Prins Albert in Miene Stamkroeg!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Two and one. Fast and slow girl. The best of both worlds. Tight as a drum.
Loose as a gun holster. Yeah, it's getting closer. Why do we waste our breath, child.
On what we like the most? Seein' as we've wound up here. We ought to do them both.
Back and forth. Fast and slow girl. The best of both world. 
South and North. I'd like to now propose a toast to the best of both worlds.
Uut 'The Best of Both Worlds' van Robert Palmer

Hoi, ben ik weer!
Uit een ooghoek zag ik net Mouna met haar pop spelen. Moos scheurde met zijn Max Verstappen look-a-like autootje over de tafel en botste tegen al een reeds kapotte Mercedes aan. Pats, Boem! Jongen, maak toch niet alles stuk, doet Mouna toch ook niet...?
Even later, ondertussen danste mijn tien vingers over de zwarte toetsen, keek hij naar Blaze en Mouna was aan het dansen op 10.000 luchtballonnen van K3.
Ik kon het niet langer meer aanzien. Dit was te rolbevestigend. Dit was totaal niet genderneutraal wat ik oe brom! San was het roerend met mij eens, wij voeden onze kinderen totaal verkeerd op. Sorry! Onbekend maakt onbemind. Een blik was genoeg, de natuur moest deze ochtend, zegge en schrijven zondag 29 september, een handje geholpen worden door twee goedwillende ouders in deze hardvochtige tijd!
In welke wereld leven wij nu eigenlijk met z'n allen? Genderneutraal is het toverwoord. Niks geen tafeldame- of heer meer bij DWDD. Neuh, het is een tafelmens.
Wij namen Moos en Mouna even apart, zetten ze gezamenlijk op de bank en begonnen aan een hedendaags sprookje. Als je niet wist dat het gewoon de actualiteit is had je er gewoon om moeten lachen. Hier konden de gebroeders Grimm nog een puntje aan zuigen, waarvan Akte!
We vertelden dat ene mevrouw Ingrid van Engelshoven (D66 - denk toch weer D33), emancipatieminister van beroep (heeft ze daar voor doorgeleerd...??) had besloten dat het speeldgoed minder seksistisch moest zijn vanaf nu. Ze had het afgekeken van een Frans model, niet zo'n knappe mevrouw of meneer, neuh....In Frankrijk zijn tot het besluit gekomen om minder stereotype speelgoed in de schappen te leggen. Het werkt te rolbevestigend. Winkelpersoneel is het voortaan verboden om te vragen aan klanten of het voor een jongen of een meisje is....Alles moet genderneutraal, zelfs het speelgoed voor onze kinderen. Moos mag niet meer tegen een bal aantrappen en Mouna moet voortaan elke hockeystick links laten liggen....
Te rolbevestigend. Tegen ieders natuur in....Maar toch!
Ik dacht eerst, echt hoor, dat elk moment Frans Bauert de kamer zou binnenlopen tijdens ons serieus nieuwerwetse sprookje gebaseerd op keiharde feiten. Mouna keek naar Moos en Moos keek naar Mouna.
Zijn onze ouders (echt) gek geworden? Ik drukte Moos een pop in zijn handen en Mouna kreeg van San de auto van Max Verstappen...Mouna wilde een luier pakken maar Max hoefde geen pamper om.
Die mag Ingrid zelf om doen, de overheid die ons weer een keertje genadeloos hard wil pamperen....
Je mag tegenwoordig niks meer. Allerlei tradities gaan met schipladingen vol overboord. Het wordt steeds minder leuk omdat in allerlei bovenkamers de bekabeling volledig is doorgebrand. Alarmfase 1.
Wij slaan volledig door in Nederland, slaan flink wat planken mis.
Moos geloofde ons sprookje totaal niet, Mouna volgde het voorbeeld van haar grote broer....Of mag dat ook niet meer dat Mouna alles doet wat Moos ook (verkeerd) doet.....of zegt?
Waar bemoeit zo'n Ingrid van Henk zich eigenlijk mee....? Weer een verkeerd proefballonnetje, net zoals het onzinnige idee van haar partij om de veestapel te halveren. Hardwerkende boeren te treffen in de ziel van hun bestaan. amahoela, volksvertegenwoordiging.....?? Dacht het niet.
Was er klaar mee gisteravond. Ondanks het feit dat mijn cluppie had gewonnen van Door Eendracht Sterk voelde ik mij niet meer de Simson, mijn haren zijn namelijk allang gekortwiekt. Te rolbevestigend!
Voelde mij niet meer de man, mocht ik uberhaupt dat nog wel zijn?? Gewoon een Hollandse nuchtere jongen die zin had in een biertje, in gewoon een Nederlandse kroeg in een bijna vergeten dorp!
Had behoefte aan een Bokkie, had behoefte aan wat Hollandse....euh Mainbargse nuchterheid in mien zelfbenoemde stamkroeg. De plek, de toog, waar ik al ruim dertig jaar mag komen. Waar wereldproblemen tussen twee glazen vers getapt bier worden opgelost. Hier geen gekkigheid of rare fratsen. Hier ben je gewoon wie je gisteren ook was. Niks meer en niks minder. Hier zit de geslaagde ondernemer gewoon naast de getimmerde metselaar. Hier ben je gewoon de man of vrouw die je misschien denkt te willen zijn.
Hier geen Genderneurtraal-geouwehoer. Hier mag je nog staand plassen, hier mag je nog naar voetbal en de formule 1 kijken, hier mag je nog ouderwets klagen en zeuren over van alles en wat.....Vooral over de plaatselijke voetbalclub. Hier geen Ingrid aan de bar die ons verteld dat wij allemaal aan de Franse rode wijn moeten....Beter voor het klimaat. Bier is niet goed voor het milieu, teveel uitstoot van het één of ander.
Hier eten wij nog de heerlijke medium biefstukken van Ali gewoon met boerenfriet en fris gewassen sla van het (h)eerlijke boerenland.
Maar kwam gisteravond hier ook van een koude kermis thuis. Zelfs in mijn eigen stamkroeg was morgen dichterbij dan vandaag....Weg toekomst! Het verleden is allang geen heden meer....
Ten eerste was het biljart verplaatst. Daar moet je dan wel even aan wennen, dat is een hele verandering in een half kroegleven. Weg stukje vastigheid. De oude krukken hebben verder plaatst gemaakt voor moderne halfhoge lederen stoelen waarin je gewoon kunt slapen mocht je een glaasje teveel consumeren van het gerstenat.
Ok, de vaste gasten zaten er nog. Hey Alfred, hoe is het...? Tot zover, niks aan het handje. Kreeg een mooi bockbiertje geserveerd van Daniël. Kroegbaas Eric kwam een praatje doen. Ouwe jongens krentenbrood.
Ontspande mij. Ok, biljart verplaatst en andere krukken, maar daar viel mee te leven. Bockfeest Ommen gaat gewoon door op 20 oktober. Mooi toch?
Verder deed iedereen nog gewoon. Van Gelder wist het als vanouds weer beter, Timmertje Timmertje was nog steeds fan van die lampen uut Eindhoven en Zandman zat op zijn vaste plek. Ik was vroeg dus de zingende ondernemer was vast nog aan 't TizNixen, de voorzitter van de André Plaggenmars Fanclub vast nog onderweg, Buurman & Buurman hadden nog een klussie, de mannen van het eerste elftal deden nog een biertje bij de voetbal....De kunstschilder was zijn verdwaalde kwast aan het zoeken en de andere rare kwast kon vandaag het café weer eens niet vinden.
De Wolter Kroes van de Mariënberg was er ook of moet ik zeggen onze nieuwbakken Prins Albert.
Zelfs mijn kroeg is niet meer wat het geweest is. Het schijnt dat onze Wolter, oordopen overbodig, het hoog in zijn bol heeft gekregen. Heeft zich een Prins Albertje aangemeten....Informatie die ik gisteren niet wilde weten, laat staan horen in de bewuste geuren en kleuren.
Tot gisteren wist ik ook niet wat een Prins Albert was. Schijnt dat het een piercing is in een bepaald lichaamsdeel wat in staat van opwinding niet echt meer als Genderneutraal kan worden bestempeld.
Mannelijkheid in zijn puurste vorm. Daar zal Ingrid nu ook wel een stokje voor steken, wat ik oe brom!
Wat moet het heen met deze wereld dat zelfs in mien Stamkroeg nieuwerwetse zaken gebeuren.
Dat alles wat ooit recht was zo ontzettend krom wordt getrokken.....Het gelul in de kroeg is serieus aan het worden. Blijft dan niets meer bij het oude....? Blijkbaar niet....De patat en frikandel smaakte wel zoals de vorige keer, gelukkig wel!
Zelfs een oud schoolvriendinnetje van de Hoekstee heeft Magere Hein op haar lieve dakje gekregen.
Kwam haar vrijdag tegen in het UMCG Groningen. Hey Alfred, jij hier...? Hey Ina, ja kom hier vaker, hoe is het met jou dan....? Hoorde van mijn moeder en van Feronique de slechte berichten....wat kut zeg! 47 dat is niet oud Ina....Kom op zeg! Je bent er nog aardig nuchter onder, tja...wat moet je dan! Uitbehandeld, ongenezen verklaard....en dat is het dan....Ik heb een Second Opinion aangevraagd in Amsterdam, kijken wat ze daar zeggen....
Het lieve meisje van eerder, van de Beerzerhaar. Nu nog trotse moeder van 2 kinderen onderweg naar eerder want de weg naar later is voor Ina reeds afgesloten. Bestemming onbekend.
Wist niet wat ik moest zeggen. Vroeger, eerder was het zo makkelijk allemaal in onze klas van twaalf kinderen. 3 jongens en 9  meiden toen Genderneutraal en zo nog hele enge sprookjes waren die bij Meester Herbert niet de revue passeerden. Niets is meer wat het lijkt!
Prins Albert gewoon in Mien Stamkroeg. Meisjes mogen niet meer met poppen spelen en jongens niet meer met auto's. De prinses van vroeger leeft helaas niet langer meer langer en gelukkiger.
Tuurlijk geloven wij allang niet meer in sprookjes, maar in onzin geloven is voor mij nog steeds een brug te ver. Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....Geniet d'r van!
Ik stemde gisteravond maar af op D72. In ieder geval een beter bouwjaar....en politiek zeer correct.
Muziekje en een bokkie d'r bij. Moos met zijn auto in bed en Mouna hield slapend haar pop stevig vast.
San aan de wijn en mooi zijn en maar bidden dat soms dingen toch later weer anders hopelijk blijken te zijn.

't Rheezerwold & Vergeten Pieten!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Kan ik iets voor je doen, kan ik iets voor je zijn?
In dit wrange seizoen met zijn kruipend venijn.
Kan ik iets voor je zijn. Met een blik, een gebaar.
Met een arm om je heen of een hand uit je haar.
Kan ik iets voor je zijn in dit grote gemis
Omdat wie je zo liefhad er nu niet meer is?
Kan ik iets voor je doen.
Met een blik, met een woord
Dat doet denken aan toen, dat je even weer voort!
Uut 'Kan ik iets voor je doen' van De Dijk. 

Moi, ben ik weer.
Wisten jullie het, dat het gisteren, zaterdag 21 septemer Wereld Alzheimer Dag was?
Ik moet eerlijk bekennen, was het ook compleet vergeten. Soms heb je van die dagen....
Een artikel van Sjoerd Mossou herinnerde mij aan bovenstaand feit. Hij sprak met mijn keepersheld van eerder. Piet Schrijvers, 72 jaar, ooit doelman van beroep!
Nog altijd een man van beton maar in zijn hoofd ruist de ziekte van Alzheimer.
Sjoerd schreef een mooi eerbetoon aan de man die misschien wel de enige reden is geweest dat ik als 6-jarig jochie de keepershandschoenen aantrok in plaats van in de spits of achterhoede te gaan spelen. Kan ook zijn dat ik absoluut niet voetballen kon. Daar waren mijn voeten niet voor gemaakt haha....De RoodZwarters onder u moet het bekend voorkomen.
Een keepert (Sjoerd) die over een held van eerder (Piet) schrijft. Schrijvers onder elkaar hè.
Tussen de zinnen door las je hoeveel pijn de ziekte Alzheimer dagelijks Piet en zijn gezin doet. Alzheimer heb je niet alleen maar samen, is de simpele conclusie die ik trok na het mooi opgetekende verhaal in het AD/De Stentor te hebben gelezen in downtown Mariënberg vlak voor de seizoensouverture van ons aller vlaggenschip!
Zijn geuzennaam was de Beer van de Meer maar ondertussen wordt de Beer iedere dag een beetje meer feilloos getemd en gefileerd door meneer Alzheimer, weer zo'n klotenziekte waarvan wij er helaas op deze aardkloot teveel van hebben.
In zijn PEC-tijd werd het de Bolle van Zwolle. Hij keepte 46 interlands, voetballer van het jaar in 1983. Speelde ook nog bij FC Twente. Legde daar tevens beslag op de Tonny van Leeuwen-trofee in het seizoen 1971/1972 na een jaar met slechts dertien tegengoals....
1972 een uitstekend jaar, wat ik oe brom!
Legendarisch is zijn uitbarsting tijdens de rust van het duel Ierland - Nederland, we schrijven 12 oktober 1983. Als jochie van 11 zat ik voor de TV. We stonden na 45 minuten een beetje kansloos achter met 2-0.
Het schijnt dat Schrijvers in de rust zo tekeer is gegaan dat de kleedkamerdeur van het Dalymount Park Stadion nog steeds gebibbert in de sponningen hangt. Toenmalig bondscoach Kees Rijvers liet Piet maar begaan. Maar het sorteerde wel het gewenste effect. Jonkies als Ruud Gullit, Ronald Koeman, Gerald Vanenburg en Marco van Basten werden die avond getransformeerd van jochies tot echte mannen. Wij, Nederland, wonnen alsnog met 2-3 van Ierland. De definitieve doorbraak van een nieuwe generatie internationals. De opmaat voor het Europees kampioenschap in 88. Het blijft een geweldig mooi verhaal. Schrijvers die als keeper zijn medespelers op de donder gaf en het uiteindelijk het gewenste resultaat had. Ook al kan hij het zichzelf bijna niet meer voor de geest halen....Daar ruist wat anders tegenwoordig die deze Beer langzaam op de knieën krijgt!
Ik mocht hem 1x de hand schudden. Hij weet het vast niet meer, ook zonder Alzheimer niet, denk ik....
Hij schudde die dag wel honderd 'zeer onder de indruk' keepertjes de uitgestoken handschoen. Stevige handdruk maar wat ik was onder de indruk van zijn gestalte. Hij deed wat oefeningen voor en later zweefde ik als copycat door de Zwolse lucht. Die had die dag wat extra's. Speelde later ook in hetzelfde Adidas shirt als Piet, wel een paar maten kleiner en ik had er geen Dr Schupps op staan. Maar toch...Ik voelde mij soms Piet, nu alleen een amateur Schrijver(s) als je begrijpt wat ik bedoel.
Maar Alzheimer blijft een klotenziekte....Las gisteravond in bed nog een dito verhaal. Niet over een keeper maar ook over een vrouw die door Alzheimer haar grip volledig op het leven kwijt is. Nog altijd denkt dat ze thuis woont maar al vijf jaar in een verzorgingstehuis verblijft waar ze elke dag nieuwe vrienden maakt terwijl ze die gisteren, vorige week en zelfs vorig jaar ook al had ontmoet. Schrijnend......
Soms wil je heel graag wat dingen om je heen vergeten. Vergeten dat het ooit gebeurd is. Als de onschuld weer een keer genadeloos is vermoord. Dat een liefhebbende vader niet meer 's avonds aan de tafel zit. Gedood om zijn professie. Omdat tegenwoordig kogels het nieuwe regeren is. Dat een andere ziekte je leven laat stoppen bij je 43e, dat ALS alles verlamd totdat ook het hart niet meer klopt.
Dat mensen zich druk kunnen maken over een bijna niet zichtbaar decolleté bij een koningin of een baard bij een dito vorst. Dat het allang niet meer gaat om de inhoud maar om de verpakking. Of wat een kleur er toe doet. Een Piet die van kleur verschiet, het spel is weer op de wagen. Hij komt zelfs  niet meer met de boot maar met de trein. Ik hoop voor hem dat hij 5 december haalt, neem aan dat de NS het vervoer regelt...
Soms wou ik dat zo snel en simpel vergeten kon zonder daar boete voor hoeven te doen!
Maar ik vergat ook hoe mooi het soms hier kan zijn. Vergat dat wij bijzonder mooie campings in het Vechtdal hebben. Per toeval belanden wij gisteravond, na de voetbal, op een nieuw pareltje...Ik wist de locatie, wist dat ze een mooie kantine hadden nadat ik een paar jaar geleden Stentorig daar actief mocht zijn.
Ik kende de vakantieverblijven annex campings van Mariënberg, Beerze, Ommen, Hardenberg, Rheeze en Diffelen maar ik verbaasde mij gisteren weer eens....Wist het niet, was ik het (weer) eens vergeten....Had ik weer zo'n dag...?
Na het lekkere eten, een mooi getapt biertje en een droge witte wijn. De kids een Caddilac Menu waarvan de beker nu huist tussen het ontbijt liepen wij nog een rondje over de camping.
Wauw, wat een mooie plekken voor ons Retro-Caravannetje. Die is dit jaar niet uit de stalling van Altena geweest. Wat een diversiteit aan speeltoestellen. Groter dan verwacht. Ik dacht dat 't Rheezerwold niet zo groot was. Maar groot in het klein. Het blijft een overzichtelijk geheel. Lekker knus en gezellig. Groette een voorbijganger. Goedenavond. Geen camping waar je de TomTom moet inschakelen om je plek terug te vinden.
Gaaf zwembad ,zowel binnen als buiten....Frisse kleuren, net sanitair....De kantine was ondertussen een brasserie geworden. Was ik alweer vergeten. Destijds was ik inpandig voor het Plaatselijk Belang Heemserveen. Het AZC werd geen ABC. Waar ik enkele jaren geleden dacht dat het daar ophield bleek nog een heel arsenaal achter te zitten. Gewoon een 5-sterren camping met luxe accommodaties zoals een kasteel, trekkershut of een outdoorlounge. Ik voelde mij hier thuus.
Wollie de Eekhoorn zwaait hier op drukke dagen de scepter. Hij sliep gisteravond vast toen wij er aten....
De buik vast en zeker vol met eikeltjes wat ik oe brom!
Moos vermaakte zich met de interactieve speelboog en Mouna stond als een kleuter te springen op de Airtrampoline, De eerste herfstdag maar wij hadden nog volop de zomer in onze kop!
Gewoon lekker gegeten, vriendelijke bediening, leuk speeltuintje. De zon die over de hooggegroeide mais scheen.Een zomeravond notabene op de eerste herfstdag!
Hoezo Herfst?, die was op Wereld Alzheimer Dag even vergeten dat hij al acte de présence moest geven.
Houden zo....Er ruist al genoeg onzin door deze wereld. Soms is even vergeten het beste medicijn.
Maar elke dag steeds meer vergeten is een regelrechte hel. Kun je een hele Piet zijn geweest maar leg je het toch af. Jammer genoeg!
Laten wij daarom de hemel op aarde nog maar even hier houden. Bijvoorbeeld op een camping in het Vechtdal, waarom niet een keertje op 't Rheezerwold?
En anders een kusje van je dochter op je voorhoofd is het mooiste om over naar huis te schrijven.
Alzheimer, de laatste wedstrijd van Piet Schrijvers....De Beer van de Meer, de Bolle van Zwolle.
Mijn jeugdheld die voor mij nooit in de vergetelheid zal geraken.....Hoe hij ooit een geblesseerde Jesper Olsen op zijn grote handen buiten het veld droeg....Toch ff een traan. Kippenvel.
Toch maar het boek kopen van Piet Schrijvers....blijft hoe dan ook jeugdsentiment!
Het kusje van Mouna net op tijd, zij maakt elke wedstrijd uniek!Niet vergeten, Alfred!
Fijne zondag! Joah, mag wel zo....

Henk & Jan!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I am the Keeper of the old ways. And I remember the younger days.
I look to the east for the risin' sun. And bow to the west when the day is done.
I keep the love and I keep the hate. I keep the dignity and faith, I keep all the reasons why.
So many millions have to die. I keep the dreams and I keep the fears.
I keep it all, I keep the tears.'
Uut 'The Keeper' van The Brandos.

Hoi, ben ik weer!
Bijna Hollandser kun je de namen eenvoudig niet bedenken.
Neuh. Henk & Jan, Jan of Henk, mannen van de bruine gestampte pot!
Vorig jaar was Henk trouwens nog de minst gegeven meisjesnaam, bungelde samen met Jan ergens onderaan de lijst. Ver verwijderd van de absolute top 10. Ver weg van Julia, Tess, Sophie, Zoë, Mila of Emma. Ze scoren by the way ook geen hoge ogen bij de top 10 van jongens...Neuh, verre van dat.
Daar staan gasten als Luuk, Daan, Levi, Bram, Sem of een Milan al jaren op eenzame hoogte!
Vroeger, eerder....waren namen als Jan en Henk gewoon gemeengoed. Ome Jan en Ome Henk. In elke familie kwam je ze wel tegen of soms als olijk duo tegelijk. Zeker in deze regio. Ouders hadden geen dagen tijd om een naam voor hun nieuwe kroost te verzinnen....Volgend jaar moesten ze namelijk alweer. De vrouw als melkkoe, hierover later meer.
Neuh, vooral niet moeilijk doen. Weet je Henk, wij noemen hem gewoon Jan. Prima lieverd, zo ging dat....Vroeger volgde een Henk zijn vrouw ook al! Was je een beetje modern in die oude tijd, noemde je je zoon Henk-Jan of Jan-Henk. Een dubbele naam, dan had je wilde plannen met je nieuwe wereldburger. Wat ik oe brom! Ging ie vast op Hockey of zoiets....Henk-Jan Bovelander, of was dat nou Floris-Jan?
Daar was ik zo over aan het nadenken afgelopen vrijdagavond terwijl ik fietste in het donker langs de Jachthuisweg richting huus.
Onbekend terrein, dat wel. Gelukkig lag het asfalt er nog. Anders zou het even daarvoor geconsumeerde Grolsch flink gaan klotsen, misschien wel opnieuw gaan gisten met alle gevolgen van dien.
Passeerde Vaders Erf, er klonk muziek uit de verlichte koeienstal. Een boer ploegde hier gelukkig nog vredig voort. De lokale politiek laat hardwerkende agra....euh mensen hier (nog) gewoon met rust. Volgens mij stond er Adele op. Schijnt dat deze prachtige viervoeters hierdoor beter melk gaan geven. Geweldig toch....Rockende koeien die 's nachts, terwijl wij liggen te ronken, misschien wel staan te dansen op Herman Hermit's 'No Milk Today'. Uut lang vervlogen tijden. Misschien is boer Veltink (eerder boerde hier de familie Odink) wel één van de zeshonderd geselecteerde boeren die van Campina het keurmerk 'On the way to PlanetProof' hebben gekregen. Onderweg naar een betere wereld voor zolang het (nog) duurt.
Want partij D33 kwam met het onzinnige idee om de Nederlandse veestapel te halveren. Om zo minder stikstof te produceren. Ik praat soms warrig na wat versnaperingen elders maar de groene politici van D33 moeten in het vervolg ook maar met hun groene vingers van enkele groene planten afblijven.
Plus en Plus, Groen en Groen in dit geval, wordt min hè. Teveel files, we gaan de auto's in Nederland maar halveren....? Teveel afval, halveer het aantal mensen...? Teveel eikels, halveer het aantal kastanjebomen...Van die geijkte strekkingen, duzz??.
Het (boeren)verstand is ver te zoeken daar in het Wilde Westen. Hebben blijkbaar nooit een koe recht in de ogen gekeken. Proefballonnetjes oplaten tot kunst verheven maar zonder lachgas! Ze snappen niet veel van onze cultuur en wat hardwerkende boeren allemaal voor ons koude kikkerlandje doen. Denken zeker dat melk, kaas en yoghurt gewoon uit de Albert Heijn komen. Niet dus...Herkauwen die gasten!
Nou ja, minder drinken is ook niet verkeerd, denk ik dan. Ga ik vaak raar van praten of hallucineren. Stijgen op een donkere parallelweg langs de Jachthuisweg ook zomaar ineens van die gekke proefballonnen op. Zie ik ze vliegen verlicht door een halfvolle maan die even verderop de watertoren in de schijnwerpers zet.
Wetende dat ik op de goede weg zit, daar moet ik wel naar toe. Ondertussen rare gedachtengangen fantaserend op mijn vertrouwde Cortina met 3 versnellingen langs Vaders Erf. Het tuinpad van onze Vaders was eens...
Maar Henk & Jan, sorry dwaalde weer eens ernstig van het onderwerp af. Oorzaak van het gevolg!
Mooie kerels zijn het. Henk Outside The House en die Jan Allman Breur uut goddenloos 'n Ham.
Ken ze al meer dan twintig jaar. Henk zag ik vaak buiten zijn eigen deur langs de groene voetbalvelden. Jan eveneens soms met een frisse Holsappel aan zijn hand. Een gemeenschappelijke hobby, mooi man.
Een bal dat mannen aan elkaar bindt, soms is er echt geen bal aan....
Jan en Henk, Salland meets het Vechtdal en andersom. Raalte kwam tot bezinning in Hardenberg of de kracht van gewoon doen! Geen kruiwagen nodig op 't Kruiwiel. Ze vonden ook niet opnieuw het wiel uit. Neuh, Samen is meer dan alleen. En twee weten meer dan één. Twee promotionele tijgers doen het vanaf 1 april (geen grap) het lekker samen met daarbij vakkundig personeel.
Ik mocht er getuige van zijn. Over iets met cirkels rond. Over zo had het gewoon moeten zijn. Ons allemaal ontmoet bij de leerschool voor het promotionele vak, een harde maar fijne leerschool. Gepokt en gemazeld daar aan het kanaal in Banthum langs de spoorlijn toen iedereen nog wel spoorde!
Toen het opperhoofd nog wel luisterde naar die welbekende namen. Sommigen gingen alleen verder, soms op vrijdag de 13e gaven zij er spreekwoordelijk de brui aan. Jan ging ook solo verder, Henk ook....Nou ja. Jan eerst met Jan en Henk eerst met Henk. What's in a name..??
Maar begin dit jaar kwamen beide wegen, die wellicht via Rome liepen, gewoon samen uut in Hardenberg of all places. Moi, Hoi...Hoe is het....? Hallo Rekla2000! Twee nuchtere heren, nou ja niet altijd. Ik kan je daar mooie verhalen over vertellen. Wel steevast gepaard met een fijn stukje muziek. Voetbal, muziek, promotionele artikelen en op zijn tijd een mooi glas gemeentepils.
De kracht van gewoon doen!
Ze waren, hoe je het ook wendt of keert, mijn (leer)meesters. Onbewust en met terugwerkend kracht heb ik veel van beide heren geleerd....Mooi om ze dan afgelopen vrijdagavond trots te zien rondlopen in hun beider gezamenlijke toko's. Al het goede van het Salland en het Vechtdal verenigd in Rekla2000, een sterke speler! Waarvan Akte!
Soms moet je net als de schuur van je moeder wat ballast opruimen in je hoofd. Kom je soms vergeten dingen tegen. Ik kwam in mijn geheugen Henk & Jan tegen....Mooie gesprekken vond ik terug! Tussen Henk en mij, tussen Jan en mij. Laatst nog in Antwerpen....Ik gooide de hand en Jan pakte 'm op. Iets met werpen daar in het Belgische land. Een Toekan bleef zelfs zitten. De appies van Henk op een zaterdagavond....Zeer waardevol. Niet altijd met elkaar eens, maar dat hoeft ook niet. Wij blijven hele Henken en hele Jannen, wij opteren niet voor halve veestapels of halve partijen. Als je 100 stuks had besteld krijg je ook 100 stuks geleverd. Van die dingen...Hier is een ei geen lege dop!
In de schuur van mien Moe vond ik gisteren een mooie fles van eerder....Iets wat mij vroeger veel bracht!
TorwartHandSchuhReiniger....3x woordwoorde bij Scrabble...
Wreef het stof van de fles. Had jarenlang in de schuur gestaan wachtend op een nieuwe eigenaar. Gaf het flesje gisteren aan Thijs die zich niet al te naar maakt.....Wie weet heeft hij er wat aan.
Net als Henk&Jan wil deze oude keeper zijn wijsheid doorgeven aan the next generation of zoiets...haha.
Soms denk ik dat wij in Nederland de grip aan het verliezen zijn. Wassen onze (hand)schoenen in onschuld en weer door....Ik hoop dat wij eens netjes de handschoentjes wassen, misschien wel met TorwartHandSchuhReiniger van Uhlsport....Misschien krijgen wij zo de grip op de wereld een beetje terug.
Het glipt ons soms uit de handen met halve waarheden en halve partijen....wat ik oe brom.
Komen afspraken niet na. Henk & Jan wel!
Daarom hou ik soms enkele ware zaken gearchiveerd in mijn gedachten. Henk&Jan hebben de grip en de focus op de promotionele handel in deze regio. En anders heren, heb ik ergens nog wel een fles van het één of het ander liggen. Je moet schieten om te scoren en dan maar hopen dat de keeper een keer zijn dag niet heeft. Remie had er ook veel van in zijn kuip!
Met mij had je vroeger wel vaak die kans hahahaha.....Alfred prijkt ook al niet in de top 10 van bekende namen. Lekker boeiend. Moos, Mouna en Sanneke ook niet!
Maar wij hebben wel TorwartHandSchuhReiniger van Uhlsport, dus wie dut ons wat vandage....
Het medicijn voor elke kwaal.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

Dinant!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Now the seats are all empty. Let the roadies take the stage. Pack it up and tear it down. They're the first to come and last to leave....
People you've got the power over what we do. You can sit there and wait. Or you can pull us through. Come along, sing the song. You know you can't go wrong. 'Cause when that morning sun comes beating down'. You're going to wake up in your town. But we'll be scheduled to appear. A thousand miles away from here. People stay just a little bit longer...We want to play, just a little bit longer...'
Uut 'The Load-Out/Stay' van Jackson Browne

Hoi, ben ik weer!
Ben je (al) oud met 47 jaar....?
Misschien voor het aardse leven hier wel en voor de dood nog lange niet...!
Zeg het maar.
Of als je 47 omdraait, mag je (al) gaan hemelen als je nog maar 74 bent?
Wie het weet mag het nogmaals zeggen...
Want mien Pa ging op zijn 74e er vandoor tijdens een verlate vrijdagmiddag in de herfst van zijn leven.
In mijn blauwe ogen toch nog iets te vroeg ook al is het (al)weer 14 jaar geleden.
Dinant verliet afgelopen vrijdagmiddag tevens deze toko.
Potverdikkemei (ik zal niet vloeken...deed het toch) met nog maar 47 op de teller. Ditmaal moeten jullie het met mij eens zijn...Wat ik oe brom!
Dat is echt veel en veel te vroeg maar blijkbaar wordt het steeds vroeger laat. Of iets van die geijkte strekking!
Ik snap het altijd niet! Néé, snap er soms helemaal geen sikkepit meer van. Leven en laten leven!
Met de plotselinge dood van Dinant, hij overleed vrijdag aan de gevolgen van een hartaanval een dag eerder, begon ik ernstig te twijfelen over mijn eigen eindigheid!
Dinant was net zo oud als ik. Tevens van hetzelfde bouwjaar, 1972, een goed wijnjaar. Die behoefde geen krans. Waarvan Akte!
Net als ik begon Dinant op zijn 6e met voetballen bij Mariënberg, de plaatselijke VV.
Het roodzwarte hart, op het net geopende Westerpark. De club was een jaar daarvoor verhuisd vanaf het oude sportveld in Beerzerveld naar een weiland precies op de grens met Mariënberg.
Voetballen? Nou ja, ik pakte de handschoen(en) op om deze vervolgens nooit meer uit te trekken. Nou ja, pas voor een tig jaar terug. Voor sommigen toch nog rijkelijk laat, had wat hen betreft eerder gemogen. Je hebt soms je voorkeuren.
Maar voetballen was niet mijn ding, ik probeerde ze derhalve tegen te houden. Die ballen van Derbystar, Adidas of wat voor merk er ook op het leder stonden. Dinant had een verfijnd linkerbeen. Het witte kalk, zeg maar, was vaak te vinden op zijn zwarte voetbalschoenen. Hij kon er wel wat van. Passeerde net zo makkelijk de backs op rechts als op links als hij een keer was uitgeweken naar de andere kant van het veld met bijvoorbeeld een Gert ter Bekke. Die twee waren best wel goed, Gert en ter Bekke!
Kwam toevallig laatst een elftalfoto tegen, volgens mij toen wij nog C-pupillen waren....Allemaal strak in het gelid, de lach breed op ons jonge gezicht. Vast voor een wedstrijd waarvan wij allemaal wisten die kon wel eens in een nieuwe zege uitdraaien.
Want, voetballen was gewoon het leukste wat er bestond.
Wij waren reeds Allstars ver voordat het TV-programma eindelijk het levenslicht zag.
In de B's werden wij kampioen. Dinant was dat seizoen in vorm, pikte regelmatig een doelpuntje mee. Ach, ik hield ook best wat ballen tegen. Zo slecht was het nou allemaal ook weer niet...haha.
De hele jeugdopleiding liepen wij gezamenlijk door met het vaste cluppie. Van kleine jochies werden wij in rap tempo snel volwassen op het Westerpark. Waar de één al een meisje had, keek de ander er nog alleen maar na(ar). Voetbal was minstens net zo belangrijk!
Daar hadden wij uiteindelijk wel de ballen voor.
Potverdikkemei Dinant, 47 is veel te jong om te sterven. Dat vind jij toch ook? Wat een leuke en goeie kerel was jij. Leuke gesprekken met je gevoerd. Over de lokale politiek, over ons beide gezinsleven maar vooral heerlijke discussies over voetbal en alles wat daar bij komt kijken. Twee voetballers van eerder mijmerend over vroeger aan de bar in onze kantine. Ouwe jongens krentenbrood. Wij hadden de focus, ja...wij wel haha.
De autorit in jouw Ford Focus met Gert van den Hoeven als bijrijder richting Westenholte onder de rook van Zwolle blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift. Met terugwerkende kracht blijft dat een boulevard of broken dreams. Geweldig! Helaas kun jij het niet meer navertellen. Later kwam veel te vroeg bij jou buurten.
Schrok vrijdag ontzettend toen de onheilstijding bij mij binnen kwam.
Het is gewoon niet eerlijk. Zeer irritante en daardoor zeer vervelende mensen van dik boven of ver onder de tachtig blijven maar wat aan rotzooien of klootviolen op deze wereld maar vertrekken ho maar....
En jij, jij werd gewoon tot de orde geroepen. Het was echt jouw tijd nog niet, kunnen mensen wel zeggen dat het misschien jouw tijd was maar dan moeten ze toch echt nog eens op hun horloge's kijken....
Verkeerde tijd, verkeerde plaats en zeker de verkeerde kerel!
Een vader van 47 mag niet alleen vertrekken richting bestemming eindstation. Een lieve man voor zijn eveneens lieve vrouw blies vrijdagmiddag zijn laatste adem uit. Het staat er toch echt, al is het nog altijd moeilijk te geloven. Het (roodzwarte) hart wat ruim 47 jaar klopte, klopt niet meer. Dat klopt gewoon niet!
Dinant was net aan de tweede helft van zijn wedstrijd begonnen maar werd genadeloos hard teruggefloten door magere Hein..In de 47e minuut stokte het leven, terwijl hij net een schot voor open doel had met de krijt weer aan zijn linkerschoen. We zagen hem wegsprinten, met de bal sierlijk aan de voet, onderweg naar het vijandelijke doel met een wanhopige back moedeloos achter hem aan sjokken. Maar het werd geen mooie overwinning maar een onverwachte dikke en gemene nederlaag die wij allemaal niet hadden zien aankomen. In plaats van te scoren....vloog Dinant naar een onbekende bestemming.
Dag Pokon, Dag Dinant!
Edwin Evers zong gisteravond bevlogen Don't You (Forget About Me) in het betoverende Bostheater van Ommen. Deze simpele ziel moest ineens aan jou denken en aan die elftalfoto van vroeger.
Nooit geweten dat vroeger later zo pijn kan doen. Een gemiste kans maar dan toch niet het doel bereikt!
Dinant, waar je nu ook bent, het ga je goed. Toch fijn om ruim veertig jaar lang jou gekend te hebben....
Vanaf deze plek sterkte aan iedereen die Dinant zo ontzettend zullen gaan missen.
Ondanks alles...Fijne zondag. Het mag helaas niet altijd ff zo...