#Ik Ma'j Oe Wa Lied'n!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Someone told me long ago there's a calm before the storm, I know.
It's been coming for some time when it's over so they say.
It'll rain on a sunny day, I know, shining down like the water.
I wanna know, have you ever seen the rain?
I wanna know, have you ever seen the rain?
Coming down on a sunny day.'
Uut 'Have you Ever Seen the Rain' van CCR maar in de uitvoering van Sanne en Milow (Beste Zangers)

Moi, ben ik weer! 
Het is zo'n beetje het enige voordeel van een goed verlopen scheiding. 
Dat je soms weekenden alleen bent, zonder kinderen of andere mensen om je heen. 
Dat er niemand thuis op je wacht, dat je voor een paar uurtjes je eigen gang kunt gaan.
Een goed glas bier, fijn stukkie muziek en ik alleen in de grote kamer met bloemen op 't behang.
Denk dan vaak dat ik de wereld een beetje beter begrijp, vind dan ineens alle vrouwen op de digitale snelweg reuze interessant en vooral het feit dat ze op mij zitten te wachten, denk ik dan. Hallo, jij leuke man daar aan de overkant. Gekkerd!
Swipe eens naar links. Gekke vent! Doe Maar. Doe Normaal. Blof? Zo ken ik nog veel meer bandnamen uit mijn hoofd, maar dat terzijde.
Dat de lego van de kinderen er nog gewoon staat, tikkeltje bewust. Dat ik het een keertje niet erg vind dat ze de rommel niet achter hun kont hebben opgeruimd. Dat het geschetste beeld jou het idee geeft dat ze hier gewoon een verdieping hoger huizen. Bij wijze van...
Dat ze zomaar van de trap kunnen komen stiefelen. Hallo Papa, kan niet slapen. Kom maar schat. Gezellig samen onder het schapendeken. Dat je straks gewoon naast haar gaat slapen. Kusje op haar voorhoofd, het was gewoon een boze droom joh. Dat dekseltje past gewoon.
De lamp buiten gewoon aan. Voor wie? Goeie vraag. Mocht er ooit iemand aankloppen (de bel doet 't niet), dat ze weet dat ze meer dan welkom is. Weet ik veel. 
Lieve meisjes zat. Hier in Hardenberg, zag er gisteren nog eentje voorbij flitsen uit Ommen. De meter liep nog niet eens. Mooie woordjes appen met een behoorlijke lieverd langs de Hunebed Highway.
Niks zeggen maar denken/dromen in het dialect van hier. Ik Ma'j Oe Wa Lied'n. 
Het hele weekend al met zo'n Sallandse/Twentse/Drentse (??) uitdrukking in de kop zitten.
Gezocht op internet. Kan de juiste spelling niet vinden. Is het nou: Van Bov'n dalig, Van Boom'n daale. Van Bove Daele...Kwam verder de mooiste uitdrukkingen tegen, heerlijk. 
Waar wij in Nederland zoveel zinnen voor nodig zijn is het hier slechts met een paar woorden gezegd!
Amen!
Kende het niet. Jan en Henk wel, Gerard ook, zelfs mien Moe maar die was vergeten hoe je het ook alweer moest schrijven. Misschien weet Lohues het wel of mien grote breur. Keien in het NederSaksisch. Dialect-puristen.
D'r goat d'r meer dood an'n draank as van 'n dös. Geweldig! Waarheid als een koe.
A'j plat könt proat'n, mö'j 't nich loat'n. Dat zei mijn Opa altied. Mooi man.
Maar goed, dwaal weer af. Vanmorgen was de magie van gisteravond weg. Had blijkbaar het raam open laten staan en daar was ie door weg gevlogen. Zag vanmorgen alleen nog een zwarte kraai rondkuieren achter het huis. Moet dan altied denken aan Zwarte Magica uut de Donald Duck. Dat enge mens dat zomaar kon veranderen in iets anders. Brrrr...Zwarte magie. Had er nooit zoveel mee, slechte make-up ook. Eng.
De wereld loopt op haar eind. Nu maakten deze week zich veel mensen zich ontzettend druk over de nieuwe buurvrouw van die eend zonder broek. Donald Duck heeft een nieuwe buurvrouw. Nou en?
Eva Hamerslag en haar zoontje Lex zijn de nieuwe bewoners van Kwaaklaan 11. Kwik, Kwek en Kwak staan al jaren op de wachtlijst van Beter Wonen maar zij kregen gewoon voorrang omdat het bruine eenden zijn. Althans, als ik alle berichten op voormalig Twitter mag geloven...Wat een onzin! Lariekoek.
Waar hebben wij het over? Het zijn stripfiguren, mensen. Vroeger las ik de Eppo en de Donald Duck. Moos was ook lange tijd geabboneerd op de Donald Duck. Echt waar, als wij ons hier druk kunnen maken over de nieuwe buurvrouw van Donald en er van alles bijhalen zelfs het in- en inslechte. Kom op zeg. Eva heeft dreadlocks, kijk eens om je heen. Dat hebben er meer hier. Woke...Alles beter dan die Zwarte Magica, of niet dan. Dat vind ik pas een eng mens. Verandert je zo in een stronkje bloemkool of pinda's van de Spar.
Niemand die zich omdraaide in het graf toen Mark Knoflook met zijn gitaar ten tonele verscheen in Duckstad. Of dat de Zware Jongens gewoon Nederlanders zijn. Crimineel dus. Dagobert Duck gewoon een vies oud mannetje is met z'n veel te grote pakhuis.
Of dat Oma Duck nog steeds niet uut de tied is. Daarom denk ik zaterdagavonds, 1x in de twee weken dat ik deze wereld beter ga begrijpen. Dat er iemand op de bel drukt, dat ik samen met haar het bed induik zonder springplank.
Spijkers op laag water zoeken. Snappen jullie het. Ik moet dat ook niet volgen, krijg dan steeds meer van die berichtjes waar ik überhaupt niks mee kan. Ideeën die alle kanten opgaan behalve de goede. X is het afvoerputje van Nederland. 
Mis dan wel de kinderen. Wilde liever dat ze 24/7 hier waren, dat ik ze achter het behang kan plakken. Betrap mijzelf op mijn gedachtengangen, dat ik het soms best wel lekker vind dat ze er even niet zijn. Mag dat? Kan dat? Maar als ze ergens anders even wonen mis ik ze wel weer ontzettend. Snap je. Kan niet zonder ze. Puur eigenbelang. Je bent Papa of je bent het niet, dat gaat niet in deeltijd.
Dat Mouna een boterham voor je smeert met teveel boter en te weinig kaas. Maar lekker joh!
Dat Moos hangt in de bank, hoe kun je zo zitten en mij die grote glimlach geeft. 
9,2 op Duits en al 86 grote clubactie loten verkocht. Kereltje!
Weet niet of de buren vannacht wakker zijn geworden. Als dat zo is, sorry! Misschien stond de JBL box wel te hard. Lekker man. Als Ge Ooit van JW Roy en Gerard Maasakkers. Dan is Brabants in zo'n lange donkere nacht een mooie taal heur. Van Boven Daal! Geluk kon niet op!
Wou dat ik vandaag voelde zoals ik gisteravond had moeten zijn. Hoe mooi zou dat wel niet zijn?
Moet dan geen Beste Zangers of zoiets terugkijken. Hannah Mae die mij vol raakte met een nummer van Matthijn Buwalda. Wie? Ja, die ja....Iets over kinderen met het liedje 'Deze is voor Jou'. 
Hannah kende ik al van Rudi Bults, voor jaren terug mocht zij zomaar een gitaar van de muur pakken tijdens het Strawberry Fields Festival, inmiddels ter ziele. Goede dingen blijven nooit lang! Ik vertrek!
Leuk meisje met een mooie stem. Moos zou zeggen, veel te jong voor jou. Klopt Moos. Ilse had geliek en Daniël ook. Iets met wijzen en het mooie Oosten hier. Tranen met tuiten, maar geen tranen van verdriet maar van geluk. Kijken naar wat je wel hebt....Hannah veur President of zoiets. Ik Ma'j Oe Wa Lied'n.
Was van de wijs, zat ook aan de IPA van de achterbuurman. Niet in de Brand te krijgen deze avond maar ik voelde het vuur branden. Benno had tevens geliek, deze IPA was goed te doen. Een vreemdeling in de koelkast tussen al die Bokjes en Tripels. Het zwarte schaap tussen al die witte...Zwarte Magie!
Keek naar de koelkast. Naar alles wat de kinderen er op hadden geplakt. Naar foto's van mooie dagen.
Sta je daar, zondagmorgen (zaterdagnacht) met je laatste slok in het glas te kijken naar je koelkast. Zegt sowieso niks terug. Ging ook geen lichtje branden.
Ga gewoon naar bed. Mooie domme Gans! Geboren voor een kwartje maar nu een dubbeltje aan het worden....
Moest lachen. Grappig gezicht moet dat geweest zijn van wat ik er mij nog van kan herinneren...
Soms kun je dingen beter vergeten. De helft van vannacht ben ik al kwijt, straks de rest er nog maar even afwandelen en na de tijd het laatste restje wegspoelen onder de douche. 
Blij dat ik haar in mijn brevet van onvermogen niet heb geappt of een berichtje gestuurd via Facebook. 
Dacht dat ik haar nummer had. Als een taxi voor mijn ogen verdween zij uit zicht! Steeds verder.
Dat nazitten op de voetbal en bij mijn stamkroegje heeft niet zoveel voeten in de aarde. 
Ga er behoorlijk dom van nuilen. In gedachten op TS zitten maar in feite gewoon op de keukenstoel.
Van die dingen. Ik Ma'j Oe Wa Lied'n, nu alleen nog even de daad bij het woord voegen.
Als Ge Ooit. Die tekst kwam na Hannah Mea binnen, wie gaat er eigenlijk mee met Hannah. 
Hannah de Heldhaftige, ook zo'n sprookjesfiguur maar ik vergeet soms gewoon te dromen...
Mensen aan deze kant van de Iessel snappen dingen gewoon beter, zekers als ze het uitdrukken in de taal die mij niet vreemd is. Duits lullen kan altied nog!
Heb de buitenlamp nog aan. Gisteren vergeten, zoals ik gisteren wel meer vergat! 
Alles wordt minder, behalve het vergeten. A'j plat könt proat'n, mö'j 't nich loat'n. 
As nen boer nich kan zwem'n, ligt 't an 't water. Zo is het maar net. Het ligt altijd aan iets anders....
Gisteravond was dat niet het geval. Kieken wat de schade vandaag weer is....
Want wie heb ik naar de verkeerde kant geswipet....Denk teveel! 
Vond Eva Hamerslag toch de leukste van allemaal maar dan had ik naar rechts moeten swipen, toch?
Links snapt Rechts niet en ik al helemaal niet. We vechten elkaar verbaal de tent uit. Dat je je druk kunt maken over een eend zonder broek. Moet niet gekker worden...
Over Donald en zijn neefjes Kwik, Kwek en Kwak. Trouwens die laatste is bezig om in transitie te gaan. Kwak wordt Kwaak op den duur. Kwik en Kwek blijven wel gewoon jochies van de gestampte pot met worst!
Begrijpen jullie het nog? Niets aan het handje heur. Je hoeft geen ambulance te bellen maar ik doe voor de zekerheid wel de buitenlamp uit. Waarom ik tig foto's van mijn koelkast op de telefoon heb staan is mij ook een raadsel. Gelukkig hebben wij de foto's nog. Je staat niet altijd buitenspel, iets met sportpark de Balk en splinters....Mainbarg mag ik ook wel lied'n. Twee wedstrijden, zes punten. 
Gewoon bovenaan. Weer de stand uitgeprint, past ie nog op de koelkast?
Van Boven Dael. Hoe zo'n ouderwetse uitspraak z'n eigen leven ging leiden.....
Als je tot hier bent gekomen met lezen. Gefeliciteerd, dit is ook meteen het einde.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

#Zweedse Gehaktballen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Don't worry about a thing cause every little thing gonna be all right.
Singin': Don't worry about a thing cause every little thing gonna be all right.
Rise up this mornin', smiled with the risin' sun.
Three little birds pitch by my doorstep.
Singin' sweet songs of melodies pure and true, 
Sayin': This is my message to you -ou-ou.
Don't worry 'bout a thing.'
Uut 'Three Little Birds' van Bob Marley.

Moi, ben ik weer.
Tja, kun je Juventa'12 heten. Vernoemd zijn naar de Godin van de eeuwige jeugd. Maar dan nog!
Juventas was een oude Romeinse godin. Zij vertegenwoordigde jeugd en verjonging. Leuk voor een ambitieuze voetbalclub in Wierden. Juventas was vooral de godin van jonge mannen 'die net de toga droegen' (dea novorum togatorum), zeg maar net droog achter de oren of de godin van de mannen die net volwassen waren geworden.
Maar als je als club al na 15 seconden Bob Marley afbreekt met 'Three Litte Birds' en dat zelfs tot twee keer roep je natuurlijk het (naderend) onheil zelf over je af. Eerlijk is Eerlijk, Bad Karma?
Kun je vinden dat je de lekkerste gehaktballen van het gewestelijk halfrond draait maar dan ben je natuurlijk op een nazomerse dag eind september als club zijnde geen knip voor de neus waard. Waarvan Akte!
Wij, Moos en ik, zaten gezellig in de schaduw op de overdekte tribune. Best warm...
De spelers kwamen links het veld op. Bob Marley begon te zingen. Verrassend, lekker man. Keertje geen takkeherrie die je de laatste tijd zovaak hoort in de warming-up of bij opkomst van de voetballers op diverse Nederlandse velden. Jankmuziek!
Onder deze temperaturen klonken de Jamaicaanse klanken bijzonder laidback. Mozeskriebel. Waar liep Koos Koets zichzelf te wezen...?
In gedachten zag ik Bob een dikke joint in de brand steken....Mooi man. De seizoensouverture kon niet beter beginnen. Had zo'n club ergens in Mokum ook niet zo'n deuntje van weleer...? Leunde relaxed achterover. De voetbalmiddag had minder kunnen beginnen, snap je. Wat ik oe brom!
Maar het Don't Worry about a thing kreeg al snel een andere wending of lading, wat u wenst.
Volgens mij besefte de ladyspeaker van dienst dat ze het verkeerde (niet dus, maar goed) nummertje had ingestart. Wat volgde was een drama, jemig wat een takkeherrie, veel boem, veel boem. 
Weinig smaak. Hoe lekker de gehaktballen ook smaakten in Wierden van de opkomstmuziek hadden ze duidelijk weinig kaas gegeten, wat een flauwe bende. De kaas kon meteen in de oren, wat een geseling voor die arme onderdelen aan je kop, wat een koude kermis. Naast me keek niemand op of om. Gevalletje 'If you can't beat them join them'. De hoop al een tijdje opgegeven. Toen de rust aanbrak leek even de dame aan de knoppen haar fout te willen herstellen. 
Rustig liepen wij naar de kantine voor een bakje troost en deed Marley een dappere poging nummer 2.
Weer werd hem ruw de microfoon uit de spreekwoordelijke handen gegrist en wederom volgde een afgrijslijk nummer met dito beats, totaal geen smaak daar bij Juventa'12 op sportpark 't Lageveld. Geen bal aan wat de muziekkeuze betreft.
Tja, dat kan het gebeuren dat zo'n keeper van de thuisploeg zich geen raad weet met de situatie.
Misschien leunde hij ook net laidback tegen de paal, dikke joint in de mik, het luie zweet afvegend van zijn voorhoofd met de UHLSport keepershandschoenen.
Na zes minuten vloog hij als een bowlingbal met een vlaag van enorme verstandsverbijstering uit zijn startblokken. Hij kegelde zeer onbeheerst onze Wesley van zijn roodzwarte voetbalsokken.
Een strike noemen ze dat bij bowling. Maar hij kreeg niet de punten van twee extra beurten maar meteen de rode kaart voorgespiegeld door de man in het zwart. Enige juiste beslissing. Deze 'Gehaktbal' mocht gaan douchen. Einde oefening. 
Onze Wes krabbelde moeizaam op, het was een regelrechte aanslag. Niks geen Three Little Birds.
Gevloerd door een wilde kamikaze-actie. De keepert van de thuisploeg benadeelde zijn ploeg ernstig. 
Kon die kerel in de bestuurskamer voor het duel wel oreren over de lekkerste gehaktballen en dat hij vrijdags altijd het geheime mengel voor zijn vrouw kneedde, er vliegen zaterdags wel 120 ballen over de toonbank (vertelde ie niet zonder trots). Snap ik...Alles voor de club maar hij had beter zijn doelman van het vlaggenschip beter kunnen kneden totdat ie een ons woog en wegvloog als een vrije fladderende vogel. Tja, je hoorde ons niet klagen.
Neuh, de gehaktbal was prima. Een 8,5. Moos gaf 'm zelf in al zijn enthousiasme een dikke negen!
Mooie kleur, lekkere jus en een fijn uitje. Wat grove mosterd deed spreekwoordelijk de rest. 
Zoonlief en ik besloten gisteren maar een heuse gehaktbalcompetitie in het leven te roepen. 
Een mooi excuus om twee-wekelijks zo'n gevalletje naar binnen te werken. 1 Gehaktbal voor ons tweeën. Niet te gek doen. Voorlopig staat die jonge godin uit Wierden, Juventa, op de eerste plek. 
Dat is logisch. Daar staan wij, Mariënberg, dus nu ook. Gisteren al de stand uitgeprint en met een magneetje bevestigd op de koelkast. Daar ga ik een week lang elke morgen liefdevol naar kijken als ik de volle yoghurt consumeer. Vorig jaar was het nog omgekeerd, stonden we onderaan te kieken. 
Tuurlijk, 1 zwaluw maakt nog geen zomer en wij gaan de herfst sinds gisteren in maar toch!
Dit geeft de roodzwarte burger moed. We kwamen met niks richting Wierden, dachten ook met niks te vertrekken. Juventa is normaal gesproken een maatje te groot. Bijna duizend leden tegen die kleine driehonderd van ons. Iets meer keus en wij misten ook een half dozijn aan spelers.
Verwacht altijd het onverwachte. Die ChaosTheorie paste onze trainert, Wouter Tabbers, in alle heerlijkheid en met succes toe. We moeten zeggen, we hadden ook buiten de waard (de doelman in dit geval) gerekend. 
Wat was de collega van Wouter na afloop goed te pas? Neuh, niet echt....Het chagrijn droop van zijn gezicht. Ach ja, jullie hebben tot nu toe de lekkerste gehaktballen, dat is ook een zware competitie.
Tja, je leest het alweer. Het seizoen is begonnen. Er resten ons nog 21 wedstrijden maar het begin was bijzonder hoopvol.
Zweedse Gehaktballen, eigenlijk zijn het gehakballetjes. Heeft niets te maken met die knoerten van Juventa. Eerlijk is eerlijk. Je eet ze meestal met zo'n bruin sausje bij de IKEA. Het exportproduct van Zweden. Hij overviel mij er enigszins mee. Was even uit het veld geslagen terwijl we nog in de bestuurskamer van Juventa zaten, beetje keuvelend voor aanvang. 
Potverdikkemei. Hij, Theo gaat emigreren met zijn lieve gezin. Die had ik niet zien aankomen...
Zijn huis stond van de week zomaar ineens op Funda. Tuurlijk zwagerlief regelt de verkoop dus dat komt wel goed maar Theo, waarom jij, waarom jullie? Van mij mogen wel andere mensen verkassen naar andere landen, graag zover mogelijk. Maar niet gij, Theo! We hadden het zo leuk voor mekaar. 
Mijn cluppie volgen doe ik graag maar het domme ouwehoeren voor- en vooral na de tijd met o.a. Gerard, de trainert en jij waren/zijn altijd wel de krenten in de pap laat staan de Zweedse Gehaktballetje met een lik grove mosterd.
Onzin natuurlijk. Tuurlijk gun ik je van harte jouw plannen die je hebt gekneed met Janneke.
Mooi man. Zweden, het land van de eeuwig ruisende bossen of zoiets...Mocht er zelf al enkele keren inpandig zijn. Snap je wel, die rust, die ruimte. De Pallegarsteweg in het groot! 
Je kunt lang rijden zonder een Eland of Volvo tegen te komen. Ik vind het getuigen van moed.
Van de lekkerste gehaktbal die je ooit proefde. Het deed mij wel wat, vond het gek van mezelf....Waarom? Wil misschien dat zoveel mogelijk hetzelfde blijft wat goed voelt...
Later had Gerard van gelijke woorden een strekking. Je doet het voor de club maar je vormt in al die jaren wel een soort van roodzwart team naast dat vlaggenschip met al je eigenaardigheden....
Zal je missen Theo. Werkelijk waar....Kan het niet goed duiden, het is meer een gevoel. Die lach van jou als je binnenkomt, hey Dorgelo of Alfred. Weet niet eens wat je altijd zegt. 
Dat biertje na afloop, dat mooie domme gezeur. Kleedkamer humor. Soms hoef je niet altijd te zeggen om te begrijpen wat een ander denkt. Niet dat de gehaktbal zwaar op de maag lag maar toch!
Misschien snappen jullie het niet, ook prima. Veule wille in Zweden, jij hebt er straks zo'n huisje bij die je verhuurt. Wie weet wagen wij de sprong en komen Moos, Mouna en ik wel een keertje bij jullie buurten als PSV het iets minder doet in de competitie. Hebben we iig wat om over te zeuren....Biertje d'r bij.
Gek hoe voetbal al tientallen jaren zo'n warme band schept zonder dat je het altijd zelf beseft. 
Jan was het al gewoon dat zijn andere zoon bijna in het verre buitenland woont (Klazienaveen) en nu gaat Theo helemaal de bunders over.....Hoop wel dat de kinderen het PSV shirtje willen inruilen voor de geelblauwe kleuren van Zweden. Theo binnenkort naar de nonnen van Vught. De taal leren.
Maar ze vertrekken nog niet. Theo maakt eerst nog een rondje langs de groene velden....
Ach, willen wij dat allemaal niet eens. Gewoon de boel de boel laten en vertrekken, One Fine Day!
Gewoon naar het grote nergens. Waar niemand je kent en niemand je stoort....
Dat gaf dat nummer van Marley mij gisteren ook. Geen gedoe, niks moeten alles mogen.
Three Little Birds is vooral een baken van hopen, een positief statement in deze roerige tijd.
Daarom had die lieve mevrouw, daar ga ik maar van uit, dat nummer nooit mogen afzetten...
Had het misschien die keepert van de thuisploeg ook rustig gestemd en had ie niet zo doldwaas zijn zestien verlaten. Die lijnen staan er niet voor niks hè. Mij is altijd verteld, daar moet je binnen blijven Dorgelo.
Ik was tevens geen Carl Lewis of Bolt op de eerste tien meter. Als ik ging sprinten lag de bal al in het netje...Snap, zat op voetbal niet op atletiek.
Don't worry about a thing / 'Cause every little thing is gonna be all right....
Dat nekte Juventa, de godin van de eeuwige jeugd. Lekker toch! 
Marley zag ooit in zijn huis aan 56 Hope Road in Kingston (Jamaica) vogels naar binnen vliegen door zijn raam. 
Wou soms dat ik een vogel was, zo'n overdachtegaal, even wegvliegen uit de realiteit, uit de zin van alledag. 
Daarom was gisteren zo'n mooie dag. We deden niets verkeerd en alles kon. 
Had een klein agendaatje in de kop zitten maar van alles kwam gelukkig niets terecht. 
Na Wierden bezochten wij café Mans voor een drankje en even later Sevens hier in Hardenberg zodat Papa een skuumkoppe kon drinken. Later zitten op een zonnig dakterras, een afzakkertje met mooie mensen. Beseffend dat iedereen zo'n beetje familie van elkaar is. Je kende elkaar niet voor de tijd. 
Je raakt met elkaar in gesprek, je hoort en ziet raakvlakken en gemeenschappelijke vrienden verschijnen....
Je praat over een oude liefde, tegelijkertijd liket ze jouw foto van Mouna op FB. Het verleden betreedt voorzichtig het heden. Een nummer van U2 vliegt voorbij net je over haar en zo hebt.....
Nijmegen komt buurten, de Opera en Dries van Agt met Bono van U2.
Je vergeet de droge worst gemakshalve maar je weet nu al, volgend jaar, waar je tijdens de Avond4Daagse moet zijn. Een licht gaat uit aan de overkant maar ook weer aan.....
Moos verkocht tig loten voor zijn cluppie, basketballvereniging De Vikings. Hij zit nu al aan het wonderbaarlijke getal van 71 verkochten loten voor de grote clubactie. Heerlijk enthousiast!
Wat een mooi ventje vond die ene vrouw Moos en bij de andere vrouw herschikte hij even haar I-Phone. 
Ik zelf kreeg de complimenten voor mijn nieuwe coupe. Staat je goed, mag ook wel...
Dat kleine bossie haar kost genoeg! Maar het wierp wel haar vruchten af, of toch niet...!?!?
Ik zat prinsheerlijk op mijn kruk. HJ in het handje, hoefde niet zoveel maar moest nog een verslagje tikken. Dat ging wel maar best veel schrijffoutjes, niet helemaal meer helder. Ach, keepers zijn rare wezens. Dat zijn ze en dat blijven ze. De één kegelt onze spits omver, een ander denkt nog steeds dat alles goed komt in zijn leven wat al flink over de helft is. Als ik maar geen sprintje ga trekken.
Don't worry about a thing. Dat had ik gisteren en dat gevoel bleef ik ook houden....
Vond iedereen weer lief en gaf het leven zomaar een tien. Vandaag, nuchter door de eerste zonnestralen, weet ik dat ik geen Bob of één van die drie vogels ben. Dat fladderen gaat mij niet zo goed af. 
Maar kan wel genieten van de kleine dingen. Van steeds weer nieuwe mensen ontmoeten....
Cause every little gonna be all right! 
En dan pakt Karin Bloemen je rond middernacht ook nog even in. Tja, kon nog niet slapen. 
Even beste zangers terugkijken. Noem mij oud verdriet, noem mij een oude dweil.
Wat een mens. Uit volle borst zong zij een eerbetoon in allerlei talen, weet niet eens meer welke.
LeFort Tripel gaf ook geen uitsluitsel. Maar Bloemen pakte mij met boter en suiker in.....
Geef mij bloemen, geef mij Karin.
Een mooie afsluiting van weer een mooie dag! Deze archiveer ik naar hartelust. 
Kereltje slaapt nog boven, straks komt zijn zusje ook nog. Gaan we simpele dingen doen.
Bij Oma koffiedrinken, Henk ophalen, even de grens over. Niet naar Zweden maar naar Duitsland. 
Wil ik ook wel wonen. Ergens in het zuiden, op een berg. Hoog en droog! Ver weg van dat soms stomme land met al haar meningen en kromme gedachtengangen....Er lopen meer gekken los rond dan dat er achter gesloten deuren en tralies zitten. 
Even bedenken wat we gaan eten vnd. Denk dat het toch weer anders gaat dan ik nu denk....
Heb nu éénmaal kinderen met een uitgesproken mening en vooral smaak. Lekker joh.
Mouna had de gehaktbal van Juventa ook een dikke 9 gegeven, vast en zeker!
Maar, we komen vandaag vast niet bij de IKEA. Neuh, zo'n dag wordt het zekers niet.
Of ik moet voor zo'n Zweedse gaan...?? Gehaktballetje er bij....Haha. Zijn ze te vinden in Zwolle of moet ik mij dan vervoegen in Hengelo, ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend.
Theo en Janneke, alvast Ha Roligt (Veule Wille) in Zweden. 
Gar Bra (Goed Goan). Vi Pratar Med Varandra (we spreken elkaar).
Ach Theo, Google Translate is de moderne versie van die nonnen van Vught.
Enne...euh Pallegarste blijft ook in het Zweeds Pallegarste....weg
Uit het oog straks misschien maar never nooit niet uit het roodzwarte hart!
Fijne zondag.
Joah, mag wel zo...ja, det är möjligt...

#Plan B!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'When it's not always raining there'll be days like this.
When there's no one complaining there'll be days like this.
When everything falls into place like the flick of a switch.
Well my mama told me there'll be days like this.
When you don't need to worry there'll be days like this.
When no one's in a hurry there'll be days like this.
When you don't get betrayed by that old Judas kiss.
Oh, my mama told me there'll be days like this.
When you don't need an answer there'll be days like this.
When you don't meet a chancer there'll be days like this
When all the parts of the puzzle start to look like they fit in.
Then I must remember there'll be days like this'
Uut 'Days Like This' (dat had je vast al gedacht) van Van Morisson.

Moi, ben ik weer. 
Jemig, wat was het gisteravond rete-spannend en geen toiletpapier voorhanden hè.
Ik begon rustig zittend op het bankje maar gaandeweg het zesde, zevende en het beslissende achtste en laatste kwart stond ik op en vooral naast de banken, zenuwachtig ijsberend door het Victorium Sports & Health Centre in Zwolle. Een sporthal dus maar met een Grand Café achtige allure en Skuumkoppe op de tap. Daar kan de thuisbasis van The Vikings Hardenberg, sporthal de Kamp, nog een ouderwets puntje aan zuigen...Maar dat terzijde.
Echt, J. de pemig. Moos speelde met zijn team Vikings U12 zijn eerste duel van het seizoen.
Een uitwedstrijd, zaterdagavond om 18.00 uur (?!?), wie verzint zoiets? Tegen het altijd lastige, werd mij verteld, ZAC uit euh....in Zwolle. 
Was echt wel een zak aan....Krijg steeds meer ballen verstand van het spelletje.
Kom op Vikings, hou de kop d'r veur! 
Het team van coach Arthur en Kasper begon niet zo best. Néé man. Halverwege het tweede kwart stonden we zelfs met 10-0 achter! Hoe dan? Nog slaap in de ogen...? Kon toch niet, ze moesten alweer bijna naar bed. 
Maar Speerstra kwam met Plan B. Je zag de jochies en het ene meisje in het team van Moos allemaal knikken, ze hadden de boodschap begrepen. Zo gingen ze het doen. Ze pepten elkaar op.
Plan A liet Arthur varen en hij koos voor Plan B. en met succes.
Je zag de kentering al in kwart 3 en vier. Met de rust stond het nog maar 20-18 achter.
Geweldig! Snel even een koffie halen, gewoon zwart. 
Ik miste een klein stukkie van kwart 5. Koffie was goed heet! Ineens stonden ze voor en dat hielden ze vol tot aan het eind al werd het ongelooflijk spannend in het laatste (8e) kwart. 
Maar met nog een dikke minuut op de klok en 8 punten voor wist ik ook als zelfbenoemde basketballeek dat Plan B. van Arthur en Kasper de volle buit ging opleveren.....(32-40 zege)
Na het kleine katertje, een paar uur daarvoor in Ommen (5-1 bekerverlies tegen de plaatselijke FC), maakten acht kleine Vikings van onder de 12 jaar mijn dag helemaal weer goed! 
Op de banken voor het basketbal. Kippevel! Ik ga het steeds leuker vinden. 
Ok, tis nog geen voetbal maar als ik zie hoeveel plezier Moos in het spelletje heeft en hoe het team zich het laatste jaar heeft ontwikkelt dan ben ik de laatste om te zeggen dat het netje vinden niet het summum is.
Kereltje is er ook zo fanatiek mee. Na afloop zat ie nog vol adr..euh...Nou ja, je snapt me wel.
Hij hield één van de beste spelers bij ZAC keurig in toom. Nr. 37 had weinig bewegingsvrijheid in het veld, steevast kwam Moos in zijn sportieve aura buurten. Goeiendag ff. Heerlijk! 
Trots natuurlijk. Basketballers uit Zwolle zijn net als voetballers uit Zwolle en omstreken, vaak zijn ze speltechnisch beter maar rekenen altijd buiten andere kwaliteiten die rechts van de Iessel hier vaak gemeengoed zijn geworden. Plan B duzz.
Plan B.
Daar dacht ik afgelopen dinsdagavond ook aan. Kreeg een psalm voorgeschoteld. 
Ok, Plan A had ik al een tijdje laten varen. If you can't beat them, join them! 
Een psalm in de nieuwe berijming. Teun las het voor. 
'Wanneer de Heer het huis niet bouwt, heeft al je ploeteren geen zin. Het metselwerk stort zomaar in. 
Wanneer de Heer de wacht niet houdt, de stad niet tegen kwaad beschut heeft waken op de muur geen nut.'
Snapte wat Teun wilde zeggen. Hij had het ook over de dynamische driehoek, continue in beweging. 
Jullie vragen je nu zekers af. Waar gaat dit in godsnaam héén? 
Nou ja, daar heeft het wel veel mee te maken. De laatste weken mocht ik aardig vaak uitleggen waarom Moos nu op het Greijdanus College in Hardenberg zit. Plan B. duzz.
Plan A moesten wij laten varen. Het Ambelt bood dit jaar wederom geen HAVO traject aan...
Moos is uitgeschaald door die voormalige CITO-toets op uitstroom HAVO/VWO.
Tja, heeft ie niet van mij hoor. De appel viel nu wel heel ver weg van de spreekwoordelijke boom.
Maar zijn vroegere basisschool kwam met het Greijdanus. Kan dat wel, mag dat wel...?
Ben niet meer zo van de Heer hè, van het gebed en het zingen van eeuwige klinkende psalmen!
Maar alles in belang van Moos, voor hem ga ik door muren, breek ik alles af, zelfs het geloof.
Moos zit gewoon weer op het regulier onderwijs. Speciaal hoor. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.
Daarom pakte die psalm mij gewoon. Snapte de boodschap die Teun predikte. Half Beerzerveld/Mariënberg en Banthum was inpandig. Veel hallo's, jij hier? Verdwaald? Het was makkelijk om mij als een mak schaap te laten omschrijven die de kudde uit het oog was verloren. Of het zwarte schaap? Oh néé, zo noem ik broer altijd, de hemelpiloot...Maar goed, dat terzijde.
Ik vouwde de handen wel bij het gebed maar hield de ogen open. Geloof wel in Plan B.
Ons gezamenlijk project. Zo beetje het enige wat wij nog mogen en kunnen doen. Samen...
Onze eerdere liefde is ook inmiddels Plan B. geworden of is dat Plan C.? Had van mij Plan A mogen blijven tot St. Juttemis. Zou een schietgebedje en de volgende keer de ogen dicht misschien helpen...?
Ik vraag dit natuurlijk voor een goede vriend, ahum?!?!
Wat is het jochie toch super enthousiast over zijn nieuwe school. Hij doet het gewoon....
Tuurlijk, we zijn nog maar twee weken onderweg maar Moos is net als ik. Het moet wel meteen goed voelen en ik voel aan mijn theewater dat het wel goed zit. 
We geven hem de ruimte...Niet teveel willen pamperen, laat hem het maar uitzoeken, hij mag de kop stoten. Graag zelfs en dat enkele malen, keer op keer. Die bult mag er wel even zitten. Aldoende leert men.
Moos is gek met zijn mentoren. Meneer ten Brinke en Meneer Veurink voor hem. Wij mogen Bram en Robert zeggen. 
Respect hoe zij ons meenamen in Plan B. Bram is 26, broertje van Ron Beton, binnenkort getrouwd met een mooie Mainbargse schone (logisch) en voetballert bij Banthum. Tja, je kunt niet alles hebben.
Robert telt 23 zomers, komt uut Rheeze (goeie grond) en met zo'n achternaam (Overweg) hou je natuurlijk van reizen. Dat is logisch. Koken vindt ie ook leuk, bonuspunten! 
Mooi om te zien hoe deze twee jonge gasten de bouwstenen en het cement van Moos gaan vormen, zekers dit eerste jaar. Heb er alle vertrouwen in. Plan B. is het plan! 
Het is lastig. Voor het eerst op deze weg. Zekers als wij tweeën niet elke dag meer samen zijn. 
Ik hou er andere ideeën op na dan San. Toch moet de afstemming één lijn zijn, 1 vinketouw! Vergt een andere dynamiek en plan van aanpak. 
Apart en toch samen. Plan B., Kop d'r bij houden, zekers niet verliezen. Maar ik heb er alle vertrouwen en het heilige geloof er in dat Moos gaat slagen op deze school. Laat hem maar horen over de schepping, God en bijvoorbeeld de bruiloft van Kana. Hoe ze eerder het tekort aan wijn, brood en vissen oplosten. Ik schrijf hem de wetten niet voor. 
Geef hem de ruimte, wij geven hem de ruimte. De dynamische driehoek tussen Moos, school en ons.
Moos altijd op nr. 1. Ik geloof in deze aanpak, plan B. Anders heeft dat waken op de muur ook geen zin.
Brokkelt dat muurtje af...
Wat was het een feestje. De laatste dagen met Moos, hij sliep welgeteld vier nachten bij mij.
Omdat we vaak van Plan A moesten wisselen. Ik heb soms het idee dat ik zelf al het hele alfabet heb gewisseld, van voor naar achteren en omgekeerd. Het zij zo...
Het is een heel geregel. Twee huishoudens, twee kinderen. Moet nu afspraken nakomen en mij er aan houden.
Ben er zelf verantwoordelijk voor. Wie A zegt moet ook B antwoorden.
Vrijdag waren wij samen inpandig op de 3e editie van de Rommelerie in de mooiste straat van Mariënberg waar ik zelf ook 40 jaar mocht huizen. Eindelijk kwam Plan B. langs....
Plan A liet ik varen voor de liefde. Bevoer woelige zeeën, de storm ging liggen maar waait de laatste tijd weer tierig, haha....Heb al zo vaak mijn plannen gewijzigd, moeten wijzigen.
Maar het was weer ouderwets gezellig in onze straat. De Clemme. Je kunt de Clemme verlaten maar de Clemme verlaat jou nooit. Dat blijft altijd Plan A. 
Toch hebben zij ook jaren terug Plan A laten varen. De rommelmarkt van weleer werd een Rommelerie.
Een tongbreker pur sang maar Plan B. werkt genadeloos. 
Twee edities stonden the Roots op het podium voor Nabers maar nu dus echt Plan B.
Oud-leden van Take an Aspirin en 2QTOGET uut Hardenberg. Van de Berg achter de drums, een expert met zijn stokjes hoor. De zangert herkende ik nog uit de tijd dat ie samen met de gebroeders Kampman menig vrouwenhart sneller deed laat kloppen. De gitarist en die kerel, die plukte op de grote contrabas, ook niet onbekend. Mooi akoestisch, lekkere nummers. Goed in het gehoor.
Klaasjan Pullen deed tevens mee op zijn saxofoon, die kan blazen hoor. Dulfer twee punt nul. Gelukkig blies hij niet het volk weg, dat bleef mooi dom hangen. Ouwe jongens krentenbrood. 
Terwijl de nacht viel werd alles heel erg feeëriek. Vind ik zo'n schilderachtig woord!
Plan B. zong nog niet eens zo gek Op Fietse van Skik. Dichtbij hè, wij kent de taal. Plan B. zong zo mooi een eind de Mainbarger nacht in. Laat werd het niet. Vorig jaar moest ik Plan A. nog laten varen en schoot ik bij Moe op nr. 2 de beddestee in na de afterparty, nu gingen wij (Moos, Fero en ik) keurig met de trein richting huus, wel met vertraging. Een kleinigheid hou je.
Mooi als Plan A. niet lukt je altijd Plan B. achter de hand hebt. 
Geluk is simpel. Een paar biertjes, leuk volk en fijn stukkie muziek. 
Bij Ferrari houden ze zich nooit aan Plan A. Gaan ze altijd voor Plan B en verder scheuren in het alfabet.
Kieken wat het vanmiddag weer is. Heeft Max een Plan B. of Ajax, hebben ze een Plan B. in de Johan Cruijff Arena? Heeft mijn eigen cluppie, V.V. Mariënberg een Plan B. liggen als onverhoopt Plan A. niet dreigt te slagen? Ik vestig mijn hoop op Wouter T., leuke kerel onze nieuwe trainert. 
What you See is what you get. Ik geloof in het nieuwe Mainbarg. We moeten niet meteen in de schrikmodus vliegen als wij 3x op rij verliezen. Geloof me, Wouter heeft genoeg plannen in zijn Zwolse arsenaal liggen. Plan B., C., zeg het maar. Ploeteren heeft soms wel zin als je maar een doel hebt.
Die hebben wij, die heeft Moos. Gisteren vond ie ook nog het net. Geweldig! 
Ik had vanmorgen ook Plan A. in de kop, het is dus Plan B. geworden.
Had het nog even willen hebben over Barbecue vol Liefde. 
Robert Jan, onze kakker, is voor mij de held van de serie. Dacht anders, maar hij behandelde al zijn vrouwen met respect. Je kunt vinden wat je van hem wilt vinden. Hulde voor Robert Jan, komt dat schot! 
Tja, Plan B. Je kunt het overal toepassen. Bekt niet maar dekt wel de lading! 
Gisteravond wilde ik wat anders laten horen maar kwam Van Morrison langs op nr. 22.
Days like this. Ik geloofde er nooit in maar blijkbaar is er meer tussen hemel en aarde....
Hoop dat, wie het dan ook mag zijn, ons behoedt voor noodzakelijk kwaad en misschien ergens een gaatje vind om mijn beoogde plan A. toch nog waarheid te laten worden.
Tot die tijd neem ik genoegen met Plan B. 
Misschien vind ik nog iets wat ik gaandeweg mijn leven uit het oog verloren (b)leek te zijn.
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...

#Lekker Kort!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I believe in the kingdom come, then all the colors will bleed into one.
Bleed into one but yes I'm still running.
You broke the bonds and you loosed the chains.
Carried the cross of my shame, oh my shame.
You know I believe it. 
But I still haven't found what I'm looking for.'
Uut 'I still Haven't found what I'm looking for' van U2.

Moi, ben ik weer.
Werd van de week aangenaam verrast door een mooi kunstwerk bij een goede klant van ons. 
Het schilderij trok gelijk mijn aandacht, niet door de gebruikte kleuren maar door de gekozen tekst.
Ik herkende de tekst meteen maar....
'Gevalletje van de klok horen luiden maar (nog) niet weten waar de klepel hangt..'
Nam een slok van mijn koffie en zong in gedachten de tekst door in mijn hoofd zoals ze het zo vaak doen bij de intro-rally, 's morgens bij Jan-Willem en Jeroen op Radio 2, om de titel van de plaat te raden. Vaak werkt het, soms ook niet.
'I believe in the kingdom come, then all the colors will bleed into one...'
Dat stond er geschreven (geschilderd) op het kleurrijke palet. Een duidelijke zinsnede met een hemelse boodschap. Het was sowieso niet het begin van het nummer maar ergens halverwege komen deze woorden langs...Ineens had ik 'm, tuurlijk - hallo....Knuppel.
Wist niet dat de eigenaar een groot fan van U2 is, dat hoorde ik later pas. Mooi man.
Heb het nummer wel eens gebruikt de laatste jaren in mijn eigen zoektocht.
Kon gelukkig het nummer een flink tijdje parkeren. Het geluk kwam deze kant op.
Ik had gevonden naar waar ik op zoek was maar met de kennis van nu is de zgn. zoektocht weer in al haar hevigheid losgebarsten, als je begrijpt wat ik misschien bedoel. 
'I still Haven't found what I'm looking for',
Want, ik dacht eerder dat het nummer ging om het vinden van de juiste liefde, soms sla je wel eens een verkeerde weg in. Doodlopend, hier keren graag! Loop je met je kop ongenadig tegen de muur. Auw!
Het bleek wel om liefde te gaan, maar gegoten in een iets andere vorm. 
Aldoende leert men. Nooit stoppen met proberen.
'I have climbed highest mountains, i have run through the fields only to be with you.
I have run, i have crawled. I have scaled these city walls, these city walls, only to be with you....'
Zo begint dit nummer van U2.
Het nummer bleef maar in mijn kop hangen. Soms heb je dat....Pakt iets je terwijl je het net los wou laten.
We zijn allemaal wel iets kwijt. Bril, sleutels, het verstand. 
Het zoeken vergt soms flink wat tijd. Waar heb ik die bril ook alweer laten liggen....?
Boven op je hoofd, Papa. Het is mij ooit echt gebeurt. Half uur lopen zoeken en ik had 'm gewoon op de kop. Hoe dan? 
Maar Bono had daar ook last van. Kon iets niet vinden. Hij was namelijk zijn geloof aan het kwijtraken. De twijfel sloeg toe.
Want U2 is best wel een gelovig bandje. Bijna had U2 helemaal niet bestaan. 
Op het punt dat ze aan het doorbreken waren wilden o.a. The Edge en Bono er gewoon mee stoppen. Kappen met die zooi, deze onzin.
Het Rock 'n roll bestaan schuurde. Ze vonden dat hun geloof er haaks op stond. Ze wilden iets betekenisvollers met hun leven doen dan muziek maken. Gelukkig wist destijds hun manager dat uit hun hoofden te praten door wat nu als 'omdenken' zou worden getypeerd. Lekker bezig!
Misschien wellicht daarom lijken veel van hun nummers wel op gospelsongs en is Bono zo bezig om onze wereld een stukje mooier te maken. De wereldverbeteraar in optima forma.
Grote breur, de hemelpiloot, heeft regelmatig nummers van U2 in zijn diensten gebruikt.
O.a. Pride en One! Teksten die hout snijden.
Sommige teksten van U2 komen rechtstreeks uit de bijbel. 
Bono noemde 'I still Haven't Found What I'm Looking For' een gospelnummer met een rusteloze geest die aardig de diepte van hun religieuze wortels weergeeft.
Het nummer gaat tevens over spiritualiteit. Het is trouwens het meest gecoverde nummer van U2
Seal, Steve Winwood, Cher en ondermeer Venice namen het nummer op. 
Maar jaren later onthult U2 dat ze het nummer eigenlijk schreven na een bezoekje aan een supermarkt waar ze de muesli niet konden vinden. Ja, zeg het maar...? Wat is waar...?
Tja, ze hebben geen Thomas in de band. Je moet maar geloven wat ze zeggen want je was er niet bij.
De basis van elk geloof.
Feit blijft wel dat het nummer mij aan het denken zette, wederom eens! 
Luisterde de plaat deze week terug waar het nummer op staat.
The Joshua Tree, één van hun beste elpees, uit 1987.
Where the streets have no name kwam ineens anders binnen...en kippevel bij With or Without You, One Tree Hill of Trip Through your Wires.
Heb je al gevonden waar ik naar op zoek was?
Soort van zingeving? Soort van innerlijke rust? 
Volgens mij ben ik de laatste tijd niet echt zoekende, anderen denken daar trouwens anders over...haha 
Vind ik altijd wel grappig, dat ze blijkbaar weten wat jij daar aan het uitvogelen bent in je hersenloze brein.
Tuurlijk, heb de ogen open maar weet vaak niet waar de klepel hangt....De klok hoor ik vaak genoeg luiden. Weet soms zelf niet eens waar ik naar op zoek ben, vooral naar niet al teveel gedoe.
Maar na een poosje is het wel mooi geweest, wil je wel kruipend terug naar huis.
In het land van de wijzen daar komt de zon op! Het zal allemaal wel. 
Ben niks kwijt maar ik blijf toch rustig zoeken, je weet nooit wat je vind in een hooiberg of hier gewoon om de hoek. Altijd het onverwachte verwachten....
Heb veel gezocht, doe ik elke dag nog. Naar mijn pen, naar mijn nietapparaat, mijn fietssleutel.
Als je denkt dat je het hebt gevonden dan begint het zoeken pas echt! Omdenken!
Misschien kon ik het biertje niet vinden en ging daarom voor de witte wijn maar kan ook wat anders zijn. Het is toch fijn dat je niet precies weet waar een zangert het over heeft maar dat jij er in vindt waar je misschien naar op zoek bent. Dat het helpt in jouw zoektocht.
Gewoon blijven lopen totdat de zon komt ook al komt de jicht de hoek omzetten. Kop d'r veur!
Ben nu op zoek naar die pilletjes, waar heb ik die ook alweer liggen....Diclofenac waar ben je?
I Still Haven't Found What I'm Looking For....
Het moest korter, daarom een keer zo. Mandje van Tichelaar...Omdenken!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo..

#Mooie PeperNoot!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'The one I seek when I'm in trouble once again. 
The one I've known a lifetime, the one I call my friend.
The kind of bastard that would tell me to my face.
When I've had enough and it's time to go and puts me in my place.
If the skies come tumbling overhead and I don't have you beside me anymore.
Close a book, shut my eyes, I go to bed.
Remembering the good times and don't cry about the sad.'
Uut 'The Ones We Seek' van Racoon. 

Moi, ben ik weer.
Bovenstaand liedje speelden ze gisteravond jammer genoeg niet in het wederom feeërieke Bostheater Ommen, notabene deze week de Topsong op NPO Radio 2. 
Ach, een kleinigheid hou je altijd. 
De nieuwe single van Racoon heet 'The Ones We Seek', begin oktober komen ze met hun nieuwe album 'It Is What It Is'.
Het is inderdaad wat het is. Je kunt hoog of laag springen, soms is dit gewoon wat het is. 
Geen komma, geen vraagteken maar gewoon punt, uitroepteken!
Gaat over die zeldzame, waardevolle vriendschap waarbij je elkaar de ongezouten waarheid kunt vertellen, zonder elkaar te kwetsen of elkaar te verliezen. Een vriendschap die een leven lang duurt, waarbij je op elkaar kunt vertrouwen, ook als het een keer wat minder met je gaat. 
Tel je zegeningen zingt Stefke nu net. Inderdaad, het is wat het is...Al die sterren van liefde.
Ik hoefde gisteravond alleen even achter of naast mij te kijken. Daar stonden ze. 
Ik heb er niet zo veel, echte vrienden, ze zijn gelukkig op één hand te tellen. Ken genoeg mensen echter vrienden maar een paar. Het moet wel passen allemaal. Snap je?
Het was goed toeven bij de Zeeuwse heren die hun benen even hadden geparkeerd bovenop de Besthmenerberg. Gevoel van thuiskomen! Moi, hoe is het met joe dan? 
Stuk gaan op 'Tijd verliezen met Jou', even denkend aan Moos en Mouna. Soort van omdenken! 
In gedachten samen dansen. Na twee weken volle bak, 24/7, werden ze gistermorgen weer opgehaald door hun moeder. Einde oefening! Gisteravond kwam alles ff samen. Niet janken hoor maar even vochtig achter die twee paar ogen. Soms heb je dat. The Ones We Seek...Maakt mij GVD niks uut!
Zocht en vond het even in de Ommer nacht, die door honderden telefoontjes betoverend werd verlicht! 
Maar het leven is geen sprookje.
Bleef wakker maar had zin om te gaan dromen. Gewoon in één van die karaktervolle bomen een hut maken...
Samen kijkend naar de volle maan, een paar sterren verzamelen en die dan in de kachel gooien. Lekker warm. Knusjes.
Je kent het misschien wel. Ach, we waren mooi op tijd weer thuus. Nou ja, nog even een pilsje bij Sevens. Zeker niet in zeven sloten tegelijk. 
Vannacht was het laat. Deed pas tegen drieën het licht uut. Keek Nora niet terug maar wel voetbal en van die andere onzindingen die 's nachts schijnbaar heel belangrijk zijn maar 's morgens mis ik de waarde er weer compleet van. 
Lohues zingt, hier kom ik weg! Dat was vrijdagvond min of meer aan de orde!
Het leven vieren. Mien Moe werd deze week 93. Vrijdag vierden wij haar 93e zomer in de achtertuin bij mien grote breur in Witharen. Een mooi eind de bunders overkieken. Lekker eten, wijntje of biertje er bij. Bijna de hele familie inpandig. Mooi. Wieffie, potverdikkemei, ie bint alweer 93. Trots.
Iets vaker een APKaatje nodig maar verder dut alles nog bij oe. Ok, ie vraagt iets vaker wat je even daarvoor ook al had gevraagd. Je vertelt soms 3x hetzelfde verhaal binnen een half uur maar een kniesoor die daar op let. Ik vergeet ook al van alles en ben pas 52. Ie gaat al 93 jaar mee. Moet je nagaan. Dat is niet niks. Ie hebt ondertussen van alles wel eens een keer meegemaakt, soms wat vaker en zelfs de oorlog nog! Ie weet ondertussen waar die verrekte Abraham de mosterd haalt. 
Oen kippensoep, nog steeds onovertroffen en zoveel van jouw eterij. Niks geen gekook uut pakjes en zo...Ie laat de jappels niet aanbranden. 
Hoe gek Moos en Mouna met jou zijn en omgekeerd van hetzelfde laken een pak!
Zo bliedde dat je er nog bent. Ik kom graag bij jou. Soms voor een kopje koffie en wat oeverloos gezwets. Ie bint gelukkig niet weggelopen, bij oe stoat alle kopjes nog in de kast. Soms bespreken wij de wat mindere leuke dingen in het leven. Ie geeft oe mening, doe ik soms niks mee, soms ook wel.
Al bijna twintig jaar nu zonder mien Pa, oen kerel. Soms heb ik het idee dat je graag naar hem toe wilt, even op de koffie. Soms heb ik dat idee helemaal niet. Ben ik van mening dat je de 100 jaar ook nog wilt aantikken. Tis gek, maar ik kan oe nog niet missen. Nog niet, maar eigenlijk volgend jaar ook nog niet. Is dat gek? Is dat puur eigenbelang, egoïsme? Lekker boeiend. Blijf maar thuus.
Of gewoon pure liefde? Ik hou met heel mien grote lichaam gewoon ontzettend veule van mien Moe. Ze is altijd thuus, loopt niet weg ook al kan ik jou soms achter het behang plakken. Gelukkig bint bij oe de muren gepleisterd. Jij hebt altijd wel een pleister op de wonde in huis. Ie bint nog iene van voor de oorlog. Met al dat moeilijke gedoe van tegenwoordig heb je niet zoveel op. Zo ging dat vroeger niet! 
Je vergeet soms dat de tijden veranderd zijn. Of het altijd goed is, is vers twee. Misschien wel beter. Jij gelooft nog heilig in dat boek. Je weet alle verhalen feilloos te vinden. Met terugwerkende kracht, nu ik zelf al jaren ouder (vader) probeer te zijn, krijg ik steeds meer respect voor jou. Hoe je alles gedaan hebt, meestal in je eentje want die Pa van mij was de helft van de tied in het buitenland. Beetje crossen door de bergen en langs talloze zeeën rijden. Jij bent een oceaan van liefde. Toen Bart het zong dacht ik gek genoeg aan jou, Martha 86.
Niet aan de koe bij Ome Jan in de stal. Neuh, aan mien Martha. Volbloed. Mien rustige baken in de voor mij soms woelige zee/oceaan. Elk lichtje was er gisteren één voor jou. Begon ze te tellen en stopte bij 93. 
Wat zou het mooi zijn als al die lichtjes voor jouw lichtjaren staan. Dan ben jij er nog wel even op deze soms mooie aardkloot. Zou ik prachtig vinden. Moe thuis, koffie kloar. Slof speculaasje maar gisteren net gekocht. Snap je, die pure eenvoud vind ik nog steeds thuus aan de Clemmestraat. 
Jij was mijn eerste liefde, wilde niet met je trouwen. Wist ik al snel dat dat niet kon, dat dat niet hoorde..Je was al met mijn vader getrouwd. Jij bent weer mijn grote liefde, die andere moest zo nodig weglopen. Steeds verder weg heb ik het idee. Jij blijft meestal gewoon thuus! Wacht met thee.
Moe, ik hou van je met dat grote stomme roodzwarte hart van mij.
Mooie pepernoot dat je bent. Jij mag het hele jaar in de schappen liggen. Lekker vertrouwd.
In welk kamp zitten jullie eigenlijk? Vraag dit natuurlijk voor een vriend, misschien wel voor Harold of Thijs?
Bolletje, je weet wel van de kruidnoten die in Almelo huizen, heeft onlangs een heus referendum in het leven geroepen om een einde te maken aan een felle discussie die blijkbaar al jaren onze levens beheerst. Ik was er niet van op de hoogte, maar ik heb de pepernoten dan ook al in huis. 
Want horen pepernoten vroeg, laat, of het hele jaar in de schappen te liggen...?
Ja, Ja...je leest het goed. Daar houden de hoge heren in Almelo zich tegenwoordig mee bezig. De wereld loopt op haar einde.
Dat komt op tafel op de vele burelen bij al die knappe koppen die pepernoten, schuddebuikjes en zo maken.
En mogelijk wordt het beleid daadwerkelijk aangepast op dit 'democratisch besluit', geloof jij het?
Want volgens Bolletje is er veel enthousiasme voor pepernoten (zij noemen het kruidnoten) het hele jaar in de winkels maar ook flink wat tegengeluiden. Wint hier de minder- ook van de meerderheid?
Want de zomer is nog niet voorbij of ik heb ze al zien liggen bij de Appie, wij hebben van de week bij de thee ook al pepernoten gehad. Lekker joh...Ik zit in het kamp voor natuurlijk!
Ik hou wel van pepernoten. Lekker man. Maar elk jaar laait er een felle discussie op. 
Daarom die allereerste Kruidnotenreferendum. Je verzint het niet. De ultieme kans zeggen ze daar in Almelo om voor eens en altijd een einde te maken aan de eindeloze welles-nietes-discussie. 
Iedereen die er trek in heeft kan online een stem uitbrengen op een speciale site.
Iets met kruidnotenreferendum punt nl.
Wil je het hele jaar pepernoten of ga je pas pepernoten eten als die beste man voet aan wal heeft gezet, dit jaar zal dat 16 november zijn. Als ie Nederland nog in mag? Die discussie wordt ook elk jaar weer uit den treure gevoerd!
Je moet wel snel zijn. Volgens mij sluit begin september het referendum. Wel of niet?
Ben benieuwd. Ach, mien Moe heeft het hele jaar door pepernoten. Zij is wat dat betreft behoorlijk vooruitstrevend, mien Moe heeft niet zo'n referendum nodig. Te modern. Bij haar komt het niet zo nauw. 
Wat sloffer maar verder smaken ze nog prima hoor, gisteren gekocht zegt ze eind Mei...haha.
Als je de oorlog hebt meegemaakt piep je gewoon anders. Zolang de yoghurt of het druivensap nog niet de koelkast uitstrompelt ga je er nog niet dood aan. Kijk maar naar mien Moe, 93 jaar, en nog still going strong en reken er maar op dat ze al vaak wat heeft geconsumeerd wat al flink de houdbaarheidsdatum was gepasseerd. 
Mooi toch, dat is ook mien Moe. Een oceaan vol liefde, bestand tegen alle stormen en overstromingen.
Moe, wordt maar mooi 100. Kan oe nog niet missen en de kinderen ook niet of de buren etc. etc.
Moe, mien mooie pepernoot, al 93 jaar oud maar nog steeds niet over datum of slof.
Je wordt mooier met de tijd. Gelouterd sta je boven op de berg, je wordt mooier met de tijd!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...