#DobroJutro! (Goedemorgen!)

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Maar de dag komt dichterbij dat ze wegvliegt zonder mij.
En dat ze zegt: 'Om twee uur thuis, pa, dat beloof ik.'
Nou met een knuppel op de fiets want om twee uur nog steeds niets.
En m'n hoofd draait overuren tot ik stik, m'n vriend.
Oh, laat me maar blind zijn, blind zijn voor de tijd.
Tijd vliegt, zij vliegt
Samen met de tijd aan me voorbij, aan me voorbij.'
Uut 'Laat Mij Maar Blind Zijn' van Racoon.

Moi, ben ik weer. 
Zat gisteren te luisteren naar 'The Sound of Silence' zoals ik 'm liefst luister/hoor.
Niet in de uitvoering van Simon & Garfunkel maar die van Disturbed.
Lekker rauw, gewoon achter het huis, laat in de nacht, donker, zittend op het stoeltje, op standje burenruzie met een mooi biertje on the side. Moos kwam er toevallig ook bij zitten, we waren de tijd kats vergeten. De klok hing dan wel binnen maar tikte buiten een stuk minder snel. Ach, hij heeft vakantie. 
'Wat doe je, Papa'. Nou, niks, eigenlijk helemaal niks, Moos. Beetje wispelturig voor mij uit zitten te kijken al zag ik eigenlijk niet zo veel, neuh.
Tuurlijk, het was donker zo rond de klok van twaalven maar ook in mijn hoofd stonden de peertjes aardig zacht afgesteld. Dimlicht. Heerlijk, een paar keer in het jaar zit ik in zo'n heerlijke mood.
Het was een warme dag geweest. De hitte bleef als een wollen deken lang hangen over Hardenberg.
Binnen was het aangenamer dan buiten. We hadden niet veel uitgespookt. Alles op het rustige gemak.
Samen probeerden wij even later de bliksemstralen te vangen in de camera's van onze telefoons. 
We hadden te maken met een sluimer- of sluitertijd en het licht was weer eens sneller dan het geluid.
Althans dat wist Moos mij te vertellen. Nog een stukje worst, Papa. Ja, doe maar...
Bekeek de foto's eens, geen bliksem te zien alleen wat donkere wolken en een verdwaalde ster. 
Hoorde iemand thuis komen en even verderop vertrok iemand met de brommert. 
De foto's gingen linea recta in de prullenbak. De storm komt blijkbaar later.
Op Spotify kwamen de heren van de Counting Crows langs - August and Everything After, Live at Town Hall. Geweldig. Adam zong over een regenkoning, Mr. Jones en perfecte blauwe gebouwen maar hier geen regen (wel voorspeld), geen Mr. Jones en zekers geen blauwe gebouwen. 
Ze waren donker en zwart want ook in de laatste flat op de 4e verdieping ging het licht uit.
Welterusten, slaap lekker. 
Het geluid van de stilte kwam binnen. Wij gingen ook maar een treetje hoger....Het was al zondag ja!
Tijd om te slapen al was de slaap nog niet gearriveerd. 
Mountje lag in haar eigen bed. Waar zou ze over dromen? De dag dat ze wegvliegt komt steeds dichterbij. Van mij mag de kerosine op de bon. Kreeg kippevel. 
Vanmorgen toen ik wakker werd lag ze wel naast me. Ik had haar niet gehoord, vast nog even weggedommeld in één van mijn kortstondige dromen. Mooi de weg kwiet.
Iemand wenste mij vanmorgen goedemorgen maar niet in mijn eigen taal. Hoe dan? 
Neuh, ik had het bijna dertig jaar niet meer gehoord: Dobro Jutro....
Toen was het Joegoslavisch wat zou het nu zijn? Servisch, Bosnisch, Kroatisch of Sloveens. 
Na de dood van Tito werd Joegoslavië een hele grote puzzel die moeilijk was te leggen. 
Ken nog steeds wat woorden in het Joegoslavisch. Tuurlijk Pivo, Dwa Pivo (twee bier). 
Ach, je hebt er niks aan. Maar was ik nou aan het dromen of had iemand de stilte doorbroken met Dobro Jutro? Het was een goede morgen want Mouna lag naast me en Moos was in aantocht, hij maakte reeds aanstalten. Aan het rommelen geslagen op zijn kamer, dan duurt het nooit meer zo lang.
Had de kinderen gisteren een extra dagje. De moeder was naar de Zwarte Cross.
Zag op TV Gelderland dat het behoorlijk warm was op de cross. Iedereen had wel schik. Mooi toch! Mannen van ijzer en vrouwen van staal. 
Wij hier ook. Op het gemak. De vakantie ingeluid bij Sevens. Ze wilden daar al een keer een hapje eten.
Nou, van het één kwam het ander. Dus Papa, hier zit je dus wel eens een Skuumkoppe te drinken?
Klopt Moos! Leuk ja...Haha, 11 jaar. Kroegtijger in wording. Heb je nog alle tijd voor jongen...
Het was altijd traditie om uit eten te gaan als de kinderen vakantie hadden gekregen. Wat dat betreft kwam het goed uit, zo hou je het onbewust toch in stand. Ben sowieso van die dingen. Waarvan Akte!
Maar hoe ik nou vanmorgen wakker werd met Dobro Jutro weet ik nog steeds niet!
Er was iemand tegen mij aan het praten maar wie? Mouna was het niet, ze praat al een aardig woordje over de grens maar dat is meestal engels en geen Oostblok-achtige talen. 
Ach, misschien had ik gisteravond weer wat gelezen over de toestand in de wereld en dat mijn heldere brein het allemaal nog aan het verwerken was. Mijn harde schijf was tevens gecrasht en was ondertussen voorzichtig aan het opstarten, dat kon het natuurlijk ook zijn.
Allebei zijn ze even klaar met school. Moos en Mouna. Moos had maandag al zijn laatste dag. Mouna sprong vrijdag de school uit. Urlaub. 
Moos kreeg nog een mooi gedicht mee van zijn juffen. 
'Daar sta je dan. Klaar om uit te vliegen. De wereld aan je voeten, kansen voor het grijpen, mensen te ontmoeten.
En of je links- of rechtsaf slaat, fladdert, vliegt of graag wil dansen. Volg de weg die bij je past, creëer je eigen mooie kansen.
Want jij bent jij met jouw talent. Wij hebben gezien hoe mooi je bent, jij bent uniek en speciaal. Een prachtig kind met een verhaal.
Jij hebt de wereld iets te geven, laat je zien. Groei en ontdek, geniet zonder mate van het leven. 
We laten je los, we laten je gaan. Want wij geloven en vertrouwen dat jij je weg gaat vinden. Echt.
Wij geloven in jou.'
In die twee jaar dat Moos op de Oase zat heeft ie echt wel stappen gemaakt. Giant Steps are what you take, hij danste nog net niet op de Moon. Maar jochie is zekers gegroeid. Het was een goeie stap die wij twee jaar geleden hebben gemaakt om van school te wisselen. Nu gaat ie gewoon weer regulier....
Maakt allemaal ook geen bal uit. Iedereen doet het op of zijn of haar eigen manier....Ik heb mij er ook nooit druk over gemaakt en Moos nog minder! Het is inderdaad een prachtig kind met een mooi verhaal. Tis een bijzonder kind, vrij vertaald naar John C. Kievit. 
Hij heeft altijd wel wat te melden. Heet Dorgelo van achteren, Brugman had tevens gekund! 
En Mouna dan, die komt er ook nog achteraan...Ik ben er wel een beetje bang voor! 
Bang in de goede zin van het woord. She Wrapped mij zo eenvoudig simpel round om haar vinger....
En gisteren had ik dat dus met Sting en the Police en kwam Racoon ook nog even buurten. 
In elk nummer zit wel een zin of zinnen die de boodschap over brengen maar ik hou er zo van...
Even achter het huus, niks geen zinnen verzetten maar keurig parkeren in de daarvoor bestemde vakken. 
Ik hou d'r van. Hou er van om langs het kanaal in Banthum te zitten en mooi dom te ouwehoeren met collega's. Soms over niks en soms over van alles. Lekker een Boerenschnitzel eten en weten dat Binnenmars zowel in Banthum als in Mainbarg de keuken goed voor elkaar heeft. 
Het is niet altijd moeilijk maar makkelijk is soms zo verrekte moeilijk. 
Tuurlijk, Gerrie draait daar niet meer de ballen en Ali bakt de biefstukken niet meer bruin. 
Alles stroomt, niets blijft. Alhoewel, toch blijven er wel dingen steevast hetzelfde maar wordt het soms in andere vormen gegoten...Als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
Niet bevangen door de warmte maar helemaal helder ben ik er gisteren ook niet uit gekomen. 
Nu hebben wij de deuren en ramen los...euh, sorry open. De wind waait er lekker door heen.
Vandaag niet tropisch, zit vnd ook niet achter het huus. Dat moet je niet te vaak doen. 
Je hoort van alles, je ziet van alles en als ik mijn ogen sluit speelt de film automatisch verder....
Multicolor van Son Mieux kwam misschien wel op het juiste moment. Tja, zo kan het ook! 
Dobro Jutro! Goedemorgen! Kopje thee zetten, lekker met de kinderen achter het huus. 
Wat wil je op de boterham? Ok, leverpastei en jij Mouna....heb je nog boterhamworst, Papa? Doe dan maar kaas. 
Het is gelukkig licht, de zon nog voor het huis. The Sound of Silence staat in de wachtrij. 
Nu weer van Simon & Garfunkel. Denk ook Bridge over dat troebele water en Mrs. Robinson. 
Of de kinderen moeten de volgorde weer compleet veranderen....Mag ook, eerst ontbijten en dan mooi even onder de pomp door lopen. Lekker man. 
Dobro Jutro! (Goedemorgen). Volgende week zitten wij in JD, terug naar Julianadorp. 
Je zou haast zeggen dat alles dan weer op zijn of haar pootjes terecht komt.
Nou, heb ik nieuws voor jou jongen. Blijf lekker dromen....
Wij kijken naar verschillende sterren en donkere wolken en soms zien we bliksem ontstaan.
En soms, heel soms, denk je dat het echt Dobro Jutro is.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Engels Meisje!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Een oceaan om in te schuilen, nooit alleen meer hoeven zijn.
Ik heb gesmeekt niet meer te huilen, alsjeblieft.
Het leven jaagt geen angst meer aan, ik heb al zo ver moeten kruipen.
Het laatste stuk zal ook wel gaan tot ik ga staan.
Een oceaan om in te vluchten, nooit jaloers te hoeven zijn.
Liefde om je hart te luchten, een oceaan alleen van mij.
Een oceaan om te verzuipen, een dag of wat een held te zijn.
Laat die ander nu maar kruipen, een oceaan vol tranen is van mij.
Alleen van mij.'
Uut 'Oceaan' van Racoon. 

Moi, ben ik weer. 
Muzikaal gezien stuitert het bij mij soms alle kanten op, van links naar rechts, van voor naar achteren.
Naast alle pilletjes, poedertjes, drankjes en zalfjes is muziek nog steeds mijn beste medicijn gebleken. Waarvan Akte.
Knap er altijd van op, fris en fruitig, schop onder de kont, lekker man! 
Luister graag naar muziek, mag tevens graag kijken naar live-optredens.
Vind vaak dingen goed als het maar met liefde en passie wordt gebracht. 
Zaterdag is dan meestal de uitgelezen avond er voor. 
Regelmatig met de kinderen en ook vaak zonder! 
Hoe leuk, gisteren beelden van CAS (Concert at Sea) en o.a. Flemming trad op!
Stond Mouna daar te dansen en mee te zingen met 'Automatisch' en 'Amsterdam', kan ik van genieten! Draag mij dan maar weg, gelukkig zat ik in de bloemetjesstoel.
Flemming is te pruimen, leuke gast ook!
Moos kwam los bij Thomas en Paul en zong, warempel als het niet waar is, mee bij Chic en Nile Rodgers en hij wist dat Iris van Blöf een cover was. Cover at Sea. Geweldig! Jochie is niet van gisteren.
Stukje Racoon verder. Binnenkort in het Bostheather hier in Ommen. Volgens mij op de laatste dag van augustus. Pakte nog even Oceaan mee met de kabbelende zee op de achtergrond. Mooi hoor. Kwam weer binnen. Weer hoorde ik iets anders...Lieve Anne, voor jou, voor mij.
Genieten. Lekker thuis, lekker knus. Biertje on the Side. Bracht Mouna vervolgens naar boven. Was laat genoeg, of nie! Verhaaltje ging over de tuinslang en dat het aapje nat werd. Mooi. T'rusten lieverd.
Schakelde later over op Nederland 2. Hoogtepunten van North Sea Jazz Festival 2024, live vanuit Rotterdam. Mag ik ook nog een weekend heen met grote breur. Afspraak staat als sinds de dag dat ik vijftig werd, toch maar een keer een datum prikken. Had mooi afgelopen weekend gekund. Potverdikkemei. Gemiste kans.
Rondkuieren op dit zeer gewaardeerde internationale festival. Tis niet alleen maar Jazz hè. Anouk en bijvoorbeeld Sting traden er dit weekend ook op.
Maar ik kwam er in bij een zeer mooie zangeres, genaamd Raye! Ik was meteen op slag verliefd. 
Het hele plaatje klopte. Muzikaal stond ze als een huis en ze was ook nog een leuke verschijning. Een onvervalste plus-plus situatie.
Bladerde later even door de grootste digitale encyclopedie op deze wereld en zag meteen dat zij veel te jong voor mij was, of ik überhaupt in haar buurt zou komen? Whisful Thinking! Gemeentepils hè.
Jemig, geboren in oktober 1997. Had de glazen al mooi vol, ik had haar wel ouder geschat. In mijn eigen voordeel hè - gebeurt wel vaker.
Rachel Agatha Keen heet ze voluit, beter bekend onder haar artiestennaam Raye. Wat een stem en wat een mooi mens. Alles in de juiste proporties. Ze zong een cover van James Brown. It's a Man's World.
Geweldig. Ze toverde ons huisje hier aan de Voermanstraat even om tot een New Yorkse jazzbar. 
Ze heeft veel weg van Amy Winehouse. Ook een geplaagd leven door hartscheur, verslavingen en misbruik met een stem die je bij de keel grijpt. Kon nog net wat gemeentepils doorheen...Gelukkig maar.
Hier stond een vrouw met een boodschap, met een missie, die niet simpelweg van zingen houdt maar die zingen nodig heeft om wat te duiden. Allerlei emoties moesten uit dat fraaie lichaam van haar...Poeh, kippevel.
Ze verkropte niks. Neuh, alle emoties kwamen er uit als een heuse kanonskogel. Rauw en puur. Auw.
Ze pakte mij in, wikkelde mij in een soort van Engels krantenpapier waar eerder de Fish and Chips in werden verpakt. Geweldig! De hele zaal stond tjokvol. Vorig jaar verscheen een succesvol album van haar. 
'My 21st Century Blues' en het leverde haar maar liefst zes BRIT Awards op. Volgens Wikipedia een recordwinst. Wie ben ik dan om dat tegen te spreken? Ze moet nog 27 worden, gevaarlijke leeftijd hè.
Nam een slok van mijn Vreemdeling, nieuw biertje van Maallust. Variant op een Engelse IPA, gewoon gebrouwen in Veenhuizen (Drenthe), gekregen van Jan. Paste perfect om deze dame enig tegengewicht te bieden. Jemig, wat een mooi mens.
Kerel, kerel...De ogen in de zak zitten, echt wel! Ze wordt vaak vergeleken met Amy Winehouse.
Niet in stemklank maar in haar eveneens getergde bestaan dat een uitweg zoekt in haar stem en performance op het podium. Ze noemt zichzelf een drama-queen. Niet iedereen trekt zulke artiesten las ik ergens, nou ik kon het gisteren allemaal behoorlijk trekken en vooral pruimen. Lekker hoor! 
Zo stuiter ik qua muziek alle kanten op! Tuurlijk ben ik schatplichtig aan mijn Nederlandse muzikale helden maar ik mag graag even buurten buiten onze landsgrenzen. Misschien volgend jaar gewoon met breur Hattem een weekendje NSJ boeken in het Rotterdamse. Twee vliegen in één klap. Hotel New York? 
Ach ja, je hebt er verder niks aan. Hier dacht ik vanmorgen aan toen Moos en Mouna, afzonderlijk van elkaar, bij mij in de twijfelaar schoten. Dicht tegen mij aan.
Moos ligt er nog. Mouna stiefdelde vrolijk met mij naar beneden. Ze zit nu in de bloemtjesstoel.
Lekker rustig wakker worden. Zo even een broodje in de oven, eerst tegen grote beer aanliggen.
Morgen heeft Moos zijn laatste dag dag voordat ie afzwaait van zijn lagere school leventje.
Uit met de pret. Na de zomer gaat hij verder met groeien op het Greijdanus. Havo-VWO. Hij heeft er zin aan. Klaar met deze school. Moest gisteren lachen om een supergave opmerking, niet van Moos maar van een andere toffe gozert. Ik heb nog nooit gepoept op school maar ik heb er inmiddels wel schijt aan. Heerlijk. 
Of iets in die strekking, dat vind ik bijzonder grappig. Sowieso een mooi joch!
Is Moos ook. Tuurlijk, ben behoorlijk bevoordeeld. Maar toch. Sowieso trots op mijn kinderen. 
Gisteren ook weer. Ze moesten/mochten mee naar een feestje (bleek uiteindelijk een BBQ te zijn) waar Papa en Oma sowieso voor waren uitgenodigd. Soort van herdenkingsfeestje. Jan had anders gisteren zijn verjaardag gevierd. Nu keek ie van boven mee, rij bijna dagelijks langs zijn oude garage. Altied even de blik naar links of rechts en soms schichtig naar boven. Zit ie daar samen te lachen met allen die te vroeg vertrokken vanaf deze aardkloot. Rust vrolijk door.
Kijk op zulke gelegenheden graag naar Mouna en Moos. Trots. Hoe ze zich als jonge kinderen zo volwassen gedragen. Zich keurig voorstellen, meteen praat voor tien hebben en gewoon blijven zoals ze zijn. Hoe ze alles lusten van de BBQ. Vooraf zekers niet volgepropt met instructies. Doe dit, doe dat, zus en zo. Neuh. Het gaat zoals het gaat en daar sta ik vaak verwonderd van te kijken. Is dat mijn eigen vlees en bloed? Blijkbaar doen wij het nog niet zo slecht. Geen borstklopperij, toch gedragen zij zich meestal voorbeeldig. Sorry!
Mouna gaat ook over, nu naar groep 4. Ze dartelt mooi tussen de bedrijfjes door...Geniet er van!
Mijn meisje. Zeven. Bezig om Lieke Wevers te worden of de nieuwe presentatrice van het Jeugdjournaal. 
Hoe mensen op onze kinderen reageren. Lijkt zo simpel maar ik zie het soms ook wel eens anders...
Ouders dan in geen velden of wegen te bekennen.
Nooit in zeven sloten tegelijk en ook niet net met de hakken er over maar ze meanderen wel vakkundig als een soort van kronkelige rivier door hun jonge levens heen. Prachtig! 
Moe wilde naar huus anders waren wij nog even gebleven. Op momenten als gisteren snap ik veel maar nog lang niet alles. Denk vaak hoe het ook anders had gekund, zekers met de kennis van nu. Denk steeds vaker: had gemoeten! Maar is dat wel zo? Is het niet puur eigenbelang? 
Waarom word ik anders op slag verliefd op een meisje van TV die ik tot gisteren nog nooit had gezien.
Op iemand die zingt of haar leven er anders van af hangt. Denk eerder dat ik verliefd werd op het moment. Alles bij de hand op slechts enkele vierkante meters.
Mijn kinderen, mijn natje en droogje en de TV waar de zon blijkbaar altijd schijnt.
Lekker anoniem op een natte zaterdagavond met ondertussen een dubbel van Westmalle in het glas.
Het leven is helaas geen zaterdagavond of zondagmorgen. 
Dan is het allemaal wat rooskleuriger....Aan de andere kant moet ik ook niet zeuren!
Ik kan tenminste nog ergens over zeuren! Dacht vannacht ook weer ineens aan dat rode autootje...zag 'm gisteren in een muur geparkeerd voor de eeuwigheid. Mooi, zo zijn blijven Tante Dinie en Roos leven.
Zoals Lohues dacht dat er vroeger alleen Hunebedden waren te vinden in Drenthe en dreuge worst iets typisch Drents was. 
Later kwam ie er achter dat Hunebedden ook in andere provincieën en landen waren te vinden en dat dat net zo het geval was met z'n dreuge worst! Die waren ook lekker in Spanje en Frankrijk. Mooi toch.
Dat duzz. Je gaat het pas zien als je het doorhebt want Raye zingt niet meer op TV, tis weer Flemming geworden! Ik reken het goed. Kinderen op de eerste plek, ik waggel er wel achteraan. 
Steeds dichter bij mijn uiteindelijke doel. Zal de handschoenen weer eens aantrekken, of beter nog, oppakken. Er liggen hier nog een paar van Gerard.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Zieke Geest!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Dus...laat me alles zien, dan doe ik dat ook
En...haal me even uit mijn hoofd.
Geef me het leven, ook al doet het pijn.
Geef me de klootzak die je soms moet zijn.
Deel al je zorgen, ook al zijn ze klein.
Kom maar dichterbij.
Geef me het leven, hef je glas omhoog.
Proost op de liefde waarin ik geloof.
Geef me maar alles, wat het ook zal zijn.
Kom maar dichterbij...'
Geef me het Leven van Miss Montreal.

Moi, ben ik weer! 
Voor een zieke geest in een gezond lichaam*
Dronk dit bier uit Edegem (België) in het nuchtere Hardenberg maar moest denken aan onze Tweede Kamer. Wat een aanfluiting! 
Een kleuterklas was er deze week nog heilig bij.
Kinderen kun je tenminste nog iets aan het verstand peuteren. 
Een juf, of voor mijn part meester, kan je bestraffend toespreken en jouw neus weer de juiste richting op laten duwen. Neus omhoeg. Plaatsvervangende schaamte.
Moet dit zooitje ons land besturen? Wat een zieke geesten daar, zekers niet positief.
Jemig, hebben wij deze gasten met z'n allen de kamer ingestemd..?? Deur dicht en sleutel weggooien, alsjeblieft!
Nam maar een slok van mijn biertje 'Zieke Geest', het biertje uit België wat is ontstaan in samenwerking met een goede kompel des huizes (Lees: brouwerij Vleesmeesters) en stand-up comedian Philippe Geubels. Je weet wel, die heeft zijn humor graag droog maar blijkbaar zijn bier iets minder..Waarvan Akte!
Hij vroeg aan de brouwerij om zijn biertje iets minder bitter te maken: 'iets gelak nen tripel...'
Ze dachten daar tevens gelijk aan, aan een tripel mits dat redelijk gelijk een tripel is...
Snappen jullie het nog? Neuh, je moet het bier gewoon drinken en er niet over lullen Dorgelo.
Ik dronk dus zijn zieke geest! Uit de fles...
Schijnbaar is het toch een tripel geworden of iets gelijkaardig. Eentje van 8% waarbij uitsluitend, zo vermeld het etiket, Belgische Hop is gebruikt. Zacht bier met een mooie moutigheid. 
Op het einde volgt er een subtiele, licht hoppige afdronk. Klopt!
Ze gaan er tevens vanuit bij deze brouwerij dat mijn zieke geest genoeg gezond verstand heeft om te weten dat het drinken van dit bier u geen gezond lichaam gaat bezorgen! Daarom dat * aan het begin.
Moeten wij een paar flesjes van dit heerlijke spul naar de Tweede Kamer sturen of zijn ze er inmiddels zelf achter dat al dat gekibbel zo ouderwets uit de mode is? Staat ze niet! Laten ze PVD het land gaan besturen in plaats van elkaar de vlooien af te vangen. Heb nooit zoveel met de politiek gehad, vind je het gek? 
Zo krijg ik het ook niet, jemig wat een stel kleuters bij elkaar. Dan lees ik liever het fantasieverhaal van Mouna. Zo vader, zo dochter. Ze toverde van de week zo'n mooi Kriebelbeestje-verhaal uit haar hoge hoedje, petje af! Wat een fantasie. Ze had het over een lieveheersbeestje die een leuke meneer op Terschelling ontmoette. Toevallig heette die grote meneer Alfred en hij verjaagde de Heks die het lieveheersbeestje pijn wilde doen. Ze is zeven hè maar al een stuk volwassener dan al die Heksen en Wolven in de Tweede Kamer! Lijkt wel een heel slecht sprookje...
Trots! Net als op Moos. Sorry, ga ik weer in de verheerlijkstand omtrent mijn eigen kroost. 
Wat appte het jochie gisteren toch gevat! Deed ie al toen ik mij vorige week op Terschelling bevond. 
Behoorlijk grappig en ad-rem. Gisteravond deed ie het weer. Terwijl ik Robert zo'n beetje een blauw oog sloeg en een scheve schouder liet aanleunen appte Moos vanuit de kantine/restaurant/weet ik veel van de Kleine Belties de ene voltreffer na de andere. Hij appte zoals ik elke week zo'n beetje twitter over de voetbal. Ik vond het lachen, iets met een appel die niet ver van de boom valt...
Niks geen zieke geest aan. Ja, dan positief bedoeld. Anders tegen deze wereld aankijken. Moos kan het, Mouna dus ook. Was ik maar de meneer die het lieveheersbeestje hielp en de Heks verjoeg!
Mijn geest is niet ziek, mijn brein wel behoorlijk troebel en ik mis zo af en toe nog wel eens een afslag. 
Lekker boeiend. Normale mensen zijn er al genoeg. De meeste gekken zitten niet opgesloten maar lopen vrij rond. Iedereen heeft wel een steek of twee los zitten, ik iets meer maar in Den Haag hebben ze voorlopig de gehele bedrading los liggen. Jemig. Alle knappe knoppen die handig met de handen zijn inmiddels verplicht afgereisd naar het Westen om de boel daar eens behoorlijk te resetten. Veule wille en succes. 
Dat laatste hebben jullie meer nodig dan het eerste...vrees ik met grote vrezen.
Gisteravond weer ouderwets stuk gegaan. Jemig, wat een wedstrijd tegen die Turken!
Eind goed, al goed! Maar ik heb weer genoeg gescholden voor de eerste twintig jaar....
Welke zieke geest dit EK-verloop heeft bedacht is niet goed bij zijn hoofd en kan zomaar de nieuwe minister-president van ons kromme koude kikkerlandje worden, wat ik oe brom.
En toch was het ook weer genieten met een grote G. Voor avonden als deze kijk je naar het voetbal, ga je stuk maar laat je je ook weer lijmen door diezelfde elf voetballers in het veld. 
Je haat ze en tegelijkertijd hou je ook van ze. Ziek toch! Het is maar een spelletje was gisteren niet aan de orde. Ik nam een potige buurman van die luu uut Enter en nog iene...Kop d'r veur.
En ondertussen appte Moos weer een filmpje hoe hij aan het kijken was. Op momenten als deze mis ik hem nog meer als hij hier niet inpandig is. Hij heeft dezelfde humor, wij snappen elkaar! Zelfde bloedgroep.
Snap niet alles! Toch wil ik dit leven niet missen. Nam graag afscheid van alle gekkigheid maar kan er toch ook niet zonder! Sanne raakte mij vrijdagochtend. Ik was op tijd, lekker vroeg aan de Kruiwiel.
Zij was 'live' bij Jan-Willem en Jeroen. Mooi hoe zij verhaalde over haar nieuwe single. Puur, rauw.
Het deed niet pijn toch riep ik even 'auw', snap je...Mooi mens! Tof wijf! Niks geen opsmuk.
Wat je ziet is wat je krijgt. Hoorde haar alleen maar wellicht begrijpen jullie mij. 
Dat hoeft niet altijd hè, sprak gisteren iemand die helemaal (nou ja, een beetje) los ging over mijn geschrijverij. Hij snapte mij soms niet! Dat hoeft niet, vertelde ik. Je wilt toch iets kwijt....
Ja, klopt maar waarom wil je het dan ook houden....?!?! Haha, nam nog een slok van mijn zieke geest.
Dat vond ik weer lachen. Een slok nemen van mijn zieke geest. Dit was mijn flesje uit België.
Een slok nemen van mijn zieke geest bracht dat de de boodschap over, vroeg ik mij af?
Heb de laatste tijd toch veel mensen die mij niet altijd snappen, houden zo. 
Ik snap mijzelf ook niet zo en dat heeft niks te maken met overmatig drankmisbruik. 
Neuh, als ik volkomen nuchter ben draait mijn bovenpan ook overuren....Sta pas uit als ik slaap!
Die appel valt tevens niet ver van de boom. Moos heeft dat ook en Mouna, zij het in mindere mate...
Gisteravond zag ik mijn voormalige buurvrouw ook als een moatie....HighFiven, door het dolle heen, kom eens hier!
Best wel ziek hoe je 'moods' binnen een paar minuten weer om kunnen slaan. Toch die Wout hè. Zere schouder, Robert? Sorry.
Die kan er geen kloten van en ineens is ie éénoog in het land der blinden. 
Zag gisteravond, toen ik uit de trein stapte, iemand lopen met een shirt waarop DrunkFries stond genoteerd. Dekte aardig de lading. Moos moest lachen, tuurlijk appte ik hem vannacht de foto. Hij zag het pas vanmorgen (tuurlijk). Hij vond het lachen, hoe gaat ie nou, Papa.....
Dat dus! Vertelde hem over het Zeeuws Spek van slagerij Hoff. Dat ik het lauwwarm meekreeg omdat dit fijne Hardenbergse Spek net uit de oven was gehaald. Nog even buiten de koelkast houden vertelde het lieve meisje uit de losse pols. Straks kan Therèse er ook weer van alles mee....
Maar ik had een beter idee. Een fijne boterham van bakkerij Nollen besmeerde ik met knoflookboter en wat aioli, sneed het spek in dunne plakkies, een beste lik grove Zwolse mosterd ging over het vlees. 
Lekker man! Genieten...Gewoon op een zaterdagmiddag hè. Had de was al gedaan, drie keer zelfs. 
Huis weer aan de kant. Alles gezogen daar waar mogelijk, boven en onder gedweild, badkamer weer spic en span en de WC ook. En dan zo'n bruine boterham met spek gewoon uut Hardenberg. Waarom ze dat Zeeuws Spek noemen is mij een raadsel. Noem het toch gewoon Anbargs Spek.....
Kon gisteren de slaap niet vatten. Was helemaal niet zo laat terug uit Mainbarg, NS Arriveerde op tijd.
Fietste langs Sevens. Hè, daar zit Freek en René was er ook. Nog iene dan...?
Frank had mevr. Neymar over de vloer. Jan was goed te passe en Marjanne ook. Leuke lui.
Maakte ff een selfie, zag net best wel veel selfies met van alles en iedereen zodat ze zelfs in Valkenburg wisten dat ik ff een tussenstop had gemaakt bij de mooiste en gezelligste kroeg van Hardenberg. 
Niks geen zieke geesten. De dresscode was niet een keer zwart maar fel oranje, deed mij zeer aan de ogen. Mooi toch! 
Thuus kwam het bed niet buurten. Neuh, moest nog even een tour door Frankrijk maken...en dom voor mij uitkieken. De treurbuis had skik. Soort van adrenaline terwijl ze Alina in haar paspoort heeft staan.
Niks geen gehamster. Die lag uitgeteld op de bank, waar Mouna 'm donderdagmorgen had laten liggen.
Brengt hij ons het geluk, die XXL-hamster van de Appie? Je zou het haast denken. 
Het was een rare week. Zo ben je met zes mooie mensen op Terschelling en zo zit je weer alleen achter je kommetje met Griekse yoghurt en je vers kopje gemberthee. Miste ze deze week vooral bij het ontbijt. Toch de start van je dag. 
Ardje, Fero, Robert, Irma, Therèse en Harold. Ben net zo'n snelhechter joh, je gaat je hechten hè.
Al snel wordt iets wat leuk is standaard. Zat nog even te mijmeren over 4 dagen op Terschelling!
In mijn gedachten zat ik weer bij dat fijne Mexicaanse Steakhouse 'Léon El Rojo' met zo'n lekker stukje vlees voor mijn neus. Perfecte afsluiting bij deze Rode Leeuw afgelopen zondag! Gisteren was ie trouwens weer Oranje...nu moesten ze ff flink doorbakken, anders graag zo rood mogelijk!
Ze schijnen daar de lekkerste spare-ribs van het eiland te hebben. Althans, volgens Perry van het leuke cafeetje De Zeevaart. Zoon van Alma, de vriendin van Fero. Koos voor een lapje Entrecote dus er staat nog wat op het verlanglijstje, een goed excuus om de boot nog eens te nemen naar TS. Misschien willen Moos en Mouna ook wel mee deze keer. Die houden ook wel van Spare-ribs en een bult gezelligheid! 
Toch komt niet alles dichterbij. Het lukt mij maar niet om alles dichterbij te laten komen....
Laat mensen toe in mijn zieke geest. Deuren wagenwijd open, kom maar binnen. Kijk maar ff rond of er iets van jouw gading bij zit. Vaak lopen ze ook linea recta de deur weer uit. 
Soms blijft er eentje hangen maar na lang wikken en wegen zie ik nog net de getatoeëerde (3x woordwaarde) kuiten aan de roodzwart gekleurde horizon verdwijnen. Terug bij af.
Misschien ben ik niet duidelijk genoeg. Snappen ze niet dat ik niet altijd de geest heb en de fles nog vol. Snap je...Blijkbaar niet, anders vraag je er niet na. 
Tik van de (koffie) molen gehad. Wat een lekkere cranberry's taartjes. Wel meerdere. Ging er vanmorgen in zonder doel voor ogen, dan scoor ik meestal niet en blijft het ergens hangen tussen Harlingen en West-Terschelling. Vaak wel meer dan iets...Terug naar Terschelling. 
Een zieke geest is niet altijd gezond voor het overige deel van het lichaam. 
Breng het flesje maar naar de glasbak, niet vandaag (zondag hè) maar morgen...
Ga er namelijk bijzonder dom van lullen. Sorry, het is vandaag ook weer niet gelukt om iets zinnigs uit mijn troebele brein te laten ontsnappen.
Wat dat betreft kan ik ook zo plaatsnemen in onze Tweede Kamer, daar hoef je volgens mij niet voor doorgeleerd te hebben. Lekker overzichtelijk....kan ik mooi naar hartelust appen en Twitteren (X-en). 
Dat moesten ze eens verbieden. Let eens op als iemand achter dat spreekgestoelte staat in plaats van te scrollen op de digitale snelwegen. Je mag er binnenkort weer 130. Ze moeten net als op alle scholen, als de Tweede Kamer binnen komen lopen, die wijze telefoon inleveren....Gewoon luisteren naar de juf of meester, gewoon horen wat een ander zegt en niet dom bliev'n kieken op dat ding. 
Dan wordt het ook geen kleuterklas meer, misschien studeren ze dan wel cum laude af! 
Durf te dromen!
Wat een zieke geesten!
Iemand worst bij die zieke geest?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#De Wind Voert Het Woord!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Brieven van een eiland en voor mij een zee van tijd.
Door niemand werden wij begrepen, wij waren te vroeg oud.
Ik denk aan brieven die ik toen schreef zoals deze aan jou.
Twaalf jaar te laat, van eb naar vloed.
Van slecht naar goed, naar foto's van toen.
Dit is een brief aan een vriendin ook al besta je misschien niet.
Misschien wel een brief in een fles die ergens aanspoelt heel ver weg.
Dit strand zonder jou blijft gewoon zand als in een woestijn.
Dit eiland, dat wordt zo klein, zou ik de laatste zijn?
Die gaat van eb naar vloed, van slecht naar goed.
Naar foto's van toen, een brief van een eiland. 
Hoop dat jij 'm krijgt, op tijd.'
Uut 'Brieven van een Eiland' van Frank Boeijen. 

Moi, ben ik weer! 
Twaalf jaar na dato. 
Terschelling (TS), de wind voert (er nog steeds) het woord! 
Dit verbazingwekkende mooie eiland stond aan de wieg van onze Moos. 
Onder de Brandaris werd ie min of meer tot leven gewekt.
Opstaan jongen, geen tijd te verliezen.
Bij onze lieve gastvrouw Ellen vonden wij tweeën als een nieuwerwetse Jozef en Maria een tijdelijke herberg. Oerol als startschot, geen drogenkontrolle en met schapen op de dijk! 
Hier werd ie, min of meer, in elkaar gespiekerd! Niet met hout en spijkers op laag water. Neuh...watervaste lijm.
Wij hoefden (dachten we) nooit meer te zoeken.
We hadden elkaar gevonden en TerSchelling (Te Samen) zou onze gemeenschappelijke basis worden.
Alles wat in hoop verankerd ligt werd een speelbal van veranderd getij en op de golven dansten wij.
Zette vrijdag voet aan wal. Twee uur lang hadden wij op zee gedobberd. Geklaverjast, tuurlijk nat gegaan! De dames hadden buiten op dek de haren uitgewaaierd. Mooie foto!
Van Harlingen naar West-Terschelling. Samen met honderden andere eilandbezoekers...
Als een zwerm bijen spuugde de veerboot haar gasten uit. Snel verspreidde iedereen zich over het eiland. Binnen no-time was iedereen vertrokken. Meteen als een vis in het water, gelukkig niet uit de kom. Thuiskomen, je krijgt als ware een deken van rust aangereikt. Pak aan kerel, sluit je ogen, kijk anders en laat de wind het woord voeren, ook twaalf jaar na dato nog. 
Hier kijken ze niet op de klok maar hebben ze de tijd. Het is anders. Je voelt je meteen goed!
Een verdwaalde meeuw scheert over het water kon ook een parkela zijn. Op de fiets naar ons huisje. 
Je groet de Brandaris, je peddelt wederom achter een kontje aan op weg naar later. 
Je ruikt de zee, je proeft de zilte lucht. Geen Oerol dit keer, we maken er nu ons eigen feestje van.
Het Dijk-cluppie is inpandig op Terschelling minus twee (drie). Geen Ram(p)Stein maar wel jammer. 
Maar je kunt niet altijd zes gooien, TS is ook een beetje van hen. Hier liggen mooie herinneringen voor een ieder van ons die de weg wisten en weten te plaveien naar een gelukkiger einde....
Make it a Memory zingen Danny en Jacqueline van Krezip net. Tja, die hebben we ook gemist. 
Je kunt niet alles hebben. Soms moet je kiezen, heb je geen keus en weet je niet alle ballen te raken...
Hooghouden lukt sowieso niet maar nadat ik 's morgen om half acht bij Robert en Irma in de auto stapte predikte ik het principe van mien Pa. Ie hebt vakantie jongen, rust in de kop, alles mag - niks hoeft!
Wij zijn er nu twee dagen, nog twee te gaan. Mooi man! Terschelling is prachtig!
Uniek ook. Als domme Ollander uut de kop van Overijssel voel ik mij hier thuus. Wat ik zeg, kijk weinig op de klok. Wij laten ons voeren door de wind die lieve woordjes prevelt....De klok loopt trouwens uit de tied in het huisje, een teken aan de wand?
Het strand. Irma wilde het strand zien, wij ook maar we waren nog even die nuchtere lui. Nog even de kat uit de boom kijken. Op naar kaap Hoorn. Met z'n allen op de fiets als een fraaie tandem. 
Feronique en Ard kennen het eiland op hun duimpje. Komen er minimaal 1 keer per jaar. Tis een beetje hun eiland geworden die ze graag met ons delen. Samen is zoveel leuker...
Het strand hier is anders dan bijvoorbeeld aan de kust. Ander publiek, minder Duitsers.
Hoorde de zee ruisen. Het mooiste geluid op dat van jou na.,. Dacht aan foto's van een mooie dag. Aan foto's van toen.
Zag een oude PTT-tas staan op het strand in mijn troebele gedachten. Stenen kruikje met Schylger Jutters-Bitter er naast plus twee mooie verliefde mensen. Hij had zijn hand op haar buik en zij gaf een verlegen glimlach terug. Eventjes was ik twaalf jaar terug. Dacht de herinneringen te hebben begraven maar iemand had een kuil gegraven, niet voor een ander maar blijkbaar voor mij. Oké.
Van dezelfde CD zong Boeijen over brieven van een eiland bezorgd door die oude PTT-tas!
Ik had het niet zo snel in de gaten, dacht er inmiddels blind voor te zijn maar als een oude camera flitsen beelden van eerder aan mijn netvlies voorbij. Kom Alfred, kom...even een groepsselfie! Laat het verleden slapen. 
Terug in het heden. Brieven van een eiland. Was de postzegel nog geldig, voldoende gefrankeerd?
Gooide mijn fles maar in het water. Hopelijk stond de wind niet verkeerd....'s avonds laat zocht ik de tekst nog eens op. Van eb naar vloed, van slecht naar goed. Die volgorde mag ook...Ik reken alles goed.
Zag een jonge vader als een gek over het strand rennen. Wij moedigen hem aan. 
Had pas later in de gaten dat hij een vlieger probeerde te vangen die zijn zoon had los gelaten. 
De wind gaf 'm flink wat snelheid mee. Hij flikkerde nog bijna over een duin maar gelukkig voor hem wist hij de vlieger tot inkeer te brengen. Luid gejuich natuurlijk. Mooi.
Het deerde de drieteenstrandloper niet. Het kekke vogeltje wat zich vaak ophoudt aan de rand van het strand als de golven schuim maken. Later zag ik deze vogel terug op een mooie Schoemrakker Brandaan van de Terschellinger Bierbrouwerij. Een koperkleurig bier van hoge gisting met een volle moutsmaak. Licht bittere afdronk met een vleugje citrus. Schijn persoonlijk goed te zijn gekeurd door Sint Brandaan, beschermheilige van de zeevaarders. Die zagen wij 's avonds ook in overvloed bij strandtent Kaap Hoorn. Een bruiloft op klompen, je voelde je er meteen thuis hè. Thuis ebde sowieso wat verder weg, geen vloed te bekennen.
Zag een mooie vrouw zitten met een Flair of Linda in de handen. Alleen. Wachtte zij op haar vriend? Zocht ze naar haarzelf (ik had haar al gevonden) of, of had ze net haar relatie be-eindigd? Ze nam een slok van haar wijntje en ik zocht naar een vlaggetje, vorm van herkenningspunt. Ze stiefelde even later weg, het duinpad op! Nu wist ik het nog steeds niet...Ach, lekker belangrijk!
Dat doe ik graag, zitten op een terras en mensen kijken. Afvragen wat ze hier doen, zijn ze hier net als ons bezig met het heerlijke niks of zit er een diepere laag aan hun bezoek aan dit fantastische eiland. 
Thuiskomen, zekers bij ons huisje van Piet. Zo heet ie niet maar Piet van de Kunne woonde hier eerder aan de Lies, nr. 57. Nu voeren vrolijke Edwin en zijn vrouw Klasien de scepter. Jemig wat een luxe.
Fero had het huisje gehuurd via-via-via...de plaatselijke VVV duzz! 
Elke slaapkamer heeft haar eigen badkamer. Alles blinkt, aan alles is gedacht. Gigantisch mooie keuken waar Robert en Thérese in de potjes en pannetjes roerde, we aten met smaak alles op! 
Geweldig. In veel vakantiehuisjes mogen vertoeven maar dit slaat bijna alles. Koning, keizer, admiraal.
Ze hebben nog meer vakantiehuizen met pracht en praal. Bos Vakantiehuizen, een absolute aanrader.
We zitten veel op de fiets. Gisteren ondermeer naar het wad gefietst en de Streken bezocht na wat getouwtrek!
De Streken is een eerbetoon aan Joop Mulder, de grondlegger van Oerol. Hij overleed op 10 januari in 2021. Zijn gedachtengoed zal sowieso blijven voortbestaan. Zijn uitspraak: 'Als je niet bang wordt van je dromen zijn ze niet groot genoeg.' Zou dat het zijn, lig ik daarom 's nachts zo vaak wakker?
De streken van de meester! Mooi landschapskunstwerk gemaakt door Marc van Vliet bij Oosterend.
Niet alleen iets met eb en vloed maar waar je op bijzondere wijze het waddenlandschap kunt beleven.
Iconisch kunstwerk. Alles stroomt, niets blijft. Kwam er zelfs op de foto met een leuke vent! 
Omdenken! Leuk gezelschap anyway. Potverdikkemei, van verschillende ouders maar we hadden wel breurs en zusters kunnen zijn. Hetzelfde roodzwarte bloed. 
Het giet allemaal vanzelf. De wind voert soms niet eens het woord. Keek gisteren even jaloers naar deze stellen. Allemaal al 25 jaar of meer met elkaar onderweg. Je moet blijven dromen....
Als ik opschiet kan ik het ook nog halen. Misschien is TS wel het juiste vertrekpunt! 
Je moet eerst iets afsluiten voordat je een nieuw deurtje kunt openen. Bij mij werkt het soms allemaal wat trager, Sorry! Niet bij Harold en Thérese, wat een tandem. Ze kunnen zelf synchroon fietsen. Knap heur en dat na ruim veertig jaar liefde. Die andere twee duo's zijn ook mooi onderweg richting dit jubileum. Ard & Feronique en Robert & Irma. Zij doen het meer op aangedreven accu's maar de elektriciteit is er gewoon zonder spanning. Mooi om mensen gelukkig te zien. Dat wordt ik ook weer....
Ben het al. Met Moos en Mouna natuurlijk en ik passeerde gisteren zowaar een hooiberg. 
Zag de speld er nog niet uitsteken maar ik had de bril niet op! Dan zie ik alles wat minder scherp!
Het is zo'n weekend. Alles mag, niks hoeft. Gisteren heerlijk gegeten bij de Zonneweelde hier in Hoorn. Op fiets er naar toe. Wie deed ons gisteren en vandage wat. De banden vol met wind...
Leuk tentje, gezellige en attente bediening. Mooie blik op de keuken zonder klok want tijd zat.
Toetje na, voorafje hadden we thuis al gedaan. Lekker heur. Hou d'r van als ik mensen zie genieten...
Zie ik graag, dan maar doof.  Zag van alles maar sloeg niet veel op! Al genoeg getankt!
's Avonds tussen de buien bij Duitsland-Denemarken door Hitster gespeeld! Fanatiek hoor. 
Muziekkennis aanspreken en ondertussen mooi nuilen. Gezellig in Lies zonder Klaas wel met Pullen bier, witte wijn en cola/beerenburg. Zelfs Robert is om. Kerl, kerl, ken oe al bijna veertig jaar en nog steeds weet jij mij te verbazen. Mooi man. Vriendschap is zo belangrijk. Dat merk ik dit weekend ook weer...
Het is soms een aai over je bol, het biertje wat voor je neer wordt gezet, het bakje troost.
Het leven is soms niet makkelijk maar hier op TS een stuk minder moeilijk, wat ik oe brom.
Als ik geld genoeg had kocht ik een huis en emigreerde ik hier naar toe. Ver weg van alles. 
Hier gaat alles op z'n gemak. Tuurlijk, je bent inpandig als toerist. Hebt even maling aan de tijd en morgen is pas de volgende dag. Op TS zijn we allemaal op ons best, opvliegers daargelaten.
Zie weer die papa rennen. Ren Lenny Ren! Zie zoveel. Zag die oude postzak van de PTT eenzaam op het strand staan. Flesje jutters-bitter. Twee werden één en nu weer andersom.
Foto's van vroeger toen niet alleen de wind het woord voerde. Toen er liefde in de lucht hing. Toen de postbode nog ging van gleuf naar gleuf. 
Niks van dat alles op TS. TeSamen! 
Flessenpost maar de fles is leeg. Als wij vnd nog gemeentepils willen drinken moeten wij naar pinda's van de Spar. Doen we toch, mooi op de fiets. 
Geniet. Geniet van het mooie gezelschap en vergezichten. Geniet van mijn IJwit bij de ZandZee Bar.
Echt iets voor jou. Klopt wel. Het leven soms niet al te serieus nemen. Zie van alles en soms teveel. 
Zag een drieteenstrandloper waggelen, vloed verdrijft de eb weer! De zee komt terug van haar reis.
Spoelt de PTT-zak weg met haar brieven van een eiland. Het flesje drijft met de wind mee. 
Tied voor een punt en weer een uitroepteken! Giet allemaal niet zo snel maar dit weekend hielp wel een handje mee. De wind voert nog steeds het woord! Gedachten aan wat ooit was verdwijnen nooit helemaal als sneeuw voor de zon maar steeds vaker een beetje meer...
Een juttters-bitter om acht uur 's morgens is misschien niet het medicijn maar wel lekker!
We gaan nog even genieten op Terschelling. Vandaag weer op de fiets, zekers twee op de tandem. Mooi olijk duo.
Waarheen? Zeg het maar....
Laten zij het tempo maar bepalen dan arriveren wij nooit te laat op onze plek van bestemming.
Fijne zondag vanaf Terschelling. Samen is nooit alleen. Ons eiland, in het hart gesloten, ook die van jullie? Laaiend vuur met vlammen, meters hoog. Wij zeggen: Joah, mag wel zo.

#Hou Me Vast Langs De Rivier!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When I think of heaven, deliver me in a black-winged bird.
I think of flying down in your sea of pens and feathers.
And all other instruments of faith and sex and God.
In the belly of a black-winged bird. 
Don't try to feed me, cause I've been here before.
And I deserve a little more.
And I belong in the service of the queen and I belong anywhere but in between.
She's been crying and I've been thinking.
And I am the Rain King! 
Uut 'Rain King' van The Counting Crows.

Moi, ben ik weer! 
Een week met een lach en een traan. 
Grote lach en een dikke traan! 
Alles houdt met elkaar verband.
Talloze onzichtbare radartjes werken nauwgezet samen.
Dat kan niet anders, er is (veel) meer tussen hemel en aarde dan wij normale zielen voor mogelijk kunnen houden laat staan denken. 
Van heel veel hebben wij helemaal geen weet. Gelukkig maar, laat mij maar de grote onwetende zijn.
Wil niet alles weten of dat ik straks links of rechts moet. De toekomst begint morgen wel opnieuw.
Huub begon vanmorgen te zingen in mijn hoofd: 'Als jij het niet meer weet in het donker van je hoofd. Ze laten weinig heel van waar je in gelooft. Hoe de tijd ook raast, we moeten er doorheen. Als jij het niet meer weet, je bent niet alleen. Hou me Vast' 
Was net bezig met wakker worden. Moest plassen, terug in bed. Nog even ogen dicht. Lukte niet echt...
Joggingbroek aan, naar beneden. Ging niet hardlopen eerder grasduinen in mijn hoofd. Laptop aan.
Had in bed wat mensen bij de kop gehad. Henk, Karin, Moos, Mouna, Bart. Laat het los zou Henk zeggen, geeft rust en anders abknallen.
Deed een poging. Keek naar de zon buiten maar moest denken aan het Noorderlicht!
Gisteren blijkbaar teveel Omroep Noos gekeken. Jemig, kijk bijna nooit Noos TV. Soms bij mijn moeder als de koffie nog niet op tafel staat. Moe kijkt elke dag. Slow-TV met het laatste nieuws uit deze regio. Lekker rustgevend, op zondag hemelse muziek er bij.
Gisteren volgden ze Henk Meppelink, ruim 27 uur live. Je kon via zo'n GPS-tracker zien waar deze oud-Mainbarger liep toch mistte ik hem hier in Hardenberg. Op een haar, maar toch. Hij was de Amalia brug reeds gepasseerd terwijl ik er nog niet was op de fiets. Op naar Diffelen dan maar, op naar de Distelbelt. Scheuren over de Hardenbergerweg. Ik wilde hem even aanmoedigen. Ik ontmoette deze klasbak uiteindelijk bij de Klashorst in Diffelen, alsof het zo moest zijn! Snap je...
Want onze Henk uut Grambergen liep gisteren en die dag er voor eventjes 200 kilometer hard. 
200(!!) kilometer langs de Vecht zonder slaap. Henk raakte acht jaar geleden zijn vrouw kwijt aan die K.Kanker!
Roelie en Henk zagen in rivieren de metafoor voor het leven. De Vecht meandert ook, veel kronkelende bochten, dan weer hoog water, dan weer laag water. Henk: 'Je kunt elkaar kwijtraken in het leven maar uiteindelijk ontmoet je elkaar weer bij de monding van de rivier...' Maar meneer Kanker dacht daar anders over en haalde Roelie acht jaar geleden uit Henk zijn leven. Harteloos, mag die gozert absoluut niet! Ontiggelijke klootzak. Opzouten!
Het nummer Following the River van The Rolling Stones was het nummer van Henk en Roelie, werd ook als laatste lied gedraaid op de begrafenis van Roelie. 
Als Henk pas gemaaid gras ruikt of klaprozen moet ie aan haar denken. Henk loopt hard, heel veel en heel vaak. Maar een kleine 500 kilometer(!) in de maand. Op één van die duurloopjes bedacht Henk het ingenieuze idee om van de bron in Darfeld (Duitsland) tot aan de monding bij Genne, tussen Zwolle en Hasselt, te gaan hardlopen voor een goed doel. Ik bedenk mij ook wel eens wat, maar nooit om 200 kilometer te gaan hardlopen aan één stuk. Ik ga al stuk bij het idee alleen al. Snap je. 
Henk koos om geld op te halen voor het Vechtgenotenhuis in Ommen. Hij heeft al veel geld ingezameld voor het KWF maar wilde iets doen voor wat wat zichtbaar in de regio is. Kanker slaat bijna geen deur over, belt overal aan. In het Vechtgenotenhuis kunnen mensen met kanker en hun familie terecht voor een luisterend oor of voor hulp bij verwerking. Ik ontmoette Henk onderweg dus eventjes nadat ie er al ruim 140 kilometer op had zitten. Hij kwam redelijk monter en opgewekt aangelopen....
Hey Alfred, mooi man. Jij hier..? Hoe is het? Dat ie nog tijd had voor een praatje. Wat een klasbak!
Hij was onderweg van A naar B(eter). Tuurlijk met Bé Snijders als metgezel, mijn oude gymleraar van de Mavo. Wat grijzer geworden, zijn snor ook maar nog steeds de Bé die ik kende van tig jaar geleden.
Samen met Bernd Edelijn waren ze 27 uur lang de steun- en toeverlaat van Henk. Ze kwamen gisteravond rond de klok van half zeven ook samen over de finish met enkele kleinkinderen van Henk. 
Kippevel! Janken joh. Nog nooit zo lang gekeken naar Noos TV, ouwe lullen TV maar nu zat ik er zelf uren naar te kijken. Even een glimpje EK en dan weer Henk volgen op zijn barre tocht! Straks zit dat logo van Noos TV gebrand op mien treurbuis. Hoe leg ik dat dan weer uit...?
Geweldig. Op een verlaten stil landweggetje stonden ze Henk op te wachten, soort van niemandsland.
Passerende fietsers hadden blijkbaar geen flauw benul dat hier een man liep die vrijdagmiddag om 15.00 aan zijn monstertocht was begonnen. Niet efkes 5 kilometer op de Dijk lopen het weekend tegemoet. Neuh, 200 lange en bijna ontelbare kilometers. Hij wilde minimaal € 5000,- ophalen. Ben bang dat het een veelvoud van dit bedrag zal zijn. Allerlei acties werden op touw gezet rondom deze klasbak! Saamhorigheid ten top. Verbroedering.
Respect. Hoe hij met mij het praatje aanknoopte, heb jij niet iets beters te doen dacht ik nog, dan even met mij ff te keuvelen en te ouwehoeren. Het tekent Henk. Henk is uniek in zijn soort. Wilde hem eigenlijk even vasthouden, was dat gek? Drie kerels op een fietspadje langs de Vecht die elkaar even willen knuffelen....Is dat raar soms, ik vraag dit natuurlijk voor een vriend.
Hou Me Vast. Hoe de tijd ook raast, we komen er door heen. Huub zong het maar Henk voegde de daad bij het woord. Hij is begonnen aan het tweede deel van zijn leven, hij heeft een schat van een nieuwe vriendin maar zonder het eerste deel was dit leven er niet verhaalde Henk. Mooi man...
Met deze actie wilde hij zijn overleden vrouw eren.....Nou, dat is gelukt Henk en met jouw tweehonderd kilometer in de benen zijn we wederom een stapje dichterbij het doel gekomen dat, One Fine Day, Kanker de wereld wordt uitgebonjourd. Het zal ooit gebeuren. Wanneer? Dat weet niemand??
Maar knappe koppen zat dunkt mij....
Schrok van de week ook. Het hield mij wakker. Lees nooit zo vaak de advertenties in de Toren maar woensdag dus wel. Was vroeg wakker, had tijd over en de krant viel al in de bus. Hoorde 'm klepperen...
Een meisje wat ik kende uit een (ver) verleden was niet meer! Dood. Deze lieve en leuke jonge meid van eerder was een mooie moeder geworden en toch kon je haar niet meer vast houden...PVD!
Ze was niet alleen maar zo voelde het blijkbaar wel. Belde haar tante. Had haar nichtje jaren niet meer gezien. Kreeg tekst en uitleg. Het deed mij, gek genoeg, heel wat! Liep er de hele dag mee rond. Soort van, hoe gek het ook klinkt, een soort van wake-up call. Trap onder mijn eigen kont. Get a life...
Zij was niet dertien in een dozijn. Anders, alternatief(?). Ze had iets, ze intrigeerde mij. Niks geen Mainbargs an en toch dronk ze gewoon bier. Snap je, ze stak haar hoofd boven het maaiveld uit. Had maling aan de goegemeente. Ze wilde mij ooit aan de boeken van Tolkien (Lord of the Rings) en volgens mij Harry Potter krijgen. Stond ze aan de deur in Mariënberg in haar lange zwarte jas. Dit moet je lezen, Alfred. Ik kreeg er geen sjoegge op. Worstelde mij door de hoofdstukken. Hoe graag ik het ook wilde maar dit was niet mijn genre. Gaf haar de boeken terug...Kwam haar later nog wel eens tegen op een feestje, vaak was daar muziek bij. Altijd even een praatje...Zo gaat dat! Daar was die dikke traan...
Wat ik zeg, had haar al jaren niet meer gezien en ik zie haar ook nooit meer. Heb dus weinig referentiekader met haar, maar je mag toch wel treuren om iemand die er niet meer is. Toch? 
Als jij het niet meer weet in de rimram van de tijd. De bodem veel te heet, alle richting kwijt!
Maar ze wist het blijkbaar niet meer. Rust zacht, lieverd!
Sorry voor de zware kost deze ochtend, was niet de bedoeling maar het leven is niet altijd zonneschijn.
Gaat niet altijd over rozen. Maar als wij elkaar maar blijven vasthouden op de juiste momenten!
Verder mooie week gehad hoor, begrijp mij niet verkeerd. Breur werd 21 juni zestig....Het leven vieren.
Een verrassingsfeestje werd er voor hem georganiseerd door zijn vrouw en kinderen. 
Tuurlijk waren wij aanwezig. Iets eerder weg van het werk om op tijd het glas te heffen in Hattem!
Voetbal kijken met Moos en Mouna. Ze hadden op vaderdag een NL borrelplankje gemaakt.
Papa blij. Trots ook! Vrijdag keek ik ouderwets in de kroeg bij Eric B., dat stamkroegje waar eerder Aly B. de biefstukken bakten. 
De zon gaat weer schijnen. Keek van de week nog naar het Noorderlicht. Niet in Noorwegen maar gewoon thuis op de bank. Ze traden op in Hedon. 'Come Back Home' heet hun debuutalbum. 
Kreeg de tip van een meer dan trotse vader. Kom maar thuis. Tja, dat had je meer mensen gegund...
Elkaar lekker vasthouden. Knuffelen en nooit meer loslaten. Soms moet je dingen loslaten maar niet alles en ook niet altijd.  
Bij Noorderlicht dacht ik altijd aan iets met donker, licht, koud en vooral Scandinavië. 
De Vikingen verklaarden dit natuurfenomeen als de glinsterende wapenuitrusting van mythologische strijdgodinnen. Klinkt goed hè. Een Finse legende heeft het over een vos die door sneeuw rent en met zijn staart vonken en kleuren maakt. Volgens de Denen is het een zwanenwedstrijd. En de Sami en Inuit (wie...? die duzz...) zien er onze voorouders in. Mooi, ik zie mijn vader ook vaak zitten op zo'n wolk.
Wetenschappelijk gezien ontstaat Noorderlicht door uitbarstingen van de zon waarbij grote hoeveelheden geladen deeltjes in het heelal geslingerd worden. Dit worden zonnestormen genoemd. Het Noorderlicht bevindt zich 100 tot 150 kilometer boven ons en kan verschillende kleuren hebben. 
Wat je er ook van denkt. Je moet iets vasthouden, wat jij er zelf van denkt, is prima. Het Noorderlicht, Poollicht of Aurora Borealis (zoals het officieel heet) is een visueel spektakel wat ik nog nooit heb gezien. Je moet iets te wensen over hebben..
Maar Noorderlicht is dus ook een band van o.a. Hardenbergse makelij. Betere naam dan Aurora Borealis. Succes heeft meerdere vaders hé. Lekker hoor! Gisteravond ff hun debuutalbum geluisterd. 
Ze komen uit Zwolle. Zangeres Noortje, gitarist Bart (de zoon) en pianist Lucas. Ze kennen elkaar van de studie aan het ArtEZ Conservatorium in Zwolle. Met hun concert in Hedon studeerden ze af. Geslaagd! Cum Laude?
Leuke muziek. One of these Days, Stuck in the moment and Come Back Home! 
Thomas en Paul kenden elkaar toch ook van één of andere studie, heeft ze geen windeieren gelegd!
Net als Henk ben ik ook in de tweede helft aanbeland. Hardlopen staat niet op het lijstje. 
Wandelen wel. Gisteren mijn nieuwe schoenen aangetrokken. (nog) geen blaren, laten we het zo houden.
Eventjes langs de Vecht gewandeld, de voetstappen van Henk lagen er nog. Probeerde er in te stappen. Mick Jagger begon te zingen, dat ik de rivier maar moet blijven volgen...
Volgde gisteren Henk op de voet. Stond zachtjes te juichen en huilen tegelijkertijd toen hij onder het doek van Prins Sport liep. 
Op deze voetballoze zaterdag liep ik onder een blauwe wolkendeken opgeruimd naar buiten. 
Liep langs het water, alles stroomt - niets blijft....Kop leeg. Straks mijn kinderen vasthouden...
Hoop dat ze bij ons langs komen als ze problemen hebben. Want jullie zijn niet alleen...
Wij zijn geen zonnekoning- of koningin maar weten wel het lichtknopje te vinden als het donker in jullie hoofd is en anders blijf gewoon je eigen pad bewandelen of doe zoals Henk het altijd deed met Roelie en nu met haar in gedachten doet : Following the River...stapje voor stapje.
Straks houden wij elkaar even lekker vast! 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#SokkenLa Kapot?

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Momentan ist richtig, momentan ist gut.
Nichts ist wirklich wichtig, Nach der Ebbe kommt die Flut.
Am Strand des Lebens, Ohne Grund, ohne Verstand.
Ist nichts vergebens, Ich bau' die Traume auf den Sand.
Und es ist, es ist OK, alles auf dem Weg.
Und es ist Sonnenzeit, unbeschwert und frei.
Und der Mensch heisst Mensch, wel er vergisst, weil er verdrängt.
Und weil er schwärmt un stählt, weil er wärmt, wenn er erzählt.
Und weil er lacht, weil er lebt, Du fehlst.'
Uut 'Mensch' van Herbert Grönemeyer

Moi, ben ik weer.
Werd gisteren aangesproken in de stad door iemand die mijn stukjes blijkbaar leest.
Vage kennis, kende hem wel maar kon 'm ff niet plaatsen. Heb ik vaker...Sorry.
'Hey Alfred, waar ga je het morgen over hebben, weet je het al?
Ali B., de noten van de Jumbo, Rost van Tonningen of toch de Avondvierdaagse...?'
Laat ik voorop stellen dat er in mijn leven maar één Ali B. is!
Dat is al 52 jaar Aly Binnenmars, die dut geen vlieg kwaad. Bakte jarenlang de lekkerste biefstukken van Mariënberg en omgeving. Ik ken heur al mien hele leven, dat begon al toen ik als jochie van amper een paar turven hoog samen met mien vader in het grote mensencafé mocht komen. Later kwam ik er als jongvolwassene vaak alleen. Wel met vrienden hoor en daar ontmoette ik ondermeer de moeder van mijn kinderen.
Ken ook een Eric B., Tony B., Harry B. en eerder hoorde daar Jan B. ook nog bij, maar die tapt al een behoorlijke tijd boven de biertjes, keurig twee vingers. Kerels van de gestampte pot, niks mis mee. Zal de kaartclub 'Klavertje Vijf' bij Jan B. aan de tap zitten? Donders verzaken, nat goan en niet speulen ook al heb je de Boer en de Nel in handen...?
Neuh, heb nooit zoveel met die andere Ali B. gehad. Bleef zitten in het Gelredome toen iedereen voor hem ging staan terwijl hij samen met Marco B. 'wat zou je doen' zong. Eigenwijs? Of voorkennis? 
Ik was daarentegen wel weer de enige die ging staan toen Ilse DeL. haar gouden keeltje openzette.
Met haar op het podium krijg je mij wel in beweging. Dat blijf ik een mooi mens(ch) vinden. 
Had graag schoenen bij haar willen kopen. Walking in Memphis euh Almelo zonder zo'n witte haarband, als je maar scoort vind ik het allemaal prima, Memphis.
Schijnt dat Ali B. ook een broer heeft. Die wilde in plaats van vingers en zo iets met tandenborstels doen.
Heet Oral B., die broer van, misschien ken je hem of heb je vanmorgen met hem in de mond het gebit weer schoon gepoetst. Hij komt er toch niet mee weg?
De noten van de Jumbo. Ze schijnen de lekkerste cocktailnoten te hebben, althans dat blijkt uit een test van het AD. Een dikke 9 krijgt ie. Kom niet vaak bij de Jumbo, alleen voor de vuilniszakken....
Heeft niks te maken met Frits hoor of met een potje meer of minder. Neuh, ben gewoon niet zo Jumbo-fähig. Wilde dat woord er toch eens ingooien, vind ik zo'n lekker klinken....Fähig!
Toch de laatste dagen wat meer Duitsachtig georiënteerd. Komt natuurlijk door dat EK, vandaag begint het voor ons. Mien moat en zijn geslaagde zoon (8,8 voor Engels, Good zo Tobi) rijdt nu as we speak op de Deutsche Autobahn. Fahren, Fahren. Fahren auf die Autobahn. Dat Volksparkstadion is van ons hè.
Net als in '88. Jemig, hoe kun je een nummer nog meer verkrachten meneer M. Schuitemaker....
Het werkt wel, Mouna zong het gisteren uit volle borst. Ze weet dat ik het een k..nummer vind. Daarom juist... haha. Heerlijk die humor van mijn kinderen. Wat een toppers. Ze liepen vier dagen Avond4daagse Hardenberg alsof het peanuts (borrelnoten) waren. Zonder pijntjes, vijf kilometer met gemak. 
Ze lopen natuurlijk wel eens vaker achter hun vader aan. Nooit sjokkend, ik heb de pas er vaak in en dan moeten ze wel de brommert aanzetten om mij bij te houden. Dan hoor ik halverwege. Papa, kan het ook iets zachter...Oh ja, ff rekening houden met de kinderen. Dat doe ik graag anders krijg ik straks de rekening wel gepresenteerd. Vaderdag hè. Moet straks verplicht een half uur naar boven, nemen ze hier beneden de boel ff over. Mocht niet in de plastic zak in de koelkast kijken en zekers niet in de tas die onder de stoel van Opa ligt. Ben benieuwd. Kon mijn nieuwsgierigheid bedwingen.....
Ben sowieso ff de Sjaak. Kan niet anders. De appel valt niet ver van de boom. Ze hebben vast een boodschap verwerkt in hun kadootjes. Laat dat maar aan Moos en Mouna over...Mooi!
Snap niet hoe die halve bekende, weet nog steeds zijn naam niet, bij Rost van Tonningen kwam!
Weet veel van de oorlog maar heb niks met dat enge NSB-mens. Schijnt dat er weer iemand uiterlijke kenmerken van haar vertoond en in het verleden uitspraken heeft gebezigd die redelijk in de buurt van haar gedachtengoed kwamen. Ergerlijk. Ik vind er alles van. Faber is ook een merk alcoholvrije wijn....Ooit proberen te drinken tijdens de zwangerschap van San. Getverdamme, dan maar gewoon Spa Rood hoor....Ok, speciaal bier dan maar.
Alhoewel, ik heb blijkbaar ook condooms in mijn sokkenla liggen. Daar doe ik momenteel ook niet veel mee. Kan ze vanmiddag opblazen en ze oranje laten kleuren door Mouna, hebben wij mooie ballonnen hangen maar verder.....?
Moos vond ze gisteren. Hij had gaten in zijn eigen sokken en ik was net met Mouna eventjes bij Oma voor de heggenschaar van Robert. Papa, ik dacht eerst dat het snoepjes waren maar zag Durex staan.
Dan appt ie hè. Maar Papa, je kan ze toch niet gebruiken. Oh? Zijn ze al over datum.
Neuh, dat niet. Je hebt toch geen meisje nu. Tja, dat klopt. Ok, hoe lang zijn ze nog goed? 
Tot september'24. Je kan ze dus nog gebruiken moet je wel opschieten....haha. Hoe dan?
Ik vind dat behoorlijk grappig! Oma vond dat ook. Bewaar jij die dingen in de sokkenla?, vroeg mijn moeder. Blijkbaar... Die ondingen raak ik altijd kwijt en op het moment dat ik ze nodig ben loop ik mij een ongeluk te zoeken. Nooit voorbereid. Ben er ook niet zo mee bezig. Ben geen Ali B. maar Alfred D.
Dat dus. Ga het niet hebben over Ali B., hij snapt er nog steeds geen kloten van! 
De borrelnoten van de Jumbo, misschien een keer een zakje meenemen als ik de zakken op heb.
Rost? Die kan aan mijn reet roesten....Ik volg het wel op een afstandje in mijn eigen pluche.
De Avondvierdaagse dan maar. Ja, dat was leuk, gezellig en maakte mij trots. 
Mocht woensdagavond meelopen als papa van. Leuk joh. Gezellig ook. Vier meiden.
Mouna, Mera-lyn, Vera en Mirthe. We gingen door Baalder en Baalderveld. Memory Lane leek het wel.
Ooit een meisje 's avonds weggebracht met de taxi. De volgende dag zou ik bij haar op de koffie komen. Mooi niet, uur rondgetourd door Baalderveld. De weg niet weer kunnen vinden. Dus achteraf wel op de koffie. Meisje niet blij met mij. Ga maar in de rij staan...
Ik stam (nog) uit de tijd dat er destijds geen mobiele telefoons etc. waren. Daar kwamen wij destijds wel vandaan, De Stam. Zocht mij een ongeluk....
Condooms in de sokkenla maar stuurde mijn Opel Vectra alle kanten op behalve de goede!
Dat idee bekroop mij woensdagavond ook weer. Ben op plekken geweest waar ik niet eens het bestaan van wist. Hardenberg is mooi maar je moet het ff zien. Zag een ander Baalder- en Baalderveld. 
Weet nu ook waar de Boerderij staat. Wel handig als ik eens een bandje daar wil bezoeken...
Kende natuurlijk de liedjes niet uit mijn hoofd. Daar boven in de bergen, natuurlijk, maar ik kende 'm in een andere versie en niet geschikt voor zevenjarigen...We hebben een cluppie en dat heet...ging er bij de vier meisjes weer niet in....Schitterend!
Moos liep in een andere groep. Bij de ravitaillering (ook zo'n mooi woord) zagen wij elkaar even. 
Hij aan een dorstlesser van het één of ander, ik aan de koffie. Hoe gaat ie? Geweldig, Papa.
Wij ravitailleerden er mooi op los. Snap je. We waren niet aan het wielrennen maar aan de wandel.
Gisteren heb ik ze opgewacht op de Markt! Geweldig! Defilé. Dolenthousiast waren ze. 
Die paar spatjes regen trotseerden ze man- en vrouwmoedig. Hartstikke mooi, later bij Blij nog even wat gedronken. Happie Snappie...Mooi. We deden het met z'n drieën, net als met klaverjassen mis je er dan wel één. Ik heb die condooms niet voor niks in de sokkenla liggen en nog tot september houdbaar....
Melk gaat ook over de datum, net als Youp, blijkbaar ook kapotjes van de Durex. 
Heten ze daarom kapotjes, dat het stuk kan gaan als je er te lang mee wacht om ze te gebruiken?
Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend die nog steeds Fahrt, Fahrt, Fahrt auf die Autobahn. 
Mooi evenement die Hardenbergse Avondvierdaagse. Eerste keer dat wij meeliepen....Volgend jaar weer! Fantastisch hoeveel vrijwilligers er helpen om dit tot een groot succes te maken, maar ook het enthousiasme van de scholen. Je bent buiten werktijd nog wel even vier avonden bezig om alles in goede banen te leiden. Hulde aan de teamcaptain(s)....Gelukkig hebben wij de foto's nog! 
Ik vond het gezellig. Loop graag, moet ik nog meer gaan doen. Heb andere wandelschoenen gekocht. 
Goedkoop is duurkoop! Ik had ooit geweldige schoenen, gekocht in Oostenrijk. Achteraf onze laatste vakantie samen. Heb ze gedragen totdat ze echt op waren. De laatste herinnering ging in die grijze bak.
De opvolger gaf mij alleen maar blaren. Heb ze een nacht in een emmer met water gedaan, deed ik vroeger ook met mijn voetbalschoenen. Hielp voor geen meter, had elke keer zere voeten na het lopen.
Gisteren nieuwe gekocht. Nu wel kwaliteit, hoop ik. Misschien straks even inlopen als de kinderen nog skik hebben om langs de Vecht te lopen...
Kunnen ze ook meteen mijn geknipte heggie bewonderen. Ik was, naast de buurman op de hoek, de enige die zijn heg nog niet in de zomerstand had gekort. Er klaagde niemand maar ik voelde wel een bepaalde groepsdruk. Zag mensen cq. buren kijken naar mijn verwilderde heg en dito onkruid! 
Het leken wel paddenstoelen. Ze schoten uit de grond. Gisteren maar de heggenschaar geleend van moat Robert. Snoeien....Nu mijn eigen gazonnetje nog. Heb al schoon beddengoed, condooms in de sokkenla (volgens Moos dan, of heeft ie ze weer verstopt..? haha..). Dat zie ik zo voor mij, humor heeft ie sowieso. Heeft ie niet van een vreemde, had ik bij mijn Pa ook gedaan. Alhoewel, die had ze niet eens nodig. Martha hield de kerk wel in 't midden toen geluk nog heel gewoon was.
Lig ik daar klaar voor de strijd, zoek ik mij een ongeluk naar een stukje plastic om de wereldbevolking niet groter te maken dan dat ie al is....Zie het zo voor mij. Slap geouwehoer! Sorry! 
Ben een beetje in tijdnood. Een kat in het nauw maakt rare sprongen dan....
Ze zijn laat deze morgen. Slapen hun Avond4daagse roes uit. Blijkbaar, of ze zijn vaderdag-plannen aan het bekokstoven, dat kan ook! 
Genieten. Vanmiddag ook vast en zeker. Samen met onze XXL Hamster voetbal kijken. 
Heb er zin aan. Ze blijven nog een nachtje. Gezellig! Hoor gestommel. De jongste is wakker, denk ik.
Stiefelt zo wel de trap af. Zijn mooie mensjes....
Luisterde gisteren naar Herbert. Niet meester Herbert, alhoewel....Herbert Grönemeyer is wel een meester in het maken van muziek die een snaar of twee raakt. Althans bij mijn persoontje. 
Der Weg is prachtig van hem, net zoals Männer of Bochum. Ik mag soms graag naar Duitse muziek luisteren. Niet verder vertellen. Je ontkomt er nu niet aan met dat EK bij onze Oosterburen. 
Die Toten Hosen. Wereldband uut Düsseldorf und umgebung. Tage wie Diese heerlijk nummer.
Propaganda, Alphaville of Matthias Reim. Verdammt Ich lieb Dich....Tja. Kraftwerk! Der Udo!
Mensch, durf te leven! Hij beschrijft hierin het verlies van zijn vrouw en broer maar kijkt ook naar het positieve. Doorgaan, geef je niet gewonnen want dan verlies je wedstrijd. 
Zie het leven niet als een wedstrijd, niet eentje van twee helften. De ene helft gehad en de start van de tweede was behoorlijk beroerd! Sta op achterstand net als die Italianen gisteren. 1-3?
Zat gisteren te luisteren, Moos op de achtergrond. Bij 'der Weg' veerde hij op.
Heeft Guus dat ook niet gezongen, klopt Jongen! Trots, weer trots. Hij is momenteel van Joost.
Friesenjung staat hier vaak op! Teksten die kloppen wel. Mooi dat ze zo met muziek bezig zijn...
Nu mag André ook en Wolter, Chefs Special, Armin...zelfs de Dikdakkers mogen! 
Alles voor een succesvol EK! Het gevoel komt langzaam maar zeker. Was eerst teveel 'in betrieb' met de roodzwarten van Mariënberg. Wir haben es geschaft! Kom op, Oranje. Nu jullie nog....
Sowieso Blij met deze Twee, gelukkig kon ik toen ook geen condooms vinden.
Een geluk bij een niet zo groot ongeluk, haha....Blij met mijn twee paar mooie sokken.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Blijven Zitten!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

't is nie alle dagen feest en daorumme zing ik um 't hardst.
Ik heb dit zowat nooit, ik schrik der zölf 't hardste van.
Ik ben zo bliede, ik ben zo bliede man.
Zo bliede as 't mar wezen kan. 
't is zowat te mooi, gien wolkie an de lucht te zien.
Anders bennen der wolken zat mar nou zie ik der echt gien iene....'
Uut 'Ik ben zo bliede' van Skik

Moi, ben ik weer.
Allereerst mijn excuses aan de organisatie van het bierfestival, hier in Hardenberg. 
Had mij niet afgemeld als rechtgeaardde liefhebber, andere verplichtingen. Sorry. Leuk feestje gehad?
Ik bleef maar zitten op de voetbal. Het werd steeds vroeger laat! 
Na het bitter van al die nederlagen dit seizoen wilde ik gisteren ook het zoet proeven van een klinkende zege. Eind Goed, Al Goed! Weg was het chagrijn, welkom terug waterlanders. We blijven 4e klasser.
Als sneeuw voor de zon verdween alles, geen wolkje aan de lucht te zien. 
Was laat thuis, moest toen nog een wedstrijdverslagje in elkaar flansen. Je kent het wel...
Veel appies beantwoorden, reacties lezen op X en Facebook etc. etc. 
Hele administratie hoor op zo'n zaterdagavond als je je doel eens hebt gehaald. 
Ik bleef maar zitten. Kijken naar foto's. Foto's van een mooie dag. Het vlaggenschip in optima forma. Maar ook foto's van vroeger. Lachende oud-klasgenoten, niemand bleef er zitten de laatste jaren.
Wat waren wij een mooie klas. Een hecht team. Negen meiden, drie jongens.
Jammer genoeg waren er maar twee van de negen meiden inpandig op de reünie van mijn basisschool de Hoekstee afgelopen vrijdag, die 100 jaar bestond. De beide Jolanda's. Nu gingen wij niet zitten in het fietsenhok.
Kusjes en zo geven. Neuh joh, we zijn nu volwassen. Dat doen we niet meer....
Ina zit helaas al boven, dat wisten we. Waar de anderen waren? Vergeten, niet op de hoogte? Geen zin?
Jeanette zat te zweten op een warm eiland vertelde haar broertje. Maar had graag verder even gekeuveld met Arjan, Heleen, Dinette, Ageeth of Brenda. Ach, het was sowieso gezellig op mijn oude schoolplein waar de boze wereld buiten het hek speelde.
Als je je ogen sloot was je weer even terug, eind jaren zeventig/begin jaren tachtig, op je oude fijne en vertrouwde basisschool.
Zag mij zitten in gedachten bij Juf Westrik te stoeien met het woordje 'vis', kreeg 'm maar niet goed op papier. Liet 'm maar zwemmen. Uit de kom. Vond ze niet zo leuk....Mijn eerste standje.
Een klas verder had meester Gerrit ter Horst alle moeite om ons te vertellen dat Gerjo een jaartje moest blijven zitten, dat het beter was zo. Hij was er wel, gave kerel. Hij nam telkens maar spraakwater want iedereen wilde iets van hem weten. Hoe gaat het nu met jou, woon je nog in Hulsen? 
Het ei van columbus bij Meester Herbert in klas vijf of zes. Raak de tel kwijt. Grijze baard, blik even naar boven. Vertrouwde plek. Fijne tijd gehad op school. Tussendoor fietsen bij Donder-Japie!
Daar stond het stencil-apparaat, aan de andere kant de kamer waar ik elke week logopedie-les had.
Veel was nog hetzelfde, tuurlijk likje verf en zo. De kapstokken waren tevens verhuisd maar ik zag mij er nog lopen. Voetballen op het oude sportveld, knikkeren in de zandbak. Kattekwaad uithalen met de openbaren. Op krukken lopen met zijn drieën. Jolanda B., Heleen H. en ik. Foto's van vroeger. 
Soms verlang ik wel eens naar die tijd terug. Kinderen willen groot zijn, nou dat gaat vlug. Robbie de Nijs kwam buurten in mijn hoofd vrijdagavond. Langzaam borrelde de tekst op:
'Hier heb ik nog een foto van heel lang geleden, maar als ik blijf kijken dan wordt het weer heden...'
Nu dronk ik er een biertje waar ik eerst ranja mocht met een koekje. 
Mooie tijd, leuk begin van het weekend. Is Henry (breur) er niet? Je lijkt er wel op. Liepen hier ook allemaal van die zusters rond? Leerde hij hier voor casanova....? Was dat een vak of is dat gewoon puur ambacht? Vraag dit natuurlijk voor een vriend, op dit moment wel handig om te weten....
Bleef buiten even op het bankje zitten. Even zes jaar snel de revue laten passeren. Praten met die en die....Zag mijn nichtjes! Zag dat er in oude vriendschappen weer nieuw leven werd geblazen.
De stemming was goed. Opperbest! Die van mij was deze week heel apart. Hele week in een andere stemming gezeten. Niet voor de Europese verkiezingen. Heb niet zoveel met Brussel in die zin...
Maar maakte mij bijzonder druk voor gisteren, zaterdag moest het dan gebeuren in Ommen.
Daar ook alvast mijn excuses voor. Ik heb de laatste weken vaak gehad over dat stomme spelletje voetbal. Interesseert jullie blijkbaar geen bal? Mij wel. Wat kan dat getrap in een emmer jouw leven op zijn kop zetten. Zo'n 69'er in hoogsteigen persoon. Ik was in mineur...Emotie schoot alle kanten op.
Het zou ons toch niet gebeuren. Degraderen naar de absolute kelder van het amateurvoetbal? 
Het begon afgelopen zondag al. Bleef zitten, onbestemd gevoel. Er borrelde iets op in maag en het waren niet de noten. Neuh, een knoop. Bleef maar rondjes draaien. Slecht slapen, nog slechter dan normaal gesproken! Hoe dan? Kom op zeg, verman oe....Oud wijf!
Kom donderdagavond nooit meer op de voetbal. Was er eerder niet weg te slaan. 
Ach, je wordt ouder, je krijgt kinderen. Ander leven. Nu bijna weer terug bij af....
Maar moest even het gras ruiken, beetje slenteren op het Westerpark. Bakkie koffie in de hand.
Even naar de jongens kijken. Stonden de ogen niet krang in de kop? Konden ze de ballen nog raken?
Praatje met Theo en Arjan P. Later nog even met trainert Arjan B. gesproken. Gaf me rust. 
Arjan haalde een beetje de angel er uit. Hij verzekerde mij dat het goed kwam. Komt goed, Dorgelo.
Maak oe nou maar niet naar. Ok!
De jongens waren klaar voor de finale. Net zo voetballen als tegen Kloosternarigheid.
Kop d'r veur. D'r op en d'r over. Legde mijn lot in handen van Bolks en ging er zelfs even voor zitten.
Op sportpark Westbroek van onze vrienden van FC Ommen vond de apotheose van het seizoen plaatst.
Kleine duizend man bevolkten het hoofdveld van het voormalige OZC. 
Vreugdevuren bij opkomst. Het blauw van SC  Lemele en het rood van Mariënberg. 
Je zag even geen hand voor ogen. Maar we gingen als de brandweer, het vlaggenschip ging in volle vaart vooruit. Binnen het half uur hadden we orde op zaken gesteld. 0-3 voor.....Lemele hapte naar adem. 
Man, man wat een luxe. De blik van Gerard zei voldoende. Hij ging eens rustig zitten, toch maar staan.
Wat een week, wat een rollercoaster. Achtbaan van allerlei emoties. Alles kwam vliegensvlug voorbij. 
Eind goed, al goed! Onze Mariënberg jeugd die maar onophoudelijk bleef juichen en aanmoedigen. 
Geweldig. Wat een lekker sfeertje hing er in Ommen. Wist ik wel, foto's van vroeger hè.
Veel gezeten en gelegen in Ommen. Ommen is als een warm bad en sportpark Westbroek is dat na gisteren zeer zeker weer. Lopen alleen maar mooie mensen rond en die er niet meer lopen hou ik in mijn gedachten of zag ik gisteren op zo'n roze wolk zitten. Veel mensen gesproken....Moi.
Mooie gesprekken. Jouw verleden maakt het heden! Foto's van vroeger maar als ik lang genoeg blijf kijken wordt het weer heden. Boudewijn zong en Skik. Lou Reed kwam met zijn Perfect Day! 
Tranen in de ogen, niet van de rook maar van ontlading. Potverdomme! Ik liep leeg.....Knuppel!
Sta je daar, 52 jaar, te janken op het hoofdveld van FC Ommen. Tranen van opluchting? 
Alles vergeten. Neuh, dat niet! Maar vandaag telde dat even niet! De Koning te rijk en Queen speelde.
Onze aanvoerder die in onze kantine even het woord nam. Wat een klasbak! 
Weer die waterlanders, nu weer. Sentimentele draak, je lijkt wel een oud wijf! 
Hij bedankte ons, supporters, alles en iedereen. Ook die lui die niet in de kantine zaten op 't moment.
Het was een k..seizoen geweest met veel downs en weinig ups maar Dennis vatte in een paar zinnen even het seizoen perfect samen. Eind goed, al goed! Top kerel! 
Ach ja, het blijven wel jouw voetballers. Jouw mannen van de gestampte pot! 
Ik bleef staan ipv zitten. Nu even wat ouwe jongens krentenbrood met de heren van vroeger!
Heb ik ook veel foto's van. Trots op mien cluppie, trots op Arjan B., Arjan P. en Theo de L. 
Ze gooiden wat dingetjes om, gaven de ploeg weer vertrouwen en ze lieten pvd zien dat ze echt wel kunnen voetballen. Ze bewaarden het beste voor het laatst. Mooie goals, vooral in die 0-2 van Wesley,  voorbereid door Collin, zat alles van die verbazingwekkende wederopstandig in. Niet gaan voor eigen succes zoals een spits misschien betaamt maar het samen willen en kunnen doen! Mijn roodzwarte hart pompte als nooit tevoren. Hiervoor offer je je vrije zaterdagmiddag op en Dennis sprak wijze boekdelen...Super man!
Het boek van dit seizoen sluiten we. Archiveren, ergens neerleggen waar we 'm later niet meer kunnen vinden. Gelukkig hebben wij de uitzinnige foto's nog. Die zijn over pak 'm beet 10 jaar goud waard!
Draaide gisteravond muziek. Mijmeren over eerder, over nu en over wat er morgen komen gaat.
De hamster keek mij eens aan. Ben je wel goed? Ja, wij hebben sinds woensdag die grote XXL-hamster van de Appie hier thuis staan. Gewonnen door Moos en Mouna. Geweldig! 
Wat een feest toen wij het beest gingen ophalen. Ze wisten van niks, pas in de winkel vertelde ik het hun. Die gezichten joh, geweldig. Kippevel! Geen foto's van maar ik heb de polaroids in mijn troebele brein. Zo enthousiast. Patrick, de supermarktmanager, maakte er een foto van. Voor later die foto...
Hamsteren maar dan compleet anders. Hamster keek 's avonds met ons mee naar de Fakert!
Hand in hand keek Mouna met Hamster televisie. Ik bleef zitten maar je kon mij wegdragen.
Zij 's morgens cornflakes en Hamster een boterham met kaas. Mmmm, lekker zei ie. 
Ja ja, kaas van Jan niet van Albert! Wat een beest. Gisteren ging hij, bij gebrek aan beter, mee naar Moe. Koffiedrinken. Hij vermaakte zich goed bij het mensje van bijna 93. Hij bleef mooi zitten...
Zat gisteravond te praten tegen dat beest. Je zag 'm loeren die Hamster, spoor je wel? 
Gelukkig wel weer....Het was een behoorlijke rare week maar Eind Goed, Al Goed! 
Nu juichen voor Oranje ipv Roodzwart. Kieken wat het wordt. Blijf lekker zitten....Ga het zien!
Volgend jaar ook op de 2e editie van het Bierfestival in Hardenberg. Ga er van uit dat wij nu een keer klaar zijn met het spelen van nacompetitie-wedstrijden. Op de Tabbert volgend seizoen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#FestivalKriebels!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'There is no pain you are receding, a distant ship smoke on the horizon.
You are only coming through in waves, your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child, I caught a fleeting glimpse out of the corner of my eye.
I turned to look but it was gone, i cannot put my finger on it now.
The child is grown, the dream is gone. 
I have become comfortably numb.'
Uut 'Comfortably Numb' van Pink Floyd. 

Moi, ben ik weer! 
Gisteravond, net een half uurtje thuis van (wederom) een geweldige dag. 
Gewonnen met de voetbal, we zitten in de finale. Mooi man!
Kinderen zijn dit weekend hier, waren mee naar Random Live. Allemaal fijne bandjes.
#Festivalkriebels
Ik heb ze al heel lang maar de appel valt gelukkig niet ver van de boom. Hier in ons tijdelijk paradijs.
Zij houden er ook van, Moos en Mouna. We denken Eva voor het gemak maar even bij.
Glaasje ranja, beetje luisteren naar muziek, oordopjes in en een hamburgertje van de plaat. Af en toe kwamen ze even kijken of Papa nog redelijk nuchter was. De tuinslang roerde zich gelukkig niet!
Giet mooi kinderen...Papa heeft een goede dag.  Het meeste gerstenat valt dusdanig in goede aarde...
En weg zijn ze weer. Voetjes in het zand, spelen met de jongens van GJ & Mandy!
Mooie afsluiter van de zaterdag die toch al niet kapot kon.
Kwam dus thuis. Mocht nog even een verhaaltje tikken over de strijd tegen HTC uut Zwolle.
Wij harkten een keurige 2-0 zege bij elkaar. We schoffelden naar hartelust tegen de Tuinders, ze kregen weinig poten aan onze roodzwarte trappers. Lekker wat volk op het Westerpark. 
Allemaal lieve mensen, sommigen kwamen zelfs uit PrayingHouse. Zag de snor al van ver...!
Dochterlief ook mee, mooi duo! The Brandos gingen zachtjes spelen in mijn hoofd! Kriskras...
Zat achter mijn laptop, ff snel het verslagje schrijven dan mocht Mouna naar bed, wilde ze niet maar moeten is soms ook wat, lieverd. Tis al laat. Zij overleefde notabene half gebakken het Random Live Festival.
Ze belandde ongevraagd in de heg. 
Meestal is Papa dat met een slok teveel op, wat zat er toch in die ranja? Had een onverlaat er stiekum wat Beerenburg of Wodka doorheen geflikkerd? Lollig doen anno 2024? Zeg het maar..?
Neuh, bij het scheiden van de spreekwoordelijke markt nog ff wat troubles in Paradise.
Bar & Booz speelden net één van haar geweldige laatste nummers, bijna tied om naar huis te gaan.
Lag Mouna ineens in de heg. Wel of niet geduwd? Dat is de vraag. Maakt ook niet veel uut, ze lag er wel in en dat lag niet in de planning. Neuh...
Beste schaafplek op haar lieve kleine buikje. Dat deed flink wat pijn, snapte ik helemaal. Aaaaaaah
Zo zielig. Op naar de EHBO, die waren ook langzaam het kamp aan het opbreken maar hadden meteen tijd voor het lieve meisje. Top! Veel konden ze niet, even wat desinfecteren (schoonmaken, ok) en een gaasje en wat verband er op. Zo komen wij steevast bij de eerste hulp. Zijn we goed in! 
Mouna vond ineens het festival niet meer zo leuk, ze kreeg andere kriebels. Weg van hier, Papa! 
Dus misten wij the afterparty met Tenessee Aces. We zaten al op de fiets richting huis. Ard stuurde de foto. Leuk....
Thuis kwam de EHBO kist tevoorschijn na eerst onder de douche te zijn geweest. Alles met beleid.
Met een nieuwe handdoek afdrogen, dan schuurt het niet zo. Droogt trouwens ook voor geen meter maar dan maar ff met de föhn er op. Alles met beleid hè. Later Vaseline erop gesmeerd. Gaasje er op.
IJsje uit de koelkast, lekker bij Papa zitten, stiekum van Papa's pizza smullen. Tja, papa had nog niet gegeten. Toen ik een hamburgertje wilde halen was de stroom even op. Tja, dan kun je niet bakken.
Vandaag ga ik weer allerlei kanten op. Wilde verhalen dat ik bezig was met het stukkie over de voetbal.
2-0 winst. Moest ik even gieten in een paar stichtelijke woorden. Trots op mien cluppie.
Ze hebben de geest weer, zekers niet uut de fles laat staan uit groene pretkegels...
Moos regelde de muziek op mijn oortjes. Eerst Joost, hij kon het weten...maar toen ging Moos echt zijn best doen. Hij weet waar ik van hou. Muzikaal gezien dan. Hey Papa, dit lijkt wel Skik. Ze zingen ook in het dialect. 
Iets met Hendrik Jan en Bökkers, komen ze uit Zweden of zö met die puntjes op de o...
Kreeg dit nummer een paar weken terug aangereikt van Jan. Moet je eens luisteren, Dorgelo!
Draai het wel eens in de Volvo op weg naar goddeloos 'n Ham. Was gisteren behoorlijk toepasselijk. 
'Dit is mien leaven, dit is mien volk. Dit is de wereld die ik ken. 
Dit is mien leaven, dit is mien volk. Ik wil ook nergens anders hen. 
Dit is de diesel in mien tank. Kan hier tenminste zeggen wat 'k denk.'
Dat duzz. In het dialect, Nedersaksisch komt het nog wat meer binnen. Vooral op dagen als gisteren.
Dit staat in je speellijst, Papa. Ken ik die ook? Liet hem 'Annie uut de Bochte' en 'Iederene hef een Reden' horen. Hij snapte niet alles, wat is een buul met wiet? Is dat een joint, Papa....? Ja, zoiets.
Soms kan een kind van elf jaar ook al teveel weten, of niet dan? 
Maar Hendrik Jan bracht de boodschap over. Gewoon simpele tekst op een doodnormale zaterdag maar vrat wel in op de goede manier, als je begrijpt wat ik bedoel. 
Ik wil het misschien wel anders, graag zelfs, maar als zij er zijn (M&M) kan mij verder weinig gestolen worden. Ze zijn de wereld voor mij, door hen voel ik mij soms Adam in het voormalig paradijs....
Geen sissende tuinslangen, neuh Gardena is niet echt mijn merk. En van appels eten krijg ik uitslag.
Mooie dag gisteren en om een lang verhaal kort te maken en anders knopen sommigen mensen er geen touw meer aan vast. Genoten met een grote U. Miste wel mien moat maar dat terzijde...!
Random Live, 5e editie, was er weer één voor de boeken. Je kunt redetwisten over de locatie, de vorige had iets meer feeërieks, maar geef het de tijd dan groeit alles wat beter en mooier...Trust me!
Met de bands was niks mis. Kende er 3 van de vier. Alleen Capt. Kirk was nieuw voor mij en toch ook weer niet als ik zag wie er op het podium stonden. Slecht in namen derhalve maar wel herkenning. 
Verder Bar & Booz (o.a. van on the cover), Tap Another Tune uut Slanting Ditch and Creebles (Kriebels) uut Daarle en omstreken. 
Beetje bekend geworden door sportclub Daarle. Ze waren daar lovend over, leuk bandje Alfred. 
Moet je horen. Werd al uitgenodigd op hun 60-jarig feestje waar ze voor enkele weken terug reeds de pannen van het dak speelden. Tja, soms moet je uitnodigingen overslaan anders komt de firma op leven en dood te vaak om de hoek kijken (credits: De Dijk).
Maar het zou maar jouw collega zijn. Wat een strot heeft die zangeres. Karlien Bosch. Is zij ook de naamgeefster van het leuke festival 'n Bos Food & Drinks in Daarle? Ik vraag dit natuurlijk voor een vriend. Ook al een paar keer geweest. We houden van festivals hè. Die leuke kerel van haar stond rechts, voor de kijkers links. Ik vergistte mij al, kan gebeuren hè.
Mandy kwam even buurten, collega hè. Sommigen hebben ook altijd geluk. Mooi & Mooi bij elkaar!
Alle bandjes waren goed te doen. Miste jammer genoeg door de voetbal de aftrap van de organisatie zelf. Random Five, in nieuwe bezetting met ook een zangeres en de gitaren op volle oorlogssterkte. 
Zie jullie binnenkort vast nog wel eens. Maar Creebles, ik krijg er de kriebels van....
Vooral toen ze ff Comfortably Numb van Pink Floyd speelde. Kippenvel! Zat net naar boven te kieken en warempel, naast Ludwig zat mien Va op zo'n wolk bijzonder Groot te weh (te zijn...)
Als ik denk, denk ik vaak in het taaltje van hier. Sorry, kan niet anders. Dan houd ik alles dicht bij het gevoel. Neuh, naast voetballen hebben ze in Daarle ook verstand van een mooi stukkie muziek maken.
Daarle speelt 5e klasse maar de band Creebles scoort zeker punten op muzikaal gebied. 
Ach, Random Live is sowieso een lekker knus festivalletje. Geen moeilijk gedoe. Bier koud, hamburgers warm (als de stroom het dut) en mooi dom ouwehoeren. Je komt nog eens iemand tegen. 
Hey, was dat niet die meid die altijd bier tapte bij Celebration samen met die andere Erna, of stond ik er nou voor...? Dat kan ook. Met mijn lengte ben je bijna altijd de Sjaak bij concerten. Wordt er weer op je schouders getikt, nooit door mijn toekomstige ex maar altijd door lui die liever de band zien dan mijn grote rug. 
Tja, het kan verkeren. Bredero was er niet maar zat wel ergens op het vinkentouw.
Het was gezellig, mooi dom voor je uitkijken en grappig doen. Combinatie die ik graag nastreef. 
Kinderen die lekker aan het spelen waren, soms even kwamen luisteren. Moos die weer nummers herkenden. Trots hè. De appel blijft maar niet ver van de bomen vallen....Ik hou d'r van. 
Festivalkriebels. Daar hou ik van, krijg ik iig geen knoop van in mijn maag. Als een bandje skik heeft aan het maken van muziek heb je mij al half, laat staan driekwart te pakken. Ik hou van live-muziek.
Dan mag het van alles zijn. Van Bach tot klassiek, van rock naar Nederpop. Maar het liefst iets er tussen in. Comfortably Numb kwam ff binnen. Genoot met ogen dicht al had ik ze open....Snap je!
We stonden mooi vooraan bij Creebles. Postbode en Postbode ook. Ik kon ze niet uit elkaar halen...
Ina kende ze. Stond blijkbaar geen maat op! Mooi weer, tot net iets voor acht uur toen ik Mouna uit de heg mocht halen. Dat was maar een klein smetje op het feest en het feit dat ik zonder hamburger naar huis mocht!
Ach, een kleinigheid hou je altijd. Wij staan op de drempel van lijfsbehoud, dat maakte ook wel mijn dag gisteren. We waren daarom ook iets wat verspätet op onze afspraak op Random Live. Kein Drogencontrolle.
Het eerste uurtje lieten wij noodgewongen verstek gaan. Tja, voetbal hè, de belangrijkste bijzaak in het leven. Moos dacht dat wij met de 2-0 voorsprong het Westerpark wel konden verlaten. Dat gaan ze niet meer weggeven hoor. Hij kreeg gelijk, zoals zo vaak. Kereltje is niet van gisteren, net als Mouna. 
Dat worden straks echte volwassen mensen hoor. Ben ik niet bang voor, als er maar geen heg in de buurt is. Nu papa alleen nog. 
Zo hou je altijd wat. Koester dagen als gisteren. Tage wie diese....Heb nu net die Toten Hosen op de speakers staan. Schalt door het huis, nou ja - in mijn oortjes - , Mouna is wakker en vroeg vriendelijk of ik de dopjes in kon doen. Ze kijkt weer eens de zoveelste paardenfilm op Netflix, als je één paard hebt gezien heb je ze toch allemaal gezien. Zo'n goede ruiter ben ik nooit geweest, ik spoor meestal het verkeerde paard aan. Neuh, helder licht ben ik niet of nooit geweest. 
Wilde gisteren Kimchi halen, nieuwerwetse vorm van Atjar Tjampoer, gefermeteerde chinese kool.
Zag ik donderdagavond langskomen bij de Augurkenkoning. Maar wat er in mijn koelkast ligt niks van dat Kimchi gedoe. Wel genoeg witte wijn. Op de toekomst voorbereid....Nu nog effe Kimchi halen.
Je merkt wel. Het was zo'n dag dat er van alles gebeurde maar gelukkig ben ik niet aangenaam gevoelloos geworden. Zekers niet Comfortably Numb. Merkte gisteren, niet alleen aan mijn thee-water, dat alles nog aardig doet aan mijn lichaam. Het heg-indicent gooide even wat roet/kimchi in het eten...
Maar je moet ook nog wat te dromen hebben. Dat doen wij zaterdag 8 juni ook weer....Dan komt onze droom of zekers ons doel van dit seizoen ten volle uiting op een mooi sportpark in Ommen!
Dan knalt er hopelijk een ander nummer over het zwangere sportpark van de plaatselijke FC....
Kriebels (Creebles) en Festivals. Festivalkriebels, zal mijn taak als broeder eens opnemen. 
Mouna vraagt om verzorging. De schaafwond valt gelukkig mee, ze laat zich gewoon graag in de watten leggen. Niks is een meisje van zeven jaar vreemd en ik hou er van. Volslagen gevoelloos zal ik nooit worden. Kom maar door Pink Floyd.....Volgend jaar helaas niet noar Daarle, toch...toch?
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#De Bal is Rond!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Though I've tried before to tell her of the feelings I have for her in my heart.
Every time that I come near her, I just lose my nerve as I've done from the start.
Every little thing she does is magic, everything she do just turns me on.
Even though my life before was tragic, now I know my love for her goes on.'
Uut 'Every Little Thing She Does Is Magic van The Police

Moi, ben ik weer.
Heb wel eens vaker van die dagen dat (bijna) alle puzzelstukjes op zijn plek vallen. 
Dat het 's morgens begint te zaaien in je hoofd en dat je 's avonds de vruchten er reeds van plukt.
Gisteren was zo'n dag. Stond op, deed een plas en vannacht net andersom en ging vervolgens liggen.
Daar tussen in was het dikke prima. Goed te doen!
Snapte ik het leven een beetje, poetste ik eigenhandig mijn doffe glans op totdat het ging glimmen.
Gaat soms nergens om, kleine dingen, simpel ook maar wel die het verschil kunnen maken...
Ben vaak vroeg wakker. Was ik altijd al maar de laatste jaren is de meeste slaap wel gevat rond de klok van vijf, zes uur in de ochtend. Als ik geluk heb vallen de ogen nog weer eens dicht maar meestal zijn de bouwvakkers in mijn hoofd druk aan het werk. Zagen, bijschaven, timmeren etc etc...
Vanmorgen ook. Was er laat in gekomen. Keek nog even Youp terug. Allerlei vakbroeders hadden iets te zeggen over de man die na ruim vijftig jaar het podium vaarwel heeft gezegd. 
Zag kleine stukkies, vooral hoogtepunten uit zijn omvangrijke oeuvre. 
Was daarvoor ook even in het café geweest, gelukkig geen Buckler-lul te bekennen. 
'Buckler, dat kent u toch wel? Dat is dat gereformeerde bier. Buckler-drinkers, daar heb ik een hekel aan. Van die lullen van een jaar of 40 die naast je in het café staan met hun autosleutels. Rot eens op, jongen, ik sta hier een beetje bezopen te worden. Ga weg gek! Ga in de kerk zuipen, idioot. Zuip dan niet, idioot.'
Schitterend. Ken het uit mijn hoofd, daarom dronk ik gisteren bij café Mans maar Spa Rood. 
Was met de auto, allang geen veertig meer en ik had nog wat in petto. Wat...? Dat wist ik toen nog niet.
Maar het was zo'n dag die je soms eens nodig bent. Een zaterdag die alle kanten op kon vallen maar zoals al gezegd, toch...? (even kijken, ja klopt) alle beschikbare puzzelstukjes vielen gisteren op haar plek. Mooi man.
'Every little thing She does is magic...' Het nummer van The Police knalde gistermorgen door de boxen in de auto. Reed naar de voetbal, even kijken of er nog wat te doen was. Had een onbestemd gevoel. Sowieso geen vlinders in de buik. Vandaag (gisteren duzz) moest het dan echt, echt gebeuren. Geen excuses, we moesten winnen om de verlenging af te dwingen. Beter gezegd: de na-competitie halen...
Ik was er nog niet zeker van! Konden ze de kop er voor houden...??
Tuurlijk, lieve jongens, onze elf in het veld en die 5 of zes er buiten. Maar konden zij er staan als het uur U langzaam aan het slagen was. Zeg het maar. Vorige week waren ze Des Te Beter maar konden ze dat gisteren weer....? Vragen, vragen. Werd gistermorgen wakker met een ouderwetse knoop in mijn maag.
Maar gauw naar Moe, koffie drinken, krantje lezen. Wie weet dat een bak koffie mij een gang naar de WC zou opleveren...Eureka.
Er zat mij iets dwars, wist wel wat het was maar probeerde het te verdringen. Was het al kwart over vier...? Vragen, vragen....Ik had niet eens de tijd!
Snap je. Radio 2 spuugde een oude hit van Gordon Summers en consorten uit.
Dacht niet eens aan een vrouw maar zag de voetbal er als één. Ik ga al zo lang met haar. 
Bijna vijftig jaar. Nog steeds gek op dat mens. Ik merkte het de laatste weken, Het was erg hoor, ik was niet in de stemming. 
De reden, ik miste iets bij haar. Van verliespartij naar verliespartij gingen wij met z'n allen. 
Was ik hier ooit verliefd op geworden. Als jochie van amper zes met al mijn vriendjes doelloos achter die ene bal aanrennen. Ging maar gauw in de goal staan, hoefde ik niet zo te rennen en probeerde vanaf de effies de ballen tegen te houden. Het lukte soms, vaak ook niet. Ik haalde wel het eerste. 
Met meer geluk dan wijsheid. Maar ach, ik kan soms opscheppen tegenover mijn kinderen over de Papa die ik vroeger blijkbaar scheen te zijn. 
Veel beelden zijn er niet meer van en wat er ooit over geschreven is had ik negen van de tien keer zelf in de hand. Ik richtte mij niet echt ten grondde, was ook niet mild over mezelf maar ik hield altijd de kerk wel in 't midden als je misschien begrijpt wat ik uberhaupt niet bedoel. 
Je moet bij mij vaak door de zinnen heen lezen maar een vriend hou je niet voor de gek!
Legt dan zijn vinger even op de zere plek, je kunt blijven ontkennen, schouders ophalen maar Robert zat dicht bij de waarheid. Ik weet 'm zelf ook niet helemaal, maar nogmaals hij pelde de ananas wel af. Laagje voor laagje. 
Kom even niet zo gauw op de andere vrucht die je hier meestal als symbool voor gebruikt....
Maar goed, zong luidkeels mee met Sting. Het ging over mijn eerste liefde. Niet over het feit dat ik met mijn moeder wilde trouwen maar over de voetbal. Over Mainbarg. Jemig, wat zit die liefde diep!
Ik was de laatste weken niet in mijn hum. Sliep slecht, dat roodzwarte hart bloedde, had kut-weekenden alleen door dat stomme voetbal. De belangrijkste bijzaak in het leven maar als, en je kinderen er niet zijn, het liefdesleven niet over rozen loopt en de voetbal ook nog aan het klootviolen is dan heb je een regelrecht kutweekend...en nog één, en nog één.
Daarom zong ik hartstochtelijk mee met Sting. Every little thing She does is magic.....Zou vandaag zo'n dag zijn. Kom op zeg, Bring it On! Laat ons juichen, laat zien dat je ballen hebt. 
Kuierde ff op het gemak rond op mijn Westerpark, we kennen toch elk gaatje, elk hoekje. 
Liep even over het hoofdveld. Sprak met deze en gene. Keek naar ballende jochies in een bak. 
Keek onze spits even diep in de ogen, stonden ze goed? Warempel, ze waren helder en blauw.
Weet niet of Rolf blauwe ogen heeft maar ik verdrink er graag in als hij dartelt op het groene laken.
Keek even opzij. Daar stond ze, ook mooi. Tja, het leven is niet altijd eerlijk. Je gunt iemand net zo'n leven die voor jou ook geplaveid leek te zijn naar het einde. Maar de weg leidde niet naar Rome maar hier naar Rheeze. Dacht dat mijn Pa er nog een stokje voor kon steken, blijkbaar heeft ie ruzie daarboven met het opperhoofd. De alwetende....Ahum. Anders was het toch wel anders gelopen, hadden we nog 3e klasse gespeeld en kwam ik vrolijk thuis, kuste ik haar en daarna mijn twee lieve kinderen. Liepen ze elke dag de deur plat in plaats van iedere woens- en donderdag en om het weekend. Moet niet zoveel denken....Dacht ik nog. 
Volgen jullie het nog! Spring van de hak op de tak. Gaat over voetbal hè.
Kwam thuis, draaide een wasje, deed wat boodschappen. Haalde alvast een mooi biertje in huis voor de avond. Je weet nooit wie er nog aan de deur zou kloppen. De volgende ex...?
De tijd ging mij niet snel genoeg. Probeerde de wijzers vooruit te spoelen maar de batterij was leeg.
De Dijk kwam langs, Wanhoop niet, wanhoop nooit....Had 'm op shuffle gezet, wel nummers van Huub en de zijnen maar de volgorde bepaalde het kastje zelf. 
Op naar Kloosternarigheid. Weet niet eens wat de radio nu speelde, was gefocust! 
Kort verhaal lang. Ze stonden er. Ze hadden de ballen meegenomen en wonnen met 1-3. Prachtig!
Mooie uitslag. Voorspel ik al jaren, elk seizoen noteren wij wel een keer zo'n zege. 
Wij gaan in de verlenging. Nog 2 wedstrijden om ons vege lijf te redden. Zaterdag tegen HTC, winnen we dan volgt, hoogstwaarschijnlijk bij FC Ommen, het alles of niets duel tegen de heren van Lemele.
Maar het was magisch gisteren. Alles klopte! One Fine Day. Alles ging zoals wij hoopten!
Ditmaal geen kink in kabels, of ploegen die ineens als de brandweer gingen....Nope!
We trokken pretkegels open. Mooi volk daar op de Polderhoek. We snappen hoe 't werkt!
Gelukkig wel! Merkte aan mijzelf dat een bepaald juk van mijn schouders viel. In duizend stukkies.
Even appen met Gerard, even de boel kortsluiten. Ben geen Buckler-lul daarom dronk ik Spa Rood in mijn zelfbenoemde Stamcafé. Even de boel analyseren met de vaste stamgasten. 
Eenduidende meningen. At een Pizza Calzone Wolter. Mut niet gekker worden. Appte moat Robert, kom je nog even? Die stond geparkeerd op de voetbal.
Onze beide vrouwen waren de deur uit. Die van hem voor maar een weekendje, die van mij voorgoed.
Dus we hadden het rijk dit weekend alleen. De koning te rijk? Elk nadeel heeft zijn voordeel!
Met dat principe in het achterhoofd kwam Robert over van Mariënberg naar Hardenberg. 
Goede gesprekken. Eerst over het spelletje, toen over allerlei andere spelletjes die worden of werden gespeeld.
Robert had zijn vinger meegenomen, die legde hij even op de plek waarop het hoort. Auw!
Komt soms aan, maar het is niet altijd gekkig- en vrolijkheid. Soms moet je even harde noten kraken.
Een goede vriend hou je niet zo snel voor de gek. Vannacht filterde ik zijn woorden....
Pieternel kwam langs. Grappig, afzonderlijk van elkaar hadden wij deze zangeres opgezocht nadat ze hier ooit optrad in de Voorveghter tijdens dat Bruce Springsteen gedoe van Kluun en Verdonschot.
Daar trad destijds ook de zangert van IOS op. Wie speelde gisteren in het muziekcafé, juist ja - Is Ook Schitterend. Joost mag het weten, in dit geval Joost Marsman. Lekkere stem heeft ie, net zoals Dennis Kolen. Pieternel. We zochten allerlei nummers op. Ken je haar? Yep...Country met een snik in haar stem. Goh, jij was daar destijds met Tobi. Hij dacht met mij. Neuh, ik was toen met dat lieve meisje uit Stieltjeskanaal. Weet je? We worden oud, Robert. We vergeten dingen en vullen ze anders in....
Net als onze verhalen over de voetbal. Hij liet mij dingen horen waar ik zelf niet 123 naar zou zoeken. 
Luisterde vanmorgen weer Davina en dus ook Pieternel. Werd er mee wakker, had blijkbaar de box mee naar boven genomen. Lag nog iemand in mijn bed die wel wat terug zei, nou ja zong...Snap je.
Kwam gisterenavond thuis na het bezoekje aan café Mans, ging zitten voor het maken van het stukkie. Slingerde de box aan. Huub zong nog het laatste van Wanhoop niet! Klopt. Het had zo moeten zijn.
Moos belde ook nog, mijn dag werd met de minuut beter. Hij verhaalde over het eindejaarstoernooi van de Vikings en dat hij had gespeeld met jongens onder de 18 en 16 en dat hij bij hun in het team zat. 
Tuurlijk vertelde ie over de afsluitende BBQ van de basketbal en wat hij had gegeten, blijft een Dorgelo hè. Schitterend!
Zag foto's. Zag hem genieten. Hij struikelde bijna over zijn woorden, zo enthousiast was ie. Hij reed terug naar huis maar arriveerde niet hier aan de Voermanstraat. Ging naar zijn andere huis, die van zijn moeder. Tja....Daar hadden we het ook over, snapte Robert en Robert probeerde mij te begrijpen. 
Bring it On! We hadden het over Bert, zijn oom! Potverdomme, ik herkende hem eerst helemaal niet. 
Hij zong, met zijn laatste krachten, mee met Ede Staal. Voor hem wordt het straks echt donker! Kutkanker dan is zo'n kutweekend niks bij. 
Moe rakelde 's morgens ook nog zo'n mooie herinnering op van oom Bert. Dat Bert ooit bij ons binnenkwam met oud- en nieuw en dat hij uren, dagen, maanden zong. Bert kon mooi zingen, kan....
Hij is er nog. Duurt niet lang meer maar het nummer van Ede Staal kwam binnen. Je moet leren relativeren....Maar echt licht wordt het ook niet meer bij hem. 
Bij mij is er nog steeds niemand dood! We hadden het potverdomme gewoon over het leven. 
Eerst voetbal en toen andere dingen. Twee vrienden die elkaar niet los laten, wat er ook gebeurt!
Kippenvel. Het was zo'n dag die bijzonder werd! Mooi. Tof!
Maakte wat spare-ribs klaar. Gaan we nog even Hardenberg in? Goed idee.
Kwamen uit bij Sevens. Het kroegje waar ik soms zit. Ard was er ook en Fero. 
Ard 'stuntman' Maat. Aaide over zijn lieve bolletje. Zag er weer goed uit. Praatte met de broer van Jacco en Menno. Ach, we zijn allemaal familie. Keek eens rond. Love me Tinder euh Tender....
Ditmaal geen Skuumkoppe maar gewoon Hertog Jan. Koningen hè...
Ach, het is allemaal niet zo moeilijk als je maar wint met de voetbal. Ben je veel beter te pas!
Las vanmorgen nog even twee zinnen terug van vorige week. Tja, ze kun je 'm uitleggen. 
Had ik 'm ook zo bedoeld? Ik twijfelde, slechte raadgever hè. Wil gewoon iets terug wat ik zo liefhad. Vind het niks om op afstand met je zoon te communiceren, hoe leuk het telefoongesprek ook was. Voelde zijn enthousiasme, ik voelde ook het gemis.
Ik had de wereld in de zunne. Nu schuift er soms een wolk voor....
Maar als je zo'n zaterdag als gisteren achter de rug hebt, kun je weer even. Ben je goed te pas!
Het was weer een kort nachtje, nu maalde niet veel in mijn kop behalve het laatste zaadje wat ik gisteren had geplant. Straks even water geven, niet vergeten.
Gaat het nummer van the Police de volgende keer dan echt over haar in plaats van de voetbal?
Zeg het maar. Lekker boeiend! De bel gaat, hoe kan dat nou? Die doet het niet meer..... 
I Can't Stand Losing you....Kop houden Sting! Giant Steps are what....
Fijne zondag. Ja, mag wel zo....