#Reis Gaat Verder!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Troubled times caught between confusion and pain (pain, pain)
Distant eyes, promises we made were in vain (in vain, in vain).
Someday, love will find you. Break those chains that bind you.
One night will remind you. How we touched and went our separate ways.
If she ever hurts you, true love won't desert you.
You know I still love you, though we touched and went our separate ways.'
Uut 'Separate Ways' van Journey.

Moi, ben ik weer.
Tijd(je) terug. Weet het, ben een beetje laat. Had eerder kunnen vertrekken. 
Mijn spreekwoordelijke trein heeft deze ochtend vertraging. 
De conducteur wilde wel maar de machinist niet! 
The Journey Continues...
De reis gaat verder. Voor sommigen dan. Voor anderen is ie gestopt!
Uitgerangeerd!
De boemel op het autokerkhof, een zachte dood gestorven..
Blik op oneindig! 
Heb het gevoel dat ik tenminste een uur achterloop, steeds vroeger laat! 
Separate Ways (gescheiden wegen), Worlds Apart (werelden uit elkaar).
Gisteren zong de zangert van Another Journey het. Deze week sowieso veel gereisd.
De tijdelijke halte stond verankerd in Banthum. Trok aan de noodrem. Vlak achter Veenlust stopte de karavaan. Mocht zonder verdere boete uitstappen.
Goede Reis. Bon Voyage...
Feestje van een mooie kerel die reisde langs de zestig! 
Oud? Neuh, leeftijd is maar een getal. Tis maar net hoe je het zelf bekijkt.
Misschien wat strammer in de botten.
's Morgens misschien wat meer opstart problemen, de kabels naast je bed. De accu raakt hoe dan ook wel vol. Mooi rustig an doen is misschien dan wel het devies. 
Het leven zien als een treinreis. 
Sommigen halen de zestig niet eens, anderen worden keurig 88, weer een ander tikt straks de 93 aan.
Ik voel mij vanmorgen wel 100, een tijd(je) terug nog zo blij als een kind van 11.
Het kan verkeren. Goede vriend Bredero zei het vannacht nog...Hij reisde mee als metgezel.
Die andere kon het fietsend niet bolwerken, haha...Hoor 'm nog roepen in de stille nacht! 
Niks heilig aan. Had praat voor tien terwijl ie anders niet zo van het spraakwater is...
Is ook Schitterend, trouwens ook leuke band die terug op radar is maar dat terzijde.
Als éénmaal Enschede in je gevaren is gaat voor sommigen het hek van de dam!
Een lieve vriendin had 't van de week over een treinreis. Haar moeder ging hemelen.
De reis gaat verder, anders maar toch verder. In het licht van Pasen gezien...Iets met een kruus dragen.
Mensen stappen in en mensen stappen uit de trein. Er zijn haltes met een gelukkig weerzien en haltes met een droevig afscheid. Als we worden geboren stappen we op de trein en ontmoeten als eerste onze ouders. Dan denken we nog dat ze de hele reis bij ons blijven. Later kom je er achter dat het niet zo is.
Ze stappen uit op een nog niet nader te bepalen station. Je moet dan alleen verder, je hebt het kaartje in je handen. Een halte of twee later stappen er andere mensen in. Vrienden, buren, vage kennissen.
De één heeft koffers vol bagage, de ander alleen handbagage. Het leven zien als een treinreis. 
Vrijdag stapte er nog een leuke dame uit. Bleek met mij een afspraak te hebben. Lucky Bird!
Daar moest ik allemaal aan denken toen de coverband van Journey één van zijn laatste nummers inzette, zat blijkbaar nog genoeg diesel in de tank. Blies in oude vriendschapen nieuw leven. 
Op basis van wederzijds respect en muziek als een soort van leidende leidraad. Allebei niet de Bob!
Muziek doet 't. Zowel gisteren als een tijd(je) terug! 
Terug naar de vroege jaren zeventig en latere jaren tachtig toen bijv. Joost Klein nog heel erg vloeibaar was. Was dat gebleven met oen Europapa....
Don't stop Believin'. Altijd ergens in blijven geloven. Want deze trein gaat niet terug. 
Alleen enkele reis. Aan de handrem trekken heeft geen zin. De trein dendert gewoon door.....
De reis gaat alsmaar verder! The Journey Continues.
Voor de één in je hoofd en voor anderen is halte Hemel einde oefening. 
Het raakte wat Ina vertelde. Wat zalvende woorden want haar moeder stapte uit op dit Perron.
Dag lieverd! Mijn moe reist nog even verder. Stapt zij binnenkort uit of is haar halte nog steeds iets verder?
Weet het niet! Hoop het. Deze trein heeft geen eindbestemming. Je moet in beweging blijven, anders blijf je stil staan. Vaderland, nummer van Frank Boeijen kwam in mij op toen Ina aan het verhalen was.
Vaderland maar zonder vader, nu ook zonder moeder! Nu blijf je stil staan bij het verleden. 
Je maakt geen heden meer aan. Elke verdere dag is er één zonder je moeder! Ze kunnen wel weer samen koffie drinken. Douwe Egberts?
Maar de trein raast verder, vooral in je hoofd. In mijn troebele brein is mijn vader nooit uitgestapt.
Hij reist met mij mee. Zijn reis gaat in mijn gedachten verder en verder....
Als je dacht wat kijk je moeilijk, nou dan ben ik over zulke dingen aan het nadenken....
Het ging van de week veel over reizen. Iemand miste de trein en bleef slapen. Dat mag ook!
Je weer de Koning voelen terwijl je weken daarvoor nog de hofnar bleek te zijn!
Het kwam allemaal even samen in Separate Ways. Gaf een oud-collega even een boks. 
Soms is dat genoeg. Hoef je er geen handleiding bij te vertellen. Muziek is dan het ongesproken woord.
Wat een band! Henk had niks teveel gezegd. De zanger kwam dicht in de buurt van het originele geluid.
Mannen op leeftijd, alleen de drummert bleef enigszins achter! Maar die heeft nog haltes genoeg voor de boeg, wat ik oe brom! Stokjes wel mee...
Feest der herkenning. Hoe is het met joe dan? Veel geluld over voetbal, de belangrijkste bijzaak in het leven. Hoempa maar ook gewoon Henk van voren heten. Goed te passe? Heb je nog de helden van de stilte bij je....? Tis net als die fietsenmakert bij Schutte eerder, had nooit Runnin' With The Devil in zijn platenkoffer als ik er om vroeg. Denk gisteren van hetzelfde laken een pak! Niets blijft, alles stroomt en de trein raast maar door zonder twijfel. De diesel raakt nooit op, altijd kontakt met het spoor en anders met de bovenlijn! 
Spanning genoeg. Dat dus. De woorden van Ina raakte in de Petrakerk. Keek om mij heen. God was er ook want dat stond zelfs aangeplakt op 't raam. Een soort van bijbelse versie op Loesje...Ik zocht maar vond hem niet. Vond het wel leuk gevonden. Gevalletje Omdenken! 
Weet niet meer precies wat er stond, kort geheugen hè. Had het moeten noteren maar je gebruikt je telefoon niet in de kerk, alleen om te zien hoe lang de dominee preekt.
Keurig, zestien minuten. Dat kon gekker! Toch zal ik nooit stoppen met Believin', als je begrijpt wat ik bedoel. Zag leuke mensen dansen op te gekke muziek! Zag mensen genieten...
Soms is het allemaal niet zo moeilijk. Een goed glas, gevuld graag, wat happerij en mensen die er toe doen. Daarvoor neem je een ellenlange fietstocht voor lief. De trein ging niet terug maar onze fietsen gelukkig wel al was de eerste demarrage sommigen al te machtig. Grappig!
Ellen ten Damme zong over fietsen in Frankrijk. Hoorde Radio Tour de France al voorzichtig in mijn hoofd en die kerl van Bolks stond flink op de pedalen te rammen. Kallum an, ie ook....Durf jij?
Gek genoeg bleef Ellen op het vinkentouw zitten of was het de bagagedrager...?
Het was een mooi feestje van Henk. 60 jaar en still going strong! 
We maakten hem mooi nat! Was gezellig. Onze oude spits van weleer had de boel goed voor elkaar.
Binnen in zijn mars en we hoefden nog lang niet Buiten huis.
Net zoals Zorfath vrijdagavond. Wat lekker gegeten bij Dos Pimientos in Hardenberg. 
Wist het al maar het werd nog maar eens weer bevestigd. We deden een drie gangen verrassingmenu. 
Allemaal kleinere hapjes om samen te delen nu we er toch zijn! Mmmmmm
Aangenaam gezelschap daar hoefde geen hete peper bij. Mooi! 
Wil je lekker eten is dat tentje aan de Voorstraat een goede keus, waarvan akte! 
Mooi van smaak, afgestemd op elkaar. Niet te veel maar ook zekers niet te weinig. 
Afsluiten met een mooi glas thuis. De trein had weinig vertraging toch werd deze alsnog gemist.
Ik vond het meer dan prima! Ditmaal regelde de NS niet de dienstregeling. Het lampie bleef aan....Racoon is geregeld. Wij drinken er binnenkort één.
Luister nu naar Venice, Always! Net ging het nog over familie en banden....vol wind.
Daar hoor ik ook altijd op een begrafenis of crematie. Niet alleen de trein maar ook dat een familieboom blijft groeien als vallen er soms bladeren af. Elk jaar komen er gewoon weer nieuwe aan. 
Ach, je kunt elke metafoor er op los laten. Het leven is soms net voetbal als je maar binnen de witte kalklijntjes kleurt. Als je kalk aan je schoenen krijgt kun je soms ineens buitenspel staan. 
Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien. Zag het maandag nog in al haar simpele schoonheid. Moos werd 11. 
Samen naar de Sushibar hier in Hardenberg. Tja, soms eet je maanden niet buiten de deur en zo twee keer binnen een week. Genieten met een grote G met mien Grote Freund! Prachtig!
Genieten op de vierkante meter! Leuke praat. Hij werd ook gefeliciteerd door de lieve dames in de bediening. Lang zal ze leven op haar Chinees. Heerlijk, je moet er bij zijn geweest! 
Mijn reis gaat verder, die van jullie ook? The Journey Continues!
Wij vierden deze week het leven, gek genoeg ook bij iemand die gestorven is. Dankbaar zijn!
Terugkijken op, want deze trein gaat niet meer terug. Gaat alsmaar verder! Volgende halte..
Je kunt er voor kiezen om uit te stappen maar dan mis je wel de aansluiting! Of zoiets....
Merk dat de tijd een uur vooruit niet alles helder maakt in mijn hoofd! Sorry. 
Ben laat deze morgen terwijl ik best vroeg instapte. Ruis op de spreekwoordelijke lijn. 
Misschien snap je er vanmorgen niet zo veel van. Dat kan kloppen, ben een hele lap tekst kwijt!
Verkeerde knop! Geen zin om de zinnen terug te halen. De reis gaat hoe dan ook verder! 
Het leven zien als een treinreis of een simpel ritje op de fiets. Ik kies misschien wel voor het laatste.
Zit ik zelf aan het stuur, kan ik een keer achterom kieken en sta ik misschien soms wel eens half geparkeerd op een verlate donkere weg maar kan altijd weer terug. 
The Wheel in the Sky met Open Armen (Open Arms). Lying beside you here in the dark!
Zat een dag voor Journey al in de trein, de banden vol met wind! 
Nu wel met Bredero die vertelde dat het kon verkeren.....Mooi man.
Distant eyes, promises die wij braken in een trein die niet terug wil.
The Journey Continues, de reis gaat verder, onderweg naar later, naar de volgende halte.
Benieuwd waar ik mag uitstappen of jij, zij of mien Moe?
De één wordt gelukkig zestig, een ander vrolijk 93 en sommigen missen steevast de trein! 
Moet je eerder van huis vertrekken hè zou Cruijff hebben gezegd!
Don't stop Believin'.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Moos, Elf Jaar!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Zingen is twee keer bidden, dus zing je hoogste lied. 
Wie je bent of wat je zingt, daaraan ligt het niet.
Zingen is twee keer bidden, probeer het tot je ziet.
Het is het beste medicijn, bij leegte en verdriet. 
Als ik de berichten lees, de wereld staat in brand.
Dan weet ik: het komt nooit meer goed en zing zo hard ik kan,'
Uut 'Zingen is Twee keer Bidden' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer! 
Was van de week in een kerk, komende woensdag trouwens weer.
Afscheid nemen van mooie mensen, het bewijzen van de laatste eer. 
Nooit leuk, het went in ieder geval niet. 
Kom er verder niet vaak. Neuh, het geloof verliet mij rond mijn 18e en ik heb haar blijkbaar nooit meer teruggevonden. Heb ook niet echt lopen zoeken.
Toch kom ik graag in een kerk, het geeft mij een stuk rust. 
Het is net als binnen de muren van een kerk de vaak boze buitenwereld niet bestaat! 
Alsof er iemand anders daarbinnen aan de touwtjes trekt. Kaarsje branden, even naar boven kijken...
Ben zekers geen atheïst, neuh. Er is wel iets in dit grotere geheel. Dat moet haast wel. Maar wat?
Tuurlijk de oerknal en zo'n wereld in 7 dagen maken is een beetje kort de bocht. 
Dat snap ik ook nog wel. 
Maar toch. Mocht/moest donderdag in de Vrijgemaakte Kerk in mijn geboortedorp zijn. 
Officieel is dat nu de NGK Ontmoetingskerk. Ze hebben net de boel grondig verbouwd. 
De preekstoel en het orgel stiet nu aan de andere kant. Het geloof is hier niet van haar sokkel gevallen.
Zette de auto bij mijn Moe op de dam en wandelde langs het steegje tussen Jaap (van Tuil) en Odink deur. Keek even naar de vervallen Coöperatie. Veel kwattekaad uitgehaald. Mooie tied!
Een kenmerkend gebouw. Het aangezicht, de skyline van Mariënberg. Als je mijn dorp zou moeten uittekenen kwam deze zekers op het papier met ondermeer de twee kerken (De Sionskerk ook), het station en de kroeg van Mans. Het café en de kerk staan nooit ver van elkaar verwijderd. Huh?
Is dat bewust zo gedaan of enkel toeval? Als ik voor elk bezoek aan café Mans een duit in het naastgelegen collectezakje had moeten doen hadden ze eerder aan de verbouwing kunnen beginnen. Wat ik oe brom. 
Ze moesten het allemaal zelf gewoon ophoesten. Geen bank die een kerk een lening wil schenken. 
Gek toch? Hier in Mariënberg zijn het allemaal nog van die trouwe kerkgangers. Iedere zondag zie ik ze terug lopen via de Clemmestraat als wij koffiedrinken bij Moe. Hand opsteken, Moi!
Belandde na het condoleren in de kerk. Lohues begon in mijn hoofd te zingen, zingen is twee keer bidden. Nam even de tijd om rond te kijken. Meteen die rust hè. Moet ik iets mee doen...
Werd uit mijn gedachten gehaald door Ingrid, de leuke kosteres van deze kerk. Kijk, dat zou al een begin zijn voor een mooi einde.
'Mooi geworden', Bliede mee, Snap ik. Het leverde een mooi staaltje saamhorigheid op hoorde ik later van een nu tijgerende leeuw op de Beekse Bergen. Het was een project die mensen weer samen bracht! Mooi toch! Waar een klein dorp groot in kan zijn. Samen de schouders er onder.
'Zingen is twee keer bidden'. Van zijn nieuwe album 'Nou'. De tekst dwaalt al enkele weken in mijn hoofd. Hoe hij erover vertelde. Mooi man! 
Het schijnt dat kerkvader Augustinus het gezegd moet hebben. 'Qui bene cantat bis orat'
Ja, ja..ik spreek mijn talen haha, waarvan akte. Wie goed zingt, zingt dubbel. De schriftgeleerden twijfelen nog of het echt deze beste kerel was die het vertelde. Lekker belangrijk toch.
Tja, maar niet iedereen zingt even zuiver, sommigen zelfs ronduit vals (waaronder ik dus).
Kan ik dan niet beter gaan bidden in plaats van zingen? Ik zing vaak in mijn hoofd, hele teksten passeren dan de revue. Lohues kreeg de tip van de pater destijds, die predikte op Erica. Na een begrafenis was Daniël een beetje verdrietig. Hij deed toen dienst als misdienaar. Rustig maar, als je naar huis gaat op je fiets doe dan wat ik je nu leer. Zing met de vogels mee en dan voel je je zo weer beter...
Het werkt. Fietste gisteren even iets buiten de stad. Zat vol met allerlei zinnen en vragen? 
Ik begon zachtjes te zingen, hoefde ik avonds niet meer te bidden. Ik schoot er zelfs niet op...
Terug in de auto was er even een zeiknummer op Radio 2, A Deeper Love van Clivilles & Cole.
Not my kind of thing. Zette m'n Spotify lijstje op en wie dacht je wie er over bidden en twee keer zingen begon. Juist ja. Toeval? Tuurlijk niet! Waar hangen die camera's, of er is toch meer tussen hemel en aarde. Houden ze mij en al die anderen in de gaten..?
Twijfel de laatste tijd wel vaker. Hoe mensen soms worstelen maar het ook fijn hebben met het geloof. Dat ze ergens op kunnen bouwen/vertrouwen. Niet bang zijn om naar boven te gaan. Lijkt wel of ze boven de boel beter voor elkaar hebben dan hier beneden. De wereld hier is behoorlijk in de war. Re(a)geert boven gewoon het nuchtere verstand. Is de hemel één grote kerk waar je tussen de vier muren rust vindt...? Vinden daarom mensen niet erg om te gaan?
Weet het niet hoor, vraag dit natuurlijk voor een vriend! Dat snappen jullie ook wel....
Vriend! mijn grote vriend (Freund) is morgen jarig. Moos wordt elf, potverdikkemei.
Hij groeit. Is bijna geen kuuken meer maar een halve haan aan het worden. 
Straks vieren wij alvast zijn verjaardag in kleine kring. Hij vroeg aan Oma een pan kippensoep!
Ja, die soep van Oma is niet te versmaden. Ze moet even een keer opschrijven hoe ze die maakt, straks is ze er namelijk niet meer. Op zoek naar eeuwige rust, wat ik oe brom. Eeuwig koffie drinken met Pa. Denk iets met kippenpoten laten trekken en veel liefde. Zal haar vanmiddag ff een briefje onder de neus douwen. Voorkomen is beter dan genezen. 
Maarre, elf jaar! Dat wordt vandaag zelfs 2x gevierd. Het voordeel van een goed lopende scheiding. 
Ik had er eerst geen zin aan. Niet zo van zelf de slingers ophangen maar ik begon te zingen en dan weet je het wel. Neuh, gisteren gebak van Dorgelo gehaald. Het is er iene van Dorgelo dat zie je zo...
Het is echt wel mijn zoon. Niet onbevlekt ontvangen. Hij heeft behoorlijk wat kenmerken van mij. 
Trots maakt hij mij. Elke keer weer. Ik krijg vaak het verwijt dat ik vaak over mijn kinderen heb maar ze zijn mijn ketchup en mayonaise, mijn jut en jul, mijn yin en yang. Weet ik veel, sowieso mijn alles.
Gisteren ook weer. Mooi daggie gehad. Hij won met de basketbal, ik met de voetbal. We maakten het met zijn drieën mee want Mouna was ook op het Westerpark inpandig. 
De leuke verhaaltje, die fijne weetjes. Hun nooit onophoudelijke bron aan watervallen. 
Patatje eten bij Eric. Moos weer een burger. Mag je nog rijden, denk het wel. Misschien wel tot Berlijn aan toe in plaats van naar Rome. Eric kon 5 minuten over vijf alweer naar bed deze ochtend. Max was er toen al klaar mee. Genieten gisteren. Tuurlijk, een overwinning is altijd fijn meegenomen maar ik nam nu ook de kruimels mee. Het leven met een lach en een traan. 's Morgens was het even verdrietig, al lag ze er mooi bij. 's Middags weer samen juichen...Denk soms wel eens dat mijn kerk de voetbal is. 
Denkbeeldige muren langs het sportpark. Vind er vaak mijn rust en redelijk vaak ook mijn onrust! Dit geloof is wel eens van zijn sokkel gevallen maar blijf zingen, twee keer bidden en mis nooit mijn doel! 
Tikte Moos in op Google. Hij heeft ook een restaurant annex kroeg in ondermeer Amsterdam en Utrecht las ik. Mooi. 
Voel een soort van tienertoer aankomen. Dagje treinen met zijn tweeën of samen met Mouna. 
Dagje Hoofdstad, dagje Utreg. Slenteren door de stad en eten bij Moos. Biefstuk Moos of een Moos Burger. Heb de menukaarten al even bekeken. Weet wat je eet. Belangrijk hoor...
Heel veel mensen noemen hun hond tevens Moos. Tja, het is gewoon een mooie naam. Wel een trouwe tweevoeter.
Moos is Moos. Zou 'm niet willen inruilen voor een Sam. Neuh, het jochie wordt langzaam een vent.
Mouna is al bezig met de kamer te versieren. Blaast de beide 1'en op. Ik reken het goed!
Voor de grote ballonnen hebben wij zo'n pompje nodig, straks maar even kijken op zolder.
Wie döt ons wat vandage....We gaan straks zingen en krijgen zelfs de dominee op bezoek.
De wijn staat daarom al te ademen. Breur Hattem idem dito. Voorbereiding is het halve werk hè. De banden vol met wind..
Toevallig is mien breur hemelpiloot. Vragen of hij die Augustinus kent, vast wel. 
Lijkt mij wel een mooie kerl, net als die zoon van mij. Gefeliciteerd jongen!
Wou wel dat ik jou het ultieme kado kon geven. Hoop dat die wens van jou, One Fine Day, uitkomt.
Morgenavond gaan wij op fietse, allebei met de pet op, lekker sushi eten. Kan d'r zo van genieten. 
Hoe jij jouw papa dan alles uitlegt over de tablet en wat allemaal wel niet lekker is...
Zin an. Zingen is twee keer bidden. Kan niet goed zingen, goed bidden al helemaal niet.
Maar blijf het gewoon proberen en misschien wel allebei. Zoiets verleer je toch niet? 
Het is net als met fietsen of zoiets, denk ik...?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#DrieTand & QuaDraat!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Zoek je ooit iemand om veel van te houden.
Die zijn arm om je heen legt als het laat wordt en koud.
Als je feestje voorbij is en jij kan niet verder.
één die weet waar een dame, want dan ben jij, van houdt.
Zoek je ooit iemand anders dan al die mannen
Die rondom je dringen met hun opschepperij
Met hun klefferige praat en platvoerse plannen.
Kijk daar doorheen want dan zie je mij
Ik zit meestal alleen en een beetje opzij.
Neem toch die jongen met uitstaande oren.
Met uitstaande oren en een droevige blik.
Want die kunnen goed luisteren, want die kunnen goed horen.
Neem toch zo'n jongen, zo'n jongen als ik.'
Uut 'Zoek Je Ooit Iemand' van Huub van der Lubbe.

Moi, ben ik weer! 
Op zoek naar een vorm van duidelijkheid belandde ik vannacht in een rare droom van Ja-knikkers!
Had Finkers bij de kop en Lohues. Tourde weer eens rond in het hoge Noorden. Op zoek naar later.
Blijkbaar kwam ik uit in Schoonebeek, of all places! Weet niet wat ik er had te zoeken. 
Vooruit, dan maar.
Was namelijk onderweg naar Rome. De Tom-Tom vertoonde kuren, eentje uit de oudheid!
Ditmaal waren we, voor ons doen, vroeg naar boven vertrokken. 
Verhuisde Mouna naar haar eigen bed en Moos mocht, zoals afgesproken, in het bed liggen waar ooit de Magic Happens. Ik toverde een glimlach op mijn verongelijkte gezicht. The Master Bedroom! Haha..
Victor Mids was gisteren wederom niet te volgen. We keken samen naar MindFuck! Gezellig!
Hoe dan? Youp van 't Hek wil vandaag Hans Kazan of Hansje Klok om raad vragen, ik laat het er maar bij. Niet alles is te verklaren. Flappie was weer eens verdwenen en het was gewoon 2024. De hond in de pot vinden. 
Gisteren genoten ondanks het feit dat wij verloren van de Blauwen. We liepen er weer één mis.
Ditmaal kon mij het niet veel schelen. Keek verder dan mijn neus lang was. 
We sjokten mooi die anderhalve kilometer vrolijk terug naar huis. Mama had een feestje.
Iets met vrouwen van ijzer en Jannes en Ewin van Staal! Een bonusdagje met mijn eigen kroost.
Moos praatte honderduit. Wilde drie kwartier in een half uur proppen. Met z'n gedachten al een eeuwigheid verder. Mouna leek wel Pippi Langkous met haar twee eigenwijze staartjes, het stond haar goed! Ze vulde de boel aan als Moos eventjes stilviel. 
Wie mis je soms, Papa? 
Ik hoorde mijzelf antwoorden. Verrassend genoeg vertelde ik dat ik Huub miste...en niet haar of Pa.
Dat zou meer voor de hand liggen maar hij heeft nog steeds last van die Jicht-aanval. 
Is dat de zanger van de Frank Boeijen Groep? Bijna goed, jongen! Huub was van de Dijk.
Vrijdag hadden wij een gezellige VriMiBo in Mariënberg van ons Dijk-cluppie perfect georganiseerd door Robert en Irma. Lekkere hapjes, mooie biertjes en idem dito praterij. Fijn.
Over de zin en soms de onzin van het leven. Veel passeerde de revue. Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien. Sommige zijn onderweg naar het eeuwige later, anderen houden hier getrouw de wacht. Zusse is er ook al niet meer. Moest aan Appie denken.
Ik hou d'r van. Het is zo simpel gegeven. Paar leuke mensen aan een tafel, wat geestrijk vocht en happie/snappie. Wat zal ik opzetten, vroeg Irma? Doe maar iets van de Dijk, we heten niet voor niets het Dijk-cluppie. Memory Lane. Veel nummers van de Dijk! Liefje, hier ben ik weer. Mijn van straat geredde roos. Mijmerde even een hunebed of tien verder. 
's Avonds thuis ging ik op zoek naar Huub. Waar ben je dan? Kwam hem tegen op Spotify. Moi..
Luisterde veel naar zijn eigen werk. Mooie teksten geschoeid op bijzondere leest. Het nummer Zoek je Ooit Iemand raakte me. Pakte mij in als duurzaam kadopapier. Komen ze ooit nog terug? 
Gaan ze over 3 jaar bijvoorbeeld 10x de Ziggo Dome uitverkopen? Nog éénmaal dansen op de vulkaan? 
Nog éénmaal en compleet (uit)schreeuwend dat een man niet weet wat ie mist als ze er niet is. 
Van de pot gerukt, even zakken vullen. Mag van mij hoor als ze maar niet het licht uitdoen...
Na Twee voor Twaalf terug te hebben gekeken zocht ik filmpjes van Huub op! Veelal zonder baard. 
Huub met baard, zoals Harold het ook zei, kan ik nog niet aan wennen. Lijkt ie ineens op die oude Klaas uut Spanje.
Al speelt hij nu wel de hoofdrol van Don Quichot in de musical 'De Man van La Mancha', gebaseerd op het wereldberoemde boek van Miguel de Cervantes. Deze Spanjaard was mij onbekend! 
En zo keuvelden wij er mooi op los. Heerlijk, kan vaak zo genieten van Moos en Mouna. 
Ze hebben het zelf niet altijd door. Wat is er Papa? Vuiltje in mijn ogen. Zijn bijzondere kinderen en dat zijn ze. Vrij vertaald naar John C. Kievit, als je begrijpt wat ik gewoon bedoel. 
Je hebt wel vaak over je kinderen hè. Tja, ik heb ze nu éénmaal. Kan ze niet terugbrengen naar waar ze vandaan kwamen of naar de statiegeld machine. Zoveel geld heeft dat ding trouwens niet in de Appie Heijn. 
Die van mij zijn onbetaalbaar. Van u toch ook? Hoe ze gisteravond zaten te genieten van de spareribs van Hoff. 
Lekker man! Ketjap Honing marinade. Had ze 's morgens opgehaald. Drie strengen....Het vlees viel bijna van de botten af. Lekkere Franse Frietjes er bij, had ik ook 's morgens keurig in lange stukjes gesneden ondertussen de stem van Huub die door het huis schalde. De ene buuf was thuis, de andere niet! Ze waren al wakker dus ik hoefde ze niet meer wakker te schudden. Sorry!
We hadden allemaal onze favoriete drankjes open getrokken. Ik zelf begon met een Leffe Bruin! Mocht de hele avond nog hè. Deze is lekker donker, vult mooi het glas en is niet zo hoog in de alcoholpercentage's. Dacht terug aan vorige week toen buurman & buurman een mooie bierproeverij hier hadden aan de Voermanstraat. Klinkt gewoon beter hè, eigenlijk is het gewoon ordinair bierdrinken maar zo lijkt het net of je culinair en sapdrinkende wijze goed bezig bent. Ahum...
Dankzij Jan van het Kaaskeldertje kwam ie vroeg langs in de proeverij. 
Ik wilde 'm als laatst bewaren. De buitengewone Quadruppel van de perfecte verbinding tussen de Brouwerij de Stalen Piepe (Slagharen/De Krim) en Brouwerij Strob van Roy (Banthum).
Van een Quadruppel ben ik gewend dat ie minimaal 10% alcohol bevat of hoger, normaal gesproken een mooie afsluiter in ons drankgelag. 
Maar Jan vertelde dat deze 'maar' 8% alcohol bevatte. Dus kwam 'Quadraat' als tweede biertje langs in onze zelfbenoemde Proeverij. We ervoeren de samenwerking tussen deze twee fijne brouwerijen. 
Ze hebben bier brouwen tot mooie kunst verheven. Lokaal, dus sowieso een voorsprong op mijn smaakpapillen. Wat je van dichtbij haalt is soms zo verrekte lekker. Zoals de Spareribs van Hoff en de worst van het Kaaskeldertje, wat dan wel weer uut Spanje komt, maar toch. Jullie snappen mij wel. 
Buurman GJ is nooit zo geutig met zijn cijfers in de bier-app Untappd. Hij gaf deze een 4. 
Nou, dan mag ie er zijn zo'n biertje. Je mag er dan wezen. Je proefde de passie die beide brouwerijen er in hadden gestopt. Lekker man. 
De Krimse Boys (DKB) en die The Green Prider (Banthum). Roy geeft ook zelf bierproeverijen met allerlei hapjes. Ik voel een uitje aankomen. Dat is toch een goed idee...Met zo'n liefhebber de avond doorkomen en ondertussen proeven van mooie gerstenatjes hier uit de buurt. Ik ben voor....
Buitengewone Quadruppel van Strob en de Stalen Piepe. Wij gaven 'm een dikke duim.
Net zoals de Drietand van Brouwerij de Vlindert uut Heemse. Ook gehaald bij Jan. In de kelder is nog zat van dat nat wat ik oe brom. 
Een Belgische Tripel. Vader en Zoon die vanaf 2023 iets meer commerciëler bier zijn gaan brouwen in Heemse. Hier even verderop, mooi toch! Op kruupafstand. Altijd handig op de terugweg!
Staan zij ook op het bierfestival straks in Juni op het Wilhelminaplein? In het kader van #dtv.
Via Instagram kunnen wij een afspraak maken om eens bij deze brouwers langs te gaan. 
Waarom niet? Buurman? Ze spreken zelf over een knusse brouwerij. Hoe mooi wil je het hebben. Buurman, wat dacht je er van? NOU? 
Een fruitige Tripel die Drietand die net als Quadraat een 4 kreeg in de Untappd app van GJ. 
Tja, ik ben vaak achterstallig, ook van het onderhouden van mijn bier-app en afspraken. Moet er nog zo'n beetje 483 inchecken. Ik vergeet het altijd. Heb al zoveel bieren mogen proeven, alles voor de goede zaak hè. Iemand moet het doen...
Maar lees nergens mijn bevindingen terug. Dat kan ook anders. Ik gun mij zelf de tijd er niet voor terwijl ik die vaak genoeg heb als de kinderen er niet zijn. Dan heb ik niet veel om handen.
Tja, mag de groene aanslag op mijn tegels wel eens kuisen en het onkruid wieden. Uitstelgedrag.
Neuh, wij maken hier in de regio fijne biertjes. 
Want ook die van bijvoorbeeld brouwerij Avereest en de Vechtdal Brouwerij zijn bijzonder goed te doen. Het water loopt mij alweer in de mond. 
Hoe je via Huub toch weer bij mooie biertjes uitkomt. 
Vooral bij zijn solo-werk kun je een mooie Tripel drinken. Laten rijpen, zijn muziek kwam vrijdagavond met terugwerkende kracht binnen nadat Astrid mij 2x12 vragen had gesteld. 
Ik wist er ditmaal veel. Zij nam een wijntje met haar vriendin, de vrouw van Jonnie Boer.
Ook nog zo'n afspraak die staat maar eerst een bank beroven. Alles wat lekker is wordt duurder...
Over onkruid gesproken. Ben het ditmaal eens met de column van Youpie.
Vaste kost. Om toch vanmorgen wat zinnigs te melden. Dat het niet alleen draait om wijn en spijs. 
Hij had het over die bangalijstjes die nu weer een Utrechts Studentencorps heeft gedeeld. 
'Dit middeleeuws nieuws uit de ballenbak is jaarlijks terugkerend onkruid. Niet te wieden'
Groeit tegen de klippen op. Laten wij die corpsballetjes terugpakken met dezelfde middelen.
Maak de namen van die corps-studentjes maar openbaar compleet met foto's en hun bedprestaties.
Hij wilde de ruimte van zijn column er voor vrij maken. Mooi man.
Ik zeg, kom op Utrechtse meiden...Toon ballen en maak de namen bekend van die schofterige studenten die denken dat ze alles kunnen maken en als alles uitkomt zich proberen te verschuilen achter hun rijke papa's met hun te dure advocaten. Pak dat tuig maar lekker aan....Drinken we naderhand een mooie Quadruppel of Tripel als we deze etterbakken aan dezelfde schandpaal hebben genageld als ze hebben gedaan met al die onschuldige en lieve meisjes. Het zou je dochter maar zijn die open en publiekelijk te kakken worden gezet door die puisterige jochies zonder echte ballen maar met een stijf lid in het midden. 
Een koekje van eigen deeg. Youp zegt: Dames, kom maar op met die namen. Ze zijn nog lang niet genoeg gestraft. Ze mochten niet mee op het jaarlijkse ski-reisje van die studenten. Zielig hè.
Nagel ze aan de schandpaal, genadeloos. Youp for President. Het mag volgende week in zijn column zodat heel Nederland kan zien hoe die stoere jochies nu in het echt eruit zien!
Bangalijstjes zijn toch niet meer van deze tijd! Alhoewel, Tinder geeft soms ook voer voor discussie. 
Fijn weekend. Ik ga ontbijten met de kinderen. Ze hebben de stokbrood al in de oven....
Drinkt een koe melk of toch optimel?
Fijn weekend. Joah, mag wel zo....

#VerHeuGen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'It's so quiet in the city, well living inside isn't easy.
I'll be drinking at my own front door, there's nowhere to feel safe.
My home is an arena, what is it that we're fighting for?
No looking past the looking glass and you will meet at last.'
Uut 'Through the Looking Glass' van Di-rect.

Moi, ben ik weer! 
'Alfred, oen kinderen bint er ook bij...'
Pierde mij gisteren weer eens ouderwets op. Allerlei onzin kwam tussen mijn kaken vandaan.
Had weinig met zinnen te maken. 
We voetbalden bijna een uur lang tegen tien man maar wisten geen deuk in een pakje boter te schieten.
Ze deden wel hun best, daarover hoor je mij niet, echter pakten ze het niet echt slim aan. 
Achteraf is het mooi wonen hè. 
Stond schuin achter de goal, ons vaste plekkie, maakte mij druk om eigenlijk niks. 
Tis maar voetbal hè, maar soms, heel soms, schijnbaar 2 x 45 minuten, is er niks belangrijkers op deze aardkloot. Wat ik oe brom. Ach, we verloren niet, dat had ook nog gekund. Met 10 man waren die jongens van de Balk soms nog gevaarlijker dan mijn eigen cluppie met 11 voetballers. Het kan verkeren...Splinters ook.
Bredero wist het ook niet laat staan degene die er blijkbaar verstand van hebben.
Een paar uur eerder liep ik mij minder druk te maken, zat dan ook en aan de koffie.
Moos moest basketballen in Hengelo tegen de Twente Buzzards. Mouna was ook mee.
Soort van familie-uitje. Krijg steeds meer grip op het spelletje. Begin de regels een beetje te snappen.
Maar dan moeten de lieve jonge meisjes en jongens scheidsrechters wel fluiten zoals het hoort anders begrijp ik er nog steeds geen snars van. Moos heeft er ontzettend veel schik in. Mooi hoe je een proces in wording van een afstandje mee mag maken. Hoe de heren en meisje basketballers vorig jaar begonnen op een warme donderdagavond.
Ieder voor zich, sommigen konden nog geen bal vasthouden laat staan twee. 
En nu, nu begint steeds meer en steeds vaker een team zich te vormen. Een team in ontwikkeling. 
Arthur heeft er de schwung in. 
Het vele oefenen werpt haar vruchten af. Mooi om te zien. Het is nog steeds niet mijn sport maar ik leer elke week een stukje meer....En het mooiste is, Moos wordt fanatieker met de week. 
Iemand zei gisteren: verheug mij nu al op volgende week. Het bleef een beetje in mijn hoofd spoken.
Verheugen! Ik hoor het niet vaak. Verheugen.....
Het behagen, bevallen, plezieren, verblijden, vergenoegen, opfleuren, verrassen.
Ergens reikhalzend naar uitzien, naar uitkijken, iemand vreugde brengen, zinnen, blij maken, blijdschap ervaren.
Zat vannacht op mijn telefoon nadat buurman het pand via de achterdeur had verlaten. 
Was weer gezellig. We keken en luisterden naar muziek. Veel uit het Kennedy Center uut het verre Amerika. 
Muziek van Led Zeppelin door de dames van Heart. Eddie Vedder die U2 een hommage bracht, Sting deed het voor Bruce (The Rising) en jaren later deed Bruce hetzelfde voor Gordon Summer (Sting duzz) met een nummer die ik niet kende van The Police-frontman. I Hung My Head. Lekker.
Billy Joël werd in het spreekwoordelijke zonnetje gezet door o.a. Lionel Richie en Garth Brooks! 
We YouTubten maar door, tot wij door the Looking Glass de morgen hier achter het huis bijna zagen arriveren...De maan kneep een oogje dicht en hield collega zon nog even over de Vecht.
Kennedy Center Honors, mocht je een avondje niks hebben te doen een luisterrijke tip! Soort van Netflixen maar dan compleet anders...
Buurman kwam er mee. Gaaf man. Foo Fighters, The Eagles. Kings of Leon die even een Don Henley avant la lettre eruit gooiden. Sommige artiesten doesn't ring a bell maar onder het genot van speciale pretkegels bleef het genieten op de vierkante meter. Moos deed af en toe een duit in het spreekwoordelijke zakje. 
Met z'n petje 'Wie Döt mij Wat' op en zijn net gekochte mondharmonica gaf hij af en toe een solo weg.
Heerlijk. Genoot er van. Op zulke avonden kun je je alleen maar verheugen en dat het soms zo uitpakt is een mooie sigaar uit eigen doos! Ik scrolde nog verder op YouTube, terwijl Buurman appte dat hij droog was overgekomen. YouTube, zit daar anders nooit op!
Een RTV-Oost opname van Venice, kippevel. Family Tree. En bleef maar doorzappen met de neefjes Lennon. Niet de Daltons maar wel Jolly Jumpert.
Oudje van Skik met de Dijk, Huub die op zijn beste Amsterdams Drents probeerde te zingen. Barry Hay die het lekker plat aan elkaar lulde. De hele oude voorloper van de vrienden van Amstel Live nu..
Lekker man. Moos bracht nog een biertje. Ik bleef mij maar verheugen, ervoer een mooie mate van blijdschap. Het werd steeds vroeger laat. Het was ver na twaalven maar ik wilde dit gevoel op één of andere manier nog even vasthouden. Geluksmomenten, het is soms zo simpel. Slaap kon wachten.
De Kennedy Center Honors zijn prijzen die het Kennedy Center uitreikt aan kunstenaars die met hun werk een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de cultuur van de VS. Bij de jaarlijkse uitreikingen worden liedjes van de groep of artiest vertolkt door andere bekende muzikanten. De eerste ceremonie werd in 1978 gehouden. Een mooi geboortejaar volgens de heer buurman 41.
Heb niet zoveel met Amerika maar dit kon ik wel snappen en waarderen. In Nederland is dit ook ooit geprobeerd. Een zachte dood is het gestorven. Rust zacht. Wij kunnen dat niet zo goed, mensen eren en waarderen als ze nog onder ons zijn. Jammer, gemiste kans.
Verheug mij op nog zoveel meer dingen. Een pizza eten bij het nieuwe tentje Arte Bianca hier in de Voorstraat. 3x vallen en wij zijn er. 
Kok Tommaso die een vleugje Rome naar het nuchtere Hardenberg brengt. Alle wegen hè...
Bij hem geen ananas op de pizza. Hou d'r van. Ben geen Italiaan maar ik ben die mening ook toegedaan. Liep er vorige week zondag nog langs. Hadden de stofjas nog aan in plaats van de koksbuis.
Niet van alles op die pizza pleuren zoals ik dat, eerlijk is eerlijk, thuis ook vaak doe. 
Less is More. Benieuwd hoe ze smaken. Blijdschap ervaren. Het water liep mij in de mond toen ik donderdag het artikel in de krant las. 
Alleen die naam al. Tommaso Castorani, dat bekt toch lekker. Net even anders als Jan met de korte achternaam. Ik gun hem en zijn vriendin/gastvrouw Anusha Schuldink alle geluk van de wereld. 
Pizza is meer dan een lapje deeg wat je zomaar in een hete oven schuift. Het is kunst! Een art. Een manier van leven en eten beleven. Je wanen in Rome terwijl je huist in dit Vechtstadje.
Verheug mij nu al op het Koningsfeest in Mariënberg. Zaterdag 27 april. 
Na jaren maken wij ook in Beerzerveld, Mariënberg en Beerze de Koning en Koningin lekker nat!
Op het vertrouwde Westerpark barst er 's morgens vanaf 12 uur een mooi feest los. 
Kan niet anders. Ik zie er reikhalzend naar uit, weet niet eens of ik die dag de kinderen heb maar maakt ook niet uit. Links of rechtsom maken wij er met z'n allen een mooi feestje van. Toch veertig jaar daar rondgekuierd op mijn dooie gemak, nu is er eindelijk weer wat leven in de brouwerij. 
8 juni ook. Het bierfestival in Hardenberg. Zijn toch zaken om naar uit te kijken. Kijkglaasjes mooi vol maar dan wel met mooie en speciale bieren. Ik hou nu al van de organisatie die deze draad hebben opgepakt. Verheug mij op zondagavonden, verheug mij op simpele dingen. Blijdschap ervaren...
Verheug me op de volgende basketbalwedstrijd, verheug mij op de uitwedstrijd tegen Hardenberg'85 terwijl het voor ons om de hoek is. Zijn de kinderen er weer bij. Mama heeft een feestje van Wim en Herman. Vieftig joar oud ijzer en staal. Gefeliciteerd Heren. Mooi op fietsje door de tunnel naar de andere kant van Hardenberg tuffen. Banden vol met wind. 
Mooi dom ouwehoeren. Bijna alle dagen druk mee. Was gisteren druk met schelden op de voetbal en toch blijf ik van mijn cluppie houden. In voor- en vooral tegenspoed. Dan moet je je rug rechten.
Verheug mij ook op mijn eerste homerun. Door het zappen belandde ik tevens in een groot honkbalstadion ergens in het verre Amerika, de treurbuis bracht 'm ineens dichtbij. Hallo...
De zangert stond op het eerste honk en wilde alsmaar verder, het publiek scandeerde zijn naam. 
Hij zong Home of the Brave, niet die van Toto maar klonk wel lekker. 
Typisch Amerikaans. Veteranen schuifelden het stadion binnen. Patriottisme ten top! Beetje over de top.
Goodnight Saigon. The give us Bob Hope....
Keek al door the looking glass, dat laatste stukje glas zuig ik morgen wel op, bedacht ik mij. Wel oppassen dat Mountje er niet in stapt bedacht ik mij vannacht nog een keer.
In gedachten wilde ik al homerun appen maar was een dag te vroeg. Kalm an. Zorg nog eerst maar dat je op het eerste honk komt. Parels zijn voor de zwijnen.
Een homerun bij honkbal is wanneer een slagman de bal zodanig slaat, dat hij in dezelfde beurt alle vier de honken kan passeren en zodoende zelf een punt kan scoren. Ook eventuele spelers die al op de honken staan kunnen in deze situatie scoren. Als alle honken bezet zijn als de slagman een homerun slaat, dan spreekt men van een 'grand slam'. 
Net als basketbal moet ik mij nog even in de regels van honkbal inlezen. Lekker boeiend.
Maar laat ik nou niet op de zaken vooruit lopen, eerst maar het eerste honk bezetten. Stap voor stap.
Lohues had er gisteren nog over. Moos regelde de muziek in de auto. Joost Klein was er weer eens op, geen gelul en geen gebak van Krul maar van Nollen hier op de hoek. Daar lag Klein ook al. Moos nam geen halve maatregen en slingerde via de telefoon Spotify in de auto aan. Lohues mag altijd. 
Maar goed. Niet te hard van stapel willen lopen. Maar verheugen is al een mooi. Het gazon is geknipt!
De lente mag komen. Genoeg winter gehad. Ergens reikhalzend naar uitzien. Wat God laat groeien zal ik niet snoeien maar je kunt ook niet altijd zes gooien. Lekker aanklooien.
Wellicht naar de dag van morgen want dan komt dat andere ook steeds dichterbij....
Blijdschap ervaren. Deed vannacht een plas en kwam terug in de kamer. Moos gaapte niet eens.
Zag het tafereel. Zag mijn domein, mijn vaste honk. Stukje muziek, beetje pils en wat nootjes...
Negeerde maar even die klote-jicht! Huub probeerde nog steeds Drents te zingen....Giet oe niet lukken net zoals wij andersom ook niet slagen. Drie wijd, 1 uit. 
Ging zitten. Keek naar Moos, hij had de mondharmonica alweer in de hand en warempel, het klonk ook nog, nog niet als een klok, daar keken wij gisteren maar niet naar....Want dan hadden we al lang twee uur in bed moeten liggen. Hij ligt nu nog lekker te ronken. Mouna en ik zijn al wakker....elkaar verhaaltjes vertellen. Wat verheug ik mij op haar verdere leven. Wat wordt ze, een prinses?
Wat dat betreft ben ik alle vier honken al gepasseerd. Heb wat moois op aarde gezet al zeg ik hetzelf, de slingers hangen er al. 
Het giet zoals het giet. Kieken hoe hoog straks de factuur van het olijke duo H&J is. 
Of willen ze mij een stukkie sponsoren...haha. Beetje korting voor al dat mooie geproat.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#NOU, Mooi Man!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Zolang de oostenwind blef weijen, zullen de blaadern blieben vallen.
Zolang de boer zal blieben zeijen, zal de meulen blieben dreijen.
Zolang de zunne mar blef schienen, kommen bloemen uut de knop.
En as de kippen blieben leggen, kommen der kuukens uut de dop.
Zolang het vuur zal blieben branden, schieten vonken naor de sterren.
Zolang de zee rolt op de stranden en der wark komp uut de handen.
Zolang de kinder blieben zingen en alles giet zoals het moet.
En as de liefde mar blef winnen, komp 't allemaol wel goed'
Uut 'As de liefde mar blef winnen' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer! 
Alvast een mededeling van huishoudelijke aard. 
Kan zijn (wilde zeggen weh..) dat ik vandaag wat meer tik- en taalfoutjes bezig. 
Jicht heeft mij namelijk bij de hand genomen. Lange tijd heb ik 'm buiten de deur weten te houden.
Maar dat euvel meld zich vaak 's nachts. Donderdagnacht kwam ie mijn bed binnengeslopen en helaas niet lieve Mouna. Die komt zo lief op kousevoetjes aangesneld, heel zachtjes gaat ze dan naast mij liggen. Heerlijk, hou d'r van. 
Jicht niet! Klootzak. Die komt met flink wat bombarie binnen vallen. Gelukkig slaap ik niet meer zo best de laatste jaren. Gevalletje overgehouden aan scheiding tussen tafel en voornamelijk het bed. 
Was vrijdagochtend al vroeg bezig om een spiegel op te bouwen. Om de Jicht voor te zijn, een halt toe te roepen. Had blijkbaar een vooruitziende blik gehad want ik had net vorige week een herhaalrecept opgehaald bij de Apotheek. Zij stond niet achter de balie. Helaas. Tja, je kunt niet alles hebben. 
Zelf voor doktertje spelen. Ik mag er eigenlijk maar drie op een dag. Nou, dat zullen we nog wel eens zien.
Als ik last heb slik ik zo een paar pilletjes meer. Ik dacht op voorsprong te staan maar halverwege de vrijdag kwam Jicht langszij. Maakte gelijk. Schot voor open doel. Het knopen van de vuilniszak ging al niet soepeltjes meer en het oude papier woog ineens zwaar. Misschien een beetje stom maar nam wel een biertje tijdens onze wekelijkse vrimibo. Ik had de pretkegel ook kunnen laten staan. Maar wilde mij niet laten kennen. Nog één? Ja, Doe Maar. Panenka, 1974. Finale van 1980.
Dacht dat ik sterker was dan Jicht! Niet dus. 's Avonds werd het van kwaad tot erger.
Dikke hand, behoorlijk rood en vurig, gigantisch warm en bijzonder pijnlijk. Kon bijna het mes niet vasthouden. 
Moos oogde bezorgd. Moet ik je helpen papa, krijg je de broek nog wel dicht na het plassen. Jawel, met pijn en moeite maar dat vertelde ik maar niet. Meestal komt Jicht bij mij tot uiting (niet lex) in de grote teen of knie. Nog niet vaak bij de hand gehad dat ie zich daar openbaarde. Lam handje.
Maar kop d'r veur. Moos deed de deur los, ik veegde de billen maar af met links. Dat is nog een hele sinecure. Bleef pilletjes slikken. In de pauze bij Lohues nog eentje. Junkie XL. 
Het leek er verdacht veel op dat mijn pillen inname haar vruchten begon af te werpen. 
's nachts weinig tot geen last. Moos lag nog even op mijn andere hand. Ik rekende het goed!
Wat een avond hadden we gehad. Zaterdagmorgen koffie drinken bij Moe, de hand hield zich rustig. Zou het...??
Maar 's middags in het pittoreske Almelo begon de hand alweer te zeuren. Kom op zeg. Dronk veel water. 
Nam nog eens een pilletje in de rust, het was gelijk, maar ik wilde winnen. Zowel zegevieren over Heracles alsmede over FC Jicht! Dat ging mij lukken, was mijn volle overtuiging. Winnen van Heracles lukte, Jicht was een tegenstander van een iets ander kaliber. Misschien was het niet zo slim om in Almelo een Heineken na/op de goede afloop te nemen. Sowieso is Heineken geen goede optie maar gisteren al helemaal niet! Waarvan Akte. 
Toen ik thuus kwam had ik de wedstrijd met Jicht al kansloos verloren. Weer gingen de medicijnen er in als gods woord in een vrome ouderling. Je kent 't wel. Slikken met die hap! 
En koelen. De ijsblokjes kwamen gretig uit de ijskast. Hier had Moos bij moeten zijn. Hij had mij wel willen verplegen en anders dat lieve zustertje Mouna. Maar ik was op mijzelf aangewezen. 
Was een keer niet eigenwijs en bleef maar water drinken zonder gerst of andere troep er in.
Moest tevens nog een verslagje tikken. Werd een kort stukkie. Ging niet al te best. Kreeg al commentaar, normaal vinden ze het te lang nu kreeg ik een appie...Kort stukkie, of nie? Had Rolf niet wat meer credits verdiend? Onze topscoordert van de Mainbarg! Had geen zin om het uit te leggen en gaf ze maar gelijk. Wilde dit keer niet gaan voor mijn eigen gelijk. Deed een schietgebedje naar de Jichthemel. 
Wie weet was er nog iemand wakker en lagen ze niet al op één oor. Zingen is twee keer bidden hè.
Ik hou nog een slag om de arm maar volgens mij is de missie gelukt. Ik kan weer normaal tikken op deze tikgeit. Net nog even een Diclofenac'je genomen. Ondertussen wel een rare stoelgang gekregen, slik derhalve geen maagbeschermers. Het pure spul hè zonder een suiker...haha. Vandaag ook maar ff houden aan gemeentepils, wij betalen er genoeg voor aan al die belastingen. Jemig de pemig, elk jaar zetten ze er weer een flink bedrag boven op. Is mijn huus al dat WOZ-geld waard? Zal wel....
Wat een dom geouwehoer hè over Jicht. Schijnt dat je het krijgt als het (te) goed met je gaat...
Nou, daar zijn de meningen over verdeeld. Zo goed gaat het niet altijd, de situatie is bekend. Probeer er iets van te maken. Dat lukt de/het ene week(end) nou beter dan een andere week.....
Dit weekend lukte het eigenlijk wonderwel ook al ik had die zeer vervelende Jicht op bezoek. Opzouten...
Vrijdag 1 maart. Ik keek er al zo lang naar uit. Onze mannenavond, vader-zoon uitje! 
Daniël Lohues trad hier achter het huus op in theater de Voorveghter. Hij had er al twee avonden gestaan met succes en afgelopen vrijdag waren wij inpandig. Moos en ik. In het rode pluche.
Moos had zijn beste kleren aangetrokken. Wat hou ik toch van dat jochie. Volgt zijn eigen koers! 
Weet niet of dat de weg naar Rome is maar voorlopig reken ik alles goed. 
Wat hadden wij er zin in. Eerst even een hapje eten. Hij mocht kiezen uit een paar restaurants in het Hardenbergse op loopafstand. Papa wilde natuurlijk een biertje drinken en hij natuurlijk cola. 
Het werd den Herdenbergher. Top man. We hadden gereserveerd dus ze wisten dat wij kwamen.
Een lief mooi meisje liet ons kiezen uit enkele tafels. Moos koos. Keuze nog genoeg, later werd dat minder. Zat de toko mooi vol van André, niet Visscher maar Eggengoor. 
Het geroezemoes van een stampvol café, lekker hoor. Ik voelde mij niet alleen want Moos was er bij. 
Wat een kereltje. In zijn kekke colbertje en met opdondertje aan. 'Wat zie jij er mooi uit', zei onze gastvrouw. Of niet dan! 
'Ja mevrouw, wij gaan naar Daniël Lohues'. Tja, dat was het enige minpuntje aan die avond. 
Mevrouw wist namelijk niet wie Daniël Lohues was, een cabaretier? Nou ja, achteraf gezien had ze enigszins een klein beetje gelijk. Humor heeft die Lohues wel. Ik brak wel ff mijn klomp. Ik schatte haar, denk ik, op een jaar of dertig en zij wist niet wie mijn grote muzikale held was. Ik probeerde nog iets van: Op fietse, ken je dat niet. Banden vol met wind. Zij keek naar ons alsof het in Keulen aan het donderen was. Joah, mag wel zo...Duzz nie.
Verder prima hoor, goed toeven bij de toko van André. Moos koos wat ik eigenlijk wilde eten dus nam ik geen Noorse garnalen als voorgerecht en gegrilde Rib-Eye als hoofd. Eet het bijna nooit maar ik ging voor de verse rundercarpaccio en varkenshaas ingerold in buikspek met brie als main-course.
Grimbergen Dubbel on the side. Rustig beginnen en in mijn achterhoofd zeurde dat stemmetje, zo versla je je Jicht niet, kom je nog op grotere achterstand te staan. Jaja, kop houden...Jij weet het altijd beter hé.
Wat genieten. Wat heeft Moos leuke praat. Wat gezellig. Ik voelde mij de Koning te rijk. Wat trots op mijn kleine Koninkrijkje...Want onze prinses was thuis. Moos zegt op de juiste momenten de juiste dingen. Hij bestelde zelf het nagerecht. Hij ging voor het Grand Dessert en ik nam genoegen met de Créme Brulee. Die kok van den Herdenbergher kan wel koken hoor....Je kunt er mooie bieren drinken maar ook geweldig goed eten. Varkenshaasje was lekker mals, maar goed ook want veel kracht zetten met het mes lukte mij niet meer. Het mes gleed gewillig door het varkentje, dat waste ik nog prima! 
Na een kleine twee uur waren wij uitgegeten en klaar voor het uiteindelijke hoofdgerecht. 
Nog efkes langs huus, pilletje nr. zoveel van die dag er in. Grimbergen had niet geholpen, ja van de drup naar de regen. Eigenwies hè. Luister eens naar mensen die er verstand van hebben. 
Ik had mijn eigen plan vrijdagavond. Moos ook! 
Daniël Lohues is als goede wijn. Hij wordt beter met de jaren. Grand Cru. 53 is ie...bijna leeftijdsgenoot! 
Maar ik heb het idee dat hij lichtjaren verder is dan ik ooit zal zijn. 
Hoe hij naar het leven kijkt en ook doet. Tja, daar kan ik alleen maar van dromen. 
Stiekum wil ik dat misschien ook wel. Beetje wandelen door het Bargeres, toeren in z'n Amerikaan en even op de fiets naar het dorp voor een boodschap. 
Iedereen heeft een beetje Lohues nodig, denk ik wel eens. En een stukkie André van Duin, snufje Ilse deLange, lepeltje Finkers, handjevol van mien Moe, paar procentjes Jochem Myer en misschien wel een vleugje JC. Je mag zelf bepalen of die laatste dan Jezus Christus moet zijn of Johan Cruijff. 
De keuze is aan u. 
Wat was ie verhelderend goed. Lohues. Handen in z'n zakken en de wereld proberen een beetje mooier te kleuren althans voor die paar uurtjes. 
Hij kijkt, observeert, denkt er over na tijdens het koken en 's avonds gaat hij zitten. Pen in de hand en de gitaar in de andere of achter de piano.
Zijn nieuwe lp heet 'Nou'. Mooi man! Hij speelde er flink wat nummers van maar ook flink wat andere nummers. Hij begon met een prachtige mooie dag en dat was het. Het werd iig een bijzondere mooie avond. Ik weet niet wat het is maar Lohues doet iets met mij. Woorden, zinnen gaan zich nestelen in mijn hoofd. Dan hoef ik even geen medicijn, Lohues is dan de dokter. Hij maakt 't beter. Mij beter.
Je voelt je anders als je uit de zaal van de Voorveghter loopt. Gek hè. Lohues en ook een Stef Bos doen dat met jou. Ik denk niet veel na, ben maar een simpele boer en toch....komt zo'n spiegel even langs.
Je kunt niet altijd zes gooien. Mensen hebben altijd wel wat wat ze verknooien....
Je gaat nummers ook weer anders luisteren. Ineens viel mij het Pastoorse Bos op toen Lohues 'Op Fietse' als één van zijn laatste nummers zong. Hij zingt Allennig maar hij is het niet! 
Hij heeft geen vrouw meer nodig. Teveel gedoe! Hij praat er geweldig over....Kan daar ver met hem in meegaan, misschien wel tot aan de priarie's in Amerika aan toe. Maar als er twee vrouwen bij oe komen zitten op het dakterras van een hotel dan wil je toch wel graag naar huis. Hier kom ik weg. 
Ik zou één van de vrouwen proberen mee te nemen. Hij niet, zijn gitaar is hem heilig! 
Hier kom ik weg kwam ook anders binnen. Dacht even aan mien aangetrouwde neef Jan. Kwam binnen! Speelden ze op z'n crematie. Toen hield ik het niet droog, nu weer niet! Kon ook weh dat ik jankte om mijn hand. Klappen lukte niet, Moos deed het extra voor mij. Ach, wat supermooi. 
Moos en ik die samen met Daniël aan het zingen waren. Althans zo voelde het, uit volle borst. Wie döt ons wat vandage....Ik heb de banden vol met wind. Ik heb toch helemaal niets te klagen. Stiet nou ook op de pet van Moos. Mooi man. 
Niks te klagen. Neuh, heb ik ook nie! Alles dut het nog. Denk ik....Binnenkort maar een keer testen. Straks warkt het niet meer, dat zou toch een bak weh. Heb je iemand die je graag ziet en vice-versa is oen apparatuur uitgeschakeld, verroest of zo! Dat mut nie.
As de liefde mar blef winnen, dan komt alles goed! Zo is het. 
Zet z'n plaat maar weer ff op. Groentesoep maar ff niet met worst deze keer. 
Varkensvlees schijnt ook niet zo goed te weh...Zouden vegatariërs ook zo af en toe last hebben van Jicht?
Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. 
Moos stond na vijf jaar weer met Daniël op de foto. Toen allebei met hoed en nu hadden ze allebei hun colbertje aan. Toeval bestaat al lang niet meer....
Mien twee helden samen op de foto en ik had er enigszins zelf de hand in. 
Nu weer ff een pilletje.
Fijn weekend.
Joah, mag wel zo.