Waar dan ook......

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'Allemoal in de Riege. De zölfde kaante op. 
En Iedereen mar denken, ik ben vrij in de kop.
Waor gaon we naor toe, waar gaon we hen?
In het donker van de nacht, onderweg naor weer 'n dag.'
Uut 'Waor gaon we naor toe' van Daniël Lohues

Ik zat in de auto, nou ja in de caddy van 't werk. Kwam uut het zuiden, uit Vught en reed naar het westen....Noar Sassenheim of all places. Vond het druk, veels te druk op de snelweg. Vier rijbanen maar overal reden er auto's. Ik herkende aan alles niet de de rust van Hardenberg of zeg maar Mainbarg. Neuh, allemaal hadden wij hoast. Ritsen was het toverwoord op deze woensdagavond. Had de ruutenwissers an, pluvius maakte Nederland nat. Op de radio hoorde ik dat wij een file inreden....Niet stilstaand, maar langzaam rijdend. Ik moest er niet aan denken om hier elke dag boven het asfalt mijn tied te verdoen. Neuh, geef mij portie maar aan Fikkie. De Wiezen komen inderdaad uut het Oosten bedacht ik mij terwijl ik Bert Haandrikman hoorde praten. Hij slingerde een nummer van mien ene held uut Erica de ether in. Had fijne woorden voor de troubadour Lohues. Daniël komt eind februari met een nieuw album. De titel is 'AOSEM', 14 fijnbesnaarde liedjes denk ik....Kan niet anders. Lohues stelt mij nooit teleur. Voor enkele weken terug had ik de eerste single al heurt op zo'n kanaal. Waor gaon we naor toe? Nou, ik reed dus naar Sassenheim op een eindeloze snelweg. Voelde mij er niet thuus....Dat hoeft ook niet. Mut er zo af en toe weh veur het werk maar als ik de contouren van mijn thuus zie ben ik weer bliede als een klein kind met lego. Lohues begeleidde mij het laatste stukje naar mien overnachting van die nacht. In het donker van de auto kwam het nummer mooi binnen....'Allemoal in de Riege. De zölfde kaante op. En Iedereen maar denken, ik ben vrij in de kop. Waor gaon we naor toe, waar gaon we hen? In het donker van de nacht, onderweg naor weer 'n dag! Daniël sloeg de spijker weer eens op zien kop. De wereld wordt er niet beter van. Van al dat getuf op die ZOAB lagen. Ik sloeg af, links zag ik het Van der Valk Hotel al liggen, badend in het licht. Herkenning was er, hier waren wij twee jaar terug ook al maar de boel was opgekalafaterd. Mooi wark hadden ze geleverd. Moest denken aan mien muzikale helden, aan Lohues op Erica en aan Frank Boeijen uut Nijmegen. Op de nieuwe cd van laatstgenoemde duetten ze samen. Mooi....Muzikale held 1 die ik al ken vanaf de basisschool met muzikale held nummer 2 die later in mien leven kwam. Toen nog met veule Skik. Hij zong over dreuge worst, klotenweer en betonpoalties....Dat waren destijds wel de dingen waar ik mij druk over maakte en over mien Fietse.....Als ik die maar weer vond waar ik 'm de avond ervoor vaag had achtergelaten...Maar Lohues wordt ook ouder en zingt nu over dingen die meer hout snieden en soms mut ie van hum diep het bos ingoan om hout te vinden.....Kan niet wachten op de nieuwe CD van Lohues....Hij hef het dan over Honing, de zunne en de Moan (vast niet die van the Voice) en vaste grond! Maar op de plaat van Boeijen zingt Daniël in het ABN...Dat is wel ff schrikken heur....In de auto moesten wij vorige week drie keer de plaat terugdraaien om te horen of het echt wel Daniël was die samen zong met Frank. Hij ging de grens over....Ik had lekker in het Drents gezongen bij die troubadour uut Nijmegen. Mooi dat Boeijen al bijna 35 joar meegaat met mij. Wie mij wil doorgronden krijgt er ook Boeijen en Lohues bij. Gelukkig is San die uitdaging aangegaan....In de nacht van Sassenheim voordat ik van Alfred meneer Dorgelo werd wist ik waar ik onderweg naar toe was. Daniël en Frank gaven mij het laatste zetje. Onderweg naar later....Onderweg naar San & Moos. Onderweg naar een fantastisch 2016 met voornamelijk leuke dingen. Er is namelijk altijd een toekomst, niets is verloren. Altijd een toekomst in zijn ogen en haar lach. Waar dan ook....Altijd, Hoe dan ook zingen Frank en Daniël in koor. Lohues in zien beste ABN, volgende keer lekker boeiend doen, gewoon weer in het Drents.
Deze week trapt Loheus af in de Voorveghter....Ik ben weer eens onderweg naar een weer 'n dag. Ik zit van de week in België en ben er helaas niet bij als Daniël dins- en woensdag zijn liedjes zingt....Ik haal het in in Almelo....AOSEM....Ik kiek er naar uit. Land van Belofte is reeds prachtig en ook door de bomen zien we Bos weer....Kortom, ik vind het allemaal zo mooi van die lui die mooie liedjes maken....Makers van mooie dingen, daar hou ik van. Zeker in deze hardvochtige tied. Waar dan ook.....Gelukkig verandert vier dagen België eind van de week ook weer in gewoon achter het huus....Joah, mag wel zo

Dubbelslag op het Westerpark, 3 punten en Grolsch!

Mariënberg wint verdiend van Voorwaarts!

(Sempre Avanti mist stootkracht tegen de roodzwarten)

Wegens de aanhoudende regen werd het duel tussen Mariënberg en Voorwaarts verplaatst van

het hoofdveld naar het naastgelegen kunstgrasveld.

Zonder zich overdreven in te spannen won de thuisploeg simpel van een tam spelend Voorwaarts.

De gasten misten duidelijk stootkracht, inzet en bezieling. Het waren nou net geen makke schapen maar de agressie wat het spel normaliter zo typeert van onze vriende uut Westerhaar was in geen velden of wegen te bekennen.

Met iets meer gogme of geluk had een uitslag van 6-0 tevens niet misstaan.

Neuh, de voorwaartsen van de Westerparkbewoners verzuimden enkele keren om het doelsaldo op te vijzelen of vonden Dinand Stuifzandt op hun weg.

Het eerste half uur was het een beetje aftasten. Het talrijke publiek kreeg het niet bijster warm van  de 22 acteurs, onder de uitstekende leiding van scheidsrechter Willem Veldhuizen. Waarvan Akte!

De 1-0 van Mariënberg viel dan ook een beetje uit de grijze lucht. Arjan Breukelman bracht een vrije trap in de zestienmeter van Voorwaarts. Ruud Buitenhuis kon ongehinderd en ongedekt de 1-0 achter Stuifzandt schieten. Dank je wel!

Hierna kwam Mariënberg beter in haar spel. Onder andere door de goed spelende Roy Lotterman op het middenveld. Vlak voor rust had Roy Doek de 2-0 op zijn schoen. Echter kwam zijn doelpoging niet op het scorebord gezien het feit de bal de achterlijn niet passeerde.

Na rust werd er met de kou niet beter op, gelukkig hield Pluvius het droog en zat de thuisploeg na dik 50 minuten al op de bekende rozen van de Lelie.

Een pass over ruim veertig meter, een kopie van de pass die Frank de Boer ooit gaf in ’98 aan Bergkamp – wat ik jullie brom, werd nu uitgevoerd door het duo Ruudje Woelderink en Rolf Hofsink.

De pass was prachtig van Woelderink, de aanname van Hofsink ook, hij verschalkte de te ver uitgelopen Stuifzandt en schoof beheerst de 2-0 tegen de touwen.

Voorwaarts kon ook in het tweede bedrijf voorin weinig uitrichten en miste de nodige stootkracht

en de overtuiging dat er wat te halen viel in Mariënberg.

Stuifzandt redde nog enkele keren fraai op doelpogingen van Roy Doek en André Plaggenmarsch,

hij behoedde zijn elftal voor een afgang.

Zonder te wisselen speelde Mariënberg de negentig minuten simpel uit. Een strakke en verdiende overwinning op een club die gezien haar status veel en veel te laag op de ranglijst staat.

De herstart van de competitie leverde bij Mariënberg lachende gezichten op en niet alleen om het feit dat Grolsch voorafgaande aan het duel zich opnieuw drie jaar verbond aan de club.

Op een Grolschje meer of minder werd er zaterdagmiddag niet gekeken…..Joah, het mag wel zo.

Komende week is Mariënberg vrij (Carnavalsweekend) en dan wacht Kloosterhaar op sportpark de Polderhoek. Kunnen wij onze roodzwarte borst gaan natmaken…..

(AD)

Opstelling: Jelle Brinks, Patrick Drenthen, Ruud Buitenhuis, Michael Zweers, Ruud Woelderink, Roy Lotterman, Bertin Veurink, Arjan Breukelman, Roy Doek, André Plaggenmarsch en Rolf Hofsink.

Man van de Wedstrijd : Ruud Woelderink!

Gaat M'berg Sempre Avanti tegen Voorwaarts?

Voorbeschouwing Mariënberg – Voorwaarts

(Zaterdag 30 januari 2016, Het Westerpark in Mariënberg)

Komende zaterdag is Mariënberg op haar eigen vertrouwde Westerpark gastheer voor

onze vrienden uit Westerhaar.

Voorwaarts heeft wel eens betere tijden gekend want momenteel bivakkeren ze op de 13^e stek en staan ze notabene onder de degradatiestreep.
Dat is geen Sempre Avanti…. Integendeel! wat ik jullie brom.

Het is tevens niet de plek waar Voorwaarts hoort te staan, daarvoor heeft de ploeg van trainer Dick Beverdam een te goed elftal.
Sterker nog…..Voetbalkenners hadden de oranjehemden ingeschaald in het linkerrijtje, misschien wel een klassering bij de eerste drie.

Echter, soms valt het kwartje wel eens helemaal de verkeerde kant op.

Daar kunnen wij tevens een mooie boom over opzetten die na drie wedstrijden nog steeds niet werd afgetuigd. Uit de eerste drie duels haalden wij nul punten. 13 goals tegen en maar 2 voor.

Vrolijk werd je er niet van. Op de Wieke kregen wij met 5-0 een oorwassing van Gert Dogger en zijn voetbalkameraden. Maar kansloos was het niet eens als je eerste helft nog wel eens laat afspelen als een slechte film in je hoofd. Drie dotten van kansen werden destijds kinderlijk om zeep geholpen. Waar wij kansen voor open doel misten wisten de Voorwaartsen wel raad met de geboden mogelijkheden en keken wij na 45 minuten reeds tegen een 3-0 achterstand aan.

Gelukkig was na de zeperd in en tegen Westerhaar de gifbeker helemaal opgedronken door het team van Hans Pullen en klommen wij vervolgens gestaag van de onderste plek naar onze huidige derde stek. Het ging niet altijd zonder slag of stoot, regelmatig passeerden vele wedstrijden ongezouten de revue in de daarvoor bestemde derde helft.

Steevast onder het genot van een goed glas Grolsch, dik schuimend bier van twee vingers dik.

Dat gerstenat uit Enschede blijven wij (gelukkig) drinken op het Westerpark. Voorafgaand aan het duel tegen Voorwaarts zetten wij namelijk de broodnodige krabbels onder het waardevolle contract.

Dus wat er ook gebeurt, geproost wordt er al voor het duel en zekers na 2 x 45 minuten met onze vrienden uit het naburige Westerhaar.

Voorwaarts zal met één opdracht afreizen langs het kanaal. Alleen de drie punten tellen voor Sempre Avanti, altijd voorwaarts….De laatste twee duels gingen verloren.

Vorige week verliep de herstart van de competitie niet bijzonder cresendo voor onze gasten van komende zaterdag. Thuis op sportpark ’t Twistveen namen de studenten van Drienerlo brutaal de zege en de drie punten mee (0-2). Als je tussen de zinnen doorlas van de verslaggever van dienst kan het anders en moet het anders…..

Want hij is van mening dat Voorwaarts eerder gisteren dan vandaag zich uit de benarde situatie dient te moeten worstelen…..Worstelen en bovenkomen.

Door enkele beurzen in het buitenland en tussendoor nog een leuke wintersportvakantie moet ik u helaas de huidige status van ons elftal schuldig blijven. Edwin Hofsink nam tijdens mijn afwezigheid de honneurs waar en schreef boeiende wedstrijdverslagen….De opvolger hebben wij dus reeds in huis. Waarvan Akte! Vorige week werd de wedstrijd tegen DES in Nijverdal afgelast, het lukte Japie en Hans in eendrachtige samenwerking om op zo’n korte termijn toch een sparringpartner te vinden voor een oefenwedstrijd. Van eveneens 3^e klasser Elim werd er gewonnen. Links en rechts zijn er wat pijntjes, enkele basisspelers werden daarom al uit voorzorg aan de kant gehouden.

Ik zeg gewoon, wij hebben nog iets recht te zetten tegen Voorwaarts. Enkele appeltjes zijn er te schillen….Een stuk of vijf. Voorwaarts zal zich als een kater in het nauw voelen, dus moeten wij verdacht zijn op het feit dat die dekselse spitsen rare sprongen kunnen gaan maken…

Zaak om achterin de boel dicht te houden….Snel die bal naar voren te brengen, Sempri Avanti en proberen om die Dinant Stuifzandt te passeren. Dat is geen sinecure want Stuifzandt is een goede keeper. Toch denk ik dat hij 3x moet vissen…Want ik zeg natuurlijk 3-1 winst.

Succes Mannen, laat ons juichen. Aftrap is om half drie maar wij drinken ongeacht de uitslag na afloop een Grolsch. Veule Wille….(AD)

Moos, Maker van Mooie Dingen

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'En ik doe het met liefde
Ik doe het met heel mijn hart
Ik hou van jouw ogen
Ik hou zo van jouw glimlach'
Uut 'Land van Belofte' van Frank Boeijen en Guus Meeuwis.

'Moos, schrijven?
Het jochie gaat op mijn plekkie zitten. 'Moos, Schrijven....Ja'. Mooi hè. Hij stelt de vraag en geeft ook zelf het antwoord al. Wacht  niet op de goedkeuring van zijn vader of moeder. Duwt de laptop open terwijl zijn Papa de accu en de muis aansluit. 'Moos, schrijven....? En hij begint al te tikken met zijn kleine vingertjes. Hoe vaak heeft hij het mij al niet zien doen. Zondagmorgens na het ontbijt komt de vertrouwde zwarte tikgeit op tafel. Papa Schrijven? Terwijl hij opgaat in zijn eigen wereld ga ik op in de mijne. Beetje egoïistisch is het wel van mij. Wat er dan in mijn kop zit schreeuwt om aandacht. Zondagmorgen moet ik mijn gedachtengangen spuien. 'Moos, schrijven...?'. Terwijl de oude laptop deze morgen moeite heeft om een week Frankrijk van zich af te schudden tikken zijn vingertjes al en vertelt hij luid en duidelijk waarover hij gaat schrijven. Moos, maker van mooie dingen. Net was hij nog de koning want met Lego kan hij beter overweg dan zijn papa. Bij elk steentje wat hij bouwt aan zijn huisje gaan de handjes op elkaar en geven wij elkaar een grote High Five....Geen Baby High Five, dat is voor kleuters....Ajeto! God is goed hoor....Hij heeft ons grote bergen bezorgd, gedeponeerd in Frankrijk en zo en de afgelopen week heb ik zijn schoonheden nog eens goed bekeken. Kunstenaar hoor, die God van jullie. Maar is diegene die de zon bedacht ook diegene die ons de oorlog bracht. Lohues vroeg het zich ook al eens tientallen jaren terug af en ik moest er deze week aan denken. Dankjewel voor de Zon! Terwijl ik boven zat op bijna drieduizend meter hoog met een koud biertje in de warme zon. Ik keek omhoog, zal hij daar zitten. Zal daar The King zitten, gezeteld op zijn vertrouwde stoel. Zal hij daar zijn met veel van onze dierbaren. Deze week kwam er nog eentje bij. Hij was nog lang niet zijn tijd. Hij hoefde nog niet uut de tijd te weh'n. Maar Gerwin vond van wel. Hij zag het blijkbaar niet meer zitten op deze aarde. Ik moest daar aan denken....Welke afslag had hij gemist. Dacht daar aan vanmorgen, ik zag Moos spelen en bij elke bouwsteen keek hij mij aan of het goed was. Een architect zou een rolberoerte krijgen maar ik zag de villa wel gebouwd door Regeling. Wat krom is kan nog altijd rechtkommen, toch? Maar Gerwin rechtte in zijn ogen de rug. Nam afscheid van alles en iedereen die hem lief waren. Diegenen die hij ontzettend lief had waren hem al voorgegaan. Zijn moeder, mijn tante Riek en zijn vader, mien Ome Lenard...Jullie weten wel, die van ik heb ook nog een moat! Gerwin klopt één deze dagen aan bij zijn ouders. Terug op het oude nest maar weet hij wel wat hij achterlaat hier in het heden. Graven in het verleden heeft niet altijd zin, rendementen uit het verleden zijn geen garanties voor de toekomst. Ik weet het. Maar Gerwin, moest je gaan? Ik keek vanmorgen naar Moos en Moos naar mij. Een week Moos missen is al bijna niet te doen, laat staan zijn moeder er ook nog eens bij. Maar jij moet je kinderen voor altijd missen en zij jou. Waarom heb je niet aan toeters en bellen getrokken....Ik ken niet jou hele geschiedenis en ik weet zeker dat je niet alles goed hebt gedaan....Maar ik ook niet! Ik wou ook dat ik dingen anders had gedaan. Deze week nog, wou dat ik naar rechts was geskied in plaats van naar links. Maar het leverde mij alleen een kneuzing op....Wat jij deed levert zoveel meer op....Vragen, gemis en pijn in de harten van je kinderen en van je dierbaren. Van je lieve zusters, zwagers en oomzeggertjes. Wat moeten zij nu denken van het leven. Zij staan nog aan het begin maar dragen hun verdere leven een loden last met zich mee. Jij was toch ook maker van mooie dingen. Jij hebt iets moois op de wereld gezet. Jij hebt er voor gezorgd samen met de vrouw die je ooit liefhad dat dingen verder gaan. Van de bijen en de bloemetjes....Jij gaf iets door zodat de wereld een stukje mooier wordt. Ik ben ook maker van mooie dingen....Moos is ook maker van mooie dingen....Hij maakt de wereld mooier dat ie is. Hij weet nog niks van alle ellende die er dagelijks uit onze beeldbuis knalt....Land van Belofte. Frank Boeijen nieuwe CD. Hij is ook zo maker van mooie dingen. Jij, Moos, Frank, ik....Allemaal maker van mooie dingen. Maar had jij alles al afgemaakt. Denk het niet....Was het iets rusteloos in jou, kwam jij na verloop van tijd niet meer thuis? Ik zal geen oordeel vellen over mensen die moderne euthansie plegen. Die les heb ik wel geleerd. Ik kan niet in mensen kijken, niet in hun brein en in hun gedachtengangen.....Een reden dat ik ze vaak opschrijf....Het is een soort van therapie....Ik wil maker van mooie dingen blijven. Ik wil Sanneke lief blijven houden, ik wil Moos mooie dingen zien maken. Ik wil een biertje kunnen blijven drinken met mijn vrienden....Ik wil nog zoveel en ik weet dat niet alles mogelijk is. Boven op de berg met het koude biertje in mijn hand starend naar de zon bedacht ik mij het weer. Had God niet ergens een stokje voor kunnen steken....Heeft hij de zon uitgevonden maar ook de oorlog bedacht. Hij heeft de kennis boven zitten. Petrus is niet dom, neem ik aan en anders had hij jouw ouders om advies kunnen vragen. Jouw ouders die wisten waar de pijn en de kneep zat. Ik heb goed geslapen maar vanmorgen zag ik Moos mooie dingen maken en ik dacht....Potverdikkemei Gerwin wat bezielde jou...wilde je niet meer zien dat jouw kinderen elke dag mooie dingen maken. Het leven is niet altijd eerlijk, ik weet het.....Maar is het eerlijk van jou om er zo maar mee te kappen. Ik respecteer je beslissing maar snappen zal ik het nooit. Ik nam nog een slok op een grote berg, misschien wel de berg waar Mozes ooit van afliep....
Papa? Moos, schrijven....? Ja, het zou beter zijn. Een kind kent alleen de pijn van het missen, ziet op Skype zijn papa duizenden kilometers verder weg zitten. Maar de hemel is zover weg.
Vanochtend werd vannacht. Ik lag weer in de armen van mijn grote liefde. Het geluk gevonden, wat iedereen heeft of ooit had of waar ze weer naar op zoek zijn.....Dacht dat jij  het ook weer had gevonden, de juiste weg gevonden in je geliefde auto's. Vannacht wilde ik haar niet loslaten. Ik had haar zo gemist. Vanmorgen wist ik het zeker. Zelfmoord is wel het laatste wat ik zou doen, bij Finkers klinkt het als een grap. Voor ons kwam het nu ernstig dichtbij en is het verre van grappig. Voor mij is het een no-go area, ik wil niet een tranendal achterlaten....Ik stond op de lange latten. Keek naar beneden en gleed de berg af. Schudde de ballast van mij af en nam mij voor op deze mooie dag mooie dingen te blijven maken. Net als San dat doet en net als Moos dat nu alweer doet. Het is en blijft een bijzonder kind.....! Moos, maker van mooie dingen. Joah, mag wel zo....Zo Bliede dat jullie er zijn. Amen!

Er is een tijd van komen En er is een tijd van....

Vrijdag 22 januari   

Bloggie, dag 7

Vacances de Ski C’est Bijna Fini….

Nog een paar uur resteren ons totdat wij gaan departuren richting Les Pays Bas wat straks automatisch weer veranderd in ons vertrouwde en warme Nederland.

Een week gaat soms snel, een week gaat soms heel langzaam. Tis maar hoe je het bekijkt!

De latten gaan weer retour naar de rechtmatige eigenaar (SKI-Set in Tignes).

Vandaag scheen de zon weer aan de strakblauwe hemel.

Met de wereld in de zunne sloten wij deze wintersportvakantie af, gisteravond kregen kleine en grote breur nog een belletje van breur nummer drie dat deze week toch nog met een kleine sluierschaduw werd afgesloten. Neef Gerwin besloot om uit het leven te stappen. Hij zag het blijkbaar niet meer zitten op deze aardkloot. Een hard gelag voor zijn lieve zusters Gerdien enAdelien en de rest van de familie. Zeg het maar…….en waarom?

Ik sprak ‘m amper. De laatste keer dat ik ‘m zag kan ik mij niet meer heugen. Ik sprak Gerwin nog wel eens op Facebook, hij vond iets leuk of had een grappig bedoelde opmerking.

Hij moet echt aan het einde van zijn latijn zijn geweest dat hij geen verdere uitweg meer zag dan zelf een eind aan zijn leven te moeten maken. Zijn wereld lag niet meer in de zunne, was inktzwart geworden en voor hem gloorde blijkbaar geen licht meer aan de eindeloze tunnel.

Doe het kallum an daarboven, groeten aan oen Moe en Va en zeg hallo tegen oen ome Freek,

onze Va.

Goed, over tot de orde van de dag. Irma en Marjan hebben de tickets voor de retourvlucht ook voor mekare. Een belletje naar Transavia deed wonderen. Zij kunnen morgen het vliegtuig in, de namen zijn gecheckt. Alles klopt. Nu kan het nagelbijten voor Irma weer beginnen.

Ach, het vliegtuig stijgt op…..vliegt honderden kilometers door het Europese luchtruim en binnen no-time staan jullie op de grond in Rotterdam of all places.

Drie keer zuchten, twee keer kauwen, handje vast van oen lieve zussie Marjan en alles komt goed.

Geloof er nou maar in. Die piloot die voorin zit wil ook graag naar huus……

Als alles goed is landen de dames al voor het middaguur in Holland, de heren doen er iets langer over. Zij stappen morgen in het bussie van Leemhuis voor de 12-uur durende rit richting Mainbarg met eindbestemming de Clemmestraat waar een pan heerlijke soep op ons zal wachten.

Het was weer een superleuke week met vrolijke mensen en leuke gasten…..Goed van wijn en bier en lekker eten….Sterrenwaardig, dat zeggen wij elk jaar en het is ook zo…Laat die Michelin sterren maar vallen uit de Franse blauwe hemel…..

Vanavond sluiten wij af met Chili Con Carne op zijn dominees….dus bidden voor bruine bonen…Wat ik jullie brom, dat doen wij dan ook netjes.

Ie hebt zo’n gevoel dat er lui boven oe op de vingers kiekt…..

De cirkel is wel weer rond. Beginnen met Bruine Bonen en eindigen met Bruine Bonen. Amen!

Kortom, dank voor het volgen van onze avonturen. Het zijn geen gebeurtenissen die de wereld hebben doen laten veranderen….Dat hoeft ook niet, als het onze eigen wereld maar heeft verrijkt.

Tja, volgend jaar. Hoe zal dan de samenstelling zijn. Wellicht wat anders, wellicht ook niet…

Wie zal het zeggen. Ik heb geen glazen bol en kan niet in de toekomst kieken. Gelukkig maar, want als ik zo af en toe het verleden naar het heden kon transporteren liepen sommige dingen toch anders.

Niet gebroken maar gewoon heel.

Morgenavond sluiten wij onze dierbaren weer in de armen. Ik kijk er al naar uit.

Wat mij betreft mag het bussie van Leemhuis nu al vertrekken….Frankrijk is mooi, Tignes is beter maar achter het huus toch nog altied het allermooiste…..

Wat ik jullie brom! Hasta la Pasta zoals ze hier zeggen….Auf Wiedersehen, Au Revoir!