Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'I don't wanna talk about things we've gone through. Though it's hurting me, now it's history. I've played all my cards and that's what you've done too. Nothing more to say, no more ace to play. The winner takes it all, the loser standing small. Beside the victory , that's her destiny.
The winner takes it all, the loser has to fall. It's simple and it's plain, why should i complain'
Uut 'The Winner Takes It All' van Abba!
De beroemde uitspraak van Gary Lineker, oud-international van Engeland en die in zijn gehele carrière als profvoetballer nooit een gele of rode kaart ontving, spookte gisteravond en vannacht de ganse tijd door miene kop! Weer eens ouderwets opgepierd door dat stomme spelletje wat 2 x 3 kwartier duurt, helaas soms wat langer....De appies in de burenapp waren scherper dan scherp. Heeeeeeeeeeeeeeerlijk.
Werd zelfs Adolf genoemd ipv Alfred of was dat automatische correctie van een Iphone, haha....Schitterend!
Het ging er bij....I love it! Lekker dom ouwehoeren al dan niet onder invloed van een beetje Bacchus on the Side met ijsblokjes....
Ondanks de winst van Duitsland ouderwets genoten van een avondje voetbal!
"Voetbal is een simpel spel, 22 mannen (herstel 21 mannen) rennen achter een bal aan en uiteindelijk winnen de Duitsers......'
Zaten de voetballers van Duitsland al in de bus gisteravond....?? Neuh, dacht het niet. Van Duitsers heb je pas gewonnen als de bus het stadion uit is gebonjourd en lang en breed op de Autobahn zit.
Die 11 van Löw, herstel die 10 man stonden nog op het veld. We tikten de 95e minuut an....Begon al te denken om mijn laatste Erdinger Weissbier open te sleutelen. Voor het eerst sinds 1938 zouden onze lieve Oosterburen die ik van alles gun, Not!, de poulefase niet gaan overleven. Dat verdiende een biertje. Abba al opgezocht, kom maar door...We gingen Merkelen tot diep in de nacht. Schonk San alvast en Gin-Tonic in. Dit werd zo'n avond...historisch, Leedvermaak ten top! Niets mooier dan dat. Dat zouden ze leren met die achtelijke reclame van ondermeer die Uber-Duutser Oliver Kahn in zijn Oranje shirt voor Snickers....Rare snikkel, altijd al gevonden. Kloten-Keepert!
Die familie van hem was vroeger vast en zeker niet helemaal fris geweest.....Maar dat geheel terzijde.
Die strijd verloren ze ook uiteindelijk. Gelukkig wel! Die vrijheid is mij heilig...
Maar wat doet die achtelijke Knackebröt, wat doet die knuppelt van een invaller. Die baardmans van Zweden, ene Jimmy Durmaz....Nou ja, beter gezegd Jimmy DummAss! Hij vloert seconden voor tijd een Duitser vlak voor zijn eigen strafschopgebied. Blijf er toch gewoon naast lopen, als je dat 15 seoncden had volgehouden was het gelijk gebleven. Knuppel eerste klas. Die Jimmy is vannacht nog in een Volvo V70 gedouwd, retour richting Zweden,wat ik je brom. Bondscoach Janne Andersson heeft deze baardmans, die wel in de puntjes was verzorgd, op transport gezet naar Zweden. Dat kan niet anders. Met muziek van de Munchener Freiheit, Marianne Rosenberg en Ronald Kaiser als dikke, dikke straf. Dat zal hem leren....Dat zijn netjes geschoren oren pijn doet als hij éénmaal weer in het land van de eeuwige zingende meren is. Hij is onderweg naar de eerste de beste IKEA-vestiging in Uppsala of voor mijn part JönKöping om Zweedse gehaktballetjes te frituren vandaag voor de mensen in Zweden die op zondag de nieuwe Billy, Bjorn of Frieda willen köpen. Dat kan niet anders. Hij heeft Zweden ten schande gemaakt. Hij krijgt, kan bijna niet anders, een standbeeld in Berlijn, Hamburg, Munchen en vast en zeker hier in Uelsen....Hij is de nieuwerwetse versie van Martin Luther King, wij hadden een droom, die van de Duitsers leek uit te draaien op een regelrechte nachtmerrie maar Jimmy Durmaz gaf ruim zestig miljoen Duutsers weer hoop, hopelijk uitgestelde teleurstelling. Maar toch, Jimmy is Koning, Keizer en Admiraal in Duitsland en de Hofnar in Zweden....Klötenklappert, had nog eens aan je baard getrokken in plaats van aan de benen van die Duitse aanvaller.....!!!!!
Tja, het blijven Duitsers....Je kan niet van ze winnen maar wel van ze verliezen.
Ach, ik neem het mijzelf ook kwalijk. Zeer kwalijk. Liep gisteren nog vrolijk te tanken bij onze Oosterburen. Zuunige Hollander. Spaarde gisteren wel 0,17 cent per kilometer uit. Ik tankte zo'n 64 liter, een snel rekensommetje leert dat ik dan 10,88 euro uitspaarde (88?, ik verzin het niet..??) Tel uit je winst! Tuurlijk bedankte ik het land van de huidige Weltmeister wederom voor het lief aangeboden autovlaggetje....Nicht Notig, ben eine Höllander Ja....Wat dachten ze wel niet...?? Tikte vervolgens in Uelsen, in het kader nu wij er toch zijn, 8 flesjes Mummelmann op de kop. Spaarde ik ook weer dik 4,- euro uit...Lekker hoor, zo vlak voor het slapen gaan. Een mutsje met lieve San!
Nam zelfs Curryworst mee, nou die gaat straks linea recta de grijze container in. Net als die WK-chips van Moos, hij neemt maar een chipje van de Lidl. Shit, dat is ook Duits, van de Aldi....Oh nee....Nee, Nééé... is de Appie vandaag nog ergens open....?? Kom eens door met die openstelling op zondag. Het land schreeuwt om Hollandse inbreng, zeker nu, na zo'n voetbalkraker. Snitzels zijn vandaag tevens niet aan ons besteed. Geintje natuurlijk...Maar ik vertik het om naar de Futterkrippe af te reizen. Op Tage Wie Diese ben je blij dat Roolfs Jan geschlossen ist....Kortom, ik ga die denkbeeldige grens niet over....Nicht heute, nicht morgen!! Ze zien mij niet bij Checkpoint Venebrugge!
Het voordeel liep mooi op, maar had 's avonds weer zijn eigen nadeel....Verdammt noch mal!....Maar ik had de Duitse economie niet moeten spekken. Op mijn voetballoze zaterdag had ik naar Hengelo of Zwolle moeten rijden. Bezoekje brengen aan de blauwe IKEA, een zakje gehaktballetjes mee moeten nemen en zo'n Bjorn of Bennie in de achterbak van onze Volkswagen Sharan kieperen..... Duitse degelijkheid.
Ik mag niet vloeken, maar deed het gisteravond toch. Het is en blijft een kwaliteit. Scheisse!
Want eerlijk is eerlijk, Duitsland verdiende het gewoon tegen een laf spelend Zweden. Na de rode kaart van Boateng ging de ploeg van Janne alleen maar achteruit spelen, hielden ze de bal niet in de ploeg en haalden ze de aanvallers naar de kant. Ook best vreemd, heel raar zelfs, was voor het eerst in mijn leven blij met die Toivoinen....Nog nooit gehad, eerder mochten ze van mij hem bij de enkels afbreken. Vind het een irritante gozer, gisteren dacht ik daar ineens heel anders over. Vandaag ben ik weer de oude mening toegedaan....
Ach ja en die arbitrage dan...Hoe verzinnen jullie het, FIFA....? Een pools trio een duitse wedstrijd laten fluiten, rendementen uit het verleden bieden dus garaties voor de toekomst.....Daar moest nog een rekening vereffend worden en een Franse (!?) VAR-scheidsrechter. Dat is vragen om problemen, nou ja vragen om een voorkeursbehandeling. Het was toch een overduidelijke elf-meter. Maar zowel de knuppel in het veld alsmede de man achter het scherm durfden zijn vingers er niet aan te branden....Corruptie....!!
Merkel en die Macron hebben gewoon met elkaar gebeld. Politiek gekonkel. Die FIFA is na het vertrek van die Blatter er niet beter op geworden. Clichés blijven Clichés, zeker als er 11 Duitsers in het spel zijn.
Ach, je moet wat om al je frustaties te kunnen botvieren
De eerste wedstrijd van dit WK in Rusland die ik helemaal, van het begin tot het einde (ruim 96 minuten live) zag deed veel met mijn gemoedstoestand. Geweldige zaterdagavond gehad. Ouderwets schelden, blij zijn met de goal van Zweden, balen van de gelijkmaker....Maar je moet ook eerlijk zijn. De Duitsers hebben de zege wel verdiend. Bleven gaan. De bal op de paal, de wereldredding van Olsen op de kopbal van Gomez.
Zweden kan het ook niet helpen dat Jimmy zo'n DumbAss is...elke rechtgeaarde voetballer weet toch dat je in de slotfase tegen een ploeg wat het ook niet meer weet niet zulke domme dingen moet gaan doen.
Tuurlijk fluit die scheids....Polen werken overal aan mee....Maar het lag na 2 x 3 kwartier niet aan deze Pool, of aan die Fransman achter het schermpje...Neuh, De Zweden dachten dat ze er al waren. Maar het is en blijft een kwaliteit van de Duitsers. Voetbal blijft een spelletje van 22 man, of natuurlijk vrouwen, die achter een bal aanrennen en uiteindelijk winnen de Duitsers. Dat is simpel, geen speld tussen te krijgen....
Tuurlijk kan het nog misgaan voor onze Oosterburen, maar geloof je het zelf. Ze hebben zich nu al verschanst in hun loopgraven. Die Zuid-Koreanen gaan er aan, laat het verdedigen maar over aan de Duitsers, dat zit in hun bloed. Anderhalf uur het gas erop is voor hun makkie, vroeger hielden ze dat jaren vol. Dus ik ben er niet bang voor.....Zweden was altijd zo'n lekker neutraal landje en dat blijven ze helaas.
Het werd zo'n historische avond, maar stiekum had ik 'm ietsieanders ingevuld.
Tanken doen wij wel weer na het WK, hopelijk niet in het land van de nieuwe Weltmeister.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....!
Man, geboren in 1972. Papa van Moos en Mouna. Meestal op zondagmorgen spui ik mijn hersenspinsels en gedachtengangen de wereld in. Joah, mag wel zo...
zondag 24 juni 2018
zondag 17 juni 2018
Het Oog Wil Ook Wat....
Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
I don't need a whole lots of money. I don't need a big, fine car. I got everything that a man could want. I got more than i could ask for. I don't have to run around. I don't have to stay out all night. 'Cause i got me a sweet, a sweet lovin' woman and she knows just how to treat me rigt. Well my baby, she's all right. Well my baby, she's clean out of sight, don't you know that. She's ...She's some kind of wonderful. She's some kind of wonderful. Yes, she is, she's a...She's some kind of wonderful.'
Uut 'She's some kind of Wonderful' van Grand Funk Railroad!
Maakte vanmorgen, denkbeeldig dan, een foto vanuit de lucht. Als je onze springbox vergeleek met Nederland lag Moos met zijn hoofd op de TVTAS-eilanden. Raakte zijn tenen nog net een stukje Groningen aan. San bevond zich in het oostelijk deel van ons land. Ze pikte een stukje Erica van Lohues mee en verder lag haar bevallige lichaam te rusten op de verticale lijn van Salland, Twente en de Achterhoek.
Ik zelf lag half gestrekt tussen Zeeland, Brabant en Limburg in, ondertussen proberend niet uit het bed te vallen, terwijl Mouna het lekker centraal hield en de omgeving van Utrecht verkoos om tegen de klok van zeven uur te verpozen op deze best wel bijzondere dag. Vaderdag!
Wat een mooi moment, met z'n allen in ons grote twijfelaar te liggen. Even niets te hoeven, geen deadlines voor de krant (ahum, ik heb er nog drie te gaan) of andere mensen / zaken die staan te wachten op iets verders onbelangrijks.
Neuh, alleen wij met zijn vieren en de wereld die ons even gestolen kon worden.
Vaderdag!
Draai dan altijd standaard, nou ja pas de laatste zes jaar dat ik vader ben, Vaderland van Frank Boeijen als ik hier even zo alleen zit beneden. Niemand om mij heen, de stilte die mijn gedachten voedt. Vanmorgen ook weer. Ik hoorde Moos zachtjes boven zingen over Samen zijn, kon ik nog net voordat hij de trap begint af te stiefelen naar het nummer van Frank luisteren.
Een stukje nostalgie omdat het allemaal best wel bijzonder is. Om vader te zijn....Om een geweldige vader gekend te hebben. Vaderland, zonder vader. Nu ik aan jou denk, zo ver weg. Door de regen, door het water. Kan de tekst wel dromen, net zoals zoveel andere nummers van Boeijen, lekker boeiend hoor ik u denken. Het zal mij boeien. Temeer omdat ik deze week las dat sommige Vaders hun kinderen kwijt zijn of kwijt raken. Een hard gelag. Een ongeluk zit in een klein hoekje maar het kan zo verstrekkende gevolgen hebben. Ben echt wel verwend door mijn kids in eendrachtige samenwerking met San. Moos knutselde alles zelf in elkaar. Een blik vol waardering ingepakt in klei wat helaas er meteen van afbrokkelde met wel zestien heerlijke snoepjes erin. Alleen het kadopapier was al de moeite waard met allemaal zelf geschilderde hartjes. Wat zou Oma de kunstenares trots zijn op haar kleinzoon, hopelijk is ze vandaag ook weer thuis na haar operatie aan de knie in het ziekenhuis van Deventer. Elk nadeel heeft zijn voordeel, daarom huist er ondertussen in onze koelkast wel heerlijke speciaalbiertejs van DAVO, de brouwerij van Deventer...Maar dat geheel terzijde. Mouna had een warme ovenwant met haar handjes en voetjes erop getekend. Wauw!
Speciaal hoor, om vader te zijn. Vooral op zo'n dag. Zo moet het dus voelen als je jarig bent, aangezien ik altijd op nieuwjaarsdag verjaar heb ik eigenlijk niets met verjaardagen omdat iedereen dan in de ban is van het net begonnen nieuwe jaar. Verder kreeg ik het boek van Dirk Kuyt, een mooie fles bier van Leffe met Papa erop en kreeg de jongen die mijn na veertig Papa maakte en zijn verwekker allebei een nieuwe zwembroek.....Gaaf....! De glimlach van een kind. Some kind of Wonderful.
Het is allemaal zo simpel, zo klein, maar oh zo waardevol. Het oog wil ook wat. Dat merkte ik van de week wel weer. Het zijn van die kleine dingen die je groot maken.
Voorlopig kan ik alles zien, het oog zit er nog. De operatie ging goed. Echter zat er wel een dikke verkleving in het midden van het ooglid. Ze weten niet of ze alles hebben kunnen weghalen en of de operatie helemaal 100% is geslaagd. Ze hebben zo goed en kwaad het proberen te verhelpen. Hebben zelfs een halve lip gebruikt om de reconstructie in het kwetsbare oog voor elkaar te boksen. Feit is nu dat ik aardig loslippig ben en momenteel meer last van de lip heb dan van het oog. Net of er een botox in mijn lip is gespoten, alles is gezwollen en dik...De eerste dagen leek mijn lip van binnen wel een maanlandschap, ze hebben gewoon flink wat huidweefsel eraf geschraapt. Rare gewaarwording...een halve lip zit nu in mijn oog. Ik probeerde al te kussen met mijn rechteroog en zag door mijn mond het eten naar binnen komen. Met de lippe d'r an.
De prednison begint ook haar bijwerkingen in volle schoonheid te tonen. Krijg een dikke kop en opgezette klieren. Nog enkele weken doorbijten, nog enkele weken die pillen blijven slikken en dan snel afbouwen...
Het koekeloeren op beeldschermen was ff ook geen optie. Zit er nu ook al te lang achter merk ik, de woorden beginnen te dansen voor mijn ogen. Zaak om de boel af te sluiten en mijn ogen rust te gunnen.
Op deze mooie dag groet ik u allen. Some kind of Wonderful. Vaderdag!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Het oog wil ook wat, rust!
I don't need a whole lots of money. I don't need a big, fine car. I got everything that a man could want. I got more than i could ask for. I don't have to run around. I don't have to stay out all night. 'Cause i got me a sweet, a sweet lovin' woman and she knows just how to treat me rigt. Well my baby, she's all right. Well my baby, she's clean out of sight, don't you know that. She's ...She's some kind of wonderful. She's some kind of wonderful. Yes, she is, she's a...She's some kind of wonderful.'
Uut 'She's some kind of Wonderful' van Grand Funk Railroad!
Maakte vanmorgen, denkbeeldig dan, een foto vanuit de lucht. Als je onze springbox vergeleek met Nederland lag Moos met zijn hoofd op de TVTAS-eilanden. Raakte zijn tenen nog net een stukje Groningen aan. San bevond zich in het oostelijk deel van ons land. Ze pikte een stukje Erica van Lohues mee en verder lag haar bevallige lichaam te rusten op de verticale lijn van Salland, Twente en de Achterhoek.
Ik zelf lag half gestrekt tussen Zeeland, Brabant en Limburg in, ondertussen proberend niet uit het bed te vallen, terwijl Mouna het lekker centraal hield en de omgeving van Utrecht verkoos om tegen de klok van zeven uur te verpozen op deze best wel bijzondere dag. Vaderdag!
Wat een mooi moment, met z'n allen in ons grote twijfelaar te liggen. Even niets te hoeven, geen deadlines voor de krant (ahum, ik heb er nog drie te gaan) of andere mensen / zaken die staan te wachten op iets verders onbelangrijks.
Neuh, alleen wij met zijn vieren en de wereld die ons even gestolen kon worden.
Vaderdag!
Draai dan altijd standaard, nou ja pas de laatste zes jaar dat ik vader ben, Vaderland van Frank Boeijen als ik hier even zo alleen zit beneden. Niemand om mij heen, de stilte die mijn gedachten voedt. Vanmorgen ook weer. Ik hoorde Moos zachtjes boven zingen over Samen zijn, kon ik nog net voordat hij de trap begint af te stiefelen naar het nummer van Frank luisteren.
Een stukje nostalgie omdat het allemaal best wel bijzonder is. Om vader te zijn....Om een geweldige vader gekend te hebben. Vaderland, zonder vader. Nu ik aan jou denk, zo ver weg. Door de regen, door het water. Kan de tekst wel dromen, net zoals zoveel andere nummers van Boeijen, lekker boeiend hoor ik u denken. Het zal mij boeien. Temeer omdat ik deze week las dat sommige Vaders hun kinderen kwijt zijn of kwijt raken. Een hard gelag. Een ongeluk zit in een klein hoekje maar het kan zo verstrekkende gevolgen hebben. Ben echt wel verwend door mijn kids in eendrachtige samenwerking met San. Moos knutselde alles zelf in elkaar. Een blik vol waardering ingepakt in klei wat helaas er meteen van afbrokkelde met wel zestien heerlijke snoepjes erin. Alleen het kadopapier was al de moeite waard met allemaal zelf geschilderde hartjes. Wat zou Oma de kunstenares trots zijn op haar kleinzoon, hopelijk is ze vandaag ook weer thuis na haar operatie aan de knie in het ziekenhuis van Deventer. Elk nadeel heeft zijn voordeel, daarom huist er ondertussen in onze koelkast wel heerlijke speciaalbiertejs van DAVO, de brouwerij van Deventer...Maar dat geheel terzijde. Mouna had een warme ovenwant met haar handjes en voetjes erop getekend. Wauw!
Speciaal hoor, om vader te zijn. Vooral op zo'n dag. Zo moet het dus voelen als je jarig bent, aangezien ik altijd op nieuwjaarsdag verjaar heb ik eigenlijk niets met verjaardagen omdat iedereen dan in de ban is van het net begonnen nieuwe jaar. Verder kreeg ik het boek van Dirk Kuyt, een mooie fles bier van Leffe met Papa erop en kreeg de jongen die mijn na veertig Papa maakte en zijn verwekker allebei een nieuwe zwembroek.....Gaaf....! De glimlach van een kind. Some kind of Wonderful.
Het is allemaal zo simpel, zo klein, maar oh zo waardevol. Het oog wil ook wat. Dat merkte ik van de week wel weer. Het zijn van die kleine dingen die je groot maken.
Voorlopig kan ik alles zien, het oog zit er nog. De operatie ging goed. Echter zat er wel een dikke verkleving in het midden van het ooglid. Ze weten niet of ze alles hebben kunnen weghalen en of de operatie helemaal 100% is geslaagd. Ze hebben zo goed en kwaad het proberen te verhelpen. Hebben zelfs een halve lip gebruikt om de reconstructie in het kwetsbare oog voor elkaar te boksen. Feit is nu dat ik aardig loslippig ben en momenteel meer last van de lip heb dan van het oog. Net of er een botox in mijn lip is gespoten, alles is gezwollen en dik...De eerste dagen leek mijn lip van binnen wel een maanlandschap, ze hebben gewoon flink wat huidweefsel eraf geschraapt. Rare gewaarwording...een halve lip zit nu in mijn oog. Ik probeerde al te kussen met mijn rechteroog en zag door mijn mond het eten naar binnen komen. Met de lippe d'r an.
De prednison begint ook haar bijwerkingen in volle schoonheid te tonen. Krijg een dikke kop en opgezette klieren. Nog enkele weken doorbijten, nog enkele weken die pillen blijven slikken en dan snel afbouwen...
Het koekeloeren op beeldschermen was ff ook geen optie. Zit er nu ook al te lang achter merk ik, de woorden beginnen te dansen voor mijn ogen. Zaak om de boel af te sluiten en mijn ogen rust te gunnen.
Op deze mooie dag groet ik u allen. Some kind of Wonderful. Vaderdag!
Fijne zondag. Joah, mag wel zo....
Het oog wil ook wat, rust!
zondag 10 juni 2018
Brabant & Boxershort!
Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,
'Nu we samen mogen dromen. Is een grote wens vervuld, het huis waarin we wonen, altijd in geluk gehuld. In het donker langs het water, hand in hand tot aan de sluis. Je wangen gloeien niet veel later, we zijn weer terug, we zijn weer thuis. We vergeten alle twijfels, overboord gaat alle angst. Binnen brandt een vreugdevuur, binnen rolt er rode wijn, binnen voel je niets van wind en regen.
Hier kunnen wij gewoon gelukkig zijn.'
Uut 'Gewoon Gelukkig Zijn' van Guus Meeuwis.
Hij sliep er ongeveer van 1883 tot 1885. In het mooie pittoreske dorpje Nuenen, gelegen in de Meierij van 's-Hertogenbosch. Onder de rook van grote stad slokop Eindhoven.
Ik lag er gisteravond ook, toevallig op één oor net als Vincent van Gogh dat misschien tevens wel deed in al die nachten vol twijfels dat hij er huisde. Weet niet of hij toen al dat ene oor miste, lekker boeiend ook!
Wij sliepen in het zuiden van het land, in het warme bad wat Noord-Brabant heet.
Een mooie herberg in een rustgevend dorpje, maar een paar kilometers verwijderd van Eindhoven de gekste! Genoten met een grote G. Wij hadden de eer om als speciale gasten, ze worden ook wel eens VIPS genoemd, maar zo very important vinden wij onszelf nie, het concert van Guus Meeuwis bij te wonen. Compleet met eten vooraf en een dikke borrel na afloop.
Begonnen met een Gin-Tonic, scheutje Grand Marnier en zo'n takje groen wat kietelde met enkele ijsblokjes. We sloten de avond af bij de buren van ons hotel met een lekker speciaalbiertje. Weet al niet eens meer wat het was. Alles ging er gisteravond- en nacht in als Gods woord in een katholieke maar vrome ouderling. De oude kerkklok schudde mij wakker via het andere oor....al sliep ik nie!
Alleen maar mooie mensen ontmoet. Een vriendelijke taxichauffeur en vanmorgen zo'n aardige bourgondische buschauffeur die ons de weg wees in het voor ons onbekende Eindhoven op zoek naar de auto bij het PSV-stadion. Elk voordeel heeft zijn nadeel, op de wc's en in het stadion kwam ik al aardig wat van die lampen tegen. Voormalige PSV-coryfeeën. Voor een Ajax-Adept is plassen op een roodwitte wc met een lachende Jeroen Zoet vol in je gezicht geen sinecure, zeker als daar Van Bommel nog eens bij staat te grijnzen. Probeer dan maar een plas te produceren met een straal die indruk maakt op het volk!
Lag dus vanmorgen op één oor na een geweldige zaterdagavond met San. Keek naar beneden, lag in een gestreepte boxershort op een springbox in Brabant. Zal Vincent ook zo naast zijn geliefde hebben gelegen, of hadden ze toen in de achttiende eeuw nog geen boxershorts van het merk....weet ik veel?
Ben niet zo van de merkgerelateerde onderbroekjes...Voor mij geen Bjorn Borg of die voorgevormde boxershort van Bamigo. Ok, mijn achterwerk verdient het beste, ben ik met jullie eens. Die welgevormde billen hebben een mooi strak katoenen stoffie nodig. Maar Bamboe....?? Je krijgt er volgens mij ook een sok bij, die reclame op TV...Wordt er altijd zo klein van, die modellen hebben halve onderarmen daar van onderen zitten wat ik je brom. Mijn gestreepte boxershort heeft een streepje voor maar is gewoon van de Lidl of van die Textielgigant uut Geesteren/Nijverdal. Lekker simpel, twee stuk voor 5 euro. Daar is die kleine jongen van mij dik tevreden mee...
Even een kleine zijtak. Je denkt 's morgens gewoon anders als je wakker wordt in Brabant, Nuenen om precies te zijn. De aardappeleters in het park aten gewoon door terwijl wij ze passeerden op weg retour richting Eindhoven. Het was een nacht zoals Guus 'm ooit beleefde, blijkbaar, al hadden wij onze kledingstukken netjes opgeruimd en was de fles wijn niet leeg. Zo zijn wij hier in het Oosten. Op de foto met mentale Theo, een groet naar Hans (van Breukelen) en Ilse lachte weer zo lief. Weet niet of die glimlach voor mij was bedoeld, maar toch. Je komt niet voor niets samen uut het Oosten al voelde ik mij bijzonder welkom in Brabant. Mag ook gezegd!
Het was toch al zo bijzonder weekend. Vrijdag voor de tweede keer naar Her Majesty, die Crosby, Stills, Nash & Young wederom tot leven wekten. Lekker gegeten bij BaiYok, Thai op zijn allerbest! Mmmmmm
Gisteravond ook al zo lekker. Van twee sterren-chef Dick Middelweerd onder signatuur van Guus zelf.
Dan heb je geluk ook...Heerlijke smaken vonden haar weg naar onze borden. Het gezelschap van het leuke en lieve stel Sjoerd en Kris uit Zoetermeer maakte het plaatje gewoon perfect.
Tot voor gisteravond waren wij volslagen onbekenden voor elkaar....Maar we gingen zitten en pas rond de klok van twaalf uur namen wij bij het PSV-stadion afscheid van elkaar.....
Leuk hoe dingen soms gaan....Het was de magie van zo'n avond die je soms eens hebt. Geluk!
Alles viel in elkaar als een geoliëd slot. Mooi..zelfs kaarten bestellen voor Lohues op de wc in het Philips Stadion lukte wonderwel, Mien moat uut Drenthe giet 26 oktober gigantisch elektrisch in de weer met zijn Fenders en zo en wij zijn er bij...Nu al Skik van!
Hoop dat die trend zich nog even doorzet, dat de professor in Rotterdam ook zo'n leuk weekend heeft gehad. Dat hij machtig veule zin heeft aan de operatie komende dinsdagmorgen. Dinsdag mag ik mij melden in het Oogziekenhuis, the eye in the sky. Het giet dan eindelijk gebeuren...Benieuwd wat hij aantreft aan de binnenkant van mijn rechteroog. De voorbereiding was meer dan uitstekend. Ik heb, herstel wij hebben een fantastisch weekend gehad. Mooie dingen gezien...en die wil ik blijven zien....
Gewoon Gelukkig Zijn!
Joah, mag wel zo....Fijne zondag!
Hier blijft het licht branden, café het einde van de wereld is nog lang niet dicht!
Denk er zelfs aan wintersport te gaan houden in Zoetermeer.....
Waarom niet....als wij maar Gewoon Gelukkig Zijn!
'Nu we samen mogen dromen. Is een grote wens vervuld, het huis waarin we wonen, altijd in geluk gehuld. In het donker langs het water, hand in hand tot aan de sluis. Je wangen gloeien niet veel later, we zijn weer terug, we zijn weer thuis. We vergeten alle twijfels, overboord gaat alle angst. Binnen brandt een vreugdevuur, binnen rolt er rode wijn, binnen voel je niets van wind en regen.
Hier kunnen wij gewoon gelukkig zijn.'
Uut 'Gewoon Gelukkig Zijn' van Guus Meeuwis.
Hij sliep er ongeveer van 1883 tot 1885. In het mooie pittoreske dorpje Nuenen, gelegen in de Meierij van 's-Hertogenbosch. Onder de rook van grote stad slokop Eindhoven.
Ik lag er gisteravond ook, toevallig op één oor net als Vincent van Gogh dat misschien tevens wel deed in al die nachten vol twijfels dat hij er huisde. Weet niet of hij toen al dat ene oor miste, lekker boeiend ook!
Wij sliepen in het zuiden van het land, in het warme bad wat Noord-Brabant heet.
Een mooie herberg in een rustgevend dorpje, maar een paar kilometers verwijderd van Eindhoven de gekste! Genoten met een grote G. Wij hadden de eer om als speciale gasten, ze worden ook wel eens VIPS genoemd, maar zo very important vinden wij onszelf nie, het concert van Guus Meeuwis bij te wonen. Compleet met eten vooraf en een dikke borrel na afloop.
Begonnen met een Gin-Tonic, scheutje Grand Marnier en zo'n takje groen wat kietelde met enkele ijsblokjes. We sloten de avond af bij de buren van ons hotel met een lekker speciaalbiertje. Weet al niet eens meer wat het was. Alles ging er gisteravond- en nacht in als Gods woord in een katholieke maar vrome ouderling. De oude kerkklok schudde mij wakker via het andere oor....al sliep ik nie!
Alleen maar mooie mensen ontmoet. Een vriendelijke taxichauffeur en vanmorgen zo'n aardige bourgondische buschauffeur die ons de weg wees in het voor ons onbekende Eindhoven op zoek naar de auto bij het PSV-stadion. Elk voordeel heeft zijn nadeel, op de wc's en in het stadion kwam ik al aardig wat van die lampen tegen. Voormalige PSV-coryfeeën. Voor een Ajax-Adept is plassen op een roodwitte wc met een lachende Jeroen Zoet vol in je gezicht geen sinecure, zeker als daar Van Bommel nog eens bij staat te grijnzen. Probeer dan maar een plas te produceren met een straal die indruk maakt op het volk!
Lag dus vanmorgen op één oor na een geweldige zaterdagavond met San. Keek naar beneden, lag in een gestreepte boxershort op een springbox in Brabant. Zal Vincent ook zo naast zijn geliefde hebben gelegen, of hadden ze toen in de achttiende eeuw nog geen boxershorts van het merk....weet ik veel?
Ben niet zo van de merkgerelateerde onderbroekjes...Voor mij geen Bjorn Borg of die voorgevormde boxershort van Bamigo. Ok, mijn achterwerk verdient het beste, ben ik met jullie eens. Die welgevormde billen hebben een mooi strak katoenen stoffie nodig. Maar Bamboe....?? Je krijgt er volgens mij ook een sok bij, die reclame op TV...Wordt er altijd zo klein van, die modellen hebben halve onderarmen daar van onderen zitten wat ik je brom. Mijn gestreepte boxershort heeft een streepje voor maar is gewoon van de Lidl of van die Textielgigant uut Geesteren/Nijverdal. Lekker simpel, twee stuk voor 5 euro. Daar is die kleine jongen van mij dik tevreden mee...
Even een kleine zijtak. Je denkt 's morgens gewoon anders als je wakker wordt in Brabant, Nuenen om precies te zijn. De aardappeleters in het park aten gewoon door terwijl wij ze passeerden op weg retour richting Eindhoven. Het was een nacht zoals Guus 'm ooit beleefde, blijkbaar, al hadden wij onze kledingstukken netjes opgeruimd en was de fles wijn niet leeg. Zo zijn wij hier in het Oosten. Op de foto met mentale Theo, een groet naar Hans (van Breukelen) en Ilse lachte weer zo lief. Weet niet of die glimlach voor mij was bedoeld, maar toch. Je komt niet voor niets samen uut het Oosten al voelde ik mij bijzonder welkom in Brabant. Mag ook gezegd!
Het was toch al zo bijzonder weekend. Vrijdag voor de tweede keer naar Her Majesty, die Crosby, Stills, Nash & Young wederom tot leven wekten. Lekker gegeten bij BaiYok, Thai op zijn allerbest! Mmmmmm
Gisteravond ook al zo lekker. Van twee sterren-chef Dick Middelweerd onder signatuur van Guus zelf.
Dan heb je geluk ook...Heerlijke smaken vonden haar weg naar onze borden. Het gezelschap van het leuke en lieve stel Sjoerd en Kris uit Zoetermeer maakte het plaatje gewoon perfect.
Tot voor gisteravond waren wij volslagen onbekenden voor elkaar....Maar we gingen zitten en pas rond de klok van twaalf uur namen wij bij het PSV-stadion afscheid van elkaar.....
Leuk hoe dingen soms gaan....Het was de magie van zo'n avond die je soms eens hebt. Geluk!
Alles viel in elkaar als een geoliëd slot. Mooi..zelfs kaarten bestellen voor Lohues op de wc in het Philips Stadion lukte wonderwel, Mien moat uut Drenthe giet 26 oktober gigantisch elektrisch in de weer met zijn Fenders en zo en wij zijn er bij...Nu al Skik van!
Hoop dat die trend zich nog even doorzet, dat de professor in Rotterdam ook zo'n leuk weekend heeft gehad. Dat hij machtig veule zin heeft aan de operatie komende dinsdagmorgen. Dinsdag mag ik mij melden in het Oogziekenhuis, the eye in the sky. Het giet dan eindelijk gebeuren...Benieuwd wat hij aantreft aan de binnenkant van mijn rechteroog. De voorbereiding was meer dan uitstekend. Ik heb, herstel wij hebben een fantastisch weekend gehad. Mooie dingen gezien...en die wil ik blijven zien....
Gewoon Gelukkig Zijn!
Joah, mag wel zo....Fijne zondag!
Hier blijft het licht branden, café het einde van de wereld is nog lang niet dicht!
Denk er zelfs aan wintersport te gaan houden in Zoetermeer.....
Waarom niet....als wij maar Gewoon Gelukkig Zijn!
zondag 3 juni 2018
Tennis & Herman!
Hallo Lieve Vrienden en Vriendinnen,
'Ik dacht net dat ik alleen overbleef, iedereen naar een ander feest. Een halfvol glas tot de bodem leeg, ik was daar nog nooit geweest. Misschien niet bij mij, maar het hoort er bij. Achteraan sluiten in de rij. Ben ik blij, niet blij, ben ik vrij, niet vrij maar toen kwam jij.
In één keer, in één keer, in één keer...weet je niet waarom, draait alles om als ze naar je lacht...
Ik ben alle kanten kanten opgewezen maar mijn eigen weg gegaan. Als ik linksaf sloeg was het rechts te doen, ik heb zelfs nog stilgestaan. Want ik durfde niet te dromen, over wegen, over Rome. over vrij, niet vrij, over blij, niet blij maar toen kwam jij.
In één keer, weet je niet waarom, draait alles om als ze naar je lacht.'
Uut 'In één Keer' van Guus Meeuwis
Tennis!
Tennis is een balsport voor twee spelers of paren (dubbelspel), waarbij een bal van gemiddeld 67 mm diameter (meestal van de kleur geel) met een racket over een gespannen net gespeeld moet worden. Tennis werd in de late middeleeuwen al door de elite gespeeld. In zijn hedendaagse vorm stamt Tennis uit Frankrijk en wordt het sinds 1873 gespeeld. De naam is afgeleid van het Franse woord Tenez! in goed Nederlands: Pak aan! (de bal duzz).
Tennis is een balsport voor twee spelers, ik kon van de week een glimlach niet onderdrukken toen mijn gedachten even afgleden naar twintig jaar eerder. Dat ene Herman O. extra tennisles nam om ons eindelijk te verslaan. Ons was onder andere Luuk, Robert en ondergetekende. Hoe vaak stond hij, Herman, niet verzuchtend met zijn beide handen in de zij op de achterlijn van de hardcourt banen van Content. Berusting ten top, de blik naar boven waar het stil bleef, de verslagenheid in zijn ogen. Als wij hem weer van de baan sloegen met 6-2 en 6-3. Kom, we gaan een biertje drinken....Dorgelo! Ook de Tennis kent een zgn. derde helft, wat ik je brom! Of die andere Herman. Ik zag 'm gisteren nog bezig met drie ballen op een groen biljart in mien stamkroeggie, hij raakte ze weer lekker met zijn net gekrijtte keu. Vakmanschap is Meesterschap. De andere Herman G., zorgde ervoor dat Moos er niet vandoor ging met de ivoren ballen. Moos ging maar praten met Mans en later tafelvoetballen met enkele andere guitige jochies. Herman H. heeft de tennisballen volgens mij inmiddels ingeruild voor een wat kleinere handzamer exemplaar, looptempo is wandelen geworden op de diverse golfbanen die ons land rijk is. Lekker rustig op het gemak, in dat vaarwater komen wij allemaal one fine day!
Ik weet het, een hoog Herman gehalte vanmorgen. Ik verzin het niet. Herman H. kwam destijds met aardig wat tennisrackets de baan op, bovendien goed in de NIKE-kleren, nog steeds. Kleren maken de (Her)man zullen we maar zeggen. Waarvan Akte! Ik kwam altijd in mijn afgestofte oude kloffie, afgeknipte joggingbroek - vaal shirtje - kapot slidingbroekje die ik regelmatig uit de kliko moest halen - kon er maar geen afscheid van nemen en mijn enige HEAD-tennisracket de baan op. Nog met een paar zweetdruppels van het fietsen op mijn voorhoofd sloeg ik dan de ballen over het net.
Had een aardige eerste opslag als ik die tenminste in sloeg. Mijn tweede opslag was een stuk minder. Goh, wat heb ik veel getennist, vooral op zondag. Halve zondagen waren wij te vinden bij Content aan het Almelo Haandrik kanaal tussen Mariënberg en Beerzerveld. Als de muren daar konden praten, oh oh....wat hebben we een schik gehad en unieke momenten beleefd. Soms was het beter om je ogen te sluiten en dingen te vergeten. Leuke feestjes toen Henny en Renee daar nog de scepter zwaaiden. Alle ondernemers waren bijzonder ondernemend op meerdere manieren en wij liepen daar als jongvolwassenen lekker tussen door.
Lachend om de elite sport, die door het strak gespannen net gezien een mooie afspiegeling van de samenleving werd. Veel dingen geleerd. Dingen gezien hoe ze nu nog gaan. Maar vooral een mooie tijd gehad met als rode draad het spelletje Tennis.
Daar dacht ik dus aan afgelopen week op sportpark de Boshoek terwijl Moos zijn eerste kennismaking les had bij Tennisclub Hardenberg. Het jochie vond het geweldig. Tennisleraar John deed het geweldig. Vol enthousiasme kreeg hij de acht kinderen aan het tennissen. Dat is oh zo belangrijk op deze leeftijd, als het nu is bij de voetbal, hockey of tennis. Dat er enthousiaste mensen zijn die de kinderen begeleiden zoals het hoort. Moos wilde al gelijk zijn racket pakken maar moest eerst even de andere kinderen tikken met de tennisbal. Op zijn blauwe Adidasjes liep hij over het rode Advantage Redcourt naast de twee unieke Padelbanen. Tja, ik weet waar ik over praat. Padel is een combinatie van Squash en Tennis. Je speelt het met zijn vieren, het is meer een teamsport, misschien wel iets voor Herman O. en Herman H., kan Herman O. ook niet meer zeggen dat Tennis een sport voor twee mensen is. Flarden van eerder kwamen weer terug in mijn broze bovenkamer zo zittend op het mooie zonnige terras van de Tennisclub van Hardenberg.
Ik genoot alhoewel ik niet eens bij mijn favoriete sport te gast was. Neuh, het zal mij niet jeuken met welke bal Moos gaat sporten. Tuurlijk hoop ik dat hij kiest voor een lederen voetbal, maar als het een tennis- of hockeybal wordt. Lekker boeiend. Hij moet het leuk vinden. Mouna is meer van het voetballen, zij dribbelt al hele afstanden met de bal door de kamer. Goed rechtervoetje hoor, ik zie haar zo de nieuwe Lieke Martens worden. Gisteren ook weer op het altijd gezellige FamilieBoardingtoernooi van mien cluppie liep ze nog een eindje te stiefelen met een Derby Star, nummertje 5 hè. Wat trots kun je zijn op je kroost. Ik nam er nog één, proost!
Maar ze hebben de boel daar mooi voor elkaar bij de Tennisclub. Snap wel dat San daar elke dinsdagavond graag een balletje slaat. Het oogt gezellig en het lijkt mij een gezellige club van vrouwen en mannen die over een strak gespannen net de ballen in willen slaan. Love Games! Zal het net zo zijn als twintig jaar terug, dat na inspanning de ontspanning volgt aan de bar van het gezellige clubhuis. Stiekum hoop ik het wel, want mijn tennisjaren waren geweldig. Game, Set & Match. Je moet al zoveel in dit leven....
Moos als de nieuwe Boom Boom Becker, al heeft hij meer de looks van Nadal.
Gisteren kreeg ik nog ff de complimenten, knap jochie hoor...tja, wat wil je ook met z'n mooie moeder. De looks heeft ie van San, net als Mouna. Laat ie van mij maar de opslag, de backhand en de topspin hebben.
Het had vandaag een ander verhaal moeten worden maar kwam niet verder buiten de witte lijnen, ditmaal van een tennisbaan. Normaal gesproken praat ik over groene velden, 22 spelers en een bal ergens daar tussen in.
Het was gisteren wel gezellig met de familie Dorgelo, we werden net geen laatste, nummer veertien was onze gemene deler. Met een doelsaldo van -32, lekker boeiend. Dom ouwehoeren voerde de boventoon, lekker gezellig aan een picknicktafel, biertje, wijntje....broodje been en broodje H. , hier was ook weer een Herman betrokken. Herman D., je zag het zo dat is er iene van Dorgelo....en straks komt weer een andere Herman op bezoek, H. uit Diepenveen. Ook niet onbelangrijk, hij zorgde via mijn dromen waar ik soms niet van durfde te dromen, via mijn wegen en via Rome dat de weg voor mij werd geplaveid.
San kwam en ze is niet van plan, volgens mij, om te vertrekken. Game, Set & Match, een absolute Love Game met twee fantastische mooie kinderen. Moos misschien wel de nieuwe Federer en Mouna gaat voor Lieke Martens. Amen! Joah, mag wel zo. Fijne zondag!
Daar proosten wij gisterenavond op....In één keer was het raak, een ACE! In één keer over het net wat niet altijd strak gespannen kan staan.
Tennis!
'Ik dacht net dat ik alleen overbleef, iedereen naar een ander feest. Een halfvol glas tot de bodem leeg, ik was daar nog nooit geweest. Misschien niet bij mij, maar het hoort er bij. Achteraan sluiten in de rij. Ben ik blij, niet blij, ben ik vrij, niet vrij maar toen kwam jij.
In één keer, in één keer, in één keer...weet je niet waarom, draait alles om als ze naar je lacht...
Ik ben alle kanten kanten opgewezen maar mijn eigen weg gegaan. Als ik linksaf sloeg was het rechts te doen, ik heb zelfs nog stilgestaan. Want ik durfde niet te dromen, over wegen, over Rome. over vrij, niet vrij, over blij, niet blij maar toen kwam jij.
In één keer, weet je niet waarom, draait alles om als ze naar je lacht.'
Uut 'In één Keer' van Guus Meeuwis
Tennis!
Tennis is een balsport voor twee spelers of paren (dubbelspel), waarbij een bal van gemiddeld 67 mm diameter (meestal van de kleur geel) met een racket over een gespannen net gespeeld moet worden. Tennis werd in de late middeleeuwen al door de elite gespeeld. In zijn hedendaagse vorm stamt Tennis uit Frankrijk en wordt het sinds 1873 gespeeld. De naam is afgeleid van het Franse woord Tenez! in goed Nederlands: Pak aan! (de bal duzz).
Tennis is een balsport voor twee spelers, ik kon van de week een glimlach niet onderdrukken toen mijn gedachten even afgleden naar twintig jaar eerder. Dat ene Herman O. extra tennisles nam om ons eindelijk te verslaan. Ons was onder andere Luuk, Robert en ondergetekende. Hoe vaak stond hij, Herman, niet verzuchtend met zijn beide handen in de zij op de achterlijn van de hardcourt banen van Content. Berusting ten top, de blik naar boven waar het stil bleef, de verslagenheid in zijn ogen. Als wij hem weer van de baan sloegen met 6-2 en 6-3. Kom, we gaan een biertje drinken....Dorgelo! Ook de Tennis kent een zgn. derde helft, wat ik je brom! Of die andere Herman. Ik zag 'm gisteren nog bezig met drie ballen op een groen biljart in mien stamkroeggie, hij raakte ze weer lekker met zijn net gekrijtte keu. Vakmanschap is Meesterschap. De andere Herman G., zorgde ervoor dat Moos er niet vandoor ging met de ivoren ballen. Moos ging maar praten met Mans en later tafelvoetballen met enkele andere guitige jochies. Herman H. heeft de tennisballen volgens mij inmiddels ingeruild voor een wat kleinere handzamer exemplaar, looptempo is wandelen geworden op de diverse golfbanen die ons land rijk is. Lekker rustig op het gemak, in dat vaarwater komen wij allemaal one fine day!
Ik weet het, een hoog Herman gehalte vanmorgen. Ik verzin het niet. Herman H. kwam destijds met aardig wat tennisrackets de baan op, bovendien goed in de NIKE-kleren, nog steeds. Kleren maken de (Her)man zullen we maar zeggen. Waarvan Akte! Ik kwam altijd in mijn afgestofte oude kloffie, afgeknipte joggingbroek - vaal shirtje - kapot slidingbroekje die ik regelmatig uit de kliko moest halen - kon er maar geen afscheid van nemen en mijn enige HEAD-tennisracket de baan op. Nog met een paar zweetdruppels van het fietsen op mijn voorhoofd sloeg ik dan de ballen over het net.
Had een aardige eerste opslag als ik die tenminste in sloeg. Mijn tweede opslag was een stuk minder. Goh, wat heb ik veel getennist, vooral op zondag. Halve zondagen waren wij te vinden bij Content aan het Almelo Haandrik kanaal tussen Mariënberg en Beerzerveld. Als de muren daar konden praten, oh oh....wat hebben we een schik gehad en unieke momenten beleefd. Soms was het beter om je ogen te sluiten en dingen te vergeten. Leuke feestjes toen Henny en Renee daar nog de scepter zwaaiden. Alle ondernemers waren bijzonder ondernemend op meerdere manieren en wij liepen daar als jongvolwassenen lekker tussen door.
Lachend om de elite sport, die door het strak gespannen net gezien een mooie afspiegeling van de samenleving werd. Veel dingen geleerd. Dingen gezien hoe ze nu nog gaan. Maar vooral een mooie tijd gehad met als rode draad het spelletje Tennis.
Daar dacht ik dus aan afgelopen week op sportpark de Boshoek terwijl Moos zijn eerste kennismaking les had bij Tennisclub Hardenberg. Het jochie vond het geweldig. Tennisleraar John deed het geweldig. Vol enthousiasme kreeg hij de acht kinderen aan het tennissen. Dat is oh zo belangrijk op deze leeftijd, als het nu is bij de voetbal, hockey of tennis. Dat er enthousiaste mensen zijn die de kinderen begeleiden zoals het hoort. Moos wilde al gelijk zijn racket pakken maar moest eerst even de andere kinderen tikken met de tennisbal. Op zijn blauwe Adidasjes liep hij over het rode Advantage Redcourt naast de twee unieke Padelbanen. Tja, ik weet waar ik over praat. Padel is een combinatie van Squash en Tennis. Je speelt het met zijn vieren, het is meer een teamsport, misschien wel iets voor Herman O. en Herman H., kan Herman O. ook niet meer zeggen dat Tennis een sport voor twee mensen is. Flarden van eerder kwamen weer terug in mijn broze bovenkamer zo zittend op het mooie zonnige terras van de Tennisclub van Hardenberg.
Ik genoot alhoewel ik niet eens bij mijn favoriete sport te gast was. Neuh, het zal mij niet jeuken met welke bal Moos gaat sporten. Tuurlijk hoop ik dat hij kiest voor een lederen voetbal, maar als het een tennis- of hockeybal wordt. Lekker boeiend. Hij moet het leuk vinden. Mouna is meer van het voetballen, zij dribbelt al hele afstanden met de bal door de kamer. Goed rechtervoetje hoor, ik zie haar zo de nieuwe Lieke Martens worden. Gisteren ook weer op het altijd gezellige FamilieBoardingtoernooi van mien cluppie liep ze nog een eindje te stiefelen met een Derby Star, nummertje 5 hè. Wat trots kun je zijn op je kroost. Ik nam er nog één, proost!
Maar ze hebben de boel daar mooi voor elkaar bij de Tennisclub. Snap wel dat San daar elke dinsdagavond graag een balletje slaat. Het oogt gezellig en het lijkt mij een gezellige club van vrouwen en mannen die over een strak gespannen net de ballen in willen slaan. Love Games! Zal het net zo zijn als twintig jaar terug, dat na inspanning de ontspanning volgt aan de bar van het gezellige clubhuis. Stiekum hoop ik het wel, want mijn tennisjaren waren geweldig. Game, Set & Match. Je moet al zoveel in dit leven....
Moos als de nieuwe Boom Boom Becker, al heeft hij meer de looks van Nadal.
Gisteren kreeg ik nog ff de complimenten, knap jochie hoor...tja, wat wil je ook met z'n mooie moeder. De looks heeft ie van San, net als Mouna. Laat ie van mij maar de opslag, de backhand en de topspin hebben.
Het had vandaag een ander verhaal moeten worden maar kwam niet verder buiten de witte lijnen, ditmaal van een tennisbaan. Normaal gesproken praat ik over groene velden, 22 spelers en een bal ergens daar tussen in.
Het was gisteren wel gezellig met de familie Dorgelo, we werden net geen laatste, nummer veertien was onze gemene deler. Met een doelsaldo van -32, lekker boeiend. Dom ouwehoeren voerde de boventoon, lekker gezellig aan een picknicktafel, biertje, wijntje....broodje been en broodje H. , hier was ook weer een Herman betrokken. Herman D., je zag het zo dat is er iene van Dorgelo....en straks komt weer een andere Herman op bezoek, H. uit Diepenveen. Ook niet onbelangrijk, hij zorgde via mijn dromen waar ik soms niet van durfde te dromen, via mijn wegen en via Rome dat de weg voor mij werd geplaveid.
San kwam en ze is niet van plan, volgens mij, om te vertrekken. Game, Set & Match, een absolute Love Game met twee fantastische mooie kinderen. Moos misschien wel de nieuwe Federer en Mouna gaat voor Lieke Martens. Amen! Joah, mag wel zo. Fijne zondag!
Daar proosten wij gisterenavond op....In één keer was het raak, een ACE! In één keer over het net wat niet altijd strak gespannen kan staan.
Tennis!
Abonneren op:
Posts (Atom)