#JokkeBrok!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden, 

'No, never give your heart to a stranger.
Don't tell your secrets to a friend.
Don't put your hear in mortal danger.
They all desert you in the end.
The more you live, the more you love
Or so the say: The more you love, the more you're growing.
They say that nothing lasts forever and even true love turns to pain.
Don't trust your feelings to a stranger, don't wanna go through this again.
The more you live, the more you love.'
Uut 'The More You Live, The More You Love' van A Flock of Seagulls.

Moi, ben ik weer! 
Het is, soms, allemaal niet zo moeilijk. Het leven kan zo simpel zijn! 
Cruijff zei ooit: 'voetbal is simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen. 
Net als het leven zelf, kan ook zo simpel zijn maar wij maken het met z'n allen zo verrekte moeilijk!
Getverdamme, niks an soms! Ik wil gewoon vrede, dat elk land elkaar leuk en aardig vind en blijft vinden.
Dat je niet altijd bij elkaar op de koffie hoeft te komen maar er 's avonds altijd een bord bij kan, mocht dat nodig zijn. Dan verdelen wij dat laatste stukje vlees gewoon samen. 
Snap je! Las gisteren Lohues en Youp. Beide hadden het over onze hoofdstad en wat er gebeurde...
Ik vertel jullie niks niets...Lohues verhaalde het doeltreffend, Youp eveneens. 
Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn maar elkaar ergens halverwege ontmoeten is vaak een brug te ver. 
Juist op de avond van de herdenking van de Kristallnacht ging het gruwelijk mis in Mokum.
Youp haalde de woorden uit mijn mond, hij zei: De discussie over dit conflict ga ik met bijna niemand meer aan. Domweg omdat het altijd ruzie wordt. De ene keer ben je een fascistische zionist en even later een verschrikkelijke antisemiet. Dat ben ik allebei niet. Ik ben voor vrede. Is dat in dit geval naïef? 
Nogal. 
Dan drink ik liever op mooie dingen, op mooie mensen, voor mijn part op een mooie leverancier uit het Oosten van het land. Enschede wel te verstaan...om precies te zijn.
Onze wekelijkse vrijdagmiddagborrel (Vrimibo) werd opgevrolijkt door een bijzonder biertje.
Een nieuwerwetse vorm van klantenbinding. Araco bestaat veertig joar en die knappe en mooie koppen hebben bedacht; Wij doet ze een biertje. Een lekkere vier granen blond van 5,6% van Brouwersnös, alderbastend mooi bier. Daar hebben die brouwers uut Groenlo niks aan gelogen. Kende ze al. Ze hebben tevens een fijne tripel (Mooien Muiter 8,5%) of dat Zware Geschut van ze (Quadruppel 10,5%).
Waarschuw jullie, dit stukje kon wel eens over gaan over mijn derde hobby, namelijk speciaalbier!
Maar wij zaten mooi dom voor ons uut te kieken. Wij zaten aan het blond (officieel de Willemken).
Gemaakt van puur natuurlijke ingrediënten, die onlosmakelijk verbonden zijn met het (stadse)boerenleven, een mooie knipoog naar Eanske.
Vier granen: gerst, tarwe, rogge en spelt. Dat bier van 'Araco' is een heerlijk kruidig, licht fruitig bier met een smaak die doet denken aan een mengeling van gedroogde abrikozen en een vleugje banaan.
Proost zegt ze! Laot 't oe smaak'n! Nou dat deden Jan, Henk, Rik en ik wel.....Ondertussend denkend aan die mooie mensen in het Enschedese, althans ik wel. Waar geluk nog altied heel gewoon is! 
Niks geen poespas. Je krijgt wat je ziet. Leonie, Simon, Mariëlle, Arjen, Sander, Michel. Grote baas Henk, mooie kerel! Nog iene van de ouderwetse gestampte pot. Niet lullen maar poetsen. Mooie zaak opgebouwd in die veertig joar. Vroeger had je ook nog Marije en bijvoorbeeld Aernout. Allemaal, zonder uitzondering bijzondere mensen. Wat een gave dingen meegemaakt, onderweg op reis, op beurzen en in hotels. Die tied in Leuven met Marije en Rob van Premo. Bij het Tribunaal met ruim duizend bieren onder de dop, de hond van iemand, elkaar mooie verhalen vertellen of het nou in Brussel, Groot-Bijgaarden, Gent, Knokke of Antwerpen was. Ie waren met elkaar altied goed te pas! 
Vochten elkaar nooit de tent uut, nou ja...soms hielpen wij elkaar om een tent uut te komen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik nam nog een slok en dacht aan tapas. Soms aan een blik genoeg en anders trokken wij er nog iene open. Zin aan Chinees kriegen bij van der Valk en niet iedereen die het snapte. Prachtig.
Maar 's avonds een kerl, 's morgens een kerl of vrouw. Wij lieten het ons smaken en 's avonds en gisteravond nog een keer. Neem met dat bier, vertelde onze Henk. Ie houdt er van....Nou, echt wel! Zo denk ik ook op mien vrije dag aan die luu waar ik normaal gesproken in de week aan denk. Nu vaak kontakt met Leo(nie) en die fijne gast van een Simon. Altied goed te passe...Jullie denken waar heb je het in godsnaam over. Nou.
Hier over dus. Dan is het allemaal niet zo moeilijk. Negen van de 10 keer ben ik een simpele boerenlul. 
Ik hou niet van moeilijk gedoe. Had ik gisteren ook in onze bestuurskamer. Ok, verloren. Voor de vierde keer op rij maar we zaten nog ff na te keuvelen met z'n vieren. Gerard, Wouter, Theo en ik zij de gek. Mensen die het wel snappen, net als zoveel mensen in de kantine. Snappen hoe dingen in elkaar steken. Zaterdags op het Westerpark lijkt net, soms voor een paar uurtjes, of die andere harde wereld gewoon niet bestaat. Dat alles bestaat uit 11 spelers van jezelf, 11 van die anderen en een zwartwitte bal. 
Daar trappen wij dan 2 x 45 minuten tegen aan. Je doet een plas, je eet een gehaktbal, drinkt een biertje, lult wat raak voor een knaak en je begint langzamerhand iedereen lief te vinden. Je praat met een grote campingbaas (5 sterren hè) en we doen verder allemaal niet zo moeilijk. Was het maar zo elke dag!
Want ik pakte in het donker mijn fiets. Knipte van achteren het licht aan, voor gaat vanzelf en ik fietste het Westerpark af. Draaide links de weg op langs het kanaal en besefte bij elke meter die ik trapte dichter bij mijn geboortedorp (Mariënberg) kwam maar dan ook weer langzaam die gekke wereld infietste...
Zie Mariënberg als het dorpje uit de strips van Asterix en Obelix. Tussen die roodzwarte muren voel ik mij thuis. Gek hè. 
Mainbarg staat wel in deze boze wereld maar eigenlijk ook weer niet. Hier is plezier nog eenvoudig, je haalt je boodschappen bij Sietse en Eric tapt jou de biertjes....Niks geen moeilijk gedoe, twee vingers. En als je een keer moeilijk doet kun je een klap voor je kanis verwachten en ééntwee huppakee wie goat weer verder met de orde van de dag! Niet zo zeuren....Kop d'r veur!
Maar toen ik gisteravond in de trein stapte (Geen Ilse, Geen Daniël maar één of andere baron) wist ik dat ik weer stapjes dichterbij bij het echte leven aan het belanden was. 
Alles wordt soms veel te moeilijk. Iedereen moet kunnen en willen zijn die hij gisteren blijkbaar wilde zijn. 
Vind alles prima. Als ik maar mag blijven...Steek mijn hand soms op maar krijg niet vaak de beurt!
Ze weten wel wat ze dan kunnen verwachten. Nog meer geouwehoer. Daarom hou ik zo van speciaalbiertjes. Zit ik hier in mijn stoel. Schenk ik mij een mooi glas in. Gisteren de Onschuld van Jokkebrok geproefd! Moest ik om lachen. Leugen om bestwil. Wie gebruikt ze niet? De één wat meer dan een ander....!
Jokkebrok. Ben ik het? Ben jij het? Zijn wij het allemaal niet? Leugentjes om bestwil? Dat schijnt ook het verhaal van deze Jokkebrok uit Oldebroek te zijn. Want eigenlijk voegen ze dingen toe die eigenlijk helemaal niet mogen. Laat de monnik die het bier uitvond het maar niet horen. Nam ook de Tripel van hen ter harte (Struukenduuker) en later van de Jonge Beer (uut Hoogeveen) de Wacholder en Lieveling. 
Zware korst derhalve. Die brachten de boodschap wel over, ondertussen keek ik even tot hier en later luisterde ik naar muziek. Was ik weer die simpele boerenlul. Dat leven bevalt mij eigenlijk het best. 
Geen haat alleen maar liefde. Liet de deur open....Bel doet 't nog steeds niet. Je weet maar nooit!
Dacht weer aan die lieve meisjes en jongens uut Enschede en omstreken. Waarom hoor ik niks meer van Rob, lijkt wel van de aardbol te zijn verdwenen. Toen altied gtp....Ach, ik hoef niet alles te snappen...Proost! 
Zag mij lopen in Leuven. Mooi stuk in de kroag. Wij allemoal maar 's morgens wel present op de beurs! Las een stuk over Dieuwertje, zij is er morgenavond niet bij als het Sinterklaasjournaal begint!
Potverdikkemei. Zij moet helaas een jaartje overslaan na haar neusamputatie. Merel Westrik is nu de hulp-Dieuwertje. Ook leuk maar ik ga haar morgen wel missen als de voice-over met zware stemt zegt: Het Sinterklaasjournaal met Dieuwertje Blok...euh, Merel Westrik. Klinkt toch anders. Toch?
Volgend jaar zal Mouna wel niet meer in die Kees van Flodder geloven, dit jaar doen wij nog lekker alsof, het sinterklaasjournaal blijven wij sowieso kijken. Pepernoten er bij, bakkie leut. Lekker simpel!
Jokkebrok! Weet niet waar dat het meest op slaat. Heb vaak leugentjes om bestwil om mijn eigen wereld wat luchtig te houden. Giet alles goed. Ja hoor, mag nog alles eten...
Nou ja, van de week iets minder. Donderdag gaat er een hele camaraploeg in, wit brood in plaats van volkoren. 
Ach, soms gaat het wat minder maar meestal gaat het beter als je denkt! Niet teveel naar het nieuws kijken, soms wat nieuws overslaan. Ik hoef niet alles te weten. Volg ook niet alles, kijk liever naar 11 acteurs op een veld dan naar die ene in Amerika. U naait 'm States hè. Wil er eigenlijk niks mee te maken hebben maar je ontkomt er niet aan. Jokkebrokken zijn er in alle soorten en maten....
Tuurlijk liegen doet ze nie, doen ze niet maar altijd de waarheid spreken is vers twee...
Je hebt er mee te doen. De onschuld van Jokkebrok is allang passé.
Maar heb weer enkele mooie parels ontdekt en dito leuke brouwerijen. Hopen dat ze het hoofd boven water kunnen houden. Veel brouwerijen moeten de deuren sluiten en gaat de tap niet meer open. De laatste druppel eruit geperst door strengere regelgeving, duurdere accijnzen en hogere kosten voor personeel en ingrediënten.
Dat had de monnik die ooit het bier uitvond ook niet voorzien. Toen was geluk nog heel gewoon!
Daarom Proost. Laot 't oe Smaak'n. Ouwe Jokkebrok van mij. Niemand spreekt alleen maar waarheid.
Fijne zondag. Joah, mag wel zo...