, just waiting for me to die.
If I don't get some water soon, I'll be dead and gone in the afternoon.
Once I had a woman, I could call my own.
Once I had a woman, now my woman, she gone
Once there was a river now there's a stone
You know it's evil then you're living alone.
Water of love deep in the ground but there ain't no water to be found.
Some day baby when the river runs free, it's gonna carry that water of love to me.'
Uut 'Water of Love' van Dire Straits.

Moi, ben ik weer. 
Er brandde niet veel licht meer in Beerzerveld, het was tegen de klok van één uur. 
De meeste gasten hadden het ruime sop al verkozen, misschien wel via het kanaal Almelo-De Haandrik.
Zeg het maar, je weet het niet.
Ik maakte aanstalten om te vertrekken, want als ik de laatste trein nog wilde halen richting Hardenberg was het zaak om mij te gaan nestelen op mijn stalen witte ros anders mocht ik wachten tot acht uur morgenvroeg. Daar had ik geen zin aan.
Toen klonk uit het niets, uit de serre, de zoetgevooisde stem van Mark Knopfler, voorman van de Dire Straits. Zag mijn gezicht reflecterend in een halflege fles Citroen-Brandenwijn van Hooghoudt. Maken ze dat spul nog? Fascinerend.
Private Investigations.
Tja, een vos verliest wel zijn haren maar nooit zijn streken. Vroeger dronk Tante Dinie dat toch?
We kregen het over Ome Mans, Ome Jan, Beerenburg, de Zwarteweg etc. met een voormalig hoeder van de wet..nu geparkeerd aan de Westerweg.
Dat was eens! De meesten zitten fijn hoog en droog boven te genieten van ons gekloot hier beneden!
Dire Straits, vroeger mocht ik dat niet leuk vinden op één of andere manier. Weet al niet meer waarom?
Enfin. Nu kun je me wegdragen na de 10-minuten live durende uitvoering van bijvoorbeeld Sultans of Swings. Schitterend! Kippevel. Geweldige uitvoering.
Beoordeel een dwaas maar niet op zijn zotheden, waarvan akte!
Geloof het of niet. Maar even later, wachtend op de laatste trein op perron 2 van station Mariënberg, speelde ongevraagd ineens de live-versie van 'Water of Love' van Dire Straits zich op mijn telefoon af.
Hoe dan? Volgens mij had ik nergens op gedrukt. Keek om mij heen, waar hangen die camera's? Werd ik niet in de maling genomen? 
Water of Love. Het is één van de twee single's van het debuutalbum van de Dire Straits uit 1978. 
Knopfler schreef destijds het nummer vanuit zijn eigen oogpunt, in plaats van zichzelf in de schoenen van een ander te verplaatsen. Keek naar beneden, naar mijn Cruijffies. Dat dus. Knopfler was eind jaren zeventig het allemaal behoorlijk beu. Hij dacht dat ie nergens naar toe ging, hij zag zijn toekomst. Het rekte voor hem uit, lang en guur. Brrr.....
Ik ging wel ergens naar toe, althans, als de trein nog wilde opdoemen uit de Mariënberger nacht. 
Guur was ie zeker en lang ook. Hoopte tegen twee uur in mijn nest te liggen. Water als synoniem!
Het is a-typisch nummer van Knoflook, eerder een blues-nummer. Zijn stem sneed door de roodzwarte nacht. Niemand leek nog wakker te zijn in Mariënberg, het station uitgestorven en ik kreeg op perron 2 notabene een live-concert voorgeschoteld van de Dire Straits totdat om precies 01.18 uur Reinier Paping (naam van de trein) arriveerde. Tijd om de telefoon uit te doen, tijd om naar huis te gaan....Ajuus.
Was gezellig. We maakten het 60ste levensjaar van Harold goed nat! Leuk feestje. 
Indrukwekkende tuin, daar was vele uren noeste arbeid ingestoken door Therese en Harold! Respect.
Nu plukten ze de vruchten er van. Iemand bij de Bilt kneep tevens een oogje toe, het bleef droog afgezien van enkele sputters op het einde. Ach, het sein om naar huis te gaan. Morgen weer een dag! 
Beerzerveld. Ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Ooit geroepen dat ik 'Ein Beerzervelder' was op het Zomarfeest. Daarvan heb ik ooit gezegd dat het een Zonder Mariënberg feestje was. Het zijn dingen die nog steeds mensen mij niet in dank afnemen. Persona Non Grata. Blijkbaar word ik links en rechts nog wel eens gelezen en namen sommige mensen mijn verhalen als waarheid aan. Niet doen!
Don't shoot the messenger. Ach, gisteren waren wij MaBeCo. Mariënberg Beerzerveld Combinatie. 
Met een vleugje Beerze, snufje Banthum, onsje Britishfield, en in Almelo sprong er een stoplicht op groen, etc. etc. en gewoon fijne gesprekken met een ieder, samen gebracht door de uitnodiging van Harold, de jubilaris! Bedankt, hoop dat de Sonnnema smaakt. Vast wel. Alle credits voor Irma.
Een verstokte Beerzervelder bleek Italiaanse roots te hebben. Hij dronk Peroni ipv Grolsch! Mooi man. 
We dronken met hem een limoncello, gisteren omgedoopt tot lucohello...Van die dingen. Hou d'r van.
Ging nergens over en toch ook wel weer. Zag vergezichten, over en weer! 
Sprak een oude vriend, een Clemme van weleer nu niet meer weg te krijgen bij het kanaal in Beerzerveld. 
Vergeet zijn paspoort nog wel eens, dan kun je beter in Beerzerveld blijven hangen. Fiets 'm d'r in!
Kok van nr. 12, van tante Ali en Ome Jan. Dat was ook eens. Ze waren geen familie van je toch noemden je zo omdat je dat nu éénmaal deed. 
Moos heeft in Frankrijk na een week ook weer Wi-Fi, hij appte al en stuurde wat mooie foto's.
Mis die twee knuppels best wel. Potverdikkemei. Gaat je niet in de koude kleren zitten. 
Tuurlijk, ze hebben het ook geweldig bij hun moeder. Toch, schuurt het! Ik merk het vooral tijdens de zomervakanties de laatste jaren dat ik die hele scheiding gewoon hartstikke kut vind. Nog steeds. Sorry!
Zie ik Moos zingen op een camping in Vive La France en jij bent er niet bij. Je maakt, apart van elkaar, herinneringen voor later. Hij kan trouwens wel toon houden, maar dat terzijde!
Heb de laatste week van mijn vakantie niet veel uitgevoerd, beetje luieren. Beetje lezen, beetje koffiedrinken. Morgen wacht weer de dagelijkse plicht, wellicht beter zo. Ga je ook minder mijmeren van hoe het ook had kunnen zijn, misschien wel had moeten zijn. 
Maar ja, we moeten tegenwoordig allemaal ons zelf kunnen zijn hè. Niemand uitgezonderd, ik had graag voor de moeder van Moos en Mouna een kleine uitzondering op de regel willen maken. Iets met wegcijferen en gaan voor het grotere geheel. Maar de kinderen gedijen er voorlopig prima bij. Vinden het allemaal prima als de Wi-Fi het ondermeer maar doet....Ik zoek die van mij al jaren, maar dat terzijde! Zag er gisteren nog een paar dansen op een bootje door de grachten. Laat gaan...
Zitten jullie niet op te wachten, dat klaaggezang van mij. Lekker boeiend. Je hoeft het niet te lezen, je bent vrij om te doen en te laten wat je wil. Hoorde gisteren van een verjaardagsgast dat ie altijd nieuwsgierig is naar wat ik heb te melden en daarom maar door blijft lezen. Zo kun je het ook bekijken. Haha...
Ach, je hoeft het niet altijd eens met mij te zijn. Ben ik ook niet, vaak oneens met mijzelf maar dan hebben de vingers hun werk al gedaan op het toetstenbord en denk ik, laat maar staan...laat maar gaan!
Het is niet altijd raak, soms zit ik er gewoon goed naast. Iets met keuzes maken...
Soms keus genoeg, de andere keer laat ik de ballen gewoon op het biljartlaken liggen!
Wat ik niet laat liggen de laatste paar weken is het onvolprezen B&B vol liefde!
Vind ik heerlijke televisie! Het ongemak druipt er van af. Is het allemaal echt of toch acteurs?
Dat kan bijna toch niet! Welke acteur of actrice wil deze pulp op zijn of haar CV hebben...?
Is dat niet iets voor jou? Pas jij ook mooi tussen. Nou, dacht het niet!
Ook Lang leve de Liefde of First Date niet, al valt dat Tinderen etc. ook niet mee!
Jemig, in het land der blinden is éénoog Koning! Wat een klotenzooi dat hele date-gedoe...
Hoop is uitgestelde teleurstelling.
Maar ik stem graag af op RTL4 op maandag tot en met donderdag! 
Kopje gemberthee, speculaasje erbij en mooi anderhalf uur dom voor je uitkieken. 
Hoe dan? Gewoon blijven zitten en je eigen mening vormen over deze en gene, ondertussen twitter (X) een beetje in de gaten houden want dat gaat 's avonds compleet los. 
Heerlijk! Je zou maar echt serieus voor de liefde gaan en zo worden afgezeken op Twitter. Not my cup of tea.
Zit je niet op te wachten. Nederland is een divers land met bijzondere mensen. Sommigen zijn al eerder op TV geweest en willen blijkbaar weer graag met hun kop op de treurbuis. Waarom?
Heerlijk! Zal mij worst zijn of het slechte acteurs zijn, ze voeren in ieder geval een mooi toneelstukje op! Zoals die Petra 2 op Lesbos. Zestig jaar lang van de mannenliefde. Nu ineens wil ze het met vrouwen proberen! Ligt er iets te dik bovenop. Ineens draait zo'n iemand 360 graden. Weet er alles van.
Tis, net als iemand die zestig jaar heeft gerookt, ineens is gestopt en nu anti-roken is en het gewoon wil verbieden. Hoop echt dat Petra gaat voor die Lieske met haar bodemdrift. Mooi mens toch! Niet dan?
Die is gewoon echt, niet zo plastic als die Petra 2. Ach, ze hebben allemaal wel wat. Dick met z'n slangen in Suriname. Elke keer haalt ie zo'n glibberaal tevoorschijn, moest er niet aan denken. 
Of Magda...Nou ja, zoveel mocht Fons niet! Die kerel in Spanje...die ontspant zich net iets te veel, alleen maar Cava en eten...Dat houdt je buik toch niet vol? Die kerels in Frankrijk! Die willen gewoon geen vrouw en Ingrid op Lesbos echt geen man maar meer een klusjesman. Die vrouw in Italië moet iets doen aan haar ogen en dan hebben wij nog onze Daniël in Tsjechië....Die moet zich ook langzamerhand in een leeuwenkuil wanen. Gewoon jezelf blijven, komt het puntje vanzelf bij het paaltje. Toch? Op ieder potje...
Ze willen gewoon een maatje, je bent geen haring hè? maar misschien wel een leuk uitje.
Ach gewoon een lief en leuk iemand om zich heen, zodat het allemaal wat minder eenzaam is op die berg! Snap ze wel. 
Simpel gegeven, maar liefde schijnt dan nog behoorlijk moeilijk te zijn. 
Water of Love.
Jemig, Mark Knopfler begon spontaan te zingen midden in de donkere nacht. Zijn stem raakte boekdelen. Het lichtpuntje kwam steeds dichterbij, de NS was op tijd. Die spoort soms nog wel eens! 
Klapte de telefoon dicht! Was blij dat ik even later thuis was. Keek nog even de Avondetappe terug. 
Ben ik zo gewoon! Na B&B vol liefde de Avondetappe met Dionne....Heeft zij al verkering?
De zon komt door de ramen, blijft die schijnen vandaag of neemt de regen het stokje over?
Het regent hier voornamelijk zonnestralen. Het glas nog steeds halfvol.
Water of Love. 
Zag dat ik gisteren zelf de slingers al had opgehangen. Dat scheelt...Goed bezig.
En nadat de foto die Moos vanmorgen stuurde helemaal.
Voel mij nu als God in Frankrijk! Bevoorrecht. 
Papa op een afstandje maar dankzij Wi-Fi een flink stuk dichterbij!
Hallo Papa, net wakker dus het haar zit nog niet goed....geeft niet jongen.
Mooi hè. Deze foto reken ik goed. 
Door de wind, door de regen, dwars door alles heen....
Dankzij jullie ben ik nooit alleen!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...