#Missen Als KiesPijn!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Je heurt wel 's van die verhalen dat vlees ongezond veur joe is.
Doar kan ik wel inkommen, ik eet nou al veul vaker vis.
Vlees is niet best veur joen hart want joen aders slibben dicht.
Dat komp deur al die hormonen, ze zeggen dat 't daor an ligt.
't Skient ok dat die beesten veul hebben te verduren.
Veuls te kleine hokken en veuls te lange uren.
En da'j dus als protest de slager veurbij moet lopen
Nou alsjeblieft nee dank je wel, ik moet ze gewoon wel kopen.
Dreuge worst, dreuge worst 'k zol niet weten wat ik zunder mos
Dreuge worst, dreuge worst.
Zit ik in 't café en krieg ik me toch 'n trek
Ik zie ze daor al hangen, netties in zo'n rek.
Dreuge worst!'
Uut 'Dreuge Worst' van Skik (Daniël Lohues)

Moi, ben ik weer!
Ik heb 'm zondagmorgens wel eens vaker bij de kop! 
Vaak vlak voordat ik opsta. 
Mien Pa, in de goede zin van het woord. Begrijp me niet verkeerd.
Komt ie even buurten in mijn hersenloze brein.
Doet hij lachend de deur open. Kan van de hemelpoort zijn of gewoon bij 'm thuus! 
Hoe ist met joe dan? Vanmorgen vroeg ie of de dreuge (droge) worst had gesmaakt...?
'Vond Moos het ook lekker? Man, man wat kan die jochie lekker en smaakvol kauwen..
Wat een kereltje. Mooi man. Zag 'm wel lopen in Daarle langs het voetbalveld met z'n droge worst met kruidnagel in de hand. En later in de auto met Gerard, zaten jullie er alle drie mooi op te kauwen...Ik wou dat ik er bij was, jongen..'
Had je gisteren niks te doen, of zo...? Hou je ons wel eens vaker in de gaten, moest je niet op pad? 
Pa lachte, je moest eens weten, jongen. Wist het wel, maar toch! 
Meer tussen hemel en aarde...
Gisteren scheen zo af en toe de zon in Daarle tussen de regen- en hagelbuien door! 
De moat van mien Pa woonde er ook, Maneschijn. Gisteren was er Zonneschijn ipv Maneschijn.
Want onze eerste zege in 2024. Hulde! Met maar liefst 1-6 begroetten wij deze als ware wij kampioenen.
In de rust gaf ik Moos een tientje, koop maar wat drinken of zo...Wil het geld wel terug!
Kwam ie aanlopen met een hele droge (dreuge) worst. Ik moest lachen, kon een glimlach niet onderdrukken. Typisch Moos. Net weer even anders dan anders....
Maar het jochie heeft smaak. Deze dreuge worst was goed te doen. Zaten we daar op een bankje een halve worst soldaat te maken. De andere helft ging terug in de auto, die zouden we zaterdagavond opeten. Zo gezegd maar niet zo gedaan, je snapt het al. Die worst was, nog voordat het avond werd, al op. Prijs de dag niet voordat het....Jullie kennen het! 
Harold moest een stukkie en Robert natuurlijk ook. Vrijgevig als ie is...Tja, dat laatste stukje was zonde om te laten liggen. Denk dat dat zijn gedachte was. Het was ook nog eens een worst met een verhaal. Geen doorsnee worst! 
Worst van Dreug! De reis naar een echte prijs. 
Dat er tijd voor verandering is. Dat de boeren die varkens houden een eerlijke prijs krijgen voor hun zeugen. Zodat de boer zich nog meer kan richten op verduurzaming en op een betere voedselketen en wij kunnen genieten van echt goed en (h)eerlijk vlees. 
Een boer iets verderop in Daarle (Brummelhuis) leverde ook de varkens voor deze worsten daarom verkochten ze het op sportpark N' Kadiek. 
Je proefde de ambacht. Gerard nam nog een extra worst mee voor Moos, hij hoorde al van Moos dat hij de worst helemaal had opgegeten. 'Die is voor vanavond, Moos! Moos knikte, dat komt goed, Gerard! 
Gerard had tevens een WVO'tje meegenomen. Een worstje voor onderweg!
Ik hou d'r van! Moos maakt reuzensprongen het afgelopen jaar. Gaat straks gewoon naar een reguliere school. Richting Havo/VWO. Komt vast doordat hij, zo af en toe, een worstje eet...Wat ik oe brom!
Varkens bint ook geen domme dieren, om de drommel niet! Trots op mien vakkeboertje!
Niet alles hoeven wij te snappen, als sommigen maar weten waar je het over hebt of denkt over te hebben.
Ik hou d'r niet van. Op een dag ineens de koning te zijn als je onderdanen opeens allemaal de neuzen in dezelfde richting hebben staan maar meestal je de hofnar bent als je van gekkigheid niet meer weet wat je je moet doen om je mensen in het juiste gareel te krijgen. Verschil tussen harde en slappe worst is soms maar een fractie van verschil, soms van enkele seconden in een vermakelijk duel.
Gisteravond aten wij het worstje van Gerard voor een kwart op! We hadden al genoeg lopen te kauwen die dag.
We zongen allebei uit volle borst een nummer van Lohues, wat een Skik hadden we. 
Dreuge worst, dreuge worst, 'k zol niet waten wat ik zunder mos. Schitterend! Tranen met mooie tuiten.
Komende vrijdagavond zitten wij allebei in het pluche bij de troubadour uut Erica, hier gewoon achter het huus in theater de Voorveghter. Wat heb ik er een zin an. Nemen wij een stukkie worst voor Daniël mee? Mooi kerel! Moos mag 'm ook graag. Benieuwd wat hij heeft te melden. Wij hebben de mazzel dat wij er bij mogen zijn! 
Daar had ie het gisteren ook over in zijn column. Mazzel. Hij is een vrij man! Hoeft niet meer verliefd te worden, hij is het al op het leven. Hij is een Drent, wij hier Sallanders en dat vinden wij allebei helemaal prima.
Zijn nieuwe plaat heet 'Nou', nou kom maar door...zou ik zeggen. Fijn luisteren met een kop groentesoep en een plakkie worst on the side, halverwege maart is het zover liet hij weten. Mooi man.
Wat ik minder prima vind is dat hij er nu echt mee stopt!
Wie? Nou....onze tandarts Ger Rangel uut Banthum. Ben ik niet blij mee. 
Ik kon hem missen als kiespijn, kwam er niet graag en toch ook wel weer...als je begrijpt wat ik bedoel.
De dag dat je wist dat die zou komen, of zoiets! 
Sloeg van de week de Toren open (dat is het plaatselijke huis-aan-huis krantje) en daar zat ie.
Hangt de tandartsstoel aan de wilgen.
Mien tandarts en later werd het onze tandarts. Ik kom er al sinds mijn zestiende. 
Ben geen held op sokken maar bij de tandarts kwam ik niet graag. Nog steeds niet maar sinds ik kinderen heb laat ik er niks meer van merken. Moos en Mouna vinden het echt een uitje mede door het enthousiasme van Ger en zijn altijd goedgemutste team. Bij hen was het altijd lente nooit herfst of winter. Snap je.
Angst is maar voor even, spiet is veur altied....Zoiets was het altied wel als ik aan de Pijlweg de auto parkeerde. Voor de halfjaarlijkse controle of als ik terug mocht komen als ik een gaatje had of er een kies moest worden getrokken. 
Ik vond het een zeer fijne tandarts. Hele gesprekken hebben we gevoerd, als ik de mond niet open had.
Bij Mouna telde hij tandjes en Moos had een waslijst aan vragen. Hij nam er de tijd voor. 
Goh, hij begon in 1983 aan de van Roijensweg in Banthum. En nu, nu ruim veertig jaar later bergt hij zijn tandartsspullen op. Het is mooi geweest. Wat nu? 
We moeten nog een afspraak maken voor onze halfjaarlijkse controle. Doen wij normaal altijd meteen, waarom dat de laatste keer niet is gebeurd is mij een raadsel. Maakt ook niet uit. Alles is sowieso anders nu!
Maar Ger bekijkt onze gebitten niet meer! Nu gaat er weer een ander naar mijn rariteitenkabinet kijken en weet ik nu al wat ik krijg te horen....Dat ziet er niet best uit. Ger verpakte het allemaal anders. 
Je hebt zo je voorkeuren. Dat is net als met dreuge worst. De één appricieer je gewoon wat meer dan de ander! Er was in mijn leven maar 1 tandarts en dat was Ger Rangel. Fijne kerel! 
Ik lachte altijd wel als een boer met kiespijn maar had regelmatig geen skik bij hem in de stoel en toch nam ik hem niks kwalijk. Hij deed gewoon zijn werk. 
Helaas kan ik niet bij zijn afscheid zijn komende vrijdag. Andere verplichtingen hè. 
Maar ik kwam er, ondanks ik er niet graag kwam, toch graag. Gek hè. Dat doen tandartsen blijkbaar met je. Altijd even de kiezen op elkaar, verstand op nul en gaan met die banaan. 
Moos wist het ook al. Onze tandarts stopt. Dat vind ik wel jammer hoor. Weet niet eens wie zijn opvolger wordt. Maar zo'n eentje als Ger Rangel krijgen wij nooit meer! Dat staat vast! Nu al.
Hij was één van de laatste der Mohikanen. Ger, bedankt voor het feit dat je ruim 35 jaar mijn tandarts wilde zijn. Het ga je goed met alles wat je doet. Ga maar lekker genieten samen met je vrouw Karin.
Bedankt Ger! Hoop wel dat mijn angst voor de tandarts niet meer terugkomt....Jij hielp mij er vanaf.
Wat een mooie tijd hebben we toch samen beleefd. Jij vindt het mooi geweest. Snap het wel! Weer een eenzijdig afscheid van iemand die ik graag zag.
De boog kan niet altijd gespannen staan laat staan je boor en je tandentrekgeval. 
Aju! Ik ga hem missen, niet als kiespijn trouwens!
Nog even over sloopmelk hebben. Wat irriteer ik mij mateloos aan die reclamespotjes....
Zal wel een kern van waarheid in zitten maar hoe Wakker Dier dit ook weer brengt. 
Misselijkmakend. 
Lijkt wel of al die hardwerkende boeren criminelen zijn! Getverdamme.....
De helft van Nederland, die tevens niet nadenkt en amper weet hoe een koe eruit ziet, denkt automatisch dat het ook zo is. Kijken niet verder dan hun neus lang is....helaas.
Ik hou niet van melk. Drink het nooit wel yoghurt en optimel. Bij een omeletje gaat er ook redelijk wat melk in. Maar gisteren ineens dacht ik aan sloopmelk. Hij gaat toch in je hoofd nestelen....Vervelend!
Maakte mij kwaad toen ik de eitjes klutste. Het is op feiten gebaseerd. Het klopt, maar ze vertellen niet het hele verhaal. Alleen maar wat de koe schaadt, niet wat hem baat.
Ok, de koe geeft meer melk maar de omstandigheden waarin dit tegenwoordig gebeurt is ook dag en nacht verschil met eerder toen de koe maar 4000 liter melk produceerde. 
Ik kom van het platteland. Dat gaat er nooit meer uit bij mij. Daarom stuit zo'n reclame mij compleet tegen de borst! Iedereen probeert zijn boterham te verdienen en de gros van onze boeren op de meest (h)eerlijke en duurzame manier. Die houden van hun dieren, van hun koeien. Geloof mij nu maar!
Mien Ome Jan vernoemt ze zelfs naar zijn zussen. Martha 86 geeft behoorlijk wat melk maar ze krijgt ook voldoende te eten en is in goede handen bij mijn familie. 
Wakker Dier mag van mij wel aan een verlate winterslaap beginnen en dan niet zo snel meer wakker worden. 
Het eerlijke verhaal vertellen is voor veel mensen (te) moeilijk. Aan elk verhaal kleeft wel een (iets) mindere boodschap. De goed nieuws show is allang van de TV verbannen wegens grensoverschrijdend gedrag. Hou de kerk alsjeblieft in 't midden. Ach, wat zeur ik....?
Ben zo benieuwd hoe de wereld er over, pak 'm beet, 10 jaar uit ziet?
Hoeveel koeien lopen er dan nog in de weilanden, eten wij dan nog dreuge worst met kruidnagel van varkens of komt het dan allemaal allang van natuurlijke producten? 
Moeten wij illegaal aan onze worst en biefstuk komen? Werken dealers op bestelling! Mag het een onsje meer zijn? 
Wie is dan mijn tandarts? Loopt Moos dan nog langs een voetbalveld. In plaats van worst dan met zijn liefje? Turnt Mouna dan nog haar flikflakken en halve salto's en moet ik jongens aan de deur weigeren...Dat nooit, kom maar binnen hoor. Ik hou je in de gaten. Vertrouw er op dat het goed komt!
Dreuge worst, net als mijn kinderen, zou ik niet weten wat ik zunder mos!
Volgende week Lohues, na de tied biertje drinken met Wim uut de Clemme met onze zonen.
Dan is de angst en spiet allang verdwenen.
Joah, mag wel zo.
Fijn weekend.

#Vrouwe InFluEnZa!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Ga maar staan dan, blijf niet langer binnen.
Je moet weer beginnen. Ach, je weet het, weet het, weet het.
Kijk me aan dan, alles ligt open.
Je mag weer hopen op iets beters, beters, beters.
En je weet het, je hebt al zoveel verloren.
Maar de weg ligt voor je, kilometers, meters, meters.
Je bent vrij om elke kleur te bekennen, het is tijd dat ze zien wie je bent.
Dus doe het dan, praat er niet meer over, maar doe het dan.
Twijfel nou niet langer, maar doe het dan.
En ik doe het dan.
Ik breng je tot het randje, maar doe het dan.
Ik geef je nog een zetje, maar doe het dan.'
Uut 'Doe Het Dan' van Bløf 

Moi, ben ik weer!
Nou, het was mij het weekje wel.
Mouna kwam zondag al niet fit naar de Voermanstraat met Moos in haar kielzog.
Maan- en dinsdag was zij goed ziek. Arm lief meisje. 
Dicht tegen jou aan, zo warm als een houten kacheltje. Kom maar lief.
Die dagen konden wij, Moos en ik, het nog enigszins binnen de perken houden. 
Ik slikte al strepsils en paracetamol uit voorzorg, toch gingen wij tevens de bietenbrug op!
Compleet met pek en veren.
Dinsdagavond lagen wij, afzonderlijk van elkaar, er ook helemaal af. Uitgeteld tegen de touwen. acht tellen.
Jemig. Van het ene op het andere moment greep influenza om haar heen. 
Ze moet wel vrouwelijk zijn, onzijdig sowieso niet en zeker geen mannengriepje want ze sloeg genadeloos toe en liet de meters van de temperatuurstaafje vol in het rood gaan. 
Ik klappertandde als een malle, wilde er mee stoppen maar ik had weinig te kiezen. 
Influenza nam de regie van mijn lichaam over, history repeating!
Dinsdag leek wel of ik buiten sliep in Fins Lapland. 2 paar Noorse sokken maar nog kreeg ik de voeten niet warm. Joggingbroek en hoodie an. Een nacht later was ik beland in een subtropisch zwemparadijs of zoiets. Ik had het warm joh, zweette als een otter en 's nachts om vier uur kon ik voor de tweede keer mijn beddengoed vervangen. Wildwaterbaan in de springbox. Hoe dan? De ene nacht zo koud, de andere zo verrekte heet....Dat moet vrouwenwerk zijn! Zweven als jenever en laten vallen als een steen.
Temperaturen boven de 40 graden en maar pillen slikken. Junkie XL. Van die witte hè, niet van die blauwe!
Gelukkig heb ik daar (nog) geen last van. Ik weet het trouwens ook niet, geen vergelijkingsmateriaal voorhanden. Hij hoeft niet zo vaak meer paraat te staan. 
Mien kleine jongen kijkt derhalve al maanden werkloos toe. Het word eens tied dat hij weer eens een keertje aan het werk gaat. Naar buiten met die handel, stijve nek oplopen en een verkouden neus.
Zakdoekjes volsnotteren. Laat je zien Kerel!
Zal 'm eens aanmelden bij het UWV. Moet ie verplicht 4x per maand solliciteren, laat 'm maar werken voor z'n geld. Moeten wij ook. Er op uit. Je moet wel offertes etc. uitbrengen als je jezelf aan de vrouw wilt brengen, of niet dan! Wat een gedoe! 
Moos hield gelijke trend met zijn papa. Bij hem zakte het donderdag ook richting normale waarden.
Alleen Mama ontsprong de dans. Zeker het sterkere geslacht, wat ik oe brom. Vrouw van ijzer en wij geen mannen van staal? 
Vrijdag bleef Moos nog een dagje thuis van school, uitzieken! 
Ik had mij fris gedoucht en geschoren, klaar voor Friday on my Mind! Schoentjes uit bij Ellen.
Laafde mij 's middags maar niet aan de wekelijkse VriMiBo, ff pas op de plaats. 's Avonds ook geen gekkigheid! Wel 2 voor twaalf. Mijn lieve collega's lieten mij niet in de steek en maakten het vaatje zonder mij ook wel soldaat! Gezellig was het ook zonder de gebruikelijke biertjes! Was niet aan maar stond zekers ook niet uit! Wij hebben altied wel wat te bepraten over televisies en zo....Je kent het wel. 
Net zoals gisteren. Beleefde het spelletje anders. Was nog niet in mijn natuurlijke habitat! Niet in mijn normale hum, als je begrijpt wat ik bedoel. Was er met de kop niet helemaal bij...
Had er ook niet veel fiducie in. Mariënberg is al maanden ziek, zwak en misselijk! 
Daar re(a)geert Vrouwe Influenza als een heuse knetterbiele.....Slaat werkelijk alles om haar heen! 
Ik voelde mij al niet lekker en naarmate ik dichterbij het Westerpark kwam bekroop mij het gevoel dat de wond nog wel even zou blijven stinken! De laatste tijd teveel zachte heelmeesters in Mariënberg en omstreken en die maken nu éénmaal stinkende wonden zonder dat ze het zelf beseffen. Met alleen Pappen en Nathouden blijf je geen 4e klasser.  Ik had er weinig vertrouwen in. Overkomt mij niet zo vaak. 
Als stukkiesschrijvert van de roodzwarte club moet ik toch altijd enige mate van positiviteit blijven behouden. Altijd het licht aan het eind van de tunnel blijven zien. De jongens en heren voetballers niet affikken want een week later moeten ze weer tot volslagen ontbranding komen....
Ben al niet meer zo kritisch, al vinden sommigen dat wel. Je had mij vroeger eens moeten lezen, spaarde ik niet veel mensen incluis ondergetekende. Toen kon je nog wat zeggen, waren we een paar dagen niet on speaking terms maar richting de zaterdag werd er altijd weer nieuw leven in voetbalvriendschappen geblazen. We moesten het toch samen doen. 
Maar gisteren voelde ik mij niet goed, niet senang genoeg! Was een stuk minder Dorgeloos....
Tuurlijk, naweeën van het feit dat ik er enkele dagen compleet af had gelegen. Nog pien in 't dak maar kon mijn ei niet kwijt. Ja, ja...voetbal doet wat met je. Bij mij wel. Gek hè.
De gesprekjes voor de tijd in de bestuurskamer gingen deels langs mij heen. Het ouwe jongens krentenbrood niveau werd ruimschoots gehaald maar het was net of ik er niet was. 
Als je er bent moet je er ook zijn. Ben wel eens vaker afwezig....
Maar blijkbaar had ik mij om niks zorgen gemaakt. Het liep wel weer bij ons vlaggenschip!
Een half elftal aan afwezigen maar ze gingen met z'n allen als de brandweer! Niet met altijd goed voetbal maar het leek weer ergens op! Er werd niet gescoord! Rome is ook niet op 1 dag gebouwd. We kregen ook eens geen doelpunt tegen. De winst van gistermiddag, wat ik oe brom.
Voelde mij nog niet kiplekker maar kreeg er wel weer zin aan. Was bewust met de auto gegaan. Dan bleef het aantal pretkegels tevens binnen de perken!
Was op tijd thuis. Keek eens in de spiegel die niet meer scheef hangt. Waar had ik mij nou zo druk over lopen te maken? Toch nog eens temperaturen, het is een uitgang hè, geen ingang wegens verbouwing achterom! 
Of van de week onbewust toch een klap van de molen gehad? Ik had ontzettend raar gedroomd van al die hallucinaties, wel of niet gecreeërd door al die verhogingen. Ga ik bijzonder slecht op!
Niet veel van deze zaterdagen gehad dat ik mij zorgen maakte over iets waar ik zelf weinig invloed op heb. Altijd geleerd dat je dan niet druk moet maken. Je verandert er toch niets aan.
Fietste niet naar Bergentheim maar haalde wel een patatje bij Rian. Voor het eerst besteld via het internet! Makkelijk ja. 
Zat op een zaterdagavond om zes uur (18.00) uur al gewoon thuis. Verslagje reeds getikt en wat nu? 
Het duurde nog even voordat ondermeer CCR en the Bee Gees begonnen te spelen...
Vrouwe InFluEnZa doet wat met je hè. Raar mens, snap haar niet zo....Waarom ik wel en zij niet!
Flink aan mijn theewater maar anders, nog steeds zweten! 
Ben misschien wel toe aan de nieuwe plaat van Lohues, zal eind deze maand wel af zijn.
Inspiratie deze zondag ver te zoeken. 
Irene Schouten deed mij gisteravond nog even juichen. Wilde al naar bed. Ach, die tien minuutjes deden het 'm ook niet meer. Ze viel in de eerste ronde op de massastart maar won uiteindelijk toch nog de wedstrijd. Het vuur moet blijven branden, de hoop mag niet vergaan. 
Ze snapte er zelf ook niet zoveel van. Mooi hoe zij zich haar zelf weer terugvond na een moeilijk sportief jaar. Daar heb ik wel iets mee....Tuurlijk, leuke verschijning maar als je niet kunt schaatsen heb je helemaal niets te zoeken op het ijs! Dus zie je mij niet snel op een ijsbaan.
Zij had het niet koud en ik vond het tijd om naar bed te gaan. 
Nu onder de pomp. Straks boterham met pindakaas. Vnd een goulashsoepje!
Ook wel eens lekker zo'n weekend waar je nergens druk over hoeft te maken.
Not my cup of tea, parkeer Vrouw InFluEnza straks buiten de deur. Dit is niet mijn droomvrouw.
Zij voedt niet mijn gedachten...Dit wordt 'm nie.
Had ook een keer kunnen overslaan net zoals ik eerder wel eens deed. 
Doe het dan!
Fijn weekend. Joah, mag wel zo...

#Een Hollander in Bremen!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'You turn me on, You lift me up like the sweetest cup I'd share with you.
You lift me up, don't you ever stop, I'm here with you.
Now it's all or nothing 'cause you say you'll follow through'.
You follow me, and I, I, I follow you.
What you gonna do when things go wrong, what you gonna do when it all cracks up?
What you gonna do when the love burns down, what you gonna do when the flames go up?
Who is gonna come and turn the tide, what's it gonna take to make a dream survive?
Who's got the touch to calm the storm inside, who's gonna save you?
Alive and kicking, stay until you love is, alive and kicking.
Stay until you love is, until your love is, alive.'
Uut 'Alive and Kicking' van de Simpele Zielen.

Moi, ben ik weer.
Ben een kind van de jaren tachtig, muzikaal gezien dan. 
Gemaakt in '71, geboren op de eerste dag van '72. 
Tot wasdom gekomen in de zogenaamde Eighties.
Oudere broers die mij Pink Floyd, Supertramp, The Who en Boudewijn de Groot als voeding meegaven toen ik nog een beetje in de luiers/steigers stond. 
Zo'n beetje vanaf mijn 8e begon ik zelf muziek te ontdekken. Bedankte de breurs voor bewezen diensten, ga nu wat meer zelf de wereld ontdekken vertelde ik hen. Veule wille d'r mee was het antwoord en ik op zoek naar antwoorden. Nog steeds...
U2, Simple Minds, Talk Talk, Talking Heads, Howard Jones, Scritti Politti, Toto, Golden Earring, Killing Joke, Duran Duran, The Cult, The Cure, Mr. Mister, The Police en bijv. Bryan Adams en zoveel meer bandjes en artiesten. Japan, The The, The Dolphin Brothers, Van Halen...
Maar ook veel Nederpop. Het Goede Doel, De Dijk, Toontje Lager, Kadanz, Frank Boeijen Groep, beetje Doe Maar.
Frank Boeijen maakte in 1987 één van zijn beste platen ooit zoals U2 dat deed met the Joshua Tree.
Welkom in Utopia. Met terugwerkende kracht staat er geen enkel slecht nummer op. Misschien denken jullie daar anders over, als je hem überhaupt kunt verstaan, het zal mij een zorg zijn. Lekker boeiend.
Vanaf die LP kwam ook 'De Wind Nam Hem Mee', het liedje kwam vrijdagavond terloops ter sprake toen wij een vrolijke discussie hadden over welk nummer je op je begrafenis/crematie gedraaid wilt hebben. Kwam eerst met een nummer van Pink Floyd maar later dacht ik aan deze, past beter....tekstueel gezien ook. 
'Kijk naar de maan, kijk naar mij. Kijk hoe klein wij zijn, zandkorrels in de wind. Schreeuw tegen de maan, schreeuw je hart uit. Ik hou je vast in de wind. De wind nam hem mee. Hij komt nooit meer...'
Henry had iets met 10.000 Reasons (Bless the Lord), Herman wilde het begin (12 minuten) van Bach's Matthäus Passion en Gert koos, verrassend genoeg, Never git Drunk no More van the Dropkick Murphys. Snapte ze allemaal wel. De beweegredenen. Moe wilde iets van een psalm horen. De titel ben ik ff vergeten, het zijn er maar 150, zal er vast wel één tussen staan die ik herken en trouwens voor Henry is het zijn dagelijks werk. De hemelpiloot weet vast wel welk nummer Moe wil horen als zij uut de tied is.
Trouwens, ze wil geen poespas, Moe wil geen Guus Meeuwis of Mieke T. op haar begrafenis. Dat snap ik ook wel weer....Waarheen, alsjeblieft zeg! Die weg kennen wij inmiddels wel....
Het moet wel een beetje gezellig blijven op haar laatste feestje als je begrijpt wat ik bedoel...
Als je al bijna 93 bent mag je dankbaar zijn! Een moeder van een collega tikte gisteren zelfs de 100 jaar aan, ga er maar aan staan. Knap hoor en dat in redelijke gezondheid, net als mien Moe.
Tja, de ontknoping, de apotheose van de NPO radio 2 Top 80's miste ik helaas door het bezoek aan Bremen dit weekend. Vrijdag halve dag op 't werk en toen als de brandweer richting de Pruis. Op naar de één na oudste broer in Bremen. Gert vierde deze week zijn 63e verjaardag, we deden het met z'n allen afgelopen weekend het nog even dunnetjes over met behoorlijk wat spijzen en heerlijke dranken. 
Het leven moet gevierd worden, zelfs in Duitsland. Bremen is sowieso een wat minder achtige Duitse stad dan de meeste grote steden. Een Vrije Hanzestad. Meer vrijgevochten. Waarvan Akte! De 10e stad bij onze Oosterburen. Al ademde de stad dit weekend veel Werder Bremen uit. De club uit de Bundesliga bestaat 125 jaar en dat was te merken. Veel winkels waren versierd met vooral groen en wit, de clubkleuren.
Gert woont vlakbij het Weserstadion. De stad leek wel zwanger van Werder. Overal plukjes supporters die in de Kneipe of gewoon op straat met een Becks in de handen liepen. Goed gemutst. Gutentag, 3 zu eins Heute? Naarmate het half vier werd kwamen er steeds meer Werder supporters bij. Af en toe een verdwaalde supporter van Heidenheim, de tegenstander. Geen haat en nijd. Neuh, de stemming was goed. Net als bij ons. Lekker slenteren door Bremen. Hallo zeggen tegen de Bremer Musikanten.
Mooi met de S-bahn naar het Zentrum. Moe in de rolstoel, hoefde ze niet te lopen en konden wij haar mooi drukken. Oppassen voor de rails dat ze niet als Opa Flodder er tussen vast kwam te zitten want je weet nooit of de metro een rem heeft! Zal niet over treinen beginnen. Was gezellig, leuk man. Moe had al haar vier zonen binnen handbereik. Kon zomaar eens de laatste keer zijn. Denk het niet, ze is behoorlijk eigenwies en tevens van plan om honderd te worden. Veule wille d'r mee. Wij helpen het jou hopen, tied genoeg nog om een mooie psalm uit te zoeken. 
Maar goed. Ik miste het laatste deel van de NPO Radio 2 Top 80's. De hele week was het genieten.
Las later in Bremen dat The Cure met A Forest op 1 was beland. Helemaal prima! Ik reken het goed.
Maandagmorgen begonnen wij met the Waterboys 'A Girl called Johnny'. Was genieten op de vierkante meter. Veel (jeugd)herinneringen passeerden de revue toen de gulden nog van hout was, twix nog gewoon raider heette en dat sex nog vies was. Haha, zou er nu een moord voor doen voor een ouderwetse schoonmaakbeurt. Las ook in Bremen dat Van Agt was gestorven. Ook jaren '80 materiaal als ik mij niet vergis. Dat was nog eens een premier, kon Mark nog een puntje aan zuigen! 
's Avonds in ons appartement in Findorff (Bremen) las ik dat het een gevalletje gezamenlijke euthanasie was. Hoe mooi wil je het hebben. Hij stierf samen met zijn echtgenote Eugenie. Een andere manier om uit het leven stappen als je lichaam de brui er aan heeft gegeven. Ik vind het bijzonder!
De man die ooit voor abortus en zulke zaken was werd milder aan het eind van zijn leven hier en koos om zo naar boven te gaan. Ik vind het prachtig. 's Morgens raakte een gedicht van **EvenEpibreren mij daarom vol in het hart van dichter/schrijver Bert Sloots.
Hij noemt zichzelf chronisch positief en een onvoltooid tevreden dichter en schrijver. Ik reken het goed.
'Tot de dood ons bindt'. Scheiden maar dan compleet anders....samen blijven!
'Tot de dood ons bindt'.
Liefde is.....dat je zo van elkaar bent gaan houden dat je niet om elkaar wilt rouwen.
Dat je je beide, zelfs niet door de dood, laat scheiden.
Dat wat in liefde is begonnen tot in de eeuwigheid blijft verbonden.
Hand in hand, zij aan zij....
Amen. Oud-premier Dries van Agt en zijn vrouw Eugenie zijn samen, hand in hand gestorven.
Ik vind dat mooi. Kan ik half beneveld 's morgen in een onbekend bed in Bremen de krant lezen maar raakt mij zoiets toch, hoe mooi wil je het hebben. Of gewoon minder drinken op zo'n vrijdagavond.
Dat hadden die lui van Peta, denk ik, ook gedaan. Te bezopen voor woorden wat dierenrechtenorganisatie Peta Nederland nu weer had uitgevogeld.
Jemig de pemig, dacht eerst dat ik onzin-nieuws van de Speld aan het lezen was....
Dit was toch niet waar, dit ging je toch niet menen? Blijkbaar dus wel, geen speld tussen te krijgen.
Alle dieren in draaimolens etc. mochten van hen niet meer hun rondjes draaien tot plezier, nut en vermaak van veelal jonge kinderen. 
Het is niet langer meer van deze tijd om dieren voor ons vermaak te exploiteren. Pretparken en kermissen bedoelen het misschien niet zo maar kinderen kunnen wel eens het gevoel krijgen dat door die draaimolens het normaal is om dieren puur voor ons eigen plezier te gebruiken. Dat zij dieren gaan zien als een vervoersmiddel of whatever. Mijn spreekwoordelijke klomp brak toen ik ontdekte dat het echt serieus nieuws was. Hallloooo.....
Moet ik dan ook alle knuffelberen van Moos en Mouna weggooien omdat knuffelen met beren tevens niet meer van deze tijd is. Dat een echte beer niet graag met je knuffelt. Mag mastruberen ook niet meer, ik vraag dit natuurlijk voor een vriend? Moet ik nu de WC-eend uit de badkamer verwijderen? Mag ik niet meer op het zebra-pad oversteken?
1 april viel vroeg dit jaar, reeds in februari. 
Hoe serieus moet je zulke organisaties dan nog nemen? Dit gaat echt mijn verstand ten boven....
De wereld loopt op haar einde. Deze onzin had je gelukkig niet in de jaren tachtig! 
Al dat nieuwerwetse gedoe. De clip van China Girl van David Bowie kan anno 2024 ook vast niet meer.
Wat ik oe brom. Uitbuiting van het zand of weet ik wat....De branding was nog nooit zo mooi geweest!
Wilde als jochie van tien dat ik Bowie was daar half naakt liggend met zo'n schone dame in de onstuimige zee. Zin aan chinees krijgen. Allemaal herinneringen of ik zat weer eens te dagdromen. Deed ik deze week veel met de muziek uit de jaren tachtig! Het was mooi in Bremen. Familie is zo belangrijk. Ik sloeg mede daarom een avondje Voorveghter er voor over....Ik heb wel wat gemist en toch ook weer niet! Je was er niet bij, de basis van elk geloof. 
Springlevend, Alive and Kicking! Ook zo'n jaren tachtig nummer! 
Met terugwerkende kracht krijgt het album 'Once Upon A Time' de credits die het midden jaren tachtig niet kreeg. Het was geen 'Sparkle in the Rain' uut '83 en zekers niet 'New Gold Dream'  uut 1982.
Met de kennis van nu weten wij wel beter. Het was een stadionalbum, het geluid van de jaren tachtig. Veel bas, veel drums, bombastisch, synthesizers....Hoog lalala- en meezinggehalte....
Ik hou d'r van. Mis ik nu wel eens. Dat gevoel wat je toen had in de jaren tachtig zie ik nu verdomd weinig meer van terug. De wereld verandert veel te snel en niet altijd naar het goede! 
Gelukkig kunnen wij nog lachen om acties van bijvoorbeeld Peta en respect hebben voor de zelfgekozen dood van Van Agt en zijn vrouw.
Ik was even een Hollander in Bremen, zag ons land van de andere kant! 
Het stemde niet naar tevredenheid maar ik werd er ook niet meteen sikkeneurig van! Neuh...
Fijne zondag. Met de kinderen straks naar Piepenplas. Even optochtje bekijken, drie keer een rondje om de kerk in Vilsteren. Kijken welke onzin ze nu allemaal weer hebben. Tijdens carnaval mag dat hè, de  draak steken met de realiteit. Oordeel een dwaas niet op zijn zotheden maar vrolijk wordt je er gelukkig wel van. Alaaaaaaf.
Zoals ze het in Bremen plegen te zeggen. Trinken ist Wichtig! 
Bremen verloor trouwens wel met 1-2 van Heidenheim. Tja, nicht alles klappt!
Gelukkig hebben ze nog genoeg Becks liggen an die Weser.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...

#Principe!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'Wat een idee, wat een plan, oh verdomme man.
Waarom ben ik zo nerveus...
Ga naar binnen, ga toch zitten en wat drinken dan.
Misschien vindt ze je wel leuk.
En jij haar, dus elkaar en je kan een beetje lachen daar.
Er is altijd een keus, ze kijkt je aan, de sfeer wordt plots zo serieus.
Het is al laat toch, wat doen we hier nog.
Het is al laat toch, wil jij je bier nog?
Kom dan gaan we naar mijn huis.'
Uut 'Het is al laat toch' van Racoon. 

Moi, ben ik weer! 
Vannacht begon een film in mijn hoofd te spelen, soort van Netflix serie.
Een parodie op 'You Fool Me Once', zit ondertussen in deel 5,  nog 3 te gaan.
Goeie tip Henk!
Is het een goed teken dat ik weer zit te netflixen? Denk het wel. Mooie vrouw trouwens die Maya.
FF niks. Heb de kop weer eens vol. Teveel gedachten schreeuwen in mijn brein om aandacht!
Van de week maar geld gegeven voor de hersenstichting aan de collectant die langs kwam, kan er weer even tegen...de bovenkamer weer afgestoft. Wazig blijft het sowieso.
Maar dat terzijde. Mijn hoofd zit vol goede gedachten, begrijp me niet verkeerd.
Alhoewel ik feitelijk en in principe nog steeds door elkaar blijf halen. 
Liet net een gedachte vallen toen ik de trap afliep. Viel in duizend stukjes uit elkaar.
Deed niet eens moeite om ze op te rapen laat staan er weer een puzzel van te maken. Geen zin an.
Stoffer en blik doen soms wonderen. Buitenzinnen. Dat woordje deed gisteren iets met me. 
Stond op een schilderij in het Vechtgenotenhuis Ommen.
Uitgesproken woorden van binnen naar buiten.
Binnen zijn de zinnen die ik amper kan horen door de storm die loeit.
Om de onzin te verstoren voor het bij mij is. Buitenzinnen! 
Kanker. Mag voor iedereen een deurtje verder komen binnen vallen. Maar ik gun het trouwens mijn buurvouw ook niet, niet die van links maar ook die niet van rechts! Gun het eigenlijk niemand, nou ja bijna niemand!
Toch krijgt 1 op de 2 Nederlanders er mee te maken, vroeg of laat! 
Zit je niet op te wachten. Kun je van alles willen maar kanker maakt alles anders. 
Gisteren was het Wereldkankerdag. Raar woord. Ik blijf het een raar woord vinden. 
Mien Pa had kanker. Alvleesklierkanker. Had destijds nog een dik jaar te leven, klopte wel zo ongeveer.
Hij ging op tijd hemelen voordat de kanker hem naar de keel greep. Hij piepte er op een mooie vrijdagmiddag tussenuit. Later....Het was goed zo. We hadden er allemaal vrede mee. 
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Zijn tijd was gekomen, kanker had voor 'm gekozen!
Koester elkaar. 
De deuren van het Vechtgenotenhuis stonden open, staan zij eigenlijk altijd wel, maar gisteren was er een open dag. Mijn lieve vriendin Irma is daar één van de coördinatoren. Zinvol werk!
Niks geen deadlines, geen verkooppraatjes. Hier gaat het om jij en ik. Om mensen. 
Hier komen mensen naar toe als je noodgedwongen moet leren leven met kanker en/of je iemand hebt verloren aan kanker. Een luisterend oor, een warm bad! Kontakt met lotgenoten, activiteiten ondernemen. Praten, ervaringen delen in een vertrouwde omgeving. Koffie?
Moest even wachten bij de kapper en zag het berichtje van Irma op LinkedIn. 
Voel je welkom om langs te komen. Ik was er nog nooit geweest. Kanker hou ik liever buiten de deur.
Hou de deur voor iedereen open maar kanker mag van mij verdrinken in de Vecht. Opzouten! Kom je echt niet redden...
Fietste terug van de kapper, belletje van Robert. Heb je nog wat te doen? Neuh, moet ik tegels sjouwen?
Neuh, ga je mee naar de open dag van het Vechtgenotenhuis. Toeval? Toeval bestaat echt niet!
Yep, even boodschappen doen. Kom d'r an. Kan ik daarna mooi snert eten bij Moe.
Weet niet wat het is. Was net of je een andere wereld binnen liep. Eentje van: tis goed zo...Ga zitten.
Je mag er zijn. Had de kleren aan maar leek wel een warm bad. Koffie, ja lekker. Koekje, lekker.
Hier hing geen klok, tijd was even onbelangrijk en haastige spoed zelden goed!
Las later het verhaal van Anita in de krant. Hoe zij slechts 2% kans had om er nu nog te zijn.
Maar voorlopig staat zij op voorsprong en weet kanker nog steeds niet gelijk te maken laat staan te winnen. Lekker puh....
Koester elkaar. Dat was bijna de tweede zin die Irma uitsprak nadat ze ons welkom had geheten.
Ze was onder de indruk van de woorden van Caroline van der Plas die over de ziekte van haar man Jan had en wat de diagnose destijds met hem deed. Dat hij aangaf nadat ie hoorde dat hij kanker had er 2 werelden waren. De buitenwereld en de binnenwereld. De wereld in jezelf die een ander (buitenwereld) soms maar moeilijk kan begrijpen.
Alleen daarom al is het Vechtgenotenhuis zo belangrijk. Herkenbaar voor bijna iedereen!
In principe en feitelijk. Dacht dat het alleen voor ouderen was maar blijkbaar mag ik er ook komen!
Hoeft nog niet hoor, als je begrijpt wat ik bedoel. Praten helpt, het zet dingen in het juiste perspectief.
Ik praat ook vaak, vooral tegen vrienden en collega's. Soms teveel, thuis zeggen de muren niet zoveel terug hé. Van de week vroeg iemand nog, heb je geen hulp nodig! Neuh, ik heb mensen die er toe doen!
Jullie onderschatten jullie zelf soms heel erg. Wat jullie allemaal tegen mij menen te moeten zeggen komt aan...Jullie tikken soms verrekte goed die spieker op z'n kop! Thuis analyseer ik de boel en probeer altijd het goede te bewaren en er iets mee te doen! Lukt steeds vaker.
Zondag praat ik tegen deze beste tikgeit. Hij luistert, oordeelt nooit en schrijft op wat ik 'm zeg. 
Soms, heel soms laat ie weten er niet mee eens te zijn en delete hij zo een hele zwik zinnen. 
Waarom doe je dat? Lees het zelf eens terug. Dat ga je toch niet menen? Ik zit soms wel eens een minuutje of wat naar een zin te staren. Gaat ie op backspace, gaat de zin niet naar buiten toe maar naar binnen waar niemand het lichtknopje weet te vinden. Deel veel maar niet alles.
Buitenzinnen. Ik hanteer in principe de 3 D's : Dansen, Drinken en Zingen. Feitelijk klopt het niet, weet ik ook wel! Maar gisteren klopte het weer eens als een zwerende vinger! 
Gisteren had ik de tikgeit niet nodig. Was ook te laat thuis maar met een duidelijke goede reden. 
De 3 D's. Dansen, Drinken, Dorgelo....Zingen laat ik maar achterwege, kan geen toon houden!
Gisteren was zo'n dag. Iemand kwam over uit Prayinghouse, de polder. De ander uut Bruchterveld!
Twee oud-Mainbargers. We raakten aan de praat en we stopten pas toen wij afscheid van elkaar namen. 
Gerard was er ook bij en Bert en Robert. Tuurlijk de pretkegels gingen er in als gods woord in die vrome ouderling. Het werd steeds vroeger laat. Buitenzinnen. Aan een half woord genoeg! Mooi.
Keek eens naar voren, keek eens opzij. Schonk Robert nog eens bij. Morgen allebei pien in de harsens maar het leven is zoveel mooier als je snapt hoe het allemaal in elkaar steekt! 
Niet iedereen snapt het, het ontbreekt mij de laatste tijd ook om het allemaal te willen uitleggen. 
Als je het snapt dan snap je het! Ok, we hadden verloren, alweer! De appel blijft zuur....
We zitten in het verkeerde rijtje. Rechts in plaats van links. Maar dacht ook aan buitenzinnen!
Voetbal, tuurlijk is het 2 x 3 kwartier gigantisch belangrijk maar dat biertje met jou en met jou en met jou in de 3e helft is zoveel malen belangrijker. Goed goan en iets met koffie kloar!
Waarom zo vaak naar je moeder? Waarom volgende week naar Bremen in plaats van naar de Voorveghter. Nou, omdat je je gelukkig mag prijzen dat je haar nog hebt en hem ook! 
De deur op een kier, slechts enkele woorden waaien buitenzinnen naar hier. Waar opgevangen woorden me raken. Van buiten....niet van binnen. 
Gek hoe ik op de gekste momenten denk aan 3 D's en aan haar! Niet buitenzinnen....Neuh!
Een bezoekje aan het Vechtgenotenhuis maakt je klein, nietig. Beseffend dat leven eindig is.
Vroeg of laat. Dat ze daar nog niet iets voor hebben uitgevonden. Of kan dat gewoon niet....?
Op dagen als gisteren wil ik dat het leven nooit stopt! Vandaag denk ik daar al weer iets anders over.
Pien in 't dak. De 3 D's iets te letterlijk genomen. Maar het was het meer dan waard. Ajax gelijk, Mainbarg verloren maar wij wonnen gisteren wel onze wedstrijd. Al ver voor de laatste fluit konden wij de zege aan onze kar binden. Lekker man!
In principe zijn we rijk en feitelijk klopt het ook gewoon! Snap ik het alsnog, haha.
Dank! Nu ga ik buitenzinnen mij storten op het wedstrijdverslag, door (on)voorziene omstandigheden was ik daar gisteren niet aan toe gekomen. Overkomt mij niet vaak.
Maar soms, soms bevestigen uitzonderingen de regel! Het leven vieren was gisteren prioriteit nr. 1
Vandaag maar weer eens de jacht openen. Die knuppel die ooit heeft bedacht dat de jacht mooier is dan de vangst moet de kogel krijgen, wat ik oe brom....
Zet ff Venice op. Family Tree. Moe Thuus, koffie kloar?
Fijne zondag. 
Joah, mag wel zo...