De Vrienden in Ommen!

Hallo Lieve Vrienden en Vriendinnen,

'Sometimes I feel as I'm going down. That nothing can stop me from losing ground.
If you take me there you can claim your share....of the Action.

Oh, for a piece of the action. Oh, for a slice of the cake. Of, for a piece of the action. Oh, for a slice of the cake. For a slice of the cake. Oh, oh, oh....'

Uut Piece of the Action van The Baby's

Ben ik weer....

Zit te stuiteren, hier in zonnig Lutten net onder de watertoren, achter mien computer. Of zitten wij d'r veur? Zeg het maar...Maar enfin, lekker boeiend. Daar wil ik jullie op deze mooie Moederdag niet mee gaan vermoeien. De nieuwe Live-LP van meneer Lohues uut Erica zit op mien oortjes waanzinnig goed te weh...!!

Man, Man...die avond van enkele maanden terug in een volgepakt Hedon Zwolle beleef ik helemaal opnieuw. Geweldig! Mijn lieve meisje Mouna zit naast mij te tekenen. Heel abstract allemaal, ze kan zo maar de nieuwe Picasso worden, wat ik oe brom. Ze wordt al de nieuwe Lieke Martens, maar een baan naast het voetbalgebeuren is nooit verkeerd. Een verdraaide knie kan zo maar roet in het eten gooien, wat ik oe brom!

Zij kijkt naar de TV, iets met Tip de Muis en zo terwijl ik beelden in mijn hoofd de spreekwoordelijke revue laat passeren.

Moeder San is al verwend met zelfgemaakte kadootjes. Moederdag hè, die van mij heeft anderhalve kilo van dat witte goud gekregen. Gisteren al hè, anders bent ze natuurlijk straks niet gaar. Allemaal eigen belang, waarom zou ik roomser weh dan de paus nooit zal zijn. Ik roek de asperges al...Op Huus an veur Asperges van Nijenhuis uut Diffelen. Mmm.....Heerlijk! Van die dingen duzz. 

Elektrisch Live, mooi man. Die nieuwe plaat van Daniël Lohues. Kiek al weer uut naar zijn theatershow, ergens volgend jaar februari in Hardenberg. Directeur Jan Maarten Veurink hef zelfs mien echte muzikale held eens uitgenodigd. Frank Boeijen straks gewoon in de Voorveghter. Voor het eerst in honderd jaar. Laat ik 'm mien stad en waar ik vandaan kom zien. Dat hij door de bomen het Bos niet meer ziet. Stefke trapt af. 

Een mooie verrassing lag er op de deurmat toen ik terug was uit China en Hongkong. De nieuwe theatergids van de Voorveghter. Heerlijk om weer echte literatuur te lezen in plaats van al die chinese tekens. Ik kon er werkelijk geen chocolade van maken.

Een hele ervaring. Twee van die nuchtere lui uit Hardenberg in het echte verre Oosten. 

Ging niet naar het westen maar wij vlogen er op uit naar de andere kant van de aardbol. Ruim twaalf uur lang in zo'n blauwe vogel zitten die je kilometers hoog aardig wat duizenden mijlen verder bracht van A naar B(eter). Waren amper een uur in de lucht of de Chinese Rijsttafel kwam al door, compleet met een vage saus! Die lucht zou ik de komende dagen nog wel vaker ruiken. Op elke hoek van de straat staan ze te wokken, te grillen of te schreeuwen dat er eten voor je klaar ligt in de pan. Blij was ik dat onze Chinese leverancier een fan bleek te zin van Pizza's, van die immens grote lappen gerezen deeg met tomatensaus en behoorlijk wat toppings. Zes uur tijdverschil, je vergeet het snel. Wil je 's avonds in je hotelkamer de voetbaluitslagen checken bleek het nog maar vijf uur in Nederland te zijn. Moesten de wedstrijden nog gespeeld worden. Werd bovendien in de gaten gehouden door de Chinese overheid, maar een keertje geen onzin geappt. Je weet het maar nooit, straks staan ze aan de deur van je hotelkamer.

Daar waren de successen van Ajax ook al doorgekomen. Het eindigde woensdagavond dramatisch maar wat hebben wij ervan genoten. Hulde voor de jongens! Tevens voor mien eigen kornuiten. 

Mariënberg speelde zich gisteren dan eindelijk veilig. Het won zelf met 2-0 in Westerhaar van Voorwaarts en gezien dat andere ploegen niet wisten te winnen zijn wij twee duels voor het einde zeker van minimaal nog een jaar 3e klasse. Het roodzwarte hart had het verschrikkelijk moeilijk de laatste weken. Ik vroeg zelfs bij een oude boedhi...euh nou ja bij een rustige monnik op een hoge berg raad. Hij zei dat het goed kwam. 

Dat we Sempre Avanti moesten en zo....Snapte er weer niet zo veel van, maar ik hoorde iets van Handhaving kan natuurlijk ook nummer 69 zijn geweest op de menukaart. Je weet het niet! 

Ach het belangrijkste is dat wij zijn gearriveerd in de veilige haven. Lang was het adres niet te vinden op de kaart, gingen ze steeds weer rechtaf weer rechtdoor een beter optie was geweest maarre we zijn er.

Dronk er gisteren een mooie pretkegel op met mien mooie en lieve vriendin San. Blij dat ik haar heb. Wat zou ik zonder haar moeten....?? 

Waar ik ook niet zonder kan zijn mijn vrienden. De club van zes! Bert, Ina, Irma, Robert, Sanneke en ikke duzz. Vrijdagavond was het weer zover. Mooi even een avondje uut met z'n zessen. De rit ging naar Ommen. Bert en Ina tekende voor de organisatie. De NS bracht ons en na een mooi kwartiertje stiefelen was Tante Pos in het centrum van Ommen the place to be!

Genoten van het gezelschap, van de mooie gesprekken. Wij hebben alle zessen flink wat voor de kiezen gehad of zitten er nog middenin. Maar we zijn er allemaal nog, de één wat gezonder dan de andere...Maar wij kunnen dat altijd in een mooi daglicht plaatsen. Bij ons is het glas halfvol in plaats van halfleeg.

Ik had er nog nooit gegeten bij Tante Pos, voor Irma tante Post, maar het was genieten met een grote G. 

Dat heeft die van Elbrug goed voor mekare met zijn personeel. Goed en vriendelijk, de keuken dik in orde. 

Zij sloegen zeker geen Flater. Aangezien aan onze tafel mensen zaten die de koffie nog niet ophadden dronken wij een wijntje en biertje op het terras. We kregen de zon als metgezel die nog boven de Vecht stond te schijnen.

De amuse van het huis was voortreffelijk, een fijne asperge met wat carpaccio en ajvar. Het bleek de opzet van een mooie avond. Zes vrienden in Ommen. Het vechtstadje heette ons van harte welkom. 

Van alles te proeven met het voorgerecht. Lekkere stukkies vlees bij het hoofd en verfijnde nagerechten afgesloten met een goede kop koffie. The afterparty was in het café waar eerder Hans Mulder de scepter zwaaide, maar nu is een andere Hans, die van Lingen duzz, de uitbater. De goede sfeer is blijven hangen.

Wat zijn we hier vaak geweest tijdens Ommer Muziekavonden of gewoon zomaar....Stonden altijd goede bands op het biljart. Racoon heb ik er zien optreden en regelmatig de bodem van mien glas!

Je wordt ouder, je wordt wat wiezer. We gingen netjes weer terug met de NS, ze waren weer eens een keertje niet op tied. Konden wij nog iets langer genieten van wederom een geweldige avond. Elk nadeel heb zijn voordeel. 

Vrienden voor het leven. Het lijkt erop. Mooie mensen, allemaal met hun eigen minnen en plussen maar de som van de gelijke delers valt altijd bijzonder positief uut. 

Dat is belangrijker dan dat Ajax de finale zou hebben gehaald in Madrid! 

Het is nie veur spek & bonen zingt Lohues nou in mien oren....Neuh, klopt. Er bint belangrijkere dingen in het leven. Fijne zondag. Geniet er van want het giet precies zoals het giet, ook al denk ik ie soms van nie. Daar kun je van op, heb er maar fiducie in want het giet precies zoals het giet. Hedon.........!!

Joah, mag wel zo...