HaHaCee!

Hallo Lieve Vriendinnen en Vrienden,

'The road is dark and it's a thin thin line. But I want you to know I'll walk it for you any time. Maybe your other boyfriends couldn't pass the test. Well if you're rough and ready for love.
Honey I'm tougher than the rest.' 
Uut 'Tougher than the rest' van Bruce Springsteen

Oranje shirt, zwarte broek, HaHaCee....
Het maakt mijn buurjochie Sten van 41 hiernaast niet veel uit waar het cluppie van zijn Mama staat. Al staan ze bovenaan of staan ze mooi dom onderaan te koekeloeren. Hij zingt elke keer weer uit volle borst als ik 'm vraag Oranje shirt, zwarte broek...? HaHaCee en dan geven wij elkaar een boks. Dat doen buurmannen nou éénmaal of zelfs soms tweemaal. Een jochie van nog geen drie jaar beseft niet dat vele oranje supporters momenteel door een diep dal gaan. Kun je van de Heuvel heten en in Oostenrijk van de Berg maar kijken naar de toppen van je kunnen kun je voorlopig vergeten. Heb met ze te doen, met die lui van HHC. Kwam er vorige week velen tegen op het fantastische evenement Hardenberg Proeft. Goedgemutste HHC'ers alleen nu even iets minder getooid met Oranje sjaal en trotse blik op het gezicht. Het oranje is wat flets geworden. Geen Orange 021 of pms 151 het neigt eerder naar pms 1485. Bijvoorbeeld een Zeevat snapt wel wat ik hiermee bedoel. Jarenlang hadden wij ook Warm Red of pms 185 op onze gekleurde wangen.
"Mariënberg nog gevoetbald....en? Ja, gewonnen van Wilhelminaschool....Lukte het gisteren weer niet met HHC is mijn wedervraag. Vooral het woordje weer krijgt dan zo'n allesoverheersende lading.
Je hoort niet alleen berusting, je voelt en ziet ook berusting. En hoe moeilijk acceptatie soms is.....
Negen wedstrijden gespeeld, stief onderaan op de achttiende plek, vier punten uit negen duels en het zoet van een overwinning nog niet mogen smaken. Ik nam afgelopen zondag een hapje van mijn lekkere Beefburgertje van Marktzicht en keek het marktplein eens rond. Mooi rosé gebakken op een bedje van knapperige sla tussen een rustiek broodje uit de oven. Hetzelfde marktplein wat vorig seizoen al bijna was ingericht en gereserveerd voor het kampioenschap van HaHaCee. Nu presenteerden de Hardenbergse restaurants zich er in volle glorie. De regendruppels voelden loodzwaar op de gemoedstoestanden van de Oranje Hardenbergers. Ik voelde mij als een vis in het water als rechtgeschapen Mainbarger maar met veel sympathie voor mijn medeburgers.
Ken het gevoel maar al te goed. Na jaren van glorie, alles wat wij als roodzwart aanraakte veranderde pardoes in verzilverd bladgoud. Klommen op van de 4e klasse naar de 1e klasse. Elk schot op goal promoveerden wij tot doelpunten, heel veel doelpunten. Wij hadden Hofsink, de Lange en een elftal meer van die bijzondere fijne gasten. Vrienden voor het leven, de band blijft gewoon ijzersterk.
Zelfs heb ik tevens mogen bijdragen aan een bijzondere en zeer succcesvolle periode van ons aller Mainbarg. Wij stegen naar grotere hoogtes en wij noemden ons allemaal van de Berg. Kende niet de pijn van het verliezen alleen maar het feest van telkens winnen, winnen en nog eens winnen. één van de architecten was de Breuk. Hij had er voor doorgeleerd.  HaHaCee kende de laatste jaren ook zo'n opleving. Winnen in de beker van NEC uut Nijmegen en steevast meedraaien bij de eerste drie. Dan valt het huidige seizoen zo ontzettend zwaar als er weinig reden tot juichen valt. Je was gewend om vermaakt te worden, dat de spelers op het groene veld de overwinningen aan elkaar regen als satéstokjes. Nu regent het maar verliespunten en ga je je ergeren aan het opzichtige geschutter binnen die beruchte kalklijnen.
Ik ben inmiddels gewend aan onze huidige status op het Westerpark. Wij spelen niet meer op de toppen van onze kunnen, wij heten allemaal weer van de Heuvel nadat wij eerder werden aangesproken als de heren Van de Berg. Het kostte enige tijd, de pijn was niet weg na één of twee seizoenen. Wij hebben eelt op onze ziel gekweekt. Er groeit langzamerhand weer wat. Natuurlijk schieten wij soms een gigantische bok zoals bijvoorbeeld gisteren als wij niet thuis geven in de onvervalste kanaalderby en de jongens van die andere collega van Zeevat het licht genadeloos uitdoen. Dan bloedt er iets in mijn roodzwarte hart, komen er krachten vrij die ik niet zo leuk vind van mijzelf. Word ik scherper dan scherp. Schieten mijn oog vuur en leg ik zout op elke wond die ik daarvoor zelf heb opengescheurd. Niets is een mens vreemd. Verliezen mag je altijd maar niet als je daarvoor winnen niet eens in je woordenschat had opgenomen. Gisteren nam ik de berichtgeving van HHC voor kennisgeving aan. Verloren van Excelsior Maassluis. Het kan altijd nog erger bedacht ik in een split second terwijl ik worst nam van het bordje in de bestuurskamer van Banthum. Een mooie slok van het gerstenat uit Enschede spoelde, wat ooit een varkentje was, de bittere nasmaak weg. Vandaag het buurmannetje nog maar ff een boks geven. HaHaCee....Hij weigert om Mariënberg te roepen.....Wat is voetbal toch 2 x 3 kwartier ontzettend belangrijk.....Maar niet echt. het belangrijkste zit nu op zijn potje en hij laat vol trots zijn grote plas aan Oma zien....Drie mensen die zich buigen over een vol potje en het ventje wat zelf zijn plas wegbrengt naar de grote WC. Hij mag zo weer een sticker uitkiezen. Denk dat ik nu al weet welke hij gaat kiezen. Iets met een grote rode auto.....Hij is voorlopig roodzwart georiënteerd maar als HHC weer succesen gaat schrijven in haar geschiedenis komt het allemaal wel weer goed. Gaan ze weer van de Berg heten in plaats van de Heuvel. Dus HaHaCee.....het komt allemaal goed dus wanhoop niet! Joah, mag wel zo......