Glenn, Take It Easy, Upstairs!

Dinsdag 19 januari

Bloggie, dag 4

Take it Easy, Upstairs!

Well, I'm a runnin' down the road, tryin' to loosen my load,
I've got seven women on my mind:four that wanna own me, two that wanna stone me,
one says she's a friend of mine. Take it easy, take it easy,
don't let the sound of your own wheels drive you crazy.
Lighten up while you still can, don't even try to understand,
just find a place to make your stand and take it easy.

Uut ‘Take it Easy’ van The Eagles.

‘Doe ie het kallum an doar straks in Frankrijk’, de boodschap van mien Moe kwam ditmaal door de telefoon op een verlate vrijdagmiddag. ‘Ja Moe, doe ik, ie kent mie toch? ‘ antwoordde ik, al waren mijn woorden blijkbaar niet geruststellend voor het 84-jarige oude wieffie:

“Want ie hebt thuus wel een vrouw en kind zitten….Ie bint misschien wat rustiger geworden de laatste jaren, maar toch….ie hebt nog wel eens van die fratsen. Ik heb Henry de boodschap ook al meegegeven. Kom heel thuus.”

Geen komma, geen speld tussen te krijgen. Gewoon Punt! De meesteres van de Snert en Bruine Bonensoep die ons al heel lang vergezelt op onze winterse avonturen was duidelijk, klip en klaar!

Kein Hals- und Beinbruch! Take it Easy, upstairs!

Daar moest ik vanmorgen aan denken toen ik halfslapend de app van het AD aandrukte met mien wijsvinger. Ik schrok toch wel een beetje, net zoals enkele weken terug met David Bowie.

Glenn Frey dood, hij is uut de tied geraakt. De gitarist en zanger van The Eagles mocht maar 67 jaar worden. Complicaties na een operatie in november werden hem in januari fataal.

Daar hadden wij het vanmorgen over aan het ontbijt. Robert draaide als eerbetoon enkele nummers van de wereldband.  Drie van de huidige Clemme op Ski’s hebben Frey en the Eagles nog live gezien in Arnhem.

Wilko, Robert en ondergetekende waren samen met Harry aanwezig toen the Eagles optraden in het Gelredome….Ruim twee uur was het onvervalst genieten van deze heren.

Joe Walsh, Don Henley maar ook Glenn Frey. Hij schreef onder andere mee met nummers als Take it Easy, Tequilla Sunrise, Lyin Eyes en natuurlijk schreef hij samen met Henley aan de grootste Eagles hit ever….Hotel California!

Persoonlijk vind ik the Last Resort één van de beste Eagles-nummers ooit met een geweldige tekst. Doe het rustig an, take it easy. Woorden van mien moe en die van The Eagles, zij weten beide niet van elkander bestaan, mooi……Een tekst die ik ooit gebruikte voor the King, een beetje Pink Floyd (Wish You Were Here) en een stukje Eagles (Take it Easy, upstairs!).  Een Flasback naar eerder kwam vanmorgen terug. Want bij Take it Easy denk ik natuurlijk niet alleen aan the Eagles maar ook aan the King die hier op 1800 meter hoogte dichterbij dan ooit is. Elk jaar heb ik wel zo’n moment als wij skieën door de Franse bergen dat ik hem hoor, zie of ruik.

Het giet mooi hier in Tignes. Nog kein Hals- und Beinbruch omdat wij het take it easy doen….Kallum an. Wij hebben notabene vakantie al is het ’s morgens wel een strak regime. Bijna leger waardig.

Om acht uur staan wij op appel, geen goudreinet of elstar maar ik kan dat streepje niet vinden in het land waar ze ‘m uitgevonden hebben. Jullie snappen mij wel en anders….daar is geen eiderdopje overboord. Klokslag acht uur pruttelt de koffie, staat de thee klaar, is de stokbrood gehaald en kunnen wij aanvallen op de eitjes die in allerlei vormen gepresenteerd midden op de tafel.

Tignes is een mooi skigebied. De meeste pistes zijn open, ook de liften (wij hebben hier zelfs een roodzwarte lift, daar zitten wij met plezier in – De bruchtervelders iets minder natuurlijk hahaha)

Ze brengen ons met gemak naar boven…..Wij stoppen ergens halverwege de hemel. Wij zijn nog niet levensmoe en hoeven Bowie, Frey of Henk Krol nog geen hand te schudden….Oh, ik hoor net dat de laatste nog niet overleden is, sorry Henk – ben je dan wel jarig?

Enfin, ik dwaal weer eens af. Dat kun je hier ook makkelijk doen. Want alles is wit…..vind dan maar eens je weg. Wij voelen ons hier wel welkom zelfs op de zwarte piste….al nemen wij vaak blauw en rood. Wij houden het wel gezellig en wij zijn op vakantie en werken kunnen wij volgende week wel weer…..

Vanavond staat er zuurkool op het programma, Irma mag straks de aardapppelen schillen. Ze was net iets te enthousiast met roepen dat ze goed met schillen overweg kon.

Marjan gaat als een speer. Dat is machtig mooi om te zien en voor julie aan de andere kant van de Alpen mooi om te heuren. Meestal blijft ze ’s morgens nog thuus, maar ’s middags vliegt ze weer als vanouds de witte besneeuwde toppen af.

Ach ja, ik had de groep nog niet eens voorgesteld….Ik zeg Take it Easy, jullie weten ondertussen wel hoe de groep er door al die jaren eruit is gaan zien.

Nestor Henk V. voert de groep aan, dan hebben wij nog chef-kok Henry, Reisleider Robert, Ik Niet Gek Wilko, Ingrid Gesina (Irma), Geralda Jantien (Marjan), Willems (William) die in Frankrijk Le Brun wordt genoemd en ik zij de gek….Alfred duzz, Tomba voor intimi

Jammer genoeg konden ondermeer Bert, Ina, Erik, Luuk, Marieke, Herman, Sanneke en zo niet mee…

Henny, het duifje van Henk, zou na jaren er ook weer bij zijn. Helaas gooide de gezondheid roet in het eten maar wij houden de thuisblijvers in ere….Zo doen wij wel eens een boertje, zagen wij het broertje van Erik op de piste huizen met zelfde ski-jack en denkt iemand wel veel aan zijn grote liefde en mist haar ontzettend veel net als die kleine Moos van hem. Home is where the heart is……

Maar wij take it easy op deze grote hoogte……Een saluut naar iedereen die ons ontvallen zijn.

Held of geen held. Hier in de bergen zijn ze toch dichterbij dan ooit….Sound of Silence…..

Welcome to the Hotel California (euh….Viva la France)
Such a lovely place
Plenty of room at the Hotel California (euh….Appartement Kalinda)
Any time of year
You can find it here

Kallum an….Dat doen wij elke dag. Veule wille vnd.

Joah, het mag wel zo……