Nou, Dag Hóóóór...!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Achter 't huus, alles peis en vree hier achter 't huus
Achter 't huus, onder dizze sterren ben ik thuus.
Beetie vuurtie branden, wat wo'j nog meer dan?
In mien eigen kleine wereld, denk ik groter as de wind weijt.
In de vlammen zie ik toekomst, in de sterren eeuwigheid.
En dan tel ik zegeningen en dan gao ik zachies zingen.'
Uut Achter 't Huus van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer.
Als ik naar Engeland wil hoef ik hier achter 't huus alleen maar op miene fiets te stappen.
Ik hoef namelijk echt niet naar Hoek van Holland te rijden om daar na een autorit van een kleine drie uur de boot naar Calais te nemen. Dan nog eens ruim zes uur op zo'n veerboot te zitten in een vaak onstuimige zee voordat ik eindelijk voet aan wal kan zetten in Engeland.
Neuh, gewoon hier achter 't huus, over de Amalia- of Willem-Alexander Brug peddelen met mien Cortina en dan ben ik er al. Kind kan de was doen!
Je weet het nog van vorige week, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Wat ik oe brom!
Kan hier, gewoon achter 't huus, meteen via de Amaliabrug de Vecht oversteken of eerst een stukje langs onze mooie rivier fietsen met kwakende eenden op één oor om op de J.C. Kellerlaan voor de Willem-Alexander brug te kiezen. Keus genoeg!
Wel ff uitkieken bij de twee nieuwe rotondes over de N34, druk verkeer hè.
Na Coevorden verandert deze weg trouwens in de Hunebed Highway. Tja, tot dan rij je hier over een normale asfaltweg richting Drenthe.
Binnen nog géén vijf minuten ben ik in Engeland duzz, gewoon met mijn bike.
Heb het natuurlijk over Buurtschap Engeland, niet het grote Engeland van Boris en Queen Elizabeth.
Want, wie het kleine niet eert is het grote niet weert....
Gewoon aan de andere kant van de Vecht. Was er van de week zelfs twee keer te vinden. Je hebt soms van die momenten dat je zin hebt aan lekker eten van eigen bodem of aan vlees, toen het nog leefde, wat rustig heeft rondgekuierd in de uiterwaarden hier an de Vecht. Scharrelvlees 2.0!
Afgelopen zaterdag fietsen Mouna en ik op een verlate zaterdagmiddag daarom nog ff die kant op. 
Even de plas over, even naar het verre buitenland.
Even wat ambachtelijk vlees scoren bij (h)Eerlijkvechtdalvlees aan de Hofsteeweg, nummer 2 om precies te zijn.
We werden op het erf hartelijk verwelkomd door de aardige, grote en vriendelijke boer. Wat moet je hebben..?
En jij, lief meisje, jij wilt vast geknuffeld worden door de boer...haha. Mouna speelde haar vermoorde onschuld en haar verlegenheid kwam nu eens goed van pas. Maar ze verhuisde haar aanwezige verlegenheid al snel vanachter mijn rechter broekspijp naar de stal toen ze van de grote vriendelijke boer de kleine biggetjes mocht knuffelen in plaats van de boer zelf die er maar snel aan toevoegde dat hij een grapje maakte....Mouna snapt 'm nog steeds niet haha.
Kijk papa, Peppa Big varkentjes....Tja, ik was meteen om. In de boerderijwinkel gelijk maar een emmertje Snert gekocht, wat (h)eerlijke hamburgers en een worst met knoflook. Je krijgt trek van biggetjes knuffelen, of niet dan...Flexatariërs die wij zijn...
Een mooi adresje dit Eerlijkvechtdalvlees wat je onderweg naar Engeland gewoon na de tweede rotonde te hebben gepasseerd in het wild tegenkomt. Aanradertje hóóóór.
Een paar dagen later passeerde ik wel degelijk de grens met Engeland (Ane).
Gek genoeg kreeg Engeland als één van de weinige buurtschappen van de voormalige gemeente Gramsbergen in de vorige eeuw geen eigen postcode/plaatsnaam waardoor het gewoon valt onder buurtschap Ane. Gelukkig is de schade zo'n zes jaar geleden wel (gedeeltelijk) hersteld. Nu huist er onder het bord van Ane ook weer de plaatsnaam Engeland. Dat stemt de inwoners zeer tevreden want het noaberschap staat doar hoog in het vaandel en doet de culturere historie ook weer alle eer aan.
Want Engeland bestaat al sinds 1666. Daar moet je met respect mee omgaan.
En Engeland heeft niks te maken met dat overzeese eiland waar je zo lang voor op de boot moet zitten.
Neuh, het stamt in dit geval van het MiddelNederlandse 'Engelant' wat zoiets als weiland/grasland betekent. Nou ja, dat dekt wel de lading. Je kunt er mooi ver weg kieken, Lopen in het Engelandse Bos waar ook een deel van het Pieterpad doorheen wandelt en je vindt er onder andere een dode rivierarm die apart kwam te liggen van de Vecht toen deze gedeeltelijk werd gekanaliseerd.
Het is ook nog een rustgebied voor reeën. Tis maar dat je het weet. 
Dit Engeland zit nog wel in de Europese Unie, voor wat het waard is trouwens, want sinds Corona kun je naar één sterk Europa ook wel fluiten. Dat heeft deze crisis wel laten zien, elk land doet gewoon waar ie zelf zin in heeft. Niet samen optrekken tegen het virus....Neuh! Dat geld kunnen we in de toekomst beter in eigen zak houden. Maar goed in dit Engeland zijn ze echt niet bezig met de Brexit maar heerst er vooral stilte en serene rust en is de wereldpolitiek ver weg, gelukkig wel...
Gewoon achter ons huus. Vanuit de normaal gesproken 'drukke' stad Hardenberg fiets je in wandeltempo binnen vijf minuten de groene ruimte tegemoet. Aan de andere kant van de Vecht is het goed toeven. Bijvoorbeeld bij Erve 't Hacht. Ik preek weer eens voor eigen parochie. Sorry...
(oud)Clemmers onder mekaar hè, moet je maar denken. En als je je jongste zoon Moos noemt heb je sowieso een streepje of negenentachtig bij ons voor. Moe vindt het tevens jammer dat jullie onlangs zijn verhuisd naar het mooie Engeland...euh Ane. Jullie waren fijne en enthousiaste buren....Waarvan Akte!
Maar goed...Albert en Joke Waterink kochten in 2008 het boerenbedrijf van erven Haandrikman.
Zoals ze zelf zeggen, een prachtplek. Inderdaad. Erve 't Hacht is het bezoeken meer dan waard. 
Het is ondertussen veel meer dan een boerenbedrijf geworden. Er is van alles te doen. Zo beschikken ze over een mooie en sfeervolle Bed & Breakfast. Eindeloos uitzichten over licht glooiende landerijen en het eeuwenoude Engelandsche Bos als je 's morgens de ogen opent. Ik heb het uit het tweede hand hóóóór. Puck, een vriendin van ons, overnachtte er al eens met haar vriend. Ze vertelde honderduit over dit plekke gewoon achter ons huus van de zomer. Dat het zo machtig mooi was...
Ik wist het wel  maar toch ook weer niet. Soms moet je door iemand van buitenaf je eigen achtertuin weer ontdekken. Komt vaker bij ons voor. Mea Culpa!
Ze verhaalde tevens over het feit dat je er zo heerlijk Thais kon eten....Huh, thais eten gewoon in buurtschap Engeland onder de rook van Ane....? Meen je niet...
Bas die samen met zijn vriendin Parita verantwoordelijk voor de B&B is toveren wonderlijke en (h)eerlijke gerechten uit de landelijke keuken bij Erve 't Hacht.
Je hoeft wederom niet ver te rijden om te genieten van eten van eigenlijk duizenden kilometers verderop. 
Zo slecht wonen wij nog niet, Engeland op fietsafstand en aan de andere kant van de Vecht ligt gewoon een stukje Thailand in Engeland euh...Ane. 
Mooi toch. Van de week namen wij de proef op de spreekwoordelijke som. Appte Bas de bestellingen door en donderdagavond haalde ik het op bij het Atelier. 
Het was pikkedonker maar toch zag ik beelden voor mij over de zelfbenoemde 'losse strooiing' van het boerenerf. 
De gebouwen op Erve 't Hacht liggen ogenschijnlijk natuurlijk verspreid over het grote terrein, toch is elke meter op de vierkante centimeter nauwkeurig uitgedokterd aan de keuken- annex- tekentafel van de familie Waterink. Er is behoorlijk wat water door de Vecht ge-meandert voordat alle bouwstenen op de juiste plaats stonden. Passie, dat zie je en dat proef je. Die Waterinkjes laten niets aan het toeval over maar lieten ondertussen wel een Otter toe.
Wauw, wat heerlijk gegeten. Mijn schoonouders aten ook gezellig mee en beaamden wat wij misschien stiekum al wisten. Bij Erve 't Hacht kun je heerlijk Thais eten....Lekker hoor. Puck had het ons al verteld en ze had gelijk...Mmmmmm. Nogmaals dank Puck!
Wat hadden we ook al weer, even het kaartje erbij halen, ben slecht in vergeten namelijk.
Massaman Curry met kip en aardappel, Rode Curry met varkensvlees. Pad Priew Wan, gebakken groenten met kip in zoetzure saus. Woknoodles met garnalen in Oestersaus en Pad Thai, roergebakken rijstnoodles in tamarindesaus met kip en tofu. Daarbij flink wat gestoomde rijst. 
Smullen hoor....Alle bakjes schoon op. Nog een aanradertje hóóóór....
Zo af en toe moet ik het natuurlijk wel over eten hebben, anders leef ik eigenlijk niet meer alhoewel de weegschaal mij soms raar aankijkt in de badkamer. Ik geraak steeds verder in de min ipv in de plus.
Hoe doe je dat toch, veel wandelen hè...bijvoorbeeld naar Engeland, dat is niet zover hóóóór.
Rosanne en Jarno wonen inmiddels dus ook in het verre buitenland, hier net over de Vecht. 
Rosanne geeft er samen met haar moeder ondermeer workshops in van alles en nog wat. 
In het atelier kun je van allerlei mooie dingen kopen. Ze hebben vergaderfaciliteiten etc... Kiek maar eens, ik zou zeggen bestel er eens wat eten. Ze stellen je niet teleur....Geloof mij nou maar!
Tja, wij hebben er allemaal in geloofd. Waarin? Nou in Sinterklaas.
Hij is ondertussen weer naar Spanje...of toch niet? Mouna zingt namelijk nog elke dag liedjes over hem en zijn helpers....Ont span je.
Maar de echte is helaas niet meer onder ons las ik gisteren op mijn telefoon. 
Hij was nog maar 86 jaar, ik dacht dat Sinterklaas veel en veel ouder was. Hij wilde zelf 95 worden vertelde acteur Bram van der Vlugt zelf nog in een interview die hij gaf ergens in oktober.
Maar corona besliste anders, hij bezweek aan het virus. Potverdikkemei!
Niet onze Sinterklaas....Dus wel, Corona pakte ook deze allemansvriend af. Alles wat later zou zijn komt steeds dichterbij....Hallooooo.
Voor de twintigers, dertigers en veertigers onder ons was van der Vlugt de enige echte vertolker van de grote kindervriend. Hij speelde Sinterklaas van 1986 tot 2010, toch één van zijn grootste en mooiste rollen. Hij was de echte Sinterklaas niks ten nadele van de huidige sint Stefan de Walle (Kees Flodder) die het stokje van Bram overnam. Voor onze generatie is Bram toch de enige Sinterklaas. 
Al doet Stefan het prima hóóóór...Begrijp mij niet verkeerd. Hij heeft er maar druk mee, overal excuses maken voor dingen die blijkbaar in het verleden zijn gebeurd of niet goed zijn gegaan. 
Kom op zeg.
Het is maar van welke kant je het bekijkt. Engeland ligt ook niet altijd waar je denkt dat het zou moeten liggen. 
Nou, Dag Hóóóór is het zinnetje die de nieuwe Sinterklaas toch maar mooi aan zijn personage mee heeft gegeven.
Ik moet altijd lachen tijdens het Sinterklaasjournaal als hij zijn afscheid aankondigt. 
Toch weer iets van je jeugd wat er niet meer is. Niets is voor het eeuwige maar toch....
Dronk er maar een biertje op, Sinterklaas, Sinterklaas....wie kende 'm niet en natuurlijk Zwarte Piet!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

Gasoline Station!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Been beat up and battered 'round
Been sent up, and I've been shot down.
You're the best thing that I've ever found
Handle me with care
Reputations changeabe, Situations tolerable
Baby, you're adorable, Handle me with care'
Uut 'Handle with Care' van The Traveling Wilburys.

Moi, ben ik weer.
Alles goed nog? Nog een beetje goed te passe, ik mag het hopen. 
Joah, mag wel zo. 
Zo langzamerhand onderweg naar Kerstmis, jullie ook...?
Weet je al wat je gaat eten en met wie en hoe? 
Zijn jullie al in Rome geweest dan? Of ben je de weg niet kwiet?
Want soms is het even zoeken als je de weg echt kwijt bent, kun je trouwens ook eerst naar Rome gaan. 
Alle wegen leiden naar Rome tenslotte en dan kun je vanaf daar de weg naar huis makkelijker terugvinden. 
Logica van hier, van 't platteland waar geen speld tussen valt te krijgen. Wat ik oe brom!
Moet je wel de tank goed vol hebben, want van vertrouwen loopt de tank de laatste tijd niet echt over.
Waar zijn wij eigenlijk naar onderweg....? 
Lohues had gisteren mooie woorden over zijn weg en over Rome. Dat alles verandert, zelfs de bekende weg. Dingen waarvan je ooit dacht dat ze nooit anders zouden worden, maar het gebeurt. 
Zo gaat dat...Joah. Daniël had gisteren wel een punt bedenk ik mij vandaag zo achter deze tikgeit.
Ik was gisteren wat aan het mijmeren geslagen na het lezen van zijn column.
Mouna speelde nog even voor sinterklaas en Moos bracht de kerstman alvast ten tonele.
De ene had de boot blijkbaar gemist en de andere was net iets te vroeg gearriveerd.
Was wel op tijd vertrokken, die wijsheid had ie wel opgestoken van onze voormalige nummer 14.
Want als je te laat bent moet je gewoon eerder vertrekken, kwestie van plannen.

Maar ik dacht aan Advent. In het christendom de benaming voor de aanloopperiode naar kerst. 
Het woord komt vanuit het Latijn. Adventus wat komst betekent. In deze periode bereid je je voor op het kerstfeest. Het feest waarbij de geboorte van Jezus wordt herdacht.
Vol verwachting klopt inderdaad ons hart. Waar zijn wij in godsnaam naar toe onderweg...
Veel mensen zijn inderdaad de weg kwijt, ik ben al gestopt met helpen zoeken. Laat iedereen het zelf maar uitzoeken. Niet iedereen gaat via Rome, hoeft ook niet. Je kan ook via Friesland of via de Mommeriete in Gramsbergen, als je maar op tijd de tank volgooit.
Zonder benzine komen te zitten is daarom niet slim, moet je lopen in het donker voordat je het licht weer ziet.
Iedereen maakt zich druk over de dag van morgen. Hoe hangt de vlag er volgende week bij?
Weet jij het...?
Las net dat in Duitsland misschien de wegen voor ons worden gesloten, hoe kom je dan in Rome als je de weg ondertussen kwijt bent...? Via België en Frankrijk, dat is een flink eind om hoor....!
Ik noem het ook weer luxe-problemen. Denk dat sommige mensen helemaal niet meer bezig zijn met dit virus, wetende dat hun leven toch eindig is...
Ik heb vaak mijn tank bij hem volgegooid. Altijd in voor een gezellig praatje. 
Mooie kerel. In mijn Mavo-tijd kwam ik er regelmatig drop kopen, autodrop, later dus pas benzine of diesel. Het is maar net welke auto ik bij mij heb.
Volgens mij is hij een diesel. Eentje die langzaam op gang komt maar als ie éénmaal aan het rijden is hij dan zomaar naar Rome kan sturen.
Wie het kleine niet eert is het grote niet weert....
Het raakte mij vrijdagavond. Potverdikkemei...
Kreeg een appie van Winie, onze lieve vriendin. Kijken jullie ook naar Random Live?
De Hardenbergse band Random Five had een mooi digitaal festivalletje georganiseerd.
Vier locaties, vier bandjes...Alles live gestreamd via Facebook, Youtube of gewoon oldskool via NOOS TV, bij ons op zender 41. 
Random Five, vijf - met respect - oude diesels die regelmatig de tank volgooiden om fijne muziek uit de jaren zestig-zeventig-tachtig-negentig en van nu te spelen. Vaak semi-akoetisch. 
Vijf heren die snappen hoe ik muziek wil horen. Spelen omdat ze het leuk vinden, hun sporen al reeds hebben verdiend in andere lokale bandjes. 
Random Five doet mij altijd denken aan een oude coverband uit mijn jeugd, Big Deal. 
Waren ook vijf mannen op leeftijd maar die geweldige muziek speelden. Hoe ze bijvoorbeeld Cat Stevens coverde of Dust in the Wind van Kansas...Kippenvel! Het plezier spatte er vanaf.
Daar doen zij mij dus altijd aan denken. Herkenning, die goede oude weg van eerder.
Zeg maar The Traveling Wilburys van Hardenberg, kerels die bliede worden van een fijn stukje muziek maken. Handle ze with Care...Uitstervend ras bint zulke lui, gewoon doen wat ze leuk vinden.
Maar goed, Random Five trad op in Gramsbergen aan het kanaal bij de Mommeriete. 
Maar toen ik inschakelde na Twee voor Twaalf miste ik meteen Ludwig. 
Hij zat niet in zijn a-typische houding op de kruk met de gitaar op zijn schoot.
Neuh, was ik nou de weg kwiet? Soms moet je ff zoeken.
Hè, waar is Ludwig van het tankstation. Hij is geen twee meter hoog toch heet hij de Groot van achteren. 
Ik miste hem gelijk. De man van eerder Gasoline Station, ook een bandje hè waar hij vroeger op de gitaren scheurde. Denk tevens dat de naam van de band is vernoemd omdat hij van de oprichters van het bandje is geweest....Ik kan het ook mis hebben hoor, Frits Ekkel speelt er nog wel in. Die gaat ook met zijn gitaar het graf in, geweldig. Oude rockers never die, die leven voort. 
Ekkel, ie weet wel, van die wereldband Sam Dice uut Kloosterhaar...Eerst naar Rome en dan naar Kloosternarigheid. Muzikaal altijd de juiste route. Blik op oneindig. Verstand op nul. 
San gaf tekst en uitleg, ze had het weer van Winie die het weer had van zoonlief Jan die tevens vaak bij het AVIA-tankstation is te vinden van Ludwig hier aan de Bruchterweg.
Ludwig had, potverdomme....ongevraagd een ongewenste gast op de achterbank er bij gekregen op zijn reis onderweg naar later. 
KutKanker! Domme, hij ook al. Lekker zo vlak voor de kerst. Nou ja, dat maakt ook niet uut.
Random Four klinkt niet, dat moet gewoon Random Five blijven heten, of niet dan?
We zeggen toch ook niet Jackson 4? Five bekt gewoon lekkerder.
Misschien is het de tijd waarin we leven, waar veel mensen de weg kwijt zijn dat het mij zo raakte dat Ludwig er straks misschien niet meer is of gewoon dat hij een toffe peer is...
Goede appels vallen niet ver van oude bomen.
Iets waarvan je dacht dat het nooit zou veranderen. Hij zat er altijd als je stond te tanken. Onderweg!
Hoe lang heeft ie nog, kan hij nog naar Rome of strand hij ergens halverwege in goddeloos Frankfurt...Zeg het maar?
Zijn collega's zongen ondertussen Don't Fear the Reaper terwijl er boven Reinoud een lamp naar beneden donderde en zijn hoofd maar op een haar miste, ze speelden onbewogen door...een teken van boven?
Domme Ludwig. Kut man! 
Straks niet langer meer de tankpraatjes nadat ik genoeg vertrouwen heb getankt voor de toekomst!
Bij wie hang ik straks de slang weer terug in de pomp als ik weer genoeg benzine heb...??
Brandstof voor de weg ook al ben ik die soms kwiet.
Waarna ik minimaal 800 kilometer kan rijden, haal ik Rome niet mee maar in Zuid-Europa heb je ook genoeg Gasoline Stations die je langs je weg tegenkomt maar geen Ludwig waar ik bij afrekenen een praatje mee kan voeren of een onzinnig verhaal kan ophangen. Ze verstaan me niet, laat staan dat ze mij begrijpen. Slade hangt de stokken dan wel op haha....
Jij hebt aan een half woord genoeg. We snappen elkaar door onze gezamenlijke liefde voor muziek. 
Chasing Cars moet ik nu ineens aan denken. Jij verhaalde zo prachtig over het stukkie wat ik ruim twee jaar geleden schreef voor mijn lief. Jij vond de metafoor zo mooi, jij snapte waar ik naar toe onderweg was. Had niks te maken met een volle tank, ik hoefde er zelfs niet voor naar Rome te rijden.
Chasing Cars van Snow Patrol, speelde jullie ook vaak...als ik het goed heb. 
Ik vond en vind altijd onze gesprekjes leuk. De laatste keer was je aan het bellen, geen probleem. 
Praten zonder woorden zegt soms veel meer. Misschien had je wel net iemand aan de lijn die over jouw route naar later had. Weet ik veel....Ik had ook haast. Waar hebben wij het zo druk mee...??
Klopt jouw hart nog vol verwachting? Ik heb zo'n idee dat bij jou de tank altijd halfvol is ipv halfleeg.
Maken wij ons hier druk over wat te eten met kerst of met hoeveel mensen het allemaal mogelijk is.
Jij hebt andere dingen aan je hoofd while your guitar gently weeps....
Als je maar genoeg diesel in je tank hebt kom je vast nog een heel eind!
Het is soms even zoeken maar thuus kom ie altied.
All our times have come, here but now they're gone.
Seasons don't fear the reaper. Nor do the wind, the sun or the rain
We can be like they are. 
We'll be able to fly, don't fear the reaper
Kallum an De Groot, Hoop niet dat Magere Hein teveel vertrouwen aan het tanken is.
Joah, mag wel zo. 
Fijne zondag!

De Verrukkelijke 15!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'The Rainbow hides no treasure. Oh, believe me it's not true.
And there ain't no mixture, that will give back your youth.
No mystic machine that makes the sand turn to gold.
Like there ain't no magic word that holds you back from getting old.
There's just a little bit of peace in my heart.
There's just a little bit of happiness I'll part.'
Uut 'Just A Little Bit Of Peace In My Heart' van Golden Earring!

Moi, ben ik weer!
Allemoal nog goed te passe...?
Hoe is de stemming ondertussen, al last van keuzestress of was de keuze dit jaar niet zo moeilijk?
Straks in maart hoef je maar 1 hokje rood te kleuren...of niet natuurlijk. Dat kan ook!
Mag je stiekum meer binnen of buiten de lijntjes kleuren in het afgeschermde hokje maar dan telt het (helaas) niet mee, bij de Top2000 willen ze juist elk jaar dat je je fantasie de vrije loop laat. 
Je hoofd gewoon muzikaal helemaal leegmaakt, maar is dat wel zo? 
Heb al ontelbare lijstjes gezien en bekeken van redelijk wat vrienden op Facebook en op allerlei andere sociale media rondgeloerd. 
Oh ja, die is ook goed...Houdt hij of zij daar ook van? Wist ik niet...stille wateren hebben diepere gronden. Een keurig meisje die Runnin' With The Devil van Van Halen op haar lijstje heeft staan.
Heeft zij haar verleden defintief de rug toegekeerd? Kleurt zij niet meer tussen de lijntjes...??
En hij, euh...een nummer van Celine Dion.,,,WTF? Wat denkt hij, dat hij Leo in hoogsteigen persoon is en dat hij nu anno 2020 een andere koers moet gaan varen...??
Grappig, wat zegt jouw muziekkeuze zo aan het einde van het jaar? Valt er sowieso een peil op te trekken. Of maak ik het te gewoon moeilijk terwijl het makkelijk mag zijn...??
Ik heb ondertussen een kleine vijftig nummers op het bureaublad staan en nog veel meer in mijn hoofd zitten. Vannacht kwamen er nog weer drie bij, die mogen eigenlijk ook niet op mijn lijstje ontbreken.
Moest tegelijkertijd gisteravond ook denken na het consumeren van mijn laatste Tripel van Deventer Makelij, die ouwe goedheiligman weet wat ik lekker vind, aan De Verrukkelijke 15.
Kennen jullie dat überhaupt? Iets van de vorige eeuw, iets van vroeger. 
Ik dacht dat het radioprogramma jonger was...maar ik moet amper 12 zijn geweest dat ik het voor het eerst luisterde. Gek, hoe jouw geheugen qua jaartallen je soms in de steek laat. 
De Verrukkelijke 15 werd namelijk tussen oktober 1983 en oktober 1989 door de VARA uitgezonden op Hilversum 3 (later radio 3). Het programma stelde een lijst met Verrukkelijke tips samen en de luisteraar, waaronder ik dus, konden door middel van het insturen van een briefkaart (kennen jullie dat nog...haha...heerlijk Oldskool) en later telefonisch met hun persoonlijke top 3 uit de lijst en de tips de nieuwe lijst samenstellen. 
De uitzendingen waren altijd op de dinsdagmiddag van vier tot zes. Ging naar school dus dat redde ik altijd makkelijk. Je had ook nog Egotips, volgens mij was het Rob Stenders die daar mee begon. Die werden altijd voor de Verrukelijke 15 uitgezonden. Persoonlijke voorkeuren van de DJ's en waar je dan een week later weer op kon stemmen of niet natuurlijk. Je had toen nog vrije keus al biljarte ik bijna nooit.
Jeroen Soer was de eerste DJ, Rob Stenders dus, later Pieter Jan Hagens en Luc van Rooy was de laatste plaatjesdraaier op de dinsdagmiddag.
De muziek was alternatief, niet het mainstream top40 werk. Het was voor de luisteraar die iets meer wilde horen dan de kneiterds van hits. Zich niet blindstaarde op wat was...
Maar U2, The Cure, Simple Minds, Prince, The Blue Nile, The Cult, Killing Joke, The Talking Heads, Joe Jackson, Klein Orkest, Talk Talk, The Church, Fatal Flowers, INXS, Bruce Springsteen en bijv. R.E.M. waren artiesten die regelmatig voorbij kwamen.
Mijn jaren tachtig fetish, ik hoor het San of mijn oude buren het zo zeggen. Mijn muzikale roots werden eind jaren zeventig en vooral tijdens de jaren tachtig in het muzikale beton gestort. 
Ik treed ze bijna nooit met voeten. Wat ik dertig, 35 jaar terug goed vond vind ik nog steeds lekker om te horen. 
Ook veel onbekende bands van Nederlandse bodem, bandjes die nu reeds in vergetelheid zijn geraakt stonden vaak bij de 15 nummers. Kom ze soms nog wel eens spontaan tegen als ik shuffle door lijstjes van eerder....van lang geleden als niemand meeluistert..haha. Als ik in mijn eigen wereld vertoef.
Het was geen middle of the road muziek, geen top 40 shit. 
Het gaf de Verrukkelijke 15 een unieke positie op de radio, althans dat werd mij destijds verteld.
Nam toen nog wel eens wat aan, met de kennis van nu doen wij het morgen natuurlijk allemaal beter...
Maar na 6 jaar was het gebeurd, het was goed zo.....Maar
Het is weer terug op de zondagmiddag. Moet eerlijk zijn, nog niet geluisterd maar de plaatjes die ze draaien zijn nog steeds lekker alternatief. Niet de shit maar wel poep in je hoofd.
Leo Blokhuis en good-old Robbie Stenders zitten nu (weer) achter de knoppen. 
Stenders blijft een aparte eend in de muzikale bijt. Luister graag door de week naar zijn platen-bonanza...Heerlijke muziek, een beetje nieuwerwetse versie van de Verrukkelijke 15. 
Zijn egotipjes zijn meestal goed te pruimen. Leo en Robbie zitten op de zondagmiddag van vier tot zes dan heb ik meestal andere dingen aan mijn hoofd, maar ik hoor wel eens flarden van uitzendingen terug. Pareltjes komen dan langs. Om je vingers bij af te likken
Maar goed, daar dacht ik dus vannacht aan. Ik moet vandaag, nou ja...ik moet niks maar ik moet vandaag voor een keertje mijn Verrukkelijke 35 er van maken. 
Dat is niet te doen. Want ik voorzie nu al dat ik mijzelf ernstig moet teleurstellen....
Ken het lijstje al bijna uit mijn hoofd. Heel veel 80-jaren muziek zal de laatste 35 vandaag niet halen, maar vraag mij morgen om weer een lijstje samen te stellen, zal ie weer anders eruit zien. 
Wat ik oe brom!
Sommige nummers/artiesten horen bij mij maar sommigen huizen het ene jaar wel in mien kop en het andere jaar komen ze op de reservebank. 
Ik kan niet kiezen, maar ook staan ze dit jaar niet in mijn lijst ze blijven wel gewoon hartstikke Verrukkelijk. 
Ach, ik zie het straks wel. Benieuwd wat ik uit de hoge hoed tover!
Raadpleegde nog even het jaaroverzicht van Spotify. Mijn top 5 had ik zelf ook wel in kunnen vullen. 
Ruim 1200 uur luisterde(n) ik/wij het afgelopen jaar naar deze zender. Veel NL-talig, veel muzikale helden. Niets is een mens vreemd. 
Maar ook K3, brandweer Sam, Frozen en Ruitenwisser van een onbekende Belgische artiest passeerden de revue...Tja, daar had ik niet veel aan. Muziek van Moos en Mouna....Schaam ik mij absoluut niet voor. Ik zet daar gewoon scheurijzer muziek tegenover. Floor Jansen die Let It Go covert, Mouna die dan de klok hoort maar de klepel absoluut niet ziet hangen...Papa...Let it Go...euh..?? 
Anna, Elsa....Snap het niet...hahaha. Nightwish, lieverd.
Ach, ik heb nu lang genoeg uitstelgedrag getoond, moet zo maar met de billen bloot.
It's a dirty job but somebody gotta do it....Ik zij de gek duzz....Om het maar even in goed Nederlands te zeggen. Lekker boeiend. Waarvan Akte!
Vandaag geen moeilijk gedoe of hoe ik deze week weer tegen alle shit aankeek. 
Was in een hele andere stemming. Waar ik mij zo aan het eind van het jaar altijd in bevind.
Eigenlijk vind ik het helemaal niet erg, vind het wel lekker mijzelf een week lang te pijnigen.
Een beetje Hurt van Johhny Cash als je begrijpt wat ik bedoel. Het schuurt.....
Keuzestress!
Hoop wel dat wij dit jaar een andere nummer 1 mogen begroeten, dat hoop ik elk jaar trouwens.
Hoop sterft as leste hè, dat is zo...Gek genoeg zag ik dat grijsgedraaide nummer van Queen bij bijna geen één van mijn vrienden op het lijstje staan. Vreemd, toch? Dat het wel elk jaar weer als laatste plaat van het afgelopen jaar de ether wordt ingeslingerd.
Deze verkiezingen verlopen toch wel eerlijk....?? De vraag stellen is 'm nog niet beantwoorden.
Als René Le Blanc dit jaar de top 10 binnen dondert weten we genoeg. Hij haalde net mijn laatste 35 niet, If I Tell You That I Love You...jaja...aan mijn braadworst.
Zo Verrukkelijk is hij nu ook weer niet onze Nederlandse Engelbert Humperdinck....
Fijne Zondag. Ik ga stemmen. Vakjes kleuren, 35 in totaal. 
Begin met Pink Floyd, een ode aan die ouwe van mij en eindig vast en zeker ergens bovenaan in mijn zelfbenoemde muzikale hemel.
Nostalgie die Verrukkelijke 15, je wordt ouder Papa....haha.
Joah, mag wel zo.