#Mooie PeperNoot!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'The one I seek when I'm in trouble once again. 
The one I've known a lifetime, the one I call my friend.
The kind of bastard that would tell me to my face.
When I've had enough and it's time to go and puts me in my place.
If the skies come tumbling overhead and I don't have you beside me anymore.
Close a book, shut my eyes, I go to bed.
Remembering the good times and don't cry about the sad.'
Uut 'The Ones We Seek' van Racoon. 

Moi, ben ik weer.
Bovenstaand liedje speelden ze gisteravond jammer genoeg niet in het wederom feeërieke Bostheater Ommen, notabene deze week de Topsong op NPO Radio 2. 
Ach, een kleinigheid hou je altijd. 
De nieuwe single van Racoon heet 'The Ones We Seek', begin oktober komen ze met hun nieuwe album 'It Is What It Is'.
Het is inderdaad wat het is. Je kunt hoog of laag springen, soms is dit gewoon wat het is. 
Geen komma, geen vraagteken maar gewoon punt, uitroepteken!
Gaat over die zeldzame, waardevolle vriendschap waarbij je elkaar de ongezouten waarheid kunt vertellen, zonder elkaar te kwetsen of elkaar te verliezen. Een vriendschap die een leven lang duurt, waarbij je op elkaar kunt vertrouwen, ook als het een keer wat minder met je gaat. 
Tel je zegeningen zingt Stefke nu net. Inderdaad, het is wat het is...Al die sterren van liefde.
Ik hoefde gisteravond alleen even achter of naast mij te kijken. Daar stonden ze. 
Ik heb er niet zo veel, echte vrienden, ze zijn gelukkig op één hand te tellen. Ken genoeg mensen echter vrienden maar een paar. Het moet wel passen allemaal. Snap je?
Het was goed toeven bij de Zeeuwse heren die hun benen even hadden geparkeerd bovenop de Besthmenerberg. Gevoel van thuiskomen! Moi, hoe is het met joe dan? 
Stuk gaan op 'Tijd verliezen met Jou', even denkend aan Moos en Mouna. Soort van omdenken! 
In gedachten samen dansen. Na twee weken volle bak, 24/7, werden ze gistermorgen weer opgehaald door hun moeder. Einde oefening! Gisteravond kwam alles ff samen. Niet janken hoor maar even vochtig achter die twee paar ogen. Soms heb je dat. The Ones We Seek...Maakt mij GVD niks uut!
Zocht en vond het even in de Ommer nacht, die door honderden telefoontjes betoverend werd verlicht! 
Maar het leven is geen sprookje.
Bleef wakker maar had zin om te gaan dromen. Gewoon in één van die karaktervolle bomen een hut maken...
Samen kijkend naar de volle maan, een paar sterren verzamelen en die dan in de kachel gooien. Lekker warm. Knusjes.
Je kent het misschien wel. Ach, we waren mooi op tijd weer thuus. Nou ja, nog even een pilsje bij Sevens. Zeker niet in zeven sloten tegelijk. 
Vannacht was het laat. Deed pas tegen drieën het licht uut. Keek Nora niet terug maar wel voetbal en van die andere onzindingen die 's nachts schijnbaar heel belangrijk zijn maar 's morgens mis ik de waarde er weer compleet van. 
Lohues zingt, hier kom ik weg! Dat was vrijdagvond min of meer aan de orde!
Het leven vieren. Mien Moe werd deze week 93. Vrijdag vierden wij haar 93e zomer in de achtertuin bij mien grote breur in Witharen. Een mooi eind de bunders overkieken. Lekker eten, wijntje of biertje er bij. Bijna de hele familie inpandig. Mooi. Wieffie, potverdikkemei, ie bint alweer 93. Trots.
Iets vaker een APKaatje nodig maar verder dut alles nog bij oe. Ok, ie vraagt iets vaker wat je even daarvoor ook al had gevraagd. Je vertelt soms 3x hetzelfde verhaal binnen een half uur maar een kniesoor die daar op let. Ik vergeet ook al van alles en ben pas 52. Ie gaat al 93 jaar mee. Moet je nagaan. Dat is niet niks. Ie hebt ondertussen van alles wel eens een keer meegemaakt, soms wat vaker en zelfs de oorlog nog! Ie weet ondertussen waar die verrekte Abraham de mosterd haalt. 
Oen kippensoep, nog steeds onovertroffen en zoveel van jouw eterij. Niks geen gekook uut pakjes en zo...Ie laat de jappels niet aanbranden. 
Hoe gek Moos en Mouna met jou zijn en omgekeerd van hetzelfde laken een pak!
Zo bliedde dat je er nog bent. Ik kom graag bij jou. Soms voor een kopje koffie en wat oeverloos gezwets. Ie bint gelukkig niet weggelopen, bij oe stoat alle kopjes nog in de kast. Soms bespreken wij de wat mindere leuke dingen in het leven. Ie geeft oe mening, doe ik soms niks mee, soms ook wel.
Al bijna twintig jaar nu zonder mien Pa, oen kerel. Soms heb ik het idee dat je graag naar hem toe wilt, even op de koffie. Soms heb ik dat idee helemaal niet. Ben ik van mening dat je de 100 jaar ook nog wilt aantikken. Tis gek, maar ik kan oe nog niet missen. Nog niet, maar eigenlijk volgend jaar ook nog niet. Is dat gek? Is dat puur eigenbelang, egoïsme? Lekker boeiend. Blijf maar thuus.
Of gewoon pure liefde? Ik hou met heel mien grote lichaam gewoon ontzettend veule van mien Moe. Ze is altijd thuus, loopt niet weg ook al kan ik jou soms achter het behang plakken. Gelukkig bint bij oe de muren gepleisterd. Jij hebt altijd wel een pleister op de wonde in huis. Ie bint nog iene van voor de oorlog. Met al dat moeilijke gedoe van tegenwoordig heb je niet zoveel op. Zo ging dat vroeger niet! 
Je vergeet soms dat de tijden veranderd zijn. Of het altijd goed is, is vers twee. Misschien wel beter. Jij gelooft nog heilig in dat boek. Je weet alle verhalen feilloos te vinden. Met terugwerkende kracht, nu ik zelf al jaren ouder (vader) probeer te zijn, krijg ik steeds meer respect voor jou. Hoe je alles gedaan hebt, meestal in je eentje want die Pa van mij was de helft van de tied in het buitenland. Beetje crossen door de bergen en langs talloze zeeën rijden. Jij bent een oceaan van liefde. Toen Bart het zong dacht ik gek genoeg aan jou, Martha 86.
Niet aan de koe bij Ome Jan in de stal. Neuh, aan mien Martha. Volbloed. Mien rustige baken in de voor mij soms woelige zee/oceaan. Elk lichtje was er gisteren één voor jou. Begon ze te tellen en stopte bij 93. 
Wat zou het mooi zijn als al die lichtjes voor jouw lichtjaren staan. Dan ben jij er nog wel even op deze soms mooie aardkloot. Zou ik prachtig vinden. Moe thuis, koffie kloar. Slof speculaasje maar gisteren net gekocht. Snap je, die pure eenvoud vind ik nog steeds thuus aan de Clemmestraat. 
Jij was mijn eerste liefde, wilde niet met je trouwen. Wist ik al snel dat dat niet kon, dat dat niet hoorde..Je was al met mijn vader getrouwd. Jij bent weer mijn grote liefde, die andere moest zo nodig weglopen. Steeds verder weg heb ik het idee. Jij blijft meestal gewoon thuus! Wacht met thee.
Moe, ik hou van je met dat grote stomme roodzwarte hart van mij.
Mooie pepernoot dat je bent. Jij mag het hele jaar in de schappen liggen. Lekker vertrouwd.
In welk kamp zitten jullie eigenlijk? Vraag dit natuurlijk voor een vriend, misschien wel voor Harold of Thijs?
Bolletje, je weet wel van de kruidnoten die in Almelo huizen, heeft onlangs een heus referendum in het leven geroepen om een einde te maken aan een felle discussie die blijkbaar al jaren onze levens beheerst. Ik was er niet van op de hoogte, maar ik heb de pepernoten dan ook al in huis. 
Want horen pepernoten vroeg, laat, of het hele jaar in de schappen te liggen...?
Ja, Ja...je leest het goed. Daar houden de hoge heren in Almelo zich tegenwoordig mee bezig. De wereld loopt op haar einde.
Dat komt op tafel op de vele burelen bij al die knappe koppen die pepernoten, schuddebuikjes en zo maken.
En mogelijk wordt het beleid daadwerkelijk aangepast op dit 'democratisch besluit', geloof jij het?
Want volgens Bolletje is er veel enthousiasme voor pepernoten (zij noemen het kruidnoten) het hele jaar in de winkels maar ook flink wat tegengeluiden. Wint hier de minder- ook van de meerderheid?
Want de zomer is nog niet voorbij of ik heb ze al zien liggen bij de Appie, wij hebben van de week bij de thee ook al pepernoten gehad. Lekker joh...Ik zit in het kamp voor natuurlijk!
Ik hou wel van pepernoten. Lekker man. Maar elk jaar laait er een felle discussie op. 
Daarom die allereerste Kruidnotenreferendum. Je verzint het niet. De ultieme kans zeggen ze daar in Almelo om voor eens en altijd een einde te maken aan de eindeloze welles-nietes-discussie. 
Iedereen die er trek in heeft kan online een stem uitbrengen op een speciale site.
Iets met kruidnotenreferendum punt nl.
Wil je het hele jaar pepernoten of ga je pas pepernoten eten als die beste man voet aan wal heeft gezet, dit jaar zal dat 16 november zijn. Als ie Nederland nog in mag? Die discussie wordt ook elk jaar weer uit den treure gevoerd!
Je moet wel snel zijn. Volgens mij sluit begin september het referendum. Wel of niet?
Ben benieuwd. Ach, mien Moe heeft het hele jaar door pepernoten. Zij is wat dat betreft behoorlijk vooruitstrevend, mien Moe heeft niet zo'n referendum nodig. Te modern. Bij haar komt het niet zo nauw. 
Wat sloffer maar verder smaken ze nog prima hoor, gisteren gekocht zegt ze eind Mei...haha.
Als je de oorlog hebt meegemaakt piep je gewoon anders. Zolang de yoghurt of het druivensap nog niet de koelkast uitstrompelt ga je er nog niet dood aan. Kijk maar naar mien Moe, 93 jaar, en nog still going strong en reken er maar op dat ze al vaak wat heeft geconsumeerd wat al flink de houdbaarheidsdatum was gepasseerd. 
Mooi toch, dat is ook mien Moe. Een oceaan vol liefde, bestand tegen alle stormen en overstromingen.
Moe, wordt maar mooi 100. Kan oe nog niet missen en de kinderen ook niet of de buren etc. etc.
Moe, mien mooie pepernoot, al 93 jaar oud maar nog steeds niet over datum of slof.
Je wordt mooier met de tijd. Gelouterd sta je boven op de berg, je wordt mooier met de tijd!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...