#Zo Vrolijk!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk. 
Ik ben behoorlijk vrolijk, zo vrolijk was ik nooit.
Ik was wel vaker vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk
Maar zo behoorlijk vrolijk was ik tot nog toe nooit.
Soms ben ik ongelukkig, ontzettend ongelukkig.
Soms ben ik ongelukkig, dan sterf ik van verdriet.
Soms ben ik wat neurotisch, psychotisch en chaotisch.
Labiel en neogotisch maar vandaag dus niet.
Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk. 
ik ben behoorlijk vrolijk, zo vrolijk was ik nooit."
Uut 'Zo Vrolijk' van Alfred J. Kwak (Herman van Veen).

Moi, ben ik weer! 
Dacht net, val maar meteen met de deur in huis! 
Niks van dat 'depri-gedoe', mensen willen graag lezen dat je vrolijk bent in plaats van slecht te passe...
Die houden vaak niet van moeilijk gedoe. Als ze vragen hoe het met je gaat verwachten ze gewoon dat je zegt: goed man, gaat me lang niet verkeerd en met joe? 
Zat vannacht in een overvolle Arriva-trein van Ommen naar Hardenberg. 
Kon amper zitten maar weigerde te gaan staan. Dat kaartje is bijkans goud waard. 
Vroeger, eerder reisde je nog voor gulden of acht naar Zwolle. Nu is dat een dikke 20 euro.
Times are changing en vooral de waarde van wat simpele euro's. 
Maar, ik bleef vrolijk! De pinpas met afbeelding hield ik voor het in- en uitcheckapparaat.
Kind kan de was doen. 
Moest vrijdag denken aan Alfred Jacodus Kwak, één van mijn alter ego's.
Naast die Alf van Melmak en mijn eigen Derfla Olegrod. Zat een stukje gegrilde eend te eten in combinatie met mango, komkommer, taugé in een chili-sesam dressing. 
Dat vrolijke eendje met dito waggelpas. Waar mijn kinderen ook zo gek op waren....
Hey Papa, die heet ook Alfred. Klopt. Jij snatert ook wel eens hè, klopt jongens! Vind je het wat?
'Ik vlieg, ik waggel en ik zwem. Ik kwek voor jou en ik kwak voor haar. Ik snater heel wat bij elkaar.
En als jij een liedje voor me zingt dan plons, dan duik ik en dan zwem ik wat voor hem. 
Spetter pieter pater, lekker in het water. Ga maar vast naar huis, ik kom een druppel later...Lalalalala.
Nou ja, ik kwam inderdaad vrij- en gisteravond een druppel of wat later. 
In gedachten was ik al lange thuis maar fysiek verbleef ik nog ergens tussen de liefde en de leegte...
Maar prima hoor. Ik vind en vond er alles van maar zoek nog thuis. Nam een advies ter harte. 
Je weet nooit, niet geschoten is altijd mis. Schoot weer met een losse flodder. Mooi toch!
Hoop voor haar dat ze stimpelstapel verliefd wordt op die leuke kerel. Snap haar ook wel....
Ben nooit zo van het snelle reageren, ben vaak met andere dingen bezig zonder dat zelf te beseffen!
Maar weekend is tot nu toe top ondanks het gelijke spel tegen mijn vrienden van Sibculoosheid!
Daar word ik ook zo vrolijk van. Waarom heb ik al die jaren zo'n soort van 'haat' gehad tegen deze beste mensen. Daar wonen, weet ik inmiddels, ook gewoon vrolijke en leuke mensen!
Vooral geen stiefkinderen maken. De banden bleven gelukkig heel. Die lui van Kloosternarigheid hadden mij enigszins beetje bange gemaakt....Zij bint niet goed te passe over oe, wat ie schreef over Sibculo en haar inwoners. Ze kunt oen bloed wel drinken, ze wilt oe de banden lek steken...
Zag wel een zwarte C3 staan op de parkeerplaats van Mariënberg met zonder lucht in de banden.
Scheelt dat ik sinds kort een C4 heb, daar wordt je bijzonder vrolijk van en hoef je de banden niet op te pompen. Ach jongens, humor....Je moet de grap er soms van inzien. Dat van die scharrel is echt gebeurd en ook van mien breur de hemelpiloot maar soms moet je niet alles willen melden. Leven en laten leven. 
Beter is het om iets te archiveren in oen hersenloze brein en het daar ook te laten. Die les heb ik gemist.
Werd vrolijk, ook van enkele mooie mensen die ik mijn vrienden mag noemen. Door dik en dun.
In goede en ook slechte tijden. Die hebben wij met elkaar de laatste tied iets vaker, daar schrijf ik dan weer over en dat kan soms als een beetje depri over komen. Klopt, ben vaak niet gtp! Soms komt het deur het feit dat mien verkering al een tiedje uut is of dat vrienden, lieve mooie en vrolijke mensen allemaal, van die vervelende onheilstijdingen voor de kiezen hebben of hebben gehad!
Daar word ik dan niet vrolijk van. Dat mut ik dan kwiet en mijn uitlaatklep is dan dit medium....Sorry
Soms kan het ook wel een onsje minder. Hoef ja niet alles te vermelden, dat doe ik vaak wel maar toch!
Heb geen dubbele bodems. Als ik goed te passe ben praat ik je de oren van de kop af. Als ik stilletjes ben zit ik met andere zaken aan en in mijn hoofd. Ik kan slecht mooi weer spelen als het binnen in mij aan het donderen en onweren is. Sorry, mea culpa. Ik kan slecht de schijn ophouden. Dit ben ik.
En toch, toch ben ik ook heel vaak vrolijk hoor. Meestal 70-20 is de verhouding! 100% word ik toch nooit meer. Haha...Het leven neemt soms een vlucht en mien hemelpiloot weet niet altijd waar hij heen vliegt....Wat ik oe brom! Maar nooit op de automatische piloot, dat kan ik nie.
Mag het licht uit vraagt Huub net. Nou ja, ben net wakker maar ik snap 'm wel. Twee dagen vrolijk weh giet oe niet in de koude kleren zitten maar geniet er wel volop van. 
Het mooie is dat ik vanmiddag op bezoek mag. Wat hoop en troost biedt. Weer een stapje in de goede richting is. Ik werd behoorlijk vrolijk van het appie vrijdagavond, hebben jullie zin om even langs te komen? Wis- en waarachtig. Lust een hond worst? Werd er koud en emo van. Gek hè, zo'n berichtje doet wat met me...Draait de hele avond dan in mijn hoofd rond.
Dat hij weer zin heeft om ons te zien. Dat geeft de burger moed en daar wordt je vrolijk van.
Spetter Pieter Pater! Snap je? Dat liedje van Alfred J. Kwak geeft goed weer hoe ik vaak in de wedstrijd zit. Ben soms ook wel eens ongelukkig maar lees ook tussen de regels door....
Heb ja niks te klagen. De banden van de auto maar ook van de fiets vol met wind, twee prachtige kinderen en mooie en lieve vrienden waar het goed kersen mee eten is....
Vrijdagavond helemaal weer. De club van vijf was onderweg. Jaffa Jaffa Streetfood in Zwolle. 
Kennen jullie dat? Wat een super gaaf tentje zeg. En dat eten....Mmmmm om vrolijk van te worden!
Fijne omgeving ook, er hing een goede vibe en behoorlijk wat witte was aan de zolder. Gelukkig wel schoon...
Lieve meisje in de bediening maar ook die vent was goed te pruimen! Ik ging zelfs voor de mannenliefde, Robert proefde er tevens van. Mut niet gekker worden!
Maar wees niet bevreesd, ik ging niet vreemd maar nam een lekker biertje van Oedipus. 
Een amberkleurig saison-bier. Fris en fruitig karakter met kruidige en citrusachtige smaken o.a. door toevoeging van citroengras, szechuanpeper en sorachi ace-hop. 
Tis maar dat je het weet. Het meisje snapte mij ook niet toen ik haar vroeg wat ze van de 'mannenliefde' vond, zij dacht anders...ik had het over het bier wat ze aan de tap hadden. Om vrolijk van te worden. 
Werd ook vrolijk van het meisje maar tenminste 20 jaar te jong. 
Maar als je eens lekker wilt eten. Jaffa Jaffa is the place to be. Bert en Ina hadden nu de keus en die viel behoorlijk te respecteren. Wat een gezellige en (h)eerlijke avond. 
Tuurlijk werd ik weer eens ouderwets aan een kruisverhoor onderworpen maar met alle liefde!
Ik snapte hun en zij snapten mij, denk ik. Wat als en wat als je het nou zo eens doet! 
Wat vind je van haar, ken je haar....Je zegt dit maar je schrijft dat. Snap je, je praat je soms wel tien keer tegen in 1 stukkie van jou. Harrie in de Warrie en dan al die vrouwen die misschien wel vrolijk van jou willen worden. Snap je? Denk niet dat ze met bosjes voor de deur staan (bel doet het trouwens) maar toch. Maar wederom sorry, dwaal van het onderwerp af. Ik draaf soms door over vrouwen. Lijk wel een nachtmerrie.
Werd bijzonder vrolijk van het eten bij Jaffa Jaffa. Wat heb je dan gegeten, Alfred?
Leuk dat jullie het vragen, dacht al...dat willen jullie vast weten. Kleine opsomming doen....??
Ja Alfred, we kunnen niet wachten! 
Komt ie: Falafel, gestoomde Artisjok, krokante Kip, Gegrilde eend dus, Stoofvlees met friet, Californische Sushi roll, dun gesneden zalm, Dim Sum, Spareribs, Rendang en nog veel meer vrolijkheid en eerlijkheid op onze borden. Echt geweldig. Wat lekker allemaal en wat een mooie avond. 
Ze zitten waar ooit De Librije zat! Ze hebben geen sterren maar wel in de keuken!
Goed gezelschap en lekker eten en drinken, daar word ik vrolijk van! Lekker man.
Was zo'n avond met een kop en een staart. Vrolijk van het appie van Fero, vrolijk van gegrilde eend en dat ik hierdoor moest denken aan die andere waggel-eend. Alfred J. Kwak! Deze leeft nog.
Kinderen vinden het lachen omdat Winie, de vriendin van Alfred J. Kwak, zo'n donker eendje was! 
Had je die mol nog? Leek wel wat op Opa die deze week alweer 20 jaar uut de tied is! 
Kerel, wat gaat het snel. 14 oktober 2005 naar 14 oktober 2025. Mooi dat je nu weer samen met Moe bent daarboven. Die hemel hoeft voor mij niet te vallen. Zal gezellig zijn met iedereen die hier beneden niet meer zijn. Vrolijke bende. Mooi man, kallum an doen. Take it Easy! Hebben jullie al snert gehad!
Of bruine bonen met spek? Denk het wel, de bonen waren namelijk verdwenen uit mijn voorraadkast!
Volgende keer wel aankloppen hè, doen we ff een koffie.
Vrolijk, van de voetbal werd ik het niet maar hield goede moed! Dat gaat mij goed af. 
Wil mij dit seizoen niet meer zo druk maken over dat stomme spelletje. Gaat vooralsnog boven verwachting. Ook al blijven de punten een beetje achter na 2x verlies, 1x winst en 1 gelijkspel. 
Ach. Druk maken kan altijd nog. 's avonds had ik een afspraak staan in Ommen bij de Stadsbrouwerij met Willem en Gerrit. Verstandige heren van de plaatstelijke voetbaltrots aldaar. FC Ommen!
Een club die gezien de grootte van de club op een te laag niveau acteert. Ze spelen nu 3e klasse. 
Onder het genot van enkele mooie en vrolijk getapte speciaalbieren legden wij onze voetbalzielen ter luister. Heerlijk. Geniet van zulke avonden. Praten, oude anekdotes afstoffen. Vele markante figuren uit het Ommen van eerder passeerden de revue. Gedeelde passie, gedeeld verleden! Mooie kerels! Lampie was er vanmorgen alweer op tijd bij. Mee met moeder de vrouw! Gescheiden zijn heeft soms ook haar voordelen dat je nog even kunt blijven liggen. Schrok wakker, jemig het was al bijna negen uur....
Dat is uitslapen voor mij op een zondagochtend. Vannacht was het weer laat. Halverwege de nacht zocht ik de rust op. Had ik ook een uur eerder kunnen doen. Maar ja, moest nog van alles maar weet nu al niet meer wat. De Vrolijkheid, die zat toch ook in Zwolle?
Stond gisteren ook te genieten. De band White Child trad op in de HMH. Niet de fucking Heineken Music Hall maar Herberg Music Hall. Fijn stukkie muziek. Die jongens speelden een dwarsdoorsnede van stevige rockmuziek met zo af en toe een verrassende keuze! Heerlijk, ouderwets genieten van goede muziek in de Herberg. Ze hadden de deuren open gegooid. Zag mijn eigen Heineken achter de bar staan, tja...Daar werd ik vrolijk en ook weer niet vrolijk van. Had ik eerder toch anders moeten aanpakken, ze is een leuke vrouw gebleven maar haar kerel stond ook te tappen, wel uit een ander vaatje!
Kwam Jan uit Gramsbergen tegen en die andere voetbalmoat van Henk. FF praten over de voetbal. 
Kwam zelfs Alfred tegen, niet mijzelf heur maar Alfred V. Mooie kerel...Altijd wat te praten maar knappe vent heur. Die oogopslag, neuh....neuh ben niet van de mannenliefde maar soms een andere weg inslaan is niet verkeerd. Dan zie je sowieso veel meer of anders. Zag ook een mooie vrouw aan de bar hangen!
Jemig, uit Hardenberg zelfs. Als een heuse eend waggelde ik haar kant op maar het zelfvertrouwen werd met elke stap minder, sloeg toch maar linksaf. Bestelde maar een bier en eentje voor Alfred. 
Niet doen, het enige wat ik nu nog kon was behoorlijk dom lullen. Zat niemand op te wachten en zij al helemaal niet. Ze weet niet eens wie ik ben. Dat moet ik anders aanpakken, gisteren was niet de avond!
Was te vrolijk en ik dacht dat ik weer de hele wereld aan kon. Dat gerstenat had mijn goed verstand knop al finaal ingedrukt. Dat kwam vandaag niet (meer) goed. Soms (her)ken ik mijzelf nog wel eens...
Neuh, liep vrolijk naar huus via station Ommen. 00.37 ging ie. Jannes was keurig op tied! Kwam, denk ik, uit Rotterdam met enige vertraging. In Hardenberg waren ze ook nog wakker. 
Stond weer een vrouw op het perron. Wachtte ze op IlsedeLange of Daniël Lohues? Geen vlaggetje hè.
Herkende haar. Zou ik haar aanspreken. Niet doen, had nog steeds bacchus als vrolijk metgezel!
Klinkt gek, heb een soort van zin aan vanmiddag! Hoop sterft als leste hè. 
Maar elke stap is er één in de goede richting al weet ik zelf niet waar ik soms naar toe moet.
Heb de stoute schoenen gisteren wel aangetrokken, haar een berichtje gestuurd. Nul op rekest maar toch, dat smaakt naar meer. Net zoals bij Jaffa Jaffa, tentje met behoorlijk wat smaak! 
Leuke biertjes op de tap en vrolijke bediening of had ik dat al gezegd. Val in herhaling hè
Dat doe ik schijnbaar ook veel te veel. Daarom brei ik er maar een einde aan...Ga wandelen. 
Kieken of het weer lukt na weken behept te zijn geweest met voeten die weinig stappen wilde verzetten.
Van allerlei kwaaltjes. Word oud. De pillen die ik in de mik gooide werpen eindelijk haar vruchten af. 
Hoop ik...Ach, ben dat vrolijke eendje geworden. Alfred J. Kwak en anders ga ik in dat pak zitten van ALF, weet niet waar Melmak ligt maar heb navigatie in de auto en de banden gelukkig vol met wind.
Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk was ik nooit. 
Tis niet goed of het deugt niet. Kom anders wel een druppel later! Ben vandaag toch al laat maar ook vrolijk. 
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....

#Bal Gehakt!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hoe groter de afstand, hoe beter je zien kan waar je vandaan komt.
Waarheen je gaat, hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt. 
Hoe meer je iets loslaat, hoe langer het blijft.
Open jouw armen, open jouw armen voor alles dat komt.
Open jouw armen, de weg naar de stilte gaat dwars door de storm.
Hoe minder je vasthoudt aan wat is verloren.
Hoe groter de ruimte voor alles dat komt,'
Uut 'Ruimte' van Stef Bos.

Moi, ben ik weer!
Keek gisteren schichtig om mij heen. Bestelde stiekum een bal gehakt met mosterd in het Blauwhuus.
Had het deugvolk mij door? Werd ik weer betutteld door deze en gene....?
Deed ik (weer) iets wat niet mocht volgens de goegemeente. 
Ik had vrijdag toch ook al een malse biefstuk genuttigd van bijna 300 gram bij neef Guus?
Geserveerd met een heerlijke paddenstoelensaus en dito salade. Mmmmmm, lekker man en dito gezelschap. Familie, zo belangrijk!
Hij is allang niet meer mijn kleine neefje. Neuh joh. 30+, trotse Papa, man van Iris en politie-agent. 
Die pet past 'm perfect. Hij flikkert je zo de cel in als je niet luistert of dingen doet die niet mogen.
Daarom was ik beetje op mijn Qui Vive, een beetje moeilijk woord voor 'op mijn hoede zijn'. 
Straks kwam ik een collega van hem tegen. Genoeg blauw derhalve op sportpark Baalderveld.
Kon zo zijn dat er een hoeder van de wet tussen liep, incognito wel misschien!
Die mij bij de kladden pakte als ik net mijn eerste hap wilde nemen van deze bal Gehakt uit de jus!
Blijkbaar mag het niet meer. Welgeteld één biefstukje of gehaktballetje per week.
Dat is eigenlijk de maximale hoeveelheid rood vlees die wij als personen mogen consumeren als we onze wereld een beetje leefbaar willen houden. 
Het 'advies' gaat uit van onze eigen gezondheid en houdt rekening met klimaat en biodiversiteit.
Dat las ik vrijdagochtend al vroeg. Was de tijd een beetje kwijt. Er lag een mooie meid naast me.
Nou ja, eigenlijk een meisje. Die wilde bij mij blijven slapen. Het mocht! Mijn dochter van acht!
Onverwachts maar oh zo gezellig! Leuke dingen doen, al dobbelend de tafels van 3 en vier leren....
Pannenkoekje eten met stroop en spek. Even knuffelen, dicht tegen elkaar aan. Lekker op tijd naar bed.
Neuh, dat is niet de reden dat ik 's morgens vaak al ver voor vijf uur wakker ben! 
Teveel dingen aan en in mijn kop. Er spoken van allerlei zaken door mijn hoofd. Heb het vaak over mijn hersenloze brein maar een paar van die draadjes en golven hebben toch besloten om indruk te maken.
Zijn weer aangesloten op het grotere geheel en willen dat ik mij mee laat bewegen in het dagelijkse ritueel. Succes, zou ik zeggen. Toch houden veel dingen mij wakker. Daarom fijn om iemand even een grote knuffel te geven voordat je samen het theater ingaat voor een onvervalste en zorgeloze avond.
Even de waan van de dag buiten laten, de harde realiteit iets minder onder ogen laten komen....
Hopend dat het goed komt. Niet uitgaan van uitgestelde teleurstelling. Het kaarsje brandt hier gewoon!
Iets vaker de blik naar boven gericht. Mijn Pa dacht dat daar de hulp vandaan kwam. Ga misschien wel steeds meer een beetje op hem lijken. Krijg al zijn rimpels en ook zijn woorden zweven vaak hier rond.
Wat een avondje Bos al niet met je doet hè, Stef was hier weer achter het huus! Prachtig.
Een Bos die wel houd(t) snijdt, als je begrijpt wat ik misschien bedoel!
Sorry, dwaal weer af. Had het over vlees en de consumptie er van. We mogen steeds minder, komt niet goed. 
Al dat gedoe. Nu hebben ze weer zo'n vernieuwd 'dieet voor een gezonde planeet' gelanceerd.
Die internationale onderzoeksorganisatie EAT-Lancet had die lancering best een jaartje of vijftig mogen uitstellen. Ze vonden ook uit dat naast 105 grams rood vlees (die biefstuk van Guus was al 3x de hoeveelheid, geweldig....Lekker man) er ruimte is (mooi gevonden) voor 210 gram kip, 210 gram vis, twee eieren en circa tien glazen melk(of andere zuivel). Drink gelukkig geen melk, dat scheelt. Wij eten teveel vlees.
Nou ja, dat wist ik al. Ben al aan het minderen. Ben niet meer de carnivoor van eerder!
Neuh, vaak op maandag eet ik helemaal geen vlees. Meestal een pasta pesto of iets dergelijks.
Maar dan lees ik liever vrijdags het kloterige wereldnieuws dan zo'n bericht op het AD. Lig je daar in bed om zes uur 's morgens en is mijn vrijdag eigenlijk al verpest door al dat deugvolk! Kappen.
Snap wel dat wij onze aardkloot netjes moeten nalaten voor onze kinderen en hun kinderen. 
Maar Thijs (zoontje van Guus en Iris) houdt ook van vlees hoor, veroberde vrijdag ook al mooie stukkies biefstuk van de zijlende.
Verderop in het verhaal vertelden ze dat het ging om een advies, geen plicht! Ja, Hallo....
Jaja, maar de koppenmaker van het AD pakte grootst uit, Oma's gehaktbal raakt uit de gratie.
Tuurlijk. Het kan allemaal wel wat minder, maar moet je dat nou net vlak voor het weekend wereldkundig maken? Dat kan toch ook wel op een typische dinsdag of zo....Halverwege de week.
Dat breekt zo lekker! 
Ik noemde hem al even. Stef Bos! Ik had 'm weer ff nodig. Wat een taalkunstenaar is het!
De wereld door de ogen van Bos, Stef Bos zien. Zit ie daar in het spotlicht van ons theater. 
Hij komt graag naar Hardenberg, voelt zich als oud-Veenendaler er thuis. Liever dit vechtstadje dan Amsterdam. Ik snap 'm wel. Hij meent het ook. Eerst met Jan K, en nu met Jan-Maarten V. heeft hij diezelfde band! Hij grasduinde door zijn omvangrijke boeket van liedjes. Wij mochten kiezen, hij speelde ze. Ik koos voor 'Tussen de liefde en de leegte', hij zong het! Schitterend...Dank.
Bos kwam in mijn hoofd spelen toen wij het huis van Oma aan het opruimen waren. Ineens begon ie te zingen terwijl ik vergeelde krantenknipsels aan het lezen was die Moe allemaal had bewaard. Voornamelijk stukkies over mijn keepen in het eerste, maar ook stukkies uit de krant die ik zelf had geschreven. Allemaal keurig verpakt in een oude schoenendoos. Mooi Moe.
Begon Stef met zingen: ....zoek naar wat ik nooit zal vinden want ik wil dwars door de dood heen zingen. Ik wil proberen iets te maken, wil niet breken, wil niet haten. Maar op zoek naar mooie woorden heb ik de liefde vaak verloren. Want ik was altijd onderweg, altijd onderweg. Reisde onrustig en onzeker tussen de liefde en de leegte'. 
Net alsof ie een privé-concertje gaf. Hij kwam nog meer binnen dan anders. Alleen op het podium, zittend op een kruk voor een grote piano en hij zong de longen uit zijn lijf. Moe was niet meer thuus. 
Het was er voor het eerst leeg nadat al mijn levensjaren de warmte er altijd was. Genoeg ruimte voor haar kinderen en voor iedereen die maar aan kwam lopen en een kop koffie of een kom soep wilde. Groentesoep met worst of kippesoep.
Je kreeg het van mien Moe. Ze had altijd liefde nooit leegte. Dat gevoel bekroop mij weer toen Stef mijn verzoek zingend inwilligde....Ruimte ervaren.
Hoe kleiner je bent, hoe groter de ruimte. Ik werd in het huis van mijn moeder steeds kleiner (nieuwe manier van afvallen) en de ruimte werd steeds groter! Dacht ook aan haar gehaktballen en verdere culinaire kunsten. Zit je bij Stef Bos, denk je aan biefstukken en ballen gehakt! Komisch hè...
Desalniettemin. Bos weer weer Grand Cru. Bos is als wijn, beter met de jaren. Met heerlijke afdronk.
Iedereen heeft een stukje Bos nodig. Of Lohues of Boeijen, dat kan ook. Mensen die net iets anders de wereld zien en deze bezingen. Woorden op papier zetten die duidelijkheid preken en verschaffen!
Tijdens Bos hier achter het huis moest ik regelmatig denken aan mijn Pa, Moe...aan Moos en Mouna. Aan jou, aan hem, aan Ard, aan Jan, aan iedereen die het moeilijk hebben.
Als ik zingen kon had ik wel eens een dagje Stef willen zijn. Zittend achter zo'n piano en dansend op de pedalen. Mensen betoveren voor twee uurtjes. Ik zou de mist ingaan maar toch...
Bos kwam precies op het goede moment! Het vuur waar hij over zong wakkerde iets bij mij aan. 
De knuffel na afloop tussen twee mannen met een bos bloemen tussen hen in deed mij beseffen we moeten leven voor een droom en sterven van verlangen. Want ooit op een dag, dan dooft het vuur.
Ik sterf ook, dan dooft mijn vuur en wordt ik geblust laat het dan zijn met een kus! en met fijne herinneringen voor mijn kinderen. 
En néé, ik heb gisteren niet teveel gedronken. Het is niet elk weekend feest. Maar Bos doet iets met mij.
Dan denk ik, ach een stukje vlees minder is toch ook niet zo erg als wij elkaar maar blijven hebben...
Waar we wel beter mee kunnen stoppen is met roken en vapen! 
Althans als ik die twee artsen mocht geloven die een soort van voorlichting kwamen geven op het OKO-evenement in dezelfde Voorveghter, dat wat dinsdag. Samen met Moos waren wij uitgenodigd.
We zaten op rij 1, dan kun je pas de benen goed kwijt. Of op rij 5, stoelnummers 1 tot 5. Alhoewel Rij 7 zat vrijdagavond beter dan rij zes, kan ook met de man op het podium te maken hebben gehad.
Sowieso dicht bij de bar. Dat is meestal de insteek. Hou niet van wachten...Biertje?
OKO is de afkorting van Opgroeien in een Kansrijke Omgeving. Vrij vertaald naar het IJslandse Model.
Dat onze kinderen meer beweegruimte krijgen, zowel figuurlijk als letterlijk. Preventief. De aanpak richt zich op het voorkomen van alcohol, drugs en tabak-gebruik door jongeren door een leefomgeving te vormen waarin ze gelukkig en gezond kunnen opgroeien. Hardenberg is één van die gemeenten die er aan mee doen. Iets wat ooit succesvol werd opgepakt in IJsland. 
Daarom mocht Moos vorige week ruiken aan allerlei sporten etc. Stond o.a. op de schietbaan losse flodders van zich af te schieten, had een workshop over liefde, bijtjes en zo en vertelde en passant dat ie een meisje in de klas wel heel leuk begon te vinden. Daar begint het mee hè.
Kijk, actie-reactie. Daar hou ik van. Dinsdag was de evaluatie maar ging het vooral over Vapen en Roken. Schrok best wel van de cijfers en hoe verslavend vapen is na al een enkel trekje...
Want ruim 33% van de Hardenbergse scholen vapet, of hebben gevapet....Dat is 1 op de 3. 
Rekenen kan ik nog steeds hoor, al wordt het minder! Bedoel leerlingen hè, een school kan niet roken.
Goed initiatief. Vond wel dat het allemaal iets te lang duurde. De insteek was meer dan prima, maar het verhaal moest vooral die jochies en meisjes angst aanjagen dat ze niet gaan vapen....
Duurde allemaal net iets te lang alhoewel ineens iemand naast mij vragen ging stellen. Potverdikkemei, iets naast mij begon te praten tegen die twee artsen. Goeie vragen ook? Heb de indruk dat bij hem de boodschap overkwam en bij meer kinderen in de zaal. De tabaksindustrie, linke broeders hoor!
Ze willen zo jong mogelijk de kinderen aan de vape en/of sigaret hebben want die kunnen dan het langst gebruiken. Dat je er ook behoorlijk ziek van kan worden of er aan dood kunt gaan is een vervelende bijzaak. Ach, een kleinigheid hou je altijd. Alles voor die rotcenten hè en mooie villa's in uitgestrekte bossen met een zwembad natuurlijk.
Kun je beter verslaafd raken aan een bal gehakt of aan een mooie malse biefstuk van Guus of Gerard.
Of verslaafd aan zo'n avond met Stef Bos. Ga je vanzelf door de bomen weer het licht zien!
Bedankt Stef! Bedankt Jan-Maarten dat je Stef elk jaar de oversteek laat maken uit het Belgische....
We namen een mooie Jutter-Bock als besluit op een geweldige avond. 
Werd deze vrijdag toch nog een mooie dag nadat ze 's morgens eerst de knuppel in het hoenderhok wilde gooien met maar 1 balletje van slechts 105 gram. Dat zijn toch geen ballen? 
Werd gisteren niet opgepakt. Het deugvolk had een dagje vrij. De wedstrijd? Daar was geen bal aan..
Daar moeten ze iets voor proberen te verzinnen. Zout er bij....? 
Aan verliezen, daar kan ik maar niet aan wennen!
Dat vuurtje moet volgende week flink opgestookt worden.....Kop d'r veur!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Roadtrips, van A tot Z!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I was trying to swim through an ocean of rain,
I was hoping to see California again.
All these memories run through me like blood in my veins.
In the quiet that covers the night like a blanket, I dream. 
Well, I see mountains that stretch from Manhattan to Mars
And I followed my comet down out of these stars.
Once more, crossing America west in my car. 
I am friendless, endlessly resentful, bereft and I've been trying to be what you need.
I may carve out this sentence on the white of my bones.
And I could squeeze me a river right out of this stone.
I may leave you a lot, but I won't leave you alone.
'Cause these words are the essence of me. 
I send 'em with love, from A to Z.'
Uut 'With Love, From A tot Z' van the Counting Crows.

Moi, ben ik weer! 
Maakte van de week aardig wat van die zgn. 'roadtrips' mee van dichtbij. 
Eentje was een trip door het leven van een zangert, een ander bandje ging van de west- naar de Oostkust in Amerika, zag ook redelijk wat jonge gasten van weleer volwassen zijn geworden en veelal Papa's nu.
Zag tevens mensen worstelen tussen hoop en vooral vrees! Elke keer je telefoon checken, is er al nieuwe update? Geen nieuws, is dat goed nieuws? 
Weet wel dat ik vrijdag een beetje Bos nodig ben, Stef wel te verstaan. Ga er heen met mijn neefje...
Weet ook weer, als ik de kop verkeerd heb staan, ik niet op pad moet gaan maar lekker thuis moet blijven. 
Aldoende leert men! Tja, bij mij komt soms het besef wat later. Zat mezelf in de weg door mijn eigen roadtrip(s). Had de kop niet vrij! Waarom? Goeie vraag....Van alles was zich aan het opstapelen in mijn brein, losse eindjes die min of meer recht werden gebreid! Wilde ergens anders zijn dan ik was. Soms heb je dat! Sorry, ben ook maar een mens van vlees en worst en probeer het beste te doen.
De week begon wel perfect! Moos bleef hangen op de zondag. We aten Sushi. Met z'n tweeën voor de TV.
Mooie gesprekken. Moos als soort van reisleidert door het hele Sushi-gebeuren. Hij kent zijn klassiekers! Schitterend en lekker tegelijk.
Maandag naar Amsterdam met Robert en Irma. Vrienden voor het leven. Goede gesprekken. 
Eerlijk en oprecht! Heb ik wat er aan? Zekers! Vrienden hou je niet voor de gek....Robert al helemaal niet en Irma kan er ook wat van.
Keek eens naar buiten tijdens het eten. Had zicht op de Johan Cruijff Arena, Johan stond er zelfs voor.
Wees hij ons nou de weg? Iets met simpel voetballen maar dat dat nog het moeilijkste is.
Later sprak Adam Duritz ook boekdelen in zijn 'Fucking Heineken Music Hall'. Grappig.
Hoe hij het leven nu zag. Wat er is gebeurd tussen zijn nummer 'Hanging' around' van dik 25 jaar terug.
Hoe hij destijds een beetje rondhing in de stad. Niet veel uitvoerde. Pogingen deed om nuchter te worden, het daglicht zoveel mogelijk probeerde te vermijden en maar hangen voor de TV en wat hem destijds allemaal tegenhield.
In 'With Love, From A-Z' ging hij nog een keer terug naar zijn toen en bezong hij zijn huidige leven nu!
Hoe zo'n trip het was, in zijn Amerika! Waar hij nu stond vergeleken met eerder! Snapte hem. Duimpje.
Net als die gasten van onze A1-junioren uit ondermeer het seizoen 2008/2009.
Toen nog allemaal van die jonge gasten. Mooie kerels, toen ook al! We hadden een geweldig elftal.
Niet dat het allemaal zulke goede voetballers waren maar allemaal jongens met een kop een staart.
Jongens van de gestampte pot! Maar niemand viel buiten de boot, we hielden ze allemaal binnen....We waren een team. Die band is gewoon gebleven ook al zie je elkaar jaren niet.
Nu ruim vijftien jaren later ontmoeten wij elkaar bij Café Mans. Trots op dit team!
Hebben allemaal ook een soort van 'roadtrip' ondergaan. De één heeft nu lang haar, de ander woont op de Veluwe, weer een ander was net Papa geworden en bijv. nummer 4 kwam met de taxi!
Mooi initiatief van onze aanvoerder. Iemand moet het doen en Roy L. deed het. De pubquiz, petje af.
Samen in elkaar gedraaid met Gerjan. Geweldig. 30 vragen! Telefoons inleveren, die gingen allemaal in de Gouda Glorie emmer van Eric! We konden niet spieken. De informatie moest allemaal komen uit onze hersenloze breinen. Het was een mooi stel!! Bijzondere kinderen, was getekend John C. Kievit.
Vreemde vogels sowieso.
Hier denk ik nog steeds met veel plezier en liefde aan terug! De meeste van deze jongens had ik ook al onder mijn hoede in de Effies (F-pupillen) wat nu volgens mij JO8 zou heten. De moeder van de tweeling is nog steeds leuk om naar te kijken. Kreeg niet te horen dat ze eigenlijk mijn kop wel beu waren. 
Mooi om te horen hoe zij het allemaal zagen destijds met de kennis van nu. Leuke verhalen, stof er af.
Wat wij ze hebben geleerd, onbewust toch hebben mee gegeven. Deed mij wat. Toch een steen verlegd.
Het werd steeds vroeger laat. De trein wachtte niet en Ruud moest op tijd thuis zijn. Anders was de oppas verdwenen. Freek en ik namen nog een afzakkertje bij Sevens, had ik beter niet kunnen doen!
Het mooie was ook. Nou ja, dat (bijna) iedereen de zaterdagmorgen opstartproblemen had! 
We leren het nooit. Van hangin' around tot nu....Jongens van toen zijn de Mannen van nu.
Minder nieuws was er van twee mensen die ik ook hoog heb zitten. Mien moat en de Breuk! 
Die balanceren nu op een dun koord. Tussen hoop en vrees. Merk dat ze blijven hameren in mien kop!
Je staat er mee op en je gaat er mee naar bed. Je kunt er verder niks mee, je kunt geen ijzer met handen breken. Overgeleverd aan hogere machten en/of krachten. Zeg het maar. Je haalt nog wat kaarsen in huis en je blijft ze maar branden. Je moet iets, je doet iets...Huis lijkt wel een kerk aan het worden. Je haalt ergens je hoop vandaan en het geloof op de best mogelijke afloop. Ze mogen nog niet vertrekken, hun vliegtuigen moeten aan de grond blijven staan. Lekker het vertrek uitstellen, de piloot een pootje lichten, aanpappen met de stewardess. 
Praten. Praten helpt. Gedeelde smart. Zo is het echt wel. Je zoekt elkaar wat meer op....
Wat ik zeg. Had een goed gesprek in Amsterdam. Ja, ik weet dat er een kern van waarheid in zit.
Wil het missschien niet altijd horen. 's nachts lag ik wakker, doe ik wel eens vaker, maar nu van de gesproken woorden tussen de Johan Cruijf Arena en AFAS Live in. Tussen twee van de mijn grootste hobbies (ik heb ze wel), voetbal en de muziek, werd ik even de les gelezen door de meester en de juf.
Mooi. Ik hou d'r van. Ze zijn met je begaan. Maar dat afstand houden is gewoon lastig. Ze komt altijd buurten en staat vaak in de weg, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik weet het, moet anders....Maar ik zie haar nog steeds graag. Afstand Dorgelo, bril af...zie je minder en vooral haar.
Mijn (road)trip is er één met veel verkeer onderweg. Als je afslaat kom je ook wel thuis en zie je misschien de wereld anders.
Gisteravond had ik ook weer zo'n verkeerde afslag te pakken. Kan ik ontzettend van balen maar dat is ook wie ik ben. Snap mij zelf ook niet altijd! Knuppel die ik ben! Maar is vooral geen excuus.
Kom ik haar dan gewoon tegen in de Appie, tussen het verse brood en de pastasauzen...?
Toch de volgende keer maar een praatje doen. Uitnodigen voor een kopje koffie, die afstand kleiner maken. Wat kan er nou gebeuren? Dat ze néé zegt? Nou én?
Bij die ander moet er juist meer asfalt tussen gedraaid worden en verkeersborden neerplanten van omleidingen etc...Zal die gast van Roelofs wel eens vragen, Arjan heeft wel vaker goede ideeën.
Goed idee was ook, na een tip van Henk Potgieter uit de Polder, om afgelopen donderdagavond plaats te nemen in het nieuwe pluche van ons fraaie Theater de Voorveghter, hier achter het huus!
Ze hebben nieuwe stoelen. Moet nog ff wennen. Mijn beenruimte is minder geworden, denk niet dat mijn benen langer zijn dan vorig seizoen. Kan, maar denk het niet! Alles wordt minder, behalve vergeten, dat wordt alleen meer.
Ik zat er anders! Ben zo slecht in veranderingen hè. Kan ik soms jaren mee zitten!
Maar we zaten er. de 3J's uut Volendam namen een kleine vijfhonderd Sallanders op muzikale reis mee dwars door Amerika. Van Oost naar West. Van New York naar de westkust. Met vele omwegen om zoveel mogelijk muzieksteden te bezoeken. Geweldig!
Muziek van o.a. Bruce Spingsteen, James Taylor, Billy Joel, Johnny Cash, Elvis, Creedence Clearwater Revival, Chris Stapleton, The Eagles, Sam Cooke, Otis Redding, The Doors, Little Richard, Fleetwood Mac en zo vergeet ik er nog een hele rits aan geweldige artiesten.
Geweldig! (dat zei je al)
Voor een paar jaar terug deden Jan Dulles en kornuiten U2. Dat was al kippevel. Trip through your Wire.
Maar deze roadtrip idem dito! Ze hadden er een landkaartje bij. Kon je zien waar ze langs reden of welke omweg ze namen. Ze kwamen natuurlijk langs steden als Nashville, Detroit en Chicago en eindigen in Californië. Route 66.
Wat een strot heeft die Dulles. Je kunt alles vinden van hun eigen muziek. Palingsound op zijn NL. 
Maar hij wel een gouden keel hoor. Geweldig! Sommigen mensen kunnen alles zingen, nou die Jan die kan er wat van. Geweldig. Ondanks het feit dat ik niet helemaal lekker zat, zat ik verder prima!
Wat een concert! Dit zijn van die pareltjes in zo'n theaterseizoen mede dankzij Henk en zijn gouden tip.
Vrijdag komt Stef Bos ff buurten. Gaan we weer door de bomen het bos van Stef zien....
Dat bos zie ik graag, vol met vergezichten en prachtige paden. Ga ik ook op een soort van roadtrip met Stef als gids. Zal nog ff een nummer doorgeven, tussen de liefde en de leegte....? 
Een muzikaal weekje was het! Er komt van alles op je pad. 
Je denkt, je wikt en weegt! Nooit te oud om iets te leren! Kon mij zelf gisteren wel vervloeken!
Maar de dominee was er ondermeer bij, dus dat doe je niet. Later in de auto wel.
Gisteren was ik er wel maar ook weer niet! Zat in mijn eigen wereld maar zat niet lekker!
Mien ex-schoonmoe zei dat wel eens tegen mij. Als je er bent moet je er ook zijn....
Was ik vaak niet omdat het geboden mij dan iets minder interesseerde..
Kan sorry zeggen, meen het dan ook wel maar het zit mij dan niet lekker....
Misschien moet ik gewoon ff wennen aan de nieuwe stoelen in mijn geliefde theater. 
In alle rust! Gewoon nog een keer proberen, volgens mij vrijdag op rij zeven ipv rij zes!
Wie weet. Ga naar boven, oh néé nog ff wedstrijdverslaggie tikken, ga dan douchen.
Laat de auto staan, al genoeg wegen gezien deze week en kilometers gemaakt. Roadtrips XXL.
Misschien nog ff een bakkie doen, sowieso eieren halen bij Reinders. Die zijn op!
Blij ei....Mwah, vaak wel, soms ff niet! Zie net dat ik gisteren de kaars heb laten aanstaan...
Gelukkig is er niks aangebrand, deze heeft het vuurtje van mij niet nodig. 
Oh ja, gisteren wonnen we met 3-0. Ze kunnen het wel! Ook bezig met hun reis...Zij het sportief.
Doe ff een kleine 'Jan Wind' op deze zondag. Wie kent ze nog? Deze gasten op een foto van een mooie dag. Nostalgie...seizoen 2008/2009 toch? Mooi stel hoor. 
Als ik deze gasten vandaag de dag zo zie vind ik dat wij vroeger ook mooie roadtrips maakten met elkaar toen voetbal nog zo simpel was. Het was 11 tegen 11, stond nooit iemand vrij of 'buitenspel.'
Neuh, we waren een team zowel binnen als buiten het veld en dat zag je vrijdag weer terug bij Café Mans. Een avond met een kop en een staart en vooral fijne herinneringen. 
With Love, van A tot Z!
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo....

#Zonen van het Oosten!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I get up most every day, not better than before.
Tryna find another way to get on up off the floor.
There's music in my head somehow, I can't work it out. 
And every song that I heard before keeps hanging around.
Well, I went down to try to find some lightness in the dark.
I met somebody, said: 'You don't have to fight anymore'
Pour the wine and, baby, let's start again.
The bells are ringing and we gonna find a way to win.
Is it easier than you think to find it?'
Uut 'Pour The Wine' van Sons of the East (Australië)

Moi, ben ik weer.
Begin deze week werd mij een tekst van Genesis voorgeschoteld.
Neuh, niet van de band, niet van Phil Collins en consorten.
Maar meer van de drie-eenheid. De vader, de zoon en de heilige geest.
Trouwens ook een trio, maar dat terzijde. U kent ze vast wel. 
We zaten op de plek van Moos in de klas van zijn lieve mentor, ook van Moos.
Zij las uit de bijbel, nou ja vanaf de beamer.
Je moet ergens beginnen. 
Een nieuw begin, dat was het deze week ook voor onze nieuwste telg in de familie, Anna-Lynn.
Mijn oudste neefje (inmiddels 34) kreeg vorige week samen met zijn lieve vriendin Sarah een wonder.
Zo'n mooi meisje zegt Mouna steeds. zooo lief. Straks rijden wij er naar toe, er gaat namelijk niets boven Groningen hè. Ze wonen in de wijk Helpman. Dat vind ik weer grappig met zo'n jonge spruit.
Frank appte vorige week, dat zijn toch de appies waar je wel op wacht! Hartstikke prachtig. 
Onze familieboom (Dorgelo) blijft maar groeien. Draaide van de week maar weer eens The Family Tree van Venice. Ze zijn toevallig in Nederland deze week. Tja, je kunt niet overal bij zijn! 
Soms maak je keuzes. Soms ga je biljarten. Morgen wel in Amsterdam bij The Counting Crows! 
Amen, daar maak ik graag tijd voor vrij. 
Eind vorig jaar namen wij nog afscheid van iemand. Mien Moe. Toen draaiden we ook Venice met het prachtige Family Tree.
Met deze gedachte:
-En wanneer we afscheid nemen van één van ons mogen we misschien eenzaam zijn maar we zijn niet alleen. 
En hoewel de bladeren vallen en de tranen stromen kan het voor ons een voortdurende troost zijn om te weten dat de stamboom altijd door zal groeien.
Hij is sterker dan de wind kan blazen, de stamboom (the family tree) zal altijd doorgroeien...
Geef toe, in het engels bekt ie gewoon beter. En zeker als de neven en broers Lennon het zingen!
Kippevel!
Gaat ie door merg en been! Tja, (O)ma is er niet meer maar Anna-Lynn zorgt er in haar hoogsteigen kleine persoontje voor dat de boom van ons maar verder blijft groeien...
Net een week op deze aardkloot maar nu al zo geliefd dat ze niet meer weg te denken is.
Venice, wereldband uit de United States. Hoorde van de week het Australische tegengewicht, kleine broertje van.
Kreeg van een klant een linkje doorgestuurd. Leuke gasten uit Down Under, moet je eens luisteren. Ga je vast leuk vinden. Nou, die Hofsink, zoon van, heeft er kijk op. Sons of the East heten ze.
Ik hoorde er van alles in. Beetje Crosby, Stills, Nash & Young maar ook in de verte Bob Dylan, The Lumineers, soms een vleugje Crowded House maar dus ook Venice. Schitterend.
Meerstemmige muziek, fraaie harmonieën maar ook de rauwe kwetsbaarheid van o.a. Townes van Zandt, wie kent hem niet!
Leuk feitje, ze zijn deze week net als Venice ook in Nederland. Bart had ze donderdag gezien in de Oosterpoort in Groningen. Daar kachelen wij straks ook naar toe. Grappig ja.
Ze zijn niet met z'n vieren zoals Venice, maar wel met z'n drieën zoals bijvoorbeeld Genesis!
Op het podium staan er meer gasten om hen heen, een drummert bijvoorbeeld. Het is natuurlijk niet the Police die het eerder altijd zo fijn konden vinden met elkaar. Nu hebben ze storm in het glas in plaats van een boodschap in het flesje. 
Neuh, maar fijn stukkie muziek. Keek gisteravond random wat rond op YouTube naar hun mix van folk, blues, soul en country en in de auto naar Nijverdal stond de laatste LP op van deze heren. Moos vond het prima. Lekkere muziek, Papa.
Ze komen uit het Oosten, dan heb je toch al een streepje of wat voor. Je snapt mij wel....
Ze maken al muziek sinds 2011 en volgens de kenners onder ons zijn ze nu de wereld buiten Australië aan het veroveren. Mag van mij. Mijn kapper zit in Sydney, wie weet kan ik de volgende keer wat zaken combineren. Concertje meepikken.
Ze spelen deze week nog in Utrecht en Duitsland. Vanavond in Bremen, zag ik.
Moet toch nog een keer naar breurlief in Bremen, kan ook vanavond wel ff gaan. Tis maar 2 tot 3 uurtjes rijden. Neuh, gekheid natuurlijk. Morgen ook weer werken en morgenavond gaan we al naar onze hoofdstad waar Adam Duritz en zijn kornuiten op ons wachten! Dat is ook geweldig mooi.
Muziek, ik vind het een bijzondere uitvinding! Leve de man die het uitvond, net zoals de monnik die ooit vond dat er bier gebrouwen moest worden! Ik hou van zulke mannen die hun nek eerder uitstaken voor de goede zaak. 
In den beginne. Zat vroom met de handen over elkaar. Keek wel eventjes stiekum rond in de klas wie bij het opvolgende gebed de ogen dicht had. Allemaal, niemand uitgezonderd. Nou ja, naast mij zat iemand die niet de hele tijd de ogen dicht had. Ooit was het familie. Zij is uit de boom gevallen. Helaas, auw!
Van dik hout zaagt men planken en geen kasten. Zij is gaan huizen bij een andere stamboom!
Blijkbaar duurzaam hout. Hardhout zeker.
Een soort van beste vrienden blijven, dat was en is ons doel na de scheiding. 
Vond het grappig dat het deze week ook ergens ter sprake kwam.
Ditmaal in een column van Debby Gerritsen. Zij schrijft in het AD. Heeft verkering met Sander Westerveld en heeft dus iets met keepers. Sander keepte ooit bij o.a. Vitesse, Liverpool en het Nederlandse elftal. Dan weet je ongeveer in welke hoek je het moet zoeken. Liefst de rechter, links kon ik nooit zo goed duiken. Maar zij had een mooi stukkie over gescheiden ouders wat ik wel kon onderschrijven. Kennis van zaken. 
Toevallig had ik deze week een leuk gesprekje met Mouna. Moos mocht nog even opblijven, wij gingen alvast een verdieping hoger. Moos moest nog wat doen voor één of andere vak...jaja.
Scheiden, zeggen ze, gebeurt tegenwoordig niet omdat we ongelukkig zijn, maar omdat we gelukkiger zouden kunnen zijn. Je leeft maar één keer, dus waarom niet..?!?!?!
Toch voelen veel mensen zich diep schuldig over hun scheiding, omdat het voelt als falen. 
Vooral tegenover je kinderen. Dat klopt!
Vind nog steeds dat ik er vrij weinig aan kon doen. Ok, ben een oud wijf maar dat was toch niet genoeg voor mijn meisje. Ben nu al ruim vier jaar verstoken van mijn wiefie.
Dat schuldgevoel maakt dat veel stellen eindeloos bij elkaar blijven. Bij ons dus niet. 
Amper anderhalf jaar getrouwd of het trouwboekje kon al in de jiskefet. We vrijden eerst voordat we gingen trouwen, sorry van deze volgorde. In den beginne ging dat zo bij ons. Moest water bij hè...
We hebben geen ruzie, verre van dat maar maakt dat het soms niet verwarrend voor de kinderen?
Want Mouna vertelde deze week dat ze liever had dat wij, Papa en Mama, gewoon elke dag samen zijn.
Dat vond ze wel het fijnst. Snap ik lieffie. Ik vind er ook wat van. Maar dat maakt het niet anders...
Om het weekend zijn ze bij mij, het andere weekend bij San. We kunnen van alles overleggen.
De kinderen vinden het geen probleem, zeggen ze! Tuurlijk, ook omdat wij geen ruzie etc. hebben.
Dat is bij andere kinderen soms wel anders, hoor ik uit betrouwbare bron (Mouna, Moos).
Ik vind het nog steeds moeilijk om mij een goede houding te geven. De column van Debbie bracht wel wat licht in de duisternis. Ja, zo is het wel, hoe zij het beschreef. 
Teveel harmonie kan ook verwarrend zijn! Snapte het...Voor mij hoefde het allemaal niet zo! Maar rond oud- en nieuw ging teveel harmonie mij ff niet in de koude kleren zitten. FF praten toen.
Ben ik ook kerel voor hè. Maar mijn leven is wel veranderd na de scheiding. 
Probeer links en rechts wel eens wat en ik vind het maar niks hoe het nu gaat bij mijn voormalige wederhelft. Is het jaloezie? Is het de ongemak die ik ervaar. Ik hoef haar ook niet te zien. Neuh, waarom. Zie haar toch als een soort van plaatstvervangster....En ik vind dat ik het beter kan en doe.
Wordt ik geen beter mens van! Neuh, ik zie het ook niet! Is het nog een stuk onverwerkte emotie?
Of dat ik mijn kinderen toch een iets ander leven had willen geven! Zoals mijn Pa en Ma dat hadden?
Niet elke week van het ene huis naar het andere chalet! Tuurlijk, giet allemaal mooi....
We drinken nog gewoon koffie met elkaar. Zitten soms gewoon hier aan tafel, net alsof er niks aan de hand is. En zij vindt dat het allemaal mooi giet. Tja, ikke niet!
Moos vond er laatst ook nog iets van! Hij bekijkt het nuchter, maar wel met een heldere blik! Heeft er wel kijk op. 
Las van de week ook een ander verhaal op LinkedIn waar ik van schrok!
Maar daar hebben wij het nu maar niet over. Ging over de gevolgen van een scheiding en hou de kinderen daar mee worstelen en hebben geworsteld. Dat is niet het geval bij onze kinderen, denk ik maar, hoop ik maar. 
Ik hoorde trouwens van deze en gene dat ik de laatste tijd teveel over de dood, allerlei klotenziektes en meer van die zielenroerselen had waar niet iedereen op zit te wachten. Sorry, mea culpa.
Snap ik, je wilt dat niet altijd lezen. Het gebrek of het ongemak van een ander. Je voelt je dan zo'n gluurdert, met die frisse inkijk in iemand andermans leven. 
Of al dat verdriet als er iemand moet gaan hemelen of het ongewisse over die kutziekte van een ander!
Neuh, de wereld is al kloterig genoeg. We moeten allemaal wel vrolijk blijven en het leuk houden met elkaar. Als we het er maar niet over hebben, dan is het er ook niet! Mooi de kop in het zand steken!
Zie je ook niks. Heerlijk, lijkt mij dat! Dat je niks hoeft, niks kunt ook bovendien!
Tja, ik ben gewoon een mens van vlees (worst) en bloed! Daar komt soms een stukkie kommer en kwel de hoek om kijken. 
Zal vandaag maar niet over de voetbal hebben. Gaan we weer de bietenbrug op! Ach, we zijn net begonnen, we hebben nog minimaal 21 wedstrijden om één en ander recht te breien....Succes!
Ach ja, zal proberen de komende tijd wat minder over de ongemakkelijkheid van het leven te hebben.
Beloof niks. Lampie heeft het de laatste tijd het alleen maar over fietsen, hij kan zo een fietsenwinkel beginnen. Ik zit graag op Fietse. Skik hebben sowieso en lees hem graag! Lekker nuchter!
Ach ja, mensen....Als een boer niet kan zwemmen ligt het aan het water en als een mens niks heeft te zeuren dan ligt ie een halve meter onder de grond tussen zes plankjes. Wat ik oe brom, bij Twente zeggen ze nu tijdelijk: wat ik oe van den Brom!  Laat je niet kisten!
Snap je. Een nieuw begin! 
Kende de tekst nog wel. Jong geleerd is oud gedaan op mijn euh....53e!
Werd van de week nog geschat op 48. Dank je lief meisje van de Gamma en ze had niks van mij nodig!
Pour the Wine, laat 'm maar doorkomen....Bruiloft van Kana.
Zal eens wat vaker rondneuzen bij Gall & Gall. 
Maar morgen eerst in onze hoofdstad met Robert en Irma. Zin aan. Deze week maken wij nog de oversteek naar Amerika met enkele gasten uit Volendam en Banthum. Leuk weerzien met mijn voormalige A-junioren en zaterdag tuigen wij onze familieboom weer eens op. De eerste broersdag na het overlijden van Moe. o.a. lekker eten, had je anders verwacht?
Vandaag begint de herfst, bladeren vallen er sowieso maar volgende maand komt er ook weer nieuwe bladeren aan. Dan staat mijn nichtje op springen en volgend jaar dat nichtje uit Duitsland. 
Hoe mooi wil je het hebben. Weet zekers dat Oma boven al op beschuit met muisjes heeft getrakteerd.
Want Frank was toch één van haar oogappels....Koffie kloar?
De zonen uit het Oosten, de zonen van Martha en Freek en al hun nakomelingen laten die boom maar groeien en groeien!
Pour the Wine! 
Ga eens fijn in de schaduw van onze Familieboom zitten, lekker uit de wind! 
Want er gaat niets boven familie maar we moeten er wel wat voor (blijven) doen. 
Blijven investeren, en de boom ook water blijven geven want anders donderen er in de nabije toekomst nog meer familieleden uit de boom. Onnodig. Dat laat je toch niet gebeuren!
Wijsheid komt met de jaren. Pour the Wine! We zijn er nu nog. Reik die hand.
Ga terug naar het begin, toen alles nog helder en duidelijk was....Laat oud zeer varen!
Zet die stap want ik zit niet te wachten op die Bert van het familiediner en z'n kilometerslange limousine. 
Ach, ik word toch nog altijd gezien als het jongste broertje, heeft wel eens vaker wat.
Je leert een aap toch ook niet klimmen.
Dacht altijd dat de wijzen uit  het Oosten kwamen en niet alleen maar de zonen!
Bezint, eer Gij begint zou Moe zeggen. Ja Moe, was het maar zo.
Op naar Groningen, op naar Anna-Lynn. Ja, Mouna, we gaan nu....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Op Zoek Naar Woorden!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Oh, take your time, don't live too fast.
Troubles will come and they will pass.
You'll find a woman, yeah, and you'll find love.
And don't forget, Son, there is someone up above.
And be a simple kind of man.
Oh, be something you love and understand.
Baby, be a simple kind of man.
Oh, won't you do this for me, Son, if you can?'
Uut 'Simple Man' van Lynyrd Skynyrd.

Moi, ben ik weer!
Bij zelfmoord moet ik altijd denken aan Herman Finkers.
Goedemorgen!
Hij zei ooit: zelfmoord, dat is wel het laatste wat ik zou doen!
Stoplicht op groen, zelfmoord mooi niet doen!
Ik dacht gelukkig nooit: stoplicht op rood, ik moet dood! 
Lekker begin van dit bloggie hè, mooier wordt het vandaag niet.
Dacht, gooi het er maar meteen in. Hebben wij dit al gehad. 
Het was Wereld Suïcide Preventie Week (WSPW) deze week. 
Kwam op LinkedIn een verhaal van een nabestaande tegen.
Las het, schrok er van. Deed me wat. Middels algoritme (of hoe werkt zoiets ook alweer...) kreeg ik meer verhalen in mijn tijdlijn te zien. Is daar LinkedIn wel voor?
Je bepaalt toch zelf wat je er op zet. Je mag het lezen, het hoeft niet...Iedereen heeft overal een mening over. Lekker boeiend! Ga wortel schieten!
Eerst een broer van, had er een broertje dood aan. Nou, dat broertje ging daadwerkelijk hemelen, stapte uit het leven terwijl ie over een paar maanden ging trouwen met zijn grote liefde. Nou moe...
Een dag later, de partner van. Maar ook de zoon van. Hoe hij op zijn 18e zijn vader dood vond in de kamer.
Uit het leven gestapt! Vader van twee prachtige kinderen. Hoe dan? Dat stond er niet bij....
Met zo'n week wordt er extra aandacht gevraagd voor suïcidepreventie.
Dat is schijnbaar hard nodig want elke 45 seconden(!) stapt er iemand op de wereld uit het leven. 
In Nederland overlijden er jaarlijks 1850 mensen door zelfmoord. Dat zijn er gemiddeld 5 per dag. 
Daarom: op zoek naar woorden! Er over praten en het vinden van woorden is niet altijd even makkelijk maar kan wel het verschil maken voor die persoon waar je mee praat en die denkt: ik stap er uit!
Hoe ga je zo'n gesprek aan? Welke woorden gebruik je? Dat is best even zoeken....
Daarvoor is zo'n week ook, dat je op zoek gaat naar woorden. Want met woorden kun je iemand helpen..
Voor jaren terug heb ik er ook wel eens aan gedacht, van die split seconds hoor...Ben ik mooi van die klotenzooi af.
Werkte even een tijdje in Ootmarsum, rond de scheiding. Had ik zo'n klein autootje...
C1, zo'n gebakje.
Dacht, die krult verrekte mooi om zo'n grote Duitse eik heen en met mij als lijdend voorwerp er prachtig tussen in. Die lange weg die ik dagelijks reeds stond vol met van die robuuste bomen die er al eeuwen stonden. Je gedachten gaan soms die kant op! 
Maar ik praatte er wel over met deze en gene. Ik schrok niet van mijzelf maar onderzocht gewoon de mogelijkheden. Klinkt cru? Ik weet het niet, zag soms geen uitweg! Al het geluk verdween als sneeuw voor de zon en de grond onder mijn voeten gleed als drijfzand elke dag verder weg!
Mijn gezin was er niet meer. Ge(en)zin er meer an! Andere prioriteiten! 
Zielig? Néé hoor. Gewoon realiteit. Wij doen allemaal een plas en gaan over tot de orde van de dag!
Sorry, geen onderwerp waar je wellicht op zit te wachten. Maar ik zocht naar woorden en vond ze.
Deels door eigen onderzoek, deels door het praten met mensen die dicht bij mij staan....
Het verhaal van die zoon greep mij bij de keel! Die kinderen van mij, dat waren ook reden 1 en 2 om het niet te doen en tig redenen meer.....Wat ik zeg, ik liep er nooit dagen mee rond. 
Soms enkele seconden! Maar dat was ook niet de oplossing. Dacht toen ook gek genoeg vaak aan Herman Finkers, verkeerslichten en Almelo. Stoplicht stond spreekwoordelijk op rood maar het leven ging wel door...
Heb nu meestal die groene golf, staan alle lichten op groen. Tuurlijk, het blijft kloten...
Aan dat tinderen en daten heb ik inmiddels een broertje dood aan maar het glas is in al die jaren, gelukkig, halfvol gebleven....Mede dankzij jullie!
Nogmaals, begrijp mij alsjeblieft niet verkeerd. Ook niet sterkte wensen en zo....Goed bedoeld hoor!
Maar zo zit het niet, ik wil gewoon een lans breken voor die eenzame man of vrouw die wel op zoek is naar de juiste woorden om het pleit in haar of zijn voordeel te beslechten! 
Snap je! Ben vaak op zoek naar woorden! Soms kan ik ze vinden, speld in de hooiberg. 
Maar blijf zoeken, blijf graven in mijn geheugen om iets van troost te bieden in deze hardvochtige tijd!
Wat als je zelf niet kiest maar er voor jou wordt gekozen! Jemig, Meneer K. zoekt zijn tegenstanders wel uit hoor....Wat ik zeg, mijn leed is/was klein bier! Wat als het serieus echt wordt....? Wat als het een strijd van leven op dood wordt.
In alles hoor ik de wil om maar te blijven leven, gisteren ook nog, in de verkeerde zin van het woord is dat hartstikke mooi. Nog lang niet klaar met het leven op deze aardkloot. Er willen blijven zijn, voor zijn lieve meisje, zijn mooie kinderen en dito kleinkinderen. Voor zijn vrienden, collega's en iedereen die hem lief is. Het monster willen verslaan ondanks alles! Waarom niet, hoop sterft als leste!
Op zoek naar woorden! Ze zitten niet altijd op mij of ons te wachten....Soms ben je klaar met de wereld, soms met de dag of nacht! Hij zit niet te wachten op magere Hein, heeft andere sloten op de deur laten zetten. 
Deze knuppel komt niet binnen. Desnoods gaan wij als vrienden voor zijn deur liggen! Jij komt er niet in, flikker op! Ga ergens anders dood en verderf zaaien....Klootzak!
Op zoek naar woorden! Klinkt gek, maar ik ben ook vaak op zoek naar woorden. Naar dat ene woord wat misschien het verschil kan maken! Wat net dat stapje extra kan betekenen..!
Het is niet altijd zonneschijn, hier waaien soms ook wel eens donkere wolken over!
Muziek hè. Muziek is dan zo belangrijk. Het is, ik weet het, één van mijn vaak benoemde stokpaardjes. 
Net zoals mijn kinderen, vrienden, familie, dat stomme spelletje (voetbal) maar vooral muziek!
De top3000 van Veronica staat aan op het werk! Wij zijn nu rond de 1000ste positie. 
De nummers worden steeds kleiner en de hits maar groter en groter.....Kam je haar met je gitaar.
Simple Man kwam langs, las de tekst nog eens. De zangert, de schrijvert ook, wilde iets aan zijn zoon vertellen. Ik onderschrijf zijn woorden. Hij zocht ook iets om te duiden!
Dat wil ik soms ook. Iets zeggen, zonder dat het te beladen wordt. Ik ben geen betweter, weet zeker alles niet beter. Ik oreer hier vaak loze zinnen maar het is wel mijn manier om iets te zeggen. 
Roeptoeter vaak wat aan de zijlijn, daar wilde ik dit seizoen ook mee stoppen. Tot nu toe lukt het aardig. 
Maar ja, het ging ook nog nergens om. Vanaf volgende week tellen de punten weer en gaat het wel ergens om! Hoe zal ik mij dan gedragen....? Op zoek naar woorden....Of blijft het weer bij de repeterende woorden van mij: Hey Scheids, weer die nummer 9 hè. Of heb je geen zin aan een bal gehakt na afloop! Wij hadden trouwens een McFlurrie van Gerard na afloop. Mmmm....
Ben zaterdagmiddag ook vaak op zoek naar woorden! Het vlaggenschip bakte er gisteren weer geen pepernoot van. Denk soms wel eens: vinden jullie het nog wel leuk om met zo'n bal op pad te gaan en tussen de lijntjes te kleuren? 
Zitten jullie niet liever meteen in de 3e helft? Lekker aan het schap, biertje er bij en mooi dom ouwehoeren, laat dat voetbal toch!  
Ik vraag dit voor een vriend natuurlijk! Nou, Dorgelo....wordt zeker kort verslag of nie? Kun je er nog wat van maken? Zaklamp bij je? Zie jij nog lichtpuntjes? Supporters met goedbedoelde woorden in de rust van het duel tussen Mariënberg en Bruchterveld bij een 0-3 tussenstand. Wij speelden thuis hè.
Tja, ik ben nu éénmaal de boodschapper van het slechte nieuws. Weet ook wel dat sommige spelers vinden dat ik niet spoor. Maar ja, iemand moet het verslag maken. Mag ook een ander zijn hoor...
Ben er soms wel eens flauw van dat ik altijd weer de boosdoener moet zijn....Doop mijn pen allang niet meer in het azijn, meer in de ranja. De jeugd van nu is anders als die van toen! Snap je?
Tegenwoordig zijn de schilden niet meer zo hard. Vroeger raakten mijn woorden niet zo! Hij spoort toch niet, wie leest het nog?
Voel mij niet altijd meer de man die de hekele punten moet aansnijden. Knappe koppen genoeg voor. Het is nooit goed of het deugt niet. Geen gelul, gebak van Krul.
Op zoek naar woorden. Ook voor deze wereld. Als je denkt, we hebben het ergste wel weer gehad gebeurt er weer iets. Woorden waar je niet mee eens bent bestrijd je met woorden en niet met geweld!
Iets met vrijheid en vrijheid van meningsuiting...
Zo ben ik eigenlijk elke dag wel op zoek naar woorden! 
Ik heb ze niet altijd, dat is niet erg! Is het bloggie ook minder lang....Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Tja, van het voetbal werd ik gisteren ook niet vrolijk van! Wat wilt ze nou...?
Willen ze weer zo'n moeizaam klotenseizoen, net als voorgaande jaren?
Ben d'r wel klaar mee. Geen woorden, maar daden! 
Maar aan de andere kant, een voorbereiding zegt mij ook niet zoveel. 
Vanaf volgende week draait het weer om de punten, dan begint de competitie pas!
Waar kunnen we ons allemaal druk over maken hè. 
Ach ja. De één heeft een spleet tussen de tanden en de andere trouwens ook....
Ja, Ja...Remkoe en Suzanne. De grap is gemaakt. Wat eerstgenoemde wist ik het, van laatstgenoemde tot vrijdag niet! Grappig! Je ziet het pas als je het door hebt. Het feestje viel pas op het einde in het water. 
De Rommelerie in de straat van mien Moe was weer gezellig. Hier ook naarstig op zoek naar woorden.
Maar mooie woorden met mooie mensen. Met vriendjes van weleer die net als ik ook in de straat woonde. De pretkegels vonden hun weg. Leverde met elke slok nog meer vrolijke woorden op!
Zo wil ik dit bloggie ook afsluiten met vrolijkheid! Het komt goed met iedereen....
Op Madeira brandde ze ook al een kaarsje. Wij deden het gisteravond ook....
Je weet nooit! Als woorden niet meer helpen dan misschien zo'n kaarsje.....
Het is nog nooit zo donker geweest of het wordt wel weer licht! 
Laten wij ons aan deze wijsheid maar laven, het was een zangert uit Groningen. 
Er gaat niets boven Groningen en hopelijk ook niets boven het leven!
Op zoek naar woorden! Ik heb een poging gedaan, tis weer niet gelukt. Blijven proberen.
Ik ben maar een simpele man, er op hopend dat mijn zoon het beter zal doen.
Toeval?
Huub komt nu langs. Teveel woorden, teveel zinnen, te veel woorden draaien in mijn kop!
Mag het licht uit! Echt niet, het vuur moet blijven branden....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

#Vrij In De Kop!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Lieve mensen, wat 'n mensen, miegelmöls op hete tegels.
Eig'lijk löp't los, eig'lijk zönder regels.
Allemaol in de riege, dezelfde kante op.
En iedereen maor denken, 'ik ben vrij in de kop'.
Waor gaon we naortoe, waor gaon we hen?
In 't donker deur de nacht, onderweg naor weer 'n dag!
Of misschien toch de hemel, misschien zelfs de hel.
'K geleuf 't niet mar doe maor.
We zien 't wel, we zien 't wel.'
Uut 'Waor gaon we naortoe' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer!
Alles goed? Weten jullie het al of zweven jullie nog een flink eind?
Blauwe lucht of behoorlijk mistig? 
Zien jullie door de bomen het bos nog....? 
Hoe is de stemming? Zijn jullie er al uit?
Stem je links, rechts of hou je het dit keer luchtig in 't midden? 
Wij hebben het er wel eens over, op het werk? Wij praten niet alleen maar over voetbal hoor...
(mochten jullie dat soms denken)
Op de vrijdagmiddagborrel en/of tijdens de lunch zijn we best eens bezorgd?
Komt het allemaal wel goed?
Althans, ik wel. Waar gaan we naar toe, waar gaan we met z'n allen heen? 
Lohues kwam buurten in mijn hoofd deze week net als Bruce, Bon Jovi, Bente en Blof....
Zijn jullie er al uit waar jouw stem naar toe gaat bij de komende Tweede Kamer verkiezingen op 29 oktober? 
De politiek interesseert mij niet zo. Lokaal daarentegen wel maar landelijk....Neuh, niet echt!
Ze vechten elkaar toch allemaal de tent uit. Ze kunnen van alles willen maar uiteindelijk moeten ze er samen weer uitkomen en vallen veel van die heikele partijpunten naderhand weer gezellig uit de boot. 
Sorry, die partijpunten hebben wij laten varen. Daar gaat je stem dan....
De laatste jaren stem ik altijd op iemand uit de buurt! Zelf denk ik dat het zin heeft...
Dat zo'n kerel of vrouw weet waar hij vandaan komt. Bij de meeste mensen daar op het pluche hoor ik vaak de angst en wanhoop in hun stemmen. Dat vind ik minder van mensen van hier. 
Lekker nuchter vaak ook. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg! Geen dubbele bodems!
Jullie weten misschien al waar ik naar toe wil. Ben wat dat betreft een open boek!
Nr 4. van zekers niet mijn partij staat hoog op mijn voorkeurslijstje.
Alwin te Rietstap uut Bergentheim tegenwoordig wonend op de grens van Bergentheim/Kloosterhaar! Dat mag.
Goeie gast, goeie kop. Mooie vrouw! Dat laatste heb je niks aan maar toch....
Hij is (nu) nog wethouder van onze mooie gemeente Hardenberg. De kracht van gewoon doen!
De vorige keer heb ik wel op 'm gestemd, haalde ie het net niet. Stond hij tevens op lijst 4 van de Christenunie, ging die partij maar met 3 zetels de Tweede Kamer in. 
Verwacht dat ze nu minimaal 4 zetels halen dus kan Alwin elke dag naar Den Haag kachelen....
Goed voor de kilometervergoeding. Wat is het? € 0,23 per kilometer? 
Hij giet er vast niet wonen. Neuh, denk het niet! Alwin is verknocht aan deze regio, net als ik en velen met jullie. Tuurlijk veel standpunten van deze partij onderschrijf ik echt niet maar ik geloof wel in hem.
Maar bij welke partij vind je wel al hun standpunten uit de kunst? Ja, eentje dan...De Tegenpartij!
Maar van Kooten en de Bie doen niet mee. Moet je ook niet willen, wat een wespennest is het! Kan trouwens ook niet want de Bie schiet wortel hier boven. Zou wel leuk zijn. Geen gezeik, iedereen rijk. Zou de boel wel opfleuren daar in het rustieke Den Haag. Maar helaas. 
Toch oreren wij veel op het werk over de politiek. Over wat je wel of niet moet doen...
Wij zijn de GJB Hiltermannen van onze tijd! Ik weet niet welk vakje ik rood moet kleuren, laat het stiekum altijd één van de kinderen doen. Dat mag niet hoor hoor je dan zo'n overijverige ambtenares roepen van de (r)overheid. Maar als het mis gaat is het niet mijn fout.
Snap je. Verschuilen, dat doen ze toch allemaal. Het ligt altijd aan die ander, nooit aan hun!
Hoor jullie denken, voor iemand die de politiek vaak links laat liggen heb je er wel een mening over.
Tja, inderdaad. Wil me graag vrij in de kop voelen maar dat lukt de laatste tijd maar moeilijk! Helaas.
Eigenlijk wil ik er niks mee te maken hebben maar je hoeft de treurbuis maar aan te zetten of je ziet weer zo'n foute kop de boel weer eens flink opschudden op TV. Waarom wij op hem of haar moeten stemmen...Vroeger had je nog eens een Uitslag die tot de verbeeelding sprak maar Sabine springt liever elke morgen in de IJssel dan het rode pluche bekleden. Ik snap haar wel, slangenkuil tot en met. 
Ik hou niet van reptielen, zekers niet van adders of al die venijnige cobra's in de politieke jungle.
Loop liever zo'n exemplaar tegen het lijf op de Engbertsdijkvenen. Liever ook niet, maar dan kun je haar nog ontwijken. Snap je? Hoeft niet..Ik hou d'r over op. Anders wordt het weer zo'n lang verhaal en ik wil niet dat Henk halverwege afhaakt? Ben je er nog....Was de familiedag gezellig?

Alwin dus. Denk het wel! Zal wel rechts van het midden worden, links sowieso niet! Want....
Stoppen nu! Ie bint geen politiek duider, je hebt hier ook de ballen verstand van. Klopt inderdaad. 
Ik schrijf liever over bijzondere dingen. Over mooie vrouwen, lieve meisjes, mijn dochter in het bijzonder. Zit nu bij mij aan tafel. Doet weer van alles wat ik liever niet heb. Het is nog vroeg maar zij schildert al een ondergaande zon en neemt daarbij pardoes de halve tafel mee....Heb ik terpentine in huis? 
De rechtermouw van haar pyjama heeft ook al een lik verf gekregen. Ach, ze krijgt alles bij mij voor elkaar. Luisteren? Ho maar....Ik ben af en toe een softie. Laat alles maar oogluikend toe. Tja, zo staat het niet beschreven in het opvoedkunde-boek. Die komt de kast niet uit. Ik haal net een voldoende op mijn rapport, met de hakken over de sloot. Zit in mijn eigen wereld nu. Dat uurtje op zondagmorgen is mij heilig, geef ik mijzelf de zegen na afloop! Mien breur, de hemelpiloot, doet het ook ongeveer zo...maar dan net andersom, als je begrijpt wat ik bedoel! Amen.
Deze week had ik veel muziek bij de kop, dat maakt mij enigzins vrij in de kop! Lohues duzz, maar dat is niks nieuws. Lohues staat hier vaak aan. Soort van tegengewicht! Lohues snapt mij.
Krijg ook regelmatig muziek opgestuurd van derden. Hartstikke leuk, moeten ze aan mij denken. Ken je dit? Moet je eens luisteren. Zo kreeg ik 'Hollow Man' van rockiconen Bruce Springsteen en John Bon Jovi in mijn mailbox. Indrukwekkende single. Hoorde ook vaag de sound van Eddie Vedder er tussen door....Maar dat kan ook mij liggen. Vind je vast leuk stuurde de afzendster mij. Klopte als een bus!
Meeslepend nummer. De rauwe energie van Bon Jovi komt samen met de kenmerkende stem van The Boss!
Kippevel. Twee van die muzikale grootheden uit New Jersey brengen een ode aan hun roots. Schijnbaar zijn ze ook tientallen jaren vrienden. Zo hoor je nog eens wat! Wist ik niet.
Het is een mooi krachtig, eerlijk en tijdloos nummer geworden. Prachtig! Ook de tekst, daar ging het natuurlijk eigenlijk over, sprak de bekende boekdelen. Heerlijk nummer, staat op repeat!
Een nummer kan je kracht geven. Zo weet ik dat het nummer van Bente en Blof (moet er nou zo'n scandinavisch streepje door de o...?) getiteld 'Hoe Hou ik dit Vast' een getroffen gezin momenteel ontzettend veel kracht geeft. Moed geeft. Geloof niet zo in wonderen maar ik ben er van overtuigd dat zo'n nummer helpt. Vooral het refrein geeft moed voor de toekomst: Vier Vaker , Lach Veel, Hou Vast. Niet bewegen,  't is goed, 't is af. En mischien nog mooier dan dat. Maar vooral het eerste zinnetje: Vier Vaker, Lach Veel, Hou Vast! Hoe in hun ogen de liefde voor hun vader wordt bezongen die het nu zo moeilijk heeft. 
Wauw, kippevel toen ik het tegeltje met deze zin op hun tafel zag liggen! Je wilt iets maar kunt niks. Muziek, heelt niet alle wonden maar geneest soms wel. Wil zo graag dat ze weer vrij in de kop kunnen zijn! Maar ondertussen flitsen van allerlei emoties door hun hoofden. Wat als en wat als dit, zus en zo....? Ze kunnen alleen maar hopen maar wel met deze gedachte: Vier Vaker, Lach Veel, Hou Vast! 
Ik geloof dat er soms wonderen bestaan. Het maakt mij niet uit wie ze dan mogelijk maakt....als het wonder maar geschied. 
Als het iemand hierboven is vind ik het prima zolang de wond maar geneest naar behoren, snap je!
Maakte gisteren ook al zo'n vreugde-sprongetje toen ik hem gewoon, bijna achteloos zag lopen op een strak gemaaid veld in Windesheim, onder de rook van Zwolle. 
Voor twee weken terug werd nog voor zijn leven gevreesd en nu liep onze aanvallende middenvelder gewoon langs de zijlijn. Hij was voor een weekend even ontslagen uit het ziekenhuis. Morgen (maandag) mag hij zich weer melden in het revalidatiecentrum De Vogellanden. 
Prima toch! Ik vond het meer dan prima....Aan voetballen denken we even nog niet. Neuh, dan is voetbal maar bijzaak. Wel aan kusjes geven aan zijn meisje en aan lekker dom ouwehoeren!
Hou vol. Hou Vast Justin!
Vrij in de kop zijn. Dat zinnetje uit het liedje van Lohues bleef maar rondhangen deze week in mijn hoofd!
Ik wilde dat ik vrij in de kop kon zijn maar teveel gebeurtenissen van de laatste tijd spelen er zich rond.
Moos, die is pas vrij in de kop. Zijn moeder en zijn vader, in mindere mate, maken zich over van alles druk. 
Heb je zus, heb je zo, heb je dit gedaan, deur dicht? Maar hij lacht alles weg....Hij maakt zich (voorlopig) nergens druk over. Zorgeloos op z'n Dorgeloos. Fietst vrolijk naar mij toe als hij had afgesproken om naar San te fietsen. Of andersom. 
Oh, vergeten! Problemen, paar nemen zegt ie dan! Heerlijk joch, daar kun je toch niet lang kwaad op blijven. Hij lacht al als ik 'm een keer vaderlijk en streng doch rechtvaardig toespreek. Ben een softie...Ik weet het. Voor opvoeden zou ik maar net een voldoende scoren op mijn rapport.
Hij weet precies hoe hij mij moet bespelen. Maak je toch niet zo druk, Papa. Ja jochie, je hebt nog gelijk ook...Waar ga je op stemmen? Hou op...Is wel belangrijk. Ga je weer voor die man uit Bergentheim?
Hij weet het nog van de vorige keer. Ik verbaas mij zo vaak over hem. Hij heeft ook humor....Denk je het beter te weten dan die mevrouw van Google Maps, Papa?
Nog zo iets: Sweet Home Alabama was gisteren op de radio. Wie zijn dat ook al weer, Papa?
Lynyrd Skynyrd, een oude band. Uut de jaren zeventig. Oh ja...en toen kwam het: is daar Free Bird ook niet van? Echt waar, ik verzin het niet. Hij had ook geen hulplijn, we zaten in de auto richting Windesheim en zijn telefoon lag aan de oplader. Hoe dan? Hoe trots kun je zijn....
Dat je dat weet jongen? Vrij in de kop, hij is gewoon zo'n Free Bird. Zo'n vrije vogel..!  Bijzondere vogel, bijzonder kind. Dat is ie, vrij vertaald naar zo'n ander vogel: John C. Kievit.
Prachtig! Dan kan zo'n middag voor mij al niet meer stuk. Dan zie je Justin ook nog als een vrije vogel rondwarrelen op een onbekend sportpark. Hoor je redelijk goed nieuws van je oude trainert en gezien de omstandigheden ook van je Maat derhalve. Dan ben je weer toch een stukje vrijer in je hoofd. Free Bird!
Schiet mij maar lek!
En dan maken wij ons druk over 29 oktober. Kom op, zeg! Mijn stemming is al bepaald.
Weet jij hoe het ver het uitzicht rijkt, vanaf het land over de zee. Ik spring gewoon het diepe in. Wie niets probeert maakt nooit iets mee. Ik wil dat je voor altijd blijft, dat de tegenwind ons sterker maakt. En wat we doen, onthouden wordt. Tot we allemaal zijn uitgezwaaid.
Vier vaker, lach veel, Hou vast....Hou vol!
Vrij in de kop!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Drie-ÉénHeid!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vriendinnen, 

'We have the chance, to turn the pages over.
We can write what we want to write.
We gotta make ends meet, before we get much older.
We're all someone's daughter, we're all somenone's son.
How long can we look at each oter, down the barrel of a gun?
You're the voice, try and understand it.
Make a noise and make it clear.
We're not gonna sit in silence, we're not gonna live with fear.'
Uut 'You Are The Voice' van John Farnham

Moi, ben ik weer!
Op avonden als deze mis ik het intieme van een dorp!
Het karakter, de saamhorigheid. Het paard en de boerenwagen.
Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Om daar onderdeel van uit te maken...
Sommige lui zie je alleen maar op zo'n vijfjaarlijks feest, waar ze de rest van de tijd uithangen is één groot vraagteken? Maar op avonden als deze zijn ze behoorlijk 'Alive'. 
De teksten van Eddie Vedder knalden door een hoogzwangere feesttent op het oude sportveld heen. 
Waar ooit de OAD-bus van mien Va wortel stond te schieten schudde nu drie dorpen op haar grondvesten dankzij de geweldige live-band The Green Monkeys uut juist ja....euh Gramsbergen.
De lichtstad. Eindhoven de Gekste! Telstar for King!
Leuk feestje hoor. Dat oranjefeest in Beerzerveld, Beerze en Mariënberg. 
Het episch centrum stond nu geparkeerd in downtown Beerzerveld. Ik rekende het goed! 
Nu huist er ene Bolks vroeger waren wij daar nog inpandig op 28.
Weet je wel wie ik ben?, ja hoor...ie hebt twee mooie dochters. De Ster (Wim) bevestigde ons relaas!
Mooi man. Genieten! Vorige week begaf mijn rug het en moest ik noodgedwongen het feestje van de voetbal overslaan maar dat wilde ik dit weekend voorkomen. Genezen is beter dan...
Tis nog niet top! Maar wat pilletjes in de mik doen soms wonderen.....en hoop.
Genoot van de week van ons vijfjaarlijks Oranjefeest. Ik kan al bijna 15 jaar vertrokken zijn. 
Maar Mainbarg verlaat mij nooit. Ik kom er altijd weer terug. Voelt ook als thuiskomen....
Eerst ff op de koffie bij Therese en Harold. Gezamenlijke passie voor The War on Drugs. Lekker man.
Bouwvakkers die de kunst van het zingen verstaan. Thinking of a Place, geweldig nummer. 
Moet ik altijd aan de hand van Floortje denken.....hoe zij wegreed in een oneindig landschap! Kippevel.
Super. Sorry, jullie snappen er ook helemaal niks meer van. Denk ik...Tja, ik wordt wel eens vaker verkeerd begrepen. 
Oen Moe is toch uut de tied? Ja....Hoe kan ze dan haar 94e verjaardag vieren? 
Dat deed ze vrijdag wel. Wonderen bestaan nog. Niet hier maar boven. Ik geloof er niet in en toch ook wel weer.....
Niks is een mens vreemd, zeker ikke nie. Ik geloof daar in. Ik geloof dat ze vrijdag een mooi stuk hazelnootgebak aten van banketbakkerij Dorgelo. Het naar de zin hadden, 's middags al op tied aan de wijn en bowl zaten. Laat mij maar...Wij bent oe nog lang niet vergeten. Ie bint pas dood als wij jou zijn vergeten. Wen er maar aan....
Ik fantaseer er graag op los. Zo maak ik de wereld een beetje mooier. Althans ik doe een poging, elke week weer.
Lukt niet altijd en soms slaag ik met vlag en wimpel. Vorige week werd ik ook niet altijd goed begrepen.
Het ging niet om mij, maar om hun. Nog steeds. Gisteren hoorde ik weer van die gruwelijke verhalen over mensen die ik ken en bijzonder lief zijn. Waarom? Dat hoeft toch allemaal niet zo....Flikker op meneer K. Ga op een andere planeet de boel verstieren. Ontiggelijke klootzak!
Blijkbaar hoort het er bij. Blijkbaar bestaat het leven niet alleen uit feestvieren en Alive zijn! 
Ik had 'm gisteren goed staan. Wist nog wel dat ik de laatste trein van 01.18 uur moest halen.
Dat is gelukt. Zat met een grote glimlach in de trein! Nou weer vijf jaar wachten op het volgende Oranjefeest. Duurt lang.
Maar dat bandje knalde de pan uut. The Green Monkeys! Ooit mocht ik ze interviewen rond 2016/2017. Weet het niet meer precies. Wordt ouder hè, ga je dingen vergeten behalve het vergeten dat wordt alleen maar meer.
Deden ze mee aan the Clash of the Coverbands. Moesten ze naar Amsterdam, spelen in poptempel Paradiso. Voelde ik ze aan de tand in hun oefenruimte boven RRS in Ane. Vier jonge gasten, vastbesloten om het te gaan maken in deze muziekscene. Is ze aardig gelukt! 
Leuke gasten die zalen plat kunnen spelen! Destijds speelden ze twee nummers speciaal voor mij en de fotograaf. Geweldig. Voelde toen al dat het goed zat! Ik heb er de ballen verstand van....beetje dan.
Maar ik weet wel of het muzikaal lekker klinkt. Gisteren ook weer....ze speelden van alles. Pearl Jam duzz maar ook zo'n klassieker van John Farnham. You're The Voice. De voormalig zangert van the Little River Band....Het is zo'n typische jaren tachtig plaat. Bevlogen gebracht door Neil Altena en consorten. Nu aan het kanaal.
Lekker man! Toen ik op het perron zat te wachten op de laatste trein hoorde je in de verte nog de muziek uit de tent. De wind stond gunstig. In Hardenberg hoorde ik ze niet meer maar toch speelde de band nog even door in mijn hersenloze brein. Lekker man! Mooie apen uut Gramsbergen en volgens mij komt die drummert uut goddenloos 'n Ham, als ik mij niet vergis. Ik volg ze al een kleine tien jaar. 
In de krochten van het internet kun je een paar stukkies tegenkomen die ik schreef over deze groene apen. Ze doen niet moeilijk, zijn wars van (ster)allures. Gewoon vier goeie gasten. Amen!
Een perfecte afsluiting van een mooi feestje wat ik zo links en rechts hoorde. Vanavond sluit grote breur, je weet die hemelpiloot, het hele gebeuren af met een preek in een gezamenlijke kerkdienst. 
Hij zal dan wat stichtelijke woorden bezigen in het Nedersaksisch. Ben helaas verhinderd, BBQ van de straat vanmiddag maar anders was het zekers goed voor mij geweest om eens mijn oor luister te leggen bij deze predikant. Tis familie hè....geen koud bloed. We zien elkaar wel wat minder nu Moe sinds kerstavond uut de tied is. Dat giet zo....Dat moet je wel bijhouden, eind september komen wij bij elkaar. 
Tuurlijk, onder het genot van een drankje en wat culinaire eterij....Laat dat maar aan de Dorgelo's over.
Krijgen wij vast de zegen van boven mee. Van onze Moe en Va. Zit ze daar boven te genieten van hun kroost hier beneden. Vast en zeker, ik geloof daar in. Die (stam)boom blijft verder groeien. Frank stiet ondertussen op knappen en Andrea komt er ook aan, tevens Ann in Duitsland. Mooi toch. De familieboom blijft maar groeien. Er vallen bladeren af maar er komt elk jaar ook weer nieuwe takken aan.
Zo probeerde ik gisteravond de stamboom van de familie van der Veen eens te ontrafelen....
Dat is nog een heel mysterie hoor. Het middenveld van ons eerste elftal bestiet als het allemaal lukt uit vier Van der Veens. Bint broers en neven van elkaar. Ie houdt ze bijna niet uut mekare....
Allemaal dezelfde humor. Tuurlijk, dom ouwehoeren maar ik hou er zo van. Leo ken ik nog uit mien tijd bij Smithy's Palace Coevorden. De terugritten naar huus, legendarisch. Maar goed dat de slimme telefoon toen nog niet bestond. We haalden stunts uit die je nu de kop kunnen kosten...wat ik oe brom!
Maar lekker zeuren met de familie van Leo, met Jeroen (met bril) en Gerrit (die vandaag jarig is) en natuurlijk de schone wederhelften. Mooie vrouwen, zonder uitzondering....Eentje bracht mij soms nog wel eens thuis. Ach, zo waren er gisteravond allemaal van die dwarsverbanden. Geen Tinder nodig maar 1 op 1 gesprekken zonder kop en staart. In een dorp is iedereen een bekendheid. Van dat gedoe! Een spits van weleer die nou in Lemele bouwt aan zijn droom maar ook weer 'm terug was op oale grond! Van die dingen, hetzelfde gevoel. Mooi knooien met z'n Pa. Vind ik mooi. Wij snapt elkaar.
Woensdag reden Moos, Mouna en ik de lichtroute. Je rook de saamhorigheid en zag het ontstaan, iedereen in de straat klonterde bij elkaar onder een party-tent (feesttent). Dronk een pretkegel en legde een mooi stukje vlees op de hete kolen. Op momenten als deze mis ik het dorpse karakter hoor. Had ik dan toch niet het huis van mien Moe moeten kopen....?? Gisteren ook weer. Moos en ik waren al vroeg inpandig. De optocht zou om 09.00 uur starten. Ach, de stoet zette zich pas vanaf half tien in beweging. Alles op het gemak hè.
Rome is ook niet in 1 dag gebouwd. Prachtig! Kallum an. Rustig. Trots op mien dorp, trots op de drie-éénheid die Mariënberg, Beerzerveld en Beerze al zo lang met elkaar uitstralen naar de buitenwereld. Tuurlijk, wij hebt wel eens mot met elkaar. Mainbargers die niet in Beerzerveld wilt wonen of vice-versa. Maar als het puntje bij het juiste paaltje komt staan wij elkaar half. Daar precies middenin maakt onze club al meer dan 80 jaar furore. Prachtig. Dat verzin je niet.
Daar zijn we allemaal één. Drie dorpen maar één gedachte. Het leven vieren, Alive zijn!
Hoe is het met Eddie Vedder? Het was een vraag die ik gisteren veel stelde. Hoe ist dan? 
Hoe is het met jou, hoe is met jouw vrouw. Oké...In oude vriendschappen werd nieuw leven geblazen. 
Je zag van alles, maar alles werd mooier naarmate de avond jonger werd en de nacht haar aflostte...
Wist niet zeker of ik het gisteravond zou redden met al mijn fysieke en tijdelijk ongemak maar ik had dit voor geen goud willen missen. Het waren geen diepzinnige gesprekken maar gewoon onderwerpen die je aankaart met lui uit een gezellig dorp! Niks hoeft, alles mag! Biertje?
Hier hield Moe en eerder Va ook zo van. Weken waren ze bezig met de straatversieringen. Bij tante Geertje werden de vlaggen genaaid en uit het bovenraam getransporteerd richting de straat. 
Jarenlang lag er een monnik boven bij ons in de schuur. Een relikwie van een eerder Oranjefeest!
Toen wij woensdag door de Clemme reden overviel mij dat gevoel van eerder. Kinderen hadden het ook door, keken rechts naar het huis waar ooit hun Oma woonde. Toch anders, Papa hè. 
De jongste zei het treffend: hier hield Oma ook zo van, gezelligheid. Klopt Mouna....
Tuurlijk hielden wij even stil in de Clemme. Even eruit, even bijkletsen met deze en gene.
Oud-buurtgenoten. Feest der herkenning. Dat was en is het Oranjefeest voor mij. Even weer terug naar eerder. Wat ik al zei, sommmigen lui zie je soms vijf jaar niet maar op het Oranjefeest zijn er ineens weer. 
Moi en om dan weer voor vijf jaar in de vergetelheid te schieten. Ik vind dat mooi, ik vind daar wat van. Drie-éénheid. Dat zijn Mouna, Moos en ik ook al jaren. We blijven het leven vieren met z'n drieën.
Ze houden waar ik van hou. Zoals vrijdagavond. Samen naar Guus Meeuwis. Ik doe een moord voor zulke avonden. Gewoon het samen zijn. Dat mis ik het ook meest, het gezinsleven. Dat loopt toch vaak een stukje mank. Ik wilde het niet, zij misschien ook niet maar kon niet anders. Soms loopt het leven anders dan je van te voren had gedacht. Guus had daar vrijdagavond in een bomvol Bostheater ook zo'n nummer over. Ik keek om mij heen, leuke meiden genoeg maar miste wederom die vlaggetjes....
Ben soms een held op sokken. Op het moment U durf ik dan weer niet! Wat is er mis met een blauwtje lopen. Zou best goed staan bij het roodzwart....Papa, wie was die vrouw waar je mee praatte?
Lang verhaal Moos, wil je de korte versie horen. Papa heeft die avond stom gedaan, omdat Papa zonodig aan zijn standaarden en idealen wilde vasthouden. Beetje errug eigenwijs en kop d'r veur!
Ok, snap het niet! Néé, Moos...ik ook niet! Papa deed vroeger wel eens meer dingen waar ie soms een uur later alweer dikke spijt van had. Maar toegeven, ho maar....Met de kennis van nu had ik zoveel meer leuke avonden kunnen hebben. Naast iemand wakker kunnen worden maar ik wachtte het ontbijt niet vaak af. Je eet toch altijd 's morgens Yoghurt....haha. Toen nog niet Moos, toen vond ik boterham met kaas en een kopje thee het summum. Water is voor kikkers, thee is voor flikkers...Dat hoorde ik gisteren aan de zijlijn van iemand die vorige week nog Arjan Nabers heette....Ach, als het hondje maar een naam heeft. 
Sorry, het is weer zo'n weekend die je niet elke week moet hebben. Tuurlijk, vrijdag was ik de chauffeur en niet Cindy dus kwamen wij vrij nuchter thuis van Guus. Maar gisteren was dat niet het geval...
Jemig. Het gerstenat vloeide rijkelijk maar wat was het gezellig. Hier moeten wij weer vijf jaar op teren. Pas in 2030 is het volgende Oranjefeest. De versieringen kunnen weer in de tas, de wagens in de schuur en na de preek van mien breur vanavond kunnen ze de tent nu ook letterlijk afbreken.
Het dak ging er gisteren bijna af met The Green Monkeys, de aap kwam vervolgens niet uit de mouw.
Ik hou van onze drie-éénheid en van onze drie dorpen. Van Beerze en Beerzerveld maar stiekum van Mainbarg het meest. Tja, je hebt zo je voorkeuren. De volgende keer vertel ik jou echt de waarheid!
Denk ik, hoop ik! Als ik mijn ballen weer terug heb gevonden....Blunders genoeg begaan.
Fijn weekend. Nu knalt net John Farnham door het huis! Sorry buuf. Het is niet mijn stem!
Ik heb gewoon een hekel aan gemekker meer aan Skik! 
Joah, mag wel zo...