GezondHeid!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Sometimes, All I need is the air that I breathe. And to love you. 
All I need is the air that I breathe. Yes to love you. All I need is the air that I breathe,'
Uut 'The Air That I Breathe' van the Hollies

Droom meestal mijn dromen van één en dezelfde mooie en bijzondere vrouw.
Hoe ze zachtjes heupwiegend met haar billetjes schud, steevast verschijnt er dan een glimlach rondom mijn mond van hier tot Tokio. Het gebeurt natuurlijk allemaal in mijn onderbewustzijn, in mijn Michael Stipe slaap van de heren van REM zeg maar. Kunnen ook The Romantics zijn met Talking in my Sleep, of the Big Sleep van de simpele zielen. Van die dingen duzz.
Het tentenkamp wordt tevens meteen geslagen in de springbox, het Dekbed Open in al haar opgetrokken schoonheid!
Maar vannacht had ik een andere godin bij de kop. Hygieia, de godin van de gezondheid. Dochter van Asklepios (God van de geneeskunde en genezing) en Epione (de Godin van de pijnverzachting). Door sommige mensen die er verstand van schijnen te hebben wordt ze gezien als de personificatie van de gezondheid, properheid en hygiëne. Eerder, toen de Romeinen er nog toe deden, werd Hygieia vereeneenzelvigd met andere Romeinse Godinnen als Salus (heil) en Valetudo (ook van de gezonde leer).
Charlie's Angels maar dan volslagen anders....Als u begrijpt wat ik misschien bedoel!
Maar Hygieia heeft geen zachte billetjes, die van haar zijn van steen. Behoorlijk hard. Althans dat denk ik, ik weet alleen hoe haar gezicht er uit ziet. Zag haar laatst op een sokkel staan met alleen haar hoofd, de rest van haar lichaam moet je er maar bij fantaseren.
Gezondheid!
Gezondheid is een toestand van algeheel welbevinden waarin er geen sprake (meer) is van lichamelijk letsel of ziekte. Een volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn met daarbij de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken.
Het moet wel de huidige situatie zijn waarin mien grote moat Bert zich ondertussen heerlijk zit onder te dompelen. In een warm bruisend bad van Gezondheid! Het schuim van zijn mooie vrouw ziet afglijden als ware het dat Ina in de reclame van Bros ligt te acteren.....Afgelopen week nam hij namelijk de laatste vier zware pillen die hoorde bij zijn maandenlange Chemokuur. Bert schijnt genezen te zijn verklaard. Mien godin Hygieia sloeg een succesvol pact met een andere God, wat ik oe brom! De hemel keerde terug op aarde!
Amper zes maanden geleden sloeg het nieuws van Bert in als een bom. Meneer K. kwam op bezoek en was niet van plan om weer te verkassen. Hij wilde zich voor altijd nestelen aan 't Kanaal in Banthum. Die klotenziekte had het gedurfd mien moat uit te kiezen om vervolgens zijn gigantische kloten-tentakels genadeloos in het lichaam van Bert te projecteren. Maar Bert en Ina zaten niet bij de pakken neer.....Neuh!
Ze hadden het volle vertrouwen en geloof in een goede afloop en zie hier....Nu lijkt het erop dat Bert weer schoon aan de haak is. Het appie en filmpje wat ze stuurde in ons Etentje App deed mij veel. De altijd zo nuchtere Bert pinkte zelfs een traantje weg. Voor zes maanden terug waren wij absoluut not Amused en gisteren zaten ze als de Koning en de Koningin te rijk deze periode culinair af te sluiten bij Amused!
Mooi Man, One down nog eentje te gaan in onze vrienden- en kennissenkring. Want Linda staat aan de vooravond voor haar grote avontuur in India. Vannacht richtte ik mij tevens tot mijn godin Hygieia, het voelde absoluut niet als vreemdgaan. Want San lag naast mij...en ik kende Hygieia nu al een poosje. By the way, alles voor het goede doel!
Binnenkort gaat de lieve vriendin van San terug waar ze ooit tot leven kwam om daar een nieuw leven op te halen. Hopend dat haar stamceltherapie het gewenste effect en resultaat zal hebben wat haar slopende ziekte MS (Multiple Sclerose) zal stoppen. Het geld is bijna binnen (75.000 euro), de tickets zijn reeds geboekt en Linda is al bezig met de voorbereidingen. Wauw, wat is zij sterk. Ze meet amper anderhalf meter maar ik vind haar een echte Reus, een absolute Grootheid. Goliath, maar dan in de goede zin van het woord. Voor enkele weken terug was daar het slotbenefiet middels een foute bingo. In Taveerne Tivoli in Raalte van haar lieve en goede vriendin Eva waren ruim honderd vrienden, familie, kennissen etc. aanwezig om nog even flink met de geldbuidel te zwaaien. Alleen maar respect kun je krijgen voor iemand die zo lang op een kruispunt heeft gestaan. Maar Linda wil Leven. Ze wil nog niet gaan hemelen en verdomme dat mag zij ook nog niet!
Linda gaat naar India en ik bad vannacht tot mijn godin Hygieia, nou ja ik smeekte haar bijna om weer een pact te sluiten. Maakt mij niet uit met wie, het mag met Boedhha, het mag met Allah of weer met God zijn (het werkte met moatie Bert) als het maar soelaas biedt. Maar Linda wil ik heel graag over enkele maanden weer terug zien in haar geliefde Zwolle. Ik wil heel graag zien dat mijn San haar vriendin weer liefdevol kan omhelzen. Dat MS een halt is toegeroepen, niet verdwenen maar wel kilometers op de achtergrond geparkeerd. En daar blijven nu, voor altijd en eeuwig!
Zo droom ik mooie dromen. Soms droom ik van de vlam in de pijp en scheurend over de Brennerpass.
Zo heb je zelf een scheur in mijn eigen Brennerpass. Mijn fysieke en geestelijke ongemakken in een notedop. De laatste weken waren kloten maar ze staan in schril contrast wat Bert inmiddels achter de kiezen heeft en wat Linda nog voor de kiezen krijgt.
Het zal niet makkelijk worden. Maar weet dat wij, San ook en velen met ons, elke avond op zijn of haar eigen manier zal bidden tot een hogere macht. Alle beetjes helpen. Gezondheid is een groot goed!
Een gegeven waar je niet altijd een paard van krijgt toebedeeld, het wordt zekers geen nachtmerrie. Linda mag straks ook weer mooie dromen dromen. Misschien wel van haar prins op het witte paard. Bert mag ook weer dromen, hij heeft zijn prinses al binnen en als Linda straks weer Linda 2.0 is komt alles goed.
Keep the Faith, heb er vertrouwen in. Ik zal op mijn manier, wij zullen op onze manier voor je duimen.
Met een beetje hulp van boven en van mien lieve Godin Hygieia.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....

Wijsheid & Winters!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Hello darkness, my old friend. I've come to talk with you again. Because a vision softly creeping. Left its seeds while I was sleeping. And the vision that was planted in my brain. Still remains. Within the sound of silence. And in the naked light I saw. Ten thousand people, maybe more. People talking without speaking. People hearing without listening. People writing songs that voices never share. No one dared. Disturb the sound of silence.'
Uut 'The Sound of Silence' van Simon and Garfunkel

'Wisdom Comes With Winters'
Daar stond ik 's avonds dan. 11 verdiepingen hoog in een zwak verlichte hotelkamer. De Houten Toekan weerspiegelde op de met wit sneeuw bedekte aarde. De lucht was vooral donker en grijs. De tegenstellingen werden alleen maar groter, de discussies onoverzichtelijker. Vreemd dat ik het nu pas weet, dacht ik nog. Dat stilte in mijn hersens vreet.
Was net ontsnapt aan een kakofonie vol geluid en was eigenhandig via mijn hoteldeur beland in de stilte van het geluid.
Verderop werd er nog een open deur ingetrapt en ik hoorde een lift open en dicht gaan en weet niet of er mensen in- of uitstapten.
Soms heb ik dat, kan ik eindeloos en minuten lang staren. Staren naar niets, naar lichten van felle autolampen die stapvoets remmende achterlichten passeren. Ik had de laatste paar weken weinig inspiratie en derhalve weinig zin om wat te schrijven laat staan een bloggie te noteren. Niet lekker in mijn vel, slecht te pas. Zowel lichamelijk alsmede de bovenkamer niet op orde. Teveel zaken die anders liepen dan wij allemaal van te voren hadden gedacht en misschien wel hadden bedacht. Niet alles wat je uitdoktert krijgt de zalvende handen van de nachtzuster mee.
Soms het gevoel hebben dat je tussen twee vuren zit. Van die dingen duzz
Onbewust werd ik weer getrokken naar de tekst boven het grote bed in hotelkamer nummer 1102.
'Wisdom Comes With Winters', een uitspraak van Oscar Wilde. Dat wist ik en stond er anders ook keurig tussen aanhalingstekens vermeld mocht je het niet weten. Je moet je op een Van der Valk kamer geen dingen gaan afvragen die je later misschien kunnen gaan bezighouden. Een Oscar krijg je er toch niet voor!
Zou deze in 1900 overleden Ierse schrijver, dichter en estheet weten dat zijn teksten hangen in een hotel in Houten, anno 2019? Waar Heel Holland Bakt 2017 winnaar Hans Spitsbaard zijn wieg had staan. Houten wat gelegen is tussen de rijkswegen A27, A12 en rivier de Lek.
Komt wijsheid met de jaren? Ik vroeg het mij hardop af terwijl ik het dopje van het flesje Spa Blauw schroefde, ik had inmiddels genoeg van het andere brouwwater gehad. Ik hoef niet alles te weten, hoef niet van volslagen onbekenden hun hele doopcel te horen. Spraakwater, die sok aan de deur kreeg zo een hele andere betekenis voor mij. Echt geen geitenwollensok type, integendeel. Mijn mooi gebakken entrecote liet ik pardoes staan. Zoals al eerder gezegd, niet helemaal fijn in orde, maar mijn eetlust werd tevens geremd door de kakofonie aan geluid en of ik het wel goed had verstaan. Soms wou ik dat ik een beetje meer doof was, dat ik de klok wel hoorde maar niet de klepel. Wijsheid komt misschien wel met de jaren, maar niet iedereen heeft genoeg winters in zijn of haar reisbagage, reizen niet door alle vier jaargetijden. Slaan er soms voor het gemak tientallen over. Ik heb 47 winters in mijn koffer, maakt mij dat wijs? Zeg het maar....
Een avond later zat ik lekker rustig in het pluche van theater de Voorveghter.
The Simon & Garfunkel Story. Wauw, heerlijke folkmuziek, gewoon op een donderdagavond. Blijkbaar was ik er aan toe. Eventjes geen gezeur aan  mijn hoofd, geen kakofonie aan geluid. Alleen een paar lui die de grote plas waren overgestoken om twee maanden in Nederland op te treden.
Art leek wel op Art en Simon had veel weg van Simon. Tuurlijk waren het niet de echte Paul Simon en Art Garfunkel maar ze deden een fraaie poging. De muziek was in ieder geval fijn om naar te luisteren. Ze begonnen met The Sound of Silence en eindigen met The Boxer. Daar tusssen in veel pareltjes....
Maar the Sound of Silence bleef rondkuieren in mijn hoofd. Simon had eens uitgelegd waar het nummer over ging. Het onvermogen van mensen om te communiceren. Niet alleen op intellectueel niveau maar ook op emotioneel gebied. Niet bij machte om andere mensen te raken, niet bij machte om anderen liefhebben. The Sound of Silence is een lied over het onvermogen om te communiceren....
Dacht nog, zit en zat er middenin. Iedereen zit tegenwoordig maar op zijn telefoon te kijken, op zijn of haar manier wel aan het praten maar niemand spreekt meer met de persoon tegenover hem of haar. Hoort wel de muziek uit zijn of haar oortjes maar luistert niet naar diegene naast hem (ik momenteel duzz, haha)
Moest nogmaals denken aan voorbije weken. Heb veel geluid gehoord, veel van hetzelfde. Zes dagen on the Road en praten met veel mensen passeert naast veel zin ook veel onzin van het leven de spreekwoordelijke revue.
Merkte op mijn hotelkamer en gezeteld in de pluche van het theater dat stilte aan mijn hersens vreet.
Wordt vaak tot stilte gemaand terwijl ik ze even later zelf hoor schreeuwen. Mensen blijven soms maar praten en schijnen altijd een weerwoord te moeten hebben. Ik stop dan met communiceren terwijl ze soms later bijna eisen dat ik mijn bek weer opentrek. Ik geef toe, ben geen grote communicator maar wat ik zeg snijdt toch wel hout?
Soms heb ik het idee dat praten zonder woorden toch veel meer zegt.
The sound of silence duzz. Paul Simon schreef het nadat Kennedy werd doodgeschoten in Dallas.
Vele covers werden er van opgenomen maar de mooiste was die wel van metalband Disturbed uit 2015/2016. Dat nummer komt binnen. Zelfs Paul Simon was erg van deze versie onder de indruk. Een Metalband, normaal gesproken een kakofonie aan geluid, die het nummer terugbracht naar de pure eenvoud. Ik heb het nummer nu opstaan. Ik hoor wel het nummer maar niet de andere geluiden om mij heen. Sta in gedachten weer 11 hoog uitkijkend over een grijs en donker Houten. Sokken nog aan de voeten, geen geitenwollen maar gewoon Happy Socks. Denkend over het (on)vermogen van mijzelf en mijmerend over hetzelfde (on)vermogen van anderen.
'Wisdom Comes With Winters' - Een avondje slapen in een Van Der Valk Hotel zet je aan het denken, slapen ho maar....
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....