Foutje, Bedankt!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Waar je van hield is niks meer op te vertrouwen.
Wanneer alles dat jij als je leven zag modder blijkt, waar niet op valt te bouwen
Ze kijken toe en ze lachen om een grap die ze beter voor zichzelf hadden gehouden
Waar je voor stond, waar jij je leven voor zou geven
Ach, geld is geld en vriendschap is te koop
En spijt is iets voor later en dan ben je bijna dood
Dus zeg me wie het verste piesen kan
Wie is het mietje, wie de man
Je lokt de baas niet uit de tent dus zeg me, wie is een echte vent
En wie loopt weg, wie durft het aan om voor een ander op te staan
Die hij niet kent, wie is de echte vent!'
Uut 'De Echte Vent' van Racoon

Moi, ben ik weer.
Moest vanmorgen ineens denken aan die verschrikkelijke tandarts die mij op zesjarige leeftijd ernstig en vermanend toesprak.
Was even daarvoor onverwachts uit de klas gehaald bij juffrouw Visser en amper honderd meter verder door een vriendelijke juffrouw met mondkapje liefdevol in de tandartsstoel geparkeerd.
De geboorte van angst voor de tandarts zag ergens in het najaar van 1978 daar het volle levenslicht in de van Alewijkstraat. Wat ik oe brom!
Twee weken in het jaar amper kunnen eten en drinken, 's nachts de slaap niet kunnen vatten omdat ik om de één of andere duistere reden altijd als één van de laatste Hoekstee-kinderen aan de beurt was bij mijn steeds erger wordende nachtmerrie. De schooltandarts!
Over de tandarts-assistente hoor je mij niet klagen hóór, ik zag ondanks het feit dat het herfst was al de lente in haar ogen.
Moest in deze zogenaamde camper, voor de gelegenheid omgebouwd tot tijdelijke martelkamer met een lachende kies op de buitenkant, toch op zoek naar een paar lichtpuntjes....
'Je moet beter poetsen, vriend....', vertelde de nurkse man en terwijl hij dat verhaalde zag ik toch echt dat hij zelf een bijzonder verrot gebit had. Zwarte kiezen en links en rechts miste hij een tand of drie. Hallooo...
Als door een wesp gestoken reageerde ik bijzonder gevat ,vond ik toen althans....Iets in de trant van dat hij dat nodig moest zeggen...Als dankjewel had ik ineens twee gaatjes meer...prikte hij, volgens mij, express extra gemeen in mijn gevoelige tandvlees en stond mij het huilen steeds nader dan het lachen....
Moest ook gewoon terugkomen voor het vullen van de gaatjes terwijl de assistent nog opperde dat het toch wel meteen kon en dat het mannetje in de stoel het sowieso niet erg fijn vond. Maar die lul de behanger was onverbiddelijk. Hij komt maar terug, deze kleine grote vriend!
Wat dacht zo'n klein ventje van zes wel niet. Hij zou hem, dat varkentje moest even gewassen worden....
Niet alleen was de angst geboren maar ook mijn aversie tegen misplaatste autoriteit.
Ferd Grapperhaus was deze week even weer mijn verschrikkelijke tandarts van ruim veertig jaar geleden.
De net getrouwde Grapperhaus (waarom ik toch altijd Gabberhouse wil schrijven is voor mij een raadsel...?!?) is voor mij niet meer geloofwaardig na zijn slecht getoneelspeelde act van deze week.
Briesend in de microfoon voor volk en vaderland ons tot de orde roepen, mensen die niet meteen luisteren tot aso's bestempelen maar zelf de regels gewoon klakkeloos aan zijn laars lappen en er verder totaal geen conclusies aan verbinden. Ook was het maar voor een foto-momentje, even niet de kop er bij....
Denk dan na Ferdje Gabberhouse...Je ligt nu éénmaal onder een heel groot vergrootglas....Vooral jij moet wel honderd keer nadenken voordat je iets doet. Iedereen heeft tegenwoordig zo'n fotocamera op zak waar je by the way ook de kliklijn mee kunt bellen.
Had dan gereserveerd onder de naam Rutte en gezegd dat het om een trouwerij ging, had er werkelijk geen haan naar gekraaid. Mark en trouwen....?? zijn ook twee zaken die niet in de pas kunnen of willen lopen.
Had een zaaltje gehuurd in Twente of zo, langs de Sagenlandroute. Daar kom je op plekken waar verder niemand is te vinden, voel je je God in Frankrijk, genoeg grote huizen en kastelen om een feestje te houden zonder dat iemand het merkt, zonder dat iemand je ziet.
Dom Dom Domme Ferdje....Jij was deze week mijn tandarts van vroeger.
Je waande je als de opperbevelhebber van Nederland. Streng en vermanend dat gepeupel onder je norsig toespreken met misplaatste autoriteit maar oh oh, wat ging jij in de fout. Foutje, Bedankt!
Moet mijn lieve buurman eens doen. Staan er meteen Boa's en Politie op zijn stoep. Riskeert hij een dikke boete en kan het hem zelfs een strafblad opleveren en jij koopt het af met een donatie aan het Rode Kruis!
Misplaatste arrogantie! Bah....Niet lekker hoor deze streek!
Jij deed mij niet alleen aan mijn allereerste tandarts denken maar ook aan die oplichter van Looij uit de jaren negentig die probeerde zijn verzekeringsmaatschappij op te lichten....
Foutje, Bedankt! Deze zin werd uitgesproken door Rijk de Gooijer in de televisiespotjes voor Reaal.
In plat Utrechts belde hij dan zijn verzekeringsagent op om een schade te claimen. Als de agent, Bert Kuizenga speelde dit typetje, hem had aangehoord zei hij : "dat is niet zo mooi, meneer van Looij.
Waarom van Looij antwoordde: "Nee, da's zeker nie zo mooi, voor U! Ken'k effe vangen....?
De verzekeringsagent stelde hem gerust met de woorden: "Reaal regelt het allemaal", en stelde vervolgens nog wat vragen.
Maar door de onhandigheid van oplichter van Looij of door een verspreking kwam de aap uit de mouw en bleek dat de claim vals was....en riep de oplichter altijd...Euh Foutje, en bedankt! en smeet de hoorn op de haak.
Foutje, Bedankt! Lekker bezig Ferdje Gabberhouse. Zijn partners in crime bedekten het natuurlijk met de mantel der liefde, was in de privésfeer en zo, was in een vlaagje van onachtzaamheid...Moet toch kunnen, leg toch niet alles onder het vergrootglas bla. bla...Mensen, mensen....niet zo moeilijk doen. Neuh, ook mijn buurman hier van achteren doet het in de privésfeer maar kan wel bloeden...Wat is het verschil??
Gabberhouse is medeplichtig aan het feit dat het draagvlak voor allerelei corona-maatregelen flink aan het afbrokkelen is en dat hij niet zo hoeft te boeten als de doorsnee Nederlander.....
Lekker dan, zulke voorbeelden in het Haagse....!!
En wat dacht je van de horeca. Een mooie open brief gisteren in de krant van de gezamenlijke Horeca.
Dat Ferdje in hetzelfde schuitje zat als de horeca, hoe moeilijk het soms is om afstand te houden. Als de drank in de man is, is de wijsheid meestal in de kan..Dat gasten ontvangen op anderhalve meter niet altijd mogelijk is, soms meer geluk dan wijsheid. Zeker als het gezellig is vergeten wij allemaal wel eens de regels...
Gedrag van je gasten, van je naasten heb je helaas niet in de hand.
Nu kun je toch als hoeders van de wet niet zomaar een horecazaak sluiten als zij zich een keertje niet houden aan de regels omdat enkele gasten niet willen luisteren als notabene de baas van de politie zelf ook schijt aan alle regels heeft...Dat krijg je er van, even niet opletten, weg draagvlak....weg geloofwaardigheid.
Foutje, bedankt! Bedankt Ferd. Not!
De horeca bood gisteren al haar excuses aan mocht het een keer fout gaan want zo lost minister Ferd Grapperhaus toch ook zijn probleempjes (foutjes) op....Toch? Foutje, Bedankt!
Ferdje was een beetje dom....haha ik hoor Maxima het zo zeggen tegen haar Willem-Lex!
Domme ministers hebben we toch in Nederland, in Argentinië hadden we dat wel anders opgelost hoor!
Maar mede door de boze blikken van ondermeer Ferdje en Mark reisden wij gisteren niet af naar het pittoreske Mariënberg voor de 89e(!) verjaardag van onze Moe maar naar het mooie Nutter, net buuten Vasse.
Chez Freek werd dus noodgedwongen restaurant de Witte Hoeve.
Elk nadeel heb zijn voordeel zou Cruijff zeggen. Waarvan Akte!
Want dankzij Ferdje Gabberhouse hielden wij keurig afstand maar wij ontdekten wij wel weer een supergezellig etablissement waar het uitstekend toeven was euh is.....
(O)ma kon jammer genoeg haar feestje niet vieren zoals dat graag had gewild. Met haar hele familie, buren en vrienden...Ditmaal geen nichtjes, neefjes + aanhang. Geen buurtjes van 2A.
Neuh, beperkte bezetting. Alleen met haar vier zonen en de vrouwen ging het wieffie met ons op pad.
Eerst naar de Manderveense Aardbei, toen ff toeren door het Twentse land, ff kieken bij de molen van Bels en Frans en toen naar eindbestemming de Witte Hoeve!
Lekker hoor, als je nog een keer op gepaste afstand lekker fijn met elkaar wilt eten....moet je hier naar toe.
Volgens één van mien grote breurs liep de Twentse Doutzen Kroes hier gewoon vrolijk in de bediening. Ze sprak dan wel geen duits maar gezellig werd het sowieso....Alle dames en die ene verdwaalde heer waren adrem, vriendelijk en maakten dat wij een supergezellige avond hadden onder de rook van Vasse.
Denk dat The King boven in Café De Hemel een portie ontzettend trots zat te wezen en er graag ff een avondje bij had willen zijn, maar daar stak iemand anders bijna vijftien jaar geleden een mager stokje voor....
Kloten Hein!
Wij genoten volop. Van elkaars gezelschap, naarmate de avond vorderde schurkten wij wat dichter bij elkaar.
Geen Ferdje Gabber in the House en die hadden wij ook hoogstpersoonlijk naar buiten gedirigeerd.
Vier Breurs stark hadden dat varkentje simpel gewassen, waarvan Akte!
Een flinke proeverij van allemaal heerlijke gerechtjes...Mini's voor maximaal genieten.
De uitschieters? Nou, Blini met gerookte zalm, zure room en appelcitroendressing. Salade Helene met peer, brie, noten en spekjes. Indiase bloemkool-kerrie soep. Albondigas, Spaanse gehaktballetjes. Gebakken kalfslever. Gegrilde steak met sjalottenjus. Lamsspiesje met dollarchips en aioli. Luchtige slagyoghurt met sinaasappeltopping. Pavlova, meringue met rood fruit en room. Garnalen in pikante knoflookolie...Mini milkshake toffee....Vitello Tonato....Ik weet het, ik haal alle hoofd- voor- en nagerechten door elkaar maar dat deden wij gisteravond ook. Wat maakt het uit. Ze maakten er tevens geen punt van bij de Witte Hoeve!
Maar hoe lekker het eten ook was, het stralende middelpunt was natuurlijk onze eigen Moe.
89 jaar op de teller. Potverdikkemei...Daar blijf je geen anderhalve meter afstand van vandaan hoor.
Daar loop je het liefst mee weg....Naar de volgende 89 jaar....Kan niet, alhoewel Sinterklaas is er ook toch nog altied....? of is dat ook een gevalletje Foutje Bedankt!
Hoe dan ook....De Horeca in Nutter en omgeving presenteerde zich zeer vakkundig.
Stukje meesterschap. Achter de Iessel is een ei geen lege dop!
We komen zeker nog een keertje terug. Deze kennismaking op gepaste afstand smaakt naar meer!
Beter Dorgelo in the House dan die Ferdje van Gabber, wat ik oe brom!
Laten we de kerk gewoon in het midden houden.
Gelijke monnikken, gelijke kappen.....Weg met die Klassenjustitie!
Iedereen gelijk, iedereen heeft gelijk maar achteraf blijft het mooi wonen!
Fijne zondag!
Joah, mag wel zo!

 

Vertrouwde Grond!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Het is hier geen Ibiza, 't is hier gien Côte d'Azur.
Mar wedje maken jong, da'k hier 't fijnste zit bij 't vuur?
Het is hier geen Seattle, gien Paris of Berlin
De wind kömp koald uut 't Oosten en ik kan Duutsland zien.
Overal is onrust, kan overal wel wennen.
Mar as 't hier ja goed is, Woar wo'j dan nog hen?
Uut 'Woar Wo'j Dan Nog Hen' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer.
Het boekje lag er al weken, achteloos op een stoel bij Moe in de keuken onder wat oude folders.
Had het al een tiedje links laten liggen, kende het wel ja....althans dat dacht ik.
Wie moest mij nog leren wat hier in het mooie Vechtdal allemaal te doen is of te bekieken valt...?
Kuier hier al meer dan 48 jaar rond ja, weet ondertussen wel waar je de mosterd en het fijne speciaalbier haalt! Heb ik zo'n gekleurd boekje toch niet voor nodig.....althans, dat dacht ik!
Maar ja, dan komt er een keer zo'n moment dat je bij je Moe bint en dat je niks te lezen meer hebt als je wat druk op oen darmen kriegt.
De krant reeds van veur naar achteren hebt gespeld, weer veule komkommernieuws deze vakantie, en al dat gezeur over het virus en zo bin ik al maanden zat. Soms lees je liever wat anders, niet dan...?
Moe had tevens dezelfde folders van de winkels hier, kerkblad had ik ook al twee keer bekeken.
Geleuf het al dertig joar niet meer toch wil ik graag op de hoogte blieden van het wel en wee van de hervormde gemeente van het karkje aan het kanaal...
Ik kan het nog altied mis hebben, je weet het niet hè. Je hebt het pas door als je boven bent en Petrus de deure niet of wel open voor je doet. Ben ik er dan wel of niet ingetrapt....??
Zeg het maar. Van water wien maken bij de Gall & Gall en een heel dorp van eten voorzien van amper een paar broden bij Battjes en vijf willekeurige vissen van Theun de Jong.
Je verzint het bijna niet, toch?
Dus toch maar het boekje gepakt. Ruik, proef en beleef de boerderij. De Boer als gastheer.
Geniet van het Vechtdal bij onze boeren, bovenstaande teksten stonden er op de voorkant van het boekje vermeld.
Vergezeld met foto's van koeien, mais, kippen, fietsende senioren en kinderen(?) bij een wijngaard.
17 hardwerkende boeren die allemaal wonen en bivakkeren in ons mooie Vechtdal.
Ging er eens goed voor zitten, de eerste paar minuten was ik toch niet van plan om te verhuizen.
Moest eerst flink wat ballast lozen, althans dat was wel de bedoeling.
Kwam van een koude kermis thuus. Kende veel wel maar ook weer veel niet. Sorry, dat kon niet!
De koe deze week maar meteen bij de horens gevast. Want ons Vechtdal is gewoon SchitteRund!
Dat heb je pas door als je er (weer) eens geweest bent. Moest denken aan een tekst van Daniël Lohues toen wij met de auto door onze achtertuin reden. Als het hier goed is waar wil je dan nog heen....?
Het oog viel op Erve Vechtdal in het mooie Varsen onder de rook van Ommen.
Via Rheeze, Diffelen, Mariënberg, Beerze, Junne en Arriën reden wij langs de Vecht door de drukke binnenstad van Ommen. Werkelijk geen toerist snapt nog steeds niet hoe je moet rijden op de Vechtbrug, overzichtelijker wordt er allemaal niet op. Welke knappe kop dat heeft bedacht mag bij zichzelf ten rade gaan....
Maar wij vonden desondanks een bezoekje aan Erve Vechtdal een loeigoed idee aan het eind van onze vakantie en wij wilden niet via de saaie snelle snelweg.
Meteen viel de rust in Varsen op, fietsers reden af en aan. De kippen bij Schuttert liepen mooi uit de pas.
De weg naar de Larinkmars 4 was gauw gevonden. Je mag het gerust idyllisch noemen. Je moet door een eeuwenoud bos kruipen om het verscholen erf van Erve Vechtdal te bereiken....prachtig!
Een bijzondere plek. Hier stond ooit een oud schipperslogement, maar stond nu al jarenlang wortel te schieten.
Het ooit florende boerenbedrijf was bijna vijftien jaar verlaten totdat Simone Koggel, vier jaar terug, voor het eerst voet zette op deze bijna vergeten aarde. Vervallen boerengebouwen, die de tand des tijd niet hadden doorstaan.
Een oude telefooncel herinnerde misschien aan betere tijden. Behalve de ongerepte natuur werd je er niet vrolijk van, een zooitje ouwe troep....Maar Simone zag er wel heil in, ze was op zoek naar een nieuwe plek waar haar Brandrode Vechtdal Runderen rustig konden grazen en de mensen ongestoord konden genieten van de heerlijke rust en natuur waar de Vecht en de Regge rustig doorheen meanderen....Rivieren doen dat nu éénmaal.
Koggel wilde landbouw, recreatie, natuur samenvoegen met een koelinaire (culinair hè) uitspatting.
Het is Simone gelukt. Wat een geweldige locatie is Erve Vechtdal in het pittoreske Varsen geworden....
Hier is een ei geen lege dop. Uit het bos gereden zagen wij haar nog net wegtuffen op de fraaie Hanomag tractor uut 1956(!), ze ging op KoeSafari...Mooi toch. Voor enkele jaren terug heb ik deze ervaring al eens mogen beleven toen ze nog huisde in Arriën. SchitteRund! Hoe simpel kan het zijn. In een soort van Huifwagen door de weilanden trekken.
Dat kan alleen maar achter de Iessel, of niet dan?
Simone is een regelrechte ambassadrice voor ons mooie Vechtdal. Gepassioneerd en vol liefde kan ze vertellen over haar koeien. De KoeSafari gaat zelfs door Tempation Weiland, de dames koeien laten alles in volle glorie zien. De ene uier is nog mooier dan de andere....Een bijzonder ras dat Brandrode rund. Het trekt jonge stieren, kan ook de zoon van zijn....? haha, woest aantrekkelijk sowieso. Hier draaien geen camera's, niks nada voor de kijkcijfers, gewoon kijken met je ogen is het devies.
Genieten is vers twee in dit grenzeloze gebied. Ik, notabene ik, (her)ontdekte het Vechtdal. Gewoon op de laatste vakantiedag in augustus. Wat mooi daar...Je kunt er geweldig zitten met een hartverwarmend uitzicht over de landerijen en de Vecht. Bootjes varen voorbij, fietsers leggen aan. Lekkere koffie, een mooie kaart voor een heerlijke lunch. Ik spreek niet uit ervaring. Wij gingen alleen voor een frisse Weizen van de tap en een wijntje van het Wijnhof uut Ommen. Maar dat sprak al tot de bekende boekdelen....Winie had er al wel geluncht en sprak van een absolute aanrader....Het wieffie weet namelijk waar ze het over heeft. Waarvan Akte!
Later zag ik bij Alice op Facebook dat ze ook geweldige borrelplanken hebben...
Mmm, water liep mij al uit en in de mond. Hier parkeren wij zeker nog een keer in de nabije toekomst, wat ik oe brom. Wij hadden ook zicht op het Roundhouse. Een grote ronde schuilplek waar de Brandrode koeien gezellig rondkeuvelen. Moos en Mouna klommen er al gelijk op. Een prachtig uitzicht heb je daarboven.
Moos en Mouna voerden de koeien nog wat stro en even later roken ze naar een boer. Ze zaten onder het stro, mooi toch...
De KoeSafari is misschien de grote publiekstrekker maar het erf is tevens de moeite waard. Ze zijn nog maar net open en binnenkort zal de boerderij en haar omgeving nog meer aangekleed zijn....Maar wij voelden er ons wel meteen thuis in ons eigen Vechtdal, gewoon hier in de achtertuin. Even later kwam Simone er weer aangetuft met haar trekker uut de vorige eeuw....Moi, Hoi...hoe is het?
Haar lievelingsrund, Schitter, heeft hier een mooi plaatsje gekregen. Emo-momentje hoor...
Nogmaals, een KoeSafari...Had jij het kunnen bedenken....?? Maar in het boekje staan nog zoveel meer leuke boerderijen om te (her)ontdekken.
Tuurlijk, wij zaten nu bij Erve Vechtdal te genieten van de rust voordat de arbeidsethos morgen weer om de hoek komt kijken....
Want wij gaan zeker nog eens kijken bij die andere zestien boeren.
Bijvoorbeeld Het Varsenerveld, Varsenerhof, Boerderij Roke's Erf, De Meulenhorst, in Lemelerveld bij Op Ons Boerenerf, Het Nijenhuis Diffelen en Melkveebedrijf Zandman in Beerze of het Boerdereitje, Hoeve Bosman of Vechtdal Express, gewoon in Rheeze achter het ouderlijk huus van Mien Va en dan na afloop koffie drinken bij Astrid.
Vertrouwde grond allemaal. Maar soms moet je de bunders weer eens op om het te (her)ontdekken.
Vakantie achter het huus is nog niet zo slecht....
Net zoals gisteren. Na ruim vijf maanden weer op vertrouwde grond gelopen.
Het Westerpark, ook gewoon in het Vechtdal. Waar ik elke hoek en grasspriet ondertussen wel ken na ruim veertig jaar er al rond te hebben gewaggeld.
Westerpark, de thuishaven van mien cluppie V.V. Mariënberg.
Onze selectiespelers mogen ondertussen weer....Ze liepen er fris, uitgelaten en huppelend rond, net als koeien die voor eerst na de winter de wei weer in mogen. Geweldig...die passie van de heren. Ze hebben het gemist, het trappen tegen die lederen bal aan. Het dom ouwehoeren......de spanning, de wedstrijden, het verdiende biertje na afloop in de 3e helft. Wordt het net weer zoals vorig jaar, zoals eerder....??
En toch, toch ontdek ik elke keer wat nieuws. Nu zag ik stippen staan op het terras en pijlen...met looprichtingen en zo...Oh ja, dat klotenvirus heeft zelfs op mien vertrouwde grond zijn intrede gedaan.
Overal is onrust maar hier in het Vechtdal valt het allemaal nog wel met....Niet dan?
Ruik, proef en beleef het Vechtdal. Denk dat wij dat maar eens vaker gaan doen!
Terug op Vertrouwde Grond!
Joah, mag wel zo. Fijne Zondag.....
 

Zwoele Zomeravond!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Gao’j met?
Verderop is nog veul meer. Verderop is ‘t beter weer.
Verderop is alles anders. Gao’j met?
Achter de heuvels daor. Daor gruijt ‘t koorn hoog
Behalve de weg, zie’j daor niks as geel en blauw
A’j deur die vlakte benn, be’j zo bij dat mooie plaatsie
‘n Meer veur ‘t motel, echt te gek, gao’j met?
Ben der al vaker west, dus daorum weet ik ook zo best
Hoe fijn het daor is is misschien, waorum ik ‘t joe wul laoten zien.
Gao'j met?
Uut 'Gao'j met?' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer.
Zwoele zomeravond, verschrikkelijk cliché...
Het nummer 'Verlangen' van Closeau, ooit geschreven door Stef Bos, popte zomaar op achter het huus.
Gewoon op een vrijdagavond, waar de mussen probeerden op het dak te blijven zitten.
Warm was het sowieso, zwoel ook. Een zomeravond in Hardenberg.
Voeten stiekum in het badje van de kinderen, toen je het nog mocht vullen van Meneer Vitens.
De eenden hier verderop in de Vecht kwaakten één of andere aria bij elkaar.
Man, man, waar maakten zij zich zo laat nog druk over? De avond lag toch al een hele tied in het water.
Een kakofonie aan hitsig geluid, het was de toon die de muziek maakte. Vals was het ook...
Een zwanenzang, een tranenmeer van emoties. Zeg het maar!
De dirigent was zeker met de noorderzon vertrokken, iemand die de maat kon houden was vast gevlogen of
tegen een speedboot geknald. Dat kon natuurlijk ook, doof voor de wereld om hem heen...
Morgen op de brug maar eens kieken waar de familie van ome Donald zich zo over aan het beklagen waren.
Gelukkig loste Daniël Lohues de heren uut België af, hij kwam langs met zijn nieuwe single Gao'j met?
van zijn album Sowieso....Net dat ik mijn lief en mijzelf nog een glaasje Mummelmann had ingeschonken.
Vakantie hè, het mag nog een weekje. De weegschaal stiet namelijk al een paar weken stof te happen.
Straks maar weer in het gelid. Gembershotjes, drank weer veur 6 dagen achter slot en grendel.
1 dag in de week mag dan weer worden gezondigd.
Geen snitzels en Pommes Frites meer, de koelkast weer vol met groente en fruit en vooral gezond doen.
De varkens en koeien in de omliggende weilanden kunnen vanaf volgende week weer opgelucht ademhalen. Slager Hoff zal minder vaak het hek opendoen om één van hen uut de grazende kudde te halen.
Elk nadeel heb zijn voordeel.
Maar Lohues haalde mij dus uit mijn troebele overpeinzingen, ik stond toch al achter bij de slimste mens...
Plus, Plus werd geen min meer duzz...
Mien grote moat uut Erica, Daniël hoe is het toch met joe?
De Troubadour uut Drenthe maakte begin februari pas op de plaats, geen groentesoep met worst meer.
Zijn fiets bleef in de schuur stoan, voorlopig niet meer trappen en happen deur het bulzand hen.
Lohues moest enkele dagen voor zijn theatershow, die hij zou beginnen hier honderd meter verderop, de hele tour annuleren wegens ziekte.
Wat hem mankeerde? Goeie vraag, had niks te maken met het feit dat hij niet wilde bidden veur bruune bonen....
's Morgens hadden Moos en ik nog over hem gehad. Daniël kwam langs op Radio2 met een Prachtig Mooie Dag! Dat werd het sowieso....Vakantiemodus nog hè. Onderweg naar op de koffie met Moe, langs de Hardenbergerweg waar ik zo vaak met de fiets achter trekkers had gefietst.
De dames waren ook inpandig. Mouna zong mee, zij verstaat Lohues als geen ander. Daniël heeft net zo'n hoed als haar grote broer of Moos heeft er net zo iene als die vriendelijke man met dito baard. Dat kan ook....
Moos vroeg het zich ook af, hoe is het toch met Daniël, hij was toch ziek, papa?
Klopt jongen! Zijn ontmoeting met Daniël in Dedemsvaart tijdens Strawberry Fields staat bij het kleine ventje nog in zijn onuitwisbare geheugen gegrift...Prachtig! Die dag werd Lohues nog meer held voor meer...
Een prachtig mooie dag vorig joar in de tuunne bij Rudi Bults, inderdaad, eentje voor de boeken.
Lohues kan geen slechte nummers schrijven, dat is ook een kunst hoor. Lees ik 'm graag elke week in het Dagblad van het Noorden. Elke zaterdagmorgen voert hij eventjes het woord in miene gedachten.
Hoe hij tegen de wereld aankijkt, mooi....Verstilde eenvoud. Hij zou zomaar hier achter het huus kunnen zitten.
Is Lohues weer goed te passe? Dat vragen wij ons dus af dit weekend.
's middags las ik op zijn twitter account dat hij een nieuwe single de ether ging inslingeren....
Ik vertelde toch al dat het een prachtig mooie dag zou worden.
Niet dansen in de modder maar Lohues nam ons met. Of beter gezegd, hij vroeg of wij met hem meegingen...
Achter de heuvels, naar een mooi meertje bij een motel. Daniël is er al eerder geweest, dus hij weet de weg en weet ook dat het daar mooi is. Beter als hier....waar alles een beetje anders is, misschien wel veel beter.
Lohues hunkert net als wij naar een betere wereld. Is er ook kloar met....Of misschien heb ik het wel verkeerd heur, dat kan ook. Hoeveel weet je eigenlijk van iemand? Bij de één is het veel donker als bij een ander.
Misschien wel een nieuw begin, misschien voelt hij zich wel weer stukken beter.
Misschien heeft hij zijn fiets weer uut de schuur gehaald of toert hij weer met zijn grote auto langs de highways van Amerika of gewoon op de N34, de Hunebed Highway of de A28. Dichtbij het huus, gewoon op 't Platteland. Geen beter medicijn dan mooie muziek van Lohues en consorten! Of niet dan..??
Ik verlang weer naar concerten en optredens van kerels en mannen als Lohues...
Kan het volgend jaar wel weer. Ik mag het hopen...Ik mis de gestampte pot, ik mis zitten in het gras en met San luisteren naar muziek! Gaan wij het beleven?
Mien andere muzikale held volgend jaar gewoon in theater de Voorveghter. In Reprise?
Kan Frank Boeijen de Vecht net zo waarderen als zijn eigen Waal en Maas in Nijmegen....??
Zwoele zomeravond. De Mummelmann maakte mij week, de eenden bleven maar kwaken maar wij hielden ons even stil. Kreeg zin aan Groentesoep met worst. Wilde met vleugeltjes van kaarsevet vliegen naar de zon. Geen modder en gaan maaiveld, ik vloog er dit weekend overheen alsof ik zweefde, dat telde vrijdagavond en dat telt deze morgen....
Lohues, hoe is het toch met joe? Weer goed te passe....? Mag je alweer alles eten....?
Van die dingen duzz.
We zitten met z'n allen buiten aan tafel. Het is nog stil in Hardenberg. De zon probeert door de wolken te schijnen, lukt nog niet en de eenden liggen te slapen....Nou ja, ik heur ze in ieder geval niet.
Misschien gaat het straks nog wel regenen....Is Meneer Vitens ook weer bliede.
Hoor alleen iemand zingen op mijn oortjes....Wij gaan mee, kieken wat achter oen heuvels ligt.
In Oostenrijk en zo zal het dan wel bergen zijn. Ach, een kniesoor die daar op let.
Straks de (weer) lege fles Mummelmann maar ff in de schuur zetten, kan de fietse er tenminste uut.
De banden vol met wind op deze prachtige mooie dag!
Kallum an doen, Lohues. Zijn wij alle dagen al behoorlijk druk mee...
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

Elsloo, Ieken en Ankers!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Today I'm thinkin' about the world we live in. All the love and hate that's floatin' around.
All the times I felt so lost and helpless. You stood by me, you never let me down.
Still I keep throwin' up these walls. Most of them I've built with stones.
You tear 'em down and bridge the distance. Knowin' we ain't here to be alone
So let your blue hart open wide. Let's never leave our dreams behind
It would comfort and restore my pride. If you let me be your valentine.'
Uut 'Valentine' van Nils Lofgren (met beetje zang van Bruce Springsteen)

Moi, ben ik weer.
Yep, was weer een weekje van de radar.
Vakantie-modus hè en bovendien liepen de draadjes en golven niet helemaal in de pas doar in het Nationaal Park Drentse-Friese Wold.
Zo kon ik 's morgens tevens niet mien geliefde krantje binnenhalen in het pittoreske Elsloo, het downloaden stopte al voordat de persen uberhaupt aan het drukken waren geslagen in downtown Friesland.
Waarvan Akte!
Verstoken van al dat wereldse (onzin)nieuws, ach dat kende ook wel weer zijn of haar voordelen wat ik je brom...

Je wordt er een stuk rustiger van in je hoofd.
Syb in het ziekenhuis? Je meent het...Hij krijgt een Nije Dei. Doe mij nog maar een stukje Fries suikerbrood!
Laat gaan, lekker belangrijk ook...
Zo leek het net of je in het verre buitenland zat, daar op de mooie boerencamping d'Elf Ieken in het hoge noorden. Al was je maar twee grenzen gepasseerd.
Je maakte je even geen zorgen over de grote boze wereld daarbuiten, leek wel of die niet (meer) bestond.
Van Covid19 hadden ze hier nog nooit van gehoord, houden zo....Wel van 11 steden en niet eens van 13 ongelukken. 

Ik was er ook nog maar net hè...
De vakantie was toch al zo fijn begonnen.
Een borrel op het werk, even wat anders dan domings, met een culinair orgasme van Erik Hakkers als hoogtepunt.
Hij kwam uit de kast met een fantastisch 5 gangen BBQ menu. Mag ie vaker doen!
Geserveerd op een bedje van eikenhouten planken.
Mmmmm....Van Dik Hout zaagt men Hakkers, Erik Hakkers. Hier vielen geen spaanders.
De BBQ-chef verraste met smakelijke heerlijkheden, gewoon op een mooie vrijdagmiddag.
Goede wijn behoeft geen krans maar Erik wel! Grand Cru.
Hij begon met zelfgemaakte worst van de BBQ, bereid met allerlei soorten kruiden en zo...
De tweede gang was kip, op drie manieren geserveerd....Kluiven totdat je het botje zag. Lekker hoor!
Hierna Victoriabaars, garnalen en een mootje zalm. Vis moet zwemmen, dus haalden wij nog een flesje van dat gerstenat uut de koeling. 

De Longhaas was perfect gegaard, medium maar tegen het saignante aan.....
Speciaal voor Dennis J. sloot Erik af met de welbekende spareribs.....Ze vielen bijkans van het bot af.
Om je vingers bij af te likken. De BBQ-chef had de lat hoog gelegd maar slaagde met vlag en vele wimpels...
Tegen de klok van tienen, kan ook iets eerder geweest, verliet ik het toneel van de gezelligheid!
De vakantie was aan, het werk eventjes uit voor de komende 3 weken. Knop om, focus op andere dingen!
Mijn eigen cheffin had tevens een mooi (vakantie)menu samengesteld.
Nog geen werkdag later (acht uur en een beetje) trapten wij de VW Sharan aan, erachter koppelen wij onze Retro-Caravan uit de vorige eeuw. Volle vaart richting het hoge Noorden.
Nu was de vakantie echt aan. Paspoorten bij ons, check...Yep! 50 werd 80 en soms even 90.
We gooiden het anker uit in Elsloo. Vorig jaar telde het dorpje in de gemeente Ooststellingwerf amper 650 inwoners...Nou, er kwamen tijdelijk 4 vluchtelingen uit het onbekende Hardenberg bij.
Deze gelukszoekers waren enkel en alleen op zoek naar een beetje rust, reinheid en regelmaat. Verder niets!
Gauw stonden er vier extra borden op de gedekte tafel. Friesland bleek behoorlijk gastvrij te zijn.
Genoten met een dikke G, zo trots als een Fries! De kids hebben genoten en wij ook.
Mooie mensen ontmoet met dito kinderen. Moos en Mouna waren amper een uurtje op de camping of ze hadden al vrienden voor het leven in de gezamenlijke zandbak getroffen.
Hier werd niemand de tent uitgevochten, die stonden er namelijk ook amper. Alleen maar witte caravans en dure campers met schotels van antennes...Waarom zijn caravans eigenlijk niet zwart, caravan lives matters...??
Dacht ik van de week ineens aan. Zal wel met de zon en zo te maken hebben....Maar dat terzijde.
Hoi, ik ben Mats...Moi, ik ben Moos...Hallo ik ben Diede, ja ik heet Mouna...Broertje Thijs mocht er ook zijn en deed gezellig mee met het nieuwerwets keuvelen in het Friese bulzand tegen de klippen aan.
Wij zaten lekker aan de Warsteiner en een lichte rosé voor ons Retro-caravannetje.
De banden vol met wind, je kent het wel...
Kinderen leggen elkaar totaal geen beperkingen op. Kijken altijd met een roze bril naar elkaar.
Zo moeilijk is het toch allemaal niet?
Zo had je hier Tobi met een griekse Y en heette de buurvrouw gewoon Daniek zonder Q of andersom!
De Elf Ieken, een prachtige camping verscholen in het groen van Elsloo met GI Joe op het buitenveld.
De statige oprijlaan met 11 indrukwekkende bomen. 's nachts kijken naar de prachtige sterrenhemel via het dakraam als wij éénmaal op bed lagen.
Hier geen sterren aan de heldere hemel maar natuurlijk Pomplebleden (met dat dakje op de e), zo eigenwies bint ze hier in Friesland ook wel weer. 

Mooi man....Sterren op het witte doek!
Heerlijk gegeten bij René en Naomi Ykema bij 't Anker. Het enige café/restaurant in Elsloo.
Maar tien met een bijzondere griffel. Je verwacht het niet hè, maar wat René gewoon op een dinsdagavond uut zijn keuken tovert is overtreffende trap...Een heerlijk proeverijtje van diverse voorgerechten gevolgd door een lekker stukje vlees. De vrolijke en attente bediening van Naomi, je voelt je er meteen thuis. Mooi.
Wat een gezellige uitspanning in het mooie Elsloo en op loopafstand van de Elf Ieken.
Friesland bracht de nodige rust. Op de radio werd zomaar Valentine van Nils Lofgren gedraaid. Bruce Springsteen zong tevens een deuntje mee...Keek over de Friese akkers, zag door de bomen het maisdoolhof ...en deze muziek paste inderdaad bij deze noordelijke provincië. Ruwe Bolster, Blanke Pit....Mag ook gekleurde pit hooor...

Met de blote rechtervoet op het gaspedaal omdat het zomer in Friesland was.
Veel gezien, mooie dorpjes bezocht. Lekker gegeten, veel gewandeld.
FF terug naar Nederland geweest in het kader van nu wij er toch zijn. Biertjes gehaald bij Maallust in Veenhuizen (Drenthe)...

Ze waren net weer een lekker biertje aan het brouwen...Vakmanschap!
Een 1818-biertje natuurlijk uut het jaar van ons trouwen gekocht. Die moeten wij pas ontkurken over 25 jaar....Waarvan akte!
Friesche 11-steden dorp, zelf een Brabander vond dat lekker....Hij fietste even de elfstedentocht op zijn racefiets...Je hebt vakantie (man)
Een hele prestatie van deze Dennis. De vader van Mats, Diede en Thijs waar onze kinderen zo leuk met hebben gespeeld. Het afscheid viel vooral Moos zwaar....Na amper 11 seconden miste hij ze al....Tranen met tuiten!
Nu gaat het wel weer.
Weg in eigen land beviel prima. Dit jaar geen Oostenrijk, Italië of Verweggistan....
Neuh, Friesland voelde als een warm bad. Wij lagen er een week heerlijk in gedompeld met een natje en een droogje.
Attractiepark Duinen Zathe in Appelscha is een aanrader....De Roller Coaster, de Super Nova en Danny was in geen velden of wegen te zien. Moos haalde in amper 4 minuten zijn rijbewijs...??
Het mooiste van de vakantie...?
Misschien wel het feit dat Mouna zomaar even op de fiets van het buurvrouwtje wegreed zonder zijwieltjes....Tis een bijzonder kind altijd al gezegd hè.
Slecht internet is zo slecht nog niet....Het verruimt je blik. Je kijkt anders tegen dingen aan, het gras wordt voor je voeten (weg)gemaaid en ook de Friese boeren ploegen hier gewoon voort....
Veel water gezien in Friesland, ze maakten er zelfs wijn en bier van. Friesland leek bijna wel op de rest van Nederland. Maar weinig gelezen behalve het boek van Louis van Gaal dan...
Zelfs tegen deze beste man ben ik anders tegen aan gaan kijken. Elk nadeel heb zijn voordeel!
Tja, Friesland doet wat met je. Elsloo bracht de rust en misschien wel even de broodnodige Anker in het leven.
Elsloo had het deze week. Kieken wat de rest van de vakantie voor ons in petto heeft.
Fijne zondag...Wij gaan onderweg naar later, maken van nieuwe herinneringen!
Joah, mag wel zo!