zondag 22 april 2018

DéJà Vu!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Come to me now and rest your head for just five minutes. Everything is good. Such a cosy room. The windows are illuminated by the evening sunshine through them. Fiery gems for you, only for you. 
Our house is a very, very, very fine house. With two cats in the yard. Life used to be so hard, now everything is easy. Cause of you and our la, la, la, la, la........'
Uut 'Our House' van Crosby, Stills, Nash & Young

De term dekt officieel niet de lading. Lekker boeiend. Maar gisteren had ik meerdere malen een heuse Déjà Vu, een ervaring die ik eerder had gemaakt terwijl de psychologie zegt dat dat niet het geval kan zijn.....
Dus wel! Phénomène de Déjà vu, de volledige naam, wordt tegenwoordig wel aangeduid als je een bekende situatie/herinnering etc. weer herkend. Een herinneringsbeleving tevens bekend onder de namen Bekanntheitstäuschung, fausse reconnaissance, paramnesie of Schondagewesene...Een hele mond vol, even laten merken dat ik vroeger wel op zat te letten in de klas, maar gisteren deden wij niet moeilijk. Spraken wij geen vreemde taal. Gisteravond was ik op stap met mien grote breur in het voor ons allebei bekende Hardenberg. Terwijl Herman meteen al enkele Oh Ja momenten had kwamen die voor mij wat later op de avond...u kent mij ondertussen!
Nostalgie waaierde via de Vecht en het knusse haventje het terras van Docks op. Een heerlijk verkoelend briesje. Leven goed, zoals het ooit bedoeld is. Terwijl Breur hapte in een Vedett nam ik een slok van mijn Weizenbier. Het regende zonnestralen, Acda zong zachtjes en aan de waterkant slingerde iemand zijn tas ver de vijver in. Twee Dorgelo's on the Road en ze waren nog lange niet thuis.
Vroeger, eerder, deden wij dit vaker. Jaarlijks wel zo'n twee keer als ik mij niet vergis. Maar ja, de hersens boven zijn in de loop van de jaren wat troebelder geworden. Niets menselijker als de pysche of de vergetelheid van een mens die richting de vijftig kabbelt. Hardenberg was toen Zwolle. Docks het Wijnhuis en de Voorveghter bijvoorbeeld het bevrijdingsfestival in de hoofdstad van Overijssel.
Het hoofdgerecht deze avond was Crosby, Stills, Nash & Young. Her Majesty bracht een tribute aan deze vier heren. Na twee uitverkochte tournees en legendarische recensies in verschillende media van hun weergaloze vertolking van het legendarische album, daar hebben we 'm weer, Déjà Vu, was ik benieuwd wat de vijf muzikanten mij nog meer wisten voor te schotelen en wat ze opgroeven uit de ruim gevulde schatkamer van het meesterlijke viertal CSNY die al muziek maakten terwijl ik nog gemaakt moest worden.
Wij kozen er voor om het spreekwoordelijke voorgerecht te nuttigen bij Docks, het even meesterlijke tentje van Jan Krikke. Een gastheer pur sang met zijn vakkundig personeel. Leuke gasten die een avondje uit compleet maken. Had Jan afgelopen week verwittigd of hij een tafeltje wilde reserveren. Hij zou een plekje vasthouden op het zonnige terras. Zo geschiedde. Breur en ik in opperbeste stemming. Op de weg er naar toe was de toon van de avond al geslagen, het klankborden kon beginnen. Flarden ouderwets stappen in Zwolle kwamen binnen...Dingen die wij nu misschien niet meer zouden doen. Die ongein zijn wij allang ontgroeid...de binnenstad van Zwolle op onze manier onveilig maken, of toch niet? Déjà Vu! In onze herinneringen worden sommnige zaken uit een verleden te veel opgepoetst totdat het een glans heeft waar je u tegen zegt. We hadden genoeg te bespreken. Onze beider gezondheid houdt niet bepaald over. Ook breur heeft flink wat medische tegenslagen te verwerken gehad. Maar wij zien het glas halfvol in plaats van halfleeg. Nou ja, dat gebeurde ook niet...Ik bleef trouw aan mijn verkoelende Weizzen terwijl de vader van Joost en Merlijn halverwege de dis overging op een mooie rode wijn.
Aangezien wij naderhand naar de uitvoering van Crosby, Stills, Nash & Young gingen kozen wij voor het meesterlijke 4-gangen Tapas Menu. Ik heb het al eens eerder verhaald. Maar wat een verfijnde smaken toverde de keukenbrigade van Docks ons voor. Weergaloos. Het begon met een klein soepje van zoete aardappel en we sloten uiteindelijk af met ondermeer Puddingbrood, cheesecake, arretjescake en zelfgemaakt ijs. Wat daartussen in zat klonk als verstilde nummers van CSNY in je oren. Tonijn met Shi-take, Carpaccio met truffelcremè, Serranoham, gerookte zalm, gekonfijte eend, zacht gegaarde wang van het varken, gamba's, Ossehaas puntjes, een mooi visje waar ik de naam niet meer van weet en nog veel meer lekkers. Bij Docks smaakte het allemaal prima en terwijl de zon langzaam zakte werden onze smaakpapillen verwend tot op het bot! Wederom een Déjà Vu, eerder gegeten bij Jan en het was weer uit de kunst. Dat vraagt om meer. Vakmanschap is Meesterschap! Weer het culinaire bewijs dat Hardenberg zich op de kaart zet. Uit eten is hier een feestje geworden. En dat moeten wij nog zoveel bezoekjes afleggen....Krijg er nu al een DéJà Vu gevoel van, maar ik beloof u, ik hou jullie op de hoogte want hoogtepunten zeker op eterij gebied moet je willen delen. Moet je ervaren, moet je consumeren....Het volle terras was het levende bewijs dat Hardenberg bruist. Her Majesty maakte de avond af. Wat een geweldige avond in de Voorveghter. Jan Maarten, de directeur, verhaalde naderhand op sociale media, dat hij een keertje een favoriet van hem had geboekt. Nou, dat mag Veurink vaker doen wat ik je brom! Vanaf het eerste nummer maakten deze muzikanten hun vooruitgesnelde reputatie meer dan waard. Vooral genoten van de man in het midden, drummert Bauke Bakker. Ik zag 'm ooit spelen in een warme en zwangerige UndercoverTent op de Zwarte Cross. Toen speelde hij en zijn band nummers van the Police. Ik werd destijds gevangen door zijn bevlogenheid, hoe hij achter zijn drumkit zat en zijn meer dan geweldige stem. Hij wordt gezien als de best zingende drummer, niks teveel gezegd. Mijn vrienden liepen door maar ik bleef staan. Undercover in de UndercoverTent. Kreeg toen en gisteravond weer een DéJà Vu en die momenten wisselden zich steeds sneller af. Kreeg kippenvel tot in mijn tenen. Breur genoot en ik niet minder. Grappig, muziek niet uit mijn tijd maar waar ik wel groot mee ben geworden omdat mijn grotere broers mij de muzikale opvoeding meegaven terwijl Pa en Moe de andere voeding erbij deden....Mijn muzieksmaak is blijven hangen in de jaren zeventig en tachtig. Prachtig!
Wat kreeg ik een berg DéJà Vu'en te verwerken terwijl ik vanmorgen las dat het allemaal toch niet zo was. Lekker boeiend...Al die wetjes en regeltjes, heb er soms een broertje dood aan. Je wilt iets geweldigs bereiken, plannen worden omarmd maar je wordt gewezen op bestaande zaakjes die jouw mooie plannen heftig kunnen dwarsbomen. Déjà Vu. Soms wilde je dat deze term uit de Psychologie zijn naam wel eens eer aandeed. Het komt goed, denken we dan maar. Rome en Parijs zijn ook niet in 1 dag gebouwd!
Resumé: heb gewoon een geweldige avond gehad met heerlijk eten bij Docks, een fantastische tribute aan Crosby, Stills, Nash & Young en mooie, soms diepzinnige, gesprekken met Breur.
Het was met recht een DéJà Vu waar je U tegen zegt met uitroepteken. Joah, mag wel zo...
Fijne Zondag!





zondag 15 april 2018

The King's Ring!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ik heb dezelfde ogen en krijg jouw trekken om mijn mond....
Ik heb dezelfde handen en ik krijg jouw rimpels in mijn huid.
Jij hebt jouw idee, ik heb mijn ideeën en we zwerven in gedachten maar we komen altijd thuis
De waarheid die je zocht en die je nooit hebt gevonden, ik zoek haar ook en tevergeefs zolang ik leef.
Want Papa, ik lijk steeds meer op jou. Maar jouw woorden, ze liggen op mijn lippen en ik praat nu zoals jij vroeger praatte....'
Enkele zinnen uut 'Papa' van Stef Bos.

Vreemd, gisteren zag ik Moos via de ogen van zijn Opa, mijn vader. Opa sprak tot onze lieve zoon via mijn mond. Vrijdagavond draaide ik onbewust opvallend vaak aan de ring van mijn vader, die al jaren aan mijn rechter ringvinger gegoten zit, toen Stef Bos Papa zong.
Ik heb het hem al zo vaak horen zingen maar nog nooit zoals vrijdagavond in de Voorveghter. Op de één of andere manier kwam deze binnen als een rechtse directe. Nummers lang zwierven mijn gedachten naar boven. Honderden kilometers boven mij moet hij ergens lopen. Kan niet anders. Het was nog geen negen uur, misschien nam hij wel een wijntje, een plakje worst en keek hij net als San en ik wel met ons mee naar Stef Bos.
Stef was in topvorm. Hij deed mij denken aan Herman van Veen. Stef is net als Grand Cru wijn, wordt beter met de jaren. Stef had een boodschap en vertelde die gepassioneerd in een volle theaterzaal maar het leek wel of hij speciaal het woord nam tegen ons. Ik zag door alle bomen de echte Bos weer, de kern van het bestaan. Het liet mij niet los. Bos vertelde over zijn zoontje....Bos kon je vrijdagavond vervangen door Dorgelo, niet dat ik zo kan zingen, integendeel haha en zijn zoontje werd Moos. Moos heeft ook van die (levens)vragen waarop ik het antwoord niet weet. Hou ouder je wordt hoe minder je lijkt te weten....Ik snapte Stef helemaal. Papa, ik lijk steeds meer op jou. Dat wordt tevens een stuk minder. Hoe ouder ik word hoe meer ik begin te twijfelen. Zal ik ooit zo worden als mijn Papa? Mien absolute held, buiten iedere kijf!
Hoe deed hij toch die dingen die hij deed. Hij was ongeveer van dezelfde leeftijd maar ja had met mijn drie oudere broers wel een schat aan ervaring. Ik was zijn vierde zoon, Moos is mijn eerste. Theorie en praktijk zijn twee aparte werelden. Alles komt een beetje samen dit weekend. Komende dinsdag zou hij 87 jaar zijn geworden als hij niet in oktober 2005 zijn laatste adem uitblies. Vooral sinds de geboorte van Moos heb ik soms nog zoveel te vragen. Moos heeft het ook vaak over Opa Freek. Onlangs zijn wij naar de plek geweest waar ik hem voor het laatst zag. De begraafplaats aan de Beerzerhaar. Moos zag net als ik een steen staan. Hem proberen uit te leggen dat Opa Freek nou in onze harten zat, in de mooie gedachten en lieve herinneringen van iedereen die het geluk hadden hem gekend te hebben. Stef zei het zo mooi. Opa spreekt nu via mij tot Moos, Opa ziet Moos nu via mij. Net als Stef heb ik ook vaak het gevoel dat hij over mijn schouders meekijkt. Niet altijd, want ik maak gigantisch veel fouten. Opvoedkundig ook...Als ik boos ben op Moos heb ik er meestal spijt van. Hoe deed Papa dat toch....? Hij was niet vaak boos op mij, althans niet dat ik mij herinner. Misschien romantiseer ik alles ook veel te veel. Tuurlijk was Papa vaak boos op mij, teleurgesteld, niet blij met mijn beslissingen etc.
Wat had mijn vader geantwoord op vragen van Moos. Laatst vroeg het jochie aan mij waarom Opa Freek niet op kon staan net als Jezus? Het was rond de Pasen. Kwamen net terug van de voetbal. Mariënberg had gewonnen, Lohues op de radio en allebei waren wij in een opperbeste stemming. Kwam weer zo'n vraag. Papa, waarom kan Opa Freek niet opstaan? Tja, wat moet je dan zeggen. Dat Jezus opstond was een wonder....Waarom is er niet zo'n wonder voor Opa Freek? Het was ook mijn keuze om Moos naar een Christelijke school te sturen. Ikzelf heb het geloof al ruim twintig jaar verloren en nog steeds niet teruggevonden. Ben er ook niet op zoek naar. Maar ik vind dat ik Moos zijn geloof in dingen niet mag afpakken en misschien is het allemaal wel waar, heb mij al vaker vergist. Maar Moos is niet snel tevreden met mijn antwoorden. Want het ging verder, de hemel kwam er bij en het paradijs. God de vader en dat Jezus zijn zoon was...Van die dingen. Ik zei iets dat hij Ome Henry het maar moest vragen, dat papa het ook niet wist en dat de hemelpiloot van de familie vast wel een antwoord wist. Opa Freek komt niet terug, hoe graag Papa dat ook zou willen. Die beste man is nu al bijna dertien jaar dood! Zal hij zien hoe het met ons gaat. Wat had hij graag San willen zien, even een dikke knuffel en wat was hij blij geweest dat ik het geluk had gevonden. Wat zou hij trots zijn geweest.....Na zijn Martha was het zijn zoon gelukt de mooiste en liefste vrouw op aarde te vinden. En wat zou hij gek zijn geweest met Mouna.
Een roltrap naar de hemel, voor eventjes lenen van Harrie Jekkers....die zo handig was dat zijn roltrap naar de maan kon.
De gouden ring van mien Pa, the King, draag ik elke dag. Als ik 'm niet draag voelt dat raar en niet bijzonder. Het is net alsof de ring mij behoedt voor slechte dingen.
Vrijdagavond, herstel nacht, wilde ik 'm eigenlijk niet af doen voor de nacht die aanstaande was. Wilde het gevoel vasthouden. Keek naar onze foto aan de muur. Een denkbeeldige arm werd om mijn schouder geslagen en aan mijn been klampte Moos zich in mijn gedachten vast. De drie-eenheid compleet.
The King is niet dood....Neuh, hij leeft voort! Soms in een lied, soms in een gedachte, vaak via mijn ogen en soms praat hij met Moos via mijn mond. Dat is ook een vorm van geloven, het is maar waar je in gelooft.
Papa ik hou van jou en Moos houdt van zijn Opa Freek. Tis een wonder maar wel echt waar....
Fijne verjaardag Pa komende dinsdag....Steek een kaarsje op!  Groetjes van Mama...
Joah, mag wel zo....en Stef bedankt!


zondag 8 april 2018

Toegankelijk Hardenberg!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hé jij, de zon staat al stralend aan de hemel. Kom mee, dan zetten we de wereld op z'n kop. Want elke dag is een nieuw begin en elke dag is een avontuur. Ja, elke dag ben ik blij van binnen. 
Omdat we samen zijn, omdat we samen zijn. Weg met je zorgen, wat kan je gebeuren? Want met z'n tweeën ben je nooit alleen'
Uut 'Samen' , nummer van Acda en de Munnik uit de animatiefilm Pim & Pom

Zal het een heet hangijzer blijven of toch misschien niet..Winkels open op zondag in Hardenberg?
CDA-informateur Jeroen Goudt heeft de komende weken de schone taak om de nieuwe coalitie te vormen in jawel, de gemeente Hardenberg. Ik volgde afgelopen week op grote afstand, welgeteld ruim twee uur rijden, op vakantie de ontwikkelingen rondom de openbare schermutselingen in het lelijkste gemeentehuis van Nederland via de Stentor op een wederom niet werkende laptop met toch wel enige belangstelling. Goudt zal de komende tijd verder in alle beslotenheid afzonderlijk gaan praten met de diverse fractieleiders. Het lijkt net echt, welke partijen gaan samen de komende vier jaar regeren over onze stad en gemeente...? Ben zeer benieuwd. Wie vinden elkaar halverwege en wie blijft halsstarig vasthouden aan haar duivelse programmapunten?
Onlangs werd Hardenberg de meest toegankelijke gemeente van Nederland. Een pluim op onze Oranje hoed, vooral gunde ik het raadslid en CDA'er Rick Brink. Hij maakte zich er hard voor. Met Brink is meteen één van de weinige Hardenbergers genoemd die ooit op het podium mocht staan van poptempel Paradiso die onlangs haar vijftigjarige bestaan mocht vieren. Dan ben je wel iemand. Hij stond wel mooi in de finale van het beste raadslid van Nederland. De kracht van gewoon doen! En Brink is iemand, in waar een kleine man verrrekte groot kan zijn. Wat was zijn verkiezingsslogan ook al weer....Oh ja: "Geen beperkingen maar kansen..." Zoals jullie allemaal wel weten zit Rick in een rolstoel maar het weerhoudt er hem niet van om letterlijk op de barricaden te gaan staan voor zijn geliefde Hardenberg.
Met terugwerkende kracht baal ik er een beetje van het feit dat ik niet op Brink heb gestemd. Hij kreeg voldoende voorkeursstemmen, daar niet van, maar hij is niet van mijn partij....Ik vaar een andere koers.
Natuurlijk verhaalde ik enige weken terug dat ik lokaal niet stem op een partij maar op een persoon, maar het CDA was mij net iets te vaag over enkele hekele punten die ik belangrijk vind. Wat dat betreft was de Christenunie daarin een stuk duidelijker. Bijvoorbeeld over de zondagsrust daar werd niet aan getornd! Punt uit, met verbazing las ik dan ook in de Stentor deze week dat ze zich nu toch wat anders openbaren, alsof ze opnieuw het licht hebben gezien. ..Sake-Christiaan Stelpstra, de lijsttrekker van de Christenunie, wilde nu ineens wel mee gaan denken over de zondagopenstelling zodat er een goede balans komt en dat de minderheid wel wordt gehoord door de meerderheid, waar heb ik dat eerder gehoord....? Verder was hij ontstemd dat hij zetels had verloren. Voor sommige Hardenbergers was de Christenunie blijkbaar nog niet christelijk genoeg en moest de SGP daarom een duit in het kerkzakje doen. Normen en Waarden 2018. Tja, waar twee honden vechten om een been, het ware geloof van de kiezer, daar loopt er een derde gewoon mee heen. Het CDA spinde er garen bij. Dank je wel! SGP komt niet in de raad en de Christenunie moet het doen met twee zetels minder. Niet bepaald een win-win situatie...roomser dan de paus ooit zal zijn.
Samenwerking is soms beter....Wij geloven toch allemaal in dezelfde God?
Maar ik heb er wel een beetje spijt van dat ik niet Rick Brink rood kleurde in het stemhokje. Want ik vind het gewoon een goeie gast met goeie ideeën.
Vorige week hoorde ik 'm nog klare taal bezigen aan de bar bij Café Henry's. Terwijl ik zat te wachten op mijn patat, was ik een beetje aan het afluisteren. Tja, ik weet het. Tis niet netjes maar daarom vertel ik het jullie maar hier. Onder andere Rick was in gesprek met uitbater Henry. Natuurlijk ging het ondermeer over de zondagopenstelling in Hardenberg. Onderzoek n.a.v. de koopzondagen in Ommen wees uit dat 40% van de bezoekers uit Hardenberg kwamen. In Coevorden zie je zondag ook vele bekende gezichten die hun huis in Hardenberg hebben staan. Rick was vrij helder en duidelijk in zijn visie hierop. Als je het niet probeert weet je nooit of het hier ook werkt....Hij sprak respectvol over de voor en tegens. Hij liet zien waarom hij in de finale was beland van het Beste Raadslid van Nederland. Geen beperkingen maar kansen....
Ik zie het wel zitten met Brink en zijn groene vrienden aan het roer in Hardenberg.
Als ze ook nog effe wat doen met het afstandse pand aan de Voorstraat hebben jullie helemaal mijn zegen.
Sinds 1 januari 2015 zit het voormalige Chinees restaurant China Garden dicht.
Ruim drie jaar later staat het pand nog steeds leeg. Nou ja, leeg....? De Nasi, Bami en Peking Eend zijn gevlogen naar elders maar China Garden is ondertussen een gratis toevluchtsoord geworden voor vogels en flink wat ander ongedierte op zoek naar tijdelijk onderdak. Er zitten gaten in de ramen, de verf die er links en rechts nog op zit bladdert er af als bedorven Babi Pangang. Het doet afbreuk aan een gezellig centrum!
Sorry, Hardenberg! Maar dit kan echt niet meer....De centrummanager staat vaak grijzend met een bos bloemen op LinkedIn etc. als hij weer nieuwe ondernemers heeft gestrikt voor het winkelend publiek maar die beste man heeft nog steeds geen oplossing gevonden voor het pand wat inmiddels een indoor speeltuin is geworden voor ratten, vleer(muizen) en ander ongedierte die ondernemers in de buurt liever zien gaan dan komen.Wat ik je brom!
Er moet toch nog wel ergens een potje in het gemeentehuis zijn te vinden om het werkelijk lelijkste gebouw in de Voorstraat een beetje in zijn oude staat te herstellen. Het is een mooi oud pand...maar heeft al jaren zijn glans van weleer verloren. Knap het op! We hebben knappe koppen genoeg daar in het stadshuis die hiervoor de handen wel uit de mouwen willen steken. De centrummanager weet er vast wel een nieuwe bestemming voor. Geen beperkingen maar kansen......De kracht van gewoon doen!
Fijne zondag, amen!
Joah, mag wel zo.....