The Dream Of The Blue Turtles!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Toen ik nog hiel klein waas en van 't leave niks begreep. Allien mar speulde, oot en sleep. Toen ik nog zo klein waas dat ik op de tiene mos goan stoan um te kieken nar de moan. De witte streepe in de lucht, ge kneept ow oege half dicht. Elke wolk waas 'n gezicht.
En 's oaves laat de hoar nog naat, nog efkes en nar bed. De raam wiet oap genne sloap en d'n hemel waas veurroej. Mist hing op 't land, 's oaves laat da stond de piel in brand.
Ge kost oore droeme, ge waart d'n baas van iederien. Vocht met de sterkste allien, langoet ligge in 't gras. Ge rookt d'n asfalt en de zwaj als 't pas gereagend haj. Ge had 't mar met ien ding druk. Groeter weare mar wat ge ok deed, echt veul alder woorte neet.'
Uut 'De Peel in Brand' van Rowwen Hèze

Hoi, ben ik weer.
Lekker hoor zo'n glaasje cassis na wederom een overwinning van onze Leeuwinnen!
Bij de 2-0 maakte Moos een ouderwetse buikschuiver, hij kwam net van buiten naar binnen gerend en reageerde als een echte spits zeer attent. In de ene hand zijn halfvolle waterpistool en in de andere zijn hele verstand. Wat zijn we trots op het keurige rapport en zijn vorderingen. Wat heeft dat jochie zijn best gedaan. Op alle punten verbeterd. Lieve woordjes nog van Juf Janneke, keurig in blauw geschreven op wit papier.
(Bad)meester Harry aaide gistermorgen ook al zo vertederend over zijn bol. Nog één zwemles voor de zomer maar volgens Harry zal het niet lang meer duren voordat hij mag afzwemmen voor diploma A.
De medaille ligt al klaar, bij wijze van spreken dan. Moos zit boordevol positieve energie zei Harry, wie ben ik dan om deze aardige zweminstructeur van de Slag tegen te spreken.
Ik sprak Jack gisteravond tevens niet tegen. Hij zong over eerder, over vroeger in Limburg. Hoor veel Rowwen Hèze de laatste tijd. Is het niet bij ons thuis dan komt de heer Poels wel buurten in de mooie tuin van onze verhuurders. Je kunt Limburg wel hebben verlaten voor Amsterdam en ondertussen voor Lutt'n (in de buurt van de watertoren) maar Limburg zal voor eeuwig blijven huizen in onze goedlachse buurman Richard en samen met zijn lieve Marieke eigenaars van deze fraaie toko. Mijn nichtje Rianne beaamde dat ook, wie ben ik dan om haar tegen te spreken. Tis d'r iene van de boxe hè.
Rowwen Hèze, altijd al leuk gevonden, veel concerten van hen bezocht, zowel in het theater alsmede in uitbuikende zwangere feesttenten...San is er ook voor te porren. We zaten lekker buiten...De zon was langzaam bezig om te vertrekken boven de landerijen toen Jack de Peel in Brand aan het zingen was.
Tis Limburgs dialect maar deze Sallander verstiet de voormalige inwoner van Americana bijzonder goed.
Muziek schept een soort van band hè, spreekt de taal van de tijd. Als de maan vuurrood is lijkt het soms net of het land in brand staat, dat staat het tegenwoordig regelmatig maar dan helaas op de verkeerde manier. Poels zong over eerder, over het feit dat de Peel dan nog echt spreekwoordelijk in brand kon staan. Het pas gemaaide weiland hiernaast was dan geen peel, de maan scheen ook nog niet zo vuurrood als in de teksten van Jack want de felle zon had blijkbaar nog steeds moeite om te gaan slapen. Zeker een nachtbraker die zon van gisteren, zaterdag 29 juni. Twee vlinders maakten het allemaal niets uit, ze vlogen minutenlang achter elkaar aan, hadden geen last van de verstikkende warmte, vast verliefd deze twee vlinders....zullen vlinders ook vlinders voelen in hun kleine buikjes....??
Maar ik groef tevens in mijn geheugen. Beelden van vroeger sprongen plotskap op mijn netvlies. Joegoslavië kwam buurten in mijn geheugen. Toen het land nog bestond, niet verscheurd door vreselijke burgeroorlogen. Hoe leg je trouwens een kind uit wat een oorlog nou precies inhoudt. Iets met macht, geloof en het zoeken naar iets wat je achteraf toch niet kon vinden. Toen Joegoslavië nog mijn Joegoslavië was en die van mijn vader. Ik moet, denk ik, twaalf jaar zijn geweest dat ik alleen liep te lopen in Belgrado, ook wel Beograd genoemd. Een mooie oude stad. Waar ooit de eerste McDonalds werd geopend in het zogenaamde Oostblok. Daar viel het land van Tito niet helemaal onder maar hij had het (be)wind er wel onder.
Als je begrijpt wat ik bedoel. De regering was er absoluut de baas, mensen werden door de overheid in gaten gehouden maar als jonge of oude toerist merkte je er niet zo veel van. De schoon- en gastvrijheid van het land en de zachtaardige burgers compenseerden veel zoniet alles!
Moest denken aan mijn King, hoe hij stuurde zonder navigatie door het verschrikkelijk mooie land wat nu is opgedeeld in tig kleine landjes....Moest denken aan de droom van de blauwe schildpadden. Aan urenlang cassettebandjes draaien in je walkman en dan lopend langs bezienswaardigheden. Cassettebandjes kopen van Sting. Duran Duran en Then Jericho in downtown Belgrado. Wekenlang zat het eerste solo-album van Sting, geboren als Gordon Summer, van the Police in mijn walkman. Natuurlijk een roodzwarte bedenk ik mij nu ineens, maar dat was destijds stom toevallig. Gekocht in Duitsland, in Neumarkt. Het adres waar mijn Pa altijd de eerste tussenstop had als hij met de grote OAD-bus naar zijn favoriete bestemming(en) onderweg was. Joegoslavië was het land van mijn Pa, hij kende elke heg en steg, hij wist waar elke weg naar toe leidde. Hij sprak de taal, ik weet nog maar een paar woordjes. Dwa Pivo bijvoorbeeld terwijl ik als twaalf jarig jochie daar nog niet eens aan mocht denken. Ik zal nooit meer de tranen in zijn ogen vergeten toen hij op TV zag hoe de oorlog zijn geliefde land naar de afgrond duwde.
The Dream of The Blue Turtles.....de titel van de plaat van Sting. Raar, deze titel heeft mij altijd geïntrigeerd.
Zijn er uberhaupt blauwe schildpadden? Nou ja, van die dingen dacht ik dus na een mooie en vooral warme zaterdagavond. Gisteren was het net of je hier Toscane binnenwandelde....
Richard en Marieke hadden de tuin opengegooid voor een Brocante Fair met allerlei ditjes en datjes.
Brocante is in mijn ogen mooi oud spul van eerder waar je (soms) teveel voor betaald. Ach, we liepen lekker (s)loom te slenteren in de kleurrijke tuin van onze lieve gastheer- en vrouw. Dronken weer een lekker kopje koffie bij Astrid van de Rheezer Kamer. Mouna schilderde bij een gezellige Oma een fraai schilderijtje. Bleek het later de buurvrouw te zijn van die arts...Jullie weten wel, die knappe arts uut het ziekenhuis van Hardenberg. Wat een geluk dat de neusamandelen eruit moesten van Mouna. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Mouna, die de skills van haar Oma in haar kleine vingertjes heeft. Over appels en bomen! Kunstenaartje in de dop hoor. Moos kocht een ijsje bij zijn vriendinnetje Viv en wij bezochten met Opa en Oma het museum van Siem.
Gewoon een dag zoals je 'm graag ziet. Het niets hoeft alles mag principe uit de bovenste keukenla getrokken. Sowieso een leuk en gezellig weekend. BBQ op de donderdagavond zonder ballonnen met de oude van Kouwenborch buren, een mooie traditie die gelukkig in ere is gebleven. Een mieters gezellig feestje een dag later, nu wel met ballonnen, bij Amused aan de Vecht. Dacht altijd dat je van Duits Bier nach das Rheinheitsgebot geen pien in het dak kon krijgen....Nou ja, blijkbaar wel. Niets is meer wat het is....Of je wordt ouder Papa en gewoon minder zoepen!
Vandaag nog even naar de Zwieseborg, kijken naar één van onze lekkerste hobby's en vanavond samen met de club van zes de zondag afsluiten in het Bostheater Ommen. Vriend Huub en de mannen van de Dijk treden er op...Dansen op de Vulkaan! Mag het licht uit....Wat als ze er niet is...
Ach, er zijn mindere dingen in het leven. Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien. Een oude fietsenmakerswijsheid, de auteur van dit fijne stukje proza sprak ik vrijdagavond weer eens na lange tijd.
Hij zag het leven nog steeds zonnig in al was het niet altijd zonneschijn bij hem geweest de laatste tijd....Maar het leven was nog steeds mooi zei hij. Mooi dat het zo kan, zo moet het ook al valt het niet altijd mee...
Gisteravond dronken wij nog een mooi glas wijn, niet uit een theekan trouwens, en een koud biertje in de Luttense Tuin....Hier, vlak bij de watertoren....Gewoon even de dag doornemen. Niks geen Medisch Centrum West maar gewoon Toscane, gewoon in een tuin in Lutten.
De droom van de blauwe paddenstoelen....Na ruim dertig jaar spreekt ie nog steeds tot de verbeelding.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

546 Bluswater!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Es gibt Tage, die sollten nie enden. Und Nächte, die sollten nie gehen. Es gibt Zeiten, da werde ich ganz ruhig. Und dann kann ich die Welt nüchtern sehen. Doch meistens ist es wie immer: Alles ist irgendwie grau und manchmal kommt es noch schlimmer. Wer is schon bei so was gut drauf?
Was kann man mit Sicherheit sagen? Was weiss man schon wirklich genau? Ich hab mit dem Trinken mal angefangen und veilleicht hör ich irgendwann auf. Ein klarer Kopf ist die beste Droge - Na klar, das kann schon sein. Es gibt soviel schlaue Sätze dazu und mir fällt auch einer ein:
Kein Alkohol ist auch keine Lösung! Ich hab es immer wieder versucht. Kein Alkohol ist auch keine Lösung! Es würde gehen, doch es geht nicht gut!'
Uut 'Kein Alkohol ist auch keine Lösung!' van die Töten Hosen

Hoi, ben ik weer.
Ik wist het niet, jullie wel...?
Dat er in Nederland bijna twee miljoen mensen zijn met een handicap. Jong of oud, licht verstandelijk of meervoudig complex gehandicapt. Visueel of auditief.
Ik wist het niet, weet trouwens niet eens meer hoeveel mensen er precies wonen in ons kleine kikkerlandje.
Allang niet meer die vijftien miljoen mensen van Fluitsma en van Thijn, bij laatstgenoemde moet ik altijd aan Carlo Boszhard denken. Waarom? Zeg het maar, dat is mij ook een volkomen raadsel. Heeft het soms met Irene te maken...?
Maar blijkbaar hadden wij de gehandicaptenzaken een beetje geknutseld geregeld rondom het Binnenhof en bij de diverse ministeries. Het hing er maar een beetje als een niet lopende rolstoel bij aan. Geen één ministerie die echt opkwam voor de belangen van deze grote en diverse groep mensen. Raar toch?
Op de keper beschouwd hebben wij allemaal een bepaalde tik, toch...? Ik ken niemand die daadwerkelijk 100% gewoon normaal is. Bij ons allemaal zit links of rechts wel een steekje los. Wij houden allemaal wel een schroefje over van het zelfgemaakte bouwpakket. Tenminste, als je het nuchter beschouwt. Sorry, dwaal weer eens af. Misschien wel mijn grootste handicap als je het mij gisteren zou vragen....
Vroeg mij wel af, wordt ik ook als een soort van gehandicapte beschouwd. Bijna twee miljoen mensen vind ik erg veel...Of kijk ik gewoon niet goed uit mijn doppen...dat kan ook? Schijnt dat 1 op de 3 huwelijken tevens het strand en de eeuwigheid niet halen. Maar ben ik ook gehandicapt aangezien ik niet vlekkeloos praat, word ik dan tevens als visueel beperkt beschouwd...omdat ik verder van die rare hersenkronkels en gedachtengangen heb? Of haal ik nu dingen door elkaar, na het lichtelijk hakkelen wat bij mij stotteren is geworden zet ik nu vandaag de dag tevens de zinnen niet keurig achter elkaar....Het kan verkeren!
Maar goed, een minister van gehandicaptenzaken was er nog niet. Hij of zij moet het gezicht en de stem van alle mensen met een handicap in Nederland gaan worden.
Ondertussen weten wij allemaal dat Rick Brink de eerste man in de geschiedenis is geworden die deze functie zal gaan bekleden. Naast Evers hebben wij wederom een bekende Hardenberger in het westen van het land. Iemand van over de Iessel, hier is een ei gelukkig geen lege dop!
Rick mag dan misschien wegens zijn ziekte en rolstoel beperkt zijn maar hij gaat met zijn zevenmijlslaarzen, keurig rood/oranje gekleurd, als een olifant door de tot nu keurig afgesloten porceleinkast scheuren.
Let maar op mijn woorden. Hij is al redelijk door de politieke wol geverfd. Hij kleurt alle kleuren.
Ik denk dat Nederland zich geen betere ambassadeur voor de bijna twee miljoen gehandicapten had kunnen wensen. Als het moet kan hij een pain in the ass zijn, een scherp debater, iemand die sympathie kan kweken maar als het moet deuren kan en wil open trappen met zijn kekke schoentjes. Waarvan Akte!
Rick is on the Highway. Ik vind het mooi en was maandagavond best wel trots dat Rick werd gekozen.
We hebben er sinds deze week weer een bekende Hardenberger bij. En wie wil er nou niet gekust worden door Lucille Werner en Anita Witzier....? Duzz!
Hoop wel dat ik jou zo af en toe nog aan een Hardenbergse toog mag treffen met een  mooi fris getapt biertje in de hand en dom ouwehoerend. Als minister moet je ook je rustmomenten kunnen pakken, wat ik oe brom. Na brandjes blussen in de steeds heter wordende politiek moet je af en toe afkoelen zeker als er een hittegolf op komst is. Het schijnt dat met de inzet van 546 Bluswater van de Brouwerij Avereest vele branden zijn geblust.
Ik nam het er gisteravond van...Per toeval passeerde ik gistermiddag de brouwerij van Dedemsvaart. In de middenberm stond een bord met de tekst dat ze geopend waren, keek in mijn achteruitkijkspiegel en zag dat ik zonder moeite kon afremmen...sloeg linksaf. Maar ze hadden vrijdagavond vergeten het bord weg te halen. Wat de vriendelijke oude man me vertelde nadat hij de deur had geopend dat de brouwers pas zouden arriveren om twee uur maar dat hij mij wel kon helpen. Mooi man, samen met hem stiefelde ik naar boven en enkele minuten later had ik een doosje met alcoholische heerlijkheden onder mijn arm. Ik dacht nog: Geen alcohol is natuurlijk ook niet de oplossing of zoiets in mijn korte spasshose. EigenWiez en Blonde Bertha bevonden zich in de doos en ik nam tevens het ongefilterde pilsener van 546 Bluswater mee.
Maar ik moet nog veel meer biertjes gaan proeven, wat een straf hè. Iemand moet het doen....Want Dikke Bolle, Vol Bloed, PK Paardenkracht, LenteGenot, Turf Bock, Maf Kees, ShakeSpeare en LanterFanter staan nog op mijn spreekwoordelijke bierkaart om genuttigd te worden. Appte de Camping al, dat moet maar eens op een regenachtige zaterdag gebeuren. Bierliefhebbers pur sang onze oude buren...
Die afspraak staat. Het werd gisteren een perfecte dag, de tante van San zal vast en zeker boven in de zevende hemel trots op ons zijn geweest.
Het begon 's morgens al vroeg met de zwemles van Moos en zo emmerde het de hele dag door tot 's nachts aan de eigen zwemles voor gevorderden toe.
We kwam in notabene Daarle uit. Daarle, waar je het vroeger voetballend altijd lastig had, we wonnen er wel maar het ging nooit gemakkelijk. Snapten het tenue ook niet. Smetteloos wit maar de ene sliding volgde de andere buikschuiver op. Maar we stapten op een gewone voetballoze zaterdagmiddag onbezorgd het 'N Bos Food & Drinks Festival binnen. Gewoon in een knus Dennenbos aan de Haarweg 1S.
Zo'n festival verwacht je ergens anders maar niet in downtown Daarle, onbekend maakt wederom onbemind. Dat geldt zeker voor Daarle waar een moat van mien Pa, Meneer Maneschijn, auto's verkocht.
Maar super genoten....Heel Daarle liep uit voor koude Beugels, overheerlijke spareribs van slagerij Aalderink, pizza's uit de houtgestookte oven, Ranja voor de kinderen, speciaal gebrouwen bier van de Berghoeve uit goddeloos 'n Ham, een pittige Indische maaltijd van die lieve mevrouw, ijsjes van Bijkerk, zacht gegaard varkenshaas van Lumberjack, zoete popcorn, een spannende speurtocht door het bos, kunst in het bos en droge worst van de Wippe uit Daarle. Nog zo iets wat ik niet had verwacht.
Ruben Plaggenmars verkocht donders lekkere worst. Heerlijk gedroogd. Moos vroeg nog of ie worst luste, dat zeg jij toch altijd Papa....Geweldig! Je had er bij moeten zijn. Mouna die vrolijk spareribs soldaat aan het maken was. Dat kleine bekkie onder de marinade gesmeerd, maar wat zat zij te genieten. San die aan de Indian Pale van Berghoeve ging. Word ik vrolijk van als mijn lieffie aan een mooi wit biertje gaat....Word ik gelukkig van. Gek hè. Gedeelde vreugd is halve smart!
Het was echt zo'n perfecte dag. De hele dag met zijn vieren en toen het duo Druk & Heel Druk eindelijk 's avonds in bed lagen kwam het duo Rustig & Lekker Gezellig om de hoek kijken bij de watertoren voor een biertje en een wijntje.
Met Frederiekus mooi aan de Blonde Bertha gezeten. We kregen geen venijnige en jaloerse blikken van onze wederhelften toegeworpen. Neuh, aan deze blonde snol mochten wij ons laven. Lekker Eigenwiez volgde en Frederiekus veegde zelf de vloer aan met Bluswater en onze guilty pleasure Mummelmann uut het andere Oosten. Ervaring sprak boekdelen. Een zelfstandige met een prachtig wief! Zelfs een half uurtje Duitse muziek kreeg ik er gisternacht in 40-45 minuten gemakkelijk door heen. Maar ik vraag mij nog steeds af, waar is toch die JBL oplader...? Kortom, wij laafden ons aan een perfecte dag. Want wij zijn na twaalf dagen incompleet te zijn geweest nu weer heerlijk compleet. Dat verdiende wat hemels water en een perfecte dag. We dronken dan geen Sangria maar wel wat anders lekkers in het Daarlese Park. Want geen alcohol is ook niet de oplossing. Wat ik oe brom!
Hoop dat Rick wat potten kan breken daar aan de andere kant van de Iessel, zijn Hardenbergse nuchterheid zal hem ver brengen...denk het wel. Nogmaals succes Minister Brink!
Waar een kleine man bijzonder groot in kan zijn maar vergeet niet om tijdig zo af en toe wat te blussen. Ik zou Henry bij een volgende keer adviseren om het bier van de Brouwerij Avereest in zijn assortiment op te nemen.
Daar heeft iedereen profijt van....In ieder geval een paar tienduizenden Anbargers....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

MonkeyTown Hardenberg

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Just a perfect day. Drink Sangria in the park. And the later when it gets dark...we go home.
Just a perfect day. Feeds animals in the zoo. Then later a movie too, and then home.
Oh, it's such a perfect day. I'm glad I spend it with you. Oh, such a perfect day. You just keep me hanging on, You just keep me hanging on.
Just a perfect day. Problems all left alone. Weekenders on our own it's such a fun.
Just a perfect day. You made me forget myself. I thought I was someone else, someone good. Just a perfect day.'
Uut 'Perfect Day' van Lou Reed.

Hoi, ben ik weer.
Ondertussen was ik op zoek naar perfecte dagen. Met terugwerkende kracht geleerd van iemand die er jammer genoeg niet meer is. Gisteren namen wij respectvol afscheid van tante Harriët. Hoop is een kwaliteit van de ziel en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt. Hoop is niet voorspellen of vooruitzien. Het is een gerichtheid van het hart, voorbij de horizon verankerd. (Vaclev Havel, red.).
Vanmorgen vloog ze nog....Van het begin tot het einde onderwees Harriët mij nog gewoon even in een klein uurtje op verstild Kranenburg wat laatste levenswijsheden. Voelde mij net een spons, absorbeerde alles. Eeuwig dank daarvoor, wat was je en ben je toch een hartstikke mooi mens!
Het was een perfecte dag zoals Lou Reed 'm ooit bedacht moet hebben, van bovenaf gewoon liefdevol geregisseerd door een vrouw die als een nooit vergeten koningin op haar troon zal blijven zitten. Vannacht schitterde haar ster warempel al aan de blauwe hemel.
Hier hielp geen medicijn tegen....en in de verte blafte een trouwe herdershond. Waarvan Akte!
Afgelopen vrijdag besloot ik als tijdelijk alleenstaande vader (nog 3 dagen, red.) samen met Moos en Mouna in al mijn ondoorgrondelijke wijsheid op zoek te gaan naar een perfecte dag voor ons drieën!
We vonden 'm in downtown Rheeze, wederom zou ik zeggen... Nu iets verder de grote Beltenweg op richting Hardenberg.
MonkeyTown Hardenberg. Een absolute aanrader.....Voor een perfecte dag in de geheime taal van de kinderen!
Klokslag, euh....Nou ja iets later. Een paar minuutjes over negenen arriveerden wij bij het net geopende Apenstad. Moos vertaalde het later even aan Oma....Google Translaatje in hoogsteigen persoontje.
We waren incognito, we hadden ons niet aangemeld. Moos zei tegen het lieve meisje achter de kassa dat Papa en zijn zusje er zo aankwamen.
Het rook er nog naar nieuw. Maar de eerste indruk was meteen super. Een (nog) bijna lege overdekte speelhal lachte ons toe. Een perfecte dag leek het te worden en zo blij dat ik het kon delen met mijn kinderen.
In de auto hadden wij onze tactiek al besproken. Mouna zou het peutergedeelte (tot 4 jaar) voor haar rekening nemen. Moos sloeg rechtsaf naar de klim- en speeltoestellen vanaf 4 jaar en ouder. Ondergetekende zou de overige randzaken beoordelen en onderwerpen aan het kritische oog.
Bijvoorbeeld het testen van de bonenkoffie, de funbowling en/of de WiFi wel goed zou doorkomen hier in het mooie en rustieke Rheeze.....
Moos kreeg meteen hulp van Cyriel uit groep 4. Het jochie, gestoken in het uittenue van Ajax met nummer 22 achterop, speelde eveneens een thuiswedstrijd in zijn eigen Hardenberg. Al snel klauterde beide belhamels als fulltime apen door, langs en over allerei bijzondere obstakels...New kids in Town.
Mouna wenkte mij. Zij durfde nog niet alleen van de glijbaan af, maar na de eerste keer glijden wist ze waar Abraham de mosterd haalde. De WiFi werkte als een tierelier en ik bracht snel Curacao op de hoogte ook al was het daar nog midden in de nacht. Als San een blik op haar telefoon zou werpen was het eerste wat ze zag twee van haar ...euh herstel drie van haar uitgelaten kinderen. Want inmiddels had ik de Cruijffies en Happy Socks in de hoek geschopt. Ik zat te genieten want MonkeyTown is een pure aanwinst voor Hardenberg en omgeving.
Wij mogen onszelf wel een beetje betitelen als ervaringsdeskundigen....Veel van die overdekte speelhallen van binnen gezien in Nederland, België, Duitsland en zelfs in Oostenrijk en Italië.
Van een kakofonie aan geluid vanwege een werkelijk hondsberoerde akoestiek (dagelijks medicijnen) tot dit net ontdekte pareltje aan de speelboom. Want MonkeyTown Hardenberg schoot vrijdag met stip de top drie binnen, nou ja het belandde door het kritische testpanel (Wij duzz) meteen op 1...echt wel!
Tuurlijk, alles is fonkelnieuw. Maar hier is goed nagedacht over het concept. Met aandacht voor alles, althans ik kon weinig punten ontdekken die minnetjes opleverde. Zag voornamelijk pluspunten. één plus één is drie! Leuk en vriendelijk personeel en een eigenaar die trots op zijn bedrijf is. Bowlen was fun, daarom heet het, denk ik, funbowling. Cyriel, Moos zijn kameraadje in het vierkante kwadraat, won met twee strikes en een spare. Moos was goede tweede. Mouna drie, terwijl ze zei dat ze echt twee jaar is (ik reken het goed). Papa Alfred werd vierde en laatste maar ik had wel een perfecte dag mede dankzij MonkeyTown Hardenberg.
Het meisje vroeg, toen wij na drie uur afscheid namen,  hoe wij het vonden. Nou, ben bang dat wij hier nog regelmatig naar toe (moeten) vliegen....Dik maar dan ook dik in orde! Testteam Dorgelo, drie man sterk, was het er unaniem over eens. Een perfect uitje. Een perfecte dag, hulde!
Dat waren de nieuwe haringen ook met de kibbelingen van Volkert Muys uit Bergentheim.
Het waren bijna allemaal perfecte dagen. Een kniesoor die zou letten op het feit dat Mouna in de douche poepte of dat Zagers bijna moest worden gebeld omdat Moos een hele WC Rol dacht te moeten deponeren in de pot in plaats van zijn eigen (stinkende) afval. Of dat hardnekkige borrelnootje dat toch had besloten om achter te blijven in de borrelzak na een avondje borrelnootjes eten.....
Dankzij of mede dankzij het feit dat San 11 dagen ergens anders was heb ik wel mijn kinderen nog beter leren kennen. Ik was er namelijk 24/7 bij. Pure winst als je het mij vraagt.
Tuurlijk had ik (beetje) hulp van mijn moeder en schoonouders, sommigen vinden/vonden dat ik mij er dan te makkelijk van af heb gemaakt. Je kunt ook andersom denken....Maar dat is soms een brug te ver.
Kwestie van gunnen!
Heb sowieso veel geleerd de laatste paar dagen. Niet alleen van Harriët, maar ook van anderen, van vrienden, van onbekenden maar vooral van mijn kinderen.
Kinderen hebben is het aller-allermooiste wat er is maar ook soms het aller- allermoeilijkste....
Het is geen wiskunde waar je van weet wat de gemene deler is van een som of de stelling van één of andere geleerde.
Ouders zijn nooit uitgeleerd en elke dag vraag je je wel eens af, doe ik het wel goed? Je slaagt niet als ouder met vlag en wimpel, bij mij aan het huis straks geen tas in de uitgestoken nederlandse vlag. Neuh, elke dag moet ik weer in de studieboeken duiken en is de praktijk gewoon de beste leermethode.
Waarom kan het bij een ander kind wel en gaat mijn spruit altijd rechtsaf als je links had verwacht...?
Whisful Thinking, misschien laten wij teveel zien of verbergt een ander teveel angstvallig haar of zijn zwaktes.
Ach, ieder huus hef zien kruus te dragen. En is het altijd makkelijk om naar anderen te kieken en vooral te wiezen.
Maar geef mij Moos en Mouna maar....ondanks alles, ondanks dat ik soms geen bloed meer onder de nagels heb zijn het wel onze eigen bloedjes van kinderen met al hun (on)gemakken.
Moos stiefelde vrijdagavond heldhaftig van de trap af om mij nog een laatste knuffel te geven...Beseffend dat hij ook niet alle wijsheid in pacht heeft. Boven op zijn (tijdelijke) bed naast onze tijdelijke buren hadden we een bijzonder goed gesprek van zoon naar papa en vice versa....Emo-momentje en hierdoor een meer dan perfecte dag.
Hij doet ook dingen en uitspraken en denkt dan pas na....Soms komt 'zijn' berouw redelijk laat na de zonde. Maar wat heb ik een paar mooie perfecte dagen met hem en zijn zusje gehad mede dankzij een beetje hulp van....misschien wel mede daarom!!
De waarheid zal wel ergens in de heg liggen. Als er iemand iemand in ere heeft ben ik het wel....en anders doe ik zoiets met terugwerkende kracht met inmenging van de hoofdpersoon zelf!
Het was een perfecte dag, een mooie dag voor de dood wat ik oe brom! Met een traan en een lach!
Een prachtig mooie dag.
Nu mijn vaderdagkado's maar eens uitpakken. Mouna is eindelijk wakker.
Kreeg vanmorgen trouwens al het mooiste kado uit Curacao door geappt.
Just a Perfect Day en zo blij dat ik deze perfecte dag met jou kon delen.....Liefde op afstand en toch ook weer niet. Just a Perfect Day!
Fijne zondag!
Joah, mag wel zo

De Familieboom!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Branches in the wind. Still standing here together. One more storm to weather. We'll get through it yet. So we're gathered here. Holding on to each other. To let go of another one we won't forget.
Now as we say goodbye to one of our own. We may be lonely but we're not alone. Though the leaves will fall and the tears will flow. May it always comfort us to know, the familiy tree will always grow.
It's stronger than the wind can blow. The Family tree will always grow.'
Uut 'The Family Tree' van Venice

Hoi, ben ik weer.
Een keer niet op de gebruikelijke zondag maar op een doordeweekse maandag, 2e pinksterdag notabene. Op de dag waar ooit de heilige geest werd uitgestort, ik verstond gisteren echter gist en de beugel Grolsch smaakte derhalve prima, net zo mooi als het plopte. Soms moet je het geloof met een korreltje zout nemen. Het leven is al serieus genoeg. Waarvan Akte!
Het bier bij moatie Robert smaakte gisteravond in ieder geval beter dan het bier van Kordaat, het bier van de Lidl wat volgens de reclame makkelijk kan/kon wedijveren met de bekendere merken. Nou, ik kan jullie uit een hoppige droom helpen. Voor de eerste dorst is het misschien een prima biertje maar bij het tweede flesje denk je al gauw waar is in hemelsnaam de Hertog Jan en het gerstenat uut Twente?
Neuh, niet mijn smaak. Maar de rechter gaf Kordaat gelijk in plaats van dat jonge Kornuit. Rechters slaan wel eens vaker de plank mis, maar dat hoef ik jullie allang niet meer uit te leggen. Praktijkvoorbeelden genoeg, helaas. Dit ging maar over water vermengd met gist, mout en hop maar jullie snappen de boodschap wel.
Tranen komen soms ineens als je het niet verwacht. Waar ik dacht aan rompertjes, sokjes en een rokje voor Mouna en genoeg onderbroeken en laarzen voor Moos, want van de week logeert hij twee dagen bij Opa en Oma, bracht ene Lohues van Erica mij serieus aan het janken.
Maak Joe Waor stond op, ik schreeuwde luidkeels mee. Geen hond die mij hoorde op dit onchristelijke tijdstip, Hardenberg lag nog in een diepe slaap en ook rond de watertoren in Lutten was niet veel bedrijvigheid te bekennen, 2e pinksterdag hè. Iedereen lag nog verscholen achter dichte gordijnen te ronken en te dromen over mooiere tijden.
Dacht (weer) eens na over het leven en de onsterfelijkheid er van. Als (tijdelijke) alleenstaande vader, wie de vrouw lief heeft stuurt haar naar Curacao voor 12 dagen. Nou ja...over de schakel tussen de aarde en de hemel.
Reed langs een oude eik, kan ook een es zijn geweest. Ben niet zo in de bomerij. Een boom wordt vaak gebruikt als symbool voor het eeuwige leven. De zogenaamde levensboom. De laatste dagen teveel de dood weer in zijn grijze ogen gekeken. Tante Harriët is niet meer, tante Henny gelukkig nog wel. Sorry voor de verwarring in mijn vorige blog. Vele mensen spraken mijn moeder aan, giet het niet goed met oen Henny?
Vrijdagnacht blies Harriët, de lieve tante van San en dus ook van mij, haar laatste adem uit.
Met de snelheid van een concorde is zij toch nog vrij plotseling naar de hemel gevlogen. Als een trotse mooie vogel vliegt zij nu rond in het hemelrijk. Verlost van alle pijn en zorgen. De kanker heeft gewonnen maar wij zien het niet als een nederlaag. Wat heeft deze vrouw in haar zeventig jaar hier op deze aardkloot voor veel overwinningen gezorgd en blijheid. Mocht haar ruim zeven jaar leren kennen. Een fantastische vrouw, de gesprekken die ik met haar voerde waren op basis van wederzijds respect. Het voelde als familie, het voelde als een tante die de wereld had gezien en wist waar het echt in het leven om draaide. Ze gaf mij altijd een bijzonder gevoel. Misschien nooit benoemd maar wel zo ervaren. Dag lieve Harriët, weet dat je bij San altijd een heel speciaal plekje in haar hart hebt, ik heb veel van haar hart veroverd maar dat plekje is ommuurd met Harmeijers cement, niet doorheen te komen en dat hoeft ook niet. Ga nu maar lekker slapen Harriët, droom eeuwenlang van je lieve (klein)kinderen, familie, vrienden en kennissen.
Dankzij jou kijk ik toch iets anders naar bepaalde vormen van kunst. Het beugeltje wat ik gisteren dronk was er zeker eentje op jou en voor jou. Dag lieve Harriët.
Een collega van mij begroef deze week de urn van zijn vrouw onder een mooie boom, zij ligt nu voor eeuwig in de schaduw van die levensboom. De zon kan hier niet meer verblinden.
Ik deed hem een tekst van Venice aan de hand. Een tekst die ik koester, die ik woord voor woord mee kan zingen. De familieboom. The Family Tree. Sterk verankerd in de aarde groeit een boom maar door ongeacht welk jaargetijde hem pijn doet. Zoals gezegd reed langs een oude boom met flink wat takken. In vele culturen staat een boom nog altijd voor het eeuwige leven, terwijl wij allemaal weten dat het niet zo is of toch wel....?
God plantte ooit flink wat bomen in het Paradijs. Adam en Eva mochten daar de vruchten van plukken toen Univé nog geboren moest worden. De boom stond symbool voor goed en kwaad. Wie van de vruchten at verwierf onsterfelijkheid. Maar nadat Adam en Eva tegen Gods gebod in gingen en appels van de appelboom hadden gegeten stuurde God hen uit het paradijs om zo te voorkomen dat ze ook nog aan de appels van de levensboom zouden komen. De hebberigheid van de mens in al haar eenvoud. Iets wat niet mag is zo aantrekkelijk. Zo werd de mens gevangen in de dualiteit van goed en kwaad en werd de angst aangewakkerd voor zijn eigen sterfelijkheid.
Sorry, dwaal weer af. Lohues zong Maak Joe Woar terwijl ik langs die boom reed, maar tijdens het zingen begonnen mijn ogen te tranen. Het was niet de zon want de zonnebril had ik op. Maar ik moest denken aan Moos die altijd keihard meezingt op dit nummer. Mouna volgt het goede voorbeeld al van haar broer.
Zij doet bijna alles na wat Moos doet. Maar ik schoot vol. Zag ineens slecht, op de tast reed ik verder. Wel vertrouwd hoor, de Hardenbergerweg kent geen geheimen, ken elke bocht. Maar wat als.....
Moos viel vanmorgen op mij, maar wat als niemand hem meer vangt als hij dreigt uit te vallen....
Zingt Daniël dit nummer bij het laatste afscheid.....Allerlei gedachten schoten ineens in mijn kop terwijl ik niet eens dacht aan mijn eigen (on)sterflijkheid maar aan die van vele anderen.
Zag gisteren iemand liggen, als je niet beter wist dacht je ook dat haar laatste uur was geslagen....
Alles kwam samen. Het niet kunnen delen met je geliefde maakte dat iets heel doodsimpels zo hard binnen kwam vanmorgen. Niet de heilige geest werd uitgestort maar mijn eigen angst zette alle sluizen open....
Ik herpakte mij gauw want Lohues zong verder, Dans met mij....en thuis, nou ja bij Oma dan....zongen Moos en ik uit volle borst Maak Joe Woar...zoals het hoort. Vertelde maar niks van mijn autoritje naar Lutten en terug. Vertelde maar niet dat ik mensen (soms) mis en één iemand in het bijzonder. Maar die kan toveren, die komt straks terug met een grote vogel van een ver en warm eiland, niet uit het paradijs maar het heeft er alle schijn van.
Wou soms dat mensen konden toveren.....

Valt de appel toch niet ver van de boom!
Fijne maandag. Joah, mag wel zo....

Dag Lieverd!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

Can't sleep, cause everything's changing. You don't want to leave things behid. 
Can't breathe, there's too many things. Going on, going wrong in your life.
Tears in your eyes, Sweet Goodbyes.
I know how your feel right now. Losing dreams you've to care about.
I know what you need right now. You need to come on home so I can hold your tight.
Get you through the night. I'll get you through the night
Uut 'Sweet Goodbyes' van Krezip

Hoi, ben ik weer.
Ook zo genoten van deze hemelse mini-vakantie?
Iedereen heeft er natuurlijk aan gedacht dat op Hemelvaart Jezus naar de hemel voer veertig dagen na zijn opstanding uit de dood en precies 10 dagen voor Pinksteren. Je kunt er de klok op gelijk zetten.
Zoiets heet een cyclus, het schijnt dat hij nog altijd zit aan de rechterhand van zijn Vader.
Mooi, wij hebben door deze overlevering van dik 2000 jaar terug een extra lang weekend wat ons dit jaar wederom geen windeieren legde.
Genoten in het kwadraat. Mooie dagen gehad met elkaar en warempel de zondag is nog niet eens halverwege. Benieuwd wat die ons nog gaat brengen....
Volgens mijn informatie mankeerde Jezus destijds niet zo veel, had hij geen vervelende of chronische ziekte onder de leden. Neuh, niks van dat alles. Het was gewoon zijn tijd. Hij had zelfs wat extra tijd gekregen van de drie-eenheid nadat hij was gekruisigd, 40 ATV-dagen. Sommige guys have all the luck.
Reken er maar op dat die twee die naast hem hingen wel gewoon konden blijven liggen. Zo dood als een pier! Veel verhalen uit de bijbel gingen er als klein gelovig jochie nog bij mij in als Gods woord in een ouderling maar dat verhaal van die kruisiging en na drie dagen gewoon weer opstaan alsof er niets was gebeurd trok ik toen al moeilijk. Die vlag ging bij mij niet meer op nadat de dominee op de preekstoel het weer eens stellig beweerde.
Halloooo...Daar was aardig wat dichterlijke schrijversvrijheid om de hoek komen kijken. Zo af en toe heb ik ook een dikke duim maar dat verhaal geloofde ik gewoon nie, zelfs Thomas had er zijn twijfels bij, wat ik oe brom!
Marcus, Lucas en bijvoorbeeld die Johannes. Beste kerels hoor maar ik zou mijn handen er niet voor in het vuur steken.
Ondanks dat het genieten op de vierkante meter was bij ondermeer Wildlands, Vechtival, Sten en Cas, bij Opa en de Oma's hing er over deze Hemelvaart ook een grauwe sluier. De dag dat je wist dat ie zou komen. De onheilstijding. Iemand weet ondertussen dat haar tijd bijna is gekomen. Uitbehandeld. Die vreselijke ziekte heeft wederom een onnodig slachtoffer gemaakt. Meneer K. zegeviert weer eens. Gefeliciteerd!
Maar niet heus. We zeggens straks, dag Lieverd! Houdt het dan nooit eens op....??
Blijkbaar niet! Een hard gelag. Een lieve mooie vrouw is straks niet meer. Laat nu al een gigantische leegte achter.
Wou dat ze nu ook zo konden toveren als duizenden eeuwen geleden. Toen ze van water wijn maakte, lammen lieten lopen en blinden weer konden zien. Een aangekondigde dood is het. Frank Boeijen schreef er ooit een mooi nummer over. Zeg me dat het niet zo is....Zeg me dat niet waar is... De oneerlijkheid van het lot, We doen net alsof het niet zo is, alsof het niet waar is, alsof ze gewoon verder leeft, zelfs als het niet zo is, weet er alles van. The King onderging hetzelfde noodlot. De goeien moeten altijd eerst gaan. Hebben ze dat toen ook bedacht...?? Snapten Lucas en Marcus wel eens wat ze aan het perkament toevertrouwden.
Van spellingscontrole hadden ze nog nooit gehoord. Wisten ze uberhaupt dat ruim tweeduizend jaar later nog steeds mensen in deze (on)zin geloven. Ik kan het steeds vaker niet dan wel rijmen. Tuurlijk, niet iedereen sterft aan kanker. Dat weet ik ook wel, gelukkig maar...Vorige week liep ik nog enkele rondjes mee op de Samenloop voor Hoop in Ommen. Mocht er even zijn voor de krant. Even wat verhalen optekenen. Even een half uurtje heel belangrijk doen..... Maar dat was niets vergeleken bij al die mensen die 24 uur in touw waren om zoveel geld in te zamelen om deze klotenziekte one fine day voor eens en altijd uit onze wereld te helpen. Komt meneer K. ook langs ons huisje, of weet hij ons niet te vinden hier in Lutten...??
Voor Tante H. komt het jammer genoeg te laat. Zij weet dat ze moet gaan, de oneerlijke strijd verloren zonder enige glans. Meneer K. had zoveel lelijke valkuilen voor haar in petto, niet te filmen. Ze is thuis, op vertrouwde bodem omringd door haar lieve familie, vrienden en kennissen. Wachten op het uur U!
Het maakt je soms zo klein. Een mens moet zich soms door allerlei ongemakken worstelen, waarom?
Ondraaglijk lijden, waar is dat in godsnaam goed voor? Moet er nog altijd oude rekeningen uit het verleden worden vereffend....? Zeg het maar. Marcus zwijgt, Lucas doet er tevens het zwijgen toe,  niemand die even opstaat en redding brengt. Waar is Johannes of Jezus als wij ze nodig zijn....?? En God dan...? Hij is toch niet van steen, heeft toch ook gevoel in zijn donder...?? Hij predikte toch ooit over mooie dingen, waarom nu niet meer...?? We moeten het tegenwoordig allemaal zelf uitvogelen. Knappe koppen genoeg maar niemand nog die het medicijn heeft gevonden tegen Kanker en al die andere vreselijke kloteziektes.
Is dat jochie aan mijn linkerhand soms waar wij onze hoop op moeten vestigen, zeg het maar. Knap kopje, heeft hij de toverformule in zijn brein ergens verstopt zitten...?? Het maakt mij niet uit wie de ontbrekende schakel vindt als ie maar wordt gevonden. One Fine Day!
Lopen totdat de zon komt. We doen net alsof ze gewoon verder leeft, alsof ze gewoon verder leeft.
Zelfs als het niet zo is....Tot later lieve Tante H.
Suiker en Azijn!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...