Maandag 18 Januari
Bloggie, dag 3
Het WiFi Schijnt Weer Terug Te Zijn…….
Tis Wat, wat je voor 10
jaar terug nog niet mogelijk had kunnen houden is nu de bittere waarheid
geworden. Wij hebben ons rot lopen zoeken naar het WiFi. Ze werkte voor geen
meter, wij deden vannacht geen oog dicht want waar was toch onze Wifi.
Henk kon z’n doeffie niet
appen, Henry had geen contact meer met zijn Irene en zo kan ik nog wel enkele
connecties opnoemen die niet meer Online waren…..
Tis Wat, maar vanmiddag
ineens kreeg iedereen de geest. Ik heb nu al een uur internet tot mijn
beschikking terwijl ik er gisteren nog binnen de 15 minuten van het
wereldwijdde net werd afgetiefd. Het kan verkeren. Maar wij moeten ons vandaag
niet rijk rekenen, prijs de dag niet voordat het avond is zei ooit Herman
Finkers….
Gisteravond hadden wij een
mooie avond. Geen Wifi, geen televisie en zo kwamen wij tot mooie en goede
gesprekken over het leven. Zo kan het dus ook. Waarvan akte!
We kwamen er met elkaar
achter dat het leven niet altijd even eerlijk in elkaar steekt, ach ook in
Frankrijk niet nieuws onder de mooie horizon.
Nu springen die twee Wifi’s
in het warme water van ons zwembad. Vanmiddag had de langste van het stel
alvast ff polsstokhoogte genomen. Het is een luxe hoor, een sauna, twee hamman’s
met verschillende temperaturen. Een fitnesscomplex + een indrukwekkend zwembad
waar je in kunt verdwalen. Zelfs de kids hadden hier hun hart kunnen ophalen
want er zit ook een kinderbadje bij.
Robert, onze reisleider,
is niet over 1 nacht ijs gegaan met zijn keuze voor het appartement in Tignes
op 1800 meter hoogte.
Vandaag deed een zon ook
een duit in het mooie volle zakje (gnif, gnif) een doordenkertje, niet voor ons
maar dat geheel terzijde.
Vanmorgen had de zon er
zin in en scheen hoog boven de besneeuwde en goed geprepareerde pistes. Het was
genieten op de vierkante meter. Het skieën ging mooi, lange afdalingen werden
er gemaakt en wij konden mooi werken onze technieken.
Het was lekker weer, de
wind was gaan liggen barstensvol met twijfel zal het altijd zo blijven….neuh,
vanmiddag sloeg het Franse weer alweer om en hadden wij boven weinig zicht en
was het flink turen op de witte ondergrond. Kortom, diegenen die naar boven
gingen waren al snel weer arrivè in het huussie. Een biertje werd open geplopt
of de laatste slok koffie uit de thermoskan gevist. Iedereen ging zich al snel
omkleden om zich onder te dompelen in het luxe resort wat drie verdiepingen
onder ons ligt. Henry leende een zwembroek van Robert die ’s morgens de
touwetjes nog door de naad had gevlochten en hoppakee met z’n allen de tombe
in.
Gisteravond hadden wij
Spaghetti Bolognese op het menu. In de overheerlijke saus met gehakt zat ook
wat kalfslever in van neefje Guus. Het smaakte meer dan prima met ijsbergsla op
de koop toe. Vanavond lijkt wel dat Jannemans Burgers inpandig is. Maar dat
lijkt maar zo want Henry heeft een geheime mix aan zijn hamburgers toegevoegd,
hij kreeg er de zege tevens bij. Op mooie Italiaanse bollen serveert onze meesterkok
vanavond zijn Home Made Burgers, wij zijn benieuwd wat ik in ieder geval wel
weet is dat het wederom smullen wordt.
Wat ik Julie brom. Morgen gaan
wij voor een roereitje met uitjes, champignonnetjes en uitgebakken spekkies met
kruiden uit de omgeving van Tignes….Moet ik natuurlijk wel eerst nog ff eitjes
ophalen want die ben ik vergeten besef ik mij nu net……
Tja, wie niet nadenkt moet
dus zo ff 300 meter lopen naar de plaatselijke Spar. Hier geen Sietse Telman die
je vriendelijk welkom heet. Je moet hier bonjour zeggen en Au Revoir bij het
afscheid. Ze vertellen je in redelijk snel Frans wat de rekening is, dat volg
ik niet altijd met mijn 4 jaar Mavo Frans maar gelukkig heb ik bril op en kan
ik tevens lezen wat de schade is.
Neuh, het leven is mooi
maar je moet het wel willen zien…..
De soep van Moe is bijna
uitgewerkt, je hoort ’s nachts nog maar een paar enge geluiden die in de verste
verte iets aan bonensoep doet denken….
Verder weinig nieuws te
melden vanuit Viva la France…..Ik zeg tot morgen, fijne avond.
Doe het kallum an. Dikke
kus voor jullie allemaal doar in ons mooie koude kikkerlandje.
Wij zegt Ajuus en Au
Revoir……
Lian weet het nog wel, die
zei altijd zo lief: Oooooooievaar.
Joah, het mag wel zo……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten