#Het Groot Niet Te Vermijden...!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'It's easy to let go in retrospect, knowing what you know after the fact.
Could've see it coming long ago but wasn't I good to you.
You were never trying to pretend, I was always willing to defend
Tryin' to take the bitter from the blue, babe.
All this time, was I the fool for you. Loving you and turning a blind eye.
Eye to the truth, the truth that you were never gonna come through.
Wasn't I good to you.'
Uut 'Good to You' van Ilse DeLange

Moi, ben ik weer! 
Je komt nog eens ergens als je alleen bent met Hemelvaart.
Ging maar niet naar boven, heb de tijd nog aan mijn zijde zoals de heer M. Jagger ooit zong!
Vond er trouwens geen bal aan dit weekend. Letterlijk en figuurlijk.
De kinderen bij San, alleen via draden en golven een beetje kontakt.
Hoe trots kun je zijn. Moos die een filmpje had gemaakt voor moederdag samen met Mouna. 
Zelf ge-edit, Papa! Weet amper wat het is maar ik rekende het goed!
Was 's morgens even naar Rheeze gefietst. Ze hielden daar een Streekmarkt met lokale ondernemers uit Diffelen en Rheeze. De geboortegrond van mien Pa. Kom er graag. Koffie bij Astrid, ff teuten met tante Dina. Hoe ist? Ja goed, en met oe? Ja, mag wel zo. Mag ik hier de fiets even laten staan. Tuurlijk jongen.
Hoe is het met oen Moe. Ja, prima. Mag alles nog eten...Nou ja, van dat gekeuvel duzz. 
Maar gezellig op de Brink. Pittoresk ook. Statige bomen rondom de Rheezerbrink. Als die nou eens konden praten, had je praat voor tien tegelijk. Maar ze houden zich wijselijk stil. Verstandig!
Deed even een rondje. Had de tijd. Hoefde nergens heen. Onderweg naar Rheeze toe besefte ik maar weer eens hoe mooi het hier is. Je fietst zo uit de stad het lommerlijke leven in....Vechtdal pur sang!
Je hoeft alleen maar wind in je banden te hebben. Halverwege, bij een oude Vechtarm, kwam ik een mooie tekst tegen:
'Als ik de Vecht zie stromen voel ik een golf rust...' Amen!
Was weinig aan gelogen. Stapte af, even een foto maken want ik vergeet nog wel eens wat. 
Krijg je ruis naderhand van op de lijn. Gemaakte afspraken niet nakomen, vooral als het een vrouw betreft. Dom, dom....Hoe kon ik haar vergeten, wegdromen in haar ogen. Weg, wel ja, kans verkeken..
Moet wel op de komma's letten, kan soms een wereld van verschil maken.
Moet misschien eens met Arie gaan praten. Jemig, leuke vrouw heeft ie. Stoeten Rocks!
Ze ging helemaal op in de muziek. Zong alles letterlijk mee. Sommige kerls hebt ook altied geluk!
Misschien is dat een betere remedie dan Tinder en al het andere gedoe. Praten met Arie! PMA.
Gewoon Stoete met jam! En dan afwachten of ze er als vliegen op af willen komen....
Droomde even weg op de Rheezerbrink. Hier heeft ie jarenlang rondgewaggeld. Mien Pa. 
Hij kwam bij Poljans ter wereld. Heel lang geleden. Sprak even met de dochter van een oud-buschauffeur. Met Jan en Freek aan het stuur kwam je altijd thuus, verdwaalde je nooit. 
Daar moeten ze iets vaker wat mee doen op de Brink. Foodtrucks, beetje pingelmuziek. Feeërieke sfeer. Blaadjes aan de bomen, zitten op het gras. Wijntje van en pannekoekje zus, beetje dromen...
Het leven is mooi maar aan de Brink op Rheeze onder een boom in de schaduw met jou tien keer mooier. Wat ik oe brom. 
Prachtig! Even vergeten dat het achter je huis ook gewoon machtig mooi kan weh...
Fietste met weemoed terug naar huus. Was alleen dit weekend maar in gedachten toch samen! Gelukkig maar. 
's Middags tijdens de Stoete met kaas zette ik even de TV aan. 
TV Rijnmond? Hoe komt een hond aan vlooien? Belandde in een soort van overzicht, 40 jaar van de band HGNTV, beter bekend als Het Groot Niet Te Vermijden. 
Kende het vaag van eerder, had ik wel eens gezien op een poster in het theater of zoiets.
Vijfkoppige Nederlandse Band (voornamelijk Rotterdams) met een combinatie van Muziek en Theater.
Bleef hangen. Want met een liedje 'De piemel is goed voor de sfeer' heb je mij natuurlijk! Dat staat als een paal boven troebel water. Brugdag derhalve...
Dat ding halverwege mijn lichaam hangt er de laatste tijd maar een beetje verloren bij....
Ik zei ooit: Ik heb 'm niet alleen voor het plassen. Nou dat is tegenwoordig ver beneden de waarheid.
Maar leuk bandje, muzikaal met cabareteske liedjes. Een glimlach was afgelopen vrijdag nooit ver weg...
Nam nog een boterham met oude Kaas van Jan. Lekker joh. 
'Het leven is niet altijd simpel, er deugt geen moer van het systeem. Want de helft van heel de mensheid heeft een levenslang probleem. Het is de piemel, ja de piemel. Het zorgenkind van iedere vent. Piemel, zing maar mee want dat haalt hem uit zijn isolement.'
Fascinerend. Ik maakte mijn piemel even wakker, moet je eens luisteren slaapkop! Dit gaat over jou, misschien heb je er nog niets aan. Hij had trouwens geen zin in Stoete met jam! meer in een kort gemaaid matje...
'De piemel leidt een eigen leven en af en toe is hij echt hondsbrutaal. Je kunt hem wel een beetje trainen, dat is wel goed voor zijn moraal. Daar wordt ie hard van.'
Elke man, die heeft een piemel. Voor een plas of hoogtepunt. Tis het kruis dat hij moet dragen, omdat je hem niet ruilen kunt. Hij is onmisbaar op de camping en maakt een onderbroek soms tot een tent.
Af en toe is hij besneden behalve als je voorhuidstrevend bent....De piemel is goed voor de sfeer.
Was getekend: Het Groot niet te Vermijden...Je hebt er geen kloten aan maar zulke dingen helpen mij en mijn piemel dus door de vrij(e)dag heen. Ik vond het wel lachen. Vind ik humor. Dat duzz...Sorry.
Zo kom je van een Streekmarkt in het mooie Rheeze en zo zit je om je eigen piemel te lachen.
Weet niet wat meneer er zelf van vond. Hij vond het, volgens mij, slap gelul maar dat terzijde....
Schrok vannacht wel. Kwam voldaan en tevreden terug van Stoeterock, part two! 
Geweldige sfeer weer in Banthum. Ze kunnen het daar wel hoor bij het dorp VKV (vijf kilometer verderop) als ze maar niet gaan voetballen.
Doe het anders nooit maar zette teletekst ff aan. Vaak scroll ik op mijn telefoon door het laatste nieuws maar nu zette ik de TV op zwart met tekstjes aan. Rick Brink (38) overleden....Wat?
Potverdikkemei. Toch niet onze Rick Brink? Het bleek wel zo te zijn. Had 'm aardig staan maar werd pardoes nuchter in mijn troebele brein. Gisteren had ie nog wat gepost op Facebook. 
Moos kende 'm ook. Onze Rick. Zoon van Geert en Roelie. Lieve en leuke mensen, Rick trouwens ook.
Kwam hem wel eens tegen. Fijne gast. Met zijn oranje HHC schoenen. Geweldig toch! 
Wat een hard gelag. Onze eerste minister van Gehandicaptenzaken. Toch een beetje trots, succes kent meerdere vaders hè. Moest meteen denken aan zijn familie en vrienden. Aan PC, aan die andere lui waar hij vaak bij Henry's een biertje mee kwam drinken. Nooit verlegen om een praatje. Het Groot Niet Te Vermijden...
Hij was klein van stuk maar groot in zijn daden. Niet bij de pakken neer gaan zitten ondanks zijn handicap maar ergens voor staan, al bleef hij wel zitten. De boodschap kwam sowieso over....
Wens de familie van Rick en zijn vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies. Word je even stil van. 
Stil was het gisteravond niet. Genoten met een grote G. Stoeterock 2 was nog beter dan de eerste editie.
Tuurlijk, was ik het lijdend voor- en onderwerp. Mainbarg dut het niet zo goed! Staan op omvallen. 
De 5e klasse komt met rasse schreden dichterbij. De naburige dorpen weten je dan wel te vinden. 
Kan mij dan verschuilen achter Fero of Therese maar dan val ik nog op. Nou, goed te pas?
Wat denk je zelf? Het was genieten op de vierkante meter. Pretkegel in de knuist en gaan met die banaan.
VanMoke trapte af....Lekker hoor! Pittige zangeres. Stem als een schuurijzer. Unbeschreiblich weiblich van Nina Hagen. Waar hoor je die nog? Ellen speelt 'm ook wel eens, TenDamme bedoel ik.
The Trutones waren even voor een nachtje overgevlogen uut Ierland. Drie mannen van de gestampte Ierse Pie. De drummer had veel weg van Foppe de Haan, denk niet dat Foppe zo kan drummen als deze kerel. Lekker hoor. Nummers van Pink Floyd, Eagles, The Golden Earring, Whitesnake en Fleetwood Mac vlogen in een bijzonder lekker tempo langs je oren. Genieten....Henk had geliek. Ik vond het een geweldig leuk bandje. 
Ze zitten, as we speak, nu alweer in het vliegtuig terug. Vertrokken van Airport Banthum.
En toen, toen kwam er mij toch een partij gitaargeweld. The Streets uut Kerkdriel, ze hadden de worstenbroodjes vergeten maar niet de gitaren. Snoeiharde rockmuziek. Lekker man. Kende niet alles maar wel veel. Master of Puppets....Heerlijke uitvoering, schuren, schuren....Lekker rauw! 
Het was super. Keek mooi dom om me heen, ik hoefde er geen moeite voor te doen. Een pretkegel voor de sfeer want mijn piemel had ik thuisgelaten....We maakten er samen wel een feestje van! 
Klein Dijk-cluppie dit keer maar het was niet minder gezellig. Ik verliet weer eens ouderwets het feestgedruis zoals vroeger. Appte wel dat ik al thuis was, dat ze mij niet liepen te zoeken, het biertje hou ik wel tegoed. Voelde de huissleutel in mijn zak en dacht verstandig te zijn om naar huis te fietsen....
Het Groot niet te Vermijden, toch voelde ik het anders. Klein kan ik niet zijn maar Groot was ik ook nie. Deed een plas, hij keek omhoog. Fijne dag gehad? Kun je überhaupt een zinnig gespreken voeren met je piemel? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend, dat snap je wel....
Maar hij vond ook dat er best wel leuke dames rondliepen, hij keek door de ritssluiting van de spiekerbokse heen.
Hij heeft dan de ogen niet in zijn zak zitten. Zijn kopje werd soms vuurrood, is dat niet wat? 
Zou ze single zijn of allang aan de kerel of vrouw, tja - dat kan ook natuurlijk. Weet er zelf alles van.
Hij schraapte nog een keer zijn keel. Met schorre stem riep hij nog wat onzin....Ik trok door! 
De onderbroek werd vannacht geen tent met stokken meer. We gingen slapen...Allebei in de ruststand.
Morgen weer een nieuwe dag. Zo naar de vrouw die mij het leven gaf, mien Moe!
Is goed te pas. Vanmiddag asperges eten bij grote breur. Het Groot Niet Te Vermijden....
Vaker langs de Vecht fietsen en omgeving. Word ik rustig van, bedenk ik mij net.
Merk dat ik het voetbal de laatste tijd slecht trek, kan beter mijn grote vriend een hand geven...
Slappe zakken zijn we allemaal. De één wat meer dan een ander...
Fijne zondag. Ga mijn wereld nog een stukje kleiner maken en vergeet de pijn.
De dingen die lopen anders dan je dacht. Maar er gebeurt niks als je op een wonder wacht.
Je zegt dat alles minder is, maar het is alleen een hindernis die je nemen kan.
Joah, mag wel zo...

#Een Bakje Troost!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hear me out while I awake from the reappearing dream of yesterday.
I'm leaving this old town to find a way. 
So hear me out, hear me out today.
As I hold my head, I hold it high, if all we got here is a little time.
I'll never give up, I'll never give up again.
Let the wind take flight, let it pour 'till I'm 
Dancing at the doors of heaven.
I'll never give up, I'll never give up again.'
Uut 'Dancing at the doors of Heaven' van Son Mieux.

Moi, ben ik weer.
Krijg net een berichtje binnen op Facebook, nou eigenlijk op het account van Mariënberg.
Dat Kloosternarigheid in hetzelfde vaarwater als Mariënberg zit en dat wij maar moeten blijven spartelen.
Tja, de spartelvijver ligt niet zo ver vanaf Kloosterhaar vandaan. Kun je daar staan?
De spartelvijver ligt al een eeuwigheid voor het sportpark van Sibculo.
Was getekend: Frits N., leider van de club op de Polderhoek, momenteel voornamelijk Leidert met een lange IJ.
Net als onze eigen klasbak Gerard L, op het vertrouwde Westerpark.
Geen pretje deze dagen om een enthousiaste vrijwilliger te zijn, wat ik oe brom!
Dat zijn geen passanten, die hebben en houden een hart voor de club!
Goeie kerel die Frits, bint ze eigenlijk allemaal van Kloosternarigheid. Zit in de genen daar hè.
Zonder uitzondering! Hoe anders een paar kilometer verderop...
Hoe giet dat volgend jaar dan? Als ze samen gaan smelten met die Sibculöers? Blijven ze hetzelfde volk?
Ik moest er niet aan denken. Dan liever afzakken naar de krochten van het zaterdag-amateurvoetbal.
Ach, was weer huilen met de pet op gisteren. 
Het is wat hè, voetbal. Op de zaterdag, 2 x 3 kwartier de belangrijkste bijzaak in het leven.
Maar je moet ook kunnen relativeren. Er zijn belangrijkere dingen in het leven, waarvan akte!
We hebben altijd nog de vrijheid om het anders te doen! We kunnen ook thuis klussen of met moeder de vrouw naar zo'n Zweedse meubelgigant. Mooi dom veur oe uitkieken op de zaterdagmiddag, balletje d'r bij.
Neuh, dan liever kieken naar 22 acteurs die het soms voor elkaar boksen om elkaar de bal toe te spelen op twee meter afstand. 
We mogen, geheel vrijblijvend, anderhalf uur kijken naar dat getrap in de emmer, niemand verplicht het je.
Het doet pijn. Ontzettend veel pijn maar genoeg pleisters om de open wond mee te dichten....
Wij spoelen de pijn vaak weg met een biertje of twee, drie...dat verzacht altijd wat. Je gaat er in ieder geval niet slimmer van kijken. 
Het is maar een spelletje hè. Niet dus, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. 
Gisteren waren wij sowieso twee minuten stil. Alleen vogels floten een mooie aria, iets van Bach of zo.
Moos was er weer bij. We liepen mee in Mariënberg. Verzamelen bij het station en in gepaste tred naar het monument via de Oude- naar de Nieuweweg met stille trom.
Moeder en kind! Ik hoorde de namen wederom van de plaatselijke helden die mede voor onze vrijheid gestorven zijn. Ook de leeftijden. Sommigen waren amper begonnen aan hun toekomst. Kwam binnen.
De bezetters van toen schoten hun dromen aan diggelen. Je staat er niet altijd bij stil maar gisteren twee minuten wel. Schijnbaar is het moeilijk om twee minuten in het jaar even stil te zijn. 
Gelukkig lukt het de meeste mensen nog wel, laten we de minderheid absoluut stilzwijgen in dit geval!
Dacht in stilte aan wat ik had gedaan. Had ik mij aangemeld voor het verzet of niet thuis gegeven?
Had ik mee geheuld met de vijand? Had ik zo'n zwart NSB-pakkie aangetrokken? Zwart kleedt af.
Of had ik stiekum stukkies geschreven en de Duitsers vooral op papier zwart gemaakt?
Wat had ik gedaan? Wat hadden jullie gedaan? Ik weet het niet, ben geen held op sokken maar heb ook het leven lief. Was ik als verkenner in het leger gestapt? Met mijn lengte had ik vast en zeker niet lang volgehouden. Abgeknallt. Ik val nogal op in de voorste vuurlinie. 
Gelukkig duurden de twee minuten, 120 seconden, niet zo lang en haalde het Wilhelmus mij uit mijn overpeinzingen. Keek eens rond. Wie was er goed en wie was er fout geweest....? 
Of moet je zo niet denken? Als het allemaal even niet zo lekker loopt leer je soms de ware aard van mensen kennen. Merk het aan mijzelf, hoe gek het ook mag klinken nu het een beetje crisis is op de voetbal. Ik hoor mij dingen zeggen die ik anders niet uit zou spreken....De één gaat er zo mee om, de andere net weer anders. Wat is goed, was is fout en wanneer doe je iets goeds? 
Eentje droeftoetert aan de zijlijn, de ander stapt gewoon het veld in en knalt die bal naar voren....
Als je begrijpt wat ik bedoel. Stuurlui aan wal en sommigen houden de kop d'r veur. 
Ik zie het aan van een afstandje, doe 's avonds veilig achter het scherm mijn beklag of deel mijn vreugde en hoop dat het ergens roodzwart hout snijdt...?!?!
Ik weet niet hoe ik was geweest in tijden van oorlog. Net zo dapper als mijn Opa's? Ze hielden verschillende onderduikers in het leven maar wisten elke dag dat ze te koop liepen met hun eigen...
Ze vertelden er nooit veel over. Maar ooit liep ik op het land met mijn Opa en toen verhaalde hij dat de onderduikers naar het bos vluchten en ze samen met dikke adders daar op de loer lagen voor de Duitsers. Iemand had ze verraden. Opa kreeg er gelukkig net op tijd lucht van en nam zijn maatregelen. 
Hij had niet veel gescheeld of Opa was ook de klos geweest. Maakt hem dat een held of gewoon een goed Christen? Hij vond het laatste, ik het eerste...Hij vertrouwde op boven, dat daar de hulp vandaan kwam.
Mooi! Langzamerhand kijk ik ook steeds meer naar boven. Zowel gistermiddag als gisteravond.
Trots op mien dorpje. Heel veel (jonge) kinderen liepen mee. Doet mij wat. Dat onze wereld hier nog niet zo slecht is. Je moet het leven wel willen zien. Respect voor mensen die de gedachten aan de tweede wereldoorlog levend willen houden, opdat wij nooit vergeten. Dat mag echt niet!
Ik probeer de boodschap door te geven dat vrijheid niet iets vanzelfsprekend is. 
Mouna was ook stil geweest bij Oma. Ze had gestaan tegen Oma aan. Twee minuten, Papa...
Ik hoorde alleen de vogels fluiten. Kijk, ze had ze ook gehoord. De vogels vliegen van Oost naar West.
Worden niet teruggefloten, worden niet neergeschoten. Een orkest, hoe klein ook, die er wel toe doen.
Net als de Broederband. Kan er, hoe gek het ook klinkt, van genieten. Saamhorigheid. 
Wederom. Fijn, fijn om te weten dat wij er voor elkaar zijn in goede en slechte tijden...
Hier kennen wij elkaar nog! Kennen wij onze pappenheimers....
Alleen dat voetballen gaat ff niet zo goed! Stom hè, waar je soms zo druk over kunt maken!
Je moet alles in het perspectief zien. Wees blij dat je nu leeft en niet toen! 
Dronk gisteren een kopje koffie achter het huis in de zon. Keek naar het kopje, een bakje troost stond er.
Wij drinken vaak koffie na afloop, soms op een goede en soms op een slechte!
Koffie geeft troost, zeggen ze. Douwe Egberts adverteert er ook mee, zullen wij weer eens een kopje koffie gaan drinken. Ja, dat lijkt mij fijn Papa. Of iets in de strekking. Ga soms ver in mijn gedachten...?
Weet het. Ga soms van de hak op de tak. Mijn gedachten zijn vaak sneller dan ik kan tikken.
Denk wel eens door de week aan wat ik zondags wil schrijven. Heb ik iets gelezen, iets gehoord, iets gezien. Zie het soms anders, mijn kinderen ook. Vooral Moos. Een appel die niet ver van de boom valt.
Hij wordt elke dag een beetje wijzer, ik verlies elke dag een beetje meer mijn verstand. 
Kijk naar ze. Mouna zit op mijn stoel te kijken naar een paardenfilm en Moos hangt op de bank!
Keek gisteren ook naar een stel. Mijn ogen uit. Snap het niet of wil het misschien het nog steeds niet snappen. Daar denk ik ook vaak aan. Soms wel eens langer dan twee minuten. Waarom? Hoe dan?
Eigenbelang? Zal wel. Weet het niet. Iets doen voor een ander. Iets geven aan die twee wat ik zelf ook eerder zo fijn vond. Mama die wachtte met de thee en een koekje en Pa die mij mee nam naar verre landen. Ik neem ze alleen mee naar de voetbal. De reis is vaak mooier dan de uiteindelijke bestemming.
Reizen houdt je in beweging, zeggen ze! We dwalen af naar de 5e klasse? Weet jij de route?
Veel toeristen komen deze kant op. Weten ze ineens het oosten van het land wel te vinden. 
In Beerze bij de Beerze Bulten en in downtown Mainbarg bij Vakantieverblijf de Pallegarste.
De familie Hagedoorn nestelt dit jaar al 75 jaar tussen de bulten en de Opa van Marcel begon in 1972 met zijn camping. Ik mag er graag komen. Meestal bij de Palle en soms bij Bultje.
Van de week hadden de kinderen meivakantie, twee weken lang. Ik was twee dagen vrij. 
Zit graag bij de Pallegarste. Vertrouwde grond! Veel beleefd. Soort van thuiskomen. Kinderen waren aan het spelen in de nieuwe speeltuin. Kosten nog moeite gespaard, hartstikke mooi geworden. 
Ik nam een bakje troost op het terras. Het zwembad was net open gegaan. Je beseft het niet maar er zit meer volk op de camping dan dat er in Mariënberg wonen. 
Vijf sterren. Hebben ze allebei van de ANWB gekregen. Dat kun je wel wat hoor. 
Wat een vrijheid heb je dan. Als je daar mag zijn op deze twee super campings. Duitsers noemen het dan een Superplatz. Tja, baas boven baas. Ze zijn hier weer graag. Gelukkig vertrekken ze meestal na een week of twee. Dat vijf-jarenplan van eerder hebben ze gelukkig al tachtig jaar geleden laten varen. 
Een geluk bij een ongeluk. Vind het geweldig dat wij rond Mariënberg en omstreken zoveel mooie vakantieverblijven hebben en de Beerze Bulten en de Pallegarste in het bijzonder.
Kom er graag, oh dat zei ik al. Bakkie troost of een koud biertje. Wij happen dan graag in een borrelplankje of een broodje in alle vrijheid. Omdat iets verderop mensen kozen voor onze vrijheid. 
Vandaag vieren wij de vrijheid. Ik vind de overgang altijd een beetje lastig. De avond ervoor sta je stil bij alle doden en die verschrikkelijke gebeurtenissen van eerder. Een dag later wapperen de vlaggen in vol ornaat en vier je de vrijheid in optima forma. Wij ook, denk vanmiddag even in Gramsbergen. 
Altijd te porren voor een biertje, gezelligheid en een stukje muziek. 
Koffie drink ik thuis wel. Volgende week een bakje troost na de wedstrijd?
Hoop ik niet, ga uit van een mooie pretkegel. Altijd Voorwaarts.
Tis maar voetbal hè.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...