zondag 18 oktober 2020

Klaver van Jansen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Verkeerde bien as leste, dat gung alvast goed.
Koffie en de stoete, valt zoas 't moet.
Ik zat vannacht te denken, dat het ook wel weer 's mag.
Eben 'n prachtig mooie dag.
Nee, nee, nee...gien modder en gien maaiveld
Ik zweef der overhen, dat is alles wat vandage telt'

Uut 'Prachtig Mooie Dag' van Daniël Lohues

Moi, ben ik weer!
Dikkertje Dap zat vanmorgen op de trap, niet om kwart over zeven, hij was iets aan de vroege kant deze ochtend!
Dat heb je soms, heb je niet in de hand. Geeft ook niet...
Droomde vannacht iets anders maar ik reken het toch goed. Even een prachtig mooie dag!
Zijn er tegenwoordig niet zoveel meer van als ik de mensen om mij heen mag geloven.
Het grote chagrijn is bij vele mensen terug, tuurlijk de taal van de tijd spreekt ook niet in haar voordeel.
Is het glas halfvol of halfleeg? Zeg het maar...
Ik probeer het glas altijd halfvol te krijgen, lukt niet altijd, sorry - bier moet je drinken en soms zie je gewoon de bodem van het glas maar als je goed hebt ingekocht heb je vaak de mogelijkheid om je lege glas te vullen. Wat ik oe brom!
Het valt niet mee om altijd maar de zon achter de donkere wolken te blijven zien, ben ik met jullie eens!
Soms moet je dansen in de regen....
De maan stond vannacht ook niet meer op de plek waar hij zich normaal altijd parkeert.
Iemand anders had zijn plek ingenomen, één of ander ster stond daar nu te shinen....Uitslovert!
Vast Jupiter of Mercurius, die hebben het de laatste tijd het toch al op de heupen....Waarom?
Ach, het was gisteren een prachtig mooie dag. Je moet er iets van maken. Doe ik vaak in het weekend.
FF geen gezeur aan de kop, even zelf bepalen hoe je je koers wilt varen. Rust in mijn hoofd.
Niet tig kapiteins aan het roer die in de kajuit elkaar al de tent proberen uit te vechten.
Iedereen mag zijn eigen mening hebben maar het gros wil toch dat je hun visie vreet in plaats van je eigen!
Daarom genoot ik gistermorgen van onkruid trekken tussen de Ardenner steentjes voor ons huis.
Mouna hielp mee. Haar kleine handjes werkte helend ondertussen keuvelend over meisjeszaken....
Ik keuvelde ernstig mee, ja ja Mouna je hebt helemaal gelijk...
Moos was vrij van de scouting, herfstvakantie hè, we deden een potje pesten...Heeft ie net ontdekt.
Hij wil ook nog Klaver van Jansen leren (Klaverjassen) maar ik reken het goed, net zoals hij dat ene nummer wil horen op Spotty live (Spotify), dat reken ik tevens goed. Het was toch zo'n prachtige dag.
Telde de sterren voor haar, telde de sterren voor hem. Al die sterren van liefde.
Stef Bos zingt het net, ondertussen zag ik een mailtje van Maarten en co.
5 november gaat het weer niet door hier achter het huus. Stef blijft noodgedwongen thuus in België.
Ons theater zit minimaal voor 4 weken op slot. Je kunt niet open blijven voor maar 30 gasten, dat snappen ze in Den Haag toch ook wel? Alles gaat zo naar de kloten...
Sinds wij hier wonen in het centrum van Hardenberg zijn namelijk alle leuke dingen op de bon gegaan.
Want normaal gesproken had Hardenberg Proeft! dit weekend of het weekend ervoor plaatsgevonden op de Markt.
Lekker smullen van wat de plaatselijke Horeca allemaal voor ons in petto heeft euh...had!
Twee dagen pakten ze altied uut, culinair genieten op de vierkante meter en nu zou het op kruipafstand van ons huis zijn geweest. Op de kop naar huus van al dat heerlijke bo(c)kbier bijvoorbeeld. Opnieuw leren lopen.
Niet dus! Eeuwig zonde. Is de tweede semi-lockdown de doodsteek voor enkele lokale ondernemers..??
Ik hoop het niet. Van eten afhalen of bezorgen kunnen ze de vaste kosten van betalen maar de zomer viel ook al min of meer in het water...Geen evenementen in de stad, steevast die anderhalve meter. Minder stoelen in oen restaurant.
Gisteravond hadden wij daarom maar een kleintje Hardenberg Proeft! Daarom was het ook zo'n mooie dag.
De voorbereiding alleen al!
's morgens prachtige biertjes gehaald bij Chris van de Schenckerij, ik was er ruim voor acht uur. Je kunt maar beter op tied weh, voordat het alcoholslot op de deure giet.
Ik voel mij daar altijd als een kind in een speelgoedwinkel, wil dan bijna van alles meenemen.
Ja, die is ook lekker....Ja, die ook. Hier spreekt iemand die een liefhebber is. Kreeg tips van de oude buurman, ook al is hij nog maar midden veertig. Tongerlo moet je proeven...Wilde ook de bock van Maallust ff testen...
Moos kwam aanzetten met Dikke Bolle en Blonde Bertha van Brouwerij Avereest. Jochie weet ook al van wanten. Ze mogen altijd even proeven, even de vinger in het schuim....Turfbok van Avereest ging tevens mee in de fietsmand. Die is lekker heur. Bob had het over de bock van de Mommeriete, vanmiddag maar ff halen.
Zijn ze open, een zogenaamde Bier Take Away of BierMcDrive...mag ook, whatever, hoe dan ook gezellig- en lekkerheid daar aan het kanaal in Gramsbergen. Ik hield het bij Chris keurig bij zeven biertjes....Zette eerst de biertjes in de koelkast alvorens ik liep naar de Smederijstraat. Prioriteiten stellen heet dat.
Gewoon rechtsaf bij de voordeur en dan amper 300 meter verder was ik bij het tweede adres van deze ochtend. Visgilde Theun de Jong. Zag ik een paar mooie borrelboxen staan.
Heerlijke vis op een mooi plateau'tje. Van alles wat, keer wat anders! Een mooie mix wat er nog allemaal in de zee zwemt was keurig gedrapeerd op een keurig bordje. Smullen hoor bij een spelletje Monopoly.
Theun heeft het goed voor elkaar. Leuke mensen daar, liefde voor het vak en dat proef je.
Tuurlijk sloegen wij Jan niet over. Zijn Kaaskeldertje is bijna elke weekend een vaste stek.
Nu ging San even naar binnen, wij bleven buiten staan. Corona hè. Als Mouna en Moos de winkel binnen lopen is Jan zijn halve kaasvoorraad al kwijt. Ze proeven graag....Elk nadeel heb zijn voordeel haha...
Hardenberg proeft maar wij hier ook aan de Voermanstraat. Bij bakker Battjes had ik van de week al wat broden meegenomen, de vis kwam later. Het was uitdelen in het kwadraat. Was dat niet eerder een verhouding van 5 op 2? Vroeger deden ze wel meer gekke dingen. Had er nog over met mien Moe. Vroeger in de bijbel waren ze ook niet altijd roomser dan de paus. Reed David ook een scheve schaats en zo en was Thamar gewoon bij haar schoonva in bed gedoken...Jaja, toen proefden ze al van het goede leven.
Gelukkig hielden wij het bij brood van Battjes, Vis van Theun, Kaas van Jan en de biertjes van Chris.
's middags gingen wij nog even naar de boerenmarkt in Vilsteren. Iets van proeven in meerdere gradaties....
Mmmm...toch maar even wat biertjes meegenomen van de Vechtdal Brouwerij, tuurlijk de Bok maar tevens de Triple (Jan Van Dalfsen). Mooi dat Vilsteren heur....Daar snappen ze het goede leven ook al.
Ja, ja...en hier stiet de koelkast ook mooi vol. Het leven is mooi maar je moet het wel willen zien!
We begonnen vroeg, we hadden een gast aan tafel. Neefje Luc was een nachtje uut logeren. Daarom dronk ik een Weizenbock van Davo...Nu je er toch bent! Heerlijk....
Frietjes en frikandelletjes van de Appie in de Airfyrer...Niet te veel want Hardenberg proeft stond enkele uurtjes later op het punt van beginnen.
De kinderen smulden ervan...Eventjes later parkeerden wij Luc en Mouna een verdieping hoger.
We hoorden ze zachtjes ronken op de Babyfoon. Tied voor ons drieën om het bal te openen.
Hardenberg Proeft was aan!
Moos ging voor een mooie Cola uut een blikje, San voor een rode Italiaan uut een fles bij die leuke jongen van Gall & Gall (alles lokaal hè, nou ja bijna dan...) en ik trok een arsenaal aan mooie biertjes open.
Begon voorzichtig maar eindigde uiteindelijk toch in de echtelijke sponde aan de verkeerde kant...haha.
Heerlijk. De vis ging mooi bij de wijn en het bier. Moos verhaalde dat deze kaas uitstekend smaakt bij zijn 2e cola. Dat was een goed cola-jaar. Waarvan Akte!
Samen moet je toch de slingers ophangen, de plaatselijke middenstand steunen met je aankopen.
Even een keer wat vaker ff wat eten ophalen bij de Koffiepotten, Troubadours, Sevens, Dos Piementossen etc. van deze wereld hier aan de Vecht.
Samen de schouders eronder ook al ben je niet met alles eens, ook al wil je hoog springen en val je laag...ik hoop toch echt dat wij eind van het jaar van deze shit verlost zijn. Hoop sterft as leste hè. Hoe maakt mij geen bal uit.
Wil weer samen voetbal kieken op het Westerpark, wil weer uiensoep en een mooi stuk vlees eten bij de Markt en met zoveel mogelijk vrienden lol kunnen maken. Niet op anderhalve meter afstand maar knuffelen met de buurvrouw zelfs als mijn eigen vrouw er is....Als je snapt wat ik misschien bedoel.
Van die dingen, weer proeven van de mooie dingen in het leven. Van die dingen duzz.
Wij maken het beste er van. Samen ben je niet alleen!
Van al die Bock ga je niet alleen raar lullen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....






 


zondag 11 oktober 2020

L' Arte Del Sapore!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Via via, Vieni via con me. Entri in questo amore buio.
Non perderti per niente al mondo.
Via via, Non perderti per niente al mondo.
Lo spettacolo d'arte varia, Di uno innamorato di te.
It's wonderful, It's wonderful, It's wonderful.
Good luck my baby.
It's wonderful, It's wonderful, It's wonderful.
I dream of you.'
Uut 'Via Con Me' van Paole Conte (iets met een weg die je neemt...)

Moi, ben ik weer!
Pizza, Pizza...Effe wachten....Pizza.
Toch, toch duurde het nog bijna anderhalf jaar voordat wij Ristorante L'Arte Del Sapore van eigenaar Gianluca Ciociola en zijn vrouw Emanuea Renzullo binnenstapten in Dedemsvaart.
Het voorspel duurde vrij lang, bijna elke week liep mij het water al door de spreekwoordelijke mond als Gianluca mij weer een pizza of een mooi ander gerecht van hun smakelijke kaart voorschotelde via vreetzame media.
Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover. Ik had vrijdags al gereserveerd. Het moest er nu eens echt van komen. Geen restricties meer, geen beren op de weg. Geen blokkades meer...Onderweg nu!
Want ik begon nachts al te dromen van zijn pizza's. Het moest toch niet gekker worden.
Best wel raar toch?
Ok, ik heb ze al langer niet meer alle 24 in dat kistje bier zitten, kan ik niet ontkennen. Maar toch...
In deze hardvochtige tijd schieten mijn gedachten de laatste weken allerlei kanten op, het wordt er echt niet leuker op. Maar nu begon mijn maag ook nog eens ernstig op te spelen. Mijn smaakpapillen werden gevoed door zowel mijn linker- en rechteroog.
Kon de pizza's bijna gaan ruiken....Gianluca leek wel een magneet die mij vanuit downtown Dedemsvaart naar zijn restaurant aan het trekken was. De hele zondag al die heerlijke trek, honger kennen wij niet hè.
Le Arte Del Sapore - de kunst van smaak - Gianluca schildert inderdaad zijn pizza's zoals Rembrandt ooit de Nachtwacht in elkaar knutselde.
Je ziet in zijn pizza's de streken van de meester. De passie voor het vak, zijn enthousiasme.
Deze goedlachse Italiaan waar je meteen van gaat houden wil ons hier in het Oosten mee laten genieten van zijn kookkunsten en vooral van zijn overheerlijke pizza's.
Bij hem is de basis, het deeg, niet iets wat je binnen 10 minuten bij elkaar kneedt. Niet ff wat bloem, zout, water en gist door elkaar flansen. Uurtje laten rijzen onder een vochtige theedoek en dan ff wat tomatensaus er op, strooikaas en flikker maar raak voor een knaak op het deeg wat je in je koelkast voorhanden hebt.
Neuh. Iedereen kan een pizza maken of toch niet?
Voor het maken van een goede pizza is natuuurlijk het kiezen van de juiste ingrediënten de basis.
Vers, gezond en het liefst niet al te vet. Maar belangrijker zegt Gianluca is het deeg.
De pizzabodem is niet zomaar een flap deeg waarop je lukraak zomaar alles kunt deponeren.
Neuh, de juiste verhouding van bloem, gist, water en het zout komen precies. Het is hogere wiskunde, wat ik oe brom. Daar moet je voor door hebben geleerd. Talent is tevens niet verkeerd.
Het lijkt makkelijk maar kan totaal verkeerd uitpakken. Krijg je zo'n kartonnen bodem, of te taai, te droog...of dat zo'n pizza niet valt te hachelen...
Gianluca is al bijna vier jaar bezig om dit proces tot in de perfectie te perfectioneren.
Het kost 'm behoorlijk wat. Niet alleen veel geld maar ook veel geduld en maar oefenen, oefenen...
Hij heeft al bijzonder wat vlieguren op de teller staan en dat allemaal voor een pizza...?!?!?!
De vier componenten (water, bloem, gist en zout) vormen samen een compost, die wordt glutine genoemd.
Dit geeft de elasticiteit aan de bodem. Maar er gebeurt zoveel meer met het deeg, alle chemische reacties door ondermeer het gist. Zijn wij ons helemaal niet van bewust. Wij willen meestal zo snel mogelijk de pizza gewoon op ons bord hebben. Maar waarom smaakt de ene pizza zo en de andere weer compleet anders....
Gianluca is nog lang niet klaar met zijn studie naar de perfecte pizza. Maar aldoende leert men.
Ik vind het geweldig om zo'n proces een beetje vanaf de zijkant van deze computer mee te maken.
De liefde voor zijn vaderland, de liefde voor het koken, de liefde voor het vak, zijn onvoorwaardelijke liefde voor wat wij misschien een simpele pizza noemen...is voor hem een levenswerk geworden.
Prachtig! Dat merk je, dat voel je, dat eet je in zijn pizza's. Geweldig. Vakmanschap is Meesterschap!
Plaatjes zijn het. Wat heb ik al veel pizza's in  mijn leven gegeten. Ik hou er van. Je hebt ze werkelijk in allerlei soorten en maten. De één is bijzonder lekker, de andere (meestal zo'n diepvriespizza) geeft vulling maar verfijnt niet je smaakpapillen.
Maar zo'n pizza afgelopen zondagavond bij Gianluca in Dedemsvaart heb ik nog niet zo vaak gegeten.
Mocht al vaak in Toscane en ver daarbuiten een pizza nuttigen maar dit exemplaar was hemels genieten als God zelf in Frankrij....euh Dedemsvaart of all places!
Was net of je in Italië was beland. Dat je een stukje laars op je bord had, ik hoorde op de achtergrond Paolo Conte iets onverstaanbaars in zijn moedertaal zingen. Het klonk mij als muziek in de oren. Hij kon het over zijn vrouw hebben maar net zo goed over het onkruid in de tuin. Ze kunnen mij dan alles wijs maken, maar het klonk zo lekker...San had een wijntje er bij, ik een Peroni (biertje duzz).
De kinderen werden tevens culinair verwend. Mouna had een mooi bordje pasta en Moos ging voor de Bruschetta met Tonijn en een frisse salade. Wij aten allemaal van elkaar. Ik proefde van San haar pizza. Porchetta met truffelsaus. Mmmmm. Ik was voor Quattro Affetati gegaan. Met salami, porchetta, parmaham en pittige salami...Wauw, wat bijzonder lekker.
Gianluca toont zijn affectie met zijn pizza's. Een pizza is voor hem een schilderdoek waar hij zijn kunst en kleur gebruikt om te schilderen.
Nogmaals, ik kan daar van genieten. Tuurlijk eet ik ook graag een pizza hier thuis, wij maken zelf ook pizza's. San maakt heerlijke eigengemaakte pizza's, ik zelf ook. Maar die zijn niet te vergelijken met de pizza van L'arte di Sapore. Dat is ook niet erg, je hebt altijd baas boven baas. Je moet de kerk in het midden laten!
Ook in Staphorst, haha....Maar dat terzijde. Ik geloof het allemaal wel...
Maar echt mensen, ik at altijd heerlijk in Ommen aan de markt mijn nummer 22. En die zal mij volgende week of volgende maand net weer zo lekker smaken. Anders....Maar die zijn ook meer dan prima. Begrijp mij niet verkeerd. Zoveel mensen, zoveel smaken. De één haalt friet bij Piet, wij bij de Markt!
Maar zo'n pizza, net iets verder dan Brouwerij Avereest - nog zo'n hotspot aan de Langewijk trouwens, heb ik nog niet vaak mogen proeven. Ik ben een bevoorrecht mens, dat wij een stukje authentiek en eerlijk Italië gewoon een paar kilometer richting het Noorden hebben liggen langs onze weg van de intense smaak.
We kwamen derhalve niet thuis van een koude kermis, deze was een geseling en het lange wachten meer dan waard. Waarvan Akte!
Gianluca liet mij deze week weer foto's zien van heerlijke gerechten. Want zijn vrouw kan ook heerlijk koken als ik de foto's mag geloven. Een avond uit, een 4- of 5 gangen staat nog bij ons het op het menu.
Maar ja, er is een tijd van wachten, er is een tijd van verlangen en er is een tijd van of voor pizza.
Je moet er soms even wat langer op wachten. Maar daarvan wordt een pizza of beter gezegd alleen maar beter van. Gianluca laat zijn deeg wel dagen rijzen.
De bodem, zo mooi dun en krokant. De rand, die wij vaak laten liggen, ook zo heerlijk....
Bella Italia. De smaak van de kunst, de smaak van (h)eerlijk eten. Tja, het was er weer eens tijd voor.
Ik had de laatste weken andere dingen aan mijn hoofd die een uitweg zochten maar nu liet ik mijn maag en hart een beetje spreken. Liefde gaat bij mij ook door de maag hè. Nogmaals ik ben bevoorrecht qua eten, San kan ook zo heerlijk koken. Die schildert soms met haar recepten hele Nachtwachten op onze borden.
Wij Dorgelo's vinden eten heel belangrijk, misschien u wel bekend. A way of living!
Maar ik val in herhaling, de story of my life, de kracht van reclame. Je moet eens eten bij L'Arte del Sapore.
Als je eens een pizza compleet anders wilt. Want eerlijk is eerlijk, pizza's van Gianluca kom je niet vaak tegen.
Oh ja, toch wel, gewoon in Dedemsvaart. Dat dorpje aan de Voart, eten zoals het hoort.
Dat ik ooit nog een lofzang op een pizza zou gaan maken. Ik spoor echt niet! Lekker belangrijk!
Fijne en smakelijke zondag.
Joah, mag wel zo.





zondag 4 oktober 2020

Mag Het Licht Uit!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Te veel mensen, te veel draaien, te veel mensen draaien er om heen.
Te veel mensen, te veel zinnen, te veel woorden voor een mens alleen.
Mag het licht uit, als ik je in mijn armen sluit'
Uut 'Mag het licht uit' van De Dijk

Moi, ben ik weer.
A'j d'r bint mo'j d'r ween.
Dat was ik van de week, kan ook vorige week zijn geweest.
Reed door de Achterhoek. Van Doetinchem naar Vorden, onderweg kwam ik een rotonde tegen.
Zag het bordje hangen, Hummelo 2 kilometer, kan ook 3 kilometer zijn geweest.
Dacht, ben er nu toch en ik was mooi op tied. Reed op schema, zoon van een buschauffeur hè. Giet er niet uut.
Pa zou trots zijn geweest. Kwestie van gewoon eerder vertrekken. In plaats van rechtdoor sloeg ik bij de rotonde driekwart af. Efkes naar Hummelo, 'm naar dat standbeeld van Normaal.
FF Bennie en consorten de groeten doen. Ik was er nu toch. Zo vaak ben ik hier niet te vinden.
Kwam Hummelo binnen en het bordje langs de weg wees mij verder de weg. Veur het standbeeld van Normaal moest ik rechtsaf slaan. Midden op het plein in Hummelo stonden de vier heren van de band die altijd gewoon normaal zijn gebleven. Zekers in hun doen en laten. Misschien dom maar ik groette de heren, Moi...hoe is het...? Verwachtte eerlijk gezegd geen antwoord terug, te veel vragen tegenwoordig en de antwoorden zijn er niet. Mag het licht uit...? Via De Dijk reed ik Hummelo uut onderweg naar later.
Toch een beetje jeugdsentiment. Ik heb geen enkele plaat van Normaal in huus maar kan bijna alle teksten van Jolink en zo meezingen als ik ze een keer langskomen op de radio of zo. Mooi man. Trots op mien roots.
Dacht aan hun nummer Deurdonderen....Verwacht van ons geen wonderen, wij gaan gewoon deurdonderen.
Tja, doe eens normaal allemoal. Wij mut vandaag de dag gewoon deurdonderen, links of rechtsom. Wij hebben allemaal hetzelfde doel. Toch? Nam een foto van de heren. Ging er ff bij staan. Ditmaal geen liters bier over miene kop zoals vrogger. Je moet het ook opdrinken, zunde van dat gerstenat. Daarvoor brouwen de brouwers het niet! Zunde van al dat water...
A'j d'r bint mo'j d'r ween.
Was er gisteren wel maar toch ook weer niet. Bevond mij op vertrouwde grond. Dat wel, het Westerpark.
De thuishaven van mien cluppie. Was er wel maar toch ook weer niet. Miste mien moaten, miste mien voetbalkameraden. Er stond niemand naast mij, geen dom geouwehoer. Geen geschreeuw of gezeur. Ik was er wel maar toch ook weer niet. Zat met mijn hoofd meer tig kilometer verderop. Moos had zijn installatiekamp van de Scouting en terwijl hij zijn eed en belofte opdreunde uit zijn knappe koppie stonden wij al achter met 0-2. Lekker dan!
Kreeg het allemaal wel mee, San stuurde filmpjes en misschien wel goed dat ik alleen op het sportpark stond. Ineens traande mijn rechteroog of begon het net te regenen...?
Welke slimmerik in dat Management Outbreak Team, of hoe dat ook mag heten, deze onzin heeft bedacht heeft niet veel op met voetbal. Wat ik oe brom! (amateur)Voetbal op zater- of zondag speel je gewoon met publiek. Punt, Komma. Uitroepteken. Of niet dan?
Voetballen zonder supporters is als bier zonder schuim, is als tomatensoep zonder ballen of stamppot zonder worst. Geen bal aan duzz. De KNVB loopt mooi mee in de pas. Had toch al die voetbal eruit gegooid voor de komende 3 weken. Geen entree, geen verloting waar je een kistje bier kunt winnen of een worst, kantine gesloten en daarom ook geen 3e helft. Toch de kurk waar bijna iedere amateurclub op drijft.
Nu kregen wij er een spookachtige ambiance, voetballen op een sfeerloos sportpark voor terug. Getverdamme! Dat kan toch nooit de bedoeling zijn. Mistroostig, zelf de Mais stond er verloren bij.
Die zaterdagmiddag is ook een stukje ontspanning hè, zekers in deze klotentied.
Want voetballen, zekers de vlaggenschepen van een club, doen het toch ook voor het hondstrouwe publiek.
Voor het applaus, voor the love of the game.
Toch het uitje van de week. 2 x 3 kwartier kieken naar 22 acteurs die achter een bal aanhobbelen en soms nog geen pass kunnen geven over pak 'm beet 5 meter. Ik mocht er zijn. Mocht via de sociale kanalen van de club de supporters thuis op de hoogte houden. Het was niet best...Wij waren er al niet met z'n allen maar toch keken wij, zowel binnen als buiten de lijnen, toe hoe zo'n cluppie uut Nijverdal met de eer ging strijken.
A'j d'r bint mo'j d'r ween.
Nou, wij waren er wel maar toch ook weer niet als je begrijpt wat ik bedoel.
Geen bal aan en dan ook nog kansloos verliezen met 0-3. Sprak 's avonds Niels nog ff via de app, die had de smoor er nog behoorlijk in. Ach, soms vind ik het allemaal wel best. Schrijf wat op het papier over zo'n duel en na mij de zondvloed.
A'j d'r bint mo'j d'r ween.
Zijn wij er momenteel allemaal wel? Kan toeval zijn maar meer mensen delen het gevoel. Hoorde Edwin Evers er al over zingen. Dat je soms niet ergens de vinger op kunt leggen. Dat je je soms kloten voelt maar geen aanwijsbare oorzaak aan kunt wijzen. Dat heeft deze tijd wel een beetje. Had ik van de week ook.
Ik heb het wel eens vaker, hoor ik. Dat ik er wel ben maar ook weer niet! In een andere wereld met mien gedachten en spinsels....
Van de week ook. wel goed te pas maar toch ook weer niet! Lichamelijk wel in orde, hier boven volgens mij ook wel. Althans, dat geloof ik wel haha...
Dat klotenvirus zit mij soms veel te veel in de kop. Kan ik wel zo'n masker dragen maar daar gaat het gevoel niet mee weg. Dat hide and seek heeft geen zin. A'j d'r bint mo'j d'r ween. Ben er niet altijd merk ik, als ik er toch wel ben...of ergens was.
Dat ongrijpbare...Heel apart als je het mij vraagt. Niet wetende waar wij onderweg naar toe aan zijn...?
Gaan wij de goede kant op, moeten wij niet ergens afslaan. Hadden wij niet de rotonde nog een keer moeten nemen. Ligt aan de horizon eindelijk de pot met goud? Heeft die gelijk, of jij...of toch ondergetekende.
Als je altijd op zoek bent naar je eigen gelijk heb je grote kans dat je het grotere geluk misschien mist.
Lohues had van gelijke woorden een strekking gisteren in zijn column. Net als Evers is hij d'r ook niet altijd.
Wij zijn op de loop maar voor wat....?? Zeg het maar.
Tis raar, de helft van Nederland loopt met zo'n mondkapje op, de andere helft niet of heeft dat ding vergeten.
Nederland op zijn smalst, alleen maar adviseren. Dat doen die Pruisen toch beter...verplichten die handel!
Je doet het goed of niet....Niet dat halfbakken gedoe. A'j d'r bint mo'j d'r ween. Ze zijn er wel maar toch ook weer niet. Wel met z'n allen in de Efteling maar langs de lijn blijft het leeg. Tegenstrijdigheid ten top.
Ik weet ook wel, je moet ergens een grens trekken maar snappen is vers twee.
Ja, de Pruisen...Zo noemen sommige mensen aan deze kant van Nederland de Duitsers...
Wie doet het goed en welk land minder. Dat één Europa kunnen wij zo langzamerhand ook wel van de kaart vegen, iedereen dut toch wat 'm goed lijkt. Iederiene denkt dat ie geliek hef.
A'j d'r bint mo'j d'r ween.
Finkers was ook op de loop, op de löp voor de leefde in de prachtige film, De beentjes van Sint-Hildegard.
Niet het leven maar voor de liefde of misschien ook wel voor het leven. Finkers laat de antwoorden in het midden.
Wat een schitterende film. Genoten, wat een herkenbaarheid. Mooi taaltje dat Twents.
Wij waren er gisteravond wel toen wij er ook moesten zijn. De film begon op onze eigen tied. Moe snapte er niks van. On Demand Moe. Watte...? Dat wieffie was gisteren bij ons, ouderwets filmavondje.
Zij zat ook te genieten in de grote stoel. Ze had zelfs haar eigen advocaat meegenomen, neuh niet Dick maar er ging wel slagroom op. Plankje met worstje, olijfjes en kaas on the side.
Wij hadden al gesmuld van het overheerlijke stoofpotje met eigen gemaakte frietjes en ovengroenten van San.
Toen was ik zekers present. Voor herfstig eten ben ik er altijd wel.
Maar Finkers was in Bad Bentheim, ging verder op bezoek bij de Lorely en bij Hildegard in Rüdesheim.
Een soort van reis afmaken die zien schoonva ooit was begonnen maar die was niet verder gekomen dan het kasteel van Bad Bentheim. Ging hij tegen de vlakte...
Echt een geweldige film. Feelgood movie, herkenbaar. Zo gaan die dingen....
Prachtige Twentse uutspraken. Wij wonen helemaal niet zover van Twente maar het Sallands is toch weer heel anders met de taal en zo dan het Twents van Finkers...Wij kuiert hier ook wel maar dan zijn wij aan het wandelen, Herman is dan met iemand aan het praten. Van die dingen duzz. 
Dichtbij het huus voel ik mij toch het meeste thuus. Gisteravond dacht ik ff niet na over die wereld hier iets verderop. Ik was er gisteren...Genoot van de twee belangrijkste vrouwen in mijn leven, herstel drie...
Eentje lag namelijk al boven te slapen. Had tijdens het eten het hoogste woord. Mouna is er altijd als ze er is.
Staat nooit uit maar constant aan als zij haar oogjes open heeft. Lief mooi meisje inclusief eigen willetje.
Straks Moos ophalen van zijn installatiekamp. Maakt zulke stappen dat ventje, hij is er ook altijd als hij er is.
Hoe jaloers kun je soms zijn op je eigen kinderen. Nog zo onbevangen, niet wetende wat er hun allemaal boven het hoofd hangt. Misschien maar beter ook.
Je hoeft er niet altijd te zijn, droom soms maar even weg. Welkom in Utopia....
Mag het licht uit als ik je in mijn armen sluit. Café de Wereld heeft zijn openingstijden ook al aangepast.
Tijdelijk hopelijk.
Lopen voor het leven, wij moeten deurdonderen maar wel normaal blijven doen.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo.