'Ik dacht net dat ik alleen overbleef, iedereen naar een ander feest. Een halfvol glas tot de bodem leeg, ik was daar nog nooit geweest. Misschien niet bij mij, maar het hoort er bij. Achteraan sluiten in de rij. Ben ik blij, niet blij, ben ik vrij, niet vrij maar toen kwam jij.
In één keer, in één keer, in één keer...weet je niet waarom, draait alles om als ze naar je lacht...
Ik ben alle kanten kanten opgewezen maar mijn eigen weg gegaan. Als ik linksaf sloeg was het rechts te doen, ik heb zelfs nog stilgestaan. Want ik durfde niet te dromen, over wegen, over Rome. over vrij, niet vrij, over blij, niet blij maar toen kwam jij.
In één keer, weet je niet waarom, draait alles om als ze naar je lacht.'
Uut 'In één Keer' van Guus Meeuwis
Tennis!
Tennis is een balsport voor twee spelers of paren (dubbelspel), waarbij een bal van gemiddeld 67 mm diameter (meestal van de kleur geel) met een racket over een gespannen net gespeeld moet worden. Tennis werd in de late middeleeuwen al door de elite gespeeld. In zijn hedendaagse vorm stamt Tennis uit Frankrijk en wordt het sinds 1873 gespeeld. De naam is afgeleid van het Franse woord Tenez! in goed Nederlands: Pak aan! (de bal duzz).
Tennis is een balsport voor twee spelers, ik kon van de week een glimlach niet onderdrukken toen mijn gedachten even afgleden naar twintig jaar eerder. Dat ene Herman O. extra tennisles nam om ons eindelijk te verslaan. Ons was onder andere Luuk, Robert en ondergetekende. Hoe vaak stond hij, Herman, niet verzuchtend met zijn beide handen in de zij op de achterlijn van de hardcourt banen van Content. Berusting ten top, de blik naar boven waar het stil bleef, de verslagenheid in zijn ogen. Als wij hem weer van de baan sloegen met 6-2 en 6-3. Kom, we gaan een biertje drinken....Dorgelo! Ook de Tennis kent een zgn. derde helft, wat ik je brom! Of die andere Herman. Ik zag 'm gisteren nog bezig met drie ballen op een groen biljart in mien stamkroeggie, hij raakte ze weer lekker met zijn net gekrijtte keu. Vakmanschap is Meesterschap. De andere Herman G., zorgde ervoor dat Moos er niet vandoor ging met de ivoren ballen. Moos ging maar praten met Mans en later tafelvoetballen met enkele andere guitige jochies. Herman H. heeft de tennisballen volgens mij inmiddels ingeruild voor een wat kleinere handzamer exemplaar, looptempo is wandelen geworden op de diverse golfbanen die ons land rijk is. Lekker rustig op het gemak, in dat vaarwater komen wij allemaal one fine day!
Ik weet het, een hoog Herman gehalte vanmorgen. Ik verzin het niet. Herman H. kwam destijds met aardig wat tennisrackets de baan op, bovendien goed in de NIKE-kleren, nog steeds. Kleren maken de (Her)man zullen we maar zeggen. Waarvan Akte! Ik kwam altijd in mijn afgestofte oude kloffie, afgeknipte joggingbroek - vaal shirtje - kapot slidingbroekje die ik regelmatig uit de kliko moest halen - kon er maar geen afscheid van nemen en mijn enige HEAD-tennisracket de baan op. Nog met een paar zweetdruppels van het fietsen op mijn voorhoofd sloeg ik dan de ballen over het net.
Had een aardige eerste opslag als ik die tenminste in sloeg. Mijn tweede opslag was een stuk minder. Goh, wat heb ik veel getennist, vooral op zondag. Halve zondagen waren wij te vinden bij Content aan het Almelo Haandrik kanaal tussen Mariënberg en Beerzerveld. Als de muren daar konden praten, oh oh....wat hebben we een schik gehad en unieke momenten beleefd. Soms was het beter om je ogen te sluiten en dingen te vergeten. Leuke feestjes toen Henny en Renee daar nog de scepter zwaaiden. Alle ondernemers waren bijzonder ondernemend op meerdere manieren en wij liepen daar als jongvolwassenen lekker tussen door.
Lachend om de elite sport, die door het strak gespannen net gezien een mooie afspiegeling van de samenleving werd. Veel dingen geleerd. Dingen gezien hoe ze nu nog gaan. Maar vooral een mooie tijd gehad met als rode draad het spelletje Tennis.
Daar dacht ik dus aan afgelopen week op sportpark de Boshoek terwijl Moos zijn eerste kennismaking les had bij Tennisclub Hardenberg. Het jochie vond het geweldig. Tennisleraar John deed het geweldig. Vol enthousiasme kreeg hij de acht kinderen aan het tennissen. Dat is oh zo belangrijk op deze leeftijd, als het nu is bij de voetbal, hockey of tennis. Dat er enthousiaste mensen zijn die de kinderen begeleiden zoals het hoort. Moos wilde al gelijk zijn racket pakken maar moest eerst even de andere kinderen tikken met de tennisbal. Op zijn blauwe Adidasjes liep hij over het rode Advantage Redcourt naast de twee unieke Padelbanen. Tja, ik weet waar ik over praat. Padel is een combinatie van Squash en Tennis. Je speelt het met zijn vieren, het is meer een teamsport, misschien wel iets voor Herman O. en Herman H., kan Herman O. ook niet meer zeggen dat Tennis een sport voor twee mensen is. Flarden van eerder kwamen weer terug in mijn broze bovenkamer zo zittend op het mooie zonnige terras van de Tennisclub van Hardenberg.
Ik genoot alhoewel ik niet eens bij mijn favoriete sport te gast was. Neuh, het zal mij niet jeuken met welke bal Moos gaat sporten. Tuurlijk hoop ik dat hij kiest voor een lederen voetbal, maar als het een tennis- of hockeybal wordt. Lekker boeiend. Hij moet het leuk vinden. Mouna is meer van het voetballen, zij dribbelt al hele afstanden met de bal door de kamer. Goed rechtervoetje hoor, ik zie haar zo de nieuwe Lieke Martens worden. Gisteren ook weer op het altijd gezellige FamilieBoardingtoernooi van mien cluppie liep ze nog een eindje te stiefelen met een Derby Star, nummertje 5 hè. Wat trots kun je zijn op je kroost. Ik nam er nog één, proost!
Maar ze hebben de boel daar mooi voor elkaar bij de Tennisclub. Snap wel dat San daar elke dinsdagavond graag een balletje slaat. Het oogt gezellig en het lijkt mij een gezellige club van vrouwen en mannen die over een strak gespannen net de ballen in willen slaan. Love Games! Zal het net zo zijn als twintig jaar terug, dat na inspanning de ontspanning volgt aan de bar van het gezellige clubhuis. Stiekum hoop ik het wel, want mijn tennisjaren waren geweldig. Game, Set & Match. Je moet al zoveel in dit leven....
Moos als de nieuwe Boom Boom Becker, al heeft hij meer de looks van Nadal.
Gisteren kreeg ik nog ff de complimenten, knap jochie hoor...tja, wat wil je ook met z'n mooie moeder. De looks heeft ie van San, net als Mouna. Laat ie van mij maar de opslag, de backhand en de topspin hebben.
Het had vandaag een ander verhaal moeten worden maar kwam niet verder buiten de witte lijnen, ditmaal van een tennisbaan. Normaal gesproken praat ik over groene velden, 22 spelers en een bal ergens daar tussen in.
Het was gisteren wel gezellig met de familie Dorgelo, we werden net geen laatste, nummer veertien was onze gemene deler. Met een doelsaldo van -32, lekker boeiend. Dom ouwehoeren voerde de boventoon, lekker gezellig aan een picknicktafel, biertje, wijntje....broodje been en broodje H. , hier was ook weer een Herman betrokken. Herman D., je zag het zo dat is er iene van Dorgelo....en straks komt weer een andere Herman op bezoek, H. uit Diepenveen. Ook niet onbelangrijk, hij zorgde via mijn dromen waar ik soms niet van durfde te dromen, via mijn wegen en via Rome dat de weg voor mij werd geplaveid.
San kwam en ze is niet van plan, volgens mij, om te vertrekken. Game, Set & Match, een absolute Love Game met twee fantastische mooie kinderen. Moos misschien wel de nieuwe Federer en Mouna gaat voor Lieke Martens. Amen! Joah, mag wel zo. Fijne zondag!
Daar proosten wij gisterenavond op....In één keer was het raak, een ACE! In één keer over het net wat niet altijd strak gespannen kan staan.
Tennis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten