Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'Movin' to the country, gonna eat a lot of peaches. Movin' to the country,gonna eat me a lot of peaches. Movin' to the country, gonna eat a lot of peaches. Movin' to the country, gonna eat a lot of peaches. Peaches come from a can,they were put there by a man. In a factory downtown. If I had my little way,I'd eat peaches every day. Sun-soakin' bulges in the shade.
Millions of peaches, peaches for me. Millions of peaches, peaches for free.'
Uut 'Peaches' van The Presidents of the United States of America
Varken(s).
Er zijn er vaak meer. Je treft bijna nooit één varken aan in een schone modderpoel.
Ik noem een varken ook wel eens een Sus Scrofa Domesticus, je wilt af en toe wel eens laten zien dat je wat meer hebt gestudeerd dan alleen de kunst van het goede leven. Er zijn meer varkens in Nederland dan mensen. Zo'n dikke 20 miljoen en als ik soms om mij heen kijk is dat eigenlijk ook wel zo. Er zijn varkens genoeg...Mensen die je proberen omver te lopen tijdens een feestje en niet eens het fatsoen hebben om sorry te zeggen....sorry zeggen is niet altijd makkelijk, vraag dat maar aan een varken als je die passeert op de snelweg. Bijvoorbeeld de A27, zitten ze jou dom aan te kijken...knorren ze wat. Jij bent van A naar Beter, zij zijn op weg van A naar de S van de slagerij. Maar of ze dat weten....?? Ik kijk soms wel eens extra lang naar zo'n varken. Hoe kom ik in vredesnaam op varkens?!? Het zijn mooie dieren, laatst nog op de Rietkraag heb ik wel tien minuten bewonderd naar het grote varken gekeken die daar liep, hoe hij zich omdraaide in zijn eigen modderwereld en hoe hij, of zij telkens naar Moos kwam toegelopen. Ach, gisteravond hadden wij best wel een interessant gesprek over Varkens. Miste een beetje de diepgang in het gesprek.. Het ging voornamelijk over Lumberjacks, Jack Daniels, Onion Rings en Chicken Wings....Waarom geen vlucht in de realiteit over het feit dat een jong varken big wordt genoemd. Buurman 41 had het over een zeug, dat schijnt een vrouwtjesvarken te zijn. Dat kun je ook beter uitspreken, wat ik oe brom! Zeug is namelijk 1 woord, 1 lettergreep. Varken zijn er toch twee als je tenminste hier weg komt. Lohues zou het zo ook kunnen zeggen. Ik kan nu het woord Varken en Caravan niet meer los van elkaar zien. Een beer is een mannetje, dat lijkt mij logisch maar een Zeug voor een vrouwtjesvarken is geen prettig woord. Beetje onterend voor een lief vrouwtjesvarken. Hey zeug, kom eens hier.....Iets in die context. Als een varken de 100 kilo aantikt gaat ie na circa 6 maanden eens langs bij de slager. Het is vaak eenrichtingsverkeer want een half uur later hangt ie vaak schoon aan de haak. Zo is het leven......Zeggen ze dan. Het leven van een varken lijkt mooi maar je eindigt uiteindelijk toch als Sparerib, hamburger of varkenshaas op het bord van een consumerende Nederlander. Nou ja, van zulke gesprekken hebben wij dus, weinig om het lijf maar wel genieten met negen man op een zomeravond waar alles samenkomt. Ik kan ontzettend genieten van een stel mooie mensen, wat mooie biertjes, wat cassis in een wijnglas, wat hapjes, wat zonneschijn en flink wat praterij. Het hoeft niet altijd moeilijk te gaan, het mag soms ook eens luchtig. Inderdaad niets om het lijf hebbend want de temperaturen tikte alweer bijna de 30 graden aan. Dan trek je geen sjaal of muts aan.
Aan het woord varken dacht ik laatst nog toen ik in Ommen was. Het mooie vechtstadje waar ik veel voetstappen heb gelaten. Bekend terrein, wist op een gegeven moment zelfs hoeveel klinkers in het centrum lagen. Maar welk varken daar de verkeerssituatie op de brug heeft bedacht is echt een Zeug en Beer tegelijk. Een gigantisch dom varken zou je eigenlijk gewoon zeggen. Geen hond, herstel geen varken, snapt nou precies wie nou voorrang heeft op de Vechtbrug. Vooral tijdens de drukke Bissinghdagen, nou ja eigenlijk altijd als de zon schijnt in Ommen heb je problemen, grote problemen....Even van de Appie naar Beerze (Van A Naar Beter zeg maar....) rijden kost je dan zo een half uur. Zeker als je ontwetenden hebt die voor het eerst in een auto stappen, althans zo lijkt het. Amper weten waar het gaspedaal zit of laat staan de rem of de richtingaanwijzer. Het zal vast wel zo'n knappe kop zijn geweest bij Rijkswaterstaat met een universitaire opleiding of iets dergelijks. Maar welk ontiegelijk dom varken bedenkt die idiote situatie. Zelfs de rechtgeaardde Ommenaar snapt na dik een jaar nog niets wat op een zo'n tekentafel aan iemands brein is ontsproten.....Dat zijn eigenlijk echt de domme varkens en natuurlijk al die machtsmisbruikers in de wereld.....Die eigenlijk nog meer. Wij kunnen op de Vechtbrug er nog onze eigen draai aan geven. Dat lukt niet bij al die wereldverbeteraars die kicken op macht en 's nachts prinsheerlijk woelen in hun modderbaden. Dat zijn geen zeugen of beren maar gigantisch domme varkens die je eigenlijk moet wegvoeren in een snikhete Caravan. Niet naar het oosten of westen maar gewoon van A naar de S van slagerij. Slachten en ophangen in een donkere, vieze koelcel. Gek eigenlijk hoe je van een simpele uitspraak komt tot een heel relaas over dat mooie varken, die mooie knappe Zeug of die grote Beer. Ik vind het prima wat mij betreft. Of ben ik nou ondertussen het domste varken wat er rondloopt.....?? Joah, mag wel zo. Fijne zondag allemaal. Trouwens al eens Livar geprobeerd....Of kun je die helemaal niet verstaan.....haha.
Man, geboren in 1972. Papa van Moos en Mouna. Meestal op zondagmorgen spui ik mijn hersenspinsels en gedachtengangen de wereld in. Joah, mag wel zo...
zondag 28 augustus 2016
zondag 21 augustus 2016
Rio
Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'Her name is Rio and she dances on the sand. Just like that river twisting through a dusty land. And when she shines she really shows you all she can. Oh Rio, Rio dance across the Rio Grande'
Uut 'Rio' van Duran Duran
Twee weken lang dacht ik dat meedoen belangrijker was dan winnen. Niets is minder waar. Als je na twee weken eindigt op plek vier valt je droom en je doel in complete duigen. Vraag dat maar aan de Oranje hand- en volleybalsters. Op de Olympische spelen is plaats nummer vier nou net de plek waar je niet wilde zijn.
Daarom waren wij in Oostenrijk, in het mooie Tirol. Om precies te zijn Kirchdorf in Tirol. Dacht even dat RIO stond voor Regen in Oostenrijk! Wij zaten genesteld tegen de Wilde Kaiser aan, een berg vaak beklommen door mien Pa toen hij nog in de kracht van zijn leven zat. Wij deden het mooi een stukkie kalmer an, gingen met zo'n rode gondel een klein beetje richting de blauwe hemel. Niet alleen Moos keek zijn kleine oogjes uit, ook onze wereld werd ineens een stuk groter.
Net als in Nederland was Rio 2016 op de Oostenrijkse televisie te volgen....we keken zo af en toe eens naar de Oostenrijkse versie van de NOS. Als Moos ff op de I-pad mocht en wij lekker lagen te dommelen op de springbox zo vlak voor het avondeten. Las op internet dat er veel kritiek was op de berichtgeving van de publieke omroep. Nou, dan heb je niet naar de Österreichischer Rundfunk zitten te koekeloeren. Die waren standaard te laat met de hoogtepunten. Niks geen zingen voor de kerk uit, de zegen was reeds gegeven en de kerkgangers zaten al lang en breed aan de koffie als de ORF eindelijk kwam met een vertraagd hoogtepunt. Stiekum had ik de ontknoping al gezien op de ZDF of ARD. Wij hebben de NOS, onze oosterburen moesten de ene dag kijken naar ARD, de andere dag naar het ZDF. Gokken met voorkennis....Je kunt het naar hartelust doen in Oostenrijk. De kranten staan er dan ook vol van....
Die Duutsers waren weer eens hun buren te slim af. Hier volgde ik ook de bloedstollende finale van het Kleinkalibergeweer 50 meter, drie houdingen. Je rolt er in hè. Stiekum had ik mijn kaarten gezet op Olivia Hoffman, de goedlachse Oostenrijkse die in onverstaanbaar NederTirol daarvoor nog even haar kansen had berekend. Ik snapte er geen snars van. Het leek een hele serieuze sport maar deze sport was mij vreemd. Op Duits bekt het ook veel beter....Dreistellungskampf mit dem Kleinkalibergewehr 50 meter. Klinkt bijna als een symfonie van Mozart. Maar helaas werd Olivia geen Olympiasiegerin. Die eer was toebedeeld aan Barbara Engleder, een Duitse vrouw die met haar geweer de roos vaak trof....Een roos,amper een diameter van een 2 euro munt. Op 1 meter zie ik het al niet meer, laat staan op 50 meter. Het schijnt dus een hele serieuze sport te zijn maar ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Wij hebben Hans van Zetten bij het turnen maar de commentatoren bij het schieten in Rio zijn tevens super enthousiast....Onduits eigenlijk. Jemig, die man kwam bijna klaar van al die losse flodders. Terwijl het buffet werd geopend viel de ene kampioen na de andere af. Olivia werd vijfde en daar werd flink over nagepraat bij de ORF, kaum zu glauben...Wie konn dass passieren.....? Maar Barbara trof het vaakst haar doel. De ene Duitse volzin volgde de andere op. Fabelhaft om zo vlak voor het heerlijke eten in Oostenrijk ff een kakofonie aan Duitse woorden in je oren gerateld te krijgen......
Slagroom zonder suiker, Dinosaurussen gewoon boven op de berg, Zwemmen in het zwembad, Kaffee mit kuchen, Sekt bij je ontbijt, Semmelbroodjes, Wij gewoon met zijn drieën, Alleen in een mooie kleine grote wereld beschermd door de reusachtige bergen en de Wilde Kaiser....Koeien met bellen, groetende Oostenrijkers, Lief zijn, Genieten van Moos, Genieten van elkaar, FF niks of niemand om je heen, Rio in Oostenrijk, Spanning bij het schieten, Wandelen, Guluschsuppe, Kaiserschmarren, Traditioneel Tirools eten, Salatbuffet, Grote speelkamer, Juf Chantal uut Tilligte, Badjas, Lekker Lezen, Vakantie....Alles mocht, niks hoefde. Heeeeeeeerlijk!
Oostenrijk was geweldig. Moos was OlympiaSieger op alle onderdelen. Kereltje is reislustig en leergierig. Grappig en vrolijk tegelijk. Energie voor 10 windbuksen tegelijk, schiet met scherp en treft altijd doel!
Dyslexie onderweg maakt soms wel wat ongerust op de Autobahn. Je leest Hitler am TW (je denkt meteen aan de Tweede Wereldoorlog), Je schrikt, hij is terug. Denkt dat hij Erdogan en IS nu wel de baas kan zijn. Terwijl er toch echt Hilter am TW (Teutoburger Wald) staat. Twee letters maar omgedraaid, maar even dacht je dat je laatste uurtje was geslagen. Niet geschoten is altijd mis. Je haalt langzaam de vingers die behoorlijk genageld in het stuur stonden er rustig weer af...Je dept het zweet van je voorhoofd en je verhaalt rustig en met vertrouwende stem dat je het wel goed gelezen hebt....Duzz Nie!
Zomervakantie was uit de kunst. Ook de laatste week thuis in Nederland met super leuke uitstapjes. Je (her)ontdekt je eigen koude kikkerlandje. Genieten op de vierkante meter. De laatste Urlaub met zijn drietjes....Volgend jaar is het allemaal andere kuchen, krijg net een gelukskoekje, grote schoonmaak hè - Laat je dromen groter zijn dan je Angsten - Volgende keer zijn we met zijn vieren....Oostenrijk 2016 zal altijd bijzonder voor ons blijven, niet alleen wat wij er ontdekten, ook wat wij allemaal meemaakten en wat ik naderhand pas besefte dat ik met deze twee kampioenen elke dag doel tref. Ik win of verlies niet eens in de vier jaar, maar elke dag is het voor mij prijsschieten....Amen voor dit schietgebedje, schot in de roos!
Joah, mag wel zo!
'Her name is Rio and she dances on the sand. Just like that river twisting through a dusty land. And when she shines she really shows you all she can. Oh Rio, Rio dance across the Rio Grande'
Uut 'Rio' van Duran Duran
Twee weken lang dacht ik dat meedoen belangrijker was dan winnen. Niets is minder waar. Als je na twee weken eindigt op plek vier valt je droom en je doel in complete duigen. Vraag dat maar aan de Oranje hand- en volleybalsters. Op de Olympische spelen is plaats nummer vier nou net de plek waar je niet wilde zijn.
Daarom waren wij in Oostenrijk, in het mooie Tirol. Om precies te zijn Kirchdorf in Tirol. Dacht even dat RIO stond voor Regen in Oostenrijk! Wij zaten genesteld tegen de Wilde Kaiser aan, een berg vaak beklommen door mien Pa toen hij nog in de kracht van zijn leven zat. Wij deden het mooi een stukkie kalmer an, gingen met zo'n rode gondel een klein beetje richting de blauwe hemel. Niet alleen Moos keek zijn kleine oogjes uit, ook onze wereld werd ineens een stuk groter.
Net als in Nederland was Rio 2016 op de Oostenrijkse televisie te volgen....we keken zo af en toe eens naar de Oostenrijkse versie van de NOS. Als Moos ff op de I-pad mocht en wij lekker lagen te dommelen op de springbox zo vlak voor het avondeten. Las op internet dat er veel kritiek was op de berichtgeving van de publieke omroep. Nou, dan heb je niet naar de Österreichischer Rundfunk zitten te koekeloeren. Die waren standaard te laat met de hoogtepunten. Niks geen zingen voor de kerk uit, de zegen was reeds gegeven en de kerkgangers zaten al lang en breed aan de koffie als de ORF eindelijk kwam met een vertraagd hoogtepunt. Stiekum had ik de ontknoping al gezien op de ZDF of ARD. Wij hebben de NOS, onze oosterburen moesten de ene dag kijken naar ARD, de andere dag naar het ZDF. Gokken met voorkennis....Je kunt het naar hartelust doen in Oostenrijk. De kranten staan er dan ook vol van....
Die Duutsers waren weer eens hun buren te slim af. Hier volgde ik ook de bloedstollende finale van het Kleinkalibergeweer 50 meter, drie houdingen. Je rolt er in hè. Stiekum had ik mijn kaarten gezet op Olivia Hoffman, de goedlachse Oostenrijkse die in onverstaanbaar NederTirol daarvoor nog even haar kansen had berekend. Ik snapte er geen snars van. Het leek een hele serieuze sport maar deze sport was mij vreemd. Op Duits bekt het ook veel beter....Dreistellungskampf mit dem Kleinkalibergewehr 50 meter. Klinkt bijna als een symfonie van Mozart. Maar helaas werd Olivia geen Olympiasiegerin. Die eer was toebedeeld aan Barbara Engleder, een Duitse vrouw die met haar geweer de roos vaak trof....Een roos,amper een diameter van een 2 euro munt. Op 1 meter zie ik het al niet meer, laat staan op 50 meter. Het schijnt dus een hele serieuze sport te zijn maar ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Wij hebben Hans van Zetten bij het turnen maar de commentatoren bij het schieten in Rio zijn tevens super enthousiast....Onduits eigenlijk. Jemig, die man kwam bijna klaar van al die losse flodders. Terwijl het buffet werd geopend viel de ene kampioen na de andere af. Olivia werd vijfde en daar werd flink over nagepraat bij de ORF, kaum zu glauben...Wie konn dass passieren.....? Maar Barbara trof het vaakst haar doel. De ene Duitse volzin volgde de andere op. Fabelhaft om zo vlak voor het heerlijke eten in Oostenrijk ff een kakofonie aan Duitse woorden in je oren gerateld te krijgen......
Slagroom zonder suiker, Dinosaurussen gewoon boven op de berg, Zwemmen in het zwembad, Kaffee mit kuchen, Sekt bij je ontbijt, Semmelbroodjes, Wij gewoon met zijn drieën, Alleen in een mooie kleine grote wereld beschermd door de reusachtige bergen en de Wilde Kaiser....Koeien met bellen, groetende Oostenrijkers, Lief zijn, Genieten van Moos, Genieten van elkaar, FF niks of niemand om je heen, Rio in Oostenrijk, Spanning bij het schieten, Wandelen, Guluschsuppe, Kaiserschmarren, Traditioneel Tirools eten, Salatbuffet, Grote speelkamer, Juf Chantal uut Tilligte, Badjas, Lekker Lezen, Vakantie....Alles mocht, niks hoefde. Heeeeeeeerlijk!
Oostenrijk was geweldig. Moos was OlympiaSieger op alle onderdelen. Kereltje is reislustig en leergierig. Grappig en vrolijk tegelijk. Energie voor 10 windbuksen tegelijk, schiet met scherp en treft altijd doel!
Dyslexie onderweg maakt soms wel wat ongerust op de Autobahn. Je leest Hitler am TW (je denkt meteen aan de Tweede Wereldoorlog), Je schrikt, hij is terug. Denkt dat hij Erdogan en IS nu wel de baas kan zijn. Terwijl er toch echt Hilter am TW (Teutoburger Wald) staat. Twee letters maar omgedraaid, maar even dacht je dat je laatste uurtje was geslagen. Niet geschoten is altijd mis. Je haalt langzaam de vingers die behoorlijk genageld in het stuur stonden er rustig weer af...Je dept het zweet van je voorhoofd en je verhaalt rustig en met vertrouwende stem dat je het wel goed gelezen hebt....Duzz Nie!
Zomervakantie was uit de kunst. Ook de laatste week thuis in Nederland met super leuke uitstapjes. Je (her)ontdekt je eigen koude kikkerlandje. Genieten op de vierkante meter. De laatste Urlaub met zijn drietjes....Volgend jaar is het allemaal andere kuchen, krijg net een gelukskoekje, grote schoonmaak hè - Laat je dromen groter zijn dan je Angsten - Volgende keer zijn we met zijn vieren....Oostenrijk 2016 zal altijd bijzonder voor ons blijven, niet alleen wat wij er ontdekten, ook wat wij allemaal meemaakten en wat ik naderhand pas besefte dat ik met deze twee kampioenen elke dag doel tref. Ik win of verlies niet eens in de vier jaar, maar elke dag is het voor mij prijsschieten....Amen voor dit schietgebedje, schot in de roos!
Joah, mag wel zo!
Abonneren op:
Posts (Atom)