#De Bal is Rond!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Though I've tried before to tell her of the feelings I have for her in my heart.
Every time that I come near her, I just lose my nerve as I've done from the start.
Every little thing she does is magic, everything she do just turns me on.
Even though my life before was tragic, now I know my love for her goes on.'
Uut 'Every Little Thing She Does Is Magic van The Police

Moi, ben ik weer.
Heb wel eens vaker van die dagen dat (bijna) alle puzzelstukjes op zijn plek vallen. 
Dat het 's morgens begint te zaaien in je hoofd en dat je 's avonds de vruchten er reeds van plukt.
Gisteren was zo'n dag. Stond op, deed een plas en vannacht net andersom en ging vervolgens liggen.
Daar tussen in was het dikke prima. Goed te doen!
Snapte ik het leven een beetje, poetste ik eigenhandig mijn doffe glans op totdat het ging glimmen.
Gaat soms nergens om, kleine dingen, simpel ook maar wel die het verschil kunnen maken...
Ben vaak vroeg wakker. Was ik altijd al maar de laatste jaren is de meeste slaap wel gevat rond de klok van vijf, zes uur in de ochtend. Als ik geluk heb vallen de ogen nog weer eens dicht maar meestal zijn de bouwvakkers in mijn hoofd druk aan het werk. Zagen, bijschaven, timmeren etc etc...
Vanmorgen ook. Was er laat in gekomen. Keek nog even Youp terug. Allerlei vakbroeders hadden iets te zeggen over de man die na ruim vijftig jaar het podium vaarwel heeft gezegd. 
Zag kleine stukkies, vooral hoogtepunten uit zijn omvangrijke oeuvre. 
Was daarvoor ook even in het café geweest, gelukkig geen Buckler-lul te bekennen. 
'Buckler, dat kent u toch wel? Dat is dat gereformeerde bier. Buckler-drinkers, daar heb ik een hekel aan. Van die lullen van een jaar of 40 die naast je in het café staan met hun autosleutels. Rot eens op, jongen, ik sta hier een beetje bezopen te worden. Ga weg gek! Ga in de kerk zuipen, idioot. Zuip dan niet, idioot.'
Schitterend. Ken het uit mijn hoofd, daarom dronk ik gisteren bij café Mans maar Spa Rood. 
Was met de auto, allang geen veertig meer en ik had nog wat in petto. Wat...? Dat wist ik toen nog niet.
Maar het was zo'n dag die je soms eens nodig bent. Een zaterdag die alle kanten op kon vallen maar zoals al gezegd, toch...? (even kijken, ja klopt) alle beschikbare puzzelstukjes vielen gisteren op haar plek. Mooi man.
'Every little thing She does is magic...' Het nummer van The Police knalde gistermorgen door de boxen in de auto. Reed naar de voetbal, even kijken of er nog wat te doen was. Had een onbestemd gevoel. Sowieso geen vlinders in de buik. Vandaag (gisteren duzz) moest het dan echt, echt gebeuren. Geen excuses, we moesten winnen om de verlenging af te dwingen. Beter gezegd: de na-competitie halen...
Ik was er nog niet zeker van! Konden ze de kop er voor houden...??
Tuurlijk, lieve jongens, onze elf in het veld en die 5 of zes er buiten. Maar konden zij er staan als het uur U langzaam aan het slagen was. Zeg het maar. Vorige week waren ze Des Te Beter maar konden ze dat gisteren weer....? Vragen, vragen. Werd gistermorgen wakker met een ouderwetse knoop in mijn maag.
Maar gauw naar Moe, koffie drinken, krantje lezen. Wie weet dat een bak koffie mij een gang naar de WC zou opleveren...Eureka.
Er zat mij iets dwars, wist wel wat het was maar probeerde het te verdringen. Was het al kwart over vier...? Vragen, vragen....Ik had niet eens de tijd!
Snap je. Radio 2 spuugde een oude hit van Gordon Summers en consorten uit.
Dacht niet eens aan een vrouw maar zag de voetbal er als één. Ik ga al zo lang met haar. 
Bijna vijftig jaar. Nog steeds gek op dat mens. Ik merkte het de laatste weken, Het was erg hoor, ik was niet in de stemming. 
De reden, ik miste iets bij haar. Van verliespartij naar verliespartij gingen wij met z'n allen. 
Was ik hier ooit verliefd op geworden. Als jochie van amper zes met al mijn vriendjes doelloos achter die ene bal aanrennen. Ging maar gauw in de goal staan, hoefde ik niet zo te rennen en probeerde vanaf de effies de ballen tegen te houden. Het lukte soms, vaak ook niet. Ik haalde wel het eerste. 
Met meer geluk dan wijsheid. Maar ach, ik kan soms opscheppen tegenover mijn kinderen over de Papa die ik vroeger blijkbaar scheen te zijn. 
Veel beelden zijn er niet meer van en wat er ooit over geschreven is had ik negen van de tien keer zelf in de hand. Ik richtte mij niet echt ten grondde, was ook niet mild over mezelf maar ik hield altijd de kerk wel in 't midden als je misschien begrijpt wat ik uberhaupt niet bedoel. 
Je moet bij mij vaak door de zinnen heen lezen maar een vriend hou je niet voor de gek!
Legt dan zijn vinger even op de zere plek, je kunt blijven ontkennen, schouders ophalen maar Robert zat dicht bij de waarheid. Ik weet 'm zelf ook niet helemaal, maar nogmaals hij pelde de ananas wel af. Laagje voor laagje. 
Kom even niet zo gauw op de andere vrucht die je hier meestal als symbool voor gebruikt....
Maar goed, zong luidkeels mee met Sting. Het ging over mijn eerste liefde. Niet over het feit dat ik met mijn moeder wilde trouwen maar over de voetbal. Over Mainbarg. Jemig, wat zit die liefde diep!
Ik was de laatste weken niet in mijn hum. Sliep slecht, dat roodzwarte hart bloedde, had kut-weekenden alleen door dat stomme voetbal. De belangrijkste bijzaak in het leven maar als, en je kinderen er niet zijn, het liefdesleven niet over rozen loopt en de voetbal ook nog aan het klootviolen is dan heb je een regelrecht kutweekend...en nog één, en nog één.
Daarom zong ik hartstochtelijk mee met Sting. Every little thing She does is magic.....Zou vandaag zo'n dag zijn. Kom op zeg, Bring it On! Laat ons juichen, laat zien dat je ballen hebt. 
Kuierde ff op het gemak rond op mijn Westerpark, we kennen toch elk gaatje, elk hoekje. 
Liep even over het hoofdveld. Sprak met deze en gene. Keek naar ballende jochies in een bak. 
Keek onze spits even diep in de ogen, stonden ze goed? Warempel, ze waren helder en blauw.
Weet niet of Rolf blauwe ogen heeft maar ik verdrink er graag in als hij dartelt op het groene laken.
Keek even opzij. Daar stond ze, ook mooi. Tja, het leven is niet altijd eerlijk. Je gunt iemand net zo'n leven die voor jou ook geplaveid leek te zijn naar het einde. Maar de weg leidde niet naar Rome maar hier naar Rheeze. Dacht dat mijn Pa er nog een stokje voor kon steken, blijkbaar heeft ie ruzie daarboven met het opperhoofd. De alwetende....Ahum. Anders was het toch wel anders gelopen, hadden we nog 3e klasse gespeeld en kwam ik vrolijk thuis, kuste ik haar en daarna mijn twee lieve kinderen. Liepen ze elke dag de deur plat in plaats van iedere woens- en donderdag en om het weekend. Moet niet zoveel denken....Dacht ik nog. 
Volgen jullie het nog! Spring van de hak op de tak. Gaat over voetbal hè.
Kwam thuis, draaide een wasje, deed wat boodschappen. Haalde alvast een mooi biertje in huis voor de avond. Je weet nooit wie er nog aan de deur zou kloppen. De volgende ex...?
De tijd ging mij niet snel genoeg. Probeerde de wijzers vooruit te spoelen maar de batterij was leeg.
De Dijk kwam langs, Wanhoop niet, wanhoop nooit....Had 'm op shuffle gezet, wel nummers van Huub en de zijnen maar de volgorde bepaalde het kastje zelf. 
Op naar Kloosternarigheid. Weet niet eens wat de radio nu speelde, was gefocust! 
Kort verhaal lang. Ze stonden er. Ze hadden de ballen meegenomen en wonnen met 1-3. Prachtig!
Mooie uitslag. Voorspel ik al jaren, elk seizoen noteren wij wel een keer zo'n zege. 
Wij gaan in de verlenging. Nog 2 wedstrijden om ons vege lijf te redden. Zaterdag tegen HTC, winnen we dan volgt, hoogstwaarschijnlijk bij FC Ommen, het alles of niets duel tegen de heren van Lemele.
Maar het was magisch gisteren. Alles klopte! One Fine Day. Alles ging zoals wij hoopten!
Ditmaal geen kink in kabels, of ploegen die ineens als de brandweer gingen....Nope!
We trokken pretkegels open. Mooi volk daar op de Polderhoek. We snappen hoe 't werkt!
Gelukkig wel! Merkte aan mijzelf dat een bepaald juk van mijn schouders viel. In duizend stukkies.
Even appen met Gerard, even de boel kortsluiten. Ben geen Buckler-lul daarom dronk ik Spa Rood in mijn zelfbenoemde Stamcafé. Even de boel analyseren met de vaste stamgasten. 
Eenduidende meningen. At een Pizza Calzone Wolter. Mut niet gekker worden. Appte moat Robert, kom je nog even? Die stond geparkeerd op de voetbal.
Onze beide vrouwen waren de deur uit. Die van hem voor maar een weekendje, die van mij voorgoed.
Dus we hadden het rijk dit weekend alleen. De koning te rijk? Elk nadeel heeft zijn voordeel!
Met dat principe in het achterhoofd kwam Robert over van Mariënberg naar Hardenberg. 
Goede gesprekken. Eerst over het spelletje, toen over allerlei andere spelletjes die worden of werden gespeeld.
Robert had zijn vinger meegenomen, die legde hij even op de plek waarop het hoort. Auw!
Komt soms aan, maar het is niet altijd gekkig- en vrolijkheid. Soms moet je even harde noten kraken.
Een goede vriend hou je niet zo snel voor de gek. Vannacht filterde ik zijn woorden....
Pieternel kwam langs. Grappig, afzonderlijk van elkaar hadden wij deze zangeres opgezocht nadat ze hier ooit optrad in de Voorveghter tijdens dat Bruce Springsteen gedoe van Kluun en Verdonschot.
Daar trad destijds ook de zangert van IOS op. Wie speelde gisteren in het muziekcafé, juist ja - Is Ook Schitterend. Joost mag het weten, in dit geval Joost Marsman. Lekkere stem heeft ie, net zoals Dennis Kolen. Pieternel. We zochten allerlei nummers op. Ken je haar? Yep...Country met een snik in haar stem. Goh, jij was daar destijds met Tobi. Hij dacht met mij. Neuh, ik was toen met dat lieve meisje uit Stieltjeskanaal. Weet je? We worden oud, Robert. We vergeten dingen en vullen ze anders in....
Net als onze verhalen over de voetbal. Hij liet mij dingen horen waar ik zelf niet 123 naar zou zoeken. 
Luisterde vanmorgen weer Davina en dus ook Pieternel. Werd er mee wakker, had blijkbaar de box mee naar boven genomen. Lag nog iemand in mijn bed die wel wat terug zei, nou ja zong...Snap je.
Kwam gisterenavond thuis na het bezoekje aan café Mans, ging zitten voor het maken van het stukkie. Slingerde de box aan. Huub zong nog het laatste van Wanhoop niet! Klopt. Het had zo moeten zijn.
Moos belde ook nog, mijn dag werd met de minuut beter. Hij verhaalde over het eindejaarstoernooi van de Vikings en dat hij had gespeeld met jongens onder de 18 en 16 en dat hij bij hun in het team zat. 
Tuurlijk vertelde ie over de afsluitende BBQ van de basketbal en wat hij had gegeten, blijft een Dorgelo hè. Schitterend!
Zag foto's. Zag hem genieten. Hij struikelde bijna over zijn woorden, zo enthousiast was ie. Hij reed terug naar huis maar arriveerde niet hier aan de Voermanstraat. Ging naar zijn andere huis, die van zijn moeder. Tja....Daar hadden we het ook over, snapte Robert en Robert probeerde mij te begrijpen. 
Bring it On! We hadden het over Bert, zijn oom! Potverdomme, ik herkende hem eerst helemaal niet. 
Hij zong, met zijn laatste krachten, mee met Ede Staal. Voor hem wordt het straks echt donker! Kutkanker dan is zo'n kutweekend niks bij. 
Moe rakelde 's morgens ook nog zo'n mooie herinnering op van oom Bert. Dat Bert ooit bij ons binnenkwam met oud- en nieuw en dat hij uren, dagen, maanden zong. Bert kon mooi zingen, kan....
Hij is er nog. Duurt niet lang meer maar het nummer van Ede Staal kwam binnen. Je moet leren relativeren....Maar echt licht wordt het ook niet meer bij hem. 
Bij mij is er nog steeds niemand dood! We hadden het potverdomme gewoon over het leven. 
Eerst voetbal en toen andere dingen. Twee vrienden die elkaar niet los laten, wat er ook gebeurt!
Kippenvel. Het was zo'n dag die bijzonder werd! Mooi. Tof!
Maakte wat spare-ribs klaar. Gaan we nog even Hardenberg in? Goed idee.
Kwamen uit bij Sevens. Het kroegje waar ik soms zit. Ard was er ook en Fero. 
Ard 'stuntman' Maat. Aaide over zijn lieve bolletje. Zag er weer goed uit. Praatte met de broer van Jacco en Menno. Ach, we zijn allemaal familie. Keek eens rond. Love me Tinder euh Tender....
Ditmaal geen Skuumkoppe maar gewoon Hertog Jan. Koningen hè...
Ach, het is allemaal niet zo moeilijk als je maar wint met de voetbal. Ben je veel beter te pas!
Las vanmorgen nog even twee zinnen terug van vorige week. Tja, ze kun je 'm uitleggen. 
Had ik 'm ook zo bedoeld? Ik twijfelde, slechte raadgever hè. Wil gewoon iets terug wat ik zo liefhad. Vind het niks om op afstand met je zoon te communiceren, hoe leuk het telefoongesprek ook was. Voelde zijn enthousiasme, ik voelde ook het gemis.
Ik had de wereld in de zunne. Nu schuift er soms een wolk voor....
Maar als je zo'n zaterdag als gisteren achter de rug hebt, kun je weer even. Ben je goed te pas!
Het was weer een kort nachtje, nu maalde niet veel in mijn kop behalve het laatste zaadje wat ik gisteren had geplant. Straks even water geven, niet vergeten.
Gaat het nummer van the Police de volgende keer dan echt over haar in plaats van de voetbal?
Zeg het maar. Lekker boeiend! De bel gaat, hoe kan dat nou? Die doet het niet meer..... 
I Can't Stand Losing you....Kop houden Sting! Giant Steps are what....
Fijne zondag. Ja, mag wel zo....

#Kom Maar Op!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'A hand upon my forehead, the joke and then the laugh.
Waking up in your arms, a place to call my own.
This is all I ever wanted from life.
Words of reassurance.
But only if they're true, just some simple kindness.
No vengeance from the gods.
To share what I've been given, some kids eventually.
And be for them what I've had, a father like my dad. 
This is all i ever wanted from life.'
Uut 'Lifening' van Snow Patrol. 

Moi, ben ik weer.
Ik heb een raar wekkertje, zet 'm bijna nooit maar vooral zondagmorgen kruipt ie dicht tegen mij aan. 
'Hallo Papa...' Het praat zelfs. Maakt dan vlechtjes van mijn weinige haar. 
En als ik er dan uit wil gaan klampt ie zich als een koala-beertje aan mij vast. 
'Nog 1 minuutje, Papa' 
Het worden er altijd twee en soms maken we samen het kwartier vol. 
Niks gezelliger dan lekker keuvelen, knuffelen en aanmodderen in the master bedroom!
Soms, denk ik dan wel eens aan een nummer van Snow Patrol, namelijk 'Lifening'.
Een gevalletje ouderwets omdenken. Alles wat ik ooit wilde van het leven ligt voor driekwart naast me en een deurtje verder. Moos slaapt nog. Mouna is al bezig met het snijden van allerlei soorten fruit. 
Ik denk dat ik straks een bakje vers fruit naast mijn laptop heb, ik hou d'r zo van. 
'Bring it On' zingt Racoon nu. Voor enkele weken stuurde één van mijn beste vrienden het nummer door.
Hij was, net als ik, nummers aan het afspelen. Hij vond dit wel pakkend voor de situatie waarin wij toen en nu nog steeds met ons geliefde cluppie vertoeven. Het degradatiespook fladdert al weken rond op het Westerpark. Volgende week wacht de grote apotheose bij onze vrienden van Kloosternarigheid.
Weten wij het vege lijf te redden? Weten wij weg te blijven van plek nr. 13 en maken wij ons op voor twee spannende wedstrijden in de na-competitie? Tuurlijk, het stelt allemaal geen flikker voor. Waar hebben we het over, 4e klasse niveau...Kom op zeg! Het is geen hogere wiskunde. Geen dalparabool, stelling van pythagoras of cosinus.
Neuh, gewoon simpel rekenwerk. Meer iets van optellen en aftrekken. Meneer van Dalen wacht op antwoord. Dat principe. Kieken wat er onder de streep overblijft. 
De trainert van Kloosternarigheid gooide gisteren al wat olie op het vuur. Ik mag dat wel. 
Misschien gaan wij allebei wel door naar de volgende ronde. Moet Rijssen ff flink hun best doen tegen Heracles AVC. Dan mogen wij samen aan de bak om ons vege lijf te redden in de 4e klasse. Zou mooi zijn.
'Blijf er in hè....' Tja, dat zeggen alle clubs. Jullie horen niet thuis in de 5e klasse. Wat ik oe brom!
Maar voorlopig vaart dat schip wel die kant op. Echter, gisteren stond er weer team met ballen.
Kom maar op, Bring it On! Geweldig! Het leverde, jammer genoeg, niet de zege op maar ja we speelden en passant ook nog even tegen de koplopert. Die hadden het geluk gewoon aan de zwarte broek hangen want de uitslag had tevens andersom kunnen zijn. Echter wij gingen voor elke meter, voor elke bal. Met zijn elven stonden we elkaar half en meer dan dat! Prachtig, mooi om te zien!
Toen sterkhouders als André en Brian ook nog eens uitvielen door blessures bleven we gaan als de brandweer...Waarvan Akte! Bredero zei het ooit: het kan verkeren. 
Nieuw elan, vooral geen oude wijn in nieuwe zakken. De zure druiven zijn er uit. Arjan, Theo en nog een keer Arjan hebben deze week toch een klein wonder verricht! Er stond weer een Mariënberg tussen de witte krijtlijnen waar je graag naar kijkt. Top Kerls! De juiste roodzwarte druiven zijn nu aan het gisten...We maken er mooie wijnen van. Grand Cru of een fijne Chablis.
Sorry, het gaat de laatste tijd vaak over het zo geliefde spelletje. Kreeg gisteren net nog geen tranen in mijn ogen. Maar zelfs Moos viel het op, ze spelen best goed hè, Papa. Ja, jongen...Echt wel!
Ze kunnen het wel. De heren oud-voetballers weten de juiste snaren wel te raken! Honderd punten! De ene Arjan is de andere nie...
Bring it On! Kom maar Op! Hoe kritische roodzwarters ineens weer licht in hun oogjes kregen...
Pretoogjes zelf. Kerls met geen verstand er van spraken ineens wijsheden waar je U tegen zegt. Mooi.
Kwam voldaan thuis. Best wel gelukkig voor een paar uurtjes! Krenten in de pap! 
Misschien was dit ook wel iets wat ik ooit wilde in het leven. Gelukkig worden van het spelletje.
De belangrijkste bijzaak in het leven. Maar toch...
Gewoon wat simpele vriendelijkheid en geen wraak van welke god dan ook....
Bakje vers fruit is gearriveerd, dank je wel Mouna. Kleine lieve uitvoering van iemand die ik ooit bijzonder liefhad. Bring it On! Kom Maar op, als je nog durft! 
Krijg een kusje van Mouna, met een lach op haar gezicht. Ik ben hier voor haar, voor haar alleen.
Gisteren ook al. Meimaand - Kusmaand! Zijn van die verstilde momentjes, zij en ik, met haar alleen.
Nog ff niet het geweld van pré-puber Moos, die straks zijn licht wel zal laten schijnen over deze dag en die van gisteren. Hij ziet het toch anders....Mooi man! Houden zo. Er gaan al genoeg van twaalf in een dozijn. 
Pinksteren To Go! One Down! Moos maakte nog een filmpje over een frikandel. Zelf gemonteerd. 
Zal tante Gretha super vinden. Als het over een frikandel gaat roert zij haar staart. Speciaal vind ik dat. 
Hartstikke mooi ook. We hebben allemaal onze stokpaardjes. Mouna danst nu met haar paardje door de kamer. Ze heeft weer één of andere paardenfilm op staan. Ankie in wording...Jolly Jumpert!
Gisteren kwamen we mooi op tijd thuis van de voetbal. 
Het regende even geen zonnestralen dus snel stukkie tikken over de gewonnen nederlaag tegen DES.
De City-Run wachtte. Was ik snel mee klaar. De vingers dansten op het toetsenbord. Als je geluk kunt noteren is dat zoveel mooier dan om je spreekwoordelijke pen in het azijn te willen dopen. Dat wil ik altijd niet meer, te vaak en teveel moeten doen. Ik wil dat gewoon liever niet.....Wil het leven mooier kleuren, niet met inktzwarte teksten maar gewoon vrijheid, blijheid. Alle kleuren van de regenboog.
Werd een stukje van verlangen, verheugen en hoop! 
Wie weet redden ze het! De ene Arjan is de andere nie....Wat ik oe brom!
City-Run. Wat een spektakel. Mooi evenement hoor met prachtige medailles en awards.
Laat dat maar aan ons over! Even wat sluikreclame op de vroege zondag. Moet kunnen toch! 
Secundaire arbeidsvoorwaarden. 
Mijn oude leraar Duits, Der Herman, praatte de boel weer mooi aan elkaar. Allemaal uit het hoofd hè.
Het is net zo'n wandelende encyclopedie. De Winkler Prins in 27 delen of zo...
We moedigen even wat klasgenootjes van Mouna aan. Moos bleef thuis, had geen zin. 
Bel me maar als je wat gaat drinken of happen. Moos ten voeten uit....Lag boven te 'chillen'
De jongens en meisjes renden met roodaangelopen gezichtjes door de Voorstraat. Kom maar op.
Bring it On! Geweldig. Ze hadden dit jaar een recordaantal aan inschrijvingen. 
De markt was bijna te klein. Hoe gaan ze dat volgend jaar toch doen met al dat groen....?
Maar gezellig was het sowieso. Grote drukte bij de ijscokraam en de verse friet van Puur Zuid. 
Mouna was lekker praktisch, zullen we verse friet halen bij de Appie en heb je nog frikandellen in de vriezer? 
Zo gezegd, zo gedaan. Verse Franse Friet met een lange lummel. Lekker hoor! 
Leuke verhaaltjes aan tafel. De drie musketiers eensgezind. Een akkoord op hoofdlijnen.
Stukje Hoop, stukje Lef en vooral Trots. Wij deden het trouwens met z'n drieën ipv met z'n vieren....
Wij hadden er geen 175 dagen voor nodig! Neuh, hooguit een minuutje. Wij komen er wel uit.
Je moet het leven vieren. Bring it On! Voorlopig nog met zijn 3'en.
Zaterdag 1 juni ook. Random Live Festival. Alweer de 5e editie. Dit keer op de Sportboulevard van Hardenberg. Nu geen hardlopers maar festivalgangers die wel van een leuk stukkie muziek houden.
Hoop, lef en Trots! In de geest van de heer de Groot, niet alleen zijn daden zijn...
Zijn geest zal daar ook vast en zeker rondwaaieren. Blik naar boven, gitaar in de hand.
Compact, groen, gezellig, kleinschalig en meer dan genoeg ruimte voor de rock 'n roll carrousel.
Het principe is simpel, ieder kwartier speelt er andere band en dat rouleren doen ze in totaal vier keer. 
Dus iedere band speelt een uur en samen zijn ze vier uur onder de muzikale pannen! 
Lekker hoor. De kinderen zouden eerst thuis blijven, tis mijn weekend maar oppas is niet gelukt!
Appte ff met Reinoud, één van de organisatoren, neem ze toch mee verhaalde hij. 
Ach ja, waarom ook niet. Ze houden van dit soort gezelligheid. Muziek, glaasjes ranja, wat happerij en lekker zitten in het gras en luisteren naar fijne muziek en een papa die dan bijzonder gtp is!
Dit keer muziek van o.a. Bar & Booz, Cpt. Kirk, Tap another Tune en Creebles. 
Random Five trappen zelf een half uur voor de tijd af, vanaf half vier duzz in nieuwe samenstelling.
Is dit een scoop? Misschien wel. Back on Track, ze slingeren de dieselmotoren weer aan. Zij openen hun eigen festival. Lekker toch! 
Nieuwe leden, Female Fronted (met zangeres dus), elektrische gitaren en een stabiele ritmesectie.
Nieuwe songs, oude klassiekers in een nieuw jasje. Kortom, bulte gezelligheid 1 juni in Hardenberg.
Nacompetitie kan nog ff roet in het eten gooien maar dat zien we dan wel weer...
Vorig jaar waren we tevens op tijd aanwezig. Prioriteiten stellen heet dat. Zie het wel. Nu nog niet belangrijk. 
Maar ze hebben weer leuke bandjes op de vier podia staan. Zin an, gewoon vier uurtjes dom veur oe uitkieken en gaan met die banaan. Daar hou ik van naast deze zondag. 
Pretkegel in het vuistje en nieuw leven in oude vriendschappen blazen, rustig terug op het fietsje, zorgen dat je er dan niet van afflikkert....Maat houden heet dat! Ahum...
Kom maar op! Bring it On! Eerst volgende week nacompetitie veiligstellen bij onze vrienden van Kloosternarigheid, mooiste scenario is natuurlijk dat wij allebei doorgaan naar de volgende ronde. 
Dat kan. Kom maar op! Hoop sterft as leste....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo. Hoop, Lef en Trots daar gaan we voor! Kop d'r veur!
D'r op of geen Vreten! Dit is alles wat ik ooit van het leven wilde....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo. Kun je niet vaak genoeg herhalen....

#Het Groot Niet Te Vermijden...!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'It's easy to let go in retrospect, knowing what you know after the fact.
Could've see it coming long ago but wasn't I good to you.
You were never trying to pretend, I was always willing to defend
Tryin' to take the bitter from the blue, babe.
All this time, was I the fool for you. Loving you and turning a blind eye.
Eye to the truth, the truth that you were never gonna come through.
Wasn't I good to you.'
Uut 'Good to You' van Ilse DeLange

Moi, ben ik weer! 
Je komt nog eens ergens als je alleen bent met Hemelvaart.
Ging maar niet naar boven, heb de tijd nog aan mijn zijde zoals de heer M. Jagger ooit zong!
Vond er trouwens geen bal aan dit weekend. Letterlijk en figuurlijk.
De kinderen bij San, alleen via draden en golven een beetje kontakt.
Hoe trots kun je zijn. Moos die een filmpje had gemaakt voor moederdag samen met Mouna. 
Zelf ge-edit, Papa! Weet amper wat het is maar ik rekende het goed!
Was 's morgens even naar Rheeze gefietst. Ze hielden daar een Streekmarkt met lokale ondernemers uit Diffelen en Rheeze. De geboortegrond van mien Pa. Kom er graag. Koffie bij Astrid, ff teuten met tante Dina. Hoe ist? Ja goed, en met oe? Ja, mag wel zo. Mag ik hier de fiets even laten staan. Tuurlijk jongen.
Hoe is het met oen Moe. Ja, prima. Mag alles nog eten...Nou ja, van dat gekeuvel duzz. 
Maar gezellig op de Brink. Pittoresk ook. Statige bomen rondom de Rheezerbrink. Als die nou eens konden praten, had je praat voor tien tegelijk. Maar ze houden zich wijselijk stil. Verstandig!
Deed even een rondje. Had de tijd. Hoefde nergens heen. Onderweg naar Rheeze toe besefte ik maar weer eens hoe mooi het hier is. Je fietst zo uit de stad het lommerlijke leven in....Vechtdal pur sang!
Je hoeft alleen maar wind in je banden te hebben. Halverwege, bij een oude Vechtarm, kwam ik een mooie tekst tegen:
'Als ik de Vecht zie stromen voel ik een golf rust...' Amen!
Was weinig aan gelogen. Stapte af, even een foto maken want ik vergeet nog wel eens wat. 
Krijg je ruis naderhand van op de lijn. Gemaakte afspraken niet nakomen, vooral als het een vrouw betreft. Dom, dom....Hoe kon ik haar vergeten, wegdromen in haar ogen. Weg, wel ja, kans verkeken..
Moet wel op de komma's letten, kan soms een wereld van verschil maken.
Moet misschien eens met Arie gaan praten. Jemig, leuke vrouw heeft ie. Stoeten Rocks!
Ze ging helemaal op in de muziek. Zong alles letterlijk mee. Sommige kerls hebt ook altied geluk!
Misschien is dat een betere remedie dan Tinder en al het andere gedoe. Praten met Arie! PMA.
Gewoon Stoete met jam! En dan afwachten of ze er als vliegen op af willen komen....
Droomde even weg op de Rheezerbrink. Hier heeft ie jarenlang rondgewaggeld. Mien Pa. 
Hij kwam bij Poljans ter wereld. Heel lang geleden. Sprak even met de dochter van een oud-buschauffeur. Met Jan en Freek aan het stuur kwam je altijd thuus, verdwaalde je nooit. 
Daar moeten ze iets vaker wat mee doen op de Brink. Foodtrucks, beetje pingelmuziek. Feeërieke sfeer. Blaadjes aan de bomen, zitten op het gras. Wijntje van en pannekoekje zus, beetje dromen...
Het leven is mooi maar aan de Brink op Rheeze onder een boom in de schaduw met jou tien keer mooier. Wat ik oe brom. 
Prachtig! Even vergeten dat het achter je huis ook gewoon machtig mooi kan weh...
Fietste met weemoed terug naar huus. Was alleen dit weekend maar in gedachten toch samen! Gelukkig maar. 
's Middags tijdens de Stoete met kaas zette ik even de TV aan. 
TV Rijnmond? Hoe komt een hond aan vlooien? Belandde in een soort van overzicht, 40 jaar van de band HGNTV, beter bekend als Het Groot Niet Te Vermijden. 
Kende het vaag van eerder, had ik wel eens gezien op een poster in het theater of zoiets.
Vijfkoppige Nederlandse Band (voornamelijk Rotterdams) met een combinatie van Muziek en Theater.
Bleef hangen. Want met een liedje 'De piemel is goed voor de sfeer' heb je mij natuurlijk! Dat staat als een paal boven troebel water. Brugdag derhalve...
Dat ding halverwege mijn lichaam hangt er de laatste tijd maar een beetje verloren bij....
Ik zei ooit: Ik heb 'm niet alleen voor het plassen. Nou dat is tegenwoordig ver beneden de waarheid.
Maar leuk bandje, muzikaal met cabareteske liedjes. Een glimlach was afgelopen vrijdag nooit ver weg...
Nam nog een boterham met oude Kaas van Jan. Lekker joh. 
'Het leven is niet altijd simpel, er deugt geen moer van het systeem. Want de helft van heel de mensheid heeft een levenslang probleem. Het is de piemel, ja de piemel. Het zorgenkind van iedere vent. Piemel, zing maar mee want dat haalt hem uit zijn isolement.'
Fascinerend. Ik maakte mijn piemel even wakker, moet je eens luisteren slaapkop! Dit gaat over jou, misschien heb je er nog niets aan. Hij had trouwens geen zin in Stoete met jam! meer in een kort gemaaid matje...
'De piemel leidt een eigen leven en af en toe is hij echt hondsbrutaal. Je kunt hem wel een beetje trainen, dat is wel goed voor zijn moraal. Daar wordt ie hard van.'
Elke man, die heeft een piemel. Voor een plas of hoogtepunt. Tis het kruis dat hij moet dragen, omdat je hem niet ruilen kunt. Hij is onmisbaar op de camping en maakt een onderbroek soms tot een tent.
Af en toe is hij besneden behalve als je voorhuidstrevend bent....De piemel is goed voor de sfeer.
Was getekend: Het Groot niet te Vermijden...Je hebt er geen kloten aan maar zulke dingen helpen mij en mijn piemel dus door de vrij(e)dag heen. Ik vond het wel lachen. Vind ik humor. Dat duzz...Sorry.
Zo kom je van een Streekmarkt in het mooie Rheeze en zo zit je om je eigen piemel te lachen.
Weet niet wat meneer er zelf van vond. Hij vond het, volgens mij, slap gelul maar dat terzijde....
Schrok vannacht wel. Kwam voldaan en tevreden terug van Stoeterock, part two! 
Geweldige sfeer weer in Banthum. Ze kunnen het daar wel hoor bij het dorp VKV (vijf kilometer verderop) als ze maar niet gaan voetballen.
Doe het anders nooit maar zette teletekst ff aan. Vaak scroll ik op mijn telefoon door het laatste nieuws maar nu zette ik de TV op zwart met tekstjes aan. Rick Brink (38) overleden....Wat?
Potverdikkemei. Toch niet onze Rick Brink? Het bleek wel zo te zijn. Had 'm aardig staan maar werd pardoes nuchter in mijn troebele brein. Gisteren had ie nog wat gepost op Facebook. 
Moos kende 'm ook. Onze Rick. Zoon van Geert en Roelie. Lieve en leuke mensen, Rick trouwens ook.
Kwam hem wel eens tegen. Fijne gast. Met zijn oranje HHC schoenen. Geweldig toch! 
Wat een hard gelag. Onze eerste minister van Gehandicaptenzaken. Toch een beetje trots, succes kent meerdere vaders hè. Moest meteen denken aan zijn familie en vrienden. Aan PC, aan die andere lui waar hij vaak bij Henry's een biertje mee kwam drinken. Nooit verlegen om een praatje. Het Groot Niet Te Vermijden...
Hij was klein van stuk maar groot in zijn daden. Niet bij de pakken neer gaan zitten ondanks zijn handicap maar ergens voor staan, al bleef hij wel zitten. De boodschap kwam sowieso over....
Wens de familie van Rick en zijn vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies. Word je even stil van. 
Stil was het gisteravond niet. Genoten met een grote G. Stoeterock 2 was nog beter dan de eerste editie.
Tuurlijk, was ik het lijdend voor- en onderwerp. Mainbarg dut het niet zo goed! Staan op omvallen. 
De 5e klasse komt met rasse schreden dichterbij. De naburige dorpen weten je dan wel te vinden. 
Kan mij dan verschuilen achter Fero of Therese maar dan val ik nog op. Nou, goed te pas?
Wat denk je zelf? Het was genieten op de vierkante meter. Pretkegel in de knuist en gaan met die banaan.
VanMoke trapte af....Lekker hoor! Pittige zangeres. Stem als een schuurijzer. Unbeschreiblich weiblich van Nina Hagen. Waar hoor je die nog? Ellen speelt 'm ook wel eens, TenDamme bedoel ik.
The Trutones waren even voor een nachtje overgevlogen uut Ierland. Drie mannen van de gestampte Ierse Pie. De drummer had veel weg van Foppe de Haan, denk niet dat Foppe zo kan drummen als deze kerel. Lekker hoor. Nummers van Pink Floyd, Eagles, The Golden Earring, Whitesnake en Fleetwood Mac vlogen in een bijzonder lekker tempo langs je oren. Genieten....Henk had geliek. Ik vond het een geweldig leuk bandje. 
Ze zitten, as we speak, nu alweer in het vliegtuig terug. Vertrokken van Airport Banthum.
En toen, toen kwam er mij toch een partij gitaargeweld. The Streets uut Kerkdriel, ze hadden de worstenbroodjes vergeten maar niet de gitaren. Snoeiharde rockmuziek. Lekker man. Kende niet alles maar wel veel. Master of Puppets....Heerlijke uitvoering, schuren, schuren....Lekker rauw! 
Het was super. Keek mooi dom om me heen, ik hoefde er geen moeite voor te doen. Een pretkegel voor de sfeer want mijn piemel had ik thuisgelaten....We maakten er samen wel een feestje van! 
Klein Dijk-cluppie dit keer maar het was niet minder gezellig. Ik verliet weer eens ouderwets het feestgedruis zoals vroeger. Appte wel dat ik al thuis was, dat ze mij niet liepen te zoeken, het biertje hou ik wel tegoed. Voelde de huissleutel in mijn zak en dacht verstandig te zijn om naar huis te fietsen....
Het Groot niet te Vermijden, toch voelde ik het anders. Klein kan ik niet zijn maar Groot was ik ook nie. Deed een plas, hij keek omhoog. Fijne dag gehad? Kun je überhaupt een zinnig gespreken voeren met je piemel? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend, dat snap je wel....
Maar hij vond ook dat er best wel leuke dames rondliepen, hij keek door de ritssluiting van de spiekerbokse heen.
Hij heeft dan de ogen niet in zijn zak zitten. Zijn kopje werd soms vuurrood, is dat niet wat? 
Zou ze single zijn of allang aan de kerel of vrouw, tja - dat kan ook natuurlijk. Weet er zelf alles van.
Hij schraapte nog een keer zijn keel. Met schorre stem riep hij nog wat onzin....Ik trok door! 
De onderbroek werd vannacht geen tent met stokken meer. We gingen slapen...Allebei in de ruststand.
Morgen weer een nieuwe dag. Zo naar de vrouw die mij het leven gaf, mien Moe!
Is goed te pas. Vanmiddag asperges eten bij grote breur. Het Groot Niet Te Vermijden....
Vaker langs de Vecht fietsen en omgeving. Word ik rustig van, bedenk ik mij net.
Merk dat ik het voetbal de laatste tijd slecht trek, kan beter mijn grote vriend een hand geven...
Slappe zakken zijn we allemaal. De één wat meer dan een ander...
Fijne zondag. Ga mijn wereld nog een stukje kleiner maken en vergeet de pijn.
De dingen die lopen anders dan je dacht. Maar er gebeurt niks als je op een wonder wacht.
Je zegt dat alles minder is, maar het is alleen een hindernis die je nemen kan.
Joah, mag wel zo...

#Een Bakje Troost!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hear me out while I awake from the reappearing dream of yesterday.
I'm leaving this old town to find a way. 
So hear me out, hear me out today.
As I hold my head, I hold it high, if all we got here is a little time.
I'll never give up, I'll never give up again.
Let the wind take flight, let it pour 'till I'm 
Dancing at the doors of heaven.
I'll never give up, I'll never give up again.'
Uut 'Dancing at the doors of Heaven' van Son Mieux.

Moi, ben ik weer.
Krijg net een berichtje binnen op Facebook, nou eigenlijk op het account van Mariënberg.
Dat Kloosternarigheid in hetzelfde vaarwater als Mariënberg zit en dat wij maar moeten blijven spartelen.
Tja, de spartelvijver ligt niet zo ver vanaf Kloosterhaar vandaan. Kun je daar staan?
De spartelvijver ligt al een eeuwigheid voor het sportpark van Sibculo.
Was getekend: Frits N., leider van de club op de Polderhoek, momenteel voornamelijk Leidert met een lange IJ.
Net als onze eigen klasbak Gerard L, op het vertrouwde Westerpark.
Geen pretje deze dagen om een enthousiaste vrijwilliger te zijn, wat ik oe brom!
Dat zijn geen passanten, die hebben en houden een hart voor de club!
Goeie kerel die Frits, bint ze eigenlijk allemaal van Kloosternarigheid. Zit in de genen daar hè.
Zonder uitzondering! Hoe anders een paar kilometer verderop...
Hoe giet dat volgend jaar dan? Als ze samen gaan smelten met die Sibculöers? Blijven ze hetzelfde volk?
Ik moest er niet aan denken. Dan liever afzakken naar de krochten van het zaterdag-amateurvoetbal.
Ach, was weer huilen met de pet op gisteren. 
Het is wat hè, voetbal. Op de zaterdag, 2 x 3 kwartier de belangrijkste bijzaak in het leven.
Maar je moet ook kunnen relativeren. Er zijn belangrijkere dingen in het leven, waarvan akte!
We hebben altijd nog de vrijheid om het anders te doen! We kunnen ook thuis klussen of met moeder de vrouw naar zo'n Zweedse meubelgigant. Mooi dom veur oe uitkieken op de zaterdagmiddag, balletje d'r bij.
Neuh, dan liever kieken naar 22 acteurs die het soms voor elkaar boksen om elkaar de bal toe te spelen op twee meter afstand. 
We mogen, geheel vrijblijvend, anderhalf uur kijken naar dat getrap in de emmer, niemand verplicht het je.
Het doet pijn. Ontzettend veel pijn maar genoeg pleisters om de open wond mee te dichten....
Wij spoelen de pijn vaak weg met een biertje of twee, drie...dat verzacht altijd wat. Je gaat er in ieder geval niet slimmer van kijken. 
Het is maar een spelletje hè. Niet dus, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. 
Gisteren waren wij sowieso twee minuten stil. Alleen vogels floten een mooie aria, iets van Bach of zo.
Moos was er weer bij. We liepen mee in Mariënberg. Verzamelen bij het station en in gepaste tred naar het monument via de Oude- naar de Nieuweweg met stille trom.
Moeder en kind! Ik hoorde de namen wederom van de plaatselijke helden die mede voor onze vrijheid gestorven zijn. Ook de leeftijden. Sommigen waren amper begonnen aan hun toekomst. Kwam binnen.
De bezetters van toen schoten hun dromen aan diggelen. Je staat er niet altijd bij stil maar gisteren twee minuten wel. Schijnbaar is het moeilijk om twee minuten in het jaar even stil te zijn. 
Gelukkig lukt het de meeste mensen nog wel, laten we de minderheid absoluut stilzwijgen in dit geval!
Dacht in stilte aan wat ik had gedaan. Had ik mij aangemeld voor het verzet of niet thuis gegeven?
Had ik mee geheuld met de vijand? Had ik zo'n zwart NSB-pakkie aangetrokken? Zwart kleedt af.
Of had ik stiekum stukkies geschreven en de Duitsers vooral op papier zwart gemaakt?
Wat had ik gedaan? Wat hadden jullie gedaan? Ik weet het niet, ben geen held op sokken maar heb ook het leven lief. Was ik als verkenner in het leger gestapt? Met mijn lengte had ik vast en zeker niet lang volgehouden. Abgeknallt. Ik val nogal op in de voorste vuurlinie. 
Gelukkig duurden de twee minuten, 120 seconden, niet zo lang en haalde het Wilhelmus mij uit mijn overpeinzingen. Keek eens rond. Wie was er goed en wie was er fout geweest....? 
Of moet je zo niet denken? Als het allemaal even niet zo lekker loopt leer je soms de ware aard van mensen kennen. Merk het aan mijzelf, hoe gek het ook mag klinken nu het een beetje crisis is op de voetbal. Ik hoor mij dingen zeggen die ik anders niet uit zou spreken....De één gaat er zo mee om, de andere net weer anders. Wat is goed, was is fout en wanneer doe je iets goeds? 
Eentje droeftoetert aan de zijlijn, de ander stapt gewoon het veld in en knalt die bal naar voren....
Als je begrijpt wat ik bedoel. Stuurlui aan wal en sommigen houden de kop d'r veur. 
Ik zie het aan van een afstandje, doe 's avonds veilig achter het scherm mijn beklag of deel mijn vreugde en hoop dat het ergens roodzwart hout snijdt...?!?!
Ik weet niet hoe ik was geweest in tijden van oorlog. Net zo dapper als mijn Opa's? Ze hielden verschillende onderduikers in het leven maar wisten elke dag dat ze te koop liepen met hun eigen...
Ze vertelden er nooit veel over. Maar ooit liep ik op het land met mijn Opa en toen verhaalde hij dat de onderduikers naar het bos vluchten en ze samen met dikke adders daar op de loer lagen voor de Duitsers. Iemand had ze verraden. Opa kreeg er gelukkig net op tijd lucht van en nam zijn maatregelen. 
Hij had niet veel gescheeld of Opa was ook de klos geweest. Maakt hem dat een held of gewoon een goed Christen? Hij vond het laatste, ik het eerste...Hij vertrouwde op boven, dat daar de hulp vandaan kwam.
Mooi! Langzamerhand kijk ik ook steeds meer naar boven. Zowel gistermiddag als gisteravond.
Trots op mien dorpje. Heel veel (jonge) kinderen liepen mee. Doet mij wat. Dat onze wereld hier nog niet zo slecht is. Je moet het leven wel willen zien. Respect voor mensen die de gedachten aan de tweede wereldoorlog levend willen houden, opdat wij nooit vergeten. Dat mag echt niet!
Ik probeer de boodschap door te geven dat vrijheid niet iets vanzelfsprekend is. 
Mouna was ook stil geweest bij Oma. Ze had gestaan tegen Oma aan. Twee minuten, Papa...
Ik hoorde alleen de vogels fluiten. Kijk, ze had ze ook gehoord. De vogels vliegen van Oost naar West.
Worden niet teruggefloten, worden niet neergeschoten. Een orkest, hoe klein ook, die er wel toe doen.
Net als de Broederband. Kan er, hoe gek het ook klinkt, van genieten. Saamhorigheid. 
Wederom. Fijn, fijn om te weten dat wij er voor elkaar zijn in goede en slechte tijden...
Hier kennen wij elkaar nog! Kennen wij onze pappenheimers....
Alleen dat voetballen gaat ff niet zo goed! Stom hè, waar je soms zo druk over kunt maken!
Je moet alles in het perspectief zien. Wees blij dat je nu leeft en niet toen! 
Dronk gisteren een kopje koffie achter het huis in de zon. Keek naar het kopje, een bakje troost stond er.
Wij drinken vaak koffie na afloop, soms op een goede en soms op een slechte!
Koffie geeft troost, zeggen ze. Douwe Egberts adverteert er ook mee, zullen wij weer eens een kopje koffie gaan drinken. Ja, dat lijkt mij fijn Papa. Of iets in de strekking. Ga soms ver in mijn gedachten...?
Weet het. Ga soms van de hak op de tak. Mijn gedachten zijn vaak sneller dan ik kan tikken.
Denk wel eens door de week aan wat ik zondags wil schrijven. Heb ik iets gelezen, iets gehoord, iets gezien. Zie het soms anders, mijn kinderen ook. Vooral Moos. Een appel die niet ver van de boom valt.
Hij wordt elke dag een beetje wijzer, ik verlies elke dag een beetje meer mijn verstand. 
Kijk naar ze. Mouna zit op mijn stoel te kijken naar een paardenfilm en Moos hangt op de bank!
Keek gisteren ook naar een stel. Mijn ogen uit. Snap het niet of wil het misschien het nog steeds niet snappen. Daar denk ik ook vaak aan. Soms wel eens langer dan twee minuten. Waarom? Hoe dan?
Eigenbelang? Zal wel. Weet het niet. Iets doen voor een ander. Iets geven aan die twee wat ik zelf ook eerder zo fijn vond. Mama die wachtte met de thee en een koekje en Pa die mij mee nam naar verre landen. Ik neem ze alleen mee naar de voetbal. De reis is vaak mooier dan de uiteindelijke bestemming.
Reizen houdt je in beweging, zeggen ze! We dwalen af naar de 5e klasse? Weet jij de route?
Veel toeristen komen deze kant op. Weten ze ineens het oosten van het land wel te vinden. 
In Beerze bij de Beerze Bulten en in downtown Mainbarg bij Vakantieverblijf de Pallegarste.
De familie Hagedoorn nestelt dit jaar al 75 jaar tussen de bulten en de Opa van Marcel begon in 1972 met zijn camping. Ik mag er graag komen. Meestal bij de Palle en soms bij Bultje.
Van de week hadden de kinderen meivakantie, twee weken lang. Ik was twee dagen vrij. 
Zit graag bij de Pallegarste. Vertrouwde grond! Veel beleefd. Soort van thuiskomen. Kinderen waren aan het spelen in de nieuwe speeltuin. Kosten nog moeite gespaard, hartstikke mooi geworden. 
Ik nam een bakje troost op het terras. Het zwembad was net open gegaan. Je beseft het niet maar er zit meer volk op de camping dan dat er in Mariënberg wonen. 
Vijf sterren. Hebben ze allebei van de ANWB gekregen. Dat kun je wel wat hoor. 
Wat een vrijheid heb je dan. Als je daar mag zijn op deze twee super campings. Duitsers noemen het dan een Superplatz. Tja, baas boven baas. Ze zijn hier weer graag. Gelukkig vertrekken ze meestal na een week of twee. Dat vijf-jarenplan van eerder hebben ze gelukkig al tachtig jaar geleden laten varen. 
Een geluk bij een ongeluk. Vind het geweldig dat wij rond Mariënberg en omstreken zoveel mooie vakantieverblijven hebben en de Beerze Bulten en de Pallegarste in het bijzonder.
Kom er graag, oh dat zei ik al. Bakkie troost of een koud biertje. Wij happen dan graag in een borrelplankje of een broodje in alle vrijheid. Omdat iets verderop mensen kozen voor onze vrijheid. 
Vandaag vieren wij de vrijheid. Ik vind de overgang altijd een beetje lastig. De avond ervoor sta je stil bij alle doden en die verschrikkelijke gebeurtenissen van eerder. Een dag later wapperen de vlaggen in vol ornaat en vier je de vrijheid in optima forma. Wij ook, denk vanmiddag even in Gramsbergen. 
Altijd te porren voor een biertje, gezelligheid en een stukje muziek. 
Koffie drink ik thuis wel. Volgende week een bakje troost na de wedstrijd?
Hoop ik niet, ga uit van een mooie pretkegel. Altijd Voorwaarts.
Tis maar voetbal hè.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...