'Come to me now and rest your head for just five minutes. Everything is good. Such a cosy room. The windows are illuminated by the evening sunshine through them. Fiery gems for you, only for you.
Our house is a very, very, very fine house. With two cats in the yard. Life used to be so hard, now everything is easy. Cause of you and our la, la, la, la, la........'
Uut 'Our House' van Crosby, Stills, Nash & Young
De term dekt officieel niet de lading. Lekker boeiend. Maar gisteren had ik meerdere malen een heuse Déjà Vu, een ervaring die ik eerder had gemaakt terwijl de psychologie zegt dat dat niet het geval kan zijn.....
Dus wel! Phénomène de Déjà vu, de volledige naam, wordt tegenwoordig wel aangeduid als je een bekende situatie/herinnering etc. weer herkend. Een herinneringsbeleving tevens bekend onder de namen Bekanntheitstäuschung, fausse reconnaissance, paramnesie of Schondagewesene...Een hele mond vol, even laten merken dat ik vroeger wel op zat te letten in de klas, maar gisteren deden wij niet moeilijk. Spraken wij geen vreemde taal. Gisteravond was ik op stap met mien grote breur in het voor ons allebei bekende Hardenberg. Terwijl Herman meteen al enkele Oh Ja momenten had kwamen die voor mij wat later op de avond...u kent mij ondertussen!
Nostalgie waaierde via de Vecht en het knusse haventje het terras van Docks op. Een heerlijk verkoelend briesje. Leven goed, zoals het ooit bedoeld is. Terwijl Breur hapte in een Vedett nam ik een slok van mijn Weizenbier. Het regende zonnestralen, Acda zong zachtjes en aan de waterkant slingerde iemand zijn tas ver de vijver in. Twee Dorgelo's on the Road en ze waren nog lange niet thuis.
Vroeger, eerder, deden wij dit vaker. Jaarlijks wel zo'n twee keer als ik mij niet vergis. Maar ja, de hersens boven zijn in de loop van de jaren wat troebelder geworden. Niets menselijker als de pysche of de vergetelheid van een mens die richting de vijftig kabbelt. Hardenberg was toen Zwolle. Docks het Wijnhuis en de Voorveghter bijvoorbeeld het bevrijdingsfestival in de hoofdstad van Overijssel.
Het hoofdgerecht deze avond was Crosby, Stills, Nash & Young. Her Majesty bracht een tribute aan deze vier heren. Na twee uitverkochte tournees en legendarische recensies in verschillende media van hun weergaloze vertolking van het legendarische album, daar hebben we 'm weer, Déjà Vu, was ik benieuwd wat de vijf muzikanten mij nog meer wisten voor te schotelen en wat ze opgroeven uit de ruim gevulde schatkamer van het meesterlijke viertal CSNY die al muziek maakten terwijl ik nog gemaakt moest worden.
Wij kozen er voor om het spreekwoordelijke voorgerecht te nuttigen bij Docks, het even meesterlijke tentje van Jan Krikke. Een gastheer pur sang met zijn vakkundig personeel. Leuke gasten die een avondje uit compleet maken. Had Jan afgelopen week verwittigd of hij een tafeltje wilde reserveren. Hij zou een plekje vasthouden op het zonnige terras. Zo geschiedde. Breur en ik in opperbeste stemming. Op de weg er naar toe was de toon van de avond al geslagen, het klankborden kon beginnen. Flarden ouderwets stappen in Zwolle kwamen binnen...Dingen die wij nu misschien niet meer zouden doen. Die ongein zijn wij allang ontgroeid...de binnenstad van Zwolle op onze manier onveilig maken, of toch niet? Déjà Vu! In onze herinneringen worden sommnige zaken uit een verleden te veel opgepoetst totdat het een glans heeft waar je u tegen zegt. We hadden genoeg te bespreken. Onze beider gezondheid houdt niet bepaald over. Ook breur heeft flink wat medische tegenslagen te verwerken gehad. Maar wij zien het glas halfvol in plaats van halfleeg. Nou ja, dat gebeurde ook niet...Ik bleef trouw aan mijn verkoelende Weizzen terwijl de vader van Joost en Merlijn halverwege de dis overging op een mooie rode wijn.
Aangezien wij naderhand naar de uitvoering van Crosby, Stills, Nash & Young gingen kozen wij voor het meesterlijke 4-gangen Tapas Menu. Ik heb het al eens eerder verhaald. Maar wat een verfijnde smaken toverde de keukenbrigade van Docks ons voor. Weergaloos. Het begon met een klein soepje van zoete aardappel en we sloten uiteindelijk af met ondermeer Puddingbrood, cheesecake, arretjescake en zelfgemaakt ijs. Wat daartussen in zat klonk als verstilde nummers van CSNY in je oren. Tonijn met Shi-take, Carpaccio met truffelcremè, Serranoham, gerookte zalm, gekonfijte eend, zacht gegaarde wang van het varken, gamba's, Ossehaas puntjes, een mooi visje waar ik de naam niet meer van weet en nog veel meer lekkers. Bij Docks smaakte het allemaal prima en terwijl de zon langzaam zakte werden onze smaakpapillen verwend tot op het bot! Wederom een Déjà Vu, eerder gegeten bij Jan en het was weer uit de kunst. Dat vraagt om meer. Vakmanschap is Meesterschap! Weer het culinaire bewijs dat Hardenberg zich op de kaart zet. Uit eten is hier een feestje geworden. En dat moeten wij nog zoveel bezoekjes afleggen....Krijg er nu al een DéJà Vu gevoel van, maar ik beloof u, ik hou jullie op de hoogte want hoogtepunten zeker op eterij gebied moet je willen delen. Moet je ervaren, moet je consumeren....Het volle terras was het levende bewijs dat Hardenberg bruist. Her Majesty maakte de avond af. Wat een geweldige avond in de Voorveghter. Jan Maarten, de directeur, verhaalde naderhand op sociale media, dat hij een keertje een favoriet van hem had geboekt. Nou, dat mag Veurink vaker doen wat ik je brom! Vanaf het eerste nummer maakten deze muzikanten hun vooruitgesnelde reputatie meer dan waard. Vooral genoten van de man in het midden, drummert Bauke Bakker. Ik zag 'm ooit spelen in een warme en zwangerige UndercoverTent op de Zwarte Cross. Toen speelde hij en zijn band nummers van the Police. Ik werd destijds gevangen door zijn bevlogenheid, hoe hij achter zijn drumkit zat en zijn meer dan geweldige stem. Hij wordt gezien als de best zingende drummer, niks teveel gezegd. Mijn vrienden liepen door maar ik bleef staan. Undercover in de UndercoverTent. Kreeg toen en gisteravond weer een DéJà Vu en die momenten wisselden zich steeds sneller af. Kreeg kippenvel tot in mijn tenen. Breur genoot en ik niet minder. Grappig, muziek niet uit mijn tijd maar waar ik wel groot mee ben geworden omdat mijn grotere broers mij de muzikale opvoeding meegaven terwijl Pa en Moe de andere voeding erbij deden....Mijn muzieksmaak is blijven hangen in de jaren zeventig en tachtig. Prachtig!
Wat kreeg ik een berg DéJà Vu'en te verwerken terwijl ik vanmorgen las dat het allemaal toch niet zo was. Lekker boeiend...Al die wetjes en regeltjes, heb er soms een broertje dood aan. Je wilt iets geweldigs bereiken, plannen worden omarmd maar je wordt gewezen op bestaande zaakjes die jouw mooie plannen heftig kunnen dwarsbomen. Déjà Vu. Soms wilde je dat deze term uit de Psychologie zijn naam wel eens eer aandeed. Het komt goed, denken we dan maar. Rome en Parijs zijn ook niet in 1 dag gebouwd!
Resumé: heb gewoon een geweldige avond gehad met heerlijk eten bij Docks, een fantastische tribute aan Crosby, Stills, Nash & Young en mooie, soms diepzinnige, gesprekken met Breur.
Het was met recht een DéJà Vu waar je U tegen zegt met uitroepteken. Joah, mag wel zo...
Fijne Zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten