#Bal Gehakt!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hoe groter de afstand, hoe beter je zien kan waar je vandaan komt.
Waarheen je gaat, hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt. 
Hoe meer je iets loslaat, hoe langer het blijft.
Open jouw armen, open jouw armen voor alles dat komt.
Open jouw armen, de weg naar de stilte gaat dwars door de storm.
Hoe minder je vasthoudt aan wat is verloren.
Hoe groter de ruimte voor alles dat komt,'
Uut 'Ruimte' van Stef Bos.

Moi, ben ik weer!
Keek gisteren schichtig om mij heen. Bestelde stiekum een bal gehakt met mosterd in het Blauwhuus.
Had het deugvolk mij door? Werd ik weer betutteld door deze en gene....?
Deed ik (weer) iets wat niet mocht volgens de goegemeente. 
Ik had vrijdag toch ook al een malse biefstuk genuttigd van bijna 300 gram bij neef Guus?
Geserveerd met een heerlijke paddenstoelensaus en dito salade. Mmmmmm, lekker man en dito gezelschap. Familie, zo belangrijk!
Hij is allang niet meer mijn kleine neefje. Neuh joh. 30+, trotse Papa, man van Iris en politie-agent. 
Die pet past 'm perfect. Hij flikkert je zo de cel in als je niet luistert of dingen doet die niet mogen.
Daarom was ik beetje op mijn Qui Vive, een beetje moeilijk woord voor 'op mijn hoede zijn'. 
Straks kwam ik een collega van hem tegen. Genoeg blauw derhalve op sportpark Baalderveld.
Kon zo zijn dat er een hoeder van de wet tussen liep, incognito wel misschien!
Die mij bij de kladden pakte als ik net mijn eerste hap wilde nemen van deze bal Gehakt uit de jus!
Blijkbaar mag het niet meer. Welgeteld één biefstukje of gehaktballetje per week.
Dat is eigenlijk de maximale hoeveelheid rood vlees die wij als personen mogen consumeren als we onze wereld een beetje leefbaar willen houden. 
Het 'advies' gaat uit van onze eigen gezondheid en houdt rekening met klimaat en biodiversiteit.
Dat las ik vrijdagochtend al vroeg. Was de tijd een beetje kwijt. Er lag een mooie meid naast me.
Nou ja, eigenlijk een meisje. Die wilde bij mij blijven slapen. Het mocht! Mijn dochter van acht!
Onverwachts maar oh zo gezellig! Leuke dingen doen, al dobbelend de tafels van 3 en vier leren....
Pannenkoekje eten met stroop en spek. Even knuffelen, dicht tegen elkaar aan. Lekker op tijd naar bed.
Neuh, dat is niet de reden dat ik 's morgens vaak al ver voor vijf uur wakker ben! 
Teveel dingen aan en in mijn kop. Er spoken van allerlei zaken door mijn hoofd. Heb het vaak over mijn hersenloze brein maar een paar van die draadjes en golven hebben toch besloten om indruk te maken.
Zijn weer aangesloten op het grotere geheel en willen dat ik mij mee laat bewegen in het dagelijkse ritueel. Succes, zou ik zeggen. Toch houden veel dingen mij wakker. Daarom fijn om iemand even een grote knuffel te geven voordat je samen het theater ingaat voor een onvervalste en zorgeloze avond.
Even de waan van de dag buiten laten, de harde realiteit iets minder onder ogen laten komen....
Hopend dat het goed komt. Niet uitgaan van uitgestelde teleurstelling. Het kaarsje brandt hier gewoon!
Iets vaker de blik naar boven gericht. Mijn Pa dacht dat daar de hulp vandaan kwam. Ga misschien wel steeds meer een beetje op hem lijken. Krijg al zijn rimpels en ook zijn woorden zweven vaak hier rond.
Wat een avondje Bos al niet met je doet hè, Stef was hier weer achter het huus! Prachtig.
Een Bos die wel houd(t) snijdt, als je begrijpt wat ik misschien bedoel!
Sorry, dwaal weer af. Had het over vlees en de consumptie er van. We mogen steeds minder, komt niet goed. 
Al dat gedoe. Nu hebben ze weer zo'n vernieuwd 'dieet voor een gezonde planeet' gelanceerd.
Die internationale onderzoeksorganisatie EAT-Lancet had die lancering best een jaartje of vijftig mogen uitstellen. Ze vonden ook uit dat naast 105 grams rood vlees (die biefstuk van Guus was al 3x de hoeveelheid, geweldig....Lekker man) er ruimte is (mooi gevonden) voor 210 gram kip, 210 gram vis, twee eieren en circa tien glazen melk(of andere zuivel). Drink gelukkig geen melk, dat scheelt. Wij eten teveel vlees.
Nou ja, dat wist ik al. Ben al aan het minderen. Ben niet meer de carnivoor van eerder!
Neuh, vaak op maandag eet ik helemaal geen vlees. Meestal een pasta pesto of iets dergelijks.
Maar dan lees ik liever vrijdags het kloterige wereldnieuws dan zo'n bericht op het AD. Lig je daar in bed om zes uur 's morgens en is mijn vrijdag eigenlijk al verpest door al dat deugvolk! Kappen.
Snap wel dat wij onze aardkloot netjes moeten nalaten voor onze kinderen en hun kinderen. 
Maar Thijs (zoontje van Guus en Iris) houdt ook van vlees hoor, veroberde vrijdag ook al mooie stukkies biefstuk van de zijlende.
Verderop in het verhaal vertelden ze dat het ging om een advies, geen plicht! Ja, Hallo....
Jaja, maar de koppenmaker van het AD pakte grootst uit, Oma's gehaktbal raakt uit de gratie.
Tuurlijk. Het kan allemaal wel wat minder, maar moet je dat nou net vlak voor het weekend wereldkundig maken? Dat kan toch ook wel op een typische dinsdag of zo....Halverwege de week.
Dat breekt zo lekker! 
Ik noemde hem al even. Stef Bos! Ik had 'm weer ff nodig. Wat een taalkunstenaar is het!
De wereld door de ogen van Bos, Stef Bos zien. Zit ie daar in het spotlicht van ons theater. 
Hij komt graag naar Hardenberg, voelt zich als oud-Veenendaler er thuis. Liever dit vechtstadje dan Amsterdam. Ik snap 'm wel. Hij meent het ook. Eerst met Jan K, en nu met Jan-Maarten V. heeft hij diezelfde band! Hij grasduinde door zijn omvangrijke boeket van liedjes. Wij mochten kiezen, hij speelde ze. Ik koos voor 'Tussen de liefde en de leegte', hij zong het! Schitterend...Dank.
Bos kwam in mijn hoofd spelen toen wij het huis van Oma aan het opruimen waren. Ineens begon ie te zingen terwijl ik vergeelde krantenknipsels aan het lezen was die Moe allemaal had bewaard. Voornamelijk stukkies over mijn keepen in het eerste, maar ook stukkies uit de krant die ik zelf had geschreven. Allemaal keurig verpakt in een oude schoenendoos. Mooi Moe.
Begon Stef met zingen: ....zoek naar wat ik nooit zal vinden want ik wil dwars door de dood heen zingen. Ik wil proberen iets te maken, wil niet breken, wil niet haten. Maar op zoek naar mooie woorden heb ik de liefde vaak verloren. Want ik was altijd onderweg, altijd onderweg. Reide onrustig en onzeker tussen de liefde en de leegte'. 
Net alsof ie een privé-concertje gaf. Hij kwam nog meer binnen dan anders. Alleen op het podium, zittend op een kruk voor een grote piano en hij zong de longen uit zijn lijf. Moe was niet meer thuus. 
Het was er voor het eerst leeg nadat al mijn levensjaren de warmte er altijd was. Genoeg ruimte voor haar kinderen en voor iedereen die maar aan kwam lopen en een kop koffie of een kom soep wilde. Groentesoep met worst of kippesoep.
Je kreeg het van mien Moe. Ze had altijd liefde nooit leegte. Dat gevoel bekroop mij weer toen Stef mijn verzoek zingend inwilligde....Ruimte ervaren.
Hoe kleiner je bent, hoe groter de ruimte. Ik werd in het huis van mijn moeder steeds kleiner (nieuwe manier van afvallen) en de ruimte werd steeds groter! Dacht ook aan haar gehaktballen en verdere culinaire kunsten. Zit je bij Stef Bos, denk je aan biefstukken en ballen gehakt! Komisch hè...
Desalniettemin. Bos weer weer Grand Cru. Bos is als wijn, beter met de jaren. Met heerlijke afdronk.
Iedereen heeft een stukje Bos nodig. Of Lohues of Boeijen, dat kan ook. Mensen die net iets anders de wereld zien en deze bezingen. Woorden op papier zetten die duidelijkheid preken en verschaffen!
Tijdens Bos hier achter het huis moest ik regelmatig denken aan mijn Pa, Moe...aan Moos en Mouna. Aan jou, aan hem, aan Ard, aan Jan, aan iedereen die het moeilijk hebben.
Als ik zingen kon had ik wel eens een dagje Stef willen zijn. Zittend achter zo'n piano en dansend op de pedalen. Mensen betoveren voor twee uurtjes. Ik zou de mist ingaan maar toch...
Bos kwam precies op het goede moment! Het vuur waar hij over zong wakkerde iets bij mij aan. 
De knuffel na afloop tussen twee mannen met een bos bloemen tussen hen in deed mij beseffen we moeten leven voor een droom en sterven van verlangen. Want ooit op een dag, dan dooft het vuur.
Ik sterf ook, dan dooft mijn vuur en wordt ik geblust laat het dan zijn met een kus! en met fijne herinneringen voor mijn kinderen. 
En néé, ik heb gisteren niet teveel gedronken. Het is niet elk weekend feest. Maar Bos doet iets met mij.
Dan denk ik, ach een stukje vlees minder is toch ook niet zo erg als wij elkaar maar blijven hebben...
Waar we wel beter mee kunnen stoppen is met roken en vapen! 
Althans als ik die twee artsen mocht geloven die een soort van voorlichting kwamen geven op het OKO-evenement in dezelfde Voorveghter, dat wat dinsdag. Samen met Moos waren wij uitgenodigd.
We zaten op rij 1, dan kun je pas de benen goed kwijt. Of op rij 5, stoelnummers 1 tot 5. Alhoewel Rij 7 zat vrijdagavond beter dan rij zes, kan ook met de man op het podium te maken hebben gehad.
Sowieso dicht bij de bar. Dat is meestal de insteek. Hou niet van wachten...Biertje?
OKO is de afkorting van Opgroeien in een Kansrijke Omgeving. Vrij vertaald naar het IJslandse Model.
Dat onze kinderen meer beweegruimte krijgen, zowel figuurlijk als letterlijk. Preventief. De aanpak richt zich op het voorkomen van alcohol, drugs en tabak-gebruik door jongeren door een leefomgeving te vormen waarin ze gelukkig en gezond kunnen opgroeien. Hardenberg is één van die gemeenten die er aan mee doen. Iets wat ooit succesvol werd opgepakt in IJsland. 
Daarom mocht Moos vorige week ruiken aan allerlei sporten etc. Stond o.a. op de schietbaan losse flodders van zich af te schieten, had een workshop over liefde, bijtjes en zo en vertelde en passant dat ie een meisje in de klas wel heel leuk begon te vinden. Daar begint het mee hè.
Kijk, actie-reactie. Daar hou ik van. Dinsdag was de evaluatie maar ging het vooral over Vapen en Roken. Schrok best wel van de cijfers en hoe verslavend vapen is na al een enkel trekje...
Want ruim 33% van de Hardenbergse scholen vapet, of hebben gevapet....Dat is 1 op de 3. 
Rekenen kan ik nog steeds hoor, al wordt het minder! Bedoel leerlingen hè, een school kan niet roken.
Goed initiatief. Vond wel dat het allemaal iets te lang duurde. De insteek was meer dan prima, maar het verhaal moest vooral die jochies en meisjes angst aanjagen dat ze niet gaan vapen....
Duurde allemaal net iets te lang alhoewel ineens iemand naast mij vragen ging stellen. Potverdikkemei, iets naast mij begon te praten tegen die twee artsen. Goeie vragen ook? Heb de indruk dat bij hem de boodschap overkwam en bij meer kinderen in de zaal. De tabaksindustrie, linke broeders hoor!
Ze willen zo jong mogelijk de kinderen aan de vape en/of sigaret hebben want die kunnen dan het langst gebruiken. Dat je er ook behoorlijk ziek van kan worden of er aan dood kunt gaan is een vervelende bijzaak. Ach, een kleinigheid hou je altijd. Alles voor die rotcenten hè en mooie villa's in uitgestrekte bossen met een zwembad natuurlijk.
Kun je beter verslaafd raken aan een bal gehakt of aan een mooie malse biefstuk van Guus of Gerard.
Of verslaafd aan zo'n avond met Stef Bos. Ga je vanzelf door de bomen weer het licht zien!
Bedankt Stef! Bedankt Jan-Maarten dat je Stef elk jaar de oversteek laat maken uit het Belgische....
We namen een mooie Jutter-Bock als besluit op een geweldige avond. 
Werd deze vrijdag toch nog een mooie dag nadat ze 's morgens eerst de knuppel in het hoenderhok wilde gooien met maar 1 balletje van slechts 105 gram. Dat zijn toch geen ballen? 
Werd gisteren niet opgepakt. Het deugvolk had een dagje vrij. De wedstrijd? Daar was geen bal aan..
Daar moeten ze iets voor proberen te verzinnen. Zout er bij....? 
Aan verliezen, daar kan ik maar niet aan wennen!
Dat vuurtje moet volgende week flink opgestookt worden.....Kop d'r veur!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....