Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'Though I've tried before to tell her of the feelings I have for her in my heart.
Every time that I come near her, I just lose my nerve as I've done from the start.
Every little thing she does is magic, everything she do just turns me on.
Even though my life before was tragic, now I know my love for her goes on.'
Uut 'Every Little Thing She Does Is Magic van The Police
Moi, ben ik weer.
Heb wel eens vaker van die dagen dat (bijna) alle puzzelstukjes op zijn plek vallen.
Dat het 's morgens begint te zaaien in je hoofd en dat je 's avonds de vruchten er reeds van plukt.
Gisteren was zo'n dag. Stond op, deed een plas en vannacht net andersom en ging vervolgens liggen.
Daar tussen in was het dikke prima. Goed te doen!
Snapte ik het leven een beetje, poetste ik eigenhandig mijn doffe glans op totdat het ging glimmen.
Gaat soms nergens om, kleine dingen, simpel ook maar wel die het verschil kunnen maken...
Ben vaak vroeg wakker. Was ik altijd al maar de laatste jaren is de meeste slaap wel gevat rond de klok van vijf, zes uur in de ochtend. Als ik geluk heb vallen de ogen nog weer eens dicht maar meestal zijn de bouwvakkers in mijn hoofd druk aan het werk. Zagen, bijschaven, timmeren etc etc...
Vanmorgen ook. Was er laat in gekomen. Keek nog even Youp terug. Allerlei vakbroeders hadden iets te zeggen over de man die na ruim vijftig jaar het podium vaarwel heeft gezegd.
Zag kleine stukkies, vooral hoogtepunten uit zijn omvangrijke oeuvre.
Was daarvoor ook even in het café geweest, gelukkig geen Buckler-lul te bekennen.
'Buckler, dat kent u toch wel? Dat is dat gereformeerde bier. Buckler-drinkers, daar heb ik een hekel aan. Van die lullen van een jaar of 40 die naast je in het café staan met hun autosleutels. Rot eens op, jongen, ik sta hier een beetje bezopen te worden. Ga weg gek! Ga in de kerk zuipen, idioot. Zuip dan niet, idioot.'
Schitterend. Ken het uit mijn hoofd, daarom dronk ik gisteren bij café Mans maar Spa Rood.
Was met de auto, allang geen veertig meer en ik had nog wat in petto. Wat...? Dat wist ik toen nog niet.
Maar het was zo'n dag die je soms eens nodig bent. Een zaterdag die alle kanten op kon vallen maar zoals al gezegd, toch...? (even kijken, ja klopt) alle beschikbare puzzelstukjes vielen gisteren op haar plek. Mooi man.
'Every little thing She does is magic...' Het nummer van The Police knalde gistermorgen door de boxen in de auto. Reed naar de voetbal, even kijken of er nog wat te doen was. Had een onbestemd gevoel. Sowieso geen vlinders in de buik. Vandaag (gisteren duzz) moest het dan echt, echt gebeuren. Geen excuses, we moesten winnen om de verlenging af te dwingen. Beter gezegd: de na-competitie halen...
Ik was er nog niet zeker van! Konden ze de kop er voor houden...??
Tuurlijk, lieve jongens, onze elf in het veld en die 5 of zes er buiten. Maar konden zij er staan als het uur U langzaam aan het slagen was. Zeg het maar. Vorige week waren ze Des Te Beter maar konden ze dat gisteren weer....? Vragen, vragen. Werd gistermorgen wakker met een ouderwetse knoop in mijn maag.
Maar gauw naar Moe, koffie drinken, krantje lezen. Wie weet dat een bak koffie mij een gang naar de WC zou opleveren...Eureka.
Er zat mij iets dwars, wist wel wat het was maar probeerde het te verdringen. Was het al kwart over vier...? Vragen, vragen....Ik had niet eens de tijd!
Snap je. Radio 2 spuugde een oude hit van Gordon Summers en consorten uit.
Dacht niet eens aan een vrouw maar zag de voetbal er als één. Ik ga al zo lang met haar.
Bijna vijftig jaar. Nog steeds gek op dat mens. Ik merkte het de laatste weken, Het was erg hoor, ik was niet in de stemming.
De reden, ik miste iets bij haar. Van verliespartij naar verliespartij gingen wij met z'n allen.
Was ik hier ooit verliefd op geworden. Als jochie van amper zes met al mijn vriendjes doelloos achter die ene bal aanrennen. Ging maar gauw in de goal staan, hoefde ik niet zo te rennen en probeerde vanaf de effies de ballen tegen te houden. Het lukte soms, vaak ook niet. Ik haalde wel het eerste.
Met meer geluk dan wijsheid. Maar ach, ik kan soms opscheppen tegenover mijn kinderen over de Papa die ik vroeger blijkbaar scheen te zijn.
Veel beelden zijn er niet meer van en wat er ooit over geschreven is had ik negen van de tien keer zelf in de hand. Ik richtte mij niet echt ten grondde, was ook niet mild over mezelf maar ik hield altijd de kerk wel in 't midden als je misschien begrijpt wat ik uberhaupt niet bedoel.
Je moet bij mij vaak door de zinnen heen lezen maar een vriend hou je niet voor de gek!
Legt dan zijn vinger even op de zere plek, je kunt blijven ontkennen, schouders ophalen maar Robert zat dicht bij de waarheid. Ik weet 'm zelf ook niet helemaal, maar nogmaals hij pelde de ananas wel af. Laagje voor laagje.
Kom even niet zo gauw op de andere vrucht die je hier meestal als symbool voor gebruikt....
Maar goed, zong luidkeels mee met Sting. Het ging over mijn eerste liefde. Niet over het feit dat ik met mijn moeder wilde trouwen maar over de voetbal. Over Mainbarg. Jemig, wat zit die liefde diep!
Ik was de laatste weken niet in mijn hum. Sliep slecht, dat roodzwarte hart bloedde, had kut-weekenden alleen door dat stomme voetbal. De belangrijkste bijzaak in het leven maar als, en je kinderen er niet zijn, het liefdesleven niet over rozen loopt en de voetbal ook nog aan het klootviolen is dan heb je een regelrecht kutweekend...en nog één, en nog één.
Daarom zong ik hartstochtelijk mee met Sting. Every little thing She does is magic.....Zou vandaag zo'n dag zijn. Kom op zeg, Bring it On! Laat ons juichen, laat zien dat je ballen hebt.
Kuierde ff op het gemak rond op mijn Westerpark, we kennen toch elk gaatje, elk hoekje.
Liep even over het hoofdveld. Sprak met deze en gene. Keek naar ballende jochies in een bak.
Keek onze spits even diep in de ogen, stonden ze goed? Warempel, ze waren helder en blauw.
Weet niet of Rolf blauwe ogen heeft maar ik verdrink er graag in als hij dartelt op het groene laken.
Keek even opzij. Daar stond ze, ook mooi. Tja, het leven is niet altijd eerlijk. Je gunt iemand net zo'n leven die voor jou ook geplaveid leek te zijn naar het einde. Maar de weg leidde niet naar Rome maar hier naar Rheeze. Dacht dat mijn Pa er nog een stokje voor kon steken, blijkbaar heeft ie ruzie daarboven met het opperhoofd. De alwetende....Ahum. Anders was het toch wel anders gelopen, hadden we nog 3e klasse gespeeld en kwam ik vrolijk thuis, kuste ik haar en daarna mijn twee lieve kinderen. Liepen ze elke dag de deur plat in plaats van iedere woens- en donderdag en om het weekend. Moet niet zoveel denken....Dacht ik nog.
Volgen jullie het nog! Spring van de hak op de tak. Gaat over voetbal hè.
Kwam thuis, draaide een wasje, deed wat boodschappen. Haalde alvast een mooi biertje in huis voor de avond. Je weet nooit wie er nog aan de deur zou kloppen. De volgende ex...?
De tijd ging mij niet snel genoeg. Probeerde de wijzers vooruit te spoelen maar de batterij was leeg.
De Dijk kwam langs, Wanhoop niet, wanhoop nooit....Had 'm op shuffle gezet, wel nummers van Huub en de zijnen maar de volgorde bepaalde het kastje zelf.
Op naar Kloosternarigheid. Weet niet eens wat de radio nu speelde, was gefocust!
Kort verhaal lang. Ze stonden er. Ze hadden de ballen meegenomen en wonnen met 1-3. Prachtig!
Mooie uitslag. Voorspel ik al jaren, elk seizoen noteren wij wel een keer zo'n zege.
Wij gaan in de verlenging. Nog 2 wedstrijden om ons vege lijf te redden. Zaterdag tegen HTC, winnen we dan volgt, hoogstwaarschijnlijk bij FC Ommen, het alles of niets duel tegen de heren van Lemele.
Maar het was magisch gisteren. Alles klopte! One Fine Day. Alles ging zoals wij hoopten!
Ditmaal geen kink in kabels, of ploegen die ineens als de brandweer gingen....Nope!
We trokken pretkegels open. Mooi volk daar op de Polderhoek. We snappen hoe 't werkt!
Gelukkig wel! Merkte aan mijzelf dat een bepaald juk van mijn schouders viel. In duizend stukkies.
Even appen met Gerard, even de boel kortsluiten. Ben geen Buckler-lul daarom dronk ik Spa Rood in mijn zelfbenoemde Stamcafé. Even de boel analyseren met de vaste stamgasten.
Eenduidende meningen. At een Pizza Calzone Wolter. Mut niet gekker worden. Appte moat Robert, kom je nog even? Die stond geparkeerd op de voetbal.
Onze beide vrouwen waren de deur uit. Die van hem voor maar een weekendje, die van mij voorgoed.
Dus we hadden het rijk dit weekend alleen. De koning te rijk? Elk nadeel heeft zijn voordeel!
Met dat principe in het achterhoofd kwam Robert over van Mariënberg naar Hardenberg.
Goede gesprekken. Eerst over het spelletje, toen over allerlei andere spelletjes die worden of werden gespeeld.
Robert had zijn vinger meegenomen, die legde hij even op de plek waarop het hoort. Auw!
Komt soms aan, maar het is niet altijd gekkig- en vrolijkheid. Soms moet je even harde noten kraken.
Een goede vriend hou je niet zo snel voor de gek. Vannacht filterde ik zijn woorden....
Pieternel kwam langs. Grappig, afzonderlijk van elkaar hadden wij deze zangeres opgezocht nadat ze hier ooit optrad in de Voorveghter tijdens dat Bruce Springsteen gedoe van Kluun en Verdonschot.
Daar trad destijds ook de zangert van IOS op. Wie speelde gisteren in het muziekcafé, juist ja - Is Ook Schitterend. Joost mag het weten, in dit geval Joost Marsman. Lekkere stem heeft ie, net zoals Dennis Kolen. Pieternel. We zochten allerlei nummers op. Ken je haar? Yep...Country met een snik in haar stem. Goh, jij was daar destijds met Tobi. Hij dacht met mij. Neuh, ik was toen met dat lieve meisje uit Stieltjeskanaal. Weet je? We worden oud, Robert. We vergeten dingen en vullen ze anders in....
Net als onze verhalen over de voetbal. Hij liet mij dingen horen waar ik zelf niet 123 naar zou zoeken.
Luisterde vanmorgen weer Davina en dus ook Pieternel. Werd er mee wakker, had blijkbaar de box mee naar boven genomen. Lag nog iemand in mijn bed die wel wat terug zei, nou ja zong...Snap je.
Kwam gisterenavond thuis na het bezoekje aan café Mans, ging zitten voor het maken van het stukkie. Slingerde de box aan. Huub zong nog het laatste van Wanhoop niet! Klopt. Het had zo moeten zijn.
Moos belde ook nog, mijn dag werd met de minuut beter. Hij verhaalde over het eindejaarstoernooi van de Vikings en dat hij had gespeeld met jongens onder de 18 en 16 en dat hij bij hun in het team zat.
Tuurlijk vertelde ie over de afsluitende BBQ van de basketbal en wat hij had gegeten, blijft een Dorgelo hè. Schitterend!
Zag foto's. Zag hem genieten. Hij struikelde bijna over zijn woorden, zo enthousiast was ie. Hij reed terug naar huis maar arriveerde niet hier aan de Voermanstraat. Ging naar zijn andere huis, die van zijn moeder. Tja....Daar hadden we het ook over, snapte Robert en Robert probeerde mij te begrijpen.
Bring it On! We hadden het over Bert, zijn oom! Potverdomme, ik herkende hem eerst helemaal niet.
Hij zong, met zijn laatste krachten, mee met Ede Staal. Voor hem wordt het straks echt donker! Kutkanker dan is zo'n kutweekend niks bij.
Moe rakelde 's morgens ook nog zo'n mooie herinnering op van oom Bert. Dat Bert ooit bij ons binnenkwam met oud- en nieuw en dat hij uren, dagen, maanden zong. Bert kon mooi zingen, kan....
Hij is er nog. Duurt niet lang meer maar het nummer van Ede Staal kwam binnen. Je moet leren relativeren....Maar echt licht wordt het ook niet meer bij hem.
Bij mij is er nog steeds niemand dood! We hadden het potverdomme gewoon over het leven.
Eerst voetbal en toen andere dingen. Twee vrienden die elkaar niet los laten, wat er ook gebeurt!
Kippenvel. Het was zo'n dag die bijzonder werd! Mooi. Tof!
Maakte wat spare-ribs klaar. Gaan we nog even Hardenberg in? Goed idee.
Kwamen uit bij Sevens. Het kroegje waar ik soms zit. Ard was er ook en Fero.
Ard 'stuntman' Maat. Aaide over zijn lieve bolletje. Zag er weer goed uit. Praatte met de broer van Jacco en Menno. Ach, we zijn allemaal familie. Keek eens rond. Love me Tinder euh Tender....
Ditmaal geen Skuumkoppe maar gewoon Hertog Jan. Koningen hè...
Ach, het is allemaal niet zo moeilijk als je maar wint met de voetbal. Ben je veel beter te pas!
Las vanmorgen nog even twee zinnen terug van vorige week. Tja, ze kun je 'm uitleggen.
Had ik 'm ook zo bedoeld? Ik twijfelde, slechte raadgever hè. Wil gewoon iets terug wat ik zo liefhad. Vind het niks om op afstand met je zoon te communiceren, hoe leuk het telefoongesprek ook was. Voelde zijn enthousiasme, ik voelde ook het gemis.
Ik had de wereld in de zunne. Nu schuift er soms een wolk voor....
Maar als je zo'n zaterdag als gisteren achter de rug hebt, kun je weer even. Ben je goed te pas!
Het was weer een kort nachtje, nu maalde niet veel in mijn kop behalve het laatste zaadje wat ik gisteren had geplant. Straks even water geven, niet vergeten.
Gaat het nummer van the Police de volgende keer dan echt over haar in plaats van de voetbal?
Zeg het maar. Lekker boeiend! De bel gaat, hoe kan dat nou? Die doet het niet meer.....
I Can't Stand Losing you....Kop houden Sting! Giant Steps are what....
Fijne zondag. Ja, mag wel zo....