#Slaapliedje van Moos!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hoor me zingen van een afstand, hoor me zingen door de nacht.
Ik vraag de sterren om bescherming, ik zie de maan die ook naar jou lacht.
Morgenochtend ben ik bij je, kijk je op in mijn gezicht. 
En een kusje voor je moeder, die daar in het grote bed naast je ligt.'
Uut 'Slaapliedje' van Acda en de Munnik.

Moi, ben ik weer.
'Zijn dat nou die gasten van mijn geboortekaartje?'
Moos en ik liggen tien jaar later samen in het grote bed. Ik geef hem een kusje. 
Morgenochtend ben ik ook bij hem en kijkt hij misschien op in mijn gezicht. 
Toeval? Néé toeval bestaat al lang niet meer! Neem dat maar van mij aan...
'Ja, Moos dat zijn nu Acda en de Munnik, dat is Thomas Acda en rechts zit Paul de Munnik.'
Het is al vrij laat, ik kijk bijna nooit Beau maar ik wist dat de heren afgelopen donderdagavond hun opwachting zouden maken.
Moos was tevens nog wakker. Ach, waarom ook niet...Mijn kleine grote vriend cq. zoon.
Na dik acht jaar zijn ze weer samen. Gelukkig wel want met z'n tweeën ben je nooit alleen.
Ze zongen het ooit zelf in 2014, enkele weken daarvoor hadden ze hun afscheid aangekondigd, voor de titelsong van de animatiefilm Pim & Pom: Het Grote Avontuur. Twee poezen die in de jaren vijftig en zestig figureerden in talloze verhaaltjes geschreven door Mies Bouhuys en getekend door Fiep Westendorp (o.a. bekend van Jip en Janneke). Het nummer 'Samen' wat ze schreven voor deze kinderfilm was zo'n beetje het laatste wapenfeit van A&dM. Het CD'tje waarop ook Huub en Do nummers zongen hebben we grijs gedraaid in de auto. We kenden de teksten uit ons hoofd. 
'Want elke dag is een nieuw begin en elke dag is een avontuur. Ja, elke dag ben ik blij van binnen omdat we samen zijn. Als wij maar samen zijn.'
Samen zijn de heren beter dan alleen. Heb ik ook met mijn kinderen, als ik samen met hen ben komt automatisch de betere versie van mij tot leven. Alleen proef ik soms de bittere rancune en de schaduwzijde van mijn bestaan. Nooit lang hoor, stilstaan kan ik toch niet. En verder...Je moet wel. 
Niemand hangt de slingers voor je op. Ze hangen hier trouwens nog samen met een kleine 50 ballonnen in de verlaten kamer. Moos en Mouna slapen boven hun roesjes uit van Sisi zonder bubbels en Rivella. Het was gisteren een leuk en gezellig feestje.
Zij hebben mooi samen gespeeld met hun vriendjes en wij (bij)kletsen onder het genot van mooie wijnen en prachtige speciaalbieren.
Straks mogen ze nog een keer, nu bij Mama. Een scheiding heeft ook zo haar voordelen, tis maar net hoe je het bekijkt. Niet alles blijft samen of komt op haar schreden terug....Als, als....Alles op z'n tijd!
Onze Vrolijke Frans. Moos 10 jaar. Jemig een 10'er in huis. Een prépuber....Een jonge gast aan tafel. 
Had al vrij wat noten op de zang en hij zal wel vaker het hoogste lied gaan zingen. Mag hij van mij...
Gisteravond, toen iedereen vertrokken was, de boel aan de kant en Mouna een verdieping hoger lag zaten wij nog even gezellig te keuvelen in de kamer. Muziekje op, biertje voor Moos en Rivella voor mij. Ik dacht nog? Moet dat niet andersom, niet alleen Finkers vergist zich...Ik reken het goed.
De stad Amsterdam kwam langs. 'Hey Papa, die zongen ze donderdagavond ook bij die meneer...'
Klopt jongen. Wat een kippevel uitvoering. Een nummer van Brel over de ontrouw der wijven in de stad Amsterdam. Waar de zeeman ontwaakt, als de warmte weer blaakt over Damrak en Dam. 
'Hoe heet mijn liedje ook alweer. Slaapliedje? Dat is grappig....Wij gaan ook zo naar bed, Papa. Klopt, maar dat grote bed staat er straks ook nog wel, Moos. Blijf nog maar even op. Je wordt niet elke dag 10. 
We hebben het over kriebels, over lentekriebels. Wat een ophef deze week. Een storm in een glas water. Had meer met porno te maken dan met liefde als ik de experts, als daar een zoon van Roelvink, mocht geloven...
De soep wordt nooit zo heet gegeten als deze wordt opgediend. Mouna vertelde dat juf had verteld over aanraken. Dat ze niet zo maar aan je mochten zitten als je dat niet wilde....Niet fijn voelde. Niks meer, niks minder. Tis net tandjes tellen bij de tandarts, het echte werk komt later pas. 
Vele verhalen werden kats uit hun verband getrokken. Nuance was ver te zoeken. Bij Moos hadden ze wel meer verteld, maar ja...Hij zit ook al in groep 7. Hij vindt wespen trouwens nog steeds niks, houdt meer van de bloemetjes en de bijtjes. Wat ik oe brom.
Alles heeft toch met vertrouwen te maken. Ik vertrouw(de) de juf van Mouna en de meester van Moos. 
Die zijn niet gek. Die kennen hun leerlingen en weten precies waar ze wel en aan welke informatie ze niet aan toe zijn. Nu krijgen mensen als een Roelvink een podium om zijn ongenoegen te uiten op basis van verdraaide feiten en des-informatie. Fake-nieuws. Maar dat scoort hè. Nog steeds! 
Ik heb al langer kriebels, niet alleen in de lente. Ik had ze al in de winter! Jeuk ook....
En haal die houten plank weg van je gezicht, kinderen weten al veel meer dan je altijd dacht!
Mouna weet ondertussen ook wat er in het grote bed soms gebeurde. Moos kwam niet tot leven in de twijfelaar boven maar tijdens Oerol op Terschelling. Als ik 't goed na heb geteld op mijn vingers. Alhoewel niks is meer dan het lijkt. 
Ik kijk bij de verjaardagen van mijn kinderen altijd terug. Weet soms nog precies wat ik at tijdens de bevalling(en). Lekker stukkie vlees terwijl de wederhelft aan de morfinepomp zat te genieten. Heerlijk zo'n roes haha...
Hoe de dag ging, acht uur 's morgens aanwezig in het ziekenhuis en 's avonds was ie er pas. 
Mouna was er een stuk sneller. Hallo....Gaat nu nog steeds zo. Prachtig om te zien. Moos is meer mij...
Wel snel van begrip maar soms traag in het reageren. In zijn eigen wereld. Hij kan het zo goed.
Tot de verbeelding spreken. Gisteravond ook zo mooi. De schoonheid in kleine dingen zien.
Ik had hem Lev willen noemen. Naar de geweldige keeper Lev Jasjin. Dat vond San te hard klinken. 
Moos past ook beter bij hem. Hij is zo'n Moos. Moe (oma) noemde mij ook altijd zo. Waar is onze Moos? Tien jaar terug nooit bij nagedacht. Pas toen wij Moos wereldkundig maakte viel het kwartje.
Wat ik zeg, reageer soms traag. Oh ja, is ook zo. Moos Herman Freek. Wat een mannetje!
Ons mannetje maar wij genieten apart van elkaar van onze kinderen. Blijf het raar vinden, vooral op zulke dagen. Hoor mij soms zingen op een afstand en ik zing vaak 's nachts als niemand mij hoort! 
Er kwam meer Acda en de Munnik langs. Hij luisterde naar de teksten, knap hoor, en legde verbanden. 
Hey Papa, dat zeg je ook altijd. Klopt, woorden van een ander jongen. Joah, mag wel zo...dat is van Lohues hè. Yep, op Fietse hè. Hier kom ik weg, wij ook hè. Achter de Iessel. 
Bos, Stef Bos loste de heren Acda en de Munnik af. 'Onder mijn huid'. Hoe kun je nou onder iemands huid gaan zitten, Papa? Jij zit onder mijn huid, Moos. Jij en Mouna. Spreekwoordelijk dan! Zat Mama ook ooit onder je huid? Vragen die een Rivellaatje verdiende....Toch Lev moeten noemen. Pakte hij dan de basketballen wel allemaal klemvast? Neuh, Moos typeert het geheel op eigen wijze.
We kwamen te spreken over liefde, over verliefd zijn. Hij is op.....op haar ja. Heb beloofd de naam niet te noemen. Zij lacht zo leuk, Papa. Ze zit ook vaak naast mij. Is dat nou kriebels of jeuk....?
Kan zij ook onder mijn huid gaan zitten. Prachtig. Bos gaf ook niet antwoord, maar stelde wel de vragen. Hij lag dubbel van het lachen bij het volgende nummer: Alles op zijn tijd! Gaat dat over jou, Papa. Ken jij Stef Bos? Heb jij vaak de trein gemist. Geluk heeft geen agenda. Jij snapt ook niet meteen alles hè. Geweldig. Hij stuurde mij regelmatig het bos in, ik zag wel door de bomen het bos. Hij nam de tekst iets te letterlijk maar trots was ik sowieso. Hij luisterde naar Bos, zoog het op als een spons! 
Tot nu toe, de eerste tien jaar - opvoeding geslaagd. Missie geslaagd. Al zeg ik hetzelf, iets met slingers hè.
Samen, toch apart van elkaar, leren wij deze twee de toekomst wijzen. Soms naar rechts, soms naar links, soms een stapje terug. Het begon met het slaapliedje van Acda en de Munnik en tien jaar later praten wij nog steeds over niet of nooit geweest.....Ik vertelde Moos van Hannah de Heldhaftige, hoe ik altijd aan haar moet denken als dat speciale nummer van Acda en de Munnik langskomt op de radio of zoals gisteravond enigszins gemanipuleerd op Spotifty. Het briefje onder de hoteldeur op een Spaans eiland, vroeg in de ochtend. Dat ze me pas kende en bang was dat ik haar verliet en of ze mee mocht als ik dat daadwerkelijk deed. Tuurlijk, toen wel. Nu nog steeds. Maar het liep weer eens anders. Ik mocht niet mee...haha
Zoals zoveel dingen anders zijn gelopen dan ik had gedacht! Gaan we slapen, Moos? Ja, Papa....
Samen? Tuurlijk, samen in het grote bed. Kusje krijg je wel van mij en morgen van je moeder! 
Hou van jou, jongen. Jij en jouw zusje zijn mijn grootste geluk! Vergeet dat nooit!
We vergeten soms te dromen!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.

#VlaggetjesDag!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De geschiedenis herhaalt zich (hoor het antwoord)
Dag of nacht, je weet dat het te laat is. 
Iedere keer weer proberen maar wanneer zal ik het leren?
Geluk is niet aan mij besteed.
Geluk, geluk is een hangmat waarin je lui ligt in de wezenloze stilte.
Maar ik hoor het ruisen in het glas tegen mijn oor. 
Ik hoor, ik hoor, ik hoor iemand, iemand fluisteren in het glas tegen mijn oor.
Ik hoor het antwoord in het glas tegen mijn oor.'
(Ga door, ga door....hoor het antwoord)
Uut 'Het Antwoord' van Frank Boeijen.

Moi, ben ik weer! 
In het land der blinden is éénoog koning maar een vlaggetje boven haar hoofd zou ook wel eens handig zijn!
Een vrouw bij Frank Boeijen afgelopen vrijdagavond intrigeerde mij. Onbewust bewust. 
Wij zaten op rij zeven, zij hield het rode pluche op rij vijf warm. 
Ze leek alleen te zijn. Dronk haar koffie zwart. Ze zat in de foyer naast ons, achter mijn neefje Guus.
Nou ja neefje. Zeg maar grote neef. Jemig. Guus is gegroeid, zowel figuurlijk als letterlijk! 
Politieagent nu. Echt wel een sterke arm van de hedendaagse wet, ze zijn gewaarschuwd in de gemeente Zwartewaterland. Steenwijk, Genemuiden, Hasselt en omstreken. Pas maar op. Guus komt niet naar huus. Hij vangt makkelijk boeven hoor, wat ik oe brom!
Laatst had ik er nog over met een mooie vrouw uit het Bergentheimse. 'Far out of my reach', wees niet bang, wees niet bevreesd hoor. Begeef mij niet op glad ijs laat staan op de ijsbaan in Oud-Banthum, kan bovendien niet schaatsen.
Zij is top Ere-divisie terwijl ik net weet aan te klampen, onderaan, in de grijze middenmoot van de KeukenKampioen Divisie. Feyenoord VS Top Oss. Je begrijpt wat ik misschien bedoel. Als ik op een dag in absolute topvorm ben zou ik een kans maken maar negen van de tien keer verlies ik...haha. Denk met 3-1.
Heb hier thuis tevens spiegels hangen. Trek geen volle zalen! Weet hoe de vlag er bij hangt...Niet omgekeerd maar ook niet vol in de wind, ahum!
Maar ze had gelijk. Eigenlijk zouden ze allemaal vlaggetjes moeten dragen. Potiëntele mannen voor haar en dito vrouwen voor ondergetekende. Dat je weet met wat voor vlees (oneerbiedig) je in de kuip te maken hebt. Is ze vrijgezel of gewoon gelukkig getrouwd? Of between twee ongelukkige relaties in.
Is ze überhaupt geinteresseerd? Valt ze wel op mannen of vind ze toch een vrouw leuker? Dat kan ook, weet ik uit eigen ervaring. Houdt ze van speciaalbiertjes? Is ze wel op zoek, net gescheiden of gewoon een heftige tijd achter de rug? Zit ze te wachten op zinloze woorden van mijn kant, kom je hier vaker? etc. etc.
Was deze vrouw die, ogenschijnlijk, hield van Frank's zijn muziek, allenig?
(Lohues is nooit ver weg)
Ze zong van begin tot eind mee bij één van mijn favoriete Boeijen nummers. Streepje voor, is genoteerd op de witte bladzijde. 
Of hield haar vriend cq. man gewoon niet van Boeijen. Dat kan ook hoor. Zijn er genoeg die Frank Boeijen niet trekken, niks vinden. Ze verstaan hem half. Lekker boeiend. Ik ga al met Boeijen mee sinds ongeveer mijn achtste. Ruim 43 jaar alweer dus. Jemig. Doe maar. Een avondje Boeijen is altijd Grand Cru. 
Goede wijn behoeft geen krans. 65 jaar inmiddels maar hij staat er nog steeds. Speelt niet eens al zijn grootste hits. Zou ik wel eens mooi vinden, dat Frank mij de nummers laat samen stellen. Avondje Carte Blanche. Gistermorgen deed ik het, lopend met de oortjes in langs de Vecht. Had een speellijstje gemaakt op Spotify. Veel oud werk, merkte ik. Nummers die naar verloop van tijd in kracht toenemen ondertussen mijn blik gericht op ons theater langs de woest kabbelende rivier. Hij speelde zelf ook wat oud werk, begeleidde zich bij enkele nummers alleen op gitaar. Gewoon de rust die hij uitstraalde, boeiend. Maling aan de tijd, maling aan wat iedereen van hem vind! De troubadour uut Nijmegen.
Het was vroeg, er liepen alleen baasjes met hondjes. Ik liep niet alleen, gaandeweg mijn barre tocht ontpopte zich er een flinke blaar op mijn rechterhak. Doorlopen. Pijn verzachtte de gemoedstoestand waarin ik verkeerde. Verkeerde schoenenkeuze...Compeed maar gekocht!
Verrassende muziekkeuzes derhalve, dat kan ik je wel vertellen. Liedjes, als ik ze weer hoor, vormen van herkenning oproepen. Oh ja, toen was er dit in mijn leven aan de hand! Mooie momenten afgewisseld met mindere. In de pauze leuke gesprekken. Jij bent dus....Yep, klopt! En jij de mooie nieuwe oude vlam van Jan, ook mooi. Na 40 jaar weer in elkaars leven verschijnen. Prachtig. Liefde roest nog niet! Over The Fields and Far Away. Sweet Caroline. Zo lang hoeft het bij mij niet te duren hoor. Potverdikkemei. Allenig is nu prima, zie het zelf straks graag anders! 
Boeijen is net als Leonard Cohen, beter met de jaren. Anders! Net als wijn, soms zijn ze jaren later beter op dronk. Ik dronk op Frank en als ik denk, denk ik misschien wel aan jou. Ik praat nu nog zonder woorden. Dat zegt soms zoveel meer hè. Zegt Frank hè. Soms gaan zijn woorden er bij mij in als Gods woord in een ouderling. Heb geen geloof, maar misschien zijn Bos, Boeijen en Lohues wel mijn dominees die preken vanaf het podium en zo hun mooie geloof blijven verkondigen. Zeg het maar. Amen!
Maar lieve dames, doe eens een vlaggetje achter je shirt! Moest gisteren lachen, kinderen liepen in de Albert Heijn met die kleine karretjes en driehoekige blauwe AH-vlaggetjes. Zo moeilijk is het niet, kun je zelfs een boodschap in je karretje leggen. Een soort van verkapt wensenlijstje, ik kan er toch niet aan voldoen maar het is een begin! Gespreksstof, praatmateriaal. Of ik laat een mokje drukken door Gerbert, soort van vertrekpunt vanaf perron nul. Onderweg naar later zelfs mogelijk in full-colour!
Ook na de pauze bleef ze zachtjes meezingen. Was ook nog eens een leuke verschijning, dacht even dat ze een soort van vlaggetje uit haar broekzak haalde maar het was de telefoon. Tja, Boeijen moet natuurlijk wel op gevoelige plaat worden vastgelegd, als herinnering voor later! 
Vlaggetjes?
Ze hangen weer in de juiste kleuren. Zag ik gisteren toen ik koers zette richting Mariënberg. Het vertrouwen is enigszins weer terug. Goh, wat was die zittende macht verbaasd! Hoe dan...??
In welke zandvlakte heeft jullie hoofden de laatste tijd verstopt gezeten....? Onvrede genoeg in Nederland.
Politici, ze zijn/waren (hopelijk) van die gasten die de hele middag lallend bier aan het tanken zijn en dan (echt) verbaasd zijn dat zij eruit werden gepikt bij een alcoholcontrole. U heeft teveel gedronken, meneer? Kom maar op met die sleutels. Huh, hoe kan dat nou...? Hallo, wakker worden! Nuchter blijven. 
Je weet dat je een klotenwedstrijd speelt, op onoverbrugbare achterstand staat en een paar minuten voor tijd nog altijd denkt dat je de zege over de streep trekt! Jullie hoeven geen vlaggetjes in je kontzak te steken, wij weten sowieso al dat jullie ongeschikt zijn! Uithuilen op de bank en volgende week sta je tevens niet in de basis. Het signaal is duidelijk. De kiezer heeft gepraat zonder woorden maar gewoon het juiste vakje rood gekleurd! Nou ja, Moos kleurde het vakje rood en vertelde (schreeuwde bijna) wat zijn Papa had gestemd, net als twee jaar terug tijdens de gemeenteraadsverkiezingen. Haha, die blikken destijds. Fantastisch. Het mag officieel niet hè, lekker boeiend! Ze geloofden het kleine ventje dan ook niet wat zijn vader had gestemd.  Ongelovige Thomassen, haha...Geweldig! 
Moos spreekt nog de waarheid, heeft geen dubbele agenda. Gelukkig maar. Pas later begint het gedraai en gekonkel....
Zal ik mij binnenkort ook moeten verantwoorden wat ik, pak 'm beet, voor 15 of 20 jaar terug heb uitgevreten? Welke onzin ik allemaal heb uitgekraamd. Onzin kan namelijk voor een ander soms heel veel betekenis hebben. Ik zeg en heb veel dingen gezegd waarvan ik later denk. Knuppel, dat had je ook anders kunnen formuleren. Maar mijn hoofd denkt niet zo snel. Geen Max in mijn hoofd. Word ik straks op zijn 'NOS' aangeklaagd, de beklaagdenbank in. Meteen al een stempel!
Ik neig om bijvoorbeeld Tom Egbers het voordeel van de twijfel te geven. Ik zag vrijdagavond niet alles, de koffie in de Voorveghter en die vrouw die 'schijnbaar' allenig was, wachtte. Haat koude koffie.
Er zat geen man bij Khalid (&Sofie) die sterk was. Zichtbaar verslagen maar wel aanwezig. 
Ik heb altijd geleerd: als je wordt geschoren moet je stil blijven zitten.
Maar wat als alles wat er over je wordt verteld in jouw ogen niet klopt, niet de gehele waarheid is. 
Hij ontkende ook niks, geeft toe fouten te hebben gemaakt. Alles van vijftien jaar terug rakelen ze op.
Daar koop je bij Sietse geen brood voor, één van zijn gevleugelde uitspraken. 
Tegenwoordig mag je bijna niks meer zeggen. Alles moet politiek correct zijn, alsof ze zo correct zijn in Den Haag! Misschien begeef ik mij nu wel op glad ijs, wil absoluut geen lans braken voor de vreemdgaande man. 
Als je een lul bent geweest mogen ze over jouw lul fietsen....of met een bot mes afkartelen! Heel zacht graag. 
Snapte niet dat Tom er ging zitten, verkeerde navigatie misschien. Maar hij deed het!
Hoefde niet alles te weten uit zijn privé-leven. Maar ik zou ook tekst en uitleg willen geven als ik in mijn ogen onheus wordt bejegend. Ik wil al zoveel uitleggen de laatste tijd maar praat liever zonder woorden!
Maar het liet wel zien hoe de media werkt. Jij bent al veroordeeld voordat er hoor en wederhoor heeft plaatsgevonden. We nagelen mensen aan de schandpaal, de nuance is zoek. Zaken worden uit zijn verband getrokken. Gordijnen dicht. Hij brak toen hij wel even naar buiten ging en een man en vrouw tegen hem zeiden dat ze van hem hielden. Wie zonder zonde is werpe de eerste steen. 
Ik ben ook niet trots wat ik tegen sommige mensen en mooie vrouwen heb verteld. Ik heb ook domme fouten gemaakt, domme dingen gezegd. Ik maak ze nog steeds. Ik heb geleerd dat fouten maken bij het leven hoort, dat je er van moet leren. Vergeet ook de tijdsgeest niet! Sommigen dingen kunnen nu echt niet meer. Maar vroeger rookte de leraar nog gewoon in de klas, dat zou nu toch verbazingwekkend zijn. Nogmaals, als je dingen hebt gedaan die echt niet door de beugel kunnen moet je gestraft worden. 
Maar momenteel ontspoort Nederland en wij werken er allemaal aan mee. Rijden mee op de trein.
Ik ben vroeger ook uitgescholden in de keuken, niet vernederend maar je merkte wel dat je nog maar aan het begin van de ladder stond. Vroeger liet je het wel om als broekie van 17 bij het eerste elftal een grote mond te hebben want de volgende training werd je gewoon van het veld geschopt! In de hoek jij.
Dat is nu ook niet meer zo, kan ook niet meer, maar het geeft misschien aan wat ik wil zeggen. 
Seksuele intimidatie of verkeerd gebruik van machtsverhoudingen is altijd verkeerd! 
En misschien draaide Tom Egbers mij wel een loer voor ogen....
Ik was er niet gaan zitten maar als het niet klopt wat ze over jou zeggen zou ik ook op-peren als je in je ogen wel een toffe peer wilt zijn.
Maar liever praat ik zonder woorden, dat zegt zoveel meer!
Fijne Zondag. Hou van jullie (bijna allemaal).
Joah, mag wel zo.

#Wie Is De Mol?

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'I was waiting for the sun, then I walked on home alone.
What I didn't know was, he was waiting for you to fall. 
So I never made amends for the sake of no one else.
And for the simple reason that he was waiting for you to fall.
It was not lost on me, it was not lost on me. 
Walking on down the road looking for a friendly handout
Somebody ease my soul.
So I kept my spirits high, entertaining passers-by.
Wrapped in my confusion while he was waiting for you to fall.'
Uut 'Waiting for the Sun' van The Jayhawks 

Moi, ben ik weer. 
Ik wist het! 
Jurre is/was de mol!
Tuurlijk niet, ook het inmiddels 23e seizoen van dit AVROTROS programma heb ik wederom links laten liggen. Ben helaas (of gelukkig) niet één van de miljoenen Molloten, heb geen Molboekje, zit niet in één of andere app-groep met eensgezinden Mollen of kijk de nabeschouwing via Moltalk terug waarin oud-kandidaten de afleveringen bespreken. 
Heb van al die 23 seizoenen welgeteld 0 afleveringen gezien. Net als de film Titanic, die ik ooit nog eens moet kijken. Weet al wel hoe die afloopt, het schip zinkt. Leo gaat dood toch en Kate krijgt de reddingsboei toegeworpen, of is het nou net andersom...? 
Ik wist het! 
Wist wel wie de dader was maar geef geen vrienden aan....zingt het Goede Doel in mijn oortjes.
Ik wilde net via de Nooduitgang een verdieping hoger gaan liggen, was nog even wat aan het zappen. Onderuitgezakt. Zaterdagavond mood, zitten voor de blues!  
Het was de hoogste tijd, Moos had zich lekker stil gehouden. Zaterdagavond kijken wij niet zo op de klok. Mouna was al enkele uren daarvoor richting haar tijdelijke beddestee verhuisd. Straks Mouna maar in haar eigen twijfelaar overleggen. Dan klampt ze zich als een kaola beertje aan mij vast als ik haar uit mijn bed haal. Zijn van die verstilde momentjes. Krentjes in de pap. Mooi meisje, had weer de hele avond geturnd! 
Maar op Nederland 3 bij de KRO/NCRV begon net de Britse detective/politieserie Endeavour Morse.
Shit, dat kan ik nooit weerstaan, politiefilms zegt mijn moeder altijd. Dat hebben die katholieken en PKN'ers goed voor elkaar gebokst. Twee geloven op één kussen, zo mag het! Kwaliteitsserie's uit Engeland en Zweden gezamenlijk op de treurbuis van Komrij brengen. 
Bleef nog even zitten. Minimaal een dik uur. Wat kijk je, Papa? Dat dus....Vind je mooi hè, Yep!
Hij ligt nu nog te slapen, Mouna is al wakker. Papa/dochter momentjes. Zij is bezig met sinaasappels uitpersen. Ik reken het goed! Waiting for the Sun! Ik maak zo thee. 
Vond het wel grappig dat de finale van 'Wie is de Mol' rechtstreeks vanaf paleis Soestdijk kwam. 
Daar woonde toch ooit één van de grootste schavuiten van Nederland, Prins Bernhard? Manipuleerde toch links en rechts ook wel eens wat in zijn eigen voordeel. Steekpenningen etc. Daar hadden ze van die grote matten, want er moest door ondermeer vrouwlief Juliana veel onder het tapijt worden geschoven. Manlief was niet altijd even zuiver op de Duitse graat. Heerlijk....
Ze hebben er vast geen actieve herinnering meer aan. Daarmee lullen ze in de politiek de laatste tijd ook alles recht wat ontzettend krom is. Zal Mark weten dat ie komende woensdag mag stemmen? 
Of zegt ie donderdag, sorry - helemaal vergeten! Heeft die kerel spiegels thuis! Of gelooft ie nog in zichzelf. Benieuwd wat de stemming van Nederland is? Denk dat ik het wel weet. Ik ga in ieder geval een vakje rood kleuren. Randstad vs het volk achter de Iessel. Het water uit de kraan moet wel blijven stromen, als ie gaat lekken kom je op een gegeven moment theedoeken te kort! Wat ik oe brom!
Wie is de Mol in ons kabinet? Hebben ze daar überhaupt een Molboekje? Evalueren ze daar wel eens de boel, wat gaat er niet goed en wat kan er wellicht beter...? Miljoenen Malloten zien het allemaal gebeuren...Woensdag kun je jouw steen in de stromende rivier gooien. Wie weet....! Gaat de rivier eindelijk anders stromen, vaart er andere koers? Ik help het ons hopen....
Wat ik wel weet is dat buurtsuper (Sietse) Telman in mijn geboortedorp Mariënberg tot in de eeuwigheid moet blijven bestaan. De vrolijke winkel van mien Moe is zo'n beetje het dorpje in de strips van Asterix en Obelix. Hoop mag geen uitgestelde teleurstelling worden, potverdikkemei!
'We zijn in 2023 na Christus. Heel Nederland is in de ban van de energiecrisis en andere shit....Veel winkels moeten noodgedwongen sluiten. Iedereen? Néé! Want een lief en klein winkeltje in een ontzettend mooi dorpje van onverzettelijke Mainbargers blijft koppig weerstand bieden aan de 'overheersers', biedt moedig weerstand aan de extreem hoge kosten.
Het leven is dus niet altijd gemakkelijk en eerlijk. Maar alles voor de leefbaarheid van mien dorp. De nood is hoog. Maar de kop in de wind, kop d'r veur met z'n allen. Zelfs de (lokale) politiek roert zich. Het Plaatselijk Belang ziet de noodzaak tevens in! Op de barricaden. De winkel moet zes dagen in de week open blijven voor het volk van Mainbarg, Beerze en Beerzerveld.
Mariënberg is het enige dorp in Overijssel onder de 1000 inwoners die nog een eigen winkel heeft.
Als de plaatselijke kroeg kan blijven bestaan en de shoarmaboer dan moet het toch ook lukken met onze buurtsuper! Mijn moeder heeft met het oog op de toekomst al een rollater in de schuur staan. Ze hoeft amper tweehonderd meter te lopen voor haar dagelijkse boodschappen. 
Telman moet blijven bestaan. Ze hebben het leukste en gezelligste personeel. Sietse is een mooie kerel, er werkt de mooiste voetbalmoeder van Mariënberg en omstreken. Ze hebben iedere dag vers brood, een groot arsenaal aan heerlijke speciaalbieren, verse eieren van Reinders, je kunt je pakketjes kwijt, je kleding inleveren voor de stomerij. Sociale kontakten onderhouden, de winkel van Sietse is tevens een ontmoetingsplek, het centrale punt in het dorp. In omliggende dorpen als Bruchterveld, Lutten, Kloosterhaar en Beerzerveld is de buurtwinkel al jaren passé. Ik kan het weten. Heb een tijdje gewoond in...euh Beerzerveld, daar miste ik echt mijn buurtwinkeltje van weleer. Even het gas lager en snel naar de winkel toe om de vergeten boodschappen in te slaan. Tuurlijk, wij moeten allemaal op de centen letten....Hier in Hardenberg betaal je minder voor een pond koffie of een half brood. Maar benzine kost tevens geld. Wie weet kun je het combineren. Wij houden zelf de winkel in stand! Ik heb misschien makkelijk praten met de Appie op nog geen 100 meter. Maar ik preek ook voor eigen parochie, de winkel van mien Moe mag niet verloren gaan. De energiecrisis en al dat andere shit mag niet de hamer zijn die de uiteindelijke klap geeft! De doodsteek! Auw, dat doet zeer. 
Rijk wordt Sietse er sowieso niet van! Miljonair ben je alleen in je hart hoorde ik van de week, mooi! Maar met z'n allen de schouders er onder...Respect voor Sietse dat hij al meer dan 25 jaar de buurtsuper bestiert. Hij is notabene van de club VKV (vijf kilometer verderop), maar toch driekwart Mainbarger. Er stroomt echt wel roodzwart door zijn Banthumer bloed! Waiting for the Sun, warmte hebben we nodig!
Zo hing er van de week twee biertjes in een plastic tasje aan de deur. Moos had ze mee naar binnen genomen. Van wie zijn die, Papa? Zijn ze voor jou? 
Yep, van Brouwerij de Breuk. Ze hebben net hun eerste brouwsel gebrouwen. Een zwaar blondje!
Met Jan was het altijd goed kersen eten. Beste trainer ooit. Vorige week, onder de voetbal, had ie er over dat hij met zijn zoons bier had gebrouwen. Behoorlijk professioneel aangepakt. Nou, zei ik voor de grap, je weet mij te wonen. Dat vind ik mooi. Hangt er toch wat aan je deur. Bier kan niet zelf aanbellen, maar toch. Gisteravond proefde ik het. Goed geslaagd, echt niet gek voor de eerste keer!
Ik heb veel mindere biertjes geproefd. Mooi van kleur, frisse afdronk. De nacht van de Wielewaal kwam binnen hier aan de Voermanstraat. Dat zijn van die mooie dingen. Tegelijkertijd appte oud-buum GertJan. Mien Va en Moe gezien op TV Oost? Neuh, ff kieken. Die waren gespot over het item wat wij in Hardenberg toch aan moeten met de oude wachtruimte op het station. Leegstand is niet aantrekkelijk vinden ze bij NS en ProRail. Of ze daar verstand van hebben? Zorg maar eerst dat die treinen op tijd komen! Maar inwoners mochten afgelopen zaterdag suggesties komen doen. Een koffiecorner, een koffiebranderij, een broodjeszaak of een bloemenwinkeltje werd er geopperd. Dat zou namelijk bijdragen aan de levendigheid en het gevoel van veiligheid op het station.
Ok....Wij hadden nog wel een goede invulling zittend achter enkele pretkegels. Wat dacht je van een bierbrouwerij, die heeft Hardenberg officieel nog niet! Zo'n beetje van alle stations op de lijn Emmen-Zwolle waar Arriva langskachelt hebben ze inmiddels een eigen brouwerij. Van Gramsbergen, Coevorden, Ommen, Dalfsen, Zwolle, Mariënberg (samen met Banthum dan) weet ik het zeker. Daarvan heb ik al mooie bieren mogen consumeren in de loop der jaren. Vele mooie gesprekken zijn voortgekomen uit het nuttigen van al dat lekkers. Win-win situatie. 
Als je Hardenberg, sapdrinkendewijs, echt op de kaart wilt zetten moet je eigenlijk een eigen stadsbrouwerij willen hebben. Dan heb je pas recht van spreken. De voormalige wachtruimte van het NS-station is dan een ideale plek. Brouwerij de Breuk zou een mooie optie kunnen zijn want hun eerste brouwsel smaakt zekers naar meer! Wie pakt de handdoek op....Wij helpen wel met het opdrinken.
Waiting for the Sun. Ik had halverwege de week een kutdag! Dat heb je soms, ik zag 'm even niet aankomen. Had er weken op moeten wachten, ik wacht dan liever op de trein als je begrijpt wat ik bedoel. Maar 's avonds was Moos er, maakten we samen TeriYaki met Biefstuk en verse groenten. 
Liep ik een rondje door de stad en de Marslanden. Oortjes in, muziek op! Vergezichten zien. De volle maan in de Vecht. Lichtjes aan de overkant. Tijd om te gaan leven, tijd om bier te gaan brouwen!
Dan is alles (bijna) weer goed! Er melden zich deze week echt een paar dames met honden. 
Moet ik ze ook nog gaan uitlaten.....Je bent er maar druk mee, je moest eens weten. Je koopt er gelukkig bij Sietse Telman nog wel een brood voor....Hij zal vast en zeker het bier van de Breuk gaan verkopen. Lokaal hè. Licht in de duisternis. De energiecrisis en andere shit zijn inmiddels uitverkocht. Liep voor geen meter. 
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.....

#Tot Aan De Streep!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'De ronde van 't leben giet nou en dan zwaor.
Tegen de berg op, soms krieg ie 't nie klaor.
Mar volgens de Kneet zat 'm hier in de kneep.
Je moeten gewoon duerrieden tot an de streep.
Afstappen kan nie, de wedstried giet deur.
Soms gao'j oeh, zo zachies, soms loop ie veur.
Ku'j echt nie meer verder, neem 'n engeryreep.
Want je moeten duerrieden tot an de streep.
Niet ieder zien streep lig waor je 'm verwacht. 
Mar ergens lig ie en Petrus vlagt af.
Ik gung der naor leben want ik begreep. 
Je moeten gewoon duerrieden tot an de streep.'
Uut 'Duerrieden tot an de streep' van Daniël Lohues.

Moi, ben ik weer.
'Papa, wie is Gerard Kneteman?'
We zitten samen op rij 4, stoel 5 en 3, naast elkaar. Daniël Lohues is al een half uurtje allennig bezig op het podium van ons prachtige theater de Voorveghter. 
Hij schuifelt wat onrustig rond op het rode pluche. Het was z'n daggie wel. Vol met indrukken. 
Overdag met zijn moeder en zusje naar Wildlands in Emmen geweest, onder andere copulerende bavianen gezien. Zo'n beeld gaat in je gemoedstoestand zitten, kan ik je verzekeren. 
Je moet de natuur haar of zijn werk laten doen. Maar toch...
Vanaf een uurtje of zes namen wij vervolgens plaats bij Brasserie de Markt voor een (over)heerlijk hapje en drankje en nu zijn we inpandig bij de Toko van Jan-Maarten, gewoon achter het huus!
Ik moet lachen. hij heet Gerrie, Moos, en kon naast heel hard fietsen ook gigantisch mooi huilen!
Hij snapt nu met terugwerkende kracht waar Daniël het zo-even over had. Hij lacht! Jij kunt ook soms zo mooi huilen, Papa. Steeds vaker meer van geluk hè, ja jongen....! Nu even stil zijn. 
Puzzelstukjes vallen op zijn plek, de radars - golfjes en draadjes - in zijn hoofd maken ernstig overuren. Wat zal de belasting hier aan overhouden...? Wim snapt het leven ook, oud-Clemme hè.
Hij heeft zo naar dit optreden uitgekeken, stiekum ik ook hoor! Waar is zijn hoed, Papa? 
Heeft ie vast nog in zijn Chevrolet liggen, Moos. Denk het ook Papa. Waar ligt die van mij, trouwens? Geen flauw idee. Bij al dat andere troep op zolder die nog uitgezocht moet worden. Relaas van een leven wat er niet meer is...
Zal ie nog passen? Hij herkent liedjes van Lohues. Prachtige mooie dag, waarin de troubadour uut Erica nu wacht op een fazant in plaats van op een vrouw. Waarom moet je lachen, Papa....Nou gewoon!
Hij snapt namelijk niet alles waar Lohues het over heeft. Hij is vnd met voorsprong de jongste gast in het theater, hoeft nog niet alles te snappen. Laat 'm nog maar ff in een bepaalde waan! Vandaag die van gisteren...
Ik voel met Lohues mee op het podium, hij laat een soort van voorland voor mij zien! Ik heb mijn moeder nog hier op deze aardkloot rondkuieren, Daniël moet haar alweer dik drie jaar missen. 
Geen kopje koffie meer drinken na bijvoorbeeld je eerste optreden in Hardenberg! 
Ben ook vaak bij mien Moe op bezoek, meestal met de kinderen, soms allennig! 
Giet soms nergens over, maar ik mag graag bij mien Moe weh, de kortste schakel onder andere naar mien Va. Gek hè, praat ik over mijn moeder en ik begin ineens plat te praten/te schrijven. 
Lohues kan nog steeds moeilijk over zijn moeder praten, hij zingt er liever over. Dat reken ik ook goed.
Hij tokkelt vervolgens op één van zijn gitaren het nummer 'Later wel misschien', komt binnen. Moos ziet naast hem zijn Papa niet meer vechten tegen de tranen. Ben net als Gerrie, laat maar gaan die waterlanders. Ben je vast eerder bij de streep!
'Zij was altied dichtbij, zij was altied veur mij. Het was altied goed. Jao, wij hadden 't zölde bloed. Mar of we makaar ooit wel weerzien? Later wel misschien...'
Soms hoort hij haar lach of voelt hij haar via het zonlicht. Hij zingt: 'Soms is ze ver weg, uut de tied. Mar nooit veur altied uut zicht. In de duusterste ienzaamheid vuul ik heur nog dichtbij. Ok al is ze der niet echt want ik heb altied veur in de kop, alle moois wat zij deud en wat ze hef zegd'
Amen!
Iemand zei van de week dat wij allemaal misschien een beetje Daniël Lohues nodig hebben. Zij wel, nou ik ook! Lohues is de benzine in mien motor. Nieuwe gympies voor het lopen. Voedsel voor mien ziel. Ik loop er soms mee onder de arm maar steeds minder. Steeds minder meer! 
Heb 'm niet gesproken. Moos wilde naar huis. Prima! Hij had al ruim twee uur het woord gevoerd!
Hij was allennig maar niet alleen! Hij gelooft meer in de wetenschap en toch wil hij op een dag bij de hemelpoort staan. Hij wil liever een hond dan een vrouw maar hij zegt ook als de liefde maar blijft winnen komt alles goed! Een vrouw kan ook kwispelen en grommen tegen bandieten hoor....duzz!
Moos wil ook een hond! Jij wilt liever een vrouw hè. Kun je niet op zoek naar een vrouw met een hond? 
Heeeeeerlijk! Moos denkt in oplossingen net als zijn zusje. Een meisje van 6 en een jochie van bijna 10 nemen mij zo vaak bij de hand! Maakt het leven leuk en luchtig! Lohues bedankt maar weer!
Goed goan. Kallum an doen! Mooi dat je er was. We hadden machtig veule Skik gehad! Niks mooiers as dat en dat op je euh....51ste. 
Gisteren, een dag later, zat ik alweer bij de Markt hier om de hoek! Soms gaan die dingen zo!
Ik werd al herkend. Ben je d'r alweer...? Weet niet of dat een goed of slecht teken is, haha.
Gerwin heeft zijn zaak mooi laten verbouwen. Hij vertelde er van de week ook trots over. Mooie kerel!
Zit graag bij een Binnenmars. Meestal thuus in Mainbarg maar zo af en toe ook hier in Hardenberg!
Je kunt er goed eten, vrolijk, geweldig en gezellig personeel. Zou ze vrijgezel zijn? Ze doen niet te moeilijk, je ziet dat ze Skik hebben. Dat mag nog in de Horeca....! Samen met mien oude buurman nr. 1, vrolijke snuiterd GertJan, hadden we een High Beer gearrangeerd. Wij vonden dat een geweldig idee en de uitvoering was meer dan uitstekend voor elkaar! Hulde, waarvan akte!Echt een aanrader! Mooie biertjes en lekkere borrelplanken in twee gangen. Eerst koude hapjes en als je die enorme plank hebt veroberd (goed geluisterd naar Roald Dahl) begin je aan de warme ronde als je lichaam tevens de warming-up goed heeft doorstaan. De bordjes mag je zelf ophangen....De Tweede Ronde, de Tweede Ronde! We gaven elkaar een boks! Mooi Man. Prachtige verhalen kwamen onder de tafel vandaan.  Het is goed kersen eten met GertJan. Ik mag hem ondertussen een vriend noemen. Hij kan niet zo mooi zingen als Daniël maar hij weet ook vaak de gevoelige snaar te raken. Tokkelt er rustig op los en grijpt je dan bij de strot. Neemt soms spiegels mee, die houdt hij dan voor mij en ondertussen drinken wij de ene na het andere mooie speciaalbiertje. Net als gisteravond! Win-win situatie als je het mij vraagt.
We begonnen met een blonde Klootzakske, een pittig moutig blondje met hoppige afdronk. Ontstaan in hartje Sellewie (België). We kregen Carta Blanche van de goedlachse gastvrouw wat betreft de biertjes en nummer twee was daarom WOLF, een avontuurlijk gehopt biertje van hoge gisting. We sloegen de Porno Blond over, kende haar al en het is tegenwoordig niet Porno wat de klok slaat.
Neuh, de Zeezuiper werd ons toebedeeld. Een mooie Tripel, een dorstlesser voor de durfal.
Nou, wij zijn niet bang. Later gingen wij nog voor een paar mooie biertjes van de tap!
Grimbergen Dubbel en weer voor zo'n blonde! Het maakt mij ondertussen niet meer uit, blond - zwart - donker - licht of alle kleuren van de regenboog. Als ze maar lief is...en een hond heeft!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....