#Zonen van het Oosten!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I get up most every day, not better than before.
Tryna find another way to get on up off the floor.
There's music in my head somehow, I can't work it out. 
And every song that I heard before keeps hanging around.
Well, I went down to try to find some lightness in the dark.
I met somebody, said: 'You don't have to fight anymore'
Pour the wine and, baby, let's start again.
The bells are ringing and we gonna find a way to win.
Is it easier than you think to find it?'
Uut 'Pour The Wine' van Sons of the East (Australië)

Moi, ben ik weer.
Begin deze week werd mij een tekst van Genesis voorgeschoteld.
Neuh, niet van de band, niet van Phil Collins en consorten.
Maar meer van de drie-eenheid. De vader, de zoon en de heilige geest.
Trouwens ook een trio, maar dat terzijde. U kent ze vast wel. 
We zaten op de plek van Moos in de klas van de mentor, ook van Moos.
Zij las uit de bijbel, nou ja vanaf de beamer.
Je moet ergens beginnen. 
Een nieuw begin, dat was het deze week ook voor onze nieuwste telg in de familie, Anna-Lynn.
Mijn oudste neefje (inmiddels 34) kreeg vorige week samen met zijn lieve vriendin Sarah een wonder.
Zo'n mooi meisje zegt Mouna steeds. zooo lief. Straks rijden wij er naar toe, er gaat namelijk niets boven Groningen hè. Ze wonen in de wijk Helpman. Dat vind ik weer grappig met zo'n jonge spruit.
Frank appte vorige week, dat zijn toch de appies waar je wel op wacht! Hartstikke prachtig. 
Onze familieboom (Dorgelo) blijft maar groeien. Draaide van de week maar weer eens The Family Tree van Venice. Ze zijn toevallig in Nederland deze week. Tja, je kunt niet overal bij zijn! 
Soms maak je keuzes. Soms ga je biljarten. Morgen wel in Amsterdam bij The Counting Crows! 
Amen, daar maak ik graag tijd voor vrij. 
Eind vorig jaar namen wij nog afscheid van iemand. Mien Moe. Toen draaiden we ook Venice met het prachtige Family Tree.
Met deze gedachte:
-En wanneer we afscheid nemen van één van ons mogen we misschien eenzaam zijn maar we zijn niet alleen. 
En hoewel de bladeren vallen en de tranen stromen kan het voor ons een voortdurende troost zijn om te weten dat de stamboom altijd door zal groeien.
Hij is sterker dan de wind kan blazen, de stamboom (the family tree) zal altijd doorgroeien...
Geef toe, in het engels bekt ie gewoon beter. En zeker als de neven en broers Lennon het zingen!
Kippevel!
Gaat ie door merg en been! Tja, (O)ma is er niet meer maar Anna-Lynn zorgt er in haar hoogsteigen kleine persoontje voor dat de boom van ons maar verder blijft groeien...
Net een week op deze aardkloot maar nu al zo geliefd dat ze niet meer weg te denken is.
Venice, wereldband uit de United States. Hoorde van de week het Australische tegengewicht, kleine broertje van.
Kreeg van een klant een linkje doorgestuurd. Leuke gasten uit Down Under, moet je eens luisteren. Ga je vast leuk vinden. Nou, die Hofsink, zoon van, heeft er kijk op. Sons of the East heten ze.
Ik hoorde er van alles in. Beetje Crosby, Stills, Nash & Young maar ook in de verte Bob Dylan, The Lumineers, soms een vleugje Crowded House maar dus ook Venice. Schitterend.
Meerstemmige muziek, fraaie harmonieën maar ook de rauwe kwetsbaarheid van o.a. Townes van Zandt, wie kent hem niet!
Leuk feitje, ze zijn deze week net als Venice ook in Nederland. Bart had ze donderdag gezien in de Oosterpoort in Groningen. Daar kachelen wij straks ook naar toe. Grappig ja.
Ze zijn niet met z'n vieren zoals Venice, maar wel met z'n drieën zoals bijvoorbeeld Genesis!
Op het podium staan er meer gasten om hen heen, een drummert bijvoorbeeld. Het is natuurlijk niet the Police die het eerder altijd zo fijn konden vinden met elkaar. Nu hebben ze storm in het glas in plaats van een boodschap in het flesje. 
Neuh, maar fijn stukkie muziek. Keek gisteravond random wat rond op YouTube naar hun mix van folk, blues, soul en country en in de auto naar Nijverdal stond de laatste LP op van deze heren. Moos vond het prima. Lekkere muziek, Papa.
Ze komen uit het Oosten, dan heb je toch al een streepje of wat voor. Je snapt mij wel....
Ze maken al muziek sinds 2011 en volgens de kenners onder ons zijn ze nu de wereld buiten Australië aan het veroveren. Mag van mij. Mijn kapper zit in Sydney, wie weet kan ik de volgende keer wat zaken combineren. Concertje meepikken.
Ze spelen deze week nog in Utrecht en Duitsland. Vanavond in Bremen, zag ik.
Moet toch nog een keer naar breurlief in Bremen, kan ook vanavond wel ff gaan. Tis maar 2 tot 3 uurtjes rijden. Neuh, gekheid natuurlijk. Morgen ook weer werken en morgenavond gaan we al naar onze hoofdstad waar Adam Duritz en zijn kornuiten op ons wachten! Dat is ook geweldig mooi.
Muziek, ik vind het een bijzondere uitvinding! Leve de man die het uitvond, net zoals de monnik die ooit vond dat er bier gebrouwen moest worden! Ik hou van zulke mannen die hun nek eerder uitstaken voor de goede zaak. 
In den beginne. Zat vroom met de handen over elkaar. Keek wel eventjes stiekum rond in de klas wie bij het opvolgende gebed de ogen dicht had. Allemaal, niemand uitgezonderd. Nou ja, naast mij zat iemand die niet de hele tijd de ogen dicht had. Ooit was het familie. Zij is uit de boom gevallen. Helaas, auw!
Van dik hout zaagt men planken en geen kasten. Zij is gaan huizen bij een andere stamboom!
Blijkbaar duurzaam hout. Hardhout zeker.
Een soort van beste vrienden blijven, dat was en is ons doel na de scheiding. 
Vond het grappig dat het deze week ook ergens ter sprake kwam.
Ditmaal in een column van Debby Gerritsen. Zij schrijft in het AD. Heeft verkering met Sander Westerveld en heeft dus iets met keepers. Sander keepte ooit bij o.a. Vitesse, Liverpool en het Nederlandse elftal. Dan weet je ongeveer in welke hoek je het moet zoeken. Liefst de rechter, links kon ik nooit zo goed duiken. Maar zij had een mooi stukkie over gescheiden ouders wat ik wel kon onderschrijven. Kennis van zaken. 
Toevallig had ik deze week een leuk gesprekje met Mouna. Moos mocht nog even opblijven, wij gingen alvast een verdieping hoger. Moos moest nog wat doen voor één of andere vak...jaja.
Scheiden, zeggen ze, gebeurt tegenwoordig niet omdat we ongelukkig zijn, maar omdat we gelukkiger zouden kunnen zijn. Je leeft maar één keer, dus waarom niet..?!?!?!
Toch voelen veel mensen zich diep schuldig over hun scheiding, omdat het voelt als falen. 
Vooral tegenover je kinderen. Dat klopt!
Vind nog steeds dat ik er vrij weinig aan kon doen. Ok, ben een oud wijf maar dat was toch niet genoeg voor mijn meisje. Ben nu al ruim vier jaar verstoken van mijn wiefie.
Dat schuldgevoel maakt dat veel stellen eindeloos bij elkaar blijven. Bij ons dus niet. 
Amper anderhalf jaar getrouwd of het trouwboekje kon al in de jiskefet. We vrijden eerst voordat we gingen trouwen, sorry van deze volgorde. In den beginne ging dat zo bij ons. Moest water bij hè...
We hebben geen ruzie, verre van dat maar maakt dat het soms niet verwarrend voor de kinderen?
Want Mouna vertelde deze week dat ze liever had dat wij, Papa en Mama, gewoon elke dag samen zijn.
Dat vond ze wel het fijnst. Snap ik lieffie. Ik vind er ook wat van. Maar dat maakt het niet anders...
Om het weekend zijn ze bij mij, het andere weekend bij San. We kunnen van alles overleggen.
De kinderen vinden het geen probleem, zeggen ze! Tuurlijk, ook omdat wij geen ruzie etc. hebben.
Dat is bij andere kinderen soms wel anders, hoor ik uit betrouwbare bron (Mouna, Moos).
Ik vind het nog steeds moeilijk om mij een goede houding te geven. De column van Debbie bracht wel wat licht in de duisternis. Ja, zo is het wel, hoe zij het beschreef. 
Teveel harmonie kan ook verwarrend zijn! Snapte het...Voor mij hoefde het allemaal niet zo! Maar rond oud- en nieuw ging teveel harmonie mij ff niet in de koude kleren zitten. FF praten toen.
Ben ik ook kerel voor hè. Maar mijn leven is wel veranderd na de scheiding. 
Probeer links en rechts wel eens wat en ik vind het maar niks hoe het nu gaat bij mijn voormalige wederhelft. Is het jaloezie? Is het de ongemak die ik ervaar. Ik hoef haar ook niet te zien. Neuh, waarom. Zie haar toch als een soort van plaatstvervangster....En ik vind dat ik het beter kan en doe.
Wordt ik geen beter mens van! Neuh, ik zie het ook niet! Is het nog een stuk onverwerkte emotie?
Of dat ik mijn kinderen toch een iets ander leven had willen geven! Zoals mijn Pa en Ma dat hadden?
Niet elke week van het ene huis naar het andere chalet! Tuurlijk, giet allemaal mooi....
We drinken nog gewoon koffie met elkaar. Zitten soms gewoon hier aan tafel, net alsof er niks aan de hand is. En zij vindt dat het allemaal mooi giet. Tja, ikke niet!
Moos vond er laatst ook nog iets van! Hij bekijkt het nuchter, maar wel met een heldere blik! Heeft er wel kijk op. 
Las van de week ook een ander verhaal op LinkedIn waar ik van schrok!
Maar daar hebben wij het nu maar niet over. Ging over de gevolgen van een scheiding en hou de kinderen daar mee worstelen en hebben geworsteld. Dat is niet het geval bij onze kinderen, denk ik maar, hoop ik maar. 
Ik hoorde trouwens van deze en gene dat ik de laatste tijd teveel over de dood, allerlei klotenziektes en meer van die zielenroerselen had waar niet iedereen op zit te wachten. Sorry, mea culpa.
Snap ik, je wilt dat niet altijd lezen. Het gebrek of het ongemak van een ander. Je voelt je dan zo'n gluurdert, met die frisse inkijk in iemand andermans leven. 
Of al dat verdriet als er iemand moet gaan hemelen of het ongewisse over die kutziekte van een ander!
Neuh, de wereld is al kloterig genoeg. We moeten allemaal wel vrolijk blijven en het leuk houden met elkaar. Als we het er maar niet over hebben, dan is het er ook niet! Mooi de kop in het zand steken!
Zie je ook niks. Heerlijk, lijkt mij dat! Dat je niks hoeft, niks kunt ook bovendien!
Tja, ik ben gewoon een mens van vlees (worst) en bloed! Daar komt soms een stukkie kommer en kwel de hoek om kijken. 
Zal vandaag maar niet over de voetbal hebben. Gaan we weer de bietenbrug op! Ach, we zijn net begonnen, we hebben nog minimaal 21 wedstrijden om één en ander recht te breien....Succes!
Ach ja, zal proberen de komende tijd wat minder over de ongemakkelijkheid van het leven te hebben.
Beloof niks. Lampie heeft het de laatste tijd het alleen maar over fietsen, hij kan zo een fietsenwinkel beginnen. Ik zit graag op Fietse. Skik hebben sowieso en lees hem graag! Lekker nuchter!
Ach ja, mensen....Als een boer niet kan zwemmen ligt het aan het water en als een mens niks heeft te zeuren dan ligt ie een halve meter onder de grond tussen zes plankjes. Wat ik oe brom, bij Twente zeggen ze nu tijdelijk: wat ik oe van de Brom!  Laat je niet kisten!
Snap je. Een nieuw begin! 
Kende de tekst nog wel. Jong geleerd is oud gedaan op mijn euh....53e!
Werd van de week nog geschat op 48. Dank je lief meisje van de Gamma en ze had niks van mij nodig!
Pour the Wine, laat 'm maar doorkomen....Bruiloft van Kana.
Zal eens wat vaker rondneuzen bij Gall & Gall. 
Maar morgen eerst in onze hoofdstad met Robert en Irma. Zin aan. Deze week maken wij nog de oversteek naar Amerika met enkele gasten uit Volendam en Banthum. Leuk weerzien met mijn voormalige A-junioren en zaterdag tuigen wij onze familieboom weer eens op. De eerste broersdag na het overlijden van Moe. o.a. lekker eten, had je anders verwacht?
Vandaag begint de herfst, bladeren vallen er sowieso maar volgende maand komt er ook weer nieuwe bladeren aan. Dan staat mijn nichtje op springen en volgend jaar dat nichtje uit Duitsland. 
Hoe mooi wil je het hebben. Weet zekers dat Oma boven al op beschuit met muisjes heeft getrakteerd.
Want Frank was toch één van haar oogappels....Koffie kloar?
De zonen uit het Oosten, de zonen van Martha en Freek en al hun nakomelingen laten die boom maar groeien en groeien!
Pour the Wine! 
Ga eens fijn in de schaduw van onze Familieboom zitten, lekker uit de wind! 
Want er gaat niets boven familie maar we moeten er wel wat voor (blijven) doen. 
Blijven investeren, en de boom ook water blijven geven want anders donderen er in de nabije toekomst nog meer familieleden uit de boom. Onnodig. Dat laat je toch niet gebeuren!
Wijsheid komt met de jaren. Pour the Wine! We zijn er nu nog. Reik die hand.
Ga terug naar het begin, toen alles nog helder en duidelijk was....Laat oud zeer varen!
Zet die stap want ik zit niet te wachten op die Bert van het familiediner en z'n kilometerslange limousine. 
Ach, ik word toch nog altijd gezien als het jongste broertje, heeft wel eens vaker wat.
Je leert een aap toch ook niet klimmen.
Dacht altijd dat de wijzen uit  het Oosten kwamen en niet alleen maar de zonen!
Bezint, eer Gij begint zou Moe zeggen. Ja Moe, was het maar zo.
Op naar Groningen, op naar Anna-Lynn. Ja, Mouna, we gaan nu....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...