zondag 17 januari 2021

Acda en De Munnik!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Want het maakt niet uit wat je gisteren deed.
Het gaat om dat wat je morgen pas weet.
Zwerf'on!
Uut Zwerf' On! van Acda en De Munnik.

Moi, ben ik weer!
De meeste sneeuw wat gisteravond viel nam vanmorgen niet eens meer de moeite om nog even te blijven liggen. De sneeuw droomde vast van vertrekken en sprak van nergens heen, kon blijkbaar missen van wat ie achter liet en maaide het gras al voor de zon weg. 
Moet de zon maar eerder uit zijn luie twijfelaar opstaan en de volgende keer vroeger de zonnestralen laten regenen. Vroeger was ie daar veel fanatieker in. What's new...??
Zat tegen beter weten in te wachten op een nieuwe zin. Zocht in gedachten het moment, zie mij staan hier in de sneeuw....of vanmorgen toch al teveel naar Thomas en Paul geluisterd. Dat kan ook...dat zal het vast zijn.
De sneeuw en ik hadden vannacht in ieder geval een grandioos gesprek mede mogelijk gemaakt door enkele fijne Tripels want brouwerijen brouwen geen water, wat ik oe brom!
Aaaaaaaaaaaah.....waar is alle sneeuw nu gebleven, Papa? Mouna drukt haar lieve snoetje teleurgesteld tegen het keukenraam aan. Buiten is de sneeuw reeds gaan zwerven naar elders...Potverdikkemei!
Kijk papa, op het dak van de auto ligt nog wel sneeuw maar we kunnen straks niet meer met de slee hè? 
Nee liefje...Aaaaaaaaaah. Lohues was er zaterdag ook al bange veur, iets met verheugen en uitgestelde teleurstelling. Hij had het weer eens bij het rechte eind, hoe krom ook!
Want nog niet zo vaak heeft het meisje van bijna vier, donderdag verjaart ze, sneeuw gezien. Gewoon witte sneeuw, het liefst vierkante meters lang.
Vroeger was het eerder schering dan inslag. Hadden we nog echte winters met koek en zopie.
Stond je veel vaker op bevroren water dom voor je uit te kijken naar mensen die wel konden schaatsen.
Eerder hadden we ook nog Acda en de Munnik en kwam je nooit beslagen ten ijs. 
Maar die heren zijn ook als sneeuw voor de zon verdwenen, of toch niet...??
Gisteren zaten ze wel gebroederlijk naast elkaar alsof de tijd nooit was gaan zwerven bij de Vrienden van Amstel Live (Stream).
Tja, ja ook wij waren twee van die ruim anderhalf miljoen mensen die gewoon met de voetjes op de bank thuis naar een soort van live-concert keken. We waren er eindelijk eens live bij. Eerder konden we nooit aan kaartjes komen of zaten we op hetzelfde moment met onze luie reet in de buitenlandse sneeuw te grasduinen. Meestal in Frankrijk, soms in Oostenrijk bij die Heidi met haar Schnapps.
Dat waren nog eens tijden. Acda en de Munnik waren er altijd bij op onze wintersportvakanties. Zij leken nooit weg te gaan en als ze ooit bij ons zouden weggaan mochten wij vast wel met hun mee...Duzz niet! Not!
De heren Schiphof en Withaar en hun lieve dames waren volgens mij de oorzaak dat ik in contact kwam met Thomas Acda en Paul de Munnik. Hey Dorgelo, dat cd'tje moet je eens kopen. Vind je vast leuke muziek. Ze wisten namelijk van mijn voorkeur voor Nederlandse chansons af.
Dat was in de vorige eeuw. Volgens mij ergens in '97. Goh, Papa heeft ook weer iets te vertellen. Klopt, niets is een mens vreemd. Waarvan Akte!
Twee mannen, zittend op de voorkant van hun titelloze debuutalbum. Allebei met een spijkerbroek aan. Thomas kijkt mij recht in het gezicht met een peuk op de lippen, Paul kijkt wat meer nonchalant om zich heen. Twee vrienden die elkaar bijna tien jaar daarvoor hadden ontmoet op de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Het plaatje draaide ik grijs. Nog steeds ken ik alle teksten van die twee uit mijn hoofd.
Je hebt er niks aan maar toch...! 
Even veerde ik op, ze zijn bezig met een nieuwe plaat appte iemand. Huh...Meen je niet?? Dat bleek tien seconden later toch niet helemaal de waarheid te zijn. Ja, ze hebben een nieuwe single opgenomen samen met Maan en Typhoon, what's in a name...haha. Maar hoop sterft as leste hè..Altied blijven hopen, wel kijken wat je achterlaat hè. Trek door op tijd.
Ze stopten in 2015, een jaar daarvoor kondigen ze hun afscheid aan, live op de Nederlandse TV.
We zagen ze in Deventer voor het laatst. Wat een geweldige avond. Ik heb een zwak voor die twee en in het bijzonder voor Thomas Acda, keepert bij Swift Boys, schept een band hè.
Het werd mede dankzij die twee een bijzondere leuke avond. Na het alcoholloze weekendje van vorige week pakten wij nu gewoon ouderwets en serieus de koe bij de horens. If you can't beat them, join them of iets van gelijke strekking.
San aan de wijn en ik weer aan mien tripels en wat uitstapjes links en rechts naar een mooie Weizenbock of bijvoorbeeld een Grand Prestige van Hertog Jan. Ik was mijzelf weer..of natuurlijk nooit geweest, dat kan ook als u begrijpt wat ik misschien bedoel.
We stonden gisteravond weer ouderwets voor de WC in de rij, ondertussen dom lullen met wildvreemden. Moi, Hoi...Doeg. Stond notabene in mijn eigen gang urenlang op de jas te wachten, iemand was natuurlijk weer het muntje voor de jassen kwijt en hierdoor misten we bijna onze taxi. In mijn broekzak ontdekte ik nog wat consumptiebonnen toen wij al onderweg naar huis waren die ik een uur terug nog niet had kunnen vinden. Gelukkig hoefden wij tijdens het concert geen Amstel te drinken, elk nadeel heeft zijn voordeel. Ook geen koppijn derhalve vanmorgen, jawel hoor...haha.
Maar gezellig was het wel....A Trip(el) down Memory Lane met de vrienden van....
Heren, kom maar op met die toegift! Mijn zegen heeft U.
Het mag van mij. Groetjes uut het Hardenbergse maaiveld want de meeste sneeuw is nu wel voor de zon verdwenen. Sorry Mouna!
Nu dat klotenvirus nog. Lijkt er nog niet echt op! Was het maar sneeuw, was ik vannacht al begonnen met scheppen, nu had ik alleen een goed gesprek met de spreekwoordelijke sneeuw.
Als het vuur gedoofd is dan komen de wolven. Zwaai de tas maar ver de vijver in....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten