Drie!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Ze vliegt als een engel door mijn dromen. Ze stuurt mijn hele leven in de war. Ik zie haar in gedachten voor mijn ogen. Ze heeft een grote kamer in mijn hart. Ze wandelt door mijn hoofd op hoge hakken. Wat een wonder. Wat een wonder van een vrouw. Wat een wonder. Wat een wondermooie vrouw. Ze tovert met de tijd alsof het niets is. Ze maakt van elke dag een eeuwigheid. En ik wilde nooit in wonderen geloven. Maar ze maakt van helder water rode wij.' 
Uut 'Wat een Wonder' van Stef Bos. 

Je moet als jochie van bijna drie jaar tegenwoordig wel wat weten hoor. Ga er maar aan staan, je kunt  amper lopen, ga je vervolgens wat woorden spreken die halve zinnen vormen. Je plast ondertussen op zo'n raar krukje met een gapend gat erin en je ouders springen een gat in de lucht als er wat gezeik komt. Nu zijn ze al dagen met je bezig om van je knuistje een drie te maken. Je snapt het allemaal niet....Wat is daar nu weer zo bijzonder aan. Je kon al een duimpje opsteken..vonden ze helemaal geweldig. Je beweegt je vingers over een aaipad, iets wat Oma na drie keer drukken nog niet voor elkaar krijgt. Jij vindt het allemaal niet zo bijzonder. Elke dag ontdek je wat nieuws. Je denkt elke keer als je langs Henry's wandelt in de Marslanden dat de gebraden kipstukjes al op je liggen te wachten. Bij elk gazon wat ruikt naar een voetbalveld schreeuw je: 'voetbal, Ma-ri-en-berg', ach je ziet je Pa dan voor in de auto ontzettend trots zijn. Een glimlach van oor tot oor. Dus bij een volgend veld met lijnen en een doel herhaal je deze zetten maar weer. Heeft ie ook weer een leuke dag. Succes verzekerd. Zelfs als je tegen een bal aantrapt op de Boshoek zeg je maar Mariënberg terwijl je heel goed weet dat het eigenlijk HaaHaaCee is waar je loopt te stuiteren. Oranje is het nieuwe Rood....Maar nu zijn ze al dagen bezig om van je vuistje een drie te maken. Duim omhoog en dan die wijsvinger strekken. Dat lukt wel, maar van de drie resterende vingers alleen de ringvinger nog in de lucht te houden is voorlopig een brug te ver. Ach het is nog geen goede vrijdag. Pasen en Pinksteren vallen voorlopig ook niet op 1 dag. Maar ons wonder, de lopende wekker met elke morgen een andere melodie en geen snooze-functie, viert goede vrijdag zijn derde verjaardag. Hij kroop eerst, toen werd het waggelen en nu trekt hij al sprintjes. Zijn tijd komt met rasse schreden dichterbij. Waar droomt hij toch van als ik 's nachts tegen de klok van vieren wat onzin parkeer op de vierkante meter. Ik hoorde 'm vannacht een klein bosje omzagen....Deed even de deur op een kier. Daar lag hij, tevreden in zijn bed. De vuistjes mooi dicht, nu ff geen polonaise aan zijn lijfje. 
Wat er in het kleine ventje zit is puur natuur. Bij Moos staat er niets op de verpakking wat er ook niet in hoort te zitten. Er zit veel in dat kleine mannetje, vooral veel pitten die er allemaal uit moeten en soms allemaal tegelijk. Geen E-nummers maar energie voor een elftal vol. Hij houdt de bal tegen, trapt 'm naar voren, geeft zelf de pass op het middenveld, zet 'm voor en kopt 'm ook binnen als ie 'm niet kan raken met zijn voetjes.
Moos is geen Unox Noodles Kip waar de kip echt overheen is gevlogen. Welke Unox-knakworst heeft dat ooit bedacht bij die Worstfabriek? Zit er in de Unox Tomatensoep wel eens soep of is het alleen Tomaat? Ik vertrouw die Rookworsten ook niet meer, toch maar weer die van de Hema....?? Want wie zegt mij dat er echt worst in de Rookworst zit. Je weet het niet. Er staan mooie kipfilets op maar vervolgens zoek je je wezenloos naar iets wat op kip lijkt.  Zit daar echt zo'n mevrouw in zo'n trootsteloze Unox Fabriek in zo'n witte Unox Jas met zo'n oranje Unox Mutsje (is het wel een muts....??) zo'n Unox Noodles zakje te vullen met allerlei ingedriënten en probeert zakje nummer 8795 ook zo netjes mogelijk in te pakken. Beetje poeder, beetje e-nummers..., nog een beetje meer van die troep, veel zout dan blijft het nog tien jaar langer houdbaar. Zakje dichtplakken....verrek daar ligt ook nog stukjes kip, maar ja zakje zit al dicht...Het is bijna vijf uur en ik wordt toch slecht betaald, kan er amper een biefstukje van kopen....Lekker belangrijk, flikker ik er toch geen kip in. Unox. U Naait Ons Xtra....?? Taalkundig is het ver te zoeken, maar dat zijn de kipstukjes ook. Zo is het met veel mensen ook zo....Je denkt dat er van alles zit, sommigen hebben een hele rare gebruiksaanwijziging maar vervolgens zit er geen donder in....Geen ziel en geen zaligheid. Dat hoeft Radar niet te onderzoeken, sommige zijn een zak patat en blijven een zak patat en ook nog eens zonder mayonaise. Ook al staat op de inhoudsopgave dat er van alles inzit maar hebben ze heel veel ruimte over in hun hersenpannetje. Kwam gister weer eens dichter bij de kern dan ik dacht. Kreeg van de heer Stef Bos flink wat huiswerk mee. Wij spraken hem gisteren nog na afloop van zijn show. Natuurlijk ging het over Frank Boeijen, onze gemeenschappelijke held. Hij kon met San ff Sud-Afrikaans praten en Stefke complimenteerde San met haar vlekkenloze uitspraak. We zagen door de bomen het bos. De bladeren aan mijn boom zijn voorlopig nog heldergroen, de wortels planten zich voort. Pa kwam sinds jaren ff binnen zoals ik het niet had verwacht. Wat zag ik hem graag....En ik betrapte mij er gisteren op dat ik wat stichtelijke woorden had voor Moos. Ik hoorde the King praten tegen het jochie van bijna drie al kwam het uit mijn eigen mond. Keek naar boven....Het wordt een goede vrijdag maar het was gisteren al een bijzondere zaterdag. Het zat 'm in de kleine dingen, een stem op de radio die mijn naam noemde, een elftal wat mij kippenvel bezorgde....geen Unox Noodles maar gewoon de pure shit, roodzwart gekostumeerd en waar naast passie en inzet gewoon pit in zat. De verbeelding nam een vlucht, ik steeg op en in vogelvlucht passeerde enkele zaken de revue. Het doek ging dicht maar het publiek bleef zitten. De toegift krijg je er gewoon gratis bij. Je zou maar drie worden en naar buiten kijken, vogels zien vliegen en iedere keer je eigen grenzen proberen te verleggen. Het jochie gaat in vogelvlucht vliegensvlug zijn eigen grenzen over, in zijn paspoort staan al zoveel stempels. Je zou maar drie worden jochie.....Voor mijn part steek je vrijdag 2 vingers op. Wij rekenen het gewoon goed. 2 vingers is ook goed. Want dankzij jou heb ik veel ruimte in mijn kop, ben ik vrij in mijn hoofd want ik kan het niet alleen. Ik heb vooral jou en jouw lieve moeder nodig om de duim in de lucht te steken. Joah, het mag wel zo.....Een sprong in de tijd!