Casper & Emma!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Iederiene hef wel een dreum, de ien wul 'n villa.
De ander wul der zeuven.
We hebben allemoale een doel veur 't oog
Mar de weg naor geluk löp niet perse omhoog.
Laot mij mar lekker dit doen, dan ben ik bliede man.
Laot mij mar lekker dit doen, omdat ik niet anders kan.
Dit is mien heden, mien toekomst, mien verleden.
Laot mij mar lekker dit doen, word er zowat gelukkig van.
Altied wat te wensen, dat moet ok, dat moet ok ja
Mar ik ken de grenzen en daor zeg ik, ach, ja toe mar....'
Uut 'Laot mij mar lekker dit doen' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer.
Kennen jullie Casper & Emma?
Een Noorse kinderserie/film uit.....Noorwegen duzz.
Als je kinderen hebt, vast wel. Zijn namelijk al ruim twintig jaar een begrip. 
Casper en Emma heten eigenlijk Karsten og Petra en hun knuffels heten in Scandinavië Froken Kanin en Loveungen met zo'n streepje door de euh, o duzz.
In Nederland gewoon mevrouw Konijn en Welpje. 
Gaat er al een lampje branden of praat ik echt Zweeds nu? 
Denk je niet, Waar heeft ie het over....?
Heb ik wel vaker, dat ik praat en de toehoorder er niets van begrijpt, of andersom.
Dat kan ook. Dat je niet op hetzelfde level zit.
Maar, hier staan Casper & Emma regelmatig op, vooral Mouna kan er uren gebiologeerd naar kijken. Naar het pientere meisje Emma met haar blonde haar en het jochie Casper, Karsten duzz, met zijn ietswat rossige en donkere haar. 
Ze beleven allerlei avonturen en natuurlijk komt het altijd goed, op het eind leven ze nog lang en gelukkig en dat nu al zo'n twintig jaar. Ze worden niet ouder, ze blijven de twee schattige kindjes met die mierzoetje verhaaltjes. 
Ze komen uit de boeken, geschreven door Tor Age Bringsvaerd en Anne G. Holt maakte de illustraties, de tekeningen duzz.
Veel later zijn er pas films en ik-weet-niet-hoeveel tv-series van gemaakt.
Ze komen overal, zelfs in Afrika aan toe. 
Lange tijd dacht ik dat ze uit Zweden kwamen maar ze zijn duzz van de buren uut Noorwegen.
Zit wel eens vaker op de verkeerde weg, mis wel eens vaker een afslag.
Hopelijk is mijn navigatie nu weer in orde en kan ik rustig weer gaan toeren, onderweg naar later!
Maarre ik moest aan Casper en Emma denken toen het eerste vriendje van Mouna kwam spelen afgelopen vrijdagmiddag. 
Mouna was woensdag al even wezen spelen bij Luc. Had aardig wat voeten in de aarde. 
Het leven is ook echt niet makkelijk als je nog maar pas vier jaar oud bent. 
Je nog maar net naar de grote school gaat. Je van alles moet terwijl je nog maar zo weinig weet.
Maar na de eerste schooldag, ergens vorige maand, zonder de gebruikelijke wendagen had Mouna het al meteen over Luc.
We dachten eerst nog dat Mouna het had over haar kleine neefje uit Deventer.
Die heet namelijk precies hetzelfde als de Hardenbergse Luc maar néé hoor...Mouna maakte mij/ons al snel duidelijk dat ze had over Luc, haar vriendje Luc van de grote school bij Juf Aronne en Juf Gerlinde.
Ze hadden het er al eens samen over gehad, samen spelen. Waar praten kinderen van vier eigenlijk onderling over, hoe is bij hun de dagelijkse stemming?
Maar toen het puntje bij het paaltje kwam was de eerste date, the first date, toch redelijk ongemakkelijk.
Mouna wilde dat Luc bij haar kwam spelen en Luc had hetzelfde. Geen Sergio om het in goede banen te leiden of even een glaasje ranja bij Victor aan de bar om de eerste zenuwen weg te drinken...
Schitterend. Dan maar koffie drinken met de moeder en zo voorzichtig wennen.
Het wennen op school hadden ze ook al over moeten slaan door al dat Corona-gedoe.
Maar zelfs wennen went en oefening baart kunst. Ik had amper mijn koffie op of ik mocht wel gaan. 
Mouna kwam het heel voorzichtig en het liefdevol zeggen tegen mij, ze fluisterde het bijna, maar de boodschap was glashelder, was meer een dringend advies. 
Eigenlijk een opdracht, ik mocht wel gaan voor 100  minuten....Het wennen was ineens afgelopen.
De tijd om zelfstandig met Luc te spelen was gekomen, Papa kon wel gaan....Tot straks, papa...
Ze worden ook zo snel groot hè...haha. Momentje hoor....Papa was niet langer nodig in dit verhaal.
Vrijdag kwam Casper...euh Luc bij ons. Zo lief, herhaling van zetten. Luc moest ook even wennen maar een bakje koffie was wederom snel gezet. 
Die twee zijn net Casper & Emma, zeg maar de Hardenbergse variant op de Noorse versie.
Luc & Mouna, maar dan net andersom. Mouna met het donkere haar en Luc met de blonde vrolijke krullen. Geweldig en gek dat je van zo'n klein geluk zo gelukkig kunt worden.
Mouna straalde, zelfs toen Luc al een tijdje weer weg was. Heerlijk!
Wat gaan ze nog mooie avonturen beleven, zowel samen als ieders op haar of zijn eigen weggetje...
Ze hebben nog zoveel te ontdekken in deze wereld die ze amper kennen, gelukkig maar.
Van alles nu al weten wordt je straks echt niet beter van....
Laot mij mar lekker dit doen, nu ff genieten van zulke kleine momentjes. Word er gelukkig en bliede tegelijk van. Heb veel te wensen maar vrijdagmiddag wenste ik ineens niet zoveel meer, keek naar een mooie film waarin Luc & Mouna de hoofdrollen speelden.
Niet gespeeld. Deze boodschap was zoveel  mooier.
Ging ik toch nog behoorlijk vrolijk het weekend in, want niet alle boodschappen landen even goed.
Waarvan Akte!
Ach ja, toe maar...
Gelukkig is de Rock-'n-Roll nog springlevend met jonge gasten die gave muziek uit de jaren zestig, zeventig en tachtig weer tot leven wekken, tot volle wasdom brengen. 
Tip van Jan & Henk, ook zo'n mooi duo. Alfred, luister eens naar Greta van Fleet.
Wie is deze mevrouw, heren?? ...misschien één van de vele veroveringen van ene Marco uut Alkmaar, waar de honden ondertussen geen brood meer van lusten. Hij huilde uit bij Linda op de nieuwe bank en de Maan scheen verwachtingsvol door de liegende bomen. Hij hoefde niet meer naar huis vannacht. Hij mocht vertrekken en dat was precies wat wij deden, Ik Vertrek kijken en later lekker Netflixen....
Kwamen we toch nog uit in Zweden met de serie Spingvloed. Een volwassen Casper & Emma maar dan honderdtachtig graden anders.....
Sorry, dwaal weer af. Heb je soms. Neuh, Greta van Fleet is de jongste rock-sensatie uut Amerika.
Ze komen uut de plaats Michigan en ze belichamen in vier tengere jongenslijven de vurige nostalgische blik van tijden die wij misschien allemaal kennen van Led Zeppelin, de grote inspiratiebron van de heren van Greta van Fleet.
Ik zag in een YouTube filmpje dat ze al een groot compliment kregen van Robert Plant, je weet wel de zangert van Led Zeppelin die ondermeer de vocalen bij elkaar schreeuwde van Stairway to Heaven.
De uitgelezen plaat van hemelbestormers met Petrus op één oor. 
Je moet er van houden maar ze maken geweldige muziek. De zanger Josh Kiszko kan net zo heerlijk uithalen als Plant in zijn earlier days en tweeling-broer Jake heeft de gitaarsolo's van grootheid Jimmy Page tot in de details bestudeerd. 
Heerlijke muziek, ik hou van allerlei soorten muziek, van Nederlandstalig tot soms lekker snoeihard.
Ben qua muziekstijl blijven hangen in de late jaren zeventig en de volle jaren tachtig.
Gelukkig is Rock 'n Roll niet dood. Greta van Fleet opent deuren die anderen sloten. 
Geweldig, luister maar eens naar deze muziek en band.
De naam van de band is een kleine variatie op de naam van Gretna van Fleet, een polka muzikante uit Frankenmuth, die toestemming gaf dat de band zich zo noemt. 
Alleen dit feit al, wat ik bijzonder grappig en helemaal niet rock 'n roll vind, is een luistersessie al meer dan waard als je houdt/hield van de gierende gitaarmuziek van Led Zeppelin en aanverwante bands uut die tijd. Muziek die blijft en door zulke jonge helden niet snel zal worden vergeten.
Bij het luisteren moet ik tevens denken aan de heren van Tricklebolt. Net zulke leuke jonge gasten die weer Cuby uut Grolloo als voornaamste inspiratiebron hebben.
Mooi man, groeten uut Grolloo....(ligt in Drenthe hè). Dan heb je mijn aandacht ten volste...
Ik mocht ze al een paar keer interviewen, deze gasten uut Lemele en omstreken, die eigenlijk gewoon veertig jaar eerder hadden geboren moeten worden maar toen was vader Pen zelf nog bijna een zaadje als je begrijpt wat ik bedoel. Of moest de uitbarsting nog komen....
De zanger en gitarist zijn ook broers, geen tweeling maar wel allebei met lang haar. 
Ook van die geweldige muziek, nogmaals - je moet er van houden-, maar ik vind het op zijn tijd hartstikke lekker. Lohues is geweldig maar ook Led Zeppelin, Greta duzz en Tricklebolt.
Dat ze gewoon even van verderop komen speelt natuurlijk ook mee.
Ze hebben datzelfde 70's spirit, geworteld in Oost-Nederland en ze hebben de drang om Rock 'n Roll weer dat beetje gevaar te geven. Ze kraken, ze schuren, ze zweten en hun muziek geeft dat sonisch oergevoel dat je doet denken dat aan de voet van de Lemelerberg de bestuivingen kruis heb moeten  geschoten met een mix tussen Deep Purple, Birth of Joy en Motorhead. 
Rauw gitaargeluid en dat Hammond-orgel hè, dat is mooi hoor....Ze zeggen zelfs looks van de Fatal Flowers en inderdaad Richard Janssen (1 of twee s'sen..??) herken ik inderdaad in Bastian Pen.
Kortom, als je een keer een rustig uurtje over hebt op deze zondag schakel dan eens door naar Tricklebolt of Greta van Fleet. Ben je rock-liefhebber wordt je absoluut niet teleurgesteld.....
Greta van Fleet is gewoon het Amerikaanse antwoord op het Sallandse Tricklebolt.
Wat ik oe brom!
Tricklebolt & van Fleet zou zomaar vrienden voor het leven kunnen worden net als Casper & Emma en misschien wel Luc & Mouna. 
Het bekt en rockt in ieder geval lekker....Het is even wennen maar zelfs dat wennen went, geloof mij maar...
Wij hebben allemaal een doel voor het ogen maar de weg naar geluk loopt soms wat anders....
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo.....